HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 6 APr>IL 1912
ïlaarlemscfie
HandelsvereenSging
(Goedgekeurd bij Kou. Deal, van 12
Nov. 1899.)
De Haarlemscbe Handelsvereeni-
ging hier Ier stede, opger.chl 10 Mei
1892, beeft Lu deu loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver-
Khilleuden aard betreffende, is zij
opgetreden en d.kwijls met groot
succes. Jammer echter, dat uien alge
meen niet meer blijk geeft, du te
waardeereu, door als lid der Vereeui-
gtng toe te treden. Er zijn wel meer
dan IaA) leden, maar dat is niet vol
doende. Eik handelaar, neringdoen
de, ja zeiu pari culieren, moesten Ld
worden, oai ten minste te laten ge
voelen, dat men het werk op prijs
steil, dat de Haarlemscbe Handels
vereniging steeds opneemt, als doen
de, wat hare band vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, baren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe Jaarlijkscbe
contributie van f 3.50. die gevraagd
wordt.
De Haarlemscbe Handelsvereni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van bare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor ben tot betaling aan te
manen en information voor ben in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht het hun gratis te verstrek
ken adv.es der Vereeniging te vragen
die ook in procedtiren en faillisse
menten gratis voor ben optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een balf Jaar worden aan-
gcuuiiiuu, doen slecnts bet 2e halljaar
(van 1 November tot eu met 3U April)
ad f 1.75 de halve contributie.
lleclilögoieerde adviseurs der Ver
een. gu,g zij ii de heereu Mrs. Tb. de
Haan tlugeuboltz en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiaeu werkdag van 2 -4 uur des na-
middos zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jausweg 11.
Voor incasso s door bemiddeling
vereoiiigiiig wordt een vast
..iii vun 5 pL't. der vordermg bere-
keud.
Bovendien moet lü cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij iiuen-
d ng van vorderingen door bemidde
ling der advocaten 'e innen.
De kosten uforinatiën naar
bu ten de stad woonachtige personen
bedragen bU cis, per informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informal
tién naar bmnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt
Pretentiën op buiteQ de stad wo
nende personen orden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoediug is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden In het af-
golonpen jaar gegeven.
Aan het kantoor Jansweg 11, zijn
thans coupons A 10 cent verkrijgbaar
waarop men bij het Bureau van den
Burgerlijken Stand op liet Stadhuis
inlichtingen knn bekomen over hot
adres van b er op het bevolkingsregis
ter ingeschreven personen.
In Januari en Februari 1912 zijn
50 vorderingen tot een bedrag van
Haarlemmer Halletjes
EEN' ZATERDAGAVONDPRAATJE,
Al is bet weór volstrekt geen maat
staf vcor da aankomst van de lente,
(de 21ste Maart was een allertriestig-
ste dag met wind en regen) er zijn
andere teekenen, die niet bedriegen.
Van knoppen en ontluikend geblader
te spreek ik niet, omdat ze te afge
zaagd zijn. ik bedoel de verhuiswa
gens. We zien ze nu van alle kanten
weer komen aanbolderen, do groote
vierkante kasten, met twee paarden
bespannen, met een bok, zóó hoog in
de lucht, dat je niet vat hoe de koet
sier er op en er af komt. Hijzelf
maakt ach over dat vraagstuk niet
moe. zit op zijn hooge plaats als een
vliegenier:-aankomeling, die vast be
ginnen wil met het duizelen af te
Jeeren en bestuurt zijn paarden on
der zoo'n groeten hoek, dat je denkt
of hij ze wel zal kunnen houden,
wanneer ze er van door mochten
gaan. Gelukkig doen de beesten dat
niet, ze hebben voor zoo'n zwaarbela
den reusachtig vehikel zooveel moeite
om regelmatig door te gaan, dat het
niet in hun paardekop opkomt, ervan
door te gaan. Hoogstens bonst hutje
met mutje nu en dan tegen een hoek
huis of een lantarenpaal aan dan
beeft het huis, de lantarenpaal
breekt midden door, in den wagen
volgt een en ander misschien dat
voorbeeld, de koetsier vloekt geweldig
en de paarden volgen dat voorbeeld
niet, waaruit opnieuw blijkt, hoe een
dier boven den mensch kan staan.
