HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD,
ZATERDAG 15 JUNI 1912
Kaarlemsche
Ha&detsvereeoiging
(Goedgekeurd bij Kon. Besl. van 12
Nov. 1899,.-
De Ilaarlemsche Ilandelsvereem-
flng hier ter slede, opgericht 10 Mei
802, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes, Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
.waardeeren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende, Elk handelaar, neringdoen
de, Ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten ge
voelen, dat men het werk op prijs
stelt, dat de Haarlemsche Handels-
vercenigmg steeds opneemt, als doen
de. wat hare hand vindt om te doen.
De voordeden, die dc Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van ƒ3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Ilandelsvereeni-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en informatiën voor ben in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies der Vereeniging te vragen
die ook in procedureii en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen. doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April}
ad 1.75 de halve contributie.
Koclitsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn dc heeren Mrs. Tb. de
Haan llugenboltz en A. U. J. Merens,
Spuarne 94, alhier, die voor de leden
elkeu werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spieken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht vnn 5 pCt. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen duor bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten vuu informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vcrgoediug. Iuforma-
tiëu naar binnen do stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentiëu op buiten do stad wo
nende personen worden niet behan
deld, vvanueer niet 10 ets. voor porto
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geloopen Jaar gegeven.
Aan liet kantoor Jansweg 11, ziju
thans coupons a 10 cent verkrijgbaar
waarop men bij het Bureau van den
Burgerlijk,ui Stand op het Stadhuis
inlichtingen kun bekomeu over het
udies vuu hier op liet bevolkingsregis
ter ingeschreven personen.
In Maart en April 1012 zijn 4-1 vor
deringen tot een bedrag van 1115.515
betaald ld vorderingen worden albe-
taald 18 vorderingen zijn uitgesteld.
Volgens art 7 dieut het geheim der
lijsten vau wuubetaleis ongescbon--
den te blijven.
lu veiband met de wijziging van
aitikel 11 van het huishoudelijk regle
ment vun den Nederluudsclien Bond
vau Onderlinge informatie- en
bcbuldinvordcriug-bureuux en Hun-
delsvereenigiiigeu, gevestigd te Haar
lem, moet ui iiet vervolg voor elke
informatie, die op vertoon van legiti-
matiekuurieu wordt gegeven, 25 cent
worden betaald.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan iiet Bureau, dat geopend is
dagelijks vau 9 tot 5 uur, en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
«tuis meent, dat men, hoewel geen
lid der 11. II. V., toch van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door baar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hiei ter sttde woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
IIET BESTUUR.
Brievan nit sen Wereldstad.
EEN PRAATJE OVER AVIATIEK.
Paris-Vincennes, 13 Juni.
Tssy-les-Monlineaux is een klein,
vuil voorstadje van Parijs. T Ligt aan
de Seine, en het is armoedig en bui
tengewoon stoffig. De vele fabrieken
zorgen ervoor, dat gedurende den
heelen dag rookwolken over 't stedeke
drijven. De atmosfeer is dus door stof
en rook bedorven. En als je 'n liefheb-
lier van do Hollandsclie netheid bent,
moet het gcheele uiterlijk van Issy-
les-Moulineaux je wel eenigszina hin
deren.
Toch is dit onsmakelijke, onaan
zienlijk stadje beroemd. Iedereen
kent het bestaan van Issy, ieder kent
er den roem van, die dateert van en
kele Jaren her. Toen begon de avia
tiek ,.de wereld te veroveren". Toen
ging Frankrijk al heel spoedig, even
als in automobilisme, aan de spits.
En onder de eerste aérodromes, die
werden ingericht en die zich snel een
algemeen e bekendheid verwierven,
waren die van Béthény (bij Reims),
van Mourmelon-le-Grand, en het ma-
noeuvreveld van Issy.
Iemand, die de bardieue van Parijs
uitsluitend bezoekt, om van het na
tuurschoon te genieten, zou ik een
visite aan het „vliegveld" te Issy be
slist afraden. Want het is al even on
aantrekkelijk en unheimisch als het
plaatsj'e-zelf.
't Is een groote, stoffige zandvlak
te begrensd door een armoedige hou
ten afsluiting. Op enkele oneffenhe
den van den bodem, aan de zijkanten,
doctt zich een woeste plantengroei
voor. bestaande uit gras en onkruid.
