HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD»
Z -TERDAG 30 SEPTEMBER 1811
t.aarieniscne
Handeüsvereeniging
(Goedgekeurd bij Kon. Besl. van 12
Nov. 1899-j
De Haarlemsche Handelsvereeni-
ging hier ter stede, opgerecht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, ls zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeui-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan (500 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoem
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om teu minste te laten ge
voelen, dat men het werk op prijs
stelt, dat de Haarlemsche Handels-
vereeniging steeds opneemt, als doen
de, wat hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereenigmg
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan-
b.edt, zijn zeer vele en zeer groote
tegeuover de geringe jaarlijksche
conti,butie van f 8.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door ouwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en mformatieu voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
bet recht bet hun gratis te verstrek
ken adv.es der V'creeuiging te vragen
d.e ook ui proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den tianuel en het bedrijf der leden.
Als pruel kunnen voortaan nieuwe
leden v uor eon half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April}
ad f 175 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
een. gmg zijn de beereu Mrs. Th. de
Haan Hugeuhoitz en A. H. J. Merens,
Spaarue 91, aiti.er, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na-
middas ziju te spreken.
Het bureau dtr .Teenigmg is ge
vestigd Junsweg l'l.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereenigmg wordt een vast
recht van 5 pCt. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen-
d.ng van vorderingen door bemidde
ling dor advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
bu ten do stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informa-
tiën naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretention op buiten de stad wo
nende personen ".orden met behan
deld, wanneer n.et 10 ets. voor porto-
vergoedmg Ls toegevoegd.
iiuim 1748 mformatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geloupen jaar gegeven.
Aan het kantoor Jansweg 11, zijn
thans coupons a 10 cent verkrijgbaar
waarop men bij het Bureau van den
Burgerlijken Stand op het Stadhuis
inlichtingen kan bekomen over het
adres van h er op het bevolkingsregis
ter ingeschreven personen.
In de maanden Juli en Augustus
1911 zijn 59 orderingen tot een be
drag van f 1978.lij betaald-, 13 vorde
ringen worden afbetaald, 12 vorderin
gen zijn uitgesteld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
■lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
In verband met de wijziging van
art.kel 11 van het huishoudelijk regle
ment van den Nederiandschen Bond
van Onderlinge Informatie- ei
Schuldinvorder.ng bureaux en Han-
delsvereenig.ngen, gevestigd te Haar
lem, moet in het vervolg voor elke
informatie die op vertoon van legj.tl-
matiekaarten wordt gegeven, 25 cent
worden betaald.
Alle brieven, aanvragen, reclaim
of wat ook, moeten worden geadres-
seert aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdero inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men. hoewel geen
lid der H. H. V., toen van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor Informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
CCXCV.
Oorlog of geen oorlog Zullen
Frankrijk en Duitacblan-d al of niet
tot een vergelijk komen
Sedert eenige weken verkeert de
Parijsche bevolking, verkeert het
ganse he Fransche volk zoo niet in
angst, dan toch in spanning, in groo
te spanning.
Over het algemeen wil het Fran
sche volk den oorlog beslist
liet. Het heeft maling aan de
.revanche" en voelt geen sikkepit
voor de begrippen van erf-vijand-
schap en wat dies meer zij. Vrees
heeft het allerminst in de ergste
tijden van decadentie zijn de Fnan-
schen toch nog altijd onvergelijkelijk
dapper geweest doch het is wars
van wraakzucht en wil niets weten
van noodelooze ooTlogsrampen. De
revanche Verjaart ze dan niet
zijn de tijds- en andere gren
zen van dat gevoel Het Fransche
volk heeft wal anders, heel wat be
ters te doen. Het lieeft een anderen
strijd te strijden, een, die het levens
geluk van een groot deel der natie
beoogt den socialen strijd.
