liiiEirs Dagblad
ie ba1nsteei0u1keb.
TWEEDE BLAD
Bondm-tla® S December 1312
Buitenlandse!! Overzicht
Do Balkan-vulkaan.
1)3 wapenstilstand.
Men weet dat de wapenstilstand
met Bulgarije, Servië en Montenegro
geteeicend is.
De opschorting der vijandelijkheden
la voor onhepaulden tijd. Wordt de
oorlog eventueel hervat, dan moeten
do partijen elkaar 24 uur van te vo
ren waarschuwen.
L)e volgende voorwaarden zijn
vastgesteld:
1o. De oorlogvoerenden blijven in
hun stellingen;
2o. de belegerde vestingen zullen
niet geapproviandeerd worden;
3o. de toevoer van levensmiddelen
voor het Bulgaarse lie leger zal over
de Zwarte Zee en Adrianopel plaats
hebben en wel van den tienden dag af
na liet afsluiten van den wapenstil
stand^
4o. de vredesonderhandelingen zul
len op 13 December te Londen begin
nen.
Binnenkort zullen dus nu de vre-
desgedelegeerden heuoemd moeten
.worden.
Griekenland heeft nog 24 uur ge
vraagd om zich lè bedenken of 't
zich ook bij den wapenstilstand zal
aansluiten.
De oorlog wordt tusschen Turkije
en Griekenland voorloopig voortgezet.
De oneeriigheid tusschen Grieken
land en zijn bondgenooten is teeke
nend.
Uit Konstantinopel wordt aan de
„Berliner Zeitung am Mittag" ge
seind: „liet sluiten van den wapen
stilstand zonder Griekenland betee-
kent volgens de opvatting alhier het
einde van den Balkanbond. Men gaat
in militaire kringen zelfs zoo ver, dat
dddr beweerd wordt, dat nu een ge
meenschappelijke uclie van Turkije
en de drie Balkanbondgenoolen le
gen Griekenland in Saloniki te ver
wachten is."
Ook uit andere bron wordt beves
tigd, dal Griekenland Ihans uil den
Balkanbond is getreden.
De Balkanbond heeft dus slechts
len kort leven gehad, want tie groot
ste heteokenis van den Bond is nu al
verloren.
In Konstantinopel gaat het gerucht,
dat eeu Grieksch eskader (met een
Grieksch-Bulgaarsch landingscorps
aau boord) de stad Gaiipoli aan den
ingang van de Dardaneilen beschiet.
Wanneer dit gerucht op waarheid
berust, dan zou hieruit blijken, dat
werkelijk Griekenland den oorlog te
gen Turkije voortzet. De Bulgaren
aan boord van het Grieksche eskader
zijn natuurlijk reeds eenige dagen
vóór het sluiten van den wapenstil-
stand aan boord gegaan.
Griekenland eisclit voor den wapen-
slilslund de overgeving van Janina en
Cluos en weigert de opheffing van de
■vloolb lokkade.
De ho uding van Gnekeii-
1 a n d.
De Grieksch© gezant te Parijs hoeft
aau ©en „Teinps'-ïedacteur een en
ander medegedeeld
Hij noemt de vooi waarden voor den
wa penstiIsland voor Griekenland ge
heel onaannemelijk. De oorspronkelij
ke plannen van de Balkan-staten om
vatten den eiscb, dat Turkije aJle be
legerde plaatsen zou overgeven aan
de belegeraars dus Skoetari aau de
Montenegrijnen, Janina aan de Grie
ken, Adrianopel aan de Bulgaren. Nu
wordt die eisch ingetrokken.
De gezant verklaarde, dat de Grie
ken weigeren een wapenstilstand aan
te gaan, op voorn aarden die al te
gunstig zijn voor de Turken, daar het
juist Turkije was. dat om wapenstil
stand vroeg.
Maar het ergst is het voor de Griek
sche vioot.
Do vloot hoeft door haar optreden
veel tot de overwinning van de Bal-
kan-staten bijgedragen, betoogt de
Grieksche gezant, door de blokkade
der Turksehe havens, die den aan
voer van levensmiddelen, steenkolen
en troepen bemoeilijkte.
Griekenland heeft verder allerlei
verwijten tegen Bulgarije gericht.
Voor do verovering van Saloniki,
dat het Grieksche leger best alleen
afkon, zond Bulgarije een leger van
60.000 man. dié beter tegen de linie
va t. Tsjatuldja hadden kunnen ge
bruikt worden, waar zij hadden kun
nen helpen om het succes van de Bul-
gaarsche aanvallen te verzekeren.
Bovendien heeft Griekenland, na
de inneming van Saloniki, aan do
r 0 u i S1 t ra
Mijn v*.der was een zonderling
man, zei haar zoon geheel in gedach
ten verzonken.
