NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
28e Jaargang. No. 8722
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 25 NOVEMBFR *911 C
ABONNEMENTEN A D VERTENTIËN:
per drie maanden: 3" Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 1—5 i egels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der BlJ Abonnement aanzienlijk rabat
gemeente)1-30 Jj Advertentiön van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland„1-65 (fcy XT'j) 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
Afzonderlijke nummers 0.02H i >-t Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37t/j-j
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnnminer der Redactie 600 en der Administraöe/24.
Uitgave de7vënnöotschap Lonrëns Coster. Directeur i. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne i z. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsin» van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678. Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
OM ONS KEEN
No. 1443
Hóg eens de Amsterdamsciis
Poort.
Vrijdagmiddag ben ik, tegen den
snijdende i Oostenwind in, nog eens
Haar de Amsterdamsclie Poort ge
wandeld, ora de indrukken van de
nieuwe en nieuwste plannen nog
eens te toetsen aan de werkelijkheid.
Laat ik beginnen met er aan te her
inneren, dat de vereeniging Heem
schut gelijk heeft wanneer zij spreekt
van de Spaarn wonder- en niet van
do Amsterdumsche Poort. De eerste
is de ware naam, de heer Gonnet in
zijn boekje over de geschiedenis der
wallen en poorten van Haarlem,
spreekt ook van de Spaarnwouder
Poort. Misschien is dat verschil in
benaming ook een teeken des lijds
vroeger, toen de poorten do steden
mee hielpen afsluiten, kwam
men cr allicht eerder toe het stads
kwartier te noemen, dat meer in
bijzonder door zoo'n poort werd be
schermd. Naderhand, na de opr
ming van do vestingwerken, toen
dus ook de poorten hare boteekenis
als afsluiting verloren, was de aan
dacht meer gericht op de naastbij lig
gende stad, waarvan een poort de
richting aangaf. Misschien bou de
NSeuwpoort, wanneer zij nog be
stond, nu <le Schoterpoort lieetert, de
Groote Houtpoort lieemstederpoort,
de Zijlpoort Blöcmeaidaalsche poort.
Maar laat ons dit fluisterend zeg
gen. liet is niet goed, in 't bijzijn van
hoogbejaarde poorten de collega's
tijdgenooten op te sommen, die haar
in don dood zijn voorgegaan.
Want ze is al op leeftijd, de
Spaarnwouder- of Amsierdamsche
Poort, hoe men haai* noemen wil.
De heer Gonnet bepaalt haar stich
ting op'omstreeks 1353, zoodat zij
meer dan vijf en een halve eeuw ach
ter zicli heeft. De heer Gonnet be
schrijft de diensten, die van een der
gelijke poort gevergd worden, als
volgt
Was in tijd van oorlog de afslui
ting verbrijzeld, want wij doen het
best ons voor een oogenblik in derge
lijke toestanden to verplaatsen, dan
bevond -io vijand zich op l.et voor
plein en voor het eigenlijke», met
zware draaideuren gesloten poortge
bouw do beschreven kleinere voor-
torens zijn beide in dc lengte door
eene smalle overdekte galerij ver
bonden aan twee achthoekige, voor
uitspringende torens, in doorsnede
2.25, en hoog pl.m. 20 meter; dezo
zijn verheeld- aan de hoeken van het
hoofdgebouw, eo onderling weder
met elkaar in gemeenschap, door
eene buiten de poort omloopende
smalle open gang. Üp dit binnen
plein, dat zooals gezegd 7.GO meter
lang en 5 30 breed is, kon dus van
allo zijden den vijand van boven af
met steeaen, zware voorwerpen, of
welk oorlogstuig ook, schade toege
bracht worden. Sloegen de aanvallers
den hier geboden weerstand af, en
konden zii de draaideuren doen wij
ken of verbrijzelen. dan bevonden
zij zich in de binnenpoort, welke een
ruimte beslaat van 6.85 meter in de
breedte, bij 5.10 in de lengte, en met
een kruisgewelf is gedokt. Hier be
vindt zich In den N. W. hoektoren
een steenen spillrap, leidende naar
do geheele bovenverdieping, zoodat
de vijand, meester van de binnen
poort geworden, weldra het gelieeJe
gebouw in zijne macht kon bebben.
