NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang. No. 8700
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 31 OCTOBER 1911 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
PER drie MAANDEN! |p3" ^an 'egels SO Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten, het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 3 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.élke regël meer 0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd te (kom der Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland 1-65 (f^ÉT 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
CefflilJréeri ZonTagSlil, 'voor Haarlem' I I I 0.37H lUt^igK^X.L Redaclie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonaummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. t>ö Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon iwterc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1431
Het vreeradsts dorp ter wereld
In oen Engelsch tijdschrift komen
photo's voor van «en merkwaardige
gemeente, het dorpje Fonsham in
het graafschap Surrey. Op geen en
kele kaart is het te vinden, het is
zóó klein, dat er gemakkelijk niet
een steen over het heele dorp kan
worden geworpen en toch ziet het er
uit de verte zóó echt uit, dat de wan-
delaar meenen zou een heusch dorp
voor zich te zien zoodra hij het is
binnengetreden, slaat hij van verba
zing stil, wan?het heele dorp is
in miniatuur nagemaakt
Het „dorp" Fonsham heeft een
eigenaardigen oorsprong van fanta
sie en nuttigheid. Op de heuvels in
de nabijheid heeft dc Philantropic
Society, een Maatschappij van lief
dadigheid, een grooie boerderij ge
sticht, waar jongelui onderricht ont
vangen in allerlei vakken, voorname
lijk landbouw, om daarna hun be
staan te zoeken in de Britsche eilan
den en de overzeese he koloniën. Op
de terreinen van deze leerboerderij
iwas een soort van dal, dat er heel
leelijk uitzag en den directeur van de
instelling een doorn »n het oog was.
Ilij bedacht dus, om het plekje te ver
fraaien en tegelijkertijd aan de jon
gens profetisch onderricht te geven in
het bouwen van huizen, het aanleg
gen van tuinen, tunnels, spoorwegen
en de vele andere dingen, dio geleerd
kunnen worden, wanneer een stak
onbruikbaar land in een dorp veran
derd wordt.
Het gevolg van dit denkbeeld was
de stichting van een Lilliputachtig
stadje, dat zijns gelijke in de wereld
niet heeft. Fonsham hoeft geen kunst
matige beschutting tegen het weer
noodig, want elk gebouw is er goed
en stevig gemaakt, en kan weerstand
bieden aan de aanvallen van het niet
al te vriendelijke Engelsche klimaat.
Als modeldorp in ieder opzicht is het
groot gonoeg, dat de jongens over de
wegen kunnen wandelen om het
naar behooren te onderhouden, de
hagen te snoeien, de huizen schoon
en heel te houden en te zorgen, dat
er geen onkruid en bladeren op de
straten en voetpaden blijven liggen.
Hot is voor een vreemdeling een
zonderling ding, de jongens in Fons
ham aan 't werk te zien. Het'dorp zelf
ziet er echt genoeg uit hekken, hoo
rnen en al het andere zijn juist zoo
als ze moeten wezen.' maar do reu
zen, die zich daartusschen bewogen,
maken een vreemden indruk. Toch
zijn het maar jongens van gewone
afmetingen, midden tusschen minia
tuur-huizen in.
Niet weinig werkt tot de illusie
mee een achtergrond, die door een
van de jongens op de boerderij is ge
schilderd en zich zeer goed houdt ten
opzichte van het weer. Er is een
scherp oog noodig om te onderschei
den, waar de huisjes eindigen en het
achterdoek begint.
Hoewel er geen treinen stilhouden
(wel aan liet naburige Redhill), bezit
Fonsham tóch een station, waaraan
zelfs de kleinigheden niet ontbreken.
