NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang. No. 8766
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 19 JANUARI '912 B
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
ABONNEMENTEN
P12R DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Pranco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers 0.02 M
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 M
n de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groofe Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie72d.
Drukkerij: Zuider Buitenspaatne 12. Telefoonnummer 122.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1477
Hederlandsche Asplialtfabriek.
Toen ik verleden jear Mei te Arn
hem was. om daar te hooren en te
zien, wat het gemeentebestuur daar
doet voor asphalteering, trof ik er
juist den heer Keij, een der eigenaars
van. de Nederlandsche A'sphaltfabriek
te Maassluis, die bezig was toezicht
te houden op het leggen van asphalt-
tegeis. Hij had toen de vriendelijk
heid, mij uit to noodigen, zijn fabriek
eens te komen zien. Zóó snel gaat de
tijd, dat ik dezer dagen pas gelegen-
-_heid vond. daarvan gobruik te ma
ken. Want het onderwerp is nu actu-
eeler dan ooit te voren. Het voorstel
van B. en W. tot bestrating van den
Anegang is Woensdag wel op de agen
da gebleven, maar zal nu toch bin
nen een paar weken wel worden be
slist. Niemand zal er zich, hoop ik,
tegen verzetten, met de bewering, dat
een andere straat het eerst aan de
beurt behoort te komen. Laat ons toch
dadelijk nemen, wat geboden wordt,
en niet twisten over eerstgeboorte
recht ihnar wel de oogeu open
houden en scherp letten op wat wij to
wachten hebben, n adat do Anegang
geasphaTtoérd zal zijn. Kruisweg,
Kruisstraat, Bartcljorisstraat, Groote
Houtstraat roepei);om 't hardst om
vernieuwing van pTavéisel. En tidch
zou het eeu groote fout wozen,wan
neer op dit oogenblik die bestrating
niet het tot nu toe gebruikte mate
riaal, keien, werd vernieuwd. Gebeurt
dat; da.n -krijgen wij daar in geen tien
of twintig jaar asphalt men zal
immers zeggen „de nieuwe keien lig
gen er pas
Dat moet niet en mug niet. Veel
liever sukkelen wc nog wat voort met
eeu slechtbestratcii verkeersweg, die
zco nu en dan maar een beetje wordt
opgehaald, wanneer daardoor kans is
op asphalt over twee jaar.
Waarschijnlijk stelt menigeen er
belang in, nu ook eens te weten, hoe
asphalt voor het gebruik geschikt kan
worden gemaakt. De Nederlandsche
Asphallfabriek is de eenige in ons
land, daar in Amsterdam allee» een
agentuur van The Neufchatcl Asphal-
te Cy. gevestigd is en de firma Stein
en Takken te Utrecht zich meer in t
bijzonder bezig houdt met asphalt
vcor dakbedekking.
Het was Dinsdag koud iu Maas
sluis. "t Ligt er toch al in oen kouden,
vlakken uithoek, zoo tusschen Schie
dam en den Hoek van Holluud. en
toen we op den stcigor van de fabriek
een kijkje namen van het mooie ver
gezicht over den Nieuwen Waterweg,
waar je bij helder weer zelfs don Briel
kunt zien Ijs?—, joeg dg Kt.jüpéhüp
Oostenwind ons toch gauw weer naar
binnen, in de ruime lokalen van de
voormalige vischolie-fabriek, die de
heeren Keij drie jaar geleden voor
hun bedrijf hebben aangekocht en in
gericht.
Prachtig ligt het gebouw tusschen
het station en daarmee door een
spoortje verbonden en den Waterweg
in. Op het terrein groote heuvels van
Siciliaanschen kalksteen, die tot as
phalt worden verwerkt.
De beste qualiteit is zacht, zóó, dat
in gewone temperatuur met een pen-
nemes stukken er van kunnen worden
i afgesneden. Dezen keer was ze door
do kou wat harder geworden, maar
toch ging het gewone zakmes er nog
doorheen.
