Hl ÜSS8LSD
DE EMU.
TWEEDE BLAD
Vrijdag 17 Januari 1913
Buitenlandseft (Overzicht
Do Balkan-vulkaan.
Is er nog bans op vrede?
Do i uuvsch© gedelegeerden her vro-
descoiiioroaUe gaan niet uil Londen
weg. Volgens de rnedédeeling uit Kon-
6tantinopel uit eerbied voor de mo-
gendliedeu, volgens andere nieeniu-
gen omdat.... ze geen reisgeld kunnen
krijg- Dezer dagen toch hCc.it de
Port© olfieieel eikend, in financieel©
moeinju heden te verkeeren en zelfs
het traktement van haar ambtenaren
over December nog niet te hebben
kunnen betalen.
De gedelegeerden der andere Bul-
kan-SLaten "blijven voorloopig ook
no.g te Londen
Uit Belgrado wordt geseind
„Li strijd met de in het buitenland
verspreide berichten, schijnt het wel,
dat de bondgenooten geneigd zijn nog
wat uitstorte verleenen eri, voordat
zij een besluit nemen, het antwoord
van de Turken op den stap der mo
gendheden af te wachten. De houding
der bondgenoot-en zal afhangen van
de beslissing van Turkije. Maar voor
dat zij tot daden overgaan (hervatting
van den oorlog), zullen de verbonden
mogendheden nog eens pogen, mot
den groctsten wensoh om toenadering
te vinden, in het Turksche antwoord
een redelijken grondslag te vinden
voor het heropenen van de besprekin
gen.
Men kan evenwel geen hoop koeste
nen op hei resultaat van den stap der
mogendheden bij de Porie".
1-1 e t is dan ook nog al t ij d
niet gekomen tot een aan
bieding v a n de n o t a d er mo
gendheden.
Waarom al dat getalm?
Beweerd wordt, dat een der mo
gend-heden (Duitschl'and zich nog
niet geheel met de nota vereenigd
heeft
Dan komt er uit Konstantinopel het
bericht, dat de Turksche regeering
een meer gematigde houding gaat
aannemen en dat als de nota der
mogendheden wordt aangeboden
Turkije oen langen tijd zal nemen om
ja of neen te zeggen.
Al weer tijd gewonnen
Het moet voor de strijders, die op de
slagvelden in afwachting bivak keu
ren, niet aangenaam zijn al die lange
onzekerheid 1
De zekerste waarborg voor het be
houd van den vrede geeft de toestand
in Turkije zelf. Iedere ware vriend
van Turkije zoo schrijft de Frankf.
Ztg. moet de hervatting van den
oorlog pogen te voorkomen en zoo
een coterie van officieren hun wil zou
doorzetten en den strijd hervatten,
dan zouden de nederlagen van Kink
Kïlisse en Loele Boergas slechts het
voorspel zijn van een veel ernstiger
vernietiging van liet Turksche leger.
Want de toestand in het land is
diep treurig. In do maanden, die se
dert het sluiten van den wapenstil
stand voorbij gingen, is er niets ge
daan, om liet moreel en de slagvaar
digheid van liet leger te verhoogcu.
Do financieel© toestand is slecht. Voor
het eerst sedert vier' jaren konden do
traktementen der ambtenaren niet
worden betaald. De pogingen, om geld
ie kenen, komen ook niet vooruit. De
mogendheden hebben besloten, Tur
kije geenerlei financieelen steun
verleen en, wanneer Turkije door de
weigering, om Adrian op-el af te staan,
zou po-gen, den strijd en de crisis 'te
verlengen
Het gevolg daarvan, is, dat de Jong-
Turksehe beweging zich opnieuw doet
geiden. En dat de regeering daardoor
in iiet kind voor nog groot er moeilijk
heden staat, dan tegenover de Bal-
kan-staten.
Vrede sluiten tot eiken prijs
daarna pogen in liet lund zelf de orde
handhaven en de gemoederen tot be
schouwd, en Bulgarije lieelt op geen
enkel voorstel met een „non possu-
mus" geantwoord. Indien de door
Roemenië, gevraagde offers de eigen
liefde van Bulgarije niet zouden
kwetsen is er niets, dat een afstand
vun grondgebied in den weg zou
staan, en de vriendschappelijke be
trekkingen tusschon de beide landen
zouden daardoor slechts worden ver
sterktDe quaestïe loopt niet over het
principe van grensregeling, maar
i over het hoeveel. Dc minister Fii.ipes-
cu, die te Konstantitippel was, is in
Boecharest teruggekeerd en herhaalt
nu zijn verzekering dat Roemenië
zelfs niet mobiliseert.
