NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
DE MILLION AIRS
30« Ja.argang, No. 8908
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 6 JULI 1912 C
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTÏËN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 V X AdvertentiCn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1-65 (g/ i5*l(| ^ts* voor plaatsingen a contant.
üS;SdZoTdT5bIad,'vo"or Haarlem 037X Redartie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
IJsberjcti en de Titanic.
SCHETSEN VAN EEN REIS NAAR
AMERIKA.
II.
Wij naderden nu meer en meer
Amerika. Zoo 's middags als het tegen
twaalf uur liep, stonden er al ecnige
passagiers voor de salon te praten of
liepen er wat voor de rookkamer op
en neer, om toch maar gauw te kun
nen zien hoeveel mijl het schip geloo-
pen bad.
lederen middag om 12 uur werd na
melijk de kaart waarop de baan, die
het schip afgelegd bad, geteekend
was, weggehaald om eenige oogen-
blikken later weer opgehangen te
worden. Dan was de weg, die 'het
schip in 24 uur afgelegd had er bij
geteekend. Soms was dit 290, soms 372
mijlen. Elke mijl is ongeveer 16 kilo
meter, zoodat ge wel begrijpen kunt,
dat het velen niet onverschillig was te
zien of het schip een 130 Kilometer
meer afgelegd had of niet.
Ja, feitelijk was iedereen benieuwd,
want hoe gezellig men hei leven aan
boord ook tracht te maken, als men
zo i acht dagen niet anders dan zee
gezien heeft, gaat men danig naar bet
eind verlangen.
Zondagmiddag om 2 uur zagen wij
de Scilly-eilanden, de uiterste eilan
den van Engeland langzaam achter
ons wegnevelen en toen het ander
maal Zondag werd wisten wij dat wij
dien dag zeer zeker nog geen land
zouden zien. Eerst Dinsdagochtend
heel vroeg zouden wij de eerste flau
we omtrekken van Amerika zien op
doemen aan den westelijken horizon.
Wij ha-dden echter al een goed stuk
achter den rug en de zwarte lijn, die
op de kaart den weg aangaf, dien het
schip geloopen had, naderde mec-r en
meer Amerika's Oostkust.
's-Morgens vroeg was ik naar de
brug gegaan en had mpt den eersten
officier wat staan praten.
Hij vertelde mij, wat belangrijks er
verder op den dag zich wellicht zou
voordoen. Hoe wij naar alle waar
schijnlijkheid om een uur of tien „de
Olympic"het grootste schip der NV hi-
te Star Line, nu de Titanic haar niet
meer naar de kroon kon steken, zou
den ontmoeten, en hoe als 't mee liep
wij tegen 3 uur het lichtschip „Nan
tucket", dat ruim twee honderd mijlen
van New-York af lag, zouden passee-
ren.
Dat lijken nu kleine gebeurtenissen,
maar inderdaad zijn ze dat op zee
niet. Gij weet niet hoe men als hakend
naar verandering, zulke gebeurtenis
sen medeleven wil. Nog stond ik op
de brug met hem te praten, toen ik
mijn kijker op een eigenaardig wit
iets richtte, dat ik een eind ver van
ons zag drijven.
Het leek op een boei, geel geverfd,
maar toch ontbrak de bekends bol
vorm.
Het was nog ver weg, doch het
scheen mo toe, alsof ik onder de ei
genaardig, geel gekleurde massa iets
wils kon onderscheiden.
„Dat üjkt een reddingsboei," zei ik.
„Niet naar kijken," zei me de eerste
officier, „of zoo dat ze beneden hei
niet zien."
Beneden stonden eenige passagiers,
voor op 't dek. Ook zij hadden het
vreemdsoortig voorwerp gezien en
richtten hunne kijkers er op. Plotse
ling kwam aan stuurboordszijde een
zeilschip in het zicht. Met volle zeilen
kwam het opzetten aan den horizon,
en reeds waren de passagiers naar cle
andere zijde geloopen, en trachtten
door hunne kijkers, de zeilen, de mas
ten te tellen.
,,'t Is er nog,' zei ik aan den eersten
officier, die nu mede zijn kijker op het
vreemde voorwerp richtte.
„Ik had 't al lang gezien, u begrijpt
zeker als dokter wel wat het is."
