Hmilevs Dagblad
TWEEDE BLAD
Maandag 9 September 1912.
Klachten over hsrhallngs-
oefeilngen.
Dez© dagen ontvingen wij een
schrijven van een huisv ader, die voor
herhalingsoefeningen onder de wape
nen geroepen is en verschillende be
twaren oppert.
Wij ontleonen aan dit schrijven de
navolgende zinsneden:
„Een van do grootste grieven is
„zeker wel, dat wij eiken dag moe-1
„ten uitrukken bij regen en wind,
„model gepakt, di do rol op den
„ransel 'Zijn wij eenmaal tot op ons
„blooto lichaam nat geregend en ver-
„kleunid van de koude, dan wordt
„ons in hoogst bijzondere gevallen
„vergunning verleend, de overjas aan
,to trekken, welke dan natuurlijk ook
„reeds gedeeltelijk is doorgeregend.
„Het gevolg hiervan is, dat het li-
„chaain daardoor geen uitwaseming
„heeft en do moeste manschappen
„zich dan ook ziek gevoelen. Aangc-
„zien de manschappen maar twee
„verschooningen hebben en zij in het
„begin der week wanneer zij door
nat thuis komende, zich van hunne
„natte kleeren ontdeden en zich ver
schoonden, ligt voor de hand, dat
„zij in het laatst der week geen droog
„goed bezitten en' alzoo gedwongen
„zijn, in hun natte kleeren to blijven
„loopen. Daarbij komt nog dat 's mid-
„dags bij de rust, als er koffie ge
dronken moet worden, (koude,
„slechte koffie) en wij moede als wij
„zijn, ons in het koude natte gras
„of zand neervieien, een en ander
„zeker niet bevorderlijk is voor de
„gezondheid, liet ligt voor dc hand
„dat de zieke manschappen zich ziek
moeten melden, maar o wee, wan-
„neer zij hiertoe willen overgaan,
„komen de compagnies commandan-
„ten en dreigen al degenen die zich
„zit'k melden, hun 24 uur verlof of
„andere gunsten in to houden".
Naar aanleiding van deze klachten
hebben wij eens ons licht opgestoken
bij iemand, die meer met het leger
in aanraking komt dan wij. Het eer
ste, wat deze ons zcide, was: „Een
Hollandsdi soldaat klaagt altijd!"
Verleden jaar weid algemeen gemop
perd, omdat men dienst moest doen
In de hitte en dit jaar, omdat men
moet uitrukken bij regen en wind.
Zeer zeker zijn die voortdurtmdè re
genbuien alleronaangenaamst, maar
wat daartegen te doen? De 1200 man,
die thans in Haarlem ouder de wa
penen zijn, niet laten uitrukken en
op de kamers laten rondboemelen?
U zoudt eens zien, hoe er dan gemop
perd werd. Zijn we daarom uit on
zen werkkring gehaald, zou het dan
wezen, om hier den lieelen dag onzen
tijd te verlummelen op een oharn-
bree? Is het noodig, dat wij vrouw
en kinderen achterlaten om hief in
een kazerne niets uit te voeren? Want
of het één of het ander: men moet
oefenen, ondanks regen en wind, of
men moet den tijd ongebruikt laten
voorbijgaan.
Het treft allerongelukkigst en het is
heel treurig, dat het juist in deze
maand zulk een hóndeweer is, maar
is het eigenlijk nog niet treuriger,
dat sommige Hollanders altijd mee-
nen te moeten klagen? Is het leger
bestuur voor dit weer verantwoorde
lijk? Men zou het soms gaan den
ken.
Laaf men eens een blik slaan naar
het buitenland. Denkt men, dat daar
niet in dezen regentijd geoefend
wordt en dut daar 'n soldaat nooit
eens nat wordt. Wat zouden al die
mopperaars naar de vleeschpotten
Feuilleton
Het geheim van
de Tower Hill.
Uit bet Engelsch, door
A. WILSON BARRETT.
38)
Fairfax knikte. Ja. Tenzij u onge
hoorzaam wilt zijn aan de laatste in
structies van den waardigen overle
dene.
Dc agent werd eerst rood cn toen
weer bleek. Maar dat geld is niet
van mijbromde hij.
Fairfax glimlachte. Van u even
min als van iemand anders, zei hij
opgewekt. Ik wenseh het niet te heb
ben.
Justus keek hem weer inet open
mond aan. Wil u het niet heb
ben!
Fail fax schudde zijn hoofd.
