fail's On
WBAAM.
TWEEDE BLAD
Vrijdag 8 Augustus 1913
Bi'ievan over Amerika.
XIX.
Wij moesten nu een paar dagen in
den trein zitten, en hadden behalve
wat lectuur ook de noodige couran
ten gekocht. Maar wat vallen die
tégen Xe worden verslonden, maar
zc bevallen zoo weinig degelijks.
Hoofdartikelen, Om ons beentje,
vindt men er niet in, en zoo ze er in
te vinden zouden zijn, zijn ze heel
kort, omdat de menschen ze anders
niet lezen. Het nieuws is reclame-
sensatie achtig. Het verhaal van de
vrouw die haar kinderen gedood
vond door dc slangen, las ik er ook
in, rnaar zoo opgesmukt, zoo ,.bms-
coopachtig"' voor het groote publiek
vervormd, dat de waarheid er ver in
te zoeken was. Moorden, dieverij,
schandalen, werden met groote,
6o:ns met roode letters, vermeld,
j-amiliegcbcurtenissen akelig iMge-
spormen, lal van nonsens-bericlitjes,
dal mevrouw die en die, Woensdag
de dames die en die ontving, leest
men Er is geen degelijkheid in. en
oneindig liooger staas onze dagbla
den Hat doel leed. Want wc leereii
daardoor het Amerikaan schc volk
niet van zijn béste zijde kennen.
Tmmers, de couranten richten zich
beerijpeliiker wijze naar de.ri smaak
van het publiek, en die blijkt nu niet
zem- veredeld te zijn.
Maar wat weer treft is het getapt"
zijn van Hollanders in Amerika. Ik
hen wat vaak aan müii ouden Engel-
echen leeraar gedacht, die me eens
strafwerk liet. maken omdat ik ge
schreven had ,,ik ben een Hollan
der" dat moest „Dutchman" zijn.
Maar 't is niet waar. Zegt ge „ik
ben een Dutchman'", dan zegt dc Ame
rikaan „zoo", maar zegt ge ik
hen een „Hollander', dan veert hij
op „Een Hollander", zoo zoo, eeri
Hollander, 't Is all right.
Dat Dutchman is voor hen zoo iets
als een Duitscner die zegt ik ben
een „Mof". Dat doet hij niét, dat is
de ware Dultscher niet. Hij is een
„German" en ik noemde me, mijn
oud-leeraar ten spijt, een „Hollan
der". en vond overal de deuren voor
me open.
Aan dc universiteit die ik bezocht
werd ik als „Hollander" rondgeleid
als een soort paaschos Ik moest
overal ..de hand schudden". Zij in
viteerden me voor een lezing over
„Holland", aanstaanden zomer als ik
weer kwam, want ijverig beweerden
mijne vrienden dat ik jaarlijks van
plan was Amerika te bereizen.
Ik liet mij hun zeggen aanleunen,
m r dacht met schrik aan de verve
lende zeereizen, waarmede ik, die in
liet gewone leven den ganschen dag
anders bezig ben, nog op zoo slech
ten voet stop d.
De Universiteiten zijn anders, om
van te watertanden. Ik herinner me
nog hoe iu de dagen.' dat ik assistent
was, wij moesten bedelen bij dc. re
geering om dit of dat instrument.
Amerika kent dat niet, alles is er. De
rijke Amerikaan geeft gaarne voor
de wetenschap, hij is er trolsch op
dal ze vooruit gaat en inderdaad,
Amerika behoeft voor Europa nu in
menig opzicht niet meer onder te
doen.
O er zijn Universiteiten, die prullen
zijn, waar een knecht van ceh apo
theker die een jaar flcschjes spoelde,
al gauw den doktersbul kan halen,
maar er zijn er die wat siudie-eïsch
betreft voor ons land niet onderdoen.
Onderwijzers studeeren ook aan
«Ie Universiteiten en ik laat
nu in dezen lijd van hoofdacle-
examen wel actueel hier de vragen
over Hygiene volgen. Ik heb al de
examenvragen thuis, wie er belang in
stelt kan zc gaarne ter leen krijgen,
alleen verzoek ik eventuceie examina
toren voor de Hoofdacte die dit lezen,
hun examinandi niet hopeloos te ma
ken met de hygiënische vragen die
ik nu noemen ga, hun eens voor te
leggen. Voor hun eigen veiligheid (die
der examinandi bedoel ik) bericht ik
hen dat ik de antwoorden hen gaarne
mededeel. Of wil ik ze er achter zet
ten
Tijd één uur.
1. Vertel kort hoe tuberculose ver
spreid wordt en hoe de ziekte in den
aanvang ontdekt kan worden voor
komen en geheel genezen kan.
2 Hoe komen de kiemen van typhus
in het lichaam? Noem op de bronnen
van besmetting.
