Knictnti. nam r, icimmii u«i rm- iwi ucu ivravuugt--
gomden d:> - de aangenomen godicnsti- wind zullon de booten naar Challo-
ge no. 5 was't niet. Hel was me ver waarschijnlijk vertraging hebben
zeer aangenaam, dat 't toevallig juist riep hij uit.
Zondag was en ik dus thuis kon blij- Dat is prachtig zei Charlier.
ven en m'n vrouw troosten, want Von I-osen heeft den wind tegen:
mijn nieuwe demi-saison was toeval- kwam hij maar oen minuut of tien
ügcrwijze spoorloos van den kapstok te laat aan! Zeg niets meer, en ca niet
verdwenen. In het album met mis- weg, mijnheer. Ik heb oen idee.
iadigersfotograflën, dat de politie lie Crane sloeg hem gade. Hij
tic den anderen dag voorlegde, ont- maakte allerlei aanteekeiiiiigen op
dekte ik hooi spoedig het svmnathie- een stuk papier,
ke snuitje van onze no. 5 on bii eon Gelukkig kon ik do plaats, zei hij.
daarop eevolgdc huiszoeking kwam bijna ademloos. Eensklaps sprong
't beleeningsbriefje van m'n jas te hij van zün stoel op.
voorschijn, zoodat ik m'n eigendom 't Gaat, mijnheer, zei hij.
en no. 5 haar verdiende loon in den Wat?
vorm van 8 maanden zitten" kreeg. 't is mogelijk, dat Natier vóór
M'n jas had de polilio me kunnen von Lesen aankomt, maar 't is oen
bezorgen, maar helaas, het lag bui- waagstuk,
ten haar bevoegdheid en macht ons Er kan toch geen ongeluk go-
een geschikt dienstmeisje te verschaf- beuren? vroeg de Crane,
fen. M'n vrouw herhaalde dus haar Volstrekt niet, mijnheer, hernam
bezoeken aan de verschillende ver- do ander.
huurkantoron. ik zette 's morgens De mico is voor hen, die 't werk
weer Uiee, maar 8 dagen lang bleven ondernemen en dat moeten or drie
wij nog „dienstbodenlooa", want m'n zijn. Als ze ontdekt worden gaan zo
vrouw was 'n beetje schuw geworden de gevangenis in.
en wilde geen van de meisjes, die zich Je kunt er 5000 gulden mee ver-
na de annonce hadden aangemeld, dienen. eet je nog twee anderen?
meer hebben. Tenslotte kwam zij tot Ik weet er maar één: Duchutèl.
haar oude idee terug en plaatste op- En hij moet er 100 gulden voor heb-
rieuw een advertentie „eenvou- ben.
dig" en „net" ditmaal vel gedrukt, Dat kun je krijgen, Charlier. En
wat ine 30 cent meer kostte en ik bied ook inijn diensten aan. Wat
toen ik den volgenden middag uit moet er gedaan worden?
m'n kantoor thuis kwam, vond ik m'n Charlier keek op zijn horloge,
vrouw goed gemutst in do keuken en Er is geen tijd to verliezen, zei
op de corridor hoorde ik een o, zoo hij. Hebt u een auto?
bekende stap. Wie beschrijft m'n ver- Ja. zeker,
bazing. Minna, onze nr. 1 was er Rest. Duchatêl kan chauffeuren,
weer. Haar man was voor 14 dagen zorg dan dat u over oen half uur op
opgeroepen teneinde aan zijn plich- do Westminster Bridge bent, en zend
ten tegenover het vaderland te vol- even iemand naar de nSouthern
doen, en onze oenige, dio de annonce om te vragen, of ze zorgen willen
gelezen had, was naar ons toegesneld voor een extra trein in Fairholt. dan
om gedurende dezen tijd ons haar kan u Natier nog wel laten weten,
hulp en steun aan te bioden. dat hij dien nemen moet
Zoo werd na kurten tijd onze no. 1 Ja wel, maar dan vertrekt hij
onze no. 6, doch bij voorbaat sla ik toch nog na von Lescn.
reeds voor na deze 14 dagen m'n Dat weet ik wel. Maar dal
oogen ten hemel, want dan dreigt scheelt hem toch alweer tien minu-
weer de ellende en zuchtend vraag ik ten en dit is veel; dus over een half
me af me nr. hoeveel zullen wij s
lukkig zijn'?
