HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD,
MAANDAG 19 FEBRUARI 1912
Buitenlandsch Overzicht
Ds oorlog tussciien Italië en Turkije
Weer een bombardement! Eon Ita-
liaansch oorlogsöctüp bombardeerde
gedurende twee uren Turksche forten
te Perini.
De oorlog is nog lang biet uit.
Uit Konstantinopel wordt geseind,
dat de Turksche regeering do uitge
vaardigde dwangmaatregelen tegen
de Italianen in Italië hoeft ingetrok
ken, na do verzekering van den Duit-
schen ambassadeur, dat Italië zijn
operaties niet tot don Turkschon Ar
chipel zal uitstrekken.
Turkije zal den oorlog met krocht
voortzetten. Aan 't, ministerie van oor
log is opnieuw een crodiot Van 1 iriil-
lioen Turksche ponden verleend.
Be vllegmaciiiiie op 't oorlogsveld
De Italiaansche vlieger Giusoppe
Rossi geeft in een brief een schilde
ring van oen gevaarlijke vlucht over
de Turksch-Arabiscfio stollingen voor
Tobroek.
Als officier-waarnemer bad kapi
tein Montu achter den aviateur plaats
genomen.
„Ik steeg met mijn passagier op'
schrijft hij, „om een 30 K.M. verwij
derd vijandelijk kamp te verkennen
en daar tevens een nieuw soort bom
te beproeven.
We stegen dadelijk 600 meter hoog
en volgden de kust over een afstand
van 15 K.M., om daarna landinwaarts
te vliegen in de richting van den vij
and. Na twee K.M. hoorde ik enkele
schoten vallen, maar we bekommer
den er ons niet over. Nab.ij liet kamp
gekomen, wend het geweervuur zoo
levendig, dat ik veel lust had ons plan
maar op te geven. Maar ik schaamde
mij over mijn zenuwachtigheid, vloog
recht op do tenten aan en gaf den
kapitein het sein om acht te goven.
Een volgend oogenhlik gaf ik liem
het teeken zijn projectiel te werpen,
waarna hij mij seinde, dat het ge
schied wasik boog mij links af en
zag oen geweldige stofwolk opstijgen,
terwijl de rij- en lastdieren naar alle
richtingen uiteenstoven. Maar onze
vreugde over het succes verminderde
alras, daar het schieten zoo hevig
was geworden, dat zelfs don moedig
ste de schrik om het hart zou zijn ge
slagen. Ik trachtte naar links te ont
komen, maar merkte nog juist bijtijds
dat ik dan boven een uitgestrekt bivak
zou komen. Terwijl ik weer zwenkte,
veelde ik, dat het vliegtuig door een
kogel getroffen werd ik trachtte hoo-
ger te stijgen, maar het gelukte mij
niet, waarna ik maar besloot dwars
over alles heen te vliegen. Op hetzelf
de oogenblik riep de kapitein mij toe,
dat hij gewond was. Toen ik beproef
de mij naar hem om te keeren,
stond de motor stil, maar knetterde
een oogenblik later toch weder door.
Intusschen waren we iets gedaald
dadelijk werd de machine weer door
twee kogels getroffen. De motor werk
te niet meer naar behooren ik hoor
de allerlei verdachte geluiden de
wind nam tot overmaat van ramp in
kracht toe en do Arabieren schoten
als waanzinnigen. Ut stond doods
angst uit, dat de gewonde kapitein
zijn evenwicht zou verliezen en door
een verkeerde beweging onzen val zou
verhaasten. Zoo legden wij 25 K.M.
af, elk oogenblik vreezende neer te
zullen storten. Eindelijk werd het ge
weervuur zwakker en naderden wij
onze linies. Toen wij behouden geland
waren, bleek do kapitein gelukkig
slechts licht gewond de propeilor
was door verschillende kogels ge
troffen.
Dit do Duitscbs politiek.
't Ilof ondervindt moeilijkheden
door de presidentscrisis in den Rijks
dag. Tot dusverro was het de gewoon
te, dat het gehcele presidium, nadat
de samenstelling ervan schriftelijk
door den president aau den keizer
ïvas gemeld, een audiëntie bij den
keizer- aanvroeg.
Deze audiëntie, dio steeds werd ver
teend. betrof liet geheele presidium,
niet de enkele personen, waaruit bet
Is saamgesteld.
