Ituttn Du
IE BiMüKEÜ.
TWEEDE BLAD
Wooasdag 8 Januari 1913
Buitenlaridsch Overzicht
nopel geSls cht, zij hebben geantwoord <Ier 'de Mouter cgrijnen groot Bezwaar» Een bekend Journalist te dezer stede
met een„non possumus". besla:.... - - rijn 25-jaris jubileum aan één
Uit eerbied voor do mogendheden Over het verloop van den veldtocht I courant gevierd, in stilte, zoodat er
hebben wij do onderhandelingen niet schijnt in Montenegro groote ontevre-voor de collega's geen tijd meer- be-
1',"t denhcid te liecrschen, die zich uit in I stond hem te juiste» tijd te huldigen.
ontstemming tegen de dynastie. De jubilaris is de heer Doorman,
Officieel zijn de berichten over de hoofdredacteur van de Haagsche Cou-
ontevredenhci'l in Montenegro tegen- rant, voor sommigen een goede beken-
nu telkens van ver-
Do Balkan-vulkaan.
Eos moet men nu tot Gon vrcils
komen?
Do vredesoi derhandelingen le Lon
den zijn, zooals rren weet, niet be
paald afgebroken, maar do zittingen
der conferentie zijn toch geschorst, Do
Balkan-botidgei.ooten hebben ver
klaard voorloopig don verderen arbeid
ter conferentie te willen laten rusten,
totdat de Turker met een méér bevre
digend antwoord op do eischen der
Balkanstoten zullen komen. Blijkbaar
hopen de bondgenoOtcn op den epno
digen val van Adrianopel en verwach
ten zij van de daardoor gewijzigde om
standigheden vccrdeel. Aangcteekeid
zij, dat de belegering der vesting voort
duurt, al wordt er dan ook niet ge
vochten. Dc Turken krijgen geen le
vensmiddelen en.... honger is een
scherp zwaard. Reeds komen er ge
ruchten, (lat de Turksehe commandant
de vesting, wil overgeven.
Hel zal nu moeten blijken, welke
houding de Ttrken thans zullen aan
nemen. De beslissing zal vooral afhan
gen van den binnen]andschcn toestand
in Turkije, waar de regeering, den
toestand kennende, de hervatting van
den oorloc gaarne zou vermijden,
maar waar in liet leger en onder de
long-Turken een sterke strooming
voor liet weer aanvaarden van den
strijd bestaat. Zal de Turksehe regee
ring op wie ongetwijfeld van de
zijde der mogendheden sterke pressie
zal worden geoefend sterk genoeg
zijn om die strijdlustige elementen
toom te houden
Hos de tftfieisgserdsn der
vredesconferentie er over denken
iitm correspondent vuu den „Juatm"
heeft, nadat de vredesconferentie ge-
schorst was, de presidenten der er-
schillende missies bezocht en hun hun
meen mg gevraagd omtrent den toe
stand.
Kesjid pasja, de eerste Turksehe ge
delegeerde, beklaagde zich bitter over
de partijdigheid. \s aarmede de presi
dent Maandag de zitting had geleid en
hij verklaarde zich het recht v
behouden de meenin^ van den er re-
president der conferentie, Sir Edward
Grey, te vragen over het gebeurde.
„Te Tsjataldja zoo vervolgde hij
is afgesproken, dat do beide legers
hun posities ongewijzigd zouden *">-
houden.
Wanneer nu, doordat de
onderhandelingen op een
w ij z e, die niet te recht
vaardigen valt, gerekt
worden, Adriauopel ge
noodzaakt zou worden te
capituleer en, zullen wij
die ovorgeving niet erken
nen.
De handelwijze der geallieerden is
beneden alle critiek.
Wij hebben allerlei concessies ge
daan, zij geen enkele.
Wij hebben ons verzoeningsgezind
betoond, inj hen was van toenadering
niets le bespeuren.
Wanneer door de mogendheden
pressie mocht werden uitgeoefend ter
bevordering van der vrede, dan moet
dit te bofiu geschieden. Te Konstanti-
nopel is men gegaan tot aan de uiter
ste grens, te Sofia heelt men er riet
aan gedacht ons zelfs maar één schre
de tegemoet te komen. Wanneer wij
de voorwaarde' zouden aannemen,
die de ge al lieerden ons stellen, dan
zou bet de eerste keer zijn in de ge
schiedenis, dat op het einde van een
oorlog onderhandelaars zullen zijn bij
eengekomen om een vredesverdrag op
te maken en dat de orerwinnende par
tij zich al zijn eischen onverminderd
heeft zien tc-estaau."
Danef. het hoofd der Bulgaarsche
gedelegeerden, verklaarde, dat do
schors in;; werkelijk een verkapte af
breking der onderhandelingen was,
maai-, zoo voegde hij daaraan toe
„Misschien zaJ eer. „deus ex machina"
opdagen, wiens optreden een algehce-
le breuk verhoedt."
