NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang, No. 3740
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. zaterdag 16 december 1911 c
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlemƒ1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland
Afzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem
n „de omstreken en franco per post
1.65
0.021»
0.37 Jd
0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. .6229.
DERDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. I4E0
In den Ylaamschen Schouwburg
De Noord Nederlander, dü naar
Brussel oen uitstapje maakt en Groot-
Nederlandsche neigingen heeft, kan,
als hij maar even den tijd heeft, niet
nalaten oen kijkje te nemen in den
Vlaainschen Schouwburg. Hij moet
vooraf, om te weten te komen of en
wat er gespeeld wordt, zekere volhar
ding bezitten, omdat de aanplakbil
jetten van uitvoeringen nergens vol
ledig zijn, zelfs niet in het bureau van
plaatsverhur.ug in den bazar van
Tietz. lleL beste is dus, naar hel ge
bouw zelf to gaan n te zien wat daar
wordt aangekondigd.
De Koninklijke Vlaamsche Schouw
burg in de Laekenstraat is een flink
gebouw, waarvan alvast merkwaar
dig is, dat het aan alle kanten vrij
staat en dus veel veiliger in gevul van
paniek door brand of ande. c oorza
ken, dan de theaters op den boulevard
en elders, die brutaalweg tusschen do
huizen zijn ingebouwd en daardoor
nergens een nooddenr bezitten, mis
schien hoogstens een aan den achter
kant van t looneel, voor de spelers.
Het publiek kan dus in gevul van ge
vaar alleen dooi- den ingang vertrek
ken, zoodat wanneer er ooit wat ge
beurt in deze pijpenladen, de gevol
gen vreeset ijk zullen wezen. De groote
Muntschouwburg alleen staat evenals
de Vlaamsche vrij op een plein.
De laalslo is van binnen niet zoo
ruim als men van buiten wel vermoe
den zou, hij is gauw vol en de bruin
roods verf, waarvoor tbeate'rdlrecties
een voorliefde schijnen te hebben,
siert do zaal niet op. Het schijnt, dat
do stichter dat begrepen heeft. Al
thans hij vervroolijkte het lokaal (en
ik mag wel zeggen ook het publiek)
met tweeregelige rijmpjes van groote
naïviteit. Een daarvan is:
Geld en goed
Geven moed.
Wat d/it met de muze der tooneel-
6peelkunst te maken heeft is niet heel
duidelijk. De argelooze toeschouwer
komt dan ook in de verzoeking ver-
dor te rijmen bijvoorbeeld1 aldus:
Geld noeli goed
W'eenen doel
Op den avond, dien wij voor ons be
zoek aan dezeu schouwburg bestemd
hadden, trad het eigenlijke gezel
schap, do troep die 'iet theater ge
woonlijk bespeelt, onder directie van
Willem Pothast, niet op. Wc moesten
het doen met een liefhebberij-gezel
schap, een van die tooneelmaat-
schappijen, wanraan Zuid Nederland
zoo rijk is. IIoSp in do Toekomst was
haar bescheiden naam. Evenals bij
ons liepen bestuurderen met hooge
hoeden en keurige ken teekenen van
hunne waardigheid in de zaal rond,
maar schenen met hun allen niet in
staat de voorstelling op tijd tc laten
beginnen, een euvel, dat wij .11 Noord-
Nederland ook wel kennen. Maar toen
het gordijn eenmaal gerezen was,
hadden we opnieuw gelegenheid waar
te nemen, hoe onze zuidelijke broe
ders en zusters komedie spelen met
meer talent en vooral met mcoi tem-
peramcyt. dan wij van de meeste on
zer eigen liefhebberijgezelschappen
gewoon zijn. Er beersehte een losheid
van l)eweging, een neiging tot groe-
peoring, due den regisseur tot eer
strekken, maar die hem onmogelijk
zouden gevyeest zijn, zonder hot bezit
van kneedbaar mate'riaal.