En uit Sofia wordt gemeld, dat zoo
Roemenië oen grensregeling, maar
zonder afstand van een stad, vraagt,
do Bul-gaarsehe regeering daartegen
geen bezwaar son maken.
De onderhandelingen over een vre
delievende oplossing duren nog steeds
voort.
D8 guasstie tusschen Servië
en OostenriJk-Hongarye.
Alles is nu weer in "t reine. De eer
der Donau-monarchie is hersteld.
Donderdag word voor het Oosten-
rijksche consulaat te Prizrcnd op
plechtise wijze de Oostem ijksche vlag
eheschen.
Even vóór het vastgestelde uur was
en detachement Servische troepen
onder bevel van een officier voor het
consulaat opgesteld.
De consul Prochaslui, in groot uni
form, kwam naar buiten, omringd
door het personeel van liet consulaat.
Op het oosenblïk dat de vlag werd ge-
heschen, brachten de officier en zijn
troepenafdeeling, bij het spelen der
uziek, de voorgeschreven eerbewij
zen.
Consul Prochaskft bracht &sn be
zoek aan den commandant dar Servi
sche troepen te Prizrend.
DB PrBsiflentsverklezlng la
Frankrijk
lieden is de groote dag
Gisteren hebben nog vervolg-voor-
verkiezingen van de linkerzijde plaats
gehad. Daaraan namen senatoren en
afgevaardigden deel, uitbrengende
G IG stemmen. De meerderheid was dus
324.
Parus verkreeg 322 stemmen. Poin-
caré 310. Ribot ll, Delcassé 2 e^ De-
schanel 1.
Aan liet „Hbld." wordt nu uit Pa
rijs geseind
Door den uitslag van deze derde
stemming wordt de indruk bevestigd,
dat de kansen van Puinearé goed
staan.
Op Pams werden 12 stemmen meer
uitgebracht dan op Poincaré, hij kon
echter geen absolute meerderheid be
halen, zoodat het waarschijnlijk blijft,
dat Poincaré lieden gekozen zal wor
den.
De Combist-en trachten nu op het
laatste o ogen blik nog een anderen
enndidaat in do plaats van Pams te
stellen. Als zoodanig worden ge
noemd Deschanel en Delcassé. Men
gelooft even-wel niet, dat deze ma
noeuvre succes zal hebben.
De ministers, behalve Delcassé en
Pams, hebben Donderdag vergaderd.
Een delegatie van groepen der lin
kerzijde waartoe o. a. behoorden
Clemenceau, Combes, Caillaux en Mo
llis heeft Poincaré verzocht, zijn
candidatuur voor het presidentschap
in te trekken.
Poincaré weigerde evenweL Hij
wees er op, dat hei stemmenverschil
tusschen hem eu Pams te gering
om gewicht in de schaal te ieggen.
hij verklaarde overtuigd te zijn, dat
hij heden op het Congres een groote
meerderheid zou behalen.
Een gedelegeerde wierp het denk
beeld op, dat het misschien verstan
dig zou ziin, met het oog op de eens
gezindheid, om een nieuwen candi
daat te stellen, die door alle groepen
van de linkerzijde gesteund zou kun
nen worden.
„Wie zou die candidaat kunnen
zijn?" vroeg Poincaré.
Daar hij geen antwoord kreeg, ver
volgde hij: „Ik bon overtuigd. d?t ©ll#i
andere, candidaat, onverschillig wie
hij mag zijn. op dezelfde moeilijkhe
den zal stuiten."
Volgens een andere lezing echter
zou hij verklaard hebben, dat alleen
de canuiuatuux-Léon Bourgois een
einde aan de verdeeldheid zou kun-
daren le brengen, dat is alles wat de non maken en dat hij bereid was zich
Turksche regeering nu nog doen kan. j terug te trekken, wanneer Bourgois
r, R - zich als eenig candidaat der republi-
D I koinen beschikbaar wilde stellen. De
De koning en de bevelhebber van 't I godelegeerden zouden zich daarop
Bulgaarsche leger hielden te Moestafa
een krijgsraad over de evontulel©
voortzetting van den oorlog.
Nu keert de koning weer naar Sofia
terug.
naar Bourgois hebben begeven, maar
deze had verklaard dat de redenen,
die hem hadden genoopt voor een can
didatuur te bedanken, nog steeds
golden, en dat hot hem onmogelijk
was, op zijn besluit terug te komen.
Tusschen Bulgarije en Roemenië
Wal nu do Roeineensch-Buigaar- Ü0H13 FllIO OQtWGFp VOOf Ierland
sclie quaestïe aangaat, daarin is, 1 Dc derde lezing van de home rule'
naar de .,ïimes"-correspoudeut meldt, I bill is door het Engelsche Lagerhuis
oen gunstigen keer op te me-rken. I met 36S stemmen legen 25S, onder
Dc regeering te Sofia heeft die j levendige toejuichingen van dé minis-
quaestie rooit als erg tragisch be-1 terieelen, aangenomen.