Toen, en ik moet u eerlijk zeggen
voor 't eerst, kwam de gedachte bij
mij op, dat datgene wat ik zooeven
gezien had en in gedachte vergeleken
had met een man in een reddingsboei,
inderdaad een redd-ngsboei kon zijn,
die één der ongelukkigen omsnoerde,
dio nu voor ruiin een maand, eenige
honderden mijlen ro^rdelukea: met de
Titanic vergaan was.
Ik moest uug eens zien en zag nu
duidelijk, hoe daar eenige mijlen \an
ons af oen lijk dreef in een reddings
boei.
Met volle zeilen naderde het zeil
schip ras. Reeds daalde op den ach
tersteven de vlag ter groetenis, eu
werden aan de mast voor de brug, du
signaalvlaggen geheschen als ant
woord op zijn vragen.
De blauwe vlag met de wute drie
hoek met den top naar beneden werd
nu niet geheschen. Immers zij beduid
de „geen ijs" en dien nacht om 2 uur
had de „Steward", welke dien nacht
de wacht had, me geroepen, omdat er
.,ice" in liet zicht was.
Haasiig had ik me aangekleed en
duidelijk had ik het in de verte reeds
gezien, dat witte schuim, dat de gol
ven opsloegen tegen den naderenden
ijsberg. Elk kwartier was de tempe
ratuur van het water opgenomen, het
was kouder geworden, men was op
zijn hoede, want had niet daarenbo
ven de Olympic ons in den vooravond
geseind ,,ice, pas op ijsbergen in uw
richting".
De uitkijk was verdubbeld. Om 12
uur had ik nog de uitkijk, daar boven
in de mastkorf, zijn eentonig „Alles
wel alles wel" hooren roepen en
reeds meende ik dat het vrij overbodig
was, den steward te verzoeken mij te
roepen als er soms „ijs" mocht ko
men en eenige uren later zag ik
aan den noordelijken horizon duide
lijk het witte 6Chuim, dat een nade
renden ijsberg verried.
Het was een prachtige nacht. Jupi
ter stond te stralen als een jonge
maan, en duidelijk zag men de weer
spiegeling en zijn helder schijnsel in
de nu zoo uiterst kalme zee. Ver weg
van ons bewoog zich het dreigende
monster, naar mijn gissing een klein,
klein ijsbergje, eenige voeten boven de
oppervlakte der zee.
Op de brug zag men telkens de offi
cieren het kaartenhuis in- en uit
gaan én 's morgens vroeg vernam ik
van den eersten officier dat de ijsberg
dien wij gezien hadden, de meest zui
delijke was die in een tal van jaren
gezien was. De „Vereenigdo Staten"
hadden aan alle schepen geseind dat
op te gaan en eindelijk op de Leidscho
Vaart bij 't viaduct uit te komen.
Korter zou de weg gowis zijn als
even voorbij Huarlemmerliede de baan
zich omboog, acliter liet Slachthuis
verliep over het Spatume, door den
Hout, naar het viadukl op de Leidscho
Vaart
Welnu, de Titanic wist, dat daar,
waar het slachthuis in ons voorbeeld
staat, het ijsgebied was, dat er ijsber
gen en zelfs vele waren. Ze was ge
waarschuwd, maar, de verleiding
scheen te groot, ze sneed de bocht al
enbuiuin ue baan, cue ae uansat
iautisciie sioomcre te volgen üadueu,
seiieurde ze gaitscn haai mei open
eu.... dv.otig de te hulp ijlende eciie-
pen, een langeren w eg af te leggen om
naar te beramen. Immers deze schepen
hadden den omweg gemaakt, waren
zuidelijker en noordelijker lag de
litanie, om hulp roepend.
s Morgens eau net ontbijt sprak
men wel over het zeilscuip maar
noch van den ijsberg, noch van het
andere sprak iemand W as 't niet be
speurd, of werden beide gebeurtenis
sen streng geheim gehouden door hen,
die 't wisten
G. A. OOTMAR.
BEDRS-QVERZICBT
van de Firma E. SASSEN en CO.
Parklaan 14B. Teleph. 2061.
