ÜE WEERSPANNIGE
TWEEDE BLAD
Woausdaj 6 Kovemïsr 1912;
Cvdiiü'sK&eh Overzicht
D® BaBkan-krtjig.
Van dag tot dag blijkt .duidelijker,
flat de ïui'ksche heerschappij in Euro
pa ten einde loopt.
't Mohammedani.jm© in Europa heeft
afgedaan
De Balkan voor do Balkan-slaton.
Tot de Turken kan gezegd worden
Dan ware uw levensvonk van
lieden.
De laatst© straal der zon, die weg
zinkt naar beneden.
Do Europeescho mogendheden doen
Weer geducht mee aan den Balkan-
twist.
Korten tijd hebben ze zich loerend
afzijdig gehouden, lieten do oorlogvoe
renden 't eerst wat uitvechten.
Maar nu de diplomaten voorzien
kunnen wie 't zal winnen, nu zijn ze
ook van de partij. De buit moet ver
deeld worden, d-i Turk geplunderd,
en... do een wil ook wat van den buit
hebben en de ander is te jaloerseh om
't hem te gunnen.
"t Geheel© diplomaten-spel komt op
deze nuchtere redeneering neer.
't lleet/ dat do bemoeiing geschiedt;
in 't belang van den vrede, maar dat
is men vergeve ons 't platlc woord
voor 90 pCt. larie. Do inmenging
gescniodt up grond van eigen belang
en naijver.
Waar de Europeescho diplomaten
twisten en ccncuneeren, ontstaat
direct of indirect oorlogsgevaar.
Gevaar voor verstoring van don vrede
tusschen de Eurcpeesche groot© rno-
geudneden.
Do driebond tegenover de drie-
vriendscliap. Duitschland, Oostenrijk-'
Hongarije en Italië tegenover Frank
rijk, •Engeland en Rusland.
Wat de diplomaten doen, is hoog
spel. Men kan lien waarschuwend toe
roepen
Maar is het waar
llangt een gevaar
U dreigend boven 't hoofd, verbor
gen onder rozen
En schoon go er licht mocht in
vergaan,
Is 't waarheid, ziet ge 't achtloos
En is 't u een vermaak dat lokaas
lief te koozen
Is 't waarheid, dat gij juicht bij 't
delven van uw graf
Dat alles zij niet zoo, dit keore
uw schutsgeest af.
De houding der lurken.
Men weet uit do telegrammen in ons;
vorig nummer, dat de Turksche regee
ring aan de ambassadeurs van dé bui-
telilandsche mogendheden eon circu
laire gericht heeft, waarin zij zegt,
dat de Turksche regeering zicli in een
moeilijke, maar nog niet wanhopige
positie bevindt.
Toen do Balkanstaten hun mobilisa
tie reeds tot stand hadden gebracht,
was Turkije nog nauwelijks begon
nen met do hare. Turkije kan die mo
bilisatie voortzetten, en den oorlog
nog lang volhouden. Wanneer w egens
de uitgestrektififiid van het geveclits-
front, de vijand op eenige punten wat
ver is kunnen doordringen, dan mag
daaruit nog niet worden afgeleid, dat
de oorlog geëindigd is. Met 't oog
evenwel op do vredelievend© en
menschlievende gevoelens van Tur
kije, acht de regcoring 't
evenwel nutteloos don oor
log voort to zetten.
Do mogendheden en devre-
deabemiddeling.
Turkije heeft nu officieel een verzoek
tot de groote mogendheden gericht om
bemiddeling, 't Luidt
irDe Turksche regeering verzoekt
de groote-mogendheden gezamenlijk
hare bemiddeling le verlccnen lot on
middellijke staking van de vijande
lijkheden en vaststelling van dc vre
desvoorwaarden."
Eigenaardig is t© hooien, wat de
verschillende mogendheden bij 't ont
vangen van dit verzoek gezegd heb
ben.
Dé Frunscli© minister-president wees
er den Turkschen ambassadeur op,
dat dit verzoek elk denkbeeld van pres
sie op de oorlogvoerenden uitsluit. En
hij voegde daaraan toe, dat do mo
gendheden niet tot bemiddeling zouden
kunnen overgaan, tenzij allo oorlog
voerenden deze bemiddeling wilden
aanvaarden.
In Weenen kreeg de Turksche am
bassadeur te rtcoren, dat dc Oosten-
rijkscb-Hongaarsche regeering, alvo
rens een antwoord te geven, zich eerst
moet verstaan met de andere groote
mogendheden-
In de Oostanrljkscbo delegatie zei de
minister voorts
„Do groote successen, in den loop
van den oorlog door de BaJkanvolken
behaald, hebben het doel, dat zij aan
vankelijk hadden gesteld, belangrijk
gewijzigd.
