NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Haidée.
2 Jaargang. No. 8833
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 6 APRIL 1912 C
ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N:
Vnor u„riAm per drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem - 'A *3' Haarlem van 1—5 regels/l.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent n"r retreL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat. P 2
gemeente) lju i, y/%.V'v Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. oer plaatsing*
Franco per post door NederlandI® C P 50 Cts. voor 3 plaatsingln a contant. 2 P piaaising,
Afzonderlijke nummers0.0214 V <1 V[.)-tr n
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H i Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. <3rD Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALT A
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
derde blad.
Van onzen Reizenden
Redacteur
Men moge zoo oppervlakkig bewon
dering koesteren voor de ontwikke
ling van het huidige verkeerswezen,
een dieper bekijken en nadenken
tempert die bewondering wel cenigs-
eins. Met allo waardeering voor het
goede, mag toch wel geconstateerd
worden, dat de ontwikkeling van het
verkeer niet geheel op de hoogte ;s
van onzen tijd Dat ik die betrekkelij
ke wnardeering voorbehoud, is reeds
een tecken, dat ik het streven van
dr Directies der Spoorwegmaatschap
pijen priori en lmiten-kijf wil be
schouwen als zooveel mogeliik gericht
op do belangen van het publiek.
Maar ook alleen zooveel mo
gelijk! Want de Directies hebben
Tiog andere hclnngen te behartigen,
-namelijk die der maatschappijen zelf.
En die interne belangen, n.I.
van een commercieele onderneming,
werken voor een deel antagoon
de helansren van het publiek. Ik be
doel dit zoo, dat een onderneming,
die er op uit moet zijn winst te ma
ken, niet alle wenschen van haar
klanten bevredigen kan. Want dan
zou er wel nooit winst, doch alleen
verlies te boeken zijn. Immers,
publiek is veeleischend en stelt zich
liefst op het standpunt, dat
ideaal toestand behoort ingevoerd te
worden.
En een idea al-toestand heeft men
in ons land nog lang niet bereikt.
Want eer het zoover is, moet nog
een heel lijstje-van-verlangens ver
wezenlijkt worden. Dnarop staat No
één de electrificeering van het be
drijf, waardoor het aantal treinen
vergroot en de verbindingen met an
dere lijnen veel verbeterd zouden
kunnen worden en men tevens aan
een ander euvel tegemoet zou kunnen
komen, namelijk dat de betrekkeli'k-
geririge snelheid der treinen aanmer
kelijk verdroot, misschien wel ver-
tweevourliad zou kunnen worden.
Want het liidt geen twiifel, dat de
snelheid, vooral op do grootere tra
jecten, nofr veel te gering is.
Maar electrificeering van liet be
staande snoorwégnet is zulk een rc-
\nlutionnair plan. dat men daaraan
voorshands ook zelfs niet eens den
ken kan Immers de kosten zouden
nnfzneliik hoog ziin. Iloe hoog dat,
bedrag ziin zou. valt zoo maar niet
te berekenen, alleen te vermoeden als
men nagaat, dat de e)eefrif'veerine
van de ringbaan om Berlijn, die deze
week in het Pruisische Huis van Af
gevaardigden is voorgesteld, honder
den milliocneu marken vorderen zal.
Eer het zoover in Nederland is, zal
et heel wat nog nioeteD gebeuren en
b.v. ccrst-en-vooral moeten worden
beslist over de kwestie van slaats-
cxploitutie-of-niet.
Iii deze richting durven we onze
wenschen nog niet te laten traan.
Er zijn nog andere wenschen en
verlangens. Ik wil nog niet spreken
over kleinere dingen als vereenvoudi
ging va» den administratieven om
slag, die vooral de kilometerboekjes,
Silomotorkaarten en vvorkmanskaar-
ten aankleeft, ook niet van een wat
geriefelijker inrichting der wagens.
Een van de voorname dingon, waarop
In de laatste jaren wordt aangedron
gen. is echter de invoering van
nachttreinen.
De Directie van de Ilollandsche
Spoor is zoo welwillend geweest mij
dezer dagen een onderhoud toe te
staan, waarin ik eemge vragen heb
gesteld over de mogelijkheid van de
invoering der nachttreinen. Men vat,
dat dit vraagstuk tweeledig >s. Men
kan nl. de wenschelijkheid der invoe
ring bepleiten voor het buiteniand«ch
verkeer, maar ook voor het verkeer
binnen de Neder landsche grenzen.