Zoo zijn de perrons bevolkt met
hoeren mët hoog» hoeden, die voor
zaken naar de stad hoeten te gaan,
en elegante dames. Zij spreken tot
niemand ooit een woord, houden
zich alleen met hun eigen zaken op,
en zijn stevige lieden, die de bezwa
ren van een Engelschen winter goed
doorstaan. Misschien zouden zij wel
wat gezelliger wezen, als ze maar
niet van hout waren. Er is een apart
perron voor het lossen van goederen,
waarop een lage vrachtwagen staat,
beladen racf. balken, die met. een mi
niatuur-kraan juist daarop overge
bracht zijn. Alles kan tot in de
kleinste bijzonderheden in beweging
worden gebracht, de wissels kunnen
uit het signaalhuis worden geregeld,
en de kleine locomotieven vertrekken
met een vaart, en verdwijnen in een
tunnel uit het oog.
Links van het station voort een
weg naar het bovengedeelte van het
dorp. Dat ziet er alleraardigst uit.
Boomcn en hekken zijn in de juiste
verhouding, op de binnenplaats van
de kleine boerderijen liggen hooi en
stroo opgestapeld en daar veronder
steld wordt, dat de bewoners deze
met inspanning van alle krachten
verzameld hebben en ieder die we-rkt,
ook op zijn tijd rusten moot, is bij
het station een voetbalveld in -ericht,
met een voldoende aantal zitplaatsen
voor de toeschouwei's en een muziek
tent, waarop do stoelen de musici
wachten.
Verder op in de dorpsstraat staat
de kerk, omgeven door een kerkhof,
waarop de overleden bewoners
van Fonsham zijn aangeduid met
gedenkte©kenen in den gebruikolijken
vorm. Zooals vele van de gebouwtjes
is ook de kerk stevig gebouwd van
steenen en cement. Zij bevat keurige
miniatuur banken, preekstoel en zelfs
«en orgel en alles wordt afgestoft en
schoon gehouden door de jongens,
die daartoe een gedeelte van liet dak
oplichten, zoodat zij er gemakkelijk
de hand in kunnen steken. Er staat
ook een volledige toren bij, met een
uurwerk, dat de uren, halfuren en
kwartieren aangeeft.
Van de kerk "leidt een weg naar
een verzameling kleine woningen van
verschillenden vorm. Elk huisje is
een wonder van bouw, deuren en
vensters openen en sluiten goed, de
hekken draaien behoorlijk op schar
nieren deze huisjes zijn minstens
evengoed, zoo niet beter, dan echte
huizen, tegen de invloeden van weer
en wind bestand.
Blijkbaar verhuizen de bewoners
van Fonsham evenals gewone sterve
lingen, want in eon der woningen
ontbreken de gordijnen en er staat
een groot bord in het tuintjo, met dc
aankondiging te huur.
Dat Fonsham met zijn tijd mee
gaat, blijkt duidelijk uit de smidse,
die aan het einde van het dorp gele
gen is en een groot reclamebord be
zit met het opschrift „Reparatie
van automobielen en vliegmachines".
De meeste huizen zijn keurig ge
meubeld, zoodat wanneer de houten
datnes en heoren thuiskomen van het
sta Ai on, zij alles in orde zullen vin
don, van de aardige stoeltjes af, tol
de spiegels toe.
Een Engelsch dorp zonder een
„heerenhuis" zou niet denkbaar we
zen. Het is inderdaad een keurig
huis, met zijn steenen trappen,
mooien tuin en opzichterswoning.
Alles wat er omheen groeit, wordt in
de_ juiste afmetingen gehouden, ten
opzichte van 't huis. De heer van het
dorp kan verwacht worden, het huis
is rijk gemeubileerd, zelfs staat er in
de biljartkamer een biljart met bo
venblad van echt lei en bijbehoorende
benoodigdheden.
Tal van Engelsche dorpen hebben
de ruïne van een vroegere abdij,
welnu, Fonsham is ook in dat op
zicht niet achtergebleven en heeft er
een, vervaardigd van cement en
ijzer, met prachtige bogen uit den
Normandischen tijd, hier en daar
gebroken, afbrokkelende mure® en
toren en zoo meer. Do natuur heeft
zelfs meegewerkt door er mos en
klimplanten over been te doen
groeien, zoodat de ruïne een echt
ouderwetschen indruk maakt.
