duurs Dagblad
DE WEERSPANNIGE
TWEEDE BLAD
Donderdag 14 Hovembsr 1912
DB oorlog op het Balkan--
Schiereiland.
VII.
Op het meest oostelijke operatie-
•tooueel zal hoogstwaarschijnlijk het
lot der oorlogvoerenden heslist wor
den. In dat gebied ligt de hoofdstad
en bevindt zich dc Turksche hoofd
macht. Deze te vernietigen en gene in
bezit te nemen, is het doel van den
snellen opmarsch van de Bulgaren.
Onmiddellijk na de oorlogsverklaring
heeft de hoofdmacht van het Bul
gaarsche leger de operatien tegen de
stelling AdrianopelKirk Kilisse aan
gevangen. Het hoofdkwartier was ge
vestigd te Slara-Zagora, deze plaats
ligt ongeveer 85 K.M. van de grens.
Het eerste object voor de Bulgaren
na het overschrijden van dc grens
was Moestafa-Pasja, 30 KM. ten
N.W. van Adrianopel gelegen. Vóór
het bereiken van Moesta fa-Pasja wer
den hevigo gevechten geleverd bij Or-
takcui en bij Bascliauki, terwijl klei
nere gevechten om blokhuizen en
schermutselingen tusschen grens
wachten en patrouilles hier oolc voor
kwamen. Den 19cn October vermees
terden de Bulgaren Moostafa-pasja,
dat na een hevig gevecht door do
Turken ontruimd werd. Al de-
te gevechten moeten beschouwd
worden door de Turken te zijn aan
gegaan, om tijd te winnen voor eene
concentratie hunner troepen meer
oostwaarts, daar eerst den 22en Oc
tober hunne mobilisatie als geëindigd
beschouwd kon worden. Die vooruit
geschoven Turksche troepen zullen
dos waarschijnlijk in opdracht gehad
hebben, hunne vijanden zóó lang te
gen te houden, totdat de lijn Adria-
nppelKirk Kilisse (ongeveer 55
K.M. breed) bezet was, om daar een
verder doordringen van de Bulgarep
tegen te gaan, hun vijanden door of
fensief slooten af te matten, en zich
zelf de gelegenheid te verschaffen de
nog niet aangekomen afdeelingen uit
Oostelijke richting af Ic wachten.
Daar dio verdedigingslijn van de
Turken zoo'n grootc breedte had, is
hc-t duidelijk dat het ongeveer
250.000 mau sterke Bulgaarscnc le
ger die linie niet aaneengeMoten in
front kou aanvallen. Do vleugels
vormden de hoofdobjecten voor de
Bulgaren, n.l. Aorianopel als linker,
e;. Kirk Kilisse als rechter.leugel.
Op die vleugels zijn dan ook de hoofd
gevechten geleverd, die ten slotte tot
uilslag hadden dat de Turken moes
ten wijken. Na het veroveren van
Moesta fa-Pasja lieten de Bulgaren er
geen gras over groeien, inaar trok
ken onmiddellijk voorwaarts naar
het 30 K.M, Z.O. liggende Adriano
pel; door de Turken aanzienlijk ver
sterkt, is deze vesting iu eersten aan
loop niet te nemen; wel is liet van
Bulgaarsche zijde beproefd, doch niet
behoorlijk voorbereide frohtnanval-
len op forten en versterkingen ei-
schen te veel offers, zonder noemens
waard resultaat. Dat hebben de Bul
garen tof hun schande bij Adrianopel
sterk gevoeld. Waar de Bulgaren in
hun onstuimig voorwaarts dringen
vóór Adrianopel lol bezinning werden
gebracht, schijnt hun élan op den
rechtervleugel der Turken meer suc
ces gehad te hebben. Daar kon het
ook. Want ofschoon Jtirk Kilisse dooi
de Turken versterkt was, was die ver
sterking uit den aard der zaak eene
vluchtige, die in aistoo tings vermogen
verre ten achter stond bij de duur
zame werken, waarmede Adrianopel
omringd én bevestigd is. Reeds den
21en October mcldcte men dat Kirk
Kilisse in handen van de Bulgaren
gevallen was, doch later bleek dit be
richt onjuist te zijn. Want den 2ien
October gewerd ons het bericht van
een Bulgaarsche colonne, die int
Wasiliko, aan de Zwarte Zee, op
rukte, over wiein Tirnowo en Wisa,
om van daaruit (45 K.M. marcheeren)
Kirk Kilisse in den rug te bedreigen
en aan te vallen.
