Hutu's Dagblad
HET ROODE LICHT.
TWEEDE BLAD
Woensdag 18 September 1912.
Buitenlandsch Overzicht
Os opening van het Hongaarsohe
parlement.
De voorzitter, graaf Tisza, werd
met vijandige uitingen en oorvcrdoo-
vend rumoer door de oppositie, be
groet.
Tisza las een brief des konings
voor, waarbij de zitting geopend ver
klaard werd.
In de zaal ontstond een vechtpartij
met lief tig geschimp.
„Schoft, schurk, schooier," behoor
den tot de zachtste namen, die de
president, graaf Tisza, van de oppo
sitie te hooren kreeg. Ook de minis
ter-president Lukacs kreeg zijn deel.
„Hond, laffe schurk," riepen ze hem
toe. „Tisza durft tenminste nog voor
den dag te komen, maar jij verschuilt
je achter je bank, kom er uit,schoft."
Al wat voor projectiel gebruikt kon
worden, werd tevoren uit de zaal ver
wijderd, zelfs boeken, papier en inkt
kokers. Dit kon evenwel niet verhin
deren, dat men elkaar toch op an
dere wijze wist te treffen. Maurïts
Esterliazy kreeg een beet in de rech
terhand. Twee worstelende afgevaar
digden moest men van elkaar halen.
In de korte pauze, die gehouden werd,
haalde de oppositie allerlei levenma
kende instrumenten in do zaal, au-
lomobielhoorns, wekkers en groote
bellen, zooals de koeien om don hals
dragen. Zoodra onder de middagver
gadering de president zijn bel zwaai
de, kwamen ook allo bellen der op
positie in beweging. Hier hield een
lid een solo-voordracht, elders weer
zong men in kotfr1 cabaretliederen.
Zoo ging het lieve leven den ganschen
middag door.
Van vergaderen kwam niets.
Een sterke afdecling politie ver
scheen later in de Kamer. Tisza ver
klaart in de wandelgangen, dat hij de
politie zal vragen, om hem legen de
rustverstoorders te helpen.
De crisis in den Balkan.
Er wordt geseind, dat de onrust
onder de bevolking van het eiland
Samos van dag tot dag toeneemt. Po
litieke moorden volgen elkander zeer
snel op. Een bende roovers heeft de
staatskas van Samos geplunderd en
zich daarna in het gebergte ver
schanst. Gendarmes en Turksche
troepen achtervolgden hen. Daarbij
moet het tot een strijd gekomen zijn,
waarvan dc uitslag nog onbekend ge
bleven is. De bevolking verlangt
steeds uitdrukkelijker de terugtrek
king van 't Turksche garnizoen.
De woordvoerder van de republi-
keinsche partij in Bulgarije hield in
ecu bijeenkomst te Sofia, een rede
voering voor den oorlog, waarin hij
koning Ferdinand den raad gaf, den
oorlog aan Turkije liever uit eigen
beweging te verklaren, dan onder den
druk van republikeinsche denkbeel
den, die in het land grooter weer
klank vinden, dan men meent.
Dc Bulgaarsche bladen eischeii de
ontwapening der Turksche bevolking
in Bulgarije. De houding dier bevol
king, meenen zij, bij het uitbreken
van een oorlog met Turkije, is een
vqórwerp van aanhoudende zorg der
regeering die een deel van hot Bul
gaarsche leger in Bulgarije zal moe
ten achterlaten om toezicht op de?e
Turksche bewoners te houden. Heeds
sedert vijftien jaren worden geen
Turken meer opgenomen uls soldaat
iu het Bulgaarsche leger. Tegen be
taling eener militaire belasting zijn
de Turken van den militairen dienst
vrijgesteld.
Een brief van den bisschop meldt,
dat de Armeniërs tc Sjedak den lei
der der rvoerdischc roovers te Mirmi-
hc hebben belegerd, maar dat zij zich
hebben teruggetrokken op verzoek der
overheidspersonen, die een gevecht
vreesden, uitgelokt door een algemee-
ncn opstand der Koerden tegen de
Armeniërs.
In opstand gekomen Mirditen heb
ben Toezie aangevallen, maar werden
teruggeslagen.
Ds oorlog tusschen Italië en Turkije
De vrede zal wellicht gauw komen!
Uit Zwitserland wordt gemeld:
Men heeft den indruk, dat over
dc meeste punten van liet laatste
vredesvoorstel van Turkije (Zie vo
rig Overzicht) de overeenstemming
als bereikt beschouwd kan worden.
Dc onderhandelingen loepen nu voor
al over de haven lobroek (bij de oos
telijke grens van Barka) en den lla-
liaauschcn waarborg van de Turk
sche leening.
Feuilleton
Roman ui' li 11 D u 11 s c h
van Anny v. Pauhuys.
