NIEUWS=
en ADVERTENTIEBLAD.
Instantanées.
3Ce Jaargang No. 9101
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. donderdag ?o febrtjafi is-3 a
Tot ds plaatsing van advertentien en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buïtenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Teleplioon interc. 6229.
ABONNEMENTEN
PER DRiE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland „1.65
Afzonderlijke nummers0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Louretis Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1 -5 regels ƒ1.elke regel ineer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
VRIJDAG 21 FEBRUARI.
Schouwburg: Schakels, 8 uur.
l>e Kroon: Openbar© vergadeirire
V. E. O., 8 uur.
Biosc. Theater, Gr. Markt. Voor
stellingen.
A pol lo-Theater: Bioscoop voorstel
lingen.
O verveen: Bloemententoonstelling.
Stadsnieuws
Brood on Koifie.
Ieder lezer van ons blad kent de
korte berichtjes, die we nu weer
sinds geruiineu tijd geven onder 't
hoofd „Brood- on koffie-uitdeeling",
en waarin verteld wordt, dat zóóveel
volwassenen en zóóveel kinderen de
uitdeeling bezochten. Maar hoeveten
kennen die uitdeeliugen-zelf en heb
ben 't van nabij aanschouwd, welk
een goed werk hier gedaan wordt
door liet comité uit de afd. Haarlem
van de vereeniging „de Ned. Christe
lijke Geheelonthoudersbond"
't Comité heeft voor dat werk na
tuurlijk geld noodig. En dat is niet
meer in voldoende mate aanwezig
Zeven weken al achtereen hebben
do uitdeelingen nu dagelijks plaatsge
had. en de financiën zijn gekrompen..,
liet comité vraagt om financiëele
hulp, en we willen het gaaruc steunen
in dat verzoek.
Daarom gingen we vanmorgen in
do vroegte eens even de uitdeeling bij
wonen.
Fel-koud was 't op straal, om 'n
tour of zeven, toen we in de Ridder
straat kwamen en voor nr. 21 een
troepje kinderen vonden, opeenge
drongen wachtend tot de deur zou
opengaan om hen binnen te laten.
Daar was de bedeeling Twee poli
tiemannen, heen-en-weer Stappend om
zich wat te warmen, voor de deur. En
de kleuters, meisjes en jongens, ril
lend in hun dunne kleertjes, keken
ons afgunstig na. dat we d'r al In
mochtenZij niet 1 Want de eerste
groep was al binnen, deze kinderen
waren er te laat voor en moesten op
de tweede wachten.
We slapten binnen, door de klap
deur. stonden toen in 't langwerpige
zaaltje, waaruit behaaglijke warmte
ons tegemoetkwam.En mét dat de deur
ging, kwam er '11 luider gemompel in
't gezelschap daarbinnen, en 'n hon
derd jonge gezichtjes wendden zicli
naar ons toe, verbaasd. Wat dié
kwam doen
Ze zaten aan twee lange houten ta
fels geschaard, de kinderen der ur
men. Der a rins ten, mogen we wel
zeggen. Het was gisteren immers nog
door een der bestuursleden gezegd
als u nu gaat, vindt u alleen de arm
ste kinderen. Want och met die
kou is de opkomst altijd wat minder
groot.
Alléén de armsten 1 Een matige
opkomst 1
Ik zag er hier honderd ruim en
dat was pas de eerste van de dris
groepen, die voor half negen hun
beurt zouden krijgen
't Was armoede hier I Wc herinner
den ons de tochten door de achter
buurten. met den commandant van t
Leger des Iieils, op huisbezoek voor
de horstmanden. En 't was even, als
zagen we ze weer. die kleine kamer
tjes daar in de achterstraatjes, waar
de vader die werkloos was, de moe
der die tobde om rond te komen, ver
telden san hun leed, terwijl de kin
deren stil luisterden en keken mei
Sets van vroeg-wijs begrijpen in hun
OOgen.
