Kuur: Dimu
f e ii i 8 i e t o n
TWEEDE BLAD
Maandag 9 December 1912
Buitenlandse!] Overzicht
De Balkan-vulkaan.
De vredesonderhandelingen.
De vredesonderhandelingen tus-
schen Turkije en de 3 Balkanstaten
zullen plaats hebben te Londen en
wel in 't paleis van St. James.
Over enkele dagen zullen de diplo
maten hun spel van afdingen en op-
bicden beginnen.
Over de vredesvoorwaarden die aan
Turkije gesteld zullen worden iekt af
en toe iets uit.
Nu wordt weer verzekerd, dat Mon
tenegro beslist den afstand van 'tbe
legerde Skoelari zal eischen.
Turkije en Griekenland.
Naar uit Weehen geseind wordt,
zijn de Turkschc en Grioksche regeu-
ringen overeengekomen, over den
wapenstilstand en den vredo direct tc
onderhandelen. Deze onderhandelin
gen zullen in Wecncn plaats hebben.
De Turkschc gezant in Weenen heeft
volmacht gekregen van zijn regee
ring. -
De Turksche minister vun buiten-
landsche zaken verklaarde officieel
nog niets te wctch van 't toetreden
van Griekenland tot den wapenstil
stand.
't Griekschc leger gaat ook voort
met vijandelijkheden. Saute Guaranta
aan de Jonische Zee is nu weer door
de Hellenen bezet.
Ook Syroco (4 uur van Janina) is
door de Grieken bezet.
Bij do Dardaneilcn zijn Zaterdag G
Griekschc oorlogsschepen gezien.
In den omtrek van Hirma is tus-
schen Grieken en Albaneezen wat ge
vochten;
Italië heeft bij Griekenland gepro
testeerd tegen de beschieting van Va-
lona.en de bezetting van 't eiland
Saseno door de Grieken.
Via Athene wordt evenwel geseind,
dat 't bombardómen.1 van Valonazich
beperkte lot eenigc kanonschoten van
een Grieksche corvet op een gewa
pende bende. Toen deze bende een
witte vlag vertoonde tol teelten dat
ze geen Turken waren, werd 'l vuren
dadelijk gestaakt.
JSèti tweede conferentie der Balkaiv-
gedelegeerden.
Uit Belgrado wordt aan do Cou
rant geseind dat uit goede bron in
lichtingen zijn ontvangen, die beves
tigen, dat de vrcdcsonderhandela'ais
te Londen een tweede conferentie zul
len houden voor liet regelen der
cjuaesties, die uit den nieuwen staat
van zaken voortvloeien en in 't bij
zonder tot vaststelling der nieuwe
respectieve grenzen.,
't Is niet duidelijk hoe deze confe
rentie .der Balkan volken zal staan te
genover de Balkanconferentie der
groote mogendheden.
Ais we niet al cüe conferenties maar
niet dieper in de put. komen 1
Er komen nog enkele nadere gege
vens over gevoerde oorlogen. O.a.
wordt nu verzekerd, dat de Bulgaren
&u00 Turken gevang|.i genomen
hebben, waaronder ruim 300 officie
ren.
De cholera le Houston lino-pel.
Uit Konstantinopol wordt aan do
Courant geseind: De cholera 'breidt
zich opneuw uit. Zaterdag werden in
de stad 50 gevallen geconstateerd,
waarvan 48 met doodelijken afloop.
In den loop van een maand kwamen
1143 gevallen voor, waarvan 508 met
doodelijken afloop.
Oostenrp-Hongarye en Servië.
't Wecnsche Fremdenblattver
neemt dat Üostenrijk-Hongarijo in
stemming betuigde met het Engel-
sche voorstel betreffende de gezanten-
conferentie. De plaats der bijeen
komst is nog niet definitief vastge
steld.
De „Neue freie Presse" verneemt uit
Petersburg, dat Rusland zijn ziens
wijze over do gezanten-conferentie
eerst na hel-sluiten van den vrede zal
uiteenzetten.
De berichtgever van dit blad blijft
verwachten dat Rusland den Servi-,
schen eisch betreffende de Adriatischo
haven zal steunen.
Men hoopt dat Rusland evenwel
een verzoenende formule zal vindon
voor het bijeenbrengen der belangen
van Oostenrijk-Hongarije en Servië.
De „Süd-Slavische Correspondent",
is in staat mede ie deelen, dat de j
toestand in de laatste dagen een gun- j
etiger uitzicht kreeg.
51
Vijftigduizend daalders op 't
minst genomen, mcmpelde hij, strak
voor zicii kijkende. 't is 'n moeilij
ke taal;, die plaats zal bij nacht niet
gemakkelijk te viiïtfeu zijn; «venwel,
als 't weder helder en dc zee kalm
blijft, dan zijn 't wachthuisje en de
vuurtoren voldoende; ik heb alles tot
op ecu haar na berekend, maar toch,
een boots-lengte te veel rechts of links
en... alle moeite is te vergeefs; ik
heb mij blootgesteld aan "t gevaar van
ontdekt te worden en al mijne plannen
zijn verijdeld; maar toch, nog heden,
zal en moet het geschieden!
