Haarlems Dagblad Onze Prijsvraag over Regenpoëzie. DERDE BLAD. Zaterdag 7 September 1912. Tot ons genoegen kunnen wij meededen, dat onze prijsvraag over Regenpoëzie in alle opzichten geslaagd is Niet alleen Oni het aantal deelne mers, me', minder dan 48, maar ook om het gehalte van de inzendingen, dat inderdaad verdienstelijk was Velen, zeer velen, nebben zich groo- te rnceite gegeven eu wanneer hun ditmaal geen prijs kon worden toege kend, dan komt dat omdat anderen het nog beter deden; licht zijn ze eet» volgenden keer gelukkiger. Want nu de wedstrijd zoo goed slaag de. bestaat er voor ons alle aanlei ding, om later nog eens zulk een dieht-concours to houden. De eerste prijs is toegekend aan den heer M KOORNSTRA, Rnkenesser- gracht No. 11, wiens vers hier volgt. Mijn vulpen druipt, mijn neus en oogen Zijn met geen zakdoek op te drogen Zelfs met geea zeventig per week Mijn dak druipt door. de zolder tevens Mijn schrijfbureau, de vriend mijns levens. Zwemt bijna in een waterbeek. Nu druipt het op mijn kale knikker Maar k ben een mensch, en toch geen kikker!.... Daar valt een droppel in mijn nek.. Dat is toch niet om te verdragen! 'k Ga bij mijn huisbaas mij beklagen, t Is alles nat eu alles lek. Een watervloed bespat mijn ruiten. Maar 'k ga, ik moet, ik wil naar bui ten; Betaa'. ik dan mijn huur niet trouw De dakgoot druipt, de boomen drui pen; 't Is om hier buiten i-s verz...pen, Je beeft van nettigheid en kou. Het is geen regenen maar gieten, En breed© watergolven vlieten De schoongespoeld", straten door- Ik keer terug en ga naar binnen, Wat moet mijn huisheer ook begin nen? Zoo'i) regen is geen helpen voor. Ik zet mij neer eii laat inij weeken. En laat de droppels op mij leken, In moedelooze lijdlijkheid Ik hoor den natten bakker bellen. En daarop weer den melkboer schel len. Zeg tot me zelf, vol zelfverwijt „Meet iij hier binnen zitten brommen? „En over t regenwater grommen?... „Denk aan den hakker, kruidenier, „Den groenboer, ascuboer, en den slager; „Den briefbesteller, krantendruger, ,,Dou venter lui.gs de straten hier; „De mensehen die met kaïren rijden; „Dat zijn ze die van water-'lijden, „Ga hun een woord van hulde'wijden, „Dia op de uatt: straten snijden „Den harden strijd om het bestaan; „Jou leed is uuaibij louter waan. De tweede prijs is toegewezen aan den heer VV. KL1JK. Poigieterstruat no. 3, die het volgende gedicht in zond- REGEN POëZIE. Ajakkes wat een natte dagen Schenkt ons de zomer van dit. jaar; 't Is slik en modder al te gaar, 't ls stonn en bui en regenvlagen, 't ls pap en prut, wóór je ook staar I 'k Geloof dat in ons lieve landje Geen droge draad schuilt in den grond, Je knevel hangt slap óm je mond. Je drijft bijkans haast uit je mandje, le glijdt soms wel een slag in 't rond. Wilt, als de zon gluurt, eens gaan loonen Naar Cruquius of Kraantje-lek Weg, zon slechts regen in je nek, Weg zon jo ios gauw dicht gaan knoopen, Weg zou de hemel is weer lek. Probeert eens op de fiets te stappen. Naar Lis' een tochtje to gaan doen Ach, hoe jo door een sloot moet trap pen, Ach, wat een banden natte lappen, Ach, hoort het klett'ren in het groen. Bestel eon rijtuig en ga rijden Naar Bloeinendaal of Overveen Door brei en kleibonk zeul je heen, Doo-r nat en glibber kun je glijden. Door-nat, bespat van top tot teen. 8tap voor je lol eens ln een bootje. En vaar ter „Mooie Nel" eens uit, „Vaarwel roept men dan naar je schuit, „Vaarwel!" roep jo uit je natte zoodje „Vaar"-wel tot zelfs in de kajuit 1 Ga met den trein een reisje maken Naar Sanitpoort's duinenrij en bosch, Te drommel komt de bui weer los, Te drommel dat zal hem weer raken, Te drommel wat een nat gehos. Ten einde raad, ga dan eens tuffen