Novakowitsj, de Servische gedele
geerde, die do zitting van Maandag
geleid heeft, verklaarde, dat het thans
op den weg der mogendheden ligt om
te zorgen, dat d© Turken een beter in
richt krijgen in den toestand.
„YVij hebbeu den Turken een ulti
matum gestoi.l en zij hebben daarop
geantwoord met de belofte afstand te
zullen doen van hun rechten op Kre
ta. Wij hebben den afstand van Adria-
afgebroken en wij gelooveu nog, dat
door haar tusschenkoinst d© onder
handelingen binnenkort hervat zuilen
kunnen worden", zoo zei hij.
Mioetsjkowitsj, eerste Mouienegrijn-
scho gevolmachtigde, verklaarde: „Do
Turken geven hoog op van de opoffe
ringen, die zij zich getroosten. Tot het
geen zij opofferen rekenen zij ook Al
banië. Dit gebied wordt echter niet af
gestaan aan do geallieerden, het blijft
ouder suzereiniteit van den Sultan en
het zal een bron van voortdurende
moeilijkheden werden voor de geal
lieerden.
De Turken hebben ons bedrogen in
gesproken,
schillende zijden die berichten weer
opkomen, zal men zo toch niet geheel
ter zijde kunnen stelten.
RoemenlG en Bulgarije.
Uit Boekarest werd geschreven aan
het „Berliner Tageblatt" „Men be
gint hier thans den stand der betrek
kingen tusschen Roemenië on Bulga
rije als c-rnstig te beschouwen, daar
o_._ do onderhandelingen nog geen resul-
verwachtingen, wij rekenden op taat hebbe n opgeleverd, en ook minis-
oen concessie, zij deden er evenwel ter Take Jonescu uit Londen nog geen
l)evredigende berichten over zijn ont
moeting met Danef heeft ingediend.
Men heeft thans den indruk gekregen
heden."
Ook Venizelos de Griek, verklaarde
te rekenen op de mogendheden.
„Turkije zoo zei hij zal zich
moeten schikken in het onvermijdelij
ke, in den .afstand, van Adrianopel en
van de eilanden in de Aegelsche Zee,
die zoolang onder zijn wanbeheer ge
zucht hebben."
De mogendheden treden
tussc bonheiden.
De „Berliner Lokal Anzeiger"
schrijft.- „Do voorloopig afgebroken
vredesonderhandelingen hebban den
§rooten mogei dheden thans aanlei-
ing gegeven, uit banc reserve te tre
den en zich aaneen te sluiten tot een
gemeenschappelijke actie in vredelïe-
venden geest. Naar wij vernemen, zal
deze vredcs-actie reeds dezer dagen,
en in tweeërlei vorm in werking tre
den. De groot' mogerdheden zullen
zoowel door haar ambassadeurs In
KoDstnntinopel aan de Porte, alsdror
de ambassadeurs-conferentie in Lon
den aan de Turksehe onderhandelaars
gelijkluidend# mededeel in gen doen,,
dioten doel hebben, een hervatten van
de vijandelijkheden te voorkomen. De
tekst van de in dezu beid© gevallen aan
het Turksehe adres gerichte medertee-
ling, waarin de wensch van Europa
tot het handhaven van den vrede zeer
duidelijk uitgedrukt is, is reeds prin
cipieel vastgesteld, en het is slechts de
quaesiie, wanneer de tekst in Londen
en in Konstantïnopel overhandigd zal
worden."
Geen bervattlng van Ben oorlog
In Ween en heeft men be
trouwbare inlichtingen
ontvangon, die verzeke
ren, dot 't niet tot een
hervatting van den oor
log zal komen.
Dat is een geruststelling
De ambassadenFs-conferentle.
Heden komer de ambassadeurs te
Londen weer samen.
De Balkan-quaestïe zal weer bespro
ken worden.
De Romein8che bladen bevatten een
telegram uit Londen, waarin wordt
medegedeeld, dat in diplomatiek© krin
gen aldaar verzekerd wordt, dat d©
mogendheden van het Drievoudig Ver
bond erop zullen staan, dat behalve
de eilanden, die zeer dicht bij de Dar-
danellen ziin gelegen, ook Chios, My-
tilene, Cos en Rhodes onder soeverei
niteit van Turkije zullen blijven, nu
aan de bewoners uitgebreide waarbor
gen zijn gegeven.