Den 23en Oct. duurde de slag over
de geheele linie nog door. Als het waar
is, wat de Times van 24 Oct. meldt,
dat do Turkei' in die stelling slechts
over 7O.U0U mar beschikken, die in op
dracht hadden, de hoofdmauhL van
150.000 man ouder Abdullah pasja, dio
zich tusschen Koeleli en Lulle Boer-,
gas bevindt, to dekken, dan schijnen
do Turken toch nog bezitters te zijn
van dat taaie weerstandsvermogen,
waardoor zij in de geschiedenis .be
faamd zijn geworden. Die stelling
Adrianopel—Kirk Kilisse zou dan
dienst gedaan hebben als vóór stelling,
die van de eigenlijke stelling bij Lulle
Boergas ongeveer 35 K.M. verwijderd
Feuilleton
(Naar het FranschJ.
14)
Als ik onvocrzichtig geweest hen
door je toe te staan 's avonds laat bui
ten mijn venster een gesprek met mij
te voereiii dan zal ik er ook de lasten
van dragen er ko-mé van wat wil
Leonard luisterde met een gelaat,
dat twijfel en verdriet uitdrukte.
Victoire, antwoordde hij, daar
zou ik nooit den moed toe hebben...
Jij staat dan bloot aan de woede van
je vader. Zou bovendien die be
kentenis werkelijk het resultaat heb
ben, dat jij er van verwacht? Men
zegt, dat die groote heeren van den
Krijgsraad zoo streng, zoo zonder
eenlg medelijden zijn Bovendien,
voegdo hij er op somberen toon aan
loe, rs ei nog iets. ik heb een souvenir
pp mijn schouder gekregen, waarvoor
I» nis do gelegenheid zich voordoet,
hem, die mij dat bezorgd heeft, iets
terug zal geven....
Denk daar toch niet meer aan.,
viel Victoire hem in de rede je posi-
jio is al gevaarlijk genoeg zonder
baar nog ingewikkelder te maken door
is. Zouden de Turken nu ontkomen
zijn aan. liet groote gevaar, dal aan
het bezigen van vóórstellingen innig
verbonden is, nl. het detacheeren van
afdeelingen uit de hoofdstelling naai
de vóórstelling, indien deze door de
aanvallers te veel in het gedrang komt?
Vrijdagmorgen den 25en October
brachten alle kranten ons het positie
ve nieuws, dat Kirk Kilisse gevallen
was, en dat het zich daar bevindende
korps ter sterkte van 50.000 man krijgs
gevangen was gemaakt, terwijl 3000
Bulgaren het leven er bij ingeschoten
hadden. [Het aantal Turksche gevan
genen lijkt mij veel te hoog aangesla
gen). Kirk-Kilisse werd door zware
Krupp-kaiionnon verdedigd, die ten
slotte door do Bulgaarsche artillerie
tot zwijgen zijn gebracht, waarna de
Turksche stollingen door artillerie-
projectielen overstelpt werden, om den
Infanterie-aanval voor te bereiden.
Zoodoende kwamen de Bulgaren in
Kirk Kilisse. Zij voDden er de verna
gelde Krupp-kanoune'i, en een menig
te uitgehongerde soldaten, waarvan
de munitie ook geheel uitgeput was.
Dat de Turken zich bij de gevechten
om Kirk Kilisse dapper gedragen heb
ben, blijkt wel daaruit, dat de plaats
zelf vce't voor voet door de Bulgaren
veroverd moest worden. Alle straten
werden door de Turken hardnekkig
verdedigd, dé verliezen aan beide zij
den zullen dan ook wel zeer groot ge
weest zijn. Deze lezing van <le verde
diging van Kirk Kilisse komt mij aan
nemelijker voor dan de verhalen, die
in de pers de ronde deden, van het laf
hartig gedrag der Turken, van den
zeer zwakken tegenstand, dien zij bo
den en van het zich bij massa's over
geven aan den vijand. De gevangen
genomen Turken werden naar Oud-
Zagora gedirigeerd, waar de Koning
der Bulgaren hen op hel station, bij
aankomst, vriendelijk toesprak. Het
lijkt, mft toe. dat de krijgsgevangen
Turken door do Bulgaren behoorlijk
behandeld worden en dat zij niet groo
te gelatenheid daarvoor zijn liet fa
talisten hun lot dragen. Onver
moeid als de Bulgaren waren, werd
de inneming Kirk Kilisse bekroond
door oen krachtig uitgevoerde vervol
ging van do Turken, terwijl sterke co
lonnes oprukier. in de richting van Us-
kub (in ThraciEj en Boenar-Kissar om
den terugtocht van de hoofdmacht van
de terugtrekkende Turken al' te snij
den.
De toestand op den linkervleugel
van de Turken was nog onveranderd
gebleven. De Bulgaren hadden op
nieuw Marasj, een vesting ten Westen
van Adrianopel aangevulien, doch
moesten met ontzaglijke verliezen uf-
deiuzen. Aan de Westzijde van Adria
nopel werd door de Bulgaren in deze
dagen nog niet veel bereikt.
