HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
WOENSDAG 17 JULI 1912
OM ONS BEEN
No. 1564
Op Duin 6D Daal.
Op, de tloffe stad ontgaan,
Alles trekt ons buiten aan
Maar als we tien minuten -vóór
achten op het Stationsplein Dp de
'elektrische tram naar Bloeméndaal
etaan tc wachten, is het niet bijzonder
druk. Be aantrekking van buiten
schijnt dus niet algemeen te zijn.
Hoewel de open wagen als 't w
bestormd wordt, blijkt er toch nog
plaats genoeg in te wezen, wanneer
we wegrijden, den hoek van het Sta
tionsplein omgieren en met een
vaoitjo wegduiken onder het duffe
viaduct
Maar eenmaal in het Kleverpark,
doet het zachte avondwindje, dat
dcor den wagen heenstrijkt, ons
goed, en het is bijna met spijt, dat we
nan 't eindpunt uitstappen in de don
kere allee van de Korte Kléverlaan.
Want hier is de atmosfeer nog dik
van dagwarmte en de eigenaardige
geur van do stofwerende olie doet in
de stil neerhangende hitte niet aange
naam aan. Ziedaar nog een uitvin
ding te doen de reuklooze wegolie.
En in de Mollaan, tusschen het zwa-
r? geboomte, is het nauwelijks fris-
scher. Maar we stappen met ccnige
andere tramreizigers hoopvol door,
op Duin en Daal af. Daar. aan den
vijver, zal een frissché avondwind de
klamme hitte verdrijven.
Van verre lokken de tonen van de
snaar-instrumenten. In den bokenden
heek van de veranda steken de zwar-
to jassen van de drie musici fel af bij
de helle zomerjapon der pianiste, die
zacht wiegend zich over haar instru
ment buigt. Juist klinken de laatste
accoorden en waait de cellist zich met
een waaier wat koelte toe, die niet
gemakkelijk te krijgen moet zijn in
dit hoekje van de veranda.
Maar wij zoeken een plaatsje op
het van droogte en den druk van vele
voeten vergeeld gras, zoo dicht mo
gelijk bij den vijver. Het prachtige
kiikjo over het weiland, met den ■don
kergroenen achtergrond van zwaar
geboomte, is landelijker dan ooit,
want het hooi is er pas gemaaid en
do hoopen staan te wachten om bin
nengehaald te worden. De maaiers
hebben, naar 't schijnt, liuln gehad
van jeugdige vrijwilligers, want klei
ne figuren' bewegen zich In de verte
in'lichte jongensblouses.
En meteen zetten de vier musici een
nieuw nummer in, een droomerige,
slepende wals. Week klinken de to
nen van de viool door den stillen
avond, met den ondergrond van de
donkere cello, waarboven uit soms de
helle klonk van de piano opklatert.
Vóór ons, in den vijver, die aan de
kanten langzamerhand overmeesterd
sch'int te worden door wild woeke
rende waterplanten, drijven als witte
vegen do eenden in troep of rij. liet
is of zo er op afgericht zijn om eer
bied te (nonen voor de muziek, want
zoedra die klinkt zwijgen ze, maar
nuuweliiks is een nummer afgeloo-
pen, of een van de grootste eenden
laat met nadruk zijn „gak gak" hoo-
ren. En met belangstelling turen we
naar deze eenden-idylle. Wat gaat er
om in deze eendenhoofden, wanneer
ze, ziclr achter een aanvoerder scha
rende, zedzwemnien achter hem aan,
me: een vaart, die denken doet aan
he: streven naar een bepaald doel,
maar op niets uitloopt, want opeens
h udt l>ot heele gezelschap halt aan
den waterkant en laat het daarbij
blijven. Met dezelfde ijverige drukte
komt om den bocht van den vijver
heen een nieuwe troep aangezwom
men, die tot in het midden van bet
water doorzet, maar daar op eenmaal
door aarzeling schijnt te worden aan
gegrepen en doelloos wat ronddraaien
gaat.
Maar onder hen is er een van groo-
ter energie, die onder de menschen
«on oxplorateur heeten zou. Met groo-
to haast zwemt hij op den oever aan,
in het water een lijnrecht, duidelijk
zichtbaar spoor achterlatende. Dau
klimt hij op liet grasveld en komt,
onder zacht gepiep, naar ons toe, of
hij wonderwat van zins is, maar be
denkt zich opeens en waggelt u
naar den waterkant heen, om een
oogenblik later, statig drijvend, zich
op te lossen in den grooton hoop.
