ft
voudig «lol op, actrice te worden I Ik
heb Chucüe er naar gevraagdu
weet wel. Charlie van hiernaast. Die
is ecu poos bij een rei zon don troep in
Amerika geweest. Hij zegt, dat 't non
sens iamaar natuurlijk, als iemand
niet spelen kan en geen trok in wer
ken heeft, maar enkel zijn knappe ge
zicht.... want dat heeft hij...
Zij sprak die woorden met onverho»
Ion minachting.
Dus Evelyn was 't niet. Dan schoot
enkel Bunty over.
Ik beloofde inijn op 't toonecl ver
liefde nicht, dat ik informaties zou
inwinnen en zien, of ik haar wen-
schen kon vervullen en toen met
1 ooden schoon6*. ging jk Bunty zoe
ken.
Zij was niet in huis maar ik vond
haar zitten boven op den tuinmuur,
ceti appel etend en pratend met
Charlie.
Zij lachten allebei heel hartelijk,
maar toen ik er bij kwam, verflauwde
het gesprek. Charlie had niet \crge-
t li, dat ik eens hem mijn huis verbo
den had. Hij gleed af naar do andere
zijde van den muur en liet enkel een
akeiigen sigarettondamp achter.
Bunty wierp het klokhuis van een
appel in ceil luurierboschje en riep
mij 10e
Oom Dickie, ben je ooit verliefd
geweest
Ik voelde mij, of iemand mij een
stock :n 't hart had gegeven. Ik had
mij-zelf al trachten te overreden, dat
ik mij noodeloos ongerust maakte
dal er mogelijk een heel aannemelijke
verklaring was voor dat zwevende
been over den muur maar al dio
hoop verdween met de woorden: „Oom
Dickie, ben je ooit verliefd geweest
Geen van het viertal, dat^mij zoo
familiaar .Dickie" durfde noemen, 't
Was nog een restant van den kinder
kamer! ijd.
Ik wachtte een moment met ant
woorden op haar vraag toen zei ik
vriendelijk
.la, Bunty, eens 1
Bunty's vreemde wijze oogen zagen
mij onderzoekend aan.
- En is zij gestorven
Ja. Bunty. Zij is gestorven....
maar ze trouwde eerst met een an
der... iemand, van vvien zij meer hield
dan van mij 1
Hoe dom meende Bunty. Ver
beeld je, van iemand meer houden dun
i u I
lk glimlachte.
Ja, ik vond dat zelf toen ook heel
dwaas. Maar... zij deed 't toch.
Bunty steunde de ellebogen op haar
knieën en staarde vóór zich uit i:
donkere groen.
Als i k ooit verliefd word, zei ze
vol overtuiging, zal hij zijn zooals
u.... precies zoo Als u mijn oom niet
.was, had ik u al lang getrouwd 1
A l s je verliefd wordt, Bunty
vroeg ik met nadruk.
Ja, 't is nog zoo ver niet... nog in
geen eeuw. Maar als 't gebeurt...
Als 't gebeurt, zei ik, baar ernstig
gezichtje opheffend tot 't mijne, dan
hoop ik, dat 't de allerbeste man van
de wereld zal zijn, Bunty I
Zij streek haar zucht© wang tegen
de mijne.
Dut kan hij niet zijn... want er
Is maar één allerbeste man op de we
reld e'n dat is mijn oompjo 1
Dus, Bunty was 't ook niet daar
van was ik zeker. Entenzij een
van do andere drie mij handig bedro
gen had de heele zaak was.een in
beelding van mij geweest, een droom,
begon ik te denken, 't Was warm ge
weest in den tuin en ik had gedut.
Ik was 't heele incident bijna ver
geten, toen ik de verklaring kreeg op
eon voor mij niet bepaald aangename
manier.
Mijn vriend Copland had gedineerd
eu toen wij in den tuin de koffie ge
bruikten, zei hij eensklaps
Je weet zeker, dat de jonge Char
lie van hiernaast morgen naar Cana
da vertrekt
Er volgde eoa oogenblïk stilt©. Nie
mand sprak.
