RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD
VOOR DE JEUGD.
Thans nog een stand van drie dam
men tegen één.
Plaats eens op het bord:
Wit drie dammen op 10, 15 en 37.
Zwart één dam op 25.
Zooals ge wel zult bemerken, is dit
een remisestand, wanneer zwart aan
zet is en eenvoudig zijn dam van 25
op 3 brengt.
Is zwart echter niet bekend met den
winstgang, die in den stand verbor
gen ligt en speelt hij onvoorzichtig 25
op 48, dan wit 1542 (A) en zwart is
verloren. Bij verplaatsing vau den
zwarten dam op een der ruiten van
de lijn 48 tot 25, plaatst wit dam 42
in do slaglijn van den zwarten dam
en deze moet dan 2 dammen slaan.
Slaat iiij tot 5, dan wit 37—46 met
winst, slaat hij tot 46, dan wit
105 eveneens met winst.
Herplaatsen wij nu den stand bij
A. Wanneer wit nu aan don zet is,
speelt hij eenvoudig 3741 eveneens
met winst. Goed begrepen? Wit mag
niet 37—46, wegens verlies door het
slaan, van zwart 48:5 en wit staat
vast. Een aardige winstgang!
Om nu de reeks van voorbeelden
die wij gaven op dit gebied te beslui
ten, zullen wij dit doen met een voor
beeld, dat tot het mooiste behoort. In
deze studie vindt men alles terug wat
wij behandeld hebben. De samenwer
king der drie witte dammen, benevens
bot behoerschcn der vluchtvcldcn van
den oenen dam. Zet nu op liet bord:
Wit drie dammen op 37, 41 en 42.
Zwart dam op 25.
Oppervlakkig gezien schijnt hel, dat
in dezen stand voor wit geen winst
mogelijk is, want tusschen wit en
zwart zijn geen onmiddellijke aanra
kingspunten waarneembaar. Toch is
dit spel prachtig te winnen en wel
op de volgende wijze:
Wit Zwart
1. 37—19
waardoor zwart belet wordt, om de
reeds bekende winstgang, op een der
ruilen van 25 tot '18 te gaan.
1. 25-3A
2. 42-26
Belet wordt zwart 3—9. wegens
wit 41—36. zwart 9—20, wit 36—9 en
19-8!
2. 3—20
Op 3—25, wit 26—3, zwart 25—?, wit
19—30, zwart?25, wit 41—14 en wint.
3. 41-47
Dwingt zwart op 9 of 25. Op elk an
der vak is zwart onmiddellijk verlo
ren. Men lette nu wel op de volledige
samenwerking' der drie witte dam
men.
3. 20—9
Op 20—25, wil 26—48, zwart 25—9, wit
47-20. zwart 9:25, wit 19:301
4. 47-36.
Een fijn tcmpospel san dezen dam.
4. 9-20
9—25 maakt geen verschil, want wit
antwoordt steeds 36—9, zwart 20:3,
wit 19:8, gewonnen 1
Zet nu nog eens den stand op bij A
en veronderstel, dat zwart inplaats
25—3 met 259 had geantwoord. Dan
volgt:
Wit Zwart
41-36 9-25
*2-48 25-20
86—47 20-9 of 3
47-20 en 19-301
A s. week zullen wij eens een stand
in den geest van dit laatste voorbeeld
ter oplossing geven, ten einde eens te
zien of de jongelui nu alles goed be
grepen hebben.
SIMULTAAN-SéANCE.
Zooals reeds in het Woensdag-
aWnd-nummer van dit blad werd be
richt, zal de wereld-kampioen II.
Hoogland Jrop Maandagavond. 14
Ocjober, in de Haarlemsche Damclub
een simultaan-sëance geven.
Er zuilen ten hoogste dertig spelers
mogen deelnemen, daar anders de
tijd te kort schiet om alles af te wer
ken.
Zij, die wenschen deel te nemen, ge-
lioven zich vooraf op te geven bij liet
bestuur van de Haarlemsche Dam
club, wat reeds van heden af kan ge
schieden bij den Secretaris, den heer
J. Meijer, Kruisstraat 34, Telephoon
no. 1513.
De Haarlemsche Damclub houdt
haar bijeenkomsten iedere» Maandag
avond van 8—12 uur in het gebouw
„De Nijverheid", Jansstraat 85, al
hier.
Liefhebbers van het damspel zijn
daar steeds welkom.
Voor het lidmaatschap kan met
zich bij het bestuur aanmelden.
