ÜMU'S lull
GOUDEN VISIOENEN.
TWEEDE BLAD
Woensdag 18 Jonl 1913
OM ONS HEEN
No. 1729
Frans Bal8'MQseura.
'Misschien is het niet de ware tijd
om nog een woord te zeggen over ms
nieuwe Museum. Misschien ook kon
er geen heter tijd gekozen worden,
idan nu tusschen de woelige verkie
zingsdagen in. Want terwijl do ver
kiezingsstrijd de hartstochten in be
weging brengt is er geen kalmer en
rustiger omgeving denkbaar, dan dit
nieuwe huis van onze gemeentelijke
schilderijen. Dat begint al bij de deur,
die geen bel heeft. Een l>el nu kan
luider of minder luid wezen, ze heeft
altijd iets gebiedends, iets vinnigs,
iets van: ::ik sta op de stoep en maak
nu maar eens gauw open". De klop
per op onze Museunideur is van
gansch ander gehalte, deftiger, beza
digder, gemoedelijker. Zij doet ons
"denken aan boeken, dio we gelezen
hebben, lang geleden, waarin ver
moeide reizigers den klopper laten
vallen op de eene of andere woning
die zij met moeite bereikten cd waarin
ze gastvrij werden opgenomen.
Dan komt het doorkijkje in den
tuin. Die tuin met zijn ap- en depen
denties is het toonbeeld van rust. Op
niets lijkt hij beter dan op een hofje,
inet zijn ourerwetschen zonnewijzer
en de pomp van vroeger jaren. Het
eenige wat we er missen is de poes,
die zich lui rekt in den warmen zon
neschijn. En öm dezen hof van rust
liggen de kleine intieme vertrekken,
waarin de schilderijen zijn opgehan
gen. Ik wil niet zeggen, dat ze niet
anders zoudc-n kunnen hangen ze
ker een andere groepeerfng een an
dere verdeeling is mogelijk en de di
recteur zelf. da heer Gratama, geeft
dat gaarne toe. Ilij wil mettertijd ook
wel eens aan 't veranderen en ver
schikken, want toen de verzameling
overgebracht werd is de tijd voor pas
sen en meten wel heel kort geweest,
goedberekend weinig meer dan een
week.
De vreedzame stemming, waarin
een mensch een schilderijenmuseura
moet zien, wordt al te weog gebracht
door de apotheek, die immers een
voorzichtig wegend en wel overwogen
"vak mag worden genoemd. Voornaam
en rustig is de indruk van den bezoe
ker in de eerste kabinetten. Het groo-
to voordeel van dit gebouw ligt hier
in, dat het den toeschouwer niet een
massa voorstellingen tegelijk op het
lijf werpt in groole zalen, maar de
stukken vertoont in kloine vertrekken,
zoodat het eene het andere niet be
lemmert of overschaduwt. Het is tel
kens, behalve dan in de grootere zaal
met bovenlicht, of men in een ruime
particuliere kamer koimt, waar eenige
schilderijen hangen. De groote in
spanning, in andere musea van den
bezoekc-r gevergd en die hem doet
klagen, dat hij hoofdpijn krijgt In
deze uitstallingen,- is hier overbodig.
Dit museum is geen pakhuis en het
lijkt er ook niet op. Een mooi huis is
het, met een mooien inhoud. Mis
schien zou er wat meer gelegenheid
tot zitten kinnen zijn, want het is
juist niet de jeugd, die het drukst
naar een museum loopt en middelba
re beenen verlangen gauw naar gele
genheid tot buiging. Maar ik vertrouw
wel, dr.t er zitgelegenheid zal komen.
De oude eetzaal van 't Museum is
het verblndingsteeken tusscheu de
vleugels en meteen een prachtige af
wisseling van do oudo kunst. Nog he
den ten dage zijn onze voorouderen
uit de zeventiende eeuw onovertroffen
in het bouwen van een zaal, die aan
deftige rust ook do aantrekking paart
van de gezelligheid. Daarnaast het
scherpe contrast van de kostbare,
maar ietwat bonto weelde, de rijkdom'
van het goud loeren behang en zijn
F u i S i e t o n
Uithet Engelsch
DAVID CHRISTIE MURRAY.
551
Ge komt vanavond laat, mijn
heer Whittaker, zeide Job.