De regeeringsmecrcierlieid is grooter
dan verwacht was.
Balfour, de vroegere leider der uni
onisten, stelde verwerping van het
ontwerp' voor en betoogde in de toe
lichting tot dit voorstel, dat de libe-'
ralen hvrn houding in de quaestte,
voor zoover die Ulster betreft, zullen
moeten wijzigen, anders zal er iets
gebeuren, dat de openbare meening
in Engeland wakker zul schudden en
dat aan de natie duidelijk zal ma
ken. waarover Ulster zich eigenlijk
beklaagt. Mocht er bloed worden ver
goten, dan zouden zij de moordenaars
zijn, die nooit den moed hebben ge
had het Ulster-probleem flink onder
do oogen te zien.
In antwoord op de rede van Bal
four verklaarde minister Asquilh, dat
bij verwerping van liet ontwerp de
quaestie niet van do baan is, want de
ovc-rgroole meerderheid van het ler-
eche volk zou blijven aandringen op
erkrijging van hetgeen zij als haar
recht beschouwt. „Ue unionisten in
Ulster zoo vervolgde hij behoe-
geenszins te vreezen, dat hun on
recht zal geschieden, de inwilliging
van hun eisch echter zou noodlottig
zijn voor de democratische regee
ring."
Asquith bracht in herinnering, dat
Balfour indertijd ook allerlei rampen
had voorzien van de verleening van
zelfregeeiing aan Transvaal. Zijn
voorspellingen waren niet uitgeko
men en later zou blijken, dat hij ook
thans de zaak te donker inziet
In de regeering van een groot rijk
is het dikwijls noodig het een en an
der te wagen. Maar wat de liberale re
geering tot dusverre had gewaagd,
was steeds gunstig uitgevallen en zij
hoopt en vertrouwt daarom, dat zulks
ook ditmaal het geval zal zijn, le
moer daar met de homerule-wet be
oogd wordt een einde te maken aan
een langdurïgen strijd tusschen twee
volken en deze nauwer te verbindeu
tot een voor beiden vruchtbare ge
meenschap.
Ook de belangstelling van 't publiek
was groot.
Ofschoon het op straat ten gevolge
van den regen zeer morsig was, waren
Donderdagavond duizenden op het
parlementsplein bijeengekomen, ten
einde <len uitslag van dc derde lezing
van de home rule bill te vernemen.
Verschillende personen hadden union
jacks in de hand, of hadden ze vast
gemaakt op hun hoeden.
De politie zorgde voor de orde.
Toon bekend werd, dat het ontwerp
aangenomen was, begonnen de Ieren
te juichen en hieven Icrsche liederen
aan.
Verschillende groepen begaven zich
daarna naar de „Liberal Club" en de
„Constitutional Club". Voor eerstge
noemde club hieven kleine groepen
juichkreten aan voor Asquith. Voor
de „Constitutional Club" evenwel was
liet zwart van de menschen. Een aan
tal unionistische leden van het par
lement stonden daar op het balkon
en Campbell, lid van het Lagerhuis
voor de universiteit van Dublin,
hield van daar eon rede tot do me
nigte, die hij uitnoodigde met hem
in te stemmen in een „hoera" voor
Sir Edward Carson.
Voor beide clubs was een talrijke
politiemacht geposteerd, om te zor
gen, dat voor- en tegenstanders van
home rule niet handgemeen raakten.
Allerlei.
De Kamerpresident van
Portugal.
Machadö is tot president der Kamer
gekozen, in de plaats van Aresta
Branca, die-deze functie tot dusver
vervulde.
Een Russische grootvorst
in on gen ade.
Uit Petersburg wordt aan T Hbld.
geseind
Een keizerlijk manifest ontheft
grootvorst Michael Alexandrowitsj
van de hem opgedragen pliohten, om
als regent op te treden, zoo de keizer
mocht komen te overlijden, voordat
do grootvorst-troonsopvolger meerder
jarig is, en. plaatst den persoon en
het vermogen van den grootvorst on
der curateele, waarvan de opperste
leiding bij den Tsaar berust
Het beheer van het geheeie vermo
gen van uen grootvorst gaat over aan
het bestuur van de apanages.
De redactie teekent daarbij aan
Grootvorst Michael Alexandrowitsj
is de broeder van den Tsaar, die on
langs door zijn huwelijk met de we
duwe van een kolonel, tegen den zin
en zonder de voorgeschreven vergun
ning van den Tsaar, van zich deed
spreken. De straf voor zijn vergrijp
heeft niet op zich laten wachten. Vol
gens dit bericht wordt hij feitelijk on
der curateele .gesteld en twens wordt
hem de kans op het regentschap vooi
goed ontnomen.
