v: r>
TWEEDE BLAD,
DONDERDAG 8 FEBRUARI 1912
OM ONS HEEN
No. 1489
Werkstaking aan 't tooneel.
Onlangs hoeft aan de Parijsclie
opera het corps de ballet ge
staakt., om ik woel niet moor welke
reden. De danseressen liaddon grie
ven of griefje.s, in olk goval ze be
dankten er voor om onder dezelfde
voorwaarden vorder t« huppelen. Het
geval duurde eon week en in dien
tijd gaf <le directie opera's zonder
ballet, waaronder hot pub]iele zoo wei
nig geledon schijnt te hebben, dat de
itaaksters ongerust werden ©n op hot
(«rste energieke gebaar van de direc
tie, een luchtsprong makend© van
plezier, tot den arbeid terugkeerden.
Met een herinnering aan den eisch
van de Romeinen p a n e m e t c i r-
censes (brood en spelen) doet Er
nest Laut in het Petit Journal opmer
ken, dat nu gebleken is, hoe gemak
kelijk het publiek huiten spelen kan,
alliums wanneer dat do spelen zijn
van Terpsichore. Een staking van de
bakkers zou in Parijs een anderen
schrik hebben veroorzaakt.
Wij in Nederland weten van werk
stakingen op het tooneel weinig af.
De spelers staken zelden vrijwillig,
vaker gedwongen, wanneer een thea
terdirecteur den moeilijken strijd op
geeft of zij om een andere reden bui
ten emplooi raken. Het leven is dan
wel zoo bitter en zwaar, dat zij niet
spoedig komen tot vrijwillige staking.
En wat bet tooncelpersoneel betreft,
dat nooit vóór 't voetlicht komt, een
soort van onmisbare menschen, waar
mee men aan do groote Parijsche
theaters nog al wat te stellen heeft,
in onze kleine Ncderlandsche schouw
burgen is het zóó klein ,dat er on
langs een grap op verzonnen is. De
directeur van een reizend gezelschap
seinde aan den directeur van een
schouwburg in een provinciestad
„zorg, dat vanmiddag te 4 uur dc
tooneelmeester, dc machinist, de tim
merman en de decorateur present
zijn voor de repetitie." Het antwoord
was „hij zal er zijn."
Tooneelen van staking hebben wij
het meest gezien aan onze diverse
Nederlandsche opera's en dc arme
menschen kwamen daartoe niet om
niemendal, maar omdat do directie
met betalen had gestaakt.. Waarom
zouden koristen en muzikanten dan
verder spelen, daar toch van hen
•werken uit liefde voor de kunst alleen
niet te verwachten was Ik herinner
mij een uitvoering van Faust in zoo'n
benauwde periode te Haarlem. Het
koor was tello quelle nog gebleven,
maar van hot orkest had het grootste
gedeelte strijkstok en blaasinstrument
neergelegd. Zoo bestond het uit ©en
mager strijkkwartet on een paar bla
zers, zoodat de kapelmeester Peers de
partituur meespeelde op de piano,
't Publiek vermaakte zich er moe en
de colisten hadden het gemakkelijk
en konden hun stemmen sparen, maar
de muzikale illusie ging wel verloren,
toen het optreden van do tcrugkooren-
de „troepen", in het orkest begeleid
werd door éen cornet h piston.
Naderhand beeft de heelo Neder
landsche opera als onderneming ge
staakt eu het ziet er niet naar uit, of
zo spoedig weer uit haar puinhoopem
verrijzen zaL
Nog nirt lang geleden was in Pa
rijs Pataud, syndicuats-voorzitter,
koning Pataud, zooals hij spottend
genoéind word, dc kwade man, die het
schouwburggenoegcn naar welbeha
gen kon laten doorgaan of verhinde
ren. Hij is evenwel de eerste niet ge
weest, die do Par ij zenaars in hun
plezier stoorde. De Fransche opera en
de Comédie F ran i;aise hebben het,
door de eeuwen heeu, meermalen be
leefd, dat de acteurs het werk
staakten. In dc achttiende eeuw kwam
dat meermalen voor. De hei-Jog dc
Duras, kamerheer des ltonings, be
last met de directie dei' schouwbur
gen, schreef in 1776 aan den bestuur
der van het Théatre Francais een
brief, waarin hij bitter klaagde over
de anarchie en de onafhankelijkheid,
die onder de acteurs heerschte en
dreigde met krasse maatregelen.