Je, even als gij, altijd in een ze
nuwachtige spanning.
Zeg liever, moeder, dat hij niet ge
boren was om een eenvoudig© vis-
sclier te worden, hernam hij.
Ni: ja, dat is wel zoo. ging vrouw
Holmsor. voort, gij weet, hij kwam van
een gestrand schip, had een brieven-
tasch h.j zich en een servet- vol stuk
ken kurk om liet lichaam gebonden,
terwijl hij in 't bezit was van een bui-
tenlandsche doopakte en Fransche
geldstukken ten bedrage van vijf dui
zend franken.
Hij was een dro-.mer verzot op mu
ziek, waarvoor hij leefde, en zonder
zijn vijfduizend franken had hij geen
huis kunnen koopen. Het is hem ech
ter te vergeven, dat hij met zijn ge
dachten dikwerf verre van hier was,
want zijn oudera woonden in Italië en
ook 't. vergane schip behoorde daar
Bulgaareche bondgenooten, die voor
Tsjalaldja lagen, oen versterk i «g van
drie Grieksche divisies aangeboden,
maar daarop nooit antwoord ontvan-
gen.
Wat de andere Balkan-staten van
dit alles denken, is niet bekend.
Do houding van Griekenland even
wel doet zien, dat de vrees voor on
lusten in den Balkan, dio dadelijk bij
het uitbreken van den oorlog word
geuit, niet zoo geheel ongegrond was.
Tóen verklaarde Bulgarije, dal. daar
voor geen reden bestond, dat hot
bondsverdrag elke gelegenheid daar
voor uitsloot, maar nu....
Chedo Mijatowltsj, do Servische
ou<l-geza:nt., wees er cp, dat de oude
oreenigheid tusschen de Balkan-sta
ten had plaats gemaakt voor samen
werking en oensgezindheid.
Nog geen zes woken daarna hl ij let
het wel, hoo het daarmee staat En
hij de andere gevolgen van dazen
strijd komt, nu ook nog de onderling©
twist, naijver en haat van de Balkan-
stalen.
Waar dat heengaat
Een onderhoud met den
Turksc heii m i n i ste r
van Buitenl. Zaken.
De speciale correspondent van het
„Berliner Tageblatt" in Konstantino-
p .'l had een onderhoud mot den
Turksclien minister van buitenland-
sclie zaken, die hem vertelde, dat Tur
kije bereid is den oorlog voort te zet
ten, wanneer de onderhandelingen
geen succes hebben. De militaire toe
stand is voor Turkije tJians zeer gun
stig. De nieuwe Klein-Aziatische troe
pen zijn krachtig, en kunnen een ver
gelijking met do Duifsch© grenadiers
doorstaan, welke bewering door den
correspondent ten volt© beaamd
wordt. De minister z»i verder, dat
Adrianopel, Thracié en Salcmiki
Turksch moeten blijven.
In Adrianopel.
D© Turksch© commandant der ves
ting beweert, nog levensmiddelen en
munitie voldoend© te hebben, om liet
beleg langer dan een maand met suc
ces vol te houJen.
D© levensmiddelen zullen in den
lijd van den wapenstilstand natuur
lijk sterk verminderen, want niet-
vechtendo soldaten moéten toch ook
eten.
De Bulgaren gaan er dus niet op
achteruit. Ze blijven belegeren, maar
vechton niet.
Do burgers in Adrianopel mogen do
stad verlaten. Voor hen zijn al le
vensbehoeften onderwee.
Deze zijn ook al gezonden, naar
Skoetari, waar d© burgers ook mogen
aftrekkeu.
Ih Saloniki.
Do stedelijke prefect-, .bezorgd over
den gezondheidstoestand van Saloni
ki, verzocht liet medisch© korps bij
hem te komen, om instructies te kun
nen uitvaardigen tegen besmettelijke'
ziekten ©n streng© orders voor de des-
infectie der plaatsen, waarin onge
veer 30.000 vluchtelingen opgehoopt
zijn.
De prefect nam ook krachtig© maat
regelen tegen de ontzettend© verlioo-
ging van de prijzen dei' levensmidde
len.
D© directeur van oen bank te Salo
niki schrijft aan ©en t© llom-o ver
schijnend blad
„Saloniki is er op hot oogenblik
veel erger aan toe dan voor don in
tocht der Grieken. Niet alleen dat
dezen zich, onder de oog-en hunner
officieren, schuldig maken aan do
ergste tuchteloosheid, hun aanwezig
heid moedigt tevens hun to Saloniki
gevestigde landgenooten aan tot aller
lei buitensporighedou tegen hun,
groot©ndeels Joodsche, concurrenten,
op welke zij. met de hulp van allerlei
gespuis, hun woed© koelen. Meer dan
twaalf bekende Joodsche kooplieden
zijn reeds vermoord.
