te
e
KB
9
asi
m
iH
Ui
is
p
te
2!
jjj
i
I
m
IÜ
1
m
SS
ÉiÉ
ifi
tete
i
li
§j
jj
§jf
bte
u
iH
SS
g
te-te
•j
v
g§
p
Éi
li
te
fü
8
if
fï
n
j§
l
jjgf
j
•j
sen kon hij ook niet. Op 3e bals van
■de vereenigiiig verlangde hij van de
dames, die hij kende, dat ze met hem
door de zaal zouden wandelen
zwaarwichtige gesprekken met hem
voeren. Terwijl de muziek eon wals
of een polka speelde, sprak hij over
groote gebeurtenissen m de wereldge
schiedenis, of van het sociale streven
van sommige vrouwen, die haar niet
gebruikte kracht in dienst eener
goede zaak stelden. Zelfs waagde hij
het over de liefde te spraken op een
toon, alsof llannchen niet het flauw
ste begrip van de beteekenis van
woord had.
0, het was verschrikkelijk! Wat
had ze dezen Willy Krone al voor
grofheden geoogd, Maar alles stutte
af op zijn gevoel van meerderheid.
Daarentegen waren apotheker Ja
ger of Walter Schmidt heel andere
menschen. Ze vlogen, wanneer man
eens een stoel, een glas spuitwater of
iets anders noodig had. Ze danstein
heerlijk, wisten honderde compli
mentjes te maken en waren als go-
schapen voor goede, teedoro echtge-
nooton, vooral apotheker Jager d.e
zoo interessant naar kamfer en car
bol rook.
Twee en negentig, zei Hannchen
werkelijk verschrikt, toen zo weer
met haar stofdoek bij 't venstor was.
Daar beneden reed een bierwagen
met twee prachtige appelschimmels
voorbij.
Nu nog maar acht, dan zou do be
slissing komen. Als ze vanmiddag een
paar keereni den Ring op en neer
wandelde, werden het misschien
honderd. Het was maar goed, dat de
Ringapotbeek, waarin ineneor Jager
werkzaam was, zulk een breed uit-
staivenster had. Hoe d kwij ls werd
daar boven het roode kruis het ge
lokte hoofd zichtbaar van hem,
ze in 't geheim vereerde. En steeds
wierp hij de voorbij gangster een groet
toe.
Hannchen Lüders kleedde zich de
zen middag voor baar wan del. ng bij
zonder feestelijk. Als ze nu maar geen
vriendin tegenkwam, nu ze alleen
moest zijn met haar zoete verwachtin
gen. Ze had een weinig hartklopping,
toen ze den Ring een paar maal op
en neer was geloopen. Heden schenen
alle sch.mmels der geheele stad los
gelaten te zijn.
De acht, welke nog aan do volle
honderd mankeerden, draafden llann-
cucn in dan loop van een half uur
voorbij. En, 't was ais een besclukk.ng
van het lot, dat juist toen ze de Ring-
apotheek in het zicht had, de honderd
ste schimmel kwam.
Uanncheo begon te beven. Zo waag
de het nauwelijks het hoofd op te hef
fen toen z» tegenover het groote raam
mat 1 ït roode krus rtond. Als hij nu
groette, o, het geluk kon men zich
met voorstellen...
Maar er was niemand. Geen hoofd
niet lokken, geen lachende uiond,
geen groet uit de apotheek.
Hon#H-d. herhaalde Hannchen
zenuwachtig, terwijl ze verder ging.
Nu ga je langs een omweg naar huis.
Jo volgt de straten, waar je geen be
kenden jongen man ontmoeten kunt,
achter om het hospitaal en langs de
Kupfergrabeu...
Het was haar nu bijna of haar de
koorts in d« aderen gloeide.
Ze hep zeer vlug en zag geen voor
bijganger aan. Ze had zoo'n sterk
maar onbepaald gevoel van angst, 't
Was wel is waar belachelijk maar de
angst was er en bevleugelde haar
tred. Nu nog maar dien hoek daar
ginds om, het zijstraatje in, cn... zo
daclU niet verder, want om dien hoek
kwam een grijze hoed met een zwart
lint voor den dag. Slechts één droeg
zulk een gekken, grijzen hoed, slechts
één....! Als die een uu den hoed voor
haar af mocht nemen, dan... maar
neen, daar wilde ze u>ct verder aan
denken...