Is er wel eens een proef genomen
met de invoering van nachttreinen
heb ik gevraagd, toen wij spraken
over het buitenlandsch verkeer.
Dat hebben we eens gedaan in
1910 luidde het antwoord, tijdens
de Brusselsche tentoonstelling, toen
een slaaprijtuig ingelascht werd in
den trein van Amsterdam naar Brus
sel. Maar de proef is door verschil
lende omstandigheden mislukt. De
moeilijkheden zijn hierin gelegen, dat
de dienstregeling der Belgische
Staatsspoorwegen zóo is, dat een
trein nog in den nacht te Rotterdam
enz. zou aankomen, indien hij des
avonds laat uit Brussel vertrok.
Komt hij des morgens vroeg te Rot
terdam aan, dan moet de trein In
den nacht uit Brussel vertrekken.
Men zou zoo zeggen, dat het wel
een typisch kenmerk van nachttrei
nen is, dat in-den-nacht-aankouncn-
en-vertrekken. Maar men vestigde er
<le aandacht op, dat die uren van
vertrek en aankomst zich niet zoo
zeer daartoe leencu, omdat het gehee-
le maatschappelijke leven de gewone
dagverdeeling heeft. Hotels, koffie
huizen en andere inrichtingen, die
met reizigersverkeer te maken heb
ben, zijn om dien tijd niet open.
Men achtte het evenwel mogelijk en
had er zelfs veel hoop op, dat in de
toekomst do Directie in België tot an
dere gedachten zou te brengen zijn
en men dan geschiktere uren van
aankomst en vertrek zou kunnen ver
krijgen. Dat wordt door de Directie
van de Hollandsche Spoor wel van
groot belang geacht, omdat het ver
keer met Brussel en Parijs zeer toe
nemende is, evenals dat met Berlijn.
Voor het gewoon reizende publiek
is echter de dienstregeling binnens
lands van groote're beteekenis, dan
de buitenlandsche verbindingen.
Do toestand is op 't oogenblk zoo,
dat wie des avonds uit Groningen
naar Holland wil, reeds om zeven
ongeveer met den z.g. avond-
sneltrein naar Holland van het sta
tion Groningen moet vertrekken.
Voor wie in de stadGroningen zelf ver
blijft, beteekent dat dus, dat hij reeds
half zeven naar 't station moet;
voor wie in de provincie moet wezon,
wordt de vertrektijd nog met een uur
vervroegd. Het behoeft geen betoog,
dat velen dit vroege vertrekuur zeer
onaangenaam en ongelegen komt.
Wie in Twente moet zijn vindt den
toestand niet veel gunstiger. De laat
ste t'rein uit Almelo nanr Holland bv.
vertrekt omstreeks acht uur. uit de
hoofdplaats van Twente. En zelfs in
de beide Hollenden zelf met hun
intensief verkeer op de lijn Amster
damRotterdam is het in d t opzicht
nog lang niet volmaakt. Wie uit de
hoofdstad naar de handelsstad wil,
of omgekeerd, kan niet later vertrek
ken dan elf uur des avonds, d.i. een
tijd, wanneer het leven er nog in
volle fleur is.
Het zou daarom van groot helang
zijn, indien men zulk een dienstrege
ling zou kunnen krijgen, waarbij de
laatste treinen zooveel verlaat wer-
den, dat zij pas vertrokken, wanneer
het groote stadsleven geemdigd wn-
dus omstreeks een uur of één des
nachts.
Of daaruan behoefte bestaat? Men
hoeft maar eens na te gaan hoe
stampvol dikwijls de laatste treinen
zijn, om te kunnen afleiden, dat de
latere treinen nog zeer goed gevuld
zouden zijn, afgezien van het feit
dan nog, dat de gelegenheid ook nog
een toenemend verkeer zou veroor
zaken. Want ook in dit opzicht zou
de behoefte bij de verwezenlijking
nog meer toenemen.
Maar bovendien valt al op dit 002e.11-
blik al vast te stellen, dat het publiek
gediend is van zulke nachtelijke reis-
gelegcnheden. Ik ken er een in ons
land bij ervaring. Dat is de nacht
boot van de Holland-Frieslandlijn,
die in de zomermaanden om 12 uur
des nachts van Amsterdam naar Dc
Lemmer, en omgekeerd, vertrek en
om 5 uuT des morgens aankomt.