3. Hoe moet men een put maken
om zonder gevaar voor de gezondheid
het water te kunnen drinken
4. Waarom is het niet goed om kin-
F u i 11 I n
(Nadruk verboden).
En toch ging je voort met spelen,
ook na je poging tot zelfmoord, zeide
graaf André.
Toen ik het leger verliet, was ik
aan de wanhoop ten prooi. Toen werd
ik slecht. Ik meende, dat ik verloren
reddeloos verloren was en met snel
le schreden ging ik den afgrond tege
moet. Ik was reeds aan den rand ge
naderd, op het punt mij er in te stor
ten, toen een zachte hand mij te
rughield.
Verklaar je nader.
Laurent scheen deze woorden niet
le hebben verslaan, want hij ging
voort:
Sedert drie maanden heeft u
niets van mij gehoord, u wist niet wat
er van mij geworden was. Dal komt
O'ndat ik sedert drie maanden mijn
levenswijze heb veranderd. Ik had be
rouw en werkte.
Met een uitdrukking van fierheid
op het gelaat herhaalde hij
Ja, ik werkte.
Het was waar. Hij loog niet. Ilij
deren uit oen kopje of kroes in school'
te laten, drinken?
5. Wat moet een onderwijzer doen
om het schoolvertrek gezond te doen
zijn
6. Verklaar hoe vliegen en andere
insecten ziekten kunnen verspreiden.
7. Welke lichamen kent gij die van
Staatswege zorgen voor 't voorkomen
van ziekten en de volkswelvaart op
lichamelijk gebied beoogen?
Amerika moge geen moeilijke exa
mens kennen, practische kent ze zeer
zeker.
Is het logeeren in Amerika over het
algemeen duur wij troffen liet bij
zonder dat we op de kamers van stu
denten üie oji een zomerioisje waren
konden logeeren. Deze zomerreisjes
zijn meestal werktijden. Het ouder
wijs is m Amerika scmer over al koste
loos eu menige jongeman, die studee
ren wil, gebruikt ue iange vacantia,
vuii Mei tot, October nieesuu, om geld
te verdiener, ten einde rn den Komen
den winter zijn kostgeld te kut.nen
betalen. Zij gaan dan werken bij een
boer ais oogsier", bedienen in cafés,
zijn portiers, kortom ze pakken aan
v.at ze vinden kunnen en hebben later
het gioote voordeel flat ze als dokter,
als ingenieur, als predikant het leven
van den zwoeger hebben niedege
maakt, het volksleven kennen en er
niet naast staan zooals zoo menigeen
bij ons.
Dat aanwerven van werklieden gaat
bee! leuk. 'sMorgens komen daar waar
men weel dat werk te vergeven is, een
auntal werkzoekers hij e kaar en een
voorman monstert dan zijn volkje Hij
Iciest diegene er uit die naar het hem
toeschijnt de hesten zijn, geeft ze een
kaart en tiet werk lean beginnen.
Mijn vrienden hadden er h'ijk'baar
pl ei zier in, mij er eens in tc laten loo-
pon voor een verzen d zaak, zoo iets
als Van Geïnd Loos, stonden
m stil te midden van de werkzoekers.
Onder hen bevond zich ook een schriel
mager kereltje, die me al gauw ver
telde, dat hij al twee dagen gehoopt
had op worlc, 3 dollar per dag betaal
de ze voor 3 uur arbeid, maar telkens
overgeslagen was. ,,Ik oog niet veel
zei de hij, „maar ik ben slerk", en orii
m,e dit te bewijzen schudde hij me
dé hand, dat ik nu nog voel.
Nog was ik met hem aan het praten
toen ik mijn vrienden den werkgever
mij zagen aanwijzen. Hij kwam naar
me toe, dacht zeker, dat mannetje
kan ik wel gebruiken, en wees mijn
plaats aan in de rij, waar ik een
kaart kon halen.
!k deed alsof ik niet begreep, ik
zng ze kneuteren van pleizier toen ik
de kaart kreeg en meteen een kip-
kaïTctje om een koffer, bijna een hal
ve pianokist, te versjouwen. Maar ik
wilde het spelletje geheel uitspelen.
Ik pakte het wagentje beet, rolde
mijn vrachtje ter bestemder plaatse,
en zag, teen ik terugging om ander
maal schijnbaar een vrachtje te ba
len, den mageren Amerikaan nog
staan en naar me kijken. Ik wenkte
hem, gaf hem mijn kaart en met
een gerust-hm t zag ik hem den wa
gen verder sjouwen.
Ik ging naar mijn vrienden terug
met een „nu, nu was ik werkgever.
Iliè?", en was wat verheugd toen ik,
'sanderen daags langs de avenue
gaand, van verre al den Amerikaan
op mc toe zag hollen, om me toe te
roepen, dat hij vier dollars had ver
diend ch voorloopig aan het werk koti
blijven. Als ik je o ut helpen kan, hief
is mijn adies en ik kreeg zijn kaartje.