Achter ons klinken do zangerige
melodie» van een opera, in verdien
stelijken samenklank. En turend in
de verte over dit idyllisch plokje raak
je aan 't peinzen over andere dingen
dan het droge dagwerk, totdat de be
scheiden stem van den kellner aan je
elleboog, vraagt of hij afrekenen
mag. Vast is hem menigo klant, met
of zonder opzet, maar die toch vergat
to betalen, langs het voetpad aan den
vijverrand ontgaan
En nu komt er buitengewone bewe
ging in den eendentroep. Onder luid
gekwaak zwemmen zo achter elkaar
aan, nu en dan met den kop nijdige
duwen uitdcelonde, naar land en
klauteren omhoog, tot grool plezier
van een aardig klein meisje in een
rood jurlcje, dat zo slond te roepen.
Het heele gezelschap waggelt met de
pedante beweging van het nuffig
draaiende achterlijf naar ons toe en
stapt al kwakend en piepend tusschen
de stoelen door. De gele bekken gaan
als 't ware werktuigelijk open en
dicht, en daarboven doen do strakke
oogjes, die ingczc-t'te. roode kralen
lijken, vreemd aan. 't Is of ze vragen
om een lekker beetje, maai- het kan
ook wezen, dat ze hun afscheidsbezoek
brengen, want opeens klinkt er uit
den snavel van een deftigen eend een
nadrukkelijk gak gok, als een ern
stig bevc-l. hier en daar in den troep
op dezelfde besliste manier beant
woord. Dan steekt de heele bende in
zijn lach wekkend en waggelgang het
voetpad weer over, daalt naar den
vijver af en zwemt naar den over
kant, waar de beesten zich in rij en
gelid scliaron en onbeweeglijk wor
den. De eendennacht gaat in. Alle
geluiden zijn verstomd.
Alleen duwt er af en toe nog een
zijn buurman. Om den hoek komen
er nog een paar aangezwommen, die
ook op het land klimmen, als kleine,
witte vlokken in den donkerenden
avond. En welhaast geeft de heele rij
geeii teeken van leven meer. Maar
nu is de avond ook volzwart gewor
den. Hel schijnen stille lantarens in
do verte, uit het bovenraam van een
villa glanst con gedempt licht. En de
verre sterren tcokenen. opeens tegen
den fluweeldonkeren hemel af.
En de musici zenden hun melodién
naar dit prachtig natuurtooneeltje
uit. Nu wordt het tijd van heengaan,
al zouden we graag nog een paar
uur willen blijven in den afkoelenden
nacht. Zelfs onder de boomen is t nu
fiisscher, en de snelle tram jaagt in
hot Klever park ons zoo'u heerlijke
koelte om liet gezicht heen, dat een
ovorbczorgdo medereiziger het gor
dijntje laat zakken, omdat 't „tocht".
Moge hij daar berouw van krijgen,
want in do stad hangt nog altijd de
zelfde dikko warmte, die in de straten
niet wegkomen kan. Als we met de
paardentram naar huis terügkeeren,
ontmoeten we lionderdc en nog eens
honderde menschen, die terügkeeren
van de muziek in den Hout. Mogen ze
tusschen de boomen verkwikking ge
vonden hebben Zoo heerlijk koel
als aan Duin en Daals vijver hc-bben
zij het zeker niet gehad
_J. C. P.
gunstig zouden zijn. Vooral dient er
voor gewaakt, aan die onlusten groo-
ter bcteckcnis te geven dan zij ver
dienen, en dc plaatselijke onlusten
door lssa Bolletinatz en Riza-bey in
verband te brengen met het pronun-
ciamiento van Tajar-bey en zijn vrien
den.
De eerste herhalen zich sedert ge-
ruiinen tijd bijna ieder jaar, zonder
dat de Porte waarschijnlijk met
het oog op de eigenaardige toestan
den in Albanië en vooral de Bessa
(.bloedwraak) maatregelen kan rie
men tot afdoende bestrijding van die
kwaal. Dit jaar vooral schijnt lssa
Bolletinatz door de ontevredenheid
van een deel der Albaneesche bevol
king een grooteren aanhang om zich
te kunnen verzamelen.