Hetgeen de verhonden staten thans
wenschen, is van veel wijder strekking
geworden en laat zich niet meer ver-
lenigen met het begrip van integri
teit van Tuikije.'1
Te Berlijn antwoordde m en, dat
do Duitscho regeering bereid is den
wenscli van Turkije over te brengen
aan de regeer in gen der staten, die
oorlog met Turkijo voeren, wanneer
ook de andere groote mogendheden
daartoe willen overgaan. Maar het
staat aan. do regeeringen der oorlog
voerende state 1 te beoordeelen, of zij
al dan niet zullen ingaan op den
wenscli der mogendheden.
In Italic hóórde de Turksche diplo
maat, dat Italic dezelfde opvatting
heeft als zijn bor dgenooten.
De Engelscho minister Grey ver
klaarde als antwoord op dc inter-
oellatie in 't Lagerhuis, „dal er. met
'l oog op het tol dineer verkregen
oorlogsrcsullaat, niemand is die
voornemens is het recht te belvris-
(cn der Balkanstaten om de voor
waarden vast te stellenwaaronder
ze vrede willen sluiten. En ik denk
niet zoo vcegd'-.. de minister er aan
toe dat de groote mogendheden
langzamer dan anderen hun eigen op
vattingen zullen aar passen aan den
loop der gebeurtenissen."
Wat de mogendheden ten opzichte
der bemiddeling verdeelt is niet heel
duidelijk, 't Is immers nog ullïjd on
zeker hoever de bemoeizucht van Oos-
tenrljk-Hongarije in Noyibazar is. Ook
komt er een gerucht, dat de Donau-
monarehïe er op staat, dat aan Alba
nië autonomie zal worden verleend,
met een eigen vorst, aan 't hoofd. Bo
vendien eischt. Oostenrijk-Hongarije
voor zich nog een uitweg naar de
Aegeïsche Zee die verkregen zou kun-,,
nen worden door internationalisatie
van de spoorlijn Salonika—Konslanti-
nopel.
Oostenrijk-Horgarije tevreden stel
len en dan aan de e'scben der Balkan
staten voldoen van de Europeesch.e
diplomaten wordt zwaar werk ge
vraagd.
Hu een andere quaestic, nl.
de houding der Balkan
staten tegenover de
bemiddelingspogingen.
De Servische minister van handel
verklaarde
„Turkije moet zich direct tot ons
wenden. Wat de groote mogendheden
betreft, niemand in den Balkan zalj
toestaan, dat één barer audere com
mercieel© of ecoi.omische voorrechten
verwerft, dan zulke, die lusschen de|
groote Europeescho staten gebruike
lijk zijn en door internationale ver
dragen geregeld op voet van gelijk
heid."
Oostenrijk-Hongarije kan daarvan
acte nemen
De Servische gezant te Weenen ver
zekerde, dat „een tusschenkoinst der
mogendheden op dit oogenblik, door
dc Balkanstaten van de hand
zou worden gewezen, daar
de m:litaire operaties nog in vollen
gang zijn.
Wanneer op het geschikte tijdstip
een dusdanig© bemiddeling mocht wor
den aangeboden, dan zullen de vier
Balkanstaten in diplomatiek, zoowel
a]s in militair opzicht aaneengesloten
blijven, ten einde tot een snelle en ra
dical© oplossing van de Balkanquaes-
tie te kómen.'
De Balkan-entente wordt een Bal-
kanve'rbond on treedt, op nis een nieu
we factor in liet, Europeesch concert."
Van ander© zijde wordt- nog gemeld,
dat do Balkanstaten 'ter versterking
hunner positie tegenover Turkijo
eerst hun veldtcchtplannen geheel
willen uitwerken.
Do bedoelde operaties zijn le. de
slag van Tsjataldja, die tegen liet- ein
de van deze week vermoedelijk nog
zal plaats hebben, 2e. de verovering
van Adrianopel, 3c. de verovering van
Saloniki en Monasiir en -ie. de inne
ming van Skoetari.
Wat de Balkanstaten
eischen.
De Bulgaarsche gezant in Peters-
burg verklaarde, dat de eischen der
Balkanstaten als volgt luiden Voor
Montenegro het Skoc-tari-vilajet. Ser-:
vië zou Oud-Servic krijgen en ook een
toegang tot de Adriatische Zee, Grie
kenland eischt Thessnlio, Znid-Epirus
en EI Basan. Bulgarije ten slotte
eischt het gebied lusschen Adrianopel,
Dedeagatsj en Saloniki.
Servië 'en Griekenland zullen niet
protesteeren tegen don Bulgaarschen
eisch. Roemenië kan, volgens do over
tuiging van den Bulgauisehen diplo
maat, geen aar.spraak maken op ver-,
granting van grondgebied.
van ug oorlogsvelden.