29 Juni—5 Juli 1912.
Moesten wij in den laatstcn tijd
steeds melding maken van een bijna
absolute» stilstand van zaken, ook in
de afgeloopen week kon in dezen toe
stand geen verandering intreden. De
door velen gekoesterde hoop dat na
de definitieve candidaatstelling de
Amerik. Markt zich van de vrees
voor politieke verwikkelingen zou
gaan onttrokken, bleek na de benoe
ming van Wilson tot democratisch
caudidaat niet verwezenlijkt te wor
den. De markt bleef integendeel haar
lusteloos voorkomen behouden, waar
schijnlijk onder den indruk der be
sprekingen der eaiididatuur-Wilson.
Het schijnt dat deze voor Wallstreei
niet de gewenschte candidaat is, daar
verschillende bladen reeds thans een
eventuecle verkiezing van Wilson als
het begin van een nieuwen, zoo moge
lijk nog telleren, strijd tegen de groo
te maatschappijen beschouwen. Dat
de koersen onder deze candidaatstel
ling nog een betrekkelijk vaste hou
ding konden bewaren, zal wel, behal
ve aan de weinige kansen welke men
aan Wilson toekent, te danken zijn
aan de gunstige oogstberichten en den
steeds beter wordenden handelstoe
stand.
Toch blijft men met het oog op de
jiopulariteil, welke Wilson met zijn
radicaal programma genist, met aan
dacht de ontwikkeling der verkiezings
campagne volgen en vóórdat omtrent
den ven noedel ij ken loop der verkie
zingen niet wat meerder* zekerheid is
te verkrijgen, zal men, dooi een go-
prononceerde rijzing, aan het verlan
gen om van de politieke bemoeiingen
ontslagen te wprden, wel geen uit
drukking durven geven Wal is men
algemeen van gevoelen, dat President
Taft na diens herkiezing wat minder
streng tegen handel en industrie zal
optreden ,te meer daar men het onder
zoek naar de z.g. geliitrust, waar
schijnlijk bij gebrek aan gegevens,
heeft moeten staken, al moet worden
erkend, dat ook hij aan de zuent tot
verlaging der invoerrechten wel geen
weerstand zal kunnen bieden, lntus-
schen begint men in handelskringen
hartelijk naar het einde van de be
staande onzekerli -id te verlangen. De
handel wacht slechts, naar uit alle ge
gevens blijkt, op de noodige rust in de
politiek, om op de werkelijk gezonde
fundarnenteele toestanden langs nor
malen weg zijn natuurlijke ontwikke
ling te volgen. Dat in den luatsten tijd
de handel levendiger wordt, kan, be
halve uit de stalistVkcn, nog blijken
uit de toenemende omzetten der ban
ken. De Bank-clearings toonen over
de maand Mei een vermeerdering aan
van 1349 mill, dollar vergeleken bij
vorig jaar en van 6429 millioen dol
lar over het tijdperk van 1 Jan. tot
uit. Mei. Deze vermeerdering moet uit
sluitend te dankeu zijn aan toenemen
de handelsomzetten, daar de handel
in effecten eerder een vermindering
iiceft ondergaan.
Wel is \v3at zijn do winsten nog
nl»>t in verhouding lot den zaken-
omvang, doch men heeft goede hoop,
dat bij de gunstige oogst-vooruitzich-
teu prijsverhoogingen niet zullen uit
blijven. Hiorinede ging dan ook de
Steel Corp. met oen flinke verhooging
vooraan en naar het gevoelen van
goed-ingelichte kringen zullen ver
dere prijsstijgingen spoedig volgen.
Op ongunstige beslissingen der In
tel state Commerce Commission wordt
geen acht meer geslagen, eensdeels
omdat zich ook in regeeringskringen
een mildere stemming ten opzichte
der sporen baanbreeki en anderzijds
wijl men reden meent te hebben te
gelooven, dat eene verandering in de
opvattingen oer Interstate Commerce
commission binnenkort merkbaar zal
ZÜQ.
icr beurze van Amsterdam kromp
ue handel zoo mogelijk nog verder in.
De koersverschillen in Amerikaan
scne spoorwegsliuies beperken zich
tol een half a urie kwart pCt. en voor
sommige courante shares was de be-
laxgstculieg zoo gering, dat hel dik
wijls niet tot noteoriiig kon komen.
In de industilêele afiiooliug zijn de
verschillen evenmin groot. Comm.
siteels konden op bovengenoemde
prijsverhoogingeu en een gunstig in
terview met Gary van 71 11/16 tot
72 3/8 verbeteren. Amalgamateds ver
loren op een teruggang van den ko-
perprijs iets in koors eu noteeren
83 7 /lti tegen 8-4 3/8. Am. Can. Comp.
verloren 2 pCt. Overigens waren de
verschillen in deze afdeeling niet noe
menswaard.
