BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
29» Jaargang. ZATERDAG 13 APRIL 191» No 88JS
HAARLEM'S DAGBLAD KOST IN HAARLEM'S DAGBLAD ZUN
f20 PER 3 HAANDEN AD'MINLSTKATO GROOTE HOUTSTRAAT 55. ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
CF 10 CENT PER WEER- DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6. 0NZE OPGEMERKT
Het Rijke Natuurleven
Kr--jTïESSEN EN CHINEESCHE
KLOKJES.
t- - (,er r=;|ie kleurenpracht
van hyacinten, narcissen, tulpen en
l. :1a s we vaak de minder
aanzienlijke, maar vaak veel fijner
gebouwde voorjaarsbloemen. En er
zijn er vele. Van de katjesdragers be-
hueven we niet eens te spreken, zo
zijn of te bokend, of reeds beschre
ven. Te veel herhaling zou strijden
met het opschrift boven mijn weke-
Inl.v-he li Maar rijk is de
natuur en bet nietigste is een won
derwerk.
De bloeiende „bessen" kunnen bet
ons in dezen tijd, met een ontelbaar
aantal andere voorjaarsplanten, be-
Opzettelijk neem ik do weinig opval
lende bloemen der kruisbessen.
Als sneeuw en hagel, neergezwiept
door felle noordenwinden, aan Decem
ber doen denken, als de vogels, die
reeds nestelden, mistroostig door de
glibberig, zwarte takken gluren, staan
de kruisbessen in vol ornaat en dag
aan dag ontplooien ze nieuwe knop
pen
Voorbarig zijn de bloemen niet.
Eerst zweiten de bruinzwarte oogjes,
waarin de bladeren lagen opgevou
wen en als die gedeeltelijk zijn ont
wikkeld, is bet hun beurt om open te
gaan.
Nu is aan do groene bladschijfjes
weinig bijzonders te zien. Ze hebben
een kenmerkend model, maar dat heb
ben de meeste bladeren. Anders is het
met de bloemen.
Zo munten niet uit door een opval
lende kleur, en zijn niet groot, maar
b te mooier.
flet zijn neerhangende klokjes, die
door hun teer groene tint een weinig
bil de donkere bladen afsteken.
Daardoor, maar veel meer door den
zoeten geur, komen de bijen op bc-
Deze slimme diertjes merken gauw,
dal er wat lo halen is.
r-r'nffj. vin
den ze het meest verborgen bloempje.
Zon van onder bekeken, moeten de
zuigertjes verschillende ofdeelingen
pi.c-.-f eren.
De vijf horizontaal uitstaande kelk-
Et' '1 p>) (''«Ktl nis tricls.
Tiii hun aanhechtingspunt zijn ze
bruin gekleurd en deze vijf vlekjes
vormen een ring, wanrlusprhen dc
overige doelen der bloem zichtbaar
Hoe een bij in *t algemeen een
klokjesbloem ziet, waarvoor hij intus-
schen bijna altüd te veel baast heeft,
kunt ge, ten minste bij de grootere
bln-rneïi, zona Is fuchsia's, lencojuins
cn sneeuwklokjes, gemakkelijk uit
maken, als go er met oen lucifer van
boven het licht 'nat schijnen. Do
meeste bloemen geven dan een geheel
ninuw aspect. Z"n finer gekleurd,
met meer nuances van licht en dun-
k u .mei mooi.
i geloof ik, dat een bij, zoodra
bij eer el h '"de bloem is gekomen,
met veel meer orn kleur en lichteffec
ten gec-ft, :naar als we dat over boord
g' zitten we een beetje met die
mon:" •merkbtologie.
Toch heb ik al een paar proeven
genomen, om daaromtrent zekerheid
ic krijgen. Over een paar maanden
hoop ik er op terug te komen.
Maar du onze kruisbessenbloem.
•Mi-.Kvnend ile vuf witgroe
ne kroousüppen en de, als kleine lam
pen neerhangende helmknopjes, voor
bij gegaan, dan is hij in de wonder-
ruimto, waarheen zijn instinct hem
voerde.