Ja, dat is zoo, mijnheer, ant
woordde William vriendelijk; maar't
is mijne schuld niet lk ben aan de
mij.1: opgeiiouden. Wij hebben steen
kool govonden, mijnheer. Ik heb een
stuk meegebracht. Hij liep den don
keren gang in, en toen hij Sara daar
ontmoette, gaf hij haar stil een kus,
waarna hij uit een der zakken van
zijne overjas een bruin papieren pak
je ie voorschijn haalde. Toen hij
daarmede in ue huiskamer terug
kwam, maakte hij het open en liet
een glimmend stuk steenkool zien,
van ongeveer een pond zwaarte.
Goed soort, mijnheer, zeide hij, het
Job voorhoudende.
Ja, zeide deze, het ziet er goed
Uit.
Wij zullen er iets van maken,
mijnheer, 't Is duizend pond morgen
toebehoorën. En dan eindelijk de ka
binetten van Halsen, waarnaar me
nige vreemdeling, van zijn binnenko
men af, al ongeduldig heeft loopen
vragen„waar zijn dan toch die
Halsen?1', alsof het Museum er hon-
derde rijk was en alsof niet gezorgd
moest worden niot alleen voor eenige
volgorde in de jaartelling, maar ook
van stijging van de qualiteit. Bereid
heide en Verspronck en Cornells Cor-
nelisz. zijn heel verdienstelijk in den
aanvang van de ommewandeling,
maar zouden, kwamen ze na de Hal
sen! niet zoo goed voldoen.
Hier zijn we nog midden in 't land
van de proefnemingen. Of de tint van
de wonden in de Hals-kabinetten iets
donkerder zal worden gemaakt om de
reflex, de terugkaatsing van het licht,
te verminderen, of in verband daar
mee dc kleine stukken, die inderdaad
wel dc aandacht van de Halsen af
leiden, zullen worden weggenomen,
ziedaar dingen, die de directeur ern
stig overweegtaan zijn nauwgezet
heid en artistieken zin kan het
eindresultaat veilig toevertrouwd
worden. Voor de Halsen is het
bovendien niet gunstig, dat zij
van twee zijden, ook uit de brand
gang, worden belicht, maar er zijn
pórtières in de maak, die ook dat
euvel zullen wegnemen. Deze bijzon
derheden moeten langzamerhand wor
den geregeld en ze zullen goed gere
geld worden ooit.
Niet het minst in deze omgeving
valt de aandacht op het gebouw. De
gang naast de Hals-Kabinetten, feite
lijk niets dan een brandgang, is een
monumentaal stuk werk geworden,
dat een genot oplevert ook voor het
oog van den leek. Het gaat niet aan
om die te beschrijven en ook een af
beelding geeft er geen volledig denk
beeld van, omdat het naast den vorm
■ook de kleur is, die dit van bestem
ming zoo nederig deel van het ge
bouw zoo bijzonder aantrekkelijk
maakt.
Zelden is een Raadsbesluit zoo hef
tig gecritiseerd als dat, waarbij de
aankoop van het oude en de stich
ting van het nieuwe gebouw een vol
dongen feit werd.
En nu het klaar is, waar blijft nu
de critieL? Zeker, er is aanmerking
gemaakt op onderdeelen en niets is
volmaakt, maar het geheel is alleen
afgekeurd door één man en die wist
al voordat hij het gezien bad, dat het
leelijk wezen zou. Arme man! Maar
de lof komt van alle kanten. Hans von
Bartels, de bekende Weener schilder,
die meermalen in Nederland was, een
autoriteit van beteelcenis, toonde zich
verrukt, de oud-leden van d© Commis
sie en niet hare minst deskundige le
den Jhr. Six en Dr. Bredius prezen het
nieuwe Museum, evenals de bekende
le Comte van Delft, schilder ©n kunst-
nijvere; tal van anderen spraken hun
lof in particuliere gesprekken uit.
Toch komen d© Haarlemmers nog
niet in grooten getale.
Heel© bladzijden van het boek der
bezoekers is vrij van ook maar één
Haarlemschen naam.
Wie was het, die gezegd heeft, dat
Nederlanders eerst dan naar het
mooie in toun eigen land gaan zien,
wanneer het door een buitenlander is
geprezen?