Hannchen maakte plotseling rechts
omkeert en snekle het eerste huis het
beste binnen. Het was eigenlijk slechts
een huisje, een heel klein, armoedig
huisje, maar het opgewonden meisje
bespeurde niets van den duffen reuk
op ile trap, die ze opliep.
Boven voor oen smalle deux met
vele reten bleef ze staan. Met een
paar minuten was het gevaar voor
bij, dan was Willy Krone beneden
bet huis voorbijgegaan cn kon haar
niet meer groeten. Hoe kwam hij toch
hier, hier in deze buurt?
Eensklaps kreeg Hannchen een he
vige» schrik. Iemand kwam de kra
kende irap op; het waren zware,
haastige voetstappen, misschien een
arbeider ,die hier woonde, misschien
een vagebond.
Het was echter geen van tweeën,
't Was een slanke man met ©en grij
zen vilten hoed met zwart lint op. Hij
kon bij het wegstervende daglicht
juist nog zien, hoe een in 't licht ge
kleed, bevend schepseltje tegen de
armoedige deur leunde.
Goeden avond, zei hij blij ver
rast, terwijl hij den hoed afzette, Jat
is werkelijk een hoogst zeldzaam en
onverwachte ontmoeting juffrouw
Hannchen.
Goe-den-a-vond, snikte liuiin-
cben.
Hij LI ©of verschrikt voor haar
staan.
Maai1 wat is er toch; waarom
schreit u; is de oude vrouw misschien
al
Hij sprak liet woord niet uit, maar
nam liet jonge meisje eenvoudig in
tijn armen.
Ziezoo... maar bedaar nu toch.
besle juffrouw Hannchen. Dat zijn
ook geen dingen voor een zoo teeder
en gezellig meisje als u... ziekenbe
zoek in dit buis. Het maait mij ge
lukkig, dat u een zoo goed hart hebt
en de oude vrouw Hauken wilde op
zoeken. maar., houdt u todh bedaard
als 't u blieft.
Hannchen rukte zich los. Wat was
dat zooeven geweest? Had Willy Kro
ne haar niet in zijn armen gehouden,
had hij niet met zachte vingers over
haar gezicht gestreken, over heur
haar en handen? Het was de eerste
maal, dat een man met haar in zoo
nauwe aanraking was geweest.
Uitgeput ging zo op de bovenste
trede van de trap zitten. Het kwam
niet bij haar op om in dit wonderlijke
oogenblik te liegen.
Ik wist in hot geheel niet, dat
de oude vrouw Hauken bier woont en
zoo ziek is, zei ze, ik ben maar op
goed geluk dit huis blnnengeloopen.
Hij keek haar verwonderd aan.
Maar waarom toch?
Ze begon te stamelen.
Dat... dat kan ik u niet zeggen.
Ga heen. als "t u blieft... ga toch naar
de oude vrouw...
Hij zag haar veranderd gezicht en
deed zachtjes het deurtje open, dat
voor liem was.
Maar u wacht... hé?
Ja, fluisterde ze.
Eu ze bleef werkelijk ineengehurkt
op de traptrede zitten. Het bloed
bruiste haar door de aderen, het
schemerde haar voor de oogen zoo
droef en toch ook zoo blij was ze te
moede....
Hij gaat naar een arme, zieke
ouw, dacht ze voortdurend, hij kan
niet dansen en niet vleien... alleen
weldoen kan bij...
Wat was de hand zacht geweest,
die over haar oogen gleed. En wat
kon hij hartelijk spreken. Het was
dus toch haar bestemming, 't was,
zooals het nu komen moest.
Toen de man na een klein kwar
tiertje weer uit het ziekenkamertje
kwam, was het bijna donker op de
eemde trap. Maar het meisje zat
gehoorzaam wachtend.
Hannchen, fluisterde hij.
Bent p... bon je voor mij ge
vlucht kind?
Het gebogen hoofd werd opgehe
ven.
Ja.
Omdat u... omdat je niet van mij
houdt Hannchen?
Zij schudde driftig het hoofd.