De toestand van Koning
Peter.
Een belangrijke beierschap is rnori
baar in den toestand van koning Pe
ter van Servië, die lijdt aan rheuma-
tlek, en die tengevolge van de strenge
temperatuur zijn kamer moet hou
den.
Binnenland
KONINGIN EMMA.
De Koningin-Moeder is Woensdag
voor het eerst sedert geruimen tijd in
gesloten rijtuig uitgereden en dejeu
neerde Donderdag bij de Koningin.
TWEEDE KAMER.
Gisteren is besloten om Dinsdag
middag eenig e klein© ontwerpen af te
doen, tusschen de begrooiings-boofd-
stu leken in.
Na de aanneming van de Oorlogs-
en vesting-begrooting, waarmee men
Min. Colyn van alle zijden geluk-
wenschte, kwam 's middags de Be
groeting van Binnenlandse!:© Zaken
m de orde.
Do heer Van Lijnden van Sanden-
iburg drong daarbij aan op verbete
ring van 'het gouvernementsgebouw.
Hij stelde de wennchelijkceid in het
licht om bij de vereischte stukken
oor toelating van gemeenteraadsle
den, bewijs van Nederlanderschap to
vorderen. Verder besprak hij uitvoe
rig 'fc gamoföirterecbt, pleittevoor
meer repressief toezie int op de uitbreL
ding dier gemeentelijke bemoeiingen,
maar tegen dwang van Ged. Staten
om verordeningen Ln 't leven te roe
pen, 'wat hij strijdig achtte met het
beginsel der autonomie. Maar op fi
nancies! gebied, bij 't verleenen van
concessies en 't geven van subsidies
ond spr. repressief toezicht en alge
meen© regeling gewenseht. Voorts
maakte hij eenige opmerkingen over
de plaatselijke belastingen, voor on
derhoud van gemeente-eigendommen
eu in verband met het ontbreken van
beroep tegen de kohieren bij niet-aan.
slag. Eindelijk achtte spr. het raads
besluit van Naarden, om een referen
dum te houden over de wederinvoe
ring der kermis niet wettig en had
dit moeten zijn vernietigd als strijdig
met de wet.
De 'lieer Fleskens dankte den Min.
voor zijn voorstel nopens <1© pension-
n coring van gcmeonte-amibtonaren en
hun weduwen en weezen en drong op
spoedige invoering van deze regeling
aan. Verder z>ette hij de noodzakelijk
heid uiteen van een verbetering der
positie van de gemeente politie voor
al in Noord-Brabant en Limburg. En
voorts drong spr. aan op de herzie
ning van de drankwet, liefst door de
hulp ©ener special© commissie.
Bij den laatstea wensch sloot zich.
d© heer Van Nispen (R he don) aan. Hij
was dankbaar voor 'a Min. toezeg
ging van herziening. Maar wanneer
zal dio komen? Spr. vond ©enige stuw
kracht in deze, door een commissie,
gewenseht, die, met behoud van het
stelsel, een betere uitvoering der
drankwet zou moeten voordragen. En
ook do heer Janssen (Maastricht) be
sprak de drankwet en wees vooral op
d© plagerij en 1 doellooze van de
eischen aan verlof-lokaliteiten ge
steld. Hij achtte invoering van ©en
verlofrechi, als in België, veel beter.
Door den 'beer Possloors werd de
'Sohoter-quaeetia besproken, do
forensen-belasting teHaarlem voor
d© werklieden, die te Haarlem wer
kende, maar daar geen woning vin
dende, te Schoten wonen. In begin
sel veroordeelde spr. de heffing niet,
maar ze is te drukkend voor de ar
beiders.
Volgens den heer Vliegen moest tol
©en betere grensregeling het middel
vanwegueming avn 't onrecht worden
gezocht. Hij sloot zich bij de verzoe
ken om spoedig pensionneering der
gemeente-ambtenaren en om verbete
ring van de positie der gemeente
veldwachters aan.
Daarna protesteerde spr. tegen 't
verbod van optredeu ia de politiek,
voor de politie-beambten in eenïge
Noord-Hollandsche gemeenten uitge
vaardigd en hij vroeg onderzoek in
de zaak van de nieirtoelating van een
raadslid te Oud-Vroenhoven, over 'n
verhuur van land te Maashees, bij
uitsluiting van anderen, aan Katho
lieken en over de klachten over den
burgemeester van Schaesherg, van
oneerlijkheid beschuldigd. Verder
kwam spr. op tegen 't optreden der
marechaussees te Goor in een arbei
ders-vergadering bij een uitsluiting.