(Pr. Gron. Crt)
Op de spoorbaan.
mijnheer
Een half uur latér vloog een auto
over den weg van Londen naar Fair
holt. Duchatêl chauffeurde en de
Crane en Charlier zaten erin.
Nu zul ik zeggen, wat mijn idee
is, zei Charlier. U en Duchatèl moe
ten den wissel wachter in bedwang
houden en ik zorg voor de rest.
Zij waren op een eenzaam gedeelte
Mijnheer de Corailles, do Fransche van den weg gekomen en zagen hier
gezant, zat in het weelderig inge- en daar een rood licht, wat de uabij-
richt studeervertrek van dc Fransche heid van de spoorbaan beteekeaide en
ambassade in Londen; hij was bleek op oenige meters afstand 't sein
en zag er ver van opgewokt uit. Di- huisje,
ploniutieke onderhandelingen van De auto hield stil en zij zetten den
is m ome noor, we nebben niemand
kwaad gedaan.
Duchatêl Was 't eerst bij do auto,
hij zette dc machine onmiddellijk in
gang, en toen de beide anderen i
kwamen, stapten zij vlug in on over
't gras heen vlooe de motor den
straatweg op naar Londen.
Mijnheer de Corailles wa3 zelf aan
't station. Even over tienen waagde
hij 't aan den conducteur to vragen,
of de expres van Challover gauw bin
nen zou komen.
Neen. mijnheer, was 't antwoord.
De trein heeft vertraging gehad
Er schijnt iets gebeurd te ziin on de
lijn, maar we weten niet precies 'wat.
Iloe lang kun t dan nog duren?
Dat zou ik u niet kunnen zeg
gen, mijnheer. Een extra-trein uit
Fairholt zal wel dadelijk binnenko
men. Hij schijnt den expres tc heb
ben ingehaald en ergens gepasseerd
te zijn.
Toon wist de gezant dat hij gered
was.
Tien minuten later was hij op weg
naar den Engelschen minister en
had 't belangrijke document in zijn
zak.
En op den terugweg, toen 't trak
taat behoorlijk was geteekend. pas-
ieerde hii den Duitschen gezant in
:ijn auto.
is dat nog niet ge-
motor on zij van den
Er is hier niemand zei Charlier
hier zijn pistolen, maar zc zijn niet
geladen en hier hebt u ieder een
masker.
Toen kropen zij naar 't seinhuisje
en staken de spoorbaan over. Ze gin-
had-
uiterst delicaten aard, tusschen drie
Europeesc hc mogendheden hielden
hem do laatste dagen in spanning.
Zoo juist had hij een telegram ont
vangen, dat hem wanhopig maakte.
Hij belde en een deftig gekleed
jongmensch kwam binnen.
Je weet, de Crane, zei hij hem, gen i nhet. gras liggen, want
dat Natier een uur geleden Parijs den nog den tijd.
heeft verlaten en vanavond met het Er is maar één man in 't huis-
traktnat in Londen aankomt je, zei Charlier, en hij moet de zij-
Ju, mijnheer, en dat is immers lijn controleercn, die hier vlak bij 't
juist goed? huisje vun de hoofdlijn afwijkt.
Tenminste als ik <ien Engelsr.hon Als hij een groen licht laat sc,hij-
minister het document kan overhan- nen, be toekent dit voor den machinist
digen, voordat de afgevaardigde uit dat de hoofdlijn veilig is, is 't licht
Herlijn er is, anders... zijn wij ver- daarentegen rood. dan komt zijn trein
toren. op do zijlijn. Wij moeten nu hier
Nu. mijnheer, dat zal wel gaan, wachten tot de expres van Frimwell
zei de Crane, vanmorgen seinde voorbij is. on dan komt de trein van
de geheime dienst in Berlijn ons, dat Challover.
Plotseling hoorden zij in 't huis
je de sein bul gaan.
De trein is in aantocht, fluister
de Charlier.
T Groene licht ging aan.
Zoodra hij nu voorbij is, gaan
jullie 't seinhuisje gemaskerd binnen,
en houdt mot Je pistolen den wissel-
wachter in bedwang en ik doe zijn
werk.
De trein snorde voorbij.
