UlUtEI'S Dltflii
JF e uJJ 8 e t o n
GOUDEN VISIOENEN.
TWEEDE BLAD
TrUdag 27 Juni 1913
Een nltstapje dnor den
Vulkanigehsn Eifel.
IL
Iu mijn vorigon brief had ik het
over het Zuid-Oostelijk deel van het
Salmdal. Thans kan ik ook beter oor-
deelen over het gedeelte boven Eiseh-
schmitt.
Ook hier kan men langs den voet
van de bergen of over den bergrug
gaan. Nemen wij b.v. den weg, dio
naar het jachtslot „Bergfeld" van den
heer H. von Galden uit Dusseldorf
voert, dan kan men dien vorder langs
dit builen volgen. Een zeer goede, kei
harde weg, met heerlijke gezichten
over het gedeelte, dat men hier noemt
de Bovensalm. Malsche weiden of
hooilanden omringen de beek, die
men van verre hooit ruischen. Boven
op de bergen verheffen zich de uitge
strekte wouden.
Na ongeveer een uur wandelens
komt men aan een boschwcg, die
rechts naar Hettefeld en van daar
ovei den Mosenberg naar Mander-
sciioid gaat. Wil men zoover niet
gaan, dan kan men door de hooge,
uitgestrekte, dichte bosschen terug
gaan naar Eisenschmitt. Indrukwek
kende wouden van spanen en beuken
komt men door, men wordt dooi- niets
afgeleid van de diepe stilte, die er
lieerscht. Opletten is de boodschap,
en goed letten op richting en zonne
stand en bij gebreke daarvan op het
kompas. Een hoofdzaak is, te letten
op de helling naar het dal. Komt men
van uen weg naur Bcttefeld, dan
moet men zorgen, steeds üe helling
naar het dal rechts te houucn. Veel
gelegenheid om naar den weg te vra
gen is er niot, want tusschen Eisen-
scnnuti en de een uur verder gelegen
Conieshutte is er geen woning meer,
en men komt er geen sterveling ie-
gen. Daar is men alleen met de na- i
tuur. hoort slechts de vogelen, liet
rui when van beken en loover.
Op onze wandeling waren wij eerst
den benedenweg gevolgd om den berg
van uettefeld rechts te laten liggen,
maar linies het dal dwars over te ste
lten naar den berg van Oberltail.
Even verder lag do Cornershütte en
werkplaats, waar het hout uit de bos
schen verwerkt wordt, het handels-
mateaiaal.
Hier sloegen wij een nieuw gemaait-
ten karreweg in, die ons langs de
Zuidelijke zijde van het dal naar Ei-
senschmitt zou terug voeren. De weg
is zeer primitief, was vroeger een
voetpad, doch daar men bezig was ge
weest, oen gedeelte bosch kaal te hak
ken, had men er een karreweg van
gemaakt, om 't hout af te voeren.
Aan het einde van den houtkap hield
de karreweg op eens op, ein moesten
wij een ander opzoeken.
Bij dit punt zagen wij ©en reebokje
te voorschijn komen, dat op 't zien
Van ons de vlucht riajh door de oavge-
maaide grasvelden van 't dol, en
zich tam in do struiken langs de
huizen verschool, althans, wij zagen
hem er ijiet weer uit t© voorschijn ko
men. Typisch zag liet or hier uit.
Massa's opgestapeld hout cn honder
den stammen van sparren lagen hier
en men kon zien, dat hier groots zorg
aan het gevelde hout wordt besteed.
Althans alle stammen waven van
de soiions ontdaan, daar liet te ge
vaarlijk is, die er aan te laton, om
dat anders do schadelijke schorske
ver gelegenheid zou vinden voort to
telen.
Een bijzonderheid op botanisch ge
bied vond ik hier, nl. het hoogst zeld
zaam in 't wild gevO'iidea Witte Vin
gerhoedskruid. Van de duizenden en
duizenden exemplaren van dio prach
tige boschplant, vond ik slechts 3
exemplaren van de Witt© var ictus.
In het Sauerland, waar ik voor en
kele jaren was, en waar veel vinger
hoedskruid voorkomt heb ik zo nooit
aangetroffen.
De verdere wandeling langs den
boscjikaut is verrukkelijk mooi en on
der het geluk van prachtigen zonne
schijn en eerigsziiis los bewolkten he
mel was het landschap met de afwis
seling van zon en wolkenschaduw,
indrukwekkend schoon en deed ons
telkens stilstaan om te genieten van
dio heerlijke en toch zoo eenvoudige
schoonheid. Men moet het zien, to be
schrijven is 'tniet. Daar 't Zonda.;
was, was alles nog stiller. Toch wa
ren er menschen op de hooivelden be
zig het gemaaide gras onder een lek
ker warm zonnetje to bewerken tot
hooi.
ilet had don geheelen Zaterdagna
middag gestortregend, maar wind en
zon hadden spoedig het natte gras ge
droogd.