Docii eensklaps hield hij de liand
tegen 't kleppend hoofd, drukte de
viugers legen de slapen en zeide zacht
tot zich-zelver'n misdaad... 'n dief
stal! jn, zoo zal meu het noemen,
maar toch, geen duiker ter wereld,
zal zich zoo'n buitenkansje laten ont
nemen.
Niemand hier aan de kust geboren,
aal er mij minder om achten en."... de
Veelzeggend Is evenwel wat de Ser
vische correspondent van 'l „Ilbld."
schrijft:
„Zoolang Servic gesteund wordt
door Rusland, zal het den Oosten
rijker niets toegeven, en zonder dien
steun is hel twijfelachtig of Servië af
stand zal doen van zijn Adriatische
haven. En daarom geloof ik niet dat
er veel reden is om den toestand
hoopvol in te zien. Dat wordt reeds
bewezen door hel samentrekken der
Oostenrijksche troepen op de Servi
sche grenzen, wat niet gerechtvaar-
dïgd kan worden door den huiüigen
toestand, maar alleen door de din
gen, die zich nog ontwikkelen zullen."
Thans wordt uit Belgrado aan de
„Courant" geseind: Volgeiis de „Poli
tica" zijn de militaire wachten op de
bruggen en grenswegen versterkt.
Servië neemt dus oorlogsmaatregelen
tegen Ooslenrijk-Hongariie.
't Drievoudig Verbond.
tusschen Duitschlan d, Oost en rij k-Hon-
garijc en Jtïilië is zonder eenigc wijzi
ging verlengd.
Naar aanleiding van de vernieu
wing van het Drievoudig Verbond
schrijft de „iVordd.Allgcm. Zeit.":
„Het, Drievoudig Verbond is sedert,
zijn oprichting een duurzame factor
geweest in de groepeering der Euro-
peesche mogendheden en heeft door
zijn hechtheid getoond een. beslist ele
ment voor den vrede te zijn.
Dat het vernieuwd wordt, zal wel
nergens verwondering hebben ge
haard; wij kunnen het evenwel als
een verblijdend teekeu beschouwen,
dat de formeelc verlenging thans
plaats heeft, hetgeen bewijst, dat dc
"drie bondgenoOten bevredigd zijn
over zijn werking."
Verder schrijft het blad in zijn
weekoverzicht: „Ook in ander op
zicht kreeg de hoop, dat de diploma
tieke vredesarbeid, niettegenstaande
nog vele moeilijkheden opgelost moe
ten worden, nieuw voedsel. In de
verklaring van den Rijkskanselier van
2 dezer, en in de rede van Poincaré
van 5 dezer wordt hetzelfde vertrou
wen uitgesproken in het succes van
de verdere wisseling van gedachten
tusschen de mogendheden, die tot
dusverre zonder stoornis en onder
goede voorteekens heeft plaats ge
had."
Aan een bijeenkomst van ambas
sadeurs wordt opgedragen het afdoen
van enkele nog niet opgeloste quaes-
ties voor te bereiden.
Naar verluidt hebben alle mogend
heden reeds hare goedkeuring ge
hecht aan deze bijeenkomst van am
bassadeurs.
Alleriel.
De Duitse]ie Rijksdag.
Bijna alle partijen zijn tegen het
wetsontwerp betreffende den pelro-
leumhandel. Zij hebben tegen de de
tails krachtige bedenkingen. Zij stem
men echter in commissoriale beraad-,
slagirig toe, maar behouden zich dan
de aan tc nemen houding voor als
veranderingen door de commissie zijn
aangebracht.
Heden, Maandag, voorzetting der
beraadslagingen.
Rusland cn Finland.
De arrestaties van Finschc ambte
naren worden steeds voortgezet.'
In 't stadje Nystad worden do bur
gemeester. een oude heer van 78 ja
ren en twee rechters gearresteerd cn
in de gevangenis opgesloten, op
grond van minachtihg der wel,'waar
bij dc gelijkheid van Russen eri Fin
nen in Finland is vastgesteld. Zij wer
den, door gendarmes begeleid, per
exlratrein naar St. Petersburg over
gebracht.
Het vertrek van dien trein gaf aan
het klein o cn anders zoo stille sta
tion 'van-Nystad een levendig aan
zien. De geheele 'bevolking der stad
was.iutgèloodeu, om den burgemees
ter en de beide rechters vaarwel te
zeggen. Under doodsche stilte sprak
ourguhv-osua- zi.ili génieen Lena ren
toe: „Ik heb in mijn borst een kom
pa's," zei hij, „dat geen geweld kan
vernielen en dat niemand kan dwin
gen een andere richting aan le wij
zen, dan de goede."
