HAARLEM'S DAGBLAD.
VIERDE BLAD.
za.tn.rdag 25 novemelr 1911
Amsterdamsdie Kout
IV.
Mooi-Ampterdam.
De felle noordoosten wind. die kla
gelijk loeit door de kale boomen, do
reuzen langs de grachten en in de
wriwii, die nu jw. jn^lroevig tnii
armen uitstrekken en die snerpt om
de straathoeken en over, de pleinen,
noodt niet tot wandelen.
Maar tochmaar toch. de hemel
koepelt zoo heerlijk frisch diep-blauw
boven de rijen, rijen huizen de zon
guitigt 's middags af en toe zoo aar
dig over de kartelingen der hooge
gevels de avond nevelen, die wazen
óm de massieve huis-blokken en
waardoor zoo gezellig de lantaarn-
lichtjes als prettige blikken-oogjes
boren, zijn van zoo stemmingvol
mysticisme, dat ondanks de kou en
de wind-snerping een wandeling door
10ooi-Amsterdam de moeite loont.
Amsterdam is mooi onder allerlei
licht en bij allerlei weer. Mooi zijn
zijn gruchten, mooi zijn kromme
kronkelstraatjes in de Jordaan, mooi
zijn kleurrijk leven in de Jodenbuurt,
mooi zijn prachtige pleinen, zijn im
posante gehouwen.
Mooi is Amsterdam nu in den val
lenden schemer.
De zonnetintelingen hebben nog
éven over de hooge huis-gevels ge
speeld met een mat licht.
Dan Is alles een wijle grijs en dof
van volkomen kleurloosheidtriest-
egaal.
Maar de herfstnevels luimen.
Eerst wazen zij een ijl-biauwen
schijn om' do huis-straten, die als
ver-af komen in bijzonder perspec
tief.
s Is vreemd-ver alles het wazigt
heen ,het verliest kleur in den blau-
wigen nevelschijn.
Maar dan gaat Amsterdam illu-
minceien. Dan gaan de duizenden,
duizenden tintelliehtjes als gulden
vlekjes boren door de fijne nevel
wazen heen, en dun steken de hui
zen hun licht-vakken aan en dan
droomt; over de stad het mysterie
van den schemer-avond.
Oneigenlijk is da.1 alles, van een
wondere, teero bekoring.
Men voelt in dien schemeravond
de diepe geheimen van de groot e
stad.
Zij trillen in het vochtige licht
door den nevel men voelt ze in de
ver-affe halsblokken, waarboven do
gevel-renden en torentjes spitsen
met prilüéè golvingen in het ijl.
O, die teere, bekorende droorri-uren
van do groote stad!....
Do droom duurt niet, lang.
De harde geluiden van het altijd
drukke, woelige zaken-leven ratelen
in den avond. Bezig© menschen be
wegen in haastig geloop.
Do nevelen trekken op en in hel,
kleurig, brutatil licht stralen de win
kelstraten.
In de drukte schuifelen de massa's
voort in gretige kijking naar do
fraaio wel verzorgde etalages, belast
met do pakjes van iqkoopen voor aan
staand Sint-Nicnlaai.
Tot negen uur... het uur van do
slu t ng der wuikels, want do volgen
de week pas wordt het verbod dc win
kels nil negen uur geopend: te hebben
tijdelijk bulten werking gesteld tot
na St. Nicolaas.
Er is, in zake die winkelsluitings-
verordening een aangename rust .n-
getreden na den feilen strijd vóór 't
aannemen en tijdens de eerste dagen
der toepassing.
De lezers van „Haarlem's Dagblad"
weten de tegenstrijd- ge uitspraken
der kantonrechters en, in afwachting
van een uitspraak van ons hoogste
rechtscollege, dc .Hooge Raad, is er
een soort van kalme berusting, van
afwachting, ingetreden.
Voor zoover ik kan nagaan wordt
nu de verordening vrijwel algemeen
gehandhaafd en van veel klachten of
verbttering hoor ik niet meer.
De vrees, dat onze winkelstraten
door de winkelsluiting een doodsch
aanzien zouden krijgen is ongegrond
gebleken.