„Men weigert rollen, wil niet optre
den, zoodat voortdurend veranderin
gen moeten worden gemaakt ieder
wil zijn eigen wil doordrijven, de
chefs worden niet meer geëerbiedigd,
de ouderen genieten geen ontzag
En dat was nóg niets, vergeleken
bij de toestanden aan de opera. Daar
waren eisehen, twisten cn geschillen
aan de oixl© van den dag. Zangers en
zangeressen, dansers en danseressen
wedijverden in belachelijke grillen en
eischon. Aan d© verzoeken om verlof
kwam geen einde, de spelers bleven
zelfs weg, zonder de directie te waar
schuwen, zoodat zij op het laatste
oogenblik vervangen moesten wor
den. Eiken dag werd onder de nieti-
ste voorwendsels dienst geweigerd,
do spelers moesten met smeekbeden
tot optreden worden bewogen.
In 1778 werd de directie van de
opera toevertrouwd aan een krachtig
man, de Vismes, dien men in staat
achtte de orde te herstellen en onder
den troep de discipline te herstellen.
Zijn maatregelen verwekten een wa
ren storm .vooral toen hij eenige dan
sers, onder anderen Dau herval en
Vestris, eenvoudig liet gevangen ne
men. Het was bij deze gelegenheid,
dat de beroemde zangeres Sophie Ar-
nould tot don minister Amelot zeide
„wees voorzichtig. Excellentie, men
wordt dc opera niet zoo gemakkelijk
meester als een parlement", daarmee
zinspelende op het feit, dat Amelot
pas het parlement van Dyon ontbon
den had.
De Vismes gaf ton slotte in arren
moede den strijd op en zijn opvolger
Papilion de la Ferté, was nauwelijks
opgetreden, of hij dacht al over heen
gaan en was alleen door de smeekLn
gen van Amelot tot blijven te bewo
gen. „Inderdaad", zoo schreef deze,
„ik begrijp dat er een bovenmensche-
lijk geduld noodig is om de verroeste
(indécrottable) machine van de opera
te drij\en, maar verlies den moed niet
en help mij tein minste het zoo goed
mogelijk te doen."
Er zijn in het Nationaal archief
cartons over de opera, volgepropt
met aanteekening'-u cn mededeelin-
gen over de spelers hun verzet en de
ongepaste taal, die £i| voerden. Pa
pilion de la Ferté had voor ieder zijn
fiche en men kon er uit lezen wat de
intendant dacht over die artiste», die
hem het loven zuur maakten. En de
dansers on danseressen waven niet
gemakkelijker dan zangeressen en
zangers. In 1784 weigerde de jonge
Vestris tot driemaal toe te dansen,
in weerwil van bevelen der Koningin.
Dat was de onbeschaamdheid te ver
gedreven Baron de Breteuil liet hem
gevangen nemen en opsluiten in de
gevangenis 1 a F o r c e.
Daar speelde zich toen een belache
lijk toonoeltje af, waarmee heel Pa
rijs zich vermaakte. De oude Vestris,
de beroemde danseres, bezocht haar
zoon en gaf hem een reprimande.
„Wat beteekent dat", zei ze, „om te
twisten met do Koningin W eet je
niet, dat nog nooit liet buis Vestris
een geschil heeft gehaxl met liet huis
dc Bourbon? Ik verbied je twist tc
zaaien tusschen do twee families."
Toch Jiet de Koningin zelf den weer-
spannigen danser in vrijheid stellen.
Op den avond dat hij voor 't eerst
weer optrad, begroette bet publiek
hem met hevig gefluit en eischic, dat
hij vergeving zou vragen, maar Ves
tris liet zich niet van zijn stuk bren
gen en danste zoo mooi, dat liet kar
baal in een ware ovatie eindigde.
Later werd krasser tegen spelers
opgetreden. Toen het gezelschap van
het Théütre Francais weigerde met
zekeren Dubois, die streken luid uit
gehaald, op te treden .werden allen
ni de gevangenis gezet, ook de be
roemd© tragédienne Clairon, die
daarna, midden in haar roem, be
sloot het theater voorgoed te veria-
ton.
Onder het Keizerrijk werden weer
barstige tooneclspelers niet meer ach-
lor dc tralies gezet, maar men was
daarom niet zachtmoediger jegens
hen gestemd Napoleon werd niet
gaarne met sehouwburgquaesties las
tig gevallen. Toen in 1807 een danse
res, Mllo Auhry, door de onhandig
heid van een machinist gekwetst was,
wild© men den man, zekeren Boutron,
wegzenden, maar dat ging zoo gemak
kelijk niet. Een deel van het corps de
ballet dreigde te staken, als Boutron
ontslagen word, het publiek mengde
er zich in en dc directeur van dc ope
ra, niet wétend hoe te handelen,
sprak er over met den politiepresi
dent Fouché, die schreef aan Napo-
loon.
