TWEEDE BLAD,
Op den vierden
bepieniuBT.
WOENSDAG 8 NOVEMEER 1911
Of.l CMS KEEN
No. 1437
Hoü tslegraafleiuingan
beschadigd worden.
Natuursehokkon, menschen, dieren,
planten, onweer en bijzonilerc* be-
drijfsaungelegenheden veroorzaken
onophoudelijk gevaar voor een be-
«ohödSging van telegraafleidïngen
zegt A.Oscar Klauszmann in de G a r-
tenlaube, onverschillig of zij op
het land boven- of ondorgrondsch zijn
aangelegd of uls kabel in de diepte
dor zoe zijn neergelaten.
Van de menschen hebben zij be
trekkelijk weinig gevaar. Diefstal van
telegraafdraad, die eenvoudig van
bovongrondscho geleidingen afgesne
den wordt, komt in beschaafde lon-
Klen zeer zelden voor en wordt dan
ook zeer zwaar gestraft. Veel had
men er mee te kampen, toen in China
de eerste bovengrondsehe telegraaf
werd aangelegd de slimme Chinee-
zen kenden do waarde van koper- en
bronsdraad zeer goed. Ook moeten
Indische koelies bronsdraad gestolen
hebben, niet alleen om dien to
bruiken, maar ook om er „stekjes"
van in den grond te planten, omdat
zij er van overtuigd waren, dat de
draad een plant is, die dus op deze
manier zou kunnen worden ge
kweekt. In Engeland en België wordt
or zeer over geklaagd, dat kinderen
do isolatoren (de bekende wit-porco-
leinen hoedjes) met steenen stuk
gooien.
Maar nog veel grooter schade
wordt door sommige dioren aan de
leidingen toegebracht. Er zijn mie
rensoorten, die zich de groote vijan
den toonen van alle houtsoorten en
dus ook op telegraafpalen aanvallen,
zoodat zelfs het hardste hout wordt
doorgebeten.
Een gevederde vijand van die pa
len is een specht, dio er galen in
slaat, en zoo do stevigheid zeer bena
deelt. liet schijnt, dat het dier door
het gonzen von don wind in de dra
den meent, dat binnen in den paal
insecten huizen en zeker is het, dat
in do gaten, diio het dier boort, ke
vers en spinnen hun verblijf vestigen.
Do groene specht in CalifoTniö maakt
van do telegraafpalen een mogazijn-
tje, daar hij eikels bewaart In de ga
ten, die hij er vooraf in boort.
- Ook bijen en wespen kunnen voor
telegraafpalen hinderlijk wezen. Tus-
Bchon de draden hangen zij graog
hunne nesten op, omdat zij aan de
palen steunpunten- vinden, maar bij
regenweer ontstaat' zoodoende tus-
echen de draden een verbinding, die
den stroom kan afleiden an storing
in het bedrijf teweeg brengt.
Evenals de specht meent ook de
heer, dat het goh zen in de telegraaf
palen afkomstig is van insecten,
voornamelijk bijen, op wier honig hij
bijzonder belust is. De beer klimt
dan in de palen en vernielt do isola
toren en do draden met gebit en
klauwen bij' het speuren naar den ge
wen sch ten honig. Ook apen hrengen
in tropische luchtstreken vaak be
langrijke storingen van de telegraaf
teweeg, daar zij bij troepen op de
draden acrobatische toeren verrich
ten en soms met zoo'n groot gezel
schap aan één draad hangen, dat
deze breekt.
Toen in de Amerikaansche prairiën
"nog de groolo kudden buffels leef
den, hadden do telegraafleidingen
het hard te verantwoorden. De kolos-
flalc dieren wreven zich er gaarne
tegen aan en waren pas goed in hun
ecluk, toen deze voorzien werden van
punten, die nota bone moesten die
nen om hen daarvan af te schrikken.
Natuurlijk hielden de palen dat op
den duur niet uit en braken door.
Ook do wilde olifant maakt den tele
graafpaal tot het mikpunt van zijn
dartelheid, en het is voor <lit bijzon
der sterke «.lier een kleinigheid, met
den slurf de palen uit den grond te
rukken.
Ook sommige weersgesteldheid
oefent op do telegraaf zeer nadcelige
werking uit. Vooral sneeuwstormen,
ijzel en de bliksem zijn gevaarlijk.