Vooral Friezen en Groningers ma
ken van deze reisgelegenheid ge
bruik, om van het anderhalve etmaal
leizen ongeveer twintig uur in Hol
land te zijn. De heen-en-terugreis
wordt dan des nachts aan boord in
de slaaphutten doorgebracht, terwijl
de dag daartusschen aan zaken of 't
genoegen in Holland wordt gewijd.
Of de ontwikkeling van het spoor
wegverkeer ook in deze richting kan
gelegen zijn, heb ik gevraagd bij
mijn onderhoud met de Hollandsche-
Spoor-directie.
Men was echter zeer sceptisch te
genover dit denkbeeld gestemd. In
de eerste jilaats, omdat, zooals men
mij zeide, de invoering van dergelijke
treinen met zich zou moeten brengen
inlassohing van slaapwagens.
De invoering daarvan zou afstuiten
op de te kleine afstanden in ons
land, zeide men.
Nu schijnt het mij de vraag,
of de slaapwagens inderdaad wel zoo
noodzakelijk zouden zijn. Er zijn voor
beelden te over van menschcn, die
een slaapje verkiezen in een gewone
eerste- of tweede klasse waggon bo
ven een bed in een slaapwagen.
Maar er zijn voor de spoorwegmaat
schappijen grooter bezwaren, dan die
van do slaapwagens.
Wanneer wij dergelijke treinen
zouden gaan invoeren, als verbindin
gen tusschen Holland aan de eene
zijde en 't Noorden, Midden en Zui
den van ons land aan den anderen
kant zou dit voor ons beteekenen,
merkte men mij op, dat wij op die lij
nen ons geheele personeel in dienst
zouden moeten houden.
Want niet alleen ons treinperso
neel zouden wij voor die treinen in
dienst moeten houden, ook ons stati-
onspersoneel, den kaartjesverkoop,
controle en ook het vvegpersoneel. En
daar het niet aangaat den diensttijd
van het personeel te verlengen, zou
den wij moeten overgaan tot hot in
stellen van nieuwe ploegen. Wat on
overkomelijke kosten zou veroorza
ken.
Trouwens in 't buitenland kent
men een dergelijk nachtelijk ver
keer ook niet, wanneer men dan de
stadslijnen van Berlijn uitzondert.
Zelfs op de drukste Duitsche lijn, die
van Berlijn naar Keulen, ligt het ver-
keer van 12.18 tot 4.53 des nachts
stil. Dat komt zoo ongeveer overeen
met de dienstregeling bij ons, aldus
besloot de Directie mededeclingen.
Waaruit men opmaken kan, dat wij
in afzienbaren tijd nog niet des
nachts zullen reizen.
...Of de stoomboot-maatschappijen,
voor wie genoemde bezwaren tegen
de nachtdiensten met gelden, moes
ten snel varende nachtbooten in de
vaart brengen op voetspoor der Hol
land-Frieslandlijn]
Wie weet?
JAC. C. M. Jr.
Buitenlandsch Overzicht
Dg mynwerkersstakinuen
IN ENGELAND.
Een bestuurslid van don mijnwer-
kersbond, gaf de volgende verkla
ring van hei feil, dut ue meerderheid
der arbeiders zich voor voortzetting
van den strijd heeft verklaard: „Om
twee teltenen hebben <te mijn werkers
tegen hervatting van den arbeid ge
stemd
Ten eerste was in het Lagerhuis do
meening uitgesproken, dat de staking
niet van de aibfiders was uitgegaan,
maar van agitatoren dat de mijn
werkers tot staking waren gedwon
gen en dat zij gaarne zouden werken
als zo maar durfden.
Ook is gezegd, dat als mon slechts
politie en troepen naar de mijnen
zond, de staking spoedig gedaan zou
zijn, daar de leiders de arbeiders van
het werk afhielden. Deze beweringen
hebben ontstemming gewekt onder do
werklieden en dit heeft invloed gehad
op de stemming.
En dat de regeering geen redelij
ken loonstandaard in de wet heett
durven opnemen, heeft eveneens den
wrevel der arbeiders gewekt en hen
mede tot tegenstemmen genoopt."
Heden komt, zooals men weet. de
nationale conferentie van mijnwer
kers bijeen, om te beraadslagen over
bet advies van 't bestuur van den
mijnwerkersbond om 't werk te her
vatten.
