luiiars Sushi
bij Het Nederlahdsehe volk al meer en
meer Ingang zal vinden, en tevens,
dat de verkoop een batig saldo zal
opleveren, te bestemmen voor de be
scherming van kleinere natuurmonu
menten.
De beer Joh. P. C. Benner, kunst
schilder te Bussum, heeft voor deze
zegels geheel belangeloos de ontwer
pen vervaardigd. Zij zijn in kleuren
druk uitgevoerd.
De onderwerpen zijn L Zeedistel
en Zeezwaluw 2. Bosch-anemoon en
Pad 3. Waterlelie en Kikvorsch4.
Nachtorchis en Vleermuis.
DE ANTI-W1XKELSLUITERS
TE AMSTERDAM IN ACTIE.
Door de Propaganda-Commissie der
districten II, III en IV der Vereeni-
ging van Amsterdamsche Winkeliers
was in Plancius een „groote propa-
ganda-vergadering" belegd, die toe
gankelijk was voor ,,alle winkeliers
die de schade van de(ze) gehate veror
dening gevoelen".
De vergadering, die bezocht was
door een 15U-tal anli-wlnkelsluiters,
zou een bespreking houden over het
voorstel van de raadsleden Ter Haar,
Ruys, Sutorius en Zwart om de Ver
ordening op de Winkelsluiting in te
trekken.
Het openingswoord werd gesproken;
door den heer Marcus Cohen, die er
op wees, dat men moet blijven bewij
zen, dat er een actie is tegen de geha
te verordening die velen winkeliers
zoo zwaar op de schouders drukt en
door wier werking vele kleine win
keliers dreigen ten or.der te gaan.
(Applaus.)
Verschillende andere sprekers voer
den daarop 't woord, o.a. de heer W.
Duijkers, voorzitter der vereeniging.
Deze zei o.a.:
Het is dwaas en onrecht zoo'n ver
ordening voor alle winkeliers. Men
kan evengoed zeggen een dier is eeu
dier en dan een kat voor een bier
wagen spannen 1
Het is en blijft onrecht, wanneer
een winkelier binnen zijn eigen mu
ren niet doen en laten mag wat hij
wil, onrecht blijft het, ook wanneer
de I-Ioogé Raad het goed praat. (Ap
plaus.)
Hierna was het woord aan den
heer Schalm, handelaar in visch.
„Zie," dus sprak deze, ,,'s avonds na
9 uur is het mijn tijd! Wanneer de
dames en heeren uitgefuifd waren,
dan kwamen ze een vischje koopen.
Maar dat mag niet meer!
Een bediende met biesjes om de
pel belet het!
Ik ben voor den kantonrechter ge
weest en die gaf me gelijk. Maar
ik hoorde 5 boete vragen. Ik dacht
dat ik hij een vader was en zie, ik
was bij den beul!
En later werd ik weer opgeroepen.
Ik had een spekbokkeni verkocht
voor acht centen (gelach), acht spie!
Ik verdiende er één cent aan 1
Toen kwam de diender en vroeg den
naam van de juffrouw. Bleek en be
vend keek deze me aan.
Of ze een valschen naam zou op
geven.
„Geef je goeden naam maar op,
vrouwtje!" zeide ik. hMet stemverhef
fing) Ziet u, dat is dwang, erger
lijke gemeente dwang, dat ze staan te
loeren wanneer ik een spekbokkem
verkoop en niet zien wanneer ze el
kaar in een anderen hoek doodslaan!
(Daverend applaus.)
De heer Muus wenschte dat men
de Koningin tijdens haar verblijf In
de hoofdstad zou verzoeken de ver
ordening ln te trekken.
De heer Van Laar klaagde dat ven
ters, gratis vervoerd door onze ge-
meente-pont, van de overzijde van het
IJ komen om hier 's avonds te ven
ten. Een. inspecteur vau politie in de
Warmoesslraat, bij wien daarover
geklaagd werd, zeide dat daar niets
aan te doen is. Spr. zou wel eens
willen weten of dat juist is.
De voorzitter verklaarde met be
langstelling van deze mededeeling
kennis te hebben genomen. Het is
zeer zeker in het nadeel van de Am
sterdamsche winkeliers. Spr. belooft
deze zaak te zullen onderzoeken.
