HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
VRIJDAG 19 JULI 1912
01*1 OiMS BEEN
No. 1566
Parysche herinneringen.
La galanterie Iran?a i s e
\Vic donkt aan het hot van de Lodc-
w ijken, aan do menuet, dien statigen
C:i sici)ijken dans, vol van hoffelijk
heid, aun de zoetvloeiende taal vol
vanwelklinkend© woorden der wel
levendheid, zon zich haast gaan ver
beelden, dat op straat in Parijs de
vrouw bejegend wordt met uitge
zochte iKk-efdheid. En 't lijkt er met
naar. De Engelschmun, dié voor een
beer doorgaat, zou zich op dut stuk
niet onverschilliger kunnen gedra
gen, dan de Franschman. I.et op de
trams, waarin niemand opslaat voor
oen vrouw, die geen zitplaats vinden
kan, Iet vooral op den ondergrond-
schen spoorweg, de metro. Het
kan daar druk zijn op sommige uren,
als hot werk begint, als het .tijd van
middagmalen is, als 's avonds de
laatste treinon loopen. Dan staat een
dichte menigte te wachten. De elec-
trisclie trein schiet voor, stopt, met
een persen de passagiers, die willen
uitstappen, elkaar en zichzelf naar
buiten en daartegen in dringt de
stroom van instappend en, mannen en
vrouwen, péle mêlè naar voren. De
tijd is korper moet haast gemaakt
worden en met de vrouwen wordt niet
de minste rekening gehouden. Ze
krijgen evengoed 'als de mannen in
liet gedrang stompen en duwen en
verwachten niets anders. Dicht op
elkaar aepokt, zoowel in de eerste als
in de tweede klasse, staan de vrou
wen tusschen de mannen in, in de
vierkante ruimte waar geen zitplaat
sen zijn. Het kan wezen, dat de ban
ken in het naaste wagenvak bijna
geheel door mannen zijn ingenomen,
welnu, geen hunner staat op om zijn
plaats te geven aan een vrouw, hoe
ongemakkelijk ze ook staat in hot
godrang. En bij ieder nieuw station
begint de bousculade opnieuw,
het dringen van wie naar buiten wil
len dwars tegen den stroom van wie
wensche» in te stappen.
Neen, de Parijzenaar is op straat
althans jegens de vrouw niet be
leefd. En binnenshuis zou ik zeggen
ook niet. „Messieurs, dames", zeggen
de gasten in ons pension, wanneer ze
de eetzaal binnen treden, tot verba
zing van ons Nederlanders, die aan
de hoffelijke volgorde „Dames en
hoeren" cewoon zijn. „Messieurs, da
mes heb ik ook hooren zoggen in
eeii schouwburg, waar het publick
van 't tooneel af toegesproken werd.
Misschien heeft daar de geest van
don tijd mee schuld aan. Hoffelijke
vormen en plichtplegingen vereischen
tijd en dien heeft men in de metro
niet. Daar moet alles vlug in zijn'
werk gaan. Snel daalt de reiziger de
trappen af naar 't ondergrondse!) sta
tion, in een paar seconden hoeft hij
aan't loket een carnet gekocht,
wanneer zijn metro-kaartjes op zijn,
en wanneer de controleur hem ziet
naderen, steekt deze de kuipschnar al
uit en reikt de hand naar het biljet,
alles met de door ervaring aangeleer
de uiterste vlugheid.
In de verte komt de electrische
trein aanrommelen en houdt met een
ruk vóór 't perron stil. Open gaan de
deuren, uit stroomen de eenen, naar
binnen stroomen de anderen en de
couducteur staat al met de hand aan
den eenen grendel, waarmee alle
deuren van zijn wagen tegelijkertijd
gesloten worden. Een kort gefluit en
de treinbestuurder, die half in "t don
ker in zijn eenzaam hok staat, zet
aan. Er is niet langer dan vijf, zes
seconden gestopt en onmiddellijk pa
het vertrek wordt groote snelheid in
geschakeld, niet zooals bij ons een
langzaam toenemende vauit. Dc- elec
trische lampjes aan de wanden schie
ten snel voorbij,' totdat de trein in
oen volgend station binnenrolt, de
deuren weer openvliegen en de men-
schen in enkele seconden opnieuw in-
en uitstormen. Vooruit, verder, nie
mand heeft tijd.