Het blijkt een groen gewelf te zijn
cn geheel het plafond is glimmend
g. 'i
Honing, zuivere, blanke honing. Een
di la.ig bedekt wanden en zolde
ring.
Ijverig «raat het zuigertje rond, en
Weldra is de nectarvoorraad veel ver
minderd. In het midden van de zolde-
ru g hangt nog een groene luchter,
dicht bezet met fijne, zijdeachtige ha
ren
Deze bemoeilijken het wegnemen
van den honing, en gaan misschien
ook wel vretcrij tegen. In ieder ge
vol wordt door al dat zoeken en
draaien de bestuiving sterk bevor
dert! Is de bevruchting tot stand ge
komen, en dit schijnt bij kruisbessen
altijd goed te gaan, dan is bet dikke
knopje, waaraan kelk en kroon zijn
opgehangen, nan de beurt.
Dit ding ziet er uitwendig niet zoo
aanlokkelijk uit. Geen zijdeachtige,
maar dikbeknopte klierharen omrin
gen het geheel. Schijnt de zon, dan
is dit heele knopje bezet met fijne
Bchitlerpuntjes en nog meer doet het
bloempje aan een miniatuur luchter
donken, door een grootmeester ver-
vn..wi-2-d.
Naarmate wc verder in do lente ko
men, gaat het bloempje in pracht ach
teruit. Het groene knopje, eerst zoo
schitterend, zwelt meer cn meer en
als liet fijne bloempje in een zwart,
verschompeld neusje is veranderd, is
hel mei zonncdiamantcn bezette
knopje een prozaische „klapbes" ge
worden.
Meer en moer zien we in onze tui
nen het mooie Chineesche heestertje
Forsythia aangeplant.
De bloemen der kruisbessen wach
ten nog eerst de ontplooiing der bla
deren af, voor ze zich zelf aan den
voorjaarswind wagen.
li'ursvth'n's. meer nog Chineesche
klokjes genoemd, schijnen ongedul-
diger.
P.eeds in Februari beginnen heel
wat spitse knoppen zich te verlen
gen.
Het puntje wordt steeds geler en
eindelük krult het bloempje los cn
vier kroonslippen wa"neren als gele
vlaggetjes in den wind.
Ze zun ruim een c M lang en vrij
smal, waardoor de bloem iets sierlijks
krüsrt. Bij paren zitten de gele klokjes
biieen en heestertjes, die roe- geen
halven meter hoog zijn, leveren vaak
een kleine duizend bloemen.
Weken achtereen staat het ding
zoo in bloei, alles trutsecrend cn
steeds even frisch.
Binnen in de bloemen is niet veel
bijzonders te zien. Het tongvormige
stempeltje wordt geflankeerd dour
twee meeldraden, die aan hun voet 't
kogelvormig vruchtbeginsel omslui
ten.
Nog tijdens den bloei zelfs nog als
een groot deel der bloemknoppen zich
nog moet ontplooien, komen de blade
ren voor den dag. Deze 7;:n vrij
lang en smal en mooi groen, den ge-
hcelcii zorner. Wie werkelijk een heel
dankbaar heestertje wil hebben, doet
goed een Fotsythia te nemen. Gewil
lig, dankbaar bloeiend en niet duur,
ziedaar een flinke aanbeveling.
Als tuinsieraad winnen zo het ver
re van de kruisbessen Deze zijn niet
zoo Jcleui ig en hun groen is eerder
verwelkt, maar ze leveren smakelijke
vruchten en vergoeden daardoor veel.
H. PEÜSENS.
Rubriek voor Vrouwen
Voorjaarsmode. Verlengde
tailles. Ingezette mouwen.
Changeant taffet.
Zorgende vrouwen en meisjes zijn
niet tevreden als zo haar voorjaars
toilet in orde hebben, maar zijn reeds
druk in de weer om hare zomergardc-
robe tijdig gereed te maken. Madame
Mode heeft ons reeds menige nieuwe
créatie gebracht, doch dat neemt niet
weg, dat zij de eerste maanden nog
doorgaat met liet bedenken van nieu
we combinaties en wijzigingen in het
bestaande.
