NIEUWS=
en ADVERTENTIEBLAD,
Tot da plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoe-setraat 75—73, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
29e Jaargang, No. 8856 Verschijnt dagelijks, behalve cp Zon- en Feestdagen. zaterdag 4 mei 19(2 d
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente),1.30
Franco per post door Nederland*1-65
Afzonderlijke nummers0.02H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 M
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.—, elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Znider Bnitecspaarne 12. Telefoonnummer 122.
VIERDE BLAD.
OM ONS KEEN
No. 1535
Bloemendsalscbs belangen.
Is er wel een lastiger ding in de
wereld voor een gemeente dan een
tram-concessie Wij Haarlemmers
weten van bet getob !n de laatste ja
ren mee te praten, maar Bloemen-
<laal (en meer nog Overveen) is er
ook niet van verschoond gebleven.
Nadat deze buurtschap al dien tijd
vergeefs heeft uitgezien naar een be
hoorlijke tramverbinding, is ten slot
te de concessie nog in handen geko
men van een andere maatschappij
dan aan wie de Bloemendalers haar
het liefst gegund hadden. Voor hen
was de E. N. E. T. de gowenschte ex
ploitant, om de eenvoudige reden, dat
die de lijn HaarlemBloemendaaJ
dcor het Kleverpark al exploiteerde
en dus beter één geheel zou zijn ver
kregen. Dat komt nu nooit meer d©
eene maatschappij vervoert de men-
schen via Overveen en de andore via
het Kleverpark en geen van bei-de zal
er vruchten van plukken.
En waren dan de inwoners nog
maar algemeen blij met hun nieuwe
verbinding, dan zou men nog over
deze tweeslachtigheid kunnen heen
stappen, maar daar is het verre van.
Terwijl het vroeger scheen, of de ge
meente zonder deze tram verbinding
niét kon leven, is het nu alsof ze daar
mee zal sterven. De weg. is te smal,
de rust gaat verloren, het landelijke
raakt weg, kortom het is of de inge
zetenen inplaats van oen gift een ver
gift. ontvangen. Als de tram eenmaal
rijdt luwt dat ook wel weer, maar
voor 't gemeentebestuur is het een
nieuw bewijs, dat op al te voel waar
deering nooit gerekend worden moet.
En hiermee is Bloemeiidaal van
haar tramquaestie nog niet af. Zij
heeft ergens In de verte nog een af-
deeliiijg, die op dit oogenblik voet te
moeilijk bereikbaar is de ligging van
Aordonhout (om van Vogelenzang'
De advertentie eens
wanhopeudea.
Thomas W. T. Smitlison was burger
der Vereenigde Staten van Noord-
Ameriku en directeur van een der
grootste fabrieken voor werktuigen te
New-York. Als jongen reeds was hij
in de fabriek der gebroeders Ander
son in dienst gekomen. Allengs klom
l ij op, en zoo \v?s hij nu, ofschoon
nog geen 24 jarsn oud, reeds direc
teur der inrichting. Als zoodanig ge
noot hij een aanzienlijk inkomen en
was hij eigenlijk de ziel der geheele
onderneming.
Thomas W. T. Smithsoii was een
slank, breedgeschouderd man, niet
een blozende, gezonde kleur en hel
derblauwe ougen. Een hoefijzervormi
ge, zorgvuldig onderhouden baard
deed hem als een eciileu Yankee ken
nen. Door zijne bekwaamheid en bo
ven eiken twijfel verheven eerlijkheid
had hij het volste vertrouwen der
iieeren Anderson verworven, zoodat
de patroons geene onderneming van
ecnig gewicht waagden, zonder eerst
Thomas Smithson geraadpleegd te
hebben. Deze omstandigheid verdient
des te meer de aandacht, wanneer wij
letten op den jeugdigen leeftijd van
Smithson, en weten, dat de vervaar
diging van locomotieven, locoinobie-
leu cn stoomlaudbouwvverktuigeu in
den regel geen kleinigheid is. Boven
dien werkten er meer dan tweedui
zend werklieden in de fabrieken der
beeren Anderson.
