liuti's Ou
GE eiBTEEiHES.
wapenstilstand. Deze quaestle zal
winden uitgemaakt door de regeerin
gen en de opperbevelhebbers der le
gers.
Nadat de nota geteekend was, werd
zij aan Nowakowitsj, den oudsten ge
delegeerde, ter hand gesteld, die haar
aan den Turkschen gedelegeerde Res-
jitl pasja zal overhandigen, wanneer
hij het oogenblik daarvoor gekomen
acht.
Er is reden om aan te nemen, dat
het heden, Woensdag, zal geschieden.
Do gedelegeeerden zijn van mee
ning, dat na de overhandiging der
nota hun missie te Londen voor het
oogenblik geëindigd is. Zij hebben
evenwel'nog niet beslist wanneer zij
zullen vertrekken. Venizelos, de
Griek, begeeft zich voor hel einde de
zer week naar Athene en ook de mees
te andere gedelegeerden zullen Lon
den waarschijnlijk binnen eenigs da
gen verlaten.
Kans op een schikking?
De correspondent van de „Temps"
tc Londen maakt melding van een
daar in omloop zijnd gerucht, vol
gens hetwelk ondanks de besliste
verklaringen van de gedelegeerden
van 'Turkije en de Balkanslaten
eon compromis niet tot dc onmogelijk
heden zoude behooren. Adrianopel zou
zich n.l. nog wel eenige weken kun
nen staande houden en de Bulgaren
kunnen niet wachten op de overge
ving, daar dc soldaten naar huis moe
ten worden gezonden ter hervatting
van den landbouwarbeid. Bulgarije
7.011 derhalve wel tc vinden zijn voor
een transactie.
Na de revolutie in T u 1 k ij e.
Dc Jong-Turken hebben nog 't be-!
stuur in handen. Vele aanhangers;
van 't oude regime voelen den grond
onder zich branden en vluchten, om
aan de wraak der nieuwe regeerders;
te ontkomen.
Kiamil pasja, dc gewezen grootvl-1
zier, heeft een aanval van verlam
ming gekregen, aan één zijde van 't
lichaam is hij geheel verlamd. Een
zoon van Kiamil pasja heelt weten te
vluchten.
't Getal vluchtelingen te Odessa
aangekomen is groot.
De strijd tusschen Jong- en Oud-
Turken bepaalt zich niet lot Konstan-
liriopel. Er komt een .gerucht, dal ern
stige onlusten ontstaan zijn in het
leger voor Tsjataldja tusschen de
Jong-Turken en de aanhangers van
Nazim-pasja. Er zouden zelfs tusschen
de troepen bloedige botsingen zijn
voorgekomen, waarbij een .50-tul offi
cieren en menschen gewond worden.
Talaatebey vertrok naar Tsjataldja.
Turken en M on ten e gr ij n en.
De Turken deden een aanval op de
Montenegrijnsche voorposten bij Ta-
vabosj, die duurde van 10 uur 's och
tends tot 1 uur 'snam. De Montene-
i grijnen beantwoordden het vuur
krachtig met mitrailleuses, sloegen
tien vijand, terug, brachten hem zwa
re verliezen toe en maakten zich
meester van een belangrijke strategi
sche positie.
Wreedheden.
De christen-socialist Jcrznbuk inter
pelleerde in de Oosteurijkschc Ka
mer den minister-president naar
aanleiding van wreedheden, die, naar
het heet, bedreven zouden zijn door
de troépen. van de" Balkan,staten en
,hii verzocht, dat de minister vqp.hui?
terilandsehe 'zaken, bijaldien de' des
betreffende geruchten juist mochten
blijken te zijn, een krachtig verloog
zou richten tot de betrokken regee
ringen.
Aiierlsi.
Uit Spanje.
De gewezen minister-president Mo-
ret is in Madrid plotseling overleden.
Pers-OjerzïdiÉ
ÜNZE MARINE.