Nog een paar weken en een ander
ieeken van de lente komt weer voor
den dagde menschen vergaderen
weinig of niet meer. Het is heel eigen
aardig, dat vergaderen voornamelijk
f 1380.60 1/2 betaald; 11 vorderingen
worden afbetaald; 19 vorderingen zijn
uitgesteld.
Nieuwe leden voor 1912—13 kunnen
nu reeds tot de vereeniging toetreden
en genieten alsdan i.--t 1 Mei e.k. alle
voorrechten ais een gewoon lid.
Volgens art- 7 dient bet geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
In verband met de wijziging van
art.kel 11 van het huishoudelijk regle
ment van den Nederlandschen Bond
van Onderlinge Informatie- en
Scbuldinvorder.tig bureaux en Han-
delsvereenig ogen, gevestigd te Haar
lein, moet in het vervolg voor elke
informatie die op vertoon van leg.ti-
matiekaarten wordt gegeven, 25 cent
worden betaald.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres-
seert aan bet Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat —en, hoewel geen
lid der H. H. V toen van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informat ën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Van de Residentie en haar
heironers.
CLvn.
Het is nog niet zoo heel lang gele
den, dat de gemeenteraad besloot een
stuk groad in de westduinen aan te
koopen. Iemand was de onderhande
laar tusschen bouwgrond-maatschap
pij en de gemeente, die er zoo half en
half van overtuigd scheen, dat ze de
terreinen niet te duur in handen ge
kregen heeft. Voor de optimisten on
der de raadsleden zal bet volgende
leerzaam zijn.
De vorige weck heeft hier een
bouwgrond-maatschappij vergaderd,
die in niet bepaald roogkleu risen toe
stand verkeert en alle moeite doet,
om haar nadeelïg saldo in een voor-
dcelig om te zetten. Ze bood eens haar
grond aan de gemeente aan, maar
kreeg nul op het remicst. Nu meent
ze er wat op gevonden te hebben.
Er moest een nieuwe commissaris
gekozen worden en als zoodanig werd
voorgesteld de tusschenpersoon bo
vengenoemd. omdat die eenigen tijd
geleden zulke prachtige priizen van
de sremeente bpdoneen had Het bleek
wel, dat de man geen aandeelhouder
was, maar dat moest geen verhinde
ring zijn. Zoodra Lij wal geld gestort
heeft, zal een der zittende commissa
rissen voor hem plaats maken.
We kunnen dus vrij spoedig een
aanbod tegemoet zien, waarbij alle
terreinen van de maatschappij aan
de gemeente worden aangeboden.
Laat de raad dan versla ndig zijn
en het bod uiet aanvaarden. De maat
schappij ligt reeds half op apenga-
pen, werkt met een niet onaanzien
lijk verlies en wil daarom haar eigen
dom kwijt: desnoods is ze wel voor
een spotkoopje te vinden, maar eerst
zal ze probeeren een zoet winstje te
maken.... dank zij den nieuwen com
missaris der bouwgrondmaatschap-
oij.
Scheef ik de vorige maal, dat het
vergaderen van den raad op 1 April
vermoedens wekte, die voor den
ernst van de heeren niet vleiend wa
ren, er is werkelijk een meedeeling
gedaan, die door meerdere menschen
niet geloofd werd, Dp. burgemeester
zei, dat het Maandag de laatste maal
een werk der duisternis is, daar ver
reweg de meesten vallen in de donke
re winterdagen. Zoodra de dagen len
gen schijnt de aardigheid er af, dan
gaan de menschen liever wandelen.
