Isms Dun
WKAAK.
TWEEDE BLAD
Woensdag 17 Septamber 1913
OM ONS HEEN
No. 1810
Reisherinneringen.
VL
Zeil am See!
Het plaatsje gaf al dadelijk ecu
nieuwigheid te zien: een hotel, door
een houten loopbrug over de rails
verhouden aan het station ddór zou
den wc logeeren en ik geloof zeker,
dat menig onzer over de brug, achter
den „Gepacktrager" met de bagage,
aanslenterend, al vrees kreeg voor
rammelende treinen, die een zoo noo
dige nachtrust zouden storen.. Maar
toen die zwartgalligcn in hun kamer
kwamen, de deur van de veranda
openstootten en naar buiten gingen,
toen zeiden ze niets meer, van stille
bewondering.
Want daar lag, in het avondlicht,
een prachtig meer, omgeven door aan
den horizon wegwazende bergen. En
het lag daar zoo vredig, dat land
schap, zoo innig bekoorlijk, zoo liefe
lijk, dat je stil op een stoel ging zit
ten en niets zei, maar keek, recht voor
je uit, naar die heerlijke schoonheid
van de natuur en het bijna kwalijk
nam aan de menscheu die pratend en
lachend langs het meer wandelden.
Nu nog, weken later, zie ik dat
prachtig tooneel, het doodstille water,
waarover in de verte een enkel bootje
schuift en een motorvaartuigje, met
zachte poefjes, een wit schuimspuor
achterlaat; daarboven de bergen,
bruin, groen en blauw met half om
nevelde lijnen als ik er geld vcor
had en niets verzuimde zou ik van al
de mooie plekken!die we zagen, deze
het eerst weer opzoeken, als het moest
dadelijk En dan weer in diezelfde ka
mer van Hótcl Kaiserin Elisabeth,
waar je, met één 6tap op de veranda,
dadelijk dat prachtige vergezicht ge
noot, op die wondermooie natuur.
Want verderop werd het minder.
Als je door do plantsoenen aan den
waterkant een paar minuten gelco
pen had, dan vond je een overweg van
de spoor, voor wie eenmaal geen
landschap veilig is en, nog verder,
een stratencomplex als van een
stadje dat was Zeil am See in haar
modern costuum met winkels en
cafés en hotels en massa's Tirolers.
van wie de meester.salon-Tirol ers
zijn. Dames en jonge meisjes, wier
wieg misschien wel duizend kilome
ters van Tirol stond, hebben voor de
vier of zes weken dat ze hier wonen,
het Tiroler costuum aangetrokken en,
't moot gezegd, niet tot haar nadeel,
want het keursje en de witte doek. 'e
korte rok en de coquette hoofdbedek
king, flatteer en heel wat meer, dan
de stadsdracht. Zelfs zwaarlijvige va
ders hobben het grijze buis, do korte
breek, die de knieën bloot laat, aange
daan en den hoed met het veertje
op één oor gezet maar dat z ij nog
bergen zullen beklimmen, gelooft
geen sterveling meer. Hoe zou het ook
kunnen met die kleeren en versierse
len, alle van fiine stof gemaakt die
geen regenbuitje kruinen verdragen!
Den volgenden morgen was het
prachtig weer. als gekozen voor den
autotocht, dien we zouden maken
naar ccn paar watervallen en het Al-
Denthaus. Hoe verontwaardigd was
evenwel do chauffeur en hoe mopper
den de reisgenooten, toen een van de
deelnemers niet verscheen omdat hij
zich vooraf was laten scheren. Mocht
hij coquet ter zijn dan anderen, die
toch ook geen gladde wangen hadden?
Een storm van verontwaardiging be
groette den zondaar, toen hij eindelijk
in versnelden pas naderde on een
waar geloei volgde, op het oogenblik
dat hij de meergenoemde houten trap
oprende, om óok nog zijn overjas to
halen! Toch bracht een woord van
verontschuldiging aan de twee Dult-
sche medereizigers en de pracht van
het Kaprunental de gemoederen wel
dra weer in hun beminnelijken plooi.
Zou iemand in deze omgeving hoos
kunnen blijven?