Toen een paar jaar geleden de ijzel
lieelo landschappen in een prachtig
ijskleed stak, konden op tal van
plaatsen de telegraafdraden de zware
massa niet dragen en bezweken. Om
de beschadiging door storm ie ont
gaan, heeft men vooral in Duitsch-
land met groote opofferingen onder-
grondeclie geleidingen aangelegd.
In tropische streken worden door
de groote lütte telegraafpalen op den
duur zoo droog als tonder. Vonken
uit de locomotief steken de palen dan
licht in brand en het is zelfs voorge
komen, dat hierdoor groote prairie-
en steppenbranden ontstonden.
In sommige tropische streken is de
plantengroei zóó buitengewoon weel
derig, dat slingerplanten zich om de
palen en draden kronkelen en zoo
tusschen deze laatsten een zeer onge-
wenschte verbinding tot stand bren
gen. Koddig is bet, dat in Amorika
pas omgehakte ceders, die voor tele
graafpalen werden gebruikt, wortel
schoten en zelfs nog takken en bla
deren voortbrachten, iets wat natuur
lijk ook alleen in Amerika moge
lijk is.
Onder den grond liggen eveneens
vijanden op de loer. Muizen en rat
ten knabbelen vroolijk aan de kabels,
beschadigen daardoor de lood- of
guttaDorcha-omhulling en veroorza
ken zoodoende, dat de afsluiting on
dicht wordt en de stroom ontwijkt.
Op de onderzeese he kabels heeft een
boorworm het gemunt, die de omhul
ling van hennep en guttapercha be
schadigt, in welke bezigheid het dier
tje geholpen wordt door talrijke
schelpen, die zich aan de huid vast
hechten en op den duur- zulk een
zwaren last vormen, dat die bedek
king tot scheuren komt. In Japan zijn
er roode spinnen, die hun dichte
webben tusschen de telegraafdraden
weven en daardoor den stroom aflei
den.
Ook de zaagvisoh wordt verdacht
van aanvallen op onderzeesche ka
bels. Althans er is beschadiging aan
getroffen, die op zijn rekening is ge-
schreven. De walvisch kan het even
min laten, eens na te sporen wat die
kabels eigenlijk te beduiden hebben
en het is merkwaardig, dat dit hem
soms noodlottig wordt. Althans er
zijn twee gevallen bekend, 'dat een
doode walvisch aan den kabel gevon
den werd een van de dieren werd
opgehaald in de Perzische golf bij liet
herstellen van een gebroken kabel.
Het dier was in den- kabel verward
geraakt, deze had zich in een dyb-
belen slinger om zijn lichaam gekron
keld, zoodat het dier niet van de
plaats kon en verhongerd was.
In het jaar 1905 weigerde de kabel,
die langs het schiereiland Alaska
ligt, plotseling den dienst. De meet
instrumenten wezen uit, dat het de
fect ongeveer 15 kilometer van de kust
verwijderd was en toon het kabel
schip op de plek gekomen was, werd
bij het ophalen de weerstand zóó
zwaar, dat men vreesde, dat de kabel
om een rots was geraakt Voorzich
tig trok men verder en eindelijk
kwam uit de groote diepte een twin
tig 'meter lange walvisch mee naar
boven. Het dier had, waarschijnlijk
naar voedsel zoekende, den kabel
tusschen de kaken gekregen bij de
pogingen, die het deed, om bet hin
derlijke voorwerp kwijt te raken, had
zich de kabel om de onderkaak geslin
gerd en zich daar meer vast genes
teld, naarmate het dier ijveriger
trachtte, zich daarvan te ontslaan.
Wel braken de koperen draden,
maar de ijzeren fceveiligingsbanden,
die om den kabel zijn gelegd, hielden
vast, zoodat de arme walvisch ellen
dig te gronde ging.
Dat uitbarstingen van vulkanen en
aardbevingen onderzeesche kabels
ernstig kunnen beschadigen, ligt
voor de hand. Minder bekend is, dat
groote ijsbergen met voel diepgang
de kabels soms doorsnijden.
Zelfs de wisseling van eb en vloed
en de beweging, die in het water
lieerscht, doen dikwijls kabels tegen
rotsen schuren, waardoor deze in
den loop van maanden en jaren licht
doorslijten. Dat bleek in 1887, toen
een stuk van den kabel Emdon—Va
lencia moest worden opgevischt ter
herstelling.