Zeker niet, zei hij. Ik heb het al
geweigerd. Ik heb het in den steek
gelaten. Wel is waar deed ik dat ook
omdat ik mij verbeeldde een moorde
naar te zijn, maar moordenaar of
niet, ik zou toch nooit gelukkig kun
nen zijn in liet bezit van geld, dat zoo
frewor.nen werd als dit. Ik weet daar
iet een en ander van, En nu hoor
eens*. hier, Mr. Wise, zij komen nu
straks om mij vrij te laten. Ik doe in
het ver/olg niets meer zonder eerst
raad te vragen aan zeker persoontje.
Zij moet ten 6lotte ook geraadpleegd
worden in een zaak als deze. Zoo
gauw ik vrij ben zullen wij naar .haar
toegaan, en zullen wij haar vragen of
van Holland terugverlangen, als xij
eens een „Keizei-manoeuvre' Ln
DuitschJand of de groote manoeuvres
in Frankrijk, Oostenrijk of Zwitser
land moesten meemaken. Want men
heeft 'hier dikwijls don mond vol over
do ideale toestanden in Zwitserland,
maar de mopperaars weten niet, wat
daar van den soldaat in zijn korten
oefeningstijd gevergd wordt. Hier
klaagt men steen en been, als men
eens een marsch van over de 30 K.M.
heeft gernaaakt, 'Doorgaans zijn de
marschen niet grooter dan 25 K.M j
Ik sprak Duitsolie officieren die mij
vertelden van dogniarschen van z fi
ve n t i g K.M. en meer, bij hitte of
bij regen en wind. In Frankrijk
maakte onlangs bet 154ste regiment
gepakt en gezakt in 35 uren een
marsch van 90 K.M. en het 151ste
marcheerde in 60 uren 125 K.M. In
Frankrijk was men algemeen trotseh
op deze prestaties; in Holland zou
het klachten in de kranten hebben
geregend om zoo'n „nfbeulenj".
Tot zoover onze informator.
Naar- wij nog vernemen handelen
do compagnies-commandanten ver
schillend ten opzichte van het 24
uurs-verlof: inderdaad achten som
mige het beter, dat wanneer een mi
licien zich ziek gevoelt, hij niet uit-
gaat, maar rust noemt.
Overigens werd ons meegedeeld,
dat er op dit oogenblik volstrekt niet
meer zieken zijn, dan gewoonlijk.
Wij zonden een exemplaar van dit
blad speciaal onder kruisband aan
den regimentscommandant, omdat
het in elk geval goed is, dat deze van
de klachten kennis draagt.
Buitenlandsch Overzicht
Oorlogsgevaar ln den Balkan
Het blijkt uit alle berichten, die uit,
Potersburg komen, dat men daar de
toestanden in den Balkan voor zeer
crilick lioudt, zoodat de ongerustheid
cn bezorgdheid in allo kringen too-
ncemt. Die vrees wordt aangewak
kerd door de alarnieerende en oor
logszuchtige berichten uit Sofia het
schijnt v/el, dat de Bulgaarsche pers
dc afkondiging van den oorlog als tiet
eorrigo redmiddel voor de ontevreden
Balkanvolken beschouwt.
Rerchtold's voorstel om een soort
Europeesuhe conferentie bijeen te rde-
pen wordt genoemd „een emmer
water om een rouzenbrand te blus-
schcn" Men rekent er op, dat iedere
dag een onheilvolle beslissing kan
bren kou.
Maar die onrustbarende stemming
wordt niet gedeeld door de Bulgaar
sche diplomalen. De gezant van Uul-
garije te Petersburg verzekert, dat de
toestand niet zóó ernstig is, en dat
men zeker nog niet aan den voor
avond van een Bui kan-oorlog staat.
De regeering van Bulgarije zul alles
doen, om zich niet door de oorlogs
zuchtige stemming in het land te la-
ton meeste epen. Zij zul alleen aan
drijven .op definitieve regeling van de
Macedonische toestanden.
De alarmeerendc berichten zijn uit
sluitend ontstaan in Bulgaarsche bla
den, die propaganda voor den oorlog
maken.
Te Berana op de Turksch-Montene-
grijnsclie grens is het weet zeer woe
lig. De Mohammedanen aldaar
eischen, *dat hun 5000 geweren uitge
reikt zullen worden, ten einde hen in
staat te stellen zicli te verdedigen en
dreigen zichzelf van wapenen uit de
regeeringsmagazijnen te zullen voor
zien, zoo hun eisclt niet wordt inge
willigd.
Intusschen is men alvast begonnen
met de plundering der kerk. Dc go-
roefde voorwerpen van waarde wer
den op de markt te Ipek verkocht.
De Grieken zijn ook ontevreden I
Een meeting van 30.000 personen te
Athene nam een in krachtige bewoor
dingen vervatte protest-motie aan,
tegen den toestand der Grieken in
Turkije.
