Haws Disslid
DERDE BLAD
Zaterdag 30 November 1912
Maildienst naae* Ned.
Oost Indië.
De verzending van brieven enz.
heeft deze week plaats als volgt:
Over Genua, Woensdag 4 December.
(Laatste busliahting 3 a. 25 min. 's-
xn-orgems).
Voorloopige verzending reeds den
vorigen dag, vóórmiddags 11 u. 15 m.
Over Drindisi, Vrijdag 6 December.
(Laatste buslichting 12 u. 30 s nam.)
Behalve correspondentie voor Atjeh
en Onderhoorigheden, Sumatra's
Oostkust, Palembang, Riouw, Banka,
Billiton en Borneo, alleen d e, welke
van een desbetreffende aanwijzing
is voorzien.
Over Amsterdam, met de zoogen.
Zeepost, Zaterdag 7 December.
(Laatste buslichting 3 u. 25 m. s mor
gens).
Het port van met deze gelegenheid
te zenden brieven bedraagt 5 cent per
20 gram, dat der briefkaarten 2 12 ct.
per stuk, en dat van drukwerk 2 cent
per 50 gram.
Om nog met deze gelegenheid te
kunnen worden verzonden, moeten
postpakketten Vrijdag vóór 9.30 "s av.
ten postkantore zijn bezorgd.
Amsterdamsche Kout
LII.
Trianon.
De vreemdelingen, die in deze da
gen onze gemoedelijke, praktische
koopmansstad bezoeken, zullen lich
telijk verbaasd zijn op straat en in de
tram, in schouwburg en café al maar
door den poëtischeu klank vol histo
rische herinnering te hooren: „Tria
non".
..Trianon!" „Trianon!" 't Is de
klank van den dag, het thema van
alle eesnrekke'" 't gelukkig object van
nu al reeds tal van moppen-van-de-
bittertafel.
\'et den bescheiden naam Trianon
heeft zich getooid het moderne, lu-
xueuse café-restaurant, dat gevestigd
is in een der beneden-vleugels van
Hirsch op liet Leidsche Plein en die
lokaliteiten gehuurd heeft voor de lie
ve som van f 20.000 's jaars.
De firma die het pachtte is te
rade gegaan dat in Amsterdam plaats
zou zijn"voor een café-restaurant voor
de „upper ten".
Een buitengewoon luxueuss oinge-
viiri', uitstekende diners en soupers,
♦even... hoog* prijzen.
Dat zou trekken.
Trokken niet de groote gemeente,
mart do crêmo de la crêrae van de
Amsterdamsche chic; de haute volée.
Kenners van de kaart van het land
hebben de schouders opgehaald; ge-
1u iu.?itl pan de mogelijkheid van het
vvelsiageu. Maar. toen men, bij de
opening de schitterende zalen zag,
d" uiterst, kostbare, smaakvolle, ar
tistieke inrichting, de sprookjesach
tige schoonheid teen ging men toch
1 anders dei.ken en de faam van de
viioi Amsterdam ongekende weelde
van deze. heel aparte, inrichting, ging
van mond tot mond.
In gunstiger, zin....
Tctdal. door een geweldige dom
heid door een onverklaarbare bui-
te' nssighèi d Trianon" thans nog
meer van mond lot mond gaat, maar
dan tn allesbehalve gunstige betee-
ksnis
't Is nl. geleurd dat tal van bezoe-
Haarlemmer "laïletics
liEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Algemeen is de deelneming met
het plotseling overlijden van Mr. Joh.
Spoor, die menscheliikerwijs gespro
ken, nog zooveel h3d kunnen arbeiden
veor gezin en maatschappij. En wel
treffend ook. dat onze nieuwe burge
meester, wiens laatste herinnering
aan Abcoude een plotseling sterfgeval
was, zijn eerste openbaar optreden
als Raadsvoorzitter in Haarlem om
een onverwacht overlijden heeft moe
ten uitstellen.
Het was de eerste keer, voor zoover
ik mij over een kwart eeuw herinne
ren kan, dat een raadsbijeenkomst om
deze reden werd verdaagd. De leven
den wachten niet op de dooden. Maar
het besluit van den burgemeester om
Woensdag, enkele uren na het plotse
ling verscheiden van een Raadslid
niet te vergaderen, heeft bij den Raad
en in de gemeente instemming ge
vonden en waardeering om het warm
gevoel, dat er uit sprak.