Vlug nu, zei Charlier, mankt
de Duitsche afgezant niet vóór mor
gen ochtend vertrekt
Maar daar net kreeg ik een tele
gram, dat von Losea vanmorgen uit
Berlijn is vertrokken. Natier steekt,
over van Belleporto naar Fairholt,
en dc trein uit Fairholt komt 10 uur
15 in Londen aan. De boot, waarmee
von Lesten oversteekt, komt te Challo
ver aan, en de trein van daar arri
veert in Londen om 10 uur 20, dus 25
minuten eerder dan Natier. Dat is
ellendig, want nu spreekt von Lesen je gereed
den Engelschen minister natuurlijk j
eerder. De oude Watson maiokte een paar
De Crane dacht een oogenblik na. aantoekeningon in zijn boek, toon hij
Beid» treinen loopen natuurlijk plotseling de deur van het huisje
over dezelfde lijn, de East Southern, .hoorde opengaan. Zich omdraaiende
zei hij alleen passeert die uit Chal- zae hij lot zijn verbazing tw
lover. Fairholt 25 minuten eerder dan maskerde mannen, die pistolen op
de trein van Natier, dat Is duldel'ik. hc-m gericht hielden.
Wat moet er nu gedaan worden? Beweeg je niet! riep de kleinste
vroeg de, gezant, kunnen we nu van de twee. wij zullen je geen
onmogelijk voorkomen, dat von Le-kwaad doen. als je maar doet wat wij
sen eerst aankomt. d° are? j je vragen.
De jonge man beet zich op de lip- at moet ik dan doen? vroeg
pen. Watson ontsteld. jullie wilt toch
Aan een auto of extra-trein valt geen aanslag doen op den trein, toch
niet te denken, zei hij. Natier kan geen treindiefstal plegen?
onmogelijk in Fairholt aankomen, Niets van dat ulles, we zullen
vóórdat de andere trein gepasseerd, niemand kwaad doen, we hebben or
is. alleen belang bij dat de trein uit
Weet je er iets op? Fairholt eerder in Londen aankomt
De Crane schudde het hoofd. dan die uit Challover. Nu vragen we
Er is maar één middel, zei hij. van jou alleen maar om je nergens
Als iemand ons kan helpen dan is mee Le bemoeien. Onze vriend bene-
't Charlier, hij is op de hoogte van deri, die vorstand beeft van de ge-
de inrichting der spoorbanen; ik zal hoele spoorbaaninrichting, zal ter-
hem even telefoneeren. dan kan hij wijl doen wat er t.e doen valt. Als je
met zijn motor binnen een kwartier jo verzet dan schieten wij, on doe Je
hier zijn. wat gezegd is, dan zal je niets deren.
Ja, doe dut, zei de gezant, ik
hob er f 5000 voor over als hij ons Daar kwam de trein uit Challover
kan hol Den. aan. t groene licht brandde, de weg
Een kwartier later werd Charlier was dus veilig, maar toen hij vlak
hinnoi-gelatcn. De Crane bracht hern bij 't huisje was, verzette Charlier
op de hoc»© van den toestand. den wissel en de trein liep de zijlijn
Weet je er raad op? vroeg hij naar Redmunster op. In den tijd van
hem.
Charlier dacht eenige oogenblikken
na.
't 13 ecu lastig geval, mijnheer,
zei hij. - Ik kan u niets beloven,
maar als u mij even alleen wil
zal ik zien of er iets aan te doen is.
Natuurlijk, zei de Crane, en ging
-imvr uit.
een oogenblik zotte hij den wissel
weer terug. De trein liep met. zoo'n
vaart, dat hij minstens een mijl ver
der zou zijn, voordat de machinist
hem zou kunnen laten stilstaan. Dat
ging dus best.
i minuien later brandde er oen
rood licht op de zijlijn; de machinist
mocht den trein nu achteruit laten
Charlier stak een pijp aan, spreid- loopen zooveel hij wilde, 't roode licht
dc een kaart van de East Southern zou hij toch nooit durven passoeren.
gjj de tafel uit. en begon die ernstig Duchatèl en de Crane die hun pisto
le bostudeeren mot een spoorweggids len steeds op den wisselwachter go-
er bij. richt hielden, wachtten in angstige
t Scheelt ruim 25 minuten, zei spanning.
hij in zich zelf. de eene trein loopt Tien minuten kropen langzaam om.
wat harder dan de andere, dat her- Schrille fluiten weerklonken van
inner ik me nog. Hoe 't nu aan te de zijlijn; de machinist had de ver
leggen om den tweeden trein vóór gissing bemerkt.
den eersten te laten aankomen? Laat Toen kwam de expres in 't gezicht,
eins kijken. Ja dat do trein von Natier? vroeg
Hij zat gebogen over do kaart. de Crane.