Inlichtingen verstrekt gaarne de
Secretaris, de heer J. Meijer, Kruis
straat 34, Telephoon 1543.
Raadsels
(Deze raausels zijn alle inge
zonden door jongens en meis
jes, die „Voor Onze Jeugd'
lezen. De namen der kinde
ren, die mij vóór Donderdag
morgen goede oplossingen
zenden, worden in hel vol
gend nummer bekend ge
maakt).
IEDERE MAAND WORDT ONDER
DE BESTE OPLOSSERS EEN
BOEK IN PRACHTBAND
VERLOOT.
Hierbij wordt gelet op den leeftijd
Bin verband mot het aantal oplossin
gen en op de netheid van het werk.
I. (Ingezonden door Jo en Jan Ver
ton).
De helft van een ding dat aan hot
dak zit en de helft van een heeleboel
hoomeu. maken te zaïneu een edel me
taal. Hoe kan dat?
2 (Ingezonden door Hcnderika Büh-
mer).
Het geheel bestaat uit 9 letters en
is een plaats in Spanje.
1 2 3 4 is een meisjesnaam.
Een 5 3 6 7 is een groot bepaald
aantal.
Een 9 8 zit aan een wagen.
Het 5 3 9 1 groeit buiten.
3. (Ingezonden door Jan Joh. de
Jong).
Ik. ben een deel van een voet. Ver
ander mijn eerste letter en ik ben een
stad in Nederland.
4. (Ingezonden door Jacob Essol-
uvan).
Twee hoofden on tien teenen,
Twee armen en zes heen en.
Vier ia-beweging en twee op den
rug
Raad wat het is en zog het ons vlug!
5 (Ingezonden door W. Spoor).
Ik besta uit 21 lettere on ben een
spreekwoord.
17 7 8 20 6 4 2 21 is geen leugen.
14 10 4 12 12 18 is een stad in Rus
land.
5 19 791615 is een vestingstadje.
10 15 11 3 4 5 gebruikt de kuiper.
6 18 9 2 5 13 is een visch.
12 1 20 8 5 3 is een stad op Java.
8 18 9 6 15 15 12 is een stad in De
nemarken.
6. (Ingezonden door Cor en Nanno
tNautal.
Men kont met aa mij als rivier,
En met een ee als vroolijk dier.
7. (Ingezonden door Zus cn A'rond
(van Lohuizen).
Eerst gezocht, dan gevonden.
Toen gesneden, dan gebonden.
Dan gekookt en niet gegeten.
Naderhand weer weggesmeten.
8. (Ingezonden door Jo en Jan Ver
ton).
Ik bon een rivier in Azië. Ik besla
uit een deel van bet liuis en twee let
ters er achter.
9. (Ingezonden door Jo en Jan Ver
toni.
Met t is bet een spel.
Met k ontmoeten we ze dikwijls.
10. (Ingezonden door Cor en Nanne
Nauta).
Men vindt 't eerste in woestijnen
niet
En ook niet in de lucht,
Eu zoo men in de zee mij zag,
Dan hield men 't voor een klucht.
In steden eu in dorpen on
Langs stroom, rivier en ka,
Iien 'k overaler is geen weg,
.Waar ik niet voor U sta.
Mijn 2de wordt zeer veel gevraagd,
Maar bevalt u altijd niet.
't Geheel vindt ge in ieder huis,
't Zij groot, of hetzij klein
En wat 'k u daarbij raden mag.
Houd het altijd even rein I
II. (Ingezonden door W. Spoor).
Ik ben een stad in Huslaud. Veran
der mijn 4de en mijn Ode letter en ik
ben een stad in Denemarken.
12. (Ingezonden door Cor en Nuune
Nauta).
Ontneem een Limburgsch dorp,
Het- einde en ook t begin.
Dan zwemt met langen staart
Een vlschsoort door de vaart.
Sloot uit en slooten in.
Raadseloplossingen
De oplossingen der raadsels van de
voiige week zijn
1. Gouda.
2. Als de eene hand de andere
wuscht, woixlen zij beide schoon,
S. KLOMPENMAKER.
Kelder.
Ladder*
Oester.
Mossel.
Panter.
Europa*
Nikkel.
Mispel.
Aalbes.
Krekel.
Etmaal.
Ruiter.
4. Karwei.
5. Zuid-Luran.
6. Rakker.
Ra, Ka, Kee, rek.