Onzin... zei ze.
De geschiedenis met de honderd
schimmels vertelde Hannchen haar
pas op de zilveren bruiloft
IN.
't N.)
De boer ea de advocaat
Bernard, oen rijke boer, was e
naar de markt te Ronnes gegaan en
toen hij, nadat do zaken ingedaan
waren, nog een paar uur lijd over
had, meende lnj dien niet heler to
kunnen besteden, dan door een advo
caat te gaan raadplegen. Dikwijls
roods was hem de naam genoemd van
zekeren nir. Palier de la Germondaie,
van wien do roep uitging, dal een
piuies al gewonnen was, als hij de
veidcdiging op zich nam; hij vroeg
het adios en vervoegde zich te zijnen
kantore lluo Georges.
Er zalen tal van cliënten en Ber
nard moest lang wachten, voor zijn
beurt kwam om binnengelaten te
worden. Mr. Patier de la Germon-
daie gaf hem een teeken om te gaan
zitten en vroeg hem, wat hom hier
heen voerde.
Wel, mijnheer de advocaat, be
gon do boer, terwijl hij zijn hand ver
legen ronddraaide, ik heb zooveel
goods van u gehooid, dat ik, nu ik
och in Reunes was, van de gelegen
heid gebruik wilde maken om uw
raad in te roepen.
Ik dunk u voor dat bewijs van
vertrouwen, mijn vriend, maar gij
zijt zeker in een proces gewikkeld?
Een proces? dat mankeert er
mar aan, ik ben er doodsbang voor
en ik, Pierre Bernard, heb nog nooit
met iemand ruzie gehad.
Is er dan een verdeeling van een
*feiiis aan de hand?
Met uw verlof, mijnheer de ad
vocaat. mijn dochter en »k hebben
den boedel maar onverdeeld gelaten,
daar we toch uit dezelfde rud clen,
zooals men dat noemt.
Moet er dan een koop- of ver
koop-contract opgemaakt wonden?
Dat kunt ge denken, ik ben niet
genoeg om te koopeu en niet aim
gonoeg om te verkoopen.
Maar. wat verlangt gij dan toch
van mij? vroeg de verbaasde rechts
geleerde.
Wel, dat lieb ik u al gezegd, mijn
heer (ie advocaat., antwoordde Ber
nard verlegen, ik wil e**.u consult
voor mijn geld natuurlijk omdat
toevallig te Ronnes was en van
zoo" n mooie gelegenheid gebruik wil
de maken.
Mr. De la Germondaie begon te la
chen, nam pen en papier en vroeg
den boer zijn naam.
Pierre Bernard, antwoordde de-ze
echt in zijn schik, dat hij eindelijk
begrepen was.
Hoe oud?
Bijna 40 jaar.
Uw beroep?
Mijn beroep? O. wat ik doe! ik
beu landbouwer!
De advocaat schreef een paai1 re
gels, vouwde het papier dicht en gaf
aan zijn zonderlingen cliënt.
Is 't al klaar? riep Bernard. Nu,
dat heet ik eerst zaken afdoen. En
hoeveel kost nu uw consult, mijnheer
de advocaat?
Drie francs!
Bernard betaalde zonder af te din
gen, groette en vertrok recht in zijn
schik, dat hij van de gelegenheid ge
bruik gemaakt had.
't Was al vier uur toen Bernard
thuiskwam en recht vermoeid door
den langen tocht verlangde hij er
naar zich in huis op zijn gemak te
gaan zetten, toen ©en jongen hein
kwam vragen, of het hooi dat twee
dagen geleden gemaaid en voldoende
gedroogd was, nog voor den avond-
binnengehaald moest worden.
Voor den avond? kwam hier de
boerin tusschenbeido, *t zou wel een
dwaasheid zijn om zoo laat nog te
gaan werken; 't kan toch morgen
evengoed binnengehaald worden.
De jongen maakte de opmerking,
dat het weer wel eens kon omslaan,
dat do paarden ingespannen waren
en dat er geen work meer voor de ar
beiders was. Maar de boerin beduid
de hem. dat de wind uit don goeden
hoek woei en dat hot donker zou zijn
voor men goed en wel begonnen wa«.