Zacht snorrend rolde de groote au
to ovor de landwegen, soms stijgend
langs een zachte helling wat is dit
voertuig beter dan een rijtuig met
twee paarden, die natuurlijk bij de ge
ringste klimming in stap overgingen
en zóó den indruk gaven van zwaar
werk. wanneer zij hun vrachtje den
berg op zeulden, dat vroeger menig
een om hun lot te verlichten er uit
sprong en ging loopen. Voor den mo
tor in de auto is geen medelijden noo-
dig: die werkt zoo lang het mogelijk
is en stept eenvoudig, wanneer hij
niet meer kan.
Twee watervallen liggen op dezen
weg: de Sigiemund Thun-Klamm en
do Kesselfail, waarvan vooral de eer
ste Imposant is. Donderend stort de wa
termassa naar beneden in do nauvfe
rotsbedding, dat hier en daar de in
den rotswand gehangen houten brug
getjes er van dreunen. Op het onver
wachts schijnen allerlei kleuren in
het water uit en het aandachtig oog
speurt er telkens meer.
Gemoedelijker is de Kesselfail. Maar
terwijl wij gemakkelijk en veilig
langs de bruggetjes wandelen, krij
gen we toch eên gevoel van eerbied
voor de kloeke kerels, die hier eiken
winter' deze bruggen wegnemen en,
wat gevaarlijker wezen moet, ze in
't voorjaar weer op hun plaats bren
gen.
Dat zijn niet do salon-Tirolers, met
hun prachtige fluweelen broekjes en
liet fijne vi It. hoed je met de dure veer.
Het zijn de figuren die de toerist
haast niet ziet, behalve op Zondag,
als ze uit de kerk komen of toevallig
op do heiling van een berg. Dan voor
al bij "t klimmen kun je zien, wat flin
ke mannen het zijn, gebruind van de
lucht, zonder een aasje vet op de
krachtige spieren en langzaam, heel
langzaam, maar gestadig, voortgaan
de op de hellingen, zooals monschen
doen, die iedoren dag uren loopen en
dus geen haast hebben.
In de volle middagzon ligt het Al-
panhnus daar, naast, den Kesselfail,
een logement natuurlijk, waar je wel
denken mocht, dat het druk zóu zijn.
Integendeelhet deelt ook in de alge
meen© malaise van dit reisjaar. Maar
met d© eigenaardige zelfzucht van rei
zigers dte zich immers over de moei
lijkheden van de heele wereld niet be
kommerd kunnen maken, trekken wij
ons er verder niets van aan. Sommi
gen maken een wandelingetje in den
omtrek, anderen sturen aan familie
en.vrienden prentbriefkaarten, die
nog maar altijd geen flauwe schaduw
van de werkelijkheid kunnen geven en
de meest vooruitstrovenden van het
gezelschap turen omhoog naar de
voetpaden en willen daar óók wezen,
zoodat ze weldra, met d© puntstok ge
wapend. het vriendelijke Alpenhaus
den rug toekeeren en, den langen
tred met slappe knieën van de berg
bewoners zooveel mogelijk navolgen
de, omhoog «aan en welhaast uit het
oog verdwijnen.
Etenstijd komt, maar zij keeren niet
terug. En kau onze maag. die toch op
reis eer van oveniaad dan van gebrek
verstoord zóu raken, veilig nog een
uurtje wachten, het uitspansel geeft
ons zorg. daar "t langzamerhand met
wolken overtrokken wordt en nu en
dan een waarschuwende regendrop
pel losieat, soms mecnen we in de ver
te al het doffe dondergerommel te
hooren. Daar op eens, of ze niet meer
wachten kan, barst do bui los, de
rosse bliksem snijdt door do lucht,
mcl zwaai gciuiu gtoml ue uuiiuci ,-n
kletterend spatten zware regendrup
pels op do goot van het Alpen hans
uiteen. We kijken elkaar bedenkelijk
aan; dan roept er een. „daar komen
zei" en springend als gemzen rennen
ze aan en borgen nog juist het lijf
voor den klctterenden regenval, die
nu losbreekt.