Met spanning wordt deze beslissing
afgewacht.
Oe oorlog tusschen Italië cnTurkije
Er is weer eens wat gevochten
en wel bij Benghasi. De Italianen ver
zekeren, dat de Turken in dit gevecht
ineer dan 100 man aan dooden en ge
wonden verloren. Hun eigen verliezen
melden de Italianen niet. Dit is wel
een vreemd stelsel
Volgens een gerucht hebben de
Turksche artilleristen op een lta
liaansche vliegmachine geschoten en
den bestuurder gedood.
Interessant is wat de Romelnsche
briefschrijver van liet ,,N. v. X D.*
meedeelt, namelijk
Aller 002011 waren dezer dagen op
Venetië gericht, terwijl men zich over
al afvraagt wat wel het resultaat zal
zijn van de pogingen om vrede te ma
ken. Maar merkwaardig is het, dat
de buileiilandsche bladen er veel vol
ler van zijn dan onze binnenlandsche
pers.
Wat daarvan de oorzaak wel zijn
mag? Of men wil hier alles zoo ge
heim mogelijk houden, Of men is
overtuigd, dat noch de tusschenkomst
der mogendheden, noch de samen
komst van keizers en koningen iets
tot stand zal brengen.
Den oorlog als eene politiek-ge-
schiedkunilige noodzakelijkheid be
schouwende, die dour de natie ge-
wenscht en gewild is, moet hij vol
gaas het begrip van de meeste Italia
nen door Italië zelf ten einde ge
bracht worden. „Zoowel wat we van
de andere mogendheden te verwach
ten hebben, als wat we zelf kunnen,
leerden we in deze laatste zes maan
den 1" Ziedaar de conclusie waartoe
men gekomen is.
Zeker is. dat noch Italic s energie,
noch het enthousiasme, noch de hulp
bronnen voorloopig opraken. Merk
waardig maar waar is deze verkla
ring, door een onzer staatslieden uit
gesproken. Ergerde men zich voor
heen hier aan de Turksche berichten
uit Parijs. Berlijn of Weenen over
ltaliaansche nederlagen met honder
den, ja duizenden gesneuvelden en
gevangenen, nu neemt men daarvan
geen notitie meer. Het is waar, ook
van ltaliaansche overwinningen fcrij
gen we niet meer zoo opgeschroefde
verhalen, maar de ware toestand in
Tripolitanié en Cirenaica komt nu
hoe langer hoe meer aan het licht,
daar er al een groot verkeer ontstaan
is tusschen Italië en deze landen. Al
leen reeds uit Rome vertrekt er drie
maal per week een trein met directe
verbiodin? naar Tripolis. Telkens
hoort men dan ook van personen, die
er heengaan of er van terug komen
In Afrika zelf is men druk bezig. De
spoorweg, die van Tripolis naar Am
Zara loopt, gaat geregeld iedere»
dag Men i3 nu bezig aan een tweede
lijntje Tripoli3Taginra.
De stad Tripolis moet reeds niet te
herkennen zijn, zooveel is er al bijge
bouwd. Doch daar er behalve de mili
tairen zoovele burgerlijke ambtena
ren, te beirinnen met den prefect en
al wat tot de prefectuur behoort,
heen getrokken zijn. klaagt men daar
ook reeds over de hooge huishuren.
Ook werden er schoolopzieners heen
gezonden en verscheidene scholen ge
opend, waarvan meer dan de helft der
kinderen Arabieren zijn. De onder
wijzers zijn gedeeltelijk Italianen, ge
deeltelijk Arabieren, doch de school
gebouwen dienen voor beiden. Het
zelfde geldt voor Bengasi en Demo.
Aan de haven van Tripolis wordt
hard gewerkt en ook aan de verster
kingen. Doch een militair, juist van
Tripolis komende, verzekerde mij, dat
de stellingen in en om Tripolis zóó
sterk waren, dat de Italianen volko
men veilig waren. Maar hij, evenals
de meesten die daar geweest zijn en
kennis van zaken hebben, verdedigde
volgens vele bladen al te grflote,
voorzichtigheid van generaal Caneva,
om voorloopig de binnenlanden niet
in te trekken, als de naaste reden
aangevende net gebrek aan water.