Sier keken ze opgewekt, de mees-
ten En er was een geroezemoes van
half luid gebabbel, onder 't eten en
drinken door. Ieder had 'n groote
kop koffie en een halfponds brood ge
kregen. En gretig hapten ze in de dro
ge homo brood, er stukken afbrokke
lend Héél kleintjes waren er bij. van
'n inar of vijf. zes. meestal onder ge
leide van 't oudere broertje of zusje,
dat bedrijvig hielp, 't brood brokkelde,
en de kleine maande uin slil te zitten,
rustig tc zijn. Want zoo af en toe. als
't wat al te roezig werd in 't zaaltje,
klonk de stem van een der dames of
hceiou van t comité, met 'n vrien
delijk vermauinkje: 't Is nog lang
niet rustig genoeg, hoor. halm, jon
gens I
Maar héclemaal stilzitten en heele-
iraal stil zijn, dat konden ze niet.
Dai hoefde ook niet. Ze mochten wel
eens gemeten zooals ze wilden, van
de warmte en van 't subere maar voe
dende maal. De meesten zagen er
nog rood verkleumd uit. pas uit de
kou gekomen. Sommige jongens die
't best n de kleeren zaten, hadden 'n
dun versleten overjasje aan. Maar
zoovele» waren alleen in hun oud-1
aftandsch pakjeen sommigen
droegen 'n grijskatoenen blouse, met
den hals bloot en open voor den scher
pen, koudeu Noordoostenwind daar-;
buiten.
De leden van '1 comité waren druk
in de weer. Sommigen al sinds vijf
uur.Want om dien tijd wordt al be
gonnen met de koffie klaar te ma
ken, en andere voorbereidingen te
doen om de kleine gasten te ontvan
gen.
De eerste drie groepen, die iederen
morgén komen, omvatten de school
kinderen de vierde de volwassenen.
Alleen voor de laatsten is het ver
plicht. 'n kaart mee te nemen, die
hun na aanvraag is uitgereikt. Die
maatregel is genomen, omdat bleek
dal onderzocht moest worden of wel
allen, die zicii aanmeldden, 't noodig
hadden. Er kwamen misbruiken óók
voor. Wc hebben hier mannen ge
had zei een der comitéleden van
die baliekluivers, die 'n stuk brood
kwamen halen om er jenever mee tc
kunnen betalen. Dal moesten we voor
komen cu nu, met het kaartenstcl-
sel, gaat het goed. 't Is ook wel voor-,
gekomen, dat min der-behoeftige ou
ders liuii kinderen hierheen stuur-;
denWc hebben 't wei gehad met
mcnschen, die een flink weekloon had
den. Nu, dat gaal niet. Maar wal u
hier ziet, zijn wel dc allerarmsten
enfin, dat behoef ik u wel niet tc
zeggen
Groep I moest vertrekken, 't Brooil-
en koffiemaal was ten eind. Heeft
nu iemand nog wat overgehouden
vroeg een commissielid, aan 't hoofd
van de tafels staand. Een kleintje had
nog 'n stukje over. Kom, dat kun-
je nog wel opeten IDe kleine
vent, die guitig uitkeek onder z'n
scheefhangende wollen muts, vond 't
eigenlijk óók.
Daarna ging 't commissclid voor in
een kort dankgebed. Petten en mutsen
gingen af, even werd 't héelemaal stil
aan de tafels en klonk alleen-die eenc
stem. Langs de tafel-randen twee'rijen
gevouwen handjesMaar dadelijk
daarna kwam t sein van opstaan-eu-
vertrekken. Toen 'n nieuwe rumoerig
heid, geklos van klompjes op den
houten vloer en door den achter
uitgang in de Nieuwe Kruisstraat
vertrokken de kinderen in "n lange
rij, weer naar buiten in den killen
.vrieswind maar tenminste zonder
honger I
Vijf minuten later ging de deur in
de Ridderstraat operi, rumoerden
weer 'n honderd kleine, sjofel-gcklee-
de kinderen der armoede in 't zaal
tjekwam er weer de stille, toen ge-
heden moest worden. De dames deel
den brood rond, daarna de koffie. En
gretig vielen ze er op aan.
Even kelten we er nog naar. wilden
juist weggaan, toen we 'n klein kerel
tje zagen, 'n oolijke vent, met 'n jo
lig rood gezicht, 'n ondeugende schit
tering in z'n oogen. Was die er zoo
even ook al niet, bij de eerste groep
I-lij smulde aan z'n droge brood met
'n eetlust of liij net begon maar dat
was niet zoo, want verlegen, 'u beetje
schuldbewust, keek hij 'n anderen
kant uil toen-ie de aandacht op zich
gevestigd zag
Hij was dr met de tweede groep
opnieuw ingeslopen, had z'n honger
nog niet gestild.
