DAGBLAD.
DERDE BLAD.
VORST EN VRIENDSCHAP
ZATERDAG 30 S LP TEMEER JQH
OM ONS «EEN
No. 1421
Het hedendaag8cb6 PerzIS.
De historie van den ofgezetten Shah
van Perzië, dio zoo'n beetje met ge-
doogen van Rusland kanonnen naar
zijn vroeger rijk had gestuurd,
daarmee een poging to doen, gehol
pen door bevriende stammen, don
troon vo.n zijn voorvaderen weer t«
beklimmen, dl© 'historie is aan een
treurig einde gekomen. De bijval,
dien hij vond, was niet groot en do
regeeringstrocpen hebben er
strekt geeai moeite mee gehad, zijn
legertje te verslaan en hem zelf
vangen te nemen.
Het is niet zoo heel gemakkelijk,
een juist denkbeeld te krijgen
den toestand in zoo'n ver afgelegen
land. Do Europeesche mogendheden,
die er zich liebben ingedrongen, stel
len natuurlijk de zaken op hun ma
nier voor en hoe ver de moraliteit
van diplomaten gaat, hebben we juist
dezer dagen kunnen waarnemen aan
Italië, dat begonnen is met de bezet
ting van Tripolis een zoo brutalen
(liefstal te begaan, als maar zelden
begaan is, zonder daarvoor zelfs een
©enigszins redelijk motief voor
wenden.
Het is daarom wel belangwekkend,
eens te lezen wat een Europeaan, die
jarenlang in Perzië gewoond heeft,
van de toestanden zegt Kurt Aram
schrijft in de Gartenlaube, dat
het eens zoo machtige rijk zijn vol
komen ontbinding te gemoet gaat,
sedert Abbas Mirza, de eenige Perzi
sche prins in de 19de eeuw, die ern
stig naar verheffing van zijn vader
land wilde streven, overleden is. Ma
dien tijd strijdt openlijk of in het ge
heim do een© prins tegen den ander,
om den troon tc beklimmen. Zoolang
deze prinsen alleen zichzelf en hun
aanhang kwaad doen, laat Europa,
dat in Perzié alleen door Engeland
eu Rusland vertegenwoordigd wordt,
de zaak op haar beloop. De burger
oorlog is er dan ook permanent Be
staat er bij deze onderlinge twisten
evenwel gevaar, dat een werkelijk of
vermeend belang van Engeland of
Rusland wordt geschaad, dan treden
deze mogendheden op. Rusland be
oefent er uitbreidingspolitiek met
grootcr ijver, naarmate het in zijn
eigen binnenhmdsche politiek slech
ter gaat Engeland moet deze politiek
evenwel belemmeren, om te voorko
men, dat de Russen den landweg
naar Indil in hun macht krij
gen. Maar in den nood moeten d©
twee concurrentes elkaar wel ver
dragon en dan krijgt Perzië plotse
ling een Shall, waartegen d© andere
prinsen, uit vrees voor de groote mo
gendheden, althans openlijk niets
durven ondernemen. Op deze manier
werd Nassir ed din Sliah, zijn opvol
ger eveneens. Een groot rijk, dat een
paar jaar rust alleen zóó krijgen
kan, dat het zich door vreemde mo
gendheden een vorst laat opdringen,
moet op den duur wel tot verval ko
men en dat zou ook al lang gebeurd
zijn, wanneer de mededinging van
Rusland en Engeland bet niet kunst
matig tegenhield. De vette groote
kluif ligt tusschen beiden in, wil Rus
land het naastbij gelegen deel, de
provincie Aserbeidschan. inlijven,
dan gromt Engeland in het Zuiden
zóó gevaarlijk, dat Rusland de hap
niet aandurft. Wil Engeland Zuide
lijk een brok bemachtigen, dan
bromt Rusland in hot Noorden. De
kluif zelf wordt door dat rukken en
trekken nto* heler.
Voorname en scherpziende Perzen
die de schrijver ontmoette, oordeelén
niet anders. Het land mist de kracht,
zich op te heffen, waarvan niet al
leen de verwaarloosd© politiek en
economische toestanden de schuld
zijn, maar dat ook toe te schrijven is
aan het fatalisme, dat de Perzen
den. Het is een troostelooze toestand,
die weerklank vindt in d© melancho
lie hunner liederen, in den sceptisch-
s potten den toon hunner vertellingen.
