EN VRitNOSOHAP
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang. No. 8698
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 28 OCTOBER 1911 C
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02 Vi
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 lA
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
AD VERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der RedacüeSOOen der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarae 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
OM ONS HEEN
Ne. 1430
Ambacht en Kantoor.
Toen de heer Levert Woensdag in
den gemeenteraad zijn philippiea te
gen het middelbaar onderwijs begon,
heb i!c een oogenblik gedacht, dat hij
zon waarschuwen tegen de voortdu
rend groeiende neiging van de men
schel! om voor hunne kindenen ie
reiken boven hun macht Daarover
zou wel iets te zeggen zijn geweest.
Mo ar de spreker, ofschoon hij het
misschien bedoelde, heeft zijn rede in
die richting niet uitgewerkt, zoodat
ik, op gevaar af van misverstaan te
worden, over dit onderwerp oen en
ander w«nsch te zeggen.
Dat gevaar voor misverstand is
bijzonder groot. Wie in dezen tijd
tot de menschen gaat zegden „wees
voorzichtig met de verstandelijke op
voeding van uw kinderen, overdrijf
die niev', wordt maar al te vlug voor
een conservatief uitgekreten, die geen
oog heeft voor de noodzakelijkheid
van algemeeue volksontwikkeling.
Tegen deze aantijging vvenscli ik
met kracht hij voorbaat te prötestee-
ren, de )>eteokenis van goed en veel
zijdig onderwijs zie ik volkomen in,
maar dat dit verkeerde inzichten en
opvattingen uitlokt, staat als een paal
boven water.
Het voortdurend herhalen van de
waarde van onderwijs schijnt bij
vele ouders en ook bij tal van kinde
ren den indruk te vestigen, dat alleen
zoogenaamd hoofdwerk >n de maat
schappij in aanzien staat en mag
staan. Als tegenstelling wordt dan
gebruikt de handenarbeid, het am
bacht, dat dan van logeren rang zou
moeten wezen. Deze classificatie zelf
is voor wio doordenken al dadelijk
foutief. Wanneer een timmerman,
een smid, een meubelmaker niet han
dig zijn, zullen zij zeker nooit veel in
hun vak betcekenen, maar de beste
ambachtsman »s toch zeker wel hij,
die bij liet werk ouk zijn hoofd go-
bruikt, dat wil zeggen er bij nadenkt
en overleg!, hoe hij het op de beste
manier verrichten kan.
Daarom is een zekere geringschat
ting voor den ambachtsman, alsof
deze een soort van machine wezen
zou met niets anders dan een paar
handen, volkomen onjuist Maar ze is
ei toch en als eerste uitvloeisel daar
van ziot menige jongen, die op zijn
dei tiende jaar var, de lagere school
kwam, er op neer en zoekt een
plaatsje daar, waar hij meent zijn
hoofd be tor to kunnen gebruiken, na
melijk op oen kantoor. Dal daar een
boordje moet worden gedragen met
een tins is een andere reden van voor
keur, die verstandige ouders moesten
tegengaan.
Eenmaal op kantoor begrijpt hel
joi.ge mensch wel, dat er iets meer
moet worden gedaan, dan het duge-
lijksche, eenvoudige kantoorwerk,
dat var. hem wordt gevorderd. Ilij
moet lessen gaan nemen. Met vrij wat
inspanning en dikwijls groote opoffe
ring wordt een cursus meegemaakt
ln de moderne talen en boekhouden.
Ik wil van dat onderwijs volstrekt
geen kwaad zeggen, het is vaak in
verhouding tot den prijs, die er voor
betaald wordt, zeer goed, maar kan
toch niet geven wat noodig zou zijn,
voldoende kennis van de moderne
talen om die te kunnen spreken en
er in te correspondoeren ik mis
ken daarbij den besten cursus van
alle, de avondschool voor handels
onderwijs, volstrekt niet. maar durf
toch zeggen, dat menige leerling met
deze drie vakken alleen al groote
moeite hebben zal, omdat hij in zijn
huiselijke omgeving, waar men geen
talen kont, geen steun en A n-
k 1 a n g vindt.
Neem in tusschen aan, dat de jonge
ling die moeilijkheid overwint, dan
komt pas het groote bezwaar om een
positie te vinden, die de bestede moei
te en kosten loont. Wat dat zeggen
wil kan ieder weten, die wel eens
kantoorpersoneel heeft noodig gehad.
