VORST EN VRIENDSCHAP
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang. Vto. 8647
Verschijnt dagelijks, behahre op Zom- en Feestdagen. woensdag 30 augustus 19u e
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: 'ïr^Êz' Van 1—5 re8e,s 50 Cts.; iedere r^el meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemƒ1.20 /c-1Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer 0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)130 Advertentifin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1-65 (g/ Al Cts. voor plaatsingen a contant.
Afzonderlijke nummers 037'u Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlemv.si t vvw
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE 13 LAD.
Builenlanrïscli Overzicht
Europa en Marokko,
DE ONDERHANDELINGEN TL'S-
SCHEN DliIT'SGHLAND EN
FRANKRIJK
schiet bet maar niet vee lop.
Nu wordt weer meegedeeld, dat de
Frunsche minister van buitenland
sche zaken de hoofdpunten van het
protocol, bevattende de voorwaarden,
die door Frankrijk aan Duitschland
worden voorgesteld, voor het opgeven
van de Duilsche eischen betreffende
Marokko, aan den Duitschen ambas
sadeur heeft medegedeeld, die ze over
bracht aa« liet kabinet van Berlijn.
Dit verklaarde, dat de door Frank
rijk gestelde voorwaarden niet on
na n n e m e 1 ij k zijn.
De LokaJ Anzeiger meldt dan ook,
dat men in de kringen der diploma
tie te Berlijn vast en zeker verwacht,
dat-de Marokkaahsche quaostie
IN DER MINNE GEREGELD
ZAL ORDEN.
De vreemde gezanten hebben dan
ook in dien geest aan hun regeerin
gen bericht gezonden
Toch dreigen er nog meer moeilijk-
Heden. Naar verluidt, heeft Italië de
Frunsche regeering medegedeeld, dat
nadut de overeenkomst met Duitsch
land gesloten zal zijn,
OOK ITALI6
aanspraken op vergoeding zal maken
wegens de uitbreiding van de politie
ke rechten van Frankrijk ln Marokko.
Italië verlangt, dat Frankrijk voor
den ltaliaanschon handel in Marokko
op dergelijke wijze als voor den Duit
schen de deur open zal laten. Daar er
een sterke uittocht van Italiaansche
werklieden naar Marokko te verwach
ten is. in verband met de daar ont
worpen groote openbare werken en
ondernemingen, weuscht Italië, dat
haar consulaire jurisdictie in Marok
ko verzekerd zal zijn en haar het recht
zal toegekend worden. Italiaansche
scholen te openen, overal waar daar
behoefte aan mocht bestaan.
Italië zou voorstellen do Ita-
liaansch-Franschc overeenkomst over
de Middellandsche Zee van 1904 in
dien geest aan te vullen en to her
zien.
Ook
SPANJE
blijft nog van de partij.
Een journalist heeft een onderhoud
geiiad met Garcia Prieto, den Spaan?
schen minister van buitenlandsche za
ken, die verklaarde, dat de geruchten
dal Spanje van plan zou zijn Afri-
kuansclie bezittingen aan de Atlanti
sche kust af te staan of te verkoopeu,
onjuist zijn.
Sedert 18 Mei, toen Garcia Prieto
minister werd. is er geen sprake ge
weest van zulk een voornemen, hoewel
daarover vroegei geruchten ui omloop
waren.
DUITSCHLAND EN ENGELAND.
T Deutsche blad „Germania" bevat
een hoofdartikel naar aanleiding
liet bekende anti-Duitschluud artikel
111 de „Neue Froio 1'rosse", dat zij nu
de uitlatingen van het blad' en van
don gezant Carlvvi'ight zelf. als onge
twijfeld van dezen afkomstig be
schouwt.
De „Germania" zegt 0. a. ,,De En-
gelsche regeering moet zich de vraag
stellen, wat zij denkt te doen, on
zaak op Le helderen en eventueel aan I
Duitschland bevredigende voldoening:
te verschaffen. Indien zij zich even-
we] deze vraag niet stelt, dan zal het
ministerie van buitenlandsche zaken
niet kunnen nalaten haar, weliswaar
niet zeer hoffelijk, maar toch zeer be
slist, in Downingstreet voor te leggen.