liet laatste middel, dat de verdedi
gers moest beschermen, was de val
deur, welke de gemeenschap met de
straat, afsloot, en naar boven opge
schoven moest worden, gelijk men
aan de groeven en de slouï in de mu
ren aanstonds zien kan. Hadden de
bestormers ook deze deur met hunne
strijdukstcy tot splinters gebeukt, dan
stonden ze in de binnenstraat.
Tot zoover Gonnet over de Poort,
hij voegt er bij, dat de valbrug vóór
do poort misschien reeds voor eeuwen
door een voste brug werd vervangen;
in 1727 werd bij den opgang aan de
overzijde van de Singelgracht een
ijzeren bék geplaatst, tusschen twee
zware steenen boeren. Dat afsluithek
werd in 1840 weer gesloopt ,,en de
„poort staat daar nog altijd, gelijk
„zij door den bouwmeester werd af
geleverd, behoudens weinig bedui-
„dende veranderingen,die het
„oorspronkelijk plan niet storen.
Het moet dus wel een bleek bouw
werk zijn, dat zesdehalve eeuw zon
der bezwaar en gevaar een van
Haarlem's toegangen heeft versierd.
En zouden wij dan nu, in den tijd
van de vereenigingen Haerlem
en Heemschut, in eon periode
nu B. en W. zelf circulaires rondzen
den mn de bouwmeesters tot eerbied
voor de overblijfselen 'van het oudo
stadsschoon aan te sporen, zouden
wij dan den moker leggen aan een
mooi overblijfsel vau vroegere bouw
kunst, dat tegelijk een herinnering
is aan de manier, waarop de voorva
deren zich legen den vijand verweer
de? Ik zou den moed niet hebben,
daartoe te adviseeren.
Het is waar. dat voor wie nuchter-
weg alleen de eischcn van het mo
derne verkeer in het oog houdt, de
Spaarnwouder Poort een slatin-den-
weg is. Nergens ligt een moderne
brug beter dau op de plaats waar zij
staat. Maar het offer is te groot.
Haarlem zou ecu slecht voorbeeld
geven door de Poort af lo breken in
een tijd, waarin van alle kanten ge
tracht wordt, de kunst te populari
sed en, aua ieder zooveel mogelijk te
leeren zien wat mooi is cu hem eer
bied bij to brengen voor overblijfse
len van oude kunst
Er zal, naar ik heb vernomen. in:
den ltaad een stem worden gehoord
en wel die van een invloedrijk man, I
om wegens de tegenstrijdige meen in-
gen en omdat een mooie oplossing
toch niet te verkrijgen is, den toe
stand eenvoudig te laten, zooals die
op dit oogenblik is Het Is natuurlijk
heel moeilijk de balans zoo in te
richten, dat tusschen stadsschoon en.
stadsverkeer de wijzer precies in liet
huisje komt tc staan, maar met dit
denkbeeld wordt toch allicht tc wei
nig gewicht gehecht aan het verkeer.
Toen ik er Vrijdagmiddag doorliep,
was het een hij zo ader stil oogenbük
en toch keken de weinige voetgan
gers eerst voorzichtig om den hoek,
of er misschien een wagen of een
voertuig aankwam. Onder de poort
zelf is de ruimte smal en een trot-
toirt.j© of een verhoogd gedeelte, waar
de voetganger zich in veiligheid kan
brengen, hoe klein ook, ontbreekt
daar totaal. De brug is piet breeder,
maar maakt den indruk van grooter
veiligheid, omdat zij natuurlijk niet
tusschen muren besloten is en bo
vendien aan weerskanten een smalle
strook heeft, voor voetgangers be
stemd. Deze zijstrooken zijn evenwel
niet verhoogd, maar verdiept, zoodat
ecu groote wagen, die maar even uit
den koers raakt, licht met een of twee
wielen daarop terecht komt
.Van elkaar op die brug of onder de
Poort kruisen is voor gerij van eeni-
ge breedte geen sprake. Toevallig
zag ik een vrachtwagen van Oost
naar West over de brug rijden, juist
terwijl een andere van West naar
Oost onder de Poort door wilde gat
De voerman van den laatst en wagen
hield evenwel zijn paard in en wacht
te tot de ander met zijn gerij voorbij
gekomen was. Dit geldt nu nog maai
twee wagens in een rustig oogen-
blik de toestand wordt natuurlijk
heel wat moeilijker in momenten, dat
er ook auto's bij komen en een druk
voetgangersverkeer, om van fietsen
en handwagens maar niet eens to
spreken.