Met vrouw de Meer in, 'e morgens vroeg Zet maar een „vaarboom" ln den boeg Zet. dan een „zeiltje" bij tot bluffen.... Zet 't „anker" uit.... juist nat genoeg. Neen, waar je gaat. in deze dagen En hoe jo 't zpeken wilt van 't jaar 't is slik en modder al te gaar, t Is zonder „spuit" haast niet te dragen, 't Is zonder „overschoen" te zwaar. Maar... ('k denk hier aan het woord van TijUje. Dien ieder kent, 't zij groot of klein) „Wilt. menschen, .met mij vroolijk zijn. Bergt op den emmer en het dweiltje, Ni regen volgt eens zonneschijn I" Het zal misschien de inzenders be lang inboezemen, te vernemen, welke maatstaf do redactie bij hare beoor deeling heeft aangelegd, vooreerst ot de bouw van hev vers aan redelijke eisclien voldeed" dan of 't rijm onbe rispelijk was en eindelijk of de in houd geestig heetev mocht. Menige bijdrage moest reeds op de eerslo voorwaarde stranden. Er is een heel aardig vers van korte regels bij, dat aldus begint Reeds weken aan weken Daalt neder in beken Met pijpesteelstralen Op heuvelei eo dalen. Met gudsende stroomen Op velden en boomen, Met snoevende vlagen. Langs heggen en hagen, Met zweeper.de plassen. Door schoenen en jassen, Met heftige zwiepen. Door dak ei verdiepen, Op landen en wegen, Do regen, de regen! Dat is aardig en zoo gaat liet goed door tot het eind: Ja, 't voert ons tot dichten Om 't hart to verlichten, Maar nu komen de twee laatste re gels, dio alles volkomen bederveih omdat zij noch de maat van het voor gaande, noch (wat ook zeer toelaat baar zou zijn) ecu eigen cadans heb ben: En daarom zend ik u dit lied. Terwijl weer do regen met stroo men neerschiet. De laatste regel is manker dan mank. Maar op deze fout na maakt de inzender eeu aardig vers. Een inzender uit Zaandam, die overigens een lang niet onverdienste lijke bijdrage gaf, schrijft o.a.: Tegen zulk.' lange droppels ls geea waterproof bestand, Gummi zelfs kan niet baten, Nat wordt ook do binnenkant. De derde regel nu is t© kort. Hij zou er mee door kui nen, als we 't woord zelfs als elastiek uitrekken tot zei- 1 ef s, maar da' is geen Nederlandsen meer. Het Kwaad zou verholpen we zen, door er eeu stoplap „hier" of „nu" tusschei. te zetten- Gummi zelfs kan hier niet baten. Maar de deelnemers zullen ons ten goede houden, dat wij niet aan 't ver beteren zijn gegaan we hadden er trouwens geen machtiging toe. Dan de zuiverheid van 't rijm. Een Zandvoortsche inzender, die er waar lijk goed den slag van heeft, schrijft: Dat al die regen gaat vervelen. Begrijpt een iedereen gewis. Tot wand'len kan het ook niet stree- len. De plassen zijn wat al te frisch Gewis op frisch 'rijmt al niet mooi, maar streelen kan er niet mee door. „Uitlokken, aansporen", zijn de woor den, die hier pasten, maar die de dicuter natuurlijk niet gebruiken kon. Toch beteekent streden iets heel an ders. Een van de bijdragen zou zeer ern stig voor den tweeden prijs in aan merking gekomer zijn. Het denkbeeld was aardia: eer- grootvader, die later aan zijn kleinkinderen van den natten zomer van 1912 vertelt: Eens vond men in den Hout. in 1 dichte van de blaren, Bij 't wonderschoon graniet van 't Koster-monument, Een prima waterproof, een stormpet en wat haren, Waarvan de herkomst dra aan leder was bekend. Een moedig, stout toerist was daar geheel versmolten, „Van louter kunstgenot", was d'offi- cieolo leer. Dit werd mij ook verteld daar in 't café van Scholten, Maar ik zeg. 