Kon ik trein no. 1 nu maar van Ja, zei Charlier, de weg is
d<; haan krijgen, on no 2 laten pas- veilig; daar komt hij aan.
«eren Dat lijkt idioot! En do wagens passeerlen snorrende
Plotselln" begonnen zijn oogen te liet seinhuisje.
Ga nu maar mee, zei Cliarlior
glinsteren en hij wees met ziin vin
ger mar eon plaats op de kaart,
Dal zou kunnen! Maar 25 minu
ten is te lang.
Op dit oogenblik kwam do Crane
binnen.
tot de Crane.
Duelintél was reeds met zijn lan
taarn iri do hand weggeloopen.
Goeien avond, vriend! zei Char
lier tot don wissclwachter. alles
De geschiedenis van
een praik.
't Was con monumentale pruik uit
den tijd van Lodewijk XIV, breed on
hoog, in den vorm van een geknotben
kegel en gemaakt \an haar van een
eigenaardige bleekblonde kleur met
zilverglanzen. Lucien wees ze mij
aan in de hermetisch gesloten kast.
waar ze sedert twee eeuwen werd be-
aard, en vertelde de geschiedenis
daarvan.
Het is een kostbaar familie-souve
nir, zei hl' dat ons herinnert aan on-
achter-oudoom Nicolas la Flant.
kapper in do ,.Rue des Amend iers",
met het uithangbord „Het Zilveren
Vlies" en Brigitte La Flant, welke
g an sell Parijs van het einde der 17c
eeuw konde onder den naam van „la
belle Pernujuière" (d:e 'mooie prui
ken maakster).
Want ging Lucien voort u
moet weten dat wij afstammen van
een oude Parijsche pruikenrnaakatern-
familie, en dat met het hanteeren van
kom en frizeerijzer onze voorouders
fortuin hebben gemaakt. De man.
wiens pruik gij hier ziet, ©oorzac
destijds het geheele elegante Parijs,
en liep e'ken zenier het platteland
af, om er de blonden en bruinen
oogst in le zamelen welke hem in staat
meest stellen zijn klanten behoorlijk
te coiffeeren. Met zii-n schaar in den
"enen en eenige klinkende kronen in
den anderen zak, bezocht hii dc dor-
nen en liet er rnet veel vertoon aan
kondigen dal hii kooper was von
haar, waarvoor hij een goeden prijs
en contant betaalde. En aanstonds
kwamen de arme jonge meisjes In
menigte toesnellen, om zich door hem
als schapen to laten scheren.
Op een dier tochten ontmoette me
neer Nicolas degene, die miin achter-
oudtante zou worden. Hij .-bevond zich
in een der dorpen bij Saint-Quentin
en had alweer heel wat vlechten doen
vallen, toen hij, droef, met de tranen
op do wangen een buitengewoon
schoon meisje zag naderen, het
schoonste dat hij ooit in zijn leven
had ontmoet En op dat be /onderons-
waardig© mooie kopje glansde een
blonde haartooi mei een schittering,
als door de maan beschenen, van dat
zilverblond, zooals men slechts in
estelijke streken vindt.
Meneer Nicolas was een en al be
wondering. En nog hooger steeg zijn
verbazing toen* het meisje beide ar
men ophief en haar hoofdhaar los
knoopte, waarna liet in breodc golven
over haar schouders rolde en tot. den
grond afdaalde als een glinsterende
herval. Zijn eerste beweging was.
de zilveren golven met beide handen
te grijpen, ze to betaston, ze door zijn
ingers te laten glijden, zooals een
rek diamanten en goud zou bewon
deren, schier aanbidden. Een vaag
respect, waarvan hij zich geen ver
klaring kon geven, hield hein echter
terug. Het jonge meisje stond voor
li cm, zw:;<rend hem aanziende met
haar groot blauw, door tranen ge
sluierd ooc. en scheen te wachten,
dat hij haar zou ondervragen. Meneer
Nicolas was zichzelf weder meester
en gaf haar eeoi teeken te spreken.
Alsdan zich hukkend, om de golven-
d massa op te rapen, bood zij hem
die met uitgestrekte armen aan cn
mompelde in een snik: Hoeveel
geeft u ervoor?
