Hmu's Dm TWEEDE BLAD Zaterdag 7 September 1912. Haarlemsche Handelsvereeniging Goedgekeurd bi] Koninklijk besluit van 12 Nov. 1892 No. 29 en gewij zigd bij Koninkl. besluit van 21 Mei 1897 No. 58 en van 13 Juli 1909, No. 52. Bureau: Jansweg 11, geopend alle werkdagen van 9—5 uu.r. Telephoon No. 403. Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem de Vereeniging bier ter stede opge richt met het doei de belangen der le den op allerlei gebied te behurtagen, doch allereerst de belangen hunner handel of bedrijf te bevorderen en wel speciaal door het verstrekken van informutiün en het incasseoren van dubiouse vorderingen. Voor posten welke men de vereeni ging ter invordering in handen stelt op buiten de stad woonaohtige per sonen moet 10 ct. porto worden be taald, terwijl van allo vorderingen door de vereeniging geïnd 3 pet pro visie wordt geheven. Bovendien hebben de leden het recht op hot hun gratis le verstrek ken advies van de rechtsgeleerde ad viseurs der vereeniging de heeren Mrs. Th. do Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens, Spaarne 94 alhier, die desgewenscht ook in prooeduren en faillissementen gratis voor hun op treden natuurlijk echter alleen voor zaken betreffende den handel of het bedrijf der leden. Bij elke vordering de rechtsgeleer den in banden gesteld moet 10 ct voor porto worden gevoegd, terwijl van de bedragen der langs dezen weg ingevorderde posten 5 pCt moet worden betaald. H.H. rechtsgeleer den hebben het recht in goval van ge rechtelijke vervolging het door hun noodig geoordeelde voorschot te vra gen aan den inzender der vordering. Over in do stad woonachtige per sonen geeft de 1 vereeniging gratis mondelinge of telephonieche Inlich ting; verlangt men de Informatie schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend, terwijl voor informatiën op buiten de stad woneudo personen f 0.60 pLm 5 ct. portovergoeding moet worden betaald. Aan het kantoor Jansweg 11 zijn coupons A 10 ct. verkrijgbaar, waarop men aan het bureau van den Burger lijken stand op het Raadhuis inlich tingen kan bekomen over de adressen van hier tor stede op het bevolkings register ingeschreven personen. Verder zijn voor de leden verkrijg baar legitimatiekaarten, waarop zij persoonlijk informatiën kunnen vra gen, in andere plaatsen bij de daar gevestigde en bij den Ned. Bond van Onderl. Infor. en Schuldinvordering- bureaux en Handelsvereenigingen aangesloten vereenïgingen. Deze in- ionnatiën kosten 25 ct. Het is noodig er nog eens uitdruk kelijk op te wijzen dat goed informee- ren, vooral naar nieuwe cliënten eene bepaalde noodzakelijkheid is gewor den, waar zoovele geheel onbekende personen zich in onze stad en aan grenzende gemeenten komen vestigen. Onder alle koren is kaf. Bovengenoemde Bond, waarbij 18 vereenigingeji m de voornaamste plaatsen van ons land gevestigd zijn aangesloten geeft uit eeno tweemaan delijkse! e lijst van namen van per sonen omtrent wien men wordt aan geraden inlichtingen te vragen voor dat men met hen in handelsbetrek king treedt, waarvan het geheim on- geschonden moet blijven en die als t waarschuwingsmiddel uitstekende diensten bewijst. Waar eone vereeniging, die hare le den al deze voordeelen en gemakken aanbiedt, slechts f 3.50 jaarlijksche contributie vraagt, is dit zeker een zeer bescheiden eisch te noemen, te meer daar al het opgenoemde niet het eenige is wat de Haarlemsche Han delsvereeniging doet; steeds heeft zij een open oog gehad voor alle zaken, die hare leden in 't bijzonder en onze gemeente in 't algemeen betroffen en altijd heeft zij daarvoor gesproken. Het zou to ver voeren alles op te