7. De spijkers van onze schoenen.
8. „Dat is een ander soort kreef
ten", zei de boer, en bij bracht
kikvörschen aan de markt.
9. Mal va Alva Va.
10. Lei, kei, wei, zeil.
11 Rook, koor.
12. Boergas.
Goede oplossingen ontvangen van
J Andries de Vries 12.
Wim Iloijl 10.
Jan nerf 8.
Jac. Bert 8.
Aan Winkler 11.
Klaas Blauw 12.
Zus en Arend van Lohiuizen 10.
Jacobus Esselman 11.
Jan V'cselman G.
Hep en Marie Ruyzenaars 12.
Lena Koele veld 12.
\V. Spoor 11.
Abraham Hartendorp 12.
Sophietje Kapteijn 12.
Johan van Donselaar 10.
Cor en Nanne Nauta 11.
Johan Iloogerduijn 7.
Wilhehnina v d. Haar 10.
Bart Ligtenberg 8.
Clasiliu v. d. Brink 12.
Jan de Uruiin 10.
Marie Landmeier 12.
Sophia Boon 10.
Pier de Veer 10.
Jan van Heinert 12.
STRIKVRAGEN.
De antwoorden op de strikvragen
lei vorig© week zijn
1. Kozakken.
2. Schaduw.
3. Zeehonden.
k. Ilaruig.
5. Hard.
6. Zonnestralen,
7 Zeestraten,
8 Belofle.
9. Een aal is altijd een jaar, want
een kwart aal is drie maanden.
10. Zij hebben beide „Korte Pootcn".
Goede antwoorden ontvangen van
,1. Andries de Vries 10.
Wim He ijl 9.
Wiltielmiua v. d. Haar 8.
Ciusina v. d. Brink 10.
Jan de Bruijn 5.
Marie Landmeier 10,
Lena Koele veld 10.
Sophietje Kapteijn 10.
Cor en Nanne Nauta 8.
Johan Iloogerduijn 6.
Zus en Arend van Lohuizen 9.
Jan Vicselman 6.
Rep en Marie Ruijzenaars 10.
Abraham Hartendorp 10.
Jan van Hamert 10.
JONES' NIEUWE UITVINDING.
(Naar het Engolsch van H. F. Moore).
De nieuwste uitvinding van Jones
was een zakfluitje voor scheidsrech
ters
Jones werd als een soort van uitvin
dersgenie beschouwd. Ik en nog eeni-
ge anderen, die zijn uitvindingen van
.nabij teerden kennen, vonden, dat er
altijd het een of ander aan ontbrak,
en dot zoudt gij ook gevonden heb
ben. als ge zijn „veihgheidsvomv-
sloel" bad geprobeerd en die door
oen gebrek aan de schroef in elkaar
zakte, toen ge er op ging zitten, of als
ge uw vingers liadt gekneld tusschen
dat automatisch opengaand lucifers
doosje. Ach, ach, wat was dat oen
voor-den-gek-houiderij 1
En don dal leelijke ding. dot hij oen
„gecombineerde kleerenhanger en
bioekperser" geliefde te noemen. Dat
toestel werkte met een zeer bijzondere
veer. Wij hadden er pleizier in, de
uitvindingen van Jones te beproeven,
en wij haalden Maginuis over, om het
■eerst zijn kleeren er aan op te han
gen. Muginnes is wat bijziende en
heeft een langen, spitsen neus, die
rood ziet aan den top. alsof hij het
altijd koud heeft.
Ik dacht wel, dat wij ons oen onge
luk zouden lachen want «Je twee
planken, waartusschen de broek go-
]>erst moest worden, sprongen, toea
Muginnes er zijn broek tusschen wil
de klommen, onverwachts los on te
gen Muginnïs' neus. Als go uw jas er
aan wilde hangen, dan viel die er af,
en als ge hukte om de jas op te rapen,
dan was hel tien tegen één. dat het
ding zelf van den muur en op uw
hoofd viel.
Het hing ©én das of vier, vijf, in
onze slaapkamer. Toon ging oen der
kleinere jongens er zelf aan hangen,
zoodat liet. heelemaal brak on op den
grond viel, met een brok pleister uit
<lcn muur er bij. Zoo kwam de gecom
bineerde broekpersev en kleerenhan
ger ongelukkig aan zijn eind. Zijn
droevig overschot werd in het vuur
gegooid.
Jones trok zich blijkbaar dat mis
lukken \an zijn nieuwste uitvinding
noga! aun en een week oJ zes deed hij
niets. Maar toen ontwaakte zijn slui
merend uilvlndersvermogoii weder.