In mijn achter-oudoom school be
halve de koopman de artiest. Maor hij
as ook een" goed man, met oen hart
dat medelijden kon voelen voor het.
nienscheli'k lilden. Evenwel ontwaak
te dat modelijden .slechts bij zeldza
me gelegenheden, wijl hij er aan ge
woon was geworden op zijn weg veel
n-.eer vreugde dan droefheid te vin
den.
Hoe vervuld ook van bewondering
van den to koop geboden schat, voel
de hij in zijn hurt een gevoel van mo
delijden sluipen.
Meneer Nicolas nam het meisje bij
de hand en voegde haar toe: Zeg
me eens voor welken prijs gij uw
haar wilt verknopen?
Verrust over deze vraag, waarin
zachte ontroering klonk, begreep bet
meisje als bij instinct, dat zij mis
schien hulp zou vinden bij dien man
dien zij vieesde als een beul, en die
haar aanzag niet meewarigen blik, on
'j wischte haar tranen af.
Ik zelf wil dat niet, zei zo,
en verplicht er mij toe.
En wie doet dat?
Mijn ouders.
P: n dan zeker erg arm?
O, neen, iedereen werkt thuis, en
al leggen we niet over, we kunnen er
toch best konion.
Maar waarom dan?
Om een bruidschat voor mij te
hebben.
Een bruidschatl
Ja, mijn aanstaande wil mij niet
zonder geld,
Hij ziet je dus liever zonder
hoofdhaar?
Dat schijnt zoo.
Maar hij zeLf zal dan wel heel
rijk zijn om zulke aanspraken te kun
nen doen (relden?
Dat zou ik denken; hü bezit hon-
i derd gouden kronen, en hij erft don
molen van de Sauldraie.
Is dat alles.
Drommels!...
noeg?
Zeker dat is genoeg, om te lie-
wijzen, dat uw aanstaande een dwaas
is, die niet weet dat uw gratie en
schoonheid duizendmaal verheven
zijn boven zijn molen en zijn hon
derd kronen. En go hebt dien knaap
lief?....
Ik?.... O!... Do schoone dorpelin-
ge maakte met haar schouders
beweging, die scheen te zeggen:
Ais ik dan toch trouwen moet:
hij evengoed als een ander.
Waarom gaat gij dan mot hein
trouwen? vroeg meneer Nicoius w
Mijn ouders willen het zoo.
Voorts, als steeds wachtend op zijn
voorwaarden, bood het meisje hem
opnieuw haar hoofdtooi aan. Hij deed
alsof hij liet haar betastte, van nabij
onderzocht en moeite.
Ziet "-o, sprak hij eindelijk, de
zaak komt ine zoo ernstig en gewich
tig voor, dat ik ze niet dadelijk en
zonder de toestemming van uw ouders
kan regelen. Ik zal er over naden
ken. Kom morgen hij me in de her
berg, in gezelschap van vader en
moeder; wij zullen dan over den prijs
onderhandelen en trachten het eens
worden....
Het jonge boerinnetje, blijkbaar in-
gelukkig, dat zij haar weelderig haar
tooi minstens nog tot don volgenden
dag zou mogen behouden, hond met
ecu vlugge beweging het haar weer
op, maakte vervolgens een losse bui-
zing voor meneer Nicolas en ging in
bevallige houding, met haar klompen
klikklakkend, heen.
Als iemand aan mijn achter-oudoom
had gevraagd, waarom hij' den koop
ran dien blonden oogst tot den vol
genden dag uitstelde, zou hij waar
schijnlijk niet dadelijk een aaimenie-
ijke reden hebben kunnen aangeven.
Inderdaad stiet liet hem tegen de
berst, de schaar in zulk een hoofdtooi
ta zetten. De angstvallige hand van
den artiest had ditmaal gezegevierd
over de belangen van den koopman.
Maar or was ook nog een andere be
weegreden, welke meneer Nicolas
zich nauwelijks durfde bekennen. Tot
dan toe vrijgezel gebleven, opgaande
in zijn vak. had hij nu in vijf minu
ten tijds de gansche gamma van tee-
dere gevoelens doorloopen, die den
.man doen beseffen, dat het niet goed
voor hem is, alleen te zijn....