Normale taille-lijn en ingezette mou
wen ziin aan dc orde; want de Parij-
sche modellen, die dezer dagen in do
groote mode-ateliers geëtaleerd wa
ren, zijn aldus ingericht. Dit zal ze
ker voor oudere en meer gezette da-
i mes een goede boodschap zijn, daar dc
meesten van haar denken, dat de em-
pire-iailles, die tot nu toe gelanceerd
werden, slechts slanke vrouwen kico-
den.
De nieuwe modellen geven als het
ware een ander type to aanschou
wen als waaraan we gewoon zijn en
het lijkt wol of het de bedoeling is do
kimono-taille van het tooneel te ver
dringen. Men kan echter te dien op
zichte niet voorzichtig genoeg wezen,
want reeds herhaaldelijk werd er be
richt, dat het met de kimono-taille ge
daan zou zijn; doch de moderne
vrouw laat zich niet zoo gemakkelijk
een model ontnemen, dat liaar bevalt
en als men nu de nieuwe modellen
met ingezette mouwen aandachtig be
schouwt, dan merkt men weldra, dat
deze nouveauté sterk door het kimo
no-model be-invloed werd; want van
het inzetten der mouwen op de vroe
gere manier is geen sprake. Bij de
ingezette mouwen van heden blijft de
verlengde schouderlijn bewaard, zoo
dat men eigenlijk een nieuwe manier
gevonden heeft om de kimono met de
ingezette mouw als het ware te veree
nigen. We moeten hierbij opmerken,
dat de nieuwe mouwen wijder zijn en
dus met een weinig ruimte in het
armgat genaaid worden.
De verlengde tailles zijn zonder uit
zondering met ceintures ingericht en
de schoot- en basque klceren worden
daarbij opnieuw gelanceerd Op lich
te zijden toiletjes ziet men die schooi-
tailles niet zelden van witte of zwarte
kant.
De rokken der nieuwe toiletten heb
ben geen ingrijpende verandering on
dergaan, want alhoewel men steeds
van wijdere .modellen spreekt, ziin do
meeste rokken die gebracht worden
niet veel wijder dan 2 Meter. Men zou
echter zeggen, dat de rokken gaande
weg langer gedragen worden. De
garneering der rokken is afhankelijk
van de stoffage waaruit bet toilet ver
vaardigd is.
De changeant taffetas-toiletten die
voor den a s. zomer zeer en vogue
zijn, worden met fronsels, boullon-
nées en smalle valencienne kantjes
gegarneerd ot wel platte volants van
de taffetas, die met een smal kantje
afgewerkt zijn.
Cachemirc en voile stoffen worden
gegarneerd met zijden biais of dikke
kantstof.
Gestreepte stoffen worden gebruikt-
voor rokken en men druugt er effen
zijden basquetailles op. Zoo zag ik de
zer dagen een allerliefst toilet, als
volgt saamgcsteld:
De rok, die op de machine geplis-
seerd was, was vervaardigd van ma
rine blauwe étamine met groenen
weerschijn, de taffetas basque taille,
die sterk aan de Russische blouse
doet denken, was van marine blauw
taffet eveneens met groenen weer
schijn. Om de taille, die precies op
de natuurlijke plaats was aange
bracht, een ruime ceintuur van groen
fluweel. De randen \an de basque-
laille waren rond uitgeschulpi; de
taille sloot links op zij. De hals was
afgewerkt met een platte kraag van
geborchiurd linnen en in het voor
midden een ornament van cerise-
rood fluweel.
Behalve de weerschijn zijden, die
in alle mogelijke kleurschakeeringen
gebracht worden, zal men in den a.s.
zomer het wit zien triompheeren. Wit
te voille, wit cachemire, witte zijde en
wit geborduurd batist Mocht inen
tot nu toe het wit uitsluitend geschikt
achten voor jonge meisjes en vrou
wen, zoo ligt het thans in de bedoe
ling van Madame Mode, dat iedere
vrouw zich op zonnige zomerdagen
ln het wit zal kleeden en men met
geen leeftijdgrens te maken heeft,
zoolang de vrouw een élégante figuur
heeft. Als mijn bescheiden meening
moet ik hierbij opmerken, dat het wit
verdikt en dus weinig geschikt is,
voor meer corpulente vrouwen.