't kwam alleen door 't erge natte weer. Jammer dat deze inzender ergens een groeten flater maakte bij een vergelijking. Wij zouden gaarne nog meer aan halen, wanneer de plaatsruimte niet tot beperking dwong. Eén vers ten slotte en wol een in 't Duitsch. De heer A. von Bodenrath, of is het Me juffrouw, tijdelijk te Beverwijk, zond een zóo aardig gedichtje in, dat wij niet nalaten mogen, het in zijn geheel te plaatsen. REGEN-POESIE. Ich sitzo hier in Niedeiland Uaid hoffte zu geniessen In Wijk aan Zee am Meeres&trand, Und 's hórt nicht auf zu giessen. Die liebe, schóne Sommerzeit 1st hin, ist bakl verflossen ln Ost und Westen weit und breit Hat's immerfort gegossen. Der Bauer stöhnt„Die Milch vvird nass. Es fault die Vogelscheuche Die Schwindsucht kriegt das But te if a &s. Die Kuh die KlauenseuChe Der Bürger strebt dem Wirtshaus zu, Statt draussen zu spazieren, Spielt Whist, trinkt heissen Grog in Rub. Zu Ha use muss er f neren. O Sonne, mil. dem goldnen Schein, Wohin bist du geschwunden? Ein Wolkonschleier hüllt dieh ein, Dein AntlHz"'bleibt umbunden! Es regnet, wemn es regnen will; Daran ist tlichts zu machen. Ich bleih daheim ganz mauschen- stiil Und trockne meine Sachen. In „Haarlem s Dagblad" lese ich, Das Mitwoch ist erscliienen „Wer dichten kann, der spute sich, Hier gibt's w as zu verdienen Na, denk© ich Die Zeit ist Geld, Die hast du ja in Fulle, Verdien© fur dein Haupt eiin Zelt, Für deinen Fuss 'ne Hallo. So s'tieg icli auf den Pegasus. Und liess ihn hurtig traben 'Nen Gummi schuil für metnen Fuss Mocht' ich gar gerne hu ben Auch fehlt mir langst ein Para- pluie. Der altc 1st verschlissen. Mein Pegasus, nun ilopp-Heidi Man kaan es ja nicht wissen 1 O Regenzeit, o Segenzeit, So kannst du mir gefallen. Mit Parapluie und Gummikleid Kann man am Strandc wallen. Und sollten nun dio Critici Mir ein en Preis gewahren, Herr Red ah leur, das glauben Sié, Ich halt ihn hoch in Ehren Voor een van de twee prijzen kon het niet in aanmerking komen. Hoe wel het er niet uitdrukkelijk bij stond, spreekt het van felf, dat een Nèderlandsche courant een wedstrijd uitschrijft in de Nederlaudsche Taal. Toch willen wij inzender (inzend ster) buiten mededinging bekronen met een extra prijsje, namelijk ©enige prentkaarten van Haarlem en omstre ken in een étui, om naderhand, in Duilschland teruggekeerd, te kunnen Jaten zien, dat het hier niet altijd re gent, dat er ook een zonnige, blijde lieruel boven Haarlem en omstreken hangen kan. En hiermede nogmaals dank ge bracht aan alle inzendsters en in zenders met een: Tot weerziens! Buitenlandsch Overzicht Oorlogsgernchten In dsn Balkan De meestalgoed-ingelichte corres pondent vuh Vossische Z e i- t u n g te Sofia zond een vrij a 1 armee- rend telegram omtrent den toestand en de stemming in Bulgarije Vol gens hem kunnen de ministers hun bezorgdlieid over den politieken toe stand moeilijk verbergen, achter hun stilzwijgenheid tégenover de journa listen. De minister president Gesjof is als leider van de buitenlandsehe politiek van Bulgarije het toonbeeld van hulpeloosheid. Uit herhaalde ge sprekken, die de correspondent had met ministers, Bulgaarsche gezanten, vreemde diplomaten en Bulgaarsche politici van allerlei richting, blijkt ten duidelijkste, dat bijna iedereen over tuigd is, dat de tegenwoordige war winkel eindigen zal imet een oorlog. Do Bulgaarsche oppositie acht nu bet oogonblik gunstig, do regeering even wel syacht alleen op een beter tijdstip. Zij herinnert de Europeeeche mogend heden nog voortdurend, dat zonder afdoende waarborgen voor de verbe tering van den toestand, de Bulgaar sche oorlogsstrooming niet in te dam men zal zijn Maar al dat gediploma- tiseer geeft niets, daar een ieder in Sofia zegt, dat het Balkan-probleem niet veel inkt meer verdragen kan, maar alleen op het bloedige oorlogs veld eeu oplossing te vinden is. De „Liga" der Turksche vernietiging heeft de strijdleus aangeheven: .Slechts bloed wascht bloed af". De „Liga" eischt