Zelfs de mooie, rijke taal, die do Pers
boven alles lief heeft en die geweldig
en sierlijk kan zijn, klinkt gedempt,
alsof zij moede Is geworden.
Het hoofd van den Perziachen
staat moet er zijn levenstaak In vin
den, om altijd weer Engeland on
Rusland tegen elkander uit te spe
len. Van het wantrouwen, dat zij in
elkander koesteren, moet hij bestaan.
Hoe beter hij die kunst verstaat, des
te langer regeert hij. Voor andere
dingen houdt d© Shah dus weinig tijd
over.
Nu dient gezegd, dat de Pers in
zulke intriges een meester is. Hij kan
zich voortreffelijk beheerschen en ln
geen andere taal ter wereld kan men
met fraaie woorden zóó listig liegen.
Het bijwonen van een onderhande
ling over een zaak van aanbelang,
een koop, een verdrag, een proces,
doet denken aan een partij schaak
tusschen twee meesters.
Soms evenwel slaan de mogendhe
den een anderen toon aan en begin
nen, inploats van met nota's, met
regimeriten te dreigen en dan gaat
het den Shah slecht. Dan kan hij
niet meer de eene tegen de andere
uitspelen en moet, zij het ook lijde
lijk, partij kiezen. Toont hij toenade
ring tot een van beiden, dan ia het
eerste gevolg; dat de eeuwig intri-
geerende prinsen het hoofd opsteken
en opnieuw een kansje willen wa
gen. Bovendien roept dan Engeland
in de Perzische golf„houd u aan
mij 1" en dreigt met kanonnen.
,Houd u aan mij echoot Rusland
n schuift zijn kozakken-regimenten
an den Araxes veelbetekenend
vooruit.
En luistert de arme Shah naar geen
hunner, dan krijgt hij beiden tegen
zich-
Mohamed Ali zag in zijn tijd in
Rusland het grootste der twee kwa
den en sloot zich dus meer bij Rus
land aan. Dat was verstandig, maar
het liep hem niet mee, daar Ruslands
macht in den oorlog met Japan
zeer werd gelen ot Derhalve zond
en hem in ballingschap.
Toen Kurt Aram zijn artikel
schreef, was Mohamed Ali nog niet
in Perzië teruggekomen om een po
ging te doen tot hernieuwde troons
bestijging. Zeer juist ziet hij evenwel
dat dit zonder de hulp van Rus
land niet gaan zal. Al geven de Rus
sen him voorkeur niet toe, het is wel
eigenaardig, dat de douane in hun
land de voor den inval bestemde ka
nonnen rustig lieten doorgaan, den
kende, dat het glas en machinedeelen
waren. Wat zoo'n douane-beambte al
niet denken kan, wanneer liet hem
van hoógerhand bevolen wordt 1
Voorloopig is Mohamed Ali nu van
de baan. Komt hij op de een of an
dere manier toch weer ojp den troon,
dan zal, zegt Aram, het Perzische
parlement weldra weer met meer of
minder gedruisch naar huis worden
gezonden, terwijl de Russen een on
schuldig gezicht zetten, maar er niets
tegen doen zullen. Blijft Mohamed
Ali de onderliggende, dan ondersteu
nen de Engelschen het parlement en
zullen spreken van een constitutio
neel© beweging met den ernst en don
nadruk, die hun zoo goed staat. Dat
Rusland zich daaraan ergert, komt
er niets op aan,-
Volgens Aram komt evenwei de
provincie Aserbeidschan, vooral sinds
den dood van Amenïsam, den ver-
standigen stadhouder in deze land
streek, voortdurend meer onder Rus-
sischen invloed. De Engelschen heb
ben hun laatste groot© demonstratie
in de hoofdstad Tabris gehouden bij
het 60-jarige regeeringsjubileum van
Koningin Victoria in 1897. Tusschen
al de Aziaten pasten de Engelschen
evenwel slecht, zij waren veel te Euro-
peesch en te trotsch. De Russen daar-
guur, zoolang zij zich niet bedron
ken. Wie Transkaukasië kent, dat de
Russen een eeuw geleden den Perzen
ontnamen, moet toegeven, dat dezen
voor Aserbeidschan d© beste kolonis
ten en heerachers zullen zijn.
In elk geval staat het tegenwoor
dige Perzié thans voor het laatste be
•drijf va.n zijn tragedie. In weerwil
van tusschen-episodes, die komen
kunnen, zal te ©eniger tijd Rusland
formeel de provincie Aserbeidschan
inlijven. Dan begint een nieuw dra
ma, maar waarin de Perzen geen
rol zullen spelen, de strijd om den
weg over land naar Indië, een duel
tusschen Engeland en Rusland op le
ven en dood, waarvan alles, wat nu
in Perzië geschiedt, een voorspel is.
J. C. P.
buitenianrfsch Overzicht
Oorlog tusschen liahë en Turkije.
Een telegram uit Rome meldt ons i regeeringen de toestand definitief ge-
D a a r de Ottomaansche
Regeoring de in het ulti
matum van Italië ver
te voorwaarden heeft
gewezen, bevinden zich
Turkije en Italië
heden(Vrijda g)m i d d a g h a 1 f-
drie in oorlogstoestand,
Do neutrale mogendheden
wordep er terstond mede
kennis ge'steld.
e goheele kust vanTrl-
polis is door Italië
kkeerd.
't Ultimatum
Turkije
gezonden,
Boeddhisme hobbon overgehou- entegen maakten een zeer goed fi-
door Italië
luidt
Gedurende een lange reeks van
jaren heeft de ltaliaansche regeering
riet opgehouden de Porte te wijzen
op de dringende noodzakelijkheid, dat
een einde kome aan den toestand van
crwarring, welke in Tripolis heerschi
opdat deze streken eveneens profijt
zullen kunnen trekken van den voor
uitgang en de verbetering, welke in
het overige Noord-Afrika worden toe-
gipast- Dit beschavingswerk is voor
Italië een levens-uaestie wegens de
onmiddelliike nabuurschap.
Niettegenstaande de ltaliaansche re
geering steeds een- welwillende hou
ding heeft aangenomen, tegenover
Turkije en on loyale wijze steun heeft
verleend in de moeilijke omstandighe
den, welke het Ottomaansche rijk den
laatsten tod heeft doorgemaakt, niet
tegenstaande de gematigdheid c-n het
geduld, dat Italië tot dit ©ogenblik ge
toond heeft, worden niet alleen de lta
liaansche wenschen ten opzichte van
Tripolis te Konstantinopel niet geleld,
maar wordt zelfs aan elke ltaliaan
sche onderneming in het Tripolitaan-
sche gebied stelselmatig de voet
dwars gezet.
De Turksche regeering heeft welis
waar onlangs, op hot laatste oogen-
blik, voorstellen gedaan, om tot een
overeenstemming te geraken, waarbij
zij zich bereid verklaarde, tot het ver
kenen van al die economische conces
sies, welke overeen zijn te brengen
met de waardigheid en do belangen
van hel, Turksche rijk, maar de Ko
ninklijke rogeerincr is van oordeel, dat
het thans "een tijd meer is. voor der-
gclijko onderhandelingen, waarvan
trouwens de nutteloosheid reeds vroe
ger gebleken is, en welke, in plaats
van een waarborg voor de toekomst te
verschaffen, slechts een voortdurende
bron zouden worden van wrijving en
conflicten.
De inlichtingen, welke de ltaliaan
sche regeering ontvangt van haar
agenten in Tripolis, wijzen er op, dat
de toestand hoogst ernstig is, tengevol
ge van de agitatie, welk© er heerscht
legen de ltaliaansche onderdanen en
welk© blijkbaar in het leven wordt ge
roepen door Turksche officieren en an
dere ambtenaren. Deze strooming be-
teekent een voortdurende bedreiging,
niet alleen voor de ltaliaansche on
derdanen, doch ook voor do overige
buitenlanders, die dar ook, bevreesd,
voor hun veiligheid, ijlings Tripolis
verlaten. De aankomst in deze stad
vau Turksche militaire transporten
de ltaliaansche regeering heeft van
to voren eenoog gewaarschuwd voor
do mogelijke ernstige gevolgen van
het uitzenden daarvan kan den
toestand slechts doea verergeren en
dwingt de ltaliaansche regeering
maatregelen te nemen tot afwering
•on hel daaruit voortvloeiende ge
vaar.
Italië ziet zich derhalve genood
zaakt zijn waardigheid en belangen te
beschermen en heeft daarom besloten
tot do militaire bezetting van Tripolis
en Cyrenaica. Dit is de ©enig© oplos
sing, welke Italië aan de quaestie kan
geven de ltaliaansche regeering ver
wacht, dat het Ottomaansche gouver
nement wel in verband daarmede be
velen zal willen gov en, opdat zij bij de
tenuitvoerlegging harer plannen geen
moeilijkheden ondervindt van de zijde
der Turksche ambtenaren.
Naderhand kan dan tusschen beide
legcld worden.
De koninklijk© vertegenwoordiger te
Konstantinopel heeft bevel ontvangen
aan de Porto binnen 24 uur antwoord
te verzoeken op dit voorstelhij gebre
ke waarvan llaliè zich verplicht zal
zien, onnr'd del lijk' over te gaan tot de
werkelijke bezetting.
't Zenden van 't ultimatum wordt
door
DE BEVOLKING VAN ITALIë
over 't algemeen gunstig beoordeeld,
althans voor zoover men dit mag af
leiden uit de artikelen in de pers. Dit
Hoina werd gisteren geseindDe
energie, waarmede de ministerraad
gehandeld heeft, is in goede aarde
vallen. In alle kalmte wacht men het
begin van do vijandelijkheden af, die
zoo wordt gedacht beginnen zul
len met hei blokkeeren van de kusten
van Tripolis, om het naderen van
Turksche schepen met soldaten
krijgsvoorraad te verhinderen. E
neg geen bericht van het zenden van
een expeditie. De ltaliaansche regeer
ders schijnen te hopen,
TRIPOLIS TE KUNNEN VEROVE
REN ZONDER EEN SCHOT
KRUIT TE LOSSEN.
Dat klinkt nog al optimistisch
In Italië worden ook geestdriftige
aderlandslievende betoogingen
houden.
Minder gunstig dan d© ltaliaansche
bevolking, lieeft
DU1TSCHLAND VAN 'T ULTIMATUM
KENNIS GENOMEN,
hetgeen o. a blijkt uit 't schrijven van
de Borliner Morgenpost, die
oordeeltItalië Is opgetreden vol
gens de onvervalschte Abruzzea-m©-
thode. alleen met 't onbelangrijke ver
schil, dat de niet officieel©
ITALIAANSCHE ROOVER
slachtoffer zonder diplomatieke
motiveering de revolver op de slapen
drukt, terwijl het officieele Italië de
internationale vormen in zooverre in
acht denkt te nemen, dat het zijn aan
val doet voorafgaan door een ultima
tum, waarin zijn durf-politiek geheel
ordt optdöau van uitvluchten. Het
i werkelijk bet toppunt van ijdelhéld,
anneer Italië zijn optreden motiveert
met do bevver'ng, dat Tripolis door
Turkije in de grootste wanorde gela
ten wordt. Mijt dit argument tracht de
regoering van een land, waarin nog
duizenden holbewoners zijn, waarvan
de meerderheid der bevolking nog
analphabeten zijn, die op de laagste
sport van do beschavingsladder staan,
er. overgeleverd zijn aan 't duisterste
bijgeloof, een rooftocht te ondernemen
tegen een andoren staat. De sociale el
lende en de onwetendheid van de laag
ste klassen in Tripolis zijn niet erger,
dan die van de arbeidersgezinnen in
de zvvavolmijnen op Sicilië. Dolk en
olver spelen in die Turksche pro
vincie geen grooten rol bij het uitvech
ten van persoonlijke twisten dan in
Apulië of Calabrië, en in Italië bestaat
evengoed een wanbeheer, getuig© 't
camorra-proces."
Ook de D e u t s ch e Tageszei-
u n g is ontstemd Inploats van d©
economische eischen duidelijk te for-
muloeren, desnoods in den vorm van
een ultimatum, stelt Italië militaire en
politiek© eischen, die niet alleen de
waardigheid en de souvereiniteit van
Turkiie ernstig en met voorbedachten
rade kwetsen, maar ook ondenkbaar
zijn tusschen staten, die op voet van
gelijk© rechten onderhandelen. Italië
motiveert dezen eisch. om nog duide
lijker te doen uitkomen, dat het
DEN TEGENSTANDER BELEEDI-
GEN WIL,
met de verklaring, dat het elke plech
tige Turksche verzekering eenvoudig
als waardeloos terzijde rol leggen.
Daarmede snijdt het eenvoudig elke
tegemoetkomende houding van Tur
kije, met diens waardigheid te vereoni-
gen, uitdrukkelijk af. Om de kroon op
het werk te zetten, wordt een beleedi-
gende no'.a gepubliceerd - De publi
catie van dez© nota kan ln de diplo
matieke terminologie eenvoudig niet
nader gequalificeerd worden."
Inderdaad nog al krass© oordeel
vellingen, 't zijn niet minder dan ver-
oordeelingen.
Maarzal Italië er zich iets om
bekommeren 7
De strijdkrachten van ltallê en van
Turkije In Tripolls.
De gezamenlijk© oorlogssterkte
het
ITALIAANSCHE LEGER
bedraagt 600.000 man en 2000 stukken
geschut. In de laatste jaren heeft
Italië zijn leger gereorganiseerd
vergroot. De indeeling van het leger
in twaalf legerkorpsen werd voltooid.
De cavalerie is krachtig versterkt dooi
de oprichting van bataljons wielrij
ders. Het aantal machine-kanonnen is
op 80 gebrachtdeze zijn verdeelu
over alle regimenten dor cavalerie en
infanterie. Drie nieuwe Alpiiu-briga-
des zijn opgericht, alsmede
batterijen veldartillerie, waar
bij nog acht compagnieën vestingar-
'tiilerie gevoegd zijn.
De luchtvloot bestaat uit drie lucht
schepen en twaalf vliegmachines. De
troepen der luchtschippers vormen
drie regimenten. Do vloot bestaat uil
acht linieschepen, tien pantserkrui
sers, vijf pantse.rdekschopen en vijf-en-
twintig torpedobooten. Vier Dread
noughts z';n in aanbouw.
Daartegenover hoeft het
TURKSCHE LEGER
reeds in Tripolis één divisie, bestaan
de uit zeventien bataljons infanterie,
één brigade cavalerie, twaalf batterij
en artillerie en drie compagnieën ves
tingartillerie totaal 12.000 man.
Daarbij komt nog 22,000 man militie
van Tripolitanen, ingedeeld in dertig
bataljons en zestig eskadrons. Deze
krijgsmacht zal bij het uitbreken van
een oorlog natuurlijk uit Turkije wor
den versterkt met troepen, wier
bruikbaarheid bekend is.
De nieuwe organisatie van het Turk
sche leger schiep veertien legerkorp
sen en vijf zelfstandig© divisies, vvaar-
un er zich één, gelijk gezegd, in Tri
polis bevindt. Ieder legerkorps bestaat
uit drie divisies, alleen het vroegere
•ide korps, de tegenwoordige 3de le-
gorinspectie, pit twee divisies.
Met de Turksche murine is het min
der goed gesteld, daar deze sinds kort
g' reorganiseerd wordt. De two© ©eni
ge gevechtsvvaardigo linieschepen
lieeft Turkije van Duitschland ge
kocht. Verder heeft het nog enkele
ramtorenschepen, twee pantser!
sers. een torpedokruiser, twee torpedo-
aviso's, twee-en-twintig torpedoboo
ten 1st© klasse en veertien torpedo
booten 2de klasse, zes onderzee vaar
tuigen en eenige torpedojagers. Voorts
een menigte oudo schepen, welker ge-
vechtsvvaarde niet uit te maken ls.
De oorlogssterkte van het leger be
draagt 1,500,000 man, waarbij nog
"50,000 man reserve komt. Van de-
1, mts ten zijn slechts 750. OOU geoe
fende manschappen.
Turkije heeft dus in zijn leger ©en
groot numeriek overwicht op zijn te
genstander..
T oen de regoering van Italië
'T AFWIJZENDE ANTWOORD VAN
ITALIë OP 'T ULTIMATUM
had ontvangen is ministerraad ge
houden, wo.arop besloten werd dade
lijk de roeds aangekondigde voorbe
reidselen tot 't inbezit-nomen van Tri
polis uit te voeren. Per draadloos te
legram werd aan de oorlogsschepen
bevel gegeven de blokkade te beginnen.
Volgens een ontvangen telegram is
©en ltaliaansche torpedoboot, de wit
te vlag geheschen" hebbende, gister
middag Yoor Tripolis verschenen.
Men veronderstelt, dat zij de somma
tie tot overgave kwam brengen.
In Tripolis is
DE AANSTAANDE ANNEXATIE
door Italië in een proclamatie in 3 ta
len (Arabisch, Italiaansch en Turksch)
aan de bevolking bekend gemaakt. In
deze proclamatie belooft Italië bescher
ming van loven, eigendom en eerbie
diging van alle godsdienstige gebrui
ken, dor inlanders en bewoners.
Wie zal 'I winnes?
Wat de legers en d© vloten betreft
is Italië wel in 't voordeel. Toch is er
nog iets. waarmee we rekening moe
ten houden bij 't overwegen der kan
sen. Dat is mei do inwoners van Tri
polis. Die spreken ook een woordje
mee I De menschen behooren tot de
krachtigste en stoutmoedigste men-
schenrassen. Arabieren, Berbers en
Negers, die niet geneigd zijn bun land
zonder slag of stoot aan de Italianen
over te laten. Reeds nu wordt van de;
mogelijkheid gesproken, dat
DE HEILIGE CORLOG
zal worden uitgeroepen de bewoners
zijn in elk geval zooals uit Kon
stantinopel nog dezer dagen werd ver
zekerd voornemens hun land en
hun Turksche nationaliteit met alle
kracht te verdedigen. Op het verzoek
van deze Marokkaansche bewoners
van Tripolis, die toch in den Sultan
van Turkije niet alleen hun wettigen
souvereln. maar óók den beheerscher
der Gelopvigen, hun Kbalief erken
nen, zijn wapens en ammunitie naar
Tripolis -ezonden, zoedat de inlan
ders voorloopig de middelen hebben
om zich te verdedigen.
Ook is in T ripolis een Turksche di
visie van 20.000 mansoldaten gehard
in dit klimaat.
Bovendien moet men nog rekening
houden met de mogelijkheid, dat de
inlanders versterkingen krijgen van
7?, L?woner3 dei' achterlanden van
tripolis. Ook dat zijn Mohammeda
nen Izozield met dezelfde haat tegen al
wat West-Europeaan is.
Do ltaliaansche schepen hebben de
geheele kust van Tripolis met hun
oorlogsschepen geblokkeerd. Willen do
Turken dus nu nog versterkingen
naar Tripolis brengen, dan is een tref
fen tusschen de beide vloten onvermij
delijk. De ltaliaansche vloot is veel,
en veel sterker, zoodut de kans. dat
iurkije nieuwe strijdkrachten kan
sturen, wel gering is.
Daardoor is Italië in T voordeel.
Aan den aridc-ren kant zal 't niet
heel gemakkelijk zijn de troepen van
Italië in Tripolis te landen, want de
Turken en inlanders staan dan ge
reed ze te ontvangen. En die onl
angst zal niet vriendelijk zijn
Voor een eventueel© landing komen
vier kustplaatsen in aanmerking, 1
waarvan drie echter wegvallen, om
dat de soldaten na de landing een
zeer moeilijken rnarsch zouden moeten
ma kon door de woestijn.
Er blijft dus over Tripolis z^lve
Talrijke riffen verhinderen aan één
zijde de groote schepen dicht bij het
land te komen. Aan de andere zijde
is het water echter te ondiep, zoodat
de schepen daar acht kilometer van
de kust moeten blijven. Dun moeten
de soldaten overgescheept worden in
ue kleine booten, en vervolgens n- g
een eind door het zand loopen.
Dat onder zulke omstandigheden de
achter den wal van duinen liggende
dorpen don Italianen het landen moei
lijk kunnen maken, spreekt van zelf.
Er is al spoedig
EEN TREFFEN TER ZEE
t© verwachten, want 't is aan te ne
men, dat de ltaliaansche oorlogssche
pen de Turksche oorlogsschepen, die
van Beiroetb komen, op zullen zoeken.
MEENINGEN VAN DUITSCHE
OFFICIEREN.
De National Zeitung heeft twee hoo-
ge Duitsehe officieren geïnterviewd,
die ids instructeurs bij het Turksche
leger hebben gediend.
D© eerste van die officieren, die
(naar do Rerlijnsch© correspondent
van do Matin verzekert) verklaard
wordt do Duitsehe maarschalk von
dor Goltz pasja te zijn, heeft gezegd,
dat de Italianen niet gemakkelijk vas
ten voet zouden kunnen krijgen in
Tripolis. De Turken hadden er een
talrijk© troepenmacht, bewapend met
het moderne Krupp-kanon, en boven
dien tVaren de Arabieren van het land
afgericht door een Duitseh officier,
kolonel Rüdigsch pasja. Van de Turk
sche vloot konden de torpodoboolen
nog gevaarlijk worden voor de lta
liaansche oorlogsschepen.
De tweede officier, die geïnterviewd
is, is do reeds genoemde kolonel Rü
digsch. Deze verklaarde, dat het vooi
©en vreemde mogendheid niet moge
lijk was in Tripolis door te dringen.
Do Italianen zouden niet alleen te
vochten hebben tegen den vijand, doch
ook tegen het gebrek aan water, en
het zou den inboorlingen zoo gemak
kelijk vallen de waterputten te vergif
tigen. Italië zal den oorlog verliezen,
heeft deze officier voorspeld.
De T a n i n. het orgaan van het
Jong-Turkendom. publiceert een hef
tig hoofdartikel tegen Italic en zegl
Italië moet niet gölooven, dat na cc-n
kanonnade-Torkije zich weer met Ita
lic zal verzoenen. Van heden af wordt
bet
HAAT EN WRAAK
tusschen de beide landen, tot een dier
twee vernietigd is. Wij zullen alles
doen om ons op Italië te wreken.
TURKEN, IN ALLE LANDEN
VERSPREID,
snellen toe. ora t bedreigde vaderland
ln 't uur dos gevaars hij 'te staan. Tur
ken in Duitschland zijn reeds npar
hun land vertrokken. Nu hebben de
FEUILLETON
Bewerkt naar het Engoisch.
36)
Nu ik weer volkomen tot mijn be
wustzijn was gekomen, zag ik, dut de
uitdrukking van Leed ere belangstel
ling op hot gelaat van Miss Anclies-
tcr niets dan een phantasie van mijn
geschokt brein was geweest. Haar
jong, gezond gelaat stond koel en
ernstig on haai- kalme oogon waren
fveu practisch ©n onbewogen ais ai-
ijd.
Neen, zei zo beslist. Bran
dewijn is heel slecht als men een
Blog op het hoofd hoeft gelnul. Denkt
u, dat u zal kunnen wandelen. Mr.
Baundors
Zeker wel, antwoordde ik.
Neen, neon, probeer liot maar
niet, bracht de Prinses hier haas
tig tegen in. Wij zullen een slede
voor u laten halen en u daarop thuis
brengen.
Als u het mij veroorlooft, dan
xal ik proheoren te loopen, zei ik.
ik geloof, dat ik meer verschrikt
dan gekwetst ben.
Do daad bij het woord voegend,
kwam ik op mijn knieën overeind.
Toen wist ik met inspanning van al
mijn krachten tot staan to komen.
Terwijl ik dat deed, draaide d© we
reld in snelle vaart mot mij rond,
en de hemel hoven mij scheen hoen
en weer te waaien en te wuiven als
een reusachtig groot tentdak. Toen,
nadat mijn omgeving langzamer
hand weer heldor en stabiel werd,
ontdekte ik, dat mijn gezellinnon mij
aan weerskanten ondersteunden.
Dank u, zei ik, het spijt
mij, dat ik u zooveel last moot ver
oorzaken. Ik vloog zeker over den
dam.
U had uw ventremmen moeten
gebruiken, zei Miss Anchester
streng. er is geen half dozijn men
schen, dat den Dal tocht kan maken
zander te remmen.
Ik vro©8, dat ik niet een van dat
half dozijn ben, zei lk somber,—
maar misschien later. Hoeft iemand
ooit don Kaste el tocht gemaakt zon
der te remmen
Miss Anchester keek mij aan, &l9of
zij dacht, dat mijn horsons wol zeer
geschokt moesten zijn, om zoo'n
denkbeeld te opperen.
Neen, zei zo kortaf, en pro
beer het als 't u blieft niet. Als u
over Charybdi3 heen gaat. zal u er
niet met een ernsligo hersenschud
ding afkomen.
01 twee gedionstig© engelen be
neden vinden, voogd© ik er bij.
Maar wat ik zoggen wil,
waar komt u vandaan
Ik was bezig met ski-loopen,
zcl ze, even één voet optillend,
haar voetbekleeding t© laten zien.
lk zag iemand over den dam heen-
schioton eu snelde toon hierheen, om
to zien, oi ik ook van dienst zou kun
nen zijn. Ik had geen idéé, dat u het
was. Ik hoop, dat u niet gekwetst is?
Ik beoi weer volkomen in orde,
dank u, zei ik, ik denk er over,
om nog eens don Daltocht te maken,
om u te laten zien, dat ik ixiij volko
men in orde voeL
U zal niets van dien aard doen,
zei Miss Anchester beslist. Men
heeft al zijn horsens noodig op een
toboggan baan en dat die van u
©enigszins geschokt zijn, daarvan is
dit plan het bewijs.
Hotn- besliste manier van doen
prikkelde mij, te meer omdat zij ze
kere mate van gezond verstand ver
ried.
Ga als 't u blieft vandaag niet
weer, Mr. Saunders, smeekte de
Prinses. Morgen zal u veel vaster
zijn.
Ik buig voor uw beider welspre
kendheid, zei ik, ofschoon ik ©r
persoonlijk niet van houd om na ©en
val den moed op te geven. Ik houd er
niet van, werkeloos te blijven, nadiat
ik verslagen ben.
Zoo ziin er veel menschen op do
wereld, zed Miss Anchester. Zij
konion gewoonlijk slecht aan him
einde.
Vergeef mij, zei ik, - maar
als iemand pas tegen een telegraaf
paal aangebotst is, is hij gewoonlijk
niet in een toegeeflijke stemming.
Een kop warme chocolade en een
paar krentenbroodjes zullen mij
waarschijnlijk wel weer in een
draaglijke stemming brengen.
Ik hoop, dat u niet weer zoo'n
val doet vóór ons bal, zeide de
Prinses.
Wanneer ls dat
Den zesden Februari. Het is een
jnarlljksch terugkeerond feest op het
Mariënkosteel eui nogal grappig.
Nogal 'grappig I Wat een schitte
rend en verbazingwekkend tempera
ment moet iemand bezitten om een
hofbal als iets grappigs t© beschou
wen 1
Ik zal mijn uiterste be6t doen,
om op dien dag zoo gezond als ©en
visch te zijn, zei ik. Dansen
schijnt zeer in den smaak te vallen
te Weissheira.
Op voorstel van de Prinses wan
delden wij samen naar een ouder-
wetsch© banketbakkerij in de buiten-
wijkon van Weissheim, die door ze
kere Juffrouw Mengier gedreven
werd.
Wij zullen zien, zei ik, terwijl
wij de lage deuropening binnen gin
gen, of warme chocolade zoo ge
schikt blijkt te zijn om iemand in
een goed humeur te brengen, als ik
hoop.
Ik geloof niet, d^t ©r aan uw
humeur iets hapert, zei de Prin
ses.
Dan ben ik bang, dat u iemands
humeur niet goed beoordeelen kan,
zei Miss Anchester glimlachend.
Misschien niet, stemde de
Prinses toe, maar warme chocola
de kan ik heel goed beoordeelou.
Juffrouw Mengier, zei ik,
breng ons drie kop van uw beste
chocolade en een beslist goed humeur
mee.
Waar zullen wij gaan zitten
vroeg de Prinses, na in oen van haar
gewone lachbuien te zijn losgebar
sten.
Als Prinses Mathilde in 'een van
haar lachbuien is, zei Miss An
chester, dan doen wij, dunkt mij,
verstandig met een der binnenka
mers op te zoeken.
Den winkel doorloopend, opende ik
de deur, die naar het tweede vertrek
ileidde. Toen ik zag, dat dit vertrek
al in gebruik was, stond ik op het
■punt de deur weer dicht to doen,
toen mijn oogen vol verbaring het
paar herkenden, dat hier gezeten
was. D© een was Herr Schneider, de
detective, en de ander met ©en groe
ten schotel room en confiturengcbak-
jes voor zich, was FreLulein Von Hel
der. Dit tëte-A-téte was op zichzelf al
een merkwaardig verschijnsel, maar
wat mij zoo amuseerde en verbaasde,
dat ik oen oogenblik aarzelde alvo
rens do deur te sluiten, was de on-
verholen verrukking op de ordinaire
trekken van de hofdame der ivo-,
ningin.
Ik deed de deur zachtjes dicht, na i
nog opgemerkt te hebben, dat Herr
Schneider zich op zijn best voordeed,
waardoor hij nog meer mijn tegen
zin opwekte, dan gewoonlijk, en
waarmee hij, zoo bedacht ik, onge
twijfeld zijn berocpsonderzoekingen
door een welgeslaagde nabootsing
van teedere gevoelens voortzette.
Wat is er voor grappigs
vroeg dé Prinses, mijn glimlach op
merkend.
Do kanvr ls bezet, zei ik,
en het paar daarbinnen schijnt ver
loofd to zijn.
Verloofd vroegen mijn beide
vriendinnen gelijktijdig.
Misschien ben ik wat voorbarig,
gaf ik toe.
Wie zijn het vroeg de gou
vernante
Mijn medegast, Herr Schneider,
antwoordde ik, en de beroemde
hof-schoonheid, Frfiulein Von Helder.
{Wordt vervolgd). J