J. C. P.
Buitenlandse!! Overzicht
De oorlog tusschen Italië enTurkije
Hlenwe gevechten. Veel verliezen.
Eenige Tnrksche en onkwner eens nen Itnllannscbe overwinning
Nieuwe ltaüaansche versterkingen worden nltgezonden.
Sinds 1 1/2 jaar is hij chef van den
stuf der Trii>olitaausche divisie.
Hij heeft een Wcstersche militaire
opleiding genoten en wordt geprezen
om zijn onverstoorbare bedaardheid
en koelbloedigheid. Als chef van zijn
staf vindt hij in Felhi pasja een ge-
duchten steun. Deze officier, die tot
aan den oorlog militair attaché in
Parijs was, is een nog jongo rnan van
groote werkkracht en voortvarend
heid.
Officieels kennisgeving van de
Inlijving van Tripolis en 3arka.
De Turkscho gezant te Washington,
heeft, volrens een bericht uit New-
York, officieel de interventie der Ver-
eenigde Staten gevraagd, om de moor
den op Turken en de wreedheden der
Italianen in Tripolis te doen ophou
den.
In sn om lie vesting Tripolls.
De Italiauen maken niet koortsach
tige haast de versterkingen van Tripo
lis gereed, om ook met goed succes
tegenstand te kunnen biedon aan de
vijandelijke aanvallen, wanneer de
vloot zee moet kiezen, ten gevolge van
den storm.
(Of is 't niet de bedoeling de vloot
tegen Europcesch-Turkije te kunnen
gebruiken
liet T urksche belegeriugs-leger
heeft weer versterkingen gekregen
van 20,000 Arabieren. Do Italiaansehe
militaire vliegers zagen deze leger
macht op Tripolis aanrukken..
Er komt dus een zeer sterk leger
om Tripolis te liggen. Do Italianen
krijgen 't daar w benauwd I
DE RNA HERNOMEN.
Het Turkscb ministerie van oorlog
heeft thans een telegram ontvangen,
onderteekend door den bevel hebber
Enver Bev, meldende, dat de Turk-
sche troepen Derna genomen hebben.
DE ITALIANEN VERLOREN
DAARBIJ 500 MAN
en 19 kanonnen.
De Turken hadden 80 dooden en 80
gewonden.
De Italiaansehe troepen, die bij To-
broek geland waren, kwamen bij El-
farum in strijd met de Turken.
DE ITALIANEN VERLOREN 200
DOODEN EN GEWONDEN.
De Turken hadden 19 dooden en 50
gewonden.
Het hoofd van de Mohammedaan-
sche Somali is in de Italiaansehe ko
lonie Eritrea binnengevallen, waar hij
dorpen in brand stak en den Italia
nen groote schade toebracht.
Nu bomt er ook eens weer een be
richt over
EEN ITALIA ANSCHE
OVERWINNING.
Bij de vesting Tripolis deden de Ita
lianen een oiwerwachten aanval op 't
fort Homidié, enkele dagen geleden
door de Turken genomen. De aanval
was zoo onverwacht (dachten de Tur
ken, dat de Italianen alien strijd reeds
opgegeven hadden?) dat de Turken in
wanorde moesten aftrekken.
Bij Benghaisi veroverde een eskadron
cavalerie twee kanonnen op de Tur
ken.
1TALIAANSCHE VERSTERKINGEN.
Dezer dagen vertrekt de derde di
visie, onder de bevelen van luitenant-
generaal Deschaurand en samenge
steld uit vier regimenten infanterie
met bijbehoorende nevenwapens, uit
Napels naar Tripolis. De Yierde divi
sie. die bestaat uit drie regimenten in
fanterie en vier bataljons Alpenjagers
en grenadiers, zal na haar concentra
tie in Napels, onder bevel van luite
nant-genera al Camera naar Barka
gaan.
Italië heeft dan twee legerkorpsen
in Afrika staan.
't Voornemen is bovendien ook de
lichtingen van 1886 en 1887 op te roe
pen. Dan kunnen 100,UOU man naar
Tripolis gaan en nog 80,000 in Italië
overblijven als reserve.
DE TURKSCUE BEVELHEBBER.
Kolonel Neschat, de bevelhebber in
Tripolis wieus naam thans door zijn
succes in Turkije op aller lippen is
ia te Konstuntinopel geboren uit een
zuiver Turksche familie. Hij is onge
veer 40 jaar.