Welnu, voor lien diene dan de ver
taling van een beschouwing di© ik
aantrof in de Frankfurter Z e i-
tung:
„Alles is zoo ongedwongen natuur
lijk, zoo als van zelf ontstaan en uit
gegroeid zoo één en gezellig en daar
om zoo bijzonder vuur mam. liet is
een levend stuk van eer. wonderbaar
lijk geheel.... Deze gingen met huu
balkplafonds, deze eenvoudige grocto
zalen, met hun wanden van wUachlige
kalk, deze tentoonstel! ingskimers met
tafel en stoelen en eenige schilderijen
aan de wanden dat alles is wel ie
gelukkigst© soort museum, die men
zich voorstellen kan. En li.e uitste
kend komen de meesiers tct hun recht
Men lette eens op die forsche kruisrid
ders van Score!, di© men vroeger hoog
aan den wand nauwelijks zien kon; en
dan de stukken van Cornells Cornelisz
Jan de Bray en Maerteu van Heems
kerk, die er minder gemaniëreerd uit
zien, dan elders; ja zelfs die van Sout-
man, Pot en Iiolsteyn, wier beteeke-
waard, na aftrek van alle onkosten.
Zoo? zeide Job. Wie zegt dat?
Daar schat Morley het op. Zie
eens, Sara. Dat is het eerste vaste
stuk in dc nieuwe mijn. Ik heb het
zelf uitgehouwen, liet hij er, op ge-
dempten toon, op volgen, om het u
te laten zien. Het zal duizend pond
per morgen waard zijn.
Mag ik het behouden? vroeg Sa
ra. Hij knikte, met een gestreelden
glimlach, en zij liep de trap op, om
die zwarte merkwaardigheid in eene
lade van hare eigene latafel te be
waren. Dat William haar zeide dat
het duizend pond waard zou zijn was
haar even aangenaam alsof hij haar
gezegd had dat het duizend pond
waard was. Het geld was voor haar
van geene beteekenis, maar als hel
William voorspoedig ging, was zij
natuurlijk, verheugd
Voor hem was het misschien van
weinig beteekenis dat dit kostbaar
souvenir, dat Sara zoo zegevierend
had weggesloten, uil de steenkolen-
schuur van zijne moeder afkomstig
was. Tot zijne verontschuldiging
mag echter aangevoerd worden dat
hij werkelijk op den bodem van de
nieuwe mijn een stuk had uitgehou
wen van iets, dat den naam van
steenkool verdiende, hoewel hij, toen
hij het thuis vergeleek met do soort,
die hij daar vond, tot het besluit was
gekomen dat do kwaliteit van zijns
nis als schilders men nu eerst volko
men gevoelen kan. En dot alles Is
slechts het voorportaal, d© trede (di©
Vorstufe) tot het waarlijk koninklijke
bezit dat hier in het oude weeshuis te
Haarlem is ondergebracht, de
groot© schuttersstukken von Frans
Hals".,
J, C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Da EaSkanvuikaan.
De Bulgaarsche en Servische legers
die nog altijd op voet van oorlog zijn,
worden onrustig. De soldaten worden
ongeduldig en willen naar huis.
Wat is er tegen om een deel der
troepen naar huis te zenden nu de
Balkantwisten verder ter arbitrage
aan den Tsaar van Rusland zijn
overgelaten
De Bulgaarsche vertegenwoordiger
te Belgrado zal heden aan de Servi
sche regeering het antwoord overhan
digen van de Bulgaarsche regeering
op het demobilisatievoorstel.
In het antwoord wenscht Bulgarije
in beginsel de demobilisatie te aan
vaarden, mits Servië de ontruiming
of een gemengde bezetting van West-
Macedonië goedkeurt.
Men veronderstelt, dat Servië daar
op niet zal ingaan.
Willelm 25 jaar Keizer.
Aan het galadiner in het koninklijke
paleis te Berlijn bracht de koning van
Saksen een toast uit, waarin hij zei
de: „Wij, die met U, M. door heilige
bondsverdragen tot heil van het ge
liefde vaderland met onverbrekelijke
banden verbonden zijn, kunnen mét
gevoelens van dankbaarheid er roem
op dragen, dat het U. M. steeds is ge
lukt onder moeilijke omstandigheden
aan het rijk de vervulling van zijn
toenemende behoeften te verzekeren
en tevens voor de verschillende sta
ten de zelfstandigheid te handhaven,
waaraan zij ter vervulling von hun
eigen taak behoefte hebben.
Zooals wij de ons gewaarborgde
zelfstandigheid als den grondslag
voor den binnenlandschen vrede en
een waarborg voor de welvaart van
het rijk en zijn deelen beschouwen,
houden wij ons ook trouw aar, de
plichten die op ons rusten en biijft
het welzijn van het rijk de leidster
van onze handelingen en besluiten.