Ja, vervolgde Copland, morgen
gaat hij oude zeil. Zijn vader vertel
de 't mij. Hij ze» ,,De jongen kan 't
liei in Engeland niet uithouden." Ik
Jacht zoo bij me-zelf misschien is er
vel een andere reden. Ik hoorde er
ran pruten, dat hij liep om een meisje
hier in do buurt, maar wie 't was,
weet ik niet. 11 elk geval, hij gaat nu
weg.
't Is 't beste, wat hij kan doen,
tei Judith kalm; maar geen der ande
ren gaf verder commentaar.
Ik kon dien nacht slecht slapen. Ik
lag wakker, luisterend naar den wind
in de boomen en denkend aan 't been
van Charlie ove* den muur. Al lachte
't mij niet toe. hem als aaugetrouwden
neef te kr ijgen, ik had toch medelijden
met don armen jongen met zijn ver
waarloosde jeugd en eenzame jonge
lingsjaren en ik nam mij voor, li^ra
morgen tc vragen om afscheid te ko
men nemen, eer hij vertrok dan zou
den wij een flesch champagne open
trokken en licrn een gelukkige reis
wensehen.
Doch mijn vriendschappelijke voor
nemens kwamen te laatwant 's mor
geus aan het ontbijt vond ik een
brief zonder postmerk en boven was
een onbeslapcn bed...
..Lieve Oom Vergeef mij, wat ik ga
doen, maar ik kan niet anders. Ik
ben weggeloopea met Charliewij la
ten ons vanmorgen te Londen trou
wen, eer wij aan boord gaan Hij
vroeg mij een poos geleden ten huwe
lijk. maar ik weigerde, omdat de men
schel) lcelijke dingen van hem vei tel
den. Maar gisteravond, toeu meneer
Copland ons vertelde, dat hij weg
ging, voelde ik, dut mijn liefde ster-
ker was dan mija tiots. Alleen voel ik
mij ongelukkig, omdat ik weet, dat ik
u heb misleid Maar toen u met mij
over hem sprak, op dien namiddag
herinnert ge u had ik hem afge
weken dus ik dacht, dat 't niet noo-
dig rr"ö.-, ervan té vertollen. IliJ
heeft mij echt lief, en ik hem, on
danks al wat er is gebeurd 't is nooit
te laat voor iett and om te toonea, wat
hij in de wereld kan worden, en ik heb
groot vertrouwen in Charlie... Ik bid
u. vergeef mij...
Steeds uw liefhebbend© nicht..."
Kunt u raden, wie van mijn vierspan
de eerste was, die ons huis verliet, om
haar geluk t« zoeken bij Charlie van
over den muur?... ~t Was Judith, de
voorzichtige, ernstige Judith, en die
nu haar liefde eu haar moed met bei
de handen greep en de wereld braveer
de met een man, die geen andere aan
beveling had 'dan zijn knappe gezicht
en zijn liefde voor haar.
En zij had er nooit berouw van,
want 't is nu twee jaar geleden, en
.de vorige week kreeg ik een foto van
Charlie's farm in Canada, met Char
lie op den voorgrond, zijn kleinen zoon
op den schouder en Judith lachend
aan zijn zijde.
Ik begrijp niet, hoe zij het durfde
ondernemen zeiden do beide oudere
zustars.
Maar Bunty ze» niets.
(Prov. Gr. Crt.)
Alle» met mate.
Simon was een trouwe dikzak van
een knecht, die zich altijd eerlijk
braaf betoond had. Eens echter had
hij zich laten verleiden van den
rechten weg af te wijken, maar hij
werd er op een grappige wijze voor
gestraft
Na een ziekte, die van niet veel
beteekenis was geweest, en weinig
sporen had achtergelaten, kon Si
mon des nachts den slaap maar niet
vatten. Eindelijk raadpleegde hij er
een dokter over en deze schreef hem
een slaapdrank voor.
Reeds don eerstvolgenden nacht
deed het drankje allerkostelijkst zijn
werking; de slapelooslieid was ge
weken en Simon snorkte als een os,
wel acht of tien uren aan één stuk
Hij droomde dien naclit van allerlei
moois; hij was edelman, millionair,
minister, en weet ik wat al!
Jongens! wat een voortreffelijke
medicijn! Allervoortreffelijkst hoor!
zei Simon bij zichzelf, terwijl hij zich
den slaap uit de oogen wreef. Jam
mer maar, dat zoo'n flesclije vijftien
stuivers kost, anders nam ik er el-
ken avond een.