Den Tnessalischen veldtocht maakte
hij mede als officier van den genera-
len staf, na als secretaris van het
Turksche commissariaat in Bulgarije
werkzaam te zijn geweest.
Den 5en November heeft het Ita-
liaansch Gezantschap te 's-Gravenha-
ge aan onze regeering mededeeling
gedaan van het navolgende door het
gezantschap van zijne regeering ont
vangen telegram
,,De bezetting der voornaamste ste
den van Tripolis en Cyrenaika, het
onafgebroken succes van onze legers,
do overwegende troepenmacht, die wij
aldaar hebben bijeengebracht en die
wij er nog heen zullen zenden, hebben
allen verderen tegenstand van Turkije
nutteloos gemaakt. Aan den anderen
kant is het. om een einde le maken
aan nutteloozo bloedverspilling, drin-
gênd noodig, om aan de bevolking j
dier streken elke gevaarlijke onzeker
heid te ontnemen.
„Daarom zijn bij koninklijk besluit
van heden Tripolis en Cyrenaika defi
nitief en onherroepelijk aan de volle
dige en algehccle souvereiniteit van
het Koninkrijk Italië onderworpen.
Elke andere minder volkomen o-plos-;
sing, die den Sultan ook maar één
schijn van nominale souvereiniteit
over die provinciën zoude hebben ge
laten, 'zou een voortdurende oorzaak
van toekomstige conflicten tusschen
italic en Turkije zijn geweest, die la
ter onvermijdelijk zouden zijn, uitge
broken, zelfs tegen den wil der regee
ringen, op een voor den Europeeschen
vrede neg gevaarlijker oogenblik.
„Do oplossing, tot welke wij hebben
besloten, is de eonigo die de belangen
van Italië, van Europa en zelfs van
Turkije definitier kan waarborgen.
Een op dezen grondslag gesloten vre
de vervvijdert eiken grond vnn ernsti- j
ge oneenigheid tusschen Italië en Tur
kije en laat dus des le gemakkelijker
toe onze gehuelo politiek dienstbaar te
makeii aan hot groote belang, dat wij
hebben bij handhaving van den terri-
torialen status quo op het Balkan
schiereiland, waarvoor een noodzake
lijke voorwaarde is de consolideering
van het Turksche Rijk.
„Wij hopen daarom levendig, dat,
als de houding van Turkije het ons
niet onmogelijk maakt, de vredesvoor
waarden zooveel mogelijk zullen stroo-
ken met zijne wettige belangen en zijn
prestige.
„Tripolis en Cyrenaika hebben op-
geliouden deel uit te maken van het
Ottomaansche Keizerrijk, doch wij
zijn thans bereid om in zeer verzoe
nenden geest de middelen te onderzoe
kon om op de meest passende en voor
Turkije meest eervolle wijze do ge-
vofgen te regelen der onherroepelijk
geworden feiten wij zonden in die
verzoenende stemming zeker niet kun
nen volharden, indien Turkije den
oorlog nutteloos bleef rekken.
„Wij vertrouwen derhalve, dat de
eendrachtige pogingen der groote mo
gendheden Turkije er toe zullen bren
gen om zonder verwijl de wijze en
definitieve besluiten te nemen, die
beantwoorden aan zijn ware belangen;
en aan die van de geheele beschaafde
wereld. Italië zal op alle manieren tot
dien uitslag medewerken, door zich
even bereid tot billijk vredesvoorwaar-
den te betoenen, als besloten in den I
kortst mogelijken tijd lot don vrede te
dwingen." i
D« Marokko-overeenkomst.
In de H um a ni t maaki 't Fran-
sche socialistische Kamerlid Jaurès
de opmermng, dat de officieele tekst
van de overeenkomst n i e t de bepa
ling bevat dat verschillen over de uit
voering zullen worden beslecht door
HBT HOF VAN ARBITRAGE TE
•S-GRAVENHAGE.
die bepaling stond wel in de gepubli
ceerde officieele uittreksels.
Waarschijnlijk is deze arbitrage-be
paling opgenomen iu eeii der half-ge-
heimo annexeu, dio aan de tractaten
zijn toegevoegd. Maar op die methode
is wel af le dingen, want de arbitrage-
bepalingen hebben dan niet de waar
de. die zij zouden hebben, zoo zij plech
tig en openbaar zijn afgekondigd.