Een klein bewijs voor de willekeur
van de mode ls wel, dat waar we in
het begin van dit seizoen do kleine
toques zagen dragen van taffetas,
zoowel als van stroo, er nu reeds
groote, gekleede tagals gebracht wor
den, die dezen zomer meer en meer
algemeen zullen worden. Bijna alle
groote hoeden zijn met zwart gevoerd;
men ziet ze met fluweel en crêpe de
chine, de randen met bloemen of
veertjes gegarneerd en bovenop ai
grettes, slruisveeren of bloementouf-
fesl
MARIE VAN AMSTEL.
Brieven uit Rei Indii
Pasar Malam, Chineesch nieuw
jaar; bij mijn aankomst te Priok, van
Soerabaia komende, 6prak men er
reeds over. Het Chineesciio nieuwjaar
zou dubbel feestelijk gevierd worden,
daar het samen viel met het uitroe
pen der Chineesche Republiek. Alle
staarten zouden afgeknipt worden ten
teeken van instemming; ofschoon al
reeds vail to voren velen hun sieraad
hadden afgesneden, liepen er bier nog
eon enorm aantal langstaarten rond,
vooral onder de Macaoers. Een paar
dagen vóór den officieelen niéuws
jaarsdag waren do Pasar Malam-
feesten in de Benedenstad van
Batavia en aangezien ik dit nog
nooit gezien had, trok ik er
ook des avonds met eenige Hol
landers op uit om dit feest eens op
ons gemak te gaan bekijken. Waar
anders nooit 's avonds de stoomtram
van Meoster-Cornelis en Weltevreden
naar Batavia rijdt, trouwens in heel
NedL-IndiS vertrekt na donker geen
enkele trein of tram,, daar 't te ge
vaarlijk met het Inlandsche personeel
is, liet men ter gelegenheid van de
Pasar Malam toch de tram tegen dub
bel tarief rijden en weid er ook kolos
saal veel gebruik van gemaakt. Of
schoon het een Chineesch feest is,
doet de inlander er ook aan mee, d.
w. z. trekt z'n beste baadje aan, z'n
vrouw versiert zich met een mooie
sarong, z'n kind gaat in de slendang
en dan wandelt men de Pasar Malam
kermis op. Al reeds van verre, vóór
wij nog uit de tram gestapt waren,
kwam ons een dikke walm van olie
lampen en baklucht van klapperolie
tegemoet.
Klapperolie is 't puikje van alle
botersoorten, klapperolie ls „boter
van den boom" en wanneer ze le kwa
liteit is kan alles er mee gekookt eu
gebakken worden, en blijft 't eten
even smakelijk als inet gewone na
tuurboter klaargemaakt, maar o, wee
ais bet is gekookt of gebakken in een
minder kwaliteit „boomboterberg
je dan, niet alleen draait je maag dan
in je lijf om bij de lucht, maar ook
bij 't eerste hapje, sta je al met een
„wonderolie"-sniaak in den mond van
tafel op. Ter gelegenheid van de Pa-
sarMalam was aan de meeste kraamp
jes „Bami" le verkrijgen een Chi
neesch soort groenten klaargemaakt
door de Chineezen en vermengd met
eenige alleen bij hen bekende onge
rechtigheden. Van dezen Chinee-
schen spijs werd druk gebruik ge
maakt door Chineezen en Inlanders
en zelfs door Europeanen <Lw.z. dat
soort Europeanen dat nooit Europa
gezien heeft, geboren is in Indié en
wiens ouders ook meestal in Indië
geboren zijn en ook Europa nooit go-
zien hebben, vooral van moederszij
de. Dienovereenkomstig zijn zij ook
meestal vrij bruin gekleurd en heb
ben een bijzonder Indisch accent,
wat zich vooral kenmerkt bij 't ge
bruik van spreekwijzen en 't gebruik
van bijzonderan woordspelingen, zoo
als door ons dikwijls onder 't spre
ken gebruikt worden. Bv.: ,,ik lieb er
een broertje aan dood Deze Euro
peanen kunnen ditniet zoo precies ont
houden en zeggen: „Mijn zusje, zij is
er aan gestorven, jal"
Dit soort Europeaan doet met al
deze feesten mee, eet de Inlandsche
en Chineesche lekkernijen met smaak
en zegt als er Hollanders ln de buurt
zitten: ,,Ja, zeg weet je nog wel de
laatste keer in gholland. Ja, was
leuk ja?"