Toch zou ik, moest ik kiezen, stel
lig de voorkeur geven aan het onver
anderd laten van den toestand bo
ven het jjlan van B. en W., die da
brug willen wegnemen en de Poort
afsluiten. Ik wil aannemen, dat dio
afsluiting niet zal geschieden, door
haar dicht te tinmieren, maar door
aan den Oostkant «een stevig ijzeren
hek. te plaatsen. Maar dan nog! Van
de Amsterdamscbe Vaart gezien zal
een poort, die niet te bereiken is, een
dwaas gezicht opleveren, en van de
Spaarnwouderstraat af is het mooie:
van de poort voor een groot deel ge
legen in den onbelemmerden door
kijk, die natuurlijk bij elke afsluiting'
vervalt
Wat het tweede plun-Lasachuit
aangaat, voor zoover ik mij als leek
eeu nieuwen toestand kan voorstel-,
len, zal dio niet hinderlijk wezen en
toch een practische oplossing. Zeker,
als we het antieke op de spits drij-
I ven kunnen we ons met de brug van
de 20ste eeuw, vlak naast de Poort
uit de 14de, niet vereenigen. Maar
een concessie moet er worden ge
daan. Of passen wij zelf, die er on
der door loepen met een hoog boord
en eeu langen pantalon, of past de
gent van politie in zijn uniform, die
over de brug komt aangestapt, bij
dit bouwwerk uit vroeger eeuwen
t Lijkt er niet naar 1
j. c. p.
Yan de Residentie en haar
bewoners.
„Het bruintjo, het blondje, het
grijsje,
„Het Libertymeisjc
zoo zong Spceuhoff in zijn kostelijk
Red, wao-r.n hij de scha.ee wat senti
menteel*!, Wilt oppervlakkige, wut L-
losofeerande, wat dweependc, en veel
pratende meisjes bespotte, do langs
de paden van het leven gaan, met
weemoed in het hart en te weinig
hersens om te kunnen uitblinken.
Ze waren bij dozijnen opgekomen.
Woensdagavond in I> ligentia, waar
Frederik van Eoden sprak over den
waan van het materialisme. In alle
schakeorlpgen zaten ze in gespannen
aandacht te wachten.
Er lag aandacht in de zaal, een
aandacht die zich uitte in een st'l
praten en bedeesd rondzien, lang
voordat de spreker optrad Allen ver
wachtten zielespijs van een superieu
re soort
De zaal was vol; niet alleen met
Liberty's. Alles wat in den Haag
dweepen kan was uitgeloopen. Juf
frouwen, met eeuw ge liefde in het
hart. die ze bij gebrek aan een gezin,
koesteren aan kat at ouden puck, jon
gelieden mot bleeke gezichten, lange
haren en ringbaarden, een wereld vol
ellende in hun oogen; fanatieke», an
archisten. wilde wenkbrauwen, bo'r-
stelig haar, een flapdas en niet pas
send sporthemd; anderen meer ge-
so gneerd in confoct eco'.berljes, punt
baardje en strakke sche ding. Veel
m innen met verdwaasde gezichten,
onzeker ale ze zich voelden in het te
veel aan geestelijk voedsel dat ze el-
ken dag op elk uur verwerkten, uit
hc-t stuur gevallen door overmaat van
lektuuT en siecht begrijpen; ouden
en jongen, frisscben en afgeleefden.
allen kwamen op om te booren, om
ta genieten.