Veel nieuws is er lieden van de oor
logsvelden niet:
DE BULGAREN»
Er is bij Adrianopel wat gevochten.
De Turken poogden een hoogte buiten
do vesting te bezetten, maar werden
teruggeslagen.
De Bulgaren die de vesting eerst
met vliegmachines verkennen boin-
bardeeren nog steeds, 't Kanongebul
der is van ver to hooien.
De Bulgaren krijgen ook nog ver
sterking. Nu zijn zelfs 8 bataljons Ma
cedonische vrijwilligers op het oorlogs-
terrein aangekomen. Hun ontvangst
was hartelijk.
Men weet, dat do Turksche comman
danten 't voornemen hebben een be-
slissenden veldslag te leveren op de
hoogte van Tsjaltaldja.
't Voornemen.... Maar do Turken
zullen zonder dat voornemen daartoe
ook wei gedwongen worden, willen ze
althans Konstantinopel tegon de Bul
garen verdedigen.
De Bulgaarsche gezant to Petersburg
verklaarde evenwel, dat do Bul
garen niot naar Konstan
tinopel zullen gaan. H e t
doel van het Bulgaarsche
leger is thans do Aegoï-,
Toch is de aandacht gevestigd op de
Tsjaltaldja-versterking. Deze bestaat
uit een reeks harfperinarento wérken,
welke, tusschen de nieren Derkos en
Ruetehoek-Tchekmedje, over een af
stand van ongeveer 25 K.M. de land
tong, aan het einde, waarvan de hoofd
stad ligt, afsluiten.
De afstand van het klein© plaatsje
Tsjaltaldja tot Konstantinopel be
draagt 50 K.M.
Met den bouw der verdedigingswer-:
ken ten getale van dertig, werd aange
vangen vóór den Russisch-Turksclien
oorlog en geleidelijk werden zij vol
tooid door den aanleg van redoutes
tusschen de beide vlengelmeren en de
zee. De fortificaties zijn gebouwd op
heuvels van 150 tof 200 M. hoogte en
vormen twee of drie met zuiver te on
derscheiden linies. Een klein rivierijj,
de Kafa-Soë,. treedt in den regentijd
huilen zijn oevers en verschaft, het
voorterrein inundeerend, een belang
rijke stormvrijheid aan do verdedi
gingslinie.
Het is ónmogelijk iets to zeggen
over de bewapening, daar volgens de
geruchten een gedeelte der artillerie is
overgebracht naar Adrianopel, en ier-
vangen door geschut uit de forten en
werken langs den Bosporus.
De correspondent van de Daily Chro
nicle geeft een beschrijving van
den terugtocht der
T n r k e n
na den slag bij Loei© Boergas.
Ilij schrijft
„Het geboete Turksche leger kruipt.
De soldaten kunnen niet meer loopen.
Dagen en nachten van ontzettend lij
den hebben het loopen van deze man
nen veranderd in wankelen. De weg
van het vluchtend© leger is bedekt met
dooden en stervenden. Achter de laat
ste soldaten zwermt een legér van
zwarte kraaien, die een gruwelijk ge
schreeuw uitstooten, wachtend tot een
doodmoede soldaat neervalt. Honden,
roofvogels, die door do lijkenlucht
aangelokt worden, zijn van verre 'ge*
komen hun doordringend gehuil
hoort men den geheelen dag.
- Op den weg naar Tsjorloe, terwijl 't
nog licht was, passeerde ik de half op
gegeten lijkeu van vele paarden, die
hoogstens twee uur dood konden zijn.
Het ongelukkige lot van do soldaten,
die stervend aan den weg neervallen,
doet mij huiveren. De vluchtende troe
pen zijn te bejammeren. Dio nog een
geweer had, schoot er op los, dikwijls
genoeg een kameraad rakend. De
mannen, van wiode zolen van de laar
zen gescheurd waren, marcheerden
met bloedende voeten.
Het is bewonderenswaardig, hoe do
Turksche soldaat gedurende deze vijf
dagen dit alles verdragen hoeft ziek
te, honger en nederlaag, steeds reke
nend op den dood, en zelfs zonder te
klagen. Dagen lang was hij zonder
voedsel, zonder to morren. Wanneer
hij met langer lcopen kon, dan ging
hij op den grond liggen en stierf zon
der te klagen.
De Balkan-mogendheden mogen liet
tTurksche leger verslagen liebbeu, den
Turkscheti soldaat hebben zij echter
niet overwonnen. Wanneer hij gced
geleid en gekleed, en als een meusche-
lijk wezen behandeld zou zijn, dan
zou hij overal overwinnaar gebleven
zijn. dan had de Halve Maan nieuwe
werelden veroverd."