Je kon 't nooit weten, zeiden wij
lachend eu burgen bet op en hebben
't nu bij onze reisherinneringen lig
gen.
Wij logeerden, zooals ik u reeds
zeide, op kamers van vrienden der
miine Bijna alle kamers hebben cen
trale verwarming en badkamers. Ne
vens ons woonde een straatmakers-
gezin. De man verdiende 4 dollar per
dag, had een mooie woning met cen
trale verwarming en badkamer als
wij. Boven ons buisde een timmer
man, die GO cent per uur verdiende
Wel is de huishuur honger dan in ons
land, de kleeding iets duurder, maar
liet voedsel is er over het algemeen
goedkooper en men vergist zich, ge
loof ik, niet al te zeer als men 1 dol
lar in Amerika zoowat op 1.75 in
ons land stelt.
Nu ligt voor me een brief, dien een
boer mij schreef naar aanleiding van
deze schetsen. Of ik dacht dat hij met
zijn drie jongens in Amerika vooruit
kon komen. Ze konden alle drie goed
melken, waren bekend met boeren
arbeid. En dan antwoord ik hem,
op gevaar af, bij mijn kortstondig
verblijf niet goed alles bezien tc heb
ben, al heb ik oogen en ooren terdege
den kost gegeven, volmondig ,,ja".
Maar dan niet in het Oosten. Daar
ligt voor hem een toekomst 'ui 't Wes
ten cn Noorden. In Montana en Ore
gon in Canada bijvoorbeeld.
In dit laatste 1-a.nd worden naar ge
wellicht weet, G4 bunders gratis gege
ven door het departement, aan iedere
boer. 't Is waar, de landen liggen er
ut et om de stad, de winter i's er lang
bad getracht te werken en het verle
den e goed' te maken.
Waarom ga je niet voort? vroeg
graaf André.
Waarom? Waarom? U-zoudtme
tocli niet gclooven. En wat doet het er
ook toe Op uw gelaatstrekken is le
duidelijk zichtbaar, dat niets uw doo-
delijke verachting kan verzachten. U
is hier vergaderd om mij rekenschap
1c vragen van den naam, dien ik
draag. Dat is uw récht. Ik erken u als
mijn rechters en ik neem vooraf reeds
uw uitspraak aan, hoe die ook moge
zijn.
Je wilt jezelven niet verdedigen?
Waartoe zou dat dienen? En wat
zou ik tot mijn verdediging aanvoe
ren
Zij vermoedden, dat dc jonge man
niet zijn geheele hart voor hen open
de, dat hij iets verborgen liieid. Toch
geloofden zij hein, toen hij zeide, dat
hij gewerkt had en pogingen had
aangewend om een eerlijk man te
worden.
Wat kan ik lot mijn verdediging
inbrengen herhaalde hij. Ik heb
honderdduizend francs verloren op
de club, dal is waar. Ik heb die speel
schuld niet kunnen betalen, dat is ook
waar. Maar niemand van het bestuur
der club heeft het voorstel gedaan,
mijn schande openbaar te maken en
mij van mijn. lidmaatschap vervallen
le verklaren. Niemand heeft bevel ge
geven, mijn naam in den gr'ooten sa-
en koud, do zomer kort en warm,
maar als het winter is wintert het, als
't zomer is, zomert hel er.
De druildagen bij ons, met hun nat
te, koude winden kennen ze daar niet.
Goede landbouwers worden er gaar
ne gezien en duur wordt hun arbeid
betaald. Maar het ls oppassen, goed
uit de oogen zien. Ik kan een boer,
die farmde op goedkoop gekocthten,
goeden grond aan een spoorwe-glijn.
De Maatschappij wakkerde 't farmen
aan, gaf allerlei gemakkelijke voor
waarden voor vervoer, tot het land be
zel was met boeren en verhoogde toen
zóó de vrachten, dat de producten in
de naburige stad goedkooper werden
verkocht, dan de vrachtprijzen be
droegen.
Het is oppassen en T komt me zoo
voor, dat wat we in ons land brood-
noodig hebben is een vereenïging van
personen die goed bekend zijn met
Amerika, die er veel bekenden en g<>en
„belangen" hebben, die diegenen,
welke wil landverhuïzen op eerlijke,
onpartijdige wijze inlichten.
Ik schreef u verleden jaar over de
v. Reden-kolonie, ik zou u nu weer
kunnen schrijven over andere „neder
zettingen", dio op bedrog gebouwd
zijn en die voortdurend lokken, ik heb
ze daar rechts van me liggen in het
j laatje van mijn schrijftafel, brieve®
van menschen die naa r Amerika gin
gen met volle illusies en die me nu
schrijven:
,,0 dokter als u ooit iemand hoort
dio hier naar toe wil komen, waar-
1 schuw hem dan dal hij niel moet. k>o-
„men. 't Is ons zoo bitter en bitter te
gengevallen. 't Was om ons geld le
1 doen en armoede wacht ons."