De ondergrond van Mr. Spoor's ka
rakter was ernst. Hij nam het leven
niet luchthartig op en maakte het ook
zichzelf niet gemakkelijk. Toch hield
hij wel van een grapje. Ik herinner
me. dat er in een vereeniging na bal
lotage een nieuw lid aangenomen
was, van wien verondersteld werd,
dat hij in 't gebouw wachtte. Mr.
Spoor werd aangewezen om hem te
gaan halen en vertrok, maar keerde
alras terug, alleen en onverzeld.
„Mijnheer de voorzitter," zei Mr.
Spoor, „het nieuwe lid is spoor
loos verdwenen."
In de volgende Raadsvergadering
zullen wij deze merkwaardigheid be
leven, dat iemand zichzelf voor een
benoeming voordraagt. B. en W. stel
len namelijk voor, den burgemeester
Kers van „Triaron", aan wie de be
dienende kellner hun Semitische af
komst meende te kunnen bespeuren
voor hun consumptie dubbelen prijs
moesten betalen.
Een dezer heeren, die bemerkte dat
hem het dubbele berekend werd van
hetgeen bezoekers aan een naburig
tafeltje te betalen hadden vroeg hier
van de reden, waarop hem geant
woord werd; „Meneer. Joden moeten
hier dubbelen prijs betalen".
't Geval stond niet alleen. Tal van
bezoekers, waaronder o.in. ook een
dokter en een notaris trof dezelfde be
jegening.
Dat hier onmiddellijk rumor in
casu kwam, spieekt van zelf.
De Aiusterdair sclie Jooilsciie bevol
king wordt geschal op met minder
dan 8U.ÜU0 zielen en daaronder zijn
er velen die tot de besten, tot de in
vloedrijksten van Amsterdam gere
kend mogen werden.
Van de vier wethouders der hoofd
stad zijn er twee Jood en in de krin
gen van handel uiet alleen, in de
kringen vuu wetenschap en kunst niet
minder, nemen de Joden een groote
invloedrijke plaats in. Bij welke aan
zienlijke kringen of categoriëu ook,
steeds treft men er Joden, wier namen
met eere genoemd worden.
Met deze omstandigheden heeft men
natuurlijk rekening te houden en, 'tis
in deze dagen hier in Amsterdam al
meer gezegd, een onderneming, die
hier wil varen onder anti-semitische
vlag, draagt <lc kiemen van eigen on
dergang in z»ch.
Dit zijn dan nu nog maar de zuiver
zakelijke overwegingen. Het spreekt
daarbij vanzelf, dat een exclusivisme,
als waarvan de directie van Trianon
blijk gaf, dat anti-semitisme in onze
dagen allesbehalve sympathiek aam-
doet
Door de krenkende bejegening, die
den Joodschen bezoekers van Trianon
werd aangedaan, ontstond dus niet
alleen verontwaardiging in Joodsche
kringen, maar door geheel Amster
dam
Het regende in de bureaux der
groote Amsterdamsche dagbladen in
gezonden stukken, zoowel van Jood
sche als van niet-Joodsche inzenders,
en er is bereids een vergadering be
legd. waarin ten ernstigste geprotes
teerd werd tegen het gebeurde.
De Trianon exploïtoerende firma is
door den storm, dien ze heeft ontke
tend, bang geworden en op de verga
dering. waarin eigenlijk niets meer
of minder dan de boycot over haar
werd uitgesproken, en in ingezonden
stukken in de kranten heeft ze haar
leedwezen betuigd, dat in haar in
richting bezoekers krenkend waren
bejegend.
Een leedwezen-betuiging, die in-
tusBchen weinig indruk gemaakt
heeft. De kellners, dit is bekend, had
den instructies, die aan duidelijkheid
niets te wenschen overlieten.
De directie van Trianon liet door
kellners de bezoekers monsteren of ze
wel „fahig" waren, liet deftige wijn
huis binnen te treden.
En dat heeft, terecht, verbittering
gewekt
In vroegere jaren hebben café
houders en restaurant-directies in
Amsterdam wel eens hetzelfde gepro
beerd, inaar zonder succes.
Gelegenheden, waar streng Joden,
of welke categorie medeburgers ook,
geweerd worden, zijn er in Amster
dam niet en dut is hier ook ten eenen-
male onmogelijk en onbestaanbaar.