Komen ze wel eens tweemaal
binnen V vroegen we een commissie
lid. Och ja, maar dikwijls merken
we liet. en dan krijgen ze straf, mo
gen in 'n week niet weerom komen,
't is wel zwaar, maar u begrijpt
't Was juist. Maar de kleine baas,
die eventjes angstig gekeken had, dat
ze daar samen praatten, was gerust
gesteld toen-ie ons zag lachen, 't Ging
dus niet over hem
Eu hij hapte weer gretig in z'n
brood, stilde z'n jongens-honger en
bleef ditmaal ongestraft voor 't onge
oorloofde feit
Nogmaals we wekken op tot
steun. Er is hier veel noodig, veel
goeds te doen 1
Penningmeester van het comité is
mr. J. C. L. Vlaanderen, op den Scho-
tersngel.
ROBERT P.
BELGISCHE KINDEREN.
Door een Comité, gevormd ter gele
genheid van de te proclameeren sla-
king op li April a.s. in Beigiè, ter
verkrijging van het Alg. Kiesrecht,
wordt een oproep gedaan aan ver
schillende leden van de S. D. A. P. en
vakbeweging, om zich vóór 23 Febr.
aan te melden voor de verpleging van
cén of meer kinderen, die aan naar
Nederland worden gezonden. zoo
lang de staking duurt.
_Arbeidsongeval.
Woensdagmorgen had de rotatie
drukker Krieger, werkzaam bij da
firma Joh. Enschedé en Zonen, liet
ongeluk met zijn hand tusschen de
rotatiepers te geraken en door het
mes in die machine getroffen te wor
den. Nogal ernstig gewond heeft hij
zich onder geneeskundige behande
ling gesteld.
Vraaggesprek van tien dag.
OVER DE EXAMEN-VRIJSTEL
LINGEN.
Gisterenmiddag heb 'k een onder
houd gehad met den heer W. F. Tie-1
meijer in zijn woning in de Wouwer-
manstraat te Amsterdam.
De heer Ticmeijer, die secretaris ls
van de Vereeniging lot vereenvoudi
ging van het onderwijs, is de spre
ker, die Vrijdagavond de kwestie van
dc afschaffing van de vrijstelling van
het toelatings-examcn voor de IIoo-
gere Burgerscholen behandelen zal.
In de werkkamer van den heer-Tic
meijer trof 'k bekend gezelschap, want
er lag een stapeltje nummers onzer
courant, waarin deze zaak behandeld
is.
Het lag niet zoozeer in de bedoeling,
om een breedvoerig vraaggesprek te
voeren, daar dit de rede van den heer
Tiemcijer uitputten zou, als wel, om
een gelegenheid te hebben den spre
ker van Vrijdagavond en zijn denk
beelden te Haarlem te kunnen in-
troduceeren en nog eens de aandacht
te vestigen op deze belangrijke ver
gadering.
De heer Tiemeijer was wel bereid,
om vooruit het een-en-ander omtrent
de kwestie te zeggen
Op welk sianupunt plaatst u zich
ten opzichte van dit vraagstuk'?
Om die vraag te beantwoorden,
zou ik willen zeggen, dat liet -Mid-,
delbaar onderwijs een geheel andere
rienting is uitgegaan, uun ute wc,i-..
men aanvankelijk bedoelde. In Mei
vieren we wel liet óU-jurig beslaan on
zer Iloogere Burgerscnolen, maar liet
zijn niet de instellingen meer, dio
Ihurbecke wilde.
In hoeverre is dit onderwijs dan
veranderd
Men heeft aanvankelijk bedoeld
om van de Iloogere Burger Scholen
instellingen te maken, die aigeiueene
ontwikkeling zouden geven, maar nu
zijn het opleidingsinstituten gewor
den.
Nu heeft men weer een regeling ge
mankt, waardoor de B. Scholen
aansluiten nan d Militaire Academie
tc Breda en het Instituut voor Marine
te Willemsoord. Daardoor nemen de
opleidingsscholen voor deze inrichtin
gen af en de H. B. S. krijgt het,mono
polie, waardoor de ouders gedwongen
worden hun kinderen er naar toe te
zenden.