De aanbiedingen zijn talloos, de
klacht is algemeen in mijn tegen
woordige betrekking zijn geen voor
uitzichten. En eigenaardig is het, de
gebrekkigheid, de onvolledigheid van
de opleiding waar te nemen. De een
kent wat Franseh en Duitsoh, maar
geen Engelsch, de onder is van
Duitsch verst'okan en uit de voorzich
tige termen, waarin de taalweten
schap wordt beschreven, blijkt duide
lijk, dat van vlot correspondeeren Ln
teen of meer van deze talen wed geen
cjuaestie wezen zal. Zoo ontstaat en
moet wel ontstaan een eigenaardige
tusschen,klasse, die als „werkers met
het hoofd" verplicht is tot een zekere
sierlijkheid van uiterlijk, en in ver
band daarmee, zich gedwongen acht
tot het ophouden van een „stand",
waarvoor meermalen de middelen
niet aanwezig zullen zijn. Ik geloof-
vost, dat menigeen, die in dit vak ge
komen is, hartgrondig zal wenschen,
dat hij maar liever een lieelen am
bachtsman, dan zoo'n halven kan
toorman geworden was.
Vooral ook omdat het terrein zoo
klein is. De kantoorbediende, de
boekhouder is in de keuze van betrek
kingen beperkt tot zijn vaderland en
het onze is nu eenmaal niet groot,
liet moet toch de liefhebbers wel tot
nadenken brengen, wanneer uit lan
den, die nog in ietwat primitiever
toestand verkceren dan wij, Zuid-
Afrika, Canada, Australië, Brazilië,
Argentinië, zelfs uit Noord- en Zuid-
Amerika, altijd maar weer gevraagd
wordt om flinke ambachtslieden en
landbouwers, maar nooit om kantoor
personeel, ja zelfs het uitzenden van
dit laatste op het dringendst wordt
afgeraden. Vandaar een gedrang in
het kantoorvak, dat op het duide
lijkst uitkomt voor wie maar een
paar advertenties in de bladen plaat
sen om administratief personeel.
Naarmate de opleiding kostbaar
dei- en langduriger is geweest, wor
den vanzelf de eischen hooger. Leer
lingen van H. B. S. en Handelsschool
verwachten natuurlijk ir. de wereld
een positie te zullen kriigen overeen
komstig hunne ontwikkeling, maar
zij zullen stuiten op een ander be
zwaar. Namelijk dit, dut voor het
verkrijgen van de goede, van de beste
betrekkingen relatie in handelskrin
gen noodig is. Bezit hun familie die
niet, dan zijn de kansen van den
zoon gering en is hij toch meermalen
gedwongen op den achtergrond te
blijven en zich met een bescheiden
positie te vergenoegen. Welke teleur
stelling dat opleveren moet voor
hemzelf en voor zijn familie, die zich
voor deze opleiding dikwijls groote
opofferingen getroostte, is duidelijk.
In Haarlem doet zich het geval
voor, dat voor een plaats van Jong-1
sten bediende op een kantoor altijd
meer sollicitanten zijn, dan geplaatst
kunnen worden en dat in een am
bacht zich geen of zoo goed als geen
liefhebbers opdoen. De Haarlomsche
drukkers klagen eenstemmig over het
feit, dat zij geen jongens kunnen krij
gen. En nu weet ik wel, dat de oplei
ding in dit vak te wenschen over
laat, ja eigenlijk niet bestaat, maar
daarmee alléén is het verschijnsel
niet verklaard. Immers de zetters en
drukkers van tegenwoordig hebben
toch ook liet vak geleerd, zij het ook
veelal niet zoo goed, als met betere
opleiding mogelijk zou zijn geweest.
Het moet voornamelijk liggen aan
den voorkeur voor liet zoogeheeton
„hoofdwerk", voor uiterlijken schijn
en arbeid met een tintje van deftig
heid en geleerdheid. Dat rschil is
in vele opzichten, zooals ik hierbo
ven aantoonde, zuiver don.kbeel.dig.
De prijzenswaardige zucht naair ont
wikkeling, die haar uiting vindt in
de studieclubs, doet zelfs veelal de
schaal naar den kant van den am
bachtsman overslaan. Nieuwe be
drijfsvormen ik spreek nog altijd
van de typographic geven gelegen
heid tot grooter ontwikkeling en het
verkrijgen van hooger loon zet
machines, door smalletjes denkende
typografen gesmaad, ingewikkelde
snelpersen, do mogelijkheid lot het
maken van en de vraag naar fraai
drukwerk, zijn er de bewijzen van.