Moechtor pasja, de- bevelhebber der
troepen, die te Kirk Kilisse streden,
schijnt er intusschen in geslaagd te
zijn, zijne teruggeworpen troepen te
verzamelen en deze weer op Kirk Ki
lisse te dirigeeren.
Zooals wel te verwachten was, heb
ben de Bulgaren z'ch van hun 'hoofd
doel, de vernietiging der weer
kracht van do tegenpartij door dé
vesting Adrianopel, niet laten afie'-
cjen. Ken gedeelte van hun niacht
lieten zij om de vesting en met het
óverige werd Zuidwaarts 'gemar
cheerd. Den 28ea October werd Baba
Eski het voormalige Turkscho 'hoofd
kwartier genomen. Het is een be
langrijk punt ten Z.-O. van Adriano
pel en gelegen aan den spoorweg van
dezo plaats naar Kons-lantinopél.
Om een indruk te geven van de ver
bazende snelheid waarmee de opera-
tién van do Bulgaren zijn uitgevoerd,
vindt do lezer 'hieronder eene opgave
van do afstanden der plaatsen, die
de Bulgaren voortdurend vechlen.de,
doortrokken of veroverden. Stara Za-
•gora (hoofdkwartier) Moestafa
Pasja 85 KM., Moestafa-Pas.ia—Adri
anopel 30 KM. Adrianopel—Baba Es
ki 60 KM, Van hel begin der vijande
lijkheden (17 October) tot aan de be
zetting van Baba Eski (27 October) In
10 dagen tijds hebben de Bulgaren
die tegen Adrianopel opereerden, een
afstand afgelegd van pl.m. 175 KM.
Dat- is eene enorme prestatie. Onder
dio dager. zijn. waarschijnlijk neg
rustdagen te 'tellen, niet alleen die
nende om te rusten, doch ook om
voorraden en verliezen aan te vullen
en om verbroken verhanden te herstel
Jen. In tijd van vrede beeft zoo'n
mursehpreslat.io al iets te be tee kenen,
hoeveel te meer moet dan dat tempo
onze bewondering wekken, waar wij
wéten, dat reeds van de grenzen af
die marschen verricht werden onder
zoo mcé'lijke omstandigheden.
Dio feilen leveren het bewijs dat het
Bulgaarsche leger ujitstekend ge
schoold en gedisciplineerd is en dat
persoonlijke wraak Luister, Leo
nard je hebt inij meermalen gezegd,
dat mijn wil jou een wet was toon
mij nu vandaag eens, dat het je daar
ernst mee is... Ik beveel je, ik be
zweer je van je plannen tot wraak af
te zien, je dadelijk aan de wet te on
derwerpen en jezelf eindelijk te red
den door de geheele waarheid aan het
licht te brengen. Beste vriend, wil je
mij gehoorzamen
Maar, Vicloire, bedenk toch...
Luister niet naar haar, mijn jon
gen 1 riep Margaretha, die zich niet
meer kon inhouden, zij zullen jo in de
gevangenis zetten en daar zul je ster
ven.... O wat spijt het- mij, dat ik dia
gevaarlijke vróuw, die het air aan
neemt van een koningin hierheen
meegebracht heb. Wel had je vader ge
lijk met haar te wantrouwen en wie
weet of zij niet een of ander
plan met den brigadier uji touw
heeft gezet om jou iu hun netten te
vangen
Leonard probeerde vergeefs haar ie
doen bedaren, terwijl Victoire een
minachtend zwijgen bewaarde.
Jongen, ging Marguerite op het
toppunt van opgewondenheid voort, ik
moet hot jo zoggen... dit meisje he-
mint je niet I Zij heeft je nooit bemind;
zou zij je andeiö aanraden je te laten
pakken Wees op je hoede, Leo
nard.... Ik lk>n ervan overtuigd, dat
zij je niet bemint.
het aangeroerd wordt door mannen,
die geheel voor hun taak berekend
zijn..
C. J. A\ KntTIJT.
Buitenlandse!] Overzicht
Do Balkankrijg en 't ge-
var r voor een
Europeeschen oorlog.
Oostenrljk-HongarüB en Servië.
•De spanning is aan 't afnemen, het
oorlogsgevaar vermindert althans,
Een gezant der groote mogendheden
verklaarde „Een ding is zeker, nie
mand wensoht oorlog. Integendeel,
wij zijn allen vastbesloten, den vrede
te handhaven en meent gij, dat de
quaestie, tusschen Oostenrijk en Ser
vië gerezen, waard is dat daarover
strijd wordt gevoerd Wij allen zijn
van liet tegendeel overtuigd.
Dit is geruststellend.