Toen Zondag den 24sten September
1.1. de Confédëration Généi'ale du
Travail, in samenwerking met de ge-
unificeerde socialisten, een betooging
tegen den oorlog hield en ongeveer
20.000 mannen, vrouwen en kinderen
in hét Aréro-Park drie uren ach
tereen door gezang, geroep en ge
sprek tegen den krijg manifesteerden,
kon men duidelijk gewaar worden,
dat hel volk zich allerminst geroepen
gevoelt om naar do wapens te grij
pen. De engel van den vrede is der
bevolking meer sympathiek dan de
krijgsgod Mars.
Daar sprong den volgenden dog
het pantserschip „Liberté" to Toulon
in de lucht. Meer dan vierhonderd
slachtoffeis.... welk een ramp Het is
ontzettend 1
Keizer Wilhelm telegrafeerde on
middellijk aan president Fallières
„De woorden ontbreken mij, om
mijn diepe sympathie wéér te geven
met betrekking tot den nationalen
rouw van geheel Frankrijk.
De zoo verschrikkelijk beproefde fa
milies zullen zich kunnen troosten
met de wetenschap, dat de ongeluk
kige bemanning van de „Liberté"
stierf onder het vervullen van haar
plicht jegens haar vaderland."
De laatste alinea klinkt wat con-
ventionneel en dus droog, doch wij
mogen aannemen, dat de Keizer hei
opperbest meende, vooral daar hij in
de e>erste alinea zelf zijn gebrek aan
taalvermogen heeft willen erkennen.
Intusschon zullen de hoogmogen-
den èn van Duitschland én van
Frankrijk uit dat gruwelijke ongeluk
een wijze les, een les van humaniteit
putten Want wat beteekent dit on
geluk bij de ontzettende rampen, die
een gebeurlijke oorlog tusschen
Frankrijk en Duitschland met zich
zou brengen ontzettende rampen,
willens en wetens voorbereid door
zich van hun daden bewuste Staten
Urbain Gohier, de heftige, felle re-
volutionnair, wiens taal aan wapen
gekletter doet denken, nam onlangs
de „Gouvernants" aller landen on
der handen, predikend... den vrede.
„Gij kent", vangt Gohier aan, „het
'refrein: „Men moet zich niet zelf recht
verschaffen; men moet zich beroepen
op de rechtbanken; doet gij het niet,
dan is het gedaan met de orde en de
beschavingwij vervallen in de bar-
baarschheid 1'
Maar waarom trachten de regeer
ders van vier groote naties elkander
wederzijds bang te maken, terwijl de.
regeerders der andere Staten wat buit
(compensatie) in do ruzie denken op
te rapen ls er niet een internationale
rechtbank in Dan Haag? Wat is er
van de Haagsche rechtbank gewor
den Waartoe dient ze. indien ze in
de tegenwoordige omstandigheden tot
niets dient?
De regeerders van geheel Europa
maken zich thans ton rechte ongerust
over de gemoedsgesteldheid van hun
trouwe onderdanen. Overal wiikt de
wet terug en barst het geweld los.
De werklieden, die het onderling
niet eens zijn over het geschikte
oogenblik van een werkstaking, ste
ken elkander overhoop de huishoud
sters, die de boter en de eieren te
duur vinden, plunderen de winkels
Zuid-Frankrijk staat op Champagne
staat op Noord-Frankrijk staat op.
De menigte grijpt op straat alle gele
genheden aan om den eerste den bes
te te lynchen. Ellken dag, onder het ge
mengd nieuws, leest men, dat een ont
slagen karrevoerder zich op zijn pa
troon heeft gewroken door zijn arm
paard met een mes aan stukken te
scheuren, het de oogen uit te steken en
de neusvleugels met de tanden af te
bijten.
Engeland, dat zich beroemde op
zijn souvereinen eerbied voor de wet
telijkheid, kent thans de sabotage en
de jacht op de niet-stakers. In Italië
braadt de bevolking geheel in leven
den lijve de burgemeesters of de ge
meente-secretarissen, die de cholera
niet tot staan hebben gebracht In
Duitschland leveren de Berlijners ge
regelde gevechten met de politie, ver
rijzen de apaches en hooligans aller
wegen. steeds jonger, steeds vermete
ler, steeds verschrikkelijker. Drama's
van hartstocht en drama's van drank-
lust vullen de kranten. Revolver en
mes spelen een rol in de banaalste ge
sprekken en de jury vindt het na
tuurlijk, dat een verbruiker eenige
kogels naar den buik van zijn buur
man expedieert, omdat het hier niet
versch is of omdat de lucifers slecht
aangaan."