Het proces van bewerking is een
voudig. Met de hand worden de stuk
ken in een soort van molen gewor
pen, die ze vermaalt, daarna wordt
het poeder langs een Jacobslndder
omhoog gebracht, daar gezeefd en
eindelijk in zakken gestort, die dicht
gebonden en zoo afgeleverd kunnen
worden, of tot tegels worden ver
werkt.
Bij het vermelden van mijn Arn-
liemsche ondervindingen is al mede
gedeeld, dat en waarom tegels te ver
kiezen zijn boven het gebruik van
gewone poeder-asphalt. De voornaam
ste reden kunnen we haast dagelijks
in Amsterdam waarnemen. Daar
wordt het poeder in groote ketels
verwarnjd, daarna op de onderlaag
van beton gestreken en eindelijk vlak
gestampt, een tijdroovende methode,
die bovendien voor voorbijgangers en
omwonenden een ware plaag is. De
scherpe stank dringt overal in de hui
zen door, komt zelfs in de open lucht
al van ver den wandel aai- tegemoet
eu maqkt het asphalteerend personeel
met zijn toestellen tot gasten, die men
!t liefst op den rug wil zien.
Bij het tegol-asphalt wordt een
groot, hot meest hinderlijke deel van
den arbeid, binnen de muren van de
fabriek verricht. In de Maassluischc
fabriek heb ik de eenvoudige bewer
king gezien. 1-Iot asphalt-poeder werd
naar een ander lokaal gebracht en
daar verwarmd, om het vocht, dat er
nog in zit, te doen verdampen. Daar
na wordt het poeder gestort in vor
men van veelal 25 bij 25 c.M., vervol
gens onder zwaren druk gebracht
(gewoonlijk 125 atmosfeeren) en ein
delijk op vernuftige wijs uit de vor
men gelicht Dan is de tegel klaar,
nog warm en, hoewel hij met eon ha
mer niet stuk te slaan is, nog zóó
zacht, dat het doorsnijden met een
handsnijtoestel gemakkelijk is. Nader
hand, iu afgekoelden toestand, gaat
dat doorsnijden zco heel gemakkelijk
niet meer. maar met wat kracht lukt
het toch en dat is ook noodig. Niet
elke straat heeft de vriendelijkheid,
precies uit te komen op breedten van
25 c.M., zoodat het noodig is, pas
stukken to snijden.
Met een laagje specie {in Arnhem
zag iH üttt BÏÜ.ÏB#i gsbruikcii; wóA-
den de tegels op het betonbed gelegd,
wat gauwer gaat dan het uitstrijken
van het gesmolten asphalt en boven-
Psycbometrische séance.
li.
De heele zaal zat in stille verbazing
naar de wonderlijke meedeelingen
van Mr. Peters te luisteren. En
zeer gespannen hoorde men naai-
de korte zinnetjes van het EngeJschc
medium en de vloeiende en juistoj
vertaling van den heer De Fremery.
Mr. Peters deed zijn meedeeüngen
zonder veel ophef. Maar moeilijk toch.
hoewel heel du.delijk, ontwrong hij
zichzélf de woorden. Van een trance-
toestand was bij hem geen oogeublik
iets te bemerken. Wel wus het te
zien, dat hei mecLuni zicli zeer intens
de individu, d.e hij om-en-bij zch
voelde, inleefde Maar overigens toon
de Mr. Peters zich zeer normaal, eri
bkek, ook tijdens hij meedeeüngen
deed omtrent een geval, wel in ge
meenschap te staan met de menschen
om hem heën.
Een der merkwaardige beschrijvin
gen van Mr. Peters was d.e welke
hij deed, naar aanleiding van eenige
brieven, in poriood geschreven. Deze
brieyen waren hem door een daine uit
het publiek ter hand gesteld.
ILei medium sprak ongeveer aldus:
Twe© invloeden doen zich ge
voelen, nu ik deze brieven in handen
neem... De br.even zijn vlug neerge
schreven, als gaf de schrijver gevolg
aan 'n aandrang om zich onmiddellijk
te uiten. De schrijver was iemand vol
van gedachten, hij trachtte zich klaar
en duidelijk uit te drukkenIk
voej^da.t yan den schrijver meer een
geestelijken, dan een persoonlijken
in vloeduitgaan
Het is, alsof ik hier mediamiek
schrift in de hand houd... Ik zie twee
persoonlijkheden. De gedachlén van
don een zijn neergeschreven door do
handen van den ander, de gedachten
zij'n van den geestelijken persoon..."