3)
Haar geliefd Buchenau mocht niet
meer opnieuw op den rand des af-
gronds gewerkt worden. Sinds zij na
den dood v^n haar schoonvader
■hier haar thuis gevonden had, hield
zij van Buchenau, van het oude slot
met den eeuvoudigon gevel, hield zij
van de weiden en liet beukenbosch,
dat er omheen lag, van de donkere
gangen in het slot en de witle zalen
met de eeuwenoude geërfde meube
len, waarin de houtwormen knaag
den, dai het scheen, alsof er uur
werkjes in tikten.
Buiten achter een boschje heesters
stonden Minna, het kamermeisje, en
Max Holm, de koetsier, diuk met el
kaar te babbelen.
Hoor eens, Max, aei Minna
zocht. de koude rillingen loopen je
over den rug, als je er over nadenkt
ik bedoel, dat het roode licht in den
toren toch maar weer gelijk heeft ge
had. De zuster van de barones is nu
toch gestorven. Jij hebt het roode
In politieke kringen te Home acht
men ook een gunstigen afloop van dc
vredesonderhandelingen met Turkije
zeer aanstaande. Men verklaart ech
ter, dat het onwaarschijnlijk is, dat
de Ilaliaansche regeering zich zal be
geven in een afstand van gebied in
Eritrea aan Turkije.
De vioot-quaestie.
Met betrekking tot de samentrek
king van de Fransche slagvloot in dc
Middellandsche Zee wordt nogmaals
in een blijkbaar officieus Fran sell
communiqué verklaard, dat „deze
maatregel volstrekt niet bedoelt dc
beveiliging van Frankrijk's noord- en
westkust over te laten aan Engeland
of wel om aan Frankrijk de uitslui
tende rol van schildwacht iu de Mid
dellandsche Zee toe te deelon. Reeds
jaren geleden was besloten de gchce-
lu vloot onder één opperbevelhebber
te vereenigen. Zoodoende krijgt
Frankrijk één hoogzee-vloot, ovenals
Engeland, Duitschland en Italië. Maar
uit een en ander volgt niet, dut die
vloot nu ook per se in de Middelland
sche Zee moet blijven; zij kan zich
wel degelijk ter oefening naar ande
re zeeën hegeven.
Men heeft dit tijdstip gekozen voor
de concentratie, omdat de buitcnland-
sche betrekkingen van Frankrijk zoo
danig zijn, dat geen enkele mogend
heid aan den maatregel aanstoot
kan nemen."
-Maarin andere landen denkt
men er ook anders over!
Door de Frankfurter Zeilung wordt
geschreven: „Met zakelijke, gedeelte
lijk zelfs formeele overeenstemming
waaruit valt op tc maken, dat
beide uit dezelfde bron putten spre
ken de Parijsche bladen over do con
centratie der Fransche vloot in de
Middellandsche- Zee en brengen zij
Italië met ongewone duidelijkheid
onder het oog, dat dit land zich ook
in het Vervolg in do Middellandsche
Zee met Engeland en Frankrijk heeft
te verstaan.
In geval van oorlog moet Italië-
maar zien hoe het zijn plichten als
mogendheid van het Drievoudig Ver
bond te land'met zijn vriendschappe
lijke betrekkingen tot de Triple En
tente in de Middellandsche Zee in
overeenstemming kan brengen.
Waar lin-n op de hoogte is met de
politieke betrekkingen en deze kalm
beoordeelt, gelooft men niet, dat Ita
lië zich bang zal laten maken.
Overigens wordt de waarde van de
ilaliaansche vloot bij ons (Duitsch
land) belangrijk hooger geschat dan
door de Parijsche bladen geschiedt,
die bij de hooge vlucht van hun po-
tieke gedachten totaal schijnen te
vergelen, dat Frankrijk ook land
grenzen heeft.
Het is in het oogvallend, dat de
Fransche bladen dien uitdagenden
loon eerst begonnen aan te slaan, se
dert het bezoek van minister-presi
dent Poincaré aan Rusland.
De Franschen in Marokko.
De vliegende kolonnc uit Zaers be
gaf zich naar Sidi Kasen om de plaats
voor een nieuw kamp te verkennen.
Tal van afdeelingen inlanders deden
een verwoeden aanval Zij werden
met groote verliezen teruggedreven.
De Franschen kregen negen dooden
e:i 30 gewonden.
In de Kamer waren de gemoederen
gisteren weer zeer opgewonden.
Binnenland
DE OPENING DER STATEN-
GENERAAL.
Ter aanvulling van 't meegedeelde
In ons vorig nummer kan nog gemeld
worden, dat dc Koningin en de Prins
voor T vertrek mot de gouden statie-
koets naar 't Binnenhof, voor 't pa-
leishordes verschenen en door een tal
rijke menigte werden toegejuicht.