Was op de Amerik. Markt de belang
stelling gering, ook in de lokale af-
deehngen ging niet veel om. Slechts
in Petroleum waarden was bevredi
genden handel te constateeren. Na
van 524 1/2 tot 530 1/4 te zijn opgeloo-
pen werden Koninklijke ex dlv. (19
op 518 verhandeld waarna de koei'8
verder tot 522 opliep, doch op den
laatsten beursdag zakte de koers in op
het bericht, dat de Standard Oil on
derhandelingen met de Brit North
Borneo Petr. Mij. voert, ten einde
door overneming dezer Maatschappij
vasten voet in Indie te verkrijgen. Zij
sluiten 510 1/2 Geconsolideerde
hadden een gelijk verloop en liepen
van 272 5/8 tot 267 1/2 terug. De overi
ge Petroleumwaardcn alle in sym
pathie met het hoofdfonds lager. Al
leen maakten Naphta Pctr. Mij. met
een rijzing van 232 tot 270 1/2 hierop
een uitzondering.
Tabaksaandeelen konden op de
gunstige resultaten bij de voorjaars
inschrijvingen behaald en waarvan
nu de winsten zijn te herekenen voor
de meeste soorten verder verbeteren.
Deli-Batavia monteerden van 513 1/2
tot 520, Deli Mij. van 539 tot 565 Se-
nembah van 544 tot 561. Deli Cultuur
van 114 3/4 tot 119.
Feuilleton
Naarhet Engelse li
door
E. Phillips Oppenheim.
32)
HOOFDSTUK XIII.
Z i j n Tante.
Hij hielp Virginia uit de autof en
bracht haar den stoep op van het
groote hiiis ui Grosvenor Square.
Jo bent toch niet bang, lieveling?
.vroeg tuj
Ik ben doodelijk beangst, ant
woordde zij oprecht.
Hij greep geruststellend haar hand.
Dwaas kindje 1 zei hij. Ik weet
zeker dat je wel van mijn tante zult
houden 1
Do deur vloog voor hen open. Een
lak si ging ter zijde staan om hen te
laten passeeren. Een oude dienaar in
eenvoudige zwarte kleeren kwam uit
een kleit: kantoortje toegeschoten.
Uwe Hoogheid geniet toch een
uitstekende gezondheid, hoop ik, zei
hij.
-- Heel goed, inderdaad, dank je
wel, Jameson, zei Mildmay. Is mijn
tante thuis?
Mylady, is in do ontbijtkamer,
Hoogheid, antwoordde de man, met
een bijiza opmerkbaren blik op Virgi-
Zal ik u aankondigen?
Is zij alleen? vroeg Mildmay.
Voor het oogenblik, ja Hoogheid,
antwoordde de man.
Guy bracht Virginia de hal door,
tikic aan een deur en trad binnen.
Een lange, grijsharige dame zat op
een sufs met een theeblad naast zich.
Zij zag er heel goed uit en leek bij
zonder veel op Mildmay, dien zij haar
rechter hand toestak. Guy bukte zich
en bracht haar aan zijn lippen.
Lieve tante, zei hij, zal u niet
schrikken.
Dat hangt er van af, antwoordde
zij met een blik op Virginia. Mijn ze
nuwen zijn niet meer wat zij waren,
zooais je weet. Maar, ga voort.
Ik stel u wel zwaar op de proef,
dat weet ik, zei hij, maar er zijn re
denen voor, die ik u later kan verkla
ren. Ik heb een jonge dame meege-
biaoht om met u kennis te maken,
Mis6 Virginia Longworth. Ik hoop dat
u heel veel van haar zult gaan hou
den, omdat zij beloofd heeft mijn
vrouw te zullen worden.
Lady Mcdlincourt stak een lange.
er een ijsberg „los" was en het bleek
nu dat wij deze ontmoet hadden.
Wij ontvloden hem niet, want op
de brug werd de grootte zoo goed mo
gelijk bepaald, de afstand gemeten en
voortdurend hoorde ik het knette
ren van de vonken van de draadloo
ze telegraaf, die andere schepen
waarschuwen moest.