Zijn toespraak werd door geheel
zijn gehoor hartelijk toegejuicht.
De moeilijkheden der Russische
troonopvolging.
Er doet zich op het oogenblik voor
Rusland een zeer lastig vraagstuk
voor: dat van de troonopvolging zoo
schrijft de „Courant".
Men kent do beslommeringen,
waaronder de Tsaar gebukt gaat. De
ziekte van zijn zoon, die diepere en
duurzamer oorzaken heeft. De zoon
van den Tsaar is aangetast door een
soort beeiideriuberculose. Zijn toe
stand eisclit de allergrootste zorg. Ie
dere vermoeienis is hem verboden en
dut verbod zal nog zeer lang van
kracht blijven. Hij is zoo ziek en zoo
zwak, dat do Jast van het keizerrijk
te zwaar voor zijn teere schouders zal
blijken.
Ongetwijfeld roept dc volgorde der
troonopvolging grootvorst Paul
zee .3 immers vrij? Welk recht heeft
de staat den bedem der zee te ver
pachten; hij behoort oris even goed
toe, als ?t water, waarin we sedert
eeuwen mogen vissollen.
Daarbij 'i zal mij moeite genoeg
kosten, het machtig te worden; k stel
mijn leven, mijn vrijheid in de waag
schaal en is 't niet mijn gelukkig ge
sternte. dat mij naar dio plaats voer
de? Zoo peinzende was bii tct dicht
bij 't dorp genaderd en spoedig stond
hij voor het huisje, waar zijne moe
der hem met angst verbeidde.
Waar zijl go toch zoo lang ge
weest, mi ju zoon, was haar eerste
vraag, 'k heb van 't ongeluk gehoord
en ik kromp ineen van angst, dat liet
u getroffen kon hebben; van Meijer
vernam ik later dat de arme Topper
dood is. Gód z'j dank, dat do arme
jongen niet getrouwd is.
Het had weinig gescheeld, lieve
moeder of u hadt mij niet meer levend
hier gezien; 't is alleen to danken aan
een misverstand, dat ik gespaard ben
gebleven, hernam Johannes met een
veelbeteekenenden glimlach.
Een misverstand hernam zijne
moeder, hce moet ik dat opvatten?
Men dacht, dat ik aan de pomp
van Topper afgedaald was, antwoord
de Johannes
De zaak is mij nog niet helder,
'k begrijp er niets van; hervatte zijne
moeder.
Alexandrowitcli "op den troon, die In
1860 geboren en oom van den Tsaar
is. Hij hec-ft een zoon, grootvorst Dmi
tri Pavlovitch, die nu 21 jaar is. Maar
er kunnen mededingers opdoemen. Er
kunnen zich partijen vormen. Een
bestaat er reeds, die de kroon aan
grootvorst Nicolaas zou willen aan
bieden. En het is misschien een geluk
voor Rusland, dat de tsaar nog jong,
pas 4-t jaar is, en dat hij nog een
lango toekomst voor zich heeft.
Koning Albert
van België is van zijn ziekte hersteld.
Amsterdamsche Kout
LIIL
Vrede en vriendschap. Een
stukje geschiedenis. St.
Nicolaas.
Iloe "t hi Haarlem is, weet ik niet
precies, maar de verstandhouding
tusschen pers en polit ie was nu "in
Am ster daan niet altijd van de aange
naamste. (1).
Er kwamen nogal eens haken en
oogen, en van onzen hoofdcommissa
ris mochten wij, persmuskieten, niet
altijd die médewerking ontvangen,
die we wel we-nschten.
Tot schade van pers en politie beide.
De persmenschen zijn, «eer zeken*,
wel eens lastig en wat heel nieuws
gierig, maar, wanneer bij belangrijke
gevallen de commissarissen inlichtin
gen verschaften en tevens wijzen op
hetgeen in het belang der justitie ver
zwegen moet worden in de publica
ties, dan zullen bolde partijen zeker
ten go.ede medewerken.
Bestaat er daarentegen eon streng
verbod om inlichtingen te verstrek
ken, zelfs over de onbetee-kenendete
zaakjes ongelukjes, kleine diefstalle
tjes, etc., dan zoekt de pers eigen
wegen, en wie zal er zich over ver
wonderen dat er dan wel eens wat ge
publiceerd wordt, wat boter achterwe
ge gebleven ware
Er hebben zich echter in den laat-
slen tijd een paar gevallen voorge
daan, die op een kentering wijzen.
Op een der dagbiad-bureaux heeft
zich het merkwaardige geval voorge
daan, dat.... de politie bij de pers om
inlichtingen kwam.