Dat een rivier niet ontbreekt,
spreekt van zelf, ze stroomt onder
bcgen vlak bij de ruïne en er is een
ijzeren brug over gelegd, die het ge
wicht van de dorpsbewoners zal kun
nen dragen, wanneer zij naar hun
werk gaan. Met een sluisje wordt de
stroom op de juiste hoogte gehou
den.
Het dorp Fonsham is zoo aardig
verzonnen, dat het me inderdaad
spijt, de aardige clichés, waarmede
het Engelsche artikel versierd is. ook
hier niet te kunnen afdrukken.
j. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De oorlog tusschen Italië enTurkije
De liallanen gaan gedwongen door de tegenspoeden op 't
oorlogsveld een toontje lager zingen.
Reeds 100000 Araiiieren strijden aan Turksclte zijde den
bciligeD oorlog.
Nieawo gevacttien. Vee! slachtoffers.
Oe kansen op beëindiging van
den krpg.
In verband met het reeds bekend©
bericht (zie vorig Overzicht), melden
de, dat door de Oostenrijkse!:© en
Duitsche ambassadeurs ltaiiaansehe
vredesvoorstellen zijn voorgelegd aair
Turkije, welke tLoze evenwel zou af
gewezen hebben, is van belang het
geen de Neuo Freie Pressa
meldt omtrent
T ITALIAANSCHE STANDPUNT.
Zooals men van diplomatieke zijde
mededeelt verwachten de leidend©
personen te Rome, dat de oorlog
j niet lang meer zal duren. Italië moet
i bereid zijn de Turksche eigenliefde
zooveel mogelijk te sparen, terwijl de
i Turksche regeering er van overtuigd
is, dat Italië alle krocht zal inspan-
j nen, om de annexatie door te zet
ten.
De officieelc annexatie zou dan
waarschijnlijk plaats hebben zoodra
het bezit van de kuststrook voldoende
gewaarborgd is (waar de Italianen
voor het oogehblik nog ver van ver
wijderd schijnen I), en een leger
macht geland is van voldoende sterk
te, om liet binnenland afdoende te
bezetten. (Eerst moeten er nog ver
sterkingen komen).
Maar do Italiaansche regeoring wil
TURKIJE DE VERNEDERING BE
SPAREN, OM FORMEEL VAN
TRIPOLIS AFSTAND TE
MOETEN DOEN.
Italië schijnt het zoo te willen
schikken, dat het ui het feitelijk bezit
blijft (dit woord b 1 ij f t klinkt onder
de gegeven omstandigheden wel wat
voorbarig 1) van Tripolis, en dat Tur
kije dezen toestand erkent en vrede
sluit, zonder zich gedwongen tc zien,
officieel van afstand van gebied te
moeten spreken. Italië zou clan be
reid zijn een geldsom te betalen, om
aan zekere gerechtvaardigde aanspra
ken van Turkije te voldoen.
Dit klinkt wel eenigszins anders
dan de eisch, welke Italië nog niet
zoo heel lang geleden de Europeesche
mogendheden, die bemiddeling be
proefde®, stelde
Volstrekte en algeheel© annexatie
en verder goon praatjes.
De dwaling van de Italianen ten
opzichte van de stemming der Ara
bieren en Bedoeïenen wreekt zich wel
geducht. Nu strijden immers reeds
100.000 ARABIEREN
aan Turksche zijde en steeds komen
er nog meer kijngers, opgewekt door
„den heilige® oorlog".
Van 't oorlogsveld op Tripolis.
Uit de nadere berichten blijkt, dat
in het gevecht van Maandag 23 Octo
ber bij Tripolis
zijn. De Turken verloren toen slechts
weinig krijgers.