Het oflicieuse Russisch blad „Ros-
syanoemt de geruchten over con
flicten tusschen de mogendheden over
do Balkan-quaestie dwaas gepraat en
verklaart, dat die volkomen onge
grond zijn. Het blad schrijft dio ge
ruchten toe aan de verzinsels van
sensatie-bladen en beursspeculanten,
die hun voordeel zoeken door het ïiu-
bliek in verwarring te brengen. Het
blad spreekt vooral niet verontwaar
diging over „bladen, die meenen, dat
zij meewerken aan de oplossing van
internationale vraagstukken, maar in
waarheid slechts werk tuigen of
slachtoffers van lage speculaties
zijn."
Dit zou nog geruststellender zijn,
als het niet wat optimistisch leek.
De geschillen tusschen beide lan
den bestaan immers, ze zijn niet weg
te praten, 't Schijnt evenwel, dat
een vredelievende
oplossing
van het conflict in "t zicht is.
Onder de bemiddelingsvoorstellen,
waarover nu beraadslaagd wordt
door de diplomatie, is volgens den
Weenschen correspondent van het
Berliner Tageblatt" ook 'het voor
stel, da-t Servië een Albanee-
sche haven krijgt, evenwel
zonder achterland, en met
de verplichting, deze ha
ven niet te versterken. Een
neutrale spoorweg zaldoor
Albanië, dat autonomie
k r ij g t, tot de Servische ha
ven 1 oo pen.
Er zijn bewijzen, dat de Servische
regeering van zins is, op dit voorstel
in 1e gaan, blijkbaar op aamaden
van Bulgarije.
Het ergste oorlogsgevaar tusschen
de groote liuropeesche mogendheden
is dus blijkbaar al overwonnen.
Gelukkig I
Als 't nu maar niet weerkeert
Nu komt er weer een andere quaes
tie.
De Alb a neezen hebben nu
zelf voor Albanië de auto
nomie geproclameerd.
Ook blijven er berichten komen
over oorlogstoebereidselen in Oosten
rijk, versterking der garnizoenen,
aankoop van paarden, enz. Heel ern
stig lijken ons die militaire voorberei
dingen evenwel met.
De bom id deling der
mogendheden
heeft tot heden nog niets uitgewerkt.
De diplomaten zijn nog altijd aan het
ondvihandelen, wat ze kunnen, en
willen uoen. Veel is dit blijkbaar rue tl
De Fransche minister-president
Poincaré heelt een politieke rcuc ge
houden, waarin hij met veel omhaal
van woorden verzekerde, dat Frank
rijk in het belang van het behoud van
den Europeeschen vrede zou werken.
Wij zullen alles.doen, wat te veree
rd gen is met de behartiging onzer be
langen en onze nationale eer, om deze
verschrikkingen (een Europeeschen
oorlog) te voorkomen.
De problemen, die de herziening
van de kaart van het oosten stelt, zijn
veelvuldig en leveren groote moeilijk
heden op. De regeering zal met do
vaaerlondsiie venue eensgeznwineid,
die zich nog geen oogenblik heeft ver
loochend en met al haar bracht zich
aan liet onderzoek daarvan wijden.
Verder ueeu de Fransche jjienuer
uitkomen, dat de mogendneden wach
ten op een gescliikte gelegenheid otu
bemiddelend c-p te treden in dep oor
log tusschen Turkije en de Balkan-
staten. Ook deed hij uitkomen, dat
Europa aan de Balkon-stalen 4®
vruchten hunner overwinningen niet
zal onthouden.
Vuii bemiddeling tot heden dus nog
weinig sprake.
Er is evenwel eeniige reden om aan
te nemen, dat
T u k ij e thans direct met de
Balkan staten over vre
de onderhandelt,
maar iu elk geval ook nog zonder
succès.
Victoire Maria wendde zich tot den
jongen man
Geloof je haar, Leonard vroeg
zij met vei ai derde stem, maar vol
waardigheid denk je dat ik hier zou
zijn, als je moeder waarheid sprak
Vergeef haar, Victoire, rieji de
weerspannige uit, zij kan het niet be
grijpen....
Hij bleef plotseling staan. Een stem
van het binnenplein wekte do sombere
echo's van deze oude ruïnes op ter
zelfder tijd hoorde men een haastigen
stap'op de trap, die naar liet kléine
vertrekje leidde.
Er is wat nieuws, zei Leonard
met gesmoorde stem daar komt va
der aan, hij heeft iets gezien.
Bijna dadelijk daarop verscheen
werkelijk Bouvet bijna dubbel gebo
gen met zijn gicoten hoed in de oogen
gedrukt in de schaduw van de deur.
Zonder een woord te spreken bleef
hij staan, nam zijn geweer van den
schouder en mikt-: op Victoire.
Het jonge meisje, moedig evenals
Marin zelf, bewoog zich nietmaar
Leonard ging dadelijk voor haar staan
en sloeg legen dej loop van het ge
weer, terwijl hij vol energie zei
Vader, wat doet u
Laat mij begaan, zei Bouvet met
woedende stem, terwijl hij zijn ge
weer opnieuw wildo aanleggen, ik wil
haar dooden zoolang wij er nog gele
genheid voor hebben. Zij heeft je ver-
Van de oorlogsvanen.