noe men, waarvoor zij opkwam, alleen dient nog vermeld, dat het hare be doeling is. in deze richting krachtig voort te gaan. In verband hiermede zijn in het be- Btuur drie commissiën gevormd en is daarvoor het bestuur uitgebreid. Van deze commissiën bemoeit eene zich met het Informatie- en Jncasaowezen, eene met algemeene Middenstnndsbe- langen en is er eene voor Gemeente belangen. Alles te zamen genomen roepen wij allen too, hondelaar of particulier Steunt deze onze vereeniging door lid te worden, bet werk, dat zij doet en waardoor zij onnoemelijk veel goeds tot stand Brengt verdient uwe sympa thie en de contributie, f 3.50 per junr, kan geen bezwaar zijn. Hoe sterker zij is in ledental, des te meer kan de Haarlemsche Handelsvereehiging doen. Sluit u bij haar aan ten bate van aller belang, dus ook In uw eigen be lang. HET BESTUUR. Parijsche Brieven CCCXLIV. Mag ik in het geheim vertellen, dat ik sinds 1 Juli dezes jaars mijn zo- mervacantie doorbreng te Soint-Chó- ron, een dorp met prachtige omstre ken, gelegen op slechts anderhalf uur sporens in boemelvuart van Pa rijs, en dat ik af en toe van dat dorp, hetwelk met grooter is dan bijvoor beeld Kaarden, overwip naar Parijs, teneinde zooveel mogelijk „in de be weging" te blijven? Wij zijn nu in de maand Septem ber, dus in het jachtseizoen. Dies zal het u niet verwoi deren, dat ik In de laatste dagen van Augustus en in de eerste van September tallooze Jagers uit Parijs, gedost in grasgroene of In kakigele pakjes, zag afstijgen aan het stationnetje van Snint-Chéron. Nu weet ik niet, waarom het zoo is, maar liet is zoo; de meeste jagers zien er onuoozel uit en, naai- hun voorko men te oordeelen zou ik hen niet in staat achten om zelfs een vlieg kwaau te doen. Niettemin dient men te hun nen opzichte wel wat voorzichtig le zijn, daar zij we! eens hun medemen- schen kwaad doen, namelijk door goed bedoelde, doch slecht gerichte schoten. Vergis ik mij niet al te zeer, dan wordt het meeste wild gedood door de stroopers en kunnen de wilde bees ten waarvan het grootste en weer baarste do reebok kleine soort is het zekerst vai hun leven zijn, als ze zich stelselmatig onder schot stellen van do moordzuchtige heeren, die met een jachtakte in hun zak rondloopen. Op dat gebied heb ik vooral van ha zen sterke staaltjes van bijzondere in telligentie gezien- En indien er geen jachthonden waren, zou, in de meeste gevallen, een haa in het jachtseizoen niet zoo hard behoeven te loopen. Bt] Diana! als je de Europeescbe jagers vergelijkt inet bijvoorbeeld de Indi sche.... Krachtens de order van den prefect van politie mag telken jare het wild zijn plechtigo intrede in de Halles Centrales te Parijs niet doen veer den lsten September ten 12 ure 's mid dags precies. Op genoemden datum begaf ik me dan ook naar genoemde hallen, ten einde er tegen den tijd, dat de klok twaalf uur zou slaan, getuige te zijn van de fameuze intrede van het wild, aangebracht in met een razende vaart aansnellende automobielen. Want wie het eerst komt, het eerst maalt. En het eerste wild brengt onbehoorlijk hooge prfjzer op. Immers een welge stelde meneer die zichzelf respekteert moet minstens eenmaal ln zijn leven het eerste wild van bet jaar aan zijn disch hebben gehad. Que voulez-vous? De mensohelljke ijdelheld heeft onein dig veel vertakkingen... Het behoeft dan ook geen verwon dering to baren, dat het reeds tegen elf uur 'b ochtends in de Halles Cen trales wemelde van schoone livrei knechten van welgestelde rnenecren, welke knechten strikte orders van hun meneerrn hadden. Ik heb nooit zooveel knechten bij elkander gezien. Precies ten 12 ure 2 