Wat van Ecden zcide deed niets ter
zake; hij sprak; hij F ré, hun Fré, de
man van zooveel schoone woorden,
die in de gedachten van den gevoe
lige n hoorder blijven hangen als een
zaxne bladeren in den herfsL Ze kwa
men om tc dweepen, om hun stuur
loosheid een oogenbük te kunnen toe
vertrouwen aan geestelijke leid-ug.
al ging die boven hun begrip. Ze gin
gen op om te v.nden wat niemand zo
kan geven: geloof in zich zei ven.
De aandacht was grootiemand
die hel waagde even te spreken, werd
slilgesistverslaggevers nijdig aan
gekeken als ze hun policial een mo
ment lieten rusten. Elk woord was
1 waard, want het kwam van
iièiu, van den man, meer vereerd
door overzevoeligen, dan iemand an
ders in don lande.
Zooals ik reeds opmerkte, wat Dr.
Van Eoden zeide, deed niets ter zake.
De woorden, die hij sprak, werden
als ingedronken.
Toch zal spreker's bewering, dat
niet meer dan 3 of 4 der aanwezigen
hem geheel zouden kunnen volgen,
wol waarheid bevat hebben, maar
wat deed dat er toe? Het kwam hier
i.iet op do bete-ekenis van de woor-
deu aan, maar op den man, die ze
sprak, en die man was HIJ.
De avond ging in spanning en on
der ndemloóze stilte voorbijhet
debat dat volgde vond slechts weinig
instemming.
Er zijn Woensdag in Den Haag
een paar honderd gelukkigen ge
weest.
Zorgvliet schijnt eindelijk villa
park te zullen worden voor de ge
meente is dut zeker niet ongcwenscht.
De groote trek naar Wassenaar moet
ook voor een deel verklaard worden
uit het gebrek auo geschikt villa-
terrein bij de stud. Het stuk, dat
thans eindelijk ontgonnen zal wor
den, ligt ideaal. Buiten, te midden
van oud. hoog geboomte, een gol
vend terrein, met vijvers, en dat in
bet centrum van een stad.
Het heeft lang geduurd voor het
zoover kwam.
Sinds do raad dc groote fout be
gaan heeft het park niet te koopen,
zijn heel wat onderhandelingen tus
schen de gemeente en de betreffende
maatschappij gevoerd, niet steeds van
dc aangenaamste. Ze hadden evenwel
alle hetzelfde resultaat, n.l. dat ze
geen resultaat hadden.
De gemeente bleef steeds op haar
stuk staan zo voelde zich sterk en
wel omdat de bami langs den Ouden
Scheveaungschcnweg haar eigendom
is en zoolang zij niet vergunt over de
zen berm uitgangen naar dien weg te
laten maken, is een goed deel van
Zorgvliet als bouwterrein waarde
loos.
Beslage heeft bij zijn uitbreidings
plan in het park wegen geprojec
teerd en dit ontwerp wordt nog voor
ten goed deel gevolgd. W;el heeft
prof. Henrici uit Aken op verschillen
de plaatsen aangegeven, wat hij ais
een verbetering beschouwde, in
hoofdzaak wordt Berlagc's oordeel
uitgevoerd, altijd als de raad het
voorstel aanneemt.
Het is ingediend door «enige be
kerde bouw-architecten namens een
Combinatie, die nog niet bekend werd.
Ik heb zoo'n vermoeden, dat het de
oude maatschappij Zorgvliet is, die
bakzeil haalde en. daar zij in een
minder aangenaam blaadje bij den
raad staat, er bedoelde architecten
voorspande.
We zitten hier midden in de Strauss-
feesien praten over niets anders,
dan over Salomé. Elektra, Tod und
Verklüruog en Don Quichote. Wat de
iricnsclien soms nuar de peperdure
voorstellingen drijft, bleek weer
niet onaardig uit een gesprek, dat ik
op een trambalcon hoorde tusschen
twee Musikweiber, die van Feuers-
not terugkwamen.