Onder het middagmaal vertellen ze
van hun wedervaren en zoeken op de
prentbriefkaarten de plek" uR, lol
waar ze het gebracht hebben. Inlus-
schen duurt het onweer voort, totdat
eindelijk de elementen, tot rust geko
men, de zon weer doorlaten, die ons
met haar stralenden lach opnieuw be
schijnt. Het voertuig komt weer voor,
we vinden onze plaatsen en voorzioh-
tig, over don hier en daar glibberig
geworden weg, dalen we naar bene
den. Daar zien we het dal terug, nu
geurend in de frischheid van den ver
eelten regen, en eindelijk bij een bocht
van den weg, daar ligt weer het prach
tigo meer met zijn wachters. Tijdens
hot onweer moet het als een woedende
zee geklotst hebben, maar nu is het
weer bedaard en laat de broze
schuitjes woer toe en de kleine motor
boot, die /.acht poefend voortecbuift.
een ideaal van schoonheid is het,
zooals het daar ligt in de middagzon.
Eu het oog van den bewonderenden
besehouwer drinkt dat beeld van na-
tuurpracht in, om het toch te bewa
ren. diep in de bergplaats van geluk
kige herinneringen... dat wonder-
schoone meer vnn Zeil.
J. C. P.
Binnenland
CONFERENTIE lilj DE KONINGIN
H. M. de Koningin o. DinV
dag op liet Paleis liet Hu s urn Bo©ch
m conferentie: dee voorm., mr. Gort
van dor Linden, minister \t,a BinjKu-
landschc Zaken on in dea namiddag
ra'uister van Waterstaat,
zoo meldt de Tel
EEN KENNISGEVING VAN
DEN MINISTER VAN MARINE
Ir.gevolge de bevelen van den Mi
nister van Marine is 't volgende dooi
de cominandearende officieren sen
Harer Majeeteits schepen en inrich
tingen ter kennis gebracht aan de
equipages hunner onderhebbemle bo
deins of inrichtingen
„Het komt in den laatstcn tijd her
naaldelitk voer dat schepelingen
soms van overigens onbesproken ge'
drag, met de tucht onvereenigbare
handelingen plegen, die kennelijk uit
sluitend ten doel hebben om, iij het
dan ook op oneervolle wijze, wegens
zoogenaamde anti-militaire karakter
eigenschappen den militairen di«nst
te verlaten.
..Een zondanige handelwijze, die
veelal slechts eer uiting is van onte
vredenheid of een uitvloeisel van ka
rakterzwakte, in verband met op een
of andere wijze ondervonden teleur-
stelling, acht ik zoo zeer in strijd met
elk begrip van plicht en goede trouw
en daardoor zoowel voor den dienst
als voor het personeel van zoodanigen
invloed, dat daartegen met alle ge
strengheid moet worden opentreden,
en zullen handelingen als boven be
doeld nimmer aanleiding kunnen zijn
tot ontslag wegers eigeraard-rre of
anti-militaire karaktereigenschappen,
doch slechts ontslag wegens wange
drag, naar gelang van de omstandig
heden, met ontslagbrief 2e of 3e soort
ton gevolge- kunnen hebben.
DE HOLL. ELECTlt
SPOORWEG MAATSCHAPPIJ
heeft aanbesteed bestek no. 30, het
maken van een stationsgebouw met
bijgebouwtjes te Amsterdam (Wil
lemspark). Miu6te inschrijver de heer
R. Tinnnan, Amsterdam, /54.2u0.
HOE CARNEGIE BEWAAKT WERD.
't „Vad kan het fantastische stuk
je uit „Het Huisgezin" over de bewa
king van Carnegie te 'e Gravenhage
uit de beste bron tegenspreken. Van
een speciale bewaking was geen
sprake, terwijl Carnegie in de uulo
van den Amerikaanschen gezant zi n
tochten maakte, uitsluitend begeleid
door een bode van het gezantschap.
MAJESTEITSCHENNIS.
Tegen den vrije-socialist J. W, Smit
van Amsterdam, die Zondagmiddag
te Nieuwolda (Grou.) op een open-
luehtmectiug sprak, is door de uaii-
wezige rijkspolitie proces verbaal op
gemaakt wegens majesteitsschennis,
zoo meldt De Tijd.