DE SERVIëRS.
Gemeld wordt, dat do Servische
troepen op 50 K.M. ten noorden van
Saloniki zijn aangekomen. Eon colon
ne rukt nu al op Monastir aan.
't Hospitaal van d r.
Van Tienhoven.
De Servische correspondent van t
Hbld. schrijft
Heden bezocht ik het hospitaal, dat-
onder leiding staat van dr. Van Tien-
r u i Ieto n
(Naar het Fransch).
Tijdens dit gesprek werd Leonard
zeer verlegen en kreeg een kleur als
een jong meisje. Hij maakte zich ge
reed om uit te gaan, met de mede-
deeling, dat hij gauw weer terug zou
zijn.
Wij zullen je verwachten, zeide
goedo Marguerite; blijf niet le lang
Als het dan de laatste nacht
is, dien gij in ons land doorbrengt,
breng hem dan ten minste bij ons
doorl
Leonard beloofde dat kortaf en
vertrok. Zijn moeder bracht do kin
deren naar bed en ging daarop vlak
bij het vuur zitten om vrijuit te kun
nen schreien met haar ellebogen op
de knieën. De vader nam somber en
verslagen, zijn gelaat verborgen ach-
ter zijn lango haren, zijn peinzende
houding weer aan, do avond ging
voorbij, zonder dat zij een woord met
elkaar gewisseld hadden.
HOOFDSTUK III.
De dochter van den
brigadier.
Leonai'd logde met groote snelheid
den weg naar Fleury af, die hij en
kele uren Le voren in tegenovergestel
de richting geloopen had. In weerwil
van de afwezigheid van de maan,
was-de lucht helder en vol schitte
rende sterren; maar do aarde was in
diepe duisternis gehuld wegens de
dichte bossehen, waarmede zij liier
bedekt was. Een diepe stilte hccrsch-
te rondom; ternauwernood woei er
zoo nu en dan een zacht briesje als
een zucht van den nacht, waardoor
de elke- en berkeboomen zachtjes
heen en weer bewogen werden.
Toch bood de weg voor den jongen
en vluggen Leonard heelemaal geen
bezwaren. Hij sprong de houten brug
over, waur zijn onderhoud met La-
bourot had plaats gehad, en sloeg
zonder aarzelen de boschpaden in,
die hem eerder aan zijii duel zouden
brengen. Hij liep met een vuur, alsof
de pittige nachtlucht zijn bloed ver-
frischte en hem nieuwe krachten gaf.
De aandoeningen van dien dag, die
toch zoo levendig en heftig geweest
waren, schenen plotseling uit zijn ge
heugen to zijn weggewisclit; hij
dacht er niet meer aan, dat hij zijn
land, zijn vrienden, zijn familie ging
verlaten. Eén enkele geduchte nam
hem op dit oogenblik geheel in be
slag; bij ging zijn dierbare Victoire
opzoeken en zou met haar spreken,
hij vergat zelfs dat bij haar mis
schien voor eeuwig vaarwel ging
zeggen; eenige minuten van geluk
stonden hem te wachten, hij zou niet
verder kijken. Zijn hart klopte, zijn
geheele lichaam beefde van zenuw
achtige opgewondenheid, zijn mond
werd droog en brandend heet, en hij
snelde voort met de vlugheid van een
jongen gems.
Spoedig zag hij Fleury voor zich
liggen. Op dit late avonduur moes
ten alle bewoners in rust zijn. Toch
wachtte Leonard zich wel met liet
dorp binnen tc gaan, waar hij ge
vaar liep door een of anderen voorbij
ganger opgemerkt te worden. Hij nam
integendeel alle voorzorgen om
zachter voort te komen, en liep over
weilanden naar een plek waarop groo
te hoornen achter het gebouw van
de gendarmerie aan den tegenoverge-
stelden kant dan waar het plein was.
Weldra bereikte hij een dichte heg,
die een soort van hof omgaf, welke bij
de brigade behoorde, -en bleef staan.
Na eenigo seconden geluisterd en
zich overtuigd te hebben, dat niemand
hem kon bespieden, boog hij twee
doornige takken uiteen en sprong be
hendig over do huag.
Hij bevond zich nu op een slecht
onderhouden grasveld, waar verschei
dene notenboomen, die ver boven da
hoven. liet Is een 'der groote scholen
van Belgrado, die tijdelijk voor do op
neming van gewonden is ingericht. Er
liggen er daur een kleine twee hon
derd. Van zulke hospitalen heeft men
er hier thans vijftien, behalve dan het
eigenlijke hospitaal, dat zeer groot is.