De T ij d schrijft:
Over een uitmuntenden geest on
der de bemanning van Ilr. Ms. oor
logsschepen valt volstrekt niet te roe
men. Integendeel! Daar hebben zich
in den lautsten tijd gevallen voorge
daan, ten deele kinderachtig, ten
deel© van ernstigen aard, olie ontwij
felbaar op een bedenkelijken toestand
wijzen. Hoewel.wij volstrekt niet tot
de pessinnsteu behooren, die meeuen,
dat in lijden van gevaar op de be
manning onzer oorlogsbodem? met te
rekenen valt, is de toestand toch wel
i i staat om bezorgdheid te wekken,
lien ieder is dan ook overtuigd, dat
verbetering komen moet en om deze
aan te Lieugen is als middel aange
geven -.zeemilitie. Dit vereischt eemge
nadere toelichting. Zooais men weet
bestaat nagenoeg de geheelë beman
ning onzer vloot uit vrijwilligers. Van
de geheele lichting van 23,000 man,
die jaarlijks in ons land wordt opge^
roepen, kunnen hoogstens slechts 000
man bij de zeemilitie worden inge
lijfd. In tegenstelling met de infante
rie, waar de diensttijd 6 jaar duurt,
is de diensttijd bij de zeemilitie, zoo-
als zij t-huns bestaat, slechts 5 jaar,
met slechts één herhalingsoefening
óver niet langer don zes weken. De
eerste oefeningstijd duurt 8 1/2 maand
terwijl van een blijvend gedeelte na
tuurlijk geen sprake is, tenzij liet go-
val No. 3, artikel 76 vuil de militie-
wet zich zou voordoen. Deze bestaan
de toestand zou echter geheel veran
deren, indien eon eigenlijke zeemilitie
bi| ons werd ingevoerd. Dan zoude de
eerste 'oefeningstijd minstens twee
jaar moeten duren en de miliciens ge
durende dien tijd naar Oost- (en
West-) Indië kunnen werden gediri
geerd. Voorwaar een verandering van
diep Ingrijpenden 'aard en volkomen
stemmen wij in met het betoogd© in
dit blad ©enig© weken geleden, dat
het instellen van een zeemilitie slechts
als ulitimum remedïum mag worden
to baat genomen, 't Zij zoo I een laat
ste redmiddel maar toch, indien 'Ie
slecht© geest aan boord niet verbetert,
dan zou, hoe noode dan ook, dit laat
ste redmiddel moeien worden aan
vaard. En ook d&n mag or nog wel
ter dege op worden gelet,, dat de slech
te ©lemenIon de nieuwelingen niet be
dorven en onder de zeenvilieiens het
kwaad zich niet verbreidt, dat onder
de auspiciën vun den Matrozenbond
al te welig voortwoekert.
Want het zo-u ©en middel zijn erger
dan de kwaal, als brave en -aan ge
hoorzaamheid gewende jongelui door
het verblijf aan boord bedorven zou
den worden.
Intusschen zijn door minister Coüjn
reeds krachtige maatregelen geno
men, di© een gunstig gevolg reeds
hebben gehad. Nu de Minister een
maal ingegrepen heeft, blijve hij het
bekende Duitse lie rijmpje indachtig:
Hij grijpe vast.
Binnenland
DE KONINGIN IN 'T BUITENLAND.
Dc Koningin heeft onder den uaani
Gravin van Buren intrek genomen in
het Grand Hotel te Königstein, van
waar il. AI. per auto Dinsdag aan
Puns Hendrik ie Holicmark ecu Be
zoek bracht.
WAARSCHUWING TEGEN
EMIGRATIE.
We lezen in de ..Tel.''
Een handelsman, du- vole jaren in
Australië liceft doorgebracht en heel
hot land bereisde, zoodat bij met
kennis van zaken kan oordeelen, deel
de ons een en ander over de emigratie
mede, dat in ruimer kring bekend
dient te worden. Voornamelijk in
New South Willes komen geregeld
iedere maand met Duitsche booten
Il'.'UaiKlsche landverhuizers, die zich
door allerlei schoon© voorspiegelingen
lieten verleiden, Australië op le zoe
ken in c!e hoop, -daar liet beloofde land
te vinden. Hel gouvernement moedigt
'deze emigratie aan, daar bet land
dringend behoefte heeft aan een groo
t-ere bevolking. Wannen- men eenter
zonder vakkennis in dit land komt,
gaat men er heslist ten onder. Losse
werklieden zijn er reeds meer dan ge
noeg. Engeland levert daarvoor leen
groot contingent. Wanneer men geen
goed vakman is, een timmerman,
meubelmaker, smid, bakker, metse
laar,' enz,-blijve men weg. "Duizenden
loepen op het oogenblik werkloos
rond of gaan ba bun desillusie terug'"
li'aar hei vaderland, be rooi der dau
'ooit. Er is gebrek "aan goede vakmen-
sclle.n, maar ©en" te veel aan 'loèse
werklieden. Ook ga men niet naar
Australië, wanneer men geen woord
Engelsch verstaat. De lóonen zijn er
hoog, zcodat een werkmeester bij de
uitlegging van een werkstuk in een
fabriek, geen tijd wil doen verliezen.
Zonder kennis der Engelsche taal blij
ve men dus weg.
Wie wel kans van slagen hebben in
Australië, zijn dc boeren, die bet boe-
renbed-rijf in al zijn onuerdeelen ver
staan. Vooral wanneer-men over een
klein kapitaaltje, bijvoorbeeld 5000 a
fccOO guinea beschikt, kan men er in
korten tijd groote eigendommen ver
werven. Men wordt geholpen door
het gouvernement, dat gratis land ter
beschikking stelt. Het geld moet men
dan besteden aan lamlbouw-geroed-
si happen, en de inrichting der boer
derij.
l>o loonen zijn ©r hoog. Het mini
mum-Icon bedraagt 8 shilling 4:8(1)
per dag Doch daar staat tegenover,
dat het leven weer veel duurder is
dan hier.