In de buitenbuurten natuurlijk
wel, maar de groote winkels in de
v&a bst centrum der.
stad houden, vooral "in dezen lijd hun
etalages den geheelen avond- verlicht,
waarbij dan komt dat dc café's na
tuurlijk ook nog hun licht werpen :n
de avondstraat.
't Is een vreemde geschiedenis ge
weest met'den schilderij-diefstal aan
het Stedelijk Museum. Er is duidelijk
gebleken, dat tal van schilderijen
van meer of minder waarde zóó slecht
bevestigd zijn, dat kundige langvin-
ge'rs ze gemakkelijk van de wanden
kunnen halen en onder cape of wij
de jas ongemerkt medenemen.
Twoo redactieleden van een der
Amsterdamsche bladen hebben op een
goeden morgen een ge uren in het
Stedelijk Museum doorgebracht en
het duurde niet lang, of ze konden
met den vinger aanwijzen de schilde
rijen d.ie, om zoo te zeggen, „voör
den gap" liggen. Bovendien brachten
zo in een der zalen meer dan een
kwartier door, zonder iemand te
zien, noch liezoekers, noch suppoost.
Ze schreven daarvan een relaas in
hun blad, en nu kreeg een hunner
den dag na de publ'catio een der aan
het Stedelijk Museum verbondenen
bij it cb óp bureau.
De man vvus natuurlijk over de pu
blicatie alles behalve gesticht. liet
merkwaardigste van liet. geval is, dat
hij een hooge borst opzette eii verlei
de, dat niets hem Ontging hij zou
den meneer van dc krant, die er ge
weest was, best herkennen als hij
hem weerzag.
„Zoo, zou je dat", zei mijn collega,
de man in kwestie fijntjes, maar hij
dacht, dat het herkennings-vermogen
van den suppoost toch niet zoo heel
groot was.
De burgemeester heeft nu in eigen
jiersoon een onderzoek ingesteld en
het is te hopen, dat hot resultaat mo
ge we&cn. dat meer zorg worde be
steed aan de bevestiging der ■Schilde
rijen van de verschillende interessan
te collecties, die ons Stedelijk Mu
seum bezit en dat het toezicht uitge
breid, althans strenger wordt.
Heel Amsterdam loopt als dol naar
de opvoeringen van de operette „Die
Schone Helena" door Hans Ed
mund's theater.
Als dollen, wel te verstaan niet. be
doeld in den ri© van gcestes-verbi.is-
terden.
Neen, om de maan niet.
liet is buitengewoon, wat door Ed
mund's ensemble thnns vertoont
wordt.
Zooals men weet', beeft Max Flein-
hardt in München in 'le Künstlerver-
ein indertijd Offenbach's bekende
operotto voor 't voetlicht gebracht
naar zijn begrippen van moderne
opprot te-vertooning.
Met uitbundig succes.
En naar dat model wordt ook door
het gezelschap van Hans Edmund
thans de operette „Die Schone Hele
na" opgevoerd.
Décor en costuums, kleuren, lijnen,
maar bovenal de buitengewoon aes-
thetische groepenbowegingen zijn iets
„noch iiïq dagewesen".
Wat een weelde van kleur, wat een
soepelheid van lijn en wat ©en aris-
tieke grnepenformatlc. Subliem is het
décor en de entourage bij de scène
van don stoet slanke, precieuse Griek-
schc meisjesfiguren het prachtig
donkerblauwe, tempelachtige doek in
de eerste acte, waartegen licht zich
bewegen de nimf-priesteressen de
heerlijke nachthemel, dien men ziet
door de ramen van Heiena's kamer,
en zooveel meer.
De operette zelf, een goede, oude,
lieve bekende met melodiën. die in
't gehoor blijven, met veel oer-grap-
pigs is en blijft hoogst aantrekkelijk,
maar bij deze Ausstattung, naar
Reinhardt's model een evenement
van belang in het Amsterdamsche
kunstleven.
AMSTERDAMMER.
Stadsnieuws
Baden.
In het donchehadhuis aan het Leid-
scheplein zijn in de afgeloopen week
genomen 1010 baden; in dat aan den
Koudenhorn bedroeg dit aantal 621.