Wij zijn alleen hierheen gekomen om
U. M. te verzekeren, dat wij en onze
landen in goede en kwade dagen
trouw aan de zijde van Keizer en rijk
zullen staan."
De koning eindigde met den wensch,
dat het onlangs gevierde familiefeest
een gunstig voorteeken moge zijn en
dat de politiek des vrede®, die de Kei- j
zer zich ten doel stelde, door de zon
des goddelijken zegen beschenen zal
blijven.
De Keizer antwoordde„Ik verheug
mij over deze eerbewijzen, niet alleen
echter voor mijn persoon en zie daar
in een nieuw onderpand voor den ze
gen der ontwikkeling, waaraan wij
een machtig en eendrachtig Duitsch-
land te danken hebben, waar de ge
meenschap in den onverbrekelijken
band van hare leden aan de individu
aliteit van zijn leden geen afbreuk
doet en die ong allen in vleesch en
bloed is overgegaan. De verzekering
van den Duitschen hondstrouw, die
zoo warm klonk uit de welsprekende
woorden van U. M. vindt in mijn hart
krachtigen weerklank. Ik beschouw
ze als een bewijs hoe krachtig bij de
vorsten, regeeringen en stammen van
ons volk de liefde voor onze nationale
eenheid leeft, die wij beschouwen als
ons heil voor de toekomst."
De Keizer eindigde met een „hoch"
op de bondsvorsten en de vertegen
woordigers der Hanze-steden.
De Bondsvorsten boden den Keizer
als huldeblijk een zilveren tafelstuk
aan in den vorm van een schip, met
een adelaar op de zeilen.
Allerlei
't Fransche leger.
Ondanks het verzet der socialisten
besloot de Fransche Kamer met 375
tegen 190 stemmen tot de urgentver-
klaring en met 381 tegen ISO stem
men tot de behandeling van de wets
artikelen betreffende de verlenging
van den militairen dienst.
Vaillant verdedigde het tegenont
werp der geünificeerde socialisten
tot instelling van een nationale mili
tie en afschaffing van het staand le
ger.
Thierry-Cozes zette uiteen, dat naar
zijn meening de verlenging van den
militairen dienst de ondergang van
den landbouw zal beteekenen.
De rapporteur Paté antwoordde:
Wij willen den Franschen grond, dien
de landbouwer met zooveel inspan-
vondst niet zoo goed was als zij wel
had kunnen zijn. I-Iij had dit stuk
dus nedergeiegd en een ander stuk
opgenomen, en, als een aartsleuge
naar, zich zeiven bijna overtuigd dat
hij dit had opgegraven. Voor iemand
van zijn karakter is het vooruitzicht
dat iets duizend pond waard zou
kunnen zijn, door er veel over te
spreken, bijna zoo zeker alsof het
geld reeds verdiend en in de bank
voor hem belegd was.
lk ben in Onderhandeling over
een stuk grond, mijnheer Round, zei
de hij, toen zij alle vier aan de thee
tafel zaten, en ik heb plan daar een
huis op te laten bouwen.
Dit was, evenals de duizend pond
per morgen, sedert eenige maanden
een van zijn lucütkasteeicn geweest,
en als maar eerst die duizend pond
per morgen werkelijkheid waren ge
worden, zou hij het verwezenlijken.
Ilm, zeide Job, zijn thco van zijne
lippen nemende. En waar denkt gij
te bouwen?
Geluk mg voor Whittaker, had hij
reeds besloten waar de plaats zijn
«zou, en kun hij dus zonder aarzelen
antwoorden.
is uie plaats niot nogal open?
vroeg Armstrong.
Ja, aan de oostzijd© is zij wel
wat open, antwoordde William
maar ik ben voornemens er plantsoen
aan te leggen.
ning bebouwt, beschermen. De leger-1
commissie wees lid tegenontwerp van
Vaillant af, welks aanneming, zeide
Paté, Frankrijk van de wereldkaart
zou wegwisschen (toejuichingen uit
het centrum en van verschillende
banken ter linkerzijde).
Het tegenontwerp van Vaillant
werd met 498 tegen 72 stemmen ver
worpen.
De socialist Jaurès ontwikkelde ook
een tegen-ontwerp tegen de voorstel
len op don driejorigen diensttijd, in
hoofdzaak bepalende, dat van October
1914 af de actieve diensttijd 18 maan
den zal zijn, van October 1910 af een
jaar en van October 1918 af zes maan
den met eendaagsche oefeningen per
maand voor jongelieden van 17 tot 21
jaar en oefeningen van hoogstens
twee dagen per drie maanden voor
reservisten, onafhankelijk van den
duur van den geregelden diensttijd.