Gevraagd werd aan de damo, of dit
waai- kon zijn. Onder groote verras
sing de'r aanwezigen, dce'de de dame
mede, dat Inderdaad do brieven dooï
een medium waren geschreven.
Mr. Peters had dus juist gezien, dat
hier twee persoonlijkheden (de gees
telijke invloed, die het medium ge
dreven zou hebben tot schrijven en
het medium zelf).
Ik zal verzwijgen, wat de heer P.
zeide pver het karakter van don per
soon, d.e door het medium geschre
ven had. AJleen dit nog, dat hij bij d.t
govai juist meedeelde, dut deze per
soon voor het overlijden „last hud
aan de borst en moo.hjk ademde'
Het beeld van liet medium stoud den
psychometrist met zoo helder voor
den geest.
Een ouderwetsch zilveren 1 torloge
gaf aanleidmg tot een persoonsbe
schrijving, waaruit men z en kon, hoo
nauwkeurig Mr. Peters detailleerde.
B v. dit: „De man, dien :k voor mij
zie, draagt zwarte kleedij, zijn vest .s
lager uitgesneden, dan wij die tegeu-
woord.g dragen." „Deze man heft
vroeger het horloge gedragen. Hij is
óverieden tusschen de aö en GO jaar,
maar dat zie ik niet duidelijk".
„Deze man was een goed vriend
van den tegenwoordigen drager van
het horloge", ging hij voort en ver
volgde dan:
„Nu zie ik den tegénwoordigen
drager. Het is mij, of u in twijfel ver
keert ovor iets. U hebt moeilijkheden
gehad do laatste jaren... Wat is mij
niet duidelijk... U bent het' nieuwe
jaar ingegaan vol verwachting, wat
dit jaar u brengen zal Nu heb ik
een boodschap aan u, van den ouden
man. die. *t horloge vroeger droeg.
Hij zegt u: wees niet bezorgd*De zaak
die u moeilijkheden oplevert, zal Zich
ophelderen. Ik zie', besloot Mr. Pe
ters, „een wolk; maar daarachter is
de zon. En naarmate die doorbreekt'
trekken de wolken op."
Een reukflacon met gouden stop
gaf Mr. Peters een gevoel van rust,
bij 't aanraken, 't Was een mooi
zacht karakter, dat van de eigena
res. Het medium zag hoar buiten op
't land in een oud landhuis. Het huis
was met zeer hoog, makr de kamer,
waarin zij zich bevond, was ruim en
goed gemeubileerd. In die kamer
beerschte een atmosfeer van rust. De
vróuw, die hij voor zich zag, zat aan
een groote tafel. Zij was met groot
van gestalte, had een rond gezicht,
grijs haar, donkere oogen en breede
handen.
Mr. Peters vertelde daarbij, dat hij
in de zaal, bij den heer, die do fla
con gegeven had, een vrouw zag
staan. Óf die met hot flaconnetje iets
to maken had, wist hij niet. Zij was
gestorven tusschen de Gü en 70 jaar
oud. Ook vaii deze dame gaf hij een
nauwkeurig signalement. Voor zrj
stierf hep de dame moeilijk. Zij was
een sympathiek mensch, die veel
van kinderen en dieren hield.
Ook deze beschrijving klopte geheel.
Bij een andere medeueoling. klaagde
het medium, dat. hij ae pijn, die de
persoon, welke hij beschreef, voor
den dood geleden had, zoo sterk voel-
'de, dat hij een oogenblik rust móest
nemen.
Mr. Peters verklaarde omtrent de
zen geestTweemaal is hij u reeds
verschenen maar gij oen dame
hebt hem met herkend. Nu.is hij van
avond terug gekomen, omdat gij het
vandaag gewild hebt. Dezen heelen
dag hebt gij tuin hem gedacht. En
vanmiddag, om drie uur, hebt gij ge
zegd „Als je kunt, kom dan van
avond
„Ik zie ook een vrouwengestalte, een
vrouw, d;e tusschen de 15 en 55 jaar
oud overleden is. Zij was aan kan
ker gestorven." Bij de persoonsbe
schrijving deelde Mr. P. mee, dat de
vrouw eenige tanden miste.