Hoe legt u het verband tusschen
deze verandering van den aard dei-
scholen en de kwestie van het toela
tingsexamen
Dat verhand is dit Thorbecko
wilde voor de Rijks H. B. Scholen geen
toelatingsexamen, om te maken, dat
iedereen van deze scholen gebruik zou
kunnen maken althans hij wilde geen
examen, dat een adspirant-leerling
zou kunnen afwijzen. Op die manier
zouden zij eerst goed dienstbaar kun
nen worden gemaakt aan haar doel
de algemeene ontwikkeling van ons
volk. Op de Rijks H. B. S. Ie Gronin
gen weiden door dezen maatregel in
acht jaren tijds G2 leerlingen tegen
hel advies der leeraren toegelaten,
waarvan in het cursusjaar 18711872
alleen 20.
Hoe staat 't thans met de exa
mens
Op alle Rijks H. B. Scholen wor
den de leerlingen zonder examen toe
gelaten op een verklaring van het
hoofd der sehooL
En op de Gemeente H. B. Scholen?
Op de in e e s t e is ook „hel brief
je" van het hoofd voldoende.
En hier in Amsterdam
Daar kunnen de hoofden vrijstel
ling geven voor de vier drie-jarige H.
B, Scholen, waarvan één met. Handels
school. En hier voldoet het zoo goed,
dat men geen verandering zou willen.
De Schoolcommissie heeft het vorig
jaar ook geadviseerd om de bevoegd
heid tot vrijstelling te verleenen voor
de 5-jarige H. li. scholen, maar dut is
er toen niet doorgekomen.
Waaraan schrijft u het toe, dat t©
Haarlem de proef mislukt is
In de »erste plaats, dat de Haar-
lemsche hoofden te weinig vrijstellin
gen gaven. Volgens 't Gemeentever
slag over 1911 zijn m dit jaar van de 69
toegelatenen er maar 22 met een i ij-
stelling gekomen. Dat aantal vrijstel
lingen moest veel hooger zijn.
Hoe is 't bior te Amsterdam
Aan mijn H. U. S. (die van. den
heer Kollc-w ijii) komen or 75 pCt. zon
der toelatingsexamen. Maar wanneer
men zoo scrupuleus is, als te Haar
lem, werkt het stelsel van vrijstellin
gen nog slechter dan het examen
systeem.
Ik vertelde den heer Tiemeyer van
de bezwaren, die de Haorlemsche on
derwijsmannen hebben, o. a., dat zij
niet kunnen uitmaken of een leerling
der lagere school geschikt is voor bet
middelbaar onderwijs.
Dat kunnen de hoofden der lage
re scholen ook «iet. zeide de heer
Tiemeyer, omdat zij de praclijk
daarvan niet hebben meegemaakt.
Maar hier zit 'm juist in de tweede
plaats de fout. Als ik wel ben inge
licht, is er te Haarlem een formulier
vastgesteld door B. en W., en daarin
moeten de hoofden verklaren, dat de
kinderen met vrucht hot middelbaar
oudtf .vijs zullen k /uien volgen.
Js üat dan te Amsterdam anders?
Hier hoeft men t zóó ingericht
wanneer de leerlingen aangegeven
worden voor de H. B. S-. informeert
men, op welke school zij gaau. Dan
wordt aan de hoofden gevraagd, om
overlegging van de rapporten der leer
lingen en van hun advies omtrent
hen. Dit advies is niet aan een vaste
formule gebonden, zuodat hel hoofd
de mede.leelingen kan doen, die hij
vvenschclijk acht. Op een bepaalden
dag komen nu alle leerlingen, die
zich voor de H. B. S. 1 lebben opgege
ven, in het gebouw der H. B. S., en
op dat moment deelt de directeur mee,
wie hij op grond van de rapporten en
het advies vrijstelling geeft van het
examen. Wie geen vrijstelling krijgt,
begint dan dadelijk aan zijn examen
werk.
De leerlingen weten dus niet voor
uit, of zij examen moeten deen?
Neen! Dat voorkomt juist, wat
men u als bezwaar noemde, dat de
kinderen, die geen vrijstelling krij
gen met meer angst het examen te
gemoet zien.