Verder staan er aan de zijde van de
Seine twee enorme loodsen, waarin
dirigeables zijn opgeborgen. De eer
ste is die van Ciément-Bayard, de
tweede, die der Société de construc
tions aéronautiques Astra". Rond
om bet vliegveld staan in bevallige
wanorde een twintigtal hangars
spreid, die een verzameling aeropla
nes van verschillende firma's en
(dientengevolge) van verschillende
modellen herbergen. De éendekker is
er het sterkst gerepresenteerd. Van
de twintig hangars zijn er minstens
vijftien vuil, haveloos, ongevorla
hinderlijk leelijk. Sommige zijn bo
vendien van een onnoodige asymmetri
sche bouworde, en zien er uit of ze in
een paar uur tijds in elkaar zijn ge
slagen. Ze zijn omringd van armzali
ge houten hekjes, die zéker niet die
nen om inbrekers tegen te houden,
Want die stappen er toch overheen.
Ziedaar m'n impressie van het
aérodrome van Issy. 'k Heb haar op
gedaan, zittend op een laag muurtje,
dat het vliegterrein begrenst. M'n ge
zelschap bestond uit een paar Engel-
schen, die zeker ook eens graag een
beroemd, vliegterrein wilden zien, en
uit een dertigtal habitués van de vlie
gerij, bewoners van Issy. We werden
„bewaakt" door een garde rèpubli-
cain, op een dik paard. Dezo trotsche
figuur, schitterend van kleuren en
metaalglans, werd onafgebroken be
spot door de habitués, 'n Eind verder
op zat weer een groep van die belang
stellenden, stond weer een dik paard,
met 'n republikein er bovenop.
Dit was het gewone publiek vnn een
door-de-weeksclien achtermiddag. En
hot was een deskundig publiek 1 De
meest jeugdige bewoners van
Issy, die hier een paar uur aange
naam passeerden met het vliegveld,
de weinige aeroplanes, die buiten
kwamen en do enkele aviatours t.e be
kijken, bleek, in alle opzichten op de
hoogte te zijn.
Ze wisten, de Issy-ers, hoeveel vlieg
machines er in iederen hangar za
ten, en van welk fabrikaat zo waren.
Ze wisten, welke aviateurs en welke
leerlingen er waren, en er ontbrand
de een hevig twistgesprek ten aan
zien van de leermeesters-capacitei
ten van den nieuwen chef-pilote van
Blériot. Ze wisten, hoe oud Roland
Garros is, hoe jong Tabuteau en
ook, hoeveel liters benzine een Gnö-
me-motor van 60 P.K. voor een uur-
vlucht noodig heeft.
Ze wisten alles 1 En ze discussieer
den over al deze belangrijke zaken
met een waar enthousiasme.
'k Wilde graag eens een paar
vliegtochtjes zien. Daarom ben 'k een
uur blijven wachten. Het woei na
tuurlijk tc hard, en 't was gelukkig
dat de habitue's er waren met hun
debatten, hun ruzietjes en hun grap
pen, om de verveling te verdrijven.
Twee oi drie malen werd een aero
plane buiten gebracht, de motor aan
gezet en even later klonk een ver
ward geroffel, stegen blauwe rook
wolkjes op. Ten slotte, als de motor
't naar wensch deed werd 't toestel
weer binnengebracht
Te veel windi
Ten slotte steeg de een of andere
militaire vlieger, een kapitein, wiens
naam 'k vergeten ben, op. Do vox po-
puü constateerde, dat hij op een (mo
noplan) Morane zat Onze kapitein
maakte een paar baanrondjes, werd
danig door den w ind geschud, daalde
en liet z'n toestel weer binnenbren-
gen.
't Ging niet. Nog altijd teveel wind!
We hebben 't slecht getroffen, dien
middag te Issy. Want het bleef bij
één vlucht.
Er zijn in de omgeving van Parijs
ïecrdere vliegkampen. Dagelijks
wordt er gevlogen, en oefenen de vele
leerlingen van Farman, Deperdussin,
Arzani, Blériot, Tellier, Pauihan,
Astra, R. E. P., Train, Voisin, Mora
ne, Borel, enz. Dagelijks ook bevat de
pers korte communique's van 'tgcen
er den vorigen dag in de aérodroines
van Amberieu, Douai, Mourmcion,
Issy, Béthény, Buc, Chartrcs, Etam-
pes, Viilacoublay, is gebeurd.