De heer Uleiuan beklaagt zich dal
zijn belasting, nadat hem „verlof" is
verleend, werd verhoogd van ƒ.39 tot
f 152. Men zeide: ge hebt nu geen
winkel meer, inaar ccn koffiehuis.
De heer Kloosterluiis wil de Ko
ningin vragen om den Gemeenteraad
naar huis te zenden en de Verorde
ning in te trekken wegens verwaar-j
loozing van de gemeente-huishouding
De .voorzitter verzet zich tegen hel
laatste en is overtuigd, dat de bedoe
ling van de raadsleden was om dc
belangen van de burgers te beharti
gen. Vandaar ook, dat enkelen van
opinie gewijzigd zijn.
De raad van een der aanwezigen om
niet deel te nemen aan de onafhanke-
lijkheidsfeeslen, wenschte spr. met
aan te moedigen.
„Integendeel," zeide spr., „vlagt
en feest zooveel ge wilt. In ieder geval
hebben B. en W. geloond, ons steeds
ter wijle te zijn."
Dat lokte weer verzet uit van een
ander aanwezige, den heer Ephraim.
„Dc burgemeester een vader?" dus
vroeg hij. „Een vader die zijn kindo
ren laat honger lijden? Neen, het ls
hen alleen te doen om volgende week
licht in de straten te krijgen. Neen,
feest en vlagt niet!" (Applaus.)
De voorzitter betoogde weder dat
de burgemeester slechts uitvoerder ls
van de besluiten van den Raad! Mij
zelf is steeds welwillend eri voorko
mend. Feest en vlagt dusl (Applaus.)
„Feest niet 1" oreerde de heer
Schalm. „En al ge vlagt, dan half
stok (Applaus
„Fuiven met een politie-agent, die
je een week later naar den Heiligen
Weg (aan den Heiligen Weg was
vroeger het Huis van Bewaring)
brengt? Merci I Neen, feest en vlag:
nie tl"
Nadat nog verschillende sprekers
het woord hadden gevoerd en de
heer Marcus Cohen had medegedeeld,
dat 45 nieuwe leden zich aanmeldden,
werd de openbare vergadering geslo
ten.
EEN PAARD IN EEN KELDER.
Op den Q:oek van de Brouwersgracht
en Binnen Brouwersstraat te Am
sterdam gleed een voor een vracht
kar bespannen paard uit, met het ge
volg dat het dier in een kleinen kel
der, waarin gevestigd „Het nieuwe
mangelhuis", terecht kwam. Onmid
dellijk werd de hulp van Snick's toe
stel ingeroepen, dat echter niet dan
na zeer veel moeite het dier, dat met
den kop naar voren door de nauwe
opening was naar binnen geschoten,
uit zijn enge gevangenis kon verlos
sen. Het rnoest daartoe aan do bee-
nen worden opgeheschen. Meer dood
dan levend en uit vele kleine wonden
bloedend^ kwam ihet dier ten slotte
weder buiten.
WAARDEVOLLE APPELEN
GESTOLEN.
In den „stand" van de Nedcrland-
sche Pomologische Vereeniging op de
landbouwtentoonstelling te Schevo-
ningen bc-rindt zic-h een inzending
van den heer Velders, waartoe be
hoorden eenige appelen „The Queen",
oogst 1912, welke gedurende een jaar
in het koelhuis van het openbaar
slachthuis te 's-Gravenhage waren
bewaard en nog in uitstekende con
ditie verkeerden. Dit resultaat van
koeltechniek is thans niet meer te be
wonderen, daar de vruchten zijn ge
stolen.
PROV. STATEN VAN ZEELAND.
In de Provinciale Staten van Zee
land zal wederom een vacature ont
staan voor- het district Middelburg,
daar de 'lieer S. Louwerse ontslag
heeft genomen wegens voortdurende
ongesteldheid. De heer Louwerse was
in 1916 a3n de beurt van aftreding
en behoort tot de antirev. partij.
DE AANVARING BIJ SPUKENISSE.
Dc omgekomenen bij de aanvaring
tegenover Spijkenisse tusschen cie
passagiersboot „Oude Maasdie een
extra reis maakte, en de schroeiboot
„Menvedc", van een der zalmzegcn-
visscherijen te Dubbeldam, zijnC.
Stahl en G. van Wijk, bazen van de
zalmvisscherijen Klein Profijt II te
Hoogvliet en Merweae I te Dubbel
dam. en de stoker van de gezonken
boot. Do baas H. Versteeg van de 1 is-
scherij Klein Profijt I te Rhoon heeft
zich, in weerwil van een ontwrichten
sohouder en gebreken rib, zwemmen
de boven water weten te houden.