Op zekeren Zaterdagmorgen, nadat
Thomas Smithson den ganschen
nacht door aan het opmaken zijner
boeken gewerkt had, kwam onze jon
ge held met een uittreksel der reke
ning courant in de hand bij zijn chef.
Deze keek even naar de rekening,
nam zijn wisselbookje en schreef een
aanwijzing van 85.000 dollars op de
hank van Kentucky.
Zooveel bedroeg namelijk het wee-k
loon der bedienden en werklieden aan
de fabriek. De heer Anderson droeg
Smithson op, dnt bedrag, omdat het
zoo aanzienlijk was, zelf te incassec-
ren.
maar niet to spreken) doet denken
aan een man, die zijn kunstbeen op
zolder laat bewaren, terwijl hij zelf
beneden huist. Aerdenhoutbewoners,
die naar het Raadhuis moeten, mogen
daar wel minstens een paar uur voor
reserveeren, Bloemendaalsche ambte
naren. die naar Aerdenhout tijgen,
van 't zelfde. Een zijlijntje van Over
veen naar den Dcodwe-g, aansluitende
bij de E. S. M., moet dus zoo spoedig
mogelijk totstand komen. Zal de Hoi-
landsche Spoor d^ar lust in hebben
Voor do E. S. M. (E. N. E. T.) zou
het lijntje, had zij het heelo tramver
keer in Bloemendaal bezeteu, eeu
van zelf sprekende verbinding geweest
zijn. Nu is er van eigenlijke aanslui
ting geen sprake het wordt over
stappen en weer overstappen en de
vreemdeling moet maar zien, hoe hij
zich uit die ingewikkelde tramverhou
dingen van Haarlem en omstreken
redt.
Enthousiasten zien in de naaste
toekomst nog de noodzakelijkheid van
een ander lijntje, namelijk van Bloe
mendaal paar zee. Do gemeente hooft
een gedeelte strand in eigendom en
daarheen willen zij eon weg maken of
beter gezegd, den weg daarheen her
steilen. Want er staat een weg op
oude kaartjes en toen jaren geloden
al de gemeenten oen ligger hebben
moeten inzenden van de wegen op
hun terrein, is ook deze cr op ge
bracht. Als ik mij wel herinner was
de gemeente daar destijds te laat mee,
want in een plaats als deze is dat sa
menstellen van de wegen zoo eenvou
dig niet en 'nu do ligger is vastgesteld
schijnt het te hokken bij Gedeputeerde
Staten. Toch is er,- hoor ik, wel kans
op, dat ook de weg naar zee als ge
meenteweg zal 'worden erkend, maar
wat heeft die gemeente dan nog Een
weg, deels verstoven, soms afgebro
ken door aardappelvelden; voordat due
in begaanbaren toestand is gebracht
zal er lieel wat moeten gebeuren en is
dan een ideaal Bloemendaal
aan Zee bereikt Een rechte weg
zal het nooit mogen zijn, omdat Bloe
mendaal dan hinder krijgt van on-
l'hofnas Smithson legde den wissel
in eene groote portefeuille, die hij
onder zijn arm droeg, zette zijn hoed
op en sprong in een omnibus, die van
de 55ste Avenue naar Wallstreei
rijdt.
Nadat Thomas Smithson den wis
sel, die hein door den oudsten heer
Anderson was ter hand gisteld, met
een zekere deftigheid had geïncas
seerd, sprong hij weder in den omni
bus, die hem naar de fabriek terug
moest brengen. De banknoten vorm
den een dik pakket, dat de portefeuil
le een benijdeuswaardigen omvang
gaf.
Met de handen op de kostbare por
tefeuille, die op zijne knieen lag. gaf
smithson zich aan dat droomerig ge
penis over, waartoe bijna alle lieden
vervallen, die den ganschen nacht
niet te bed zijn geweest en 's morgens
in een rijtuig zitten. Hij sloot ue
oogen, opende ze bij een schok van
den omnibus, sloot ze weder en her
haalde deze eeutoniga bezigheid, tot
dat hij, overmand door de lntte en de
vermoeienis, in allen ernst insliep.