Officieel wordt medegedeeld, dal de
uitvoer van'tarwe, haver en andere
graangewassen in Servië voorloopig
is verboden.
De oorlogtu3sch8n Italië en TarkUs
Volgens een telegram uit Konstan-
tiuopel zijn de kansen op een spoedi-
gen vrede nu weer gering, daar de
ik het geld moet aannemen of niet. Ik
geloof, dat ik wel weet wat haar ant
woord zul zijn, maar wij zullen zien.
Duur zijn ze. Goddank.
Terwijl de cab den kant van de
Brook Street uitreed, babbelde Fair
fax vroolijk, verrukt over de zon, de
straten, de mensehen, het leven en de
beweging. Maar Justus Wisè zat daar
bewegingloos, zwijgend en als ver
lamd. De parels vocht, die hij telkens
en telkens weer afveegde, stonden
hein op het voorhoofd, en zijn bene
denlip, gewoonlijk zoo flink en he
slist, trilde nu onrustig. En de vingers
van zijn rechterhand lieten diepe spo
ren achter in het leer van de kleine,
zwarte tasch.
Natuurlijk zal zij zeggen, neem
tiet. Zij is een vrouw, en welke
vrouw gooit geld weg, dacht hij, tel
kens cn telkens weer. Wat bonst het
tocli daarbinnen? O, het is alleen
maar mijn hart. Ik geloof niet, dut ik
mij gezond voel. Op mijn leeftijd
moest men niet meer aan dergelijke
zenuwoverspanning onderworpen zijn
Waar spreekt hij -nu over? O, dat de
hoornen zoo mooi groen zijn! Goede
hemel, hier zijn wij er.
Vaarwel tascbjo. Waarom ging ik
maar niet liever naar Spanje? ILé,
ik wou dat die jonge man nu niet zoo
veel glimlachte!
Miss Neave liet zich niet lang wacli
ten Wij werden dadelijk een kamer
binnengelaten, waar zij blijkbaar vol
ongeduld en verlangen op haar min
naar had zitten wachten.
Het volgend oogenblik lagen zij,
zonder aan Justus te denken, in ei
kaars armen, aldus jong en knap als
zij waren, een bekoorlijke groep voor
hem opleverend.
Maar het was een groep, waarvoor
Justus onder de gegeven omstandig-1
Italiaansche ondei handelaars mets
van hun eischen willen laten vallen.
Geen der verantwoordelijk® politieke
leiders in Turkije durft onder deze
omstandigheden de officieele vredes
onderhandelingen doen beginnen.
Ook uit Italië wordt geseind, dat de
kansen op vrede voorloopig verkeken
zijn. Wel zal de Italiaansche regee
ring nieuwe maatregelen nemen, om;
Turkije te dwingen, de afgebroken
vredesonderhandelingen weer te be
ginnen.
De „Tribuna" bericht, dat de Tur
ken een aanval op Derna beramen.
Dit Marokko.
Er is alie kans, dat tiet dezer dagen
in Marrok ko tot een lieslissend ge
vecht zal 'komen. Volgens een mede
deel ing uit Parijs namelijk verwacht
te men daar, dat de colonne-Mangin
Zaterdag voor de poorten van Mara-
kesj zou aankomen. Man gin beschikt
over een vrij sterke legermacht, 20
compagnieën infanterie, 3 eskadrons
e;i 2 1/2 batterij, samen ongeveer 5000
man, terwijl liet leger van den Ma-
rokkaanschen pretendent El Haiba
slechts ongeveer 4000 man telt, die
bovendien nog vrij slecht gewapend
zijn.
Hoofddoel van <le expeditie is do
negen Franschen, die te Marakesj ge
vangen worden gehouden, tc bevrij
den, maar tevens El I-Iaiba te verdrij
ven. Volgens sommige berichten uit
Marokko, zou de kans daarop ver
meerderd zijn, daar het aanzien van
den pretendent bij de kaïds gedaald
is en velen hunner hem niet ongaar
ne van het tooneel zouden zien ver
dwijnen, ofschoon van andere zijde
wordt medegedeeld, dat de machtige
kaïds Anftoès en Gelloèli uit het ge
bied tusschen Mogador en Marakesj
naar laatstgenoemde plaats zijn ge
trokken. om zich daar met El Haiba
te vereenigen.
Generaal Lyautey heeft intusschen
te Marakesj hekend gemaakt, dat hij
al de notabelen aldaar aansprakelijk
stelt voor het leven der gevangenen.
Allirlil.
ENGELAND EN ZU1D-AFRIKA.
De regeering te Pretoria heeft ko
ning George en koningin Marie uitge-
noodigd, om een bezoek aan Zuid-
Afrika té brengen, ten einde daar in
1914 de gebouwen van de Unie van
Zuïd-Afrika te openen.