Maandagmorgen hebben wij door
de welwillendheid van een Dniischen
collega, den heer Hoinrich Piel, Gar
tendirector van Dusseldorf, dien ik toe
vallig in 't hotel ontmoette, gelegen
heid gehad het jachtslot Bergfeld en
zijn park to bezoeken.
Dit slot is prachtig gelegen en heeft
heerlijke vergezichten over 't dal.
Den middag besteedden wij om den
zelfden weg langs do Zuid-zuidweste
lijke zijde van het boveu-Salmtal tot
voorbij de Comershüttè; doch in omge
keerde richting te .nemen, wat door
den anderen tijd van den dag ook
weder andere schoonheden to zien
gaf. Voorbij Cornershütte gingen wij
bij het punt waar de Lohsalm met do
Salm te zomen komt links om. llier
moet men voorzichtig zijn, want hier
kan men zonder te weten op verbo
den terrein komen, wat mij althans
later bleek.
Wij hadden zonder de minste ver
moedens bij de splitsing der wegen
(waar een oud huis staat met het
jaartal 1703} den mooien verharden
rijweg ingeslagen, die voorkwam den
weg te zijn op mijn kaart aangege
ven.
Wij hadden zoowat een uur geloo-
pen, door een dicht bosch van reus
achtige fijnsparren en oude beuken,
toen wij een dier nette jonge en be
schaafde Forsters, zooals men d'ie in
Duitschland keni, ontmoette. Wij
wisselden den gebruikelijken groet,
doch tegelijk maakte hij ons zeer be
leefd opmerkzaam, dat wij op
verboden terrein waren. De weg was
privéweg, en niet voor 't publiek
toegankelijk. Tden ik hem be
duidde dat wij vreemdelingen wa
ren en nergens een teeken gezien
hadden, nam hij de zaak nog al goed
op. Hij vertelde mij, dat het niet de
weg was, dien ik hem op de kaart
wees, want die waarop wij waren
was er nog niet opgezet, omdat de
weg nog niet door 't districtsbestuur
was overgenomen. Ik begreep er al
les van, en verzekerde hem, dat ik
den weg zou verlaten.
Hij maake nog even zijn excuus,
maar zijn plicht zeide hem,dat hij ons
moest waarschuwen. Den weg, dien
hij bedoelde, en dien wij volgen moes
ten, heb ik echter niet kunnen vinden.
Er zat echter wat anders achter, wat
apte, toen ik de kaart wat nader
bestudeerde. De weg van Oberkall
tot de Bier-bachlal is volgens de
kaart een rijweg. Naar deze beek
tot de Lohsalmbeek is volgens de
kaart een voetpad, dat blijkbaar door
den eigenaar ook tot rijweg is ver
maakt. Doch zijn rechten heeft hij
niet overgedragen en laat nu zijn
recht nog gelden, en handhaaft den
weg als privéweg en verbiedt offi
cieel het gebruik. Opvattingen in ons
land ook in gebruik tot ongerief
van 't publiek. Daar- ik echter na een
tijd zoekens op het zeer vermoeiende
terrein geen anderen weg vond,
keerden wij weer naar denzelfden
weg terug en vervolgden dien tot een
zijweg haar Eischenschmitt, waar
óns Abendessen stond te wachten.
LEONARD A. SPRINGER.
Buitenlandscli Overzicht
O© Balkanvulkaan.
't Oorlogsgevaar tusschen Servië en
Bulgarije vermindert niet. Intcgoir-
decl do toestand wordt steeds meer
gespannen.
Dit blijkt wel uit de toebereidselen
voor den corlog, nl. uit de troepen
verplaatsingen.
Servië wordt gesteund door Monte
negro.
12.000 man Montenegrijnsehe troe
pen zijn aangekomen to Mitrovitza, in
de vlakte van Kossovu, en werden en
thousiast ontvangen door de Servi
sche Montenegrijnen. Zij, namen de
posities in, hun door den Servisclien
c om mandan t aangewezen
De Servische kamer (Skoeptsjïna) is
thans in geheime zitting bijeen.
Over 't beslotene is, nog niets uit
gelekt.
't Fransclie lager.
Do Fransch© Kamer behandeld©
Donderdag weer de wet op den drie
jarigen dienstplicht.
De minister-president Barthou zette
uiteen waaroio hij indertijd voor dc
wet van den tweejarigen dienstplicht
stemde, de toestond is evenwel thans
niet meer dezelfde.