Ten slotte vroeg spr. opheldering ter
zake van 't verbod van opvoering van
Heyormans' „Allerzielen", door deu
burgemeester van Apeldoorn, waar
het stuk vroeger al is opgevoerd. Spr.
gispt deze tegenwerking van onzen
hesten tooneelschrijvcr zeer en vroeg
of het verbod formeel wettig eri
zoo ja, in den geest der wet was?
En dit ontkende spr., want er is van
gevaar vcor de openbare orde hier
geen sprake en evenmin van strijd
met ds publieke zedelijkheid. Spr.
keurde 't verbod als oen onbehoorlij
ke inbreuk op de vrijheid af. De Min.
roepe den burgemeester san Apel
doorn tot de orde evenals die van
Bergen op Zoom, die geheet willekeu
rig de opvoering van „De Meid" ver
bood.
Morgen wordt het debat voortge
zet.
Li de avondzitling (Voorzitter
de heer De Geer) was gisteren de
Bet/rooting van Koloniën
aan de orde.
Er werd geen algemeen debat ge
voerd. Na goedkeuring der eerste 15
artikelen, werden de begrooting voor
Suriname en de wijziging vaa de loo-
pendc begrooting dier kolonie, voor
de oprichting van een Cultüurbauk
behaudeld-
De heer Van Veen ging de geschie
denis van Suriname in den laatslen
tijd, speciaal van den Lawa-spoor-
weg en de bacoven-cultuur na; de
opgedane ervaring maande tot voor
zichtigheid. En nu beval de Surina-
me-commissie als middel van herstel
een Culiuurbank voor grooten en
kleinen landbouw aan. De Min. wilde
daaraan gevolg geven en spr. was
tot medewerking bereid, mits men
werkelijk met een Culiuurbank te
doen had. Doch dit ontkende hij en hij
toonde dit uit de statuten aan, waar
zij voorschotten voor woningbouw,
credieten voor handel en industrie en
het doen van allerlei bankzaken be
helzen. 1-Iet eigenlijke doel, land-
bouwcrediet, is te veel uit "t oog ver
loren. De bank is geheel vrij en de
Reg. kan er niets tegen doen; de
Regeerings-commissaris heeft alleen
recht van advies, meer niet. Als het
misloopt, betaalt de Staat bij liquida
tie 't gelag. Nu had de Min. wijzigin
gen gebracht in de statuten, maar
ook daarbij krijgt men geen waar
borgen, worden geen verplichtingen
aan de Bank opgelegd. Alleen door 't
af te keuren gebruik van stroomannen
kan de Reg. 'invloed uitoefenen. En
spr. zag ook in deze zaak een 'bevoor
rechting, in strijd met 't octrooi aan
de Surinaamsehe Bank verleend.
Evenals de vorige spreker, wees
ook de heer Dc Meester op de tegen
slagen met Lawa-spoorweg en ba
coven-cultuur. Maar ook spr. durfde
daarom zijn toestemming voor 't
nieuwe middel tot verheffing van Su
riname, de Cultuurbauk, toch niet
weigeren. Toch erkende ook hij dat er
geen waarborg is dat we werkelijk
een Cultuurbank zullen krijgen. Spr.
vreesde dat er van steun aan den
landbouw niets zal komen. Vooral nu
de United Fruit Comp. na 15 Febr.
de Congo-bacove niet meer zal ver
voeren. Wat zal er nu van de ba
cove-cultuur komen? Heeft dc Min.
deswege overleg gepleegd en zeker
heid verkregen?
Een derde spreker, de heer Van
Vuureu, ontwikkelde nogmaals de be
zwaren tegen 't Cultuurbank-voorstel.
Er is geen waarborg, dat wij zulk een
bank krijgen en 't is ook onzeker of
Suriname'dan wel 't Moederland ten
slotte de f 700*000 zal betalen, die hier
worden gevraagd. 'Spr. wilde geen
broksgewijze beslissing over de voor
stellen der Suriname-commissie. Voor
spr. was 't voorts een bezwaar, dat de
nieuwe Bank voor een derde wordt
Gouvernementsbank eu hij had cok be
denking tegen de combinatie van werk
zaamheden der Bank.
Daarentegen verdedigde de hoer Bos
in 't breede het voorstel. Hij betoog
de, dat de voorstellen der Surinamc-
cornmissie volkomen in het ontwerp
des Ministers tot hun recht komen.
En was er in 't. algemeen geen sprake
van concurrentie tusschen een cultuur-
en <ie bestaand© Circulatie-bank, ook
al bleef er eer.igo concurrentie be
staan, dan. nog zou deze aan Surina
me ten goede komen door uitbreiding
van liet crediet.