DE LANKMOEDIGHEID VAN
DUITSCHLAND
is zeer groot, doch ook deze lankmoe
digheid moet haar grenzen hebben.
Als na den minister Lloyd-George ook
nog de gezant Cartwright op ons los
gelaten wordt; dan is die grens be
reikt. Het is te hopen, dat de regee
ring van Duitschland in deze zich dui
delijk rekenschap geeft van d# stem
ming en de gevoelens van de overwe
gende meerderheid van het Duitsche
volk, die niet van zins is zich elke,
nog zoo drieste uittarting, elke nog
zoo brutale beleediging van officieoio
zijde te laten aanleunen. Wij zoggen
het nadrukkelijk, deze zaak heeft met
de Marokko-quaestie niets te maken.
Er is alleen sprake van
EEN VLEGELACHTIG OPTREDEN
VAN EEN ENGELSCH DIPLOMAAT
logen ons en wij moeten er op staan,
als wij achting voor ons zelf bezitten,
dat ons daarvoor een bevredigende
voldoeryntr wordt gegeven."
Tot zoover de „Germania".
Deze scherpe woorden verdienen
hierom büzonder de aaftdacht, daar
zij blijkbaar ook al klinkt 't on
waarschijnlijk de daar heer-
schende stemming weergeven.
JAPAN EN RUSLAND.
De Keizer van Japan heeft aan den
Tsaar van Rusland hot volgende tele
gram gezonden
„Zeer verheugd over het definitie
ve aceoord, dat tusschen onze regee-
ringen is tot stand gekomen, in den
oprechten, «eest van verzoening, over
eenige quaesties, welke tot dusver on
opgelost waren, is het mij bijzonder
aangenaam Uwe Majesteit mede te
deelen, dat op mijn bevel liet schip
Angara aan de Russische regeer in g
teruggegeven zal worden als bewijs
van de gevoelens van onveranderlijke
vriendschap, welke ik voor u koestor.
Ik ben er zeker van, dat Uwe Majes
teit met mij de ovei tuiging is toege
daan, dat de definitieve regeling van
alle quaesties er toe zul bijdragen de
goede betrekkingen, welke tusschen
onze beide landen bestaan, nog meer
te bevestigen."
De Tsaar heeft hel volgende geant
woord' „Ik dank Uwe Majesteit van
ganscher harte voor de gevoelens,
waaraan zij uiting gegeven heeft naar
aanleiding van het zoo gelukkig tot
stand gekomen accoord, op den grond
slag van wederzij dsche tegemoetko
mingen, over eenige quaesties, welke
lot dusver onopgelost waren geble
ven. Ik deel volkomen de gevoelens,
welke de definitieve regeling dezer
quaesties Uwe Majesteit ingegeven
heeft. Ik zie in den maatregel, dien
Uwe Majesteit genomen hoeft met 't
bevel om aan mijn regeering het
schip Angara terug te geven, een
nieuw bewijs en een zeer waardevol
onderpand der wederzij dsche vriend
schap, uie ons vereeiugt."
Deze wisseling van vriendelijke te
legrammen wijst er op, dat Rusland
en Jupan in 't Verre Oosten blijkbaar
willen samenwerken. Tegen 'China
Van de entente tusschen Rusland
en Japan geelt het Russische regce-
ringsblad ..Rosayja de volgende of-
ficieelë lezingAlle door den oorlog
bedongen wederzijdache aanspraken
zijn nagekomen en zoudor hulp vun
het scheidsgerecht uit den weg ge-
,'uimd. Büzondere moeilijkheden de
den zich voor bij de regeling der quaes-
tie van do hospitaalschepen, die voor
de Russische re-geering een principiee-
le boteekenis had en wel door de bij
zondere positie, die 't Roode Kruis in
oorlogstijd inneemt. Door de Japan-
sche regeering was de regeling der
quaestic moeilijk, daar het scheidsge
recht de 2 hospita alschepen „Anga
ra" en ..Orel" als wettig buitgemaakte
schepen beschouwde. Bii deze quaes-
tie was het de wensch der beide re-
gceringen om tot een schikking te ge
raken. De „Angara" wordt aan Rus
land teruggegeven, terwijl Japan de
„Orel" voor 150,000 Yen behoudt, zoo
dat op 't oogenhlik besluit de „Ros
ayja" de laatste meeningsgeschillen
uit den weg zijn geruimd, die niet al
leen beide partijen bevredigen, maar
ook getuigenis afleggen van do weder
zij dsche vriendschap.