De „Secoio" maakt inlichtingen
openbaar waaruit blijkt, dat Italië he
slist zich verzetten zal tegen de denk
beelden van Ot-atenrijk-llongarije om
trent Skneiari. Het bezit van Skoetari
is voor Montenegro van zoo groot stra
tegisch belang, dat dit laatste zou
overwegen hiervoor aan Oostenrijk-
Hongarij© ter vergoeding den Lorcen-
berg af te slaan, waardoor de verster
kingen bij Cataro, die door dezen berg
worden beheerscht, haar volkomen
strategische waard© zouden herwin
nen. Het evenwicht in de Adriatischo
Zee zou zoo ten nadeele van Italië
worden verbroken. En om deze reden
zou, volgens de „Secolo", de Italiaan-
sche regeering Oostenrijk-Hongarij©
hebben doen verstaan, dat de belan
gen van Italië in deze zaak tegenover
die van Oostenrijk staan.
In correspondenties aan de „Times"
uit Cettinje wordt nog eens gewezen
op den zeer onbevredigenden binnen-
iandschcn toestand in Montenegro. De
verovering van Skoetari en vooral d©
inlijving van deze stad en omgeving
kon wel eens van- critiek© be teiken is
zijn voor do dynastie, zoo wordt in de
ze correspondenties gezegd. Met Gos-
tenrijk-Hongarije zijn over Skoetari
onderhandelingen gevoerd, maar
ze groote mogendheid schijnt
voornemens af te wijken van haar
standpunt, d-a t Skoetari tot
hetautonomeAlbaniémoet
blijven behoor© n althans
niet zonder dat Montenegro door af
stand van een grensbergkoten een con
tra-prestatie* doet en hiertegen zou on-
Er waren soms maar drio leden
antwoordde d© heer Lieftinck.
Nucat was ook vroeger voor
gekomen 1 troostte de Voorzitter,
dio zijn voorstel meende te moeten
handhaven.
De Ministers hadden geen beden
king. Op een vraag van den heer Bor
gesius, naar aanleiding mede van ©en
wenk des h&aren Van Kar nebeek,
voegde de Voorzitter nog aan zijn
voorstel toe. dat liet zijn plan was om,
nö, "d© begrootingen, weder normaal
van Dinsdag tot Vrijdag, van 11 tot 4
uur, te vergaderen nochtans met be
houd van zijn volledig© vrijheid om,
als d© discussies ©en te grooten om
vang nemen, later weör avondverga
deringen voor te stellen. Doch dan
de. Ik zeg voor sommigen, want verre
weg de meest© merschen weten abso
luut niet wie wel d© man is, die hen
jaar in jaar uit dagelijks op d© hoog
te houdt van hetgeen om hen heen- ge
beurt. Het groote publiek, meer het
gehoele publiek de enkele uitzonde-
heeft niet d© minste notie van hetgeen
aan het opstellen (om eens Vlaamsch
te zijn] van een courant vastzit.
Het lijkt ook zoo eenvoudig. Je
neemt een pen en schrijft maai- wat 1 kan a© Kamer andermaal beslti
Jawel, morgen brengen. Het nemen Onder die voorwaard© zag de heer
van d© psn gaat gauw genoeg, maar Borgesius thans van verder verzet af.
dat wat", daar zit *t 'm in. Dat „wat" En wij zuilen dus voorshands d©
is alleen te vinden door middel van hervatting der begrootings-discussles
men ..©e.t nm..» u^. ©cn fijnen Journalistiekon nous, is al- krüften met twee avondvergaderingen
dat de Bulgaarsche regeering zich niet J k en genietbaar te maken door iemand por wee.k (de eerste vanavond),
instaat acht, op de Roemeensch©die d© behoeften en omstandigheden prnoTr VAiirn
eischen in te gaan, omdat zij de volks-1 van zijn lezers kent en voor hen weet j e-nitbi n tt.AMO.it.
stemming vreest. te schrijven op een wijze, die zij pret-1 In de gisterenavond'g^/mden ver-
Mocht daarom niet spoedig een t&e-tig vinden en aangenaam om t© lezen. gadenng kwam het Koninkluk besluit
stemmend antwoord, eventueel onder Wio van de menschen, dt© een cou-'Jn. waarbij de^Minister van Bmnen-
den Invloed der mogendheden, komen, rant wegwerpt, omdat „er weer heele- landsche Zaken tljdelnk (purende
dan moet op d- mogelijkheid gerekend maal niets instaat", of hel papier van de nekte van Mr. Regout) worot be-
worden, dut Roemenië zonder groot de lectuur gebruikt voor het schoon- j laat met de waarneming van het De-
tijdverlies opmarcheert naar het ge- maken van een kattebak of liet inpak- partement van Justitie.