De heer Bos zette do geschiedenis
der zaak uiteen, ten betooge, dat de
Surinaamsehe Bank en de West-Indi
sche mail in de onderhandelingen
waren betrokken, maar zich terug
trokken om zelf een eigen Cultuurbauk
te stichten. Dat keurde spr. af.
De spr. deed uitkomen, dat de Cul
tuurbauk geven zal, wat de Surina-
me-commissie verlangde. Een speciale
bank voor groot- en klein-lundbouw-
crediet was eenvoudig onbereikbaar
en kwam er geen bank als do voorge
stelde, dan zouden de culturen
gronde gaan 6U zou dc Regeering we
der directe hulp moeten verleenen.
Spr. was overtuigd, dat de bacove
cultuur beter beheerd en met crediet
van een bank een beter resultaat heb
ben opgeleverd. Met vertrouwen beval
spr. hei voorstel aan, omdat hij ook
ontkende, dat 't in strijd was met het
octrooi van de Surinaamsehe Bank.
In hoofdzaak sloot zich da heer
Boogaardt bij "t betoog van den heer
Bos aan en hij verdedigd© dus hei
voorstel des Min. als middel om Su
riname dóór de beslaande crisis heen
te helpen.
Daarna verdedigde de Minister van
Koloniën,, de heer Dc Waal Malefijt 't
ontwerp uitvoerig. Hij verklaarde, dat
de toestand van Suriname niet zoo ho-
peloos is. Al gaat 't niet met de bacove
cultuur. de koffie- en cao-cultures ver-
toonen verbetering cn de nieuwe Bank
zal aan de cultures ook voor de
bacove steun verleenen als ze goed
worden gedreven. Do Minister achtte
"t toezicht van de Régoering voldoen
de verzekerd. Maar men moet eenig
vertrouwen hebben. Overigens had de
ltegeeringscommissaris uitgebreide
rechten en dc Kegeering de goedkeu
ring van de keuze der bestuurders. De
Minister zette verder uiteen, dat de
Regeering volkomen loyaal handelt te
genover de Sur. Bank en dat deze nog
steeds meer voordeden zal behouden
de Cultuurbank. Dc Minister bleef
het voorstel verdedigen als 't eenig
middel om Suriname aan een- lan-i-
bouw-credlet-irstelling ie helpen.
DiiisdugaYonwordt het debat ver
volgd.
STUDENTENCONGRES.
Op 1, 2 en 3 Februari a.s. wordt ta
Amsterdam gehouden het Vierde
Groot-Nederlandsche Studenten-Con
gres.
Het eere-comitó beslaat uit dc hee-
ren: Mr. Dr. W. F, van Leeuwen,
Commissaris der Koningin in de pro
vincie NobrdfjHollandf; j'hr. rnr. dr.
A. Roëll, burgemeester van Amster-.
dam; Zijne Excellentie F. W. Reitz,
Voorzitter van den Senaat der Zuid-
Afrikaansche Unie; Prof. dr. H.
l'reub, Rector-MagoLficus der Uni
versiteit van Amsterdam; Prof. dr. J.
te Winkel, Hoogleeraar aan de Uni
versiteit van Amsterdam; Dr. II. J.
Kiewiei de Jonge, Algemeen Voorzit
ter van het Alg. Ned. Verbond.
Het Amsterdamsch Studentencorps
heeft de organisatie der feestelijkhe
den ten deele op zich genomen. Den
congressisten zal o.a. aangebeden
worden een© feestelijke ontvangst aau
'het Centraal Station met muziek van
•het 7© regiment en de opvoering van
Fredarik van Eeden's Don Tarribio.
Do gemeenteraad van Amsterdam'
©n de Academische Senaat zullen d©
congresleden ontvangen.
ONZE HANDEL MET BELGIc.
„Onze handelsbetrekkingen meS
Nederland zege het „Handelsblad
van Antwerpen" zijn in den loop
van 1012 gevoelig toegenomen, doch
vooral in het voordeel van Nederland.
De invoer had ©ene waarde van
347.053.311 tegen 295.051.54S francs in
1911 do uitvoer 362.1G0.57S frahes in
1912 tegon 351.593.9S6 francs in 1911.
De invoer uit Nederland nam dus in
België toe met 52 mïïüoon francs, de
uitvoer van België naar Holland niet
eens met elf millioen.
De artikelen, die vooral in aan
merking komen voor de vermeerde
ring van don invoer uit Nederland in
Belgic, zijn de volgend© (alles in
francs)
Vee
Boter
Visch
Graan
The©
Katoen
Oliën
1912
30.342.097
18.025.034
13.8S5.a59
35197.378
5.756.162
8.797.531
5.916.723
1911 r
17.934.041
16.S54.047 -
12.791.862
24.539.861
4.444.238
3.406.72-4
5.975.822
De voornaamste artikelen, die uit
België in Holland wonden Ingevoerd,
zijn granen, bloem, vruchten, suiker,
huiden, vetwaren, zink, wol, schei
kundig© producten, vlas, ijzer eu
staaL"
HOF VAN ARBITRAGE.