Uit een en ander blijkt, dat men
niet al te lichtvaardig er töè moet
oveigaaij, te ©migree ren naar Austra
lië.
WORSTVERGIFTIGING.
Zondag j.l. werd de hulp van een
der gemeentelijke geneesheeren inge-
roepea voor de kinderen van een
zekeren Tuin, wonende Oostenburger-
gracht te Amsterdam, zoo meldt de
„Tel.".
De toestand der beide kinderen,
waarvan het eêne drie jaar, bet an
dere 5 jaar telde, was Maandag aan
merkelijk verergerd, waarom de
ouders besloten, een tweeden medicus
er bij te halen.
Het door dezen dokter Ingestelde
onderzoek bracht aan hot licht, dat do
familie Tuin Zondagmiddag worst ge
geten had, die zéér waarschijnlijk
niet al te geschikt meer voor de con
sumptie was.
De medicus oordeelde voor do beide
patiëntjes opneming in een ziekenhuis
dringend noodzakelijk. Het tweetal
werd dan ook naar het O. L. Vrouwe
gasthuis -vervoerd, waar het jongste
is o-verleden.
Het andere -kind, hoewel nog lang
niet hersteld, verkeert gelukkig niet
meer in levensgevaar.
De ouders, die ook van do worst ge
geten hebben, ondervonden er niet do
minste nadeelig© gevolgen van.
IIULDE AAN WIJLEN PROF.
RITTÉR.
Er heeft zich een comité gevormd
om een blijvende hulde te brengen
aan de nagedachtenis van wijlen prof.
dr. P. II. Rittcr. Voorzitter van dit
comité is prof. mr. J. d'Aulnis de Bou-
rouill; on der-voorzitter dr. H. L. Oort;
le secretaris de heer J. J A. v. Schre
ven; 2e secretaris de heer D. J. Cou-
véê, theol. stud, en penningmeester
ds J.Hoevers, te Rotterdam, zoo
meldt de N. R. Ct.
BIJ 'T WERK GEWOND.
Een werkman kreeg gisteren bij het
kolenlosseu van het Engelsche stoom
schip „Hodder". liggende Handelska
de te Amsterdam, in een waggon, een
bak met kolen over zijn lichaam,
waardoor Irj inwendig ernstig ge
kneusd werd. Per ziekenauto werd hij
naar iiet Binnengasthuis vervoerd.
DOOR EEN AUTO OVERREDEN.
Dinsdagmiddag werd op de Lin-
dengracht tc Amsterdam een 6-jarige
jongen door een auto overreden en
ernstig gewond.
MOORD EN ZELFMOORD.
Men meldt uit Stadskanaal aan de
„Tel.":
De toestand van de dochter van den
schipper Knigge, die Maandagmorgen
door haar vader met een geweerschot
werd gewónd, waarna hij zich zelve
doodde, Ï6 van dien aard, dat de ge
neesheer haar opneming in het aca
demisch ziekenhuis te Groningen
noodzakelijk achtte. Zij is Maandag
avond daarheen vervoerd. Zij Werd
door'ongeveer 30 hagelkorrels in het
gelaat getroffen.
HOOG WATER.
De waterstand van den Rijn aan
het Lexesveer heeft een groote hoog
te bereikt: 9.22 M. bov. N.A.P., terwijl
dé normale stand is 7-13 M. De uiter
waarden staan geheel onder water.
EEN ZONDERLINGE VENNOOT
SCHAP.
Dezer dagen kwam in de pers een
mededeeliug voor omtrent een onder
zoek dat de Justitie instelt naar de
handelingen van de te Roosendaal
(N.-B) opgerichte koninklijk goedge
keurde -Vennootschap stoointimmeifa
briek Prinses Juliana, welke zich
schijnbaar alleen ten dool stelt het
uitgeven van obligaties, trekkende op
deStaatsloterij.
In de „N. R. Ct." vertelt de heer D,
Boer een en ander over deze zonder
linge vennootschap:
„Van die z.g. fabriek zit nog geen
steenIn den grond en die geheelé
clandestiene loterij-affaire is sedert
eenige» tijd uit Roosendaal vertrok
ken en baar adres Ls thans Vischstoeg
to Rotterdam.
„Hoe noodig het is, dat de Justitie
zich met die eigenaardige timmerlui
bemoeit, moge blijken uil de niede-
decliiig van de volgende feiten, waar
van het zij bij voorbaat gezegd
aan de politie, bureau Pauwcustceg
te Rotterdam, direct uitvoerig relaas
is verstrekt.
„Op Donderdag 23 Januari vervoegt
zich iemand in het bezit van een obli
gatie vau de N. L. V. Prinses Juliana
ten kantore dier maatschappij ten
einde een prijs van ie 50 in ont
vangst te nemen op liet betreffende
nominer gevallen in de 4e kL der Ned.