De atmosfeer is er niet friscli, daar
onder den grond. Niet al te vaak wor
den de wagens schoongemaakt en al
is electrïciteil de drijfkracht, dat er
vuil, vet stof rondwnait kom je ge
makkelijk aan het linnengoed te er
varen. Er heerschl oók een eigenaar
dige zoete geur, afkomstig van de
vloeistof, waarmee trappen en per
rons schoongemaakt en gedesinfec
teerd worden, een gour. die denken
doet aan de stofweivnde olie op onze
wegen. Maar dc maatschappij zorgt
er voor, dat haar klanten niet al te
lang in het ondernardsch verblijf be
hoeven te vertoeven. In eiken wagen
hangt een lijstje van de stations, dik
wijls een kaartje van 't hcele onder-
grondsclie net en zelfs op dc drukste
kruispunten zijn de perrons zóó dui
delijk aangewezen, dat niemand be
hoeft te dwalen of zelfs maar te vra
gen. Dat is ook gelukkig, want er is
niemand die inlichtingen geven kan,
behalve de controleur en die heeft het
met het knippen van zijn ronde gaat
jes druk'genoeg.
Het personeel is tot het allernood
zakelijkste ingekrompen. Alleen in de
eerste klasse wordt gecontroleerd en
iedereen stapt uit, waar hij wil. Nie
mand rijdt voor zijn plezier mee, nie
mand gaat dus verder dan hij moet.
Bij de uitgangen is dan ook controle
volmaakt onnoodig, zoodat ze ont
breekt Iedereen haast zich toch de
trappen op naar boven, om uit de on-
deraardscne dufheid weer terug te
k--eren in het daglicht en de twee ge
varen te'ontvluchten, die de métro
oplevertde vicrbccnigo aanvallers,
die de reizigers zelf moeten hebben
meegebracht, en de tweebeenige, die
zich tusschen hen indringen, ómdat
ec in 't gêdra.ng zoo gemakkelijk een
slag valt te slaan en liet vluchten na
de geslaagde i nip zoo gemakkelijk
is. Dat zijn do zakkenrollers, voor
wie de Franschen, zich schamende
misschien om er een woord van hun
eigen taai voor te besmetten, den
Engelschen. naam geven ie pick
pocket, met den nadruk op de
laatste lettergreep.
Maar dat is de eenige Engelsche
uitdrukking niet, die de Parijzenaars
gebruiken. Latest fashion
wordt met zekeren trots uitgesproken,
als een soort van taalkundig kunst
stuk, maar een Engelschman zóu zijn
eigen taal er niet in herkennen.
Leetest fesjun zeggen zo niet,
maar spreken de woorden op zijn
Fransch uit. met den bekenden Iood-
zvyaren nadruk op de laatste letter
greep. Wat evening dress be-
duidt weten ze ook heel goed, maar
1' spreken het eerste woord inplaats als
iovening uit als evenènsje, En wat ze
maken van h i g li 1 i f o tailor, hi
1 i e f teel r-, is zóó on-Engelsch,
j dat er een groote ervaring noodig is
J om te beseffen, dat zij hei leife teler
liedoelen.
En toch, als je een Parijzonaar niet
boos maken wilt, verbeter dan zijn
merkwaardige uitspraak niet. Zoo
ais hij het zegt is het goed en wie er
anders over denkt, weet het niet.
Weliswaar ontgaat het hem niet, dat
hij sommige klanken in andermans
taal niet goed nazeggen kan, maar
dan redt hij zich door te laten blij
ken, dat zooiets van een beschaafd
mensch ook niet gevergd kan worden.