De naijver tusschen Grieken en
Bidgaren ureigt aanleiding te geven
tea ernstige straatgevechten. Er' heb
ben zelfs in een groot koffiehuis mid-
deu in de stad en in een der buiten
wijken reeds bloedige botsingen
plaats gehad.
De onveiligheid is zoo groot, dat de
Europeesehe kolonies maatregelen be
ramen tot gemeenschappelijke verde
diging en de Joodsche bevolking
waagt zicli slechts in de uiterste nood
zakelijkheid nog op straat."
Tusschen ServiS en OostenrUk-
Honyavije.
Uit Belgrado wordt aan de „Süd-
stavische Gorrespondeiiz" gemeld, dat
Servië sedc-rt drie weken niuatreg.ien
neemt, die in strijd zijn met de offi-
cieele optimistische verklaringen.
De „Berliner Lokal Anzeiger"
schrijft, blijkbaar officieus
„Al kan ook van een zekere ont
spanning van het Oostenrijksch-Ser
vische conflict gesproken worden
vooral nu er aanwijzingen ziju, dat de
door geen enkel© groote mogendheid
ondeTSteuiibe, en dus geïsoleerde po
litici in Belgrado van plan zijn, zich
thuis. Gij echter, dio hier aan de kust
geboren zijt, gij zijt een gelukskind
alles wat gij onderneemt, gelukt u im
mers? In dc:i tijd van één jaar hebt
ge drie premier) gekregen, omdat gij
grooter stukken barnsteen vondt, dan
één uwer makkers. VVnurom zijt ge zoo
ontevreden met uw lot, waarom
trouwt ge niet, wanneer de Hemel u
een vrouw aanwijst, waurrnedo ge ge
lukkig zoudt kunnen zijn Bovendien
leef ik steeds in angst, en zorg uit
vrees, dat ge mij vroeger of later zult
verlaten om
Maar moeder, heb ül< u ooit over
heengaan gesproken, zei Johannes.
Maar mijn zoon' 'k weet, dat gij
er over denkt, waarom spreekt ge niet
openhartig met mij
Terwijl moeder en zoon zoo drulc in
gesprek waren, bleven de oogen van
liet jonge meisje vol angst en zorg op
den jonkman gericht die, met de hand
op liet boek, voortdurend door het ven
ster op de eenzame dorpsstraat staar
de. Eensklaps sloeg hij het boek dicht
en zich tot zijn moeder wendende, zei
hij
Gij zoow.-l als Bertha moest den
heerlijken Zondag niet met dergelijke
praatjes bederven 't is waar, 'k wil
niet ontkennen, dat hel mijn voorne
men is de wereld in te gaan, maar
wei door veel te lezen mij een denk
beeld trachten te maken, hoe het er
in andere landen uitziet. Me dunkt.
te schikken v.nar d© gematigd©1
eischen van Oostenrijk toch kan
helaas hetzelfde nog niet gezegd wor
den van de quaestie van consul Pro-
chaska. In dee© zaak zijn nog geen
berichten ontvangen, dat Servië be
sloten is, de eischen te vervullen ter
-genoegdoening, die graaf Berchtold
namens de Donau-monai'chi© in Bel
grado heeft laten overhandigen.
Mocht de regeering van koning Poter
ook vere]er niet geneigd zijn, genoeg
doening te geven voor de behandeling,
in strijd met het volkerenrecht, van
den vertegenwoordiger van een groo
te mogendheid, dan kan verondersteld
worden, dut men in Weenen niet lang
dralen zal, dezen eisch met zekeren
nadruk te herhalen, en wol in den
vorm van een ultimatum met korten
termijn. Het is echter t© hopen, dat
men in Belgrado alles zal vermijden,
om de zaak tot liet uiterste te drijven,
en de laatste; sympathieën van Euro
pa te verspelen."
DE ALBANEEZEN.
ïsmaël Kemal heeft een telegram
-gericht aan de Turksch© regoering,
waarin hij zegt, dat de Albuneezen,
tot dusverre trotuw gebleven aan het
Turksehe rijk, alles hebben vermeden
wat met die trouw in strijd kon zijn,
en de Porte voortdurend hulp hebben
verleend. Thans echter, nu hun land
overstroomd is door den vijand, heb
ben zij met gemeen overleg besloten,
toebereidselen te makon, uitsluitend
om krachtdadig, zonder Turkije cp
eenigerlei wijze afbreuk te doen, hun
nationale rechten t© verdedigen in de
vilajots Skoetari en Janina en vor-
zoeken zij de Turksehe regeering hun
haar steun niet te onthouden.
Uit S3 Baitsciia politiek.