Uil hel Eng^lscke Lagerhuis.
De tweede lezing van de wet op de
scheiding van kerk en staat in Wales
is aangenomen met 357 stemmen te
gen 258.
In de Ooslenrijksche Kamer.
Bij de opening der Kamer wilde de
president een manifestatie houden tor
eere van den Duitschen Keizer. Hij
moest echter van dit voornemen af
zien wegens de dreigende houding
van de Polen, Tsjechen en Zuid-Sla-
wen, die dreigden met contra-mani
festaties.
De internationale politieke
toestand.
Er is een schrijven aan den minis
ter van buitenlandsche zaken Saso-
nof gepubliceerd waarin de Tsaar
van Rusland verklaart: „De hartelij
ke ontvangst, die mij van de zijde van
den Duitschen keizer en de Bcrlijn-
sche bevolking ten deel is gevallen en
de vriendschappelijke samenkomst
met den koning ven Engeland heb
ben mij te meer genoegen gedaan,
wijl ik ze beschouwen kan als een be
wijs, dat wij over de voornaamste
quaesties der Europeesche politiek
eenstemmig denken, hetgeen een on
derpand is ter verzekering van den
voor alle volken zoo noodigen vrede."
Verder betuigt de Tsaar zijn dank
aan minister Sasonof (die thans on
gesteld is) en spreekt hij vertrouwen
in hem uit.
De Spanjaarden in Marokko.
Uit Tetuan wordt officieel geseind:
Een inlandsche colonne met mitrail
leuses heeft een razzia gehouden ia
het gebied der Beni Macan en Beni
SideL Een groot aantal opstandelin
gen zijn gesneuveld; de colonne leed
geen verliezen.
Gisterenavond trokken te Barcelo
na beioogers door de straten onder
het roepen van„Weg met den oor
log en Marokko', „leve de republiek!
De politie maakte ee:i charge,
waarbij enkele personen wonden op
liepen. 5 mannen zijn in hechtenis ge
nomen.
Binnenland
DE HOOP.
Het hospitaalkerkschip „De Hoop"
ging Dinsdag van Lerwick in zee.
KANALISATIE VAN DE MAAS IN
LIMBURG.
Een wetsontwerp is ingediend tot
verhooging van het IXde hoofdstuk
der Staatsbegrooüng voor het dienst
jaar 1913.
Omtrent den vermoedelijken duur
van het voorgenomen •kanulisatiewerk
van de Maas kan thanB nog niets met
voldoende zekerheid worden medege
deeld, doch om de verdere uitwerking
der plannen met kracht te kunnen
voortzetten is het in de allereerste
plaats noodig over te gaan tot het sa
menstellen van uitgeweid te ontw erpen
voor de electrisch te drijven bewe
gingswerktuigen met toébetoooren ten
behoeve van de bediening van sluizen
en stuwen. Tct het bestrijden der
kosten van die ontwerpen moet het
in het wetsontwerp genoemde bedrag
ad f 50.000 dienen.
liet totale bedrag van de voor de
ontworpen kanalisatie dadelijk uit te
voeren v.erken, over de geheele leng
te der rivier van Visé tot Boxmeer,
zijnde 152 KM., beloopt de som van
ongeveer 37 1/2 millioen gulden.
Alleen voor de gemeenschappelijke
Maas, niet medegerekend het Noder-
landsch grondgebied onder en nabij
Maastricht, een lengte hebbende van
ongeveer 53 K.M., beloopt da begroo-
ting in ronde cijfers: 21 millioen gul
den voor. zooveel betreft de dadelijk
uit to voeren werken; 2 1/2 millioen
llij was het eenige kind van een©
welgestelde moeder, en noch Job,
noch Armstrong had eenige reden om
zijn woorden In twijfel te trekken.
Men moest Of zulk een leugenaar zijn
als hij zelf was, óf ondervinding go-
had hebben van een jonkman, die zoo
vlot kon liegen als William, om hem
niet te gelooven. Hij had er bijzonder
den slag van, de zaken vooruit te
loopen en met we:kelljke zekerheid op
de toekomst te rekenen. Als iemand
hem gezegd had, dut hij lo-ig, zou hij,
zonder te veinzen, zeer verontwaar
digd geweest zijn. Misschien moest hij
in zich zei ven wel bekennen, dat die
gewoonte van de toekomst vooruit te
loopen niet geheel en al bestaanbaar
was met strikte waarheidsliefde,
maar ©en ander had liet recht niet
van di© meenmg te zijn.