eeu oorlogsverklaring aan Turkije en zal „den schedel van alle ministers door- iklieveb, en ook den koning niet ver geten, wanneer deze oorlogsverkla ring niet spoedig volgt Do leiders vun de Liga zullen zioli langs ver schillende wegen naar Sofia begeven, om aan den volkswil aldaar uiting te geven. Te Londen gaan geruchten de beu is is er door gedrukt dat Bulga rije, Servië en Griekenland samen te gen Turkije oorlog willen voeren. De Russische diplomatie werkt iutus- sclion steeds voor den vrede. Naar uit Belgrado gemeld wordt, heeft de Servische regeering er Rus land op gewezen, dat Oostennjk- Ilongarije aan da Bosnisch-Turkscho grens groot© militaire maatregelen trefL Het Russische ministerie heeft ge- antvyoord, dat Ostenrijk-Hongarije er niet aan denkt dei. status quo op den Balkan te schei den. Verzekerd wordt, dat te Londen de jongste voorstellen van den Oosten- rijk-llongaarsclien minister Berchtold betreffende de Balkan-provincies van het Turksche rijk op den Engelsehen minister van buitenlandsehe zaken Sir Edward Grev een zeer giuistigen in druk gemaakt. De crisis In Turkije. De Turksche minister van oorlog meldt, dat er t© Nordaji ten W. van Sanaa in Yemen een gevecht is gele verd, dat tien uur duurde. De opstan delingen moeten 150 dooden en 3fX) ge wonden verloren hebben. De Turksche troepen kregen 51 dooden en 89 gewon- den. De minister merkt op, dot uit de taktiek van de rebellen en het kaliber van hun geschut op valt te maken, dat er Itnliaansche officieren in hun kamp zijn. lilt Grieksche bron wordt Dog ge mold In liet district Alessio (Alba nië). waar de staat van beleg is afge kondigd, duren de botsingen tusschèn opstandelingen en de troepen nog steads oort. Donderdag zijn 106 gewonde solda ten naar Skoetari vervoerd. Diiltscbland an Zwitserland «Keizer Wilhelm heeft Vrijdag, op zijn Zwitsersche reis, een bezoek ge bracht aan Bern en is daar officieel door den Bondsraad ontvangen. Lr werden daar in 't Bondspaleis lange redevoeringen gehouden, maar... veel inhoud hadden ze niet. Daarom zullen we volstaan met 't belangrijk ste er uit te lichten. De Keizer sprak van 't schoone Zwit serland en 't dappere Zwitsersche volk. Ook zei Z. M. nog dat de door hem bijgewoonde manoeuvres getoond hebben, dat geheel Zwitserland met buitenge wonen ijver op militair ge bied werR, dat de Zwitsersche soldaat uit vaderlandsliefde met vreugde de grootste vermoeienissen doorstaat en dut 't leger gedragen wordt door de liefde van 't geheel© volk. Dé Bondspresident dankte den Kei zer voor de eer van t bezoek en wees op de neutraliteit van Zwitserland. ij hebben den vasten wil onze on afhankelijkheid, ons hoogst© goed, to verdedigen tegen eiken aanval en on ze neuualiteit te handhaven tegen ieder, die haai niet moent respeciec- reu. Voor dat doei is een leger, dat steeds gereed is, onmisbaar. Mede on ze voornaamste taak is daarvoor te zorgen en daaraan werken wij met al le macht." Ook wees de president op „de goede verstandhouding en de uitgebrei de handelsbetrekkingen tusscheu Duilschland en Zwitserland eu die door dit bezoek zeker nog versterkt zullen worden." Eji verder was er in de redevoerin gen geeu woordje politiek te vinden. Staatkundig! gevolgen voor 't Euro- peesch evenwicht zal de reis van Kei zer Wilhelm dus wel niet hebben. Uit Marokko. Uit Toulon worden ui allerijl twee torpedobootjagers naar Marokko ge- «onden, om krachtig op t« treden te gen den smokkelhandel in wapens. Geruimcn tijd geleden zijn uit de Al- gerijnsche kruitfabriek El Arisja bij de Murokkaansche grens ettelijke dui zenden patronen gestolen en aart Ma rokkanen verkocht. Het ingestelde on derzoek heeft geleid tot dc inhechtenis neming