MERKWAARDIGE
TROUWPLECHTIGHEID.
Tc Dongen deed zich het bijzonder
geval voor, dat dr.„ broed ere op 'éu
dng ..trouwer:' De jongste trad in 't
huwelijk, dat gesloten werd op hot
stadhuis door zijn oudsten uroeder,
den wethouder, en in do kerk werd
ingezegend door zijn anderen broe
der, Kapelaan Verbant te Gilze.
(Maasb.)
VERMINDERING VAN HET
GEBRUIK VAN STERKEN DRANK.
De gemeente Vliseingen is een der
enkele gemeenten waar nog piaatse-
lijke accijns op het gedistilleerd wordt
T gelieven. Uil een statistiek van de öp-
brengst van dezen accijns van 1869
af, blijkt dat hot gebruik van gedis
tilleerd het grootste was in 1877, toen
het 132 liter per hoofd der bevolking
bedroeg. In dat jaar telde Vlieringen
slechts 10181 inwoners en werden
131.415 liters gebruikt. Na dat jaar is
het gebruik geleidelijk verminderd en
In het afgeloopen jaar bij een bevol
king van 21809 zielen (dus meer dan
het dubbele van 1877) werden slechts
102.972.7 liters gebruikt, overeenko
mende met een gebruik per hoofd der
bevolking van slechts 4.7 liters.
VALSCHE RIJKSDAALDERS.
Naar de ,.Zw. Ct.' meldt zijn te
Zwolle valsche rijksdaalders In be
slag genomen, alles met den beelde
naar van Koning Willem III. Ze zijn
wat lichter dan de goede rijksdaal
ders en eenigszins loodkleurig.
CONCENTRATIE V ERGADERING.
De leden der 'Tweede Kamer, die toi
de vrijzinnige concentratie ueuooren,
hebben Dinsoag na de niiddagv erga
dering der Tweede Kamer een. bijeen
komst gehouden ter bespreking van
de Troonrede eu de voorziiterskeuze.
GEDESERTEERD.
Maandag zyn te O.cuerue aange
houden wei jongens van vijftienjari
gen leultijó, die Zondagmorgen de
geneerden uit de Kweekschool der
Marine te Leiden.
De knapen hadden het plan opgevat
op een stoomschip dienst te nemen,
om zoo naar bet buitenland te kun
nen vertrekken. De jeugdige deser
teurs zijn thans naar de Marimc-rska-
zerne te Rotte/dam overgebracht, zoo
meldt 't N. v, d. D.
TE WATER GELOOPEN.
Do Tel. meldt:
Zekere Bakker uit do Schoorsteen
veger ss teeg to Amsterdam was sedert
Donderdagavond vermist. Zondag
morgen werd zijn lijk opgehaald rnt
tir-n Binnen- Am stelBij onderzoek is
gebleken, dat hij Dondewtas-avond
slapende Werd aangetroffen in de Re-
gulierbreeetraat. Men maakte hem
wakker. Hij verwijderde zich daarop
In de richting van den Binnen-Am-
stel. Vermoed wordt, dat hij siapende
te water is geloopen en verdronken.
Het lijk was afschuwelijk verminkt.
Een oor was er afgeslagen, terwijl
borst en gelaat wonden vertoonden.
Een en ander is veroorzaakt door de
schroef van een stoomboot.
AFSCHAFFING VAN NACHT
ARBEID.
In de vergadering van een Zaterdag
te Groningen opgerichte u-'dec-ling van
de Nederlar djche Bakkersvereeni-
ging tot gehoeie afschaffing van den
nachtarbeid, werd, naar de Ara. Crt.
meldt, medegedeeld, dat deze week
nog een comité uit het hoofdbestuur
op audiëntie zou gaan bij Minister
Treub, verzoekende wettelijke invoe
ring van het verbod van nachtarbeid
voor het bakkersbedrijf te bevorde
ren.
EEN ONDER OFFICIER-K AMER-
CAND1DAAT.
Men schrijft aan do Avp.:
Het ligt in hei voor neme» van ceni-
ge omterofiicieren, bij vle eerstvolgen
de verkiezingen voor de Tweede-Ka
mer èen hunner bekwaamste mannen
in d.e garnizoensplaats candidaat te
stellen, waar kans op suooes niet ge
heel is buitengesloten.