De wagen was stikvol en alle reisge-
uooten van Smithson hadden hunne
verschillende pakjes, die ieder een
eigeuanrdigen geur verspreidden.
Deze uitwaseming, gevoegd bij de hee-
te stralen der Juli-zon, die in den wa
gen vielen, vermeerderde nog zijne
matheid, zoodat zijne sluimering
spoedig een vaste slaap werd- l>e
jeugdige directeur zat gedrongen tus-
siheu een dikke groentevrouw en een
heer, die met de grootste aandacht
las in een dagblad, dat bijna de hal
ve ruimte van den wagen vulde.
Een hevigen stoot, dien de wagen
kreeg, omdat hij tegen een hoeksteen
aanreed, wekte Smithson uit zijn
drooinen. Daar uitten zijn Lleeke lip
pen een kreet van ontzetting. Doods
bleek hief hij de armen op de por
tefeuille, die op zijne knieën had gele
gen was verdwenen.
Men had Thomas Smithson op de
brutaalste wijze bestolen.
Al zijn schelden en razen was te
vergeefs.
De passagiers hadden reeds lang
den wagen verlaten en de conducteur,
aangename zeewinden, hot moet dus
een kronkelende, derhalve een lange
en kostbare rout© worden. Of hot voor
de gemeente geraden is, zich in die
richting te ontwikkelen, vlak bij
Zandvoort en terwijl er aan een m o-
derne badplaats thans zeer hooge
eischen worden gesteld, daarop zou
ik niet zoo maar, zonder ernstige stu
die en onderzoek, een bevestigend
antwoord durven geven.
Bezoek van de Zandvoortsche bad
gasten krijgt Bloemendaal toch nu al':
wanneer het aan zee te warm is. zoo
dat de logés 's morgens vroeg a! in
hun veranda liggen to puffen, dan
komen zij 's middags in Bloennendaal
beschutting zoeken, onder het koele
lommer. En daarbij in hoe gunstige
omstandigheden de gemeentekas ook
moge verkeeren, haar bestuur zal wel
in 't oog houden, dat juist daaraan
haar bloei te danken is. De lage be
lasting is een groote attractie en zo
moet dat blijven. Er komen toch
voortdurend meer uitgaven, dio niet
afgewezen kunnen worden.
Mevrouw Van der Vliet heeft do
mildheid gehad, een terrein te schen
ken voor begraafplaats, maar de ge
meente kan op een duintop do men-
schon zoo maar niet ontvangen©r
zal een gebouw moeten worden ge
plaatst. Dan zal er een nieuwe school
gebouwd worden te Bloemendaal on
op don duur een te Vogelenzang do
Vogelenzangsche weg, die nu in orde
gemaakt is tot aan do Bekslaan toe,
moet ook verderop in orde worden
gemaakt en do aankoop van het Bloe
mendaalsche bosch zal eon jaarlijk-
sche uitgave aan rente en aflossing
vorderen van omstreeks tienduizend
gulden als bijdrage in don trainaau-
leg is I 35,000 noodig, kortom, het gaat
hior zooals altijd in een bloeiende
gemeentede uitgaven zetten uit en
het zal wel niet 'zoo heel lang meer
dvfren, of één procent van do inkom
stenbelasting, is bereikt. Dat is me*
verschrikkelijk, maai- spoort locii tot
voorzichtigheid aan.
J- C. 1».
die, sprakeloos van schrik, den be
stolene liet voortrazen, kon natuur
lijk met de geringste aanwijzing ge
ven. Hij wist uiet te zeggen, welke
gewetenlooze hand den d.efstal iiau
bedreven.
Ais een krankzinnige, met rollende
oogen en schuim op den mond, storm
de Smithson een oogenblik later het
kantoor van zijn chef binnen en ver
haalde hem met een heesche, nauwe
lijks menschelijke slem, wat hem
overkomen was.
Anderson keek zijn directeur- door
dringend aan en fronste het voor
hoofd. Geen enkel teekeu verder ver
ried de gemoedsbeweging, waarin
hem de mededeelmg van Smithson
gebracht had.