Ditmaal werd aan het bureau van
den opperhofmaarschalk slechts een
audiëntie aangevraagd voor den pre
sident en den tweeden vice-president
van den Rijksdag. Daarop werd ge
antwoord, dat Zijne Majesteit de hoe
ren ten zeerste liet bedanken, maar
dat hu verhinderd was hen te ontvan
gen. Dit antwoord werd op voorstel
van dan rijkskanselier gegeven, die
den keizer niet kon aanraden af te
wijken vat. den gewonen regel en
geen precedent wenschte te scheppen.
De Duitsche bladen hebben veel
over de rede var. den Rijkskanselier
te zeggen. De linksche persoordeelcn
zijn alle afkeurend.
't Berliner Tageblatt
schrijft:
„Do heer Von Bethmann Hollweg
heeft de hem aangeboden medower-
king dor sociaal-democratie, die iedo-
ro minder bekz-ompen geest zou trach
ten/ te winnen, teruggestoeten. Hij
heeft die medewerking verhinderd
door opruiende, provoceerende woor
den, om later te kunnen zoggen:
„Daar hebben jullie het al, zoo zijn
die menscheai!" Hij valt don vico-pre-
s id ent, door do meerderheid va.n don
Rijksdag gekozen, aan, en geeft hel
voorbeeld van oneerbiedigheid jegens
den Rijksdag, een oneerbiedigheid,
dio zijn weerga zoekt. In elk ander
parlement ter wereld zou eon minis
ter, die zoo iets waagde, het woord
ontnomen zijn".
Do Berliner Morgenpos t:
„Als particulier heeft de heer Von
Bethmann Hollweg het recht van
lederen stamtafelman, zijn meening
te uiten over de presidentscrisis. Maar
het moet zoo scherp mogelijk gelaakt
worden, dat de Rijkskanselier in den
Rijksdag zich veroorloofd heeft, zich
op deze wijze te bemoeien met do in
terne aangelegenheden van den Rijks
dag. Wanneer men den heer Von
Bethmann Hollweg au sérieux neemt,
dan kan deze aanslag op de grondwet
telijke onafhankelijkheid beschouwd
worden als het begin van een revolu
tie van boven".
De Berliner Börsen C o u-
r i e r is nu vaster dan ooit overtuigd,
dat de staatsman Von Bethmann
Holhveg niet meer beteekent dan een
bureau-ambtenaar, die minder ver
antwoordelijkheidsgevoel toont te
genover het volk en de volksnooden,
dan tegenover den keizer, als wiens
hoogsten hofbeambte hij zich be
schouwt
De bladen van rechts hebben wel
enkele aanmerkingen op 't betoog van
den Rijkskanselier, maai- over het
algemeen stemmen ze toch met zijn
redo in.
De Rijksdagzitting van Zaterdag
leverde niet veel belangrijks op. De
sociaal-democraat Ledeboer hie kt een
rede Hij zei, dat met den barbaren-
staat Rusland verdragen werden gé-
sloten ter berooving van Perzië. Le
deboer protesteerde tegen de schande
lijke onderdrukking des volks door de
beulsknechten van den Tsaar. Ook
besiirak hij de Marokkoquaestie. Het
stond vast, meende hij, dat do Duit
sche regeering de hand op Marokko
had willen leggen.
De heer Kiderlen-Wachter, minister
van buitenlandscJie zaken, betreurde
en bestreed, onder toejuichingen dor
rechterzijde, dezen aanval op de re
geering van een naborigen staat,
waarmee Duitschland in vrede en
vriendschap leeft. Wat do Agadir-
quaestie betreft, merkte hij op, dat
niemand ooit er van had gesproken,
dat do Duitsche regeering do bedoe
ling zou hebben, gehad een deel van
Marokko in bezit to nemen, 't Zenden
Van ue „Panther" had alleen ten doel,
om Frankrijk, na den tocht naar Fez,
aan het verstand' to brengen, dat het
zoo niet langer ging, dat Frankrijk
niet handelde als mandataris, van
Europa.
Do CliineesGbe republiek.
Do voorloopige president, de gewe
zen eerste minister Joean Sji Kal
die zich den haarstaart heoft laten af
snijden ontvangt uit allo oorden
van liet Hemelsche rijk honderden ge-
lukwenschcn.
Er wordt toch nog gevochten.
Waarom is niet bekend.
Dichtbij Sjicho heeft een gevecht
plaats gehad tusschen revolulionaai-
ren en regeeringstroopenwaarbij aan
de zijde van de revolutionairen. 20Ü
man sneuvelden, terwijl de regee-
ringstroepen 400 mam verloren en te
rug moesten trekken, onder achterla
ting van een menigte wapens.