Toen ver-volgde hij „Zij staat daar
in uw nabijheid en zij zegt u „Ik
dank u voor wat ge geaaan hebt, voor
mij. Ik leef (geestelijk) en ben niet
dood. Ik weet alles, wat ge na mijn
overgang gedaan hebt, en ik dank u
daarvoor."
De dame deelde mede, dat zij de
beschrijving geheel begrepen had.
Het eenige geval, dat niet geheel
begrepen werd, door den betrokkene,
betrof een klein medaljon met een
portret en een haarlok er in. Als ik
het wel begrepen heb, was het haar
van een dame én bet portret van eeu
ander.
Omtrent de darne gaf Mr. Peters
weer een uitvoerige omschrijving,
waarin wel merkwaardig ais finesse
was, dat zij eeiï goed maal kon toebe
reiden. Ook het medium v oelde, dat
't hier twee personen sold. De man.
uien TlJ lü uëu gêéSt'zag," WuS èèn
welgestelde landbouwer, die Jan heet
te. Hij had een z.g. scbippersbaardje
en miste eenige tanden.
Degeen, die 't medaljon gegeven
Onze Lachhoek
UIT DEN AARD DER ZAAK.
Verontwaardigde vader. Ik heb
genoeg van dat gezanik. Nu ben je
al zes maanden geëngageerd. Heeft
hij nu wel ooit over trouwen gespro
ken.
Dochter. U moet geduld hebben,
papa. Denk er aan, hij is tooneel-
speler.
Veronlwaardigedé vader. Wat
heeft dut er nu tnee te maken?
Dochter. W el, bij is dol op lan
ge engagementen.
VOLGENS DE LETTER.
Rechter Waarmee hou je je nu
bezig, beklaagde?
Beklaagde lk? Ik snuit op 't
oogenblik mijn neus.
Bezens. Waarom zit de gastheei
toch den heelen avond op dezelfde
plaats op do canapé?
De vriend des Huizes (zachtjes).
Omdat er een gat in i^.
luid, zeide, dai de beschrijving der
dame wel uitkwam, doch den land
bouwer kende hij niet. De heer Pe
ters gaf zich veel moeite om dezen
man kenbaar te maken. Reeds was hij
met.eeu volgend voorwerp bezig, toen
bij weer op den landbouwer terug
kwam. Hij vertelde nog vanheni, dat
hij er warmpjes in zat, dat hij een
donkerbruin paard had bezeten en
zeer gesteld was op eeu bruinen
hond;
Maar nog wist de vrager niet, 'wie
bedoeld werd. Het medium verzeker
de, dat hij 't weten zou, eer de week
om was
Weer eon volgend geval betrof, zoo
als rriij later bevestigd werd, een
overleden stadgenoot^ die zich veel
met spiritisme bezig hield
Een der familieleden had een ring
gegeven, die aan don overledene had
behoord. En Mr. P. voelde blijkbaar,
dat bij niet een spiritist te doen had.
Hij vertelde ril. van den doode Zijn
geest heeft getracht u te verschijnen;
vannacht is dat weder gebeurd. Toen
hij overging was de (lichamelijke)
dood geen verrassing voor hem hij
was,zich volkomen bewust van den
overgang."
Over deze beschrijving vertelde de
dochter van den overledene mij la
ter nog het een-en-ander, dat ter be
vestiging strekt van het door Mr. Pe
ters meegedeelde. De heer P. zeide
„De j>orsoon zegt „Ik ben geen
vreemde hier Dat was volkomen
juist, want mijn vader, aldus de
dochter, was een van de oprichters
van de spiritisten-vereeniging. die
dezen avond georganiseerd had. Bij
de karakteristiek had Mr. Peters over
zijn zaken-doen een beweging met de
hand naar den raus gemaakt, als
rook bij aan iets. Dit nu was een
kenmerkende beweging van den over
ledene. die drogist was, dat hij als
men met een fleschje kwam, om" iets
te halen, er eerst aan rook, om ie
weten, wal er vroeger iu gezeten had.