We zijn' nu eenmaal een koopmans-
en geen luxe-stad en dat komt natuur
lijk bovenal tot uiting in ons uitgaan-
en café-leven.
Zie in onze schouwburgen, hoe wei
nig er „tod-et gemaakt wordt." Af en
toe eens bij een zeer bijzonder kunst-
evenement, en dan nog liefst alleen
als gala is vorgesdhreven komen de
dames in avondtoilet en de heeren in
rok of smoking waarbij dan nog
vele... provincialen zijn.
Van geparfumeerde chic houden
wij niet.
En dat blijkt ook in onze café's. die
over het algemeen het-ietwa«t-Duit-
sohe-karakter van bierhuizen dragen.
tot ambtenaar van den burgerlijken
stand te benoemen en dat de Raad
daaraan voldoen zal spreekt van zelf
Maar merkwaardiger is, dat op dit
oogenblik bouillon drijft op het wa
ter, daar tot nu toe de leer der voe
dingsmiddelen bouillon als zelf een
waterachtige vloeistof beschrijft. In
zoover is het drijvende gebouwtje In
den Gasthuïssingel bij de Groote
Houtbrug waarlijk in zijn elementen
ik zeg volstrekt niet, dat ik, zoodra
't zijn deuren geopend heeft, niet
mee de trappen zal afdalen om dat
gene te genieten, waarvoor de os zijn
beste levenssappen gegeven, althans
zijn leven gelaten heeft. De reclame
gaat inderdaad ver, maar kan ze nog
niet wat verder gaan, verder dan den
Gasthuissingel, bedoel ik? Begrijpt de
exploitant zijn belangen wel. dan laat
hij, met goedkeuring van B. en W.
natuurlijk, een sleepbootje komen, en
toert met zijn bouillon-gasten op
mooie zomeravonden, misschien met
begeleiding van mandolinemuziek de
grachten rond.
Ziedaar een gelegenheid om het
van ouds vermaarde spelevaren
weer in eere te herstellen en ons
zelf inmiddels te sterken met de ge
concentreerde kracht, die naar be
weerd wordt, van een kopje bouillon
uitgaat, regelrecht in de maag en in
direct in de spieren en pezen van
den gebruiker.
Maar nu is het voor varen te laat.
Vooraf moeten we de koude periode
door en zij heeft haur voorposten al
uitgezet -Een daarvan is de Nacht
vorst, die als wij het niet kunnen
zien, bruggen, platten en goten wlt-
schildert met zijn ruigen kwast. En
de tweede en derde zijn de IJsclubs,
die haar vergaderingen houden. Nie
mand is slechter vergaderman, dan
een schaatsenrijder, wat je best
begrijpen kunt al6 je op de ijsbaan
staht en al die levendige, jeugdige.
De fijne, weelderige milieux, waar'
de fonkelende wijn parelt ra het söhit-
terend kristal, oen, die zijn eigen
lijk voor Amsterdam toch ii.ets.
Het zijn inrichtingen ik behoef
ze niet te noemen waar eerst uit
nieuwsgierigheid de gezéten burger
met vrouw ën dochter eens komen
kijken, en ook wel af en toe de defti
ge man, maar waar al heel spoedig
de fraai gekleede demi-monde en de
lions van 't nachtleven heen komen
ge-ataxt.
Heusoh, de „upper ten" van Am
sterdam gaat n et, als in 'l buiten
land, uit den schouwburg of de con
certzaal, soupeeren, aJ kost liet f 2
per couvert.
Die gaat kalm huiswaarts en, voor
't rneerendeel dan nog liefst naar een
inrichting als American' Hotel, waar
't tegelijk geonütihlich is en trien toch
een „goed publiek" vindt.
De Trianon-directie s in deze da
gen en zeker terecht zeer hard
gevallen.
Nu zegt de firma, dait anti-semitis
me in het geheel niet bedoeld was.
"t ls wel merkwaardig dat het dan
alleen maar Joodse-e bezoekers zijn
geweest, die grievend werden ge
krenkt.
Ik kan mij begrijpen, dat ze een
zeker soort publ.ek dat de beste
plaatsen zoekt, onbeschaafd rumoer
maakt en met drie of v.er menschen
„op twee consuunpt es' oen paar uur
blijft plakken, weren wil.
Zoo zijn er.