Vermoeide secretarissen krijgen rust,
penningmeesters hebben gelegenheid
rustig te peinzen over de vraag, hoe
zij de inkomsten vergrooten en de
uitgaven verkleinen zullen. De weini
gen, die daar spijt van hebben, zijn
de eerzuchtige jongeling, die hoopt,
dat zijn naam in de courant zal ko
nven, omdat hij tot de Commissïo
voor stemopneming of tol nazien van
de Tekening heeft behoord en de ver
gaderaar van professie, die op elke
vergadering praat, altijd maar praat,
opnieuw praat en nogmaals praat,
oindat er denkelijk achter in zijn
mond een balkje is losgeschoten,
zoodat hij zijn vervelende tong niet
meer vastleggen kan.
Dan is een ander toeken der lente
de tooneelspeler, omdat hij wegblijft.
Een negatief voorjaarsverschijnsel,
zou hij moeten heeten. Weliswaar
kan hij in de maand April nog niet
scheiden. Het tooneelseizocn heeft
deze eigenaardigheid, dat het telkens
vroeger begint en later eindigter
komen voorstellingen voor »n Mei en
in September en wanneer de bescha
ving nu maar voortgaat(zooa!s ze na
tuurlijk in een beschaafd land bezag
is te doen) dan wordt die scheidings-
periode voortdurend korter en is er
weldra heelemaal geen vacantie m
Sommige gezelschappen hebben het in
die richting al ver gebracht, daar ze
na het winterseizoen de kermissen
bereizen, waarna onmiddellijk weer
het winterseizoen volgt. Op die
nier is eer je het weet een jaar om en
staat een ander jaar klaar, om op de
oude wijs zich af te rollen. Wordt er
was, dat de raad in het stadhuis aan
de Groenmarkt vergaderde. Op 22
April zouden de heeren iD de nieuwe
zaal aan de Javastraat bijeengeroepen
worden.
Nu is de persoon van mr. Van
Kamebeek er heelemaal niet naar,
om ongepaste grappen te verkoopon,
maar toch twijfelden er leden, den
kende aan den fatalen datum en een
doel van het publiek, dut de mecde--
ling vernam uit bladen, die zelf
Aprilmoppen in de kolommen had
den, geloofden er niets van en.... go-
looven het nog niet.
Zoo langzamerhand werd het ook
moeilijk nan te nemen, dat het
^moordhol" ooit verlaten zou wor
den- Wel was er tenen den z>n van
ui W. in, toe heloten, maar de
traagheid bij het verbouwen was zoo
groot, dat het denkbeeld vergaderen
aan de Javastraat steeds flauwer
werd.
Eindelijk maakte een van de bla
den een spottend berichtje over den
spoed, die met de werkzaamheden
betracht werd liet besluit tot ver
huizen zou weldra haar eersten ver
jaardag vieren. Dat scheen te hel
pen en ineens komt de meedeeling
de zaak is klaar.
Aan do Groenmarkt zullen niet ve
len met weemoed terugdenken. Het
bonauwde zaaltje met een luchtver-
ersching, nog de helft slechter dan
in de cellen van een gevangenis,
heeft te veel hoofdpijn bezorgd.
oen twee uur vergadere i op een
tamelijk warmen dag, waren, gezien
van de tribune af, de t verst zitten
de leden als in een waas gehuld,
waarin de perolin spuit van den bode
slechts even een beweging bracht.
In de Javastraat zal dit veel beter
zijn; wel moet de ventilatie niet tot
de beste behooren, de zaal is twee
maal zoo groot en de atmosfeer wordt
dus zeker de helft minder benauwd.
Wat de verhuizing verder brengt zal
dienen te worden afgewacht.
In zake de schouwburgtragedie zijn
twee feiten bekend geworden, die
beiden even uw aandacht vragen. De
heer van Liefland, die indertijd de
Oostenrijksche firma in de zaak haal
wordt haair vertegenwoordiger
bij den bouw. Dal hij een ar
tistiek toezicht op het te maken ge
bouw krijgt, doet het ergst vreezen
gezien de vorige brouwsels uit het
brein deez' architecten, die uitstekend
koopman is, maar de kunst nog wel
eens aan zijn zolen lapt.