Er is misschien een weinig overdrïj-
ving in Urbain Gohier's kcnschet-'
sing van den aigemeenen toestand,
doch zeker zal iedereen toegeven, dat J
er thans in de meeste landen onrust--
barend veel woelingen zijn.
„Welnu", ernat Gohier voort, „hoe wil-
len de Staten van hun onderdanen ai- j|
gemeene gehoorzaamheid aan de wet-
ten des lands verwachten, wanneer
die Staten zeiven bij elk geschil heul
trachten te vinden in het recht van
den sterkste en elkander met allerlei
revues en manoeuvres, te land en te
water, met uitstallingen van schepen,
artillerie, dirigeables, aeroplanes,
trompetgeschal, tromgeroffel enz.,
enz., bang pogen te maken Elke
Slaat beweert het beste leger of de
beste vloot te bezitten, over de beste
oorlogsmoordtuigen te beschikken
kortom, zij laten elkander de tanden
zien.
Waarom laten zij de beslechting
van hun geschillen nf et over aan een
internationale rechtbank, aan het
zoogenaamde Hof van Arbitrage.
W-aarom handelen zij zeiven als apa
ches? (Ik vind, tusschen twee haakjes,
dat Gohier ten deze de apaches wel
wat verongelijkt).
„Indienbesluit hij zijn artikel,
„tegenwoordig de maatschappelijke
orde verstoord is, indien Europa aieh
bedekt met puinhoopen en slachtof
fers, zullen de schuldigen de hoofden
der volken zijn, d,c dezen het voor
beeld van de gematigdheid moesten
geven en hun hot voorbeeld van het
geweld geven."
Urbain Gohier ls, vrees ik, een po
vere idealist, wiens stem zal klinken
als die eeriB roependen in de woes
tijn. Ef is bereids een cemigsa ns gun
stige koor in de onderhandelingen tus
schen Frankrijk en Duitschland ge-,
komen, doch het oorlogsgevaar kan
slechts dan gehoed worden afgewend,
indien de groote kap.talisten van
beide ki'uden achter cLe schermen tot
een voorloopige overeenkomst kun
nen geraken, waarbij aller gelddorst
min of moer wordt lxyvrodigd,
De Duitscho gold koningen zoudeli
zoo graag eon stuk van Fnansch Con
go als hun exploitnt'c-domein willen
hebben. Niet dom van dae Duitsche
geldvorsljesl Doch de echtgonoote vain
wijlen den beroemden exploraieu-r
Savornfn de Brazza kwam daarte
in verzet, in een open brief, opgeno
men door de meeste dagbladen:
„Zou", schreef zij onder meer,
„Brazza afstand hebben gedaan van
zijn nobel vaderland óm de Fransche
national teit aan te nemen; zouden
zijn metgezellen onvergelijkelijk van
heroïschen eenvoud, Afrika zijn door
gedrongen, zware tochten makend,
den honger verdurend, den dorst les-
schend met slijkerig poelwater, sla
pend In de inheemsclie hul of op den
on gezonden grond, trots ijlkoortsen;
en al degenen, wier graven do voor
waarts afgelegde tapes merken, zou
den zij dat gedaan hebben, lndie'n zij
gedacht hadden te weiken voor een
volk, dat niet het Fransche was?"