En ditmaal was het niet iets om te
eten of te dragon, of op te zitten, dat
'hij uitvond. Neeu, het was iels ge
heel anders en ©enig in zijn soort.
Ik vond hem zitten aan een kleine,
ronde tafel in onze gemeenschappelij
ke studeerkamer, die vol lag niet uit
geholde stukken wit hout van allerlei
vormen en grootten. gom-e!astïeken
ringen, een paar vulpen-spuitjes, wat
zwnvt goni-etastiek, een kleinen gut
tapercha hal, een gewoon fluitje en
ik weet niet wat nl meer.. Nooit van
mijn leven had ik zoo'n verscheiden
heid Van allerlei dingen bij elkaar ge
zien.
„Welzoo", riep ik uit, terwijl ik oen
stoel nam en er bij ging zitten, „ben
je daar weer ao.n den gang. taaie vol
houder? Wat maak jo nu?"
Hij antwoordde mot terstond, maar
bekeek met gefronste wenkbrauwen
een klein stukje hout. Toen hief hij
het hoofd op en keek mij aan, maar
zag mij niet. Dat is ecu kenmerk van
geboren genieën, geloof ik30 moet
hun zes maal iéts vragen, voordat zij
schijnen te bemerken, dat ge tot hen
Spreekt.
„Ja", zeide ik, „ik ben liet. Ik vroeg
wal je nu aan het maken bent."
Toen kwarn hij weer tot zichzelf en
ik zag zijn oogen stralen.
„Ha. I»en jij daar, Wyatt? Dat is
goed Ik hc-h er naar verlangd, datje
komen zoudt. Ik heb iets uitgevon
den. dut opgang zal maken, als bet
gepatenteerd is Het is ecu verbeterd
scheidsrcclitersfiuitjo. Heb je wel eens
gehooid van een voetbalwedstrijd,
waarbij de scheidsrechter niet op zijn
fluitje iK-lioefde te blazen
Ik schudde ontkennend het hoofd.
„Welnu, dat kan er zijn en het zal
ter zijn een door Jones verbeterd
scheidsrechtersfluitje 1"
Hij sloeg in geestdrift met de hand
op de tafel, zoodat de lieele rommel er
van opsprong. Toon stond hij op en
ging mot zijn handen in zijn broek
zakken heen en weer loopeu tusschen
het venster en de tafel.
„Een scheidsrechter behoeft nu niet
^neer rond te loopen met een fluitje
ia den mond. Weet je nog wel, hoe
Sampson, toen 11 ij onze scheidsrech
ter was te Cochington, bijna 't fluitje
had ingeslikt
Ik lachte.
„Maar dat was alleen", zeide ik,
omdat hij zoo'n vervaarlijk groeten
mond heeft. En daarbij was hij zoo
stom, het fluitje zoo lang in zijn mond
te houden. Dat is volstrekt niet 1100-
dig."
„Ja, maar dat is hier de quaestie
nietliep Joncs, terwijl hij stil
bleef staan en mij met een boos ge
zicht aankeek. „Denk eens, hoe licht
er een ongeluk kon gebeuren. Hij kon
uitglijden, of struikelen en vallen, e
■als zoo iets een scheidsrechter ove
komt. waar blijft dun zijn fluitje?"
„Ik donk, dat je wilt zeggen, dat hij
ihet zou inslikken. Maar ik kan
denken, dat hij zoo gek zou wezen om
zoo'n groot brok staal in te slikken.
„Nu, goed dan, hij behoeft het niet
in te slikken...."
„Neen, dat kan hij gerust laten, al
Juut ti ij nog zoo'n honger."
„Spreek nu niet ais een flauwe aap,
al zie je er naar uit, Wyatt ant
woordde Jones, driftig. „Luister als
jeblieft en val mé niet nvter in de re
de. Ik wilde je een voorbeeld geven
van een verbeterd scheidsrechters-
fluitje. Als men er op fluiten kon, zon
der te moeten Mazen, zou jc dut d\»
geen verbetering vinden?"
„Hm Ja, dat kon wel zijn. Maar
het zou er van afhangen, wat men
rnoet doen inplaats van blazen.
„Juist, dat wilde Ak ook zeggen. N11
zijn wii waar we moeien wezen. Ik
wilde je eens laten zien hoe het gaat.
We zullen onderstellen, dat het noo-
dig is to fluiten. Let nu goed op."