Over het gevecht van Donderdag 26
October wordt nog geseind, dat de
verliezen aan beide zijden reus-
a-chtig waren; de juiste cijfers
zijn nog niet bekend.
De Arabieren verloren in de ge
vechten van Vrijdag 28 October 300
man. Hoeveel de Italianen toen ver
loren hebben, is ook nog onbekend.
In Italië wordt haast gemaakt met
het uitzenden van
EEN NIEUW EXPEDITIE-KORPS.
Gisteren zijn te Rome al 40 veld
kanonnen ingescheept, om naar het
strijdtoorieel gezonden te worden.
Achthonderd der onlangs door de
Italianen bij Tripolis geVangen geno
men Arabieren zijn op vrije voeten
gesteld, omdat.... de bewaking en
voeding te bezwaarlijk was.
De gevaarlijkste krijgers worden
door de Italianen doodgeschoten en
de anderen laat men maar loopen.
Dit is wel een bewijs voor de be
dreigde positie der Italianen. Ze heb
ben aan veel gebrek, vooral aan
voedsel.
De Turken hebben een geregelden
karavaandienst ingericht, waardoor
zii het noodige uit het Zuiden krij
gen. Voor dc Italianen moet evenwel
alles over zee komen, en 60.000 men-
schen eten veel op 1
UITBREIDING VAN HET OORLOGS-
TOONEEL
De A v a n 11 meldt, dat Zondag
een deel van het Italiaansche eskader
met succes «en aanval heeft gedaan
op Rhodus en Mytilene.
De censor verhinderde den corres
pondent van dit blad bijzonderheden
mede te dcelen.
HET ROODE KRUIS.
De hertogin van Aosta, vergezeld
van andere dames uit dc Italiaansche
aristocratie, is als ziekenverpleegster
naar Tripolis vertrokken.
DE KRETEN SER QUAESTIE.
Men verzekert, dat de drie be
schermende mogendheden sta noen
zullen doen, ten einde op Kreta betoo
gingen te voorkomen, die vcrwnkke-
lingen zouden kunnen ten gevolge
hebben.
DE NEUTRALITEIT VAN EGYPTE.
De Italiaansche regeoring heeft
zich beklaagd bij de Engelsche, dat
over de Egyptische grens voortdurend
officieren, Arabische krijgers, wapens
en amunitie voor de Turken naar
Tripolis -komen. Turksche officieren
zouden zelfs machinegeweren gede
monteerd over dc grenzen gebracht
hebben.
Engeland verklaarde, dat het ni-t
verhinderen kan, dat officieren indi
vidueel en in civiel de grens over
trekken.
Of Italië met deze verzekering ge
noegen zal nemen, is nog de vraag,
want heel omziidi'g lijkt England's
houding ons ook niet.
De T r i b u na verklaart op grond
van vroegere expedities in Afrika,
dat deze koste® de 100 millioen lire
niet zullen overschrijden, zelfs
duurt de veldtocht verscheidene
maanden. De schatkist kan het voor
den oorlog toegestane buitengewone
credict gemakkelijk verstrekken.
Daarenboven besclükt zij nog over
250 millioen aan schatkistpromessen,
daar van de 300 millioen. die het
parlement jaarlijks toestaa neg
slechts 75 millioen werden uitgege
ven. Verder beschikt de schatkist nog
over groote bedragen, die bij Duit
sche. Oostenrijksclic. Fransche, En-
geisehe en andere banken depo-
neerd zijn.
In goud zijn bij de staatsbank 100
millioen voorbande® en aan andere
deposito's nog 20U millioen. liet aan
tasten van de 200 millioen goud, die
aanwezig zijn voor de dekking van
het in omloop zijnde papieren geld,
is dus geheel uitgesloten.
DE STEMMING IN TURKIJE.