De volgende nachten ging het even
wel lang zoo goed niet. Den tweeden,
al dadelijk kon hij geen oog dicht
doen, hoewel hij toch het overschot
van den merkwaardigen drank inge-
zwolgen had.
Nu is het een gewoon geval, dat
als een zieke pijn gevoelt of zich ver-
voelt, een slechte spijsvertering heeft
of niet goed slapen kan, hij er meest
al de schuld van geeft aan den ge
neesheer, die door hem is geraad
pleegd. Dat is wel heel onbillijk en
even gek alsof men een boer de
schuld er van gaf dat door slecht
;r en aanhoudende regens zijn
oogst mislukte, maar 't is nu een
maal vrij algemeen zoo, en of men er
al tegen to keer gaat, liet helpt niet.
Vergeefs draaide Simon zich van
do 'linker op de rechterzij, lag nu
eens op zijn buik, dan weer op zijn
rug; Morpheus slak eenvoudig den
draak met hem en gunde hem zelfs
niet, dat hij, al was het ook maar
voor een paar minuutjes, een uiltje
knapte. Zoo n duivelsch© dokter!
bromde de paliént telkens vol onge
duld. Zoo n schobbejak van een apo
theker! Die twee dutten nu stellig dat
het een aard heeft. O, o, wat een el
lende!
Eindelijk kon Simon het van ver
veling en ergernis niet uithouden; hIj
stak een kaars op en ging overeind
zitten. Je hadt hein eens moeten zien
met zijn zuur, benepen gezicht, zijn
gebaldo vuisten, zijn strakken blik;
je zoudt gezegd hebben: De kerel zit
stellig over eon moord of ander© gru
weldaad te peinzen.
Toch was hel geen schelmstuk dat
zijn gedachten bezighield, maar een
voudig een dwaasheid.
Ja, ik begrijp het wel, mompelde
Simon al tandenknarsend, de dokter
heeft me don eersten nacht laten
slapen, om me te verlekkeren. Die
drankjesknoeier heeft me enkel zoo'n
klein fleschje klaar gemaakt om ge
legenheid te hebben er me ngg meer
aan te smeren, dat is zoo zAléir als
tweemaal twee vier. Maar wacht,
morgen zal ik die lui het gras voor
de voeten wegmaaien.
Den volgenden dag ging Simon ook
werkelijk naar de apotheek en ver
zocht er opnieuw een drankje van
hetzelfde.
Wel, vriend, heb je er goed van
kunnen slapen? vroeg de apotheken
met een belangstellend gezicht.
O ja, zeker, zeker! antwoordde
de knecht en trachtte onder een ge
dwongen glimlach zijn eigenlijke be
doelingen te verborgen.
Het recept gaf. in verbinding met
een kalmeerend middeltje zes of acht
gram morphine aan. Nu behoort
morphine tot die geneesmiddelen, die
slechts in klein© hoeveelheid, ge
bruikt mogen worden en waarmee
men voorzichtig dient te zijn.
De apotheker ging aan het afwe
gen, aan het meten en mengen van
de verschillende voorgeschreven in
grediënten, en terwijl hij daar druk
mee bezig was, trad er een klant den
winkel binnen, die voor een dubbeltje
zalf verlangde.
Voor twee stuivers zalf alsje
blieft. meneer; maar wat gauw, wunt
ik heb erg veel haast.
Zoodra ik meneer hier gehol
pen heb, zal ik u onmiddellijk bedie
nen, jongmensch.
Ja, maar ik heb zooveel zoo
vreeselijk veel haast!
De apotheker gromde wat bi] zich
zelf. Het drankje was nog niet ge
kurkt en het is bekend, dat die hoe
ren daar heel wat omslag mee ma
ken; eerst een mooi glad kurk je, dan
een wit papiertje en nog eens een
gekleurd dito er over heen en dan
keurig geplooid, met een eindje rood
bindgaren vastgestrikt, en netjes als
een roset geknipt, verder een etiket
enz.
Och, help dien jongenheer maar
eerst, zei Simon met een spotachtagen
trek op zijn gezicht, do© het maar ge
rust, ik heb zoo'n verbazende haast
niet.