Bedenkt wel, dat iedere streek in
Amerika mooi heet, iedere streek rijk
dom belooft, iedere streek de beste is
en misschien bijna iedere Arneri-
kaansohe grondspeculant- niet te ver
trouwen.
G. A. OOTMAR.
Buitenlandsch Overzicht
De BaSkanvuikaan komt
weer tot rust.
De voorlopige vrede is gesloten. De
gedelegeerden le Bcecharest zijn nu
bezig een definitief vredesverdrag op
te maken.
Oosten rij k-H o n g a r ij e wil
meespreken!
De te Boecharest gesloten vrede is
volgens de meaning van de regeeiings
kringen te Weenen blijkens een of
ficieus geïnspireerd artikel in de
„Wiener Allg. Zeit.'" te beschouwen
als een voor vrede, welke méér noodig
heeft dan de eenvoudige goedkeuring
van de mogendheden, welke het Trac-
taat van Berlijn teeltenden om defini
tief van kracht te worden.
Oosten.!1 ijk-Hongarije behoudt zich
nog steeds hel recht voor, eventueel
het vredesverdrag te corrigeeren. De
voornaamste beteekenis van den voor
loop! gen vrede is, dat hierdoor een
definitief einde gemaakt wordt, aan
do vijandelijkheden Ln den Balkan.
Deze vrede is echter in strijd met de
beginselen, die Oosten rijk-Hongarije
voorop gesteld heeft vóór do onder
handelingen tc Boecharest. en die
luidden, dat Bulgarije niet vernederd
mocht worden, en evenmin verdron
gen uit Midden-Macedonië. De Oos-
tenrijksche diplomatie wil daarom
trachten veranderingen aan te bren
gen in de desbetreffende bepalingen
voor den voorloopigen vrede.
Men meent te Weenen, dat Oosten
rijk-Hongarije van dit recht gebruik
mag maken, ook wanneer een of an
dere mogendheid, die liet verdrag van
Berlijn onderteeker.de, het beter acht
zulks niet te doen.
De grens.
In Griekenland is het volgende of-
ficieele communiqué uitgegeven: „In
de afzonder'ijke conferenties lussclien
Grieken en Bulgaren en in de daarop
volgende algemeene vergadering is be
paald, dat do grenzen tusschen Grie
kenland en Bulgarije als volgt zullen
worden vastgesteld: Van dcu mond
van de Nep tos zul de linie de rivier
volgen tot liet dorp Oxiiar, vervolgens
gaat zij naai- het vilayet Thracië tot
Chcnes Tsouraday, loopt verder tot
Kastridas en Devikli en dim naar het
westen tot de rivieren Strimon en Vi-
stnitza, waarna zij eindigt bij den
berg Belos.
Nog geen demobilisatie
m o g e 1 ij k.
Te Londen is het bericht, dat te
Boecharest vrede is gesloten, met
groote voldoening ontvangen, in po-
Ion op te hangen. Dat werd gedaan
door een onbekende hand, die in ver
regaande lafhartigheid haar werk in
hei. duister volbracht. En niemand,
niemand verstaat u, heeft men daar
van kunnen verdenken, Het bestuur
heeft een onderzoek ingesteld, maai
de schuldige is niet ontdekt.
Het kwaad kon echter niel meer
hersteld worden, nu alle bladen reeds
mijn schande vermeldden. De ellende
ling, die 's nachts na de sluiting dei-
lokalen. mijn naam ophing, heeft zelf
het bericht van mijn misdrijf per tele
foon aan alle couranten meegedeeld.
Het is een laaghartige wraakneming
en ik kan niet vermoeden, wie mijn
onbekende vijand is. Ik kan dus
niets legen hem doen, niets, niets.
Ilij wrong zich de handen in
uiachtelooze woede.
Wat doel or dat alles toe? U
beschuldigt mij. Ik erken schuldig le
zijn. Veroordeel mij. Ik geef u het
recht om over mijn leven te be
schikken en wacht uw uitspraak.
Hij zweeg en bleef met gebogen
hoofd en Éaamgelrokken wenkbrau
wen zitten.
TER DOOD VEROORDEELD.
Ongetwijfeld was het een ernstige
beslissing, dio zij moesten nemen,
want zij bewaarden'langen tijd het
stilzwijgen. Op aller gelaat was een
heftige ontroering te lezen, zooals
van rechters, dio geroepen zijn. om het
litieke kringen gelooft men niet, "dal'
eén onder zulko omstandigheden ge
sloten vrede van langen duur kan
zijn.