Het Centrum breekt met
den Rijkskanselier,
Spahn, de leider van de Centrum
partij, heeft Woensdag in den Rijks
dag, na een scherpe kritiek op het
jongste besluit van den Bondsraad,
omtrent de interpretatie van de Je-
zuietenwet (die de kerkelijke rechten
van de Jezuïeten beperkt) namens zijn
partij aan de Rijksregeering en den
Rijkskanselier de vriendschap opge
zegd. En het schijnt, dat het Centrum
het ditmaal werkelijk ernstig meent.
Het afbreken van de diplomatieke
betrekkingen of hieruit een oor
logstoestand geboren zal worden, zal
spoedig blijken tusschen het Cen
trum en den Rijkskanselier, is een ge
beurtenis van heteekenis. die in den
Rijksdag bij alle partijen groote op
schudding teweeg brengt en waan-an
de gevolgen nog niet te overzien zijn.
De Rijkskanselier bood het hoofd
aan don aanval van hei Centrum. Hij
kwam op tegen de verwijten van den
Centrum-spreker, en betoogde, dat
z. i. het besluit van den Bondsraad
slechts een reeds langen tijd geldende
interpretatie vastlegt e-n dat de
Bondsraad zelfs niet gedacht heeft
aan een agressief optreden tegen het
Centrum
De Riikskanselier gaf zijn leedwe
zen te -kennen, dat het Centrum hem
het vertrouwen had opgezegd en
waarschuwde de purtij, do bedoelde
qunestie niet te maken tot het voor
naamste punt van haar politiek pro-
f grain, want.het gevoel van 40 millioen
protestaiutsche Duitschers is daar
tegen.
De „I-Ibid."-correspondent seint o.a.:
„Het korte pleidooi vuil den Rijks
kanselier maakte een zeer goed-en in
druk, zoowel door de slagvaardigheid
van de argumenten, als door de kalm
te en den ern3t, waarmede hij den
toestand schetste.
De regeertng zul nu den handschoen
-moeten opnemen, dien de Centrum
partij haar voor de voeten geworpen
heeft. In dit toeken kan de heer Von
Bethinann Hollweg nog menige mooie
overwinning behalen in de-.e-u strijd,
-gelijk bleek uit den ïiaTtelIjken bijval,
dio hem te beurt viel, natuurlijk al
ken niet van de zijde vuu het Cen
trum.
In de zaal bleef nog steeds belang
stelling en beweging heersohen, toen
graaf Westarp, ue spreker der conser
vatie sen, vermaaree dat zijn partij
het met den Rijkskanselier in de
quaesti© volkomen eens was."
Alleriel.
De F ranse hen in Marokko.
Uit.Mazagaii. wordt bericht, dat ko
lonel Alangm bij Dernna contact heeft
gekregen met <te vijandelijke har ka.
Deze weid op de vlucht gelagen e:i
liet eeu aantal gesivouveiden op het
slagveld achter. Aan Fransche zijd©
werden zeven man gewond.
Van alle zijden komen de inboorlin
gen om hunne onderwerping aan te
bieden.
Minister-crisis In
Portugal.
Vasconcellos, de Portugcesclie mi
nister van openbar© werken, is afge
treden.
dat is toch beier dan de meisjes na t©
loopen of in den kroeg den tijd met
drinken door te brengen.
O, ja, maar daarvoor zijt gij ook
te voornaam, antwoordde zijn nuX'der
op scherpen toon.
Juist, daarvoor ben ik ook to
voornaam, sprak Johannes, nam zijn
pet, wikkelde liet boek in een krant,
nam het onder den arm, groette zijn
moeder en Bertha en verliet met haas
tige schreden het vertrek. Zijn plotse
ling heengaan maakte beide vrouwen
eenige ooger.blikken afgetrokken en
stil.
Eindelijk sprak vrouw llolmson.
Geef nog niet alio hoop op, lieve
Bertlia, hü is verstandig en bij ernstig
nadenken "zal hij toch wel inzien, dat
gij voor hem de beste vrouw zijt.
Indien die hoop mij niet over
bleef, antwoordde het meisje op wee
moedigen toon, ach, dan was het leven
niets meer waard en toch ben ik over
tuigd, dat deze hoop ijdel is. En nu,
wat moet ik deen ik leef voor hem.
.Gedurende dit gesprek, wandelde
Johannes langs de kust. zijn blik was
somberder dan gewoonlijk en zijn lip
pen waren dicht op elkander gesloten.
Eensklaps stond hij stil en zag met
strakken blik naar de zee, die onstui
mig door sterken golfslag heen en
weer bewogen werd.
De ter kimme neigende zon stortte
haar vuurrooden glans op het groen-.
U i t "C h n tt
'Aïtn de „Daily Telegraph" wordt uit
Peking bericht, dat daar het gerucht
aanhoudt van een uitstel der alge
meen© verkiezing tot den zomer vaa
1913, zoodat de voorloopige regeering
no.g minstens zoo lang aan het bewind
zal blijven.