UIT NICARAGUA.
Blijkens een bericht uil Washington
is de toestand in Nicaragua in de
laatste dagen belangrijk verbeterd.
Het bandsleger heeft een aantal over
winningen op de opstandelingen be
haald en de voornaamste punten zijn
door Amerikaansche zeelieden bezet,
zocdat er geen gevaar meer bestaat
voor de veiligheid der buitenlanders.
VROUWENKIESRECHT IN
AMERIKA.
Blijkens een door den directeur van
het Bureau voor Handel en Arbeid,
samengestelde statistiek, hebben
thans 1.347.000 vrouwen boven 21 jaar-
in de Vereenigde Staten liet stem
recht.
Aan het hoofd der lijst staat Cali-
fornië met 671.386 vrouwen, daarna
komt de slaat Washington met
277.727, vervolgens' Colorado met
213.425, Utah met 83.729, idah met
69.818 en yonnng met 1/8.840. In Sun
Francisco zijn 121.318 vrouwen stein-
go rechugdin Lbs Angeles 108.128, m
Denver 69.357, cn in Seattle 65.990.
Ui.oc-r de 1 346.925 vrouwen, mei het
kiesrecht begiftigd, zijn 6i>4.?84 van
Ainerikaanscnch oorsprong, 333.925
hebben in het buitenlanu geboren
ouders en 327.682 zijn zelf elders ge
boren.
isjAilitiliUliU
HOFBERICHTEN.
Men meldt uit Apeldoorn
Met zekerheid Kunnen wij thans
niededeelen, dat de koninklijke fami
lie a. s. Zaterdag 14 Sejit. per konink
lijken trein van Het Luo naai Sóest-
dijk vertrekt en Maandag van daar
naar Den Haag. Na de opining der
Staten-Generaal wordt weder naar
Soesidijk gereisd, waar de kon. fami
lie tot in nét laatst dezer maand blijft
vertoeven, om daarna naar liet Loo
terug te keeren
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij koninkl. besluit is met ingang
van den datum waarop hij zijné be
trekking zal aanvaarden; benoemd
tot leeraar aan de Middelb. Kol.
heden al heel weinig belangstelling
kon voelen.
En toen Fairfax en zijn verloofde
hem en zulke kleinigheden als hon
derdduizend "pond geheel vergetend,
over belungrjjke zaken zooals eikaars
wenkbrauwen en oogen begonnen te
discussïeeren, kreeg liet uiterlijk van
den Agent werkelijk iets dreigends.
Wuurom zeggen zij het maar
niet liever dadelijk, zoodat er een
eind aan komt? dacht hij wild. Het
moet er toch ten' slotte van komen.
Eindelijk keelt Mrs. Xeave als een
echte vrouw, die voelt dat er een toe
schouwer aanwezig is op.
Maar daar staat Mr. Wise, die
cr heel ongelukkig uitziet, lieveling,
zei ze. Wat is er, Mr. Wise? U mag
niet de eenige zijn, die er vandaag
treurig uitziet.
Justus deed zijn mond open, maar
geen geluid kwam te voorschijn.
En Fairfax, die dadelijk een ernsti
ger uitdrukking op zijn gelaat kreeg,
sprong overeind.
Lieveling, zei hij, ik had Mr.
Wise niet zoolang moeten vergeten,
want ik heb jou een heel belangrijke
vraag te doen. Een heel ernstige
vraag, waarvan ik het antwoord to
taal aan jou overlaat.
Er trok een wolk over het gelaat
van Mrs. Neave.
O, neen, Carl, riep zij uit. Van
daag niet.
Dat doet de deur dicht, dacht
Justus. Ik kan niet tot morgen \vach-:
ten
Vandaag niet, ging de jonge we
duwe voort. Bederf dezen mooien dag
niet door quaesties, hoe ernstig dan
ook. Bovendien kan er niets ernstigs
meer zijn na hetgeen er gebeurd is.
Het is iets wat met bet verleden
in verband slaat, zei Fairfax eenvou-i
dier.
Landbouwschool te Deventer, B, II.
van Ruyven, te Zaltbommel.
Zijn benoemd lot ridder in de orde
van Oranje-NassauB. J. Hulshof,
bnrgemi. der gem. Uorgen-op-Zoom,
en E. li, M. C. Laane, bankier, voorz.
van het hoofdcoinité der tentoonstel
ling van landbouw, tuinbouw en nij
verheid te Bergen op 7ooin, wonen
de aldaar.