A, ah Izeide hij eindelijk na eene
lange pauze op flcgmatieken loon.
Eeu slimme diei... Dadelijk aangifte
bij de politie doen. ündertusseheu een
tweeden wisseL
En zonder een spier van zijn gelaat
te bewegen, greep Andersou weer
naar zijn hoekje, en schreef ue twee
de aanwijzing, terwijl hij langzaam
tot zijn directeur/die hem in de groot
ste spanning gadesloeg, zeiue:
Ingeval het gold met terug wordt
gevonden, moet gij dezen post op uw
conto zetten.
De ongelukkige Smithson kromp in
een, toen hij vernam, op welke wijze
de zaak zou worden in orde gebracht.
Zonder een woord te uiten, vei Liet hij
wankelend het kantoortje van zijn
chef.
Vijf-en-tachtig duizend dollars! Op
het vermogen, dat hij misschien in
zijn gausche loopbaan kon verwer
ven, werd dus vooruit besiag gelegd...
Zijne vertwijfeling bereikte haar top
punt, toen hij zich den zonderling
onderzoekenden blik herinnerde, dien
zijn chef op hem geworpen had. Op
hem, die de eerlijkheid in persoon
was!
Te vergeefs onderzocht de politie
geheel New York. Te vergeefs had de
bestolene, die twee duizend dollars
voor de ontdekking van den dief had
uitgeloofd zelf den misdadiger trach
ten op te sporen. Zoo verliepen er twee
bange dagen. Smithson lag al dien
tijd od de folterbank, hij vermagerde
Amsterdamsche Kout
XXV.
Het Koninklijk Bezoek. Het
Telefoon geheim Onze
scheepvaart. De uitbrei
ding Zuid.
Als deze brief onder de oogen der
lezeressen en lezers van „Haarlem s
Dogblad komt heeft de stad mijner
inwoning het eenigszins feestelijk
aanzien van drukker menschen-be-
weeg in de straten en vlaggen van
openbare gebouwen en vele particulie
re woningen, ter eere van het Konink
lijk Bezoek.
Het eenigszins feestelijk aanzien zei
ik, want'och. wij Amsterdammers let
ten er at niet meer op en provïncie-
menschen die hopen in de dagen van
het Koninklijk Bezoek in onze stad
vreugde en jolijt te zullen vinden als
bv. op Koninginnedag, komen bedro
gen uit.
Rï'toeren, waarnaar wat menschen
staan te kijken voor de vooraf aange
kondigde officieele bezoeken; t goud-
geglinster als militaire autoriteiten
t«T audiëntie trekken of naar diner
ot liüiuai; ue scmuermg vuu iictit tul
nel r'aieis, tiie nel iiouvvwoimer uat
anders ut den avond slant als eeu
uuuU ding» Deur en leven geell; l tra
ditioneels bezoek aan de Witiem-
isiraut, ziedaar wat er voor „tne man
ut tue slreelte zien valt.
toen lont het ivOiuuklijK bezoek nog
alt u veel menschen naar de hoofd
stad, hiuar, zooals ik zei, men gaat te
leurgesteld weer neen.
Dok tiians onderscheidt zich het
programma weinig van dut van von-
yo jarun.' Er komen tnans geen ue-
zoiasu;j aaii instellingen van lieiuadig-
neul pp vOor Duurs voor den Dia
manthandel, V ieljaarüjKseiio, pantser-
scnip. „Jacob van üoeinskerclt", Artis
ïnitU'uriijK, zjjn o a. de momenten.
liet auruigsto zal wel zijii liet vrije
spel van JrUujsos Juliana ia liet voor
Maar gereserveerde gedeelte van het
Vondelpark
Daar guan de moeders heen, wier
kinderen ook graag huiten spelen.
En omdat een kind gedachten wekt
aan zonnige vriendelijkheid en on
schuld Zijii altijd ue uurtjes nat
Bruises Juliana m het Vondelpanc
tooit, Ue aardigste oogenbiikkeu uit
Ue dagen van het Koninklijk bezoek.