EEN NADEELIG VERDRAG VOOR
DUITSCHLAND.
De bekende journalist Th. Wolff
schrijft in "t Berliner Tage-
b 1 a 11 een artikel, dat de aandacht
vraagt.
Hij schrijft:
De grenzen van Komerun zijn door
de van Frankrijk verkregen gronden
1500 K.M. langer zeworden. Wij be
ginnen en wij eindigen in mcerns-
e-ronden, waardoor ceen spoorweg
kan worden aangelegd. De militaire
macht zal door die vergroot© grenzen
op het dubbele moeten worden ge
bracht. Jaarlijks zal voor dat doel 5
miJlioen mark moeten worden uitge
trokken. De Fransche concessie-maat
schappijen zijn in Juli 1910 tot een fu
sie overgedaan, die nog voor de eerste
20 jaar alleen met de Fransche regee
ring te maken heeft.
Erger dan dit is, dat bij den aan
leg van een kaarvaanweg, die het
Noorden van kamerun van het
V esten naar het Oosten doorloopt
en een lengte van ongeveer 300
K M. heeft, met afstanden van tel
kens 30 K.M., Fransche militaire
stations mogen worden opgericht.
Er zijn dus ongeveer tien militai
re stations mef de Fransche vlag
op Duitsch grondgebied, wat op
do inlandsche bevolking een zon
derlingen indruk zal maken en
voortdurend aanleiding tot con
flicten zal kunnen geven.
Gisteren is de Duitsche Rijksdag
bijeengekomen, maar de interpellaties
over Marokko werden uitgesteld tot
morgen. Donderdag. Dan zal er ver
moedelijk heel wat los komen, want
er Is blijkbaar veel ontevredenheid in
Duitschlund over de diplomatieke ne
derlaag van D.uitschland in 't Marok-
k o-geschil.
De algomeene opvatting is, dat
Duitschland voor de keus stond
OORLOG OF EEN NADEELIG
MAROKKO-VERDRAG.
In den Bondsraad is de oorlogskans
ter sprake gekomen.
Behalve den generalen staf werd
ook den marinestaf gevraagd of hij
gereed was voor den oorlog.
De generale staf beantwoofdde de
ze vraag toestemmend. Daarentegen
verklaarde de staf der marine, dat om
tegen de Engelsch-Fransche vloot met
succes te kunnen optreden, Duitsch
land nog minstens tien groote pant
serkruisers., zou moeten hebben.
Dit antwoord hoeft een zeer grooten
invloed uitgeoefend op de gezindheid
van de Duitsche regeering tot het
handhaven' van den vrede.
Officieel wordt deze lezing van 't ge
val ontkend, 't Zou ook al te vreemd
zijn, indien men de juistheid officieel
erkende.
IN DE FRANSCHE KAMER
herinnerde Brisson aan de mannelij
ke kalmte van het land gedurende de
Fransch-Duitsche onderhandelingen.
Zoo toonde het land, dat het zich be
wust van zijn kracht is en van het
geen het wilde. (Langdurige toejui
chingen.)
In Frankrijk is men dus meer tevre
den I
DE SULTAN VAN MAROKKO
heeft 't Fransch-Duitsche verdrag
goedgekeurd.
Natuurli'k gedwongen 1
Db opstand ln China.
Do revolutionairen verzekeren, dat
zij ook de steden Talifoe. Yóen-chang-
foe en Yoenan-fae genomen hebben.
ALLE AMBTENAREN WERDEN
VERMOORD.
Generaal Woe, onlangs benoemd tot
'gouverneur van Sjansi, werd in zijn
slaaptent bij Sjiüsi utsjvraag door 30
iVianisjoes vermoord. De moordenaars i
ver&laaraeh bij hun arrestatie, dat
oo in het geheim was overgegaan,
tot do rebellen.
Joeuii S»i ïvai is door de Nationale
Vergadering formeel tot minister-pre
sident benoemd.
Het bericht, dat de keizer van China
gevlucht zou zijn, wordt niet beves-j
tigd. Wel wordt uit Peking gemeld, j
dat een menigte prinsessen en andere 't
aanzienlijke dames een toevlucht heb
ben gezocht in de buitenlandsche ne
derzettingen.
ALGEMEEN KIESRECHT IN
ENGELAND.