De vlucht van kapitein Tajar-bey
met zijn aanhangers naar het geberg
te moet op geheel andere gronden
worden verklaard. Tajar-bey is een
gloeiend patriot, een der medestich
ters van de Turkse he constitutie-, door
ecnige daden van de thans aan het
bewind zijnde ministers schijnt hij
gekwetst tc zijn. Daarbij kómt dat in
het Turksche leger een bedenkelijke
nervositeit heerscht, wijl naar de mee
ning van vele officieren de verdedi
gingsmaatregelen in de Afrïkaansche
provincies zoo volkomen onvoldoende
zijn
ministerraad bestaat geen
eenstemmigheid over de wijze, om
aan dit pionunciamiento een einde
te maken; want al is Tajar-bey een
der medestichters van de Turksche
constitutie zijn optreden is in
strijd met elk denkbeeld van disci
pline, al is het uit nog zulke edele en
vaderlandslievende beginselen voort
gekomen. Het is ook mogelijk dat
men in Konstantïnopel geen zuiver
geweien heeft, wat de verkiezingen
betreft. Maar dit is zeker, dat Tajars
stajj in het Turksche officierscorps
geen navolging vond.
grooter belang voor de
Ook rubber-inzamelaars, dio uit Bar
bados afkomstig waren, kregen van
de martelingen hun deel. Het was b.v.
mogelijk, dat een man met riemen
aan zijn armen werd opgehangen
en 50 slagen met de zweep kreeg.
Een ander werd aan den nek opge
hangen, met sabels gemarteld, en ten
slotte rnet de beenen in het blok ge
sloten. De openingen in zoo'n blok,
waarin de enkels passen, zijn zoo
klein, dat de twee helften van het
blok niet aansluiten, voor een paar
mannen met hun volle gewicht op het
Juilblok waren gaan drukken.
Dat geeft wonden, die dikwijls nog
jaren later aan de misvormingen van
enkels zijn waar te nemen. Een
slachtoffer, in zoo'n blok gesloten, ligt
op den rug, soms ook op het geluat
Dikwijls moet hij dagen, of zelfs we
ken en maanden in zoo'n toestand
blij ven-
De Indianen die geen, of net ge
noeg rubber brachten, kregen inet de
voop. soms werden zij doodgcran-
ld. Onder de aldus „gestraften" wa-
ii vrouwen, ook veelal kinderen; po
gingen tot ontvluchting werden be
schouwd als een halsmisdaad, en dan
ook vaak met den dood gestraft.
IJe moorden op weerloozen en on-
riiuldigen bedreven, loopen in do
honderden. Een gemakkelijke en ra
dicale manier om de Indianén te doo-
was, hen met petroleum tc be
gieten en in brand te steken. Kinde
ren maakte men af door hen het
>f«l tegen boomen te verbrijzelen.
Sommige ongelukikgen kapte men ar
men Pu beenen af en liet hen dan lig
gen om tc sterven. Het afsnijden van
ooreu behoorde tot de milde vormen
bestraffing. Waren dc slacht
offers met wonden overdekt die be
gonnen te etteren, dan werden zij af
maakt. Niet zelden werden men-
hen afgemaakt Niet zelden werdc-n
menschen opgehangen tot zij bijna
d waren en dan pas losgesneden.
Ook de terdoodbrenging door uithon
gering werd toegepast. De kind<
niet kon mededeelen. De leider der
arbeiders Ben Tillett heeft bovendien
verklaard, dat hij niet kon meewer
ken aan een bijlegging van het ge
schil waardoor de arbeiders na hun
heldbaftigen strijd van acht weken,
zouden worden vernederd.
Veel kans op opheffing van den
strijd is er dus blijkbaar nog niet.
De havenarbeiders to Liverpool be
sloten heden het werk te hervatten.
IN FRANKRIJK.
Alle stakende ingeschreven zeelui
te Bordeaux hebben gevraagd om
weer weer aan boord te mogen gaan.
Er blijven nog slechts enkelen over.
die staken, omdat zij daartoe gedwon
gen zijn.
Tal van bootwerkers te Marseille
hebben zich weer oin werk aange
meld. Bij kebrek aan werk zijn er
maar 5000 aangenomen.
TE ZüRICH.