Het tweede feit is van opvallender
aard. De heer Gort, do gemeente-
architect, door den wethouder aan
gewezen om het ontwerp nu... te
verhaagschen (om geen ander woord
te gebruiken) beeft voor die opdracht
bedankt, omdat hij zich als architect
te hoog voelde in werk van an
deren te gaan grasduinen.
Het strekt hem tot eer en het is de
eerste maal dat in de schouwburg-
misère werkelijk wordt opgetreden.
Den heer Gort mijn hulde.
SINTRAM.
Amsterdamsche Kout
XXI.
De Jordaan.
De verschillende stadswijken van
Amsterdam hebben hun eigenaardig
aspect en cachet, 't Leven in de Nieu
we Pijp b.v. met de bonte kamertjes-
verhuurderij, het m sommige straten
luidruchtige nachtleven, hoezeer ver
scheiden is het niet bij de rustige,
egaal-eentonige Ilelinerbuurtbij 't
leven op de eilanden, waar de boot
werkers wonen in de gore versmoeze-
ling van lange rijen krotwoningen,
en hoezeer is dat weer verscheiden
van het Jordaan-leven.
De Jordaan, dat is typisch Am-
stcrdamsch.
Dóar eigenlijk alleen leeft de al-oude
traditie, heeft hot volk zijn zeden en
gewoonten, zijn begrippen van goed
en slecht, van eer en fatsoen, al ge
slachten lang bewaard.
De Jordaan is nog die hij was, toen
de grootviulei-s en grootmoeders hun
dansje maakten achter do harmoni
ca. liet is nu, evenals toen, één groo
te familie, huizend in de bedompte
kist-kamers, hun lief en leed uitle
vend onder elkaar, ruw, schaamte
loos en tegelijk openhartig alles op
straat brengend, zonder eenige te
rughouding voor elkaar.
Zo hebben hun onderlinge ruzies
er wordt „geknokt" (gevochten) als
Zaterdagsavonds uit de Jordaan-
kroegen waggelende dfonkaards naar
buiten komen do vrouwen worden
„afgedroogd* (geslagen), er wordt
gescholden, geruzied, gevochten, ge
kletst. maar ook weer er wordt ge
holpen. er wordt meegeleefd en moe-
geleden. er worden heroike daden
van zelfopoffering, van liefde ver
richt.
Maar dat alles onder 't Jordaan-
volk zelfondor de groote familie, die
do vuile wasch liefst niet naar bui
ten laat gaan.
Wat kont de vreemdeling en. laten
wo maar gerust er bijvoegen, de niet-
Jordannsche Amsterdammer van den
Jordaan
Hij kent het buiten-aspect
Hij kent de straten en stegen met
hun oud-stoodsch aanzien van bont
geveltjes-gedrang. De aardige, pitto
reske kijkjes en doorgangetjes.
Hij heeft wel eens een buren ruzie
gehoord, als vrouwen als dolle furiën
elkaar uitscholden ondor begeleiding
van star-volgohouden handgeklap en
woest elkaar halen over 't gezicht
wilden geven met de haarspelden
Wie zoo'n buren-ruzie hoort, krijgt
een zweempje van een idéé van 't le
ven. denkon en voelen der menschen.
Omdat 7J.- alles, do straat-op uitleven
en zonder schaamte aller schande
en de intiemste dingen uitkrijschen
en bloot-leggen.
Maar dat is toch eigenlijk maar
aan den buitenkant.
Wie het Jordaan-leven zou willen
loeren kennen goedzich inleven in
dat eigenaardig, volkomen-aparte
Stnk Amstendamsch-stadsleven, moet
zelf onder de menschen hchhen ge
woond en met hen hebben op en neer
gegaan.
Die zou zo moeten kennen Ritsige
Arend Rleiis de Janus, Zout on de
Lip, Kees Tweeduim, Ko do Neut,
Lange Mie, Bet do Slobber, Oranje-
kers, Matje Scheefduim.
Querido hooft het Jordaan-leven
meegeleefd en h'ij vertelt er van in
zijn pas uitgekomen book „Jordaan",
dat jjiij aanleiding geeft aa.n 't Jor
daan-leven dozen brief te wijden.