De minister-president heeft verze
kerd, dat 't volgend jaar een wet in
behandeling komt, om aan eiken „bo
na fidevolwassen inwoner 't kies
recht toe te kénnen. Over 't vrouwen
kiesrecht wordt niets in de wet ge
zegd. indien 't Lagerhuis dit kiesrecht
evenwel wil, dan kan 't nog daarin
gevoegd worden.
Stadsnieuws
Installatie tan Be Duurte-
Commissie.
Op het door ons gedaan verzoek
heeft de Burgemeester de pers in de
gelegenheid gesteld, om, in afwijking
van hetgeen bij de gewone Commis
sies geschiedt, de installatie van de
z-g. Duurte-Commissie. die gisteren
middag te vier uur in de voormalige
Raadszaal ten Stadhuize plaats had,
bij te wonen.
De vergadering bekrachtigde het
voorstel van den Burgemeester, om de
pers het officieele gedeelte der eerste
bijeenkomst te doen bijwonen, uit
overweging, zooals Jhr. Boreei zei,
dat dere zaak er een was van zeer
groot algemeen belang.
Omstreeks vier uur, toen de Burge
meester de vergadering opende, wa
ren de volgende tien leden aanwezig
Raadsleden: Dr. H. D. Kruseman,
J. H. Bregonje en Mr. J. N. J. E.
Hearkens Thyssen; Ingezetenen: Mr.
Joh. Enschedé, voorzitter der Kamer
van Koophandel en Fabrieken, G. v.
d. Most van Spijk, voorzitter der
Haarl. Handelsvereenf.ging, A. J. II.
baron van Lynde'n, voorzitter van
Weldadigheid naar Vermogen, P.
Kalbfleisch, voorzitter der Vereeni-
ging van Gemeenteambtenaren, J.
Gerritsz, voorzitter dor Arbeidsbeurs
en C.« E. van Biklerbeek, hoofdcorres
pondent de'r Coöperatieve Vereeni
ging „Voor Allen" der H. IJ S. M
G. L. II. Verwey, patroon-voorzitter
van de Kamer van Arbeid voor Vco
dings- en Genotmiddelen, en H. Sou-
verein, werkman-voorzitter dezer Ka
mer.
Later kwam ook het elfde Commis
sielid, Mr. Joh. Enschedé, ter vergade
ring.
Burgemeester Boreel ving zijn ope
ningstoespraak aan rnet de mededee
ling. dat hij geenszins van plan was
een lange toespraak te houden, maar
toch wel eenige woorden te willen
spreken, om namens het Gemeentebe
stuur den leden der Commissie dank
te zeggen voor hun bereidverklaring,
om het lidmaatschap te aauvaarden.
Verder had de Burgemeester niet zoo
heel veel te zeggen, merkte hij op. om
dat in den z.g,. voorlooper van den
Raad do meenmg van 11. en W. om
trent deze zaak reeds was uiteenge
zet,. oen uieening. die geheeleuai die
van Jhr. Boreel weergaf. De historie
van de zaali behoefde spr. niet breed
voerig in herinnering te brengen,
merkte hij op. De Burgemeester slip
te daarom alleen aan, hoe de heer
Bregonje in den Raad de aandacht
van B. en W. op deze aangelegenheid
gevestigd had, hoe B. en W. daarop
doordenkende, gekomen waren niet
hun voorstel en de Raad dit aangeno
men had. Intusschen mag de taak der
Commissie geen gemakkelijke ge
noemd worden, vervolgde spreker.
Daartegenover staat, dat zij nieuw is.
Dit is het aantrekkelijke daarvan.
Bouwstoffen voor het werk der Com
missie 2ijn nog niet aanwezig, omdat
het hier een nieuw-opgekomen zaak
geldf. Door de droogte van dezen zo
mer is de gedachte aan de duurte
.der levensmiddelen opgekomen. Daar
om zijn er geen gegevens, waaruit
geput kan worden.
Verder wees de heer Boreel er op,
dat elke stad, elke complex van ge
meenten-eigenaardigheden beeft. Wel-
hëersehte ook elders droogte, ook in
het buitenland, maar de Commissie
moet bij de opvatting van haar taak
toch rekening houden met de eigen
aardigheden van deze streek.
De.moeite, welke de Commissie zich
getroosten zal, zal niet verloren zijn.
Spreker herinnerde hierbij aan de ge
schiedenis van het Werkloozenlonds.