Dez© kwam van Eylau terug en trok
op om Dantzig to bezeilen, maar vond
de zaak toch belangrijk genoeg, om
er zich moe to bemoeien. Den 20stem
Maart schreef hij aan Fouché, dat de
Parijzenaars meer belang schenen te
stellen in Mile d'Aubry, dan in het
lot van het leger den 12den April
schreef hij weer, dal er veel te veel
acht werd geslagen op Boutron en
dat er een einde aan komen moest en
zes dagen daarna gelastte hij Cainba-
cérès, de orde in de opera te herstel
len. „Ik wil er met meer van hoo-
ren", schreef hij. „Voer een strenge
discipline in, zorg dat het gezag
wordt geeerbiedigd Maar de
tusschenkoinst van Cambacérès heeft,
naar het schijnt, niet geholpen. Al
thans den 2den Mei schreef de Keizer
opnieuw aan Fouclté, dat hij ontevre
den was over den gang van zaken
aan de opera. „Als dat niet ophoudt,
zal ik hun een fermeu soldaat sturen,
die de boel- militairenieut zal behan
delen."
Alzoo was de man, die Europa be-
hoorschto, met de hulp van den poli
tiechef, en den kanseber, niet in staat
om de kuiperijen van een machinist
aan de opera te overwinnen 1
J. C. P.
Buiteniandsch Overzicht
De Euttscbe ïljjksdag geopend.
Gistermiddag had de plechtige ope
ning van den nieuwen Rijksdag
plaats.
Ue troonrede werd voorgelezen dooi
den Keizer. In dit staatsstuk Wordt de
nieuwe Riksdag door de verbonden
regeeringen welkom gebeoten. Na
druk wordt gelegd op 't voornemen
do hecht© grondslagen van het rijk
en van de staatsorde ongewijzigd to
handhaven, do welvaart van het volk
in al zijn onderdeelen en standen te
doen toenemen, en de kracht en bet
aanzien der natie tc beschermen en
to verhoogen. Dit is 't doel van den
Keizer. Daarin weet hij zich eensge
zind met zijn hoog© bondgsenooten, en
hij is overtuigd, dat ook de Rijksdag,
als gekozen vertegenwoordigers van
de natie, zijn beste kracht zal geven,
voor dien gemocnschappelijkeii ar
beid.
Do troonrede zet uiteen, dat de
geest van sociule voorzorg ook in de
toekomst in de Rijkswetgeving moet
hoerschen en dat door hot vasthouden
aan de tot dusver gevolgde strenge
grondslagen, ook binnen korten tijd
een volkomen regeling van de finan-
cieu zul moeien komen.
Voorts wordt gezegd: Voor de wel
vaart en dc bevordering van onzen
vredesarbeid in het land en in de
overzeesche bezittingen is "t noodig,
dut het ri'k machtig genoeg blijft, om
zijn nationale eer en zijn bezittingen,
benevens zijn gerechtvaardigde be
langen in he wereld, ten uilen tijde te
kunnen beschermen cn daarvoor te
kunnen ujikouien. Derhalve is bet
mijn voortdurende plicht en zorg de
weerkracht van het Duitsche volk
dut aan krijgsluchtige jonge mannen
geen gebrek beeft te land en te wa
ter te handhaven en te versterken.
Wetsontwerpen die dit doel beoogen
zijn in voorbereiding, en zullen iege
lijk met voorstellen voor do dekking
der meerdere uitgaven nun den Rijks
dag worden voorgelegd.
Helpt gr om die huoge taak te kun
nen vervullen, dun hebt gij het va
derland een grooten dienst bewez*
Van onze bereidwilligheid oin inter
nationale quaesties op vriendschap
pelijke wijze bij te leggen, wanneer
dat met de waardigheid en de l>e!an-
gen van Duitschland in overeenstem
ming is, hebben wij door het sluiten
der Marokko-overeenkomst niet
Frankrijk opnieuw liet bewijs gele
verd.
Behalve op de handhaving van het
bondcenootschap met de Oosten-
rijksch-Hongaarsch© monarchie en
met het koninkrijk Italië, blijft mijn
politiek er steeds op gericht met alle
mogendheden vriendschappelijke be
trekkingen op den grondslag van we-
derzijdsche achting en goedo ver
standhouding te onderhouden.