Ik schrijf dit niet, om de Hoarlem-
sche drukkere aan jongens te hel
pen, maar wol in 't algemeen txm de
ouders er toe te brengen even na te
denken over de vraag, of zij niet be
ter zouden doen hun zoon tot een
flinken ambachtsman, dan tot een
onvolledigen kantoorbediende te laten
opleidon. Wel kunnen zij op een
dwaalspoor zijn gebracht door de vele
klachten, die juist over de ambach
ten door de beoefenaars daarvan
worden aangeheven, maar de vol
maakte vakken bestaan nu eenmaal
in de wereld niet en dat er veel min
der klachten uit de kautoorwerold
worden vernomen, ligt eenvoudig
hieraan, dat het personeel er veel
minder georganiseerd is on boven
dien, uit een soort van schaamte, zijn
klachten verzwijgt.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De oorlog tusschen Italië en Turkije
Ha 't Italië Ia Tripolis niet voor den wind gaat door bulp
die de Arabieren aan de Turken verleenen wil I alie een
aanslag plegen op Enropeescli Turkije.
We zijn ver van den vrede verwijderd.
De Turken zijn vol moed.
Weer Is er verwoed gevockten. 1100 dooden.
Eed plan van Italië om den oorlog
te beëindigen.
Een plan, maar een eigenaardig
plan, waarvan wo weinig heil ver
wachten.
Verzekerd wordt, dat Italië binnen
erkele dagen aan alle mogendheden
kennis zal~gevdn van de annexiLtie van
Tripolis en Cyrenaika.
Zoodia do erkenning der annexatie
dcor de mogendheden plaats gehad
heeft, zal -- zoo redeneert men in Ita
lië Turkije geen reden meer hebben
tot* verzet.
Mocht dit toch het geval zijn, don
zullen de mogendheden niet langer
van Italië kunnen verlangen, dat het
blijven zal bij een beperking van het
oerlogstooneel.
De annexatie van een gehoede pro
vincie te proclameeren, terwijl nog al
leen de kust genomen is en dat nog
niet eens volkomen, is toch wel eigen
aardig.
Nog eigenaardiger is, om ook van
de mogendheden de erkenning dier an
nexatie te verlangen. Daar komt zeker
niets van
Maar, waarom dan dit Italiaansche
plan Zou 't ook zijn. om voor Italië
als* excuus te dienen tot
•T UITBREIDEN DER VIJANDELIJK
HEDEN IN EURUPEESCH-
TURKIJE
nu de Italianen inzien, dat de Turken
en Arabieren op Tripolis gevaarlijke
vijanden zijn
De geestdriftige stemming voor den
oorlog in Italië is sterk aan 't afne
men. Geen wonder, van den vreugde
optocht ter inneming van Tripolis,
zonder een schot te lossen, komt niets,
't Moet een bloedige krijg worden,
waarin veel zonen d«s vaderlands hun
bloed zullen moeten geven.
En dan die steun, die de Turken
van do andere
MOHAMMEDANEN
ontvangen De Jong-Turken zijn er
cp uit, om mot alle geweld den heili
gen oorlog te propogandeeren. De be
weging is zelfs al overgeslagen naar
Egypte, waarde anti-Italiaansche agi
tatie begint De Mohammedanen doen
alles 0111 den heiligen oorlcg te steu
nen.
Dat afnemen der geestdrift in Italië
is teekenend. Zelfs hebben er zich geen
voldoende vrijwilligers meer aange
meld voor "t expeditiekorps, dat ter
versterking naar 't oorlegstcrrein
wordt gezonden. Nu moesten de Ita
liaansche jongelingen loten.
De ellende begint al...
Anders is
DE STEMMING ONDER HET
TURKSCUE VOLK.
Uit Tripolis komen van de Moham
medanen vrij gunstige berichten.
Overal tasten de 1 urken en Arabieren
de ltaliaanscne stellingen aan en
dwingen tol gevechten. Als de Turken
en Arabieren zwakker waren, dan
zouden ze met ais a a u v a 11 e r s op
treden, daar verdedigen altijd veel
gemakkelijker is.
Esa Turkseb diplomaat aan
't woord.