Niet zoo mooi als Salomé
Lang niet zoo mooi, we zaten te
veel achteraan.
Zaterdag zal het zalig zijn we
zitten dan op dc derde rij cn kui
Strauss prachtig zien....
BE0R8-0VER2ICHT
van de Firma SASSEN en Co.,
Parklaan 14 B, Teief. no. 2061.
Van 18-24 Nov. 1911.
De bijzonderheden welke nu begin
nen uit te lekken omtrent de uiterst
jespannen verhouding welke m de
zomermaanden tusschen Engeland,
Frankrijk en Du.tscli.and bestond,
stemmen de grooie Europees che beur
zen meer terughoudend Daarbij komt
nog dat dc- oorlog tusschen Italië cn
Turkije langer duurt dan aanvanke
lijk verwacht was en men vreest dat
allicht vele houders tot realisatie van
hun bezit zullen overgaan speciaal
van Chineezen nu, door den opstand
in China en de daaruit voortvloe.en-
de moeilijkheden voor het Gouverne
ment om momenteel voor de benoo-
digde gelden voor rentebetaling der
leening van 1895 zorg te dragen, van
de Russische garantie gebruik zal
ooien worden gemaakt.
Van veel belang is echter de reac
tie niet en op de over.gé gebieden
blijft de stemming vast. Speciaal voor
Koperwaarden was n de afgeloopen
week veel belangstelling op grond van
een rijzing in den Koperprijs welke
zoo ingrijpend is dat voor vele Maat-
scliappijen de vooruitzichten veel ver
beterd zijn.
Rio Tinto s konden te Parijs van
1675 tot 1775 opkomen, Anucinda's
verbeterden to Londen van 7 5/8 tot
8 1/8 pd.st.
Ouder alle groote beurzen blijft
echter die van New-York de beste
houding vertoonen. Men begint, door
allerwege groote bestellingen te doen,
van een grooter vertrouwen in de toe
komst blijk te geven. Een groote
steun was in het begin der weck het
artikel van oud-president Roosevelt
en de „Outioot", waarin deze het op
treden der regeering togen de trusts
afkeurt en zegt dat zij door het ver
volgen der groote lichamen geenszins
de nationale rust kan verzekeren,
doch Integendeel, agitatie, verstoring
en vrees veroorzaakt en de zaken we
id met groote ongerustheid de ver
nieling van nijverhe.dsorganisat.es
aanziet. Hij raadt dan verder aan een
politiek te voeren, welke de nijver-
he dsorganisatie aanmoedigt en suc
ces op nijverheidsgebed weet te
waardeeren en tegelijkertijd het land
beschermt, zoowel voor de ongerechi-
vaard gde vrees voor, nis de euvelen
van het monopolie en dat kau ge
beuren zegt hij, door alle grooie ui-
dustrieele organlsat en onder rc-ge-
ringstoezicht en regeeringscontrole se
brengen.
Deze uitlating is in den mond van
iemand die zelf als President steeds
heftig tegen de groote trusts is te keer
ge-gaan, wel merkwaardig en bewijst
we! dat men in gaat zien, dat de
groote corporaties wel kunnen ge
noodzaakt worden zich te wij» gen,
doch met in werkelijkheid verplicht
kunnen worden tot ontbind.ng over
te gaan.
Er gaan dan ook reeds stemmen op
tot staking der vervolgingen en d;e
verlangen dat, nu blijkt dat door de
verlangde ontbinding der trusts het
beoogde doei, verlaging van deu ie-
FEUILLETON
De Meesteres
van het Kasteel.
Naar het Enael.sch door
Max PembertOD.
3)
Wat er aan te doen Kun jo op
J» hor logo zien, Beetles Ik zou wel
eens willen weten, hoe laat het is
Ik draaide mijn horloge zóó, ilat
het maanlicht op do wijzerplaat viel,
en zei hem, dat het één uur was
waarop hij tusschen zijn bagage
zocht en een flcsch brandewijn met
een groote homp brood wist op tc
delven.