Hij stond geheel stil, tegd;© even de
hand op zijn heup en daar klonk een
schril scheidsrc-chtersfluiten door de
kamer.
Ik keek verrast. Dut was belang
wekkend... zeer belangwekkend.
„Hoe is het mogelijk Hoe doe je
dat ?'-
Jones keek ze-er vergenoegd en zelf
voldaan.
„Ik w ist. wel, dat je er belang in
zoudt stellen, als jo maar even naar
me wilde luisteren. Dat is nu Jones'
gepatenteerd scheidsrechtersfhiilje.
„Laat mij het eens bekijken", z
de »k
Hij haalde een voorwerp uit zijn
zak, dat er allerzonderlingst uitzag.
Het was plomp gemaakt en niet üfgo-
werktmaar Jones was slordig in het
afwerken van de dingen. Boven op
dat zonderlinge voorwerp zat een
ruwgevonnd fluitje van wit hout, ste
vig met elastiek vastgemaakt aan een
smal gutta-percha slaugetje van vijf
of zes centimeterdat was weer met.
elastiek vastgemaakt aan een hol
stukje wit hout cn dat zat weer vost
aan een klein gom-elastiek-en balletje
onderaan.
,,7.ie je', zei Jones, terwijl hij mot
©enigen trots (1e verschillende doelen
van zijn uitvinding aamvees,
fluitje bovenaan wordt in werking
gebracht door het balletje. Dat w
op dezelfde manier als dat aan
spuitje van oen vulpen. Als je op het
balletje drukt, zuigt het fluitje lucht
in en maakt geluid, zoolang als er op
het balleje wordt gedrukt. Hoor
maar."
En er klonk weer een lang aange
houden. doordringend gefluit.
„En dan, al heb je 't in een zak met
een klep er over, je boort het toch
even goed. Ik zal het in al mijn zak-
ken stoppen, na elkander."
Ilij deed dat en de fluit gaf werke
lijk «ven goed geluid in een zak met,
als in een zonder klep.
Na afloop van de proef was ik even
zeer ingenomen met de uitvinding als
de trotsche uitvinder zelf.
„Waarom laat je 't niet aan Wilcox
zien (Wilcox is de aanvoerder van
011S eerste elftal). „Hij kon liet eens
probeeren bij een oefening en dan zou
liet niisschicu aanstaanden Zaterdag
gebruikt kunnen worden bij den groo-
ien wedstrijd tegen bet Severton Col
lege. Je moet je geluk maar eens be
proeven."
„Ja, dat zal ik doen!" riep Jonos
opgewonden. „Daar hud ik nog niet
aan gedacht. Hij zal nu wel in zijn
kamer zijn. Ik ga hem dadelijk spre
ken."
Hij ging maar het was vergeefsche
moeite. Wilcox-zag niet in, waarom
11 en een oud gebruik zou veranderen,
rn hij was niet te winnen door de ar
gumenten, die Jones aanvoerde. Hij
vond liet veel eenvoudiger op een
fluitje te blazen dan op een fluitje te
druk Wen.
Bovendien", zeide hij, „in de alge
meen© drukte en opgowondeuhcid,
zou een scheidsrechter licht kunnen
gelen 111 welken zak liet fluitje zat,
Jones, en dan kon (ie boel leehjk inde
loojien. Als hij liet fluitje in de
hand iieeft, kan hij het niet vergeten.
Jo idee is misschien heel aardig,
maar het is niet practisch toe te pos-
jsen. Neen, ik vrees dat ik jo uitvin
ding niet zal kunnen gebruiken, zelfs
liet bij een oefening. Maar ik dank
je toch wel."
Hij lieerde hoe liet fluitje werkte,
doch bleef onverzettelijk bij zijn mee
ting. Jones kwam zeer ontstemd te
ug.
„Hij wilde niet naar rede luiste-
en", zeide hij, terwijl hij 'het versma
de fluitje uit zijn zak haalde cn het
met ingenomenheid bekeek. „Die
Wilcox is een eigenwijze kerel. Maar
als hij er de proef niet mee wil ne
men, zal ik "net zelf doen."
Jones hud behalve nu, wegens
tiet fluitje voor liet voetbals]>el zoo-
wat evenveel belangstelling uls een
koe, en ik peinsde er over, wat Jiij
tocli wel doen zou.
Maar hij wilde mij niets zeggen en
bleef zwijgend zitten peinzen. Ik li
hem dus maar zitten en ging heen.