I. Kok, die een slag van het roer
had gekregen, werd bewusteloos op
gepikt; zijn toestand is zorgelijk, l'et
lijk van C. Stahl is bij de Walplaat
opgevïscht, zoo meldt de N. R. Ct.
INTERPARLEMENTAIRE
CONFERENTIE.
Vrijdag werd de 18e Iuterparlemen.
taire Conferentie voortgezet.
De President deelde "mede dat hef
zijn bedoeling was, in deze zitting de
werkzaamheden te beëindigen, ten
einde de leden in de gelegenheid te
stellen, den historêchen optocht bij
te wonen en deel te nemen aan de
nationale vreugde.
Aan de orde wa3 alsnu het onder
werp medewerking van de Unie en
haar groepen aan internationalen ar-
beid.
Rapporteur hierover was de heer
Louis Franck, lid der Belgische ka
mer van afgevaardigden.
De voorgestelde resolutie luidde:
De XVlIIde Intc-rparlernenla'rg
Conferentie, overwegende dal de sticH
ting en ontwikkeling, binnen de gren-
zen welke het beginsel der nationale
souvereiniteit medebrengt, van instel
lingen en regels welke gemeen zijn
aan alle beschaafde landen, strekt tot
uitbreiding van het gebied van het
recht in de volkerengemeenschap en
ter bevordering van goede betrekkin
gen tusschen de volkeren
overwegende dat de Interparlemen
taire Unie in staat is, door de natlo-
nale groepen waarvan zij het Middel
punt eri het orgaan is, krachtige me
dewerking te verleenen bij den ar
beid der internationale vorecnigirgen
met het hierboven aangegeven doel,
wanneer deze wetgevende maatrege
len of tusschenkomsl der regeering
eischt, en dal zij zich, in beginsel
moet beperken tot ziodanige mede
werking
draagt het Interparlementair Bu
reau op, de mededeeling van ont-
werp-verdragen of van wetgevende
maatregelen vau internationalen
aard, welke op initiatief van deze vcr-
eenigingen zijn.
De resolutie werd met bijna alge-
meene stemmen aangenomen.
A.an de orde was daarop het rap
port van den Interparlementairen
Raad.
Het werd voor kennisgeving aan
genomen.
De secretaris-generaal, de beer Lan
ge. gaf vooraf nog eenige inlichtingen
omtrent dit rapport en deed voorts
mededeeling van een ingekomen
schrijven van den Internationa len-
Vredesrnad, met de beste wonscheu
voor het succes der conferentie. Hij
verklaarde verder dat de Interpaile-
nientaire overigens voor het oogen-
blik van het meeste gewicht acht de
bevordering van de bijeenroeping van
de derde Vredesconferentie en het te
gengaan van de voortdurende opdrij
ving der bewapeningen.
Wat het eerste onderwerp aanging,
dit kwam dadelijk aan de orde.
De heer De Berzeviszy, voorzitter
van de Hongaarsche groep, had n.L
dc volgende resolutie voorgesteld:
De XVIIIe Interparlementaire Con
ferentie herhaalt den wensch van
vroegere conferenties da: de Regec-
ringec welke dit nog niet gedaan heb
ben, zonder verder uitstel een erreti-
go voorbereiding zullen aanvangen
voor het programma van de 3de Vre
desconferentie en noodlgt de natio
nale groepen uit, dezen werieeh krach
tig bij htm regeeringen te ondersteu
nen.
Den groepen wordt tevens verzocht,
zien tot hun respectieve regeeringen
te wenden of resolution van der.z'elf-
deu aard in hun Parlementen uit te
lokken, ten einde zoo spoedig moge-
Jijt een Voorbereidend Internationaal
Comité te vormen voor de 'JJe Vredes
conferentie en deze te ioen bijeenroe
pen op den tijd, bepaald in de slot-
acte van de 2de Vredesconferentie.
Deze stappen dienen jaarlijks te
worden herhaald totdat bevredigende
resultaten zullen zijn verkregen.