van elf lieden, onder wie een zekere Marchand, eerste secretaris van het plaatselijke Arabische bureau en gewezen orderofficier van het vreemdelingenlegioen, voorts de broer van een .kaid en r.egen inboorlingen. Komende week zullen zij voor den krijgsraad terecht staan. lllerlil. DE TSAAR EN DE TSAR1TZA NAAR MOSKOU. De Russische keizerlijke familie is ter bijwoning van de jubileumfeesten naar Moskou vertrokken. VERPLICHTE ARBITRAGE. De Londenache Hbld. berichtgever schrijft o.a.. liet in Zuid-Wales vergaderde con gres der Britsche trades-unions heeft een belangrijke beslissing genomen. Men weet dat naar aanleiding van de werkstakingen van den laatste» tijd en bovenal in verband met de sta lking in de Londensche dokken, tel kens de vraag gesteld is of het niet noodig zal zijn bij de wet te bepalen, dat geschillen tusscheu werkgevers en werklieden aan een arbitragehof moeten worden onderworpen en er is van sommige zijden beweerd dat de Regeerüig, als zij, zooals zij in het vooruitzicht heeft gesteld, eerlang komt niet een wetsontwerp, om werk stakingen zooveel mogelijk tegen te gaan, als hoofdpunt die verplicht© ar bitrage zal voorstellen. Over het algemeen is van den kant der vakvereonigiugen krachtig verzet tegen do verplichte arbitrage aange- teekend. Het congres gaf met 1,181,000 tegen 350,000 stemmen, dus inet een belang rijke meerderheid, te kennen arbitra gehoven door de wet ingesteld, niet te wenschen en het volle recht van werk staking to willen behouden. Wij zullen nu hebben of te wachten of de Regeering zich eventueel aan deze congres-uitspraak zal storen". SUFFRAGETTES IN ENGELAND. Nader wordt gemeld: Te Wrexham in ales wordt thans de nationale Welsche Eisteddfod ge houden, het oude feest der Barden van Wales, in latere jaren met de beoefening der oudkeltische taal ook weder herleefd. Donderdag werd het Bardenfeest bezocht door minister Lloyd George en de komst van den minister gal aanleiding tot een be tooging van suffragettes. Nauwelijks ■had de heer Lloyd George zijn mond geopend om zijn verzameld© landslie den toe te spreken, of een vrouw- riep uit: „Waarom helpt ge de vrou wen niet aan ha&r rechten?" Onmid dellijk werd de vrouw buiten de zaal gezet, maar haar voorbeeld werkte aanstekelijk. Teikens werd de minis ter opnieuw in de rede gevallen,maar telkens worden de rusiverstoorsters en rustverstoorders hardhandig bui ten gezet. In het park om het gebouw verdrong zich een dichte menigte, en blijkens de berichten in de Engeische bladen werden de buiten de deur ge zette voorstanders van vrouwenkies recht door deze menigte ernstig mis handeld. Een der vrouwen werd zelfs zwaar gewond. Men scheurde de klee- ren der suffragettes stuk, eu aan een man werden zelfs letterlijk alle klec- ren van het lijf gerukt. Het duurde ytij lang eer ce politie tusschenbei- den ken komen esi de orde kon her stellen. In het gebouw werden den heer Lloyd George warme ovaties ge bracht. Amsterdamsche Kout XL. Uitgaan. Eén generale repetitie Uit de gehei me zitting. "t Herfstloofbruin kleurt nu de bla ren, en al waaien er guro najaars winden en-al striemt dag aan dag een nijdassige regen ons in 't gelaat, het mooi-kleurige en fijn-stemmige van den herfst zien en voelen we toch al. Ik houd van 't najaar met z'n mooie tinten en kleuren, met z'n tie rig avondloven als vroeg de lichten stralen in de winkelstraten, als 't uit gaan-leven aanvangt en centra als thet Recnbrandtplein vol woelig be weeg zijn. September is, van oud?, de kermis- maand. In September gaan de Am sterdammers uil: naar Artis, naur Schouwburg en variété. Wat vóór 't voetlicht gebracht Feuilleton Het geheim van de Tower Hill. Uit het Eugelsch, door A. WILSON BARRETT. 