Overal langs den weg, dien de stoet
nam, stonden dichte rijen belangstel
lenden.
Vooral in het Voorhout was een
enorme menigte op de been. Evenals
bij een vorige gelegenheid was op het
voorplein van het Mauritshuis aan
groepen weeskinderen een plaatsje
ingeruimd. Plechtig klonk het Ko-
ninklijk echtpaar bij het oprijden van
den stoet o deze historische plek het
oude Wilhelmus tegemoet, gespeeld
door de muziekkapel der Jagers, van
welk corps het 4e bataljon onder aan
voering van -luitenant-kolonel Von
Schmidt de eerbewijzen gaf.
Propvol stond het Binnenhof; in
zesdubbele rijen had de menigte zich
geschaard achter de militairen, tcr-
wiil honderden eu nogmaals honder
den Koningin en Prins toejuichten
met hand en zakdoek it de ven
sters der landsgebouwen. ITier had
men wel t mooiste plaatsje om I-Iare
Majesteit en Z. K. H. voor hun bin
nengaan in de Ridderzaal eens goed
te kunnen zien, want hier moest de
gulden koets voor geruimen tijd stil
staan, alvorens men na het uitstap
pen van de dignitarissen uit de voor
afgaande rijtuigen tot voor de grafe
lijke zalen kon rijden.
licht immers zelf ook gezien
Max knikte.
Maar om mij bang te maken is
er meer noodig, dan zoo'n rood vonk
je, lachte hij. Jouw oogen, Min-
liatjê, zijn voor mij veel gevaarlijker.
Och, scheid toch uit met die
domme grappen, Max, pruttelde
Minna. Maar in ernst, ik denk er al
een paar dagen over na, of ik ook
maar liever zal heengaan, het keu
ken- en het tweede-meisje hebben den
dienst al opgezegd.
Max floot spottend tusschen do tan
den door.
Als je verstandig wilt zijn, moet
je dat liever laten, want ik hel) zoo-
iets hooren verluiden, dat er door
dat sterfgeval weer veel geld in huis
komt. En mijnheer en mevrouw kij
ken alles niet zoo nauwkeurig na en
geven een goed loon.
Minna knakte.
Je hebt gelijk, Max, en zij
knikte hem vriendelijk toe.
Hector had dadelijk aan zijn gar
nizoen langer verlof aangevraagd,
hetgeen hem ook werd toegestaan.
Nadat de erfeniszaken geregeld
waren, had de jonge officier een lang
onderhoud met zijn vader, dat tot
vvederzijdsche tevredenheid afliep.
Hector was besloten het soldatenpak
uit te trekken en zich in plaats daar
van in het wambuis van den landheer
te steken. Landheer wilde hij wor
den. evenals zijn vader en grootvader.
De Koningin was gekleed in wit sa
tijn en droeg een witte pleureuse op
den hoed.
De Ridderzaal bood een schitteren
de aanblik door dc uniformen en
ambtsgewaden der aanwezigen.
Geen der socialistische Kamerleden
was aanwezig.
Na de opening der Kamers reden
de vorstel ke personen terug. Ook nu
klonken luide hoera's.
Door geen enkel incdent kenmerk
te zich de tocht, noch naar, noch van
dc vergaderzaal menigte, die in
de nabijheid van het Koninklijk paleis
stond, wachtte no" de verrassing, dut
H. M. en de Prins even nadat 2ii wa
ren teruggekeerd, zich gedurende ee-
niec ooeénblikken achter een der
vensters vertoonde. Het gejuich, dat
verstomd was, brak nu opnieuw los,
terwijl de Koninklijke militaire ka
pel opnieuw het Wilhelmus inzette.
Eerst toen het volkslied uitgespeeld
was, trok het Kon. echtpaar zich te
rug, waarna de troepen onder een
vroolijken marsch aftrokken.
Nog, eenigen tijd bleven velen zich
bij het paleis ophouden om Koningin
en Prins nog even le zien bij liet uit
rijden naar het Staalsspoorstation cir
ca half drie.
EERSTE KAMER.
Met een kort woord aanvaardde de
opnieuw benoemde President, baron
Schimmelpenninck van dor Oye van
Hoevelaken.'gisteren zijn ambt. Bij
dankte 11. M. c-n den Minister van Bin-
nenlandsche Zaken voor do eervolle
benoemingen hoopte, dat de Kamer
zou blijven* beantwoorden aan haar
hooge roeping. Wijzende op den be
langrijken arbeid, die haar wacht,
riej) hij de Kamer op tot gepaste n
ijver in de volvoering van haar taak.
Hij riep daartoe aller medewerking
Besloten werd ook dit jair een adres
van antwoord op de Troonrede aan do
Koningin te zenden.