Is aan mej. M. A. Henscliel, geb.
in Frankrijk en mej. M. C. Rott,
gel>. in Duitschland, vergunning xer-
Icend tot tiet geven van M. O. en
L. O.
Zijn benoemd: hij de genie, bij den
stuf van het- wapen, tot kapitein, de
le luit. P. J. Stuitje; lot 1ste luit. de
2de luit. jhr. M. J. I. de Jonge van
Ellenieet, beiden van dien staf; bij
het rog. genietroepen, tot kapitein dc
lsto luitenant J. A. Percy, tot 1ste
luitenant, de 2<le luitenant J. A. Iitiy-
laars, J. F. A. Eltch, en A. Eekhoff,
allen van liet korps, eerstgen. adj.
bij tiet korps; bij het res. pers. der
landmacht, bij de genie, bij het 2c
reg. genietroepen, tot res. 1ste luit.
do res. 2e luit. J. Bruce. P. J. G. Ven-
nink, A. M. Kok, J. M. Rongen, A.
Np)tee, L. Vlaanderen, H. Hemmes
en A. Jonas, allen van het korps.
Is gedetacheerd voor den tijd van
5 jarcii bij do cavalerie van het le
ger in Ned-Indië, de 1ste luit. K. W.
baron v. Wassenaar. 2de reg. huza
ren, gedetacheerd bij de rij- en lioef-
samdschool; en gedetacheerd voor
den tijd van 5 jaren bij de cavalerie
hier té lande bij het 2de reg. huzaren
de lste luit. J. It. Swait, van de ca
valerie in Nederlundsch-Indie, thans
gedetacheerd bij de rij- en hotfsimd-
scliopl.
Is kapt. A. G. J. Dumans, lsto rog.
inf. ter zake van tijdelijke ongesteld
heid op non-activiteit gesteld.
De off. van adm. 2e kl. J. Dolk on
luit. tér zee 2e kl. D. J. Baron Van
Lynden, beiden uit Oost-Indiê terug
gekeerd, zijn op iionactiviten ge
steld.
ONDERSCHEIDING.
De Duitsche Keizer heeft Mr. C. C.
Gtii'i'tsema. Commissaris der Ko
ningin in de provincie Groningen,
benoemd tot ridder in de orde van den
Rooden Adelaar 2de klasse.
NADERE BIJZONDERHEDEN over
HET ONGELUK BIJ TIET FORT
VOSSEGAT.
Op last van den auditeur-militair
heeft er een justitieel onderzoek
plaats gehad naar 't ongeluk bij het
fort Vossegat. Tul van militairen, of
ficieren en minderen, die Donderdag
morgen op. het fort aanwezig waren
en de oefeningen met de vlotten ga
de-loggen, zoomede zij, die deel uit
maakten van de bemanning op 't vlot,
ziji. in verband met dat onderzoek ge
hoord. Hun verklaringen zijn op
schrift gesteld. Omtrent het gebeurde
zelf kunnen wij nog niededeelen, dut
een officier en eeii sergeant, die 'op
hét fort naar de manoeuvre van het
vlot stonden te kijken en speciaal met
de leiding'dier oefening waren belast,
pertinent hebbtn verklaard, dat zij
plotseling een «Ier manschappen, die
het vlot voortbuJinden, zagen uitglo-
den, tengevolge 'waarvan in 't vaar
tuig een noolottige beweging kwam
ea liet kantelde
Dc militairen die zich op het vlot
bevonden en gered werden, hebben
verklaard: dat zij plotseling eenig ge
kraak hoorden en toen te water ge
raakten. Dit kraken is ontstaan, door
dat de planken, de onderlinge verbin
dingen van het vlot, waren gespij
kerd en uit elkander werden gerukt,
toen enkele tonnen onder het raam
uitschoten en de steunpunten voor
dut raam dus verdwenen, waardoor
hel verhand van het geheel uileen
werd gerukt.
Inmiddels moi t een proces-verbaal
van 't voorgevallene zijn opgemaakt,
waarin de feilen m de volgorde, waar
in ze voorvielen, nauwkeurig zijn ge
memoreerd. Zoo moeto.a. onderzocht
zijn: allereerst hoe het vlot werd in
elkaar gezet. Dit moet zijn geschied
in den geest van artikel. 124 van het
zakboek van den pionnier. Het raam
werk bestond uit gezaagd hout, zg.
buddings; de verbindingen waren ge
sp herd. Hei vlot had derhalve een
getimmerd raamwerk. Als steunpun-
Laat het dan muar gaan zooals
hel wil, zei Mrs. Neave snel. Laat hel
tot liet verleden bchooren, en vergeet
hot
Ja, vergeet het, dacht Justus knik
kend gelijk dc clown in he circus.
Trachten het te vergeten.