37) ik geloof het ook, zei Justus. En bet is zooveel, zuchtte Rik©. Het gelieeio vermogen van W edderburn. Bijna honuerd duizend pond. En al les kloar om mij naar Spanje te wor den toegezonden. Ik placht Leeds te vertrouwen, maar ik doe het nu niet meer ik denk niet dat ik nog heel lang zal leven, en hem kan ik niet vertrouwen. Nu zou ik graag willen, dat u naar hem toeging ik kan nie mand anders vertrouwen en dat u hem var. mij het een of ander vertelde of da„ u, wat misschien nog beter is. een regeltje schrift van mij meenam, waarin ik hem order geef u alle ef fecten en aandeden mee te geven. En luister eens, ik zal u een cheque ge ven, en die zal u ruimschoots beloo- nen voor het geen gij doet. Kijk eens, hier is tien pond, in plaats van een cheque, zij hebben mij mijn geld nog niet afgenomen, moet u weten, en u zal mij <1© effecten meebrengen, niet waar? Ik weet niet waarom ik u ver trouw, maar het is een feit. U hadt gisterenavond met de geheele buit op den loop kunnen gaan, en u deedtdat niet. En dat gaf mij veel respect voor u. Wil u nu dadelijk ijaar I«eeds gaan? U zal hem op zijn bureau vin den en dc papieren van waarde ge makkelijk kunnen krijgen. Hij zal ze u op vertoon van dit briefje geven, omdat hjj nog niet gehoord zal heb ben, wat cr met mij gebeurd is. Ilij leest nooit meer don één courant por dag. Hij is een Schot, moet u weten, e i hij krijgt cr een gratis op zijn ka mers Maar als hij zou weigeren u de effecten te geven, dan zoudt ge ze toch zien machtig te worden, niet waar, Mr. Wise? Neem dien bediende 'au u mee en draai hem den nek om, vvmg.-rt Zult u. Mr Wise? En ik zal u nog eens nog eens tien t.d geven als ik de effecten veilig en wel in mijn bezit heb. Nu, ga uu dadelijk, beste Mr. Wise. Justus dacht een oogenblik na. Ja, ik zal gaan, zei hij. Ik geef niets om dien Mr Leeds, en als hij een of ander plannetje gemaakt heeft, dan zou ik cr niet tegen op zien, het in de war te sturen. Nu zal ik heen gaan. liet gelaat van Mr. Rike werd van groen bijna lichtgrijs bij hein een bewijs, dat hij zich verlicht voelde en hij maakte een zwak gebaar met ziin hand tegen Justus. Dat ia in orde, volkomen in orde. Kom maar gauw terug! Justus verliet peinzend de gevan genis ik weet niet, waarom ik dit alles doe, dacht hij. Ik heb geeu onmiddel lijke behoefte aan tien of zelfs aan twintig pond. Ook brand ik niet van verlangen om den ouden Rike een dienst te bewijzen. Toch moet ik dien man met zijn vierkanten kaak weer opzoeken, dat voel ik wel. Ileelemaal verwachtte ik niet den roodwangigen jongeling ooit weer te rug te zien, overpeinsde hij, terwijl hij de trap van liet kantoor van Rike op liep. lk hoop, dal de arme jongen er niet onder zal lijden, dat zijn mees ter wordt opgehangen. Ik ben werke lijk op dien vernuftige» jongeling ge steld. En hij deed de deur open. Geen bol- wangige jongeling echter ontving hem iu het eerste kantoorvertrek, en hij keek een beetje teleurgesteld rond Toen berichtte een bevelende stem van binnen hem, dat hij kon binnen treden en hij overschreed den drem pel. Op dc plaats van den chef in het heiligdom van Mr. Rike, zat nu zijn voormalige jongste klerk, dio ontevre den do wenkbrauwen, fronste bij de plotselinge verschijning van Justus. Mr. Wise! stamelde hij. Ja, bekoorlijke en edelmoedige jonge vriend, zei Justus, terwijl hij een arendsblik door het kantoor wierp eu hem eindelijk op een kleine, zwarte tasch, die op een lessenaar stond, liet rusten. Het is uw vriend, Mr. Wise, aan wien u zoo edelmoedig uw sigarettenkoker en in formaties gaf. Het verheugt mij te zien, ciai u bevorderd is. Maar waar is Mr. Leeds? De jofigeling keek hem nog een beetje zenuwachtig