De Voorzitter wees de hoeren Van
der Maesen de Sombreff. Berge, Van
Hardenhroek, De Boer en Lely aan als
leden der Commissie voor de verzoek
schriften. Heden worden de andere
Commissies door de Kamer gekozen.
Te 11 uur vergadert dc Kamer om
liet ontwerp te ontvangen voor het
adres van antwoord, ii»niidde|| door
dc Commissie opgemaakt, die gisteren
door de nieuw samengestelde afdee
lingen daartoe is gekozen. Dat con
cept wordt dan in de secties behan
deld en in de eerstvolgende bijeen
komst definitief vastgesteld, misschien
reeds dezen mit'dag.
TWEEDE KAMER.
Een korte inleidingsspeech niet
geheel van politiek gehalte ontbloot
gaf dc heer LieftmCk, die als oudste
lid in jaren de eerste vergadering gis
teren opende, aan de Kamer ten beste.
Hij wees er op, dat de Vertegenwoor
diging, na een lijd van rust, die voor
velen zelfs geen rust was, dit jaar
voor zwaren arbeid zal staan.
Vele wetsontwerpen wachten op af
doening en hij hoopte, met allen, dat
vele daarvan zullen worden afgedaan.
Maar 't gaat niet zoozeer om 't af
doen van vele ontwerpen, dan wel om
wetten, die inderdaad iu 't belang van
het land zijn.
Die wetten, moeien gebouwd zijn op,
onze aloude en Goddank steeds hoog
gehouden begirseïén van vrijheid en
niet datómedc in strijd zijn, willen ze
voor gcs volk duurzaam van nut zijn.
Spr: wenschte de leden de noodige
kracht voor hun arbeid en hij eindig
de met den wei sch, dat er zegen moge
ïusten op dien arbeid.
Na eemge mededeelingen, o. a. van
't ontslag door Di. Kuyper als Kamer
lid genomen, bood de Minister van Fi
nanciën, de heer Kolkman, do Staals-
b eg rooting voor 1313 aun, die naar de
afdeelingen wero verzonden.
De Kamer heeft de volgende nomina
tie opgemaaut voor het president
schap iii 1912—T3
Jhr. Mr. O. van Nispen tot Scvenaer,
Iï.-Kath., afgevaardigde voor Nijme
gen, die 59 van de S3 stemmen ver
kreeg (tegen 21 op Mr. Goeman Bor-
gesius, 7 op Mr. Drueker, enz.)
Jhr. De Geer Christ.-Hist., met 4S
van de" S3 stenanen, tegen 20 op Mr.
Borgesius, 7 op Mr. Drueker, 5 op Dr.
Dc Visser, enz., en
Mr. H. L. Drueker, viijz.-dem., met
51 van de 72 stemmen, tegen li op
Mr. Borgesius, enz.
Heden te 3 uur zal de uit deze aan
H. M. toegezonden voordracht geko
zen president zeker Jhr. Van Nispen
het voorzitterschap aanvaarden.
OVERBRENGING VAN HET STOF
FELIJK OVERSCHOT VAN WIJ-
LEN OSCAR CARRé.
Het was op 2!) Juli van het vorig
jaar, dat de heer Oscar Carré tc Ko
penhagen overleed. Op Donderdag 1
Augustus daaraanvolgend werd zijn
lijk voorloopig bijgezet in een nis in
de St. Petri-Kirche aldaar. Het lag al
dadelijk in de bedoeling zijner wedu
we en kindoren, om bet stoffelijk
o\erschot naar Amsterdam over te
brengen en le plaatsen in den graf-
die allebei in hun jonge jaren vroo-
hjke garde-luitenants geweest wa
ren, evenals hij. En nu het gewichtig
besluit genomen en besproken was,
moest het ook begoten worden. Spoe
dig stond er een fameuze oude flesch
Kudeshetener voor ue beide heeren.
Flink zullen wij de verbeteringen
.in ons Buchenau nu aanpakken, pa
paatje zei Hector, eu zijn vader
schudde krampachtig de rechterhand
van zijn zoon, aan nuj zal het niet
liggen, jongen, ik ben een andere
kerel geworden, sinds ik weer vasten
grond onder de voeten voel. Prosit,
Hector, laat ons eens klinken, leve
tante Tilde, ach noen, hij dacht
even na, toen hief hij zijn glas weer
op en zeiHaar laten leven, gaat
werkelijk niet, laten wij haar daarom
liever een dronk van hoogachting wij
den llè, mijn jongen, hola! riep
hij, toen Hector zijn half geledigd glas
neerzette, ik vind werkelijk, dat ze
het aan je verdiend heeft, dat je het
glas tot den bodem leegdrinkt.