Merkt men bij het onderwijs op
de I-I. B. Scholen verschil tusschen
do leerlingen, die er inet een vrijs'el-
ling gekomen zijn en die examen ge
daan hebben?
Neon! Tusschen hén is geen ver
schil merkbaar. Ook 'bij het examen
kuxjnen we ons vergissen en <lit blijft
wel eens. Maar we hebben 'nier in
Amsterdam een goeden maatregel,
die de gevolgen van vergissingen bij
de toelating wegneemt. Geen leerling
mag langer dan twee jaar in een
klasse zitten; maar er is nog meer,
Wanneer een leerling een half ar
in een klasse heelt gezeten en t blijkt,
dat hij niet mee kan, mogen B. eui
W. hem van de school verwijderen.
Gebeurt dat vaak?
't Getal van de leerlingen, die
verwijderd worden, is niet zoo 'heel
groot, maar bet komt toch elk jaar
voor, dat zij van school worden ge
stuurd.
Na het eerste rapport krijgen de
ouders van B. en W. een waarschu
wing. Is het na 't tweede rapport nog
niet beter, dan verzoeken B. en W.
aan de ouders de leerlingen vau
süi.ool te r.emen.
Wanneer ik eindelijk mijn oordcol
samenvat, z.ei de heer Tiemeyer, dan
is nTn slotsom deze: Het examen .3
geen betere waarborg voor het met
vrucht volgen van het onderwijs op
de H. B. S., dan het „bricije" uer
hoofden.
Ten slotte vestigde de'heer Tiemeyer
er de aandacht op, dat 1e Schiedam
een toelatingsexamen voor de II. B.
S. bestaat, dat feitelijk een eindexa
men der lagere school is.
Daar nemen de on derw ijzers het
examen af ia het bijzijn van dc leer
aren.
Deze regeling voldoet gedurende
tien jaien zeer goed.
Uit de Rechtszaal
Vrouwelijke deskundige.
De Rec.itbaiuk veroordeelde lieden
vrouw Boddeus—Mulder tot één jaar
gevangenisstraf. De eisch was drie
jaren.
De veroordeelde betuigde 'haar on
schuld en wilde onmiddellijk in hoo
ger beroep gaan.
De President: Daar heb Je nog veer
tien dagen tijd mee.
Hierop werd zij naar het Huis van
Bewaring teruggebracht.
Eedsweigeraar ontslagen van
rLCütsvcrvoIfjir.g.
De Rechtbank reeft vanmorgen be
slist. cat volgens haar opvatting.
iemand, die riet behoort tot een
kerkgenootschap met gedwongen kan
worden den eed af te tegg -n
Zooals men zich herinnert, stond
de vorige week teecht Laurens W'ieg-
mink, een timmerman uit Zua::d:im,
dfe voor het Zaandamsche kan
tongerecht geweigerd had den eed af
te leggen, op grend, dr.t hij niet tot
een kerkgenootschap be. oo de. D.t
laatste nam de Rechtbank nan, daar
het tegengestelde niet gebleken was.
Op grond van de geschiedenis en
do jurisprudentie der wetsbepaling,
overwoog de Rechtbank, dat de term
„godsdienstige gezindheid"' bedoelt
kerkgenoofsc ap, zoodat alleen in de
wet is aangegeven, hce iemand, die
wel tot een kerkgenootschap behoort,
den eed moet afleggen, maar niet
bepaalt, hoe iemand dat doen moet,
d'.e niet tot een kerkgenootschap be
hoort. Op dezen grond ae. tte het
vonnis den bekl. niet strafbaar en
sprak hem overeenkomstig den eisch
van den Ambtenaar van het Open
baar Ministerie. Mr. Iloyer, vrij van
alle rechtsvervolging.
Kiekjes uit ds Rechtszaal.
Dieniet hoorenwilmoet
voelen!
Wie is de ideale man die met vreug
de belastir.gpapieien begroet? Hij is
waard, dat men tem huid.gl! Maar
't zal wol t.oodig zijn, dat bij het zoe
ken een lantaarntje gebruikt woidt...
In 't perceel Ostadesiraat zooveel
behoeft men niet te zoeken. Daar
woont namelijk esn verstokte haler
van het belasting betalen.