Gemeend wordt hiertoe te moeten
overgaan omdat, hetgeen maar al te
duidelijk tijdens het bewind van Mi
nister Coiiju gebleken .s. van de rijde
van 'net Departement van Oorlog wei
nig te verwachten is tot veraangena
ming van de onderofiiciereiipositie.
Van al de wenschen, die de nu af-
getri den Minister van Oorlog bij zijn
optreden als zoodanig do and.off. op
papier liet zeUen. en die aan oillijJi-
;.o.d niets te wenschen overlieten, ja
waarvan verscheidene zonder kosten
voor 't Rijk, zouden h ..„.en zijn inge
voerd, alsmede van liougeen in de zeer
vel© betreffende couranten- en week-
biadartikelan met waiuim eu op gce-
i do gronden ward bepleit, ls bitter
1 rtfg tot stand gekomen
De zaak gaat geheel buiten do
eemging ..Ons Belaag" om.
BRANDEN.
De Tel. meldt
Tengevolge van hef ontploffen van
een nachtlampje is to Bosch kapelle
het slaapvertrek van den schilder J.
k uitgebrand, waarbij
kindje van drie maar.-
den brandwonden opliepen. Voor hef
leven van den kleine wordt gevreesd.
Dinsdagmorgen zes uur ontdekten
voorbijgangers brand in de uitstal
kast van het moimfnoturenmagazijn
van de firma Rei chershergen Th le
mons, te Doefincheo waar een kost-
j bare feest-étalage was gemaakt ter
1 gelegenheid van do onafhankeiijk-
heidsfeeston.
Feuilleton
Tn een minimum van tijd stonden
a.lle lichtontvlambare stoffen in volle
vlam en was het aan het flinke optre
den van do bewoners en buren te dan
ken, dat de brand, die zich zeer ern
stig liet aanzien, beperkt bleef tot het
voorste gedeelte van den winkel.
Alles was vc-rzekcrd.
BEGRAFENIS J. II. BROEKM \N Jr.
Op het kerkhof „Zorgvliet' weid
Dinsdagmiddag ter aarde be-deld het
stoffelijk overschot van den heer J.
II. Broekman Jr., ccn der oprichters
van Broekman's Effectenkantoor en
oen der oudste leden van do Ver. voor
den Effectenhandel.
Op de begraafplaats waren o.a.
eentge personen uit (le financieele we
reld aanwezig, o.ru. werd ojigeinoilct
jiir. mr. A. J. Rethaan Macaië, prosl-
uentr-comuutceris der ilaaileaische
Hypotheekbank.
Beu groot .mntaJ kransen en bloe
men dekten de baar.
Aari do groeve werd eerst het woord
gevoerd door een d,i commissarissen
van Broekman's Effectenkantoor, door
den heer H. D. Piersou.
De heer P. II. Craandijk bracht, na
mens directie cn commissarissen der
HuarL Hypotheekbank eeri v.oord
\u»i hulde aan de nagedachtenis van
den overledene. Sinds 1891 had <ie
overledene met belangstelling dea
gang van zaken gevolgd en met daad
en woord veel voor de hypotheekbank
gedaan, wolk© hij een warm hart toe
droeg.
Namens Broekman 3 Effectenkan
toor sprak daarop mr. E. Fenneuia.
BEVORDERING ALGEMEENEN
KUNSTZIN.
B. en W. van Dordrecht stellen aan
den Raad voor, over te gaan tot in
stelling eener commissi© ter Invorde
ring van den algemeenen kunstzin,
en «lo daarvoor aangeboden ontwerp
verordening vast te stellen. De com-
mlarie zal adviseerend karakter
dracen ten opzichte van het gemeente
bestuur, maar kan daarnaast ook zelf
standig optreden. Zooveel mogelijk
wordt haar vrijheid gelaten, haar
tauk t© vervullen op de wijze, zooals
zij raadzaam zal oordeelen. Als des
kundige zal zij in zaken, voor welke
rechtstreeks ue belangstelling of de
medewerking van de gemeente wordt
gevraagd, haar advies geven.