aan, maar met zi n neus in de lucht zei hij: Hij is zooeven heengegaan om een plaats bewijs te koopen, zei hij. Hij gaat een paar dagen heen Zoo, zei Justus, om Mr. Rike op te zoeken, zeker? Ja, antwoordde de jongeling. Hij heeft een telegram gekregen om zich in Spanje bij hem te voegen, om hem eenige papieren to brengen, die getee- kenil moeten worden. Ik moet hier de zaken behartigen tot over een paar dagen, wanneer hij terugkomt. Maar wenscht u hem te spreken? Hij zal over een minuut wel terugkomen Ilij is alleen maar even naar het bureau van Cook. Neen, lit wil niet wachten, zei Justus, ik zal deze tasch meenemen en heengaan. En hij nam de kleine, zwarte tasch op. Hier, zeg ik, zei de jongen, op staande Dat is niet van u Dat zijn do effecten van Mr. Rike. Dat weet ik, zei Justus bedaard En ik zal ze hem brengen. Niet zonder zijn bevelen, zei de jongen, ik ben niet gek, en hij greep de tasch. Justus keek hem vol bewondering aan. Een gek? Dat ben je zeker niet! zei hij. Ik noem je oen niet ge noeg te wuurdeeren schal. De zaken zuilen zeker goed gaan. terwijl jij ze bestuurt. Maar toevallig ben ik in be zit van orders van Mr. Rik©. Kijk, hier zijn ze. „Geef Mr. Justus Wise al mijn effecten en andere geldswaardige pa pieren. Wilmer Rike." Maar ik heb ze niet alle noodig. Die tasch is voldoen de. Dank ul De jongen stond hem niet open mond aan te staren. Muur de tasch behoort aan Mr. Leeds, zei hij. Is het waar? zei Justus. Wel nu, dan krijgt hij haar morgen terug. Eu zeg fiem uit mijn naam, dien van Justus* Wise dat hij de moeite niet behoeft te nemen zich in Spanje Lij Mr. Rike te voegen of waarheen bij zich ook op het vasteland mocht wil len begeven. Als hij Mr. Rike wil op zoeken dan doet hij verstandiger met een avondblad te koopen en daarin naar zijn adres te zoeken. Maar ik zal het u meedeelen, zei hij, op de deur toestappend, omilat ik u wel mag lijden, liet is de ziekenzaal in de ge vangenis. Hij is daar onder beschul diging van moord Er hij kan er niet uit. Goeden dag Houd je maar goed. En hij was verdwenen. Toen hij c© straat kwam zag hij Maildienst naar Ned. Oost Indië. De verzending van brieven ent heeft deze week plaats als volgt Over Genua, Woensdag 11 Septem ber. (Laatste buslichting 3 u. 25 'b morgens). Voorloopige verzending reeds den vorigen dag, vóórmiddags 11 u. 15 iu. Over Brindisi, Vrijdag 13" September. (Laatste buslichting 12 u. 30 's nam.) Behalve correspondentie voor Atjeh en Onderhcorigheden, Sumatra*! Oostkust, Palembang. Riouw, Banka, Billiton en Borneo, alleen die, welke van een desbetreffende aanwijzing zijn voorzien. Over Amsterdam, met de zoogen. Zeepost, Zaterdag 14 September, (Laatste buslichting 3 u. 25 's mor- gens). Het port van met deze gelegenheid te zenden brieven bedraagt 5 cent per 20 gram, dat der briefkaarten 2 1 2 et. pér stuk. en dat van drukwerk 2 cent per 50 gram. Om nog inet deze gelegenheid t© kunnen worden terzonden, moeten jiostpakketten Vrijdag vóór 9.30 's av. ten postkantore zijn bezorgd. W enken. Om vertraging ln de uitreiking t© voorkomen zij men er bij de verzending van voor Ned. O-I. bestenul© post pakketten op bedacht, den inhoud zoo juist mogelijk op de douaneverklarin gen te omschrijven algemecne aan duiding als: „Manufacturen", „Kra- merijen" e. d., is met voldoende. Indien het goud of zilver bevat, het gewicht hiervan nauwkeurig op te geven de aangegeven waarde op pak ket en adreskaart in fraacs te ver melden geen adres er op plakken, doch dit op het pakket zelf schrijven en een afdruk van het cachet, waar mee het pakket verzegeld is, op de adreskaart te plaatsen. Bij verzending zonder aangegeven waarde is het voldoende alleen het pakket te