De eigenaar van ons pension, anders
een bij uitstek hoffelijke Fransch
man, verklaarde niet dc grootste be
slistheid, dat onze Nederlandsche g
alleen uitgesproken kun worden door
iemand, die an la pin v i v a u t,
een levend konijn, in zijn keel had en
liet heele pension was tot dit kunst
stuk niet in staat, met uitzondering
van den Rus, die niet ons aan tafel
Een kalme, rustige,' blonde type
was hij, met een buitengewoncn 'zin
voor het overnemen van klanken ui
vreemde talen. Hot woord meisje
uit de adverlcntiorubriek van dit blad
liet hij weldra, eenigszins vergrofd,
in den vorm van maïs si e hooren,
zelfs de moeilijke term „behangers-
aankomeling'' schrikte hem niet af,
en het is eenmaal gebeurd, dat hij de
Nederlanders aan tafel bij het bin
nenkomen van een gerecht, dat hom
niet beviel, verraste niet een L ek-
ker is anders, dat hij bij een
vorige gelegenheid van hen opgevan
gen had.
Ik geloof, dat ze ïn het pension er
een beetje van overtuigd waren, dat
Fransch in dc wereld onmisbaar is,
Eugelsch er mee door kan, maar de
rest van de talen maar een malle ge
woonte is, die de vreemdelingen zich
liever moesten afwennen. Waarom
spreken ze niet allemaal Fransch, dat
toch zoo gemakkelijk is? En aan
Duitsch hebben ze een stelligen hekel.
Ik heb het in een groote cinéma
bijgewoond, dat het portret van den
Duitschen keizer op het doek met
vurige lijnen geteekend word en on
middellijk werd er van verschillende
kanten in 't theater gefloten
Neen waarlijk, goede vrienden zijn
de Parijzenaars met. dc DuRschers
niet. Hoe kan dat ook wezen, wan
neer schetterbladen zooals de M a t i n j
altijd maar kunstmatig de haat
gaande houden en daartoe zelfs
zich er over beklagen, dat op een
hondententoonstelling de Duitsche
herdershonden zooveel talrijker wa
ren, dan de Fransche I
J. C. P.
"uitenlandsch Overzicht
De regeeringscrisl» in Hongarije
De président van het Hongaarsehe
Huis van Afgevaardigden, graaf Ste-
piian Tisza, heeft tot zijn kiezers te
Arad een open brief gericht, waarin
hij zijn optreden bij de stemming over
de legerwel; verdedigt. Jlij beroept zich
daarbij op het voorbeeld van den heer j
Brand, indertijd voorzitter van het
Engelsche Lagerhuis, die in de dagen
der behandeling van de Iersche Coer-
cionbiil, onder Gladstone, maatrege
len nam om de Iersche leden, die
door obstructie poogden deze wet ten
val te brengen, van de zitting uit te
sluiten.
Wat de stemming betreft, zeide Tis-
za. dat weliswaar gehandeld was in
strijd met de formeele bepalingen van
liet reglement van orde, maar dat de
ze fout tegen den vorm door de ge-
héele meerderheid van het Huis was
goedgekeurd. En wat nu de wet be
lieft. waarhij de afgevaardigden, die
van de zittingen zijn uitgesloten en
zich tegen dit besluit verzetten, van
hun mandaat vervallen, kunnen wor
den verklaard, Tisza acht dit beslist
noodig. Ieder Parlement toch moet,
uit achting voor zich zelf, zijn beslui
ten weten te doen eerbiedigen; daar
om bestaan in ieder parlement straf
bepalingen tegen weerspannige leden.
Het Hongaarsehe parlement, dat
zoo krachtig tegen de op anarchie
jUitloopendo obstructie is opgetreden,
is in de gehecle wereld in achting go-
rezen, en graaf Tisza zegt, dat zoo
lang hij hei vertrouwen uer kiezers
bezit, hij zal voortgaan op den inge
slagen weg, om liet parlement ie be
schermen tegen de gevaren der ob
structie.
Wegens de handelingen van Tisza,
ais president vau het iiuis, hebben id
afgevaardigden der oppositie legen
den president, den officier van poli
tie en twee agenten van politie een
aanklacnt ingediend op grond van
geweldpleging tegen afgevuaruigden.
Het voorloopig onderzoek is afgeloo-
pen en de stukken zijn aan liet bof te
Boedapest toegezonden, waar de zaak
ban Augustus' in behandeling zal
komen.