Elders is eveneens nog krijg ge
voerd. Na een herig gevecht, dat 27
uren duurde, hebben de revolution-
nairen ook de stad Teline bezet.
Graaf Aebrautbal. t
't Stervensbericht komt niet onver
wacht. Reeds lamg was Graaf Aehren-
thal lijdend, zoodat op herstel niet
meer gehoopt werd.
Oostenr ijk- Hongarije verliest in
hem een goed minister van buiten-
landsche zaken. 6 jaar stond hij aan
t hoofd vum dit departement. Voor
Oostenrijk-IIonganjo wil dit heel wat
zeggen, want bijna in geen ander
land is de politieke toestand zoo moei
lijk em gespannen.
Graaf Aehrenthal was een bekwaam
diplomaat, die bij voorkeur in den
Balkan werkte. De annexatie van
Bosnië en Herzegowina was dan ook
voor eon belangrijk deel zijn werk.
Dat hoeft hij toon klaar gespeeld zon
der bloedvergieten hoewel toch nog
even 't oorlogsgevaar gedreigd heeft.
Ook was Graaf Aehrenthal een voor
stander van don Driebond.
Aehrenthal was ecu stille, stoere
worker, dio volstrekt niet naar do
volksgunst kiroefdo, daarom ook wei
nig populariteit genoot, maai' dio
aan zijn land en zijn Keizer uitste
kende diensten heeft bewezen.
Nog op zijn sterfbed ontving hij een
bewijs van do hoogachting en do
dankbaarheid van den Keizer, dien
hij met zoo grooto toewijding had ge
diend; Z. M. verleende hom, nl. tege
lijk mot zijn ontslag als minister, als
waardeerlng voor zij;n goede diensten,
hot grootkruis van do Stephanusorde
mot briljanten.
Tot opvolger is benoemd, Graaf
Berchtold, gewezen ambassadeur te
Petersburg. Dit was de man door
Graaf Aehrenthal als zijn vervanger
aangewezen.
In do buitonlandscho politiek van de
Donon-monarcliio komt dus geen ver
andering.
Allerlei.
DE KIESRECHTHERVORMING IN
FRANKRIJK.
Na lange voorbereiding en telkens
verdaagde debatten heeft de Fran-
sche Kamer eindelijk in de kiesrecht-
hervormingsquaesLie een beslissing
genomen.
In Juli van het afgeloopen jaar
werd een motie aangenomen, waarbij
het bestaande stelsel werd verwor
pen. Toen rees de quaestie of daar
voor in de plaats moest komen het
lijstenstelsel voor bet arrondissement
naar do meerderheid, of het lijsten
stelsel arrendissementswijze met even
redige vertegenwoordiging dor min
derheden: dc Kamer verklaarde zich
met 510 stemmen (eenstemmig) voor
den laatsten vorm.
Sindsdien liepen-de meeoingen zeer
uiteen over den aanvang en den vorm
van die E. V., en wel hoofdzakeliik
V>\er de googirafisch-admiaistratieve
indeeling der districten en over de
vraag wat gedaan moet worden met
het sternmen-overschot in elk dis
trict.
Nadat versclullende regelingen wa
ren verworpen moest de Kamer thans
beslissen ovor de regeoringsformule,
welke het lijstenstelsel per departe
ment voorstelt, en het stemmen-over-
schot eenvoudig als winst voegt bij
de lijst, die het grootste aantal stem
men kreeg.
Dit fegeeringsvoorstel is aangeno
men met 321 tegen 215 stemmen.
Amsterdamsche Kout
XIV.
Een fier besluit, Tram
verkeer. Waar blijft het
water?
Het is een fier besluit geweest, dat
onzo gemeenteraad heeft genomen in
do PftLois-llaadhuis-quaestie.
Een besluit dat den man, die zijn
mooie stad lief heeft, goed doet, om
dat het haai' siert; omdat het waardig
is, zoouls 't behoort.
ik heb reeds mijn mooning over het
Paleis-Raadhuis-vraagstuk uiteenge
zet en zal thans niet diep meer ingaan
op do'quaestie. De Lezers van „Haar
lem s Dagblad" hebben bovendien
reeds kennis kunnen nemen van het
voornaamste, dat in de debatten naar
voren word gebracht.
En daaruit is hen wel dit gebleken,
dat de houding van het college van
B. en W. wat erg aan den beverigen
kant was.