Di oom hierbij van hoe te soep,
Beetles, en zet er een v rooi ijk gezicht
bij, rei hij, als wij een beetje
geluk hebben dan zul je een omelet
en ragout bij je ontbijt hebben. Stei
je eens voor, wat oen mooi verhaal
je aan Kitty zult kunnen doen
tenminste «Is je niet in vleesrhhhk-
ken naai DuitscliJund gaal. Geluk
kig, dat ik je tegen het lijf liep,
oude jongen, of je zoudt op Kerstmis
met gekookte giroffo hebben gedi
neerd ca lood in je pudding gevon
den hebben.
Ik zou in elk geval op den vus-
*en grond geweest zijn.
Op den vusien grond en
voor den drommel, wat is dat
Dat is voldoende om iemand het hui
veren te Keren, is het niet? Kijk
eens, Beetles heb je ooit meer zoo
iets gezien
Het was zeker voldoende om een
man koude rillingen te bezorgen.
Daar schijnbaar nog geen bonderd
pas van on3 af zogen wij den vorm
van een ballon, gedragen op de wol
ken, en zóó duidelijk, dat het bijna
onmogelijk was te gelooven, dat liet
niets dan een spiegelbeeld moest zijn.
Elk gebaar dat wij maakten werd
honderdvoudig op dat mooie scherm
nagebootst. Harry scheen een mon
sterachtige reus ik was een spook
achtig wezen.
Toen de wolk voorbij dreef, ver
dwenen ballon en meuschen evenals
de beelden op het doek van een too-
verlantaarn. Het was in een oogen
bük voorbij, precies alsof zij hals
over kop tor aarde gevallen waren.
Een kwaad teeken, zei Harry,
met een huivering, die hij niet voor
mij poogde te verbergen, neem wat
brandewijn, Beetles, en tracht wut te
slapen. Ik zal de kogels in mijn
hoed opvangen, terwijl jij slaapt Ik
ben or eenmaal aan gewoon, om op
zeo de wacht te houden. Het ergste
is nu voorbij wij zijn de Duitsche
linies nu gepasseerd en als wij ver
genoeg gaan, zuilen wij zeker in de
Golf van .Biscaye vallen. Droom
maar van Kitty, oude j< ngen. Je
zult haar morgen zien, als wij er
ni' t uit vallen.
Die zeelui, die geen vrees kennen,
altijd opgeruimd van humeur zijn en
zonder er de aandacht op te vestigen
zooveel moed aan den dag leggen,
zijn rtaar nujn opinie de kranigste
avonturiers van de wereld, en ik heb
mij dikwijls afgevraagd, hoe ik in
Parijs had bunnen blijven leven, als
ik niet juist op het oogenbük van de
crisis Harry Spain ontmoet haiL Zoo
iemand gehoorzaamt men hij in
stinct het vertrouwen, dat hij op
zee en te land inboezemde, was liet
vertrouwen, dat ten opzichte vaneen
zeeman bijna altijd bewaarheid
wordt. Toen hij mij aanried te gaan
slapen, sliep ik als een kind. dat zijn
vader gehoorzaamt De koude kwam
mij te hulp en ik droomde niet, zoo
als hij mij voorspeld had, dat ik
doen zou.
Toen ik wakker werd w as de maan
ondergegaan en de duisternis volko
men. Ver beneden ons wees een en
kel licht een eenzame boerenhof slede
aan. Het was onmogelijk te geloo
ven, dat dit het land was van een
volk, dat oorlog voerde, en dat gewa
pende mannen hier de kinderen uit
hun huizen dreven en de huizen in
brand staken, omdat Koning en Kei
zer een verschil hadden gehad.
Heb jij nog geslapen, Harry?
vroeg ik hein, een beetje beschaamd,
dat ik er zoo gewillig aan had toe
gegeven.
Hij vertelde mij. dat hij minstens
veertig hazenslaapjes had gedaan.