Staatsloterij. Hem wordt verzocht den
directeur, die juist zeer huiselijk zijn
bottines zat aan te trekken, naar
diéns privé-kantoor, dat boven wordt
gehouden, te volgen. Na veel meer
pour-parlers dan noodig is, toekent
hij op verzoek meenende dat dit
misschien voor eventueelc reclames
de zaak kan dienen een quitantie
van 42.50 en geeft tegelijk daarmede
zijn lot of obligatie-nummer in han
den van den directeur. Deze heeft in
middels door de huistelephoon order
gegeven om geld te gaan wisselen;
sluit quitantie en lot in zijn mahonie
houten schrijftafel, absentccrt zich
enkeie minuten, komt terug en ver
zoekt den winner van 't prijsje dit be
drag aan "t loket beneden in ont
vangst. te gaan nemen. Daar geko
men, vindt deze wel zijn hoed en ook
zijn parapluie, dochgeen geld. En
met t meest onschuldige gezicht ver-
zekért hem de bureau-chef (alles gaat
daar grootscheeps) dat dit bedrag
reeds is uitbetaald, en als dc bedroge
ne aanhoudt en aandringt op onmid
dellijke uitbetaling, dan wordt hem
door den Inmiddels uit hoogcre sfe
ren nc-ergedaalden directeur van de
N. L. V. Prinses Juliana in alles be
halve malscho termen, doorspekt met
vloeken, de bedreiging toege
schreeuwd, zich... laten we maar
schrijven... te verwijderen, of hij (de
directeur voornoemd) zou hem (den
bedrogen obligatie-houder) met een
eind hout de hersens inslaan. Moge
lijk zijn er onverlaten, die den stillen
wensch uitspreken, dat het omgekeer
de een volgenden keer in de Visch-
steeg gebeurt. Op den bewusten Don
derdag was oiidergeteekende zoo ver
standig onder protest een dergelijk
bureau te verlaten, want met 't oog
op de wapenwet had hij pistool of
plopritendooder thuis gelaten."
BRANDEN.
Gisteravond is een groot© berg
plaats, staand© op de bloemisterij
van J. Ingwersen te Watergraafs
meer, geheel afgebrand. Als oorzaak
wordt genoemd dat een 13-jarig
knechtje bij het zoeken naar gereed
schap zich van lucifers bediende. D©
belendende gebouwen ibleven ge-
spuurd. Alles was verzekerd.
GENERAAL DEN BEEP. POORTU-
GAEL.
Het oudste léd van den Raad van
State, d© bijna 81-jarige generaal j'hr.
J. G. C. den Beer Poortugael. is sinds
©enigen tijd ernstig ongesteld en
vooral in de laatste dagen moet zijn
toestand zeer zijn verminderd. De ge
neraal heeft net gezichtsvermogen
bijna gel wel verloren.
EEN WANHOOPSDAAD.
Een politie-agent zag gisternacht
omstreeks vier uur een 17-jarigen
jongen op een bank in bet Vondel
park te Amsterdam liggen slapen.
Ilij wekte den jongen, waarop deze
een revolver te voorschijn haalde en
een schot op den agent loste, die in
den duim geraakt werd. Daarop
richtte de jongen het wapen op zich
zelf, liet schot ging af en de jongen
viel levenloos neer.
Bij onderzoek bleek, dat men te
doen ad met een bediende van een
firma te Amsterdam, die zich aan
verdu's'.-ering van een bedrag van on
geveer f 130 bad schuldig gemaakt.
Den agent ziende, die den jongen niet
kende en hem alleen wekte omdat hij
lag l© slapen, meende de jongen, dot
hij gearresteerd zou worden en gèug
hij tot zijn wanhoopsdaad ©ver.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij konihkl. besluit is, op verzoek,
eervol ontslag verleend aan mr. J.
H. Bcrgsma. als lid em vcorz van de
Staatscommissie voor d© 'hèrz. van
het laid, privaat- en strafrecht onder
dankbetuiging voor de door hem als
zoodanig bewezen gewichtige dien
sten.
Bij besCh. van den Min. van II'n.neru
landscho Zaken is, met ing. van 1 Fe
bruari. op verzoek, eervol ontslag
verleend an.n J. J. Ifansma, als adsist;
bij de artsenij be re idk. aan de Univ.
t© Groningen, en is. voor het tijdvak
van 1 Febr. tot en met 31 Dec. als
zoodanig benoemd M. de Waal, al
daar.
Bij besch. van den Min. van
BLnnenl. Zaken is. met ing. van 1
Febr., aan L. N. M. de Woerd, tech
noloog, op verzoek, eervol ontslag
verleend als adsist. voor d© anal,
sc'aeik. aan de eehn. Hoogeschool, en
is, voor het tijdvak van 1 Febr. tot
en met 31 Aug. als zoodanig benoemd
W. D. Conen. schei:, ing. te Delft.
De uit Qost-Indië teruggekeerde off.
van gez. le klasse W. A. de Looze en
luit, ter zee 1© kl. G. R. Jè Haentjes
Dekker worden op nor.activr.eit ge
steld.