Do apotheker verwijderde zich
oogenblik, om In den achterwinkel
zalf te gaan halen. Met bevende hand
greep Simon haastig de flesch met
morphine en wierp ln 't voor hem
bestemde drankje twee-, driemaal
zooveel dan de voorgeschreven dosis.
Ha! dacht hij; de hoeren denken
me op sleeptouw te nemen; neen,
npothekertje, dat zal miis wezen.
Heel veel hoop ik niet van jo to slik
ken. En flap, daar ging liefde flesch
in.
Toen de apotheker terugkwam mot
zijn dubbeltje zalf, zat Simon dood
leuk op een stoel rond te kijken, en
scheen met het moeste geduld te
wachten tot zijn drankje klaar zou
zijn. Zoodra de zalf afgegeven en be
taald was, werd het fleschje weer
onder handen genomen, gekurkt,
enz. en eindelijk betaald on meego
nomen. Dienzelfden avond gebruik
te do ongelukkige Sinion het geheel
op.
Nu mismaakt niets het gelaat van
een mensoh meer dan do slaapver
wekkende geneesmiddelen. Zoo'n
kunstmatige slaap heeft dikwijls veel
overeenkomst met den dood De oo
gen zakken weg in de kassen, de ge
laatstrekken worden strak, do huid
bleek en koud. In vele opzichten
komt zoo'n kunstmatige slaap over
een mot de nachtmerrie; Inwendig is
ontwaking reeds Ingetreden, terwijl
voor het uiterlijk do slaap nog voort
duurt; het geheele lichaam wordt er
door verdoofd, en blijft roerloos en
gevoelloos liggen.
Den volgenden morgen om acht
uur was Simon nog niet wakker. Een
kameraad van hem trad zijn kamer
binnen.
Héla, Simon, wakker; ouwe jon-
genl
Er volgde geen antwoord.
Wat drommel, slaap je zóó vast,
kameraad? en metoen pakte hij Si
mon bij den aim en schudde hem
eens flink, maar het hielp niets;
zoodra hij don arm losliet, yiel die
machteloos neer.
Wel verdraaid, je zoudt zeggen,
dat hij dood wasl Hij betastte met
zijn hand het gelaat en vond dit ijs
koud.
Hij is werkelijk dood, zoo be
sloot hij," en Simon's vriend haastte
zich naar de keuken om er hot droe
vig ongeval te vertellen.
De nieuwsgierigen stroomden nu
toe, en Simon, dio alles hoorde zon
der dat hij in staat was eenig toe
ken van leven te geven, kon zich
vtergaslen .aan een vreemdsoortige
lijkrede.
llij heeft zich stellig vergiftigd,
zei er een; zeker de een of andere
dwaasheid begaan; het was ook
zoo'n domme lobbes van- een kerel!
't Stond met hem niet al te best,
heb ik wel eens gehoord. Naar den
schijn was hij doodbedaard; eigen
lijk een beetje saai; maar hij moet
ze achter de mouvv gehad hebben.
't Was een domkop!
Een uilskuiken!
Is er al om een dokter gezon
den? Het dient toch ook bij-don po
li tie-counnidssuris aangegeven te
wordan.
D© dokter kwam. Illj begreep al
spoedig, dat hij enkel te doen had
met een geval van overmatig mor-
phine-gebruik. Hij liet koffie bren
gen, goot di© bij klein© teugjes in Si
mon's mond, waarop de man weldra
de oogen opende en de omstanders
nog onnoozeler aankeek dan anders.
Komaan, komaan! riep do dok
ter hem toe, word eens wakker, strek
je loden eens flink uit.
O, meneer de doktor, meneer
de dokter!
Je hebt te veel morphine geno
men, vriend.
Te veel genomen, ja helaas!
Weet u dat?
Wel te duivekater, of ik dat weet
En heeft da apotheker het ook
gemerkt? Ach. zeg hem toch dat ik
alia3 betalen wil.
Laat de apotheker maar rusten,
mijn jongen, dio heeft er niets me©
maken.
O ja wel, dokter, want ik heb
het weggenomen zonder er hem voor
te betalen, 't Was toch van hem.