VOOR IERLAND.
John Redmond, de Iersche leider,
heeft een voorrede geschreven voor
een boek van mi'. Stephen Gwynn,
„The case for Home Rule", een boek
op zijn verzoek geschreven, opdat de
argumenten voor een wijziging van
het bestaarde stelsel en voor de invoe
ring van Home Rule bijeengebracht
zouden worden, ln de voorrede zet
Redmond uiteen wat Ierland wenscht
en noodig heeft. Het tegenwoordige
stelsel beteekent, zoo merkt hij op,
dat de wetten van Ieiland worden ge
maakt door een parlement, waarvan
5/6 der leden niet het flauwste besef
hebben van de Iersche aangelegenhe
den, dat Ierland bestuurd wordt door
een lid van -een Engelsch kabinet, dat
aan het bewind komt en heengaat,
zonder eenige rekening te houden met
de wenschen van de overwegende
meerderheid der Ieren, dat dezelfde
wetten en belastingen die voor het;
rijke, dichtbevolkte en industrieele
Groot-Britannië gelden, ook van toe
passing zijn op het arme, dunbevolkte
en hoofdzakelijk agrarische Ierland.
Dat is in strijd met liet gezond ver
stand. en Ierland heeft dus noodig
een eigen oarlement. dat met volledi
ge- k-eunis van zaken wetten voor Ier
land kan ontwerpen, een eigen mi
nisterie. waarvan gaan en komen
door de Iersche openbare meening
wordt bepaald.
Wij verlangen herstel van deze grie
ven, maar dat herstel, dat wij vra
gen, is alleen de vrijheid, om te trach
ten onze eigen kwalen te genezen, on
ze eigen problemen op te lossen.
Redmond komt on tegen de mea
ning, dat toegeven aan de Iersche
wenschen een nederlaag voor Enge
land zou zijn, een erkenning van vroe
ger bedreven onrecht, dut Ierland's
overwinning, Engeland's vernede
ring is.
Zulke gevoelens, zegt hij, zijn
groot' land onwaardig. In zulk een
quaestie «aan staatsmanschap en
edelmoedigheid hand in hand. Dal is
bewezen in Zuid-Afrika. Ierland wacht
er op. dat schitterende voorbeeld te
bevestigen.
RUSLAND EN DE FINNEN.
In Finland heeft de inlijving van
twee gemeenten van het gouverne
ment Wiborg bij het gouvernement.
Petersburg levendige protesten in de
pers uitgelokt.
Een van de groote bladen schrijft,
dut Finland in deze twee gemeenten
niet alleen 1660 vierkante kilometers
lan.i met 18.600 zielen verliest, maar
ook dat gedeelte van het land. waarin
het grootste deel van het nationale
vermogen vastzit
UIT DE TURKSCHE POLITIEK
De grootvizier heeft bij den Sultan
zijn ontslag ingediend. De Sultan
heeft bet evenwel niet aangenomen.
De ministerraad zal zich nu nog eens
niet het vraagst.uk van de oorlogsbe-
gropting bezig houden en 't zal van
do nieuwe beslissing afhangen of
Ilakki zijn ambt zal neerleggen.
Insscten-steken.
In „Moleschott" lezen we:
Men .gen zomerdag, tal van prach
tige zomeravonden worden den
mensch, vooral als hij de genoegens
van het buitenleven ongestoord
denkt te smaken, vergald a'oor de ge
vleugelde en ongevleugelde plagen,
die, 111 de gedaante van mugge'n en
vliegen, van bijen en wespen, onder
hot geluid van het bekende zingen en
gonzen, in de lucht zweven.
Iedereen weet uit ervaring, hoe een
enkele mug ons den heerlijksten
avond', de prettigste nachtrust kan
bederven. En hoe het gesteld is m tij
den, waarin deze schijnbaar zoo nie
tige insecten in gansche zwermen ons
belegeren, daarvan zijn voorbeelden
in ieders leven genoegzaam bekend.