bied, waarop bet aansorask maakt. D© ken van boterhammen, weet iets van Besloten werd, betten ©n moigOT d©
Roemenen zullen misschien het Roe-den geestelijken arbeid verricht orn in
meenscli© Nieuwjaarsfeest, U Januari, de coulant op tijd gereed tc krijgen onderzoeken en Vrijdag te 11 uur m
afwachten, maar daarna stellig beslis-Wie vermoedt iets van d© druppels 1 Wonbare zittmg f^w^ntworpen^te
sonde besluiten nemen. Men hoont, zweet, die vaak aan eén rege copie fandelen
- kleven? Is het geen teekenend voor
beeld-, dat een Amsteidomsch blad
een nijdigen brief kreeg van een
abonné, die boos was omdat op
tweeden Kerstdag geen courant uit
kwam Alsof er nooit eens een rust
dag noodig zou zijn in het afmattend
Onze Lachhoek
Dezer dagen wandelde ik aan de:i
voet van het „kopje", terwijl twee
jongens, op zoo n imitatie-auto, ge
maakt van wielen van ©en kinderwa
gen, er 'bard kwamen afrijden. Ach
ter hun auto hing aan ©en touwtje
©on groote, halfvergane bokking ie
bungelen.
„Wat voeren Jullie toch uit?" vroeg
Ik.
„Auwto reesen", was natuurlijk 't
antwoord.
„Maar wat beduidt dat vieze ding?"
vroeg ik op den bokking wijzend.
„Da's 't stank",
(Hbld.)
dat door deze houding van Roemenië
do re zee ring 1t> Sofia tot toegeven ge
stemd zal worden."
Allerlei.
De presidentsverklezl n-g
in Frankrijk. courantiersbestaan 3
In den ministerraad heeft de presi-i)e hoer Doorman heeft in de Jaren
dent der republiek bet besluit getee- tjje hij aan de „Haagsche Courant"
leend, waarbij Senaat en Kamer op 17 doorbracht, wel ondervonden wat ge-
Jan u a ri worden bijeengeroepen tof een j brok 'aan vvaacadeering is
VAN ONZE AMBULANCES.
Van Dr. Bierene de Haan ontving
het hoofdcomité van het Nederland-
gemeen schappelijk© verandering voor' Thans neemt hij als half-ln-ruste sc-lie Rood© Kruis telegrafisch be
reed zullen zijn.
alsdan daarvoor ge-
ONDERSCHEIDING.
De Koningin he:ft den luitenant ter
zee le k-lass© H. E. baron van As-
beck bencemd tot officier in de Huis
orde van Oranje.
do verkiezing van een president der re- j aij.n(je meer zijn gemak en laat het
publiek. dagelijkse he bureauwerk aan ande-
nistercrisls in I ron over. De leiding van de courant
Portugal. I berust echter bij hem, hoofdartikelen
Almeida heeft bedankt voor de op-vloeien uit zijn psn. Voorat op het ge-
racht tot vorming van een kabinet, bied van gemeentezaken geldt de jon-
dracht
Hij vond n.l. geen steun bij het parle
ment, doordat de onafhankelijk© leden
gekant zijn tegen de amnestie en tegen
d© wijziging van het besluit op de eere
diensten.
Tan de Residentie en haar
beïioners.
CXG
In de eerste vergadering die de ge
meenteraad in 1913 gaat houden, zal
hooge politiek aan de orde komen.
Reeds dan willen eenige leden knip-
grootvaderschap wordt de heer Door.
man hog wel eens de jonge genoemd,
om-dat zijn vader ook in de jo-urnalis- Rrusselsche" ambulance vertrekken
richt, dat hij met zijn deel der ambu
lance te Preveza blijft.
Hot hoofdcomité van het Noderland-
flche Roode Kruis ontving d.d. 30 De
cember het volgende schrijven van
dr. Lingbeek:
Er heelt eenige mutatie plaa'.s ge
had op onze zalen. Verscheidene pa-
tiénten zijn genezen vertrokken, zoo
dat er heaen maar 78 over zijn. Maar
prof. Depag© en Qe ander© leden der
lick werkzaam was als hoofdredac
teur van hef overleden conservatieve
dagblad als een autoriteit en in
heel vel© zz'kem werden zijn adviezen
gaarne gevolgd. Vaak aangezocht
voor een zetel beeft hij steeds be
dankt.
Op Oudejaar waren hier, evenals
de vorige jaren, de meeste café's ge-
oogjes gaan geven aan het kiezersvolk j 6loten. Voorstellingen werden er bij
van den zomer.
Eenigen tijd geleden is het ontwerp-
a?srs±SE5j?!S3&,"ïï j r**
- de directie doet dat om de zuinige
Hagenaars te dupceren cLi© een ver-
loopen retourtje 12 maanden bewaar
den om "het nog eens le kunnen ge
bruiken 1 Wachten ze 2 jaar dan wer
den z© beloond, want om het jaar
zijn de kaartjes geel en oranje, maar
die termijn is wel wat lang voor de
7 1/2 cent die er mee bespaard wordf!
SINTRAM.