Men begreep niet wat hij eigenlijk
bedoelde, maar Simon gaf er nade
ren uitleg van en bekende zijn klei
nen diefstal.
Ach, ik smeek u, klaag me toch
niet aan,-"beste dokter; ik beloof u dat
ik net zoo lang uw patiënt zal blij
ven als u 't verkiest.
Wees maai- gerust, mijn goede
vriend, antwoordde d© dokter. Maar
zorg er in het vervolg voor, dat je
van eens anders goed Afblijft, voor
al als liet de waren van een apothe
ker zijn.
HOTELS OP WIELEN.
Beschaving en ontwikkeling gaan
hand in hand met dc overwinning
van do afstanden en de winst aan
snelheid Ja, men kan zeggen, dat de
eerste door de laatste worden be-
hcerscht. Hoe dichter de verschillen
de plaatsen van menschel ij ke werk
zaamheid bij elkander worden ge
bracht. des te meer kan er worden
verricht zonder een vermeerdering
van de inspanning. De telegraaf, do
telefoon en de spoorwegen zijn daar
om de belangrijkste factoren gewor
den van den vooruitgang.
De snelheid van de verbindingen Is
echter al lang niet meer voldoende
de mensch wü ook op aangename en
gemakkelijke manier worden ver
voerd en hij wil in staat worden ge»
[steld, om don op reis doorgebrachten
tijd nuttig te besteden. Rekening hou
dend met die eischen, hebben de Amo
rikaansche spoorwegen reeds sedert
jaren hun best gedaan, tusschen de
middelpunten van verkeer treinen te
laten loopon, die den afstand snel af
leggen en den reizigers de gelegen
heid gegeven, onderweg zaken te
doen, dio het met een verplaatsing
noodzakelijk gepaard gaande tijdver
lies tot een minimum beperken.
D© bekendste onder- die treinen
zijn dc Congressional Express, die
tusschen New-York en Washington
loopt, de Twintigste-eeuw-cxpress,
die van New-York naar Chicago gaat
en do Pennsylvania-Special, die de
zelfde route berijdt. Die treinen zijn
niet alleen voorzien van alle denkba
re wceldo, maar geven den zakenman
ook gelegojihcid, onderweg allerlei af
te doen en den reistijd tc benutten.
New-York en Chicago zijn de beide
grootste handelscentra van het land,
en onophoudelijk doet zich de nood
zakelijkheid voor de bewoners van
beide steden voor, van gedachten te
wisselen. De telefoon is niet voldoen
de, omdat die eer» gesprek onder vier
oogen niet volkomen kan vervangen
en het overvloedig gebruik ook groote
kosten meebrengt. Het streven van dè
spoorwegen, dc beide steden zoo dicht
mogelijk bij elkaar te brengen, zoo
dat de zakenmcnscken bijna zonder
tijdverlies bij elkaar kunnen komen,
is eindelijk met suces bekroond.
Zoo legt dc bovengenoemde specia
le trein van den Pennsylvania-spoor-
weg het ongeveer 1600 kilometer lan
ge eind in 17 uren af. Hij verlaat
New-York om vier uren in den na
middag en komt den volgenden voor
middag om negen uur in Chicago
aan. De New-Yorker kan dus aan het
eind van zijn kantoortijd in den trein
stappen en arriveert in Chicago aan
het begin van den nieuwen kantoor
tijd. Daar heeft hij vijf uren den tijd.
om belangrijke zaken af te doen,
want om drie uren kan hij weer naar
New-York terugkeeren, waar hij den
volgenden voormiddag even vóór tie
nen aankomt. Ilij verliest dus door 'n
reis naar Chicago slechts één dag, die
geen eigenlijk verlies is, daar h-ij
hem heeft benut voor de afwikkeling
van zaken. Buitendien staan in den
trein de middelen te zijner beschik
king, om alles te doen, wat hij thuis
moest verzuimen.
Wij willen aannemen, dat hij na
eer, dag van inspannend werken ln
den trein stapt. Ilij is moe, verhit en
stoffig. Dadelijk, als de trein het sta
tion heeft verlaten, gaat hij naar de
badkamer en veroorlooft zich de weel
de van een warm bad, waarna hij
zich onder de koude douche plaatst.