Een journalist beeft den Turksohen
gezant te Berlijn om z'n oordeel ge
vraagd. Deze zei
Zooals de zaken thans staan, schijnt
DE VREDE ZOO VER VERWIJDERD
als maar te denken is. Het ligl niet op
den weg van Turkije, stappen te doen,
om den oorlog te doen eindigen. Tur
kije immers is de aangevallen partij,
Italië de aanvaller en Turkije moet
dus kalm afwachten, tot Italië defini
tieve voorstellen doet of voorwaarden
formuleert, waarop de vrede kan wor
den gesloten.
Italië, of liever gezegd, de meerder
heid van het Italiaansche volk,
eischt de volledig© annexatie van Tri
polis. Turkije heeft zich op bet
standpunt gesteld van volstrekte hand
having van de suprematie van den
Sultan over Tripolis. Men is dus als
het ware terecht gekomen in een
doodloopende steeg.
Volgens de meening van den gezant
kan Turkije er niets bij winnen door
in het tegenwoordige stadium van den
oorlog de vredesonderhandelingen te
bespoedigen.
Integendeel, uitstel kan slechts in
zijn voordeel "uitkomen.
DE MOEILIJKHEDEN* VOOR
ITALIë
in Noord-Afrika beginnen pas eerst
recht goed. Het heeft thans 40..000 man
geland (wc meenden van 60,000.
red. H. D.}. De toestand zal voor de
Turken in Tripolis steeds verbeteren
naar gelang de weerstand van de
Arabieren in het binnenland georgani
seerd wordt. Bovendien kunnen de
stijgende financieele moeilijkheden
voor Italië Turkije slechts ten gcede
komen, terwijl de financieele druk
van Turkije minder zwaar is en ook
beter gedragen kan worden. En wan
neer Italië in vertwijfeling zijn belof
te breekt en de vijandelijkheden over
brengt naai- elders, dan krijgt het da
delijk
DE MOGENDHEDEN
aan den hals. Oostenrijk-Hongarije
zal wel zorgen, dat de Albaneesche
kusten geen gevaar loopen.
Ook de Italiaansche bedreiging om
een of twee Turksclie eilanden te be
zetten, laat Turkije koud. En als Ita
lië Smyrna of andere Aziatische ha
vens bombardeert, doet het de Engel-
sche en Fransche belangen meer
schade dan de Turksche. Een lan
ding op de Levantynsche kust zou
den Italianen duur te staan komen.
ln één woord met eiken dag wordt
de positie tan Turkije beter en nemen
de moeilijkheden voor Italië toe.
Dc Sultan is bereid elk bepaald vre
desvoorstel van Italië in overweging
te nemen, de plicht der mogendheden
is op Italië ui te werken, opdat het
zulke voorstellen doet. Trouwens, hoe
lunger de v ijandehjkiieden duren, des
te moer zullen ook die mogendheden
de naweeën er van ondervinden.
Reeds ligt de handel in het geheele
oostelijke eedeelte van de Middelland-
sche Zee stil
DE MOHAMMEDAANSCIIE BEVOL
KING ZAL EEN STEEDS V HAN
DIGER HOUDING AANNEMEN,
niet alleen tegen Duitschland, mnar
tegen alle mogendheden, die den oor
log hebben kunne., doen eindigen,
muar het niet deden. Naties als Frank
rijk en Engeland zuilen daarvan de
grootste nadoelen ondervinden, daar
dezen heerschen over een groote Mo-
hammedaansche bevolking," die nu
reeds in beroering komt.
Engeland heeft thans, volgens den
gezant, een prachtige gelegenheid om
zijn positie in de Mohammedaansche
wereld te bevestigen.
Engeland's woord geldt in Italië als
wet. De uitgestrektheid van de Ita
liaansche kusten maakt voor dit land
de vrïendschup van Engeland onont
beerlijk. De stem van de Britsche re
geering zal het beste vernomen wor
den in den warrel der tegenstrijdige
belangen.
Van 't oorlogsveld op Tripolis.
ITALIAANSCHE VERSTERKINGEN.
Tengevolge van de. groote verliezen
door de Italianen in Tripolis geleden,
ziet de regeerinc te Rome zich genood
zaakt zoo spoedig mogelijk aanzienlij
ke versterkingen nsar het oorlogster
rein te zendpn. Volgens de Secaló zul
len dezer dagen wederom 10.000 man
te Syracuse scheepgann ter verster
king der gurnizoenen in Tripolis en
Homs.