Ik mag nog wel eens terugkomen
op iietgeen b.j ons te doen geweest is
zichtbaar en zag wakend en droo
ineud altijd den blik van zijn etief.
Aan den avond van den tweeden dag
gaf do ongelukkige alle hoop op, om
de zaak door de gewone middelen tot
een goed einde te brengen en vatte
uaarom een rampzalig besluit op.
Den derden dag verscheen er in al
de dagbladen van New-York de vol
geude advertentie:
„Een onbekende heeft hier Zater
dagvoormiddag in een omnibus, d e
van de 55e Avenue naar Wallstreet
rijdt, een portefeuille met 85.000
dollars gestolen. Zij behoorden aan
de heereu Anderson, chefs der la-
brick van stoomwerktuigen. Ik
breng hierbij ter kennis van den
dief, dat het gestolen bedrag op
zijn laatst Donderdagmorgen om
negen uur weder in mijn bez.t moet
zijn, of anders zie ik mij genood-
naakt mij voor het hoofd te schie
ten".
THOMAS SMITHSON.
l>e verderfelijke dag brak aan en
nog had niemand aan de oproeping
van Smithson gehoor gegeven.l)e can-
didaat voor den doud stond dien mor
gen om zes uur op. Hij was besloten
als ecu dier ongelukkigen, welke geen
vertrouwen hebben dan in zich zelf
en in de bcnardste toestanden aan
hoogere macht schijnen ti twijfelen
aan 2iju boos voornemen getrouw te
blijven en het programma, dat hij in
de dagbladen had aangekondigd, op
liet vastgestelde uur uit te voeren.
Het was intusschen half negen ge
worden hij nam een kleine zukre-
volver „Patent Anderson Brothers
uit een étui en legde dit voor zich op
tafel, nadat hij de vijf Loopen zorgvul
dig geladen had. Naast het wapen
legde hij zijn horloge, waarvan de
wijzers reeds tien minutenover half
negen wezen, en stak toen een sigaar
aan.
Nog 20 minuten Imompeide de
ongelukkige, terwijl hij steclsgew ijze
naar de wijzerplaat gluurde. Daarop
strekte de zelfmoordenaar de heenen
op de schrijftafel uit en leunde ge
makkelijk achterover in zijn leunstoel,
eene houding, die de meeste Ameri
kanen boven alles verkiezen.
Daar werd aan de deur geklopt.
over het telefoon-verkeer in de sta
kingsdagen van het vorig jaar. Men
weet, dat de heer Vliegen in den ge
meenteraad er over kla3gd heeft, «iat
in die woelige dagen van Kattenburg,
in de dagen van de Zeelieden staking,
het telefoon-geheim niet veilig was
De burgemeester zeide een onder
zoek toe. Kwam met de resultaten,
waaruit moest blijken, dat, wat de ge
meente-telefoon betreft, van opzette
lijk meeluisteren, belemmering enz.
niet in het minst 3prake is geweest.
Wat de rijksteiefoon betreft, daar kon
de burgemeester niets over mededec-
len.
Bij do behandeling van de Staats
begroting in üe Tweede Kamer is
echter gebleken, dat de Rijkstelefoon
wel drgelijk op de hoogte was van
uciyctu aoor en met tic arueiuers-or-
ga ui talies en aiiueicu, uij ue siauiug
i.utroKKen, leluiontsch werd beuan-
ueid.
uculcKen is uat een urnnteuaar van
ue yeiueei.le-teletuou lil AUlsieidaUl
ue tv'ks-leieiouu teil u&ze iieuuil»<.uc.iu
was, zuoals u leeus zult ueuoeu gele
zen lil nel UlUreusel uit Ue UieuVVt
nuUi-Vliegen over deze zaait, ter be-
uuuvuviu.ug voumauiciijK vau net
omueiil nuu uuueizuCK in Uezc zaaa.
v ast suiat, uat Ue ge.ucento-ieie-
foun als zoouajitg g-eoa scnuiu been
en deze uik van ncunjl Uczwaariija
veiamvvooruelijK kan women gestefu
voor de fout, uoor een der amiaoiia-
reu begaan.