Ook de verschijning hier in 't pu
bliek, vond de dame van groote be
langrijkheid. Zij had nl. vóór den
dood van haar vader met dezen afge
sproken, dat hij als hem dat mo
gelijk was, na het overlijden zou ma-
riifesleeren, desnoods in het publiek.
Dat hü dit peda en hod, --"'"tg.
van" veel belang. Overigens verklaar
de de. dame mij, dat de levensbeschrij
ving van haar vader, die in twee
fasen gegeven was, volstrekt juist
was.
rfcUlLLfclON
Het Nest van den
Sperwer.
Een roman uit de 17de eeuw.
Naar het En gelach door
de schrijfster van „de
Ho ode Pimpernel" enz.
9)
Maar er bestaat geen vriend
schap zonder verlrouweu, ant
woordde zij. Verlei mij uw droom.
"Waartoe zou hél dienen U zou
er om lachen en daar zou u gelijk
iu hebben ook.
Ik zou nooit lachen oui hetgeen
u verdriet doet. zei zo zacht.
Verdriet antwoordde hij met
een kort lachje, waar iets van zijn
govvono bittere stemming in door
straalde. Verdriet? 'l Kan zijn I
Toch weet ik dat ternauwernood.
Denkt u, dat do arme boerenjongen
verdriet zou hebben, omdat bij had
gedroomd dat de tooverprinsos, die
hij uit de verte in stralende schoon
heid had gezien, op een mooien zo
merdag vriendelijk en welwillend te
gen hem was geweest Het was niets
dun een droomherinnering toen hij
wakker werd. was zij verdwenen....
weg uit zijn gezichtskring.... verbor
gen voor hem door een slagboom van
goud.... en vlak voor dien slagboom
stond zijn trotsdie eerst met ge
weld vernietigd zou moeten worden,
eer hij do orinses kon bereiken.
Zij gaf geen antwoord. Alleen boog
zij haar bekoorlijk hoofdje, opdat hij
do tranen niet zou bemerken, die in
haar oogen waren opgeweld. Overal
nm hen heen scheen het bosch dich
ter en donkerder te zijn geworden,
terwijl van verre de spookachtige
stem van de ver-verwijderde zee iets
mompelde van de oneindigheid, en
van het meodoogenlooze van 't Nood
lot
Zij konden elkaar niet heel duide
lijk zien, toch wist zii. dat hij haar
aankeek met een uitdrukking van
liefde en verlangen, die in haar eigen
hart groote sympathie opwekte en
hij wist, dat zij schreide, dat er iets
in dat schijnbaar schitterend en ge
lukkig jong leven was, waardoor dit
bekoorlijk hoofdje neerhing als on
der een zsvaren last van zorgen.
Een gebroken zucht ontsnapte aan
haar lippen, of was het het zuchten
van den wind in de olmen
Hij was vervuld van wroeging bij
do gedachto dat hij haar aan het
schreien gebracht zou hebben.
Suo mijn kleine, mooie Sue,
fluisterde hij, zelf verbaasd over
dien in 't geheel-geen stank oplevert
Natuurlijk zijn er dan nog voegna-
den, -maar dio verdwijnen heel spoe
dig, zoodat de asphaltbaan één glad
vlak oplevert.
De tweede qualiteit bitumineuze
rotssteen diént voor het maken van
z.g. giet- of strijk-asphalt en wordt
gebruikt voor pakhuisvloeren, per
rons, trottoirs, enz. Op de plaats waar
hij gelegd moet worden, wordt hij
gesmolten en. onder bijvoeging van
grint, steenslag of zand uitgestreken.
Deze steensoort is harder dan de
onder. Toch heeft de vindingrijke
mensch kans gezien, hem in den let
terlijken zin van het woord „klein te
krijgèn". De brokken werden weer in
een anderen molen .gebracht, die ze
als een tandenknersend monster
kraakt. IIü is met een hek omringd,
omdat dc sterke tanden soms, als 't
ware in wilde woede, een brok van
den harden steen terugwerpen. Na de
maling il de steen tot steentjes ver
gruisd met eon weinig poeder er bij.