Ge hebt het nog met werkelijk ge
kocht vroeg Job.
Dat Juist niet, antwoordde
William, op luchtigcn toon. Maai
de koop is zoo goed ala gesloten.
Laat zien, zeide Job, wie ia
de eigenaar
William brandde zich op dat oogen-
blik aan zijn thee en kon dus niet
dadelijk antwoorden. Toevallig wist
Armstrong den naam, en kwam, zon
der het te weten, den Jonkman te
hulp.
Wat vraagt hij er voor her
nam Job, toen hij den naam van den
gulden voor de later uit te voeren
werken.
Eindelijk is een nieuw kanaal ont
worpen dat de Maas beneden Monk
verbindt met de Waal beneden Nij
megen, dat de voorkeur verdient
gelijk de Minister in don breed e be
toogt boven de verbinding ie Si.
Andries tusschen heide rivieren.
WERKSTAKING GEëINDIGP.
De werkstaking onder de metselaars
te Zaandam is geëindigd. De Iconen
voor de opperlieden werden van 25 op
27 et, die van de metselaars van 30
op 32 ct. gebracht. Geëischt was reep.
29 en 33 cent.
Een arbeidscontract werd aange
gaan voor den tijd van 2 Jaar: tevens
werd bepaald dat het ziekengeld 70
pet. zal bedragen.
BRANDEN.
Gisternamiddag ontstond andermaal
brand in de drogerijen der p L-;a-
toenfabriek van de firma Cohen te
Oldenzaal. Een groote voorraad
grondstoffen verbrandde. Assurantie
dekt de schade.
Waarschijnlijk door onvoorzichtig
heid van kinderen is Maandag brand
ontstaan in een der hooibergen van
den landbouwer IL v. d. Bunte in I.a-
ge Bijssel onder Doornspijk. Al zeer
spoedig sloegen de vlammen over op
de schuren, het huis, enz. Alles brand
de tot den grond af. Het huisraad
werd voor een groot deel gered. Hot
moctot gelukken de in de onmiddel
lijke nabijheid staande boerderij van
j. v. d. Brake te behouden, zoo meldt
de Zw. Ct.
IIET PANAMAKANAAL.
Uit Panama wordt bericht, dat Za
terdag j.l. voor het eerst water in de
Gattin-sluizen van het Panama-ka
naal is gelaten met het doel de sli As-
kleppen te probeeren. De proef viel
bevredigend uit.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Koninkl. besluit is benoemd i
hoogl. in de fac. der geneeskunde aan
de Rijksuniv. te Groningen, om ond.
te geven in d© oogheelkunde-, dr. J.
van der Hoeve, officier van gezond
heid te Utrecht.
Is, met ingang van 1 Sept. benoemd
tot leeraar R. II. B. S. te l'.oerm ..-„l,
J. W. Voneken, thans t.jd.
Zijn benoemd: tot ontv. regiuir. en
dom. te Hilversum, S. Ruist, thans
bék. hypoth., kad. en schecpsbew. te
Middelburg; tot ontv. registr. en dom.
te Tie), W. W Kalis, thans id te Zuid-
hora; tot id. te Zutphen, H E. Wier-
senia, thans id. t© Harlingen; tot id.
te Harderwijk, J. W. Roein, thans id.
te Raalte.
DE VROUWELIJKE KIEZER
TE AMSTERDAM.
Juffrouw MorpurgoFelmans had
ditmaal gec-n oproépfngskaart ontvan
gen en ze heeft Dinsdag haar kiezers-
geluk niet beproefd. Toch is bij de
juffrouw nog heel veel moeite gedaan
om haar naar de stembus te krijgen.
Zelfs kreeg zij bezoek van een drietal
vooraanstaande vrouwen uit de kies-
rechlbeweging, die haar voorstelden
om een betooging te organiseeren
juffrouw Morpurgo, omstuwd door
kiesrechtvrouwen, optrekkend ter
stembus. Maai- de juffrouw bleef lie
ver, zooals ze verleide, rustig in haar
winkel op Rapenburg. Verkiezing en
kiesrecht voor de vrouwen... ze voel
de er niets voor zoo vertelt 't
Hbld.
ELECTR1SCHE VERLICHTING VAN
DE WIJZERPLATEN DER
TORENKLOKKEN TE
AMSTERDAM.