Do beroemde Alexander van Hum
boldt lreeft beweerd, dat noch India
nen, noch slangen, krokodillen of ja-
gua'rs het reizen op de Orinoco ge
vaarlijk mak-en, maar wel de ontzag
lijke zwonnen muggen. De natuur
kundige Bochon hangt eveneens een
schitterend tafereel op van het bloed
gierig optreden dezer diertjes in de
.steppen van Siberië. Zoo erg doen zij
het nu bij ons wél niet, maar toch
kunnen zij ons het leven onaange
naam genoeg maken.
Een ander soort plaaggeest zijn de
z.g. paa'rdevl-ïegen, die, wel is waar,
mei stal op het vee azen, maar het
ook den niensch moe lijk kunnen ma
ken, ja zelfs voor dezen gevaarlijk
kunnen worden. Men denke er slechts
aan, dat nu en dan ziekten van het
vee door deze dieren op den mensch
worden overgebracht en dezen in le
vensgevaar kunnen brengen. Is het
dier, waaruit zij bloed hebben gezo
gen, ziek, dan kunnen zij, -indien hun
angel verontreinigd is geworden ziek
tekiemen op andere d eren en op men-
schen overbrengen. Zoo is het in
sommige et'reken van tropisch Afrika
onmogelijk rundvee of paarden te
houden, daar zij door de steken van
een soort paarde vl.cg letterlijk wor
den afgemaakt. Onderzoekingen heb
ben aangetoond, dat deze vlieg zelf
niet vergiftig is, maar dat zij met
haar angel moorddadige, microsco
pisch kleine parasieten in het bloed
van het vee brengen.
In ons klimaat wordt de zoo ge
vreesde ziekte, het miltvuur, door
vliegen verspreid.
Bijen en wespen dragen ook vergifti
ge wapens. Het meest, schijnt 't zijn
ile horrels te vreezen, waaruit een
zegswijze: twee borrels een mensch en
dr.e een paard doods», té verklare:
is. 'Onder ongunstige omstandigheden
kan een enkele steek reeds levensge
vaarlijk zijn. Treft b.v. een steek de
tong, dan kan de zwelling van dit
lichaamsdeel zóó sterk worden, dat
zij zich ook op dieper gelegen deelen
va nkeol en hals voortzet en op die
manier oorzaak van stikking kan
worden. Steekt een bij haar angel in
een bloedvat en laat zij daar haar gif
achter, dah werkt d.t bijzonder hef
tig; dan ontstaan ernstige verschijn
selen z.a. onmacht, hartzwakte enz.
In zulke gevallen kan het gif ook stol-
van het bloed te voorschijn roe
pen; het stolsel kan door den bloed
stroom medegesleurd worden en in
de hersenen of in een ander orgaan
een bloedvat verstoppen, waardoor
verlamming en zelfs de dood kan
optreden. Het losmaken van zoó"n
stolsel., waardoor het door d'en bloed
stroom gemakkelijker medege sleept
wordt, wordt vooral zeer begunstigd
door massage. Men ziet dus, dat het
zeeï- gevaarlijk kan zijn een pijnlijke
plaats te wrijven of te strijken zon
der, dat men precies weet, waardoor
de pijn veroorzaakt wordi.
Verder zij nog medegedeeld, dat een
heel© zwerm bijen en wespen den
isch zoodanig kan toetakelen, dal
hij oau zijne wonden sterft. Gelukkig
konion dergelijke ongelukken hoogst
zelden voor; m den regel bestaat de
ontsteking, door de steek verwekt,
slechts een.ge dagen.
angdu r.g© o'ntstokingsprocessen
met ottering treden gewoonlijk ook
op, als de ungol van het insect ir
wond blijft tziiten. Daarom .is die
raad niet overbodig om een mug,
ons steekt, 'met dood te maken, doch!
kalm zijn gang te laten gaan en na
verzadiging te laten wegvliegen.
Zo neemt dan haar angel mede, ter
wijl deze anders afbreekt en in de
wond blijft zitten. Bij steken van bij
en moot men steeds het eerst naar
de angel, d.e m de wdnd is
blijven zitten, zoeken en deze ver
wijderen. Meestal blijft toch het gif
blaasje er aan hangen, dat dient men
voorz.chlig te verwijderen, opdat
niet dooi' een daarop uitgeoefenden
druk de geheele inhoud in de wond
wordt geperst.