Bernard die beide partijen hoorde
redekavelen, wist niet goed, welke
zijde hij kiezen zou. toen hem plotse
ling liet papier van den advocaat te
binnen schoot.
Wacht eens, riep hij, hier heb ik
'n consult van een beroemden advo
caat. Het heeft nnj drie francs gekost
en zal ons nu wel uit de verlegenheid
helpen. Komaan, Thérese, jij kunt le
zen, vertel ons, wat er instaat!
D© boerin nam het papier aan on
las hakkelende voor:
Pierre Bernard, stel nooit uit
tot morgen, wat vandaag gedaan kan
worden.
De vrouw wilde nog bedenkingen
maken maar hij verklaarde kort en
goed, dat men geen consult van drie
francs haalde om het niet te gebrui
ken en dat men den raad van den
advocaat volgen moest. Hij gaf zelf
't voorbeeld ©n werkte aan het hoofd
van zijn arbeiders zoo dapper mede,
dat het hooi nog voor den avond bin
nen was.
Het toeval scheen het doorzicht
van den advocaat te bevestigen, want
's nachts veranderd 't weer en brak
onverwachts een hevig onweder los;
den volgenden morgen was de rivier
buiten haar oevers getreden en kon
men zien, hoe d© wild schuimende
golven 't pas gemaaide hooi mede
voerden. De hooioogst van bijna al
de boeren was vernield. Bernard was
een der weinigen, die liet behouden
h3d.
De ongedane ondervinding gaf hem
zooveel vertrouwen in den raad van
den advocaat, dat hij dien van dat
oogenblik af als zijn levensregel op
volgde en dank zij dien wijzen maat
regel oen der rijkste boeren uit den
omgeving werd. Nooit vergat hij den
dienst, dien nir. De la Germondaie
liem bewezen had; ieder jaar bracht
lnj hem oen paai' vette kippen uit
dankbaarheid ©n ioderen keer als on
der een buurpraatje de mannen der
wet tor sprake kwamen, herhaalde
hij, dat er niets in de wereld zoo
voordeolig was, als liet consult van
een advocaat.
(Contr.)
Men vertelt' dat ook de z.g. tegen
woordige redder van China, Joeansji-
kai, kort voor zijn afscheid het zijden
koord kreeg toegestuurd. Hij kon
het zich veroorloven de machthebbers
van het keizerlijk paleis, die hem op
deze manier uit den weg wilden rui
men, te hoonen en hun het zijden
koord terug te zenden met de opmer
king dat hij niet wist wat hij er mee
moest aanvangen. Hij moet er nog
aah heblien toegevoegd, dat hij een
goed zwaard had, om zulk© zijdien
koorden door te snijden. Zijn aan
hangers waren toentertijd zoovelen in
aan tad dat de regeering, waartegen
men voor de eerste maal zoo energiek
en boon end was opgetreden
angst on schrik het zijden koord be
hield en den geweldig© '.©val, zich in
zijn vaderland terug te trekken en
daar voor zijn gezondheid te zorgen.
Joeansjikai heeft zijn woorden waar
gemaakt en bet „zijden koord" wer
kelijk geheel vernield.
1IET ZIJDEN KOORD BIJ DE
CHINEEZEN.
Een der zegenrijkst© gevolgen van
de Chineescho revolutie voor de Chi-
ncesche burgers is, naar door ean
Chineesch diplomaat geschreven
wordt, daarin te zien, dat d© yer-
sclnikkingen van het zoogenaamde
„zijden koord", d. i. van den zelf
moord, door de revolutie ten einde zijn
gebracht. Ieder Chinees van aanzien
en invloed moest er dagelijks op ver
dacht zijn, dat liem van 't „paleis",
(daarmede is de keizerlijke familie
bedoeld) door ©en bodiende met de
vriendelijkste woorden ©en zijden
koord gezonden werd. welke het vree
sdij kste wapen van de Muntsjoekei-
zers was. Zij verstondon liet voortref
felijk zulk oen schrikbewind in to
richten, dat geen inensch 't gewaagd
zou hebben, ook maar in 't geringste
daar tegen op te komen.