Wij waren neergestreken In een
Chineesch café eu bestelden een glas
bier, de meeste Chineesche handela
ren verkoopen het z.g. „tjap kondji"
een in Duitschland gebrouwen vocht,
dat echter wel te drinken is. Van do
plaats waar wij zaten af hadden wij
een aardig gezicht over de bonte me
nigte. die langs de kramen en kraamp
jes wandelde en op de tram, die
maar steed3 nieuwe drommen Chinee
zen en Inlanders aanvoerde. Feestvie
ren in Indië en feestvieren in Hol
land, lijkt absoluut niet op elkaar, 't
gaat hier zoo kalm toe, geen wan
klank wordt er gehoord en dit komt
hoofdzakelijk hier uit voort, dat de
inlanders geen alcohol gebruiken, en
ook niet zooals bij ons in Holland
gaan hossen en schreeuwen, enz. "t Is
een kalm feest geweest, voor ons
Europeanen; aardig om die kleurige
mengelmoes van sarongs en baadjes
te zien, al die verschillende kleede'r-
dracüten van Armeniërs, Chineezen,
Hadji's, Turkeu, voor-Indiërs, Ja-
pansche vrouwen in hun kimono's en
Chineesche vrouwen gekleed zooals
wij mannen, in zwarte linnen panta
lon tot op de voeten en een dichtge
knoopt Jasje, steeds met een stok ge
wapend om tenminste eenigszins te
kunnen loopen op die samengedron
gen kleine voetjes die niet langer zijn
dan ongeveer 5 cM. 't Is haast onbe
grijpelijk hoe ze er op voo"rtkomen
kunnen, zoo klein zijn ze, doch aan
hun manier van loopen kan men zien,
dat het hun toch wel eenige moeite
kost. Haar prachtige zwarte vlechten
reiken meestal nog verder dan haar
jasje, 't Is een eigenaardig gezicht
zulke vrouwen te zien wandelen in
die kleeding van ons, 't doet denken
aan een bal-masqué of een een too-
neelstukje. Nadat wij eenige minuten
genoten hadden van de lucht van
klapperolie vermengd met die van
„Doerian" (een Vrucht die beter
smaakt dan riekt) bliezen wij den af
tocht.
Een paar dagen na dit feest ln 't
hotel thuskomende, wordt mij ver
teld: „weet je 't al, de benedenstad
(Batavia) is in staat van beleg".
Ik zeg natuurlijk: „loop rond", maar
aangezien mijn zegsman het meest
eerlijke gezicht zette wat men maar
denken kan, geloofde Ik hem en liet
mij een eenigszins nader omschreven
verhaal geven. Toen ik 's avonds an
deren sprak die ér bij geweest waren
en ook het verhaal in ,,'t Nieuws'
gelezen had, bleek van een staat van
beleg niets aan te zijn; alleen waren
de Chineesche revolutionnairen vlag
gen door de politie neergehaald. Toen
de commissaris hoorde dat de vlag
gen waren uilgestoken is hij er direct
op uitgegaan met eeu paar Inlandsche
politïe-dienaren en haalde de vlaggen
eigenhandig neer. Ofschoon hem geen
haar ls gekrenkt, heeft hij toch in een
hachelijke positie verkeerd, daar de
Macaosche Chineezen in groot en ge
tale opkwamen en hem eindelijk door
hun opdTingen het neerhalen der
vlaggien wilden beletten.