minuten kwam daar de eerste automobiel aan. welk voertuig Parijs had doorkruist, met de vaart van een sneltrein. Die eer ste auto geleidelijkerwij/e gevolgd door tientallen andere, alle rennen de, als stond het behoud van een inen- schenleven op het spel bracht 10 zegg8 tien patrijzen aan, die eenige uren tevoren gedood waren in de om streken van Drcux. (Nou ja, het groot ste gedeelte va het wild was al den dag tevoren gedood, door stroopers en meer met behulp van strikken dan van het geweer, en wachtte aan de poorten of i.i de stations van Parijs het wettelijk verzendingsuur af). On middellijk" werden de tien patrijzen opgeveild. Ze brachten tezamen 70 francs on, dat is dus 7 francs per stuk een prijs die nooit tevoren w as bereikt. Keeper was een koopman in „primeurs", die aan een zijner klanten beloofd had. hem do allereer ste patrijzen van het seizoen aan bet déjeuner te bezorgen. Aannemende, dat de koop ma'- er 100 procent winst op heeft genomei heeft de welgestel de klant 140 francs uitgegeven voor het voldoen aan een ijdclhcidsgril. Dat is een betrekkelijk geringe som. indien men in aanmerking neemt, dat tijdens de bange dagen van het bele gerde Pari-s wel eens 500 francs voor een dakloopstcr oftewel kat betaald Is geworden. De patrijzon, die daarna aankwa men, gingen tot aannemelijker prij zen gemiddeld 5 francs van de hand. Het grootste wild van den dag be stond uit een dozijn reeds r'-'-r onwel riekende reebrkken. die niet minder dan 70 francs pc stuk haalden. N'rir- maals: que vruloz-vous? Is de Ijdel held aan hel werk don wordt zelfs stank in dank aanvaard. Men kan ze ker zijn van dt erkentelijkheid der be- weldadigde bij het houden der volgen de toespraak: „Mevrouw, mag ik u hierbij een reebok aanbieden? Hij stinkt wel geweldig, maar hij is de eerste van het jaarl Verorber hem met smaak!" Misschien is een opgave niet on dienstig van dp hoeveelheid wild, die den lsten September l.L in de Cen trale Hallen tc Parijs is aangekomen en opgeveild Eer soortgelijke opgave van verleden Jaar geef ik er naast. lOll 1912 Fransche kwartels 434 152 Kleine wilde eender 14 27 Fransche fazanten 37 83 Vreemde fazanten 28 33 Fransche hazen 159 176 Vreemde hazen 4559 4695 Fransche patrijzen 2CG3 1905 Vreemde patrijzen 1102 1826 Fransche reebokken 0 2 Vreemde reebokkeu 36 14 Aardige hoeveelheden voor één dag, den eersten vau het seizoen, niet? Toch klagen do jagers steen eu beeh, dat de onophoudelijke regens van de zen zomer veel broeisel hebben doen mislukken en het gevogelte „la plu- me" noemen zij het in hun jagerla tijn zeldzaam is. Wilt gij do hoogste prijzen op ge noemde data weten? Hieronder velgen ze: 1911 1912 Leeuweriken (per doz.) 2..r.0 fr. 2.50 fr Kwartels 2.50 2.50 Wilde eendjes 3.50 3 50 Fransche reebokken 70.- 50.- Vreemde reebokken 70.- 70.— Damhertjes 22.- 50.- Franscho fazanten (ha nen) 6.7. Fransche fazanten (lien ne n) 5.— 6.— Vreemde fazanten (ha nen) 5.50 6.50 Vreemde fazanten (hen nen) 5— 5.25 Fransche frot-IJnen r.50 2.— I Australische koi ljneo 1.75 1.50 Fransche hazen 15.- 15.50,, Engelscho hazen 14.- Australische hazen 6.6. Fransche patrijzen (Jon ge) 7.5.30 Franscho patrijzen (oude) 2.50 8.