De openbare meening moet, volgens
de jongste berichten uit Konstaiitino-
pel, in de laatste dagen nog oorlogs
zuchtiger zijn geworden, dan reeds
vroeger het geval was. Vooral de be
richten over het samengaan van
Arabieren en Turken hebben nieuw
voedsel gegeven aan de -hoopvolle
verwachtingen onder een groot deel
der bevolking. .Men voorziet trouwen*
van die verbroedering tusschen Ara
bieren en Turke® gewichtige gevolgen
voor den toestand in Jemen, Syrië
en Egypte.
Se Hultenlandscbe politiek Tan
Dultsctnand.
Deze is door den bekenden voorman
der conservatieven Von Heidebrand
in een politieke redevoering bespro
ken.
Hij ontkende niet, dat, wat de bui-
tenlandsche politiek betreft, Duitsch-
land's positie ze ei' moeilijk is. Al kou
en moCht hij niet alles zeggen, dit
moest hein toch van het hart, dat de
afloop der Marokko-aangelegenheid
niet zóó is, als hij wel gewenscht
had. Wij zien zoo zei bij dat
Frankrijk bereikt heeft, wat het vroe
ger met Engeland heeft afgesproken.
Het is niet onverschillig voor ons
(Dultschland), dat het voornaamste
zelfstandige rijk in Afrika van ons
aan Frankrijk overgaat. Hef. valt niet
te loochenen, dat het aanzien van
Frankrijk toegenomen is.
Spreker betwijfelde zeer, dat
Dultschland goede zaken gedaan
heeft bij het Marokko-conflict. De
schuld geeft hii aan den vorigen
riikskansel'er Von Bülow, die cene
goede gelegenheid on gebruikt had la
ten voorbijgaan. (Welke?)
Engeland's houding in de Marok-
ko-aangelegenheid noemde de rede
naar eengrandiose onbe
schaamdheid". TJe-t is beschamend,
i.laf, Du.itscftland zoo'n behandeling
7.ioh beefl laten welgevallen. Of d'e
houding te voorzien was. weet. ik
niet. Doch al was dit het geval, dan
nog moest het Duitsche volk zoo'n
beleediging bespaard zijn. De tijden
zijn voor ons volk zoo ernstig, dat ik
het niet als patriottisch beschouwen
kan, onzo regeering voor de eeheeie
wereld naar benedon te halen" zoo
besloot de heer Von Heidebrand.
'T MAROKKO-VERDRAG.
Verzekerd wordt, dat de ondej-teo-
kening va® het Duitsch-Fransche ver
drag uiterlijk Dinsdag zal geschie
den.
Frankrijk en Spanje.
De Spaanse he minister-president
Canalejas heeft zich als volgt uitge
laten
„Wij wonschen van harte volledige
overeenstemming met Frankrijk, wij
willen de goede betrekkingen met dit
land blijven handhaven, zelfs ten kr.s-
te van pijnlijke opofferingen, en al
zijn wij overtuigd, dat het onrecht
vaardig is te spreken over afstand,
ook maar van «en vierkanten meter
van het gebied, waarover de quaestle
loopt. Wij hebben geen geloof gesla
gen aan do berichten der bladen,
waarin werd gezegd, dat Frankrijk
de ontruiming van Larasj en El Ksar
zou eischèn.
Wij kunnen van deze plaatsen,
punten van weinig waarde, maar van
j groote beteefeenis voor de nationale
eer, onmogelijk afstand doen.
Er moeten ten spoedigste
ONDERHANDELINGEN
aangeknoopt worden, ten einde ta
voorkomen, dat de polemieken in de
bladen leiden tot conflicten van de
openbare meening.
Het zou ongerijmd zijn, dat twee
landen, die aan een gemeenschappe
lijk werk moeten, kunnen en willen
FEUILLETON
Een Huis van
overvloed.
(Naar bet Engelsch door Max
Pemberton).
2)
Edmund Orlopp was een man van
groote lichaamskrachten toen hij
deze woedende beschuldiging hoorde,
gebruikte hij zijn schouders. zooaJs
hij zo nooit meer gebruikt had sinds
hij de rugby-velden, nu vijftien jaar
geleden, den rug had toegedraaid.