LOSSE BURGER-CORVEEèRS.
Omtrent in dienst nemen van losse
barger.workliedcn heeft de Minister
van Oorlog nader bepaald
Bij de korpsen van het wapen der
infanterie en het wapen dei- vesting
artillerie, alsmede bij het korps pon
tonniers kunnen, ter voorkoming dat
miliciens, niet tot de administratie-
troepen behoorende, voor het verrich
ten van werkzaamheden van huishou
delijke!» aard, aan de oefeningen zou
den moeten wórden onttrokken, tijde
lijk burgerwerklieden zoogenaam
de losse arbeiders in dienst worden
gesteld tot het verrichten van die
werkzaamheden c-n zulks gedurende
den tijd welken dit zal blijken noodig
te zijn.
De arbeidsduur en het loon worden
door de commandeerende officieren
vastgesteld liet loon in overeenstem
ming met den tor plaatse voor losse
arbeiders geldenden looristandaard.
TWEEDE BLAD
Woensdag 29 Januari 1913
Buitenlandse!! Overzicht
De Balkati-vulfasan.
Weinig lust om den oorlog
te hervatten.
Een medewerker van don „Daily
Telegraph", die dooi" langdurig ver
blijf in Oost-Europa meer don iemand
anders in de gelegenheid is geweest
do gewoonten van de Oosterse!» vol
ken to loeren kennen, schrijft
„Al stellen vanavond de gedelegeer
den van do Balkanslaten den tekst
vast van de nota aan de Turksthe ge
delegeerden, waarin zij medodéélen de
onderhandelingen af te breken, dim is
er nog geen enkele zekerheid, dat zij
zal woifleu verzonden."
De schrijver is tevens overtuigd, dat
de Balken"-diplomaten best inzien, dat
de hervatting van don oorlog hen geen
voordeel meer knn brengen. Vooral de
Bulgaren gevoelen niet 't minste lust
nu nog weer eens Adrianopel 'e gaan
bestormen of door de Tsjataldja-linie
te gaan breken. Niemand voelt er iets
voor, om een ooi log te hervatten, dio
dc zaak toch niet noemenswaardig kan
veranderen, cn alleen op een nutte-
looze schietpartij kan uitloopen
En bij de Turken is de stemming al
iet anders.
Zelfs de nieuw© groot-vizier heeft
reeds moeten it zien, dat hel gemakke
lijker is le zeggen dan te deen, om den
oorlog te hervatter. Hij is zoo over
tuigd geworden, dat hij elk denkbeeld
onfden oorlog te hervatten reeds heeft
opgegeven, en aan het kabinet een plan
heeft voorgelegd om met Bulgarije tot
eer. schikking te komen, waarbij Adria
nopel aan Bulgarije zal worden afge
staan, maar de vestingwerken zulten
worden, gesloopt.
*t A n t w o o r d va r. T u r k ij
op de mogendheden.
De Wccnsche correspondent van de
„Deutsche Tageszeïtung'' is thans
reeds in staat, <len vorm en den in
houd van net antwoord der Porte cp
de nota der mogendheden te geven.
Het antwoord zal uit viei punten be
staan. In het eerste punt bedankt de
Sultan de mogendheden voor haar
welwillende» raad, verklairt, hij, dol
1* bet ia met het principe, den
wenscli tr/. bet behoud van den vrede.
Hij wenueut dezen vrede echter op een
andere basis dar. de groote mogend
heden. In het tweede punt wordt ver
klaard, dat de Porie het eens is met
den afstand van de eilanden onder de
geestelijke heerschappij van den Sul
tan blijven. De Pnrtfi wonsr.ht echter de
-eilanden, die noodzakelijk zijn voor de
verdediging van de Dardonellen c-n 't
Aziatische bezit! niet af Ie staan. Deze
eilanden zijn Tmbros, Lemnos, Chios
én Mytilene. In liet. derdé punt wordt
verklaard, dat do Poi'te niet iii 'staat
is, Adrianopel over te geven, en rlat
zonder- een principieel© overeenstem
ming over deze quacstic dc vrede niet
gesloten zal kui-nen worden. Hierop
volgt een geschiedkundig en religieus
betoog, waarin de Porte tracht duide
lijk te maken, dat zij van dit stand
punt niet kan afgaan. Het vierde punt
draagt een meer verzoen! ijk karakter.
Hierin verklaart de Porte zich bereid,
den Balkar.boi.-dgenooten andere con
cessies te willen doen, en hun nog
meer grondgebied tc willen afstaan.
D e in ogend heden zijn
eensgezind.