— Vreemde patrijzen (jonge) 4.50 3.90 Vreemde patrijzen (oude) 2.25 2.50 Uit dergelijke opgaven kunnen en de vegetariërs èn de leden van ver- ecnigingen voor dierenbescherming ontwaren, dat het vleeschetend ge deelte van het merschdom nog steeds enorm groot is. Neemt men aan, dal een materialist Iemand is. die een pa trijs boven een nachtegaal verkiest, dan staat het materialisme nog lang niet op het punt om den laatsten adem uit to blozen. Over vogels gesproken... Zaterdag den SJsten Augustus dezes jaars werd deJardin d'Accalimatation vereerd door het hooge bezoek van Moelai-Hafid. De dierenwereld inoebt zich verheugen in zijn doorluchtige aandacht, en vcorV de papegaaien trokken hem sterk aan. Het schijnt, dat hij dien nacht sterk van papegaaie.. heeft gedroomd Den volgenden dag, althans toog hij. bij het krieken var. der dag. wederom naar den Jardin d'AccJimatation en koos niet minder dan 20 papegaaien en kakatoes. waarvoor hij 100 tot 200 francs per stuk betaalde. Een wijze zou misschien veeleer 20 karpers, toonbeelden van zwijgzaam heid. kiezen. Doch 20 napegaaien ver mogen zeker den onttroonden, vorst een heter idee t-> geven van een Euro pee och parlement, en ook In die over- wHne kan wiisheld schuiten. Heel ln zijn nopjes mei d>en koon. stond hij op hel punt om den tuin te verlaten, toen zijn vorstelijke oogen vielen op de kraanvogels. De, op één poot zich staande houdende, triestig mijmerende vogels stonden den hoo- gen gast aan, ei« hij kocht cr twee- van. Eilieve. waren de „Kranlche von Ibycus" geen wijze beesten? Van den Jardin d'Acclimatat'on ging Moelai-Hafid, die „suite" in zijn Ideeën blijkt te hebben, naar den Jar din des Planfes. alwaar voomameliik de voorwereldlijke monsters hem ont roerden. Ten slofte wilde hü met alle geweld den opgekalefaterd en diplo- docus koonen wanrscbijnlük om er zijn BchoorsteeT mantel mee te versie ren en de tolk dr Verdon moest al zijn diplomatiek talent in het werk stellen om den koopzieken Marokkaan van dat onrustbarende plan to doen af zien. Es gelang, glücklicherweise.. OTTO KNAAP. Van de Sesldsgtia ia baar bewonsrt. CLXXVTI. Koninginnedag heeft hier een be trekkelijk rustig verloop gehad. Niet dat anders de geheele stad op stelten staat en de rust verstoord wordt wanordelijkheden hebben in den regel niet plaats. Het niet doorgaan van de illuminatie had echter velen thuis doen blijven en daardoor ontbrak ln de stad de enorme drukte, die er op andere feestdagen een eigenaardig ka rakter aan geeft. Wel trokken drom men langs dc ministeries en groote magazijn n. die als elk jaar verlich tingen hadden aangebracht, het tra- ditioneele van deze versieringen werk te kalmeerendei op do stemming dan jde vetpotjes en d; „kasteelen", die an ders het Haagsehe Bosch verlichten. Dat de illuminatie niet doorging, was te bes-rijpen. De boomen, die door den storm geveld waren, lagen wel niet in de buurt van den vijver, waar liet. groote stuk werd opgebouwd, in het slecht verlichte bos eb hadden ongeluk ken niet kunnen uitblijven als de be zoekers op do pikdonkere paden in eens tegen een paar boomen geloo-; pen waren. Voor de feestgangers was het jammer, voor de jongens, die van relletjes en ongelukjes houden, ook, want dezen waren zonder twijfel voor gekomen. De geheele installatie, die bijna gereed was, zal nu wel in 1913 weer voor den dag komen. We sparen daardoor nog een /2000 uit. Was da avond var 31 Augustus niet als gewoonlijk, de dag had ook tets niet-als-anders door de aanwezigheid van stellen concurreerende bloemvor- koopers. Aan één stel zijn we de laat ste jaren gewend geraakt. Concurren tie op het liefdedigheidsgebied zagen we tot dusver niet. Dat de verkoop van de Oranjebloera In de minderheid zou blijven bij die met de strakjes er aan, was te zien. Zelden zijn bloemen aangebo den door zulke, nu ja, onhandige da mes als thans. Om op straat met deze soort van geld ophalen succes te hebben moet iemand in hei bezit zijn van een ze kere beleefde brutaliteit en losheid van bewegen. Die losheid ontbrak vrijwel bij de jonge dochteren en de