Communique's b.v. van den volgen
den inhoud: „In de school van Deper
dussin maakt Dupont nu al bochten
op 10 M. hoogte. Giraud begint te
„decolleeren". De luitenants Do la
Morlaye, Ronin, Founder hebben
mooie vluchten gemaakt..."
'k Vond b.v. een mededeeling van
de militaire vüegschool van Deper
dussin in Reims. Daar gingen op een
mooi-stillen dag eventjes dertien vlie
gers omhoog. In de „ëcole civile" bo
vendien nog een 'n zes of zeven!
Opmerkelijk is hier wel het groote
aantal der officieren, die zicli aan de
aviatiek wijden. Stel daarnaast het
feit der milhoenen, die voor de mili
taire luchtvaart zijn ingezameld} en
het is meer dan duidelijk welke de
hoofdrichting is, die de aviatiek in
Frankrijk neemt. Het wapen in den
strijd!
En vol zelfbewustzijn co^istatecren
de Fransehe bladen telkens weer het
onloochenbare feit, dat ze hieriu de
Duitschers vooruit zijn. Met kwalijk
verborgen vreugde wijzende op de
slechte resultaten van den Duitsehen
luchtvaartwedstrijd Berlijn—Weenen.
En vol vreugde citeeren ze het oor
deel van de (socialistische) Vorw&rts:
„de Franschen kunnen nu zeggen: on
ze aeroplanes weten jullie na te ma
ken, maar aviateurs als de onze be
zitten jullie nog niet."
In verhouding tot het ontzaglijke
aantal der Fransehe aviateurs is het
aantal der fabrieken. Sla ecus een
vakblad op als l'Aérophile (mensuel)
dat in z'n advertentierubriek annon
ces van alle groote constructeurs
heeft. Ciément-Bayard adverteert b.v.
complete bestuurbare luchtsoho-
en en beroemt er zich op, de eeni-
ge Fransehe fabriek te zijn, die dc
luchtschepen van a tot z zelf vervaur-
digt. Vele firma's hebben zich al ge
specialiseerd in de levering van be
paalde onderdeelen. Vooral de luclit-
schroeven-industrie telt al veie con
structeurs.
De firma Paulhun-Curliss kondigt
met koeienletters aan, dat ze hydro
aeroplanes levert „qui permettent 1c
tourisme sur terre, mer, lacs, cauaux,
vières". „Sport nautique" noemt do
lirma dat.
Weer een andere leverancier heeft
zich, met overweldigend succes na
tuurlijk, toegelegd op de constructie
vau valhoeden, lucht-kompassen,
hoogtemeters en registroer-apparatcn.
Ja, de Fransehe luchtvaart-indu
strie is in een tijdperk van bloei, en
ontwikkelt zich snel. Zal die vooruit
gang een blijvende zijn'? Dat is een
groote vraag, -dlle heel moeilijk te be
antwoorden is. Want 't is een feit,
dat do techniek in de laatste jaren
nog weinig verbeteringen heeft weten
to brengen. Het is een feit, dat de
aeroplane nog is een alleszins onbe
trouwbaar vervoermiddel, dat steeds
levensgevaarlijk blijft en welks vaart
afhangt van tallooze bij-omstandig
heden en invloeden, waarin de
monsch nog niet kan ingrijpen. Als
dit nog een tiental jaren zoo blijft
wat dan? Als er in dat tijdperk een
groote oorlog uitbreekt, die bewijst
dat de aeroplane inditstadiuin
nog niet voldoet als krijgswapen
wat dan? Wat zal er van do industrie
worden, als de perfectie van het ar
tikel te lang op zich laat wachten?
Er is onlangs een eerste poging ge
daan, om te geraken tot de construc
tie van de „populaire monoplaan",
van 't goedkoops luchtvaartuig dat
door z'n geringe snelheid en door
de uitteraard geringe hoogte die het
bereikt, tevens een zekeren waarborg
van veiligheid zou geven.
De Prix Peugeot (10 000 fres.) Is uit
geloofd voor den vlieger, die „met el-
gen kracht" een vliegtochtje over
minstens 10 M. afstand zou weten af
te leggen.
Do „Prix du Décamètre" is niet ge
wonnen. Een groot aantal candidaten
hebben op hun gevleugelde fietsen
A vlet les) wanhoopspogingen aange
wend om van den grond te komen, en
zijn daarin niet geslaagd.