D© landen moeten om te blijven be
staan, rekening houden met wat ge
daan wordt door hen, die hun tcg'
standers w aren en hun tegenstanders
blijven. De grenzen mogen niet blij
ven openliggen. Toen de Fransch© re-
geeiing bekend werd de voornemens
van een naburige natie (Duitschlnad!)
moest zij do verlenging van den dienst
plicht onder do oogen zien.
De minister-president protesteerde
tegen do legende, alsof de driejarige
diensttijd door Rusland zou zijn op
gelegd. „De regeering weet, dat wij
kunnen rekenen op gemeenschappe
lijke samenwerking, en protesteert te
gen het denkbeeld dot. het plan van
den driejarigen diensttijd een provo
catie zou zijn.
D© premier voegde hieraan toe, dat
liet gevaar bestaat in het enorme ver
schil tusschen de Duitsche en Fran
sch© legei's.
Frankrijk meest antwoorden op de
houding van Duitschland, dot het ac
tieve leger op oorlogssterkte bracht in
tijd von vrede. De regeerïng zal de
hoofdlijnen van het ontwerp, dat zij
indiende, verdedigen.
Met betrekking tot de mobilisatie
verklaarde de minister, dat er eenige
dingen zijn, die in de Kamer niet ge-
zegd kunnen worden maar dit Is
een quaestie van vertrouwen.
De zitting werd daarna opgeheven.
Mevrouw Dieulafoy de groot©
hardnekkige strijdster voor deelne
ming van de Fransche vrouw aan de
verdediging van het vaderland
heeft te Parijs voor een talrijk dames
auditorium gesproken over „de vrouw
in de legeiadministratie".
Reeds meermalen hebben wij hier
melding gemaakt van hetgeen me
vrouw Dieulafoy, die in TO aan de
zijde van haar man meestreed, eigen
lijk wil: allerminst een herleving van
het amazonewezen: dat is uit den tijd
en de omstandigheden eischen ook bo
vendien niet een dergelijk offer. Maar
wel wil mevrouw Dieulafoy, dat de
vrouwen, die daarvoor roeping gevoe
len, zich in vredestijd bekwamen in
de legerodniirjistratle, ten einde in
oorlogstijd een gedeelte van den zoo
uiterst belangrijken dienst achter het
leger op zich te kunnen nemen en zoo
doende duizenden mannen vrij te ma
ken voor den strijd in de eerste linie.
Zij las een schrijven voor van den
minister van .corlog, waarin deze aan
mevrouw Dieulafoy en hare, reeds
vrij talrijke, medestandsters meedeelt
dat hij een onderzoek heeft gelast om
na te gaan op welke wijze de boven
genoemde denkbeelden zouden kun
nen worden verwezenlijkt.
De
nog telkens melding von strijd met 3e
Kabylen wel heet bot steeds, dat deze
laatsten met groot© verliezen werden
teruggeslagen, maar van een groote,
afdoende nederlaag wordt niet gerept,
liet troepentransport wordt geregeld
Voortgezet. In den ministerraad moet
besloten zijn tot een algemeene offen
sieve beweging, om 't geheele Spaan-
sohe kustgebied te zuiveren, ten ein
de te voorkomen, dut het tegenwoor
dige verzet een chronisch karakter
aanneemt. De bedoeling schijnt te zijn
met een leger van 80.000 man den
vijand aan te tasten.
Binnenland
Allor'el
ische president in
Engeland.
't Engelsche koningspaar en zijn
gast president Poinearé bezochten
Donderdag de international© panrden-
tentpönstelling, dio zeer druk bezocht
was, o.ni. door verschillende ambas
sadeurs, peers en ministers. President
Poinearé werd door het puLT.ek 'zeer
hartelijk toegejuicht.
Er was een uitgezocht programma
opgesteld, waarvan het voornaamste
nummer was oen springconcours voor
teams van drie officieren uit verschil
lende landen om den koning Edward-
beker, die driemaal door hetzelfde
land moet gewonnen worden, om In
om over te gaan. Frankrijk
heeft den beker reeds tweemaal go-
wonnen. Rusland en België ieder een
maal. Als de Fransche officieren nu
voor de derde maal den beker hadden
gewonnen, dan was hij hun eigendom
geworden.
Die hoop werd evenwel niet vervuld
want de Russen gingen met den prijs
strijken. De Kening bood bun den be-
kef- aan.
Vernomen wordt, dat de Fransche
minister Pichon en een Fransche am
bassadeur eer. langdurig onderhoud
hadden met den Engelschen minister
van buitenlandsche zaken, sir Edward
Grey en sir Arthur Nicholson, perma
nent secretaris van buitenlandsche za
ken, waarin gesproken werd over dea
toestand op den Balkan en in Turkije
en verder over alle quaesües, waarbij
Fransch-Engelsche belangen betrok
ken zijn. Er werd geen formëele akte
geteekend, maar de Britsche en Fran
sche regeeringen bleken op alle pun
ten dezelfde inzichten te hebben.