Rusland ontkent beslist dc afzon
derlijke actie tegen Turkije, waarop de
sombere ste- lining gegrond is. De Ti
mes schrijft
„De ongeschokte eenstemmigheid
van de mogendheden is de beste grond
voor de Verwachting, dat de vrede niet
opnieuw za'. worden verbroken. En
voor de uiterste noodzakelijkheid om
het Europoescn conceit bijeen te hou
den is geen verschil vim meening tus
schen de regeeringen. De „Rossija" er
kent, dat die samenwerking nootliger
is dan ooit de toon der ge heel e Duit
sche pers is „loyar.i. kalm en duide
lijk", Oostenrijks officieus orgaan hoi-,
innert Turkije er aan, dat Europa zich
voor den vrede uitsprak.'
De vredesconferentie.
De Balkan-gedelegeerden zijn
Dinsdagmiddag bijeen gekomen en
hebben gedurende meer dan drie uren
geconfereerd.
In deze langdurige zitting werd de
reeds aangekondigde nota opge
steld en. geteekend, die aan de Turken
ter hand zal worden gesteld.
Volgens inlichtingen gewaagt de
nota niet van beëindiging van den l
Feuilleton
46)
Van de kanselarij van haar advo
caat uit Koningsbergen had ze een
schrijven ontvangen, de mededeellng
inhoudende, dat aan haar zoon Jo
hannes -I-Iolmson—La Franca, 'n be
langrijkeerfenis ton bedrage van drie
mil ioen was toegekend; doch dit be
vatte tevens 't bericht, dat haar zoon,
verdacht van en dientengevolge ver
volgd. wegens moord, zich vrijwillig
in arrest bad begeven.
Daar ken ik mijn Johannes weer
uit; dat had ik van hem wel verwacht,
riep vrouw Holmson, den brief dicht
vouwende, terwijl er, hetgeen in geen
zes maanden gebeurd was, een iet-wat
lachende trek om haar mond speelde, i
Hij heeft mij verlaten, dat was wreed
van 1 em, want bange, angstige.ston
den oracht ik door; hij heeft zijn oude
moeder aan kommer en zorgen ten
prooi gelaten; z'n geweten zal hem
wel alreeds gezegd hebben, of dit goed
of kwaad was. want zoo lang houdt
dat kloppertje daarbinnen zich niet
stilmaar of hij een misdaad begaan
beeft door van dpn bodem der zee
zicli iets toe-te eigenen, daarover zul
len wij het met den staat nooit eens
worden; de zee behoort toch allen
menschen, evengoed als de luelit; dus
daar zie ik geen kwaad in, dat hij.
zoon stukje van liet een of ander uil
de zee beeft opgehaald; maar dut
mijn kind, mijn Johannes, een moor
denaar zou zijn, neen, dat is niet
waar; een moordenaar, mijn jongen.I
Neen, neen, dat hebben ze mis en
dat hij zich uit eigen beweging in
arrest begeven heelt, daaruit herken
ik hem juist. Een moordenaar zijt ge,
niet Johannes, mijn jongen I riep
vrouw Holmson luid, terwijl er een
zware zucht aan haar boezem ont
glipte en een traan haar oog ontrolde;
gij zult geen onschuldig mensch doo-
den, om fortuin te maken.
Gedurende deze alleenspraak had
vrouw Holmson een zwarten doek om
haar hoofd gewikkeld, zich in een
grooten, zwarten mantel gehuld en
verbet ze haar huisje, teneinde zich
zoo spoedig mogelijk een weg te ba
nen door sneeuw en slijk, naar de
woning van den directeur der duiker-
maatschappij.
Het was een moeilijke tocht voor
de oude vrouw over de harde op den
grond vastgevroren sneeuw, maar
vrouw Holmson merkte daarvan
niets; haar moederoog zag niets dan
dien zoon en haar moederhart klop
te voor niémand anders dan vóór
hein!
Nu ze wist, waar hij zich bevond,
zou- zij hem redden; hij was wel is
waar stil heengegaan en had haar,in
den vreesclijksten angst achtergela
ten. dagen en maanden haar brood'
niet tranen doe. eten, maar..een
moederhart ls ruim, een moederhart
heeft veel lief envergeeft tot in
't oneindige I Zoo strompelde de
goede vrouw voort, nu en dan op glib
berige plaatsen uitglijdende, totdat ze
tot haar blijdschap eindelijk 't eta
blissement der duikcrij in 't gezicht
kreeg.
Oogenblikkclijk vroeg ze naar den
directeur.
Toen deze vernam, wie hem wensch-
tc te spreken, keek hij eenigszins ver
wonderd van zijn schrijftafel op en
liet de oude vrouw op zijn kantoor
komen.
Go wenscht mij te spreken, vroeg
hij vriendelijk, haar een stoel aanwij
zende.
Ja, meneer de directeur, antwoord
de vrouw Holmson, regelrecht op 't
doel afgaande. Gij weet, meneer "do
directeur, wij hebben een groote erfe
nis gekregen en nu beb ik hedenmor
gen bericht ontvangen dat mijn zoon,
Johannes, begrijpt ge, zich vrijwillig
in hechtenis heeft begevenhij be
vindt zich in den laatsten tijd to Pa
rijs.