De heer -\iodoo en eenige anderen wa
ren eens jaren geleden bij spr. ge
weest. om liem op deze zaak te wijzen.
Uit dien arbeid is later de goede rege
ling van de werkloosheidskwestie ge
volgd, die men nu in de Gemeente
heeft. Daarna tot het werk der Com
missie overgaande, zeido de Burge
meester geenszins wenken aan de
Commissie te willen geven, daar deze
irriUtLLBTON
De killo corridors op en neer loo-
peiui, vroeg Edmund 'Orlopp zich af,
of er nog eer of ridderlijkheid in
Frankrijk was overgebleven. Zelfs de
tafels met resten van een lunch er
op. open boeken, gebroken kinder
speelgoed hoo duidelijk spraken zij
van pluimstrijkers en lafaards 1
Zonder de gedachte aan Dolores en
haar moed, zou zijn karakter
in opstand zijn gekomen tegen zoo'n
vernederend schouwspel. Maar nooit
kou hij kwaadspreken van een stad,
die hem de gelegenheid had gegeven,
Dolores te leeren kennen.
Zulke overpeinzingen kwamen bij
hem op, terwijl hij de groote gang op
en neer liep, wachtend op het woord,
dat hem zou vertellen, dat de Kei
zerin wilde toestemmen in de eenige
krijgslist, die haar zou kunnen red
den voor de huilende wolven 'n het
park banedon. Hij had haar eon uur
tijd gegeven maar het begon er uit
te zien, of een uur te veel zou zijn,
en dat er haar nog maar enkele mi
nuten overbleven.
Zóó dicht was het gedrang om het
paleis heen, dat hij er niet meer naar
durfde kijken. Nooit hadden zijn
ooren zulk orimensclielijk geschreeuw
en zulke bedreigingen gehoord.
Toen Dolores weer uit de particu
liere vertrekken terugkwam, scheen
hij oen moeilijk jaar van zijn leven
ie hebbon doorgemaakt. En tocli was
zij maar een kwartier ongeveer weg
geweest.
En vroeg hij haar, zijn stem
bevend van ongeduld.
Hare Majesteit zal gaan, was
het kalme antwoord. Zij is geheel
gereed.
Zij heeft nooit verstandiger ge
handeld. Luister niet naar die woes
telingen. Er is nog tijd genoeg, als
wij voort maken.
Hij sprak met zachter stem, terwijl
het dappere meisje begon te beven,
toen zij de woede der menigte hoor
de, en voorteekenen van den aanval
met een donderend geweld door het
gebouw weerklonken. In de meening,
dat hun prooi hen ontsnapt was, tier
den de menschen als krankzinni
gen onder het geschreeuw van „Zij
is weg zij zial ontsnappen loop
do deuren in dood hen allen 1"
Van de schildwachten was het
grootste deel gevlucht.eenigen ver
borgen zicli in de kelders, uit angst
voor hun leven anderen waren zon
der te blozen naar den vijand over-
geloopen
Generaal Bourbaki en Monsieur
Nigra waren bij de Keizerin, en Ma
dame Le Breton hielp haar. Dit
groepje nu was in den grooten corri
dor bijeen, en wendde zich met een
meelijwekkende smeekbede tot den
eenigeu man, die kans sclieen te zien
hen te redden.
—Mademoiselle Morizon heeft ons
over uw vriendelijke belangstelling
gesproken, zei generaal Bourbaki,
terwijl hij zich aan den zwijgenden
Engelschman voorstelde.
Het antwoord was zeer karakteris
tiek.
Ik zal u dankbaar zijn, generaal,
als. er een betere gelegenheid is. U
zal nu Hare Majesteit een grooten
dienst doen, door haar naar het
Plein St. Germain Auxerrois te ge
leiden. Ik vrees, dat het de eeruge
deur is, waardoor wij weg zullen
kunnen komen en die menigte daar
is niet gescliikt om naar ons te luis
teren, zooals Hare Majesteit wel zal
begrijpen.
De Keizerin hoorde hom onbewo
gen aan. Waarvan Parijs haar ook
beschuldigd heeft, nóóit van lafhar-
tiglieid. Zooals zij daar stond, ter
wijl er tienduizend voor de poorten
van het paleis stondon, die haar dood
wilden, verried, zij geen ontroering,
schrok zij niet terug voor dat ver
schrikkelijk oordeelwas zij nog al
tijd de majestueuze figuur uit het
Keizerrijk.