De eerste voetbalwedstrijd tusschen
liet elftal van Severton College eit ons
elftal (op ons terrein) is hier een der
groot© gelieurtenissen van het sei
zoen. Het is een der mooiste cn flink
ste wedstrijden, die ge kunt zien. Se
verton brengt altijd een boelen troep
helpers mee en wij zijn ook altijd
'voltallig daar kunt ge op aan.
I-lot spel was nog nauwelijks be
gonnen, of men kon al met één oog
opslag zien, dat ons elftal liet best©
was. De jongens van Severton waren
en dan een weinig de kluts kwijt.
Maar toch, voornamelijk door een
..hof', maakten zij liet eerste punt.
Maar nu gingen onze jon ge.is met
kracht aan den gang. en
twee, drie. hadden zij bijna een punt
gemaakt. De hevige strijd, die ge
voerd werd vlak hij den paal van de
Severtons. was spannend om to zien.
Eenige van onze jongens, die toe
keken, sprongen rond als jonge lam
meren en onder hen (0, hemelwas
ook Jones. Ik siak over naar de plek,
ir tiij stond, juist toen de troep
toeschouw cis bij t.en paal uiteen- en
terugging als een brekende golf.
Maai een minuut daarna kwam de
golf weer oiizetten naar don paaL
Ik koek "voortdurend met één oog
naar tien paal van do Severtons, ter
wijl ik voortliep. Ditmaal zouden onze
jongens stellig een punt maken. Er
lieerschte groote opgewondenheid en
drukte over liet geneele veld....
baar klonk opeens, door al liet ru
moer lieen, het schrille gefluit van
den scheidsrechter. De spelers hiel
den op als één mail en keken rond,
om te zien wat or gebeurd was.
De scheidsrechter kwam snel naar
•de plaats toeloopen, waar een troep
jongens v*ui Serertmi en eenige van
onze jongens (waarbij ook Jones) voor
hei touw stonden.
„Wie heeft daar gefloten riep hij
boos.
Men kan zich geen onschuldiger ge
zichten denken dan die van de jon
gens daar. lien onzer kleintjes, die
over het touw hing, liep
„Niemand van ons iuc-r, mijnheer!"
En een jongen van Severton midden
in liet troepje bevestigde dat
„Er heeft hier niemand gefloten."
De scheidsrechter keek onderzoe
kend rond naar alle kanten en riep:
„Laat liet niet meer gebeuren
baavop liegon liet spel opnieuw. Ik
drong mij door de groep heen, waar
Jones stond. Ik had kwade vermoe
dens tegen hem, wat dat fluiteu be
trof. en ik was zeer boos. Toe® ons
elftal bijna dat welverdiende punt
won, alles te zien bederven door een
kwajongen onder liet publiek, die
floot alsof hij scheidsrechter was Ik
zou den jongen, die het deed, bont en
blauw kunnen slaan I
Toen ik achter Jones was gok omen,
bracht ik mijn mond vlak bij zijn oor
o.a zei zacht
„Wat een flauwe streek
Hij sprong verschrikt op en werd
zoo rood als ©en biet. Maar hij was
blijkbaar opgelucht, toen hij zag, dat
ik het was.
„Kom mee uit de volte", fluisterde
hij, „dan zal ik het je vertellen. Ik
kon het niet helpen heusch, ik kon
het niet helpen."
Wij hadoon moeite om door den
troep toeschouwers heen te komen.
Onze jongens deden al hun best, een
punt te maken en iedereen drong
naar voren.
Jones baande den weg en ik volgde
vlak achter hem. Daar stiet een jon
gen van Severton, dien wij voorbij
moesten, toevallig met een elleboog
tegen Jones aan, en nu begreep ik.
hoe het gebeurd was. Er klonk alweer
een schel gefluit, niet van den
scheidsrechter, maar van „Jones' zak
fluitje voor scheidsrechters". Jones
werd doodsbleek van schrik. Ik was
een oogenhlik bang, dat hij op den
loop zou gaan, en ik greep hem stevig
bij den arm.
Blijf stil staan fluisterde ik.
„Zoodia ze weer beginnen, gaan wij
:©n."
Maar er was berrie over het fluiten,
een poos larig. De meeste vrienden
s elftal waren er natuurlijk
zeker van, dat een der jongens van
Severton dien gemeenen streek had
bedacht, om ons elftal te beletten een
punt te maken en een paar „verdach
ten" werden vrij hardhandig verwij
derd uit den troep toeschouwers,
aarbij wij stonden.