Voor den richtigen gang der werk
zaamheden zullen voor de commissi©
een vergaderlokaal en eenig crediet
uit de gemeentekas beschikbaar wor
den gesteld. Het aantal leden zal vijf
bedragen, van welke twee door den
Rand en drie door B. en W. voor den
tijd van drie jaren benoemd worden.
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN DE
HOOFDSTAD.
Giften van de Koningin.
Door do Koningin is bij haar ver
trek aan den Burgemeester ter hand
gesteld een bedrag van f 2000 voor de
behoeftige irgezeteven der gemeente
en f 50 vcor het onderling Diamant
slijpers Weduwen- en Wee zen fonds.
Dankbetuiging van do
Koningin.
De Koningin heeft den Burgemees
ter bij haar vertrek uit do hoofdstad
opgedragen, aan do ingezetenen haren
oprechten dank on warme erkentelijk
heid fe betuigen voor de talrijke Wij
ken van verknochtheid in de afge
loopen feestdagen door II. M. en Haar
Huis ontvangen.
De Konlncnn sprak de grootste vol
doening uit over de hartelijkheid,
waarmede de koninklijke famiüe en
niet het minst de jonge Prinses, allor-
wt« was begroet, en over de wijze
waarop de burgerij door versiering
van tal van stadsbuurten aan de
feestviering luister had bijgezet.
EEN GEHEIM VOOR DE RAADS
LEDEN.
Men schrijft aan de „Tel."
De iezcis kennen oe geschiedenis
van hot kohier der inkomstenbelas
ting te Worinerveer. Dit is eenige we-
Kon geleden door do meerderheid van
den gemeenteraad vastgesteld, zon
der uat het aan do raadsleden ver
gund is geweest, het kohier in te zien.
Wij hebben toen ook medegedeeld,
dat de sociaal-democratische raaus-
frutue zich daartegen kracitug heeft
verzet en toen rij hot pleit verloor,
protest Loeit aangeieekend bij Gede
puteerde Staten vau Noord-Holland
en verzocht, ami het ingedic-nde ko
hier haar goedkeuring te onthouden.
Welnu, dit is geschied Ged. Staten
hebben hun goedkeuring geweigerd
en de gemeenteraad zal dus opnieuw
het kohier mogen vaststellen.
Intusscheu wachten de belasting I
schuldigen nu reeds 9 maanden op i
hun aanslagbiljet en vloeit er nog
steeds geen belastingpenning in de
gemeentekas.
DE MOTIE VAN 's-GRAVENHAGE.
Naar wij vernemen heeft de hec-r
S. V'as Diae, een van de twee liberale
raadsleden, die bij de jongste wet-
Onze Lachhoek
BIJ ONDERVINDING!
Moe, de koffer komt maar hall
vol; moet ik dat met papier aanvul
len?
Wel kind, roep je pa eo als die
het inpakt, kom Je nog ruimte te kort!
IN DE RESIDENTIE.
Waar ga je heen?
Naar dea coiffeur haar knip
pen.
Maar je haar is kort genoeg,
dunkt me
Dat is zoo; maar je kunt toch niet
den heelen dag rondloopen, zonder
iets te doen!...
houdersbenoeming op den heer Ter
Laan hun stem hebben uitgebracht,
een dezfr dagen, in verhand met de
motie van de nieuwe vrijzinnige kies-
vereeniging 's-Gravenhagc, een brief
tot het bestuur van genoemde Ltcs-
veieeniging gericht.
Zijn wij we! ingelicht, dan komt de
inhoud daarvan hierop neer, dat do
heer Vas Dias hetzij in *t vervolg
zich bij het besluit van de meerder
heid 7. Ij nor geestverwanten zal neer
leggen, hetzij zijn mandaat ter be
schikking stellen.
Het andere liberale raadslid, dat op
den heer Ter Laan heeft gestemd, de
heer Warneko, heeft, naar wij rnee-
nen, zich van schriftelijke verklarin
gen onthouden.
(„N. R. Ct.").
DE OPENINGSPLECHTIGHEID
DER STATEN-GENERAAL.