Met het stuk troffen wc het niet bij
zonder De Poel van den Vlaam-
schen schrijver voor het volkstoo-
neel Piet van Assche, is het verhaal
van een jongen boer, die door zijn on
mogelijk gicrigen en heerschzuchti-
gen vader zoo wordt onderdrukt, dat
hij hem, op aanstoken van een knap
weeuwtje, dat een heiberg houdt, in
den poel verdrinkt. Na de daad komt
het knagende berouw, dal zijn vrouw
en medeplichtige niet kan blusschen
en het einde is, wannéér ik het goed
heb begrepen, dat hij, in een bui van
razernij, de brandende lamp naar de
vrouw smijt, die zoo een vreeselijken
dood sterft.
De schrijver, die zijn publiek wel
kennen zal, heeft hel er in den dia
loog al zoo dik opgelegd, dut de spe
lers niet beter kunnen doen, dan wat
ingehouden te spelen. Dat deden ze
ook, het moet tot hun eer gezegd.
Daarbij spraken zc zuiver Neder-
landsch, heel wat beter dan de be
stuurder, die mijn vraag naar de ge
schiedenis der vereouiging beant
woordde met eeil O e 1 a n g d e
Oop bestaot? in het braafste
Vlaamscli, dat zich denken laat.
Do pauze was niet liet minst aan
trekkelijke deel van den avond voor
Noord Nederlanders, die Vlaamsche
manieren wilden zien. Het publiek
stroomde evengoed naar 't buffet als
bij ons to lande en de regendroppels,
die later flonkerden op het keurig ge
kapte haar van menige vrouw be
wees, dat zij blootshoofds, naar Bel
gischen aard. op straat waren ge
weest. Dat kapsel en de keurige
schoentjes zijn inderdaad do uiterlijk
heden, waar do Zuid Nederlandsche
vrouw van bescheiden stand het
meest om. geeft.
Dat hier geen publiek van rijke
mcnscheu zat bleek wel al uit het
programma zelf. „Bij iedere kaart op
voorhand genomen", zoo stond er,
„behoort eene gunstkaart van dezelf
de plaats." Het doet deuken aan den
premietijd van de margarine een
pond op een pond toe. Maar de Ne
derlandsche taal was heelwat zuiver
der gehouden, dan wij Noordelijken
zouden durven doen
„Kaarten zijn te bekomen", zoo
stond er, „in 't lokaal der Maatschap
pij I li den Tra p, bij de leden en
verders in de herbergen, waar plak
brieven hangen. Men kan alle dagen
zijn plaatsen voorbehouden in het lo
kaal, tot den dag der vertooning, mits
opleg van 25 centiemen. Den dag der
vertooning zelve, in het verhuurbu-
reel van den Vlaamschen Schouw
burg, van 10 uur 's morgens tot 6 uur
's avonds.
De niet voorbehoudene plaatsen zijn
niet gewaarborgd.
N. B. De Damen zijn verzocht, zich
van hunneu hoed te ontdoen, op de
Benodenplaatsen en den eersten rang
van den Eersten Balkoen."
Dit alles liet zich voor wie met Ne-
dcrlaodsehe taaineigingen bezield
was, aangenaam lezen. Het bestuur
zelf zou ons evenwel bewijzen, dat
we niettemin leefden in een Frunsehe
atmosfeer. Een van de bestuurders
kwam oj) het tooneel en kondigde
aan, dat er een,inzameling zou wor
den gehouden ten voordeele van een
vereeniging, die ten doel heeft volle
lucht voor de kleinen, „u ze
ker beter bekend", durfde de man er
bijvoegen, „onder den naam grand
air pour les pe tits'. En het
ergste was, dat niemand in den
schouwburg zich er over scheen to
verwonderen, dat de spreker meer
kennis van den Frunsehen, dan van
den Nederlandschen naam, bij hem
veronderstelde.