Aan de orde was daarop het onder
werp: schendingen van het interna
tionaal recht. Hieromtrent was een
ontwerp-resolutie ingediend door de
heeren De Roszkowski (Oostenrijk) en
Luhovary (Roemenie), luidende:
Overwegende dat van verschillende
kanten is gemeld dat tijdens den laat-
TWEEDE BLAD
Zaterdag 6 September 1813
Haarlemsclie
Handelsvereeniging
Goedgekeurd, bij Koninklijk. Besluit
van 12 Nov. 1892 No. 29 en gewij
zigd bij KoninkL besluit van 21
Mei 1S97 iNio. 58 en van 13 Juli
1909. No. 62.
Bureau: Jansweg lt, geopend allo
werkdagen van 9—5 uur,
Teleplioon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging (hier ter stede opge-
iridli'l met het doel de .belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de .belangen hunner
handel of bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van inJormatiën en het incasseeren
van dubieuse vorderingen.
Voor posten welke men de vereeni
ging ter invordering in handen stelt
op buiten de stad woonachtige per
sonen moet 10 ct. porto worden be
taald, terwijl van alle vorderingen
door de vereeniging geïnd 3 pet. pro
visie wordt geheven.
In Mei en Juni 1913 zijn 49 vorde
ringen lot een bedrag van f 1104.09 be
taald, 21 vorderingen worden afbe
taald; 13 vorderingen zijn uitgesteld.
Bovendien hebben de leden het
reefht op het hun gratis te verstrek
ken advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Th. de liaan Hugenholtz en A.
II. J. Merens, Spaarne 94 alhier, cLie
desgowenscht ook in procedurien en
faillissementen gratis voor hun op
treden, natuurlijk echter alleen voor
zaken betreffende den lhandel of het
bedrijf der leden.
Bij elke vordering der rechtsgeleer
den in 'hónden gesteld moet 10 cent
voor porto worden gevoegd., terwijl
van dc bedragen der langs dezen
weg ingevorderde posten 5 pCt. moet
worden betaald. H.H. rechtsgeleer
den hebben het recht in geval van ge
rechtelijke vervolging het door hun
noodig geoordeelde voorschot te vra
gen aan den inzender der vordering.
Over in de stad woonachtige per
sonen geeft de vereeniging gratis
mondelinge of telephonische inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend,
terwijl voor inforniatien op buiten de
stad wonende personen f Ü.60 pl.m.
5 ct. pórtovergoeding moet worden
betaald.
Aan het kantoor Jansweg .11 zijn
coupons it 10 ct. verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adressen
van hier ter stede op het bevolkings
register ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legitimatiekaarten, waarop zij
persoonlijk informatie® kunnen vra
gen, in andere plaatsen bij de daar
'gc-vesiigde en bij den Ned. Bond van
Onderl. Infor. en Sdbuldinvordering-
bureaux en Handelsvereenigingen
aangesloten vereen:gingen. Deze in
formation kosten 25 ct.
Het is noodig er nog eens uitdruk
kelijk op te wij-zen dat goed infermee-
ren, vooral naar nieuwe cliënten eene
bepaulde noodzakelijkheid is gewor
den, waar zoovele geheel onbekende
personen zich in onze stad en aan
grenzende gemeenten komen vestigen.
Onder alle koren ;s kaf.
Bovengenoemde Rond, waarbij 18
vereenigingen in de voornaamste
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Een dag of wat geleden kwam er
een handwagen voor mijn deur.
Er werd gebeld. Iemand ging door
ide gang oui open te doen. Een druk
gesprek volgde, daarna heersclite stil
te, vervolgens dreunde een zware slag
door het huis, gevolgd door twee
angstkreten. Ik stond op het punt tc
gaan kijken, maar bedacht me, over
eenkomstig de wijze opmerking, eens
gemaakt door mijn grootvader van
moederszijde: „als je je bemoeit met
.wat er in huis voor ongewoons voor
valt, moet je de moeilijkheid zelf op
lossen, als je er vandaan blijft, komt
die ook terecht.1'
Dus wachtte ik af. Weldra vernam
ik zware zucbtge.uiden, als van men-
schen die zich bovenmatig inspanden.
Er werd aan de deur getikt, ik maak
te open. Voor mij stonden een bode
van 't Stadhuis en onze getrouwe
Geertrui die somen met de grootste
moeite een boekwerk torsten. Zij wa
ren rood van inspanning, een oogen-
blik scheen 't of Geertrui de vracht
zou laten vallen „pas toch op,
meid!" riep de bode, „daar pas is llot
boek ook al een gat Ln de vestibule ge
vallen!" Verschrikt door het dreigen
de gevaar greep ik toe en hielp mee
dragen, totdat eindelijk het zwaar
wichtige boek na ontzaglijke moeite op
de tafel lag en wel op het midden,
daar anders de tafel kantelen zou.