De eonige Franschman, die per
fiets een (overigens bijster korten)
luchtvaart kan maken, schijnt de
wielrenner Lavalade te zijn. Deze be
kende held van het Blaten ros heelt al
eenige malen het kunststuk volbracht,
per flets (zonder vleugels) over een
hindernis van 1 d.M. te springen, met
twee wielen tegelijk!
Alle kranten hebben over deze ver
wonderlijke prestatie van 'sieur Lava-
lade's kuitsnieren geschreven.
Maar voor de aviatiek, of liever ge
zegd: de aviettiek, beteekent ze
helaas niets. De tweede kamp oan den
Prix Peugeot, in October a.s. zal mis-
schion beter resultaten opleveren dan
de eerste springpogingen van de ge
vleugelde fietsers.
Als aanmoedigingsprijs is de Prix
Peugeot ongetwijfeld van groote
waarde. En waarschijnlijk wel van
veel meer waarde, dan de Grand Prix
van do Aéro Club de France, waar
om in Juli a.s. gestreden zal worden.
Er is dikwijls van de groote auto
mobiel-races gezegd, dat ze een nut
tigen kant hadden, omdat de fabri
kanten er door werden aangezet tot
het perfeclionneeren hunner motoren.
Gedeeltelijk sorteeren de groote lucht
vaart-races natuurlijk ook dat nut
tige effect. Maar de aeroplane zooals-
ze-nu-is: onbetrouwbaar, gevaarlijk,
subtiel wordt er niet door verbe
lerd. Een race-toestel zal een üchte
en tevens zeer krachtige motor moe
ten hebben, maar de kans is tevens
heel groot <lat de soliditeit van het
vliegtuig-zelf aan do lichtheid wordt
opgeofferd. Meermalen heb ik trou
wens door deskundigen hooren er
kennen, dat de groote luchtvaart
races tot do verbetering der aeropla
nes weinig bijdragen. Wel worden
allerlei middelen bedacht, om de
snelheid te vergrooten.
Waarom looft de Aéro Club niet
prijzen uit met hetzelfde doel als de
Prix Peugeot de vervolmaking der
toestellen? Waarom niet b.v. een prijs
voor verbetering in de stabilisatie?
Zooals de Grand Prix d/1Aviation nu
weor is uitgeloofd, schijnt zij alleen
een strijd tusschen verschillende
merken, een coucurrentie-kamp, ten
doel te hebben.:
Ten slotte dien ik nog even een
kleine bijzonderheid mee te deden
van den grooten luchtvaartwedstrijd,
die den 16on en 17en Juni gehouden
wordt over hot traject Angers—Sau-
mur—Clvolet—Angers.
Jules Védrdnes, die onlangs zoo'n
leelijk© tuimeling maakte maar nu
weer geheel hersteld is, heeft permis
sie van z'n dokter om weer uit te ko
men, en zal in den Grand Prix als
mededinger verschijnen. Wat den an
deren concurrenten betreft, brengen
do bladen dagelijks rnedédeelingen
dat sommige aviateurs weer „langs
dien luchtweg" een bezoek aan den
Circuit zijn gaan brengen, om er een
kijkje te nemen. Vandaag kwam
bericht dat Fourny (Farman) en Au-
demars (Blériot) te Angers waren ge
arriveerd.
Zoo bereidt alles zich voor op de
zen grooten kamp, die weer een évé
nement in de jonge historie der avia
tiek zal zjjn. Wie zullen de glorieuse
overwinnaars zijn?
En wie do slachtoffers?
ROBERT P.
Scheveningen een tentoonstelling ge
houden van politiobenoodigdheden.
Dat woord moet in ©en ruime betee-
kenis opgevat worden, want onder de
benoodigdhedeu waren ook bureau
meubelen, jassen, foto-artike'.en en
meer voorwerpen, die op elke ten
toonstelling ondergebracht kunnen
werden. Het eigenlijk politie-deel
was slechts klein en niet eens zeer
volledig. Verwacht kon worden, dat
er volledig© steilen boeien van aller
lei soort zouden zijn, wapens in den
meest verscheiden vorm en verder al
le mogelijk© instrumenten, die de po
litie bij het volbrengen van haar taak
van nut kunnen zijn.
Maar van dat alles ongeveer niets.
Twee stel boeien, wat apporieerbiok-
fcen voor politiehonden, inbrekers-
werktuigen en wat gipsafgietsels van
schoenen, ziedaar het eenige wat aan
de politie of aan haar tegenstanders
herinnert.