Deze man weigerde zelfs 't beschrij-
viugsbiljet voor de rijksbelastingen in
te vullen. Zelfs stoorde hij zich niet
aan eeuige waarschuwingenen aan
maningen.
De rijxsschatkistmeester denkt in
zoo'n geval: die niet hoo.e>n wil moet
voelen 1
De Ostadestraat-bovvoner werd, we
gens 't niet op lijd inleveren van het
beschrijvingebiiljet, vo'- de rechtbank
gedaagd. Hij was niet verschenen.
Namens de „administratie' eischte
de rijksadvocaat 10 gulden boete.
Het Ope: baar Ministerie sloot zich
bij diien eisch aan.
Dc Ostadestraler moet nu z'n belas
ting betalen plus die 10 gulden boete.
Nu zal hij wel spijt 'hebben van z'n
weigering...
Laat Inet voorgevallene voor ande
ren een les zijn, om beter hun ver
plichtingen tegenover de schatkist na
te komen. Een schip op strand is im
mers ©en baken in zee.
Voor 't hondje moet belas
ting betaald worden.
Een Haarlemmer lipd een aardig,
klein hondje. Een lief beest, waarvan
hij veel hield. Maar toch niet zóó
veel, dat 'hij er toe kon komen, om
voor 't viervoetertje belasting te be
talen.
De agent speciaal belast met t
opzoeken van honden die niet inge
schreven zijn in de boeken van den
gemeente-ontvanger maakte pro-
cesveibaal op.
Het Op;-: tuur Ministerie ei se'" le nu
tegen den bezitter van he' hondje een
geldboete, precies t p e m a a 1 zoo
veel als de belasting bedragen zou
hebben.
Voor den 'hondjeshoud-r dus een du
re les.
't Is alleen voor den gemeenteont
vanger jatnmer, dal hij van die boete
geen cent krijgt
Een spel van den huise-
1 ij k e n haard.
Maar geen vroolijk spel, zooals Scha
kels van Heyennans.
Een jongeman, uit lip, is indertijd
bij verstek veroordeeld lot een maand
gevangenisstraf, omdat iiij z'n stiefva
der mishandeld heeft.
Tegen dit vünnis kwam liij nu in
verzet.
PresidentWaarom neem je geen
genoegen met die straf
Beklaagdei ls zoo veel... 't Is nu
weer in orde met m'n stiefvader.
President't Is anders nog al erg ge
weest.
Beklaagde Och, Ln ieder huisgezin
heeft men wel eens iels, vooral als er
in één huis hinderen van twee huisge
zinnen zijn. Ik hen alleen een kind uit
't eerste huwelijk mijner moeder.
In deze zaak waren geen getuigen
gedagvaard. Dc rechters stelden blijk
baar op prijs iels meer van dit spel van
den hniselbken haard te hooren. Daar
om werd de verdere behandeling ver
daagd tot Donderdag a. s., opdat dan
enkele getuigen gehoord kunnen wor
den.
Boefjes.
Nu werd een zaakje met gesloten
deuren behandeld. In liet beklaagden
bankje kwamen twee jochies van hoog
stens 12 of 13 ja ai te staan.
Die kwamen al vroeg met de rech
ters in aanraking I
Een ingewikkelde inbre»
kersgeschiedenis.
Nu kwam voor de rechters te staan
een 27-jarige jongeman, die pas 1 1/2
jaar de gevangenis van binnen beke
ken heeft. Hij werd beschuldigd een
inbraak gepleegd te hebben.
In den nacht van 2 November is een
ongenoods gast op het kantoor van de
N. V. Gebroeders Schornagel aan het
Zuider Buiten Spaarne gekomen. Hij
is eerst over een hek geklommen,
daarna heeft hij een ruit verbrijzeld,
om in 't kantoor binnen te kunnen
dringen 't luilekkerland voor den
Inbreker
"s Morgens vermiste de directeur,
de heer Van Deutckom, uit eenïce
opengebroken lessenaars, drie rijks
daalders en enkele zegels.
Een maand «n de inbraak kwam de
heer Van D. tot de ontdekking, da thïj
ook een zilveren penhouder met gou
den pen miste.