DE ARABIEREN".
Uit Philippopel wordt geseind De
sjeik Abdoel Rachim, die ongeveer
50,000 Arabieren in Dzjebel Gaibi on
der zijn invloed heeft en de afgevaar
digden van dit district hebben bij een
vergadering alle Arabieren van Dzje
bel Garbi laten zweren, dat zij legen
Italië zouden strijden. De Arabieren
hebben er een ead op gedaan, dul
zij allen van hun zevende tot hun ze
ventigste levensjaar bereid waren om
den Islam te verdedigen en hebben
duarop een aanmerkelijke troepen
macht naar Tripolis en Benghazi go-
zonden.
Volgens de Ikdam, is het aan don
commandant van de provincie Tripolis
gelukt, om ook die Arabieren togen de
Italianen op te zetten, die tot nog toe
den Italianen gunstig gezind waren.
GEEN CHRISTENMOOR DEN.
Het staat thans vast het wordt
ook van Italiaansche zijde bevestigd
dut geen Christeamoorden in Cyre
naika hebben plaats gevonden. De
Europeanen, die in Benghasi hun le
ven verloren, zijn de slachtoffers ge
worden van de Italiaansche grana
ten. Onder hen zijn 12 Engelsche on
derdanen.
VERGIFTIGE GRANATEN.
De Turksche regeering heeft de aan
dacht van de mogendheden cr op ge
vestigd, dat de Italiaansche soheops-
granaten vergiftige bestanddeelen be
vatten en dat <le Italiaansche troepen
de bronnen in Tripolis en Dcnia ver
giftigd hebben.
Over
'T GEVECHT VAN DONDERDAG
wordt in een Italiaansch rapport ver-
klaard ,dat de Italianen niet meer
dan honderd man aan dooden en ge
wonden hebben verloren. Aan Turk
sche zijde echter zouden duizend man
gesneuveld zijn en een groot aantal
gewond.
OORLOGSCORRESPONDENTEN
UITGEWEZEN.
De Italiaansche militaire autoritei
ten te Tripolis hebben zich er niet toe
j bepaald den journalisten te verbieden,
ce operaties te volgen. Wuurechijnlijk
van oordeel, dat dc oorlogscorrespon
denten dan ook eigenlijk niets moer
hi Afrika te maken hadden, heeft ge-
FEUILLETON
naar het Engelsch.
Ui
- Waar is de Prinses heengegaan?
vroeg zij plotseling.
ik ried haar aan naar Oosten
rijk te vertrekken.
Eu denkt u haar te volgen
Neen Zij is al genoeg vervolgd.
Maar u is Herr Schneider niet.
Gelukklj niet I Maar ik bon een
vrijgezel en z.' is oen meisje. Do vor
men moeten ■•.ltijd in acht genomen
blijven worde.'.
Maar als u haar liefheeft
Haar Uefhcbbou, viel ik haar
Jn de rede, daar is geen sprake
vnn. Ik heb groot© achting voor
haar zóóveel achting, zóóveel res
pect, dat mijn hart bloedt voor de
dappere jon^ trouw maar dut is
geen liefde. Uo/ordlen ben ik noch
een Graaf, noch van adel, noch zelfs
luitenant, en de Schattenbergs gaan
geen huwelijk aan met gewone inon-
sclien. U had eens moeten zien hoe
verontwaardigd zij was over het
voorstel van Schneider.
Maar waarom vergelijkt u uzelf
met hem
Waarom niet Een internatio
naal detective staat maatschappelijk
minstens gelijk met een welgesteld
manufacturier.
Maar als de Prinses u lief
heeft
Dat „als" is het begin van een
voorbarige veronderstel 1 ing.
Dat is net niet, verklaarde
Miss Anchester, ik, haar vriendin,
zeg, dat er veel reden voor die ver
onderstelling is.
Ik schudde mijn boofd.
Ik verzeker u. dut zij u lief
heeft, hield zij met overtuigenden
ernst vol
Ik hoop en bid van niet, ant
woordde ik, want ik beu niet in
staat haar gevoelens te beantwoor
den, en ofschoon mijn toegenegen
heid voor haar zoo groot is, dat zij
in menig opzicht liefde genoemd mag
worden, is het niet liefde in de om-
van «rijkste beteekeaiia van het
woord.
Iloe weet u dat
Als eenig antwoordt wees lk naar
de glorierijke pracht van het uit
spansel.