eerste eigenschap bleken verreweg de meeaten ook niet te bezitten. Zoo stond op do Kapelsbrug een juffie midden ln do drukte. Haar doosje met bloemen hield ze recht voor zich en ze tuurde aan houdend naar die Oraniodingen, zon der den blik te durven opslaan. Geen mensch sprak ze aan, geen rin ver roerde ze, en als ze niet overreden is, staat ze er missahien nog en straat verkoop valt of staat met do perso nen, die er zich mee bezig houden. Deze Qranjejiufifrouw had eens les moeten bij de ex-voorvechtster, in de vrouwenbeweging, die eenige jaren geleden mee hielp collectêeren voor de nood tengevolge van de over strooming in Zeeland. Deze dame stond bij het kruispunt Wagenstraat- Spuitstraat en üet daar letterlijk nie mand passeeren. ja ze hield zelfs rij tuigen aan, Nu mogen velen daar bezwaren tegen hebben, en dit al te vrijpostig vinden, wie de wijze zag, waarop het geschiedde, kon er niet boos over zijn. Laat ik er bijvoegen, dat deze suffragette ln het bezit was van een alleraardigst gezicht en even aardige manieren. Zooals te verwachten was. Is het verbieden van den Rooden Dinsdag in •ion Raad ter sprake gebracht De burgemeester beeft er zijn meening, de heer Ter Laan de ziire verdedigd, en van formeel standpunt bezien, scheen Mr. Van Karnebeek gelijk te Ihebben. Of hij er echter verstandig aan gedaan hoeft, is een tweede. Het verbod is evenwel gegeven en zoo zuilen we op den derden Dinsdag alleen een openbare meeting krijgen op Houtrust, waar behalve partijgan gers wel weinig nieuwsgierigen 'hoen zullen gaan en als dit zoo is, heb ik zoo'n klein vermoeden, dat de Rood© Dinsdag na een paar jaar overlijdt. Nu het betoogen achterwege moet blijven en dc belangstelling van het groote publick niet getrokken kan worden, vervalt een van de propagan- da-iniddelen en om propaganda was het toch voornamelijk te doen. Hot telefoon-rapport, resultaat van het afdeelingsonderzoek van de tarief- ver hooging, goeft eenige minder aan gename opinorkingen aan het adres van den directeur van dezen tak van dienst. De merkwaardigste verklaring er uit ia, dat verreweg de meeste le den tegen dc verhooging zijn. Een ge- sprekken-tarief werd wel wonschelijk geoordeeld; liet mee doen tellen van de inkomende gesprekken vond alge meene afkeuring. Veel moer licht heeft het onderzoek echter niet gebracht en het uitspieken van een oordeel over dit lastige on derwerp blijft nog et-en moeilijk. SINTRAM. BEÜR8-0VERZIGHT van de Firma E. SASSEN en Co., Parklaan 14 B, Telefno. 2061. 1—Sept. 1912. Na maanden lang ee» groote stil te te hebben meegemaakt is het aan genaam thans van wat meerdere le vendigheid op da groote beurzen te kunnen melding maken. Te Londen was deze week tn alle Onze Lachhoek Zij legde verheugd het boc-k neder. Wat is er lieveling? vroeg hij. Schat ik ben zo^ blij, antwoordde zij. En zoo even keek Je nog zoo be> droefd uit je oogeB? Ik weet heL Ik heb juist gelezen hoe ongelukkig de vrouwen vau ge. niale ma: oen zijn. O, lieve Henrf, wat ben Ik bi ij, dat jij een gewoon soort man bent. HIJ NAM GEEN BESLISSING. Vader. Zoo, dus mijn doc'nteP heeft er In toegestemd uw vrouw te worden. En is de trouwdag al be paald? Hij. Dat laat ik aan mijn bruid over! Vader. Hml En moet het een plechtige trouwpartij worden? Hij. Daar moet haar moeder maar over beslissen! Vader. En wat hebt ge om te leven? Hij. Dat laat Ik geheel en al aan uwe zorg over! afdeelingen een betere stemming te bespeuren Vooral kwam dit tot uit drukking in verschillende Mijuwaar- den, welke, na langen tijd te zijn verwaarloosd, nu het verkeer ter beurze wat drukker wordt, direct hiervan den gunstfgen