Wordt het gorucht bewaarheid, dan
moet daaruit worden afgeleid, dat do
republiek er niet in geslaagd is, do
werkelijke ©cuboid tusschen de ver
schillende deelen vam het rijk tot
stand t© brengen.
Binnenland
TWEEDE KAMER.
Zitting van Woensdag-
m o r g e n.
Men seint ons:
Om huif ©lf is de vergadering onvol
tallig en de zitting wordt tot 11 uur
uitgesteld. Daarna wordt de behan
deling der Indische begrooting her
vat, Bij d© 7e afdeeling (Burgerlijk©
Openbare Werken) meent de heer
HELSDINGEN dut men, tot uitbeste
ding van werken besluitend, den
dienst voor uitvoering in eigen beheer
niet op zoo groote schaal behoeft t©
handhaven.
Voorts drong hij aan op bestekbe
palingen bij de aanbesteding, tot
waarborging van behoorlijk loon, ar
beidsduur enz. van werklieden, en
klaagde over het op een ongezonden
plek huisvesten van arbeiders bij de
havenverbetering in Soerabaja en
over de malaria-gevaren op de Mari
newerf aldaar, waar men de arbei
ders wil overbrengen.
Minister DE WAAL MALEFIJT ver
zekert dal ïn de bestekken al de in
Holland geldend© voorzorgen zouden
worden genomen en acht de woning
toestanden zoo goed als men verlan
gen kan.
Bij art. 130 klaagt de heer HELS-
DIXGEN over het gemis van tege
moetkoming der regeerir.g in de uit
voering van het plan van aanleg van
ha rue wegeii in ue residentie Bata
via.
De MINISTER verdedigde het stand
punt der regeering, die aan de over
eenkomst trouw nlijft.
Aan den heer Sii MEESTER gaf de
Minister toezegging van een onJei-
eoek haar de bewuste verplaatsing
van den ingenieur Neeb (bij het mijn
wezen) wegens aan den chef onwel
gevallig© vork la ri neen-naar-waarheid
over mijnongevallen.
Verder besprak de lieer DE MEES
TER den post voor de brikettenfabriek
waarbij z.i. ergerlijke geldverknoeiing
heeft plaats gehad voor een eerst op
te richten derde fabriek te Massgce-
nan. En na afkeuring daarvan wordt
nu weer twee millioen gevraagd voor
©en nieuwe fabriek.
De MINISTER erkende liet verkeer
de in déze zaak. Een in te stellen ver
volging, tot vergoeding door den amb
tenaar die de schuld draagt, is over
wogen maar van opzet of kwade
trouw is niet gebleken. Daarom is nu
niet anders te doen dan een nieuwe
fabriek op te richten.
Bij post 214 wordt behandeld een
nmerdement-BOGAARDT om de
f 41'000 te schappen veer den post
„sortCwi'dienst aan boord der Ned.
mailbooten" zijnde de kosten niet
evenredig aan 't nut terwijl er vele be
zworen zijn inzake de voordeeling
van Batavia, boven andere plaatsen,
mei bcniadeeling in andere streken.
Voor beperking van den Zondags
dienst. baal 'het. niet. Spr. wenschte
te komen tot geregelde postkantoren
o.p mailschepen waartoe het amen
dement de gelegenheid opent
De heer Hl-BRECHT klaagt over
het gen-is aan stelsel hij de kabeluït-
Ireuiuigen m lndië, dringt op vast
heid bij de telegraaf uitbreiding aan
en op ©en ka ben er binding tusschen
SoerabajaSitoebondo, zooinéde op
een verspoedigde in-vverkin-g-stellen
dei cLruaulooze telegraafstations.
Spr. vraagt eindelijk tegemoetko
ming uan ernstige en reentmatige
klaciiten over uen dienst in Indie en
opvolging van tiet rapport LeurCol-
lelt© ten aanzien der vt/ietering, op
leiding en positie van het personeel.
Het debat duurt voort.
Allerlei klachten en wenschen wer
den gisteren nog over de Vliie afdee
ling der Indische begrooiiug geuit
omtrent het telegraaf- en postwezen
in ue koloniën.
De heer Helsdingen meende dat men
aan de uitgezonden ambtenaren i>e-
loften doet, die niet worden nageko
men, waardoor men hun toekomst
vernietigt. De heer Bogaardt drong
aan op 'n kabel tusschen ïernateen
Kamau en wees op genus van medewer
king bij 't publiek om klachten over i
de post te voorkomen. Controle over
de inlandsche brievenbestellers was
noodig en voor de hoogere beambten i
vroeg hij salaris-verbetering.