Een der reporters," dio 'n fijnen
neus heeft, had een levendig verhaal
opged.ischt van, ik wil niet te zeer
preciseeren, én*zeg dus b.v. .- een bo
ren ving.
't Geval stond uiterst uitvoerig en
tot in de kleinste bijzonderheden juist
in de krant.
Zóó juist, dat dé politie dacht dat
moet. van ons komen.
Een hoogs-functionaris'werd afge
vaardigd om een- onderzoek in te stel
len. En zoo kwam de politie tot de
pers om inlichtingen in te winnen.
Natuurlijk zonder succes.
De reporter noemt natuurlijk zijn
bron niet. Vair de politie had hij het
niet,van wie hij 't veel had, bleef
redactie-geheim.
Maar', schwaörm d'uber. De zaak
heeft deze goede zijde, dat er toch
blijkt van een beterende verstandhou
ding tusschen pers en politie.
■Dot blijkt 'ook uit de nieuwe wijze
van uitreiking der politie-bontons, dio
toegang geven tot- op de door de po
litie afgezette terreinen. Officieel
worden die uitgereikt door den hoofd
commissaris, na ingewonnen advies
van -het bestuur der vereeniging „l3o
Amsterdamsche Pers". Maai- nu heeft
zich het geval voorgedaan, dat dc
uitreiking der bonton s vanwege de
politie buiten de Amsterdamsche Pers
omging, hetgeen wel eens tot onaan
genaamheden leidde. *t Gevolg was
ook dat misschien nu nog men -
sollén in Amsterdam rondloopen, in
't gelukkig, magr zeer zeker o-nge-mo-
tive-evd bezit van zulk een penning.
Maar nu zal dit alles anSèrs wor
den. Het bestuur van de vereeniging
heeft nu onder nadere goedkeu
ring van den burgemeester, het
hoofd der politie natuurlijk de
regeling in handen.
Ja, je, in den loop der tijden ver
andert er veel.
Nu ik schrijf over de verhouding
tusschen pers en politie gaan mijn ge
dachten onwillekeurig terug naar een
verleden, toen die. verhouding heel an
ders was.
Dat was in den tijd van hoofdcom
missaris Steen kamp, den tijd toen de
socialistische beweging nog wankele I
kinderstappen .zette, maar niettemin
geducht rumoerig was.
De tijd, dat Constautia het brand
punt van revolutionaire hevgsgingen
was. Het vereenïgingslokaal waarin
herriè-vergaderingèn werden gehou
den en dat het uitgangspunt was voor
allerlei luidruchtige slraatmanifesta-
ties, met al dën aankleve van dien
ais kloppartijen, ingooien van ruiten,
opstootjes, charges met' de blanke
sabel 'en wat dies meer zij.
(1) In Haarlem is die zeer goed.
Metzier meende, dat ik aan de
pomp van Topper werkte, Voegde
haar zoon haar toe, altijd nog met
denzelfden glimlach.
Leeft ge dar, in onmin met dien
man?
Ja, moeder, hij schijnt mij vijan
dig te zijn, maar hij zal zijn straf niet
oniioopen; liij zal loon naar werken
krijgen, want zonder twijfel wordt hij
ontslagen.
Nu, dat zal voor u goed zijn, want
volgens uw diensttijd en gesciiiktlieid
hebt gij 't meeste aanspraak, om tot
opzichter ie worden aangesteld, ant
woordde zijne móeder.
Dat is zoo, moeder, maar toch,
hoewel ik er volgens recht de meeste
aanspraak op heb. geloof ik toch niet
dut rnen mij i i zijn plaats zal fcenoe-
Reeds vroeger heeft rnen snij ge
passeerd, omdat ik zooaïs "t heette,
te jong was; maai- ik voor mij begrijp
zeer goed, dat ze niet gaarne een
knap, vlug en bovendien „gelukkig"
duiker willen missen. Ofschoon Jo
hannes dit alles, schijnbaar kalm ver
telde, ontging het der moeder toch
niet, dat hij er vri- ojrgewonden uit
zag.
"Met 'n zekeren angst sloeg ze hem
gadë; ze bevroedde, dat hij haar iets
verzweeg, dat hij een geheim bij zich
omdroeg; daarom stelde zo hem voor,
i dien vrijen d&sj thuis te blijven en met
Dat was 'de 'drukke, maar mooie lijd
voor de verslaggevers. Zij waren bij
alle manifeste lies, liepen altijd voor
aan, ja 't had er af en toe veel van
of zij dc leiding gaven.
Eon bekende figuur ieder, die
aan die dagen herinnering heeft,
denkt onmiddellijk aan hem, was
do journalist Geerke. die misschien
wel de eerste verslaggever in ons
land is geweest, die verslagen van de
arbeidersbeweging maakte voor dc
bloden.
Geerke, de rijzige, forsche man, liep,
meestal niet hoogen hoed op en te
midden der confraters, die zijn voor
beeld volgden, voor aan den stoet.