invloed on dervinden en voor verschillende aan- deelen flinke koersverbeteri ngen kon den behalen. Ook de Petroleumafdee- ling was vast gestemd. Vooral aan» deelen Schibaieff en Bibi Eybat wer den krachtig opgedreven op verschil lende, zeer onwaarschijnlijk lijkende, geruchten. Ruixberwaarden kond en, sen voorbijgaande reactie, de vas te stemming behouden, op de moer en meer veld winnende overtuiging, dat voor de goed gevestigde onderr.oTuin- gen de thans geldende prijzen voor rubber zeer winstgevend zijn. Men heeft nagegaan dat gedurende 1912 de productie niet meer dan 96.000 ton rubber zal bedragen, terwij! bet verbruik ver lxwen de 100.006 ton 2al gaan. Voor 1913 verwacht men 100.000 ton productie en voor 125.000 ton vraag en autoriteiten verwachten d'it in die verhouding vraag en product o tot 1918 zal samengaan, zoodat het geen verwondering kaa wekken wan neer men in vakkringen spoedig hoo- gerc prijzen voor d:t artikel ver wacht. Voor het einde van het ÏOO- pende Jaar zon een prijs van G sh. per ton. dus 1 sta. hooger dan thans, bereikt worden. Voor verschillende andere waarden konden, niettegen staande de vorige weck het discon to is verhoogd en ondanks de Chi- •necsche Marokkaansche, Turksche en Mexicaansche'moeilijkheden, flin ke verbeteringen worden behaald. Blijkt men dus voor ernstige jx> litieke moeilijkheden niet bevreesd te zijn, de toestanden in handel, scheep, vaart en industrie rijn over nage noeg de geheele wereld zoo v. rlU Lo vend dat het optimisme wel gewettigd schijnt. In Amerika is men, in tegenstelling met Europa waar hc-t ongunstige weer aan de void gewassen veel scha de heeft berokkend, nagenoeg verze kerd van een oogst welke all" vroe gere in grootte overtreft terwijl in al le takken van handel en industrie niet alleen groote levendigheid hoerscht, doch men zich bovendien aan alle zijden gereed maakt, aan de nog grootere vraag welke na liet bin nenhalen dor oogsten is te wachten, het hoofd te bieden. Volgons dc vak bladen is het verschijnsel dat tegen woordig op de ijzermrakt het meest naar voren treedt, de stijging dor prij- Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE. Over de vraag of een feest geslaagd Is of niet, kunnen twee menschen na tuurlijk van gevoelen verschillen, al naar gelang van 't standpunt, waar van zij uitgaan. Zoo kan ik hijvoor beeld het feest op den Koninginne dag aardig gevonden hebben en ter, die eeuwige pruttelaar, niet. Maar zeldzamer is liet, dat iemand in zich zelf verdeeld is, uit zijn rechter mond hoek iets prijst en uit zijn linker het afkeuj't. met zijn rechter oog lacht en de wenkbrauwen van het linker fronst. Toch vind ik dat kunststuk vertoond in oen van de bladen, dat over de feestviering schrijft, Ln de tweede kolom van de eerste pagina: „In de stad zelf was het den heelen dag doodsch en akelig kalm." Waarom dit wel het geval was, wordt er dan met nadruk bijgevoegd: „dat komt er van, als men feesten .houdt op een buitenterrein." Maar op dezelfde bladzijde, in de zelfde kolom, alleen onder een ander opschrift, wordt vroolijker toon "aan geheven: „Deii geheelen dag heorschte er „blijheid en opgewektheid alom in „onze stad." En ook hier vernemen wij de rede nen er behoorlijk bij: „Het zag er recht feestelijk uit met »'t wajjperend rood, wit blauw van „alle torentransen, huizen en openbare „gebouwen, beschenen door het gou- „den oranjezonnetje. Muziek was er „den geheelen dag en de versierde „draaiorgels dreunden den geheelen „dac hun deuntjes af, onder een be- „langstelling als op geen andoren dag „van het jaar. Hier en daar werd „spontaan een bal champêtre georga niseerd." Dat