SPOOR- EN TRAMWEG
PERSONEEL.
De Nederlandsche Vereeniging van
Spoor- en Tramwegpersoneel roept 't
personeel van de H. IJ. S. M. door
middel van een cïrcula re op tot een
vergadering 11 Den Haag, te houden
in do volgende maand, waarin ge
sproken zal worden over: Het uitblij
ven van regeeringsvonrsteilen in zake
de arbeidsvoorwaarden voor de Tram
mannen.
Binnenland
TWEEDE KAMER.
De voortgezette behandeling der In
dische begroeting begon gisteren met
het reeds gemelde incident tusschen
de heeren Lobman en Schaper (na
dat de vergadering, wegens onvoltal-
ligheid. 40 minuten te laat was ge
opend).
Nadat het incident dat een eenigs-
rins traeischen indruk maakte, ee-
sWen was, zette de heer Dnvs ziin
rede voort ditmaal ce-richt tegen
Tndisrhe Syndics"t van SniUêrf 1bri-
kanten, dat z. i. te veel steun had
van do regeering, waar het er naar
streefde den inlander zijn grond te
ontnemen en meerdere werkkrachten
te krijgen. Onlogisch \vas, dat het
Syndicaat de Regeering moest in
lichten over de daling der grond-
huurprijzen.
Het betoog was er op gericht, dat,
waar de winsten der industrie stegen,
de inlandsche bevolking, die niet ver
bouwde, meer voordeel moest trek
ken.
De heer Van Lennep verdedigde
een stelsel waarbij de grondhuur-
prijzen verband zouden houden met
de winsten der suiker-industrie en de
Minister, die de houding der Regee
ring tegenover het syndicaat verde
digde, deeldo mede, dat gezocht werd
naar een oplossing, die de industrie
aan voldoende gronden hielp en den
inlandschen grondbezitter een huur
prijs waarborgde-in verhouding, tot
de reëele waarde van den grónd. De
door enkele andere sprekers in het
debat gebrachte rietbranden hoopte
de Regeering te bestrijden door ern
stige politiemaatregelen, desnoods
door bestraffing dor schuldigen door
deportatie.
l'egen 4 uur moest er gestemd wor
den over een door de heeren De Mees
ter en Bos verdedigd, door den .Mi
nister bestreden amendemeut, om de
controle op de landschapskasseh niet
te brengen bij het bureau voor de
buitenbezittingen, doch bij de Reken
kamer.
Bij de stemming bleek de Kamer
onvoltallig (41 leden).
Maandagmiddag voortzetting.
PEST OP JAVA.
Bij het departement van koloniën is
ontvangen het volgende telegram van
den gouverneur-generaal van Ned.-
Ind'ë d.d. 24 dezer, betreffende pest-
gevaüen op Java gedurende de week-
van 15 tot en met 21 dezer.
Afdeeling Malang: 19 pcrtgevalléü,
20 dooden.
Toeluengagoeng: 6 gevallen, 5 doo
den.
Mod oen: 4 doodélijke gevallen.
Ked.ri en Bl.tar: ieder één doodelijk
geval.
Do in do kerk van Willige-Lange-
rak ontvreemde voorwerpen, waaron
der éen aGtiëR kóperen dvvpvosi,
hoeft de politie in Rotterdam terugge
vonden. Het kerkbestuur heeft ze te
ruggekocht. De dader is nog steeds
niet ontdekt.
DE WINKELSLUITING TE
AMSTERDAM.
Bij den ambtenaar van het O. M.
bij het kantongerecht moet, naar de
Tel. verneemt, nog eeruge twijfel be
staan. hoe te handelen ton opzichte
van de publieke veil ngon van boe
ken, etc., ih verband met de winkel
sluiting, indien hiervoor geen dispen
satie wordt aangevraagd en verleend.
Immers deze veilingen zijn voor het
publ ek toegankelijk, duren langer
daij tot negen uur eu er wordt ge
kocht. Wie vervolgd moet werrden, de
deurwaarder ten overstaan van wicn
de ve jing plaats heeft 0f de eige
naar van de lokal tot, zou dan een
tweede vraag vormen.