Dezer dagen werden aan liet bureau
van het Hof van Arbitrage namens do
Fransclie en Italiaanscho le-gecrlngen
de memories gedeponeerd betreffende
het geschil over de aanhouding van
de Fransch© pakeiboot „Tavignano",
e« de kanonschoten, gelost op d© Tu
nesische kustvaarders „Kaïnounden
„Gaulois" door Ifaüaansch© torpedo
booten. Dit geschil wordt onderwor
pen aan tiet scheidsgerecht, dat in da
maand Maart in Den Haag bijoen-
komt om over het aanhouden door de
Italiaan6ohe marine-autoriteiten van
de Fransch© paketbooten „Carthage"
en „Manouba" t© beslechten.
TENTOONSTELLING DE VROUW
1S13—1913.
Voor de ten toonstelling heeft zich
ook een afdeelxng fotographie ge
vormd, die een beeld zal trachten te
geven yan wat de vrouw op dit ge
bied presteert, zoowel als boroeps-
pholographie als in amateurswerk.
Voorts heeft zich nog ©en sub-com
missie gevormd voor letterkunde en
I toonöel.
r u i I 4 o n
36)
Bedaar toch, lieve broeder,
niadame Colbran met oogen vol tra
nen, bedaar, houd u kalm, wi© weet uf
er nog geen lichtpunt te vinden is. II;
moet je nog mededcelen ,dat Marie
heden een bezoek gehad heeft, dat
haar zoo van streek heeft gebracht,
dut ze bleek als ee:i doods en vreese-
lijk zenuwachtig in 't atelier terug
kwam. Er was namelijk een hoer, die
zich liet aandienen onder den naam
van „MüUer*\ hetgeen later bleek 'n
valsche naam te zijn, want hij heet
„Metzier".
Wat zegt ge daar, wie was jiier 7
schreeuwde La Grange, met 'n stem,
die bijna het geheeie huis door klonk.
Mijn hemel, Itichard, wat scheelt
je, houd je toch kalm, bid ik je, ach,
had ik toch maar niets gezegd zie
me toch niet met zulke wilde oogon
aan, zei madame Colbran, evenals
baar broeder ook iet-wat opgewonden.
Och, spreek toch Louise, spreek,
wat deed die man hier en hoe is zijn
ware naam herhaalde Richard kal
mer.
Die meneer noemde zich „Mul
ler", doch zijn bruid, 'n nietsbedui-
dende Creole, verzekerd© plechtig, dat
zijn ware naam is Karei Metzier.
Eri waar is deze Metzier nu, weet
ge dat
Hij woont in Dieppe, maar verder
is me ook niets bekend.
Zoo, dan is 't goed, sprak La
Grange, zich-zelve weer geheel moes
ter. Nu zijn we ten minste 'n eiud
verder op onzen ontdekküigstoeht ge
vorderd, want deze Metzier is 'n groo
te schakel in den keten, welke deze
beide menschen aan elkaar verbindt.
Weet ge ook, wanneer de eerstvolgen
de trein naar Dieppe vertrekt Mijn
spoorboekje heb ik juist niet bij mij en
boewei ik in vele zaken een vijand ben
van overijld hai delen, wil ik in dii op
zicht geen oqgénhbk langer wachten,
dan noodig is, om dien meneer „Metz
ier" te ontmoeten.
Ik zal 't terstond uit het atelier
halen, Richard, en oogenhlikkelijk
snelde: madame Colbran daarheen,
van waar ze ten spoedigste terug
kwam en haar broeder 't boekje over
handigde.
Binnen tweo uren vertrekt; de
trein, zei La Grange tot zijn zuster,
wees zoo goed zor0 t© dragen, dat Ma
rie niet uitgaat 't is in de tegenwoor
dige omstandigheden beter.
Na een vluchtig afscheid ge u om au
te hebben, verliet La Grange de wo
ning zijner zuster, waar thans, in ste
de van een opgewekten vroolijken toon
een sombere, droefgeestige stemming
lieerschte,
DERDE HOOFDSTUK*
La Grange zat in zijn kamer een
donker behangsel versierde d© wan
den, donkere staliegordijnen verhin-
derden 't binnendringen der zonnestra
len, terwijl eeti donker met velours
overtrokken ameublement, aan het ge
heel een somber aanzien gaf. Een en
ander stemd© echte/ volkomen over
een met de stemming, waarin La
Grange zich bevond.