„I-Iet gemeenteverslag", zei de bede,
met een vriendelijk gebaar.
„Dan; u wel", zei ik, „een gevaar
lijk boek, naar mij dunkt. Het verslag
over 1912 of 1913?"
plaateen van óns land gevestigd zijn
aangesloten geeft uit eene tweemaan-
delijk&che lijst van namen van per
sonen omtrent wien men wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt, waarvan het geheim on
geschonden moet blijven en die als
waarscfruuwingsmiddel uitstekende
diensten bewijst.
Waar eene vereeniging, die hare le
den al deze voordeden en gemakken
aanbiedt, sleóhts f 8.50 Jaarlijksche
contributie vraagt, is dit zeker een
zeer bescheiden eisch te noemen, te
meer daar al het opgenoemde niet het
eenige is wat de Haarlemsclie Han
delsvereeniging doet; steeds heeft zij
een open oog gehad voor alle zaken,
(lie hare leden in 't bijzonder en onze
gemeente in 't algemeen betroffen en
altijd (heeft zdj daarvoor gesproken,
liet zou te ver voeren alles op te
noemen, waarvoor zij opkwam, alleen
dient nog vermeld, dat het hare be
doeling is, in deze ridhting krachtig
voort te gaan.
In verband hiermede zijn in het be
stuur drie oommissiën gevormd en is
daarvoor het bestuur, uitgebreid. Van
deze commission bemoeit eene zich
met hot Informatie- en Incasso wezen,
eene met algemeene M'iddenstandsbe-
langen en is er eene voor Gemeente
belangen.
Alles té zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij onnoemelijk veel goeds
tot stand brengt verdient uwe sympa
thie en de contributie, f 3.50 per jaar.
kan geen bezwaar zijn. Hoe sterker
zij is in ledental, des to meer kan
de Haarlemsche Handelsvereeniging
doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Tan is Residentie en haar
ïewoners.
CCXVI.
Dc feestweek ligt thans achter ons
en velen met mij zullen een ge
meend oef slaken. Want zooals van
alles kan een mensch ook van het
goede te veel krijgen en vooral wan
neer blijkt dat onder dit goede heel
veel surrogaat is.
Van de feestelijkheden zal ik geen
kwaad zeggen, maar een ding moet
me van het hart, en dat is dat over
het algemeen de stemming geduren
de deze dagen zoo bitter weinig ge
meend is geweest.
Zoodra de stad wat versierd wordt
cn vlaggen en wimpels boven in de
lucht gaan wapperen, dan doet de
invloed van dat ongewone zich da
delijk op de bewoners gelden. Niet
dat ze luidruchtiger worden dan an
ders, o neen, maar toch komt over
hen iets van het vroolijke dat al die
kleurige gezellige dingen boven aan
de straat en tegen de huizen aan
doet neerstroomen.
Van het goede te veel is echter
een kwaad en wie 8 dagen lang den
invloed moet ondergaan van vroo-
lijkheid van buiten merkt er ten les
te niets meer van.
En van binnen uit sloeg de vrooiijJc-
lieid ditmaal niet. Anders bij de ge
boorte van Prinses Juliana toen een
spontane vreugde de menschen gul
maakte en dankbaar stemde. Toeu
duurde de „feestweek" 10 dagen en er
hadden er gerust nog eenige bij ge
voegd kunnen worden; thans ziju ze-
vc-n dagen al te veel.
Misschien kwam dit ook wel omdat
er zoo bitter weinig feestelijkheden
waren, die op het groote publiek vat
hadden. Was Koninginne verjaar
dag niet midden in de week gevallen,
we iiaddcn gerust van een feestweek
zonder feesten rnogen spreken.
Het hoogtepunt van de „roes"' was
te vinden op den dag van den op
tocht. Veel is daarover reeds tc doen
geweest over den optocht altijd
„Over 1913?" vroeg de bode, ietwat
beleedigd. Hot jaar is nog niet eens
om! Natuurlijk over 1912".
„Ja zoo", antwoordde ik weer, „we
zijn 1912 al zoowat vergeten, ziet u?"