Het nieuws van de oorlogsvelden is
vandaag heel karig.
Wat
DE BULGAREN
betreft, wordt er in de Tsjataldja-stel-
ling geducht gevochten, maar de Tur
ken weten nog stand te houden. De
Bulgaren verzekeren evenwel, dat ze
vel<l winnen. De gegevens over deze
gevechten zijn evenwel zeer gering en
de enkele gegevens zijn nog vaag. Zoo
doen de Turken liet voorkomen, of 't
groote gevecht eigenlijk nog moet be
ginnen. Daarentegen verzekeren de
Bulgaren, dat de Turken al üit hun
voorposten gedrongen zijn.
Uit alles blijkt evenwel, dat er in
Tsjataldja een reuzenworsteling is en
d.at deze noig erger zal worden. Voor
Turkije er op of er onder!
De vesting Adrianpoel houdt ook
mog stand. Zonder succes deden dc
Turken weer eens een uitval. De Bul
garen hebbc-n de stad nog van alle
kanten omsingeld.
Gaan do Bulgarennognaar
Konslantinopel?
Een oud-minister van Bulgarije.
Natsjewitsj, heefi verklaard, dat do
regeering Van Bulgarije nog niet vol
komen instemde met hot denkbeeld
van een intocht in Konsfautiucijiel.
Bulgarije wcnscht, dat Saloniki en
Konslantinopel érije steden zullen
worden. De Bulgaren zullen zoo
zei hij voor Konstantinopel lialt
maken en de beslissing over het lot'
dier steden overlaten aan Europa.
DE SERVIeRS
hebben ook geen belangrijke wapen
feiten to rapportceren.
Eenheid?
De correspondent van het Jou r-
nal de Genève prijst, in een zij
ner brieven uit Belgrado (zoo ver
taalt 't N. v. d. D.) den heldenmoed
van de Serviërs in den slag van
Koemanowo. Een der helden van den
dag was een kleine arme man, ecu
nietig reservistje, Petrowitsj gehee-
teu, die er evenwel allesbehalve dap
per uitzag. Bij ieder kanonschot tril
de hij van angst en hij lag bijna
voortdurend met zijn buik op den
grond, terwijl liij schichtig links en
rechts keek, als kon hij de kogels
zien aankomen én wilde hij ze ont
wijken.
Plotseling geeft de kolonel bevel tot
een stormaa)ival op een der stellin
gen. Op hetzelfde oogenblik wordt de
vaandrig evenwel doodelijk getrof
fen. Een man raapt het vaandel op,
stormt vooruit, dringt het eerst de
vijandelijke stelling binnen en plant
er juichend het vaandel. De soldaten
zijn verwonderd als zij in den held
den kleinen, schuwen Petrowilsj her
kennen. Zij wenschen hem geluk en
als dc Kroonprins de soldaten komt
bedanken en vraagt wie zich het dap
perste gedragen heeft, wijzen allen
naar Petrowitsj. De Kroonprins
wensclit hem geluk. Mijnheer, sta
melde nederig en verlegen de kleine
reservist, hel kwam door mijn tegen
woordigheid van geest en door een
kleine''berekening, Wat die tegen
woordigheid van geest betreft, dat
.wil ik geloovcn, maar wat heeft die
berekening er mee te maken, vroeg
ilé'Priïls. O, heel eenvoudig, ant
woordde Petrowitsj. Ik had maar 200
meter te loopon om de Turksche stel
ling te bereiken en 8DÜ om achter on
ze loopgraven te komen, ik heb toen
uitgerekend dat het minder gevaar
lijk was om vooruit, dan om achter
uit te gaan. De Prins zei niets, maar
glimlachte.
Petrowitsj is zeker niet de eerste
overwinnaar, die een- stad veroverde
zonder het te weten.
Servische gruwelen.
Reeds herhaalde malen hebben wij
gewag gemaakt van het gerucht, dat
Servië de Albaneezen uitmoordde.
Duitsche journalisten hadden gemeld:
Wij hooren het hier van alle kanten,
de regeering spreekt het tegen en be
weert, dat niet de Serviërs, maar de
Albaneezen zelf hun dorpen in brand
stekeh voor zij zi verlaten wij kun
nen evenwel niet nagaan of de regee
ring de waarneid spreekt, want men
houdt ons hier gevangen.
Een medewerker v an de Daily Chro
nicle, oniaiigó uit Servië teruggekeerd,
meldt ér (volgens de N. R. Ct.; net vol
gende over „De Serviërs hebben on
der de Albaneezen stelselmati
ge slachtingen aangericht.