Fairfax schudde zijn hoofd.
Dit kan niet vergeten worden.
Het is een quaeslie die nu en voor
altijd'op' een of andere wijze beslist
moét worden. Jij moot mij helpen, lie
veling.
Mrs. Neave zat rechtop in haar stoel
en maakte een gebaar van toegeven.
Heel goed, zei ze. Wat is het
dan? Maar ik weet zeker, dat het cr
nu niets meer toe doen kan.
Dat kan het ook niet, mompel
de Justus als in een droom.
Carl Fairfax ging vlak bij Mrs.
Neave staan.
Lieveling, zei hij, wij zijn niet
rijk.
Mrs. Neave keek verbaasd op.
Maak je geen zorgen over geld,
zei ze, terwijl Justus toestemmend
knikte. Wij hebben genoeg om. te doen
wat wij wensciien en te leven zooals
w ij gaarne willen. Natuurlijk zijn wij
niet rijk, maar na hetgeen er ge
beurd is willen wij immers niets an
ders dan rustig en vrij van angsten
leven.
Justus knikte.
Juist, dat ben ik volkomen met
je eens. Zoo denk ik er ook over.
Maar er is iets anders. Lieveling, wij
zouden rijk kunnen zijn.
Mrs. Neave keek op.
lloe dan? vroeg zij.
Ik wou wel, dat hij er op een an
dere manier over begonnen was,
dacht de Agent. Ilij schijnt de vrou
wen niet te kennen.
Fairfax wees naar de kleine zwar
te tasch, die niet een plof uit de han-
ten voor het vlot zelf ware* 8 tonnen
aangebracht, waaroverheen het raam
werk gelegd werd. Do draagkracht
var. iedere ton bedraagt 150 K.G.; de
totale draagkracht van het vlot be
droeg alzoo 8 maal 150 KG. of 1200
K.G., wat voldoende werd geacht voor
het vervoeren van 16 personen, ge
kleed in gewone werk kl ceding, onge
wapend en niet bejmkt. AI het mate
riaal bestond uit zéér goed, gaaf hout.
Nadat het vlot was te water ge
bracht. gingen er 13 man op zitten,
terwijl 3 man bleven staan, twee ser
geants en een korporaal. Degenen die
zaten, namen in zittende houding
plaats op dc dwarsliggers van het
raamwerk. Het drietul dat slaan
bleef, kreeg ieder een vaarboom, om
daarmede het vlot voort te duwen.
Dertien mun zaten dus en 3 stonden.
Het vlot ging aan den fortkant van
wal en bereikte, zonder incidenten de
overzijde van de gracht.
Do bemanning kreeg voor het ma-
noeuvreeren aanwijzingen van serge
ant Van der Hucht, die zich op het
fort bevond. Deze heeft den man
schappen op het vlot eenige malen
toegeroepen kalm te blijven zitten.
Hij deed dit, omdat er nu en dan te
veel beweging kwam in liet vlot, wat
b'j deze vaartuigen stipt moet wor
den vermeden. Ook bevonden zich de
luitenants Van Kvcrdingen en Wins
op het fort, van waar zij de oefening
gadesloegen. Nadat nu het vlot aan
de overzijde van de gracht was ge
weest, moest het wederom terug. Het
was op dien terugtocht dat plotse
ling eenige tonnen onder liet raarn
uitschoten, tengevolge waarvan de
menschen te water geraakten, die lui
de om hulp riepen. Dadelijk schoten
officieren en minderen toe. die aan
stonds te water sjirongen om te red
den. Geleidelijk werden 10 man op-
gevischt en binnengebracht in het
fort; twee waren bewusteloos, doch
werden bijgebracht. Naar het militair
hospitaal was intusschen getelefo
neerd om geneeskundige hulp, even-
zoo naar do politie. Door den om
vang van de ramp was het niet doen
lijk onmiddellijk te overzien of alle
opvarenden van het vlot reeds waren
opgehaald. Men ging daarom aan
stonds aan het duiken, doch zonder
resultaat; het koude weer en de ab-
normaal-lage temperatuur van het
water droegen er het hunne toe bij
om de redding te bemoeilijken. Men
is daarom met het duiken opgehou
den en vervolgens gaan dreggen. Dit
dreggen geschiedde mct_beiiutp van
vlotten en schuiten. Inmiddels was
geconstateerd, dat 6 mun werden ver
mist; van deze zes werd de eerste te
10.3U opgehaald, de laatste te 12 30.
Bij de drie eerste drenkelingen werd
nog gejirobeerd de levensgeesten op
le wekken met behulp van zuurstof
apparaten, doch het mocht niet meer
gelukken; bij de laatste 3 zijn die
maatregelen niet meer genomen, om
dat dr. Wolffensperger, militair arts,
deze pogingen overbodig achtte.