EEN SLUW VURVALSCHER.
Éenige dagen geleden deelden wij
mede, hoe de banken van loaning te
Amsterdam de dupe waren geworden
van een sluw oplichter, die gouden
ringen vervalschté door r ngen van
z.g. Dntsch goud langs galton schen
weg te overdekken met een dun laag
je 14 18 karaats goud en er dan een
valsch keur in te slaan.
Eén nuln, Verdacht van deze verval-
seliing, ife aangehotidén.
OVERREDEN,
De 12-jarige D. B., is op den Croos-
wijkschèuweg te. Rotterdam, waar zij
met twee andere meisjes op een slee
perswagen zat, tengevolge vali een
duw op straat gevallen, waarna een
van de w elen van den wagen óver
haar hoofd ging. Zwaar gewond- op
het >pglitiebureau binnengebracht is
zij daar enkele oogonblLUken later
ovorleden.
- BRANDWONDEN.
Tg Swo.lmen is de 63-jarige vrouw
S.,, die do,or hot omvallen van .een
brandende"' petroleumlamp ernstige
brandwonden had opgeloopen, ten
gevolge daarvan overleden.
MEERDERE BETEUGELING VAN
SMOKKELARIJ.
Een wetsontwerp is ingediend tot
aanvulling en wijziging dér bopaln-
gen omtrent de heff ng en de verzeke-
r.ng der invoerrechten en accijnzen.
legraaf en de Cerant, wegens onge
oorloofde» nadruk uit zijn bij Allert
de Lange werschenen gedenkschrif
ten, onder den titel Donker Amster
dam.
Ook tegen de Haagsche Courant
heeft de lieer Batelt een actie inge
steld wegens het nadrukken van een
deel zijner geschiedenis. Zón raads
man is inr. II. .1. Biederlack.
VRIJSPRAAK.
Lai Ede K.-iamr der A mst£Pv<ifrricöG j
Rechtbank heeft in hooger beroep on-
dcr bevestiging van het vonnis van
den kantonrechter vrijgesproken den
heer D van den Belt, die in het be
zit van een honfdnete en middelbaar
onderwüs aardrtikskuride aan de R.
K - Hooger© Burgerschool te Amster
dam les cnf. zonder bevoegdheid en,
buiten noodzaak in de Geschiedenis,
waartoe hem volgens n.rt 45 der wet
op het M O. door de Kroon dispen-
sifje was verleend.
Wij brengen in herinnering, dat
het O. M. bij het Kantongerecht ont
slag van rechtsvervolging had ge
vraagd en tegen het vrijsprekend
vonnis in hooger beroep was gegaan.
Pers Overzicht
De
'T ALGEMEEN KIESRECHT.
Haagsche correspondent der
Rechtszaken
TOTALIS ATOR HAZARDSPEL?
Op 19 December a.s. zal zich voor
het Ainslerdamsch Kantongerecht te
verantwoorden hébben de <1 1 ur
van do Nederlandse!) Ind sche Grond-
crediotbank, in welke zaak de kan
tonrechter zal te beoordecleu hebben
het al of niet hazardspel zijn van de
totalisator, zoo meldt de TeL
NADRUK.
Den 5den December zal voer de Am
sterdamsche rechtbank de zaak wor
den behandeld van den lieer C. Ba-
telt, den oud-hoofdinspecteur der re
cherche te Amsterdam, tegen de Te
„Zutphensciie Courant" schrijft
het verloop der kiesreeht-beschouwing
ii de Tweede-Kamer. -
11 komt tot de volgende slotsom:
Thans is echter één'ding zeker:
op een concentratie der Linkerzijde'
behoeft niet te worden gerekend,
vr;i zin Mig-democraten en Unie-libe
ralen, zullen als no. 1 op hnn program
moeten zetten het algemeen kiesrecht,1
en de oud-liberalen zullen nimmer
zoe'n program willen onderteekenen.
zy die do oorzaak zijn dat de motie
in dit debat gevallen is. Hadden hun
drie aanwezig© vertegenwoordigers
anders gestemd, de motie ware aan
genomen met één stem meerderheid,
die van den heer De Geer.