„Nu is het wel niet meer noodig,"
zei de eerste officier mij dien och
tend, „het ding neemt snel af. Om 12
uur gisterenmiddag seinde de „Olym
pic" de grootte en van nacht, na 14
uur is deze zoo enorm verminderd,
dat ze nu denkelijk wel geheel ge
smolten is"
„En weet ge nu zeker dat 't dezelfde
ijsberg is," vroeg ik hem.
„Wel ja, ga maar mee," en wij
gingen naar het kaartenhuis.
En daar lag de kaart die elke
maand door het bureau van scheep
vaart der „Vereenigde Staten" uitge
geven wordt eu waarop nauwkeurig
de laatste bekende stand der ijsbergen
wordt opgegeven, benevens de wind
richting, de plaatsen waar mist was,
dc plaatsen waar wrakken ronddool
den, enz.
De Vereenigde Staten, zooals kort
heidshalve dit bureau wordt genoemd,
hadden nu bericht gekregen van den
ecnen, zoo ver buiten zijn koers ge
raakte ijsberg en aan alle schepen
had ze waarschuwingen gezonden en
elk schip dat maar eenige snelle da
ling van temperatuur in lucht of wa
ter bad bespeurd, had dit geseind en
zoo was men nauwkeurig op de hoog
te van den gang van dat nu dubbel,
neen tiendubbel gevreesde gevaarte.
Toen wij uit de kaartenkamer kwa
men, ging juist de blauwe vlag met
den witten driehoek, mat den top naar
boven in de mast, „Pas opsbergen
in dc buurt", beteekent dit. Vroeger
was dezelfde vlag als wij schepen pas
seerden, die geen drandlooze telegra-
phie aan boord badde r altijd gehee-
schen met de punt van den witten
driehoek naar beneden ten teeken,
dat geen ijs te wachten was.
Het zeilschip heesch dezelfde vlag,
i-i dezelfde houding als wilde het vra
gen of ze het sein goed had waargc
noinou door de mei sterke verrekijkers
gewapende wacht op ziju brug.
De blauwe vlag daalde op ons
scnip, maar vloog weer dadelijk daar
op in dezelfde houding naar boven,
ten teeken, dat nagegaan was uau
boord van ons schip, welk signaal we
gegeven hadden.
Y\ eer daalde de vlag, weer werden
andere geheescheu, tot op 't laatst
geen seinen meer gewisseld werden.
De „zeiler" ontvlood ons snel. Prach
tig met zijn bol staand tuig, wendde
het den steven en &er.ïge minuten latir
was het aan 't oog onttrokken.
Maar langzaam dreef daar nu ver
weg van ons iets gee-lachtigs-wit
omsnoerd door een witten gordel. Nog
eenmaal richtten wij onze kijkers er
op.
En dan te weten", zeide de
eerste officier, „dat de kapitein
gewaarschuwd was, dat hij wist, dat
er ijsbergen waren. O, 't is maar ge
lukkig, dat hij omgekomen is, want
t was roekeloos zoo te varen.
W eer trokken wij het kaaiienhutsje
binnen. Duidelijk zagen wij ueu weg,
aieu de stoomschepen, uls ouderling
ingesproken nemen moeien. Geen
ïecute iijn van Engeland naar New-
York, maar één, die een sterke Knik
vertoont dicht bij Amerika. Gij kunt t
u niet beier voorstellen dan dat ge u
den weg van de Eiectrisehe traiu
voorstelt van Amsterdam naar Zand-
vuort. lot de Amsterdamse!*® Poort
gaat die in éen rechte lijn, om zich
dan scherp krommend, de llcerenvest
slanke fijngevormde hand uit en
maakte r aast zich op de sofa ruim
te voor Virginia.
Wie is u, lief kind? zei zc vol
komen bedaard. Wil u een kop thee
hebben? Ze is niet lekker, want zo
heer al uren staan trekken, maar
Guy kan even om versche bellen. Dus
u gaat werkelijk met mijn neef trou
wen?
Virginia sloeg haar oogen op en
keek een oogenblik in het gelaat van
de vrouw die naast haar zat.
Ja, lady Mcdlincourt, antwoord
de zij. Ik hoop, dat u er niet boos om
zal zijn.
Boosl Maar Hef kind, ik ben
nooit boos, verklaarde lady Mcdlin
court. Ik ben in die levensjaren ge
komen, waarin men zich de weelde
niet meer kan permitteeren aan zijn
aandoeningen toe te geven. Je zult er
zeker wel niets tegen hebben, dat ik
je belden eenige vragen doe. Om te
beginnen, hoe is uw naam? Wie is u?