Interessant was een serie foto's, ge
nomen van sporen van misdaden
beelden van vingerafdrukken, van
voetstappen enz., maar zou het niet
beter ge wees: zijn dez© maar achter
wege te laten
Waarom getoond op welke wijze de
recherche tracht licht te vinden in de
duisternis
Wat voor nut kan het hebbeu, te
loten zien vau hoe groet belang
voor de politie dan altijd een haast
onmerkbaar spoor worden kan Was
de tentoonstelling voor het publiek
niet toegankelijk geweest, er bestond
geen enkele reden om een bezwaar
kenbaar te maken, maar iedereen kan
er komen, en wel tegen een laag toe
gangsgeld.
We hebben tegenwoordig in Den
Haa_g een censuur op tooneehverken
en op de bioscoop. YVaarom ook niet
op tentoonstellingen? Of was men van
meening, dat er niets ingezonden zou
orden, dat voor terugzenden in aan
merking kwamHeeft het weten, dat
de tentoonstelling van de politie uit
ging, alle gedachten aan toezicht ge
bannen
manier op, dat 't den ca.vJ: zon
derling te moede zal zijn geworden.
Laat de heer B. L. U .'innen :..©i
een bewijs van burgerschap te geven
door do schutting te doen wegbreken',
om zijn huis staat en een der
mooist© stad-dourkijkjes ontsiert.
Als dit het gevolg mocht zijn n n
zijn verkiezing, dan heeft zijn lid
maatschap al dadelijk posit-.ef nut.
SINTRAM.
Van de Residentie en haar
bewoners.
CLXVII.
Ter gelegenheid van iiet 25-jarig
bestaan van den Nederlandschen Po-
litiobond is eenige dagen lang te
Eenigen tijd geleden is de verbou
wing van het Mauritshuis gereed ge
komen en daarbij zijn de tusschen-!
schotten, waarop in de groote zalen
schilderijen hingen en die aan de on
derzijde doorzichtig waren, vervangen
door geheel massieve, zoodat het niet
meer mogelijk is, onder de doeken
door te kijken. De reden daarvan is de
veranderin!? van de damesmode
Tot voor eenige jaren geleden was
het een hooge uitzondering als een
dame met een licht gekleurde japon-
rok liep, dat voorrecht bestond alleen
voor kleine kinderen en bakviscbjes.
Thans is daarin verandering geko
men en zijn de lichte rokken soms
moeilijk te tellen.
In het Mauritshuis werden daar
van de gevolgen ondervonden, en wel
vooral bij de tusschenschotten. Stond
iemand een daarop hangend schilde
rij te bekijken en passeerde aan de
andere zijde een dame, in 't wit ge
kleed, dan maakte die helle tint, die
vlak onder het doek uitkwam, een rus
tig waarnemen onmogelijk. Het euvel
werd ten slotte zoo groot dat de schot
ten tot aan den vloer dichtgemaakt
moesten worden.
Heeft deze modeliefhebberij het
seum op kosten gejaagd, ook een an
dere grilligheid van het damestoilet
heeft verandering noodig gemaakt.
De tusschenschotten, soms in be
trekkelijk smalle zalen geplaatst, zijn
niet voorzien van de koperen balustra
des, die de bezoekers van de wand-
schilderijen gescheiden houden, zoo-
dat iemand, die een tegen den wand
hangend doek bekeek en achteruit
liep, gevaarlijk dicht in dc nabijheid
van die op het schot kon komen.
Was de bezoekster nu een darn© die
haar hoed met meer dan modelspel-
den aan haar kapsel bevestigd had,
dan bestond de mogelijkheid dat ze
met een van die niet onder de Wapen
wet vallende priemen, een gat in het
schilderij boorde. Daarom werden de
schilderijen op eenige tusschenschot
ten met glas bedekt
Waar een mode-dwaasheid al geen
aanleiding toe zijn kan!
Do tusschentijdsche raadsverkie
zing bracht den beer Barnet Lyon,
den oud-directeur van de Haarlem
sche E. N. E. T. in den Raad.
De strijd tusschen hem en den vrij
zinnig-democraat is fel geweest en
er is gewerkt als bij een Kamerver
kiezing. De voorstanders van den heer
Roodeuburg insinueerden in verkie-
zmgsblaadjes dat hel een aard had., en
de partijgeuooten van den beer Bar
net Lyon hemelden hem op zulk een
Binnenland
Nog een spanaonde zitting van
de Tweede Kamer.