Do „Times" wijst er op, dat Servië
en Griekenland en eveneens Roeme
nië evenmin demobi liseoren kunnen
wanneer ook Bulgarije zijn leger niet
op voet van vrede brengt; dat Bulga
rije echter zijn reserves niet naar huis'
kan zenden, zoolang Thracië en Oost-
Roennèlië door de Turken bezet zijn.
ligt voor dc hand.
Een algemeene ontwapening is
slechts dan mogelijk, wanneer het den
Turken weer gelieft terug te trekken
tot achter de lijn Enos-Midia. Vtjorl
Turkije zou het raadzaam zijn, wan
néér het daanmee zijn kansen op een
gunstige regeling vari de grensqtiaes
tie zou verhoogen. De mogendheden
zullen ongetwijfeld een sterke pres
sie op Turkije uitoefenen en de Porto
zou dus verstandig doen geen tijd le
verliezen met loven en bieden, daar
zij door tegemoetkoming aan de wen
scheen der mogendheden het meest
kan winnen.
De „Times" verklaart verder te be
treuren, dat de kans op een Balkan-
bond, die door zijn eétidracht en
krocht naburige mogendheden zou
hebben weerhouden v an avontuurlijke
plannen, verkeker is, daar een zes
tegen elkander manoeuv reerende Bal
kanslaatjes in de toekomst aan de mo
gend ïieden nog heel wat zorg kunnen
bieden.
De mogendheden en Tur-
k ij e.
Te Konstantinopel had een bijeen
komst plaats der gezanten van de mo
gendheden bij den gezant der O.-H.
Monarchie. Na gedachten wisseling
bleek volkomen overeenstemming te
bestaan tusschen de mogendheden.
Dc stap bij de Poite bet rel lende Adiia-
nopel, waartoe besloten werd, had
reeds Donderdag plaats.
De ambassadeurs der zee groote mo
gendheden brachten ieder afzonder-i
lijk een bezoek hij den Turkschen
grootvizier, vvicn ze mondeling over
Adriunepel onderhielden. ij verzoch
ten de Turksche regeering het verdrag
van Londen te eerbiedigen.
De offers van den strijd.
Een in Macedonië verblijvende cor
respondent van de „Corrieie della Se
ra' heeft een lijstje opgemaakt van
de offers, die de Balkanstaten heb
ben gebracht aan menschen en geld
gedurende de beide oorlogen. Hij komt
daarin tot de volgende cijfers:
ln den eersten strijd legen Turkije
had:
Bulgarije: 350.000 man' gemobili
seerd, bo.COO dooden, 1200 uiiilioen
lire kosten.
Servië: 250.000 man gemobiliseerd,
30.000 dooden, 62u miliioen lire kos
ten.
Griekenland: 150.000 man gemobili
seerd. 10.000 dooden; 280 millioeu lire
kosten.
Montenegro: 30.000 man gemobili
seerd, 8000 dooden, 16 miliioen lire
kosten.
Turkije 450.000 man gemobili-1
seerd, 100.000 dooden, 1600 miliioen i
lire kosten.
In den tweedon strijd onderling had-j
derf:
Bulgarije: 60.000 dooden, 720 mil-:
liocn, lire kosten.
Servië: 40.000 dooden, 400 miliioen'
lire kosten.
Rekent men hierbij nog do dooder.
uit het GrieksclK leger, wier aan,tal
niel bekend is, de olters der cholera,
en aan andere ziekten, de vermoorden
enz., jlan mag men aannemen, dat de
Balkanstrijd in 10 maanden gekost
heelt 400.000 dooden, en dat de finan-
cieete verliezen ruim 5000 miliioen lire
bedragen.
Allsrlel
De driejarige diensttijd
in F i- a n kr ij lc.
Senaat nam met 254 tegen 37
stemmen liet ontwerp op den driejari
gen diensttijd aan, in den vorm, watr
ilt tiet door de Kamer was goedge
keurd.
De legerver ster king in
O ostenrij k-H o n g a r ij e.
Over de voorgenomen verhooging
van het recruten-contingent in de mo
narchie schrijft de „Militarische
Rundschau: „De verstrekkende maat
regelen der Luropeesche groote mo
gendheden ter versterking barer strijd
macht, waarbij zich zeker de Balkan
staten met analoge voorzorgsmaatre
gelen zullen aansluiten, leggen de Mo
narchie de door de wet van zeil be
houd voorgeschreven verplichting op.
bij de militaire versterking tenminste
zoo ver te gaan, dat de qualiteit en
de weerbaarheid onzer legermacht
zooveel mogelijk in overeenstemming
zijn. met die der andere staten. Dit is
te gemakkelijker, daar bij de indee-
linig in het voorjaar een overschot van
50.000 voor den dienst geschikte re
cruten bleek te bestaan, boven liet
vonnis uit te spreken over een wezen
dat hen dierbaar is en wiens lot hen
ter harte gaat,
Eindelijk had graaf André zijn aan
doening overmeesterd. Hij stond op
en zeide met vaste stem
Laurent, ge zult wel begrijpen,
wat onze uitspraak zijn zal. De man,
die nog een weinig fierheid bezit, zal
inzien, dat er slechts één middel is,
om zulk een misslag te vergoeden. Je
hebt de eer der Soulaimes bezoedeld,
de smet, die je op ons wapen hebt ge
worpen, kan alleen worden uitge-
wischt door den duod.