Quérido's nieuwste boek is.... Que-
ridoiaansch I
Ilij heeft het Jordaan-leven gevoeld
met zijn gloeiend temperament, dat
de kleuren feller ziet, de geluiden fij
ner hoort, dan de werkelijkheid ze
geeft.
Daardoor heeft dit boek ook weer
het geweldige, het woelige, het over
drukke en uitlaaiende, dat al Queri-
dcr's werk kenmerkt.
Maar één ding is zeker, en dat
is voor niii, Amsterdammer, die niet
bedoelt hier een critische bespreking
der literaire heteekenis van het boek
te geven, bet voornaamste Querido
k e n t, den Jordaan door en dnor en
ondanks de zeker dikwijls veel te
schrille kleuren en te rumoerige ge
luiden voelen we het echte, het waar-
achtig-psvchologiscli juiste Jordaan-
leven trillen in dit boek.
Zie, er is een eigenaardige, karak
teristieke passage in dit boek, die ik
even wil overschrijven.
Querido verhaalt van een echte
Jordaanscbe. Hen, die in een Jnr-
daan-winkeltje een soort van dienst-
meid is en onder haar werk haar
volks-liedjes zingt.
Dan zegt hij
„In Lien leefden de smart en de
melancholie van de verschooierden
j en vertraptende versomberende
volks-rnelanchohe met haar krijtend
■.vee. als van een straatorgel in re
gendamp Lien had onbewust het
gevoel voor tragiek, en dramatiseerde
alles oin tiaar heen, als een echt ver-
weemoedigd volkskind. Ze zag iede-
ren dag voor haar bange oogen felle
mishandelingen en verschooierende
ellende, wreede zinnelijkheid en ver-
beestelijkmg van ieder levensin
stinct".
Zóó is. in 't algemeen, de karnkte-
stiek van het Jordaanleven.
De stoere kerels en de kloeke vrou
wen zijn niet bang om bloed te zien
als er „geknokt" moet worden. Als
de drank er in zit en ruzies om een
meisje of door buren-geklets moeten
orden uitgevochten.
Maar ook weer kunnen ze teeder
jn en week als bijter. Week als een
sentimenteele orgeldeun, als een
droefgeestig liedje, dat ze beluisteren
met gretïee ooren.
Zóó heeft Querido ze geteekend in
hun vreugden en hun smart, in hun
zwoegen-Ieven en in hun genot-naja-
ger:>en, in hun wreedheid en dierlrk-
iieid en in hun verteedering, hun me
delijden, hun hulpvaardigheid voor
het lijden van hun buurtgenooten.
Ze kennen allen eikaar, ze hebben
hun bijnamen, die niet als scheld
namen worden opgevat ze leven
voor en met elkaar en wee den bui
tenstaander, die zich in hun leven
il indringen, zich met hun ruzies
bemoeien wil.
De Jordaners en Jordaansclien le
ven voor ons in dit boek.
We zien ze 's morgens op de aal
markt als de dag begint aan te sche
meren over de stad, nadat in den
nacht door velen op vletteD getracht
is van de schippers de beste viscli af
te koopen.
We leven met ze mee in hun han
deltjes in de buurt en in hun venten
langs de straten. We leven met hen
mee in hun armoe-getob, de vrouwen
vroeg-oud en kommerlijk te midden
van troepen smoezelige, hongerige,
vroeg-wijze kinderen en het kleurige
volk leeft voor ons op zijn feest
dagen.
Op Maandag als ze „lappies hebben
gek-eord" op de markt, als <le looiers
en „Maandaghoudera" de pet branie
o p één oor, de spuuglok er sierlijk
onder uit en de das in zwierigen knoop
achter de orgels loopen, gevolgd dóór
de meiden met fel-kleurige blousen,
rhythmisch schommelend met hoog
gehakte schoenen, behangen met
glinsterende en schitterende klungels.
We zien ze voor ons in hun Jor
daan-dans.