Gelukkig kwam enkele minuten la
ter met verhitte koppen eon colonne
fietsrijdende soldaatjes en weer iets
later cavalerie „ventre terra", zoo
dat „heer commissaris" of zooaLs zij
hein hier en elders dikwijls noemen
„de Schout" weer door kon gaan mot
vlaggen strijken. Ik hoorde enkele
dagen geleden, dat deze benaming
wordt afgeschaft en er definitief
commissaris en hoofdcommissaris
voor in de plants komen zal, net zoo
als bij ons in Holland de benamin
gen zijn. Eenige dagen later kwam
van Holland de telegrafische erken
ning van de Chineesoho republiek en
werd vergunning tot vlaggen gege
ven. Oudertussciien zaten verscheide
ne Chineezen in het „gevang" (ge
vangenis) wegens verzet tegen de
overheid of Daldadighoid van ruiten-
ingooien enz. In Soerabaia is het er
ger toegegaan, daar gooiden de Ma
caoers en dergelijk gespuis de ruiten
van den Majoor-Chinees in on sloe
gen alles dóar 'kort cn klein. Natuur
lijk kwam de politie hier met
„scherp" bij te pas en legde er een
paar neer. In de hdtte van 't gevecht
is 't «üvturd. dat men den commissa
ris kwijt was. Hij was ook niet stille
tjes naar huis, maar wès weg en
blééf weg. Al z'n dienaren aan 't zoe
ken, huis in, huis uit, tot ze bem ein
delijk in een Chineesche woning op
gesloten vonden. Ze hadden het han
dig ingepikt, die gele zonen, zo kre-1
gen den commissaris te pakken en
dachten we zullen den veldheer bui
ten gevecht stellen en zoodoende on
zen vijand verzwakken, 't Was ech
ter een misrekening, want na 1 1/2
uur in eenzaamheid in een donker
hol te hebben doorgebracht, is hij
weer door z'n mannetjes ontzet ge
worden. Nu wil 't toeval, dat deze
commissaris ..Boon" heet. Natuurlijk!
had de Soerabaiasche handel er di
rect een mop op. Een paar dagen la
ter bereikte zij mij iemand vroeg
mij „Weet u ook wie „Napoleon"
is in Soerabaia „Neen." „Ik zal T
u zeggen Commissaris Boon, want
toen hij 1 1/2 uur opgesloten zat, was
het een Bon-aparte." Heel aardig
gevonden, waar zolfs ,,'t Nieuws v.
d. Dog van Ned. Indië" dit in z'n blad
onder „Binnenland" opnam, weet dra
de geheele wereld, dat onze gemoede
lijke Soerabaiasche commissaris 11/2
uur „Krakai" (opsluiting) heeft ge
had.
Gelukkig is nu reeds al 't leed gele
den, de vlaggen „geel, rood, zwart,
wit en blauw" hebben reeds lustig
van de Chineesche huizen gewapperd
en de voetzoekers en vuurpijlen ge
knetterd.
TELOK BETONG.
29 Februari 1912.
De amatenr-fotograaf
Naar het Fransch van
RAOUL VERNEUIL<
't Was drukkend warm weer. In de
zon was 't werkelijk haast niet uit
to houden eu de oude boar Marius
overdreef heusch minder dan gewoon
lijk, toen-ie wanhopig verklaarde
M'n vee vermagert, de beesten drogen
heelemaal uit. De brooden bederven,
en de wijn in m'n kelders verandert
ln azijn. En alle konijnen sterven aan
Cholera I
Marius was niet dc eenige, die
klaagde. Commandant Barbedrue, do
c-hef van het 99e bataiilon Alpenja
gers (dat sinds onheugelijke tijoen te
Menton ln garnizoen iag) deed het
ook. En de reden van zijn slecht hu
meur stond ook al in verband met de
warmte. Hij had een ministerieele
order ontvangen, die hem voorschreef
om onverwijld aan te vangen met de
voorgenomen manoeuvres, tusschen
Grasse en Mont-Viso. Barbedrue was
vei-plicht om volgens het opgegeven
programma te werk te gaan. Maar
bet bleef een moeilijk op te lossen
vraag, hoe men de troepen van voed
sel zou voorzien.