Honderden soldaten, dozijnen officie
ren en bijzondere personen, die het
kunnen weten, hebben mij daarover
'-eensluidende verhalen gedaan. T u s-
Bchen K o e m a n o w a e n U s-
k u b h o h b e li de Serviërs
2 0 0 0, b ij P r i s j t i n a 5000
Albaneezen afgemaakt. Na
den val van Uskub werden sterke pa
trouilles uitgezonden, die de dorpen
in. brand staker- ei. dc vluchtende be
woners neerschoten. Tientallen offi
cieren hebben mij verhaald, dat de
rivieren in die streken
eenvoudig door de lijk.en
z ij n afgedamd. Het zoogenaaiu-
raden
Verraden zij Dat is onmoge
lijk 1
Zooals ik zei riep Marguerite
uito wat een valsch wicht
Vader, ge vergist u, hernam Leo
nard aaiigeduuii, terwijl hij steeds liet
geweer van de i houthakker bij den
loop vast bleef houden wat is er dan
toch aan de hand
Wel, je ben- verraden, dat is er I
Men hééft ie het nieisjo ais lokaas ge
zonden, maar de brigadier volgde
haar van nabij om het spoor te loeren
kennen.... Laat mij mijn gang gaan,
ik .wil haar dcoden.
Ofschoon een beetje bleek, toch had
Victoire op flinke wijze deze afschu
welijke bedreigingen over zich heen
laten gaan.
Het is te onzinnig om van te sjireken,
zei ze met een bitter glimlachje, ik
weet zeker, dat mijn vader vanmorgen
vroeg is uitgegaan voor dienstzaken
in Guérandie, dat juist in tegenover
gestelde richting ligt van de ruinen
van St. Révérien.
Zij durft hef r.og ontkennen
fluisterde Bouve' op somheren en die
pen toon luister I
Iedereen zwoeg toen kon men dui
delijk de heldere stem van den briga
dier Marin, die zijn dochter riep, op
de. groote binnenplaats hooren. In
weerwil van haar vertoon van kalm
te begon Victoire nu toch even te be
de zoeken haar wapenen bestond in
dc meeste gevallen hierin, dal de
menschen in hun hulzen koelbloedig
werden neergeschoten, of ze wapenen
hadden of niet.
In den laatsten nacht, dien ik te
Uskub doorbracht, werden 38 man
van een patrouille gevangen genomen
en doodgeschoten; hun lijken wierp
men in do rivier De Serviërs trachten
de Albaneezen niet te onderwerpen, ze
willen ze vernietigen. Militairen van
alle rangen hebben mij verklaard
„We willen ze uitroeien, dat is de
meest practische methode.''
Een soldaat te Uskub noodigde mij
uit met zijn troep op een strafexpedi
tie mede te gaan. Do luitenant, de ma
joor en do kapitein herhaalden de uit
nood!ging met aandrang, een geweer
en 250 patronen zou men mij geven en
ik zou wat te zien krijgen. Reeds deze
uitnoodiging diaagt er veel toe bij nl
die vreeselijko geschiedenissen, dio ik
gehoord heb. te bevestigen."
Aan de „Reiclispostwordt uit
Ueskjoeb geseind
„De kruistocht der Serviërs is ont
aard in een bloedige slachting van do
Albaneezen. De nietigste aanleiding
wordt aangegrepen om een voorbeeld
te stellen, dat wil zeggen om dorpen
plat te branden, de bevolking van ge
heele plaatsen, ook vrouwen en kin
deren, dood te schieten en «Ie gruwe
lijkste wreedheden te plegen. Een Ser
viër, die wegens de een of andere par
ticuliere zaak zich op een Albanees
wil wreken, kan zonder eenige moeite
gedaan krijgen, dat deze voor een zoo
genaamd en krijgsraad wordt ge
bracht en zonder vorm van proces
veroordeeld wordt."
DE MONTENEGRIJNEN
luebben de Turken (meest Albaneezen)
uit Alessio en Saai Giovanni di Medua
verjaagd.
Oostenrijk heeft doen weten, d.f
Montenegro de haven San Giovanni
di Medua niet voor goed mag bezet-
tan.
Of Montenegro daarnaar zal luis
teren
DE GRIEKEN
sturen steeds meer soldaten naar liet
oorlogsveld. Nu is weer de lichting
1896/97 van de nationale garde ouder
de wapens geroepen.
IN TURKIJE
komt steeds meer onrust.
Verse billende Tong-Turken zijn ge
arresteerd. Waarom precies weet men
ni-a*.
Cholera.
Wegens de cholera is voor personen
en goederen, komende van Konstanti
nopel, een quarantaine van vijf dagen
voorgeschreven.
Een protest tegen den oorlog.
Do bekende Fransche schrijver
Pierre Loii slaakt in de „Figaro"
een verzuchting over dezen modernen
oorlog.
Ilij schrijft o. a
Dus de vooruitgang, de beschaving,
is niets anders dan doodslag op bui
tengemeen snelle wijze', mechanische
moord met de granaatkartets als
hoogste uiting.