De oefening met de vlotten had
plaats onder commando van kapitein
li. J. Duelz, de luitenant 11. W. Schuk
king was hem toegevoegd, terwijl als
ploeg-cómmahdant fungeerde de ser
geant Van der Tlucht.
Bij hel bemannen van het vlot moet
nog.door twee officieren aan den ser
geant Van der Hucht, die deze be
manning regelde, gevraagd zijn, hoe
veel manschappen op tiet vlot kónden
worden toegelaten. Hiernaar werd
0.-1x1. geïnformeerd door de officie
ren Van E verdingen- en Wins. Aan
beide officieren is door den sergeant
geantwoord: twee man per ton.
Dit is wel het voornaamste van
tietgeen officieel moet zijn gerappor
teerd. De auditeur-militair zal nu
hebben uit te maken, in hoeverre van
schuld of nalatigheid bij dit onge
luk is sprake geweest.
(U. D)
SLECHTS 2 KONDEN ZWEMMEN...
Men schrijft aan de „N. R. Ct,"
Deze woorden vielen mij op bij het
lezen van oen bericht over het ongeval
te Utrecht, waarbij 6 miliciens liet
lev en liet an.
Slechts 2 van do zestien waren in
staat zichzelf te redden
Men laat 16 miliciens op een wankel
vlot werkzaamheden verriqjiten, zon
der zich te bekommeren om het feit.
of deze jongelieden al of niet het
zwennnen verstaan!
Zoo ooit dan blijkt wel uit deze
treurige gebeurtenis, dat men bij bet
leger meer zorg aan het zwemmen
moet wijden. Men eisclie van elkori
milicien', die deze nuttige kunst niet
verstaat, dat hij het zwemmen in zijn
diensttijd Leere.
Elk regiment tiebbe zijn vasté mi
litaire 'zwem-i nstructeuré.
den van Justus viel.
In die tasch zit, zei hij, naar
mij verteld is. bijna honderdduizend
pond. Het vermogen dat de oude
Wedderburn mij naliet.
O! De oogen van Mrs. Neave
dwaalden naar de tasch, die Justus
zich niet dc moeite gegeven had op
te rapen, ofschoon zijn oogen er op
gevestigd blevc-n. Honderd duizend
pond. Wat een akelige hoop geld.
Ik mag die jonge vrouw .toch
niet zoo graag lijden, dacht Justus.
Zij schijnt mij toe inhulig te zijn,
zooals alle leden van haai sekse.
liet is in bezit van Mr. Wise ge
komen, ging Fairfax voort, en hij
heeft het mij gebracht, omdat aan
mi| de nalatenschap was toebe
deeld Ik weigerde het eerst, en toen
bedacht Ik, dat ik er jou liever over
moest raadplegen. Wat zeg je er van?
Zal ik het houden of niet.'
Mrs. Neave dacht een poosje na.
Toen keek zij op.
Als jij het niet aanneemt, zou
den er dan bloedverwanten van Mr
Wedderburn zijn, vroeg zij, aan wie-
het geld zou komen?
Fairfax schudde zijn hoofd.
Geen enkele, geloof ik, zei hij.
Dat heeft hij in zijn testament ge
zegd.
Aan wien zou het dan komen?
vroeg Mrs. Neave.
Aan den Koning, denk ik, ant
woordde de Fairfax.
De koning! Maar hij heeft er
geen behoefte aan, zei Mrs. Neave.
Heeiemaal niet, mompelde Jus
tus. Hij zou er niet armer of rijker
door worden.
Mrs. Neave keek weer op.
Heb jij lust om het te nemen,
Carl? vroeg zij.
Fairfax schudde zijn hoofd.
Neen, zei hij.
Onze Lachhoek
EEN KLEIN LEVENTJE.
Tommie, zelde de moedor,
ga grootmoeder een beetje opvroolij-
kon, zij gevoelt zich zoo naar en on
prettig.
Ja, moeder, zeide Toimnie.
Hij ging naar dc kamer.
Na eenige minuten zocht Tom mie
zijn moeder geheel ontroostbaar
weer op.
Moeder, sprak hij. ik zou
graag willen, maar ik kan het niet,
grootmoeder is er slechter van go-
worden.
Wat heb je dan zoo al aan haar
verteld, lieveling vroeg de moe-
dar.
Wel, ik vroe« haar, of zij solda
ten bij een begrafenis mooi vond
Een leger, dat zwemmen kan, lijkt
mij in ons waterrijke land van groo-
tere weerbaarheid. Droevige ongtwal
len als dat te Utrecht zullen zich niet
meer horhalen.