Is die zonsondergang niet veel
mooier dan de gewonzonsondergang
in Weissheim vroeg ik. Pre
cies zoo steekt liefde boven vriend
schap uit.
Weer vroeg zij mij
lioe weef. u dat en haar
stem beefde eenigszins.
Ik weet dat, omdat ik beide ge
zien heb, en ofschoon de schoonste
pracht mij slechts in den droom ge
toond werd, was haar schoonheid zóó
overweldigend, dat mijn leven er door
verwoest is, nu ik haar niet kon grij
pen en vasthouden.
lk begrijp u niet.
U begrijpt mij niet, antwoord
de ik, omdat u Diets gevoelt van
de prachtige majesteit van de
zen hemel. En toch, eens toon ik
een ongeluk had gekregen met c-eu
toboggan, en mijn zinnen juist weer
hun ongevoeligheid verloren, meende
ik, terwijl u zich over mij heenboog,
een blik in uw oogen te lezen, die
niet meer spraken van die kalme, ijs
koude beminnelijkheid van onzen
gewonen zonsondergang. Vergeef mij
als ik vervelend ben, maar ik heb te
veel geleden om mijzelf belachelijk te
maken.
Toch nog
De verdere woorden losten zich op
in een snik.
ik keek haar aan en een oogen bhk
voelde ik niets dan verbazing. Toen
vond mijn verrassing uiting in een
gevoel van hoop en die hoop veran
derde in juichende zekerheid, want
ik las in die grijze, door tranen ver
duisterde oogen, wat ik gemeend
had daar nooit geschreven te zullen
zien, den blik, dien ik gemeend liad
te zien toen zij zich op de toboggan-
baan over mi'_ bevvustelooze gestalte
heenboog ii«n blik van een lief
hebbende vrouw.
Een oogenblik later lag zij snik
kend en lachend aan mijn borst, en
ik wist. dat liet leven oeu groot geluk
was en geen vloek.
Je hebt mij overwonnen, fluis
terde zij, en ik ben zoo. trotsch.
En gelukkig
Volkomen.
Wat ik zeggen wil. vroeg ik,
terwijl wij naar het Brun-varad te
rugkeerden, je zei vanmorgen, dat
je heel boos op mij was. Waarom
toch
Zij lachte vrroolijk.
Toen jij vannacht dien wonder
baar! ij ken tocht iangs de Kasteelbaan
naar beneden bebt gemaakt, was het
contactpennetje aangezet en werd je
tijd automatisch opgeteekend. Je hebt
den tocht in twee minuten en acht
er-twintig seconden volbracht, waar
door je mijn record met één-eo-een-
kivart seconde sloeg.
Ik begon te fluiten.
Geen wonder dat je boos was
zei ik.
Het hinderde mij heel erg; maar
nu niet meer nu ben ik alleen
ntaar trotsch.
„Beste Robert.
De familie Blackwood geeft op
2 Maart een bal in de keize reaal
ik hoop, dat je daarvoor bijtijds
terug zult zijn. Agatha ziet er
allerbekoorlijkst uit."
Zoo schreef mijn dierbare, zorgen
de moeder in een brief, dien ik op
de tafel in mijn zitkamer op mij vond
wachten.
Ik antwoordde als volgt
„Lieve Moeder.
Ik zal mijn best doen vóór het
bal bij de familie Blackwood te
rug te ziin. Ik bon verrukt te
hooren, dat Agatha er zon be
koorlijk uitziet. Miss Anchester
ziet er ook heel bekoorlijk uit en,
wat veel belangrijker is. i heeft
mij beloofd mijn vrouw «e wor
den. Het blijkt nu, dat zij en ik
op het eerste gezicht al liefde
voor elkaar voelden, wat u van
mijn kant niet meer zal verwon-
deren, als u haar nrider lc-eit
kennen. Koning Karei heeft haar
een prachtig parelsnoer geschen
ken en mij de Orde tweede klas-e
van den Zwarten Struisvogel in
briljanten gezet, alles op conditie,
dat wij onze wittebroodsweken op
het Brun-varad komen doorbren
gen.
Uw liefhebbende zoon
ROBERT.
P S. Ten voordeele of ten na»
deele van de firma (waarschijn
lijk het laatste) ben ik van plan,
bij mijn terugkeer de leiding van
de zaak James Saunders en Zoon
op mij te nemen."
EINDE.