Zaterdag, en Dinsdag daaraan
volgende de Zweden, zood-at wij aan
hun verzoek, om een aantal van d©
zwaarste patiënten over te nomen,
kunnen voldoen. En mocht onver-
hoopter wijze de dans weer begin
nen, wat men hier klaarblijkelijk niet
verwacht, dan zijn wij, zooals u weet,
gereed om nog een groot aantal pa
tiënten, voor wie reserve aanwezig is,
te plaatsen-
Over het algemeen is het verloop
der ziekten normaal. Alleen do dy-
na niet gegeven. Het nieuwe begon j ^nteri© is boosaardig. Maar liet is u
niet een verrassing, de pasjes vara d© bekend, dat bij deze en dergeliik© Je-
gerziekten d© verpleging eigenlijk
jaren lang. In 19U6 hebben dc werk
lieden er een gekregen meer roerig
als ze waren, en betere kiezers, kwa
men ze natuurlijk ook eerder aan de
beurt maar de hoed-auibtenaren
wachtten nog steeds op wat men een
rechtspositie gelieft te noemen.
Onder aandrang van vele zijden
zijn B. en W. er eindelijk toe overge
gaan en al9 model werd natuurlijk
het werldiedenreglement genomen,
dat in de afdeelingen onderzocht is
en dagen laug uitvoerig en ditmaal
tevens degelijk besproken is. Nu zou
een buitenstaander zeggen, dat af-
deelingsonderzoek van het ambte
naren-reglement niet noodig was,
maar wie dat meent kent de psycho
logie van eenige raadsleden niet. Die
kwamen met een voorstel om het on
derwerp toch naar de afdeelingen te
zenden. Dc reden daarvan hebben ze
niet vermogen duidelijk te maken,
maar dat verhindert niet, dat 2e dui
delijk is. Van den zomer hebben we
gemeenteraadsverkiezingen en wordt
de zaak eerst in de afdeelingen be
handeld, dan gaat daar zooveel tijd
mee heen, dat openbare behandeling
pas geschieden kan als de verkiezin
gen op til zijn, en wat is nu meer ge
schikt 0111 democratische neigingen
te toonen dan de behandeling van een
reglement dat rechten en plichten
moet regelen?
Gelukkig zijn er ook leden, die hun
kalmte niet geheel en al verloren
hebben door het naderen van den voor
velen altijd min of meer lalalen ter
mijn en zij stellen voor, het voorstel
niet naar do afdeelingen te zenden,
maai* B. ert W. praeadvies te doen uit
brengen over eenige ingediende amen
dementen. Heden komen beider plan
nen aan de orde, wat een interessant
debat voorspelt, van psychologisch
standpunt altijd. Voor de gemeente
staat het gelijk met tijd vermorsen,
maar dat laatste doet de raad als sinds
jaren alsof het niet anders kan en
hoop op een korte discussie bestaat er
dan ook niet.
Binnenland
hoofdzaak der behandeling is. Uit
den aard der zaak moet d-us in elke
ambulance de goede verpleging no. 1
zijn. Men mist deze evenwel bijna go-
heel en al in de Turksehe en ook in
alle andere ambulances, voor zoover
wij deze hebben gezien. Vandaar wol-
liGil ue vele verwaarloosde gevallen.
Wij hebben daarentegen van den
beginne af daarin onze kracht ge
zocht, zoowel in een degelijke gere
geld© dag- en nachtverpleging, als in
goed© ligging en voeding. Dit is dan
ook het kenmerkende van onze Ncdei-
landsch© ambulance, aan hetwelk wij
het aanvankelijk succes van ons werk
danken en waardoor dit hier in het
TWEEDE KAMER.
Gisteren hebben de afdeelingen
vergaderd. Te half twee een korte bijzonder de aandacht trekt,
openbare zitting, waarin besloten is, I Niet door wat „men" onder „werk"
vondaagmet de begrooting van Oor-j verstaat schitterende operaties,
log een begin te maken, met do bepa- j waarvan een ieder den mond vol
ling, dat de behandeling ook in Ihceft, munten wij uit, maar dooreen
avondvergaderingen (Dinsdags en degelijk© Bollandsche verpleging, die
Donderdags te houden) zal worden in ons hospitaal niet veel van die in
voortgezet. Daarna komen de begroo- een goed ziekenhuis verschilt. Wij
zien onze patiënten dan ook meest al
len van d.ag tot dag vooruitgaan. Hel
zijn, zooals ik u al eens verteld heb,
over 't algemeen sympathiek© kerels,
toonbeelden van tevredenheid, ge
duld en goedmoedigheiddie het een
genot is te helpen, en ik kan mij dan
ook best begrijpen, dat allen, docto
ren, verpleegsters en verplegers, als
0111 strijd met volle toewijding hun
taak vervullen.