Zooiets moet aanstekelijk zijn. Het
bracht misscliien teweeg, dut een
blijkbaar Noord-Nederlundsche jonge
mail, met zijn vrouwtje in het. mid
den gezeten, mij in het Franseh,
met een dik Nederlaiidscheu klank
er aan. kwam vragen, of hij voor
zijn geld niet een te slechte plaats
had gekregen
Maar het gordijn ging op voor. het
nastukje, waarvan de Vlaamsche be
stuurder van do O o p mij al gemoe
delijk voorspeld had, dat het publiek
er om schateren en ik er niet veel
van begrijpen zou. De bravo man had
in allo opzichten gelijk. „Een Zon-1
derlinge Morgen" was geheel in Brus-
selsch dialect geschreven en het was
voor ons een zonderlinge gewaarwor
ding, om ons heen niets dan schate-;
rende menschen tc" zien en van alles,
wat daar op "t tooneel gezegd werd,
alleen maar een enkel woord in het
voorbijgaan op te vangen: „een moes,1
eed moes" wat plat Brusselsch is
voor een muis. Dat houdt op den
duur geen toehoorder uit, zoodat we
het einde niet hebben afgewacht. De.
mede-Noord-Nederlander, die onte
vreden was met zijn plaats, was met
zijn vrouwtje al eerder gevlucht.
Alles samen genomen-was het toch
geen onaardige avond, al ontbraken
hier de schittering van decors en
omgeving, die de boulevard-theaters
hebbèn op te leveren. Maar die be
stuurder met zijn grand air pour les
petits heeft mijn geloof aan de Zuid-
Nederlandsche taaizuiverheid toch
wel een schok gegeven. Het blijkt
ineer in Vlaandereiilundwie zich
deflig uitdrukken wil, meent aan de
Frunsehe taal behoefte te hebben.
J. C. P.
tiuiteniandsch Overzicht
De oorlog tusschen Italië enTurkije
Er wordt in de laatste dagen beet weinig gevochten. Er Is
evenwel een groote veldslag in voorbereiding.
Schieten de Italianen met dum-dum kogels?
ltatiaansche en Turksche gruwelen.
De revolutie in China.
De republiek zal worden uitgeroepen.
Van 't oorlogsveld.
Nieuws is er heden niet veel. Het
gaat op 't slrijdlooneel nogal kalmp
jes toe. Bliikbaar is het de stilte, die
aun een nieuwen storm voorafgaat.
In toonaangevende klingen te Ro
me is men absoluut
NIET TEVREDEN MET DEN MILI
TAIREN TOESTAND DER
ITALIANEN-
op het oérlogsterrein. Bij Tripolis is
het den Turken en Arabieren eelukt.
dc Italianen, tegen de Italiaansche
bedoeling in, gedurende het ongun
stige jaargetijde te dwingen tot den
opmarsch, door den zoogenaamden
terugtocht te aanvaarden naar een
gunstiger positie, die de straten van
ïipriis en Tripolis beheersclit. Deze
zelfde tactiek volgen de Turken en de
Arabieren nu in Cyrenaika, waar zij
voor Benghasi en Derna over 21.000
man beschikken, terwijl de Italianen
daar niet meer* dau 25.000 man heb
ben, waarbij ook in aanmerking
dient genomen te worden, dat het
terrein bij Derna veel ongunstiger is
voor de Italianen dan bij Tripolis. In
Rome is inen dan ook zeer bezorgd
over de a,s. gebeurtenissen bij Derna
en Beitgiiasi.
Daarom nieuwe vorslerkingen
In Naj?els zijn 10.000 man gereed
om de 'troepen in Cyrenaika tc ver
groeien. Wanneer deze in Noord-
Af rika aangekomen zijn. zullen de
Italianen totaal over 75.000 man be
schikken.
Verzekerd wordt, dat de Italiaan
sche bevelhebber m Cyrenaika er nu
ook over denkt, zijn troepen hande
lend te laten optreden. Ook den op
marsen beginnen, zooals bij Tripolis.
Lr is dus alle kans, dat 't spoedig
tot een groot gevecht komt.
In de laatste dagen hebben do
Turken voortdurend versterkingen
aan troepen en ammunitie uit Egypto
ontvangen.
DE 'ITALIANEN GEBRUIKEN
DUM-DUM-KOGELS.