Zelfs do ongevaarlijke steken van
veie insecten zijn dikwijls zoo lastig
en pijnlijk, dat de wensch, om toch
een middel te bezitten, dat de gene-,
zjn-g bespoedigt, alleszins verklaar-1
baar is. Als volksmiddelen staan een
groot aantal zaken daarvoor gunstig
bekend en worden in verschillende
landstreken onderscheidene verzach
tende omslagen aanbevolen, zooals:
vochtige aarde versche bladeren, fijn
gewreven aardappel, omslagen van
melk. Het :s duidelijk dat al deze
in.ddelen slechts één doel hebben, nl.
vocht,go koude op de gestoken plek
te brongen. Met gewone omslagen,
van koud water of boorzuuroplossmg
bereikt men hetzelfde, en bovendien
moet men hieraan de voorkeur geven,-
omdat men hierbij zuivere doekjes en
zuiver water kan bezigen, iets wat,
zooals men weet, in onze dagen bij
het Ijchandeleii van alio wonden,
groot© zoowel ais kleine, een eerste
vereischte is.
Van do bovengenoemde middelen
Onze Lachhoek
VLEIEND.
Gastvrouw Wilt u ons niet het ge
noegen doen, nog een lied te zingen,
mijnheer Luit?
O, mevrouw, heel graag maar
't is al zoo laat, ik vrees iieusch de
buren te zullen storen.
Wel, dat hindert niet wij wor
den ook altijd door hun honden ge
stoord.
Een stationschef op een dorpsstation
vroeg, toen hij de gewone maandelijk-
sche lijst van benocdigde artikelen op
maakte, o. m. ©en nieuwen borstel.
Toen de goederen aankwamen zug hij,
dat er geen borstel bij was, en de
lijst nakijkend, bleek, dat zijn aan
vraag daarvoor aan 't hoofdkantoor
was doorgeschrapt.
De volgende maand herhaalde hij
zijn aanvraag met hetzelfde resultaat.
Niet verlegen, zond hij toen een ouden
horstel, waarvan alle haar was afge
sleten, op met het volgende briefje
„Daar hot schijnt, dat eon nieuwe
borstel ini: niet verstrekt kan worden,
verzoek ik oen hoeveelheid haargroei
middel op bijgaand voorwerp te sme
ren en mij dit terug te zenden, als het
middel gewerkt heeft."
(aarde, bladeren, aardappel) kan men
zulk een relnhe.d niet verwachten, in
tegendeel kan men daardoor gemak
kelijk verergering, bijv. wondvorgif-
tiging, teweegbrengen.
Van de vele middelen, die aanbevo
len zijn, wordt ammoniak het meest
geprezen. Deze stof, wil zij verzach
ting brengen, dient zoo snel mogelijk
na den stook te worden toegepast;
daarom dragen veel mensclion i'n
muggenrijke streken een kle.n flesch-
je met salmoniakgeest bij zich.
De laatste jaren is nog een ander
middel aan de hand gedaan nl. de te
genwoordig veel in de geneeskunde
geb'ru.kte stof, die den naam van
Ichthyol draagt. Ic'nthyol is een on
aangenaam riekende, olieachtige sto!
die door droge destillatie uit stee'n-
koolachtige stoffen wordt bereid (rot
tende visch).
Volgens Dr. OttingeT. die dit mid
del bij talrijke gevallen van insecten-
steken toepaste, houden binnen enke
le minute» branden, jeuken en pijn
op en is de zwelling der "gestoken plek
met meer waar te nemen. De toepas
sing is zeer eenvoudig Het snelst en
zoke'rst werkt de ichthyol in zuiveren
toestand, door met een penseel een
laagje van een millimeter dikte op
do gestoken plek te strijken. Ook als
zalf met vaseline b.v. laat het
zich gobru.ken. Er is ook een Ich-
thyolpleister, waarvan men een stuk
je op de aangedane plek kan leggen;
dat laatste is alleen ui licht© geval
len werkzaam.
Of dat laatste middel nu helpt?
Men kan het gemakkelijk beproeven.