Collega v. d. Steen v. Ommeren,
aan wien ik hel bestuur van dezen
tak van dienst heb overgelaten en die
dit uitoefent op een wijze, boven mijn
lof verheven, is meet* dan tevreden en
ik kan niet anders dan met dank
baarheid gewagen van den arixsid van
ons kranig troepje.
Onlangs viel mij de eer te beurt,
het woord te mogen voeren naar aan
leiding van de verbroedering van
Croix Rouge en Croissant Rouge, wel
ker emblemen aan alle zijden der zaal
[broederlijk naast eLkandér waren op-
tin gen van Binnenlandsch© Zaken en
van d© Landsdrukkerij aan de orde en
in de avondzittingen die voor Marine
en d© West-Indisch© Koloniën, on
gerekend eenige kleine zaken, die er
tusschen door gaan.
De lieer Goeman Borgesius maakt©
aanvankelijk bezwaar tegen avondzit-
lingen, omdat het aanzien der Kamer
daaronder leed en men de leden te
zeer afwerkte j het werd een onmoge
lijkheid, ook voor de stenografen en
de Ministers. Hij wilde dus voorloopig
nop geen avondzittingen houden.
Maar de heer Van Karnebeek er
kende, met den Voorzitter, dut- het
geraden is in d& buitengewone om
standigheden van thans het mogelijke
te doen, om spoedig door de begroe
tingen h©en te komen.
De president ontkende overigens,
dat het verloop in de avondzittingen
zóó slecht was geweest.
U waart er niet bij riep d©
heer Lieftinck.
Waaraan lag dan de ongunstige gehangen als bewijs van de volkomen
uitkomst vroeg de Voorzitter. harmonie tusschen de vertegenwoordi-
gers der beide lichamen en van de
voorbeeldige verdraagzaamheid in
deze Turksehe lur-chaafde kringen.
Tenslotte is toch de humaniteit in
alle beschaafde landen hetzelfde 1 re-
grip en zijn onze motieven e:i drijf-
veeren dezelfde en geven we allen on
ze beste krachten en, moet het zijn,
meer dan dat, in den dienst der hu-
maniteit-
Mijn voorstel, dien avond gedaan,
dat ik gaarne ook aan uwe welwillen
de beoordeeling wil onderwerpen,
luidde om aan het comité internatio
nal in Genève té vragen voor al d©
aangesloten lichamen één naam, één
embleem te zoeken, zoodat we niet
meer zullen hooren van Roode Kruis,
Halve Maan, Draak, enz., enz., min
cd meer geldend als symbolen van
godsdienstig© of nationale leuzen,
maar één algemeen blank (niet rood!)
internationaal embleem.
Hoeveel kosten al deze vreemd©
ambulances dagelijks aan dc schat
kist Waarlijk, vóór men een oorlog
begint, moet men daarmede rekening
•houden, dat iedereen thans denkt,
dat do oorlogvoerende staat zelf moet
zorgen voor huisvesting, voeding enz.,
[enz., van zijn gewonden en van het
vreemde ambulance-personeel. Al
thans wij en de Egyptenaren zijn, go-
loof ik, de eenigen, die komen helpen
zonder iets te vragen. Het is m. i. wel
,de moeite waard, de quaestie van het
j onderhond der ambulances (personeel
en zieken) later eens te Genève t© be
spreken.
Ik kan mij hegrijpen, na al wat ik
gezien heb, dat een oorlogvoerend©
mogendheid verlegen kan worden
roet toch als bewijs van welgezind
heid en offervaardigheid gezonden
ambulances, die er maar gauw op -if
stormen, met niets anders dan waf
instrumenten en verbandmateriaal.
Men moet dezen kant der medaille
ook eens bezien, misschien verzacht
dit wel het oordeel van degenen, di©
evenals wij aanvankelijk, veront
waardigd waren over „the cold
shoulder", dien men ons ten on
rechte, naar men nu weet heette te
geven, en misschien begrijpt men
thans ook, dat de mededeeling, die wij
aan de Turksehe Roode I-Ialve Maan
deden, dat wij een volledige uitrus
ting, incl. proviand voor ons en onze
zieken, meebrachten, een van de oor
zaken was, dat men ons daarna zoo
goed in t zadel hieip.
Zoo juist arriveert het telegram van
H. M. de Koningin en dat van Z. K.
H onzen voorzitter, en de leden van
ons hoofdbestuur, waarvoor wij onzen
eerbiedigen dank betuigen. Zij wer
den onder uitbundig gejuich voorgele
zen en daarna worden, onder begelei
ding op de piano, die wij uit het
schoolmuseum hebberi gehaald voor
onze Kerst- en Oudejaarsavonden, van
harte de volksliederen aangeheven.
WINKELSLUITING TE
ARNHEM.