En door ha3r moed opgewekt, be
gonnen de mannen weer te hopen, en
zeiden, dat zij haar vrijheid mot hun
levens zouden koopen.
Zij verlieten zonder verder uitstel
den corridor, en gingen de galerij
aan het einde daarvan binnen. Ont
vluchten door ten andere poort, dan
die op het Piein St. Germam Auxer
rois uitkwam, was onmogelijk. Een
dichte menigte vulde de kleine bin
nenplaats bij bet Pitna du Carrousel;
het park was een mensclienzee ge
worden, huilend en tierend door een
menscheiijk onweer. Geen bedreigin
gen alleen dreven hen zwijgend en
bevend verder. Juist toen zij de Tuile-,
riën verlieten en de groote galerijen
van het Louvre daarachter binnen
liepen. moesten de deuren het voor
de Roodmutsen opgeven, en stroomde
de wraakzuchtig© menigte het ge
bouw binnen.
W'eg met Madame Badinguet 1
Doodt haar 1 doodt haar I
Hun kreten weerklonken door de
ledige kaniers, en zondor dat zij het
wisten, was hun prooi geen honderd
passen van hen af.
Een vreeselijke reis had dat kleine
gezelschap te maken eerst door de
galerijen van de Tuilerièn toen door
het oude Paleis van het Louvre. Een
reis zondor «Judo scheen het door
vei laten zalen, langs groote, kale
gangen, zelfs over binnenpleinen en
langs vensters, vanwaar de menigte
gezien en haar woedende kreten ge
hoord konden worden.
Terwijl zij voortliepen, was Dolores
aan Orlopp s zijde, en haar vragen
waren dezelfde als die hij zich van
het begin van deze stoutmoedige
wanccling gesteld had en waarbij
zooveel aan het geluk werd- ovorgela-
ten. Zou Morizon er zijn met het rij
tuig Zou de menigte de Keizeriu
herkennen als zij buiten kwamen
Met bevende lippen werden hem
deze vragen gedaan en hij durfde ze
nauwelijks ie beantwoorden.
Arm and zal weten van Boe
groot belang hel is, zei hij, de
straten hebben hem daarvan op de
hoogte gebracht. Als het volk haar
herkent welnu, dan moeten wij
onze uiterste krachten inspannen.
Blijf dicht bij mij als wij naar buiten
gaan. Ik zal mij er des te sterker
door voelen. Dolores.
Het was voor het eerst in zijn le
ven, dat hij haar zoo noemde.
Haar antwoord was een blik, die
geen woorden noodig had, om haar
vast besluit en moed uit te drukken.
Het geheele gezelschap was nu
vlak voor het- venster in de Oostelijke
Galerij van het Louvre komen staan,
van waaruit meer dan drie honderd
jaar geleden de krankzinnige Karei
op de rampzalige Hugenoten had ge
schoten. Van hieruit kon men het
Plein St. Germain Auxerrois, met
een groote menigte menschen er op
verzameld, duidelijk zien. Er was
geen teeken van Ann and of van een
rijtuig.
Edmund Orlopp wierp begeerigo
blikken op de overvolle straat, maar
hij durfde Dolores geen deelgenoot te
maken van de gedachten, die hem
ontroerden.
Zij hebben Armand in de Rivoli-
straat tegengehouden, zei hij snel.
wij moeten een ander rijtuig zien
te vinden. Ik zal het Hare Majesteit
zeggen.
Dolores beefde- bij die woorden,
ma ar zij deinsde geen oogenblik te
rug voor hetgeen noodig mocht zijn.
Hier drongen, evenals aan de ven
sters van de Tuilerièn, de geluiden
van rauwe stemmen tot hen door,
maar niet met die heftigheid, die zij
verwacht hadden. Het was een bijna
onverschillige menigte, ofschoon één
enkel woord haar in een woedende
kon veranderen.
Wij moeten een rijtuig vinden,
herhaalde Orlopp, ofschoon hij in
het diepst ran zijn hart geloofde,
dat alles verloren was. Ik zal naar
buiten gaan en er een zoeken. Je
moet wacbton, totdat ik terug kom,
Dolores.
Neen, zei ze met nadruk,
ik ga met je mee, Edïnund.
(Wordt vervolgd!