'Aan 't Kamerverslag der Tel. onl«
leenen we nog ter aanvulling van I
verslag van onzen correspondent:
ZIEKTEWET EN RADENWET.
De heer NOLENS (R.-K.) voorzitter
der commissie van voorbereiding,
brengt advies uit over dc amendemen
ten-K oodhuij zen. De c o m missie
ontraadt afdeelings on
der zoek. Drie van de vijf lede»
meen dat er geen reden is voor
onderzoek in de afdeelingen. De in
trekking van de amendementen-Lob
man bracht de Kamer uit eon im
passe. waarin zij gekomen was. De
beer Roodhuijzen brengt nu de Ka
mer. weer in een impasse: dat is niet
aardig van den heer Roodhuijzen.
(Beweging en protesten).
Spr. vraagt, dat me nhem kalm zal
aanhooren De amendementen-Lob-
man waren het e.gen werk van den
voorsteller. Dez© had het systeem in
■zijn geest. De heor Lohinan had dan
ook d© amendementen kunnen toe
lichten en er over kunnen overleg
gen. Met de atnendemenfcn-RoodhUii-
zen is dit niet het geval, /.ij zijn niet
het stelsel van den voorsteller.
Dit heeft de heer Roodhuijzen zelf
erkend, toen hij zei, dat hij slechts
bedoelde stelsel tegenover stelsel te
plaatsen. De heer Roodhuijzen :s
echter niet overtuigd, dat ziju amen
dementen precies in het ontwerp pas
sen. De meerderheid der commissie
meent, dat het hier eigenlijk geen
amendementen betreft, maar dut men
debat wil openen, dal in een dubu-
tingclub thuis behoort. Dat gaai niet
aan. Daarom is de meerderheid tégen
afdeelingsonderzock.
De heer GOEMAN BORGESll'S
(U. L.): Het gerucht, dat Ring, is
thans werkelijkheid geworden. De
commissie geeft thans c-en geheel te
genovergesteld advies dan Donderdag.
Ik wil daarop een niet al t« beschei
den critiek doen hooren. Er zijn om
standigheden, waarin bescheidenheid
geen sieraad is, en daarom wil ik
geen blad voor den mond nomen.
Reeds Donderdag word gezegd, dut
de commissie tegenover linkse he
amendementen niet dezelfde
houding zou aannemen als tégenover
rcchtsche. Spr. hooft dit niet geloofd,
maar hij heeft zich vergist, Thans
blijkt, dat in de politiek van tegen
woordig schier alles mogelijk is. Do
commissie wil blijkbaar allereerst
zichzelf en in de tweede plaats do
Kamér belachelijk maken. (I n s t e in
to i n g links.) Zij is juloersch op
de 'houding van den heer Lobman, op
het. schitterend figuur, door hém ge
maakt, Donderdag zei de heer No
lons, daE er maar één weg was, als
men kolm nadacht, nl. afdeeliiigson-
dei zoek. Thans is d© commissie finaal
omgeslagen. Ilaor eigen argumenten
van Donderdag laat zij los, zonder
aan te toonen waarom, Die argumen
ten waren logisch en afdoende en gol-
„den thans nog in even sterke mate.
Spreker gaat daartoe de argumenten
na. Donderdag heette net, dat dc Bu
rner van hei stelsel dor amendemen
ten niet op dc hoogt© was .zuodat ul-
üoelingsonaerzoek was geboden. Is
dat tnans nog niet e\euzcor hot ge
val? Spr. schakelt don hoer De Visser
geheel uitdie was ook Dondemag
reeds tegen onderzoek. W aarom zijn
echter do beide andere lenen omge
slagen? Zij konden natuurlijk niet
■zeggen, dat het was, wijl thans een
iinksche haudteekening onder de
amendementen staat. Dat de heer
Roodhuijzen zeide, met voor elk dé
tail aansprakelijk te willen zijn, wat
logisch. Daartoe dient het gemeen
overleg. Als uien de amendementen
was' gaan omwerken, zou de Kamer
in ecu nog veel -groolere impasse zijn
gebracht. Was trouwens de heer Lob
man bereid elk detail to handha
ven? Immers neen! Welnu, dan mag
men den heer Roodhuijzen er geen
grief van maken. Als de Kamer ni een
impasse is, dan is dat niet do schuld
van den heer Roodhuijzen.