Do sclieidsiechter keek vreeselijk
:>os, toen bij terugging, om den hal
neer te leggen. En hij liad er wel re
den toe. Het is ook al heel onaange
naam, zó6 voor den gek te worden ge
houden, en naar een fluiter te zoeken
onder zoo'n menigte is ongeveer het
zelfde als een naald te zoeken in een
hooischelf.
We kwamen zonder verdere
lijkheden door de verschillende groe
pen heen en van het terreiu af. En
het maakte Jones niet vroolijker, toen
hij hoorde, dat ons elftal had verlo
ren met 2 tegen 1.
Zoodru wij in het schoolgebouw te-
rugkwaaien, ging Jones met het ver
maarde zakflurlje, waarover liij zoo
Jang had nagedacht en dat hij met
zooveel uioetie had gemaakt,
den liaaixl en wierp het 111 het
Zonder een spier van zijn gezicht te
vertrekken zag liij het hout knette
rend vlam vatten eu het gutta-pcrch,
omkrullen en smelten, cn ik heb Jones
nooit zoozeer bewonderd, als toen tuj
zoo de beste zijner uitvindingen ver
nietigde.
Toen de laatste vonk van liet gom
elastiek was verglommen in de asch,
keek hij mij aan en zei
„Ik kan liet jou wel vertellen,
Wyatt; ik weet, dat jij het niet
klappen zult. Ik ben vanmiddag wol
uitgegaan met het voornemen om iets
te doen als wat nu bij ongeluk is ge
beurd. Ik was woedend op Wilcox,
omdat bij het fluitje niet wilde heb
ben. Het w.is een gemeen plan, hè?
Dat heb ik ingezien cn ik gaf bet op.
E11 terwijl ik met aandacht naar den
wedstrijd stond te kijken, gebeurde
dat. Maar nu is liet weg en liet kan
geen kwaad meer doen."
„Niemand behoeft er ooit iels van
te weten", antwoordde ik. „Houd jo
6til en laat bet een geheim blijven. Ik
zal het aan niemand vertellen en jij
zoudt een groote ©zei wezen, als je er
iemand over sprak."
Dienzelfden avond* toen ik door een
gang stapte, met een arm vol boeken,
liep ik bijna Wilcox.tegen het lijf, dio
plotseling uit zijn kamer kwam.
„Hó, ben jij daar, Wyatt?" zeide
hij. „Zeg eens, heeft Jones jou niet
het fluitje laten zien, dat hij had uit
gevonden Ik heb al gedacht, of mi
scli,ion dat fluiten vanmiddag in vc
band staat met dat ding."
„Daar behoef je niet lang meer over
na te denken", antwoordde ik, terwijl
ik den stu|iel boeken onder den arm
wat opheesch. .Jones vond liet ding
bij mader inzien toch niet zoo goed,
als hij eerst meende, en hij lieeft hot
verbrand."
,,0. 7.00, dan is het goed", zei Wil
cox, blijkbaar opgelucht, „liet doet
nio veel pleizier, dat te hoeren."
Brievenbus
(Brievan aan de Redactie van d>
Kinder-afdeeling moeten gezonde
worden aan "Mevrouw Venema1
Doorn, Wagerweg 88, Haarlem).
In de bus gooien, zonder aan-
scJiellen t
ANDRIES d. V. .Te bent zeker zelf
ook een poosje in een club geweest,
't niet Spelen jullie nu ook nop vc
buiten en waar mag je dan voetbal
ien
WIM II. Aardig, dat je daar
aan meedoet. Ja. jij hebt altijd veel
van knutselen gehouden, dat weet ik
wel en je kunt hot ook 't Is wel een
goede afwisseling bij al je schoolwerk;
of zou je niet te hard werken, donk je?
JAN B. Ja. als je wat vangt, is vis-
schen wel prettig maar je moet er
heel wat geduld voor hebben. Zat je
er wel eens bij te lezen, of bleef je er
wel ecu uur of vier bij zitlcu wach-
ten?