Door den Min. werd ontkend dat er
beloften geschonden zijn tegenover
uitgezonden ambtenaren; doch er zijn
maatregelen genomen om 't in elk
aclitïg glinsterende zeewater uit, ter
wijl aan den verren horizon een lichte
streep zichtbaar was, waardoor men
een groot stoomschip kon onderschei
den, dat in aantocht was.
De oogen van den jonkman waren
onafgebroken op dat punt gericht. In
zijn verbeelding zag hij het schip meer
en meer naderbij komen, ziet hij pas
sagiert van alle rangen en standen,
die van groote steden kwamen om
weer de reis naar groot© plaatsen me
de te maken. Zijn verbeelding schetste
hem met levendige kleuren het drukke
gewoel van Berlijn, Parijs en Napels
in al hun grootheid en pracht, juist
zoo als hij liet in de hoekeu gelezen
had.
Wie weet wat een gelukkigen daar
op 't schip zijn terwijl ik een slaven
leven moet leiden, als 't ware vastge
klonken aan een woest, nietig plekje
gronds
Met onbeschaafde boeien moet ik
dagelijks in ze© afdalen om schatten
tc verkrijgen, die anderen rijk maken.
Zoo zal ik voortleven eens oud, grijs
en gebrekkig misschien worden, zon
der ooit iets van Gods prachtige schep
ping aanschouwd te hebben. Verfoeid
zij deze slavernij Wat zou het mij ba
ten, indien ik aan de Maatschappij
een verlof voor acht dagen vroeg Dit
zou misschien boos vermoeden opwek-
kon, bevreesd als men zou zijn, dat ik
eenige groote stuiken barnsteen zou
géval voortaan onmogelijk tc maken.
Aan de tractemenlsregeliiig zou bij
de voorgenomen reorganisatie de
aandacht worden geschonken. De
Min. meende dat dc wenschen van
de heeren Hubrecht en Bogaardt niet
tegen de voorstellen van de Hcgee-
ring ingaan wat de telegraafuitbrei-
ding betreft en hij ontkende dat er
geen stelsel werd gevolgd, Over de
draadlooze telegrafie was men zec-r
voldaan en aan de uitbreiding wordt
met spoed gewerkt.
De Minister deelde mede dat een
nieuw telegramtarief tusschen Ne
derland en geheel lndië zal worden
ingevoerd A 2 25 per woord en voor
uitgestelde telegrammen A 1.121/2
per woord.
Het reeds door ons vermeld amend.-
Bogaardt om geen gelden toe te
staat voor den sorteerdienst aan boord
der mailbooten, werd door don Min.
bestreden, die den sorteerdienst noo
dig bleef achten ter bespoediging van
den dienst en vooral ter vergemak
kelijking van die op de kantoren te
Batavia, Semarang en Soerabaia.
Voor andere dan de Ncderl. mailboo
ten was de maatregel, hoewel zeker
nog beter, niet noodig om het betrek
kelijk geringer brievenvervoer met
andere don Nederl. schepen. De Min.
bestreed ook ter wille vnn de Zon
dagsrust het amend, en drong op de
intrekking er van aan.
Eerst na eenige aarzeling voldeed
de heer Bogaardt daaraan, na een
toezegging des Ministers om een vol
gend jaar rnededeeling te doen van
de genomen maatregelen van reor
ganisatie.
Het debat liep daarmee ten einde.
Op een vraag van den heer Ver-
hey bij een der artikelen, verklaarde
de Minister nog dat hij voor de le
vering der rails voor den spoorweg
Cheribon—Kroja openbare aanbeste
ding zou toepassen.
Over de Afd. Oorlog werd het de
bat ingeleid door den heer Verhey,
die met instemming eenige maatrege
len der Reg. besprekend, aandrong op
verbeteringder positie van den sol
daat, niet door verhooging van hand
geld, maar door vermeerdering van
pensioen of plaatsing na ontslag in
burgerlijke betrekkingen. De spr.
keurde de bepalingen nopens de be-
oordeelingslijstcn van officieren, als
verzwakking hunner rechtspositie af
en vroeg verder te bevorderen dat 't
kanon-Schneider (berggescliut) voor
lndië alsnog worde beproefd en in
mededinging toegelaten.
Spr. drong verder aan op wegne
ming der klachten bij 't vervoer van
militairen aan boord der schepen
van de Paketvaart.
En ten slotte woes spr .op t be
droevend feit, dat. onderofficieren van
marine en leger in lndië in d© bur
germaatschappij worden verongelijkt
door hen in zekere publieke plaatsen
toegang te weigeren. Daaraan kan
men wviniig doen, doch de legerauto-
ri'teiten mogen niets nalaten om de
positie van onderofficieren en solda
ten in de burgermaatschappij te ver
heffen.