Naar uit Zürich wordt gemeld, wer
den ir; dc machine-industrie 3000 en
in de bouwvakken 4000 arbeiders uib
gesloten. Hei aantal uitgosloterien in
de houtindustrie bedraagt 50 in de
textielindustrie 6
Alitrül.
HET RUSSlSCII-CIlINKESCHE
INCIDENT.
Uit Pekng seint men: Dc Russische
gezant heeft voor het dooden der 100
Mohammedaansche Russische onder
danen door Chineesclic troepen in de
buurt van Choian, een schadevergoe
ding en een bestraffing der schuldi
gen geëischt. De Cbineesche minister
va* buitenland*chc zaken antwoord
de daarop, dat lib van het voorgeval
lene geen kennis droeg en onmiddel
lijk telegrafisch een onderzoek zou ge
lasten, Alen verwacht, dat Rusland
thans op zal treden in ovcreenstcm-
vachtingen der vrienden van den gering werd toegepast. De itinckron ming met zijn laatste nota, waarin
.rede schijnt het, dat de Italiaansche j vun stervende ouders werden in de verklaard werd, dat, als China niet in
regeering de mogelijkheid overweegt I onmiddellijke nabijheid vastgebon- S(aat, zou blijken te zijn om de Rus-
an een stap, die van de zijde der den om den doorstrijd gade te sluun
en op dio manier „gehoorzaamheid te
leeren". Hadden kleine kinderen het
goëisehte quantum rubber niet bijeen
gebracht dan werd gewoonlijk de
moeder maar geranseld, dan zou men
voor een volgende keer wel ijveriger
zijn.
Afschuwelijk ook waren de prak
tijkeu, waaraan de Indianen-vrouwen
en -meisjes blootstonden.
Al deze geweldenarijen spelen zich
af in het oerwoud aan de boven Pulu-
rnayo. Er leven, of leefden, daar in
mogendheden een bemiddelend optr>
den en van de Porte eenige tegemoet
koming zou vergemakkelijken.
Tot zoover, deze Turk.
Er komen thans eenige telegram
men uit Konstantinopel, die zijn nog
al optimistische beschouwingen wat
Leschaipon.
Er wordt o.a. geseind:
De rogeering zal een algemeene
amnestie afkondigen. Er loopt een ge
rucht dat aanzienlijke Albaneezen
den Sultan per telegram hebben ver
zocht de militairo maatregelen te
staken, omdat deze den toestand nog
verergeren.
De revolutie neemt aanmerkelijk in
omvang toe. Bloedige gevechten zijn
geleverd bij Phisjtïna en elders.
Een verwoed gevecht, is geleverd
b;j Tetor. Er heerscht daar algemeen
een paniek. Do militaire overheid
heeft 12 bataljons naar de bedreigde
pniiieii gezonden.
Talrijke Albaneezen, samengetrok
ken ui do nabijheid van Uskuo, be
dreigen de stad. die evenwel een
ster:; garnizoen heeft. Verscheiden fa
milies vertrekken uit angst.
Ook de binnenlaudsche crisis houdt
aan.
in Turkestan tc beschermen.
Rusland de noodige maatregelen zou
IIET PANAMA-KANAAL.
De Senaat der Vereenigde Staten
heeft een aanvang gemaakt met de
behandeling van het wetsontwerp be
treffende het Panarna-kanaul.
Een aantal sprekers protesteerden
tegen de bepaling tot vrijstelling van
Amerikaansche kustschepen van ka-
naalgeld.
Root verklaarde dat de Vercenigde
een gebied van c a. 10.000 vierk. Eng. staten te goeder trouw door een der-
inijl 40.000 h 50.000 inboorlingen. De gelijke vrijstelling geen inbreuk kun-
agenten van de rubber-maatschappij 1)eu maken op het Hay Pauncefote-
zijB daar onbeperkt heer en meester j verdrag met Gröot-Brittannié Hij
over de Indianen-bevolking. Rechten meende dat de quaeslic aanhangig
zijr: er niet; er is voor de ongelukki- i zou worden gemaakt bij liet Hof van
gen geen nulp. De Peruaar.sehe re-1 Arbitrage te 's-Gravcnhagc, aan welks
geering beweert in antwoord op de 1 oordeel de Vereenigde blaten g. bon-
herhaalde betoogon der liriische re- den zouden zijn zich te onderwerpen,
geer hl „dat z.j er niets aan kau' en dat de uitspraak de Vercenigde
doen". Daarom heeft de regeering te j Staten waarschijnlijk zal verplichten
l Londen nu de door haar ontvangen om aa *-• -
rapjiorten gepubliceerd.