Met aan de regeering te vragen of
zij ook al-te-niet van zins is het Pa
leis aan de tegenwoordige bestean-
mint te onttrekken en dat zoo ja, Am
sterdam dan wel zien zal wat ze met
het g« bouw doet, komt men niet vér-
dor. Niemand hoeft ooil gehoord, dat
do regeering überliaupt dergelijke
voornemens koestert.
En het voorstel-Lambrcchtsen cis.
om tegelijkertijd 3 millioen aan te bie
den voor eon nieuw Koninklijk Paieis
was, gezien de vraag of dat voor Am
sterdam niet een te groot offer zóu
zijn ook moeilijk aannemelijk.
Terecht is dan ook gezegd dat al
leen liet voorstol-Vliogcn om tot do
rogöering tout court het verzoolt le
richten, te willen bevorderen dat het
Pulois weer tor beschikking der ge
meente kom©, flink op liet doel af
gaat.
Dit voorstel is aangenomen en daar
mede heeft Amsterdam, zooals ik
schroef, eeai fiere, waardige houding
aangenomen.
We kunnen thans echter de klas
sieke vraag stellen: „Wat nu7"
B. en W. kunnen, krachtens hun
geheele houding hl deze zaak natuur
lijk niet anders doen dan eenvoudig
do boodschap van het Prinsenhof
naar het Binnenhof overbrengen,
zonder het verzoek hunnerzijds aan
te bevelen.
En dit ligt dan ook in hun voor
nemen!
Zal nu de regeering op oen verzoek
dat aldus tot haar komt, onmiddellijk
geneigd zijn gunstig te beschikken?
Dat zit nog, te meer waar de finan
cieel o zijde der zaak na liet gevallen
besluit nog meer klemt.
Het ls immers thans zoor onzeker
geworden "of Amsterdam bereid zou
zijn als 't er op aankomt oen gelde
lijk offor van beteek emls te brengen
voor don eventueelen bouw van oen
nieuw'Koninklijk Palets.
We zullen moeten afwachten.
Wordt de liarte-wensch van Am-
ste'rdam's burgerij niot vervuld, dan
mogen we na aanneming van den
Raad van toet voorst©!-Vliegen met,
trots in 'edër geval zeggen „Tont est
perdu, fors lhonncur".
Een belangrijko voordracht heeft
den Raad bereikt, hl, hot, voorstel
om een dórde tramremise te bouwen
aan den Overtoom.
Deze voordracht is daarom van
groot© beteokenis. omdat de aanne
ming verstrekkende gevolgen zal heb
ben voor do verbetering van liet txam-
vërkec r.
Indien de nieuw© 'remise er komt,
zullen nl. onmiddellijk tramlijnen
worden aangelegd, <To een belang
rijk stadsgedeelte verbinden mot twee
groote centra van Ainsterdamsch le
ven.
Het Wil'emsparkkwanic'r toch zal
dan regelrecht „trammtecli" verbon
den worden met de Plantage, dus:
Artis, de Plantage-schouwburgen,
Panorama en, bovend en met het
Rembrandtplef», het g'roote centrum
van het Amsterdamse lie avondloven.
Dat die tramlijnen voor leet bedrijf
niet onvoordcelig zullen zijn, spreekt
van zelf.
Ze-zullen voorzien in iild ruaad ge
voelde behoefte, omdat ze h langrijke
stad-skwaxiteron, die tot nu toe van
tram-gemeeuisctoap verstoken waren,
verbindt.
Voor den bloei der betrokken stads
gedeelten zelvo is d!.t natuurlijk van
het grootste belang,, maar er zijn nog
ander© belangen mee gemoeid, dio
van wijdeï strekking zijn.
Bij den aanleg hl. van nieuw©
tramlijnen en het daarmee gepaard
gaand, drukke tramverkeer 13. cn
W. rekenen nu al bij voorbaat op
deii aanbouw van een respectabel
aantal tramwagens is er groot©
kans, dat ons tramtarief vcTlaagd
wordt.
Er hebben zich roc-ds langen tijd
stommen doen hooren die in allerlei
toonaarden liet Eedje van verlangen
zongen van een uniform, veaTaugd
t'ram-tarief.
Een vijf cents tarief.
Do verfoagdo tram-prijzen zijn
echter steeds afgestuit op do overwe
ging, dat het tramnet u.tgebreidc-ir en
het tramverkeer nog drukker moest
zijn, eer mien er aan denkon kon.