Er stijgt -ets heroïsch' uit dien
brief op, en er spreekt, behalve groo
te piëteit voor haar overleden echtge
noot, ook liefde voor Frankrijk uit
Maar, ziet u, lieve mevrouw, de lief
de voor de menschheid s een nog
edeler en grootscher gevoel. Uw man
was zelf een pacificator en was er te
recht fier op, geen druppel bloed op
zijn tochten te hebben vergoten. In
dien nu de oorlog tusschen Frankrijk
en Duitschland vermeden zou kun-
hen worden door don afstand aan
Duitschland van bedoeld grondgebied
de Fransche geldvorsten zullen
daarvoor wel iets anders in de plaats
krijgeh dunkt u dat dan niet een
oplossing, die in don geest zou val
len van wijlen uw echtgenoot?
Het komieke van al die herrie tus
schen de tweo groote Europeesche
Staten is, dat er heeleinaal niet ge-
vruagdAvordt naar de opinies van de
Marokkanen en de Congoneezen...
OTTO KNAAP.
Van üe Rsstdentie en haar
hewoner8.
CXXVIII.
De gieheele week ziju op Duindigt
vhegdemoj'.straties gegeven en op
nieuw is gebleken, dat de belangstel
ling van liet publiek voor het buan-
tjesvliegon geringer wordt. In andere
plaatsen was hetzelfde te constatee-
ien geweest en het wekt daarom
verbazing, dat, met deze wetenschap
voor oogen, er nog men&chen gevon
den worden, die zoo'n onderneming
aandurven. Het vliegcomité, dat hier
Koning en Mulder naar Duindigt liet
komen, bestaat uit een café-eigenaar,
■een ondernemer van een besteldienst
en een particulier, allemaal bekend
heden op aviatisch gebied, en dat zal
geleid hebben tot het begïDnen van
dit ondernemen, dat louter verlies
gaat brengen.
Maandag viel Mulder reeds af. Hij
steeg op met het toestel, dat te Gro
ningen gemaakt ls op het vliegveld
van den heer De Schepper, maar kon
door de rukwinden niet met zijn b
stel doen w at hij wilde cn werd om
geworpen. Van de machine bleef geen
spaander heel en Mulder mag van
geluk spreken, dat hij er onder hel
vallen uitgeslingerd is, want de o
blijfselen zaten wel een meier «liep in
den grond en was hij daaronder ge
komen
Koning zette alleen de demonstra
ties voort, ondanks het ongeval. Een
zeldzaam sympathieke verschijning,
deze luchtman. Van aanstellerij geen
spoorov-er zichzelven spreekt li ij
nooit en het kost moeite iets over
vroegere tochten van hem tc weten
te komen, uit zijn eigen mond dan,
wol to verstaan.
Meegeloopen is hot hom in Holland
niet. In Groningen had hij gehoopt,
moe te kunnen vliegen tijdens de de
monstraties aldaar, maar juist toon
hij zijn brevet haalde, waren zo nf-
geloopen. Te Leeuwarden vloog hij
met Max Olieslagers en Van Bussel
het comité stond hem dit toe, hoe
wel het aanvankelijk van plan go-
woest was alleen genoemde twee te
doen opstijgen deed meer werk
dan die beiden en verdiende minder,
net f 70. Te Grijpskerk kroeg hij voor
één dag J 500 en in Den llaag zal hij
wel geen cent zien. Zijn monteurs
kosten hem, met reis en verblijf, een
f 400 per maand.
Zijn wederwaardigheden bewijzen
opnieuw, dat de gouden tijd van het
vliegen voorbij is en als iemand geen
fabriek achter zich heeft, maar alles
vcor eigen risico doet, schijnt het niet
goed meer mogelijk wat in de aviatiek
te verdienen.
Zooals reeds gezegd is, was de be
langstelling voor deze demonstraties
geringeen paar honderd menschen
op het terrein en het woord .,v<d"
moest al gebruikt worden. Dat op den
openbaren weg velen staan, die geen
zin hebben toegang te betalen, is een
verschijnsel elders ook waargenomen,
maar dat bezitters van eigen rijtui
gen hun wagens een paar uur op den
weg laten wachten, om dan eindelijk
heel in de verte den vlieger te kun
nen zien, dat is een zuinigheid, die
we buiten Den Haag niet veel zullen
aantreffen.