Ce monarchistische inval In
Portugal.
Volgens den Madridsclien correspon
dent van het Journal die vcrzc-
lïberalen moet dc verheffing
prins Hcdzji Etfcndi tot Sultan
gen, zou de voornaamste aanleiding
tot de mislukking van den jongsten
J rcyaüstischen aanslag de overvloed
van geld bij de monarchisten zijn.
j Vele avonturiers n 1. zouden, in de
Over de llaliaanschc geldmiddelen 1 °P een zoet winstje, zich hij do
rondschrijven van den ^aal< der monarchie hebben aangeslo-
teiön geconstateerd dat ten e" (loo.r >!un. ongeduldig dn.r
LiUitenlandscli Overzicht
De oorlog tusscüoD Italië en Turkije
Een medewerker van den Berl.
Lokal Auzeiger deelt den na
houd van een gesprek uiede, dat hij
voerde met een hoog 'iurksch amb
tenaar, die op de doorreis te Berlijn
as. De l'urkscne ambtenaar zeide:
Er is reeds sedert langen tijd sprake
in pogingen om vrede te stichten,
a in verschillende Europeesche
hoofdsteden zouden zijn ondernomen.
De mógelijkheid een passenden grond
slag te vinden voor het aanknoopen
onderhandelingen schijnt echter
nog niet groot te zijn. Maar liet ware
dwaasheid aan tc nemen, dat de bin-
iculaiidsche moeilijkheden in Tur
kije voor het sluiten van den vrede'
van fin
do geldmiddelen zich in bloeiend'
slaat bevinden. In het boekjaar lbiO-
l'Jll waren de ontvangsten met 321
millioeu lire toegenomen waardoor
bij het afsluiten van de rekening een
batig saldo van 57 niillioen lire is
overgeschoten, dat zal dienen om een
gedeelte van de oorlogskosten ie dek
ken.
Ce „ruüiier-gruweien" iu Peru.
De Engclschc bladen staan vol met
uittreksels uit het rapport, dat over
dc „rubuer-gruwelen ui Peru is uil-
gebiacht dour sir Roger Casement.
De Brilschc minister van buileri-
landscne zaken, Sir Edward Orey,
heelt zich op liet standpunt gesteld,
dat er werkelijk zeer ernstige feiten
üeoben piauls gehad; en hij zond ill
ciieu geest instructies aan den Bnt-
scnen vertegenwoordiger tc Lima.
En nu het rapport zelf. Het is onge-
looiclijku lectuur. De Indianen uit het
rubbergobïed aan de butumayo zijn
door de beheerders van de rubber-
ma a tsc na pp ij zoo vreeselijk geteis
terd, dat zij duurde het bewind nog
voort binnen een jaar of vier zou
den zijn uitgeroeid.
De beulen waren meestal Indianen,
die eerst zeil door pijniging tot ge
willige werktuigen waren gemaakt en
dio uau tot de aigrijselijkste excessen
op andere siachiollers bereid waren.
naar een beslissing, de meer beza
digde leiders er toe gebracht hebben
te vroeg tot de tenuitvoerlegging der
overigens goedberekeude plannen
over le gaan.
Intusschen is de correspondent
overtuigd, dat men niet voor 't laatst
zal gehoord hebben van een poging
tol herstel der monarchie.
Volgens hem zijn voldoende wa
pens in Portugal voorhanden. De
royalisten bezitten o a. twee goed be
wapende en flink bemande schepen,
zoodal zij er niet over denken, het
verzet op te geven.
om aan da Britsche, Franschö
dcre naties de kanaalgelden te ver
goeden. Niemand is dus in staat om
le berekenen hoe aan zien lijk de
schuld zal worden, die door deze nieu
we wet op het land zal drukken.
diniisnlsnd
INBRAAK TEN STADHUI ZE.
De „Uir. Ct." verneemt, dat Maan
dagnacht in een paa rbureaux ten
stadhuize te Utrecht een inbraak heeft
plaats gehad.
Er is, tot zeever men kan nagaan,
niets vermist.
Zee rwaarschijnijk hebben de daders
(of heeft, de dader) gehoopt geldswaar
den te vinden, doch niets naar hun (of
zijn) gading werd gevonden.