Dr. Van Tier hoven is zeer tevreden
over de wijze, waarop men hem tege
moet komt. Hulp wordt hem genoeg
aangeboden, maar natuurlijk vindt
men daaronder meer goeden wil dan
practischen zin. Iedere vrouw, die
maar eenigszius tijd vinden kan, van
welken stand ook, biedt haar diensten
voor do gewor den aan. Kan zij niet
.verplegen, dan maakt zij ondergoede
ren of breit kousen voor de gewonden
of wel ze kookt in de keukens der hos
pitalen of doet zelf.-t liet vaatwerk.
Niets wordt e betaald allo diensten
biedt men co i uuiore aan. Onze dok
ter woóndo een paar dagen in bet
„Grand Hötel", doch een paar dames
hebben voor hem een kamer in het
hospitaal ingericht met nieuw© meu
bels en hij houdt dus thans dag en
nacht verblijf bij zijn gewonden.
Ook over de gewonden is dr. Van
Tienhoven best te spreken. Het zijn
kranige, flinke kerels, zei hij mij ze
denken aan niets anders dan om zoo
spoedig mogelijk liet hospitaal te ver
laten en naar do grenzen te gaan ze
zouden o zou graag nog eens eventjes
e© npaar Turken willen neerschieten.
GRIEKEN EN MONTENEGltIJNEN.
Van deze gevechtsterreinen is heden
geen niéuws.
IN TURKIJE.
De Mohammedanen in Konstantino
pel zijn zeer terneergeslagen. De Chris
tenen vreezen een uitbarsting van
haat tegen hen. maar men weet, dat
de mogendheden door 't zenden van
vele oorlogsschepen maatregelen tot
hun bescherming hebben genomen.
Turkije heeft aan alle mogendheden
behalve aan Italië, zeker nog als
uitvloeisel van den jongsten oorlog
vergund, dat deze oorlogsschepen
de Dardanellen passeeren.
De ellende in het Turk
sche leger.
Als nieuw© bijdrage tot de kennis
van den treurigen toestand, waarin
het -Turkscho leger ten strijde trok,
laten we hier een gedeelte volgen uit
een •corréspondentie uit Konstantino
pel aan het „Journal" gericht.
„De convooien gekwetsten beginnen
naar de hoofdstad te komen, waar
nieLs in gereedheid is gebracht om zo
të ontvangen. De enkele honderdtal
len bedden, die de vreemde hospitalen
en al de gemeenschappelijke verecni-
gingen uit de Europeesche kolonie ter
beschikking zuilen stellen van hei mi
nisterie van ooi log, zullen niet vol
doende zijn voor deze invasie van zie
ken, verminkten, stervenden. De Turk
sche hospitalen zijn een ruïne, even
als de rest, zonder personeel of mate
riaal.
Bij hel leger beslaat de medische
dienst letterlijk uioteen belachelijk
klein aantal doktoren van ondervin
ding, geen instrumenten, geen ambu
lances, geen geneesmiddelen.
Geen enkele administratieve dienst
is. er. Het Turksche leger sterft
v.a n h o n g e r. In de kazernes in
de hoofdstad geeft men den mannen,
gedurende hun kort verblijf, een paar
koeken, als voedsel geheel onvoldoen
de. Eenmaal onderweg krijgen ze
niets meer. De Turken beweren,
dat hun soldaten sober zijn, dat zo
kunnen leven van het land, waar ze
i zicli bevinden, dal ze voor het vader
land alle ontberingen zullen verdra
gen, enz. Maai zelfs de soberste men
schen moeten toch voedsel hebben, en
men kon in vroegere oorlogen hon
derdduizend man van liet land laten
leven, maar thans gaat dat met vele
honderdduizenden niet meer. De waar
heid is, dat overal na den derden cam-
pagne-dag de Turksche soldaten be
delden met de punt van hun bajonet,
op nun eigen grondgebied.
In de vlakten, in den regen, ln slijk
en moorassen, en bij de reeds zeer
strenge temperatuur van do laatst©
acht dagen, zullen er moorddadige
epidemieën uitbarsten. Gebrek, ver
moeienis, koorts, typhus, en de chole
ra, waarvan de Anatolicrs de bacillen
overal met zich voeren, zullen een ont
zettende sterfte veroorzaken. De tal-
looze lijken van mensclien en beesten
zullen pest doen ontstaan. Rondom
Kirk-Kilisso heeft ae pestwalm de twee
tegenstanders reeds doen terugdrin
gen.
De Bulgaren hebben sinds jaren me
thodisch alles voorbereid; zo hebben
een modern leger, onmetelijke hoeveel
heden proviand, en een woeste geest
drift. Do Turken willen in dc twintig
ste eeuw, nog op zijn Tartaarscli, niet
horden, oorlog voeren. Ze hebben vroe
ger-, onder dergelijke omstandigheden
een onverhoopt geluk gehad. Maar de
ze wonderen herhalen zich niet..."