Nog onlangs zet zich aan een tafel
tje in een onzer groote café's een ge
zelschap bestaande uit pa, moe en
twee dochters neer en bestelt; een
biertje en een kop koffie; ,de 'a*i:es
zouden straks wel iets nemen." Zulke
bezoekers, die dan nog praa'.jes ma
ken op den koop toe en de beste
plaatsen voor zich one schen kan ie
der café-houder missen.
AMS TERDAMMER.
Binnenland
DE DROOGMAKING VAN DE
ZUIDERZEE EN,DE WERK
LOOSHEID.
In een heden, Zaterdagmiddag, te
Amsterdam te houden vergadering
van de „Nationale Vereeniging tegen
de Werkloosheid" komen ii. behande
ling de beide prae-adviezen over „Het
droogleggen van de Zuiderzee, als
maatrecel tot bestrijding der werk
loosheid".
Hel ,,N. v .d. D." gaf reeds een
overzicht van den inhoud dezer prue-
adviezen, waaraan we het volgende
ontleenen
Het eerste is van den heer A. Plate
Azn., ingenieur, en het tweede van
den heer A. A. Beekman, den beken
den schrijver over aardrijkskundige
onderwerpen.
De heer Plate is het uitvoerigst. Hij
constateert dat thans de bestrijding
der werkloosheid gezocht wordt in
details en misschien reeds (e veel uit
het oog wordt verloren, dat verhoo
ging der productiviteit het beste ge
neesmiddel is. Daarom stelt hij de
vraag: Welken invloed oefent ver
hooging van intensiteit van industrie,
in den meest algemeene zin van pro
ductie opgevat, op de werkloosheid
Een algemeen antwoord is hierop niet
te vinden, maar men moet nagaan,
van welke soort het uit te voeren werk
is. De groote werken, die aanleiding
kunnen geven tot er hoogde produc
tie. zijn te onderscheiden in twee groe
pen le. die werken, welke óf nood
gedwongen moeten worden uitge
voerd, zonder dat van eenige rente
afwerpen sprake is, óf waarvan de
rentabiliteit in dusdanige, indirecte
voordeden gevonden moet worden,
dat deze buiten alle berekening valt
2e die werken, welke moer als onder
nemingen op zich zelf zijn le beschou
wen. waarbij een rentabiliteitsbcre-
blozende gezichten ziet. In de ijsver-
eeniging waren maar vier menschen
en in de ijsclub-vergadering de vijf
tien niet, die noodig zijn, om het re
glement te herzien. Beider financiëele
toestand was goed, de ijsvereenïgïng
heeft meer in kas, dan de ijsclub,
maar dat komt hier vandaan, dat de
eerste minder gelegenheid heeft op te
treden dan haar ijs-zuster. Groote, in
tercommunale, provinciale banen ko
men haast niet meer voor, om van
internationale niet te spreken. Hoe
lang is 't niet geleden, dat Friesohe
visschers de schaatsen onderbonden
eii dwars over de Noordzee naar Har
wich reden, waar ze zich met de En-
geischen maar moeilijk konden on
derhouden het Engelscli is een
maal een moeilijke taal en het Engel-
sche volk moet wel knap wezen, om
die taal zoo maar dadelijk bij zijn ge
boorte, te verstaan. Wij Nederlanders
oefenen ons daar soms jaren in en
hebben het dan nóg niet ver er in ge
bracht.
Toen op dien gedenkwaardigen dag
de Friesche schaatsenrijders om „bol
le" (brood) vroegen, konden de En-
gelschen hen niet verstaan en vroe
gen: „What do you say?"
De Friezen begrijpen op hun beurt
dit weer niet, maar de slimste keek
hen onverschrokken aan en deed de
wedervraag:
„Wat doe jij op zee?"
De Engelschman, vriendelijk te
genover de vreemdelingen die zoo'n
lange reis achter den rug hadden,
wou een praatje over het weer begin
nen en zei:
„Quite night"
,,'k Weit et ok neït," antwoordde de
Fries verdrietig, die de conversatie
daarna maar liever opgaf.
Maar ik dwaal af. Wat ik nog eens
zeggen wou was, dat de voorzitter van
de IJsvereeniging een zaak ter sprake
bracht, die den penningmeester van
kening. zoo niet geheel zuiver, dan
toch inet meerdere zekerheid is vast
te stellen, dan bij de werkem hiervoor
genoemd.