Wij betreuren dat niet, hebben
reeds herhaaldelijk 111 dit blad be
pleit een samengaan van vrijzinnig
democraten en unie-liberalen zonder
iemands verdere stenn of hulp. Een
onmiddellijke overwinning zal dan
misschien niet bereikt worden --
wordt zij zulks echter met de hulp
der oud-liberulon wel? Maar een
krachtige propaganda voor het be
ginsel zal er uit voortvloeien en de
basis der partijen wordt er door ver
sterkt; dat op zich zelf weegt mis
schien evèn zwaar als een ephemeré
stembustriomf!
Het, „Centrum" voegt daaraan toe
Er is 111 deze redeneering iets, -dat
van fierheid en zelfstandigheid ge
tuigt.
Lal ditzelfde standpunt echter ook
worden ingenomen, wanneer het
oógenhlik van steinbus-actte daar is/
Wij. zullen mettertijd gelegenheid
hebben deze vraag nog eens te stellen
en het antwoord te vernemen .uit de
feitén.
Voörloopig kunnen wij met.den
briefschrijver der „Zutpherische"
vaststellen, dat op een concentratie
der Linkerzijde, welke het kiesrecht
tot grondslag hebben zou, niet kan
worden gerekend.
Dit eene ding is inderdaad zeker.
G. W. S. schrijft in 't weekblaadje
van „Het Volk":
Zeven tegen drie en negentig, ook
in den kiesrechtsirijd! Het is een goed
resultaat van de kiesrechtdebatten.
Het is de duidelijke vermaning voor
alle arbeiders: vertrouwt alleen op
eigen kracht! liet zegt ook, dat er ge-
streden moei worden 0111 eindelijk
het kiesrecht te krijgen; dat het hard
I tegen hard zal moeten gaan.
Zullen wij kunnen rekenen op den
steun der burgerlijke democraten,
dan zal onze druk verdubbeld moeten
worden; dan zal allereerst de Roode
Dinsdag van 1912 een kolossale
krachtsvermeerdering moeten aan
wijzen; dan zullen ook de Nederland
sche arbeiders meer en meer ver
trouwd moeten raken met tie gedach
te, dat wanneer het blijft gaan zoo
als het thans gaat, de politieke mas
sa-staking het kiesrecht zal moeten
brengen, cn dat zij die het kiesrecht
willen zich bereid zullen moeten ma
ken 0111 ook dit scherpste wapen 111
den kiesrechtsirijd te hanteeren.
Letteren en Kunst
Boskem
e Juliana Bibliotheek
(Uitgever Ten Brink, Meppel;, geeft
uit met lofwaardiger] spoed. Het
boek, dat nu bet hciit gezien beeft,
is getiteldDe Haciënda aan
de Valdivia. De schrijver, F. J.
Hoffman, heeft onzen jongens en
meisjes niet dit hoek zeer zeker een
grooleri dienst bewezen, 'want be
halve dat het boek prettig leest, volt
er heel wat uit te ieeren. De schrij-
ver verhaalt van een Duitscher, Horn,
die van de regeering van de Zuid-
Amerikaansche republiek Chili, een
groote uitgestrektheid grond, aan :1e
rivier de Valdivia gelegen, heeft go-
kocht. Hij wil daar e©n haciënda
dat is een boerderij, hoofdzakelijk
voor veeteelt oprichten. Zijn grond
ligt heel dicht bij het land, waar de
oorspronkelijke bewoners, de Tridiaan-
sche volksstam der Araucaniérs, wo
nen. Dezen verzetten zich zooveel mo
gelijk tegen het binnendringen der
vreemdelingen in hun landstreek. De
regeering ontneemt hun steeds hoe
langer hoe meer van hun eigendom,
waardoor zij worden gedwongen zich
terug te trékken naar de onvrucht
bare bei irstreken, waar hun kinde
ren en hun vee omkomen van gebrek.