Minister Pichon wijdde in een inter
view met een journalist uit over den
uitnemende!) indruk, dien president
Poinearé van zijn bezoek gekregen
heeft eu zeide dat hij slechts kon lier
halen, dat dat bezoek de entente zeer
had versterkt.
President Poinearé heeft Donderdag
avond het banket bijgewoond door mi
nister Grey gegeven op het ministerie
van buitenlandsche zaken, waarop de
prins van Wales, de hertog van Con-
naugiit, de leden van het kabinet ©n
verscheidene Britsche en Fransche
personen van beteekenis aanwezig
waren. Daarna bezocht de president,
het hofbal, waarvoor twee- tot drie-
duizend uitnooddgHngen waren ge
daan.
Do president leidde daarna dc ko-
ningin naar tafel voor liet souper,
j M o e i 1 ij k h e d e n voor S p a n jc
In Marokko.
I De telegrammen uit Afrika maken
INVALIDITEITSWET.
De Minister van Landbouw, Nij
verheid en Handel, heeft de volgende
•aanschrijving gericht tot de burge
meesters:
Gelijk u bekend zal zijn, is in
Staatsblad No. 205 van dit jaar de
In vali di tei tswe t opgen om en
Art. 369 treedt op 3 December a s.
in werking. Dal wil zeggen, dat te
beginnen met Dinsdag 9 December a.
s. de 70-jarigen en ouderen voor
zoover zij voldoen aan de bepalingen
van art. 369 ten postkantore we
kelijks eene rente von 2 zullen
kunnen afhalen.
Voor dien tijd zal dus zooveel, mo
gelijk moeten worden bepaald, welke
personen op 3 December a..s op even-
bedoelde rente recht zullen hebben.
De beslissing daarover komt toe aan
de Rijksverzekeringsbank, te Amster
dam (art. 136 in verband met art 376
der wet), behoudens dc mogelijkheid
van beroep op de Raden van Beroep
en den Centralén Raad van Beroep
(arft,, 344 sub 4 en 849 der wet).
Wil echter een snelle en juiste be
slissing op verzoeken om rente mo
gelijk zijn en zullen de personen, die
volgena de wet recht hebben op een
rente, behoorlijk bereikt worden,
dan is: bij de voorbereiding der Be
slissingen de hulp onmisbaar van
personen, door hun werkkring of
door jarenlange inwoning met derge
lijke personen bekend.
Ik stel mij daarom voor te bevor
deren, dat het land zal worden ver
deeld in 76 districten, in ieder waar
van een commissie zal zetelen, die
zal worden belast met het geven van
advies aan de Rijksverzekeringsbank
over bij haar ingediende aanvragen
om rente. Over de samenstelling dier
commissiën worden de commissaris
sen der Koningin door mij geraad
pleegd.
Bovendien echter schijnt het mrj
noodig, dat in iedere gemeènto een
of meer personen worden aangewe
zen, geschikt om de ouden van da
gen, die een rente willen verzoeken,
in le lichten en hen behulpzaam te
zijn bij het invullen van een formu
lier yan aanvrage, waarvan een mo
del hierbij gaat. Aan die personen
zal een handleiding in zake de be
treffende wetsartikelen worden ver
strekt, waarvan mede een model
hierbij wordt.gevoegd, terwijl aan
hen van Rijkswege zal worden gege
ven eenige vergoeding, die vermoe
delijk, verband zal houden met net
aantal door hen behandelde aan
vragen.
De bedoeling is, dat deze personen
ook na 3 December a s. hunne taak
blijven vervullen voor wat betreft
aanvragen om rente van personen,
die na dien datum doch voor de in
voering der verplichte verzekering,
70 jaar worden (art, 370 Invaliditeis-
wet), alsmede van personen, die'ge
noemden leeftijd reeds hadden be
reikt, doch voor dien datum geen
aanvrage om rente indienden. Hun
taak zal te zijner tijd worden overge
nomen door de Raden van Arbeid.
Ik heb thans de eer. mij tot u te
wenden met het verzoek mij door
tusschenkomst van den commissaris
der Koningin en op zoodanig tijdstip,
dat uw antwoord uiterlijk 15 Juli a.
s. in mijn bezit kan zijn personen,
in uwe gemeente woonachtig, te. wil
len- opgeven-, die bereid eu naar uw
oordcel geschikt zijn, om de ouden
van dagen bij de invulling- hunner
aanvragen behulpzaam te zijn, hun
inlichtingen te verschaffen en in het
algemeen in den plaatselijken kring
ecu riehtige uitvoering van de arti
kelen 369 en 370 der Invaliditeits
wet Le bevorderen. Ik denk mij ais
geschikte personen bijv. ambtenaren
ter secretarie (incl. den gemeente
secretaris), \V ijkmeesters, ambte
naren van bureaux van arbeidsrecht,
onderwijzers, en dcrgelijken. Daar
renten ook aan vrouwen worden uit
gekeerd, zullen eventueel ook ge
schifte vrouwen in aanmerking bc-
liooren te komen. In het algemeen
zal gezorgd moeten worden, dat de
aangewezen personen voor de be
langhebbenden gemakkelijk bereik
baar zijn. Het zal daarom allicht
aanbeveling verdienen, in de ver
schillende deeleu der gemeente per
sonen aan te wijzen.