Toen dronk Hector -zijn glas ad
funduin leeg en hij dacht ook, dat
tante Tilde het wel aan hem verdiend
Jia.i
Hij kon zich barer nauwelijks her
inneren. Heel vaag scliemerxle hem
nog uit zijn kinderjaren een magere,
lange vrouw met een boosaardig ge
laat voor oogen. Dat moest tante Tilde
geweest zijn. Zoo was zij in zijn her
innering gebleven. Het kon echter ook
kelder van de familie Carré op „Zorg-1
vlied". Maar deze'moest eerst ver
bouwd worden. Nu vertrekt mevr. do
wed.Carré-Adams den 25en dezer
maand naar Kopenhagen, om het lijk
hierheen tc begeleiden.
Tegen het einde dezer maand of in
het begin der volgende zal de begrafe
nis te Amsterdam plaats hebben en
zal het lijk van wijlen Oscar Carré
rvsten in denzelfden grafkelder, waar
reeds zoovele zijner nabestaanden
hem zijn voorgegaan, en in de nabij
heid van Amsterdam, de stad die hem
zoo lief was, waar hij zoovele vrien
den telde, waar hij zoo groote waar-
deering genoot.
MISHANDELING.
Te Tilburg is overleden de werkman
Van der Put, die Zondagavond mis-
lTundeki werd, o.m. met een stuk hout
op het hoofd geslagen. De verdachte,
3. genaamd, is gearresteerd.
103 JAAR 1
Gisteren herdacht Gijsbert van Ham
ie Oosterhout zijn 103en jaardag. Zon
dag zal deze geboortedag in die ge
meente feestelijk worden herdacht.
'T TEKORT IN KAS.
Naar 't Ilbld. verneemt is in zake
het tekort iu kas bij'het Burgerlijk
Armbestuur te Schoterland met den
vroegeren boekhouder een vergelijk
getroffen. Het tekort is naar onder
zoek der administratie vastgesteld
en de boekhouder heeft zich bereid
verklaard dit in jaarlijksche termij
nen af te betalen.
VfeRMIST.
Sedert Vrijdag wordt te Oosterbeek
de bejaarde, gepensioneerde kolonel,
de heer A., vermist. Men vermoedt,
dat hem een ongeluk is overkomen,
Sedert Zondagmiddag wordt te
Lemmer een ruim driejarig meisje
van G. Z. vermist. Men vreest, dat het
kind verdronken is.
KAMERVERKIEZINGEN IN 1913.
Mr. P. J. Troelstra zal op Maandag
4 November te Leiden spreken, over:
„De aanstaande verkiezingen".
VERDRONKEN.
Maandagavond, toen het loggerschip
VL. 2 Johan, schipper H. Woensdregt.
van dc recderij J. H. Wameke, zich
ii' het Scheur, tc-r hoogte van Maas
sluis bevond, zijn twee schepelin
gen, die eenigszins onder den invloed
van sterken drank verkeerden, in
brooddronkenheid over boord gespron
geil. Men slaagde er in één van hen,
den 24 jarigen J. Welbie, wonende te
Viaur.dingen, te redden; dc 24-jarige
11. van Zanten, wonende te Rotter
dam, is 'verdronken.
Hot schip is weer naar Vlaardin-
gen teruggekeerd en Dinsdagochtend
weer naar zee vertrokken.
Maandagmiddag is het 3-jarig zoon
tje van den landbouwer E. Bte Fin-
sierwolde (Gr.), in een diepe gracht
verdronken.
DOOR EEN VARKEN.
In 't meer bij Hef ren veen hebben
varkens zoo lang in den polderdijk
gewroet, dal deze bezweken er. in'
weinig tijds de geheele polder onder-
geloopen is.
SPOORWEGBOTSING.
Op het spoorwegterrein langs de
/aanstraal te Amsterdam is een goe
derentrein, komende van het Centraal
station, up eenige ledige op dat ter
rein staande wagens geloopen Een
van die rijtuigen werd daardoor ge
heel vernield en vier andere bescha
digd, Persoonlijke ongelukken.hadden
niét plaats.
SMOKKELEN.
Te Koakon, even over dc Holland-
sche grenzen, zijn door do ambtena
ren der belasting de boeken der boler-
fabriek in beslag genomen. Men
ineent, dat er jarenlang op groote
schaal gesmokkeld is en minstens
voor 30.000 mark belasting ontdoken
is-
PENSIOEN VOOR WETHOUDERS.
Door de Raadsleden van Utrecht v.
Bolhuis en Werker is bij den gemeen
teraad een uitgewerkt voorstel inge
diend ter pensioneering van wethou
ders. liet pensioen zal worden ver
leend op 65-jarigen leeftijd, of na 18
jaren achtereenvolgens wethouder te
zijn geweest, of bij lichamelijk onge
schikt worden, of niet als raadslid
werden herkozen, of kennelijk buiten
eigen wil niet meer als raadslid
worden gocandideerd, of buiten eigen
wil niet als wethouder worden herko
zen. Het pensioen zal bedragen 1/20
van de volle jaarwedde voor elke
maand, die iemand wethouder is ge
weest. Het pensioen zal echter 2/3
van het volle salaris niet te hoven
mo'ren gaan.