klinkt anders. Hoe de lezers van het blad het nu gemaakt hebbeu, weet ik niet, maar Ik vrees, dat zij, in zichzelf verdeeld, naar bed zullen ziju gegaan. Hun rechter oor zal gewap perd hebben van vreugde over het welgeslaagde feest, hun linker droe vig neergehangen over de doodsch- heid en akelige kalmte. Ik ben dezen keer blijkbaar in een critische stemming, dat zijn veront schuldiging vinden mag in de over dreven massa regenwater. Toch kijk ik nu cn dan naar den wand, waar neef Wouters portret hangt» om mij zelf, door de aanschouwing daarvan, tot matiging te nopen. Daarom hoop ik dan ook, dat het met die matiging niet in strijd is, wanneer ik nog even de aandacht vestig op een curiosum, dat ik in een ander blad gevonden heb. Niet dan met aarzeling, omdat het vrouwen betrefL Er zijn namelijk in den tegenwoordigen tijd vrouwen die mot niet meer égards dan mannen be handeld werischen te worden - dat zijn er maar weinige. Andere zeggen wel, dat ze even goed critiek verdragen als mannen, maar als er gecritiseerd wordt, vinden ze toevallig juist die critiek onbeleefd en ongepast zoo zijn er vele. En daarom blijft het al tijd een govaarlijko zaak. Maar vooruit toch maar. In de Ploeger, correspondentieblad van den Nederlandschen Bond voor Vrouwenkiesrecht, staat een sprekers lijst voor den winter 1912-1913, dames en heeren door elkaar, in alphabeti- sche volgorde. No. 3 van de lijst is een zeer beken de Amsterdamsche dame op vergade ringen, voorzien van de aanteekening: is slechts hoogst zelden beschikbaar. No. 5 is een gepromoveerde Haag sehe dame, met de mededeeling: zal indien mogelijk een enkele Using of cursus houden. No. 7 is oen dame uit Kaarden: heeft alle spreekbeurten reeds ver zegd. No. 9, ccn dame uit Amsterdam, dito, dito. No. 10, een damo uit Leiden, is be reid te spreken, doch ban om gezond heidsredenen nog niets definitiefs af spreken. Vbanden van de vrouwenbeweging, waartoe ik niet behoor, komen veelal mei een bezwaar aan, dat lk niet be ter kan weergeven, dan in deze fami liare uitdrukking: ze hebben zooveel vieren en vijven. Al die besprekingen komen bij do mannen, die in de lijst worden opgesomd, niet voor. En Nos. 7 en 9 zouden veilig van de lijst kun nen worden afgevoerd. We verkeeren in de kentering van het seizoen en feitelijk is de Ko ninginnedag de overgang tusschen zo mer en najaar. Op den 31sten Augus tus is het nog zomer, op den lsten September begint, voor ons gevoel, de herfst. En of de almanak het ook anders vertelt, doet niets ter zake. Zeg eens zachtjes, maar hardop: Au...gua...tus. Dat klinkt zacht en zoet en liefelijk, het smaakt zolfs, zou ik bijna zeggen, als een bonbon, bet smelt op je tong. Maar zeg nu: Sep...tem...ber. Hoe heel anders klinkt dat, nijdig, koud, onaangenaam. Sep... precies een oor veeg, tem... saai en droefgeestig, bcr... het midden tusschen brrr cn bar. Nu moet niet iemand komen zeg gen: „Augustus was toch ook een slechte maand," want dat is de vraag niet. In Augustus hebben we in ieder geval de hoop op zomer nog gehad, September brengt de zekerheid van najaar. En toch leeft er in den mensch een onverwoestbaar oplismisme. Aan den Ringdijk bij Oud© Wetering zal den 12den September Koninginnedag wor- den gevierd mot een gondelvaart. Dat noem ik moed en dapperheid, na zoo veel ijskouden regen en die verdient beloond te worden, met een warm zonnetje. Van één ding kunnen de Ringdijkers zokcr zijn: aan water om op te varen zal het stellig niet ontbre ken. Wio het niet gelooven mocht, dal wel werkelijk het najaar begonnen is, vindt daarvan het bewijs in hot we der ontwaken van de voetbalclubs. H. F. C. en