Wat zegt ge? Dit laatste was mij
niet bekend, zei de directeur met
■groote verbazing.
Nu, meneer, dan weet ge het nu
door mij en ge kunt gelooven, dat'ik
de waarheid spreek, hervatte vrouw
ilolmson.
Daaraan twijfel ik in 't minst
niet, vrouw Holmson, maar wat kan
ik daaraan doen? vroeg de directeur.
Gij hebt Johannes wegens dief
stal laten vervolgen, sprak vrouw
Ilolmson op bitteren toon. Gij meent
daartoe zeker 't recht te hebben.
"Maar, mijn goede vrouw Holm
son, viel de directeur haar in de rede,
we zullen hierover maar geen strijd
voeren, we worden het daaromtrent
toch nimmer eens, want onze inzich
ten en die van de visschers in 't „Sa ui-
land" verschillen hemelsbreed. Wij
betalen den staat een hooge pacht en
rekenen er dus op, dat deze ons recht
zal handhaven.
Ik kom ook niet hier om met u
te redetwisten, zei vrouw Holmson,
ik wenschte u alleen te vragen of ge
mijn zoon wegens die nachtelijke ge
schiedenis op zeo nog verder vervol
gen wilt?
Wij hebben dit slechts gedaan in
de eerste opwelling van verontwaar
diging, nog onder den indruk \an 't
pas volvoerde feit, antwoordde de
directeur. de maatschappij heeft de
zaak echter nu reeds sedert lang op
gegeven.
Zoudt ge iuij daarvan een scfirif-
telijk bewijs willen geven, meneer de
directeur?
De verbazing van den directeur
steeg ten top.
Wat schriftelijk willen geven,
wat bedoelt gc? vroeg hij.
Wel, dat ge mijn zoon niet we
gens diefstal zult vervolgen, sprak ze.
Dat is volstrekt niet noodig, lier-
nam de directeur.
Of dat noodig is of niet, dat ls
mij 'tzélfde en dat weet ik ook niet',
maar in dc aanklacht tegen Johannes
stond duidelijk: wegens diefstal en
contractbreuk, en nu beii ik hier ge
komen om van u da vervolging af te
koopen.
Af te koopen, af te koopen? zelde
de directeur, vrouw Holmson vragend
aanziende.
Ja zeker, sprak ze op vasten toon.
Gij hebt .voor 't gerecht verklaard, dat
gij inuendet dat mijn zoon u een bij
uitstek groot stuk barnsteen ont
vreemd heeft van zeer groote waar
de; welnu, hoe hoogschat ge de waar
de van dat stuk?
De directeur verwonderde zich hoe
langer hoe meer en antwoordde:
Wij verlangen volstrekt geen de
minste vergoeding daarvoor.
Maar ik wil niet, ging vrouw
Holmson voort, dat er op mijn zoon
de geringste smet kleeft. Ik heb ver
nomen, dat de nfaatschappij behoefte
heeft aan meer grond en daarom wil
ik u voorstellen, mijn huis te koo
pen, hetgeen ik u voor vijftienhonderd
daalders minder wil vèrkoopeh 'dan 't
Onze Lachhoek
EEN SPREKEND VOORBEELD.
De bekende reiziger Webb, wiens
groote lichaams- en zielskracht al
gemeen bekend waren, dronk nooit
anders dan water. Een» waarschuw
de bij met nadruk een zijner vrien
den, die den wijn wat al ie zeer hef
had, tegeui een genot dat zijn lichaam
verzwakken eu verwoesten moest, en
prees hein een matigen leefregel aan.
Maar ik kan toch zoo eensklaps
niet veranderen, kreeg hij ten'ant
woord; ik geef je gelijk en zal mij aan
matigheid trachten te gewennen
doch langzaam aan, trapsgewijze.
Trapsgewijze? riep Webb veront
waardigd int; zoudt ge dan, als go in
het vuur gevallen waart, ook traps
gewijze je knecht roepen, om er je
trapsgewijze uit te halen?
Typografensiaking.
AMSTERDAM.
Int erview met den heer
Zwart.
Naar aanleiding van de motie, wel
ke Maandagavond in d© Amsterdam
se he Drukkersvereeniging werd aan
genomen betreffend© het royement
van vijf patroons, o. w. de heer B. C.
E. Zwart, tot voor eenige weken
voorzitter van de Amsterdamsche
Drukkersvereeniging, voorzitter van
d© Kamer van Arbeid voor d© druk-
kersbedrijvén, voorzitter van de Gra
fisch© tentoonstelling, lid van den ge
meenteraad, vervoegde het „Hbld."
zich bij dezen en vrceg zijn oordeel
over het genomen besluit.
D© heer Zwart, die den laatsten tijd
toch al e©nigs7.'ins lijdend© is, heeft
zich het besluit van de A. D. V., dat
z. i. niet alleen onbillijk, maar ook
onwettig is, ten zeerste aangetrokken.