Zoolang Horn en zijn kolonie zich
ophouden aan dez© z'ïde van de ri
vier de Valdivia, merken zij mets
van de Arauearners, maar als Huru,
die ook bet stuk land aan de over
zijde dei' Valdivia gekocht heelt; niet
tegenstaande het verzet der kolonis
ten, van zijn recht gebruik wil
maken en ook daar zijn vee weiden
komen twee Araucauiërs, om hem
maar tevergeefs te bewegen zijn
vee terug te halen.
Daardoor ontstaat een vijandige
'verhouding tusschen kolonisten en
Araucaniérs.
De lezer heeft nu gelegenheid de
slimheid en het overleg van de In
dianen op te merken. Zij weten de
blanken verscheidene malen om den
tuin te leiden en beginnen een schijn
gevecht, óm de mannen en vrouwen
uit - hun woning te lokken, tenoinde
het vierjarig dochtertje van Horn te
ontvoeren.
Dé losprijs voor. het kind is het
inwilligen van Horn van den eisch
der Indianen. De vrèdè wordt getee-
kend eii de 'overburen leven rnet el-
knar in de beste verstandhouding.
Het is een aardig boek voor onze
jongens.
WILHELMJENSEN.
Bij München is op 74-jar gen '©ef-
tijd overleden de in Duitschland be
kende romanschrijver en dichter Wil
helm Jénsen.
BRAAKENSIEK-
TENTÖONSTELLING.
Men verzoekt te melden, dat de
Braakensiek-tentoonstelling in het
Stedelijk Museum te'Amsterdam eh.ua
dezer maand wordt gesloten.
CENSUUR?
Men bericht uit Den Haag aan de
N. Rott. Ct.:
Naar aanleding van het in het Vad.
voorkomend bericht, dat sedert eeni-
gon tijd alie tooneelgozelschappen,
die hier voorstel Fngen geven, de
stukken, die zij willen opv ©r©n. te
voren aan den hoofdcommissaris van
politie moeten zenden, wat e- enwel
niet zou beteekenen, dat de overheid
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Pieter Simpel, een van do helden
van Marrvats jongensboeken, vertelt
van een zijner familieleden, die na
dat zij jaren lang veel te veel alcohol
gedronken had, eindelijk aan zelf
ontbranding overleed. Het verhaal
dret denken aan een vertelling in
den trant van Soep Hein, de
Vliegende Robert en derge
lijke, maar het kan ook wel wezen,
dat de rechtsgeleerde Commissie er
aan gedacht heeft, toen zij de veror
dening ontwierp op petroleum,
aether, benzine, spiritus, en zoo
voorts. Want als die vloeistoffen
werkelijk, evenals juffrouw Simpel,
neiging hadden tot zelfontbranding,
dan kon de verordening niet stren
ger wezen, dan ze nu geworden is.
Kleine petroleumventers. die nu
nog een broodje verdienen, zouden,
als deze wet ingevoerd word, hun
bedrijf wel aan den kapstok kunnen
hangen. Mijn iieef Wouter heeft toen
hii daarvan hoorde gegrinnikt en ge-
zcid
„Natuurlijk 1"
Het was maar één woord, maar
daar lag zoo'n zee van beteekenis in,
dat ik vroeg
„Waarom natuurlijk?"
„Omdat" zei Wouter, „de gemeen
te zelf gasleverancier is
Ik was in ernst verontwaardigd.
„Wouter", zei ik, „schaam je diep.
Denk je, dat de gemeente zulke stre
kentoen maakte ik. evenals hij,
den zin niet af en liep weg.
Er wordt wel beweerd, dat het
men«"ihdoin vooruit gaat. maar wan
neer ik .'naga, hoeveel en welke wet
ten er gemaakt worden, dan geloof ik
eer het tegendeel. De wetgever houdt
ons voor kleine kindertjes, op wie hij
alles wat ze doen gepast moet wor
den. Als het zoo doorgaat stuurt de
gemeente iederen avond tegen bed
tijd bij de gasverbruikers een inspec
teur van de fabriek rond. om hoogst
eigenhandig de hoofdkraan uit te
draaien. Wil je niet, dat hij in huis
komt, wat nood er wordt gauw
even een verordening gemaakt en hel
hcelo personeel van de lichtfabrieken
met inbegrip van den kleinsten loop
jongen, kan vrij je huis binnenstap
pen en zien of alles in orde is.