De recherche vond uit, dat de 27-ta-
rige los werkman, die nu in het be
klaagdenbankje stond, een zilveren
penhouder met gevden pen aan oen
herbergier verkocht heeft.
De heer Van D. herkende dien pen
houder als zijn eigendom. Dit was voor
den 27-jarige de aanleiding, dat hij
van die inbraak aan 't Spaarne ver
dacht werd.
't Openbaar Ministerie kon lieklaag-
de niet den diefstal van 't geld en de
zegels ten laste leggen, want daarvoor
ontbrak elke aanwijzing. Daarom ge
waagde de dagvaarding alleen van
den dièfstal van den penhouder.
President Hebt ge die inbraak ge
pleegd
Beklaagde Geen denken aan
President F,n dan die oenVnmier
Beklaagde Die- had ik al in October,
dus v o o r d e i n b r a n k. 't was bo
vendien een ai-dere penhouder.
De heer Van D. als getuige gehoord,
kon niet verklaren, dot de penhouder
bijde inbraak gestolen was. hoe
wel dit hem wel zeer waarschijnlijk
leek.
De verdediger Mr. Willekes Macdo-
nald 1 Is dus mogelijk, dat de pen
houder al in October niet meer in 't
kantoor aanwezig was.
De heer Van Dcutekom Ja, dat kan
ik niet ontkennen.
Do herbergier S., die dei: penhou
der van den beklaagde gekocht heeft,
kon niet verklaren wanneer hij den
penhouder gekocht had, eind October
of begin November. Eerst had geluise
gedacht, dat 't October was, rnaar de
onderzoek in oen der politie hebben hem
aan 't twijfelen gebracht.
De vrouw van den herbergier meen
de. dat dc koop in November gesloten
was.
De chef der recherche, de inspecteur
Van der Beek. verklaarde, dat de heer
v. D. hem veiklaard had. dat hij den
penhouder nog den dag voor de
i n b r a a k op 't kantoor gezien heelt.
President De heer Van L>. zegt hier,
dal 't wei mogelijk is, dat de penhou
der al eerder weggeraakt is. Kort
voor de inbraak heeft h ij
den penhouder nog gezien.
De heer Van Deutekoni, nog eens
gehoord, hield vol, dat hij zich den
dag der vermissing niet kan herinne
ren. llij gebruikte den penhouder heel
zelden.
De heer Van der Beek U noemde
me nog hel uur en zei 'savonds
om 8 uur réér de inbraak tieb
ik den penhouuer nog gezien.
De hear Van "Deutckom Ik moet
me teen vergist hebben, want ik weet
den dag der vermissing nteL
Het O. M. diepte uit tic stukken op,
dat de botkhouo&r van den lieer Van
Deutekom ook aan den inspecteur ge
zegd beeft, dat hij den penhouder
den dag voor de inbraak op
het kantoer gezien heeft.
De boekhouder, <le heer Van Leeu
wen, werd per telefoon oniboden, om
nog als geinige gehoord te worden.
De lieer Van Leeuwen verklaarde
nu als getuige, üat hij den penhouder
misschien eenige maanden
vóór de inbraak nog op 't kan
toor gezien heeft.
Het Openbaar Ministerie wees er
op, dat (leze geheele stral-procedure
draait om t potloodje, t Hangt nu
a l ies af van de waarde, die ue recht
bank aan zoo n aanwijzing toekent.
Vaststaat, dat de penhouder aan den
heer Van Deutekom is ontstolen.
Vaststaat ook, dat de pennouder door
beklaagde verkocht is. Vaststaat even
eens, dat beklaagde voor den verkoop
van den penhouuer een monogram eu
ecu steentje heeft verwijderd. Het O.
M. meende dus, dat bewezen is. dat
beklaagde den penhouder gestolen
heeft, zoodat hij dus de dader van de
geheele inbraak is.
Beklaagde is een gevaarlijke «lief.
In het najaar van 1912 zijn hier veel
inbrnakjes gepleegd. Maar nu be
klaagde voor deze inbraak opgepikt
was, zijn de inbrakeir ook opgehou
den. Een ernstige straf noodig oor-
deelende. eischte het O. M. een gevun
genisstraf van twee jaar.
De verdediger, Mr. Willekes Macdo-
nald, achtte het bewijs niet geleverd.