Ik'teeken nog aan, dat de rente,
be.doeld in de artt. 369 en 370, niet
het karakter van armenzorg draagt,
maar veeleer is gelijk te stellen met
een uitkeering, uit hoofde van verze
kering verkregen. Ik verzoek u bij de
keuze van personen hiermede reke
ning te houden.
Ik meen te mogen vertrouwen op
uw gewaardeerde medewerking ln
dezen. Ik behoef er niet uwe aan
dacht op te vestigen, van hoe groot
belang de bepalingen van de Invali
diteitswet ook voor de gemeenten
zijn. Ik reken er dan ook op dat liet
gemeentebestuur de hiervoren be
doelde personen, de in te stelten
commission en het bestuur der Rijks
verzekeringsbank behulpzaam zal zijn
met te zijner beschikking staande ge
gevens uit het bevolkingsregister,
enz.
DE VERKIEZINGEN.
De directie van het Persbureau H.
S. Vaz- Dias, te Amsterdam, doet, nu
erkiezingsdrukte tot het verle
den behoort,- een beroep op onze
gastvrijhehl, teneinde een woord van
erkentelijkheid te kunnen richten
tot de hoofddirectie, de betrokken di
recteuren en ambtenaren van den
Nederlandschen telegraaf- en tele
foondienst.
Zij, die het voorrecht genoten op
de avonden van den 17en en 25sien
Juni een blik te kunnen slaan in de
ruime seinzalen van liet Rijksteie-
graafkantoor te Amsterdam, heb
ben daar met groote verbazing den ge
stadig bolvenden stroom van oranje
kleurig papier aanschouwd.
Het was te kwart over zessen, dat
de vloed van dringende telegrammen I
begon te stroomeu en met verbazing- j
wekkende snelheid tot 's avonds 10 j
uur rusteloos zijn uitweg zocht naar
de honderden sein toestellen.
Tienduizenden telegrammen be
stemd voor' alle steden en dorpen, ]a
zelfs voor de kleinste gehuchten in
ons land, voor de hoofdsteden van
Europa, voor onze Oost en West, al
le vermeldende de gedetailleerde uit
slagen in de verschillende districten
moesten in enkele uren tijds worden
overgeseind.
Zelden was de belangstelling m
?t resultaat van den politieken
strijd zoo groot als dit jaar en toen
moesten op het telegraaf- en tele
foonnet, op zulk een abnormale mas
sa berichten niet berekend, die dui
zenden draadbericliten in een kort
tijdsbestek verwerkt worden, want
ruim één uur vroeger dan vorige ja
ren waren de laatste districten be
kend.
Uit maakte niet alleen het treffen
van bijzondere maatregelen door het
hoofdbestuur der Posterijen en Tele
grafie noodzakelijk, doch eischic
daarbij van alle ambtenaren van de
Rijkstelegraaf een buitengewone
krachtsinspanning.
Een woord van groote erkentelijk
heid zij ten slotte in het bijzonder
gebracht aan den- directeur van riet
Telegraafkantoor te Amsterdam, die
op de meest onbekrompen wijze we
der de gelegenheid verschafte in
eenige ruime zalen op het Hoofdtele
graafkantoor aldaar de verkiezings-
berichten telegrafisch en telefoniscn
in ontvangst te nemen en deze tele
grammen onmiddellijk ter plaatse te
vermenigvuldigen, door welke be
reidwilligheid groote tijdsbesparing
werd verkregen.
LEGER DES HEILS.
De -jaarlijksche nationale velddag
van hot Leger des Heils zal dit Jaar
plaats hebben op Woensdag 16 Juli
a.s.
De heer G. Kolff was zoo vriende
lijk om wederom 't schoon e lommer
rijke landgoed Nimmordor, bij
Amersfoort, voor dezen dag ter on
zer beschikking te stellen.
PLAN 1913 TE 's-GRAYENHAGÉ.
De historische optocht te 's-Graven-
venhage ter viering van het honderd
jarig feest onzer onafhankelijkheid,
is thans vastgesteld op 5 September.
Dc historische tentoonstelling
wordt geopend 1 Augustus.