óór den aanslag, dien de afge
vaardigde liovacz in het Huis op ate-
phan 'risza pleegde, had hij een brief
geschréven aaii den keizer, waarin hij
dezer, smeekte toch de geweldenarij
van dc Hongaarsehe regocring te be
letten, die tot misdaden moest lei
den. Dit schrijven is door den keizer
aar. den Hongaarschcn minister van
justitie gezonden, met opdracht, een
Onderzoek in té stellen naar den 'ge
moedstoestand van lvovacz, vooruat
hij den aanslag pleegde. Óp grond
daarvan heeft de rechter van instruc
tie een onderzoek naar den geestes
toestand vaii Kovacz bevolen.
De oorlog tusschen Iialtë en Turkije
Oorlogsnieuws is er niet.
De officieuze Italiaansche T r i b u-
n a haast zich het Turksche bericht,
als zou een Italiaansch spion bronnen
in Tripolis vergiftigd hebben, tegen
ie spreken.
Belangrijke stakingen.
JN ENGELAND.
De mislukking van de vredesonder
handelingen in het havenbedrijf, die
drie dagen geleden door toedoen van
minister Asquith begonnen waren, is
in uilen vorm erkend, zoowel van de
zijde van de patroons als van de sta
kers. De vergaderde patroons beslo
ten niet af te wijken van hun oor
spronkelijke hoofdvoorwaarde, die la
dat de stakers liet werk onvoorwaar
delijk moesten hervatten, alvorens er
over do eischen van de stakers gehan
deld kon worden.
Het stakingscomité besloot, na een
gedachtewisseling van drie uur, om
dut ultimatum van de patroons van
de hand te wijzen, en vaardigde ver
volgens een manifest uit, waarin het
dc patroons er voor aansprakelijk
stelde, dat de onderhandelingen mis
geloopon waren. Het manifest zegt
verder, dat de patroons de regeering,
die do eischen van de werklieden
steunde, hebben getart en dat zij ook
liet geheelc vereenigingswezen tarten.
Wij zijn bereid besluit liet stuk
om het werk te hervatten op de voor-
waardon die voor de staking beston
den.
Het comité is ïn zichzelf verdeeld
geweest. De gématigden stonden de
onverwijlde hervatting van. het werk
voor, wat zij verkieselijk vonden bo
ven een voortzetting van de staking,
nu de ellende zoo groot is.
Ahtrlii.
DE ENGELSCHE VLOOT.
De supplctoirc marine-begrooting is
gejiubliceerd en zal Maandag in bet
Lagerhuis behandeld worden.
Zij loopt over een bedrag van
990.000 pond sterling, en bedoelt o.m.
de vloothemanning met 1500 man te
versterken, terwijl van het totaal be
drag 290 000 pond wordt bestemd voor
aanbouw van schepen, 315.000 pond
voor vliegmachines, 54.000 pond
kanonnen, 97000 voor am
munitie voor torpedobooten, en 20.000
voor uitrusting van luchtschepen. De
rest, is uitgetrokken voor looncn, pi'O-
iup(Jeering enz.
13ij dc begrooting werd geen toe-
Jicliiiug gegeven, noch iets medege
deeld omtrent den aard van den
extra-fichopenaanbouw.
DE MONARCHISTEN IN
PORTUGAL.
Uit Lissabon wordt nog geseind:
Bij een verkenningstocht werden
200 rebellen ontdekt te Menaes (Span
je); de rebellen van Cabeceiros zijn
gevangen genomen te Anjez.
In Portugal heerscht thans rust.
Een telegram uit Braga meldt, dat
3 officieren èn verscheidene onderoffi
cieren zijn gearresteerd. De grond
wettelijke waarborgen zijn opgehe
ven.
RUSLAND EN JAPAN.
Uit Tokio wordt geseind:
De geruchten, uit Petersburg af
komstig, over oen Russisch-Japanschc
alliantie, zijn onjuist. Hoewei tus
schen Rusland en Japan de meest
volledige overeenstemming heerscht
terzake van de respectieve belangen-
spheren in Mongolië en Mantsjoerijc,
en or dus eenentente is tot stand
gekomen, van het grootste -belang
voor het behoud van den vrede in het
Verre Oosten, zoo komt die toch op
de tweede plaut3 na de Engelsch-
Japansche alliantie.
UIT MAROKKO.
Uit Rabat wordt geseind:
liet district Doukkala, tusschen
Marakesj, Mazagan, Azemour en Re-
biu is in opstand. De trouw geble
ven Kaïds zijn naar Azemour ge
vlucht. De Fransche post te Sidi Ali
is versterkt door troepen van Cha-
ouia.