Spr. vraagt: waar gaan we heen?
De commissie van voorbereiding heeft
Feuilleton
DE MILLIONAIRS
Naar hel uugelsch
door
E. Phillips Üppenheim.
HOOFDSTUK XIL
Stella heeft succes.
Virginia liep met haastige voetstap
pen de bal door. Zij bemerkte dade
lijk, dat zij zich niet vergist had, maar
deinsde achteruit van verbazing, toen
zij ontdekte, wie «laar voor bet cylin-
derschrijfbureau stond en de oogen
van twee meisjes elkaar ontmoetten.
Stella knikte, blijkbaar volkomen op
haar gemak.
Hoe maak je het, nicht Virginia?
zei zo. J© moet weten, dat ik naar
huis teruggekeerd ben om de rol van
de berouwvolle dochter te spelen.
Virginia was een beetje van haar
stuk gebracht. Zij kwam wat verder
de kamer binnen, na d© deur achter
*ich gesloten te hebben.
Stella, zei ze, het spijt mij zeer.
maar zoolang je vader ziek is, wil hij
niet, dat er iemand in zijn kamer
komt.
Stella ging op zijn stoel zitten.
Goed gezien, zei ze. Ik hoop, dat
je er voor 2ult zorgen er iedereen bui
ten te houden. Hij heeft altijd zooveel
geheimen, en ik weet, dat hij er een
hekel aan heelt, dat de menschen om
hem heen hem bespionnoeren.
Wil je zoo vriendelijk zijn, Stel
la, zei ze, met mij mee te gaan naar
da ontvangkamer Deze kamer be
hoort gesloten te zijn. Jij kende de
geheim© veer natuurlijk, anders zou
je niet hebben kunnen binnenkomen.
Ja Ik ken de sluiting, antwoord
de Stella en lief kind, je moet het
mij vergeven, dat ik het zeg. maar
ik heb hier eenige jaren gewoond,
zoodat het altijd nog mijn thuis is.
Jij bent hier daarentegen nog maar
enkele weken: lk weet, dat je er niets
onvriendelijks mee bedoelt, maar om
dat ik nu oen beetje met mijn vader
van meening verschild hel?, moet je
mij nog niet vertellen, welke kamers
ik mag binnenkomen en welke niet. Ik
ben van plan hier een half uur te
blijven, en eenige brieven te schrijven.
Je kunt ze in iedere andere ka
mer van het huis schrijven, verklaar
de Virginia, maar hier niet. Dat is
onmogelijk
Stella glimlachte en haalde de
schouders op, terwijl zij ging zitten.
Het spijt mij, zei ze, maar juist
hier ben ik van plan ze te schrijven.
Je moet bedenken, dat dit huis aan
mijn vader toebehoort. Jij bent hier
tijdelijk in mijn plaats, lk heb je niet
veel geplaagd en het is heel eenvou
dig wat ik van je vraag. Ik wil van
dez© kamer gebruik maken om een
paar brieven te schrijven. Daarna zal
ik heengaan.
De verdrietig© uitdrukking op het
gelaat van Virginia werd sterker.
Lieve Stella, zei ze, ofschoon
niets mij meer plezier zou doen, dan
dat jij en j© vader weer vriendschap
sloten, moest je weten, dat hij nie
mand verlof geeft dezo kamers bin
nen t© treden als zijn secretaris er
niet is. Zooals je weet, was de deur
feitelijk gesloten en als je het geheim
van het slot niet had gekend, zou j©
niet hebben kunnen binnenkomen.
Enfin, antwoordde Stella op
zorgloozen toon, omdat ik hier nu een
maal ben, ben ik hier. Maak alsje
blieft die schrijftafel open en geef mij
wat schrijfpapier.
Ik kan haar niet open maken,
antwoordde Virginia. Jo moest «lat
■weten.
Maar je hebt toch dc sleutels,
zei Stella.
Ala ik a© heb, verklaarde Virgi
nia, dan is het omdat je vader zo rnij
toevertrouwde.
Misschien, zei Stella, een beetje
voorover op haar stoel leunend, je
hebt dus ook de sleutels van dio won
derlijk© geheime bergplaats, die hij
mij eens heeft laten kijkon-
Mis schicn wel, antwoordde Virgi
nia, maar niemand ter wereld zal
daar ooit iets van le weten komen.