In de week na 31 Augustus wordt
eer. groot kinderfeest in den Koe
kamp aan 40.000 .schoolkinderen aan
geboden, waarbij de Koningin zich
tusschen de kinderen zal bewegen.
EEN JUBILEUM.
Te Echt, Limb., is de heer A. Pat
gen voor de 25ste maal candidaat ge
steld voor het lidmaatschap van uen
gemeenteraad. Tot heden is hem nog
geen enkelen keer het lidmaatschap
ten deel "gevallen, 200 meldt de N. R.
Ct.
J. L. CLÜYSENAER.
Naar de Délftsciie Ct. verneemt, "her
dacht Woensdag de heer J. L. Cluy-
j scuacr, president van den Raad van
I Beheer van de Nederlundsch-Indi
sche Spoorwegmaatschappij en cura
tor van de Technische Hoogéscliool,
den dag waarop hij vóór 50 jaren
aan de Koninklijke Academie ie
Delft het diploma van civiël-lnge-
nieur verwierf.
Door den rector-magnificus en aen
'secretaris van den Senaat der T. 17.
werden aan den heer Cluysenaer in
zijn woning de gelukwenschen von
den Senaat overgebracht en hem
daarbij medegedeeld dat de Sena.u
der 'i'. II. hem het doctoraat in do
technische wetenschap honoris cau
sa heeft verleend.
Ue plechtige uitreiking zal plaats
hebben in de eerstvolgende openbare
vergadering van den Senaat in hef
begin van den volgenden cursus.
AUTOMOBIELONG ELU K
Het 9-jarig zoontje va» den heer
H. KI., aan den Oostersingel te Gro
ningen, is Zondagavond in de Agn-
colestraat door een auto aangereden,
aan de gevolgen waarvan hij thans
in het acad. ziekenhuis is overleden,
zoo meldt de N. R. Ct.
VERDRONKEN.
Te Leiden is aan den Lagen Rijn
dijk een vijfjarig meisje al spelend te
water geraakt eu verdronken", zoo
meldt 't N, v. d. D.
Te Echteld, bij Tiel, is bericht ont
vangen, dat zekere J. van W., vroe
ger aldaar woonachtig, bij het zwem
men aun den Hoek van Holland,
POorteiehaven, is verdronken.
Te Zaltbommc-1 is Maandagmiddag
de 25-jarige A. A. Ue Mklerk bij ao
Holl. spoor, te Amsterdam, logé van
de familie v. d. Baldaar, bij het ba
den in de Waal verdronken. Zijn
kleederen werden op een krib gevon
den. Zijn lijk is nog niet opgehaald.
EEN INTERPELLATIE.
Naai „Het Volk" verneemt, zal do
heer F. M. Wibaut in de eerstvolgen
de Raadszitting een interpellatie aan
vragen over het optreden der politio
Woensdagavond op den Dom 1e Am
sterdam bij den verkiezingsoptocht
der socialisteD.
TEGEN DEN OORLOG.
In de te Assen gehouden classicaio
vergadering der Ned. Herv. kerk,
werd besloten de Algemeene Synotlo
te verzoeken bij gelegenheid van de
opening van 't Vredespaleis een ern
stig en krachtig woord te doen hopren
tegen, den oorlog en voor den vrede.
TRAM GOUDA-UTRECHT.
Men deelt aan de Tel. mede, dat
aan den door den Mmister van Wa
terstaat gestelden eisch voor het ver-
leenen eener definitieve concessie
voor den aanleg van de tram Gouda-
Utrecht is voldaan.
KIKVORSCHEN.
Gistermorgen deed zich te Tiel een
merkwaardig feil voor .Na een Illn-
regenbui log een weg over een
lengte van ongeveer 10U meters ais
bezaaid met kleinekikvorscheu.
Waarschijnlijk veroorzaakt door eên
zuigwolk.
ESPERANTO,
e commissie voor de congressen
tijdens de Internationale 'lentooii-
stellmg to Gent verzoekt de aandacht
to vestigen op het Internationale Es
peranto Congres, dut van 14—20 Aug.
a.s. te Gent zal worden gehouden on
der protectoraat van den Koning der
Belgen.
„HET ORANJE KRUIS".
Donderdag hield de Koninklijke na
tionale bond voor redding wezen en
eerste hulp bij ongelukken „Het Oran
je Kruis" te Leeuwarden zijn 4e alge
meene vergadering Voorzitter was
Prins Hendrik der Nederlanden, die
in zijn openingsrede o.a. zei:
Het jaar, dat ons van de vorige ver
gadering te Utrecht scheidt, draagt
een slemp©!, die er door „Het Neder-
landsche Rcode Kruis" op gedrukt
werd.