Spanje wordt ook weer meer ac
tief. l)e minister-president kondigde
de onderwerping aan van de stam
men Beni Bouyahi en Ouled Sextut.
DE STRIJD OM HET PRESIDEN-
SCHAP IN' DE VEREENIGDE
STATEN.
Uil New-York wordt gemeld, dat
dc organisatie Uer partijen goede vor
deringen maakt. Op verzoek van den
democratischen candidaat voor het
presidentschap, gouverneur Wilson,
heeft liet democratische nationale co
mité den jongen leider van Wilson's
verkiezingscampagne, William Mac
Combs tot chef var. de commissie be
noemd, die met 9 leden de verkie
zingscampagne zal voeren. Een in
schrijving voor de vorming van een
fonds en waarmede do democratische
partij zich tot het volk wendt, is geo
pend geworden.
In het democratische kamp heerscht
overal een goede harmonie.
Roosevelt confereert voortdurend
met de partijleiders, maar stuit op
groote moeilijkheden in de afgevaar-
digdenkwestie. De poging oin een
compromis tot stand te doen komen,
zoodat in Pennsylvania en Maryland
dezelfde afgevaardigden voor beide
Candida ten, Roosevelt en Wilson, ge
kozen worden, met de opdracht, die
cm didaat te kiezen, die liet grootste
steir.menaantal up zich vereenigt,
vindt tegenstand van Roosevelt.
Voor den lsten Augustus worden
verklaringen van president Taft ver
wacht.
Tewfik pasja, de Turksche gezant
te Londen, die tot grootvizier is be
noemd, heeft bedankt. Het heet, dat
men nu zal trachten Assim bei, den
minister van binnenlandsche zaken,
oj) te dragen een nieuw kabinet te
vormen.
Binnenland
IIET ONDERHOUD VAN
GEWEREN.
Aan den commandant van het veld
leger is door het hoofd der werkplaat
sen voor draagbare wapenen een uit
voerig rapport uitgebracht betreffen-
<lo het onderhoud der geweren M 95,
die van de infanterie-reginlonten zijn
ingeleverd (per regiment 400) en be
stemd zijn om te worden uitgegeven
aan dc landweer.
Het onderhoud bij het leger liet te
wenscheu, blijkende uit het navol
gende
a. Vrij veel loopen kwamen voor,
die uitwendig ingevreten roest ver
toonden
b. bij zeer veel geweren vertoonde
de vizierklep groole schudding tus
schen het voetstuk in de breedte-
richting van het wapen (bij één korps
80 pCt.)
c nagenoeg de helft van de loopen
was inwendig zwaar beroest, enkele
geweren werden geheel droog beroest
ontvangen
d. bij enkele geweren (tot 8 pCt.)
was de vizierkorrel zoodanig bescha
digd, dat het richten niet goed doen
lijk was.
Voorts wekte het dc verwondering,
dat, niettegenstaande er reeds zoo
dikwijls gelegenheid heeft bestaan
om de slechtste geweren om te ruilen,
thans weder ruim 8 pCt. der loopen
(hij een onderdeel 50 pCt.) moosl wor
den afgekeurd, wegens de slechte
schietuit komsten.
'T KOSTWINNERSCHAP.
De afdeeling van den Raad van
State voor de geschillen van bestuur
behandelde verzoeken om vrijstelling
van militiedienst voor personen, die
als kostwinners zouden zijn te be
schouwen. Eén ingeschrevene, aan
wien overeenkomstig de wet voor één
jaar vrijstelling was verleend, had
daartegen bezwaar o. a. op grond
dat, iudien hij dan later toch zou
moeten dienen, hij het dan onaange-
nuaui zou vinden te moeten opkomen
met.... jongelingen van cepu latere
lichting.
Zou hij toch moeten dienon, dan
wilde hij dus maar liever nu opkomen
en geen gebruik maken van de hem
voor één jaar verleend© vrijstelling.