De presidentsverkiezing in de
Vereenigde Stater.
De strijd is eindelijk beslist.
Tot president der Vereenigde Staten
huizen uitstaken, een volkomen duis
ternis veroorzaakten. De voetstajipen
waren totaal onhoorbaar op dit veld
van dik gras; het zou voor iedereen,
zelfs voor hem die op een heel scherp
gezicht kon hogen, onmogelijk ge
weest zijn om te midden van deze
duisternis zelfs den vorm van zijn
hand te onderscheiden. Telkens ver
dubbelde de jonge man zijn aan
dacht om toch maar geen gerucht te
maken, hij kroop meer dan hij liep
met ingehouden adem in dezelfde
richting van het gebouw, telkens
weer stilstaande.
Eindelijk kwam hij bij den laatsten
boom. Daarvoor verhief zich een witte
en eenvormige massa, wier heldere
kleur duidelijk tegen de sombere
kleuren van het gebladerte uitkwam,
dat was het huis. Daar aangekomen,
ging Leonard op den grond liggen en
bootste het geluid van een krekel
zóó natuurlijk ria, dat een levend we
zen van dat soort er zich zeker door
cm den tuin zou hebben laten leiden.
Maar een persoontje, dat zonder
licht achter het venster van de eer
ste verdieping waakte, liet er zich
niet door bedriegen. Het venster ging
open en een zachte stem vroeg:
Ben jij het, Leonard?
Ja, Victoire, fluisterde de lole-
litig; zal ik maar weer naar boven
klimmen?
Dat is goed.
Na deze toestemming sloeg Leonard
van 'Amerika Is gckozcii cfr. Wilson,
do candidaat der democraten.
Taft, de tegenwoordige president,
en Roosevelt, d ex-president, hebben
't tegen hem moeten afleggen.
Voor de etemmencijfers zie men
eventueel onder do telegrammen.
Veel verandering zal de nieuw© pre
sidentsbenoeming wel niet geven, ook
al is nu een rejiublikein door een de
mocraat vervangen. Wilson is ook re
publikein en democraat was Taft ook.
De nieuwe president is even 50 jaar.
Hij is 10 jaar president van 't Prin
ceton College geweest en 2 jaar gou
verneur van New Jersey.
Dr. Wilson is eon voorstander van
de verhooging van 't tarief.
Zijn dochter heeft een reis door Ne
derland gemaakt en ook onlangs
Haarlem bezocht.
Ailerlal.
Verkiezingen voor den
Duitschen Rijksdag.
Bij de verkiezing in het eerste kies
district van Berlijn, ter voorziening in
de vacature, noodïg geworden door 't
bedanken van der» gewezen president
van den Rijksdag Kampf, verkreeg
Kampf, vrijzinnig, 4S88 stemmen, Dü-
well, sociaal-democraat, 3840 stemmen,
zoodat Kampf gekozen is.
Binnenland
DE KONINGIN'
heeft Dinsdag de conferentie met de
Ministers hervat en den Minister van
Oorlog ontvangen.
S T A A TSP ENS ION N E E R1NG.
De Bond voor Staatspensionneering
verzocht den heer D. A. van Kreve
len te Deinuin een brochure samen
te stellen, waarin de gegevens waren
verzameld, die de enquête naar de
beteekenis en de gevolgen van artikel
357 van het Wetsontwerp-Talma had
opgeleverd. Bedoeld artikel 357 luidt:
Degene, dio bij het in werking tre
den van art. 1 der wet den leeftijd
van 70 jaren heeft bereikt, indien hij
■aantoont, dut hij in de 10 jaren, on
middellijk voorafgaand, hetzij aan
het .in werking treden van art. 1, het
zij aan de vervulling van hot 70ste
jaar, te zamen gedurende ten minste
260 weken verzekeringsplichtig zoude,
zijn geweest, indien de verplichte ver
zekering bij den aanvang dier 10 ja
ren reeds ingevoerd ware, krijgt f 2
rente per week.
De schrijver vertelt o a. dat het on
derzoek leerde. d:-t van de jaren 1841.
'40, '39, "38, 37. 36 en 35, dus. dat is
van 70 tot 75 jaar oud, van de man
nen. die steeds in loondienst ge
werkt hebben, bijna geen meer in le
ven is.
In Lemsterland leven nog mannen
en vrouwen, dio in 1841 geboren zijn
25, in 1810 geberrn 38, in 1839 geboren
33, in 1838 geboren 23, in 1837 gebo
ren 19, in 1836 geboren 21, in 1835 ge
boren 1-1. Van de 297 menschen, waar
over het onderzoek liep, worden onge
veer 70 bedeeld en zijn 80, dio noodig
het pensioen van f 3 of I 4 per week
moesten bij-ontvangen. Van dio 90
kan men zeggen, dat ze geregeld ar
moede lijden of door de familie onder
houden worden.