De werkzaamheden van de verschil
lende ambulance.-, in den gruwzamen
Balkanoorlog vroegen dit jaar aller
aandacht. Ik ineen dan ook, dat op
deze Bondsvergadering een woord
van hulde past aan de leiuers en do
leden der ambulances, die daar, ver
van het vaderland, werkzaam zijn ge
weest tot heil van de vele gewonden
cn tot roem van het Neder landsclio
volk
Laat ons evenwel door dezen arbeid
in don oorlog niet uit het oog verlie
zen, dat ons, en in het bijzonder on
zen Bond, in vredestijd nog veel ar
beid wacht, en dat onverwacht groote
èischen aan ónze werkzaamheid ge
steld kunnen worden.
De stormramp aan de Friese he kust
evenals in 1906 wederom in Maart
kwam ons aan dit gedelte van ons
arbeidsveld op onzachte wijze herin
neren.
Gij weet het, ISO kustvisschers ver
loren den 17en Maart jl. door één slag
alles, wat zij voor hunne broodwin
ning behoeven. Hier moest hulp ge
boden worden, en ik verheug mij er
over, dat de Raad van Bestuur met
liet Friesclie Comité onder de leiding
van den heer Commissaris der Konin-
Uithet Engelse li
DAVID CHRISTIE MURRAY.
62)
Je weet wel van dat geld? Je
wilt er wel eene portie van hebben,
niet waar? Welnu, ik ook. Bowling
zag licm strak aan. William was
bleek en zag verwilderd.
Heel goed, zeide Bowling. Dan
moet je maar aan wie het weten,
vragen waar het ligt, en eene spade
nemen en het opgraven. Dat is het
beste wat je doen kunt.
Je denkt dat ik van mijnheer
Round kom, niet waar? vroeg Wliit-
iakcr, snel en op heeschen toon. Je
denkt dat hij zoo gek is mij zijn
geheim toé te vertrouwen? Neen. Ik
heb het zelf ontdekt. Zie je dan niet,
gek, dat jij en ik kunnen samenwer
ken?
Of ik het niet zie, gek? was Bow
ling's beleefde wedervraag. Ja, ze
ker zie ik het, gek,
Hoor eens, fluisterde William,
ik zit zou iu 't nauw als iemand er
maar ooit in kan "zitten. Ik kom bii
Round aan huis zoo dikwijls als ik
maar wil. Als jij weet waar dat pa
pier te vinden is, is het honderd te
gen één dat ik het in handen kan
krijgen. Als je mij helpt, help ik jou
ook. Dan kunnen we eerlijk deelen.
Weder staarde de man liem aan.
Whitlaker ontmoette, zijn spottend
vorschenden blik met de grootste
koelbloedigheid.
Mijn hoofd slaat nu nog vrij
vast op mijne schouders, zeide Row
ling, hem twee of driemaal toeknik
kende, en daar wil ik het liefst hou
den. Als ik het van mijne schouders
afgedraaid wil hebben, zal ik't u
zeggen.
Lafaard 1 6nauwde Whitlaker,
weet je dan niet wanneer iemand
het ernstig meent? Zie mij aan. Dat
deed Bowling uit al zijn macht. Ik
zeg u dat ik 111 hel nauw zit. Ik ben
wanhopig. Als Round wist hoe ik er
in zal, zon hij mij zijn huis uitschop
pen. Over eene week weet hij Het
zeker. Je moet me helpen, en dan
zal ik mij die week ten nutte weten
te maken. Waarom zouden wc niet
allebei voor ons heele leven rijk zijn?
Als je wist waar dat papier was, dat
de lengte eu breedte opgeeft, en je
het in handen kon krijgen, zou je
't dan niet doen?
Bowling stapte van de hoogte op
den weg af, en Whittaker volgde zijn
oorbeeld.
Hoor eens, zeide de zeeman.
hem met beide handen bij zijne jas
grijpende, dat is de grap nu wel
wat te ver gedreven. Ik wil op zoo'n
manier niet getreiterd worden, voor
geen veertig Job Rounds. Ga hem
dat zeggen. Als ik dat papier met de
lengte en breedte iu handen kon krij
gen, zou ik liet doen, al moest ik
hem in kleine stukken hakken cn elk
stukje 'doorzoeken Nu je dat weet,
kun je 't hem gaan zeggen.
Het hem gaan zeggen! riep
Whittaker uit, .op een half kermen
den, half snauwenden toon; ik zou
hetzelfde willen doen als jij. Je denkt
dat hij een vriend van mij is? Hij
haat mij.
Je gaat immers met zijne doch
ter trouwen, niet waar? vroeg Bow
ling. William zuchtte en wendde
zich van hem af.