Guy leunde eeri beetje voorover.
Zij zal over heel korten tijd Her
togin von Mowbray zijn, tante, zeide
hij. Vergeet dat alstublieft niet.
Lady Mcdlincourt hief haar wenk
brauwen op.
Zoo'n jongen 1 riep zij uit. Alsof
ik >kans had dat te vergetenIk voel
het immers voortdurend trillen in
mijn hart. Ga hier allebei een oogen
blik zitten. Ik ga zelf Jameson even
order cevcn de eerste minuten nie
mand bij mij toe te laten.
Zij liep de kamer door en de twee
jongelieden waren een oogenblik al
leen. Zij wisselden snel een blik, en
Guy lachte om den schrik op het ge
laat van Virginia.
Maak je niet ongerust, vrouwtje,
zei hij. Je zult het met mijn tante wel
kunnen vinden, dat weet ik zeker. Zij
is een beetje vreemd als men haar
voor het eerst ontmoet en zij heeft er
een hekel aan haar gevoel te toonen,
maar zij heeft een bijzonder goed
hart
Zij schijnt een beetje absent te
zijn, niet? vroeg Virginia, precies
alsof zij vooruit al van mijn bezoek
op de hoogte was?
Maak je daarover niet ongerust,
lieve, antwoordde hij glimlachend.
Dat is zoo haar manier van doen.
Drink nu je thee maar op, dan zul jij
je veel beter voelen.
Virginia schudde het boofd.
Ik kan niet, Guy, verklaarde zij.
Ze is al te bitter.
Dan zal ik bellen om andere, zei
hij, naar de bel toegaande.
Doe het alsjeblieft niet, verzocht
zij. Ik houd niet van thee. Het spijt
je toch niet, Guy, is 't wel?
Hij nam haar hand en lachte ge
ruststellend.
Dwaas meisje, zei hij. Mag ik je
een kus geven?
O, zei Virginia, ik heb een ge
voel alsof het mij gerust zou stellen
als je mij een kus gaf. Weet je wel
heel, heel zeker, dat je hiervan nooit
berouw zult hebben, wat je tante ook
mag zeggen?
Volkomen zeker! verklaarde hij.
En jij?
O, dat is niet hetzelfde, verklaar-
de Virginia, haar hoofd schuddend.1
Ik weet wat ik doe.
Maar ik ook, zei hij, zijn hand
een oogenblik op haar schouder la
tende rusten.
Lady Medlincourt verscheen weer.
Zij ging weer zitten en bewoog Guy
tegenover haar plaats te nemen.
Nu zullen wij tenminste een
kwartier lang niet gestoord worden,
zei ze, en nu wil tk er graag alles
van weten. Je bent heel mooi, dat
verheugt mij. lieve, zei ze, terwijl ze
Virginia aandachtig bekeek. Ik houd
niet van leélijke meisjes. Hoe zei je
dat je naam was?
Virginia Longworth l antwoordde
Virginia blozend.
Wat een bekoorlijke naam! zei
lady Medlincourt, haar lorgnet dicht
knijpend. Vertel mij alles van haar,
Guy.
Lieve tante, antwoordde hij la
chend, we kennen elkaar nog zoo kort.
Lady Medlincourt knikte
Ol zei ze. Ongetwijfeld zul je
later elkaar nog veel moeten verge
ven. Laat mij dan mijn vraag op een
andere manier stellen. Vertel mij wat
ik weten moet omtrent de Hertogin
Rubbcraundeelen konden, nu blijkt
dat de met zooveel ophef aangekon
digde vervaardiging van kunstmatige
rubber, wederom op niets zal uitloo-
pen, krachtig verbeteren. Amsterdam
Rubber konden, geholpen door een
mooie productie-opgave van 204 tot
215 verbeteren. Oost Java Rubber re
zen 2 Bandar 3 1/2%, Kali Tel©
pak 5
Van Mijnwanrden waren KetahocnB
voor beide soorten eenige procenten
lager. Daarentegen waren Oost-Bor-
neo's voor alle soorten ongeveer 5
hocger.
Van onze Nationale Schuld konden
de 3 Cert, van 79 11/16 tot 80 verbe
teren. De 3 1/2 soorten nagenoeg
onveranderd. Integralen 3/16 lager.