Ook heeft rnen vooreerst genoeg aan
de kusten, waar de bevolking veel ge
makkelijker te winnen is 'dan in de
binnenlanden, te meer, daar Arabie
ren en Bcdouïnen in de binnenlanden
van strijd houden en niets te verlie
zen hebben zij gevoelen zich ruim
beloond, als ze den buit behouden
mogen.
Allerlei.
HONGARIJE TEGEN KROATIË.
Men weet, dat de Hongaarsche re
geering bijna alle Grondwettelijke
waarborgen in Kroatië geschorst
heelt, 0in de oproerige geest aldaar te
onderdrukken. De Kroaten willen als
zelfstandige staat in da Donau-mo-
narchie erkend worden en daar is de
Hongaarsche regeering niet van ge
diend.
Nader blijkt, dat de maatregelen,
door den koninklijken commissaris
genomen, nog sterker zijn dan aan
vankelijk werd medegedeeld, althans
wat de pers betreft Alle bladen moe
ten nl. binnen drie dagen een borg
tocht van 5000 kr. storten en eiken
dag moeten exemplaren van het blad
worden toegezonden aan de regco
ring, justitie en politie en mogen do
couranten niet in omloop worden ge
bracht, vóórdat de politie daartoe
haar toestemming heeft verleend.
Berichten door de politie geschrapt,
moeten door andere worden vervan
gen, zoodat de lezer niet kaai merken,
dat de inhoud van het blad na de
ü.ïze Lachhoek
PROZA EN POèZtE.
Zij (in de bergen). Hè, die zul.
vere, krachtige lucht hier is toch ieU
heerlijks. ind je ook niet
Hij- Ja. We konden hier eigen-
lijk onze luchtkussens wel opnieuw
vullen.
A. Geloof je in erfelijkheid
B. Of ik 1 Ik ben mc-t de dochter
van een rechter getrouwd, en ze heeft
me altijd de wet gesteld I
DE GROOTE PORTIE.
Heer. Waar is de biefstuk
Kellner. Eet u eerst de gebakken
aardappelen op, dan zult u hem wel
vinden.
ONDER VRIENDINNEN.
Mina. Wat een lief gezichtje het
je daar. Wie is dat
Dina. 't Is mijn laatste fotografie.
censuur gewijzigd is.
Aon de verantwoordelijk© redao
fceuren en uitgevers wordt bij over
treding van deze bepalingen veertien
dagen gevangenisstraf en bovendien
500 kr. boete opgelegd.
De Kroaten hebben het plan opge
vat aan de Europcesche Staten ©en
manifest te richten, waarin zij om be
scherming tegen het absolutisme van
Hongarije verzoeken.
F.EN LUCHTVLOOT VOOR ITALT6.
Volgens 't Fransche voorbeeld is
men in Italië ook begonnen met een
particuliere inzameling voor een
luchtvloot. Thans is het bedrag der
inschrijvingen reeds geklommen tol
ongeveer 3 millioen fres.
Stadsnieuws
Baden.
In het douchebadhuis aan den Kou»
denhorn zijn in de afgclnopen week
Gil baden genomenj in dat aan het
Leidschcplein 775.
MUSEUM VAN KUNSTNIJVERHEID.
In het Museum van Kunstnijverheid
te Haarlem, zullen gedurende de
Paaschdagen, tweo belangrijke Ten
toonstellingen gehouden worden; de
eene omvat de producten eener Oricn-
taalsche industrie, welke in de om
streken van Haarlem wordt uitgo-
oefend en wel de Oriëntnnlsche tapij
ten, afkomstig van de werkplaatsen
Polvliet te Beverwijk.
Dez© industrie wordt met gunstig
gevolg beoefend en levert mooie re
sultaten op.
De andere Tentoonstelling is die
van oud tafelgerei, messen, lepels en
'orken, welke reeds geruimen tijd in
het Museum werd voorbereid en thans
gereed is.
Deze beide Tentoonstellingen van
oude en nieuwe kunst op oude grond
slagen zullen zeker vole belangstel
lenden gedurende de a.s. feestdagen
trekken.
UITBREIDINGSPLAN.
Het volgende request is verzonden:
Aan den Raad der Gemeente Haar
lem geeft met verschuldigden eerbied
te kennen, de afdeeling Haarlem en
Omstreken van de Mpij. tot Bevorde-
Feuilleton
Naar het Engelsch
door
a. w. marchmont.