Het zijden koord was ©en vreeselijk
symbool, dat overal waar het heenge
zonden weid, ontzetting veroorzaak-
to. Het koord kwam sluipend, zonder
schriftelijke mededeeliug van het
deel, alleen de boodschapper sprak
enkele bemoedigende woorden, als hij
den heer des huizes, voor wien bet
bestemd was, het koord overliandig-
de. Ten slotte deed bij er nog een
keizerlijken groet bij en verdween
dan. Do met het koord „gelukkig ge
maakte", wist wat hij te doen had,
als hij niet wilde worden gevangen
gonomen en niet vreesde voor de
vreeselijk© wraak der machthebbers.
Den dag na bet bezorgen van het
zijden koord kwam dezelfde keizerlij
ke beambte in 't huis. om met vrien
delijke glimlachen te vernemen naar
don „welstand" van den heer. Wee
hem, als hij dan niet reeds dit aaixl-
sclie tranendal verlaten had. hetgeen
door de huisgenooten aldus werd uit
gedrukt. dat hij geheel geleefd had
naar den wil van zijn heer. Hierbij
weid bijzondere nadruk gelegd op het
woord „had" om te kennen te geven,
dat liet leven voorbij was. Door spion
nen werd vastgesteld of die verzeke
ring wei in overeenstemming was
mei de feiten in het andere geval
word het huis overvallen, de huisheer
den kerker gesleept en zijn verino-
gua verbeurd verklaard.
Bijzondere gunstelingicn kregen in
de plaats vau hel zijden koord, de
opiumpiL Men weet, dat de jonge
Keizer Kuang-Su, welke eeiuge da
gen vóór den dood der Keizerin-We
duwe Tsu-Shi stierf, ook het bezoek
ontving van een boodschapper, die
hem een zijdon koord en ©en opium-
pil bracht, opdat de keizer zou kun
nen kiezen op welke manier hij ster
ven wilde.
Daar hij wist, met aan zijn noodlot
te kunnen ontkomen, nam hij de opi-
urupil in en stierf.
HANDBOEKJE TEN GEBRUIKE
VAN HEN. DIE ER NIET
AAN DOEN.
Ziedaar de titel van het hoofdarti
kel van de Matin". Het is geschre
ven door Maurice Prax en gesteld in
den vorm van vragen en antwoorden.
Zoo vvo er hieronder eenige van laten
volgen, doen we dat heusch in het
volle besef dat de politiek, die in het
genoemde „handboekje" bedoeld
wordt, enkel en uitsluitend Fransch
is en nereens anders ter wereld
wordt aangetroffen.
Wat is een politicus
Dat is een meneer, die niets is
en iets wil worden.
Wat wil"hij worden?
Kamerlid.
Wat is een Kamerlid
Een meneer, die minister wil
worden.
En wat is dan een minister?
Een meneer, die niet weer e<
voudig Kamerlid wil worden.
Vergeet u niet iets tusschen Ka
merlid en minister
0 ja de Senator. Do Senator is
een Kamerlid, dat negen jaar duurt.
Wat is eeu politieke meening?
Een plunjeDie men vaak ge
noeg moet verwisselen. Meestal trekt
men een reactionaire meening aan,
wanneer men bij rijke menschen uii
eten gaat. Wil men zich candidaat
stellen bij de verkiezingen, dan staat
een tameliik radicale meening beter.
Is men minister geworden dan schiet
men meestal dat zeer fraaie, zwarte
gewaad aan, dat „meening der re
geering'' heet. Want een minister is
bijna altijd ministerieel, vooral wan
neer hij voorzitter van den minister
raad is.
Wat is een ministerie
Een groep Senatoren en Kamer
leden, die het vorige ministerie om
vergeworpen hebben, om het te kun
nen opvolgen. Elk ministerie wordt
bestuurd door eeu voorzitter van den
ministerraad.
Wat is een voorzitter van den
ministerraad
Dat is iemand, die, wanneer zijn
ministerie gevallen is, geen deel ltau
uitmaken van de volgende combina
tie.
Wat doen de ministers
Zij doen wat andere ministers in
hun plaats zouden doen en wat zij
zouden verwijten aan de ministers,
zoo zij die ministers niet zelf waren...