De granaatkartets I De •uitvinders
van dergelijke helsche moordtuigen
zét men dus niet' aan de kaak in de
zen tijd, waarin men zich beijvert de
laatste roofdieren te dooden en de
bacillen te vernietigen? Binnen twee
weken is een geheel land roodge
kleurd door liet bloed en zijn 60.000
van de dapperste en gezondste man
nen ter neder geveld, met doorscho
ten boist.
Indien dan het uur geslagen ls,
waarop de Balkanlanden moeten le-
ïuggebracht worden in het bezit der
Balkan volkeren, haul Europa eerst
blind, thans medeplichtig toch wel
een minder wreed middel kunnen vin
den.
Beleedigiiigei) en vervloekingen ver
volgen de Turken, niettegenstaande
hun ellende, evenals liet gehuil en ge
blaf der honden om het stervende
hert. Maar laten toch diegenen, die
•hen verschoppen, eerst eens een kor
ten tijd onder hen gaan leven tot
zoolang beteokeut al hun beweren
niets meer dan liet geblaf van dolle
honden.
De met dapperheid veroverde land
streken moesten den bondgenooten
voldoende zijn. Maar neen, de vijand
moet. tot het uiterste gebracht, hem
moet zijn heilige stad ontnomen wor
den O ui aan misdodig-iroischo droo-
men te voldoen, moet nog alles over
de kling worden gejaagd wat overge
bleven is, alles wat in eeu laatste
wanhopig élan, bijna ongewapend en
als in waanzin, te hoop loopt om de
wallen va.n Stamboel te verdedigen.
Ziedaar het ongelukkige Turksche
volk dat, ik erken het, zijn uren
vau uitspattingen had, dat in razernij
ernstige ïouteii beging hetwelk in
liet laatste jaar voor geen verschrik
king gespaard bleef en geteisterd werd
door de oorlogsfakkel, door bedrog,
door brander die duizenden wonin
gen vernielden, door aardbevingen,
hongersnood, typhus, dat thans geheel
ven. Bouvet en zijn vrouw, die, ieder
een van haar harden gegrepen had
den, merkten dez- kenteekenen van
schrik oj>.
Zul je nu nog ontkennen her
nam Bouvet maar wat men mijo
zoon aandoet, zul je zelf ook onder
vinden... Ik verlies j3 niet uit. het oog.
Als men hem gevangen neemt, dau
ben jij een kind des doods I
En ik, zei de moeder nog uitbun
diger in haar toorn, omdat zij ook uit
bundiger in haar teederheid was, zou
ik mij niet megen wreken over den
schandelijken streek, dien dit valsehe
schepsel mij gespeeld heeft Zich
van mij te bedienen om mijn jongen
te verraden Ah l als ik nnj niet in
hield, zou ik haar met mijn eigen han
den kunnen verscheuren.
Moeder, laat haar met rust, her
haalde Leonard.
De somwie wanhoop ïn de stem
van den zoon gaf afleiding aan Je
stormachtige gevoelens van zijn
ouders. Hu stond voor. zich uit te sta
ren met de armen slap langs zijn li
chaam neerhal gend en met ingevallen
borst.
Zij I mompelde hij, mij bedrie
gen... mij in de val laten loopen I
Leonard I kun je het gelooven
vroeg het jon go meisje op eeu toon
van verwijtik zal mij niet vernede
ren door mijzelf te rechtvaardigen
ik zeg u .alleen, dat miin vader niets
Onze Lachhoelc
AFDOEND BEWIJS.
Kapitein: Sergeant Brands, je
was gisterenavond weer dronken.
Sergeant: Ik vraag excuus, ka
pitein. Dat moet een vergissing
wezen. Ik drink nooit.
Kapitein: Ik heb toch gezien, hoi.
je heen en weer zwaaide, toen je de
groote poort binnenkwam.
Sergeant: Ziet u wel, dat t
abuis is, kapitein? Als ik dronken
ben, kom 'k altijd door 't kleine
poortje binnen; maar nooit door do
groote poort.
VÓÓR EEN SPEL.
Spellebaas: Komt maar hiimeni
't kost inaar 'n dubbeltje. Soldaten
en kinderen huif geld.
Twee jongens (leggen ieder 2 12
cent op tafel en willen doorgaan).
Spellebaas: Heiduar, 't is i e d e r
een stuiver.
De jongens: Ja, maar wij zijn
soldatenlunderen.
overstelpt door het ongeluk', ten min
ste nog met de gloriekroon wil ster
ven. De sultan verklaart, dat men hein
in zijn paleis zal moeten dooden. en
Ka ami! Pasja de 85-jarige, wil het
einde midden in zijn arbeid afwach-j
ten. Kiuderen laten zich inlijven orn'
voor Tsjataldja den dood te zoeken j
de geestelijken snelden naar do wnlr
Ion met de ouden van dagen, die nog
in staat zijn een geweer té hanteeren.