Waar wij zijn n:ng eu airje-
weten, rei hij, hot Oostelijk
deel van liet land ken ik uit mijn
hoofd, maar dit Westelijk deel mag
de drommel halen. Als er hier geen
Pruisen in de buurt zijn, dan doen
wij het verstandigst, maar naar be
neden te gaan. Het zal veiliger zijn
in de duisternis. Wat zeg jij ei" van.
Beetles, zullen wij het er maar op
wagen
Het zou mij zeker heel aange
naam zijn. mijn voeten weer te voe
len, Harry.
Dan gaan wij naar beneden.
Help mij iutusschen wat en denk
er aan. dat je naar beneden springt
uls ik bet je zeg. Beetles.
Ik beloofde hem, dat ik als een
acrobaat zou spiingeu, en de hoop,
om aan die bittere koude te ontko
men, wond mij op als een teug wijn.
Ik stond rechtop in de mand naar
heui te kijken, terwijl hij bezig was
de kleppen te openen, om wat van
ons kostbaar gas te laten ontsnap
pen.
Nu ging de ballon naar beneden,
maar zóó geleidelijk, dat de aardo
met dat enkel licht er op wel naar
ons toe scheen te komen en wij niet
naar de aarde. Deze aangename da
ling had enkele minuien geduurd,
naar het scheen, toen hei geluid van
eeu stem \an beneden tot ens door-
diong, zoo vlak bij, zoo duidelijk, dat
liet scheen of de spreker naast ons in
de touwen zat
Voor den drommeldat zijn
Pruisen, schreeuwde Harry, ter
wijl hij een zak met zund naar zich
toetrok en den inhoud naar beneden
stortte. Drommels, wat een pech
Geef mij een hand. Beetles, en zeg
geen woord. Ja. er wordt geschoten
cn dat is een wenk. Ben je \an plan
een halve mijl ver 'e springen.
Beetles Help mij dan in de touwen
en ik zal kijken, welke schade er is
aangericht.
Het gebeurde ulles in een ondeel
baar kort oogenbltk, korter dan ik
kan vertellen het geschreeuw be
neden in plat -Duitscb, liet tikken van
de musketten, en hei geblaas van het
ontsnappende gas uil het zijden om
hulsel. Wat mij zelf betreft, ik meen
de, dat wij hals over kop naar bene
den vielen, en nooit in mijn geheele
leven had ik neg zulke ougenblikken
meegemaakt als die waarin Harry
Spain als ten kat in de touwen
klom, klauterend, slingerend, ver-
wenschiugen uitstootend als de echte
zeeman, die hij was
Toen eindciijk de benedenwaart--
sche beweging ophield, en een hand
lusschcnbeiden scheen te komen tus
schen de in and en zijn vijand, den
grond beneden, kon ik mijn hart met
onuitsprekelijke verlichting liooreu
kloppen. Harry echter bieef ondoor
grondelijk. Een man die driemaal
aan de Noordpool geweest was. en
die de zee in al haar gevaren cn hef
tigheid kende, kon den dood kalm
onder de oogen zien, waar hij hem
ook zou vinden. Op mijn vragen
keerde hij kalm naar de mand terug.
Ik geloof werkelijk, dat hij voor zijn
geluk behoefte had aan gevaar.
Een gevaarlijk oogeublik.
Beetles. Twee centimeters verder
naar links en wij zouden morgen
eikaars graf kunnen graven. Zij
schoten de touwen van de eene Klep
kapel en daardoor ging zij open. Een
schooljongen met een proppenschie
ter zou het er beter afbrengen. Wij
zullen wachten, tot het licht wordt,
oude jongen, en een kansje wagen.
Geef mij de flescb eens aan en laten
wij op de gezondheid der Pruisen
drinken die Duilsche mof zou ni t
eens met ringen naar messen op de
kermis kunnen gooienOp zijn ge
zondheid en die van zijn vrienden
Hij dronk en reikte daarna mij do
flcsch aan. Ik was le zenuwachtig,
om iets tot l em te kunnen zeggen, ol
iets te doen, dan wachten op oen dag,
n.et oen ongeduld, zooals ik nooit
meer undervonden had.
(Wordt vervolgd).