De bode vertelde mij nadere bijzon
derheden. De zolder, waar de overblij
vende exemplaren geborgen worde®,
zal worden versterkt, tegen het door
buigen.
„Er worden", vroeg ik, „zeker wel
veel van die kostelijke boeken ver
kocht?"
„Geen een", zei de bode. „Nooitl Ze
worden alleen maar cadeau gegeven"
Na die mededeeling heb ik het werk
natuurlijk nog meer op prijs gesteld.
Maai- bezwaren hoeft het overigens
wel. Leg je het op tafel, waar onge
veer drie man aan te pas komen, dan
is er voor een theekopje of iemands
elleboog geen ruimte meer. Eens toen
het van tafel viel, heeft het boek de
pianokruk vermorzeld, sedert heb ik
het aan een zwaren, ijzeren ketting la
ten ophangen en als ik niets amusan
tere te doen heb, blader ik er in met
een wandelstok. Naar aannemelijke
schatting zal ik het pas in October
1914 geheel doorgelezen hebben, onge
veer tegen den tijd dat het ja ai ver
slag over 1913 verschijnt, dan ben ik
kliaar met het verslag over 1913 in
November 1915 en zoovoorfs, totdat ik
en het jaarverslag precies een jaar ten
achter komen. Hoe het dan met ons
moet gaan denk ik vóór dat noodlot
tige tijdstip op t Stadhuis te gaan
bespreken.
Het eerste, waarop Ln het verslag
1912 mijn oog gevallen is, waren eeni
ge photo's in het verslag van de Ar
beidsbeurs. Een daarvan heet „het
Bureau" en stelt voor een kamer,
waarin een tafel met drie stoelen, een
ën waarschijnlijk zal liet laatslé
woord er nog wel niet over gesproken
zijn, want aan de grootsche verwacn-
tingen beantwoordde de stoet niet.
Zeker er waren mooie wagens en
dito costuums te bewonderen, maar
onze 100 jarige onafhankelijkheid had
in de residentie anders gevierd moe
ten worden.
Dat de optocht heel wat ingekort
was. geheele vendels uit 2 man bleken
te bestaan en de allegorische voorstel
ling van 1813—1913 achterwege bleef,
het zal niemand verwonderen, die
weet dat het comité slechts 45.000
ter beschikking had en de medewer
king veel te wenschen overliet.
Door heel wat menschen is aardig
wat verdiend op dezen Vrijdag. Ver
huurders van plaatsen vroegen b.v.
f 10 voor een stoel.
Behalve deze feestelijkheden had
den we hier do onthulling van een
Karnebeek-bron en een dito-plechtig
heid van eon gedenkplaat in een
woning aan den Kneuterdijk, waar
Van Hogendorp eenige jaren van zijn
leven slaat.
De Raad heeft een nieuwen wethou
der van Financiën gekozen en be
noemde als zoodanig nir. Drooglever
Fortuyn, een van de jongste raads
leden. Als persoon is de nieuwbe
noemde weinig bekend als directeur
van de Stedelijke Hypotheekbank
trad hij weinig op den voorgrond. Als
raadslid maakte hij een goeden in
druk.
Weinig spreker weet hij zijn ge
dachten bondig en helder neder te
zetten en meer dan tón scherpzinnige
opmerking kwam van zijn zijde. Zijn
tegencandidaat was...... de heer Ter
Laan, die nog 16 stemmen verwierf,
omdat de vrijzinnig-democraten den
socialist steunden.
Wat de heer Ter Laan met het wet
houderschap van Financiën zou heb
ban moeten doen is aan iedereen een
raadsel. Of was hem onoenwijs toe
gedacht en den tegenwoordigen wet
houder van deze afdceling de finan
ciën?
In elk geval, de toeleg is mislukt
ón Den Ifaag krijgt geen socialisti-
schen wethouder.
Bij het afle'ggen van den zuiverings
eed was van do 16 leden er Blechts
één die den eed naar behooren (heeft
afgelegd. De burgemeester begon die
fout voor te zeggen:„Dat beloof ik",
en allen gingen hem na, behalve de
socialistische iieeir Harms die „dat
verklaar en beloof ik" uit zijn mond
liet vallen.
Zijn opvolger ging echter weer het
verkeerde pad op; bij het afleggen van
de verklaring wel te verstaan.
SINTRAM.
Binnenland
HULDE AAN MINISTER COLIJN.