JAC. B. Ja, in 't begin was 't weer
wel mooi. En jo bent zeker alle dagen
naar de kermis geweestBleven jul
lie in Leiden Iogcercn en was je daar
wel eens meei geweest
CLASINA v. d. B. En wat voor
handwerkles heb jij wel onderhan
den Heb je hel er 7.00 druk mee Hoe
is 't met Moeder Hindert het haar
niet te veel
JAN V. Dat vind ik een mooi plan,
maar hoe ie het doen wilt, begrijp ik
niet goed. Nu, dat blijft dan voor mij
ook een verrassing Ben je al begon-
Aan W. Ik vind het best, dat jij
ook meedoet. Ik hoop, dat jo altijd
zooveel raadsels vindon kunt Doe jo
ook aan de wedstrijden mee 1
COR en NANNE N. Je nieuwe
raadsels zijn best, en zooals je merkt,
kan ik ze nu weer dadelijk gebruiken.
Ja, orgelspeler iv heerlijk. Krijgen
ullie ook les er in, of leert jo broer
"iet aan jullie?
WILHELMINA v d. H. Heb jo het
bock al uit en was liet mooi Ja, jo
moet maar meedoen met wat je het
prettigst vindt Heb je al bedacht,
wat je maken zal
ZUS en AF-END v. T,. Het nieuwe
raadsel is best. maar je hebt het tccli
zeker niet zelf gemaakt, is 't wel Ik
denk, dat het raden hoe langer hoo
beter gaat, maar altijd twaalf goed
heeft niemand.
WILLEM S. Ja. zeker, mag jij
daar ook aan meedoen. Ik vipd het
uist aardig, dat veel kinderen daar
plezier in hébben Je nieuwe raadsels
en begraven plaatsen zijn goed.
ABRAHAM H. .Ta, als j? briefje Don
derdags of later kemt. wordt het dia
week "niet meer beantwoord. Wel een
week later Zoo, zit Jan bij jou in de
klus. Nu, die doet ook geregeld mee t
Brengen jullie we' eens sarnen bet
briefje weg? Als ik eens plaatjes
krijg, zal ik aan je denken, maar de
soorten, die jj opnoemt,»krijg ik niet
dikwijls
JAN DE B. Heb je dat boek al uit t
Ja, bet is mooi, en toen ik jong was,
vond oolc iedereen het al moei. Heb
je 't uit de schoolbibliotheek gekregen?
BEP en MARIE R. Ik kan aan jou
briefje zien, dat je tegenwoordig min
der schrijn dan vroeger Begrijp jo,
hoe ik dat zien kan Het is wel pret
tig om in dezen tijd wat tijd voor je
zelf te hebben, vind jo met. Maak jo
iel handwerkjes voor Sint Nicolaas?
MARIE L. Wel.-hoe gaan deze soin-
,en nu Zijn ?.i erg veel moeilijker?
Wanneer krijgen jullie nu weer rap
porten Ja, buiten is het al eclit
herfst En er zij 1 nooit zooveel kinde
ren in den Hout als nu in den beuke-
nooténtijd, geloof ik I
I.ena K. Ja. als je aan de beide
wedstrijden mee wilt doen, dan mag
je wel gauw beginnen, hoor ik ben
eigenlijk wei ecu beetje nieuwsgierig,
wat jij make i gaat. Heb je al een plan
netje
SOPHIA B. Heerlijk, om al zc-o
gauw jarig te zijn Ilcb je al opge
schreven. wat jgraag hebben wilt
het opstel moet voor dien tijd
klaar zijn. Houd je veel van opstellen-
maken
JAN v. H Waar laten jullfe dia
planten 's winters? Want dan bevrie
zen ze buiten toch, is 't niet? Ja, ja
mag raadsels inzenden en dan wor
den ze geplaatst, als zo aan de beurt
zijn. Het aardigst is. om ecu opstel
te verzinnen, of iets te vertellen, wat
jc zelf beleefd hebt. Als je iets naver
tel!. wat je wel eens hebt gehoord of
gelezen, moet j; dut er maar bijschrij
ven Ja, het 8ste raadsel is zóó goed!
BART L Zijn jullie te voet naar V©
gelenzang gegaan Dat is een heel»,
wandeling, hoor Was je er wel eens
meer geweest Biocide de heide en
hebben jullie daarvan geplukt
d B. Ja, als je er dan
cbrijft, waaraan je gehol-
■en bent, dan vind ik het best, hoor I
NELLY
bij 6
pen bent, 1
Maak je tegen vijf Decombzr altijd
nog meer handwerkjes? eu wat maak
je dan 't Volgend jour tullen jullie
nog wel meer huiswerk krijgen, denk
ik Vind je dat prettig
JACOB E. Je nieuwe raadsel is
best. hoor, ei zooals je ziet, dadelijk
geplaatst.
Mevr. VENEMA-v. DOORN.
28 September 1912.