In vertrouwen op de gezond© kracht
m het Duitscho volk, zio ik mot
vertrouwen en op Gods genndigen bij
stand bouwend, oyer de strijd«uaes-
ties van den dag heen, do toekomst
tegemoet.
Tot zoover do troonrede.
Enkele koeren klonk bravo-geroop,
ooral bij het nadruk leggen op de
noodzakelijkheid de eer en do waar
digheid der nalio te handhaven, en
do sterkte en de weerkracht te land
en tor zee te bevorderen.
Ook de woorden, betrekking heb
bende op de verhouding tot liet bui
tenland, di" op wederzijdsch© achting
goirond moet zijn. werden toege
juicht
Heden moet de Rijksdag presiden
ten kiezen. Dan moet de quaeslie
welke voorzitterszetel men aan dc
sociaal-democraten zal geven, opge
lost worden.
Teekenend is, wat de Nordd.
A 11 g e m. Zeilunjr over do Troon
rede schröft, namelijk
,,De troonrede bevat geen opsom
ming van al hetgeen de nieuwe Rijks
dag zal moeten afdoen, maar geeft
duidelijk de hoofdlijnen aan. die de
rijksregeering in quaesties van bin-
neulandscho en buitenlandsche poli
tiek van plan is te volgen.
De troonrede doet in bewoordingen.
.."aaruit vertrouwen spreekt een !>©-
roep op de vaderlandslievende gezind
heid van den Rijksdag en de gchoolo
bevolking."
Is dit ook, omdat do Rijkskanselier
ig niet weet, met welke meerderheid
hij regeeren wil
De pers, zoowel links als rechts,
oordeelt over de troonrede vrij gun
stig. Zeaer omdat ze elk wat wils gaf
en geen bepaalde détails van partij
politiek op den voorgrond stelde.
De vloten van Dnitschland en
Een Duilsch blad weet te berichten,
dat in den Rijksdag een nieuw viool-
ontwerp zal worden ingediend, dat
tot 1018 zou reiken. Drie nieuwe
Dreadnoughts worden voorgesteld.
In politieke kringen to Berlijn wil
men weten, dat Engeland, dat dit
nieuws reeds eonigen tijd geleden te
weten kwam, een leening zal sluiten
van een milliard tot versterking van
de thuisvloot.
Uil üe Engelscbe poiitlsk.
Over 't voornemen van minister
Churchill, om heden t© Belfast te spre
ken over de home-rule plannen voor
Ierland, is heel wat te doen geweest.
Do unionisten dreigden met onge
regeldheden.
Op 't laatste, moment hebben de
voormannen der unionisten evenwel
bij hun volgelingen aangedrongen op
't voorkomen van orde-verstoringen.
Een tegenuieeting is ook afgelast.
Toch zijn maatregelen genomen, om
dat nog steeds voor ernstige orde
verstoringen gevreesd wordt
5U00 soldaten zijn naai- Belfast ge
zonden.
Minister Churchill zal op 't voetbal
veld spieken. Wel een ongunstige tijd
vcor ten openlucht-bijeenkomst!
Ce oorlog tusschen italic en Turkije
Uit Konstuhtinopel wordt aan een
Duitscii blad geseind: „Ue Porte kréég
de diplomatieke informatie, dat de
Italianen een vlootactie tegen do
Turksche havens in den Archipel be
ginnen zullen, indien in de volgende
weck de bemiddelingspogingen der
groote mogendheden geeu succes ge
had hebben. Ilulie is van plan, eeist
de hhvens aan le vallen, behooreode
tut de Duitsche sieer van invloed, m
Duitschland, dat den oorlog zijn be-
loop wil laten, op dezelfde wijze tot
interventie te dwingen als Frankrijk
door het optreden in Hodeida".
Turkije heeft nog dezer dagen een
bemiddelingsjmging van Rusland af
gewezen. Dat is trouwens geen won
der. want men wil voor Turkije
geen bemiddeling, maar greit
het in overweging, om den oorlog
gewonnen to geven. Dat is
heel iels anders
En of Italië het nu van do mogend-
heden gedaan zal kunnen krijgen, dat
dezo Turkije zullen gaan dwingen,
mag stork betwijfeld worden.
Italië moet wel over vrede denken.
Verzekerd wordt, dat de regeering
den bevelhebber, generaal Caneva, al
leen uit Tripolis heeft laten overko
men, om precies te weten, hoe de za
ken er op het oorlogsveld voorstaan.