In 1911 werd een motie aangaande
de wethouderspensioneering duor een
weinig vollalligen raad met kleine
meerderheid verworpen; vandaar deze
nieuwe poging.
zijn, dat het een van zijn eerste kin
derjuffrouwen geweest was, die hij
zicii voorstelde als hij aan zijn tante
dacht Dikwijls was dai vóór haar
dood zeker met gebeurd. Ecu jonge,
levenslustige Luitenant heeft wel wat
anders te doen, dan aan een oude,
zuurktjkende tante te denken, die
niets vaii hem wilde weten. Op brie
ven van zijn ouders gaf zij ternauwer
nood antwoord, en bezoeken ontving
zij eenvoudig niet.
Zeg eens, papa, waarom was
tante eigenlijk altijd zoo on vriend e
lijk bogen ons.' vroe>g Hector en slak
een cigarette aan.
Eerlijk gezegd, geloof ik, dat ik
het werkelijk zelf zoo precies niet
weel, tante heeft vroeger maar aange
nomen, dat mijn herhaalde bezoeken
hij haur vader, generaal Mergeirlal.
haar golden. Later, als oude jongejuf
frouw, schijnt zij toen pas recht woe
dend op mij geworden te zijn. Eigen
lijk hen ik er zelf nooit recht wijs uit
geworden, besloot hij. en glim
lachend voegde hij er aun toe
Kan men de vrouwen ooit goed begrij
pen, daarbij drukte hij zijn mo
nocle weer in zijn oog en trok aan
zijn met wat kunstmiddeltjes goed on
derhouden knfeveL
Barones Dora was overgelukkig,
dat haar eenige zoon nu voor altijd
op het landgoed zou blijven, en vond.
hét dubbel verdienstelijk van lietu,-
dat hij nu van liet regiment afscheid
naklank ral den Rooden Dinsdag
Van den vorigen heeft deze laatste
Roode Dinsdag veel verschild. Im
mers, in 1911 was er een ofLcieel
door de autoriteiten gesanctioneerde!
optocht, en ditmaal ontbrak die
sanctie. Do optocht had dus niet
plaats. Tenminste er waren geen
muziekkorpsen en ontplooide vaan
dels. En hel schijnt dat, ingeval de
ze zaken ontbroken, de benaming
„optocht"' onjuist is, en door „ge
meenschappelijke wandeling" vervan
gen moet worden.
Eenige tienduizenden betoogers
hebben dus gezamenlijk door Den
Haag- gewandeld. En het dient er
kend, dat zij de orde uitstekend heb
ben betracht.
Wel heeft 't 's middags nog even
geschenen, dat het mis zqu gaan.
maar dat liep toch met een 'sisser af.
Als de bereden politiemannen eens
wat doortastend moesten optreden,
en dat deden door hun paarden drei
gende aanvals-uljures te doen aan
nemen, dan was dat alléén om'het
al te nieuwsgierige Haagsche publiek
een beetje op een afstand te houden.
Toch was do taak der politie en
marechaussee een moeilijke. De
Haagsche binnenstad met tmar veel-'
vertakte smalle straten en stegen is
moeilijk af te zetten. Alles ging goed
vóórdat betoogers het Buitenhof
hadden bere.kt. De toegangswegen
van het groote plein, waarop alleen
nog de journalisten present mochten
zijn, waren alle door politïecordons
afgezet. En daarachter stonden de
Hagenaars in massa saomgedron-
gen.
Toen nu de optocht. pardon: toen
nu de duizenden wandelaars arriveer
den, bleek het niet makkelijk om
ruimte te krijgen, want de rpensghgn-
liaag achter de politie-coidons moest
natuurlijk opzij om de manifestanten
te laten passet-ren. Toen kwamen er
opstoppingen iu de nauwe straat en
moesten de massa betoogers waditen.
Ze deden dut geduldig, en zongen
maar steeds onverdroten hun Inter
nationale. en meerdere 1 ede ren.
Toen de manifestanten over hei
Buitenhof waren getrokken, en do
drukte sJich weer concentreerde in
de straten daaromheen, sciieen hei
afzettiugs-systeem niet meer te kJop-
pen. Ten minste, ik heb in eenige
straten gezien hoe een poiiiiecordon
het publiek dot de straat i n walde
tegenhield, terwijl de menschen van
den anderen kant rustig kwamen
aankuieren, en- ongolrinderd door
mochten gaan.
Een beetje grappig was dat wél.
Enfin, de groote politiemacht, die op
de been was, zorgde er zonder twijfel
al door haar tegenwoordigheid voor,
dat moeilijkheid uitbleef En de afzet
ting van zoo'n binnenstad moet wel
een wiskundig probleem zijn.