'Naar „De Avondp." verneemt, be
staat in officierskringen ihet voorne
men, den oud-minister Colijn een
huldeblijk aan te bieden als bewijs
van erkentelijkheid voor het vele goe
de, dat hij voor het oMicierskanps
heeft tot stand gebracht.
ONGELUKKEN.-
De „Tel." meldt
Gedurende eau zanguitvoering op
het feestterrein te Ede zakte het po
dium, waarop de zangeressen en zan
gers stonden geschaard, ineen, waar
door een paniek ontstond, eenige la-
mes flauw vielen en enkelen ©enige
schrammen opliepen. Eerst na gerui
men tijd kon de uitvoering op den be-
ganen grond worden voortgezet.
SLU1TZEGELS VOOR NATUUR
BESCHERMING.
Het hoofdbestuur der Nederland-
sche Natuurhistorische Vereeniging
geeft een serie uit van vier sluifze
gels, die tot opschrift dragen Be
scherm de wild© planten en de die
ren". Het koestert de hoop, er hier
mee krachtig too bij te dragen, dat
het denkbeeld van natuurbescherming
prul Iemand en een telephoon, verder
niets; de tweede photo heet „Wacht
kamer voor Vrouwen," bevat twee ta
fels met twaalf stoelen.en eenige pa
pieren, zonder meer; „och och", zog
je tegen jo zelf, „wat gaat er weinig
om in diie Arbeidsbeurs!"
De derde photo is gelieeten „Wacht-
1 earner voor Mannen" en behelst één
tafel met. zeventien stoelen, maar ook
al met geen sterveling er in. Einde
lijk zie je de vierde photo een groot
gebouw; „Gemeentelijke Arbeids
beurs", met nog een stuk er bij van
het naburige huis links en het na
burig© huis rechts. „Is dat niet een
blufje?" denk je bij je zelf. En als je
dan hoort, dat de Arbeidsbeurs in
het middelste gebouw nog maar eeni
ge kamers in hum- heeft, dan lijkt de
eerste proeve van photographieën in
een gemeenteverslag weidsch ge
slaagd.
De gemeente Bloemendaal geeft ook
een gedrukt gemeenteverslag uit, dat
evenwel in de eersto jaren nog wel te
hanteeren zal zijn. Daarin vind ik
onder het opschrift „Politiehonden" de
volgende mededeeling:
„Van elders werd herhaaldelijk de
„hulp der politiehonden ingeroepen,
„doch om verschillende redenen werd
„aan die aanvragen niet voldaan".
Foei, foei, wat moeten we daar
hooien? Terwijl de gemeenten aller
vriendelijkst mét elkaar omgaan, el
kander gas en water en electriciteit
leveren (natuurlijk tot billijken prijs,
zoodat er nog een winstje overschiet)
wil Bloemendaal zijn honden niet uit-
leenen om misdrijven op te sporen!
Ware ik Bloemendaler, ik zou willen
welen waarom.
Over den groothandel in bloembollen
lezen we, dat die zich nog steeds in een
Woedenden toestand mag verheugen,
„hoewel de gouden dagen van voor-
„heen voorbij zijn."
Het is met die gouden dagen een ei
genaardig geval. Ze zijn er nooit, ze
zijn altijd voorbij. Wie lieeft wel eens
van zijn leven iemand hooren zeggen:
„Mijn vak beleeft gouden dagen!"
Niemand, daar ben ik zeker van maar
wel zeggen de menschen: „mijn vador
(grootvader) die heeft den gouden,tijd
gekend, dat ware® nog eens dagen!"
Als ik dus een omschrijving van gou
den dagen moet geven, weet ik geen
beiers, dan: „Gouden dagen zijn da
gen, die je nooit meemaakt, omdat ze
altijd voorbij zijn!"