D© verordening op de winkeislu!»
ting to Arnhem is in werking getre
den. De invoering heeft tot g-.ener!ei
incidenten aanleiding gegeven. Jn de
drukke winkelstraten was veel pu
blick, blijkbaar uit nieuwsgierigheid,
om te zien of er ook iets zou gebeu
ren. Er is geen oogenblik van eenig
verzet sprake geweest: te 9 uur sloot
de ecne winkel na den andere en
slechts enkele winkeliers lieten liet
licht in de uitstalling branden.
Een spekslager-opposant gaf zijn
gemoed lucht door eera papier voor
zijn winkelraam te plaatsen, waarop
te lezen stond: „Wat de gekken wij
zen, moeten de wijzen prijzen; haalt
daarom uw worst vóór 9 uur des
avonds."
TEGENSPRAAK.
Het bericht als zou de heer R. F. C.
de Bruijn. burgemeester der gemeen
te Gorinchem, in den loop van dit
jaar zijn ontslag vragen, kan van
zeer bevoegdezijde wordén tegenge
sproken.
F u S11 0 4
2S)
Andere steden wachtten slechts den
afloop af, teneinde dadelijk pogingen
in 't werk te stellen, den zoo beroem
den en in Parijs zoo govierden zan
ger, zoo spoedig mogelijk binnen haar
muren to zien.
De directeur van de groote opera,
de lieer Vëron, had gezorgd, dat de
roem van den heer Mielewsky vóór
Tn optreden reeds wijd en zijd ver
spreid werd.
Zijn wegslepende, prachtige zang op
de soirée van den Belgischen gezant
Werd ln verscheidene nieuwsbladen
besproken en de grootste verwachtin
gen voor de toekomst gekoesterd van
den zanger, wiens eerste optreden met
zooveel avontuurlijke en geheimzin
nige anecdotes gepaard ging.
Bertha was geheel onkundig geble-
,ven van de plannen en nieuwe studies
van Johannes; alleen der familie Ro-
billard was dit bekend. Ze wist zelfs
niet, dat hij den bij den juwelier op
gegeven naam van Mielewsky aange
nomen had en ook onder dien naam
algemeen bekend was. In den laat-.
sten tijd was ze zeer somber gestemd,
want sedert ruim twee maanden had
ze Johannes niet gezien, noch iets van
hem vernomen en 't briefje dat hij
haar had doen toekomen, ten einde
zich wegens zijn stilzwijgen te veront
schuldigen, droeg de sporen van 'n
droefgeestige stemming.
Ik heb, zoo schreef Johannes, 'n
plan in 't hoofd, dat wellicht over mijn
toekomst zal beslissen. Gelukt het ine
dit ten uitvoer te brengen, dan zal ik
u als mijn eenige ware vriendin, hier
van ten spoedigste kennis geven, tot
zoolang zal ilc 't stilzwijgen bewaren,
opdat ge u soms niet onnoodig on
gerust maaktdaarom zult ge me ee
nigen tijd niet zien; geloof echter
niet, al kom ik niet persoonlijk bij u,
dat ik u vergeet, maar dat ge een en
kel oogenblik uit mijne gedachten
zijt. Geloof me, Bertha, 'k waak over
u; uw lieflijk beeld zweeft me altijd
voor den geest als van 'n liefhebben
de vriendin, die aan mij door lief en
leed verbonden is.
Die woorden, zoo uit 't hart ge
vloeid, klonken lieflijk in Bertha's
ooren, maarwaarom kwam hij in
persoon dan niet even bij haar, in
zoo langen tijd hadden ze elkaar niet
gezien enwat zou hij toch willen
ondernemen, hetgeen wellicht over
zijne toekomst zou beslissen; ze ver
diepte zich in gissingen, doch 't baat
te haar niets.
Gedurende twee maanden had hij
haar aan haar tet overgelaten, 00-
genschijnlijk zich in goenen deele
om haar bekommerend, alleen, een
paar letteren van zijn hand, die ze
herhaalde malen las en herlas, waren
haar in dien tijd geworden en... toch
schreef hij, dat hij voor haar waak
te die zekerheid lenigde ten minste
cepïgszins haar smart, want ze hecht
te'onvoorwaardelijk geloof aan datge
ne wat Johannes sprak of schreef.
De houding van den heer La Gran-
go tegenover Bertha, was van zijn zij
de ongemerkt intiemer geworden. Zij
van haar kant, wist niet hoe zich on
der dat alles te gedragen en wat
moest daaruit mettertijd voortvloei
en?
De heer La Grange was een aange
naam, beschaafd en wat z'n uiterlijk
betrof een knap man, maar ze had
Johannes beloofd hem trouw te blij
ven. al ware 't ook, dat hij haar niet
tot vrouw nam; de liefde welke ze
voor hem gevoelde was de ware lief
de, want geen opoffering was haar te
groot. Uit liefde verliet ze haar va
der, haar geboorteplaats, in één
woord al wat haar lief was en dat al
les om hem van een wissen dood te
redden, terwijl ze hem lot in een
vreemd land vergezelde, opdat ze de
zekerheid zou erlangen, dat hij veilig
en hehouden was aangeland en
zou ze hem nu voor een ander verge
ten?