De politie, onmiddellijk van een en
ander op de hoogte gesteld, is ter
stond een grondig onderzoek begon
nen.
Reeds een vijftal personen werden
door haar in verhooi genome», doch
resultaat leverde dit verhoor alsnog
niet op.
Niemand is gearresteerd.
erhoorde behooren. naar het
De civiele gouverneurs der provin- blad verneamt, lot de personen, d:c
ze bezij
hebben, ten eïnae afdoende de
in het land in omloop zijnde geruch
ten over het succes der royalisten te
ontzenuwen, den stationschefs tele-
gralisch gelast in de stations op goed
zichtbare plaatsen de officieele rap
porten over den toestand te doen aan
plakken.
Belangrijke stakingen.
IN ENGELAND,
ifet bestuur van de haven van Lou
der maakt bekend, dat Dinsdag I7.öi"J
bootwerkers uan 1G7 schepen aan den
arbeid waren. Naar het heet, hadden
dc onderhandelingen tusschon pa
troons en vertegenwoordigers van de gezonnen verbauu met liet houden
aruciders een oevredigeud verloop, (\an een enquête hoe in die gemeente
maar Asquith heeft in net Lagerhui» over een wettelijke sluitingsuur wordt
verklaard, dat Hij het resultaat nog 1 gedacht.
den laatste» tijd ten stadliu
zijn schoon te maken.
PGSTDIEFSTAI..
Aan den spcci !i..n, tusschen Beïlca
en W eister, is een opeugesneden post
zak gevouden, afkomstig uit liooge-
veeu. Door de politie uit Dellen is deze
postzak aan 't postkantoor ie Hooge-
veen gedeponeerd. De zaak is m on
derzoek.
VERVROEGDE M IN KELSLUITIN G.
De middenstandsvercenigiiig Ge
meenschappelijk belang te Vlissingen,
heeft aan alle winkeliers vragenlijsten
Onze Laclihoek
LASTIG GEVAL.
Zij. Toen we nog verloofd wa
ren beloofde jij me dat mijn geringste
wensch je een bevel zou wezen en
nu we getrouwd zijn...
Hij. Je hebt zooveel wensehen nu,
dat ik er nog niet in geslaagd ben,
uit le maken welke de geringste is.
VERNUFTIG.
Onderwijzer. Wie kan me een
eleetrischen visch noemen? Nu,
Karei?
Karei. De kabel-jouw.
VERPRAAT.
Dat is vervelend, Johan. Ik zon
graag een glas Bordeaux willen drin
ken en nu ben ik den sleutel van den
kelder kwijt.
Dat geeft niets, mijnheer, de
flesschen kunnen gemakkelijk tus
schen de latten door.
HET FORT TE VLISSINGEN.
De Bru&selsche correspondent van
de „Daily Telegraph" sdhrijft aan zijn
blad eenig-i beschouw>ngen naar aan
leiding der wederindicning van liet
kustverdedigings-entwerp.
Hij vindt, dat België vooral, maar
ook Frankrijk en Engeland moeten
protesteeren niet tegen het fort zelf
maar tegen het feit dal Nederland
willekeurig de Schelde zou kunnen af
sluiten.
Vogers rleeds vroeger door hem ver
kregen inlichtingen, zegt deze corres
pondent- zullen andere maatregelen
worden genomen als een vriendschap
pelijk verzoek, indien Koningin Wil-
helmina's regeering doof blijft voor dit
laatste.
Hij wijst dan nog eens op de Maas
kanalisatie en zegt dat heide kwesties:
Belgie's hulp om de kanalisatie van de
Maas en de vrije vaart op de Scheld»,
thans onderwerp van diplomatieke on
derhandelingen zijn.
DE GEBROEDERS VAN EIJK.
Te Amsterdam doet volgens de Tel.
het gerucht de ronde dat de Nedir-
landsche justitie afgezien heeft van
verdere maatregelen togen de gear-
resteeide gebroeders van Eiick en dat
ze dientengevolge te Boston weer op
vrije voeten zijn gesteld
OVERREDEN.
Op de spoorlijn Bocholt-Winters
i.ik, is het lijk gevonden van den 45-
jarigen arbeider uit Bocholt. die daar
sedert eenige dagen vermist werd-
Men vermoedt, dat hii door den pas-
seerende» trein gedood ia
VERBRAND.