De beer Plate zegt dan van de droog
legging
,.Een en ander te zamen genomen
wettigt niet de vrees, dat de rekening
van de uitgaven en ontvangsten veel
kans zal hebben, om na de uitvoering
van alle werken en na de uitgifte van
het laatste perceel grond met een na-
rleeliir saldo te sluiten. Mocht zulks
echter toch eens het geval worden,
dan nog kunnen de indirecte niet be
cijferde voordeelen vnn dien aarcl
zijn. dat de onderneming ten volle
haar rente afwerpt en zij, mogelijk
nog meer dan eenig ander werk van
openbaar nut, waarbij tot dusver
nooit van eenige renteberekening
sprake was, beschouwd kan blijven
worden als een rendabele onderne
ming in den zin als voor bet werkloos
heidsvraagstuk van beteek^nis is."
En naar zijn meening rechtvaardi
gen reeds deze indirecte voordeelen
■ie drooglegging. Eerst zullen veel
polderjongens te werk gesteld, moe
ien worden voor den afsluitdijk,
wordt dan onmiddellijk overgegaan
lot de drooglegging, dan zal geen
vergrootutg van de reserve-anuiee
ontslaan. Hei aantal werkkrachten,
voor de exploitatie der gronden ge
vorderd, zal geleidelijk aangroeien
en in de nevenbedrijven zal de werk
gelegenheid toenemen. Misschien
maakt de oude visscheisbevolking
een vrij sterke tijdelijke werklocshed
door. De poldei jongens zuilen ook
mot afdoe, de te werk gesteld kun
nen worden. De droog.orgmg zal
meer beschouwd moeten worden als
een bescheiden middel om «eniger
mate tegemoet te komen aan de
groote benoef e aan gunstige werkge
legenheid voor den aanwas der plat
telandsbevolking in den landbouw en
in neveubodnjven. Op den langen
duur, meent de heer Plate, zal de
uitvoering van het groote Zuiderzee-
plan de werkloosheid beteugelen.
De heer Beekman onderscheidt n
de uitvoering van dit greoie werk
drie perioden ,nl.: le. den aanleg
van liet werk der afsluiting en droog
making; 2e. het bruikbaar en bewoon
baar maken van de nieuwe gronden;
3e. de vestiging en bewoning door de
vaste bevolking n de nieuwe provin
cie. Te onderscheiden valt daarbij
telkens: a. de hoeveelheid en den
aard van den arbeid, die reoht-
'streeks te leveren valt op het werk
zelf, b. de vermeerdering van arbeid,
die elders ontstaat door de verhoog
de praesiaties van de nijverheid en
het verkeerswezen. In het eersie sta
dium zullen veel rijswcikers, polder
jongens, betonwerkers, sc.uppers, teoh
niscii personeel, werk vinden. De 2de
periode zal veel werk aan boerenar-
be ders ook polderjongens geven. Het
3e tijdperk, dat men dat der koloni
satie zou kunnen noemen, zal niet al
leen arbeid in de nieuwe provincie
zelf geven, maar ook vermeerdering
van anbeid daarbuiten.
De heer Beekman onderzoekt dit
van eiken tak van het economisch
leven, om te concludeeren, dat ten
slotto ee nuitibreid ng der bestaans
middelen voor Nerlerlandsbeivolking
zal zijn verkregen, die zeker zal bij
dragen om de werkloosheid krachtig
te beteugelen.
TWEEDE KAMER.
Mr. Bichon van IJsselmonde. die in
de Vrijdag gehouden vergadering van
de Tweede Kamer zitting heeft geno
men voor het district Ommen, heeft,
wegens het gebrek aan plaats op de
banken ter rechterzijde van de verga
derzaal, voorloopïg zijn zetel ter lin
kerzijde en wel naast den heer de
Klerk, afgevaardigde voor Rotter
dam, zoo meldt de N. R. Ct.
zoo'n vereeniging moet doen ijzen.
Hij klaagde er namelijk over. dat de
menschen denken alleen dan hun
lidmaatschap te moeten betalen, wan
neer er ijs is.
Er ziin er inderdaad velen, die dat
voorbehoud maken en moeilijk daar
van afgebracht kunnen worden.
„Maar als er nu in geen twee jaar
ijs geweest is," zei een dame veront
waardigd, toen haar gewezen werd op
de noodzakelijkheid om ook in open
winters de contributie te betalen.