Over *t geheel heerschte er onder
de menschen een gemoedelijke, opge
wekte stemming. Links en rechts
hoorde je kwii kslugen wisselen tus
schen betoogers en publiek. En zoo
lang het bij d3t soort van slagen
blijft, is er voor dc andere variëteit
nog weinig gevaar.
De Tweede Kamer zal weinig ge
hoord hebben van de kiesrécht-betoo-
gers. V ant d j poorten van liet Bin
nenhof waren voor hen gesloten. Nie
mand heeft kunnen voldoen aan het
verzoek in het manifest, dat op Hout-
rust verspreid werd 't verzoek orn
binnen die poorten aanwezig te
zijn.
Do meeting op het
sportterrein.
De openlucht-samenkomst was
door haar buitengewonen omvang
werkelijk merkwaardig. Het reusach
tige sportveld, nu omringd door ette
lijke tientallen vlaggen en vaandels
en overdekt van tienduizenden betoo
gers, bood een schouwspel aan, om
mei licnt te vergeten, t Aantal van
iwaaif spiekers was niet ie groot,
want ze moesieii allen hun. stem tot
'i uiterste 'inspannen om zich- geheel
verstaanbaar te maken voor de -mas
sa, die rond hun spreektribune stond
te luisteren.
Ik seinde Dinsdag het een en ander
van Troelstra's korte rede. De leider
der socialistische Kamerfractie voerde
(natuurlijk) van tribune I liet woOrd
en had (natuurlijk) het grootste audi
torium.
Wat hij zei, sloeg in bij zijn hoor
ders, zooals zijn rede altijd op derge
lijke vergaderingen succes heeft. IIoc
men ook vuil inzicht en meening met
den socialistisehen leider moge ver
schillen iedereen moet hem erken
nen als een groot woordvoerder.
wilde nemen, juist nu zijn middelen
hem veroorloofden, zoo echt van de
genoegens van zijn officierschap te
genieten. Zij fêteerde haar zoon als
een held. Zijn vader ducht er meer
malen over ria, wat zijn zoon er wel
toe brengen kon, zicii zoo snel en ge
makkelijk aan het burgerlijke leven
te willen aanpassen, en het streelde
zijn eigenliefde niet weinig, dat hij
daarvoor geen andere reden kon vin
den dan ouderliefde, den vvensch om
zijn vader bij de huishouding van het
groote landgoed van dienst te zijn.
De ware reden, waarom Hector v.
Buchenau er zoo gemakkelijk too
overging, zijn leven geheel anders in
te richten, dio vermoedden vader
noch moeder, die kende niemand dan
hij alleen. Maar spoedig, naar hij
hoopte, heel spoedig zou hij daarover
mogen sproken.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Ruim twee uur rijden van Buche
nau lag liet landgoed Birrendorf, dat
toebehooide aan de weduwe van dcu
Oberamtmann Von Ruppea. In den
geheelen omtrek beweerde men wel,
dat er geen pan van het dak di-s hee
renhuizes of ook maar de kleinste
schuur haar toebehoorde, maar de
catastrophe van het faillissement der
familie Von B.rrondorf was toch al
tijd nog uitgebleven, niettegenstaan
de de buren het al zoo dikwijls als
dicht op handen zijnd hadden mee-
Onze Lachhoek
KLEINE DIENSTEN.
Sergeant. Onder kameraad»
schappelijk verstaat men kleine dien
sten, die men zijn kameraden be
wijst. Wat zal je bijvoorbeeld doen,
Jansen, ais je ziel. dat je kameraad
zijn eten op tafel heelt slaan, dat de
khoopen van zijn jas nog niet go-
poetst zijn en dat er juist „aangetre
den' geblazen wordt?
Recruut Jansen. Ik zou gauvf
voor hem eten, dat hij zou kunnen
poetsen,
ERNSTIG GEVAL.
Een patiënt wacht drie uren in da
wachtkamer van een beroemden dok
ter en belt, als zijn geduld is uitge
put, den bediende.
Zeg den dokter, sprak hij, dat
ik, als ik niet binnen drio minuten
binnengelaten word, weer gezond
zal zijn.
En hij was weer een typische fi
guur, zooals-ie daar stend te oreeren
onder 't linnen afdakje van z'n
„spreektribune". Niet in 'n mooi» 0f-
fioieele jas gekleed, maar in een sim
pel dnagsch pakje, een slappe fanfa-
siehoed op 't hoofd, redevoerde daar
Pieler Jelles. En z'n stem snerpte als
hij. zich vooroverbuigend en gestipu-
leerend met beide armen, hoonde wat
hij en de zijnen als „kapitalistisch
stelsel", als „uitbuiterij", als „slaven
ketens opleggen", als „onderdruk
king" enzoovoorts plegen te anolifi-
ceeren
D"e Hagenaars, die vlak" achter el
kaar een koninklijken stoet en een so
cialistische betooging te zien kregen,
bleven er vrij kalm onder. Do eenige
„verzetpoging" als 't dan zoo hceten
•mag tecen da liederen der nianifes-
Linten, bestond uit het hier-en-d.iar
inzetten van „Oranje Boven" en „Vooi
Koningin en Vaderland".