Maar zo krijgen aan het bewind alie-
maal een uitstekend lesje, waardoor
zo heel wat verstandiger worden. Al
le Kamerleden ruoesten eigenlijk een
paar maanden minister zijn. Dan
konden ze de diagen, waar ze over
pralen, eens leeren kennen. Hoewel
dat voor sommigen hunner lastig zou
zijn. Zondags hebben de ministers
vrijaf. Ze maken daar gebruik van
om in veraf gedegen departementen
bronzen monumenten te gaan onthul
len, die opgericht zijn ter «ere van
dappere en onbekende burgers. Zij
verleenen dun telkens twaalf acade
mische palmen en zes lintjes voor
verdienste jegens den landbouw.
Vertel u ons eens van het Palais-
Bourbon.
Dat is een prachtig gebouw,
waar menschen, die niets te zeggen
hebben, druk praten en waar do
menschen die interessante dingen
kouden vertellen, hun mond nooit
open doen, uit vrees zich te compro-
mitteeren. In dat schoone gebouw
komen advocateu en geueesheeren
uit de provincie, nauwgezette eu ver
lichte vertegenwoordigers van een
groot gezelschap kiezers, het parle
mentaire bowlen beoefenen.
Wat is dat voor een spel?
Bij parlementair bowlen is de
kunst om met kleine balletjes, stem
biljetten genaamd, lieeren met roode
hoofden en zwarte jassen, die zielig
op de banken der ministers zitten, om
te gooien. De speler, die het grootste
aantal zwarte jassen omgegooid
heeft, krijgt een minsterie. Is hij daar
nog te jong voor, dan krijgt hij, bij
wijze van premie, 'n onder-staats
secretariaat. Hel aantal premies is
beperkt
Wat is een interpellatie?
Dat is een vraag, die een Kamer
lid doet over zaken, die hem niet in
teresseeren, aan eeu minister, wien
ze evenmin kunnen schelen. Toch
winden minister en Kamerlid er zich
over op tot aan het eind der ver
gadering.
Wat is een motie van vertrou
wen
Dat is ©en stemming, waarmede
afgevaardigden, die het kabinet om
ver willen werpen, te kennen geven,
dat z© vau plan zijn, dat niet dade
lijk te doen.
Wat verstaat uien onder meer
derheid
Meerderheid noemt men eene
groepeering van verschillende min
derheden. Hoe meer minderheden,
hoe sterker de meerderheid.
De commissie uit het parlement?
Kleine, afgelegen kerkhofjes,
waar men met staatsie, maar lijk-
statie, allo belangrijke kwesties be
graaft.
Alleen maar de belangrijke
kwesties
Ook de oude parlement sleden.
Moet men aan politiek doen
Ja. wanneer men absoluut
niets anders doen kan....
HET COUPEEREN BIJ PAARDEN.
Het bestuur van den bond der ver-
eenigingen voor dierenbescherming
van hei Duitsche rijk, heeft aan 38
landbouw-vereenigingen een schrijven
gericht, waarin het aandringt op af
schaffing van het dierenmartelende
coupeeren bij paarden.
In dez© circulaire wijst het bestuur
op het uiterst pijnlijke van de opera
tie en op de nudeelige gevolgen, die
het coupeeren voor de paarden heeft.
Deze mode, om de paarden van hun
staart te berooven, is gelukkig aan
het verdwijnen en in Engeland wordt
daar zelfs met energie togen opgetre
den. Geheel verdwenen is zij echter
nog niet Ook in Duitschland wordt
er strijd teg-en gevoerd. Het is bekend
dat in den keizerlijken Mars tal te
Berlijn geen gecoupeerde paarden
meer geplaatst worden en dat bij het
aankoopen van remontepaarden de
gecoupeerde niet in aanmerking ko
men.
Bij deze circulaire is gevoegd een
rapport van ©en Duitschon paarden
kenner bij uitnemendheid, den eer
sten luitenant Buhle, commandant
der bespanningsafdoeling veldartille
rie. Dit rapport betoogt de noodzake
lijkheid van ©en verbod op het oou-
peeren der paardeslaartan.
Onder de ernstige nadoelen, die "t
paard door het coupeeren onder
vindt.. noemt de schrijver o. m. de
volgende
Door de operatie worden de paar
den in hun karakter benadeeld, ang
stig, nijdig gemaakt, waardoor hun
behendigheid ©n geschiktheid voor
gebruik zeer vermindert.