In het algemeen verslag van het on
derzoek der gemeentebegrooting werd
door enkele raadsleden de wensche-
lijkheid bepleit, dc* wijzerplaten van
de torenklokken des nachts te doen
verlichten. In de memorie van beant
woording deelden B. en W. mede, dat
eene goede, ook aestlxotisch bevredi
gende oplossing tot dusver niet was
gevonden, doch dat het voornemen
bestond, binnen korten tijd met de
verlichting van een der wijzerplaten
van den toren der Westerkerk ren
proef te nemen.
Naar aanleiding van dez© toezeg
ging hebben B. en W. eenige firma's
uitgenoodigd, voor de verlichting, bij
wijze van proef, van de noordelijke
wijzerplaat van den Weslerkerkstorcn
eene aanbieding te doen.
Deze bestaat in een metaaldraad
lamp, ter lichtsterkte van 1000 N.K.
met reflector, opgehangen aan eene
beweegbare hijsch-inrichting ongeveer
ter hoogte van het cijfer XII op een
eigenaar gehoord had.
Wij zijn hot nog niet geheel eens
over den prijs, antwoordde Wil
liam. Hij wil een paar honderd pond
meer hebben dan ik beneigd ben hem
te geveu.
't Gesprek kwam op andere onder
werpen, en de jonkman num er deel
aan totdat het theedrinken was afge-
loopen. Toen nam Sara. volgens de
gewoonte van het huisgezin, eigen
handig het theegoed weg. en ging er
mede naar de keuken, om de kopjes
om te wasschen. William sloop haar
achterna, op minnaarswijze, terwijl
de twee ouderen van het gezelschap
hij den haard schoven en een pijp ont
staken.
Hoor den regen en wind eens,
Job, zeide Armstrong, nadut zij een
poos stilzwijgend bij elkander hadden
gezeten. Er is in dat geluid iets
van de zuchten van mcuschelijk©
droefheid. Hoort ge wel
Zij speelden een paar uren schaak,
en intussc-hen zaten William en Sara
in de aangrenzende kamer, llij was
vervuld van zijn verhurende vooruit
zichten, cu met pen, inkt en papier
voor zich, teekende hij oen scheïs vun
zijn denkbeeldig huis. Sara had niet
veel verstand van bouwkunde, cn
hoewel zijn huis, als het gebouwd
werd op de manier zooals hij het toe
kende. met bouwers en al ingestort
zou zijn voordat het dak er op was.
nader (Mj proef) te bepalen nfslond
van de wijzerplaat. Door hot aanbren
gen van een tljdschakelnar wordt het
licht automatisch op den daarvoor
bestemden tijd ontstoken en gedoofd.
De kosten aan de uitvoering van dit
plan verhonden, bedragen ongeveer
fl 1000, terwijl voor stroom bij een
brandduur, gelijk aan die van de
openbar© verlichting, een bedrog van
1270 per jaar en voor gloellichamen,
onderhoud, bediening, onz., von /150
per jaar zal worden gevorderd.
Voor dit bedrag zou dus slechts één
der wijzerplaten van den toren kun-
nen "worden verlicht, zoodot, indien
de proef mocht slagen, voor eene ver
lichting der stadstorens cp ©enigszins
belangrijke schaal, vrij aanzienlijke
bedragen zouden moeten worden toe
gestaan.
EEN DEFECT AAN DE AMSTER-
DAMSCHE WATERLEIDING.
Verschillende bovenhu isbewonor®
hebben gistermiddag vergeefs hunne
waterkranen geopend, om water
tappen. Vooral met het oog op de hitte
was dit zeer onaangenaam.
De directie der waterleiding deelde
aan de ..Tel-'" mede, dat de oorzaak
van dit tijdelijk watergebrek gezocht
moet worden in het springen van een
buis" te Leiduin. Men is nanieljjk te
Leiduin aan het werk, zoodat het
water langs één huis geleid moest
worden, die, mede tengevolge van hot
met de hitte abnormale verbruik,
overbelast werd en onder den te Imo
gen druk zich begaf. Er wordt hard
aan de herstelling gewerkt. Men hoop
te 's avonds het lek hersteld te heb
ben.
Mr. P. RINK.
Don oud-minister Hink i«, naar .het
,.Gr. Dagblad" verneemt, Maandag
avond iets zeer onaangenaams weder
varen. Op den terugweg van Bcdum
naar Groningen sloeg het paard voor
het rijtuig, waarin mi'. Hink en een
koetsier waren gezeten, .eenigszins op
bol, doordat een streng was losge
raakt en de knuppel <1© hielen van
het dier raakte. De koetsier verloor
zijn tegenwoordigheid van geest niet,
sprong uit het rijtuig en slaagde er
in. liet dier aan de teugels uog in bo
el vang te houden.