De nieuwe burgemeester kan zich
langzamerhand in groote sympathie
verheugen. Zijn optreden is daar de
oorzaak van. Kalm en waardig, zan
der een tikje zich als „ikheid" op
den voorgrond te plaatsen, wat burge
meester Sweerts zoo gaarne deed, weet
hij zich toch te doen voelen, zonder
anderen op een afstand te houden.
Zijn presideeren van den raad ver
schilt merkwaardig met het optreden
van zijn voorganger. Deze deed zelden
moeite een lastigen, vervelenden spre
ker van het woord af te krijgen. Greep
hij in een discussie in en protesteerde
de spreker, dan liet hij hem aan het
woord.
Anders gaat het bij mr. v. Karne-
beek. Roept hij een spreker tot dc or
de, omdat deze buiten de discussie
gaat, dan helpt geen sputteren, on
verbiddelijk houdt de voorzitter vast.
Do raad stond de eerste maal, dat dit.
gebeurde crewoonweg paf. Iemand, die
optrad In den Haagschen Gemeente
raad, het was ongehoord De verwar
ring werd zelfs zóo groot, dat de heer
Thomson, die de eerste was, welke bij
den voorzitter zoo'n tegenstand onder
vond. zich volkomen liet overrompo-
len, en dat hoewel hij toch heusch
niet op zijn mondje gevallen is. en
wat het mooiste van de zaak was, vol
komen gelijk had.
We beginnen daarom met moed aan
de begrooting; de kansen staan gun
stig dat de discussies dan met zoo ge
rekt zullen worden als andere jaren.
Heel bemoedigend is de toestand an
ders niet. De uitgaven stijgen aan
houdend, en al is de opzet van de fi
nanciën gezond, het fe t, dat het ver-
menigvuldigingscïjfer van de Inkom
stenbelasting van 0.63 tot 0.85 ver
hoogd wordt, wat de aanslagen met
eveer 33 zal doen stijgen, doet
de toekomst wel niet donker, maar
dan toch duur innen.
in alle bedrijven heeft de Telefoon
verlies geleden en daarom is ve'rhoo-
ging van den abonnementsprijs aan
gekondigd.
Hoeveel weten we niet, maar daar
hel tekort ongev eer een halve ton be
loopt en er een kleine 10.000 nummers
zijn, zal de opslag vermoedelijk niet
minder dan f 10 bedragen.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat
dan velen zullen bedanken. Het getal
particuVercn dat hier aangesloten is,
moet in vergelijking met andere ste
den groot genoemd <•- irden en deze
abonné's hebben een telefoóa soms
rnoor voor gemak dan voor beroep.
Zelfs al mocht het gerucht waar zijp,
dat voortaan betaald zal worden naar
gelang van het aantal gevoerde ge
sprekken, geloof ik aan een vermin
dering Van dat betalen naar gebruik
willen ze hier toch niet veel weten,
dan '.s er niet te halen wal er 1e ha
len vult en dal is toch maar het le
vensdoel van te veel menscben die te
weinig te doen en meer goJd hebben
dan beslist noodig is voor levenson
derhoud,
SINTRAM.
Stadsnieuws
VERWAARLOOSDE KINDEREN.
We ontvingen 't jaarverslag der
vereeniging tot opvoeding van half
verweesde-, verwaarloosde of verla
ten kinderen in het huisgezin. In dit
jaar werden 439 kinderen verzorgd,
42 werden er onder de hoede der ver
een g ng opgenomen, 6 als menschen
afgeleverd aan de maatschappij en
1 jongen en een meisje moest de ver
eeniging ln een rijksopvoedingsge
sticht doen opnemen omdat ze onhan
delbaar en onverbeterlijk waren.