Dit acht de regeering noodig met het
oog op de nieuwe pogingen tot bemid
deling, die verwacht worden.
Intusscheu gaan de Italianen voort
met bombardeeren. Nu hebben ze
Sjeik-Said en Bub el Mandeb geducht
beschoten.
Ais do Italianen Tripolis nog eens
winnen, hebben ze niet veel meer
dan.... puinhooptin en dit hebben zti
dan aan ziohzelven te wijten 1
Uit en over Perzll
In de provincie Masanderan zijn
eer ernstige ongeregeldheden voor
gevallen, moorden, plunderingen enz.
Omdat het leven der Russische onder
danen in "©vaar heet te zijn, werden
eenige troepen-afdeelingen naar do
rumoerige districten gezonden.
Van officieele zijde wordt gemeld,
dat binnenkort een Engelsch-Turk-
sche overeenkomst is te wachten,
waarbij Turkije haar scuvereine rech
ten over de tegenwoordige Brilsche
invloedsfeer in de Perzische golf ge
en al aan Engeland afstaat, en
waarbij het Solum-gebied. dat aan
pte is afgestaan, wordt uitge
breid.
De stelregel is steeds voor wat,
hoort wat
Wat zal Engeland voor Turkije
doen, of heeft liet reeds in stilte iets
gedaan Swus gemaakt, dat de Rus
sische hcerschzucht m Perzië wat aun
T bekoelen is
Allerlei.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
Een Spaanse li convooi, op weg van
Melüla naar de kampementen, werd
bij Kert overvallen door een sterke af-
dceling Rif bewoners. Du Spanjaar
den moesten terugtrekken inet ach
terlating van 12U0 geweren, groote
hoeveelheden ammunitie en 50 muil
ezels.
DE ONLUSTEN IN MEXICO.
De regeering der Vereenigde Sta
ten heeft nlan, 66.000 man troepen
na.- - het woelige Mexico te sturen, om
daar de zaakjes weer eens in liet reine
i brengen.
ONRUST OP PORTUGEESCH
TIMOR.
Uit Lissabon wordt geseind
Wegens het uitbreken van een op
stand op het eiland heeft het bestuur
om uitzending van oorlogsschepen ge
raagd.
TEGEN ROOSEVELT.
In de volksvertegenwoordiging der
Verec-nigde Staten heeft een sociaal
democraat een motie ingediend, waar-
ui de wensclieliikheid wordt uitge
sproken, dut niemand voor de derde
ial president mag worden, welke
motio natuurlijk tegen Roosevelt ge
richt is.
Als dezo motie door het Huis van
Afgevaardigden wordt aangenomen
en do kans daarvoor moet vrij groot'
zijn dan komt Roosevelt met z'n
caiididaluur in een benauwd hoekje.
Toch is Ir or de man niét naar, om
zich door zoo'n motie in den hoek te
laten dringen.
Stadsnieuws
DE WOGNUMMERS.
De Wognummers hebben gister
avond weer een duizendtal menschen
naar de „Vcrccniging" getrokken. Er
schijnt van den zang en van het op
treden van dit kleine gemengde koor
wei een zeer bijzondere bekoring uit
to gaan. Tot een zekere hoogte is dit
trouwens wel ie verklaren. Zelden
lioort. men koorzang zoo gelijkmatig
klankgehalte, bevredigend van
iiiienverhouding en zoo één van
technische uitvoering. Daar komt dan
bij liet voor velen altijd nog aange
naam verrassend effect der traditio-
ncele sopraan-solo tegen den warm
getinten achtergrond van het zacht
begeleidende koor. Deze inderdaad
bekoorlijke klunkwerking konden
wij natuurlijk ook nu weer in ette
lijke nummers van 't programma i>c-
wonderen .„Rozenlied van Gounod,
„Lhnstkiüdieuis W iegenlied (uit het
Keulsche gezangboek, eu „Zonnelied
Cath. v. Hennes dankten er voor
een met gering deel hun groot succes
aan. Gewoonlijk werd dan ook de ver
dienstelijke soliste met een levendig
applaus beloond.