Als dat gewoonte werdDan zou ie
mand, die op rekening koopt, een pa-
rapluie kunnen bestellen en wanneer
de quitanlie gepresenteerd werd, die
teruggeven, zeggende: „het heelt al
dien tijd niet geregend", erger nog
ze zou schoenen kunnen terugzenden,
omdat ze in lang niet uit geweest was
en het oudbakken brood van de laat
ste week, omdat de familie geen hon
ger had gehad. Neen, iemand mag
de betaling van een aan zijn huis bij
gebouwde verandah niet weigeren,
omdat het den heelen zomer te koud
is geweest om er onder te zitten en al
komt er geen spiertje ijs in sloot of
plas, het lidmaatschap van ijsveree-
nigingen moet eveneens betaald wor
den.
Deze boetpredikatie zal bij de pen
ningmeesters van de ijsvereenigingen
wel in den smaak vallen. Willen zij
mij hun dankbaarheid toonen, dan
helpen zij mij wenschen, dat er
geen ijs komt, want op mijn leeftijd
zijn iemands botten beter op zacht,
regenachtig weer, dan op felle kou
berekend.
Algemeen hooren we, dat 't een dure
tijd ia
Ik wil het wel gelooven. Voor een
koffiekan zeventig gulden, voor een
tafeltje achthonderd en voor een zil
veren broodmand veertienhonderd
vijf en dertig dat is te zeggen, niet
EEN VASTE SPOORDIENST
REGELING
Bij de H. 1.1. S. M. is het gewoonte
om indien een nieuwe dienstregeling
eenigen lijd loopt, dat door de inspec
tiebureau^ aan <Je stationschefs der
groote stations de vraag voorgelegd
wordt, welk* wijzigingen, naar hun
meening, in den loop der treinen die
nen te worcte.'i gebracht met ingang
van de volgende dienstregeling. Dit is
ook nu wee" geschied.
„Het Vliegend Wiel" verneemt ech
ter, dat er ditmaal de volgende op
merking aan toegevoegd is „Bij de
opgaaf der wei schelijke wijzigingen is
er rekening mede te houden, dat de
met 1 Mei 1918 in te voeren nieuwe
dienstregeling zal moeten loopen tol
en met 30 April 1914 en dus op 1 Octo-
oer luió geen nieuwe dienstregeling
woiül ingevoerd, doen zoo iiood.g al
leen enkele wijzigingen per utuiscnnj-
ving zullen wot dei- geregeld.
Naar aanleiding van bovenstaand
bentint uti „Hei Vliegend Wiel" itoell
't Hbid. ïnlicLln.geti ingewonnen ter
be\ oegder plaatse
liet blad vernam, dat het inderdaad
in de bedoeling ligt hoewel er nog
geen besluit genomen is -- om voor
den treinendieust gedurende het ge-
heele jaar één vast schema samen te
stellen, waarop de treinen, welke al
leen 's zomers rijden, geen invloed
hebben en gemakkelijk uit- en inge
voegd kunne.i worden.
Tol dusver had een uitschakeling
van een zomert rein wel eens ten ge
volge. dat er tusschen dc vertrek-uren
van twee opvolgende tremen een groo
te hiaat ontstónd, zoodat de dienstre
geling dezer iren.eit veranderd moest
worden in den wil lerdieusl.
Hei plan, dat bij de U. IJ. S. M. in
voorbereiding is, zul nu ten gevolge
hebben, dat dergelijke hiaten ju den
treinenloop op de vaste dienstregeling
s zomers en 's winters, zoo min mo-
gei ijk voorkomen
't Ligt dar. ook in de bedoeling om
éeu sp^rwegdiei'stregcling vast te
scellen en de tieineu, welke slechts
s zomers rijden, evenals tot dusver in
de spoorboekje." bij speciale Zondag-
treinen gebeurt, te omlijnen.
KINDERWETTEN.
De Staatscotnn issic tot redactionee-
le herzienin} der burgerrechtelijke
Kinderwetten heeft thans haar verslag
aan de Koningin gezonden.
DRANK IN CANTINES.
Naar het Centraal Bureau van den
Volksbond tegen drankmisbruik te
Utrecht ons meldt, is door den Minis
ter van Oorlog bepaald, dat in de ka-
zcrne-cantines der soldaten geen
sterkedrank meer verkrijgbaar zal
worden gesteld. De verkoop daarvan
in de onderofficiers-cantines kan op
den bestaand en voet blijven geschie
den.
ONDERWIJZERSSALARIS ACTIE.