Neen, antwoordde hij. Die kans
is voor inij verkeken. Hij had dien
dag reeds geweend, en opnieuw kwa
men de tranen hem iu de oogen. Ik
zc-g u, sprak hij, in eeno woede,
waaraan zijn gefluister een opmer
kelijk nadrukkelijken toon gaf, 111
aan merking nemende hoe luchtig hij
altijd in zijn spreken was geweest;
ik zeg u, binnen eene week zou hij
mij zijn huis uitschoppen als ik mij
daar durfde Ver toon en. wat ik niet
doen zal. Zie je dat niet in? Kun je
geen onderscheid merken wanneer
iemand het ernstig meent en wan
neer hij oen ander maar wat wijs
maakt?
Loop voor mij uit, zeide Bow
ling, dien weg op, een paar honderd
passen vooruit. Als je 111e hoort Hui
len, sla dan rechts in. Als je me
weer hoort fluiten, blijf dan stil
staan. "t Is hier de plaats niet .0111
over zolke dingen ie Spreken. Marsch
Whittaker aarzelde, en zag hem met
eenige verbazing aan.
Marsch! herhaalde Bowling; en
half werktuigelijk Jiep hij het p3d
Op, iii de richting, die de uitgestrek
te hand van den zeeman hem aan
wees.
Whittaker was een van die zon
derlinge, maar geenszins zeldzame
karakters, wier geestelijke krachten
door de tong bcheerscht schijnen te
worden, al is de tong ook niet de
werkelijko zetel voor die krachten.
Het zou misschien belangwekkend
zijn té onderzoeken vrat de eerste ge
heime aandrang lot onwillekeurig
handeien was, die bij zulke men
schen de tong in beweging brengt.
De gewone manier is over iets te
denken en het dan te zeggen. Zijn
manier was iets te zeggen en er da»
over te denken. Als hij zijne gedach
ten niet uitte, scheen hij geen ge
dachten te hebben, en eerst nadat hij
ze vrij krachtig geuit had, begonnen
zijne aandoeningen iri hem gewekt
te worden. Door opmerking, door le
zen' en misschien door een soort van
instinct, wist hij wélke 'aandoenin
gen bij de meeste verschillende om
standigheden des levens pasten, en
als de omstandigheden voorkwamen
guf hij die aandoeningen te kennen
doorgaans op eene overdreven
wijze en de aandoeningen, aldus
door woorden berekend en te voor
schijn geroepen, geeuwden, ont
waakten en rekten zich uit. Waren
zij eenmaal goed wakker, dan was
tiet niet te ontkennen dat zij hare ge
wone slaperigheid en traagheid ver
goedden door de aardigst mogelijke
vertooning van levendigheid te ma
ken.
Zoolang Whittaker Bowling niet
gezien en met hem gesproken had,
waren zijné'gedachten betreffende
den schat van een droomenden, be
spiegelenden aard geweest; zoo ook
zijne gedachten over de gevaren en
de schande, die hem bedreigden.
.Maar nu hij er uiting aan had gege
ven, ontwaakten zij, zetten zich uit",
wonnen gestadig i:i levendigheid en
kracht, tótdat zij door haar woelen
cn schokken eene soort van aardbe
ving teweeg brachten.
Een gevolg van deze eigenaardige
zielshoedanigheid was, dat hij voor
een meer den gewoon gevoelig jonk
man doorging, omdat, als hij aan
doenlijk sprak, de tranen hem in de
oogen kwamen, en als hij toornig of
moedig sprak, hij vuurrood in.'t ge
laat en van binnen verbazend krijgs
haftig wérd, zoodat wie "héiii zag ge
meend zou hebben (en op zulk een
oogenblik verkeerde hij zelf ook in
dien waan), dat hij bereid was dra
ken te bevechten. Een ander gevolg
was dat hij wel wat melodramatisch
in toon en manieren was en zijne
uitdrukkingen volstrekt niet wist te
matigen. Maar dit, eenmaal vermeld
zijnde, moet als aangenomen be
schouwd worden, omdat zijn spreek
stijl in zulke oogenblikken slechts op
het papier weergegeven zou kunnen
worden.
Terwijl al zijn aandoeningen klaar
wakker waren en in zijn binnenste
door elkaar woelden en buitelden,
liep Whittaker rechtdoor het pad
langs, totdat het beloofde fluiten van
Bowling hem rechts deed inslaan,
waar een weg. die niet meer dan een
wagenspoor was, tusschen de blader-
looze heggen door naar de open vel
den leidde. Het wagenspoor volgen
de, kwam hij aan een heuvelhelling,
cn toen hij die beklommen had, zag
William een vervallen huis, of hutje
kon men het wel noemen, waar, zoo
als hij later vernam, Bowling, voor
dc som van achttien pence 's weeks,
aan zijn zucht tot eenzaamheid ziju
hart kon ophalen.
(Wordt vervolgd)*