Welnu, de voordracht voor den
bouw van een derde remise, met de
gevolgen hier uiteengezet, schijnt er
op te wijzen, dat binnen afzieubaren
tijd het tramverkeer wel eeu dusda
nige uitbreiding zal hebben gekregen,
dat aan verlaging van het tramtarief
geducht kan worden.
Dit is natuurlijk wel toekomst-mu-
ek.
B. en W. hebben met geen onkel
woord de verwachting opgewekt, dat
deze perspectieven zich oor hen
openden bij het indienen van hun
voordracht.
Maar toebomst-muzick klinkt dik
wijls zoet en we willen ons voorloopig
gaarne vleien met de gedacht©, da»
ons trambedrijf zóó bloeit, dat nog
goèdkooper tarieven binnen niet altc
langen tijd te wachten zijn.
Waar blijft het water
Het duinwater nl.
In een mijner vorig© briovcn heb
k al gewezen op do onverklaarbaar
geweldige toeneming van duinwater-
verbruik. Een toeneming, dio niet
evenredig was met de uitbreiding van
het aan tul aangesloten perceelen.
Bij de behandeling van het vraag
stuk der watervoorziening in den
Raad heeft de quaestie zoo terloops
naar het schijnt wel de 'aandacht
trokken en het gevolg is geweest, dat
or nu een commissie benoemd is om
oen enquête in te stellen naar het ge
val.
Eén der Amsterdamsche bladen
bracht liet bericht, in geheimzinnig
vage termen gesteld, dat er een com
missie was benoemd om een enquête
in tc stellen naar een der takken van
dienst.
Wat zou 't kunnen zijn
De collega's der andero bladen
peinsden zich suf.
Totdat, een op 't luminous© idéé
kwam, dat die oommissie misschien
moest gaan zooken naar lekke water-
ïeidingpijpen.
En zoo is het.
De enqnètc-commissie zal nagaan,
waar ons kostbaar duinwater blijft
en we zijn allen belangstellend naar
haar resultaten.-
Eon feit is. dat de enorme toene
ming van verbruik, die door 't meer-
sr aantal verbruikers niet verklaard
ordt, reden tot ongerustheid geeft.
En reden tot de veronderstelling, dat
er iets niet in den haak is.
Moge liet der commissie gelukken
>t ge wenschte licht te versprei
den (1).
AMSTERDAMMER.
(1) Wij teekenen hierbij aan, dat
Amsterdam nog altijd niet is overge
gaan tot het doen betalen per meter,
zoodut er natuurlijk altijd een ont
zaglijke waterverspilling heerscht.
Stadsnieuws
STUKKEN VAN DEN RAAD.
Het niouwe Stadsarmen
huis.
Men weet, dat de Raad op 1 Novem
ber lieefl besloten tot verbouw van
het Stads-armen- en ziekenhuis aan
den Schotersingol. B. en W. stellen
nu voor het terrein, dat vboeger inge
nomen werd door de Gemeentelijk©
boomkweekerij en dat grenst aan ge
noemd gesticht, te bestemmen voor
wande, plaats voor de verpleegden
van t geslicht.
In do Raadsportefeuil-'e vonden we
't adv'es van 't Armbestuur en van
de Commissie van bijstand betreffen
de den Hout en de Plantsoenen.
Be.do oordeelen guhstig over dit
voorstel. Het eerste zelfs met eenige
geestdrift. Het .Armbestuur wijst er
echter op, dat liet zaak zal zijn, om
do wandelplaats van den weg af te
stuiten, omdat men anders gevaar
loopt, dat daar sterke drank en an
dere verboden dingen binnen worden
gesmokkeld.
De asp&altaaresson.
In druk zijn verschenen, d© reeds
meegedeelde adressen van de bewo
ners der hoofdstraten (waaronder
ook dat der Zijlstraat) en van Ver
fraaiing ter oindeïsteimng van het
voorstel-Rinkemd c.s. om den weg
StationHout te aspbalteeren.
Hot adres van adhaes.e der Zij 1-
etraatbewoners is getcekend door
Mr. II. J. D. D. Enschedé en 37 ande-
n.
In druk is voorts verschenen een
adres der Kamer van Koopiiandel,
waarin mee aangedrongen wordt op
oen moderner plaveisel voor dien
hoofdvcrkcersw :g. In bet ad'res wordt
echter iii het midden gelaten, of as
phalt of hout moet gebezigd worden.
In do RaadsporteferuiEe vonden
wij, behalve de oorspronkelijke adres
sen en de roods vroeger meegedeelde
rapporten, geen nieuwe stukken om
trent de asphalieeringskvvestie.