Het meisje Daalhuizen, van Uit
hoorn. dat mot ernstige brandwonden
in het O. L. Vrouwe Gasthuis te Am
sterdam werd opgenomen, is daar
aan de bekomen kwetsuren bezweken.
VERGIFTIGING?
Ook bij het voortgezette onderzoek"
is nog niets gebleken omtrent de
schuld van den verdachte, die den
chef-kok van een hotcl-café-restau-
rant te Amsterdam zou hebben ver
giftigd,
GEVALLEN.
Een paar dagen geleden had de bij-
i 16-jai igo zoon van den molenaar
J. van der Broek, te Voorthuizen, gem,
Barneveld. het ongeluk van den mo
len te vallen, waarbij hij zulke ern
stige verwondingen bekwam, dat hij
thans aan de gevolgen overleden is.
Te Spanheim (gemeente Rheden)
had de loodgieter C. het ongeluk, zijn
soldeerlamp te dicht bij het touw te
houden, waarmee zijn ladder was he-
stigd. met het ongelukkig gevolg,
dat het touw schroeide en dc man met
ladder en al omlaag stortte. Hij is
rnstig gewond.
ARME KLEINE.
Te Anjuin, bij Dokkuru, is Zondag
een 3-jarig kind in aanraking geko
men met eeu ketel kokend water;
Maandag is het uan de brandwonden
overleden.
DE WARMTE.
Een hooier uit Beetsterzwaag is te
Drachten overleden tengevolge van de
hitte.
Ten gevolge der hitte is te Drach
men een jongeman van 28 jaren bezwe
ken. Afkomstig van Beetsterzwaag
was hij in do hooiing bij een veehou
der aan de Zuiderdwarsvaart aldaar.
Feuilleton
De Tijger van mijnheer
Pot.
Nonsens, zei mijnheer Pot.
Rij was een klein, onoogeüjk man
netje, met een rossigen baard, en nog
al strijdlustig van aard
Om den winter te ontloopea en met
don lust om wat meer van de wereld
te zien, was hij naar Indië gegaan.
hen van zijn eigenaardigheden was
in principe alles in twijfel te trekken
Wat autoriteiten hem vertelde en de
ze zoo mogelijk in 't publiek tegen te
spreken.
Nonsens, zei mijuheer Pot. nog
eens, en nu luider. ik kan het niet
gelooven.
De resident zuchtte. Hij had twee
lange en vermoeiende dagen in mijn-
neer Pot's gezelschap doorgebracht.
'k verzeker u, zei hij vrien
delijk, dat er massa's tijgers in
deze bosschen ronddolen.
Nonsens, zei mijnneer Pot. De
trein loopt er nuddou door, en ik heb
er nog geen enkele keer een gezien.
Ilier viel niets tegen in te brengen,
't Zou boorden verspillen zijn geweest
om mijnbeer Pot le gaan vei teilen,
dat tijgers gewoonlijk niet langs de
spoorbaan loopen.
't Stoud hem als ten paal boven wa
ter, dat de resident er pleizier in had
do ludische toestanden anders voor
te stellen dun ze in werkelijkheid zijn
«■i hem bang te maken, 't geen hem
toch niet zou gelukken.
Bovendien, ging mijnheer Pot
voort. doen ze geen kwaad Er is
heusch niel voel moed toe noodig om
een tijger neer le schieten op een ma
nier zooals dit hier gedaan wordt.
Als ik een tijger zou willen dooden.
zou ik te voet de bosschen in gaan,
zooals dat 't gebruik is in Engelsch-
Indië.
De resident kon zijn lachen bijna
niot houden.
Ik wou dat ik maar eens in de
gelegenheid was, zei mijnheer Pot
weer.
En hij meende hot werkelijk.
De resident gaf hierop geen ant-
woord, maar knikte toestemmend.
Mijnheer Pot verliet Proboiingu
met den nachttrein en alle autoritei
ten deden hem uitgeleide, met her
grootste genoegen van de wereid
■zelfs. Hij bcrc-ikto het kruispunt,
waar zijn wagen aan den maillrem
zou worden aangehaakt nadat de
duisternis was ingevallen. Zij spoor
den door veel buschrijke gedeelten,
en telkens stak mijnheer Pot zijn
hoofd builen liet raampje, om uit te
kunnen kijken en zei ieder oogenblik
binnensmonds: -- Nonsens, tegen...
het landschap.