Althans de Turken beweren het. Tot
staving- hunner beschuldiging een
beschuldigine is het, want de Haag-
sche conventie verbiedt hei gebruik
van deze 't vleesch openscheurende
kogels wordt medegedeeld, dat de
Turken van de Italianen verschillen
de kisten dum-durns veroverd heb
ben.
Ook komt er in de Italiaansche pers
een verhaal voor van ecu Arabier, die
op een verkenningstocht werd aange
houden, door Italiaansche soldaten
zwaar met de vuisten bewerkt en
toen in een kalkput gegooid.
Foei, Italianen 1
Maar.... ook loei Turken en Arabie
ren. Ajtiians als de Italianen waar
heid spreken. Ze beweren, dat op
nieuw bewijzen van
TURKSCHE EN ARABISCHE
WREEDHEDEN
gevonden zijn. Bij do bezetting van
Tadjoera vonden do Italianen lijken
van strijdmakkers, die gekruisigd
waren, terwijl andere lijken op gru
welijke wijze verminkt bleken. Deze
gruwelen zijn gepleegd met gevangen
genomen en gewonde Italianen.
ARRESTATIE VAN SPIONNEN.
Er werden in do stad Tripolis vijf
tien Arabische stamhoofden gearres
teerd, die beschuldigd worden van in
verstandhouding met den Turkschen
bevelhebber te staan. Ook zouden zij
gewichtige mededeelingen aan de
Turksche regeering hebben gedaan.
Deze Arabische hoofden zouden hun
dubbelzinnig spel zoo ver gedreven
hebben dat zij in Tripolis ter gelegen
heid van de Italiaansche overwinnin
gen een feestmaaltijd aanboden en
italiaansche officieren uitnoodigden,
hieraan deel te nemen.
DE KRETENSER QUAEST1E.
25 Kretenser afgevaardigden wa
ren aan boord van de „Piraeus" ge
gaan, om de vergadering der Griek-
schè Kamer te gaan bijwonen.
Fransclie soldaten hebben de afge
vaardigden evenwel teruggestuurd.
DE DARDANELLEN-QUAEST1E.
Uit Koustantinopel komt een heel
eigenaardig telegram, namelijkIn
een onderhoud tusschen den Hussi-
schen ambassadeur en den minister
president werd besloten de besprekin
gen over de openstelling van de Dar-
danelleu te beschouwen ais.... niette
hebben plaats gehad.
Commentaar overbodig
Da opstand In China.
Omtrent de g vechten, bij Sjitsjia-
tsjwang, waarvan in een telegram
sprake was, wordt nog gemeld, dut
de opstandelingen er eerst in ge
slaagd waren, een sterk verschanste
stelling in tc nemen op den Paits,
sjan, een bergketen, <Ü6 alle pass*
welke naar hot Sjansi-gebïed voer
beheerscht.
Door een omtrekkende beweging
moeten de keizerlijken die gewichtige
strategische stelling evenwel hebben
hernomen.
In regeeringskriugen te Peking
blijft do vrees, de opstandelingen te
eeniger tijd voor de poorten der stad
te zien verschijnen, nog groot. Thans
heet het, dat de geheele vloot van de
China-Merchants Company is gere-
quireerd, om do op Westersche wijze
georganiseerde keizerlijke troepen
uit z.uid-Cuina naar uen Yung-tso
over te brengen.
Hoe die Hoepen daar moeten ko
men, is een raadsel, want.... t groot
ste deel der Chineesche oorlogsvloot
heeft de zijde der opstandelingen ge
kozen.
Men verneemt uit Sjanghai, dat do
leiders dor revolutionaire partij be
sloten hebben, hedeu
DE REPUBLIEK TE PROCLA-
MEEREN,
met Soenjatseu als piesident.
De republikeinen maken, spoed met
het voorbereiden van een aanval op
Peking, wijl zij verwaenten, dat de
vredesonderhandelingen zullen uus-
lukkcn, omdat Joean Sji Kai vast
houdt aan den eisch, dat de monar
chie zal worden gehandhaafd.
Dit eo over PerziS.