Niemand moet denken, dat ik over
drijf Wordt niet bij de verordening
op het hebben van ontbrandbare en
ontplofbare stoffen eenvoudig be
paald, dat iedere politieman en zelfs
de havenmeester en zijn mannekes
overal kunnen binnenstappen Nu is
de havenmeester een gezellig man en
ook onder het politiecorps zijn bij
zonder gezellige lieden, maar zelfs de
deugd der gezelligheid moet niet
overdreven worden en ieder die een
van deze heeren graag in zijn huis
wenscht te zien, heeft het volste recht
hen uit te noodigen tot een partijtje
domino of zes en zestig, maar verder
mc-et het ook niet gaan.
Het artikel petroleum doet me,den-
ken aan een verhaal uit vroeger do
gen. Een firma in de Spaarnwouder-
struat had een groote zending petro
leum aangekregen dc vaten lagen
op do stoep. Daar kwam een agent
van politie aan, die wel wist, dat de
firma maar een kleine bergplaats
had en dus vermoeden kon, dat zij
do rest borg in een ongeoorloofde be
waarplaats.
„Is al die petroleum voor u
vroeg hij.
„Waarom zou die allemaal van mij
rijn vroeg de eigenaar terug,;naor
het systeem, dat een lustige vraag
het best met eer. vraag kan worden
beantwoord.
„Ik dacht zoo, omdat ze op uw
stoep lag."
„Denk ie, dat alles wat op mijn
stoep ligt, van mij is?"
Het baatte hem toch nirt. de agent
maakte naderhand toch proces-ver
baal op en dat vergaf hij den man
niet. De eang des levens bracht mee.,
dat de agent de politie verliet en
kassierslooper werd. Toen begon de
dag der wrake voor den kruidenier,
want altijd wanneer de man een
quitantie of wissel had te presenteo
ren, klein of groot, betaalde hij In
„hard geld", in guldens en rijks
daalders. Hat kwam voor, dat de ar
me man met dertig pond zilver uit
den winkel kwam. „Ja", zei dan de
winkelier wijsgeerig, en keek het
slachtoffer, dat natuurlijk niets zeg
gen kon, na „hij heeft nog altijd
straf
Sommige menschen, die geen drup
pel petroleum meer in huis 'hebben,
kunnen zich maar niet verbeelden,
dal het nog zoo'n belangrijk artikel
zou zijn. Zij beschouwen petroleum
als aderlatingen of heksenprocessen,
dingen die in onzen tijd niet moer
voorkomen. Niets minder waar, don
dat. De petroleum is zelfs zoo'n
hoogst medern artikel, dat de sluis
to Spaarndam er nog mee verlicht
wordt en dat het bestuur van Rijn
land daar gas om afgewezen heeft 1
Deze verordening is de eene merk
waardigheid van het gesprek van den
dag de tweede is de Amsterdamsche
Poort.
Wouter wil een telling laten hou
den van al de menschen in en om
Haarlem, die de Poort eenmaal in
hun leven, goed van alle kanten, heb
ben bekeken.
„Niet meer dan één keer", zei hij.
„Begrijp goed niet menschen. die
de Poort op een prentje hebben ge
zien of teen den zijmuur bebben op
gekeken, wanneer ze in de èlectri
sche tram zaten, maar Haarlemmers
en omstrekenaren, die er opzettelijk
heengewandeld zijn, om de Poort te
bekijken en er opzettelijk zijn door-
geloopen. Hoeveel zouden er zijn,
denk je, die dat nog nooit van hun
leven gedaan hebben
„Vijf, zei ik.
„Je bent mal: vijftigduizend, op
zijn minst. Do Amsterdammer gaat
niet naar het Rijksmuseum, de Rot
terdammer niet naar liet museum
Boymans. de Haarlemmer niet naar
do Halsen...
„Wat zeg je daajr
„Do meeste Haarlemmers hebben
de Halsen nooit gezien, zeg ik je. En
do Poort nooit goed."