In hun liefde voor en bewondering
in den dans, die allen in ademlooze
spanning doet toekijken en begeesterd
doet toejuichen als een mooie Karei
en een Heintje Punt dansen. Dansen
stilblijde en toch hartstochtelijk-
ingetoomde verrukking.
Dansen om den dans-zelf en om de
eelde van het rythmische beweeg.
Zooals ik zei, Querido's tempera
ment doet hem de maat soms verge
ten en de veidioudirgen. De „défauts
de son qualité" brengen mede, dat
hij het er dikwijls wat dik oplegt en
soms een verhaal, dat misschien le
gendarisch is in de Jordaan als be
leefde werkelijkheid geeft.
Maar dat neemt men gaarne op
den koop toe, omdat het echte, kleur-
volk voor wie het goed leert kennen
prachtig geschakeerde Jordaan-leven
er frisch in beschreven is.
Figuren als de mooie Karei, die
vechten dtfrft en kan als de beste, en
die de meisjes door zijn beurtelings
nu bovendien nog duchtig gerepe
teerd, dam kan het er nog best van
komen, dat de jong© acteur geen hoo
rnen meer ziet dan dio op 't toonoed
en evenmin kans ziet kennissen on
der de menschen, als menschenkennis
op te doen, die toch beide zoo onmis
baar zijn voor zijn gestadige ontwik
keling.
Bovendien wat moot dat voortdu
rend komediespelen op den duur ver
velend worden Dat wij bij het ont
moeten elkaar geregeld vragen
„wat is er voor nieuws laat zich
verklaren, maar dat Bouwmcester-
Shylock nu nog altijd weten wil. welk
nieuws er is op de Rialto, verwondert
me bijzonder. Hij weet toch immers
precies, welk antwoord hij krijgt. En
wanneer straks Jessica geschaakt is,
weet hij cr in 't begin van 't bedrijf,
ja zelfs wanneer hij in den trein naar
Haarlem stapt, alles al van af I Zou
iemand niet een maand of drie van
d i e kunsten ontslagen willen we
zen
En Bouwmeester niet alleen. Op
tweeden Paaschdag wordt hier door
't gezelschop van het Rembrandt-
theater weer Carmen gespeeld. Let
nu op zoo'n Don Joséhij weet.
dat het iederen avond in d»e rol treu
rig met hem afloopt, dat Carmen
hem verraden zal en dat hij als moor
denaar zijn leven moet eindigen ja
wel, toch gaat hij maar op de oude
manier door, hoewel in het gedrukte
tekstboekje, dat voor een kwartje te
ikoop is voor iedereen, dus ook voor
de lui van 't theater, duidelijk te le
zen staat, dat het mis gaat Carmen
is al geen haar slimmer en Micaela
is de dwaaste van allen die neemt
notabene op zich, om een kus van
José aan zijn moeder over te brengen,
terwiil die brave vrouw in 't geheel
niet bestaat, zelfs niet op 't program
ma.
Nog een ander toeken, dat de lente
is aangekomen zijn de Aprilmoppen.
Waarom voor deze fratsen nu juist
de eerste April is gekozen, vat nie
mand, die niet een beetje doordenkt.
De anderen begrijpen het drommels
goed. Zoodra de blaren aankomen
raken de meeste menschen zoo'n klein
beetje van streek en komen gemakke
lijk tot een dwaasheid. Het is maar
jammer, dat de mensch. die in door-
snëe saai en weinig amusant is, al
rijn vernuft schijnt te bewaren voor
den eersten April. En nog meer jam
mer, dat de aardigheden er niet beter
op schijnen te worden. Zoo kan ik
me maar niet voorstellen, wat cr voor
geestigs kan liggen in de aankondi
ging, dat er ergens een kostelooze
vertooning zal worden gegeven, wan
neer daar niets van aan is. Is dat nu
geestig dan schudt elk de grappen
uit zijn mouw en stuurt de heele we
reld op vergeefsche boodsciiappen uit.
En een advertentie voor oen kantoor
bediende, waarvoor tientallen perso
nen .vol hoop op een betrekking, zich
komen aanmelden, misschien wel kos
ten gemaakt hebben, vind ik ploe
enfin, de andere vier letters wensch
ik den lezer te schenken.