Nu kan hij schoon linnengoed aan
trekken, dat hij in zijn handkoffer
heeft meegebracht, gaat in het kap-
lokaal en laat zich scheren. Het bad
heeft hom eetlust gegeven, en hij gaat
in den restaura tie wagen, om te dinee-
ren, zoo goed, als hij maar ln eenig
New-Yorksch hotel kan doen. Na het
eten rookt hij bij mooi weer zijn si
gaar op het achterste balkon en ziet
er dalen en bergen, rivieren, wouden
en steden voorbij vliegen, terwijl de
gcmakkelijken stoel zich behaaglijk
kan uitstrekken. Misschien treft hij
een paar konnissen en gaat rnct hen
een kaartje leggen. Een druk op het
knopje van de elcptrische bel is vol-
doendo, om den negerbediende kaar
ten tc laten brengen en een tafeltje,
dat aan de wanden in den vloer
wordt vastgezet. Nog een druk op liet
kropje, en een dienende geest brengt
dranken of sigaren. Vindt men geen
aai'sluiting, dan kan men zich lec
tuur halen uit de treinbibliotbeek, die
de meeste nieuwe romans en zoo goed
als alle tijdschriften van eenige be
teekenis bevat.
Misschien heeft de reiziger geen tijd
voor zijn genoegen, maar moet brie
ven over zaken beantwoorden, die hij
heeft .meegebracht. In dat geval vindt
hij. in een van de waggons een steno
graaf, dien hij kosteloos iets mag op
dragen, en wien hij zijn brieven
dicteert. Terwijl de stenograaf de
brieven op het papier van de firma
schrijft met de schrijfmachine of op
het sierlijke briefpapier, dat de trein-
direclie kosteloos levert, kan de reizi
ger zoolang in het café zich gaan ver-
poozen, om daarna zijn brieven te
onderteekenen, van een beambte de
postzegels, die hij noodig heeft, te
koopen, en de postzaken aan den con
ducteur tor hand te stellen, die er
voor zorgt, dat ze aan het eerstvol
gend station den daar wachtenden
brievenbesteller worden ter hand ge
steld. Als een beursman zulk een reis
doet, dan behoeft hij niet to vreezen,
dat hem iets zal ontgaan van de za
ken, die hem bijzonder interessecren,
want aan ieder station worden aan
de passagiers de door de telegraaf
nagezonden laatste koersberichten
Overgereikt.
Nu is het avond geworden. De
zwarte bedienden hebben de zitplaat
sen in bedden veranderd, en wie naar
den slaap verlangt, begeeft zich ter
ruste. Spoedig heerscht diepe stilte in
de waggons, alleen afgebroken door
hel geratel van de wielen en het ge
stamp van de locomotief. Zacht
schuift de neger door de smalle gang,
die de slaapplaatsen van elkaar
scheidt, en zamelt de schoenen en
laarzen in, om ze in den nacht te
doen glanzen, want al worden in
Amerikaansche hotels de schoenen
der gasten niet gepoetst, in de trei
nen gebeurt dit wel.
Wie niet kan of wil slapen, mag in
het café of in den rookwagen blijven,
om te mijmeren of zich met gelijkge
zinden te onderhouden. Den volgen
den morgen ontwaakt de gelukkige,
die in een snellen trein kan slapen,
frisch en opgewekt Wie dat niet kan
en een meer of minder slapeloozen
nacht heeft doorgebracht, vindt een
welkome verkwikking in het koude
bad, dat to zijner beschikking is. Na
gemaakt toilet vindt hij in den res
taura tie-waggon het ontbijt gereed en
dan resten hem nog een paar uurtjes,
om zaken af te doen of zich op de ko
mende gesprekken voor te bereiden.
Maar niet enkel voor mannen van
zaken zijn die treinen bijzonder ge
schikt. natuurlijk is er een apart da
messalon aanwezig, en in den restau
ratie-wagen worden tafeltjes voor
alleen-reizende dames gereserveerd.
De uitrusting ©n inrichting van de
treinen vertoon en groote weelde, en
men kan gerust zeggen, dat ze dc
grenzen van het bereikbare welhaast
zullen hebben bereikt.
C,De Aarde en haar Volken".)