't Was of hij den weg wees. En soms
deed hij dat ook, onbewust. Dan zei
hij b.v. tot zijn collega's, maar dui
delijk verstaanbaar voor de eerste
Bed.
rijen der manifestanten: nu gaan ze
misschien hier of daar naar toe.
'tWerd als een wenk opgevat, en
inderdaad de manifestanten bewogen
zich joelend In de richting door den
vooruilzienden journalist genoemd.
Dit was natuurlijk allesbehalve
naar den zin van de politie, die ten
slotte de pers do schuld gaf van alle
moeite, die de manifestaties haar be
zorgden.
Hoofdcommissaris Joris Sleenkamp
zou die persmeuschen dat eens netjes
afloeren.
Hij liet, op een keer, dat de pers
weer statig en in volle actie voor een
betooging uitliep, ik meen een lion-
geroptocht, de rij journalisten van de
betoogers afscheiden.
Tusschen pers en manifestatie liep
politie.
Ploitösling nu. in de Pa-teLsstraat.
werd tot uiteengaan der manitestfilao
gesommearxl en dadelijk werd er óp
los geslagen. Na tuurt ijk op de pesrs,
diie i-w den via.1 w-as ge-tokt, met dub
bele wóode. 's Heeren G-eerke's -hocgc
hcecl wend. ingeslagen, an bij liep een
blauw, oog op. En toen 'bij bij hooUd-
coflwnissaris St-eenkamp zrcili. beklaag
de. kreeg hij te hooren: „Ja, jullie
piarsuvenscliep bedorven me den hef
ten boel, wat doe je ook overal met
je neus bij te zijm?"
Zóó was 'het toen. maar gefluktkig, j
„lang, lang ist es her.'
De verhouding is, zoc-als ik ze; a.l
heel wat beter en langzamerhand zul
len. we er wel komen, als... de lwofd-
comimjssaris... nooit meer doet als bij
l bezoek van President Faltiërés.
Mo,ar tegelijkertijd hadden we de
zeeHedenetajkir.g, en 't is een .mensch
in lï-ociglbcid -gezeten te vergeven, als
in zulke veelbewogen dagen zijn ze
nuwen een beetje in de war geraken.
St. Nicoiaias is weder aohiter den
ruig.
Ilc hoop, lezeressen en lezers, dót
'due vpipV u „goed gereden'' -mioge. heb
ben éji dat uw schoen -mi-et vergeefs
onder den schoorsteen -heeft gestaan.
Met de St. N'i-oo! aas-drukte is nu
ook-wéér de vergunning vcnor de wiuv
kels.óin na negen uur open te zijin,
o-fgo.U)ópen.
Zulk een drukke wéék, als die Voor
Sti'.'tertóaas is een plezierige a'Cwrie-
e-ri'n-cj en, h-oe mén ook over de win
kelsluiting moge denken 't is toch
'een vro-olijk, gezellig gezicht 'als onr-
ze winkelstraten den gehieöten. av.ond
stralen i-n een zee van licrit em de
dram-men imeiiedlieu. soi-dh sledkts
schuifel voetend kunnen voortbewe
gen.
Sinterklaas is en blijft to-dh maar
een echt, moo-i ouddlolila-nJd'sclhi feest.
Onze straten zij-u in de dagfeü vóór
5 December vol vvool.g bo weeg., en al
vr-oeg in den namiddag sciMttent het
lucht op de kleurige, bonte etalages.
De tnensohen remmen, met pakjes
beladen-af en aan en in de drukste
straten -heelt men moeite -vooruit te
kamen- en de winkels te bereiken^
waar men zijm iiikoo-pen 'wil dloen.
Hét is zeker geen ongunstig jaar
geweest, want ik hoor ahorn', dolt de
wink-eiüeis zeer tevreden waren en
goede zaken- -maakten.
Wat mij dfïit jaar bijzonder trof was,
dat Sinterklaas im -hoogst eigen per
soon bijzonder veel voor reclame ge
bruikt werd.
Het bekende poffertjes-etablisse
ment i-n de Kalversiiraat had als van
ouds St. Nicolaas geëngageerd, die
den jeugdigen bezoekertjes geschen
ken gaf.
Dam was er een forma, die St. Ni
colaas melt z'n zwarten knecht per
Atax door de geheele stad liet snor
ren. en enkele bioscoop-theaters had
den St. Niicol-aas a-ls gast een liet
hem op z'n beroemd wit paard de
stad doorrijden met een juichend kin-
der eere-esooiiiC natuurlijk.
Sympathieker is mij het feit, dat
-haar een der familieleden te gaan be
zoeken.
Gij weet mceder, dat ik niet
gaarne bezoeken afleg, hernam de
jonkman; "k had mij jui6t voorgeno
men dezen dag te gaan visschen; do
zeo is zoo stil en schoon; terwijl gij
en Bertha mij kunt vergezellen.