Zijne moeder, eene weduwe met nog
acht kinderen benedon den leeftijd
vaai den ingeschrevene voor de mili
tie, wilde hem intusschen nu reeds
gaarne als kostwinner behouden en
hoopte hem ook nog de eerstvolgende
jaren daarna te mogen behouden, om
dat ue andere kinderen nog niets
verdienden om in het onderhoud van
haar gezin bij te kunnen dragen.
ilaar werd beduid, uat, muien na
.-een jaar van vrijstelling de omstan-
i uigbeden van haar gezm nog dezelfde
of nagenoeg dezelfde zouden zijn, zij
opnieuw voor een jaar vrijstelling zou
kunnen aanvragen voor haar zoon,
in het geheel tol vijf maal toe.
INBREKERS GEARRESTEERD.
Onlangs werd te Hilversum inge
broken in de villa van dcii heer Dill-
uiann aan den Soestdyker straatweg.
V'ersi-lnllen<.e zilveren en gouden
voorwerpen werden de buit van de
inbrekers, die per rijwiel naar het
buitenland vluchtten. l>e één bracht
hel met verder dan Winterswijk, al
waar hij werk vond. "Hij werd echter
opgespoord, gearresteerd en naar
Hilversum overgebracht. De ander
trok naar Duitsehland en is daar'nu
ook aangehouden. Zijn uitlevering is
aangevraagd.
Onze Lachlioek
OM. KORT TE GAAN.
Leeraar: ln het jaar dertien.....
ik zeg om kort te gaan met rn'n voor
dracht, maar dertien, en niet een dui
zend achthonderd en dertien
DE PRACTISCIIE KUNSTARTIST.
Zoo, meneer Pianoforte, heeft u
zicli een krulpoedel gekocht?
Virtuoos: Ja, ik kon aan dc na
vraag naar lokken in 't geheel niet
meer voldoen.
Zeg man, de visch, die je me gis
teren verkocht hebt, was niet versch.
Ja, mevrouw, dat is uw eigen
schuld. Ik wou zc u al Maandag ver-
koopen, maar toen wou u ze niet heb
ben.
Jantje (tot zijn zeer dikken oom):
Oom, wat zou iemand fijn kunnen
eten als-ie zoon honger had als ik
en zooveel ruimte als ui
- MISLUKT.
Als jij zoo stout bent, Kareltje,
krijg ik telkens een grijs haar.
O, moeder, wat moet u dan stout
zijn geweest. Kijk eens naar opal
ONDOORDACHT.
Dokter (een bekende op straat ont
moetend): Ik heb je in langen tijd
niet bij mij gezien? Ben je ziek ge
weest?
Feuilleton
De Tijger vau mijnheer
Pot.
Al deze beesten entten hem op hun
eigciij. idisc manier in, en niets ook
6~<-n afwtiende bewegingen met zijb
handen, schenen hen van hun weten
schappelijke expemnenten af te kun
nen brengen. Na een ellendige twin
tig minuten ongeveer bi sloot mijnheör
Pot, dat het het niet langer uit kon
houden.
Hij liet zijn eene been langs den
boom glijden en ontdekte zoodoende
verscheidene nieuwe doornen. Juist
toen hij naar boneden wilde klaute
ren, hoorde hij in eens weer het brom
mende geluid, dat hem zoo'n angst
had aangejaagd. En nu scheen het
dichterbij te zijn.
Mijnheer Pot trok zijn been weer
Daar boven. Hij had nog nooit het
gebrul van een tijger gehoord, maar
hii twijfelde er niet aan. dat het dit
moest zijn. Hij nam het pistool, dat
hij van een vriend gekregen had ,n
de hand, en wachtte zenuwachtig af,
of tijgers konden klimmen en hos
hoog ze konden springen. Hij wilde
bijna een schot lossen, oin zoodoende
het dier op de vlucht te jagen, toen
hy bedacht, dat wanneer hij dit deed,
de tijger, als het. een tijger was, zou
merken, waar li ij zat. De mieren en
muskieten verdubbelden hun atten
tie. Hij had zich nog nooit zoo ellen
dig gevoeld.
Weer hoord© hij hetzelfde dreigen
de gebrul, en nu herhaald© het zich
telkens.
t Moet hier bepaald1 vol tijgers
zitten, dacht mijnheer Pot.