De noodlottige woorden klonken
hem in de ooren als een doodsklok.
Onnoodig te vragen wat het lot van
den onbekenden man zou zijn, als
deze wilde, hongerig© bende hem had
gesnapt, hetgeen zij gedaan schenen
te hebben.
Dood aan hem aan de galg 1
Nog gisteren had hij gezien, hoe
het hoofd van een Franschman door
een geweerloop voor zijn oogen ver
brijzeld wend, omdat een jaloersche
vrouw de tooverwoorden gefluisterd
had „Pruisische spion I", ln een
café waar uitgehongerde mannen za
ten. En zou dezen man, die door de
menigte betrapt was, dain een beter
lot wachten Was hij niet daarginds,
juist waar de venstors van het huis
von Dalvres door «Ie langste perso
nen uit dc menigte konden worden
opgemerkt
Plotseling kwam een idéé bij den
doktor op. dat hem in doodsangst
deed uitroepen
- Goede hemelDolores verbergt
hem 1
Hij was nu oen en al geestdrift, een
sterke man die strijdt voor de vrouw,
die hij liefheeften zich een weg ba
nend door het gedrang, verzocht hij
telkens met aandrang, hem door te
laten.
Maak ruimte voor den Engel
schen dokter
Zij versperden hem den weg niet,
noch werden boos over zijn bevelen
den toom. Velen in die menigte dank
ten iets aan zijn bekwaamheid; velen
hadden de gevolgen van zijn edel
moedigheid ouden-vonden. Als zij
hem lieten passeer©®, dan was het,
omdat zij hem beschouwden als
iemand, die niet minder snel zou zijn
dan zij in hot verdedigen van de eer
mui Frankrijk en het rechten over
li nar vijanden.
Waar is de man vroeg hij i
on ;I«r het voortgaan.
tfij antwoordden, dat hij daarginds
win in het huis van Armand Mori-
zon. wiens zuster, Doloree, juist van
haaV geopend venster uit tot do me-
nii.g()< gesproken had.
Zijt ge zeker dat hij een spion is?
De papieren werden op hem ge
vonden. mijnheer.
Hoe is het dan mogelijk, dat hij
ergens in huis is gekomen
Het meisje redde hem, mijnheer.
Zij kwam tusschenbeiden. Terwijl wij
er over praatten, wist hij naar bin
nen te sluipen. Hij is daar nu. maar
kan niet ontsnappen. Wij hebben
mannen het dak op gestuurd ando
ren zijn in den tuin. Als het niet het
huis van Armand Morizon was, dan
zouden wij liet tot den grond laten
afbranden. Morizon is een goed sol
daat. Hij weet niets van dit alles
Maar wat zegt mademoiselle er
van
Dat zij voor de onschuld van
dien man kan instaan en de papie
ren werden toch op hem gevonden,
mijnheer.
Ik wil wedden, dat mademoiselle
igel"k heeft. Er is een of andere ver
gissing in het spel, die ik wel zal uit
vinden. Tracht de menigte kalm te
houden tot ik klaar ben om met haar
te spreken. Als de vent een spion is,
dun moet hij hangen. Maar ik moet
mademoiselle eerst hoor en.
Hij sprak tot degenen ln de me
nigte die hem het best kenden, en zij
beloofden te doen wat zij konden.
Maar u mag zich wel haasten,
mijnheer, zeiden zij.
Hun bedreiging beteekende natuur
lijk, dat deze huilende, opgewonden
menigte geen uitstel zou dulden, en
dat de Engelsche dokter dadelijk
moest handelen.