Een détaJÏ, dat belachelijk zou zijih
indien het niet groolsch ware anno
eunuchen, wie i toch zoo iets niet ge
vraagd werd, trekken ook op, het ge
weer op den schouder. Allen welen-,
dat de helsche granaatkartetsen der
Bulgaren hen onvermijdelijk den dood
zullen brengen zij weten het. maar
gaan toch.
Naive Arabieren, die met 500.0)0
man u aanbiedt de Halve Maan to
hulp te sneller. o blijft ginds in uw
woestijn, begeeft u niet nutteloos in
den dood inmers, gij bezit niet do
moordtuigen der beschaafde volken.
En bij dit wanhopig heroïsme ver
heft geen der Europeesche volkeren
da atom om e&n „Genoeg, hebt mede
lijden" te doen hooren. Neen zonder
de ge te-eken de verdragen, .de gegeven
beloften te achten, beijveren allen zich,
een deel van den buit machtig te wor
den. Er zijn volken, zooals Frankrijk,
die de handen niet willen bezoedelen
bij liet villerswerk maar niemand
die, met een stem, krachtig genoeg
om gehoord to worden, tot medelijden
opwekte.
SchandeSchande over Europa 1
Voor het eerst van mijn leven zeg ik
thans Schande over den modernen
oorlog
Dli ge EogeUcbe politiek.
Het Lagerhuis was gisteren weer
stampvol.
De eerste-minister Asqnith stelde
(zooals we reeds aangekondigd heb
ben) een niotio voor, om het besluit
inzake de financieele bepalingen van
het Homo rule-ontwerp ongedaan té
maken, liet Lagerhuis rnoest in do
gelegenheid gesteld worden, zich dut-
dolijk uit te spreken, het bewuste Ik?-'
sluit tegen de regeeringsvoorstelten
ia te trekken of te bevestigen.
De minister bracht de quaestie vao
aftreding ter sprake en zei„De re-
geeringsmeerderheid is in de laatste
zes weken toegenomen en onder du-ze
omstandigheden, afgezien nog van
andere redenen, waarover ik met wil
uitweiden, zou een regeeringswijzi-
ging op uit oogenblik van groot na
deel zijn voor het algemeen belang en
zou de regeering, indien zij thans
hare taak opgaf, handelen in strijd
met de beste tradities van ons staat
kundig leven en met haar verunt-
woordelijkMid." (Toejuichingen bij
de rninisterieelen).
Bij het debat ging het zeer luid*
ruc-htig toe, af em too werd de orde
zelfs verstoord. De oppositie xnaakto
een vreeselijk tumult.
De voorzitter verdaagde ten slotte
de zitting, onder luid gejuich van do
oppositie.
De miuisterieolen juichten minister
Asquith en de andere ministers bij
hun vertrek toe, terwijl de oppositie
floot, brulde en gilde„Gaat heen.
geen home rule I ratten I
Een unionist wierp minister Chur*
chili een boek tegen de borst en een
agenda werd naar Asquith gesmeten,
zonder dezen evenwel te raken.
De zitting eindigde in de grootste
wanorde.
De liberalen zijn, met het oog op
het goóeurde, van moening, dat de
oppositie van plan is, haar toevlucht
to nemen tot georganiseerde •wanor
de, teneinde de parlementaire machi
ne tot stilstand to brengen.
Minister Ganalejas vermoord.
Do moord heeft in Spanje diepofi
indruk gemaakt.
Te Madr id zijn alio winkels en kof--
fiehuizen, ten toeken van rouw, geslo-'
wist van mijn bezoek aan St. Révé
rien.
Ongelukkige riep Marguerite
uit, je houdt dus nog vol... Hoe zou
mijnheer Marin dan weten, dat je
hier bent want hij roept jouw naam,
terwijl hij daar te midden van de
puinhoopen rondlcopt.... O ik ben al
aan je beginnen te twijfelen, toen ik
je den armen jorgen den raad hoordé
geven zich te laten pakken
Een smeekend gebaar van Leonard
sloot haar nogmaals den mond.
Welnu I Victoire, zei hij mot aan
doenlijke beslistheid, wat verlang je
van mij Dat ik mij aan de justitie
overgeef Het was niet noodig gé-
weest om van eeu list gebruik te ma
ken, om mij tot dit uiterste te bren
gen je wil zoo duidelijk te dien op
zichte uitgedrukt was voldoende) Ik
ga naar beneden orn mij in handen
van brigadier Marin over te geven.
Doe het toch niet, mijn jongen,
zei Marguerite ten einde raad oji
mijn woord 1 dit meisje gebruikt too-
vermiddelen om jou aan haar wil te
onderwerpen.
(Wordt vervolgd).-