Neen, dan vind ik de Aprilgrap
van Haarlem's Dagblad beter. Dat
gat er geen, zoodat de menschen ijve
rig. maar vruchteloos gezocht heb
ben en eindelijk, omdat zij n<e>t kon
den denken dat iemand de verzoeking
om flauwe aardigheden uit te halen
zou kunnen weerstaan, verschillende
ernstige berichten voor min of meer
verborgen Aprilgrappen hebben aan-
geaien.
Maar de voorboden van de lente
houden nog niet op. Eigenaars van
wreed zijn en aanhaling all«n om zij*
vinger windt; als Keeltje met haaf
dronken Stijn lie haar in zijn woeste
buien mishandelt; als Dien, dit
kwaad weet van de heele buurt en
geen gelegenheid voorbij laat gaan
om dat overal te vertellen, zij, en
zooveel méér, zijn echte, met groote
waarachtigheid geteekend© Jordaners.
Bovenal ss de sfeer echt Jord&ansch,
Zooals in werkelijkheid het leven
dezer groote familie in de typische,
smalle kronkelstraten „in de buurf
blijft" volgens aloude traditie eE
recht zoo is ook dit boek Jordaan van
het begin tot het eind.
De verkeerseischen van onze stad
zullen op den duur zooals zooveel ka
rakteristiek Amsferdamsch leven is
verdwenen in de toekomst mogeli.k
ook het eigenaardige van liet Jordaan-
aspect en van het Jordaan-leven doen
verdwijnen.
Wat jammer is, want ondanks al
le ruwheid is juist door de speciaal
Jordaansche begrippen van eer en
fatsoen, van menschc ikheid en recht,
die daar leven en door de buurt zelf
gehandhaafd blijven, het Jordaan-
volk au fond een goedhartig volk,
met heel mooie gevoelens, instincten
en eigenschappen.
Querido's hoek vertelt cr van en w ie
zich wil inleven in dit merkwaardig
stuk Amsterdamsche stadsleven, ral
goed doen het te lezen. Maar kinder
kost is het niet.
AMSTERDAMMER.
BEURS-OVERZICHT
van de Firma E. Sassen Co.,
Parklaan 14 B, Telef no. 2061.
30 Maart—4 April.
Het vooruitzicht dat do beurs zofV
wel te Londen als Amsterdam vier
dagen gesloten zal blijven was oor
zaak. dat de omzetten sterk vermin
derden en zooals steeds het geval is
ging de verminderde activiteit hier
en daar met een, in de meeste geval
len, geringe koersteruggang gepaard.
Ook deze week is het hervatten van
het werk onder de Kngelsche kolen-
werkers nog niet algemeen geweest
en waarschijnlijk zal dit ook wel niet
eerder dan m den loop van de vol
gende week plaats hebben. Dat intus-
schea behalve de Industrie, ook da
Engclsche sporen enorme verliezen
lijden behoeft zeker geen nader be
toog, wanneer men bedenkt, dat do
ontvangsten gedurende de Paaschda-
gen tot de beste van het jaar plegen
te worden gerekend en dc spoorwe
gen nog steeds genoodzaakt zijn don
dienst tot slechts een gering aantal
treinen te beperken.
Op de verwachting dat verscheide
ne sporen tut dividendverlaging zul
len moeten overgaan waren dan ook
Spoorwegaandeelen gedrukt. Con
sols waren voorbijgaand vast ge
stemd op de verwachtingdat het, ton
gevolge van miscalculaties ontstane
belangrijke overschot over lu i ufgo-
loopcn jaar, gebruikt zou worden lot
aflossing der Nationale Schuld, het
geen echter later bleek niet in de be
doeling der regeering te liggen.
Voor Z.-Afrik. Mijnwaardcn was de
stemming gunstig, hetgeen voorname
lijk te danken was aan het winstcij
fer der East Rand dat met een be
drag van 101.000 pd. st. de verwach-
tingen verre overtrof.