Uit Teheran wordt geseind, dat 12
afgevaardigden van
HET PERZISCHE PARLEMENT
van plan zijn hun mandaat neer te
leggen, ten einde het huis onvoltallig
te maken, zoodat er geen besluiten
kunnen worden genomen. Hierdoor
zal de regeering in staat zijn het par
lement te sluiten en met Rusland te
onderhandelen, zonder de afgevaar
digden daarin te kennen
Te l'eheran is bericht ontvangen,
dat Turksche troepen de Perzische
grenzen overschreden hebben.
Er zijn nu al 4000 Russische solda
ten in Perzië en dezen moeten er da
nig huishouden.
HOE DE RUSSISCHE REGEERING
ER OVER DENKT.
De Russische minister van buitcn-
landsclie zaken heeft in een interview
o. a. verklaard
„De Rusland gedane verwijten in
de Perzische quaestie zijn volkomen
ongegrond. Wij hebben Perzië steeds
goede vriendschappelijke diensten be
wezen, en nooit wat tegen de onaf
hankelijkheid van dit rijk onderno
men. Het is niet te ontkennen, dat da
Russische regeering in 1907, als te
genwicht tegen vijandige invloeden,
zich genoodzaakt zag een zekeren
druk op het politieke leven van Per-
zie te oefenen. Maar na het sluiten
der Engelsen Russische overeenkomst
is de noodzakelijkheid, om zoo op te
treden, verdwenen- ij vermijden
iedere bemoeiing met het staatkundig
leven vun Perzie en onze eenigo
wensch is, dat in Perzië de orde
wordt hersteld, onder voorwaarde,
dat onze belangen en onze waardig
heid niét zullen lijden."
O, wal zijn de Russen tocli lief en
aardig. Wat zijn de Perzen toch on
dankbaar
Allerlei.
HEI' MAROKKO-DEBAT IN DE
FRANSCHE KAMER.
Gisteren werd het debat voortgezet,
maar nu was 't al heel onbelangrijk.
Het voornaamste was wat Millerand
zei. Hij toonde de noodzakelijkheid
van goedkeuring van het met Duilsch-
land gesloten verdrag aan, maar
wees er tevens op. dat maatregelen
moeten worden genomen ont te zor
gen, dut Duitschland niet
meer rechten in Marokko
k r ij g t dan andere mogend
heden en geen nieuwen
strijd kan uitlokken.
Verder verklaarde hij, dal Frank
rijk trouw moet blijven aan Enge
land, dat zijn steun was in moeilijke
oogenblikken.
Millerand werd levendig toege
juicht.
Het debat wordt heden voortgezet.
Nog altijd is er kans. dat
MINISTER DE SELVES,
de Frunsehe man van buiieulundsche
zaken, zal heengaan.
De Liberie meldt, dat De Selves
gisteren zijn outslug heeft mgediend,
maarde aanvraag onmiddellijk
weer heeft ingetrokken.
DUITSCHLAND EN DE PORTU-
ÜEESCIIE REVOLUTIE.
Do ofucicuse Noi'dd. A 11 g. Z e i-
tung spreekt de beweringen van
den socialist Fabri Ribas, in de
Matin gedaan over de bemoeiingen
der bune-ulandsche mogendheden in
zake het behoud der Portugeesche
monarchie, voor zoover het Duitsch
land betreft, beslist tegen.
r riUlLLE 1 OiN
Do anno Robertson stond vuïi do
koude te klappertanden. Hij luul een
heftige niesbui, tuen D 21 hem in
huis joeg. De laatste Weef met nog
een anderen agent de wacht houden,
en D 15 nam den ongelukkige» land
looper mee naar den politiepost, om
me'cen een inspecteur en detective te
waarschuwen. Toen de beide laatste
lieoren op Phillimore Terras 22 aan
kwamen, vonden zij den armen,
ouden Robertson bevend en nog hee-
lernaal blauw in bed. Hij had wat
wafms gedronken, maar zijn oogen
6trooniden over en zijn stem was heel
erg schor. D 21 was de eetkamer bin
nengegaan, waar Robertson hem de
schrijftafel had aangewezen met zijn
gebroken slot en omvergehaalde» in
houd.