De heer Ter Laan hiekl m-oig een
uitvoerig plei'dpod tegen U tcoucubi-
n-aat 'bij liet Indisch leger, er' tegen
opkomende dat men dit onchristelijk
instituut door uitbreiding der gele
genheid om t© huwen wel bij de Eu
ro-peesde, niet bij de inlandsche mi
litairen tegengaat. D©*e verschillende
behandeling gispt© 'hij in de Christe
lijk© regecring scherp en hij kondig
de een voorstel aan om do ICamer
over dit punt te tuten stemmen, Ver
der kwam spr., al juichte liij de meer
aangevraag.© gelden voor <1© onder
officieren toe, tegen de 3 1.2 millioen
di© weer meer worden aangevraagd
voor oorlog, op. D© oorlogsuitgaven
zijn mi tot 38 millioen gestegen.
En tegenover al die millioenèn heeft
men nog geen leger met ee:i goeden
geest. Vooral op t gemis eeiier goede
rechtspos! tl© der onderofficieren wees
hij, daarbij twijfel opperend omtrent
de eerbiediging van liet vereenigings-
reoh-t voor T leger.
T© ruim uur schorste de voorzit
ter d© vergadering, zoodat d© t eer
Ter Laan heden zijn rede vervolgen
moest.
Na ©en kort debat werd gisteren
avond ju d© onder presidium van. Jhr.
de Geer gehouden avondziuing, d©
wijzigreg der begrooting van land
bouw voor 1911, voor gratificatiën,
toe te kennen aan wegens huwelijk
©snol op verzoek «afslagen vrouwe
lijke ambtenaren, zonder stemming
aangenomen. Wei ha-d de heer D©
Kanter tegen deze partieele regeling
©enig bezwaar, omdat hij een voor
ziening verlangde, bij wijziging der
pensioen-wet, voor alle Departemen
ten; maar de heer Limburg-, die dat
voorstel geheel losmaakte van de al
gemeen© regeling omtrent de positie
verduisteren, oru daarmede in vreem
de landen mijn geluk te beproeven
men zou mij doen bespieden en c-p
boos vermoeden wellicht ontslaan.
Maar mijn moeder beeft mij gezegd,
dat ik n gelukkige hand heb, dat ik
onder de gelukskinderen behoor, sprak
de jonkman in zichzclven een strakken
blik. werpende op de groote wille wol
ken, die door den wind voortgedreven
werden.
't ls waar, 't geluk is mij dienstig
steeds vind ik grootere stukken barn
steen dan do anderen, en zou 't niet
mogelijk kunnen zijn, dat ik eens eén
stuk machtig kon worden, groot ge
noeg om me gouden vleugelen te ver
schaffen en rnij van dit ellendig leven
te verlossen
—Hei daar, vriend Holnison, liet
een grove marines tem zich hooren,
onze jonge reus in zijn overpeinzingen
storende. Hei daar, gij staal daar als
n tweede vuurtoren ge wacht giiul-
sche Russischs stoomboot tooh niet af.
ten einde in 't vocrhijstoonicn een sig
naal te geven
Het was 'n opzichter Yan de maat
schappij, die met aandacht den jonk
man had gadegeslagen, welke als een
flink werkman zeer bemind, echter
door zijn afgetrokkenheid e:i droome-
rijen nu en dan wel eens wantrouwen
opwekte, 't Was dus enkel geen
nieuwsgierigheid, maar hoofdzakelijk
in zijn betrekking van spion, dat hij
Onze Lachhoek
EEN NIEUWTJE.
Is er vandaag ook wat nieuwst
vroeg een nieuwtjesjager van zeker
dagblad den inspecteur aan het poli
tiebureau. waar hij 's morgens was
komen inloopen. Niemand veron
gelukt. den hals gebroken of verd-roni
ken, verbrand, van een steiger geval
len. geen "dief gepakt of zoo iets?
De inspecteur keek hem ©en paar
minuten aan en zat zich l© bedenken.
Nu, is er dan niets nieuws van
daag?
Ja wel, antwoordde d© in spec*
leur.
Wat dan?
D© balie, waar je tegen aan leunt
ls juist nieuw geverfd.
GESPREKKEN.
Zeg, wat zie er bedroeft! uiC-
Wat heb je?
Niets.
Waarom ben Je dan. zoo verdrie
tig?
Juist omdat ik niets heb.
t- Nou, dat zou mij niet gebeureif,
zei de Iemand tot ©en officier, die van
het paard was gevallen.
Zoo, rijd jij zoo goed? Tk had je
wel eens op dien hengst willen zien.
Neen, ik was or niet op gaan
zitten.
der gehuwd© vrouwelijke ambtena
ren, had tegen 't ontwerp geen be
zwaar en Minister Talma stelde er de
billijkheid ter voorkoming van het
verlies der gestorte pensioenbijdra
gen bij huwelijk, van tn het licht,
geïieel afgescheiden van de algemee-
ne regeling. D© heer De Kan'er Fa-
rustte en vroeg geen stemming.