Hij keek angstig om zich heen, hij
had een gevoel uLsof er een stuk oi
zes tijgers onder aan den boom cp de
loer zaten, wachtende tot hij beneden
zou komen.
Plotseling meende hij een zwarte
schaduw achter de struiken te zien,
was dat nu alleen schaduw of was 't
iets anders?
Voorzichtig legde hij aan. Hij kon
duidelijk de blaren hooren ritselen,
't was of 't een of ander dier door do
struiken liep. Het brullend geluid
scheen nu vlak bij te zijn.
Kijk! 't Was alsof de schaduw be
woog ;hij wachtte even... schoot toen
zijn pistool af.
Zonder dat hij goed wist wat hij
deed, loste htj drie schoten na elkaar
Hij hoorde de kogels fluiten, zag een
groote zwarte gedaante achterover
vallen in dc struiken en kon hooren,
dat het dier in zijn doodstrijd zijn
pooten om do blaren klemde.
Het leven, door zijn schoten veroor
zaakt, werd beantwoord door allerlei
geluiden door eikaar. De jakhalzen
stemden mee in en hij kon ze nog
hooren lachen, toen de andere gelui
den al lang waren weggestorven. Op
een afstand hoorde hij zelfs honden
geblaf. Toen werd het stil.
Mijnheer Pot bleef stil in zijn boom
zitten en wachtte op het aanbreken
van den dag. Hij voelde, dat hij ten
minste niet voor niets geleefd had.
Hij ook had ecu tijger geschoten. I-lij
was er zeker van, dat het beest dood
was. Er was geen andere verklaring
voor 't geen hij gezien en gehoord
had. Hij was Irotsch op hetgeen hij
gedaan had.
MILITAIRE LUCHTVAART IN
NEDERLAND.
De luitenant der artillerie Peere
boom Voller, die in de „Militaire
„Spectator' een reeks artikelen
schreef over het onderwerp „Wat
mag in de naaste toekomst van de
luchtvaart voor militaire doeleinden
werden verwacht?", komt in het
laatste nummer tot de volgende slot
som
Mocht men in Nederland er toe be
sluiten eene luchtvaait-afd©eling te
organiseeren en daarbij ook bestuur
bare luchtschepen in te deelen, dan
ordt met alle bescheidenheid
het navolgend© in overweging gege
ven
Aanschaffing van tweo motorbal-
lons, elk met een inhoud van 5500 A
5800 kub. M. en voorzien van 2 moto
ren van zoodanige capaciteit, dat met
één motor in bedrijf een eigen snel
heid van pl.rn, 44 K.M. per uur, dus
met beide motoren eene snelheid van
pl.m. 55 K.M. ontwikkeld kan wor
den.
De keuze te vestigen op ballons van
het slappe stelsel, bij voorkeur
van het Pars'eval-model.
Voor motoren te kiezon de meest
betrouwbare, zoodat thans de N. A.
G - of de Daimler-inotcren de voor
keur zouden verdi<-non.
Binnen de Stelling van Amsterdam
eene balionloods te bouwen, groot ge
noeg óm Beide ballons te kunnen ber
gen. Di de nabijheid dier loods de
noodige magazijnen, werkplaatsen,
enz., in te richten Verder zou vol
staan kunnen worden met zooge
naamd© ankerplaatsen voor de bal
lons, welke in de nabijheid van Vhs-
singen, Iloek van Holland, Den Hel
der, Groningen, Almelo en Eindhoven
aanwezig zouden kunnen zijn. Aldaar
moeten te tillen tijde verschillende
voorraden, als waterstofeylinders,
benzine, enz., in gereedheid gehouden
worden
Beide ballons uit te rusten met ap
paraten voor draadlooz© telegraphic
eu stations te vestigen nabij voren
genoemde balionloods en ankerplaat
sen.
Uit officieren, onderofficieren en
technici een keurkorps samen te stel
len voor den dienst hij de luchtvaari-
afdeeiing. Voor lederen ballon zal
minstens een© dubbele bemanniDg be
schikbaar moeten wezen.
STAATSCOMMISSIE DEFENSIE
NED.-IN Dié.