Uit doRaadsportefeuSlles
Uitgezonderd de reeds besp"roken
stukken, vonden wij in de Raadspor-
tefeuilJes een Rapport van den Di
recteur van de Water leiding, omtrent
liet adres van den heer C. L. F. Sar-
let, om ook de cLenrtioidiiLgen van de
aterleiding gratis te doen verstrek
ken, evenals dat door de Gasfabriek
geschiedt.
De heer Havelaar grondt zijn ongun
st g advies dat door B. en W. en de
Onze Lachlioek
IN HET DILETTANTEN-ORKEST.
Hoe kan je nou toch zoo'n onmu
zikaal tnonsch do soli laten blazen?
Is het dan soms boter, dat ifa
hem niet de anderen mee laat spa en,
zoodat hij het hoe Ie Orkest bedierf U
VERZUCHTING.
Zondogsruiter (wiens paard voor da
derde maal mot hem te water gaat).
Dat paard is bepaald vroeger bij
de marine geweest.
Commissaris van bijstand wordt on
derschreven op do volgende gron
den.
Wannecfr men dó dienstleidingen
gratis verschafte „en men hetzelfde
batige saldo bij dezen tak van bedrijf
wilde behouden", zou men den water-
prijs moeten vorhoogen. Wat niet in
't belang der hyg ëne zou zijn, omdat
hot gewenscht is den waterprijs zoo
laag mogelijk te houden.
Afgezien van het al of niet wen-
scbelijkc van do inwilliging van hot
verzoek van dien heer Sariet, lijkt
ons deze roddnce'r.ng met gc-hee.'
juist Want het zal toch voor de prac-
tijw 't zelfde zijn, of do waterverbrui
ker het buizcngold afzonderlijk be
taalt, dan wel als verhoogd water-
ge'd. Betalen moet hij het toch, ten
minste, indien men hetzelfde batig
saldo der watertodmg wil behouden;
maar méér betalen I ©hoeft bij niet,
al wordt dan ook het watergeid ver
hoogd. Hij betaalt hetzelfde bedrag
onder een anderen naam.
De Directeur becijfert, dat de kos-
n van aanleg der dienstleidingen
elk jaar f 10.0CO bedragen.
Wat ons e©o meer gemotiveerd be
zwaar lijkt, is d t, dat wanneer men
de dienstleidingen voortaan gratis
geven, men een onbillljklieid zou
begaan tegenover degeeh, die reeds
water hebben en de bedoelde leid n-
gen reeds bobben betaald. Meer ge
motiveerd daarom wijl men dan deze
menschen door verhooging van den
wa terp ijs roe© zou laten betalen aan
de leidingen van anderen, terwijl zij
hun eigen leidingen al hebben be
taald/
De directeur maakt nog de opmer
king, dat de d'ensUoldingen voor het
goedkooper zijn, dan die voor
<lo waterleiding.
Protestvergadering.
De Alg. Nod. RijkswerklaedehbUnd,
de Alg. Ned. Bond van Poet-, Tele
graaf- en Telefoonpersoneel en do
Alg. Nod. Ambtenaarsbond böreicfcan
pro tos tv ©r gade r i 'n-gen voor tegen het
besluii der Regoering om afw zend
te beschikken op het verzoek van de
ambtenaren om f 20 bijslag.
Op de vergaderingen, die op 18 en
25 Februari in Piancius te Amster
dam gehouden worden, zal de heer
J. E. W. Duys, lid der Tweede Kamer
spreken.
VERLOF DRANKWET.
Door H. Worm is uan en W. ge
vraagd om verlof, tot het verkoopen
uitsluitend van alcoholvrijen drank
voor gebruik ter plaatse van verkoop
in liet perceel aan de Smedestraat
No. 15.
MUSEUM VAN KUNSTNIJVERHEID.
In de rotonde van bet museum van
Kunstnijverheid werd de verzameling
van do stoffen, reproductiën uit het
museum te Berlijn, weder aangevuld
en vernieuwd.
Doze afbeeldingon ge von niet hun
ne rijke kleuren en ornamental© sa
menstelling ©ene grooto afwisseling
van motieven uu verschillende tijd-
pcrkoi), dio voor do belangstellenden
hoogst leerzaam zijn.
In het trapportaal werden boven
dien eenigo ontwerpen en uitgevoerde
decoratieve werken, als ook eoruge
compositum, betrekking hebbend© op
de architectuur en do meubelkunst,
tentoongesteld, waardoor rnen eenia
begrip kan krijgen omtrent den gees»
waarin op do Haarlemsche School
voor Kunstnijverheid wordt gewerkt.