Met van verontwaardiging trillende
stem deelde hij in het kort de geschie
denis mede.
„Neon", dus zeide hij, „geen oogen
blik heb ik mij aan mijne verplichtin
gen willen onttrekken, hoe hard de
uitvoering zou geweest zjjn. Maar zou
ik genoodzaakt zijn mijn personeel,
waarbij zoovele oudo getrouwen, op
straat te zetten, terwijl andere drnk-
keriien bleven werken Dat kon, dat
mocht ik als een mensch, die zich ook
nog iets aan de moraliteit gelegen
last liggen, niet doen
„Maar" vToe? t HHd., „zou de uit
sluiting dan niet algemeen geweest
zijn
„Daar zit het Tn juist", antwoordde
de heer Zwart. „Men wilde, dat bij
,,"t Kasteel van Aemstei" en bij Blik-
man en Sartorius en anderen, waar
met een aantal werkwilligen de boel
zoo'n beetje op gang werd gehouden,
di uitsluiting niet zou worden uitge
voerd. En op mijn drukkerij, waar
allen tot dusverre werkwillig ble
ven, zou ik ze de straat op moeten zot
ten Dat ging niet. Ware de uitslui
ting zonder meer uitgevoerd, zooais
besloten was, dan zou ik, hoewel met
bloedend hart, mijn verplichtingen als
organisatieman zijn nagekomen."
„Was er dan niet onmiddellijk het
be-siuit genomen met de bijvoegingen,
die later bekend werden
„Neen, er was besloten uit te slui
ten, zonder meer. Juist de anderen
zijn begonnen mot oen voorbehoud to
maken. Als er sprake is van zich niet
houden aan een besluit, dan zijn zij
het geweest. Later hebben ze begre
pen, dat er iets op gevonden moest
worden. En toen is die bepaling van
liet verrichten van „besmet" werk go-
maakt.
„Heeft u medegewerkt tot het ma
ken van die bepaling
„Integendeel heb ik mij er zoo
krachtig mogelijk legen verzet. Op do
vergadering was ik niet. Maar aan
iedereen die mij schreef of mondeling
iets vrceg. heb ik gezegd, dat ik hc-t
niet moreel vond, om mijn werklie
den, die mij, niettegenstaande alle
pressie, die op hen is uitgeoefend,
trouw vsaren gebleven, een dergelijke
vernederende voorwaarde te stellen.
Nooit heb ik hen willen dwingen urn
iets te doen wat in hun oogc-n een
verachtelijk werk is. Ik zou het hoogst
immoreel hebben gevonden, wanneer
ik hen nu tot zooiets had willen nood
zaken en zoo een strijd forceeren, «iie
tot dusver bij mij word vermeden."
„En", vrceg het „Hbld." verder,
..verzet u zich nog op ©enig© wijze te
gen Iret genomen besluit?"
„Natuurlijk Met hei oog op iniju
gezöiidheni bad ik mij reeds voorge
nomen naar het buitenland te gaan.
Maar nu blijf ik ik blijf totdat ik
volkomen gerehabiliteerd ben. Een
hoogstaand persoon of commissie van
personen mag en moet oordeelen, of
ik als patroon en organisatieman an
ders had kunnen of moeten handelen,
dan waartoe de menschelijk© morali
teit, die toch ook in dagen van strijd
dient hoog te worden gehouden, mij
verplichtte."
waard is. Het is geschat op tweedui
zend daalders; indien ge mij nu con
tant vijfhonderd daalders betaalt, is 't
uw eigendom en zal ik 't huis op uw
naam laten overschrijven. Maar daar
tegenover vorder ik dan van u ook ecu
schriftelijke verklaring, dat de maat
schappij van alle verdere vervolging
van mijn zoon afziet en de aanklacht
intrekt.
De directeur overstelpt door de aan
biedingen en vorderingen van vrouw
Holmson, bleef haar geruime» tijd
met verbaasde oogen aanstaren, zon
der een enkel woord te zeggen.
De directie der maatschappij had
alle verdere vervolgingen al geruime»
tijd uit 't hoofd gezet, omdat ze zeer
goed inzag, dat het niet veel baten
zou. daar eik degelijk bewijs ontbrak.
TWas mogelijk, dat Johannes haar
iets ontvreemd had en dit was niet
onwaarschijnlijk, maar de wettige be
wijzen ontbraken, zoodat als van zel
ve elke aanklacht vau nul en geener
waarde was; dit begreep de directie
bij"nader inzien maar al te goed.
Nu de gelegenheid zoo schoon was,
ruim schadeloos te worden gesteld
voor 'n vermoedelijke ontvreemding,
was 't dwaas zulks van dc hand te
wijzen. De vrouw is door een kolos
sale erfenis zeer rijk geworden, dus
waarom zou men dan daarvan niet
profiteeren. Eindelijk nadat de direc
teur nog eenige oogenblikken had na
gedacht, antwoordde hij:
