HAARLEM'S DAGBLAD,
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 28 OCTOBER 1911
ttsariemsche
Handelsvereeniging
(Goedgekeurd bij Kon. Besl. van 12
Nov. 1899.1
De Haarleuische Handelsvereeni
ging bier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, beeft in den loop van den tijd
wel baar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevaLlen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten ge
voelen, dat men het werk op prijs
stelt, dat de Haarlemsche Handels
vereeniging steeds opneemt, als doen
de, wat hare hand vindt om te doem
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn teer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van f 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Haudelsvereeni-
giug bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
ie bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en inlormaliën voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht het hun gratis te verstrek
ken advies der Vereeniging te vragen
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half Jaar worden aan
genomen, doch slechts bet 2e halfjaar
(vau 1 November tot en met 30 April)
ad f 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heereu Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
Spaar tie 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des no-
middas zijn te spreken.
Met bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jnnsweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 püt. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzan-
'ciiug van vorderingen door bemidde
ling der advocaten ie innen.
De kosten van information naar
bu.ten do stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. por informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informa
tion naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentién op bui ton de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer u-.et 10 ets. voor porto-
vergooding is toegevoegd.
Ruim 1748 informaten en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
goluopan jaar gegeven.
Aan het kantoor Jausweg' 11, zijn
thans coupons A 10 cent verkrijgbaar
waarop men hij het Bureau van den
Burgerlijken Stand op het Stadhuis
inlichtingen kan bekomen over het
adres van b er op het bevolkingsregis
ter ingeschreven personen.
In de maanden Juli en Augustus
1911 zijn 59 vorderingen tot een be
drag vuu f 197S.11J betaald; 13 vorde
ringen worden afbetaald, 12 vorderin
gen ziju uitgesteld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
In verband met de wijziging van
art kei 11 van het huishoudelijk regle
ment van den Nederlandschen Bond
van Onderlinge Informatie-
Schuldinvordering bureaux en Ilan-
delsvereenig ngen, gevestigd te Haar
lem, moet in het vervolg voor elke
informatie die op vertoon van leg.ti-
matiekaarten wordt gegeven, 25 ceni
worden betaald.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres-
seert aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toen van haar infor
mation kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatlën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
CCIC.
Op het oogenblik weet »k niet
meer. welke beroemdeling gezegd
heeft, <lat er geen zotte beroepen,
doch slechts zotte lieden zijn. Enfin,
was het noch Lorochefoucauld noch
Voltaire, dan was het een ander
deze zekerlioid volgt uit den regel
van drieën.
In het „Groninger Dagblad" van
22 October LL trof ik, in een schrij
ven van den Amsterdamschen corres
pondent, de volgende mededeelingen
omtrent bioscopen in genoemde be
nauwde veste
„Wij bezitten nu van die dingen....
Laat eens kijken. Vier jaar geleden
hadden we er éénhet „gribusje
voor een dubbeltje" in de Damstraat.
Toen kwamen Alberts frères in het
Grand Théatre. Twae. Toen werd het
„Bioscope-theater" van do Flora-di
rectie NÖggerath in de Breostraat
neergezel Drio. Toen versohenen de
vreemdelingen od de vlakte en begon
het bioscopen te regenen twee op
den Nieuwendijlc vijf. Eén in de
Haarlemmerstraat. zes. Eén *n de
Gerard Doustraat zeven. Eén op
den Heilige weg aoht. Twee in de
Kalverstraat tien. Eén op het
Damrak elf. En nu is or eergiste
ren een in de Joden Breestraat ge
opend twaalf.
Twaalf bioscopen, wier bestaan ik
wéét.
En misschien nog eens zes in hoe
ken en gaten, waarvan ik niets
weet."
Dat moge voor Amsterdam al een
heel groote vooruitgang zijn op het
gebied van publieke-vermakelijkhe
den, van een intensief meèleven met
nieuwe uitvindingen getuigt die ver
meerdering van het aantal bioscopen
daarom nog niet. Het is trouwens
algemeen bekend, dat wij, Hollan
ders, sinds den dood van Christiaan
Huijgens allesbehalve vindingrijk
zijn. Wij bewandelen al-maar-door
oude, platgetreden wegen. Wij gaan
niet over ijs van één nacht, nemen
eerst poolshoogte schoon wij al
lang geen poolvaarders meer heb
ben kijken de kat uit den boom....
en komen steeds met de nachtschuit.
Zijn we eens, voor een enkelen keer,
voor ons doen bijzonder diligent, dan
komen wij als het hinkende paard
achteraan, hijgend en blazend van de
ongewone inspanning.
Na dien proloog stel ik u den heer
Aifre-J. Giralle voor, «en jongen man
van ongeveer dertig jaar. Een gewe
zen student in de juristerij, die zijn
examens niet heeft kunnen afleggen,
omdat hij, naar zijn eigen verkla
ring, de studie van het recht liever
links liet liggen en meer voelde voor
het „scheppen van ©en nieuw bestaan
op deze overoude wereld". Ik behoef
u hu ast niet te zeggen, dat hij van
een uiterste welbespraaktheid is en
naai- alle waarschijnlijkheid een
hoogst bekwaam advocaat zou zijn
geworden, indien hij wat meer had.de
gewoeld voor het rcchtsgoherd be
drijf
Aifred Giralle verdient behoorlijk
zijn brood alszelf kennis-1, err ijker
en govoelens-arciiivuria.
Gij snapt er niets van....?
Het gaat u evenals het mij ging,
toen ik hem zijn beroep hoorde op
geven.
Mijnheer, u bent geen analpha-
beetu weet dus zeker wel, hoe het
devies van het orakel van Delphi
luidt
Ken uzelf.
Juist. Maar kent u uzelf wel
Nogal, meen ik
Lang niet geuoeg, oh la la
Niemand, geen sterfelijk wezen kent
zichzelf genoog. Hebt u „Connais-
toi" van Paul Hervieu gelezen
Ja Een mooi drama.
En een leerrijk stuk. Men meent
zichzelf te kennen. Men veroordeelt
een onder om de eene of andere
daad. Men komt onder dezelfde om
standigheden, als die andnr en men
verricht dezelfde daad, zoo niet een
ergere
Dus...
leder menseh heeft er belang bij
zichzelf zooveel mogelijk te leeren
kennen. En daar verschaf ik den ern
stig willenden de gelegenheid toe.
U bent dus karakterlezer
Neen. Men moet zich door eigen
arbeid leeren kennen. Tk w il u echter
duidelijk geruststellen door 'e verkla
ren, dat die arbeid zéér gering is en
niet de minste inspanning vordert.
Klik-klak 1 en klaar is Kees.
Tot de merkwaardigste uitvindin
gen van onzen roeinvollen tijd belmo
ren de bioscoop of kinematograaf en
de phonograaf of grammaphone. Om
met het eerste toestel te beginnen
weet u wel. lioe u er uitziet De spie
gels en cle photo's geven slechts een
onvolledig beeld van Je individuali
teit. Noch in den spiegel noch op een
feto ziet men zich van achteren. Een
dubbele sniegel is bespottelijke weel
de. Een photo geeft je gemeenlijk zeer
verkleind terug. En wanneer je in
beweging, in actie bent. zijn spiegels
en gewone kiektoestellen hulplooze
dingen. Maar daar komt de bioscoop.
.Aha! Eurèka! Die neemt uw aanzijn
op in de meest verschillende houdin
gen, bezien van verschillende kianten
en op elk oogenblik van den dag, dat
u wilt zonder, want u bent óf al
leen óf onder kennissen, dat er sprake
is van de onnatuurlijke poses, die men
gemeenlijk bij pholografen heeft aan
te nemen.
Dat is allemaal wol heel mooi,
maar wat heb ik er aan
Wat u er aan hebt Ah mijn
heer is bescheiden. Het kan mijnheer
niets schelen, hoe hij er uitziet. Maar
men wordt ouder en ouder. En over
tien jaar zult u ongetwijfeld gaarne
willen weten, hoe uw wezen thans is
geweest. Hoe ouder men wordt, hoo
meer men hecht aan herinneringen.
Men ziet dan zijn voorbij gegaan le
ven terug in een reeks van beelden
en deze kan de bioscoop je beter voor
ooigen tooveren dan liet beste geheu
gen. O, de zoete lierinneringen van 't
verleden 1 hoeveel dichters hebben
die niet bezongen Doch er is meer.
Dat vermoedde ik al.
U hebt bijvoorbeeld ik veron
derstel maar wat een leelijken gang.
De bioscoop geeft dien precies weer
en stelt u dus in staat, uw wijize van
loopen te verbeteren, te verfraaien.
Zoo kunnen meer lichamelijke gebre
ken of onvolkomenheden worden ver
helpen. Bii algemeen gebruik van do
bioscoop krijgen wij ten slotte rasver
betering en allicht ook de herrijzenis
de antieke plastische schoonheid,
irvan wij in den loop der eeuwen
de visueele notie hebben verloren.
Verbijsterend 1
Nietwaar Doch er is nóg meer.
Etr is ook een moreele zijde aan deze
bioscopische autobiograpliie.
Laat me die zien.
Ik heb onder meer ..La Physiogno-
monie" van Lavater bestudeerd. Ik
zie aan uw gelaatstrekken, dat u,
dank zij voel oefening, uzelf hebt lee
ren behcersclien. doch dat u van na
ture een cholerisch temperament hebt.
Het zal niet veel voorkomen, dat u uw
toorn den vrijen teugel laat maar
als het gebeurt, moet u uiterst heftig
zijn. Die heftigheid ontsiert dan uw
wezenstrekken. Alle menschen zijn
leelijk in hun drift. Welnu, u hebt
slechts één bioscopische reproductie
van uw, in woede verwrongen gelaats
trekken te zien. en, geobsedeerd door
dte verschrikkelijke zelfaanschouwing,
zult u voortaan wel zorgen, te allen
tijde en onder alle omstandigheden
uw toorn te beteugelen. Niemand is
graag leelük.
Ik merk hierbij tevens op dat too-
neelspelers er nog op andere wijze
profijt van kunnen trekken, name
lijk door z chzclven-iu-dien-toestand
te imiteeren, wanneer zij het voor
een creatie nood-Ig hebben.
Ik inerk wel. dat het u niet
moeilijk valt, uw medemenschen te
overreden.
Nu kom ik vanzelf op de andere
srlAtterende uitvinding: de gramo-
phoon. Wat de bioscoop voor het ge
zicht doet, doet de gramophoon voor
het gehoor. Nu ik analogisch te
werk kan gaan kan ik kort zijn. De
gramophoon registreert de geluiden,
dus ook de me'nschelijke stom; de
stem, dus ook de verschil
de stembuigingen. Wat kan men
daar al geen voordeel uit trekken!
Men heeft een spraakgebrek; men
spreekt te luid, of te zacht; men
spreekt te hoog, of te laag de gra-
nvoplioon zet je diat alles voor den
'neus en dwingt je om je fouten te
verbetoren. Alle scholen en vooral al
le conservatoria moesten vaiudie gta-
mophonische hulp een ruim gebruik
maken. Dat is de paedagog'.sche wij-
zo van gebruikmaking. Laten wij nu
do moreele zijde beschouwen. Je bent
driftig; je scheldt; je slaat, onbewust,
do grofste taal uit; je stem wordt,
ook zonder dat je het zelf weet, af
grijselijk "rauw wanmeeJr je weer
gekalmeerd bent, onthult het toestel
je je barbaarscho gemoeds- en gees-
tes-aberraties. Om u schoon ore beel
den voor den geest te roepen: het ap
paraat houdt ook mildere klanken
vast stemmen van geliefde pe'rso
nen; woorden van genegenheid,
vriendschap en liefde; zachte klan
ken van hoop, vreugde en woivne. O,
souvenirs, souvenirs, souvenirs! Ik
ga verder. Een jong echtpaar wis
selt nu de teederste woorden, die de
gramophoon ïegisüreert. Vijf jaar
later slngerön de echtelieden e!kan-
dei' benamingen als „Xantippe",
„monster" en ergere naar het hoofd.
Gatfw een paar schijven van vijf jaar
geleden in werking stellen. „Lieve-
ling", „mijn schat", „snoeseboes",
„voo'r eeuwig" enz. oude he'rinine-
rlngen doemen onstuimig op; er komt
weekheid in beider gemoed en de ver
zoening laat met lang op zich wach
ten. Ilooge moraliteit dus. I-IeL ver
leden an het heden worden op die
wijze door don gevoelens-arclïivuris
aaneeai.gesclia.kekl, ter veirbetelning
van den menseh.
Inderdaad...
O, het aantal procédés en doel
einden in deze materie is oneindig
groot en verscheiden. Doch ik zal u
niet langer ophouden en tefc slotte
nog maar even het juridisch nut vun
mijn geluidvanger verklaren. Verba-
volant, seripta manCnt, zet' men vroe
ger. Tegemwoord) g kunnen ook de ge
sproken woorden blijven. Hoè, behoef
Ik niet uit te duiden. Ik zie den tijd
aankomen, dat sommige van mijn
geëerde afnemers met hun gramo
phoon als bewijsstuk tör 'rechtszaal
verschijnen. Voilé! J'cui fini. Dank
zij een uitvinding van mij, zijn zoo
wel mijn bioscoop als mijn gramo
phoon ingericht op automatische op-
naming. Men heeft er dus geen moa.-
lijkheden van technischen aard mee.
Hier zijn mijn tarieven. Ik vraag u
niet om op staanden voet een besluit
te nemen. Ik heb de overtuiging, dat
u mij eerlang bij u zult terugroepen:
Au tevolr mons eurl
Aan zijn welverzorgde klecding,
zijn vroolijk gezicht en zijn luchtigen
gang kon men wel zien, dat hei door
hem gekozen en gecreëerd „métier"
hem geen windeieren legde. En, wel
beschouwd, is er tegen zijn vlotte ar-
gumentab.e weinig te zeggen, niet?
OTTO KNAAP.
Van de Residentie en baar
bewoners.
CXXXII.
De Gemeenteraad is net kompleet,
of opnieuw gaat er een vacature
ontstaan. Het 45ste lid, dat Dinsdag
gekozen weid. is de heer De Kieer,
die bij de periodieke verkiezing m
September reeds een voldoende meer
derheid verwierf, maar door het sa
menstel van gewilde toevalligheden,
bleek het proces-verbaal hem minder
stemmen te geven, dan hij had. Dit
kwam later wel uit, maar de Gemeen
tewet eischt bij niet-toelating eene
nieuwe verkiezing; geeft den Raad
niet de bevoegdheid, den feitelijk ge
kozene toe te laten.
Dachten we aanvankelijk, dat alles
bij enkele candidaatstelling zou af-
loopen, van rechts werd een tegen
partij gesteld en de strijd is uitge
vochten.
Over het niet gunnen van een zetel
aan iemand, die verkozen is, maar
door een onvolledigheid in de wet
geen zitting mag nemen, is misschien
veel tc zeggen, nu de verkiezing den
heer De Kleer er bracht, lijkt het
rer. er over lé zwijgen. De S. D.
P. telt thans zes vertegenwoordi
gers in don raad, allen afgevaardig
den van district I.
Is in deze vacature voorzien, een
nieuwe ontstond door de benoeming
van het raadslid dr. v. d. Hoorn tot
controleerend gemeente-geneesheer.
Óver de aanbeveling, die B. en W.
den Raad hiervoor deden toekomen,
is veel te doen geweestteleurgestel
de sollicitanten hebben alles op ha
ren en snaren gezet, om de aanbevo-
lenen afbreuk tc doen. Succes hadden
ze niet, want van de aanbeveling is
de Raad niet afgeweken, wel van de
volgorde, waarin de namen ge
plaatst werden. Twee maal zegevier
den de onder No. 2 geplaatsten op
hun voorgangers. Zoo zag dr. v. d.
Hoorn meer stemmen op zich ver-
eenigd' dan op zijn mederaadslid, dr.
Öideiboom, wiens lidmaatschap van
de S. D. A. P. voor velen een reden
geweest zal zijn, hem niet te steu-
In afwachting van de groote. gebeur-
tenisscn on kunstgebied, de Oedipus- j
opvoering van Reinhardt in het Ge-j
bouw, en de Straussfeesten in Novem-j
ber, hebben „de" menschen zich hier]
geamuseerd mot de polemiek Schur-
mann—Van de Roovaart over het La-
moureux-orkest, dat aanstaanden zo-
mor in het Kurhaus komt spelen.
Zoo'n debatje in het publiek is altijd
heerlijke kost voor tea's, avondjes en
pauzegesprekken. Dan wordt zwaar
aan de kunst gedaan en criliek ge
oefend op een wijze, waarbij die uit
Van Deyssel's jeugd, kinderspel is.
Het geval was ditmaal daarom zoo in
teressant, omdat de Haagsche dames
al bij voorbaat gecharmeerd waren
van Fransche musici, die waren toch
veel eleganter, liever en piquahter
dan de Hollanders.
Eén din.? neem ik den heer V. d.
Roovaart ernstig kwalijk. Hij heeft er
op gewezen, dat mogelijk Haagsche
toonkimstenaars in het Fransche or
kest zullen meespelen en dat had hij
niet moeten doen het respect voor
jonkvrouwelijk Den Haag verbood de
ze onbescheidenheid.
Waarom niet de illusie gelaten, dal
allen daar óp liet podium Franschen
waren, hart veroverende, aardige, bru
tale jongens van het Gallische land
Ze hadden misschien groote gelijke
nis met leden van het Residentie-or
kest. maar dat zou de merkwaardig
heid slechts verhoogd hebben.
Nu kannen deze Haagsche toon
kunstenaars waarschijnlijk niet zoo
veel F ranse h, dut e-.-n landgenoot ze
niet voor Vreemdelingen zou houden,
de Haagsche dames hadden «aai
niets van g. lerkt. Trouwens voor
„hooien" hadden ze toch geen tijd.
Zien, zien en aanbidden, dat zijn
de bezigheden, <ke de altijd dwepen
de schare uitoefent als een eerste le
vensbehoefte. Of daarbij een Hollan
der slecht Fransch of een Fransch-
man Hollandsch praat doet niets tei
zake, als, en daar komt het op aan,
als men maar met weet dat cle be
wonderde een Hollander is. Fn dal
weet men hu wel. De illusie van het
orkest is gebreken.
De heer v. d. Roovaart heeft de
maatschappij Zeebad ca Scheveniu-
gen nadeel, groot nadeel Lecokkerid.
Hollanders in het orkest! Het :s om
een afschuw te krijgen!!
Reinhardt gaat nu hier over dé
tong. De man merkt er absoluut niets
van en aan den toeloop van zijn
voorstelling zal het ten goede b men.
We worden ou weer voor een tijdje
klassiek, trekken onze haren glad en
dragen bandjes om het hoofd Voor
loopen in Grieksche gewaden is het
geen seizoen meer en de nauw-rok-
kenmode vormt tevens hen beletsel.
Als Doortje Duncan uu eens kwant,
kon ze dubbele prijzen vragen. De
kjiassiekigheid sloeg héér in en de
'rage zal pas bedaren tegen den lijd
dat we aan Strauss moeien gaan
doen. Elektra en Salomé passen ec-
nigszins in het Grieksche kader; de
Rosenkavalier evenwel stemt niet
met den ouden tijd overeet). We gaan
daarom weer van sluike haren en
sandalen terug naar liberty zij, strora
pelrokken en 'notenfresserei.
SINTRAM*
Stadsnieuws
VEREENIGING ..TOT STEUN",
Men schrijft ons
Vijf-en-twintig jaren is het geleden,
dat in Amsterdam «en aantal belang
stellenden bijeen kwamen, om een
Vereeniging te stichten voor verwaar
loosden en gevallenen, zooals die van
Ds. H. Pierson te Zetten, maar dan
in vrijzlnnig-godsdienstlgen geest.
Een kwart eeuw is het geleden, d.-.t
de oprichters het stekje plantten en
in dien tiid is liet opgegroeid tot een
boom, onder welks schaduw thans
moer dan 450 verpleegden mogen le
ven en arbeiden.
Uit het ééne Asyl „Veldzicht" te
Breukelen in 1887 opgericht, zijn er
thans vier gegroeid, met hun heerlijke
naar bosch'en veld en beek riekende
namen, die in Apeldoorn en Epe hun
deuren openzetten voor zooveien. die,
zonder die toevluchtsoorden, redde
loos zouden zijn ondergegaan in den
maalstroom van zonde en ellende.
Het is een gang waard naar liet
hart van de Veluwe. om die gestichten
te zien. waar meisjes en jongens on
der vriendelij k-religicuzen tucht wor
den voorbereid tot een nuttig leven in
uo maatschappij, die zij anders wel
licht tot een vloek waren geworden.
Maar deze inrichtingen, hoewel het
meest zichtbaar voor hei groote pu
bliek, vormen geenszins liet belang
rijkste gedeelte van den arbeid der
Vereeniging „Tot Steun". Waar deze
het meeste heil verwacht voor de aan
haai' hoede toevertrouwde kinderen
van het gezinsleven, spreekt het
van zelf. dot het Hoofdbestuur ge-
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Er is in dit blad al meer dan eens
gewezen op de tegenstrijdigheid van
tellen en den lijd, waarin wij leven.
Verccnigingcn bij tientallen trachten
in ons huid 't vreemdelingenverkeer
te bevorderen en verschillende gemeen
ten verderen nog tolgelden, belemme
ren dus het vrije verkeer. Het wordt
geloof ik langzamerhand tijd om de
wet op de bedelarij eens naar behoo-
ren tc gaan toepassen. Wanneer een
landlooper de hand ophoudt en vraagt:
„een centje asjeblief voor een armen
man", dan gaat hij eerst veertien da
gen in hechtenis en dan voor een jaar
of langer naar Veenhuizen. Maar als
een tolgaarder de hand ophoudt en
daarmee als 't ware zegt: „een centje
asjeblief voor eeri arme gemeente",
öan is het zaak maar dodelijk te be
talen, omdat anders de veldwachter
je hij den kraag vat en in 't gemeente
huis in het kot stopt.
Zoo drijft het budget van vele arme
gemeenten op ingezamelde tolcenteo,
waar zo niets anders voor doen, dan
den tolboom heel-houdcn en een half
duistere petroleumlantaarn bran
den. Iloe een gemeente die volstrekt
niet arm is. onze buurvrouw Heem
stede, er toe komt om deze officiecle
bedelpartij jaar en dag voort te zetten,
is een van die dingen, waai' je even
als voor een tolboom, voor stilstaat.
De heer van Meeuwen, onvermoeid
kanpioen voor hunne afschaffing,
heeft Iwt nu pas zoo ver kunnen bren
gen, dat de stemmen over zijn voor
stel slaakten. De helft van den Raad
wil dus neg maar altijd die duitjes in
de wacht slepen. Ze zouden er wel an
ders over denkec«jUs er geeoe tolgaar
ders meer waren en zij zelf om beur
ten dc centjes moesten innen. En wat
is nu. om liet standpunt der ethiek
voor dat van de practijk te verwisse
len. het heele voordeel van de tollen
Duizend gulden, want tegenover
twee, die "©ld opbrengen staat er één
die geld kost. Dat is die aan de Leid-
schevaart, waarvan merkwaardig is,
dat de Heemst eed sche Raad er moei
lijk toe komen kan, juist die tol af te
schaffen, omdat ze nog maar kort ge
leden van Haarlem overgenomen is.
Men schijnt niet recht te weten wat
er met den tolgaarder moet worden
gedaan; zet hem op wachtgeld, zou ik
zeggen, daar niemand beter dan een
tolgaarder bet wachten verstaat.
En voor een onnoozele duizend gul
den houdt Heemstede, dat cc-n eigen
gasfabriek heeft en binnenkort een
electrische tram zal krijgen; Heem
stede dat dus in rang omhoog gaat,
de hand op tegenover landgenoot en
vreemdeling!
Laat ons voor de waardigheid van
buurvrouw Heemstede hopen, dat
haar gemeenteraad weldra lot betere
gedachten komen en het verstandige
voorstel van den heer van Meeuwen
aannemen zal!
Nog een andere zusiergemeente
heeft deze week haar begvooting be
handeld, namelijk Bloemendaal. hoe-
v el daar de debatten op eens moesten
werden gestaakt door een zeer onver
wachte interruptie. In de nabijheid
word namelijk oen varken geslacht.
dat met zijn kreten van protest de ge
dachten wisseling stoorde. „Het var
ken mengt zich in onze debatten",
klaagde de heer Koolhoven. Zoo gaat
het als je geen slachthuis hebt! In
den Haarlemschen gemeenteraad kan
dat niet gebeuren, ul is de wind ook
pal zuid-oost. Het doet me waarlijk
pleizier, dat ik nu. naast de talrijke
slachthuis-voordeelen die ik vroeger
van anderen moest hooren en die mij
vaak twijfelachtig leken ook zelf een
onloochenbaar voordeel van deze in
stellingen heb ontdekt.
Misschien vindt de Raad van Bloe
mendaal daarin aanleiding (hij heeft
een ruime hand) om zelf een slacht
huis te stichten of liet Raadhuis te
verplaatsen, naar een plek, waar var
kens wel kunnen komen, maar niet
worden geslacht.
Dat is natuurlijk in een van de par
ken. En nu schiet me te binnen, dat
er nog altijd planuen zijn om een
nieuw raadhuis te touwen Zelfs zag
ik van mijn leven mooie prentjes met
sehoone gevels en wondere bloemper
ken is dal alles maar een droom
geweest? Of wacht het. tot hel Beet-
Ik venhuis gesticht wordt, omdat dun
het opmetselen gelijktijdig gebeuren
kan?
Ik zou 't wel willen weten, maar
requestreeren bii den Bloemendaal-
schen Raad zal ik maar niet, uit
vrees, dat ik hetzelfde antwoord krijg
als een andere Haarlemmer, die con
verzoekschrift bij dit collego inzond,
namelijk geen.
Neen, dan zijn wij in den Haarlem
schen Raad toch hoffelijker. De heer
van Styrum heeft als oudste lid van
het College Woensdagmiddag niet al
leen B. en W. bedankt voor de voor
bereiding van de begrooting, maar
;ok de ambtenaren, die daarin aan
deel hebben gehad. Aanvankelijk heb
ik mij afgevraagd, of dit jaar voor het
eerst de ambten ui en er toe hebben
meegewerkt, maar naderhand heb ik
begrepen, dat het nu voor den eersten
keer is vermeld, hoewel rij altijd hun
ne krachten er aan besteed hebben.
Zoo moet het wezen. Alle paarden die
haver verdienen moeten er hun deel
van hebben. En daarom stel ik voor.
daar rekening mee te houden bij het
aanstaande zilveren jubileum van on
zen Commissaris van Politie, dat naar
ik meen over vijf jaar zal plaats heb
ben, dus wanneer deze ambtenaar
drie-eu-zeventig jaar zal zijn. De voor
zitter van het comité uit de burgerij
zal baar geschenk op dien gedenk-
waardigen dag dun hebben aan te
bieden met een rede in dezen trant:
„Mijnheer do Commissaris, waar wij
uw groote verdiensten huldigen moet
tevens een woord van grooten dank
gebracht worden aan hen, die al dien
tijd of korter uwe zoo gewuardeoröe
medewerkers waren, de hoofdinspec
teurs, inspecteurs, adjuncten en agen
ten van alle klassen. Ja. mijnheer de
Commissaris, wij zijn er van over
tuigd uwe instemming te bezitten,
wanneer wij op dezen gedenkwaardt-
gen dng tot u zeggen: zonder hen
zoudt Gij niets hebben kunnen berei
ken 1"
Ik hoop, dat op dien feestdug de fon
tein ol fonteinen in Haarlem zullen
spulten, want op dit oogenblik ziet
het daar nog niet naar uit. Als ik van
een fpntein spreek, bedoel ik natuur
lijk een socio ©n die hebben wc op dit
oogenblik niet Het bouwwerk bij de
muziektent verkeert nog in precies
denzelfden staat van verval, als toen
Mr. W. A. 'L Hooft, naar schatting een
dozijn, maar dan ook minstens een
dozijn, jaar geleden voorstelde er een
bord bij te zetten, met de mededeeiing:
„deze fontein zal worden verbeterd",
of iets in denzelfden geest. En nu is
er nog: niets aan gedaan. Dit noemen
we met een geleerd woord: continüi-
teit in hot gemeentebeheer.
Heb ik het wel begrepen, dan is de
fonteinen-toestand op dit cogenblik
zoo: iedereen lacht om het mormel
van een fontein op het grasveld vóór
het Paviljoen en de heer van Rossum
confereert met den heer Springer over
het andere mormel bij de muziektent.
Deze eerste conferentie is nog niet
tot een resultaat gekomen, zoodat een
tweede noodig wezen zal. Daar het
schijnt, dat de fonteïnplannen zich niet
kunnen opwerken tot de hoogte van
liet stichten eener groote, nieuwe
fontein, zou ik een samensmelting
willen voorstellen. Brongebouw en
Sociëteit VereenIgiiig, Peek en C!op-
periburg, levering van duinwater door
Haarlem aan omliggende gemeenten
alles om ons heen, wijst er op wat
sunenwerking, coöperatie in deze da
gen vermag. Welnu, er worden van
deze twee fonteinen één gemaakt, ze
worden over gesmolten tot een, het
nietige straaltje dm de fontein voor
het Pavil-oen omhoog zendt, wordt
gevoegd bi) de geduchter watermassa
van haar soortgenoot en de zaak is in
orde.
Nu ik mij dan toch in d^n Hout be
weeg, denk ik aan twee wenschen, die
door den lieer Schram in de Bar
vergadering zijn uitgesproken: ver
mindering van het subsidie aan Haar-
lemsch Muziekkorps en vermeerdering
van het aantal banken. Het spijt me
te moeten zeggen, dat die voorstellen
beide ontijdig zijn. dat betreffende
het muziekkorps omdat het juist Sn
dezen tijd 'n moeilijken bestaansstrijd
voert en dat over de banken omdat.
de heer Schram niet goed op de hoog-
U is. In voorjaar, zomer au najaar
2ijn er in onzen Hout en plantsoencs»
's avonds eer banken te veel' Mis
schien is er een soort banken te vin
den, die 's morgens kunnen worden
opgezet en vóór donker weer wegge
haald?
Ons jongste Raadslid heeft ziin proef-
oratie gehouden over de gemeentelijko
brancards, Dr. Merens was er o.a. over
bezwaard, dat dit vervoermiddel be
diend werd door een politieagent i n
uniform. Maar kan dat wel in oïf?
zei» tegenvvoordigen tijd een bezwaar
zijn? Steken wij mannen niet allemaal
in uniform? Als ik Dr. Merens. of welk
ander lid van den Raad ook. ontmoet,
dan heeft hij een hoed op en ik heb
een hoed op, hij draagt een boord en
ik draag een boord, hij heeft eeu das
om en ik heb een das om kortom,
we zouden afgescheiden van lengte
en breedte-quaesües. eikaars kleeren
kunnen dragen, zonder dat iemand
hei opmerkte. Dit leidde mij tot het
opperen van deze stelling: a 11 e b u r-
gers dragen uniform. Wan
neer dat zoo is. wat kan er dan tegen
zijn, om een brancard te laten bogo
leiden door een agent in uniform
FIDELIO.