Door een iange buis worden de steen
tjes verdeeld en komen vandaar in
een zoogenaainden pendelmolen, ge
vormd door tegen elkaar slingerende
hamers, die onder even heftig lawaai
als de eerste breker, de kleine stukjes
verbrijzelen. Als deze twee werktui
gen in gang zijn, kan niemand zich
in do buurt verstaanbaar maken.
Slót van de bewerking is, dat het
poeder door een transporteur naar de
kookketcls wordt gebracht en daar
boven .stevige vuren tot. een. brij .ge
maakt, om eindelijk in ronde vormen j
te worden uitgegoten. Dan is hot pro
duct klaar voor. de verzending.
Het is dus duidelijk, dat en waar
om in Arnhem boven het asphalt, dat
op do plaats zelf meet worden 'ver
warmd, uitgestreken en geplet, de
voorkeur gegeven wordt aan ,de as-
phalt-togels. Er komen op straat te
veel onaangename geurtjes voor, die
niet kunne» worden belet, dan dat
oen gemeentebestuur er niot op uit
zou zijn, datgene wat vermeden kan
worden na te laten.
Ik heb eeu en ander over deze fa
briek ineenen te moeten zeggen, om
dat zij oen Nederlandsche industrie
is, gesticht met Nederlandscli kapi
taal, die een product vervaardigt, dat
in de eerstvolgende jaren, wanneer
ik mij niet bijzonder vergis, zeer veel
zal worden gevraagd. Het maakt niet
den indruk, alsof ons gemeentebestuur
on zijn raadgevers enthousiast zijn
voor asphalteering en dat die belang
rijke kosten meebrengt, is niet te ont
kennen. Maar keien en klinkers koopt
de gemeente ook niet voor niets, en
wanneer dio op den duur iets goed-
kooper ziju, dan is het verschil wel
waard, dat we in Haarlem een mo
dern, geruischloos, gemakkelijk
schoon te maken plaveisel krijgen,
waaruiee do a-uitrekke!:jJ/h'"i'l VJïI
onze stad bijzonder zal worden ver
hoogd.
J. C. P. i
zijn stoutmoedigheid, om haar zoo
tc dun en aanspreken.
Haar verdriet scheen hen nu op
gelijk peil gebracht te hebben het
instinct van ridderlijkheid, van pro
tectie en van vriendschap, dal hem
tot haai- had opgeheven.
Zal u hot mij ooit vergeven?
zei hij ik 'had het recht niot zoo
tot u te spreken als ik gedaan heb....
En toch
Hij zweeg en zij herhaalde, zacht
aanmoedigend, zijn beide laatste
woorden
En toch.... goede master?
Toch. als ik zoó nu en dan dat
gezelschap jonge, leeghoofdige, for
tuin-zoekende losbollen om u heen.
zie, die het wagen naar uw hand te
dingen...'., dan heb ik mij zelf afge
vraagd, of ik wel het recht had te
blijven zwijgen, terwijl zij u hun
mengelmoes van onzin in het oor
fluisterden. Ik heb je lief, Sue I
Neen noen I goede master 1
riep zij haastig uil, terwijl een aarae-
loozc, onverklaarbare vrees zich
plotseling van haar scheen meester
te maken, terwijl hij die enkelo een
voudige woorden uitte, die de oude,
oude taal spraken.
Maar nu deze woorden eenmaal ge
uit waren voelde Richard, dat hij
zich niet meer terug kon trekken. Het
jaloersch bewaarde geheim was aan
zijn lippen ontsnapt, hartstocht wei
gerde hot nog langer voor zith te
houden. Een stroom van aandoenin
gen overmeesterde hem.
Hij stak zijn hand uit en vond de
hare. O het genot 0111 die hand aan
zijn ünpen te brengen I
Bij den hemel boven ons hoofd,
Sue, zweer ik je, dat mijn liefde zui
ver en onzelfzuchtig is, fluisterde
hij leeder, zoolang hij haar fijn hand
je tegen zijn lippen hield gedrukt.