verzegelen. wordt is op een jolige kermissteii»- ming berekend. In September moet t jolige, lichte kost zijn. Bij Flora dat vóór de pauze een inderdaad uitstekend variété-pro gramma heeft, gaat na de pauze Ri- do's revue „Breek maar af." Je moet eens met me me© gaan naar de generale repetitie, zei me de auteur. D© menschen hebben er geen begrip van, wat er aan vast zit eer alles loopt en er niets hapert. Heb ik gedaan natuurlijk. Om half een 's nachts zou de re petitie aanvangen, 'k Waght, in t café waar we elkaar ontmoeten zul len tot bij tweeën, toen de auteur me met een:gen schroom komt waarschu wen, dat. ja, 't spijt hem, maar... 't kan wel half drie worden eer de repetitie aanvangt. Omdat men toch ergens het veegt lijf bergen moet, zat ik om twee uur in do unheimisch leege zaal. Het tooueel had nog het décor van hot laatste nummer der voorstelling van dien avond en veel rappe handen waren bezig d© kisten en koffers niet costuums en requisiet©n der artistenj wier engagement weer afgeloopon was, weg te sjouwen. „Und cs w'unde immer spater". Een paar uurtjes zat ik zoo in de kille, halfdonkere zaal. liep wat rond, maakte een praatje met Kelly en Lu- geman, die niet de jaskragen op te wachten zaten en te wachten.... „Und es wurde immer spater." Rido liep op het tnoneel zenuwach tig heen en weer Herr Director zelfs diep in den nacht ge-hooge-hoed, stuurde somber, en de beweeglijke Leon Boedels, de regisseur, liep natuurlijk óók met de hooge zije eu in een soort snij-jas, met papier- bundels heen en weer te zwaaien. In liet orkest zaten de muzikanten slaperig en huiverig zich te vervelen, eu af en toe klonk eens wat voetge- truppel of een nijdig „beginnen we nog n-c-t „Und es wurde immer spater." "Men was nu 't was ïntusschen ruim vier uur geworden bezig met ih-et décor en dc coulissen voor het eerste tafereel, nadat ettelijke malen liet voordoek bij de entree-coupletten en de „keur-biosceop" was op en neer gegaan. Hét eerste tafereel stelt de „Empi re' in de Nes voor. waaraan terwijl er gezongen en pret gemaakt wordt, sloop©! s beginnen te breken. Dut breKen moet vlug en vlot ge schieden en 't komt er dus op aan, dat alles precies past. 't Haperde natuurlijk op de repeti tie. zooais op een generale repetitie alios hapert eu van de sloopors kan worden gezegd „ze liepen doer me- kanderen als dwazen". hoe Mr. Leeds met een vroolijk gelaal en haastig op het kantoor kwam toe- gestapt, en liij boog beleefd voor hem, terwijl hij in een cab sprong. Goe den dag, Mr. Leeds, mompelde hij. Behandel mijn roodwang zoo vrien delijk mogelijk. Hij weet niet beter. En hij liet zich op de bank neerval len. Toen hij bij de gevangenis aan kwam werd hern tot zijn verbazing eerst de toegung tot Mr. Rike gewei gerd. Toen na een poosje verscheen de gevangenisdokter. dien hij al eens meer gezien gehad. Ik vrees dat u den e on geluk- kigen man niet kan spreken, zei hii Hem niet spreken' vroeg Justus in de grootste verbazing. Ja. Hij is onmiddellijk nadat u weg was. heel ernstig ongesteld ge worden. Het is een heel pijnlijke aan val, en als uw bezoek, wat ik veronder stel, in verband staat met de qua?s- tie van zijn verdediging dan mag ik u wel vertellen dat het niet de moeite waard is hem lastig te vallen. Hij heeft een volledige bekentenis van do misdaad afgelegd, nadat ik 'hem te verstaan had gegeven, dat er niet de minste hoop op herstel voor hem was. en de Directeur en Chef van Scotland Yard hebben hem zooeven verlaten. Niet, tenzij het een heel belangrijke, particuliere zaak betreft, ging hij voort, terwijl hij een blik wierp op het teleurgestelde gebat van Justus,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1912 | | pagina 9