Van de zuiver© koornummers kon
mij liet eerste Morgenhymne van
liinunel maar weinig bekoren zoo
min de oudbakken compositie als d4
gemaniëreerd© 'uitvoering. Ileei moo!
daarentegen werd gezongen „Jcsu
dulcis memorla" van Kothe. en het
Kerstlied „De sterretjes flikk'ren zoo
blijde" van Cath. v. Rennes. Verder
bevatte het programma liederen van
Kit.tan, Bcnivit. Bóhme. Hullebroek,
Wierts en Lasso, benevens een Kerst
lied uit do 15de eeuw „Immanuel
Deze stukken heb ik evenwel niet kun-
Mi hooren, daar op dozen zelfden
ond, door de bekende Amsterdam-
sclie vereen iging
„DE PHOENIX"
In don Schouwburg ©en opvoering van
Siippé's „Boccaccio" werd gegeven
en dit wel ton voordeel© der verecni-
ging „Raad van Bescherming voor
den Zuigeling" en de Haarleinsclio
Toynbee-vOTCarilghig. Men herinnert
zich met genoegen do vroeger door dit
gezelschap van begaafde dilettant-
toon eelspel era en -zangers hier gege
ven voorstellingen van „La fille <1©
Mad. An got", „Geisha" enz. en het
behoeft dus geen betoog, dat het er
ook bij deze vertooning van „Boccac
cio" recht amusant naar toe ging.
het hoofd van don troep zagen
wot mevr. R. Rudersdorffv.
Waning Bolt ton tooneole verschijnen,
die de titelrol zq het dan ook enkel
parlando, want haar aardige zang
stem scheen haar dezen avond in den
stock tc laten op de meest talent
volle d. w. z uiterst vermakelijke
,'ijze vervulde. Zeer waardig werd
zij ter zijde gestaan door den humo
ristisch aangclcgden her P. G. v. d.
Poll Jr. als tuinman Pandolfo. Om
deze beiden groepeerden zich op
hoogst verdienstelijke wijze o. a. de
dames J. Ninko (Peroneïla), A. Bor-
tels (Beatrice). Annie Lamsvelt
(Xanthopipa), A. Knottenbelt fFrisca)
en Tinie Loih (Zanetta) en do hoeren
Hamburger (Tromholi). Leopold
Meylink (Iodic) en M. v. Hensden (ma
jor Domo'1 Eigenlijk kon ik do hee-
I© namenlijst bier wel afschrijven
ant elk der medewerkenden vervulde
ziin moor of minder belangriike rol
minstens zeer verdienstelijk. Het ge
heel was in ieder geval uitstekend,
hoewel het mij nis tooneelspel belang
rijk honger bleek te staan dan ais
muziekuitvoering. Toch valt er ook
uit dit laatste oogpunt beschouwd
veel t« prijzen. In het gedeelte, dat ik
bijwoonde, trof mij althans het goed
zingen van mej. Ninko en den lieer v.
Hensden. Ook verschillende ensem
bles o. a. het alleraardigst© brief-
terzett slaagde zeer, en het geheel
marcheerde flink en dat nog wel
onder leiding vuil een dirigent, die,
naar ik vernam, ter elfder ure voor
deze moeilijke tank was aangezocht.
Een avond dus, even rijk aan voldoe
ning voor d© talrijke toeschouwers
als aan succes voor de medewerken
den.
PHILIP LOOTS.
HAARLEMSCHE JONGELINGS-
VEREKNIGING l'RED. 12:1a.
Dinsdagavond gaf dez© vereeniging
ui feestavond, die zeer druk bezocht
as en good geslaagd mag heeten. De
aanwezigen brachten een genoeglij
ken avond door, dank zij hel rijk ge-
■vuklte programma, dat samenspra
ken, voordrachten, gymnastiek en
muziek aankondigde. Het milzikaio
deel was voor rekening van het Fan
farekorps der Jongelingsvereeuiging
en van eenige leden, die zeer mooi
samenspel van orgel en viool ten ge-
hoore brachten. De gymnostiekafdee-
ling werkte onder haren bekwamen
leider veel tot liet welslagen van den
avond mede. De voordrachten en sa
menspraken oogstten luide bijvalsbe
tuigingen, o. a. ook de samenspraak
De Detective".
Do bijeenkomst weid door Ds. C.
Veen op de gebruikelijke wijze ge
opend en door den "voorzitter der ver-
niging gesloten.
Gevonden Voorwerpen.
Terug te bekomen bij
J. Beenhakker. Vooruitgangstraal 5,
een damesparupluie.
D. Verel Bakenessergracht 55 rood,
een heerenhorlogc.
J. v. d. Veen, Twijnderslaan 23, een
broche.
C. P:;pers, Gen. Joubertstraat 45,
een paar kinderhandschoenen.