Van een zingen der Internationale,
toen de Koninklijke stoet naar het
Binnenhof reed, heb 'k niet gehoord.
Trouwens op liet moment, dat de
Troonrede gehouden werd, stelden de
leiders pas op Houtrust de groepen
manifestanten samen, die naar het
Buitenhof moesten gaan, waar de
roode demonstratie op het Koninklijk
schouwspel ging volgen.
Ten slotte nog icis, dat met der.
IRooden Dinsdag nic-fs uitstaande heeft
jen slechts een kleine persoonlijke er
varing is, op denzeifden dag in Den
Haag opgedaan.
Het betreft den schoonen toestand
van een postburcau In een Haagsche
buitenwijk.
Om halt i'én 's middags kwam schrij
ver dezes aan liet post- en telegraaf
kantoor in de Adriaan Paüwslraal
(vlak bij Houtrust) om een vrij Hang
telegram over de rede van Vliegen
aan zijn blad te zenden.
't Bijkantoor was een keurig klcia
viRa'tje.
En Ue ambtenaren waren zéér be
leefd.
Moor 'ongelukkig was er één ding
minder goed geregeld: dc dienst. Het
volgende gesprek ontspon zich (in
hoofdzaak) daarover:
Wilt u hier zóó n lang telegram
verzenden?
Eu waarom niet? Moet u 't eerst
naar het hoofdbureau sturen?
Ja ziet u, soms wel en soms
niet. Maar als u hier seinen wilt, kan
ik niet zeggen, hoe laat dal telegram
in Haarlem zal zijn. We hebben hier
oudcrwctsche toestellen.
O zool
Ja, u deed beter met naar het
bureau in de Prinsenstraat te gaan.
Tien minuten heeft u er per fiets voor
rioodig. Hier heeft u geen zekerheid,
hoe lang uw telegram erover doet!
Maar kunt u 'l dan niet telefo
nisch aan liet hoofdbureau opgeven?
We hebben hier geen telefoon.
Wat zegt u?
't Is zco.
Helpt het nog, als ik dringend
sein?
Nee dat helpt u niets 1
Er was niets aan to doen. Aan de
onzekere seinkansen van het Adriaan
Pauwstraat-bureau heb ik mijn tele
gram moeien toevertrouwen, omdat k
onmiddellijk naar Houtrust terug
moest.
Enfin, 't bericht is bijtijds in Haar
lem gekomen. Maar ik mag toch niet
nalaten even dezen schoonen toestand
te rnemoreeren van een Huagsch kan
toor, waar geen telefoon Is en waar "I
niet helpt of je dringend seint'I
Is daar dan alleen een telegraaf
bureau ingesteld om "t advies te ge
ven: „In tien minuten bent u per,fiets
ii de Prinsenstraat'
ROBERT P.
gedeeld. Oberamtmann Von Ruppea
was een flink landheer geweest,
meende men, daar viel uicts op aan
to merken, maar zijn vrouw, „de
Poolsciie'zooals men haar kortweg
uoeiudo. had in de paar jaar na zijn
dood kans gezien, het landgoed vol
komen ten gronde te richten. Door
slechte rentmeesters, die telkens wis
selden, werd zij aan alle kanten be
drogen. Daarbij kwamen nog de kost
bare. verre reizen, dio zij van tijd tot
tijd met haar dochter maakte, dure
Parijsche toiletten en allerlei andere
persoonlijke weelde, waarop mevrouw
Von Rnppen aanspraak maakte. Zoo
raakte het geld op. Maar mevrouw
Judwiga verloor er het hoofd niet bij,
ofschoon de voortdurend toenemende
vloed van schulden haar met angsten
schrik had moeten vervullen. Maar
zij vond altijd een manier, waaropzij
zich uit het dreigende govaar kon red
den.
Zoo zat zij ook nu terneer en smeed
de plannen, altijd nieuwe, e:i toch
moest zij het eene na het andere als
onuitvoerbaar weer verwerpen. In een
kleine, met wilden wingerd begroeide
hut diep in het park was zij gaan
zitten. Mevrouw Jadwiga von Ruppen
rustte met haar met roodbruin haar
begroeid hoofd tegen den achterwand
van het hutje Zij had een energiek
besneden gelaat, met groote, zw arte
oogen. Een zeer interessant, eigen
aardig mooi gelaat.