Werkelijk had Orlopp de grootste
moeite, om de lastigste» onder hen
tegen te houden, toon hij het huis
van Mademoiselle Morizon binnen
ging en al de kracht van zijn ge
spierde schouders was noodig, om dc
deur achter zich te sluiten. Niet zoo
gauw echter was hij in de ouderwet-
sc.he hal, of hij scheen van een woes
te zee in de rust en kalmte van een
voiligo haven te zijn aangeland. Nau
welijks een geluid van de rumoerige
straat daarbuiten drong door deze
massieve muren heen. Het had een
sterfhuis kunnen zijn dat lang ge
sloten was geweest en daardoor iets
spookachtigs had gekregen.
Dolores
Japonrokken mischten op de trap
en een flauwe lichtkrans teekende
zich op don muur of. liet was zoo
stil, dat hij zijn eigen hart kon .hoe
ren kloppen. Het meisje, waarvan hij
in d© laatste maanden in stilte ge
droomd had, zou nu spoedig voor
hem staan hij wist, dat bij luiste®le
naar haar stan, dat hij spoedig haar
hand weer zon aanraken.
Dolores, ik be® hier.
Zij verzocht hem boven te komen,
en hij liep do hreede trap op en stond
een oogenblik later naast haar op een
ruim portaal Haar bleeko gelaats
kleur en verschrikt© oogen maakten
veel woorden tusschen hen overbo
dig. Hij wast, dat zij een vriend ver
borg, een vriend, voor de woed© der
straatmenigte en hij zou baar niet
vragen, of die vriend onschuldig was
of met.
Het is Albert Munta, mijn mu-
ziekleoraar uit Leipzig, zei ze. op
een deur von een der vertrekken wij
zend. Mijn broeder is hem veel
verschuldigd. Je moet hein redden,
Edmund
Heb je mij daarvoor noodig,
iD oil ores
Mijn vriend was in nood, Ed
mund. Is «r een betere reden voor
hulp dan vriendschap
Geen enkele, stemde Edmund
toe. 1« Armand nog op VaJérien
Ik heb hem in ee n w eek niet ge
zien.
Ben je hier dan geheel alleen
met de bedienden
Zii aarzelde, als was zij bang. haar
moed aan hem bloot te leggen.
Neen, zei ze eindelijk, ik
ben geheel alleen do bedienden wa
ren bang, en Manrits moest weg om
de wacht te houden.
Bedoel je daarmee, dat zij weg-
geloopen zijn
Zij wilde hem geen direct antwoord
geven, maar keerde zich naar de ka
mer, waar de bevende man verbor
gen zat. op wiens leven het gepeupel
daarbuiten zijn zinnen had gezet.
Wij moeten hc®i zien weg te
krijgen, zei ze rustig de minuten
zijn kostbaar, Edmund. Hij is geheel
hulpeloos ik geloof dat hij flauw
gevallen is.
Hij had een ander huis moeien
uitkiezen in plaats van dat van jou,
Dolores.
Waar zou hem schuilplaats ver
leend zijn, Edmund.
Dpt vraag ik mij ook afwij
moéten hem weg zien te krijgen van
hier. Hemel, wat een kelen hebben
die menschen 1 Alsof dit ongelukkige
schepsel hen kwaad zou kunnen
doen I Hij is al half dood.
De Duitse her verkeerde inderdaad
in een beklagenswaardigen toestand;
maar vrees en geen wonden waren
de oorzaak van zijn toestand. Dc ka
mer, waarin hij sprakeloos en bevond
was goz«ten op een zacht flu woelen
sofa, keek op het tuinpad uit, dal
achter het oude huis van Morizon
omliep, en de vensters waren niet
solide genoeg, om het geroep van
„Dood aan den spion I ann de
galg 1" tc weren, dat ongeduldig uit
de opgewonden menigte opsteeg. Hij
huiverde bij iedere bedreiging het
hopelooze van zijn toestand was hom
niet onduidelijk Is ij wist dat de me
nigte hem letterlijk zou verscheuren
als het noodlot hem aan haar woede
overgaf.
(Wordt vervolgd).