Aan den Min ster van binnenland-
sche zaken is door hel comité voor
do gemeenschappelijke salarisactie
(optredende namens de volgende on-
derwijzersvereenigingen: het Ned.
Ond.-Gen.; de Vereeniging van Hoof
den van Scholen; de Vereeniging van
Ghr. Oud. en Ond.; de Unie van
Chr. Ond. en Ond.; de St. Gregorius-
Vereeniging in het Aarlsbsdom
Ulredht; de R. -K. Onderwijzersbon
den in het Bisdom Breda, in het Bis
dom Roermond, in het. Bisdom 's-
Hert-ogenbosch en de R. K. Openbare
Onderwijzersbond in het Bisdom
Haarlem), het volgende adres ge
richt:
Het comité wendt zich lot uwe
Exc. met het verzoek, het daarheen
te willen le den, dat nog in dere wet
gevende periode een verhooging der
wettelijke minima van de salarissen
der openbare en bijzondere onderwij
zers tot stand kome.
Met te meer aandrang doen wij dit
verzoek, wijl een c-vergroote meerder
heid van openbare en bijzo: dere on
derwijzers in ons land eenstemmig
in den gewonen winkel (daar kunnen
we nog altijd goedkooper terecht)
maar op de veiling van kostbaarhe
den. nagelaten door een dame op het
Nassauplein.
Vreemd, zou je oppervlakkig zeg
gen. dat terwijl de eerste levensbe
hoeften allemaal zoo duur zijn, de
weelde-artikelen niet goedkooper
worden, door minder navraag.
Het tegendeel is waar: schilde
rijen, kostbare meubelen, porcelein,
zilver, worden steeds duurder en met
fabelachtige prijzen betaald. Dat
komt doordat er in onze samenleving
een aantal menschen zijn, die zulk een
inkomen hebben, dat de duurte van de
levensbehoeften hen niet hindert.
En de erfgenamen van Teyler van
der Hulst hebben weer eens verga
derd. Een van de heeren heeft nu ge
concludeerd, dat het testament valscti
is en dat de erfgenamen dus recht op
het vermogen hebben en daarop
zijn ze weer naar huis gegaan.
Arme menschen I Zoo doen ze altijd,
komen bij elkander, verklaren dat dit
of dat ontdekt of gevonden is en gaan
dan weer naar huis. Je zou eerder
der.ken, dat zij daarna gingen dea
len, want daar is het toch om te
doen.
Of is het eigenlijk niet de hoofd
zaak, eindelijk eens te komen tot het
uittellen van de verkregen schat? Is
het meer om de illusie te doen? Rijk
worden was en zal wel altijd wezen
het droombeeld van de meeste men
schen en wie daarop in den dageüjk-
schen sleur van het leven weinig
kans heeft, zoekt naar een achter
deurtje. waardoor hij, als het geluk
hem den sleutel maar in handen wil
spelen, het paradijs van den rijkdom
zal binnengaan.
Voor den een heet die sleutel E r-
fenis, voor den ander Loterij.
De eerste is er vaak ongelukkig
'zijn in hun oordeel, dat de wettelijke
minima te laag zijn.
Bovengenoemde veree -igingen heb
ben daarom, gelijk uwe Excellente
bekend is. hunne wenschen omtrent
een afdoende wettelijke salarisrege-
ling, uitgedrukt in de u bekende
grondslagen voor een gemeenschap
pelijke salarisactie, waarvan wij de
eer hebben u hierbij nogmaals een
exemplaar aan te bieden. Wij mee-
nen, dal een afdoende regeling eerst
dan zal zijn tot stand gekomen, zoo
de wettelijke minima op het peil ge
bracht zijn der genoemde grondsla
gen. Wij zijn er ons echter :en volle
van bewust, dat de vervulling der
wenschen, uitgedrukt :n deze grond
slagen, slechts geleidelijk kan plaats
hebben. Daarom heeft het comité
reeds vroeger eerbiedig verzocht en
verzoekt hei uwe Excellentie thans
opnieuw een eersten stap te doen tot
vervulling dier wenschen.
Wij meereu, dat een verhooging
der wettelijke minima een eerste
schrede zou zijn in de gewensohte
richting, al ware het ook dat aan
vankelijk deze verhoog'ng zich tot
het zeer matig bedrag van honderd
gulden bepaalde.