Daarop kwam de Begrooting va A
Landbouw. Nijverheid en Handel
voor 1913 aan de orde. En daarbij
werd terstond, bij arlt. 2 en 3, de re
geling van de jaarwedden der amb
tenaren bij al de Departementen van
algemeen bestuur, verder besproken.
De heer Dolk bracht hulde aan den
arbeid der Staatscommissie, maar
noemde deze en *t kon niet anders
onvoldoende, omdat geen formatie
is vastgesteld en wijl de voorgestelde
verbeteringen afhankelijk zijn van de
Invoering door de Reg. van zulk een
vast© formatie. Spr. verlangde de da-
lijk© invoering van d© door de Ka
mers unaniem :n beginsel goedgekeur
de periodiek© verhoogirtgen, hij be
pleitte da veFhöoging der maxima
voor enkele rangen, wenschte dat de
vroegere dienstjaren zouden meetel
len bij bevorderingen- en vroeg ein
delijk 't inwinnen, vam ©era advies
©ener tijdelijk (n et permanente) com
missie van ambtenaren over d© for
matie.
De heer Ter Laan ,dio d© zaak v-oot
de ambtenaren en voor het Rijk van
overwegend belang vond, meende dat
dezo zaak nu niet, als ter loops, goed
en algemeen was te behandelen. Hij
wenscht© iiitusschen binnen t© halen
wat dadelijk is te verkrijgen perio
dieke verhoogingen ©n opvoering van
het aanvangssalaris voor schrijvers
op een jaarloon van f 400 tot f 600,
maar hij was tegen de voorgenomen
tegelijk in t© voeren formatie ©n
wenscht© di© tot onderzoek te zien
opgedragen aan een pa riem© ntai re-
o-f andere commissie. Togen het voor
stel nopens de administrateurs ont
wikkeld© spreker ernstige bezwaren
hij vcuid dien rang niet noodig en
keurde vooral af dat men deze hoogo
ambtenaren met 1000 verhoogt en
het tractement der kleineren eigenlijk
(zooals hij nad©r aantoonde) met f GÖ0
verlaagt, door de commiezen, die het
thans tot 2300 kunnen brengen, tot
f 1700 te brengen als maximum. De
verhooging voor de schrijvers vond
hij mooi, maar men kon bet maximum
allicnt nog wat opvoeren en ue op
klimming wat versnellen, benevens
(en voor allen) betaling voor over
werk.
Spreker verlangde voor de adjunct-
commiezen een maximum van lïlX)
tot j l'JOO. En hij stelde over dit punt
een motie van orde voor, uit
sprekende dat de subalterne aiutneua^
ren niet van ongunstiger conuitie mo
gen worden en bij geschiktheid moe
ten kunnen klimmen tot den rang vun
commies met een maximum van /2oo<J.
Over de iormatie aen staf brekende,
steloe spreker nog meerdere mouen
voor: le. om de adjunct-commiezen
te doen opklimmen tot f 1900 2o. iu-
plaats van een volgens hem verkeerd
werkende vaste formatie, de instelling
te vragen van een vaste interucpar-
tementale commissie van aavtes,
waarin ook subalterne ambtenaren
mceten zitting hebbenen 3o. uit te
spraken, dat inzake de periodieke sa
laris-verhoogingon de. ambtenaren bi;
Johannes aai sprak.
De jonge Holmson wist zeer goed,
dat zijn mede-arbeiders hem niet bij
zonder genegen waren, hetgeen voor
namelijk voortkwam uit jafozie, om
dat Johannes altijd grootere stukken
barnsteen vond, dan zij.
Zij meenden dus geldelijk benadeeld
te worden, want, zeiden ze, als Holm
son die groote stukken niet, had ge
vonden, zij wellicht de gelukkige vin
ders hadden kunnen zijn, hetgeen
hun veel voordeel had opgeleverd, z-oo-
dat zij dikwerf hun misnoegen door
schimptaal lucht gaven. Men hield
hem dus steeds scherp in 't oog, te
meer, daar hij zich steeds van zijn ka
meraden afzonderde en zich alleen
met zijn werk bezig hield. Johannes
begreep alles, docli overtuigd van
trouwe plichtsbetrachting trok hij zich
van dat alles niets aan, werkte ais al
tijd rustig door en gevoelde zich ge
lukkig, ais hij zijn premien verdiend
had.
Ofschoon hij den opzichter al niet
mocht lijden, koesterde hij op dit
oogenblik toch een bitteren wrok te
gen hem en antwoordde hem, strak
voor zich heer starendehier in
Brüsterort zal geen groote stomboot
aanleggen, wat toch is hier anders te
halen als zan 1 en aangespoelde rots
blokken 1
(Wordt vervolgd)..