Ook maakte hij aanteekeningen in
zijn notitieboekje om te bewijzen, hoe
weinig de autoriteiten in dit land op
re hoogte bleken te zijn van de Indi
sche toestanden.
Bij het kruispunt gekomen, moes
ten zij wachten op den mailtrein, die
echter vrij spoedig airiveerde.
Mijnheer Pot maakte eeu praatje
met den machinist.
Machinist, zei hij, wordt
mijn wagon hcelcmnal achteraan ge
haakt
Er wordt heclemaal geen wagen
liier aangehaakt, zei de machinist
geraakt, alsof liij door die vraag per
soonlijk was beleedigd.
Je weet er niks van, beste man,
zei mijnheer Pot.
Wie bent u eigenlijk? vroeg
de machinist op irouisciten toon.
Bent u ue uirecteur van de Neder-
luixlsch-lnaisciio Spoorweg-Maat-
sciiappjj of zoo iets
Mijnheer Pot legde uit, dat hij een
vrij wat voornamer peisoon was, en
na cenig heen en weer gepraat werd
besloten, dat zijn wagen achter aan
den trein zou worden aangehaakt-
Ofschoon zijn wagen volgens de
nieuwste eisonen was ingerient, vond
mijnheer Pot het vrij vervelend, in t
achterste gedeelte van den trein te
ritten, het rijtuig slingerde en schom
melde geweldig. Lr zat niemand an
ders in dan hij, zijn Indische bedien
de, zijn jongen zat voor in.
Het slingeren en schommelen werd
ter laatste zóó herig, dat hij er ern
stig over dacht aan de noodrem te
trekken en zoodoende den trein tot
stilstand te brengen, maar toen hij
zijn hoofd door het raampje stak, zag
hij dat tusschen zijn wagen en het
voorste gedeelte van den trein een
paar goederenwagens liepen, en hij
kwam wijselijk tot de conclusie, dat
ue noodrem niet door liep.
Met biltere overdenkingen over de
slechte inrichting van het spoorweg
wezen in dit land, ging hij op de bank
liggen en viel in een onrustigen
slaap
Toen hij wakker word, bemerkte
hij. dat de trein stil stond. Dn was
tenminste zijn eerste impressie. Van
zijn bank kon hij door het raampje
tegenover hem den purperen hemel
zien, bezaaid met sterren, die flik
kerden als edelgesteenten. In de verte
zag hij een rij lage heuvels, die een
zwarte schaduw vormden logon den
nacht. Hij kon duidelijk zien, dat ze
met laag struikgewas waren bedekt.
Tijgers, dacht mijnheer Pot
met een verachtclijken glimlach, en
draaide zich om, met dc bedoeling,
weer te gaan slapen. Maar de trein
scheen nog steeds stil te staan en het
werd benauwd warm.
Plotseling realiseerde mijnheer
Pot, dat alles buitengewoon stil was.
Wat ter wereld zou er gebeurd kun
nen zijn Hij sprong haastig over
eind en stak zijn hoofd door het ven
ster. Eerst kon hij nauwelijks zijn
oogen gelooven. Hij stond op een hoo-
ge brug- of viaduct, die over een
breede, vuile rivier liep. Er was geen
spoor van het overige gedeelte van
den trein te rieu. Vijftig voet beneden
hem klotste het olieachtige water te
gen de pilaren van de brug aan, eu
het Kcht van zijn waggon besclieeu
het met een geelachtigen schijn. De
rivier stroomde tusschen lage oevers,
bedekt niet struiken en boomen.
Vóór hein strekte zich de heuvelrij
uit, die hij al gezien had. en overal
rondom heerschte do plechtige stilte
van den Indischen nacht. Het was
windstil, en er bewoog zich in dit
vage, onzekere landschap niets dau
het troebele water onder hem.
Mijnheer Pot keek aan beide kan
ten langs de spoorbaan. Er lag slecht!
een enkel spoor over de brug en hij
kon niet veel verder zien dan tot aan
de beide uiteinden daarvan. Hij kon
geen enkel levend wezen ontdekken
dan August Pot en voor het eerst on
dervond hij, dat August Pot zich niet
op zijn gemak voelde in zijn situatie
(Wordt vervolgd)»-