Hoewel wij erkennen, dat thanl
reeds vele gemeente- en schoolbestu
ren aan de onderwijzers hunner scho
len salarissen uitkeeren, „dce het
wettelijk minimum in meerdere of
mindere mate overtrefieu, zoo is he'.
ons toch ook bekend, dat dit hoogere
bedrag voor vele onderwijzers geen
honderd gulden is, terwijl ve'.e an
dere onderwijzers, blijkens onze en
quête hij net openbaar en bijzonder
onderwijs, een salaris hebben gelijk
aan hei wettelijk minimum. Deze alle
zouden bij een verhoog!ng der wet
telijke minima ïn betere conditie ko
men.
Ook roeenen wij, dat, zoo de regeo
ring bij het tot stand komea der
nieuwe regeling den wensch te ken
nen geeft, dat de verhooging der
Rijksbijdrage aan de onderwijzers
ten goede zal komen, vele gemeente
en schoolbesturen zich zedelijk ver
plicht zullen achten het salaris der
onderwijzers te verboogen met een
bedrag, gelijk aan de verhooging det
subsidie, ook al overtreft het salaris
reeds liet bestaande wettelijk mini
mum."
WETSONTWER P-FEESTD AG EN.
Een wetsontwerp betreffende feest
dagen, die met den Zondag op een
lijn te stellen zijn, heeft het departe
ment van binnenlandsche zaken be
reids verlaten.
(Rott,)
CUYPERS.
De beeldhouwer Toon Dupuis heeft
het borstbeeld voltooid van Cuypers,
dat in 't Rijksmuseum geplaatst zal
worden. Het beeld is gemaakt ter ge
legenheid van den 70sten verjaardag
van den heer Cuypers.
GEBROKEN BRUG.
Men meldt uit Doetinchem aan dA
Tel.
Meende men aanvankelijk reeds
Dinsdag j.l. het openstaande gedeel
te der IJselbrug te kunnen laten zak
ken, Do-nderdazavond was de toe
stand nog steeds dezelfde,
De voetgangers en passagiers dc-r
tram worden nog steeds per boot
overgebracht Hei is echter aan de
schepen veroorloofd onder de brug
door te varen, doch op eigen risico
EEN AANRANDING IN IIET
VONDELPARK TE AMSTERDAM.
Door de politie te Amsterdam zijn
een viertal jongens van 16- a 17-jari-
gen leeftijd, in de Jordnan woonach
tig, gearresteerd. Zij worden ver
aan toe, hij denkt altijd aan zijn ver
meende rechten, studeert er op, leest
er boeken over, zoekt naar papieren,
maakt reizen, woont er vergaderin
gen voor bij en gaat er zoo totaal in
op. dat hij dikwijls niets anders meer
doen kan en in de erfeniswaan mei
zijn gezin te gronde gaat. Hoe zou hij
zich kunnen inspannen voor een rijks
daalder, terwijl hij immers weldra
tienduizenden bezitten zal
De man van de loterij blijft er rusti
ger onder, want hij kan, daar het lot
immers beslist, niets doen om zichzelf
den begeerden sleutel te verschaffen,
maar moet rustig wachten of hem die
ook te avond of te morgen wordt
thuisgestuurd. Het kan hem heel
6lecht gaan, de aanwezigheid van dat
kleine papiertje in de linnenkast is
altijd een troost en een hoop op ae
toekomst. En is die vervlogen, dan
begint hij opnieuw maar zijn werk
laat hij er niet om in de steek.
Ik heb bovendien vaak opgemerkt,
dat die menschen de meeste erfenis
sen krijgen, die ze het minst noodig
hebben.
Wonderlijk natuurverschijnsel!
Maar de meest blijmoedige opvat
ting, dien ik ooit op dit stuk gekend
heb, was van een doodarmen man.
Hij bezat geen enkel familielid van
wie hij wat verwachten kon, was
zelf doodarm, maar hoopte, hoopte
nog altijd op de Loterij. „Als hij daoi
eens met een prijsje uitkwam..." ver
onderstelde hij. met een glans ir, zijn
oogen.
„Speel je er dan in?"
„Nee, ik heb nog geen lot kunnen
koopen, we zijn te arm; maar ik spaar
er voor. We gaan vooruit, niet moe
der? Over een paar jaar heb ik 't wel
mei stukjes en beetjes bijeenge
schraapt en dan
Die meende, dat de sleutel al voot
hem was klaargelegd.
FIDELIO.