Daar werd nog lang en breed over
beraadslaagd, voor en aleer men
klaar was.
Onze muilezels zijn zóo z\s aar be
last, dat de buikriemen er bijna van
breken I zei de serge an t-fouiaer. En
nog is er niet genoeg.
Onzin 1 zei Barbedrue kortaf.
We kunnen vertrekken I En hij wees
met 'n breed gebaar naar de toppen
der Alpen, die zich in de verte hoog
verhieven.
Den volgenden morgen vertrokken
de Alpenjagers uit him garnizoens
plaats,bij 't geschal der trompetten.
Zoo gingen dan de twee-en-dertig
esccuades op marsch. De vijfde
stond onder leiding van -korporaal
Bonnet-Blanc, een Parijzènaar, <tie
zich al meermalen had onderscheiden
dcor zijn handigo vrijmoodighcid en
z'n leuken humor. Ditmaal had de
commandant hem vereerd (of liever
gezegd bezwaard) met een post van
vertrouwen. Hij had de zorg en de be
handeling van het Morse-toestel voor
zijn rekening. Die vervoerbare tele-
graaf-instailaiie leek wel veel op een
kiektoeetoL 't Was een vierkante
doos niet openingen erin, die op een
statief stond. Bonnet-Blanc zond op
halteplaatsen telegrammen aan de
verst verwijderde posten of aan de
secties, die er speciaal moe belast wa
ren de bewegingen van het „vijande
lijk leger waar te nemen.
Toen in een dorp een lange rust
werd gehouden, deponeerde de korpo
raal z'n „Morse" boven op 'n heuvel
tje, en maakte aanstalten om het
dorp eens te gaan bekijken. Toen
werd de verleiding, om zich te laten
fotografeeren, den toegeet roomden
dorpsbewoners te sterk. Do fotografie
vindt, in de streek, waarin deze ge
schiedenis is voorgevallen, nog maar
heel weinig beoefenaars en mag zich
dus in een grooie belangstelling en
nieuwsgierigheid verheugen.
Een bieren zoon trad naar voren,
en zei
Meneer korporaal, zou u ons niet
eens kunnen kieken
Straks, hoor zei Bonnet-Blanc.
Maar toen kreeg hij plots 'n lumi
neuze gedachte, Fotografie-platen
zijn duur, en die moet men toch inre
kening brengen 1 Fm hij zei
Kijk 'es, ik wil jullie nou dat ple
zier wel doen. Als ik een moode groep
maak, op platen van 24 bij 30 centi-
meter, dan is dat een prachf^van 'a
versiering voor jullie schoorsteen»
mantels. Maar de kosten, zie je, de
kosten Wie zou er wel ln 'n groep'
willen
Twintig handen gingen omhoog;
Ik I lk I Ik 1
Je bent brave kerels, en ik zal
het doen. Maar wat leel ijker is, zif
Je....
En Bonnet-Blanc krabde zich, mei
'n bedenkelijk gezicht, achter 't oor.
Zie je, die platen zijn duur. Dut
begrijp je wel allee komt bij ei-
kaai de prijs van de pluten, het ont
wikkelen, 't papier er: de verzen
dingskosten. Maar geld wil ik er niet
voor hebben
Neen, weet je wet zorg alleen
maar, dat m'n soldaten wat ie eten
eu te drinken krijgen. Ze besterven
bet bijna van honger en dorst. Breng
een paar konijnen, spek, eieren en
brandewijn wat je kunt missen.
En ga dat nou gauw eren halen, dan
zul ik in dien tijd m'n toestel in orde
maken
De goedgeJoovige boeren haastten
zich voort. En brachten alios aan den
kok der vijfde escouade.