C. van Plitterwijk, Lange Wijn
gaardstraat 14, een damesjiortemon-
uuio wet inhoud.
P. Metten, Saenrcdomstraat No. 27
zwart, een lorgnet in étui.
Kuijper, Oude Groenmarkt 26, een
rozenkrans.
S. Schinits, Kleverlaan No. 9, een
schaats.
D. Schranders, Papentorenvest 16»
een boxhond.
A. Landa, Kennemerstrant 9 d rood.
twee manden.
Feuilleton
Hei Hest van den
Sperwer.
Een roman uit de 17de eeuw.
Niiur het E 11 g else li door
<i o schrijfster van „d©
R o o d e P i ui p o m e 1" enz.
25)
Het wsis zeker zeer vernederend, om
zich bevelen fco laten geven door ©tin
kaalgeschoren Puritein, die doorzqn
neus sprak en wiens vendor waar
schijnlijk in zijn tijd schoenen gelapt
of varkens geslacht had, maar liet
dreigend© van vier-an-twintig mus
ketten, wier loojjen gezamenlijk in
éen richting wezen, was voldoende
om de spelers in den naam van het
gezond verstand tot overgave to dwin
gen.
Inderdaad waren deze hoeren due
2icli nu tevreden stelden met. een
waren stortvloed van Engelsche en
Fransche vloeken, aan hot idroa van
de splinternieuwe wapens van ^e po
litiepatrouille geen lafaards in de
eigenlijke beteeken is van het woord.
Minder dan ©en tiental jaren geleden
hadden zij hun moed nog bewezen
niet alleen met het zwaard iu do
hand, maar ook tegenover de vel©
ontberingen, moeilijk lieden cn verne
deringen, die met het verliezen van
hun zaak, de nederlaag en hot marte
laarschap van hun koning noodwen
dig samen ging. Daarom was er niets
minderwaardigs of lafhartigs in hun
houding, toen zij na hun vocabulair
van vloeken to hebben uitgeput en
nog altijd de loopen van vier en twin
tig musketten op zich gericht ziende,
den een na den ander hun zwaarden
in do scheeden staken cn zich om
keerden oin in eikaars gelaat eon
zelfde verlangen te lezen, zich door
force majeure gedwongen over te
geven.
Do kapitein keek naar hen - onbe
wogen en zwijgend tot op liet
oogonhlik, waarop ook hij. aan <ie ge
melijke blikken van een twintig paar
oogen zien kon, dat deze elegante hoe
ren hun opwelling om heethoofdige»
tegenstand te bieden, overwonnen
hadden. Maar do vier en twintig mus
ketten waren nog opgeheven en de
kapitein gaf geen order ze te laten
zakken.
De meesten uwer kan ik op pa
rool vrij laten als ge uw degens
aan mij wilt overgeven, kunt ge van
nacht naar huis gaan onder belofte,
dat ge morgen voor het gerecht zult
verschijnen.
Braddeu was in tusschen naar de
deur van de andero kamer gegaan eu
liad, toen hij haar gesloten vond, oen
der mannen order gegeven haar open
te breken. Zij bezweek bij den eer
sten stoot met een krachtigen schou
der uitgevoerd. Do luitenant gmg de
kamer binnen, maar vond haar leeg,
hij kwaui terug cn was spoedig bezig
de verschillende stukken van overtui
ging bijeen to zoeken, di© aan de
beschuldiging van spelen en weddan
tegen deze edele lieer en kracht moes
ten bijzetten. Geen tegenstand werd
nu geboden, en na ©en'kort oogen-
blik van aarzeling en een kort )>©-
raadslagen tusschen do voornaamste
lieoren onder de spelers, stapte I.ord
Wuiterton naar voren, en wierp na
zijui dogen té hébben afgogespt, dien
met geen gering vertoon van arro
gantie en minachting aan d© voeten
van Kat lit,oin Gunning.
Zijn voorbeeld werd gevolgd door
al zijn vrienden, terwijl Gunning met
over de borst gelu-uisie armen het
procos zwijgend volgde. Toen Endi-
cott echter voor hem stond, zei hij
kortaf
U niet, zou ik donken. Mij dunkt,
ik ken u te goed, waarde heer, om u
ojv parool vrij te laten. Bradden,
voecd© hij er bij, zich tot zijn luite^
nant wendend, laat dezen man on
der goed geleide en goede bewaking
vannacht naar het hoofdbureau bren
gen.