Je wilt dus deze schrijftafel niet
voor mij ontsluiten zei Stella.
Zeker niet, antwoordde Virginia.
Do orders van jo vader tegenover mij
waren volkomen duidelijk.
Je veronderstelt toch zeker niet,
vroeg Stella, dat hij van plan was
zijn eigen dochter er buiten te
houden
Ho© kan ik dat zeggen 7 ant
woordde Virginia. Ik weet niets van
de mooilijkheden, die er tusschen
u beiden gerezen zijn, voegde zij er
op zachter toon aan toe. Het is mijn
zaak niet .ofschoon niets mij meer
genocgon zou doen, dan dat gij beiden
weor vrienden werd. Als je in de
ontvangkamer wilt gaan en even
wachten, dan zal ik naar boven
gaan en trachten hem over te halen
je te ontvangen.
Stella schudde het hoofd.
Dat zou nergens toe dienen, zei
ze. Hij is afschuwelijk koppig, en ik
zal nooit gelegenheid hebben weer
vrede met hem te sluiten, tenzij ik
onverwachts kom.
Welnu, zei Virginia, hij zal van
daag toch waarschijnlijk niet bene
den komen, en, Stella, wees niet boos
op mij, maar ik moet je werkelijk
vragen deze kamer to verlaten.
Dank je, antwoordde Stella koel
lk ben hier thuis, en van plan zoo
lang te blijven als ik verkies. Jij beul
liier do indringster. Als je eenig ge
voel bezit, dan moet je heengaan en
weer met je poppen gaan spelen. Je
h«ibt z© iiepaaid nog niet lang geleden
in den steek gelaten en ik ben er van
overtuigd, dat het geschikter amuse
ment voor je is dan bevelen uit te
dec-len in het huis van mijn vader.
Virginia stapte de kamer op en
neer. De tranen stonden haar al in
de oogen zij was gehec-1 ten eind©
raai
Stella, zei ze, je weet welk soort
van man je vader is. Als hij te weten
komt, dat je hier in dez© kamer bent
geweest, dan zal hij het mij nooit ver
geven. Hij zal mij naar huis terugzen-
don ©n dal zou om allerlei redenen
heel onaangenaam zijn. Wees ver
standig en ga nu met mij mee naeu-
©en van de ander© kamers. Ik zal al
les doen, wat ik kan, om u beiden bij
elkaar t© brengen.
Stella scEécn zich vast jyoorgeuomea
te hebben met haar nichtje te twisten.
H8ar gelaat zag doixlsbleek en droeg
©en harde uitdrukking. Zij lachte een
beetje smadelijk alvorens te antwoor
den.
Jij ons bij elkaar brengen I riep
zij uit. Denk je, dat ik niet beter be
grijp, wa\i je wilt Ik weet heel goed
dat je maar al te zeer ingenomen bent
met ie positie hiear, en je bent bang.
dat als mijn vader mij vergaf en :k
terug kwam, dat jij dan weer naar
huis zoudt kunnen gaan. Denk niet,
dat ik dat met begrijp.
Virginia liep naar het venster, cn
bleef daar eenig© minuten de avenue
langs te staan kijken Haar traucu
waren nu weer gedroogd, cn er
brandde een rood© vlek op haar wan
gen. De onrechtvaardigheid vaJ1 <iQ
woorden van haar nicht hadden haar
tranen gedroogd, maar 2ij hadden
haar ook tot een vast b©slu:t gebracht.
Langzaam keerde zij zich om.
Heel goed, StcLla, zei ze, ik zat
mij niet meer met jo bemoeien, maar
ik zal precies doen, wat mij» plicht
ia Wil je dezo kamer verlaten of
niet
Als ik klaar ben, antwoordde
Stella, eerder niet 1
Virginia liep de kamer door met het
plan op het knopje van d© bel to
drukken. Stella sprong vlug \au liaur
stoel op, haalde haar nicht in, greep
haar bij de schouders en dwong haar
zich om te draaien. Toon sloot zij
kalm de deur van dc kamer aan den
binnenkant.
Omstreeks een uur later» trad <14
oudste secretaris van Phineas Duge.
Robert Smedley de slaapkamer bo
ven in het huis ©enigszins haastig
binnen en keek met een doodsbleek
gelaat zijn meester aan. Phineas Dug©
was geheel gekleed bezig eenico cti-