Nader kan nog worden gemeld, dat
de Staatscommissie voor de defensie
van Indiè zich gesplitst heeft in een
financieel politiek© sub-commissie
onder leiding van den Minister van
Koloniën, den heer De W aal Malefijt,
vice-president der Staatscommissie,
en in eene teclmische sub-commissie
onder leiding van den Minister van
Oorlog ad inter, van Marine, den hec-r
Colijn, eveneens vice-president der
Staatscommissie. Beide sub-comnns-
sies komen a.s. Zaterdag voor de oei'-
ste maal bijeen.
Voorts zijn tot adjunct-secretaris
sen van de Staatscommissie benoemd
mr. J. C. Jager, luitenant ter zee 1ste
klasse, adjudant van den Minister
van Marine, en Mr. W. C. Wendeluer,
reserve cerste-luitenant der cavaie-
ne. tijdelijk werkzaam aan liet depar-
i'och was 't niet voorzichtig om
naar beneden te komen. Er waren
blijkbaar nog meer tijgers in den om
trek. Hij viel bijna in slaap in den
boom, toen hij in eens begon te be
grijpen, dat hij den tijger moest laten
opzetten. EnDn, dat zou de resident
wel voor hem laten doen.
Bij het aanbreken van den dag
stoomde de trein, die terug was ge
zonden om den wagen van mijnheer
Pot te halen, do brug op. Er zaten
een jong ingenieur en zijn vriend in.
Mijnheer Pot begroette hun aan
komst uil zijn schuilplaats met
'n pistoolschot. De ingenieur zag den
kleinen man in nachtgewaad die als
een bezetene met zijn pistool wuifde,
op den tak zitten.
Hallo! riep hij. -Hallo, mijn
heer, wat voert u in 's hemels naam
in dien boom uit.
Tijgers! schreeuwde mijnlieer
Pot, half dronken van trots.
Tijgers? herhaalde de ingenieur,
ongeloovig. (Ik dacht, dat do man
dronken of gek was, of iets dergelijks
zei hij mij, toen hij 't me later ver-
tolde. Daar zat hij me als een be
zetene met een pistool te wulven,
schreeuwende over tijgers midden in
een bewoonde streek. U moet weten,
dal daar nog nooit een tijger gezien
was. Zoo ver als ik zien kon, was hij
in een vruchtentuin terecht gekomen
en had dien voor een bosch gehou
den).
Ja, tijgers, schreeuwdo mijnheer
Pot. Ze hebben me den geheelen
nacht achtervolgd. Ik heb er een
neergeschoten.
Js hij dood? v roeg de ingenieur.
Zoo dood als een pier, zei mijn
heer Pot.
Laat eens zien, zei de ingenieur,
die een flinke jonge man was. c-n hij
en zijn vriend sprongen uit den trein.
Ik geef het volgende in eigen woor
den weer:
Wel, zei hij. we haalden den gek
uit den boom. Hij zat vol schrammen
en do muskieten hadden zijn gezicht
danig toegetakeld.
En toen gingen we dien tijger van
hem zoeken.
We zagen werkelijk bloedsporen.
Ik heb hein drie kogols door zijn
kop gejaagd, zei hij.
Wj volgden do bloedsporen en wij
vonden zijn tijger liggen op een vijftig
meters afstand, llei was een gewone
huis- of tuinkoe, en die had hij wer
kelijk drie keer door zijn kop ge
schoten. llij was zoo dood als een
pier,
- Luister eens, zei ik. Laten we
maar zoo gauw als we kunnen hier
weg zien te komen. Als ze merken,
dat u een koe hebt doodgeschoten,
sunt u aardig wat schadevergoeding
betalen. En daar l»cnt u er aan nog
niet eens mee af 1" kunt er een lioop
last op den koop toe door krijgen
hoor. Maak u maar gauw uit de voe
ten.
Maar ik begrijp or niets van, zei
hij. Ik dacht toch bepaald, dat het
een tijger was. Ik heb hem duidelijk
hooren brullen. Hoor daar heb je 't
weer!
*t Was waar, moet u weten dat
was nu nog 't gekste van de geheel©
geschiedenis. Er was een reizend©
menagerie op een halve mijl afstand,
en daar waren twee tijgers bij. Ik
vroeg er naar en do stationschef ver
telde me, dat hij ©r niet van slapen
kon, zoo'n leven maakten die dieren.
EINDE.