Haarlem houden weer jaarvergaderingen en hebben buiten do stad al gespeeld, H. F. C. zelfs met veel succes. Over een week of wat beginnen wo weer over doelpun ten en scheidsrechters, die er niet veel van weten en luie voorwanrtsen en een treuzelende achterhoede, al de elementen van een critiek, die op een kwarthonderd hard werkende, jonge menschen door ons, die op de tribune ritten of aan 't lijntje staan, pleegt te worden uitgestort. Ook zien we in Haarlem's straten Mannus weer. Gelijk hyacinth esn tulp in April cn Mei in schitterende pracht op 't veld staan, maar in andere tijden van H Jaar niet voor den dag komen, zoo treedt ook Mannus op den voorgrond in bepaalde seizoenen, herfst en win ter en een deel van de lente. Waar is hij in den zomer? Mysterie. Niemand schijnt hem dan 1e ontmoe ten. Er bereike-- mij geruchten, dat hij nu en dan in een zeilboot wordt gezien. Anders zou ik aan een zomer- slaap moeten denken. Maar ln September komt Mannus, om zoo te zeggen, opnieuw ontluiken Dan stapt hij met zijn stevige figuur en zijn eigenaardigen gang door Haar lem's straten, terwijl van verschillen de kanten het gefluister ruischt: „daar heb je Mer.nusl" en een bewon derende eerewachl van schooljeugd soms achter hem aan meezeult. Hij wordt er niet hoogmoedig on der, wat te verwonderen is. blijft de zelfde aanger-ame kameraad en zal zijn tegenstanders ook dezen winter weer een ledljka pijp laten rooken, welke uitdrukking dezen keer zoo bui tengewoon gc-past is omdat hij in dc tabak gaat. Mannus is er dus weer, gelukkig voor H. F. C. Maar het nieuwe club huis is er nog altijd niet. Als ik mij niet vergis, dan waren de plannen zoowat klaar omstreeks den tijd, dat met den bouw van het Vredespaleis begonnen werd en terwijl het volgen de jaar dat paleis fix und fertig wezen zal, bericht het bestuur van de H. F. C., dat hoewel vele moeilijkhe den reeds zijn weggenomen, er toch nog eenige bezwaren geblevön zijn, die het begin van don bouw op het oogenblik nog niet mogelijk maken. Misschien zullen sommigen zeggen: „een huis des vredes wordt eerder ge sticht dan een huis van strijd", maar dat gaat niet op want bet clubhuis dient juist als rustpunt in den sinjd en wat er voor strijd op het veld mocht zijn ontstaan, wordt door het kopje "thee en den invloed van Julian's me- dicijnlasch wel weer bedaard. Hier schuilt di oorzaak van het kwaad in het begrip servituut. Er moeten menschen zijn, die een servi tuut op het speelveld hebben, mee:.en te hebben en zouden wenschen te heb ben en ai deze personen moet II. F. C overhalen tot de overtuiging, dat een sierlijk gebouwtje op het terrein hun uitzicht of ar.dere belangen tochuu-oit kan benadeelen. Het bestuur heeft hieraan een uiterst moeilijke taak, want de menschen geven liever een voortand dan een servituut prijs. Ver moedelijk komt dat hierdoor, dat iedereen tanden heeft, maar slechts weinigen zich op het bezit van een servituut kunnen beroepen. En zeker: ieder mensch moet rijn recht hebben. Maar wanneer om de paar eeuwen allo servituten In een houten schuur werden geborgen en er vloog dan, op eon winderige® avondeen vonk in uit een voorbijrijdende locomotief èn het heele zaakje brandde tot den grond toe af, zoodat er geen letter meer van terug te vinden was dan zou toch wel een dienst worden ge daan aan do maatschappij die in hare voortdurende vervorming belemmerd wordt door allerlei bepaünkjes, die lang overleden menschen, niet ver moedende welke wijzigingen ooit noo dig zouden wezen, destijds in hunne wijsheid hebben gemaakt. FIDELia

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1912 | | pagina 5