„En rekenen we nu eens. dat de
wet-Taiuia in werking trad op het
tijdstip van ons onderzoek, dan zou
den 24 personen geholpen, worden. Dit
zijn allen menschen, die gewoonweg
in beter doen waren, dan de rest.
„Bij ons onderzoek is gebleken, dut
van de vlijtige, steeds „bij de hand"
zijnde werkers, om in het onderhoud
van zichzelf en hun gezin te voorzien,
bijna niemand meer leeft, dio 70 jaar
of ouder is. Want wie vinden wij nog
■in leven op 70-jarigen leeftijd? Boe
ren, renteniers en weduwen van al
lerlei soort; doch in den werkenden
stand zijn er naar verhouding veel
meer weduwen dan bij dc anderen.
Hoe hel zij, dit onderzoek heeft vcor
ons, en naar wij hopen voor velen
iels treurigs aan het licht gebracht,
want men mag ineenen, dat men
weet, dat er oude menschen zijn, die
arm zijn; men mag meenen. dat men
weet, dat er behoefte aan verbetering
is in het leiensdnderhoud van onze
ouden van dagen, maar wij willen
wel erkennen, niet te hebben kunnen
denken, dat er zooveel armoede gele
den werd."
BOTERDIEVEN.
Voor de tweede maal is in een kel
der van de Zuivel-export ..Holland
óp de Heerengracht te Amsterdam,
ingebroken
zijn armen om den stam van den
boom en klom naar boven op een tak
van genoemden boom, waar hij zich
weldra oj> vijf a zes voet afstand
van het venster van Victoire bevond.
Van dit gevaarlijke plekje zag hij
maar ternauwernood het ovale ge
laat, de trobsche oogen vol vuur, de
hooge en slanke gestalte van de
mooie dochter van den gendarme. Zij
konden eikaars handen niet aanra
ken, bijgevolg was er geen sprake van
dal iemand het verliefde tweetal op
een kus kon betrappen. Bovendien
behoefde men mejuffrouw Marin
maar te zien en to hooren om over
tuigd te zijn dat zij een dergelijke fa
miliariteit niet zoo gauw zou dulden.
Ben je daar eindelijk? vroeg zij
op niet heel vriendelïjkeii toon.
Ja, Victoire, antwoordde Leonard,
terwijl hij zicli voorzichtig op den on
gemak kei ij ken tak omkeerde, die hem
in zijn bewegingen hinderde.
Dat werd tijd! Het is al tien mi
nuten over het afgesproken uur
Ben je van plan mij op die manier
te bedanken voor de gunsten, die ik
je toesta.
De jonge man wilde zich veront
schuldigen over het onmogelijke om
al te plotseling zijn familie in de
omstandigheden, waarin hij zich be
vond, te verlaten.
En ik dan, viel het jonge meisje
hem in de rede, heb ik niet evenveel
rechten als ie familie? Ik, die mij ter
Blijkbaar weten do Inbrekers, da*
goede boter in dezen tijd duur is cd
dat ook.... voor gestolen boter flinke
prijzen te maken zijn.
Verdween er een maand geleden
ongeveer 130 pond boter, nadat een
raampje onder de stoep was opgebro
ken, thans hebben do inbrekers niet
minder dan ongeveer 400 pond mee
genomen. een waarde vertegenwoor-
digende van ruim 300 gulden." Er wor
den zelfs 3 vaten van 100 pond uit den
kelder gestolen, zoodat het voor de
hand ligt, aan te nemen, dot de die
ven een handkar tot hun beschikking'
hadden: Zij verschaften zich toegang'
door openslintïng van de kelderdeur
door een valschen sleutel.
Voor don eigenaar van do zaak is
het een groot verlies. Een spo-or van
de daders ontbreekt zoo good ais ge
heel.
INCIDENT IN DEN ZAANDAM-
SCHEN GEMEENTERAAD.
We lezen in de Tel.:
Tijdens het voeren der algemeend
beschouwingen over de gemeente-be
groeting in den gemeenteraad van
Zaandam, deed zicli het volgende in
cident voor:
De heer Du ijs, aan het woord zijn
de, en dc politiek besprekende, zei,
dat hij van iemand, die met hem een
rc-ïs van Enkhuizen—Stavoren maak
te, de woorden had opgevangen: „De
boot, slingert als een vrijzinnig-demo
craat."
De lieer Brinkman riep daarop: „En
ik. beb wel eens gehoord en gelezen:
'lij liegt als een sociaal-democraat.l"
De heer Duijs: „En is u het dattr-
mce eens?"