BROEDERSCHAP VAN COMMIE
ZEN BIJ DE H. S. M.
Ter voorbereiding van de algemeo
no vergadering van de Broederschap
van commiezen in dienst bij de IT.
S. M. die Zondag te Zaandam
word gehouden, hud Zaterdagavond
in café Suisse aldaar de begroetings-
uvond plaats, die een feestelijk ka
rakter droeg.
Vooraf waren de loden door het
muziekkorps van het spoorwegsta
tion afgehaald.
Nadat allen in de versierde zaal
waren vergaderd, werden de aanwe
zigen welkom geheeten door den ver
tegenwoordiger der afdeeling Zaan
dam, don heer J. G. van Eijken.
Hierna word liet woord gevoerd
door don Voorzitter van het hoofd
bestuur, den heer D. J. A. Binnen
dijk, die in het kort 't doel van de
Broederschap waarbij thans reeds
70 der comm., in dienst bij de U.S.
M., te zamen 770 comm. uiteenzette,
daarbij wijzende op hetgeen ten ge
volge van den arbeid van den bond
reeds werd verkregen, getuige do
betere pensioenregeling die tot stand
kwam en waarvoor dank werd ge
bracht aan de directie en aan den
Minister van Waterstaat, den heer
Regout.
Nog werd het woord gevoerd door
den burgemeester van Zaandam, jhr
mr. Elias.
Door den heer R. G. Rijkens, wet
houder van Onderwijs te Amersfoort
werd een rede gehouden met het on
derwerp „Het Vakvereenigin galeven
in liet algemeen en de neutrale vak-
vereeniging in het bijzonder".
Hel verdere gedeelte van den
avond was gewijd aan ontspanning.
DE ZAAK VROONS.
Men meldt aan de N. Ct.
Er bestaat thans zekerheid, dat
aan H. P. Vroons, den 20 jaar gele
den door een dwaling der autoritei
ten ontslagen werkman der Marine
werf te Amsterdam, een wekelijkscha
uitkeering yan f 12 zal worden toe
gekend, terwijl, in geval van zijn
overlijden, ook voor zijn weduwe
wordt gezorgd. Op de jongste jaar
lij ksche audiëntie te Amsterdam,
werd V. in de gelegenheid gesteld
zijn zaak uitvoerig aan H. M. do Ko
ningin uiteen ie zetten. En de thans
genomen maatregel, is klaarblijke
lijk aan de persoonlijke bemoeiingen
van II. M. te danken.
HET SPOORWEGONGELUK BIJ
AXF.L.
Betreffende het Donderdagavond bij
Axel voorgekomen spoorwegongeluk,
waarbij een stoker gedood en een ma
chinist ernstig gewond werd, meld!
men nader, dat de marechaussee een
uitgebreid onderzoek is opgedragen,
daar men aanneemt, dat er schuld
voor dit ongeluk bestaat.
Zie vervolg Binnenland op pagina
3. Tweede Blad.
Mrs. Neave glimlachte.
Zijn niet al je moeilijkheden bo-
gonncn met dit geld? zei de jonge
weduwe.
Was het niet op denzelfden dag
waarop die oude man dit testament
maakte, dat dat vreeselijke ongeluk
gebeurde? Beri je niet voortdurend in
vreeselijke moeilijkheden geweest,
sinds dat geld je eigendom is gowor-
den tot op lieden, nu het, als ik goed
begrijp, in bezit van Mr. Wise is ge
komen, ben je niet in afschuwelijke
moeilijkheden, mot gevaar voor je le
ven, in de gevangenis gekomen en
van mij gescheiden?
Fairfax knikte
Ja, zei hij. Ik zou dat geld icde-
ren dag van mijn leven haten.
Mrs. Neave glimlachte.
Waarom zou je het dan Mr.
Wise niet laten behouden? zei ze.
Justus stond daar met knikkende
knieën.
Ik ben geen lid van de vrouwen
beweging, dacht hij, maar van mor
gei. af zat ik het worden. Vrouwen
steken in logische redeneering boven
ons uit.
Fairfax lachte.
Wel, dat zal mij een flinke som
geld uitsparen, zei hij, die ik voor
Mr. Wise bestemd had. Mr. Wise, u
moet het mij vergeven en dit versma
de fortuin daarvoor in de plaats ne
men. Natuurlijk moet u ons al
tijd op de hoogte houden waar u is
en hoe u het maakt. Wij zullen u al
tijd als onzen besten vriend blijven
beschouwen.
Daar sluit ik mij geheel bij aan,
zei Mrs. Neave, haar hand uitstekend.
Ik dank u, zei Justus Wise.
En hij ging heen.
EINDE.