Maar wat zal ik langer de verdrie
tige aantijgingen van mijn neef
Wouter overbrengende man
eenmaal zoo en er valt niets aan hem
to veranderen. Er komen hoe langei
hoe meer plannen, om daar den toe
stand in orde te brengen en wie
daarmee voor den dag komen, heb
ben aan één plan niet genoeg, maar
maken er twee. Zoo deden B.
on zoo heeft het Raadslid, de heer
Lasschnit, ook gedaan, ledereen, die
nu met een nieuw denkbeeld voor
den dag komt, moet wei bedenken,
dat hij. om niet bii hen achter te
staan, eerst een plan maken en het
daarna zelf weer verbeteren moet..
Hoe meer plannen er gemaakt
worden, des te grooter is de kans.
dat de toestand onveranderd blijft.
Als een dame voor een nieuwe japon
do keus heeft tusschen twintig stalen
en modellen, dan voelt ze zich geluk
kig, maar wanneer de Raad tusschen
vele plannen heeft te kiezen, is hij
geneigd den toestand maar bij het
oude te laten. Wanneer het daarop
uitdraait, zal mij dat niet verwon
deren.
Mannen zijn dikwijls niet heel be
leefd. Niet omdat ze wel eens ver
geten hun zitplaats in de tram aan
te bieden aan een dame, die moet
blijven staan (dut is een vorm van
galanterie, waar menig© vrouw van
nïeuwerwetsche begrippen niet eens
op gesteld is), maar omdat zij dik
wijls zoo spotten met wat vrouwen
doen. Het beet altijdvrouwen ver
staan de kunst van vergaderen niet,
ieder wil haar zin doordrijven cn in
een oogwenk komt er ruzie.
Dat wil ik bij deze bepaald iegen-
spreken vrouwen verstaan de kunst
van .vergaderen uitmuntend, niemand
tracht haar weuschen door te drij
ven en nooit ontstaat er oneenig-
hcid.
Deze gunstige opinie geeft mij nu,
denk ik, wel het recht even een heel
klein aanmerkinkje, 0, een heel
kleintje maar, te maken op een adres,
dat dezer dagen door vrouwen is
samengesteld en ter teekening ge
legd. Het handelt over de tariefwet
en luidt aldus
„Ondergeteekenden, allen vrouwen
en voor hst moerend eel huisvrouwen,
overtuigd, dat de aanneming van het
aanhangige ontwerp-tariefwet de
kosten van hft levensonderhoud aan
merkelijk zal doen stijgen, verzoeken
Uwe hooge vergadering, bedoeld ont
werp-tariefwet te verwerpen."
Nu laat ik in 't midden, of de
vrouwen daarin gelijk hebben of niet,
maar wie iets betoogt in een request
aan de Tweede Kamer, moet dat ook
kunnen bewijzen, en waar is nu de
nadere toelichting van de bewering
„Vrouwenwerk", heeft mijn neef
Wouter gebromd, die het mannelijk
geslacht het beste vindt en zich zelf
een pracht exemplaar van de soort.
Enfin, een beetje laat ik zeggen on
volledig is het adres weL
Donderdagavond is er vergadering
geweest van de Haarlemsche IJsclub.
Er is lang en breed gediscussieerd
over de baan, over de beste quoliteit
schaatsen, over de feesten, die gege
ven zouden worden, over de kinder-
baan, het restaurant, kortom over
allerlei dingen, die al zoo in een ijs-
club plegen te worden behandeld.
Maar nu ben ik geducht aan het
jokken, want van alles wat ik daar
opnoem is niets behandeld. Lang en
breed is gesproken over de contri
butie en de slechte menschen. die
niet op tijd betalen
Zoo gaat het. wanneer er in twee
jaar geen ijs is geweest. Dan praten
de leden over de administratie en
niet over schaatsenrijden, alsof ze
aan ij's niet meer gelooven. Pas op,
of het gaat, als tegenhanger van den
warmen zomer, nog zóó vriezen,
dat de stroom van plannen over fees
telijkheden op het ijs. die bij het be
stuur zouden kunnen opkomen, zelf
bevriest.
FIDELIO.