Als vernietigd, na het uitspreken
dezer woorden, die gelijk stonden aan
een doodvonnis, zonk de oude edel
man op zijn stoel terug. Allen sloegen
dc oogen neer, behalve Michel, die
zijji broeder schreiend aanzag. Hij
was zichzelven niet langer meester,
en toen allen zwegen en er geen stem
opging om dit vonnis te verzachten,
riep de markies uit
Neen, neen, dat is niet mogelijk.
Hij is van ons bloed. Mijn moeder zou
mij ter verantwoording roepen. Mijn
moeder, o God. zij heeft hem zoo lief.
Laurent was kalm gebleven bij het
vernemen van liet vonnis, dat de fa
milieraad over hem geveld had.
't Is goed, zeide hij. Uw uit
spraak is rechtvaardig. Vrees niet,
dat ik mij aan mijn straf zal onttrek
ken.
Toen hij de wanhoop van. Michel
voorgeschreven contingent. Het is dus'
mogelijk de lichtingen te vergrooten.
waardoor in de eerste plaats de troe
pen in de grensdistricten op de nood
izakelijke sterkte kunnen gebracht,,
zoodat zij in ernstige gevallen hun
veelzijdige taak zelfstandig zullen
kunnen uitvoeren, zonder dat bij een
politieke spanning bijzondere voor
zorgsmaatregelen moeien worden ge
nomen".
Do. uitbreiding der legersterkte met1
40 000 man per jaar wordt dus door
de regeering overwogen.
Uit Venezuela.
Uit Caracas is le New-York bericht
ontvangen dut generaal Gomez een le
germacht van 700!) man ter best rij-
ding van Castro heeft bijeengebracht
terwijl liet beet dat Castro zelf 12.000
volgelingen orn zich heeft verzameld.
Betrouwbare berichten omtrent den
stand van zaken ontbreken.
Binnenland
HOFBERICHTEN.
Men meldt uit Den Haag:
vele leden van Haagsche staats- j
lichamen, militaire en burgerlijke
overheidspersonen hebben Donder
dag door inschrijving in «te naamtee-
keningboeken ten Koninklijke Paleize
en in het Paleis van H. M. de Ko
ningin-Moeder van hunne belangstel
ling doen blijken met den 12 1/2-jari-
gen huwelijksdag van H. M. de Ko
ningin en Z. K. II. den Prins.
De regeering heeft een brief van
gelukwetisching aan het vorstelijk
echtpaar gezonden.
DE KONTNG1N NAAR GRONINGEN.
H. M. de Koningin zal Maandag
a.s. met den trein van 9.30 v.m. te
Groningen aankomen en om 9.41 naai'
T'ilVmizerme-"-1en vertrekken. Van
daar kperl, TT. M. te ruim 12 uur naar
Groningen terug om aldaar- eenigé
uren te vertoeven. In het Recreerings-
ïidtel wordt de lunch gebruikt, waar
aan twintig autoriteiten uit stad en
gewest z!',,,5n aanzitten, zoo meldt 't
„N. v. d. D.
II. M. DE KONINGIN-MOEDER.
TI. M. de Koningin-Moeder is voor-
'netnens zich tegen het eind van deze
maand met Hare hofhouding voor
een tiental dagen van Soestdijk naar
's-Gravenhago xe begeven, met het oog
op de opening van het Vredespaleis,
zoo meldt de „Tel.".
ONTROUWE BEDIENDE.
Toen de gérant van een der groote
hotels te Amsterdam iri zijn kantoor
kwam, ontdekte hij dat zijn lessenaar
opengebroken was en men er een be
drag van pl.m. 1000, voor "t meeren-
dtel vreemd geld. uit had ontvreemd.
De zaak werd bij de politie aanhan
gig gemaakt en de verdenking viel al
spoedig op een dezer dagen ontslagen
bediende, H. genaamd. De man werd
aaiigehouuen eu bieea müeruaau ue
genoemde som in zijn bezit te hebben.
Vermoed wordt, dat hij 's avonds iaat
ongemerkt het hotel is binuengeioo-
pen en gedurende den nacht zijn slag
geslagen heeft, zoo meldt de „Tel.".
De verdachte is aangehouden.
OVERSCHRIJDING VAN BE
VOEGDHEID.