Te doksel! riep hij, alleen zijnde,
uit. Er zal niet gezegd kunnen
worden, dat door mij of door ecu
minder angstvalligen confrater die
zilverblonde haren ziin afgesneden
geworden... Moet ik het meisje trou
wen. om haar haardos te behouden'
Ik ben oud genoeg ervoor, en ik zal
haar trouwen, voor den bl.. er zich
legen verzetten!!
Mijn achter-oudoom was eon man
van korto besluiten. Toen den volgen
den dag het mooie dorpsmeisje, in ge
zelschap van haar moeder, verscheen,
hield meneer Nicolas tot deze laatste
op plechtigen, ceremoniëelen toon
volgende kleine toespraak:
Mijn lieve juffrouw, ik bemin-
uw-dochtér, en ik weet dat zij niet
bemint, wien gij voor haar hebt be
stemd. Als ik zoo gelukkig mocht
zijn haar iiiet te mishagen, don vraag
ik u haar ten huwelijk. Ik heb een
eigen huis. eeu goed beklanten kap
perswinkel en een rijke clientèle. Ik
zal haar dus nemen zonder bruid
schat en zal me wel wachten, ooit
haar von haar hoofd aan te ra-:
ken.
En meneer Nicolas boog diep. ter
wijl de oude boerin, verbluft in liaar
armen opving hare dochter, schier
bezwijmend van vreugde.
Een maand later troonde in den
winkel van de ,,Rue des Amandiers"
eeii mooie winkelierster, wier hoofd
haar de lovende wettiging was van
het schilderachtige uithangbord der
la Flant's: „Het Zilveren Vlies". En
weldra bezat ,,de mooie pruiken nut ak
st er" een algemeene bekendheid. Zelfs
aan het hof was zij gevierd, en de
dagbladen spraken ervan. Maar de
mooie pruiken maakster verloor niet
NICOLAAS II EN DE OPVOEDING
VAN ZUN ZOON.
Zooals de „Cri do Paris" te berich
ten weet. bevond het Russische hof
zich ©enigen tijd geleden in de groot
ste onrust, omdat de grootvorst
troonopvolger, ondanks alle zoeken,
nergens te vinden was. Terwijl de
czaritsa in de hoogst opgewonden
heid aan ©en nihilistischen aanslag
dacht en de tsaar, niet minder ver
ontrust. maar meer zijn zelfboheer-
sching bewarend, diengene 1000 roe
bel beloofde, die hem zijn zoon terug
bezorgde, zat deze zelf heel verge
noegd in de keuken zich aan allerlei
lekkernijen te goed te doen. Ten slotte
gelukte het hem in zijn schuilplaats
te ontdekken on werd hij voor don
czaar gebracht. Deze beval echter,
dat men den kroonprins geen enkel
zijn moeder verkeerd had, voor oocren
moest houden. De knaap, die een bui
tengewoon heersclizuohtig karakter
bezit, bekommerde zich daar echter
ïn^ het geheel niet om en antwoordde
minachtend, dat dio vrouwen altijd
zoo nerveus zijn.
Nicola as II, die, zooals bekend is,
door Alexander III heel streng was
opgevoed en steeds zeer kort. was ge
houden. merkte naar aanleiding van
dit geval op, dat oen toekomstige
hecrscher van Rusland in de volste
vrijheid moet worden groot gebracht
cn voegde daaraan toe: Slechts een
dergelijke opvoeding is geschikt voor
een keizer: men heeft mij vaak van
mijn zwakte een verwijt gemaakt,
maar deze karaktertrek is alleen een
gevolg van het feit, dat men mij van
mijn prilste jeugd af, verhinderd
verwijt over zijn ondeugendheid heeft, ook maar een vinger zonder ver
mocht maken, maar dat men hem al- gunning te bewegen"
leen den angst en do zorg, waarin l
DAMRUBRIEK.
HAARLEMSCHE- DAMCLUB.
Alle correspondentie, deze rubriek betreffende gelieve men te richten
aan den heer J. Meyer, Kruisstraat 34. Telephoon 1543.
Probleem No. 345
van JAC. MUSLY.
m
5
15
mi
sè
m
s
mj
iji
25
jw
pp§
i
S
g c
m
m
35
IS
45
v\.;
HIP
éël
fis1
wl
Hf
Zwart schijven op: 2, 7, 8, 9, 13, 15,18, 19 en dam op 47.
Wit schijven op: 17. 27, 29, 30, 32, 33, 37, 39. 40. 43 cn 45.
Probleem No. 346
van JAC. MUSLY.