Het jaargetijde leent er zich uitste
kend voor; de dagen van muggen,
vliegen, bijen en wespen zijn er reeds
weer. Kwaad kan dit middel echter
niet, ais men maar niet blijft voort-
probeeron, als de ontsteking blijft
bestaan of zelfs voortschrijdt.
Over de vb eg en de verspreiding
van ziekten schrijdt La Nature vol
gens hot Med. en Pharm. N.
Van alle schadelijke diereu is de
rEUiü-LIti 1 üfë
Hoe lang is <1© heuvel vroeg
ik lachend.
O, ongeveer twee mijlen. U ziel
er zoo sterk uit.
Ik zal mij dadelijk gaan klaar
maken, zei ik. en de daad bij liet
woord voegend, ging ik de trap op
naar mijn kamer, trok mijn stevig
ste Zwitsersche schoenen aan, deed
oen wollen das om 011 zotte een muls
op, gereed om met de moedige, atlile-
tische Miss Aneliestor op weg te
gaan.
Ik zal nooit mijn eersten indruk
van Weisshcini bij daglicht vergelen.
De thermometer wees veertig graden
YOTSt aan, maar toch kreeg men geen
gewaarwording of het buiten koud
tvas,
De zon was juist boven den schou
der van den indrukwokkenden KIu-
nigberg komen uitkijken en deed haar
warmte Jicht gevoelen. Er was geen
wolkje aan de lucht en geen zuchtjo
wind. De aarde was wit. Mijlen ver.
zoo ver als het oog reikte, was er
sneeuw, zuivere, onnavolgbare, go-
luidtemperende sneeuw. Beneden ons
lag het dik-bevroren Nonnenmeer,
zoo volkomen bedekt met de overal
aanwezige kristallen, dat men het
alleen van hel land kon onderschei
den door zijn gelijke, onbetreden op
pervlakte zonder rotsen.
Aan de overzijde de reusachtig
groote Klanigberg en daarnaast zijn
broeders, (te getande Eisenzalin en de
bev alhge Traualtar. Halverwege hun
steile hellingen staken de donkere
pijnboomeii sterk tegen de sneeuw af,
terwijl daarboven, hun glinsterende
blankheid afgewisseld werd door
donkere rotsen en steile afgronden.
Aan onze linkerhand lag de stad
Weisslieim met haai' boven alles uil-
stekende kerk en liet groote, recht-
lioekige Pariserhof.
En verder- weg naar beneden toe
liet kleine dorp Rlefinsdorf, met zijn
kleine gele station, dat in de heldere,
dunne atmosfeer duidelijk te onder
scheiden was.
Aan onze rechterhand en veel I100-
ger dan wij waren, lag het Mariën-
kasteel, het half-moderne, half-oude
tehuis van den Groothertog, een rood
huls van stuc met een ouden Bteenon
toren er aan vast, die zeker door den
tand des tijds sterk naar één kant
overhelde. Boven alles uit de hemel,
en het scheen wel, alsof de Natuur
alle kleur "vau de aarde had wegge
nomen en haar had geconcentreerd
in een intens, tinielend blauw. Hel
was wonderbaarlijk, mooi, wonder
schoon, verrukkelijk.
Nu, e-n hoe vindt, u nu Weiss
lieim vroeg mijn metgezel.
Ik had haar toboggan uit een loods
gehaald, en trok hem gemakkelijk
langs- het pad in de richting van liet
Mariënkasteel.
In haar athletische vermomming,
met haar gezond-gloeiemle wangen,
waarop de scherpe berglucht haar
invloed deed gelden, zag zij er ge
heel anders uit dan de statige jonge
dame van den avond te voren, veel
meisjesachtiger en natuurlijker,
dacht ik, en zij glimlachte zóó open
hartig en vriendelijk tegen mij, dat ik
mij afvroeg, of de vooroordeelen, die
ik tegen haar had opgevat, wel zoo
gegrond waren, als zij mij den vori-
geu avond hadden toegeschenen.
Toch voelde ik, dut ik nog wrok
j'egens haar gevoelde, toen ik mij
haar opmerkingen over mijn kennis
van do wintersport en over mijn ze
nuwen weer in het geheugen bracht.
Het is beter dan Whibechapel,
antwoordde ik.