Geruimen tijd zat Bertha zoo le
peinzen, beurtelings haar blik wen
dende naar de Heerlijke blauwe lucht
of do vliegende musschen met de
grootste opmerkzaamheid in hun
vlucht gadeslaande.
Er was reeds meer dan eens aan
de deur geklopt, doch ze scheen zulks
niet te hebben opgemerkt; eindelijk
werd die zachtkens geopend en mada
me Colbran trad binnen.
Maar mijn lief kind. sprak ze op
zachten toon tot Beriha, hoe zit ge
zoo somber naar al die schoorsteenen
te kijkendat is waarlijk toch zoo in
teressant niet, 'k geloof dat go weer
druk aan 't mijmeren zijt, mijn kind;
indien ge wist, welk genot u heden
wacht, 'k wed dat alle wolkjes in een
oogwenk van uw voorhoofd als weg-
govaagd zouden zijn.
Bertha stond op en zeideU is
toch zoo goed voor mij, dat 'k niet
weet, hoe u daarvoor mijne erkente
lijkheid te betuigen.
Kom, kom, niet langer somber
gekeken, 't genot, dat u heden wacht
is onbetaalbaar. Verbeeld u, 't is m*n
broeder gelukt twee plaatsen machtig
to worden in de groote opera, waar
hedenavond de grootste zanger, niet
van Parijs, maar van de gelieele we
reld zal optreden en de voornaamste
rol zal vervullen in de „Propheet". Ge
heel Parijs is in rep en roer; ieder
beijvert zich om Of voor zich óf voor
anderen plaatsen te verkrijgen, maar
duizenden zullen teleurgesteld te huis
komen, want 't gebouw zal ontegen
zeggelijk veel te klein zijn.
Bertha was reeds meer dan eens
met La Grange naar de opera ge
weest in 't begin wekte dit ten hoog
ste bare verbazing op, doch van lie-
verleden begon ze er meer 't schoone
cn edele van in te zien en luisterde
ze zoo met aandacht naar 't mclo-
dieuse gezang, dat ze daardoor ge
heel bezield was en dikwerf niet be
merkte, dat de heer La Grange iets
tegen haai* zeide.
Meer en meer begon ze er genoe
gen in te scheppen en was haar ca
valier hoogst dankbaar, dat hij haar
zoo'11 aangename afleiding bezorgde.
In een vrij opgewekte stemming
glrig ze spoedig naar haar boudoir om
haar toilet te maken en beloofde ma
dame Colbran zich geen muizenissen
in 't hoofd te halen.
Ze had een eenvoudig, doch zeer ge
distingeerd toilet aan en zag er zóó
keurig uit, dat ze bij het binnentre
den der zaal alle oogen tot zich trok.
La Grange was verrukt, toen hij
Bertha zag en drukte haar herhaalde
lijk de hand.
Ge hebt u nog veel moeite moe
ten getroosten om mij dit genot te
kunnen bereiden, meneer La Grange,
zeide Bertha.
Mij moeite moeten getroosten
voor u. mejuffrouw Marie, dien naam
moogt ge er niet aan gevenalles wat
ik voor u doe, is voor mij een genot,
en terwijl hij dit zeide, vatte hij op
nieuw haar hand, drukte er een vu-
rigen kus op en zag Beriha met oen
blik aan, die meer zeide, dan woorden
dikwerf vermogen.
ilij wilde spreken en men zag 't
hem aan, dat dit oogenblik voor hem
van groot gewicht kon zijn.
Bertha beefde. Wat moest ze doen,
wat antwoordenGelukkig
werd de deur van 't salon geopend en
trad madame Colbran met eenigen
spoed binnen.
Maar, lieve vrienden, ge staat
hier te redeneeren en 't rijtuig wacht
reeds sedert lang; ge loopt gevaar
niet meer op uw plaats te komen, 'k
Bid u, maakt toch voortlater kunt
ge nog genoeg praten, vervolgde zc,
een schalkschen blik op haar broe
der werpende. Ja, ik zie wel, dat
dc moederlijke zorg nog noodig hebt,
hervatte ze lachend, daarom zul ik u
tol aan "t operagebouw vergezellen,
dan ben ik tenminste in zooverre ge
rust, dat ge er aangekomen zijt cn zal
mij van daar met het rijtuig naar ma
dame De Beuve begeven, bij wie ik
bezoek wil afleggen.
La Grange zag zijn zuster met een
blik aan, die duidelijk genoeg te ken
nen gaf, dat hij haar wel honderd
mijlen van hier wenschte.
(Wordt vervolgd).