De staart is ©en natuurlijk verdedi
gingsmiddel voor het paard tegen In
secten, die vooral in den zomer een
ware marteling zijn. En dan tracht
het paard zich van zijn pijnigers te
ontdoen door trappen, slaan en
stampen op den grond, waardoor het
lichaam zeer veel schade lijdt en
waardoor bovendien ziekten aan
beenderen, zenuwen, peezen en hoe
ven kunnen worden veroorzaakt.
En aan bot slot van zijn rapport
merkt luit. Buhle op, dat, waar do
lange staart voor een oogenblik las
tig is. men hot haar kan afknippen,
den staart kan opbinden, vlechten,
enz., zonder don staartwortel te ver
minken.
De heer Andrew Gordon French,
die volgens „Humf. Fin." reeds vroe
ger de aanwezigheid van platina in
de ertslagen te Kootenay ontdekte,
deelde kortelings mede, dat hij een
tot dusver onbekende metaalsoort
heelt gevonden, di© hij „Canadism"
heeft genoemdHet metaal wordt in
groot© kwantums aangetroffen en
heeft een hooge handelswaaixle. Het
is een platina-variëteit en zal voel
worden gebruikt ton dienste der we
tenschap. Aan alle groot© weten
schappelijk© instellingen ter wereld
wordt een monster van het erts toe
gezonden.
Ten bewijze, dat het Amerika voor
don wind gaat, deelt inen mede, dat
in dit jaar voor een waarde van 41
millioein dol!, aan edelgesteenten is
ingevoerd. Alleen in hot jaar 1906
werd voor een nog hooger bedrag in
gevoerd, al. voor 43.572.000 dolL
DAMRUBRIEK.
Alle correspondentie deze rubriek be-treffende, gelieve men te richten aan
den heer J. Meyer, Kruisstraat 34,Telephoon 1543.
Probleem No. 317 van
M. COE.
Zwart
Pi
w
W
m
W
-
Wé
'i'%
m
te/.'
m
Zwart schijven op: 8, 12, 13, 16, 20,22, 30, 35 en dam op 26.
Wit schijven op: 19. 29, 31, 33, 37,3S, 39, 45, 48. 49 en 50.
Probleem No. 318 van
BOMBèCKE.
-
A
H
m
te>
wm
„;i
te:
-
'4m
Zwart schijven op 3, 7, 8. 9, 10, 14, 16 19, 20 en 25.
Wit schijven op: 17, 22. 27, 28, 32, 33, 35. 38. 40. 42 en 43.
Oplossingen van beide problemen
woixlen gaarne ingewacht aan boven
genoemd adres, uiterlijk Dinsdag 26
December a.s.
Oplossing van probleem No. 313.
van den auteur: Wit 17-11, 33-29,
37-31, 32:21, 38-32. 48-43, 29-24. 40-35,
35:13. 45:1!
Zwart
Oplossing van probleem No. 314,
van den auteur: Wit 12-7, 22-18, 41-37,
43-39, 49:38, 32-27, 16:20. 35:2!
Goede oplossingen van beide pro
blemen ontvingen wij van de heeren
R. Bouw, J. Jacobson Azn., D. G. Ko
ning, W. J. A. Matla, P. Mollema, C,
Serodini.
M'
:A
;te-
/A.A.
tete.
te'
Zwart schijven op: 6, 9, 12, 16, 26 en 29t
Wit: schijven op: 27, 28, 30, 32, 37 en 38.
Bovenstaande stand, voorgekomen
in een gespeelde partij word remise.
Wij zouden gaarne van de liefheb
bers een studie ontvangen waaruit
bleek, dat wit had kunnen winnen.
30 December a.s. zullen wij de ont
ledingen publiceeren.
De Haarlenische Damclub houdt
haar bijeenkomsten ioderen Maandag
avond van 8 tot 12 uur ia bet gebouw
Nijverheid", Jansstraat 85, al-
het damspel zijn
„De
hier.
Liefhebbers van
daar steeds welkom.
Zij die zich bij deze club als lid wil
den aansluiten, kunnen zich daartoe
by liet bestuur opgeven.