De tafel lag geheel bedekt met ak
ten, papieren boeken en velschillen
de documenten, brieven, etc., terwijl
La Grange geheel verdiept was in 't
maken van verscheidene aanteekenin-
gen in cijferschrift.
De diepste stilte hcorschte in dit
somber vertrek, slechts nu en dan af
gebroken, door 't gekras der pen en
door liet eentonige getik dei- prachtige,
antieke pendule.
Een kloppen op de deur stoorde La
Grange in zijn overpeinzingen en een
oogenblik later kwam 'n bediende bin
nen en diende een lieer aan, die La
Grange noodzakelijk moest spreken.
Hebt ge dan niet gezegd, dat ik
heden voor niemand te spreken beu
hoogst gewichtige zaken beletten mij
iemand te ontvangen, wie dit ook zijn
moge.
Ik heb zulks dadelijk tegen dien
heer gezegd, doch hij gaf me ten ant
woord, dat de zaker zoo belangrijk
waren, die hij den lieer La Grange
wenschte mede te deelen, dat zulks
geen oogenblik uitstel kon lijden.
Hos noemt zich die heer
Zijn naam wer.schte hij alleen aan
u bekend te maken.
Welnu, verzoek hem dan binnen
te komen.
De bediende vertrok en La Grange
haastte zich een geladen revolver uit
een kast te krijgen, legde deze vöor
zich op de tafel, terwij! hij op noncha
lante wijze er eenig© papieren over
heen wierp.
Hij was mot dit alles nauwelijks ge
reed, toen de geheimzinnige persoon
binnentrad.
La Grange ging, volgens gewoonte,
wanneer een on bekend hoor hem kwam
spreken, opstaan en begroette den
binnentredende op hoogst beleefd© wij
ze. 't Was een lang deftig h©er, met
een open gelaat en een ridderlijk voor-
konion.
De heer La Grange kwam naderbij
en herkende tot zijn groot© verbazing
den heer Mielewsky.
Meneer Mielewsky? riep hij op
vragonden toon uit, wel, waaraan heb
ik de eer van uw bezoek l© danken
Niet „Mielewsky", iijc-.ee;-, sprak
Johannes op kahiien, vastberaden
toon, niet Mielewsky, maar de persoon
dien ge vóór u ziet, is „Johannes
Holmson", die nog geen uur geleden
•/©rnomen heeft, dat hij vervolgd wordt
wegens moord en die zoo n zuiver ge
weten heeft, dat hij zich vrijwillig ter
beschikking der justitie stelt.
Meneer, wat zegt, ge, u zijt „Jo
hannes I-Iolmson—La Franca riep La
Grange niet verbazing uit. Hij kon zijn
oogen bijna niet gelooven, dat die per
soon, met wien hij zich dag en nacht
in gedacht© hield, hier vóór hem
stond en zich. hoewel een zuiver ge
weten hebbende, vrijwillig ter zijner
beschikking stelde.
Is 't inderdaad waarheid, me
neer, zijt u die persoon vroeg La
Grange.
Niemand anders, antwoordde Jo
hannes.
D© wegens moord verdachte en
vervolgde Holmson vroeg La Grange
verder.
Dit op mij rustend© vermoeden
heb ik juist zooeven vernomen en
daarom besloot Ik mij onmiddellijk tot
u te begeven.
Ge zegt, dat ge onschuldig zijt
Ik ben onschuldig.
Zoudt ge ook kunnen vermoeden,
wie de moordenaar van den duiker is?
is 'i u ook bekend, waar deze
zich thans bevindt vroeg La Grange
in gespannen verwachting.
Indien hij niet meer te Brüsterort
is, zou ik 't u niet kunnen zeggen.
Meneer, hoe ongaarne ook, mag
ik mijn plicht niet verzaken, maar
moet u in voorloopig arrest houden,
zei La Grange diep ontroerd.
Meneer, uit eigen beweging ben
;k bier gekomen, om mij ter beschik
king der justitie te stellen, ik zelf
ivensch, dat de zaak streng onder-
zocm worde, opdat op den naam van
Holmson geen smet klove, die dezen
niet verdient, hernam Johannes met
waardigheid.
La Grange schelde; oogenhlikkelijk
verscheen e©n bediende.
Laat terstond een rijtuig voorko
men.
Meneer, zei hij. zich tot Johannes
wendende u zult mij moeten vergezel
len naar het politiebureau.
Na een i ge oogen blikken kwam het
rijtuig voor en La Grange stapte, ge
volgd door Johannes, er iu. Met onge-
wonen spoed reed mén door de vroolij-
ke helder verlichte en als met men
schen bezaaide stralen, tot men ein
delijk vóór het bureau van politie stil
hield.
(Wordt vervolgd)