INVLOED VAN ONWEER OP MELK.
Het Is een algemeen erkend feit,
dat bij ©en onweer melk zooveel snel
Ier zuur word! dan gewoonlijk. Dat
dit verschijnsel juist bij bet onweer
optreedt, is aanleiding geworden, dat
men het in verband braclit met de
electriciteit der lucht. Anderen echter
dachten meer aan den invloed der
verhoogd© temperatuur en aan den
verhoogden vochtigheidsgraad der
lucht.
Evenwelop onweervrij© warme
zomerdagen kan de vochtigheids
graad der lucht evengoed hoog zij n
als op die, waarop een onweer los
barst, en toch heeft men dan niet zoo
over zure melk te klagen als in het
laatste geval. Blijkbaar zijn er dus
nog andere factoren in het spel.
Hot ,,Nod. Tijdschrift voor Melk
hygiëne" deelt in verband hiermede
het volgende mee
Trillat, verbonden aan liet instituut
asteur te Parijs, meent er in ge
slaagd te zijn dio factoren te ontdek
ken ©n gelooft zelfs vastgesteld to
ihehben, dat die factoren de hoofdmo
menten vormen voor liet zuur worden
der melk.
Allereerst heeft hij talrijke mon
sters melk aan den invloed van ge-
eleetnseerde lucht onderworpen en do
melk toen vergeleken met anders
monsters derzelfde melk, die in ge-
wone lucht met dezelfde temperatuur
en vochtigheidsgraad vertoefd had
den. Voorts nam hij proéven met
ozon, ammoniak, salpeterzure dam
pen en oxydeerend© gassen, altemaal
sloffen, welk© bij onweer tengevolge
der eièctrische ontlading zich kun
nen vormen.
Uit al deze gedurende meerdere
maanden voortgezette proeven bleek
niets van een versnelde stremming of
zuur-worden der melk integendeel,
de invloed, dien men als er inder
daad van eenigen invloed sprake zijn
kan aan de vrijgekomen gassen kou
toeschrijven, was juist tegengesteld
ze vertraagden het zuur-worden voel
eer.
Trillat zocht do oplossing toen in
©en andore richting. Hij had opge
merkt, dat buitengewoon kleine hoe
veelheden roltingsgassen de ontwik
keling van melkzuurbacteriën zeer
begunstigen. Hij ging na, welke fac
toren het vrij-komen van zoodanige
gassen in de hand zodïien kunnen
werken, en dacht allereerst aan ver
minderden luchtdruk. Trouwens, het
is algemeen bekend, dat een verlaag
de atmosferische druk het vrijkomen
van in den aardbodem, het water,
enz., opgesloten gassen bevordert. Zoo
is het ieder wel eens opgevallen, dat
tijdens een onweer bijzonder sterke
geuren optredenals de barometer
daalt, riekt het water vischachtig
riolen en privaten stinken buitenge
meen, welk verschijnsel terecht het
volk de conclusie doed trekken, dat
er in dat geval slecht weer in aan
tocht is.
Dit overwegende, ging Trillat na of
verminderd© luchtdruk, Indien daar
mede gepaard gaat hot vrijkomen van
rottingsgassen, de melk zuur doet
worden. Tot dit doeleinde onder
wierp hij met melkzuur-bacteriën
doordrenkte papierstrooken aan do
werking van rottingsgassen, die bijv.
uit rottend vleesch opstijgen. Zijne
proeven worden zoo genomen, dat in
eon gesteriliseerde glazen klok cle
luchtdruk 5 A 50 m.M. wisselde, tor-
wijl daarentegen dezelfde tempera
tuur en vochtigheidstoestand bleven
bestaan. Als de papierstrooken enke
le uren in de glazen klok gelogen
hadden, dienden zij tot enting van ge
steriliseerde melk en 5 A 6 uren later
werd dan de zuurgraad nauwkeurig
.bepaald. Controleproeven worden ge
nomen in gewone lucht. Welnu, da
proeven leerden, dal dc melkzuur-
bacteriën, die bij verminderden lucht
druk aan do werking der rottings
gassen blootgesteld geweest waren,
zich veel sneller hadden vermenig
vuldigd, dan die in gewone lucht ver
bleven haddenbewijs vormde na
tuurlijk de zooveel hoogere zuur
graad.