In één opzicht evenwel verkeeren,
durf ik zeggen, de Bloemendalers neg
wel degelijk in den gouden tijd en wel
omdat tal van overtredingen, waaron
der de ingezetenen van andere gemeen
ten gebukt gaan, bij hen niet voorko
men. In een heel jaar heeft niemand
heling of oplichting gepleegd, niemand
zich schuldig gemaakt aan huisvrede
breuk of bedreiging, heeft niemand er
gestroopt, de hinderwet, loterij wet of
brandweer-verordening overtreden,
noch heeft iemand burengerucht ge
maakt. Nooit heeft in dat jaar iemand
geweigerd met een voertuig uit 1e wij
ken of zich verstout zonder vergun
ning een hekwerk te plaatsen; nimmer
ook den openbaren weg ingenomen,
hetgeen veel innemender is, dan de
Bid kans talen, die eikaars steden in
nemen; geen sterveling heeft zijn mo
torrijtuig met in werkingzijnden motor
laten staan of zonder rijbewijs gere
den, of groenteu gewasschem in eeu
sloot of een handwagen onbeheerd la
ten staan of een dier doen trekken op
noodeloos kwellende wijze of een ar
beidsongeval gekregen. Mij dunkt, dat
wil iets zeggen! Ik roep dan ook aan
de Bloemendalers beleefd, maai' drin
gend toe: „Zoo de gouden dagen dan
ook voorbij zijn, de zilveren burger
deugd siert deze brave gemeente!"
Onlangs kom ik van Amsterdam met
de E. S, M. Aan de Turfmarkt stap ik
over. Andere menschen stappen ook
over. Het is onpleizierig, dat tal van
menschen zoo weinig oorspronkelijks
hebben en altijd maar nabootsen, wat
je zelf doet. Het gevolg liet dan ook
niet op zich wachten. Niemand kan
den inhoud van een liter in een hal
ven liter óverschenken. De inhoud van
twee groote wagens kan onmogelijk in
een kleinen worden overgestort: dus
bleef oen deel van mijn gezelschap
staan en ik ging met de kaartjes, die
niet uit het boekje genomen mogen
worden, verder.
Ja, zooiets gebeurt als ieder andc-r
wil wat je zelf wilt. M as de helft van
do passagiers in den anderen wagen
overgestapt, dan zou er niets te doen
geweest zijn.
„Hoor eens," zei ik tot mijzelf, „die
E. S. M. bevalt mij niet, een volgenden
keer ga ik per spoor." Maar toen ik
aan hot station een dagretour kocht,
zei de juffrouw vol lieve bezorgdheid:
„Denkt u er om, dat de volgende
trein geen buurtverkeer heeft? Wel die
vaji 3.16!" Ik keek op mijn horloge: het
was '2.40, dus nog 36 minuten te vroeg.
„Denkt u er om", zei de controleur,
„dot do volgende trein niet voor buurt
verkeer bestemd is? U kan gaan met
3.16."
„Dank u wel," zei ik voor den twee
den keer dankbaar, en ging naar 't
j perron, waar een groot bord stond bij
de verf rék-aankondiging van den vol
genden trein: „geen buurtverkeer!"
Toen heb ik er dien trein op aange
keken. Was 't er een met gouden buf
fers of portieren van diamant? Vol
strekt niet, hij zag er even groezelig en
bestoven uit als iedere andere trein in
zomertijd. Ook was er zooveel plaats
in, dat ik, zpnder iemand te hinderen,
wol op zestien banken tegelijk had
kunnen gaan liggen.
Met precies zoo'n zelfde soort trein
ben ik naar Amsterdam gegaan. Maar
daar ik ruim 'n half uur onnoodig had
moeten wachten, zei ik: „die spoor be
valt me toch ook niet" en probeerde
het met een boot.
Het was die van Amsterdam naar
Zaandam, een prachtschuit, die snel
vaart zonder stooten of bonzen en je
in een half uur overbrengt. Maar toen
we "s middags terug gingen, voer de
boot eerst naar de Hembrug, nam daar
eenige honderd© menschen van de ar-
tillerie-werkplaatsen in en arriveerde
daardoor niet een half uur maar een
uur na haar vertrek, te Amsterdam,
zoodat de heel© reis in de war raakte.
Toen zei ik: „die boot, kan m© ook niet
bekoren" e® sedert zie ik uit naar een
vliegtoestel, waarmee je. als Pégoud,
veilig kunt omvallen en oefen me in-
tusschen in het met mijn hoofd naar
beneden hangen.
FIDELIO.
CORRESPONDENTIE. Den hoer J.
v. R. Dank voor uwe belangstelling;
neen, met de oogartsen heb ik geen
overeenkom» gesloten cn de inkt is
ook niet in prijs gestegen. Bescheiden»
heïd van den drukker is de oorzaak,
maar hij weet nu, dat ik die overdre
ven vind; de goed© gevolgen van die
wetenschap zullen u niet ontgaan zijn.