181
u
sa
i3.
w ÉSI p.
i -ï' a
i IÉ m L§
lilÉi sa Éi
Zwart schijven op: 4, G,14, 15, 20, 25, 26, en dam op 28.
Wit schijven op: 11, 17, 21, 23, 32, 35. 38 en 45.
Oplossingen van deze problemen
worden gaarne ingewacht aan boven
genoemd adres, uiterlijk Dinsdag 2
April 1912.
Oplossing van probleem No. 341,
van den auteur: Wit 22—IS, 25—20,
39—34, 18.-20, 20—14, 15:2! prachtig!
Oplossing vun probleem No. 312,
van den auteur: Wit 4439, 28—22,
liet hoofd door dat succes. bleef 19 32:11
WltVOllOKT -'ItiMI t»II VVM trftnwA lm*. - -.
eenvoudig goed en vol trouwe toe
wijding aan den man, die haar had
gehuwd, aoodut Nicolas, gelukkig in
zijn echt en begunstigd door do for
tuin, niets te doen had dan zijn
vrouwtje innig lief te hebben en hot
goud en zilver op te stapelen hem
door zijn talrijke klanten verschaft.
Dat geluk duurde twee jaren. Daar
na als liet geluk binnen is, staat
het ongeluk alweer voor de deur
word madame Brigitte la Flant aan
gegrepen door een hevige koorts, dio
haar bracht aan den rand van hot
graf. Radeloos VUJ inigsl zocht mo- rubrtok er atteM
neer Ntcolas dor geleerds!» doc-1 daf „J, m
oren der (:,c illoit ton beroemd moerslag" moesten denkon. We ont-
lijfarts vuil den kuning kwain in vinnen maar drie anode oulossinaen
eigen persoon non het bed der cieke.
her en W. van Koningsbruggen.
j We zullen nu do oplossingen geven
cn dan moet eo die eens kalm nuspe-
Beide problemen zijn good opgelost
door do hoeren W. J. Matla, P.
Mollema en F. Th. Timmer.
Van No. 342 vond do heer Timmer
nog een anuere oplossing en wel:
Wit 44—09. 19—14. 23:34. z8:19l
waardoor de winst voor wit verzekerd
is. Men ziet ook Weiss is nioi onfeil
baar!
VOOR DE JEUGD.
Do meeste jongelui schijnen hot
t hevige koorts, dio jantsto vraagstukje niet goed begre-
den rand van l.ct l h8bte» on^vb.
ii.it aiiQ-st. zocht ine-
Ik zal haar redden, zei hij.
maar voor alles moet haar hoofd ont
heven worden van den ontzaggelijken
last haren, welke overigens tot het
inatsie zouden uitvallen, wanneer de
zieko herstellend is.
't Ging mijn achter-oudoom ontzet
tend aan liet hart, maar wilde hij
zijn vrouw behouden, dan moest liet
zware offer gebracht Hij had nu het
geluk zijn lieve Brigitte weer gezond
te zien worden, en zii wos nog altijd; schijf"van'28 naur 23* Zwart 'kan met
schoon, ondanks het verlies van haar 19 twee schijven slaan naar 37 of 39,
schitterende haartooi. evenwei „meerslag" guat voor en bij
Ik zal u de talloozo aanvragen van is nU gedwongen van 26 naar 39, 3
aankoop besparen, welke Nicolas l schijven te slaan waarna wit 23:12
kreeg, toen men in Parijs had verno- si0at. Thans heeft zwart nog maar
dat de haren van do mooie een schijf vrij om op te spelen en wel
len, zonder twijfel zult ge dan alles
begrijpen en uw eigen fouten inzien.
De stand was:
Zwart schijven op: 8, 9, 13, 16, 19
en 26.
Wit sch-ven op: 27. 28. 81. 32. 33
en 49.