14)
Ons land heelt natuurlijk© hulp
bronnen en die konden onder een
vreedzaam en goed bestuur geëxploi
teerd worden, totdat wij tien maal
100 sterk zouden zijn als in de sterk
ste jaren van het Keizerrijk. Wie
verwaarloost ze. noen, vvi© voorkomt
bun ontwikkeling, en waarom Er is
maar éen antwoord op deze vragen.
De oorzaak van dat alies en de v loek
van dat alles is de tegenwoordige
Sultan en zijn krankzinnigheid.
Zijn krankzinnigheid zei Grant
op een toon van verbazing.
Zijn krankzinnigheid maakt het
voor zijn onderdanen zoo hopeloos.
Wat er op Yildiz Kiosk gebeurt, wordt
goed geheim gehouden maar niet
zoo goed om hun die kans zien in
lichtingen t© krijgen, te beletten het
oen en ander van zijn vlagen van
krankzinnigheid te hooren. Zijn her
sens ha-ben het evenals die van zijn
ongel'ikkigen broeder, Murad, opg<
geven tegen de gespannen vrees omleger ook rekenen.
vermoord te worden, die hem altijd in
zijn macht heefL Alles wat wij voor
stellen is daarom, dat hij ©venals zijn
broeder afgezet zal worden, vriende
lijk en zachtmoedig behandeld, zoo
als u weet, dat wij Oosterlingen al
tijd onze zwakzinnigen behandelen
en dat zijn plaats zal worden inge
nomen door Rechad Effendi, een
rechtvaardig man van flink© on
ruime begrippen. En dat zal gebeu
ren.
Staat uwe Excellentie zelf voor
zijn persoonlijke veiligheid in
Absoluut. Wij wenschen niet met
krankzinnigen te twisten maar wij
kunnen niet lijdzaam aanzien, dat
Turkije zijn ondergang tegemoet gaat
eu dat zou er van komen.
Bij zoo n plan kan ik mij zonder
bezwaar aansluiten, zei Grant opeen
toon van onmiskenbare verlichting.
Terwijl hij sprak, vestigde ik mijn
oogen op den Pasha, en zijn gelaat
schitterde van voldoening en triomf.
Maar hij sloeg direct zijn oogen
weer neer, en begon ©enig© papieren
in zijn schrijftafel door zijn vingers
te laten gaan.
Niets kan ons succes verhinde
ren, monsieur, zei hij, een oogenblik
later. De meest invloedrijke mer.-
schen van het land slaan aan onze
zijde, en als wij het achterstallige
aan soldij aan léderen officier en sol
daat betalen, dan kunnen wij op het
Heeft u daarvoor geld noodig
Bij die vraag zag ik den Pnslia snel
als van verrassing over een nieuwe
wending in zijn gedachten opkijken.
Hij zwoeg, terwijl zijn vingers nog
verstrooid met do papieren voor hem
speelden.
Is het mogelijk, dat u dat geld
gevonden zou hebben vroeg hij
daarop langzaam. Daaraan liad ik
niet gedacht ©n nu is het te laat
Te laat vroeg Grant, evenals ik
getroffen door die woorden en nog
voel meer door den eigenaardig©»
toon, waarop zij gezegd werden. Als
ooit de stem van een man een klank
van intens ©11 alles overheerscherd
berouw in zich had gehad, dan was
het die van Maraboukh op dat oogen
blik. Maar welk© reden kon hij heb
ben voor zoon gewaarwording Ik
wantrouwde hem zoo sterk, dat ieder
van zijn wooi-den, blikken en geba
ren mijn wantrouwen opwekte.
Ik bodoel alleen maar. <lat onze
schikkingen al gemaakt zijn, mon
sieur, en naar ik vroes nu met meer
veranderd kunnen worden. Zijn ma
nier van doen was van een man, die
door een onverwachte ontdekking van
zijn stuk gebracht wordt en de uit
drukking van zijn gelaat, toen hij
Grant aankeek, vertegenwoordigde
oen onoplosbaar raadsel.