Ik was overtuigd, dat die opmer
king haar zou hinderen.
En woont u in Whitechapel
vroeg zij vriendelijk
Neen, in South Kensington. Toch
verkies ik dit, zelfs boven Harrington
Gardens.
Maar waarom* haaide u er nu
Whitechapel bij vroeg zij. Ik
vrees, dat u spoiten wilde. U moet
nooit spoiten als u over de Natuur
spreekt. Dat is liet teeken vim een
bekrompen ziel.
Do pogingen van deze jonge dame,
om mij op haar manier de les te le
zen, waren veel te amusant om be-
leedigend te zijn.''
Ik noemde Wliitechapel, zeide
ik, alsof ik mij daarmee verdedigen
wilde, omdat wij daar een kleine
handelszaak hebben. Ik ben liet hoofd
van ecu firma in manufacturen, en
wij hebben daar een groot aantal
meisjes aan het werk om blouses te
maken.
O, nu begrijp ik het, ant
woordde mijn gezellin hoogst ern
stig u noemde Whitechapel om
dat 11 daar bekend is. Hoe interessant
om het hoofd van een zaak in manu
facturen te zijn en boven al die wer
kende meisjes te staan.
- Ik ben bang, dat ik als chef niet
veel lieteeken.
Heelt u da.11 andere bezigheden
Ik bon maar zelden ami het
werk, zei ik, ik vrees, dat mij
do aanleg tot wetrken ontbreekt.
Plotseling bleef zij staan en keek
mij met onverholen tegenzin en ver
ontwaardiging aan.
Heeft u geen belangstelling voor
uw zaken 1 riep zij uit.
Ik kon niet nalaten te lachen.
U maakt, dat ik mij ais een mis
dadiger voel, zei ik.
Dut zou ik ook denken, zei ze,
in hel minst niet verteederd, ik
had gehoopt, dat u ten miii^Iê één
karaktertrek had, die alles ver
goedde.
Eigenlijk had ik beleedigd moeten
zijn, want dit was na zoo u korte
kennismaking toöli wat al te fami
liaar.
Ik bon een uitstekend lastdier,
protesteerde ik, met een gebaar
naai- den toboggan.
Zij lachte bij die woorden, en toen.
alsof zij berouw had over die con
cessie, werd het laatste deel van dat
lachje minachtend.
Ja, zei ze, u is een uitste
kend lastdier.
Eu duarna wandelden wij zwijgend
verder tot wij hij de toboggan-baan
kwamen.
Dit is de Kasteelbaan, legde
zij kortaf uit en niet zonder eenigen
eerbied
lk bekeek de baan met groote
nieuwsgierigheid. Zij was vier of vijf
voet brood en de oppervlakte was
van sneeuw omgezet in ijs, door het
proces van waterbesproeiïng. Aan
weerskanten van de baan waren lage
dammen van ongeveer twee voet
hoog, ook van bevroren ije en hard
als ijzer.
De baan scheen mij niet zoo bui-
tenarewoon steil t.oc. mear de onner-
vlukte was zóó glad, dal ik mij wel
voor kon stellen, dat men er een
groote snelheid op kon bereiken.
Het volgend oogenhlik klonk ei- een
licht krassend geluid en een oude
dame. een Grirolandsche, kwam den
hoek om gegleden. Zij was een rim
pelige, oude vrouw met een bruin ge
laat, die gemakkelijk op haar sleetje
zat, met beide voeten vlak tegen de
oppervlakte van de baan gedrukt,
met een koortl in haar hand, alsof zij
een paard zat te besturen.
In enkele minuten was zij om een
anderen hoek uit het gezicht verdwe
nen. De snelheid scheen mij onuit
sprekelijk gevaarlijk toe.
Dat gaat prachtig, merkte
ik. op.
Miss Anchester glimlachte vol min
achting.
Zij wil niet zoo heel snel gaan.
zei ze.
Niet snelt
Neen zij houdt haar voeten op
de baan. Bovendien rijdt zij op een
„schllttll". Op zoo'n ouderwetsch
ding als een schlittli kan men hc-ele-
maal geen flinkeii gang krijgen.
En hoe heet uw slede aan
vroeg ik.
(Wordt vervolgd).