Het spreekt van zelf. dat Mr. Rink'
nogal geschrokken was. Te voet ging
hij naar Groningen, waar hij laat jij
den nacht aankwam.
ONGELUKKEN.
Nalat 's Gravenhage is gistermU
dag het eeuigst dochtertje van ©en
schipper te water geraakt en verdron
ken. In een onbewaakt ©ogenblik is da
kleine overboord gevallen. Bijna di
rect inges.eide pogingen, om liet kind
tc redden, hadden niet het gewensch-
le res il:aat. Door de politie is gei ui-
men tijd ic- vergeefs naar het lijkje ge
dregd, zoo meldt de „Tel.".
ONTVLUCHTING EN POGING
TOT ONTVLUCHTING.
"t Ilbld. meldt:
Herhaaldelijk komen bij de politie
aangiften in van ontvluchting uit liet
tehuis voor vrouwen en meisjes
Beth-San" op de Nieuwe Mecren-
grticht te Amsterdam. Ook Maandag
avond omstreeks 9 uur is een van de
verpleegde meisjes uit hel gesticht
ontvlucht. Zij heeft zich daartoe up
een plat laten afzakken, ging vervol
gens perceel 91 aan de Nieuwe 11 ee
rengracht binnen en bereikte aldus
de straat. Tot nog toe is de ontvluch
te niet opgespoord.
Een 18-jarig meisje, dot door den
Voogdijraad aan de ouderlijke macht
was onttrokken en in het Tehuis was
geplaatst, heeft Dinsdagmorgen ge
tracht uit het gesticht te onvluchen.
Zij sprong van het dak van het per
ceel waarin het Tehuis is gevestigd
Op een lager gelegen plat van het
naastgelegen huis. Vervolgens begaf
het meisje zich over een lat, welke
niet een muur van een ander huis in"
verbinding staat, naar een ander
plat. Enkele obgcnblikken hing zij
aan deze lat. De politic die Inmiddels
gtrequireerd was slaagde er niet in
om haar ;c bewegen naar beneden te
komen. De brandweer werd daarom
opgeroepen, doch de Magirusladdcr
welke zij had medegebracht kon zij
niet gebruiken daar het voorval zich
aan uc achterzijde der huizen van de
Nieuwe llecrengra«"ht tor hoogte
waar Beth-San is gevestigd, afspeel
de. Eenige brandweerlieden slaagden
er ten slotte in het meisje te grijpen
en in het geslicht te brengen.
ONTVLUCHT.
Bij de politie te Feijenoord heeft zich
vrijwillig aangemeld dc 15-jarige H.
B., verpleegde in het opvoedingsge-
sticht Hoenderloo,
Hij had met twee andere jongens
zich Maandagmorgen meester ge
maakt van rijwielen, waarmede zij
een uitstapje van Apeldoorn nuur
Rotterdam ondernamen. De beide an
dere jongens hadden hem onderweg
verlaten.
Hij is naar het gesticht terugge
bracht, zoo meldt de Tel.
was zij over het plan zeer voldaan en
toen haar minnaar haar hot ©enige
greintje van w-iarheïd schonk, dat hij
had aan te bieden, en haar zeide dat
dit paleis geheel van zijn eigen vin
ding was, vond zij hem den merk-
waardjgèten aller mannen. Was ©r
wel iets. da: h ij niet zou kunnen
doen Dit vroeg zij met de onschul
digste verrukking en trotschheid, en
Wiliiam beantwoordde die vraag
glimlachend met een voorkomen van
gestreelde bescheidenheid.
Maar, zeide zij, kunt gij
zoo'n huis bekostigen
Ju, antwoordde hij. met een
soort van toc-gevende verbazing over
di© vraag. Ce vooronderstelt toch
niet, dat sk er aan zou denken te iu-
ten bouwen als ik er de middelen niet
to© had Uij lachte haar uit en
kneep haar in de wang. Denkt ge,
dat ik geen hoofd voor zaken heb?
vroeg hij op vriendelijk schertsenden
toon.
Zij lachte hem bewonderend toe. en
natuurlijk vond zij, dat de Lord The
saurier van het Verocnigd Koninkrijk
bij hem nog wel een lesje zou kunnen
nemen.
(Wordt vervolgd).