Trillat trekt daaruit dc conclusie,
dat do atmosferische depressies, ter.
wijl zij hot vrij worden van de in den
bodem, het water cn andere voorwer
pen ingesloten rottingsgassen bewer
ken. de instandhouding en vermenig
vuldiging dor in de lucht aanwezige
melkzuurbacteriën begunstigen en
voor deze bacteriën als voedsel di©
nen.
De onweerslueht roept dus op plaat
sen. waar in ontbinding vcrkccrend®
stoffen in rijkelijke hoeveelheid zich
bevinden, de beste voorwaarden in
het leven, om de melk tc doen piston,
in zooverre, dat temperatuur en voch
tigheidsgraad der lucht dan gewoon-
Iük verhoocd zijn. Deze opronhooping
van voor de gisting gunstige factoren
is voldoende om dc stremming of liet
zuur-worden der melk ettelijk© uron
voor den normalen tijd te bewerkstel
ligen.
Brengt men alle factoren, die mee
werken. in rekening, dan komt vol
gens Trillat aan don verminderden
luchtdruk de hoofdwerkiug to© voor
het zuur-worden der melk daar
naast bevorderen verhoogde tempera
tuur eu vochtigheidsgraad dat zuur-
worden eveneens, terwijl ozon en an
dere oxydeerende stoffen, die dan te
vens ontstaan, dat zuur-worden te
gengaan.
Voor de practijk hebben detze proe
ven waarde, daar z© te meer nadruk
loggen op de noodzakelijkheid, om
melk zoo zindelijk mogelijk te winnen
en alle slechte luchtjes ver van do
melk te houden. Daar de te vroege
stremming bij het onweer terug te
brengen is op ©eu vermeerderd bac-
teriëngehalte, is anderzijds het beste
voorbehoedmiddel om aan zoodanig©
melk een onschadelijk conserveer
middel toe te voegenin dit opzicht
beveelt Trillat oxydeerende stoffen als
ozon of watorstofsupor-oxyde aan.
NIEUWE STERRENWACHT.
Sinds lang was er sprake van den
bouw van een nieuwe Berlijnsch«
sterrenwacht. Van de reeds bestaan
de was de ligging ongunstig ©n da
uitrusting met instrumenten niet
meor op de hoogte van don tijd. Hot
was echter de groote moeilijkheid een
geschikte plek voor de nieuwe ster
renwacht te vinden. liet gedreun van
het groote stadsverkeer mag er niet
hinderen, dc lucht moei cr zooveel
mogelijk vrij van stofdeeltjes zijn; cn
toch mag de sterrenwacht niet te ver
van Berlijn liggen. Ten slotte vond
men con goede plek op con heuvel bij
het paleis Babelsborg. Eon geschikt
terrein van c.a. 5 H.A. groot was
daar voorhanden en in Juni wend
mot den bouw van liet nieuwe obser
vatorium een begin gemaakt Het
hoofdgebouw is al klaar, behalve de
draaikoepels voor de groote kijkers.
A.s. voorjaar zuilen ook de instru
menten geplaa/tst kunnen zijn en zal
men het nieuw© observatorium in ge
bruik kunnen nomen. Het krijgt o.a<
den grootsten kijker van Duitscü-
land.
DAMRUBRIEK.
HAARLEMSCHE DAMCLUB.
Alle correspondentie deze rubriek betreffende, ge'We' me i te richt©»
aan den heer J. Meijer, Kruisstraat 31. Telcphoon 1543.
Probleem No. 395 van JUVENON.
f
iffj
'Wi
m
Wk
m
Ut
m
1
jjg
m
2
gp
'L.
2
m
Wm
9
j§
la
9
3
u
9
m
M
W,
K
s
s
M
4» 49
Zwart schijven op 3, 5, 7, 8, 9, 12, 17, 30, 35 en dam op 13.
Wit schijven op 24, 28, 29, 37, 38, 40, 43, 44, 45 eu 50.
Probleem No. 396 van X.
Zwart schijven op 2, 5, 13, 16 en dammen op 8 ©n 31.
Wit schijven op 14, 17, 28, 29, 33, 34, 40. 43 eu 48.