De heer Brinkman: „Is u het met
uw uitspraak eens?"
Dc heer Duijs: „Zeker, en ik kan
het bewijzen ook."
De lieer Brinkman: „Nu, ik onder
schrijf het mijne ook."
De heer Duijs: „Dan hebt u dat ook
te bewijzen 1"
De heer Brinkman: „Praat maar
raak, hoorl 't Is reeds lang goed!"
De heer Duijs: „Dan noem ik u een
doodgewoon lasteraar."
De heer Brinkman: „Ik heb even
veel recht om hier voor mijn meening
uit te komen als u."
De voorzitter sloot het incident,
doch later legde de heer Brinkman,
ter opheldering nog de volgende ver
klaring af:
„Ik beschouwde het gezegde van
den heer Duijs als een gniepigc ma
nier, om zich ten koste van zijne po
litieke tegenstanders eens vroolijk te
maken en ik meende daarom ook mei
hem een grap te mogen uithalen. En
toen de heer Duijs daarop vuur vat
te, en verklaarde er mee in te stem
men, beantwoordde ik hem met gelij
ken munt. Ik verklaar echter, dol
mijn woorden moeten worden opge
vat als een aardigheid, gelijk ik ook
de woorden van den heer Duijs be
schouwde."
TEGEN HET DBBIETRECHT OP
TABAK.
De Amsterdanischo veroeniging van
sigarenwinkeliers heeft nog ©ens een
motie tegen het debietrecht op tabalt
aangenomen.
Te kennen wordt gegeven, dat het
den Minister niet gelukt is, de be
zwaren tegen het ontwerp te ontze
nuwen dat integendeel de erkenning
van den Minister, waarnaar zich do
groothandel, frets de algemeen er
kende billijkheid eener belasting op
tabak, speciaal in Nede-rland niet
voor belasting leent, in nog honger
mate de fataliteit eener belasting dei
fabrikanten in den ontworpen vorm
'debietrecht) demonstreertdat im
mers in het laatste geval aar. Neder
land meer kapitaal onttrokken zal
worden dan door eene belasting oj>
het ruwe artikel in don vorm van een
administratief recht op de markt-
transacliesdat bij eene kleine per
centage b.v. 2 pCt. van ©ene verplaat
sing der markt geen sprake en de bo-
lastingformaliteiieii, zooals bij eemj
debietbelastmg, geen beletsel zoudeu
■zijn; dat men eokter gaarne hul
digt de zienswijze van den Minister
„Nederland ongeschikt voor tabaks
belasting", maar dan ook ongeschikt
voor eene belasting der fabricate li,
zoodat, wanneer tabak ten onzent
ooit beiast mocht worden, een vorm
gevonden moet worden, die a. uocii
den groothandel uit Nederland ver
drijft ,-i>. noch den export van tabaks-
fabricates! bemoeilijkt.
KOLONIAAL ARBEIDSBUREAU
„OOST EN WEST".
Door de Vereeniging Oost en West
is op de onlangs ouder presidium van
rnr. A. van Gennep in Den Haag ge
houden hoofdbestuursvergadering be
sloten tot oprichting van een Koloni
aal Arbeidsbureau met 'bet doel een
centraal orgaan in het leven te roe
pen, waar de wegen van vraag ea
aanbod van werkkrachten voor aller
lei beroepen en ambachten in de ko
loniën elkander zullen ontmoeten.
wille van jou tot geheimzinnigo sa
menkomsten laat verleiden
Zij had haast gezegd: Ik die je
bemin, maar baar lippen schenen te
weigeren zich zoo'n bekentenis te la
ten ontsnappen. Zij hernam:
Pleb je mijn vader vandaag ge
sproken?
Ja, Victoire, en hij heeft mij ge
zegd.
Ik weet, wat hij je gezegd heeft,
nadat hij jou had verlaten, is hij mij
alles komen vertellen.
O! Victoire; hij scheen wel woe
dend te zijn!Heeft hij je streng,
misschien wel hard behandeld?
Hij! mijn vader? Och kom! Wel
neen! hernam mejuffrouw Marin met
een glimlachje, hij heeft zich meer
malen boos legen mij willen aanstel
len, zich als een gendarme tegen mij
gedragen, zooals hij zegt, en na vijf
minuten heb ik hem zoo zacht als een
lammetje gemaaktToch moet ik
wel bekennen, vervolgde zij, dat hij
m-J vandaag niet zco'n koelen blik
aankeek als ik niet van hem ken
Weet je wel zeker, Leonard, dat je
hem nooit met een woord gesproken
hebt van de onschuldige samenkom
sten, die ik je hier zoo nu en dan
's avonds toesta?
(Wordt vervolgd).,