Wit moet spelen en brengt zijn
pruikenmaakster waren gevallen on
der do schaar van haar echtgenoot
Daaronder was zelfs een bod van 3000
kronen. Meneer Nicolas weiger dé. Hij
oordeelde dat alleen hij, zonder ont-
wiidinw van den schat de haren van
zijn echte-enoote mocht draeen. Der
halve maakte hij er deze prachtive
pruik van welke hij tot zijn lnatsten
dag bewaarde, en die hij aan zijn
erfgenamen vermaakte in de volgen-
do termen:
Ik verlang, dat mijne kinderen,
13, die hü alleen naar 19 kan bren
gen. Wit speelt dan 12—7. Nu kan
zwart 19 op 23 of 24 brengen. Gaat hü
van 19 naar 24 dan speelt wit 71 on
zwart kan niets beter doen dan van
24 naar 30 gaan, doch is in ieder ge
val verloren, zooals go allen wel dui
delijk ZUlt ZUili.
anneer zwart van 19 naar i'3 was
gegaan, dan speelt wit 7—2. Vervolgt
zwart dan met 23—29. dan wit 2—30,
zwart 29—34, wit 30—35 en zwart is
wederom het spel kwijt. Wel kan
;leinkinderen en allen die onzen zwart 39 naai' 43 brengen en door wit
na a in en onze familie zullen doen 49 laten slaan waarna hij 34 op 39
voortbestaan, met do meeste zorg brengt, doch dan plaatst wit 35 op 40
mijn hoogo pruik liowareu, gemaakt on 't heeJt zwart evenmin iets geliol-
van het hoofdhaar mijner lieve Brl- pen.
gitte, en dat zij niet zullen verenten, Zwart had straks ook zijn schijf 29
dat zij aan dit Zilveren Vlies hun naar 33 kunnen verplaatsen, maar
fortuin hebben te danken, en ik mijn dan had wit eenvoudig 30.-43 geslagen,
geluk ben verschuldigd geweest. I en zwart heeft ook niets meer in te
(Centrum.) brengen.
Na 23- 29 van zwart en wit 2—30
(zie boven) kan zwart eerst spelen
39—44 waardoor wil genoodzaakt zou
zijn om van 49 naar 40 te slaan, daar
na kon zwart niet zijn schijf van 29
naar 33 ziin gegaan, dooh wit brengt
dan eenvoudig zijn dam van 30 naar
43 on zwart is wederom in zijn voort
gaan gestuit en heeft verloren.
Wij gelooven, dal uile jongelui het
vraagstukje nu goed begrepen zuilen
hebben en wordt thans hun aandacht
gevraagd voor het volgende voor
beeld.
Stand:
Zwart 6 schijven op: 8, 9, 12, 17, 22
en 25.
Wit 6 schijven op- 26, 31, 32, 33, 38
en 39.
Als wij dezen stand eens goed l>e-
zien, dan bemerken wij al spoedig
dat aan zwart als t ware de rugge-
graat ontbreekt. Stond b.v. 12 op 11,
dan was de stand a an zwart sterker
dan nu, wijl drie schijven von de
ze tide kleur, acuter elkaar, aaneen
gesloten opgesteld, méér kracht ont
wikkelen kunnen dan 2 schijven op
dêzóikiö wijze geplaiust. Neemt men
schijf 22 weg en plaatst die op 16 dan
zou ae zwarte stand ook goed zijn,
juist cue schijf op 22 maakt den stand
van- zwart erg zwak.
Nu komt de vraag bij wit op. Ihjo
kan ik liet best gebruik maken van
zwart s nadeel in den stand?
Om hiervan nu voordeel te trek
ken moet wit, zwart gedwongen spel
geven, hij inoet den stand „forcee-
ren".
Dit „foceerem" is oen van de belang
rijkste zaken bij het dammen. Men
moet er steeds voor waken, dat men
niet in een stand geraakt, waarin de
tegonpartii het spel „forceeren" kan.
Men zorge steeds voor vrijheid van
beweging.
Wit speelt hier 32-27, zwart 12—18
gedwongen, wit 27—21, zwart 8—12
wederom gedwongen.
Als ge nu den stand eens goed be
kijkt zult ge wellicht zien door welke
zetten (combinatie; wit kan winnen.
Voordat we de oplossing nu geven,
moet ge eens zelf trachten die te vin
den. Uiterlijk Woensdag 12 uur des
middags zouden we die gaarne in be
zit hebben.
De Haarleinscbo Damclub houdt
lmar bijeenkomsten iedei'en Maandag
avond vun 8 tot 12 in hot, gebouw „Do
Nijverheid'. Jansstraat 85. alhier.
Liefhebbers van het damspel zijn
daar steeds wolkom.
Voor het lidmaatschap kan men
zich bij het bestuur aanmelden.
Inlichtingen worden gaarne ver
strekt door den Secretaris, den heer
J Meijer, Kruisstraat 34, Te lef. 1543.