Vol verbazing zag vrouw Holmson
nu haar zoon aan.
Bertha óok Johannes? herhaalde
ze, hem vragend aanziende. Bertha
ook?
Ja, Bertha ook, en waarom niet?
Wij zijn tosh goede vrienden, al ben
ik nu juist niet gezind haar tot vrouw
te nemen.
Vrouw Holmson was met dit voor
stel uiterst in haar schik on vroeg da
delijk:
En wanneer zuilen Wij dan ver
trekken?
Wel, vóór dut de andere duikers
weèr aan 't werk gaan.
Zeer goed mijn zoon en vrouw
Holmson spoedde zich naar Bertha
te gaan. In een oogwenk was ze uit
t gezicht, terwijl Johannes daarvan
gebruik maakte en zich in allerijl
naar zijn slaapkamertje begaf. In
groote haast r.am hij ee:i zakje met
loodeii kogeltjes" uit de kast, zocht de
beide zwaarsteu er uit, sloeg zo plat,
boorde er gaatje in en bevestigde de
zen aan eon snoer; daarna mun hij
een kurk, bestreek dezo aan beide zij-
Si. Nicolaas bijna allo scholen be
zocht, maar dan vooral de armen
scholen natuurlijk.
Wait anders dan- im onze jeugd!
Toen gng dio pret allemaal buiten
de school om; hoogstens snoepte je
onder de les, en dan moest je tot
sohade en schande als meester het.
merkte, je zakken leeghalen.
Nu wordt St. Nicolaas zelf de schooi
binnen gehaald en onderwijzeressen
en onderwijzers vieren met de kin
deren. het blijde feest.
't Is beter zóó.
AMSTERDAMMER.
Binnenland
TWEEDE KAMER.
STAATSBEGROOTING UOPJ.OG.
(Memorie van Antwoord.)
De eisch, «lat de Minister met voor
stellen tot verbetering der defensie
zou moeten wachten op het rapport
van een Staatscommissie, waarvan de
verschijning zelfs thans nog niet bij
benadering is aan te geven, komt hem
niet redelijk voor. Dut hij als Kamer
lid zijn ministerieel standpunt ten de
ze zou hebben afgekeurd, gelooft hij
niet.
liet is inderdaad te voorzien, dat 't
eindcijfer der begrooting in de toe
komst zal stijgen tot een bedrag, dati
niet ver van de veertig millïoèn gulden!
zal blijven. Zulks zal echter niet het
gevolg zijn van de opvattingen van den
Minister en zijn medestanders. Een
ander stelsel var» verdediging als
hoedanig hier dan het volkslegersys
teem bedoeld wordt zal nog hoogere
uitgaven vorderen.
Er is volgens den Minister geen
goede grond aan te voeren voor ver
bazing of ontstenuüing over 't feit, dat
de begrooting van 1913 gebaseerd is
op nieuwe leger-organisatie. Het voor
nemen tot een reorganisatie werd
reeds geruimen tijd geleden der Ka
mer aangekondigd en de hoofdzaken
er van werden uitvoerig medegeeld
nog vóór het eigenlijke wetsontwerp,
aan de Staten-Ger-eraal werd inge
diend.
De Minister sluit zich dus aan bij de
leden, die oordeelden, dat bij deze be-
grooting thans dc beslissing over de
reeds !ang_aanhangige voorstellen be
hoort te vallen.
Niet juist is dat de P.egeering van
oordeel zou zijn, dal bij dc zaak betref
fende het kustfonds, geen dringende
haast is integendeel mag naar haar
oordeel mot de uitvoering van do,
thans voorgestelde, tot den kleinst toe-I
Minibaren omvang teruggebrachte ver
beteringen niet langer worden ge
draald.
Aan de legerverpleging- in oorlogs
tijd wordt naar do meening van den
Minister niet altijd die aandacht ge
schonken, welke daaraan noodzakelijk
moet worden gewijd. Thans is bet
oogenblik gekomen om er met inspan
ning van alle krachten naar te stre
ven, hel' ontbrekende in het vcr.ple-;
gingswezen aan t* vullen, omdat het
hier een levensvoorwaarde voor het
leger geldt.
Betrekkelijk do luchtvaart zegt de
Minister, dut, wel verre dat hier spra
ke zou zijn van zucht tot nadoen van
groote - mogei <1 lieden, de militaire,
luchtvaart voor kleine staten een on-,
misbare aanvulling is hunner strijd-1
middelen. De voorloopige organisatie
ten dezo heeft te-u doei, alvorens tot
groote uitgaven tc besluiten, zelf erva
ring op tc doen omtrent de verschillen
de vraagstukken, die zich ten aanzien
van de voor ons land meest gewensch-
te samenstelling en uitrusting van eon
luchtvaartafdeeling voordoen. Te
wachten met het doen van uitgaven
voor de militaire luchtvaart tot na do
derde Vredesconferentie zou misschien
aanbeveling kunnen verdienen, indien
het geoorloofd ware to onderstellen,
dat men zich op die conferentie ook zal
bezig houden met het gebruik van
luchtschepen e - vliegtuigen voor ver
kenning en waan eming, wat uit den
aard der zaak echter niet te denken
valt.