Toen Endicott hiertegen trachtte te
protesteeron, eu Gunning op scherper
toon order gaf hem dadelijk te ar res
teer en, wist Segravo vooraan te ko
men staanhij droeg geen zwaard
en liad evenals Lambert wat apart
gestaan tijdens dit kort tooneel .an
heftigen, maar toch nutteloozen te
genstand gemelijk en stil en bran
dend van verlangen naar wraak te
gen den man, die het geluk voor hem
had doen keeren, en hem terugge
bracht had naar dien afgrond van
wanhoop, waaruit hij nu wist nooit
gered t© kunnen woolen.
Kapitein, zei hij op beslisten
toon, ofschoon ik geen zwaard draag
ben ik toch niets minder dan Joze
•hoeren, en ik neem mijn vrijlating op
parool aan, Morgen zal ik antwoor
den op do beleed ignig niet betrokking
tot het kaartspel, dut blijkbaar een
ongeoorloofd spel is. Ik hen eon van
de vogels, die hier in huis geplukt Is.
Door dat heer? vroeg Gunning
met een spottend lachje, <yi over zijn
schouder wijzend in de richting,
waar Endicott door een tweetal ge
wapende mannen was heengebracht.
Neen niet door hem I ant
woordde Segrave woedend
Met een ©enigszins theatraal gebaar
wees hij naar Lambert, die iiiwr uls
toeschouwer dan als deelnemer aan
het tooneel zwijgend naast het uitda
gende troepje menschen liad gestaan,
verdiept in zijn eigen ellende, zich t f-
vragende, welk effect deze onvoorzie
ne gebeurtenis op zijn
kansen tot rehabilitatie zou hebben.
Hij vroeg zich ook ©enigszins vaag
af, wat er an Sir" Marmitduke en
Mrs. de Chavasse gekomen zou zijn.
Maar nu verhief Segrave zijn stem,
en weer werd Lambert het mikpunt
van eón groot aantal vijandig© blik
ken.
Daar staat de man, die ons van
alles beroofd hoeft, zei Sogravo wild,
en nu heeft hij oneer gebracht over
ons. over mij en do mijnon en zoo
ging Jiij voort, terwijl alle ingehou
den woede, sinds de komst der poli
tie voortdurend in bedwang gehou
den, zich weer kon uiteu in luidruch
tige verbolgenheid en bijna krank
zinnige uitingen van woede. Leuge
naar. oplichter Kijk naar riem,
Kapitein i Daar staat de man, die
don vollen last van de straf moet dra
gen, want hij is een oplichter, een
dief... Hij moet aan den schandpaal...
den schandpaal., «len geesel.... don
brandstapel.... Vloek over hem....
vloek over hem.... den dief...
Men ging om hem heen staan en
dwong hein tot. zwijgen. Het schuim
stond hem om den mond, onbedwon
gen woede eu wanhopig© doodsangst
hadden voor het oogen blik zijn brem
beneveld. Lambert trachtte te spro
ken. maar de kapitein, niet geneigd
Oin een conflict te verlengen, dat hij
niet bij macht© was lot bedaren to
brongen, gaf Bradden een tec ken
waarop do twee jonge lieden evenals
Endicott worden weggeleid.
Aan de anderen werd toestemming
gegeven achter elkaar tussclien ©en
dubbele ru soldaten in, «Le hun mus
ketten neg gevaarlijk dicht bij de
hand hielden, weg t© wandelen, nadat
zij hun woord hadden gegeven, dat
zij den volgenden morgen op het 1 u-
peau van politie zouden verschijnen,
en antwoorden op de beschuldiging
tegen hen ingebracht.
Zoo verdwenen zij één voor één,
door 'de gang en langs de donkere
trap. Ook de deur beneden werd be
waakt, zoowel als dc gang eu dc boog
vormige poort, die op straat uitkwam.
Hier werd hun toe-gestaan, oin zich
naar verkiezen bij elkaar aan te slui
ten of elk een anderen weg l© gaan.
Aan de dames echter weid di© vi ij-
hoid niet gogoven. Gunning kende do
moesten van uiterlijk zij verdienden
consideratie noch eerbied, betaalde
gasten van Mrs. Endicott waren zij.
Do soldaten dreven haar »i« een
dichte, schreeuwende, angstige groep
voor zich uit. TOM) weid het gewone
commando gegeven. De soldaten
stonden in 't gelid, keerden zich oin
en rnnrolleerde» eindelijk met hun
gevangenen de kamer uit. Gunning
het laatst van allen.
(Wordt vervolgd.)