Het groote meerendeel (aldus het
verslag) werkt, leert, vergadert ken
nis en wordt opgevoed onder omstan
digheden die voor do toekomst het
beste doen hopeD. Zonder kraeht:gen
steun en goede medewerking, zonder
den wil van de kinderen zelf zou men
dat niet kunnen getuigen. Aan het
einde van dit zeventiende werkjaar
ziet men met tevredenheid terug op
de resultaten van den arbeid Toch
wordt erkend dat men nog verre van
het ideaal is. dat men ook nog verre
staat van hetgeen in het buitenland
beireikt wordt. Maar men kon niet
meer doen dan gedaan is, omdat de
middelen er toe ontbreken Ernstig
moet er uitgezien worden naar mid
delen, om den financieelen toestand
te verbeteren.
Van de rentelooze leening is nog
maaV ruim 1/3 van de benoodigde
som geplaatst, en dat bedrag is groo-
tendeels uit Amsterdam gekomen. De
rekening over hel laatste jaar sluit
met een nadeeiig saldo van f 5624.73)t
De uitgaven bedragen f 8880.09. Het
Ls niet mogelijk dat af te schrijven,
het is een manco. Aller medewerking
wordt ingeroepen om het ontbrekende
bedrag bijeen te brengen.
Hinderwet.
B. cn W. maken bekend, dat, gelet
op art. 8 der Hinderwet, bij hunne be
schikking van 26 September j.l. aan
P. Bnnnink vergunning is verleend tot
oprichting van een vleesch-, worst- en
spekrookerij in liet perceel aan de Zijl
straat no. 3.
Vergunning Drankwet.
B. en W. brengen ter openbare keu
nis. dut bij Gedeputeerde Staten dor
provincie Noord-Hcltand is ingekomen
een verzoekschrift van C J Pauleh
Jr., om vergunning tot het verknopen
van sterken drank in het klein voor
gebruik ter plaatse van verkoop, al
leen aan logeergasten, in de beneden-
voorzaal van het perceel Begijnehof
no. 13.
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Het ia dan toch nu met de zomer-
vermaken gedaan. Uit is liet met
vemmen, al sprong nu en dan nog
K*et warén heldenmoed een onbezon
nen jongeling in water van hoogstens
68 graden in de zwemschool. Afgeloo-
pen is ook het edele polospel door de
'ereeniging II. V. G. B., die evenwel
met vreugde terug kan zien op een
mooi speelseizoen en bovendien nog
op een fraaie photographie. Dit kiek
je wat zeg ik, deze „reuzenkiek"
stelt het zevental polospelers voor in
zwemcostuum, te zamen een zoo ge
duchte verzameling armen en beenen
opleverende, dat ik woet niet meer
.welke grappenmaker het gezelschap
„de zeeleeuwen van Merens" heeft ge
noemd, omdat Dr. Merens do voorzit
ter is en op do photo in een meer
volledig costuum naast do zwemmers
iaat.
Weliswaar is de voorzitter zelf van
dartelen in het water in het geheel
•niet afkeorig en ook oen groot lief
hebber van or bovenop te varen. In
vroeger jaren zou hot niet voorgeko
men zijn, dat een Raadslid ln een
luchtig pakje met zeven andere lieden
in even beperkte costuums aan een
riem zat te trekken in een boot, die
wel een schrikkelijke lengte, maar
zoo goed als geen breedte heeft en
dus het wonder nabij komt van het
pog nooit ontdekte voorwerp, dat
maar één afmeting bezit Hoewel de
fiets en de deftigheid elkaar ook al
jchcef aankijken, is een rijwielerend
Raadslid allerwege in genade aan
genomen, maar of een schuitjevarend
Raadslid er mee door kan. moet ik
eens bij onzen gemeente-secretaris
informeeren, die voor den Raad wel
ongeveer geacht kan worden te zijn,
wat de chef van het protocol is bij
het Hof. Het schijnt me een verzwa
rende omstandigheid toe, dat Dr.
Merens zelf rooit wanneer hij aan
het roer zat en door anderen goroeid
werd, zou er billijkheidshalve niets
tegen in te brengen zijn. Allerlei be
kende menschen uit de oudheid en
van thans lieten zich netjes roeien
Nero en Cleopatra vroeger en de
commandant van de Edgard Quinot,
om er maar eens enkele te noemen,
evenzoo, en toch heb ik nooit ge
hoord, dat iemand het minder deftig
vond. Maar dat Cleopatra zelf roeide,
heb ik nooit vernomen.