Tusschen zijn m*zen door gaf Ro
bertson een verslag van hetgeen da
delijk na den diefstal gebeurd was.
Zijn meester. Mr. Ferdinand Knopf,
zei hij, was een diamanthandelaar eu
een ongetrouwd man. llij was al lan
ger dan vijftien jaar bij Mr. Knopf in
betrekking eu was zijn eenige interne
bediende, lederen dag kwam er een
werkvrouw om het huiswerk tc doen.
Gisterenavond dineerde Mr. Knopf in
het benedenhuis van No. 2G bij Mr.
Shipüjau. Mr. Sfaipm*>iT te is gl'GSU:
juWéliëP, die zijn zaak tn de Zuid
Audleystraat hoeft. Met de laatste
post kwam er een brief met het post
merk Brighton, en waarop stond
„spoed", voor Mr. Knopf, en hij (Ro
bertson) vroeg zich juist af of hij er
mee naar No. 26 zou gaan, toen zijn
meester terugkeerde. Hij sloeg een
blik in den inhoud van den brief,
vroeg naar zijn spoorboekje, cn te-
val hem (Robertson) dadelijk zijn
tusch te pakken en een cab voor hem
te bestellen.
Ik raadde wat het was, ging Ro
bertson na een nieuwe niesbui, voort.
Mr. Knopf heeft een broeder, Mr.
Ernilo Knopf, aan wien bij zeer ge
hecht en die bijna altijd ziek is. Hij
reist gewoonlijk van do eene bod
plaats naar de andere. Nu is hij te
Brighton, en is pas ernstig ziek ge
weest.
Als u zich de moeite wil ge
ven even naar beneden to gaan, dan
zal u den brief waarschijnlijk nog
le tafel in de hal vinden liggen.
las hem, nadat Mr. Knopf was
heengegaan hij was niet van zijn
broeder, maar van een gentleman,
die zich Dr. J. Collins leekende. Ik
herinner mij de juiste woorden niet
meer, maar natuurlijk zal u in de ge
legenheid gesteld worden den brief te
lezen Dr. J. Collins schreef, dat
hij plotseling bij Mr. Emüe Knopf ge
roepen was, dié, voegde hij cr bij.
«iel Veei ureii meer te leven had," en'
den dokter verzocht had zich dadelijk
met zijn broer in Londen >n verbin
ding te stellen.
Alvorens heen te gaan, waar
schuwde Mr. Knopf mij, dat er eenige
voorweroeu van waurde >n zijn
schrijftafel lagen hoofdzakelijk
diamanten, en drukte mij bijzonder
op liet liari toch vooral zorgvuldig 't
huis te sluiten. Hij heeft dikwijls de
verantwoordelijkheid voor zijn bezit
tingen aan mij overgoluten, en ge
woonlijk waren, er diamanten in zijn
schrijftafel, want Mr. Knopf heeft
geen vast kantoor in de city, daar
hij heel veel op reis is.
Dit was in 't kort dc inhoud van de
zaak, die Robertson met do noodige
herhalingen en breedsprakigheid
aan den inspecteur meedeelde. Alvo
rens naar bun bureau terug te koe
ien, kwam bet den detective en in
specteur verstandig voor, een bezoek
af te leggen op No. 26, bij Mr. Sliipi-
nan.
U herinnert ziel» natuurlijk,
voegde de man in den hoek er bij,
terwijl hij droomerig naar zijn eind
touw keek, de opwindende onthullin
gen van dit bijzondere "govaL Mr. Ar
thur Slupman is het noofd van de
fiimu Siiipman eu Co., een vermogen
de juweliersfirma, llij is weduwnaar
en woont heel rustig alleen op de
hem eigene ouderwotsclie manier in
hel iSifiyié. huis L het
a&ïi '/.ij'r'i tivéö getrouwde zoons over
latend, om hun stand od te houden,
passende aan de vertegenwoordigers
van zoo n vermogende firma.