De pogingen om voor de oefeningen
van de op te richten luchtvaartafdee
ling een geschikt terrein te.verkrijgen,
hebben geleid tot een overeenstem
ming met de gemeente Soest omtrent
den verkoop van pl. min. 600 H.A. der
haar toehehoovende heidevelden we
derzijds den straatweg van Soesterberg
naar Soest. De koopprijs voor het ter
rein bedraagt 266,000, terwijl voor de
opstallen enz. is bedongen ongeveer
f 4-4.600.
Het beste stelsel voor ons systeem
van legervorming zou zegt de Mi
nister ongetwijfeld zijn, indien men
er in slaagde een deel van de nadie-
neado milicien-sergeanten voorgoed
voor het leger te Behouden en een an
der deel nu 5 jaren dienst ais onder
officier kan bewegen heen te gaan.
Deze laatste categorie met hun jaar
klasse naar de lardwecr overgaande
zou het eiicadreerings-vraagstuk
van do landweer een groote schrede
nader tot zijn oplossing brengen, ter
den mei witte verf, bevestigde ook die i
aan het snoer ea verborg alles onder
het bed. Nu opende hij een kastje,
naijl er drie banknoten elk ter waarde
van vijftig daalders uit en nog eenige
van tien daalders, wikkel-is alies zorg
vuldig in 'n stuk wasdoek, maakte
een naad los in zijn Zondags-buis en
naaide dit pakjo stevig tusschen de
voering cn 't laken. Juist was hij
hiermede gereed, toen hij zijne moe
der mei Berth i za>-, terugkomen.
Het meisje was in liaar Zondags
gewaad en zag Johannes, toea deze
binnentrad een weinig verwonderd
aan; deze groette haar vriendelijk en
allen zetten zich in vrij opgeruimde
stemming aan den eenvóudigen, doch
smakelijk toebereiden discli. Nu <n
dun schertste Johannes met Bertha ea
Iiij moest ziel» zeiven bekennen, dat
zij iu den waren zin des woords
schoon was, zoodat hij het meisje luet
meer dan gewone voorkomendheid be
jegende.
Vrouw Holmson merkte dit met het
grootste genoegen op. en opnieuw
koesterde zij do hoop dat haar lieve-
lingswensch nog éénmaal vervuld
zou worden.
Indien do beide vrouwen center ge
weten hadden wat er in het binnenste
van den door haar zoó beminden jonk
man omging, hare opgeruimdheid
zou spoedig in diepe droefheid veran
derd zijn.
wijl aldus gediend hebbende onderof
ficieren daarna voor den landstorm
van alle allergrootste beteekenïs zijn.
Het ligt in de bedot-ling aan do aan
stelling tot sergeant-majoor een spe
ciale opleiding per wapen te doen
voorafgaan voorts om voor de onder
officieren buiten den eigenlijken troe-
pendienst. zooals conducteurs der ar-
tiiterfe, schrijvers, meesters-geweerma-
ker, militair apothekersbedienden enz.
op het voetspoor van hetgeen in 1909
voor de eigenlijke troepen-onderoffi
cieren heeft plaats gehad, een positie
verbetering in het leven te roepen, en
om tegelijkertijd de bezoldiging van
de militaire werklieden schoenma
kers. kleermakers, hoefsmeden zadel
makers enz. aan een herziening te
onderwerpen. Met de samenstelling
van een algemeene regeling der trak
tementen hoopt de Minister voor de op
making der begrooting voor 1914 ge
reed te zijn.
De mededeeling in de nieuwsbla
den, dat aanvankelijk alle miliciens
van de eerste ploeg van het blijvend
gedeelte'der lichting van 1912 voor den
dienst van 1 December tot 31 Januari
waren aangewezen, w ijl verzuimd was
in mindering te brengen de miliciens,
die ingevolge de artt. 151, 157, 159 en
•132 der Alilitiewet 1901 onder de wape
nen waren, is juist, althans voor zoo
veel betreft de eerste ploeg bij het wa
pen der infanterie.
De onjuiste toepassing van een des
betreffend schrijven van den veldle-
gercommandant is later verbeterd,
waardoor bij dc eerste ploeg 166 man
vrij kwamen van dienst voor het blij
vend gedeelte.
Voor de miliciens, die in 1911 langer
in werkelijken dienst zijn gehouden
dan aanvankelijk was bepaald, zal de
duur der verdere herhalingsoefenin
gen met evenveel dagen worden ver
kort als zij langer zijn gehouden.