In alle steden worden comité's op
gericht voor „Plan 1913".
Voor 't ontwei pen van plannen, ter
heidouking van ons honderdjarig
zeJlsiandig volksbestaan.
Er heelt zien eeu centraal comité
gevormd en verstiiilleauè plaaisenjae
comité's en uien kan er verzekerd
van zijn, <iat ui goiieél ons land iu 't
volgend jaar luisterrijke leesten zui
len worden gevierd.
Ook Amsterdam zal niet achterwe
ge blijven
l al van plannen zijn reeds in voor
bereiding en een der voornaamste is
zeker wei liet plan van de groote
scheopvaart-ieutoonstelliiig over he:
iJ. ilet geheele terrein van het Tol
huis komt ter beschikking van het
comité. Het ligt in de bedoeling om
tei plaatse waar zich thans de gebou
wen en liet spoel terrein van net Tol
huis bevindeneen complex van drie
groote hoofdgebouwen te plaatsen.
Door het comité is «en voorloopigo
Binnen! riep de directeur van ue
heerén Anderson, wiens gelaat een
weinig bleeker werd.
De deur "opende zich en een oudach
tig heer verscheen op den drempel.
De nieuwuaugefeonieue kou onge
veer een vijltig jaren teilen en was
geheel in hot zwart
De heer Thomas Smitlison? vroeg
de vreemdeling, nadat hij zeer be
leefd gegroet had.
Yes, Sir, antwoordde de aldus
aangesprokene.
b" zijt dus de man, die onlangs
in den „Herald".
Dezeifde, mijnheer.
En gij hebt besloten, u?
Binnen 15 1/2 minuut vindt de
voltrekking plaats, zeide Smithson.
Den hemel zij dank, dat ik nog
te rechter tijd gekomen ben, riep nu
de vreemdeling, terwijl hij zich het
zweel van het voorhoofd wisehte.
Vergun mij, dat ik een oogenblik te
genover u piaais neme. Deukelijk zul
len wij spoedig de zaak in orde heb
ben gebracht. Ik bi William Mac
Lellan, chef van het bankiershuis Mac
Lellan, Protkinson en Co., in de 22e
Avenue.
Ik hen eene dochter, ging de vreem
deling voort, ze heet Jessy, is achttien
jaar oud. Jessy Mac Leilan heeft uwe
advertentie gelezen en zendt mij naar
u toe. Zij wil u redden van den onge-
uorloofden aanslag op uw eigen ie-
Ik versta u. Gij gelooft door de
kracht uwer overreding
Juist. Luister eens naar mij. Mijn
bankiershuis is klein. Wij zijn van
plan de firma uil te breiden. Daartoe
hebben wij een jeugdigen cn krach;i
gen vennoot noodig. Gij zijt jong. gij
z:jt knap. Ik heb mijne dochter be
loofd, u te redden. G:j kunt het gesto
len geld niet terug geven. Welnu dan.
luister. Ik hied u een zeer voordeolige
positie op mijn kantoor aan, gij wordt
eerste bediende, met een honorarium
van 5000 dollars per jaar en een aan
deel van 15 in de winst. Binnen
tien jaren kunt gij uw schuld jegens
de heeren Anderson volkomen afge
daan hebben, misschien reeds vroe
ger, wanneer het geluk slechts mee-
loont. Dan is uw toekomsi verzekerd.
grrepen-indeeling gemaakt van drie
groepen de historische voornamelijk
bevattend oude documenten de groo
ts scheepvaart. d;e za! omvatten
voorwerpen, betrekking hebbende op
de scheepvaart uit den oudsten tijd
van Nederland, en een aftiteling, die
eei. aanschouwelijk bre d zal geven
van de natuurlijke vaarten in Neder
land, van de kanalisocring en den
sluizenbouw.
Een goed voorbereide expositie
dus. Die, en dit is het groote belang,
weer eens het licht za! werpen op
Amsterdam's belcekenis voor het
scheepva art-verkeer.