Wi$ soms deze quaestie minder
belangrijk mocht vinden, heeft zeker
niet aan de groote vraagstukken van
gezag en ontzag gedacht, Hoe moei
lijk wordt bijvoorbeeld niet de toe
stand, wanneer onze havenmeester,
fier aan 't roer van zijn motorboot
gezeten, oen oude acht voorbijsnelt,
waarin een Raadslid in 't zweet zijns
aanschijns over een riem gebogen
zit. Qp die manior houdt in onze al-
les gelijkmakende maatschappij dan
toch alles op. Wel is er in den Raad
nog een ander iid, die zich op het
water vermaakt, namelijk Mr. Joih.
Spoor, maarin een motorboot,
zoodat van roeien niet inkomt.
Voor zoover ik weet zijn de overige
leden ware landrotten, en dan wel
het meest Dr. Timmer, die veel land
op het eiland Texel bezit.
Maar tegenover datgene wat ein
digde, roeien en zwemmen, staat dat
gene wat opnieuw begon. Het edele
voetbal De H. F. C. heeft de compe
titie Zondag begonnen met een wed
strijd tegen Ajax, die veel belangstel
ling verwierf, die ook wel een goede
recette zal hebben opgeleverd en bo
vendien afliep tot tevredenheid van
de H.iarlemsche kijkersschaar, daar
onze club den wedstrijd won. Af
zonderlijke vermelding verdienen de
kijkeressen, die in geestdrift alles en
allen gewoon zijn te overtreffen,
zelfs toen de H. F. C. haar vierden
goal gescoord had en de overwinning
dus zoker was. „Mannus, och Man-
nusje", riep een van de jonge meisjes
op kiagenden toon, „Mannus de
Vijfde I" „Wat", zei een niet min
der geestdriftvolle mannelijke voet-
bal-enthousiast, „Mannus de Vijfde
Mannus de Eerste, moet ze zeggen,
Mannus de Eenige, Koning Mannus".
Waarop een heer in de nabijheid tot
toelichting verklaarde, dat de juf
frouw bedoeld had, dat de heer Her
man Francken een vijfden goal ma
ken zou.
Intusschen rolt het leder maai'
weer en vooreerst zullen de verschil
lende voetbalmatches vóór, op en na
Zondagmiddagen in vele familiën het
onderwerp van gesprek uitmaken.
Broeders zijn er van zelf over in ver
rukking, zusters geven in dit opzicht
aan do broeders niets toe en het
moeten wel vaders cn moeders zon
der armen en beenen wezen, of met
zemelen inplaats van bloed in de
adren, dio zich, wanneer hun zoons
dit Bpel booefenen, niet laten over
halen om nu en dan eens naar huu
kunst te gaan kijken. Dat is een zaak
van suggestie. Ouders die geen zoons
hobben, weten dat zoo niet, maar het
is eenvoudig onmogelijk, om op den
duur gesprekken oven voetbal aan te
hooren en niet te besluiten, er zelf
eens te gaan zien. Dat adem je in,
dat snuif je op, dat krijg je binnen.
Hebben wij van het indringen van
één mans meoning ln de hoofden van
vele anderen niet een merkwaardig
staaltje in het geval met Cato (nadruk
leggen op de eerste lettergreep), die
na elke zitting van den Romeinschen
Sonaat met grooten nadruk altijd
hetzelfde zei. Vroeg dan namelijk de
voorzitter, volgens art. 177 bis van de
gemeentewet, of nog iemand iets te
zeggen had in het bolang van het
rijk, dan stak Cato zijn vinger op en
zei
„Mijnheer de voorzitter
„Het woord is aan den heer Cato",
zei de voorzitter.
„Mijnheer de voorzitter, het eenige,
wnt ik te zeggen hob, is ditCa r-
thago moet verwoest worden."