Ik heb Mr. Knopf nog maar heel
kort gekend, zei hij tot den detective,
Hij verkocht mij eens of tweemaal
twee of drie stee non, meen ikmaar
wij zijn beiden ongetrouwd, en wij
hebben dikwijls samen gegeten. Gis
terenavond dineerde hij bij mij. Ilij
had dien muidag heel mooie Brazi-
liaansche diamanten ontvangen,
naar hij mij vertelde, eu wetend hoe
druk bet op mijn kantoor met bezoe
kers is, had hij de steenen meege
bracht, misschien hopend zoo tus
schen neus en lippen door nog wat
zaken te doen.
Ik kocht voor 25000 pond waarde
van hem. voegde de juwelier er bij,
alsof hij van evcii zooveel centen
sprak, en gaf hem over onze dinerta
fel heen een chèque voor dat bedrag.
Ik geloof, dat wij allebei met onzen
koop ingenomen waren, en wij beze
gelden hem met een flesch port van
'48. Mr. Knopf verliet mij ongeveer
om half tién, want hij weet, dat ik
heel vroeg naar bed ga, en ik nam
mijn uieuwkoopje mee naar boven, en
sioct het ui dc brandkast, ik heb
mets van het loven in het Park ge
hooid gisterenavond. Ik slaap op de
tweede verdieping aan den voorkant
van het huis, en <Lit is het eerste, wat
Ïk noor "van net verlies van den ar
men Air. Knopf....
Aan dit punt van zijn verhaal go-
komen, zweeg Mi'. Shipman plotse
ling en werd zijn gelaat doodsbleek.
Met een haastig woord van veront
schuldiging verliet hij zonder verdere
plichtpieguigen de kamer, ca de de
tective hoorde hem snel »Le trap op-
loopen.
Minder dau twee minuten daar
na kwam Mr. Shipman terug, llij
behoefde geen woord te zeggen bei
den, do detective en de inspecteur,
zagen dodelijk aan zijn gezicht, wat
er gebeurd was.
De diamanten.... hijgde hij. Ik
ben bestolen I
HOOFDSTUK V.
Een nachtelijk
Avontuur.
Nu moet ik u vertellen, ging de
man in den hoek voort, dat ik dade
lijk nadat ik het verhaal van don
dubbelen diefstal had gelezen, dat in
de vroege avondbladen stond, ik da
delijk aan het werk ging en op ©en
goede gedacht© kwam ja voegde
hij er glimlachend bij, opmerkend,
hoe John Burton naar het stuk touw
keek, waaraan hij weer bezig was,
ja met behulp van dit kleine Hulp
middel bij logisch denkon maakte
ik op, hoe ik te werk zou gaan, om
den sliminon dief te onKteKKGP, él-?
iil éen enkelen nacht een klein ver
mogen had meegenomen. Natuurlijk
zijn mijn methodes anders <l«n die
van een Londenschen detective hij
heeft zijn eigen wijze van werken.
Degene, die deze zaak leidde, onder
vroeg don ongelukkigen juwelier heel
nauwkeurig over zyn dienstboden eu
zijn huishouden in het algemeen.
Ik heb drie dienstboden, ver
klaarde Mr. Shipman, waarvan er
twee al veel jaren hier zijn de eei:<',
het kamermeisje, is hier nog maar
kort in dienst zes maanden onge
veer. Zij werd mij door een vriend
gerecommandeerd en bevalt mij uit
stekend. Zij en de werkmeid zijn sa
men op één kamer. De keukenmeid,
die mij al kende, toen ik nog een
schooljongen was, slaapt alleen al
le drie de dienstboden slapen op de
bovenverdieping. Ik deed de juwoelen
in mijn brandkast, die in de kleedka
mer staat, achter slot. Mijn sleutels
en horloge legde ik, zooals gewoon
lijk, naast mijn bed. Meestal slaap ik
heel licht. Ik kan niet begrijpen, hoe
het heeft kunnen gebeuren maar
het is beter, dat u eeiis boven komt
kijken naar de brandkast.
(Wordt vervolgd).