Zie vervolg Stadsnieuw» op de der
de pagina van d.t Tweede Blad.
Feuilleton
Hei Nest van den
Sperwer.
Een roinau uit de 17do eeuw.
Naar het Engelse h door
de schrijfster van „de
Röode Pimpernel" enz.
33)
Bij dergelijke gelegenheden zoo
als bijv. op dit oog-mblik moest zij
zich wel teVi'.jcEn stellen met onder
geschikt! sc'ioónmlui'kbeaighëden, on
daar zij overtuigd was dut zooveel
rook stof on vuil in do kamer moest
bivngen, hanteerdo zij haar stofdoek
met verdubbelde energie. Terwijl de
Pruis aan zijn aarden pijp zat te
trekken, was zij maar steeds in het
kleine kamertje bozig, wreef do rug
gen van do oude stoelen en de kopo-
ron handvatten van do latafel.
Ho© lang is u nog van plan zoo
hein en weer te draaien, mijn waar-
do? vroeg Prins Aniédé d'Urléans,
na een poosje, ongeduldig. Dot go-
draai om mij heen maakt mij zenuw
achtig.
Mrs. Martha echter leed aan doof
heid. Zij zag aan de snelle, booze be
weging van het hoofd van haar huur
der, dat hij tot haar sprak, maar zij
verstond zijn woorden niet Zij kwam
met de hand aa» het oor wat dichter
bij hem staan.
llê wat vroeg zij op
dien luiden toon, aan de meeste doo-
vea eigen. lk ben op het oogenhlik
een beetje hardhoorig. Ik verstond u
niet
Maar hii duwde haar mot een be
weging van zijn elleboog ruw weg.
Ga heen I zei hij ongeduldig.
Hinder mii niet!
O de biggetjes antwoordde
zij onbevangen. lk dank u.„.. zij
maken het best... zés zijn er, en
hè wat?.... Ik ben tegenwoordig een
beetje hardhoorig.
Hij had moeite om zijn kalmte te
bewaren. De bedaardheid van do
oudo Kwakerin hinderde hem onuit
sprekelijk. Hij vreesde den terugkeer
van Adam Lambert van zijn werl;, en
nog erger de komst van Richard. Ge
lukkig was hij van Martha te weten
gekomen, dat de jóng© man vroeg op
den dag in een toestand van hevig©
zenuwspanning, die aan koorts deod
denken, was thuisgekomen.Hij had ge
gelen noch gedronken, maar na zijn
kleeren afgestoft en haar gerustge
steld te hebben, was hij in do bos-
schen gaan ronddwalen en nog niet
teruggekeerd.
Sir Marmaduke was spoedig tot het
besluit gekomen, dat Richard Lam
bert Lady Suo had gezien en gespro
ken eu van haar vernomen had, dat
zij nu onherroepelijk met hem ge
trouwd was, met hem, dien zij altijd
haar prins noemde.
Dientengevolge werd de jongo man
verteerd door verdriet en in zijn
zwakken gezondheidstoestand na de
vroesolijke gebeurtenissen van dc
laatste weken zou hij misschien óf
krankzinnig worden, óf aan zijn el
lendig bestaan eon einde maken, door
van do rotsen in zee te springen.
Ieder viui die gebeurlijkheden zou
Sir Marmoduko bijzonder goed te pas
komen, en hij zuchtte met voldoening
bij de geduchte, dat, de knoop tus
schen de erfgename Cïl hem.zelf zoo
stevig gelegd was. dat hij nu van
haar gehoorzaamheid aan zijn wil
vcrzekoid kon zijn.
Er moest'nog muur ocii toöhoel af
gespeeld wni-den in liet korte eu wrce
de drama, dat hij in elkaar bad ge
zet, om een Joiig en onervaren mei3je
om den tuin to leiden. Zij wus dien
hiorgen in liet bezat gesteld van het
te verhandelen gedeelte van haar ver
mogen. Dit. ofschoon in geenen deéle
haar gehoelen rijkdom vertegenwoor
digend, dio ook nog bestond uit land
goederen, was toch zoo groot, dat de
godacht© aan het bezit daarvan iedere
zenuw in het lichaam van Sir Mar
maduke deed trillen van groote ver
wachting.