Over het algemeen was de houding
der troepen bevredigend.
Omtrent den geest en de tucht on
der de landweer bereikten den Minis
ter alleszins bevredigende rapporten.
Naar den oorsprong van het verhaal
betreffende een ongeluk, dat bij do ma
noeuvres zon zijn veroorzaakt door
een automobiel, waarin de Minister
was gezeten, is een onderzoek inge
steld.
Daarbij is gebleken, dat de res.-luit.
D. Janse van het 37ste landweerdis
trict, dienst doende op het fort bij
Aalsmeer, omtrent het geval een om
standig verhaal heeft gedaan in het
wachtlokaal op dat fort. Aanvangende
met dien officier zijn achtereenvol
gens verschillende personen geboord
dit onderzoek heeft echter niet geleid
tot de ontdekking van hem of hen, die
in cle eerste plaats het gerucht in de
wereld, hebben gebracht,
De ervaring door den Minister ten
aanzien van de vereeniging „Ons Be
lang", sedert verleden jaar opgedaan
is niet onverdeeld gunstig.
Het vergaderen van onderofficieren
met minderen, zooals zulks geschied is
op Zondag 29 September 1912 te Den
Helder, keurt hij af.
Het onderzoek naar de toedracht van
het bekende oz-geval bij Vossegat ie in
Handen van do militaire justitie en
nog niet afgeloopen.
Naar aanleiding van de vraag, om
inlichtingen omtrent do verdrinking
-van. huzaren nabij Venlo, deelt de Mi
nister mode, dat de omstandigheid,
dat in verscheidene deelen van het
land geen zwem onderricht wordt gege
ven en liet feit, dat een onderzoek
naar de geoefendheid in zwemmen in
de maand November begrijpelijkerwij
ze niet wel mogelijk is, anders dan in
overdekte zweminrichtingen (die in
ons land slechts op zeer enkele plaat
sen worden aangetroffen) hebben doen
besluiten de bedrevenheid in zwem
men niet als eisch te stellen, doch
slechts tot aan lieveling bij het onder
zoek te doen strekken.
De Minister verdedigt de invoering
van de grijsgroene kleed in g, die zoo
geleidelijk zal plaats hebben, dat ver
hooging van kosten niet of tijdelijk
sléchts in geringe mate het gevolg zal
zijn. De proef van verpachting der mi
litaire cantines aan niet-militairen
heeft niet voldaan.
De resultaten van het landbouwon
derwijs aan miliciens zijn zeer bevredi
gend.
In hoeverre het thans aangevraagde
subsidie ten behoeve van den Neder-
iandschen Bond voor Lichamelijke Op
voeding al dan niet zal worden toege
kend, hangt af van het verdere verloop
der ter zake gevoerde briefwisseling
met het Departement van Binnenland-
sche Zaken.
Om mislukking te voorkomen, zal
de omvorming var, harmoniemuziek
in fanfarecorpsen geleidelijk geschie
den. Een beslissing omtrent verdere
omvorming is afhankelijk gesteld van
een rapport, dat door den Minister
van den ipspecteur der infanterie
wordt ingewacht, nopens de ervaring
met de thans bestaande fanfarecorp
sen opgedaan.
Zie vervolg Binnenland op pagina
S, Tweede Blad.
Intusschen was <le maaltijd afgeloo
pen en het drietal begaf zich welge
moed naar :t strand Johannes in zijn
gewone kleeding; met "n vischnet over
de schouders.
Ik zou gaarne aan t roer zitten
Johannes, zeide Bertha.
Gij vrouwen hernam Johannes
schertsend, gij zoudt altijd gaarne
aan 't roer ziiten. Het is nu echter
niet goed voor uwe oogen, omdat we
juist tegen de zon invaren.
Mijne oogen kunnen best tegen
de zonnestralen, antrvoordóe Bert ha.
Gij ziet m:j voor te zwak en te teer
aan.
Nu. neem dan voorloopig 't roer
in handen totdat we buiten zijn: dan
is "t noodzakelijk dat ge 't aan mij
overgeeft, opdat ik de richting kan
aangeven, hernam Johannes.
Het drietal stapte thans opgeruimd
in de boei. Het was kalm en zeer stil
op zee d© barnsteenschepen lagen
aan 't strand; geen zeil, geen boot
was zoover 'i oog reikie, zichtbaar.
Draai "t roer bij Bertha, dezo zij
de op; de plek, waar gewoonlijk de
duikers aan 't werk zijn, de vuurto
ren moeten we rechts laten liggen,
riep Johannes.
Hei meisje wendde "t roer en 't
schip nam juist do gewenschte rich
ting.
Nu, nu Bertha, die kunst ver»
staat ge als 'n echt schipperskind, zei-