Als je niet zoo'n groot fortuin hadt
bezeten, don was ik al lang bij je ge
komen en had gezegd laat mij voor
je werken Mijn liefde zal mij helpen
een vermos-en voor je te verzamelen,
waarvan het mijn trots zal uitmaken
het aan je voeten neer te leggen.
Ieder kind zonder r.aam, zoo zogl
men, kan een koningszoon zijnen
ik, die geen naam beb. dien' ik iu
waarheid den mijnen kan noemen
geen vader geen moeder of bloed
verwant ik zou een koninkrijk ver
overen, Sue, als jij ook mij maar be
minde.
Zijn stem brak in een snik. Be
schaamd over zijn uitbarsting tracht
te hij zijn vei-war-ring te verbergen
door op één knie op het zachte iïios-
tapijt neer te zinken.
Uit het dorpje Acol aan gindsche
zijde van het bosch kwam het geluid
van de kerkklok, die negen uur
sloeg.
Sue zweeg en was afgetrokken, in
haar ziel bedroefd over de smart van
lïaar vriend. Hij was nu iu de duis
ternis aan haar voeten geheel voor
haar gezicht verdwenen, inaar zij
k»n hooren welke krachtige pogingen
hij deed om weer macht over zichzelf
en zijn stem to krijgen.
Richard.... goéde Richard, zei
ze sussend. geloof mij, het spijt mij
zoo heel, heel erg voor je ik.... ik
zweer je. dat ik" niet wist ik had
er geen 'idéé op hoe kon dat ook
dut je 'zoo van mij hield... zooals
ie nu zegt.... Je gelooft mij toch wel.
is 't nietsmeekte zij. Zog, dat
ie mij gelooft, als. ik zeg, dut lk je
nooit'; niet opzet zóóveel verdriet zou
doen.
Ik geloof, dat u de bekoorlijkste
nn eerlijkste vrouw ter wereld is,
fluisterde hij vurig. en dot u even
ver buiten mijn bereik is als de, ster
ren...,.
-- Neen, neen, goede master, zoo
moet u niet spreken.. Werkelijk
waar. ik ben niets dan een zwak en
dwaas meisje, en uw ernstige liefde
volkomen onwaardig.... eu u moet
trachten.... heuscli, dat moet u.... te
vergeten, wat wij hier onder deze
boomen besproken.
O, heb daar, bid ik u, geen vrees
voor, antwoordde hij kalmer, ter
wijl hij opstond en weer voor haar
ging staan een donkere gestalie te
midden van het donkere bosch on
beweeglijk. bijna ongevoelig, met ge-1
bogen hoofd en de armen over zijn j
horst gekruist. Niettemin is hot
dwaas voor een boerenjongen zon
der naam, om zelfs maar te praten
lover zijn eer, toch is het mijn eerge
voel-, Lady Sue, dat mij altijd zal hel
pen er aan te denken, dat er een borg
goud en uitgestrekte landgoederen
staan tusschen mij en de verwezenlij
king van mijn droom.
Neen, neen, antwoordde zij
ernstig, dat is het niet alleen. Je
bent mijn vriend, waarde Richard,
en ik wil niot. dat je eèu ijdelen
wensch en dwaas verdriet in het
hart blijft houden. Wat jij..,, wut jij
vvenscht, zou nooit kunnen nooit
kunnen gebeuren. Zelfs ui was jij
morgen rijk en ik zonder een cent op
zak, dun- zou ik toch nooit jo vrouw
hunnen Worden.
U bedoelt dat u mij' nooit zou
kunnen liefhebben vroeg hij.
Zij zweeg. Eén wilde vlaag van ja
loezie krankzinnig», ongemotiveer
de, onbedwongen jaloezie scheen
zich plotseling van hem meester t*
maken.
Bemint u iemand anders
vroeg hij bruusk.
Welk recht heeft u, mij dat te
vragen
Het recht van een man, die zou
willen sterven om u gelukkig te ma
ken.
(Wordt vervolgd.)