Een Jou t toonecl in het drama het
overhandigen van dat enorm groot
fortuin door het Jongo meisje blin
delings en gehoorzaam aan den
man."dien zij als haar echtgenoot be
schouwde. Als dat tooneei was afge
speeld, dan zou het gordijn vallen
voor hel liefdesavontuur tusschon
een romantisch aangelegd en oner
varen nïeisjo en den brutaalste»
schurk, die ooit een misdaad had be
dreven, om een vermogen machtig te
worden.
Met betrekking tot dio laatste en
prachtige ontknooping had Sir Mar
maduke nog eens weer de vermom
ming van den uiige we ken Prins van
Orlöans aangetrokken do weelderige
kleeren, de dikke pruik on den bril,
die hem onlierkonbaar maakten,
Nu word hij letterlijk verteerd dóór
hel brandend verlangen, Sue to zictn
aankomen met dio portcfeuillo in
haar hand, die effecten en andere pa
pieren bevatte, te zamen tot een waar-
da van 500.000 pond. Een kort onder
houd met haar, eenige woorden van
onveranderde liefde, eenige vorzeke-
ringen van goede trouw, en liij zou
als haar prinselijke gemaal voor
altijd uit haar gezichtskring verdwij
nen.
Hij was van plan, dadelijk bui
tenslands te gaan zoo mogelijk do
zen zelfden avond nog. Voorzichtig
heid en allerlei voorzorgsmaatregelen
konden gemakkelijk ovor boord ge-
worpen worden, als do verhandelbare
stukken maar eenmaal in zijn bezit
waren. Wat hij kon omzette» in geld
zou hij onmiddellijk in orde maken,
door eerst naar Amsterdam te gaan
en daar de som gelds los te maken,
dio als deposito op de Bank stond
daarna zouden do verdunningen tot
monopolies gomakkelük te verkoopen
zijn. Sir Marmaduke had een onbe
grensd vertrouwen in zijn bekwaam
heid, om eigen zaken te behartigen.
Hij mocht misschien ©enig geld ver
liezen, voorzichtigheid en voorzorg
konden het wel eens noodig maken,
van een Lge voordeelen af to rien,
maar zelfs dan zou hij nog rijk zij.n,
heel rijk, en hij wist, dat er maar
weinig gevaar bestond, dat liet be
drog ontdekt zou worden, Het meisjo
was jong, onervaren en beiat zoo goed
als geen vrienden Sir Marmaduke
was overtuigd, dat men geen van die
huitenlandscha transacties direct aan
hem zou kunnen toeschrijven.
Hij zou voorzichtig zijn, en Europa
was uitgestrekten hij was van plan,
van de Engelsclie aandeelen en effec
ten geen gebruik te maken.
Hij luid den geheeien dag zijn plan
nen al bepeinsd en overwogen. Nu
hot avond was, voelde hij zich bijna
uitgeput van zenuwspanning, koorts
achtig cn bijna ziek van angstige ver
wachting.
Hij had uitgerekend, dat Sue tegen
zeven uur vrij zou zijn, daar hij Edi-
tha etipte orders had gegeven, om be
scheiden op den achtergrond te blij
ven, daar er bij eea vorige ontmoe
ting in het park was afgesproken,
dat het jong© meisje op den avond
van haar een-en-twintigsten geboorte
dag met het geld in het huisje van
den smid zou komen, om daar haar
vermogen aan huar rochtuiatigen
heer en meester te overhandigen.
Nu vorwenschte Sir Marmaduke
zichzelf en zijn dwaasheid, van het
zoo geregeld te hebben. Toen hij dat
deel, Iwtd hij niet geweten, «lat Ri
chard op dién gewichtigen dag weer
in Aeol terug zou zijn. Adam, do
smid, kwam nooit thuis vóór acht uur
en de oude Kwakerin zelf zou hem
niet veel hinderen.
Zij was nu al weer naar luiar keu
ken terugcesloft, om haar slecht go.
huinourden huurder alleen te laten
met 2ijn onwel riekende tabak, zoouls
hij verkoos. Maar ltichurd kon elk
oogenblik terogkccren, en <lan....
Sir Marmaduke had nooit over de
mogelijkheid van zoo'n ontmoeting
gedacht. Als Richard Lambert van
aangezicht tot aangezicht tegoiimer
hem stond zou hij stellig do vermom
ming in een prins doorgronden, en
den mail herkennen, dio do arme,
niets kwaads vermoedende Lady Suo
zoo'n groot onrecht had aangedaan.
Als luit lot hem nu maar gunstig waa
en dien jongen man nog vk-r-en-
t win tig uur lamr vorro hield I of, nog
beter, als de wanhopig© minnaar er