Bonnet-Blanc beijverde zich onj
zijn gezelschap vóór eeu muur op ta
stellen. Hij zette de dikste boeren in
de voorste rij, cn de langste achter
aan. Hij zette ook de boerinnen en
boerinnetjes in de rij, en veroorloof
de zich daarbij wel eenige vrijheden.
Goed zoo, oude heer, rek jij ja
hals maar wat uit -. En zet Jij daar
niet zulke verschrikkelijke oogen
op
Jij daar, kleintje, bent te bleek.
Wacht even
Bonnet-Blanc omhelsde 't boerinne-
ke xnet de l»em eigen vrijmoedigheid.
Ja, nu krijg je een kleur. Mooi
Probeer die nu te houden I
De korporaal kroop aeliter zijn te
legraaftoestel, onderzocht de solidi
teit van het statief, verschool zich
onder z'n Alpenjagers-mantel, die
bier het «zwarte doek vaai den foto
graaf moest vervangen, en' gaf nog
eens veranderingen in de opstelling
van het gezelschap aan, vóór hij
commandeerde Stilstaan i
Do patiënten 'waren allen merkbaar
onder den indruk van hot gewichtig
moment. Bonnet-Blanc telde -- Eén,.-
twee, ckie, vier, vijf... Klaar Julbo
hebben keurig geposeerd 1
En de grappenmaker voltooide do
komedie, door bij z'n slachtoffers ei.j
potlot*! en een notitieboekje te laten
rondgaan.
De namen en adressen, airj-K.
blieft. En schrijft duidelijk De fo
lios omvangen jullie, een week na <j«ï
manoeuvres je begrijpt wel, dat t1
ontwikkelen me heel wat tijd kest
De goede dorpelingen gingen ncva.
En B.ónnet-Blanc's eseouado „muakt»
goeden sier",.
Barbedrue, de commandant, die il-|
le ingekomen klachten persoonlijk
behandelde, ontving in don loop van
.September eventjes honderd-zes-cn-'
veertig brieven. Al die epistelg waren
onderieekend door boeien, boeren»
icons en boerendochteren, die wacht»
ten op hun foto's. De sergeant-majoor
Planteglaive kreeg de opdracht, den
schuldige op te sporen. Hij vond Bon
net-Blanc, en sleepte don zondaar
voor den bataillonscommandant, die
hem toebuldeide
Korporaal, was is dat voor een
gemeene historie Watje hebt
tijdens de manoeuvres in drie-en-'
twintig dorpen eetwaren gekregen,
onder conditie, dat je fotografieën zou
zenden
Ja. commandant.
Weet-je hoe zooie'.s genoem-1
wordt
Neen, commandant.
Oplichting, of verduistering van',
levensmiddelen I En de krijgsrad
straft een dergelijk misdrijf met
dwangarbeid gedurende bepaalden
tij 11
Maar ik heb...
Wat wil je nou beweren, korpo
raal
Commandant, lk heb die luitjes,
alleen gekiekt, om aan hun dringen»;
den wensch te voldoen. Maar helaas,
ben ik op den laatsten dag van «ie
manoeuvres ln een kloof g. vallen, bij
het défilé te Croquemitaine. Ze heb
ben mij onbeschadigd eruit gehaald»
maar tot mijn groote spijt wared,
m'n kiektoestel en de platen, <£e ik'
bij me droeg, ln gruzelementen. Ea\i
't is me onmogelijk om een nieuw toe-;
stel te koopen en terug le keereni
naar de dorpen, om opnieuw le kie
ken 1 Dat gaat toch niet
Bonnet-Blanc wist wel, hoe hij
«Jch verdedigen moest. En toen hij
deze „eerlijke verklaring" had afge-:
legd, gingen de commandant en z'nj
adjudant ernstig aam 't beraadslagen.
Besloten werd, aan alle Inzenders
van foto-klachten een gedrukte circu
laire te zendon. Die bevatte alleen «la-
ze woorden U ontvangt geen
foto's. Oorzaakforce majeure. Het
spijt ons
De goede bevolking dor drie-CV,
twintig dorpen gist er nog immer
naar, wat toch „force majeure" is, an
waar dat artikel gemaakt wordt.