Zóóveel indruk maakte dit telkens
herhaalde woord op do overige leden
van den Senaat, dat zij het ten slotte
Carthago een beetje kwalijk namen,
dat het nog niet verwoest was en
eindelijk besloten, aangezien nie
mand andiers het deed, het zelf maar
te gaan doen. Op den dag, dat dit
besloten werd, zei do hoofdbode tot
zijn vrouw „ziezoo, nu zijn we ge
lukkig van dat gezeur van dien
ouwen Cato af."
Dat is de kraoht van de suggestie.
Toch gaat die in vergaderingen
niet altijd op. In do Schotensche
Raadsvergadering had een van de le
ien den voorzitter wel willen bij
brengen, dat de platen over de Neder-
landsche vloot, die in de scholen han
gen, moeten dienen voor militniristi-
sche propaganda, maar daar wou de
voorzitter toch niet op ingaan en zei
hij dus zeer ter snede „je kunt een
kind toch wel een varken laten zien,
zonder dat het nu juist slager be
hoeft te worden 1" Ik ben dat volko
men met den spreker eens. Verbeeld
je, dat iedereen, die met een pen
omgaat, journalist werd, wat zou
dan da wereld met dte menschen
worden overstroomd En als ieder,
die een vuist heeft, ging boksen, zet
te ik zeker geen voet buiten de deur.
Dat vak is nu ook Weer aan de or-
de, in zoover, dat het bijna overal
verboden wordt. Begrijp ik het goed,
dan bestaan er twee soorten van bok
sen een, waarbij het er om te doen
is, je tegenstander zóó te raken, dut
hij meer op een rauwe biefstuk, dan
op een mensch lijkt welnu, die
manier is verboden en een tweede,
alloen dienende tot zelfverdediging,
en die volgens wat Je er van hoort
buitengewoon vredelievend moet zijn,
zoo zelfs, denk ik, dat iemand als hij
aangevallen wordt, vooraf zijn belar
ger waarschuwt„pas op, ik kan
boksen." Deze welwillende soort
wordt, naar ik zeker weet, ook in
Haarlem niet succes onderwezen aan
allerlei mannen des vredes, o n. aan
do jongens van het toenmalige insti
tuut Prins. Om deze boksers te doen
kennen zouden zij misseliien een ken-
toeken op hoed of das kunnen dra
gen, voorstellende een gehandschoen-
de vuist Wie zoo iemand tegen
kwam, zou al van zelf geen ruzie
maken, tot groot voordeel voor den
vrede. Si vis pacem e para
bellum, zegt het spreekwoord, wat
ik voor deze gelegenheid zou willen
vertalen met„zoo gij den vrede
wilt, leer dan boksen". En daar
naast, als even schoon aphorisme,
kan deze spreuk aan den wand wor
den geschilderd „De braafste bok
ser is die nooit bokst."
Toch vallen er in de wereld slagen
genoog op te vangen. Zandvoort bij
voorbeeld heeft heel wal moeten hoo
ren over de diphtheritis-gevallen, die
er zijn voorgekomen, en nu wil men
in Heemstede den burgemeester van
Zandvoort ln dc gezondheidscommis
sie benoemen. Ik vind dat een prach
tig donkbeeld, dat alleen maar een
beetje laat komt. Toen de Commissie
werd gesticht, had er al dadelijk een
Zandvoortscho autoriteit in deze
Commissie moeten zitting nemen, om
dat- juist die gemeente van al de
dorpen in den omtrek het allergroot
ste belang heeft bij een goeden ge
zondheidstoestand.
Ik geef al dadelijk toe, dat dit ver
zuim niet zoo héél zwaar moet wor
den opgevat. In Den Haag wordt het
werk ook niet altijd opgedragen aan
wie in een vak werkzaam zijn (zoo
vraagt men zelden mannen van de
pructijk oin hun advies), maar ge
woonlijk alleen en uitsluitend aan de
ambtenaren in de regeeringsbureaux.
Nu wil het geluk, dat die van alles
verstand hebben, zoodat onze wetten
wel klaar komen, al is het dan ook
hier on daar met een gat of een
sclieur.
FIDELIO.