Men 'schrijft van de Gelderseh-
Pruisische.. grens:.
In hel W'iUeveen, onder Naeten,
wilden twee Duilsclie smokkelaars
uit Bpehoit een koe en een kalf over
de grens brengén. Het. kalf was reeds
overgeloodst. De Duilsclie kommie-
zen nadden de smokkelaars in de ga
ten en toen deze de koe wilden over
brengen, schoten ze op hen, met het
gevolg, dat de smokkelaar D. 11. een
schotwond in zijn been kreeg, waar
door hij ter aarde viel en vandaar in
een sloot, ten gevolge waarvan hij
zijn been brak. Ofschoon de smokke
laars zich op Hollandsch gebied be
vonden, begaven de kommiezen zich
naar den gewonden smokkelaar en
sleepten hem op Duitsch terrein.
De smokkelaar is naar het zieken
huis ie Bocholl vervoerd, maar door
de maréchaussees der brigade Win
terswijk is proces-verbaal opgemaakt
tegen de Duilsclie kommiezen we
gens bet verrichten van een daad bui
ten hunne bevoegdheid.
WEER EEN INBRAAK TE
AMSTERDAM.
Wederom valt een brutale inbraak
te vermelden. Van de omstandigheid,
dat alle bovenbewoners van het pér
ceel Amsteldijk 41 afwezig waren,
hebben inbrekers Woensdagavond een
dankbaar gebruik gemaakt om hun
slag te slaan. Zij hebben vermoede
lijk met behulp van een valschcn sleu
tel de buitendeur geopend en zijn toen
j kalmpjes naar boven gegaan. Eerst
werd geprobeerd dc deur van de voor
kamer der eerste verdieping, be
zag. ging hij voort.
Ween niet, ik weet hoe lief ge
"mij hebt. Gé zijt niet'alleen een broe
der, neen,'meer nog, eén vader'voor
mij geweest. Ook ik heb je lief, niet
alleen als een broeder, maar ook als
een zoon. Ween niet Ik ben schuldig.
Ik heb gezondigd uit lichtzinnigheid,
uit zwakheid, maar. die zwakheid
wordt een misdaad, wanneer men
daardoor zijn familie önféert. Wij be
zitten niets dan onze eer. Door mijn
schuld mag die niet verloren gaan.
Ween niet. Laat mij niet te zeer je
liefde gevoelen, opdat ik niet te veel
berouw zal hebben, over hetgeen ik
heb verloren. Ween niet. Oom André
sprak de waarheid. De smet, die ik
op ons wapenschild heb geworpen,
kan slechts door mijn dood worden
uitgewischt.
Laurent riep Michel uit, wat
hebt ge gedaan Ongelukkige, hoe
zijt ge zoo diep gezonken
Ongelukkige, ja, herhaalde de graaf,
meer ongelukkig dan schuldig.
De ontroering belette hem verder te
spreken.
De deur werd geopend en de mar
kiezin trad binnen. Zij had zich door
een wandeling in den tuin verfrischt
en een vroolijke glimlach speelde oin
haar mond.
üilbertc, die haar geleidde, bleef
aan de deur staan, met den blik op
Laurent gevestigd, terwijl de blinde
met uitgestrekte handen de kamer
Onze Lachiiosk
EEN HANDIG JURIST.
Professor. Dus gij zoudt levens
lange gevangenisstraf eischen in dit
geval?
Candidaat. Zeer zeker, profes
sor.
Professor. Maar wat zou uw
eisch zijn. wanneer verzachtende om
standigheden. in aanmerking geno
men, moeten worden?
CandidaaL (luchthartig). Dan gaf
ik hem drie jaar minder.
Professor (|ron;*"»hV Hoe zoudt
ge dat merkwaardig vonnis ten uit
voer leggen?
Candidaat. Wel, ik liet hem nog
drie jaar op vrije voeten, vóórdat ik
'm levenslang opsloot!
woond door den heer II. P. Hartog,
te openen. Van binnen was deze met
een knip gesloten en, "t zij men vrees
de dat het geklop de aandacht zou
trekken van den in het benedenhuis
wonenden coiffeur, :t zij de poes te
veel lawaai maakte, zeker is. dat do
hoeren hier spoedig hun arbeid staak
ten en e n verdieping hooper gingen.
Daar hakte men eenvoudig bet pa
neel uit de deur en verschafte zich
zoo toegang tot de woning. Alles werd
daar omver gehaald, kasten en laden
geforceerd, zelfs het bed werd onder
zocht. Een groote hoeveelheid gou
den en zilveren sieraden tot een ge
zamenlijke waarde van ongeveer /900
werd daar buit gemaakt.
Dat wakkerde de hebzucht blijkbaar
aan en ook de derde verdieping wis
ten de dieven door opensluiting bin
nen te dringen. De buit was daar wel
niet zoo groot, maar een bedrag aan
contanten van ongeveer-f 150 achtten
zij toch wel de moeite van het mede-
nemen waard.