Geld op prolongatie iets goodkoopef
op 3 3/4 a 4 1/4 na 4 1/2 a 5
Binnenland
EERSTE KAMER.
Voorlooyig Verslag.
SUPPL. BEGKOOTING BINNENL,
ZAKEN 1912.
Men had tegelijk met het voorstel
tot toekenning van de inaximum-
wedde aan den hoogleeraar in de mi
croscopische anatomie verwacht een
post te zien uitgetrokken als eerste
tennhn voor den bouw van liet labo
ratorium met daarbij behoorenden
cultuurtuin aan de Technische Hoo-
geschooL
Eenige leden betreurden, dat da
Regeering in den laatsten tijd her
haaldelijk maatregelen neemt in
casu de omzetting van eenige 3-jarige
H. B. Scholen in vijfjarige die de
eventuecle uitvoering van de plannen
der lueenscliakelingscomuiissie in
hooge mate zullen bemoeilijken.
Anderen juichten de voorstellen der
Regeering toe, omdat zij van dc weil-
scbelijkheiü van de uitbreiding der
genoemde scholen overtuigd waren.
AMEU1KAANSCHE KRUISBESSEN-
MEELDAUW.
De Minister van Landbouw zegt fn
zijn antwoord op het verslag der Eer
ste Kamer omtrent het wetsontwerp
tot wering eu bestrijding van den
Ainerikaaiische kruisbessen meel
dauw. dat de kruisbesscuteelt, die m
verschillende gedeelten van ons land
eene belangrijke bron van inkomsten
vormt, onmogelijk zou worden, eu on
ze uitvoerhandel m vruchten die eene
steeds grootere beteekenis verkrijgt,
rechtstreeks ernstig nadeel zou onder
vinden, indien hier te lande de plaag
niet met kracht werd bestreden.
KERMISPRET.
Te Culemborg is een 12-jarigo ker«
mtsjongen door zijne ouders achterge
laten. Er wordt getracht dezen op te
sporen.
In hetzelfde stadje kregen eenige
opgeschoten jongens twist met oen
kermisgast, waarbij de laatste met een
mes in den hals verwond werd.
Aan het politiebureau went de eer
ste geneeskundige hulp verleend. Te
gen den gearresteerden dader is pro
ces-verbaal opgemaakt,
ONWEER EN BRAND.
Te Stadskanaal sloeg Donderdag
middag de bliksem in de behuizing
van Kn welke geheel afbrandde.
Donderdag is door onbekende oor
zaak brand uitgebroken bij den land
bouwer G. te Üud-Yroenhoven (L-).
3000 K.G. hooi is verbrand.
Alles was verzekerd.
In den nacht is de boerderij van
van Mowbray.
Zoo bijv? vroeg hij bedaard.
Haar familie, zei lady Medlin
court. Je bent zeker een Amerikaun-
sche, niet waar, kind? ging zij voort.
Je accent is heel gering, maar ik ver
beeld mij toch, dat ik er iets van kan
hooren, en zulke oogen als jij heb,
zien wij in Engeland niet
Ja, Ik ben Amerikaansche, lady
Medlincourt, antwoordde Virginia.
Wie is je familie dan? vroeg
lady Medlincourt. Waar heb je elkaar
ontmoet? Wie stelde je aan elkaar
voor? Kijk elkaar nu niet zoo onnoo-
zcl aan. Bedenk dat, hoe alledaags
mijn vragen ook mogen klinken, het
dingen zijn die ik moet weten als ik
jelui van eenig nut zal kunnen zijn
Virginia werd een beetje bleek.
Lady Medlincourt, zei ze, het
spijt mij, maar ik kan uw vragen nu
nog niet beantwoorden.
Lady Medlincourt schoof ccn beetje
achteruit op haar stoel. Zij keek hel
meisje in de grootste verbazing aan.
Watl riep zij uit,
Guy kwam nu wat voorovergeleund
zitten.
Lieve tante, zei hij, denk niet dat
wij beiden dwaas zijn, maar ik heb Vir
ginia beloofd, dat zij den eersten tijd
niet met vragen zal worden lustig geval
len. Ik ontmoette haar up de boot op
mijn terugreis uit Amerika en dat la
alles wat wij u nu nog kunnen ver
tellen.