Weet men wel. dat in 1906 het aan-
tit stoomschepen van de Amsterdam
sche vloot 152 bedroeg met oen tnn-
nen-maat van 302,063 p.n dat *n 1910
het getal stoom schenen reeds geklom
men was tot 187 met 542.9S9 fonnen-
ma at-
FH t is een ontzaglijke vporvutgnng.
Eene, die vreezen doet, dat onze
haven binnenkort te klem zul zijn
voor het zich zoo snel ontwikkelend
scheepvaartverkeer.
Bijna ons geheele haven-gebied,
d.w.z. de beschikbare ram te voor ha-
venaanleg :s in gehruik. Er Is nog
maar een klein hoekje over voor ka
de-aanleg.
Men zal daarom, noodgedwongen,
de haven van Amsterdam uitbreiden
naar de West-zijd© van de Hembrug.
Plannen daarvoor zijn in bewerking
en de noodzakelijkheid doel zich reeds
nu gevoelen, dat zij binnen uiet ai te
langen tijd tot uitvoering komen.
Het zich ontwikkelend scheepvaart
verkeer, do steeds grooter afmetin
gen van de schepen, die onze Am
sterdamsche haven bezoeken, maken
uitbreiding gebiedend noodzakelijk.
Eerst naar de Westzijde van de iieni-
brug, ais al het beschikbare gebied
in onze haven gebruikt zal zijn.
Maar dan?
Dan zal er niet veel and-ars opzit
ten, dan dat ten slotte Umuiden de
haven van Amsterdam wordt. Maar
zoover zijn wij nog uiet, dadelijke
uitbreiding van onze havenwerken is
een dringende eisch des tijds.
Mijn voorspelling is uitgekomen.
De rechtbank heeft, overeenkomstig
den eisch van het O. M. dc gemeente
Voorwaarts! Sla toe, jonge man!...
afgesproken dus...
Terwijl de oude heer heni den voor
slag deeu was Thomas Smithson zeer
bleek geworden en een zenuwachtige
trilling doorliep zijn gansche lichaam.
Het horloge stond twee minuten voor
negen.
Aangenomen! fluisterde hij na
een kleine pauze en greep bevend de
nand van Mac Lellan.
Den volgenden morgen begon hij
zijnewerkzuamhcdeii op het bankiers
kantoor. Het geluk tiende don jongen
nan. Na verloop van een jau, had hij
zijn conto bij de heereu Aude; soa.
met 6000 dollar verminderd.
Het volgende jaar word Smitlison
compagnon van de fi a en door zijn
gedrag bekoorde hij de dochter van
zijn compagnon en werd spoedig de
schoonzoon van Mac Lellan. Na zea
jaren was z:jn rekening bij zijn vo
rige chefs vereffend en nu bezit Tho
mas Smithson het uiet onaardige ka
pitaal van 12.000.000 dollars, bene
vens 4 flinke knapen.
Een enkele schaduw uoch welk
een! verduistert 't geluk van Tho
mas Smithson.
Vóór twee jaren stier! zijn schooi,
vader. In het couvert, da; zijn testa
ment bevatte, waai bij Jessy cn hua
kinderen tot universeel© erigemunt, g
werden benoemd, bevond zich ven
brief, aan Smitlison gericht ■n ocfl
volgenden inhoud:
„Vergeef mij, nii,n zoon: Mijt
dochter handelde met edele pev.e-
lens, doch ik was de dief. De
85.000 dollars hebben ons fortuin
gemaakt*.
WILLI AM H. MAC 1-F.LI AN.
Dit is de eenige vvoik, die he; geluk
van Thomas Smithson verduistert,
z „n eenige en groot verdriet, doch dat
nooit over zijn lippen zal komen, oin
zijn vrouw niet ongelukkig té maken,
•die hem niet alleen van een schande-
lijken dood redde, maar liern boven
dien heeft leeren hopen en vertrou
wen in een beter leven en in tegen
spoed de oogen naar boven te slaan,
(Delft. Ct.)