Eerst tegen 11 uur "s avonds, toen
de bewoner van de derde verdieping,
de heer II. TI. Petersen, effectenhan
delaar, thuis kwam, werd de diefstal
ontdekt. Onmiddellijk werd de politie
gewaarschuwd, die op haar beurt do
echtgonoote van den bewoner der 2de
verdieping, den'handelsreiziger L. A.
van Mincien, van het geval in kennis
stelde.
Een langdurig onderzoek werd in
gesteld. Tot heden echter zonder re
sultaat.
.Ul en ander blijkt ïntussclièn dat
lang nog niet alle leden van het in-
breKersgilüo gepakt zijn. Ook staat
vast, dat de achtergeblevenen met
veel kennis van zaken zijn ie werk
gegaan of althans een goeden inlich
tingendienst helmen. Terwijl ioc:i da
families san oe eerste en derde ver
dieping in Zand voort logeerden, was
de bewoner der tweede verdieping op
reis en logeerde zijn vrouw b.j !u:.-.i-
lie, alle omstandigheden waarvan de
dieven gretig gebruik hebben ge-maakt
om hun siag tc slaan.
HET G1UF.KSC1IE ROODE
KRUIS.
Aan eeii particulieren brief van een
der Nederlanclsche verpleegsters in
dienst vah hetTirieksche Roode Kruis,
gedateerd Piraeus 15/28 Juli, is het
volgende ontleend
„Eindelijk kan ik aan mijn voorne
men. 'om' u eénige inededeelingén te
doen, aangaande onze reis en ons
verblijf, gevolg geven.
We hadden het hier met onze 600
patiënten zóó druk, dat er van schrij
ven niet veel kwam.
We hadden tot Milaan eene goede
reis, niet warm, maar na Milaan
werd net zeer onbehaaglijk; vuile
coupés, geen slaapwagen, zoodat we
's nachts keurig rechtop gezeten, ge
probeerd hebbcMi wat te slapen, wat
ons niet gelukte. In Brindisi zorgde
de consul goed voor onswe bezoch
ten er een Italiaansch oorlogsschip,
waar ons alles, tot in de kleinste bij
zonderheden, werd getoond. Den dag
na onze aankomst in Brindisi, gingen
we 's avonds te 9 uur aan boord van
de „Ismini", een Grïeksche boot. Na
hetgeen men ons van Grieksche boo
ten verteld had. was de verwachting
niel groot. We hadden echter een net
te kajuit, zeer ruim voor 8 personen,
en het schip viel ons in alle opzichten
mede. Hel weer was prachtig, en vol
moed vingen we onze reis aan, tot in
Corfu onze eerste teleurstelling kwam.
in den vorm van een gewichtig pa
pier, ons door een Grièbschen officier
overhandigd. Het behelsde het be
richt, dal twee van onze zusters in
Corfu moesten blijven, drie doorgaan
naai Patras en een naar Athene.
Met onderling goedvinden werd be
sloten, dat de twee zusters Van der
Hijden in Corfu zouden blijven, de
drie anderen in Patras en dat ik, die
er bekend was, naar Athene zou
gaan. U kunt zich onze verslagenheid
voorstellen na dit bericht, maar er
was niets aan te doen. De heer Ar-
naud, chef van den Militairen Genees-
biimentrad.
Op vroolijken toon, ofschoon met
een zacht verwijt, zeide zij:
Laurent is hier. Ik heb zijn stem
gehoord en niemand heeft mij ge
waarschuwd.
Niemand durfde te antwoorden. Zij
hadden deze ontmoeting niet voorzien
van de moeder met den zoon, dien zij
ter dood veroordeeld hadden. Allen
waren tot in het diepst van hun hart
geroerd.
Moeder 1 zeide Laurent met half
versmoorde stem.
Zij naderde haar zoon met vasten
tred, zonder zich le vergissen, slechts
geleid door haar moederhart.
Wij wilden uw wandeling niet
storen, moeder, zeide Michel, de
buitenlucht is zoo noodig voor u.
Dat was de beste reden, die men
haar geven kon.
Dé markiezin stelde zich er mee te
vreden.
Zij omheisde Laurent en nam zijn
beide handen. Eensklaps begon zij te
beven, zij tiet zijn handen los en be
tastte Zij.o voorhoofd en zijn slapen.
Wat gebeurt hier? vroeg zij.
Wat deeri je, Laurent
Niets, moeder mij deert niets.
Waarom vraagt u dat?
Je misleidt mij. Je handen gloei
en alsof je de koorts hebt.Op je voor
hoofd voel ik het klamme zweet. Zie,
je beeft terwijl ik tot je spreek.
(Wordt vervolgd).