In Amerika ziet men do toekomst
hoopvol tegemoet.Wel houdt men nog
rekening met de staking in de kolen
mijnen en die welke onder de spoor-
weg-employé's verwacht kan worden,
doch uit de berichten die tot ons ko
men blijkt, dat men zich allerwege
zóó veel voorstelt van een aanstaande
bloeiperiode, dat een staking welke
naar men algemeen aanneemt, spoe-
dig tot het verleden zal behooren,
bad- en zomerhótels komen opnieuw
oor den dag (hebben zij, als de be
en, den winter slapende in een hol
len boomstam doorgebracht laten
schilderen, behangen en witten en
plaatsen advertentiên om dienstper
soneel.
Het is niet algemeen bekend, hoe
andere menschen zaken doen. Van
den buitenkant lijkt alles vaak heel
tnooi en is het niet en een anderen
keer schijnt de toestand ongunstig en
is de werkelijkheid zoo kwaad nog
niet. Ik herinner me, dat ik een paar
jaar geleden in een zomer uitban
ning kwam. 't Weer, dat Zaterdag
prachtig was geweest, keerde op Zon
dag totaal om, het regende dat het
goot, zoodat er heel weinig men
schen naar buiten waren gegaan. In
de uitspanning waar ik een kop kof
fie ging drinken, zat een man met
vrouw en vier kinderen en aten
brood. Brood met niets, behalve dan
boter. Ze hadden, leek het me toe,
een geweldigen honger, het eene
broodje volgde cp het andere en ter
wijl de man zijn familie animeerde en
zelf ook duchtig meehielp, hield hij
nauwkeurig aanteekening van de ver-
bruikje broodjes, en zat zorgvuldig te
turven, totdat hij op eens uitriep
„Halt, we zijn er 1"
De vrouw en de kinderen slaakten
vijf zuchten van verlichting. Nadat ze
nog een poos gezeten hadden, dron
ken ze allen nog een glas melk
vertrokken. Ik was nieuwsgierig ge
worden en vroeg den kellner om in
lichting. „Die man", vertelde hij, „is
de bakker van het dorp, die ons brood
levert. Je weet ncoat, hoeveel je op
Zondag noodig zult hebben, koop je
veel. dan is 't slecht weer en blijf je
met aJles zitten koop je weinig, dan
stroomt het menschen, die mopperen.
wanneer ze niet geholpen kunnen
worden. Daarom deelen mijn patroon
en de bakker het risico samen. We
hebben gisteren zestig broodjes voor
vandaag besteld, dertig voor eigen
rekening en dertig onder conditie, d.it
de bakker ze terug krijgt als ze over
blijven. Nu, de man begreep heel wel,
dat hij ze vandaag tot den laatsten
man, ik bedoel tot het laatste brood-
j'e, terug zou krijgen cn daarom
komt hij ze dan op regendagen zelf
opeten. Dat is een afspraak, begrijpt
u, maar onze dertig laat hij ons wel
houden. Heeft u niet gezien, dat hij
teldeNu, dat was, om toch vooral
niet boven de dertig te gaan 1"
Ik bedankte hem hartelijk voor zijfl
boeiend verhaal en breng dat hier
over, opdat iemand, die pension of
zomerhótel mocht willen gaan opzet
ten, wete. hoe hij met zijn bakker
handelen moet
En het laatste voorteeken van <1®
lente, waarover ik sproken wil, is....
ineen, ik durf het in de prettige voer-
jaarsstemming waarin wij verkce-
ren. niet zeggen. Het is een zaak van
gewicht en kan toch niet bij 't pond
worden uitgewogen, bet Is iets dat
niet rinkelt cn waarbij toch iedereen
dadelijk aan rinkelen denkt, het is
kosteloos en toch zou je er wat voor
over hebben, als zo je dal cadeau niet
thuis stuurden, het is sterk, maar
afkeer er van is nog oneindig sterker,
het neeent een kleine plaats in je zak
in, maar oen des te grootere in je
gedachten het is kortom, 't belas
tingbiljet, dat we in de eerste dagen
van Mei mogen verwachten.
FIDELIO»