Ik had geen vermoeden, dat u
zich zoo van ganscher harte aan on
ze zaak zou geven. Maar dat is nu niet
anders, voegde hij cr bij, blijkbaar
met moeite die gewaarwording van
zich afzettend en zijn schouders op
halend. Als ik dat, geweten had, dan
zou ik het geld liever van u geleend
hebben. Het zal natuurlijk maar ©en
tijdelijk© leening zijn, maar wij heb
ben groot© concessies moeten geven
aan hen, die het weten te krijgen
en ik zou liet liever van u gehad heb-
ebn. Wat zijn ware gedachten ook wa
ren over deze zaak. hij had ze nu on
der bedwang, en sprak op zijn gewo
nen toon Rechad Effendi zou ze na-
tuurliik. zelf bevestigd hebben.
Maar ik dacht, dal Recnad Effen
di in hei Teheragan Palcis zat opge
sloten 'f vroeg Grant.
Onze vrienden zijn overal, mon
sieur, antwoordde Maraboukh, mei
een glimlach en met de han
den opgeheven. En wij staan in
nauwe betrekking tot Zijne Hoog
heid zijn eigen bedienden staan aan
onzen kant, evenals meer dan dc
helft van de ambtenaren van Yildiz
Kiosk en hij sprak breedvoerig over
den omvang van de samenzwering,
en het stellig© succes, dat hem
wachtte.
Naar mij voorkwam .scheen hij zij»
rol te overdrijven; en ik raadde half
dat hij zich bewust was een fout be
gaan to hebben on nu verlangend
w as dat te bedokkeu en zijn positie te
herstellen.
In elk geval, mijnheer, kan u bij
deze zaak niet anders dan winnen,
besloot hij. Zooals ik gezegd heb, uw
tegenwoordige concessies zullen be
vestigd worden en in plaats van de
tegenwoordige, weinig vertrouwbare,
verraderlijke Regeering, zal u te doen
krijgen met een die stabiel, sympa
thiek en vertrouwbaar is. Als u aan
leiding mocht vinden de Regeering
nog verder te helpen, dan zouden die
diensten natuurlijk niet onbeant
woord blijven.
Ik neem allerlei gevaren op mij,
Excellentie, antwoordde Grant, en
stel voor, dat mij vooruit ©enige
waarlxirg zal worden gegeven.
Dat zal heel gemakkelijk zijn,
mijnbeer. Eigenlijk is dat al in orde
gemaakt. Uw positie en houding zijn
natuurlijk in aanmerking genomen
en als voorbereiding voor dit onder
houd heb ik mij voorzien van een do
cument van Rechad Effendi, dat Zij
ne Hoogheid eigenhandig geteekend
heeft.
Hij zocht in zijn papieren, boos er
een uit en hield het Grant voor, om
in te kijken.
Het is in het Turksch. veronder
stel ik, zei Grant, ziel» vooroverbui
gend als om het te lezen.
In het Turksch natuurlijk, hrfd-
de glimlachend het antwoord. Ik
moet er een copie van laten maken.
Toen deed Grant iets heel listigs.
Hij greep het popi©' ®\n éen kant
vast, en voorovcrleunend om er in t©
kijken, schoof hij zijn stoel onder
zich weg alsof dat bij ongeluk ge
beurde, en zich aan «!c tafel vast
klemmend rukt© hij den Pasha het
papier uit de handen.
Ik vraag u duizendmaal excuus
voor mijn onhandigheid, Excellentie,
riep hij uit roet goed nagebootste ver
legenheid, terwijl hij zijn stoel op-
raapteen ging zitten. Hij had het pa
pier nu en deed alsof hij liet wilde
onderzoeken. Ik kon geen Turksch
lezen, maar ik zal dit laten onderzoo
ken.
Tot mijn groei genoegen en blijk
baar tot groot displezier van den
ouden Ottomnan, stak hij het in zijn
zak.
Uw tolk hier zou ïwit nu kun»
neu onderzoeken, zei Maraboukh.
Dat zou mij niet voldoende /iin,
antvvoordil© Grant kalm en flink.
Uwe Excellentie behoeft niet bang te
zijn, ik zal het goed bewaren, en zor
gen, dat u een copie krijgt Het i»
voor mij natuurlijk van to groote be
teekenis
Ik ben aan u overgeleverd, mon
sieur. zei de Pasha met een glim»
lach, die zijn teleurstelling echte*
niet genoeg verborg.
Er Is nog iets anders, dat ik u
wild© vragen. F.xcellcntie. Als ik een
onderhoud zou wenschen, wil u daar
Ban voor zorgen
Dat zou moeilijk gaan. Wij *ijt$