Prachtig zonnig weder begunsligde
ae plechtigheid der opening van da
zuring der Staten-Generaal, welke
weder duizenden toeschouwers lang»
den weg, dien de koninklijke stoei
van het paleis aan hel Noordeii.de
naar het Binnenhof zou volgen, ou
de been Dracht. Reeds in de ochtend
uren was het druk in de binnenstad
en van de slatons bleef voortdurend
een menschenmenigtc toestroornen
om te gaan kijken naar den 6toet vin
statierijtugen, waarmede de Koningin
en de Prins met hun gevolg van hof
dignitarissen en officieren zich nasi
de Ridderzaal zou begeven. Lang vóór
net uur, waarop de stoet van hot ka
leis zou vertrekken, stonden in een
wijde bocht voor het voorplein tot iet
achter het Ruiterstandbeeld in Noord
einde en Paleisstraat de toeschouw:Tj
in vijf, ja tiendubbele rijen.
Daar kan men genieten, vooral zlï
het zulk mooi weder is als Dinsdag
het geval was, van de schittering \an
de goudgegalonneerde uniformen dei
officieren, die bij het Paleis bijeen ko
men om het Koninklijk rijtuig 1 a1
op den tocht naar het Binnenhof u
begeleiden.
Op het voorplein van het Paleit
stond ter weerszijden opgesteld ccr,
eerewacht van grenadiers, terwijl
voor de vorstelijke woning ter zijdi
van het bordes de Koninklijke Mili
taire Kapel onder den luitenant
Bouwman stond opgesteld Ditmaal
was er in het Noordeinde behalve ccn
militaire afzetting door grenadiers,
ter weerszijden van de strogt, ook een
afdeeling huzaren geplaatst E\en
half een weergalmde uit de rich
ting van de Heulstraat gejuich cn
hoerageroep ten teeken, dat de hof-
auto waarmede Koningin en Prim
van het Huis ten Bosch naar het ra
leis zouden komen, in aantocht was.
Korte bevelen werden door de bij
het paleis comraandeerende officieren
gegeven, de geweren en sabels wer
den gepresenteerd, de Kon Mil. Ka
pel zette op gedempte toon het Wil
helmus in en op hetzelfde momcnl
kwam de auto, waarin H. M. cn
K. II gezeten waren, reeds gekleed
voor dc te vervullen plechtigheid, voor
het paleis aanrijden, toegejuicht en
toegewuifd door de saamgepakte men-
schenmassa. Nadat tiet vorstelijk
echtpaar het paleis was binnengetre
den, kwam eenige oogenblkken later
de stoet van galarijtuigen voor den
tocht naar de Ridderzaal het voor
plein oprijden. Uit de verte dreunden
de saluutschoten van het kanon en
precies te 1 uur bestegen Koningin en
Prins onder daverend hoerageroep
en terwijl de grenadierwacht de eer
bewijzen bracht, en de Kapel weder
het Wilhelmus ten gehoore bracht,
den gouden koets, het bekende prach
tige geschenk dat de Amsterdanische
burgerij destijds aan Hare Majesteit
aanbood.
Langs den weg, dien de stoet door
de Heulstraat, het middenpad van het
Lange Voorhout, Korte Vijverberg
naar het Binnenhof volgde, stond
overal achter de rijen soldaten van in
fanterie en artillerie die de afzettings
troepen uitmaakten, een ontelbare
menigte opgepropt, juichende en
zwaaiende met hoeden en zakdoeken
bij het voorbijrijden van het Konink
lijk Echtpaar, dat buigende voor de
(Nadruk verboden).
41)
Zij vroeg zichzelf af, hoe het mo
gelijk was, <iat zij hem had hunnen
verdenken. Zij zou het loven geschon
ken hebben aan een dief, aan een
moordenaar? Sen moordenaar, gebo
ren uit haar edel bloed, neen, dat
was onmogelijk i
En toch, hoeveel bewijzen waren er
tegen Laurent! In welk een duister
nis was <lie misdaad gehuld! Welk
een ondoorgrondelijk raadsel omgaf
haar?
Dus, moeder, omdat die ellende
ling, teneinde uw hand te ontwape
nen, mijn naam genoemd heeft, dacht
gij werkelijk, dal ik schuldig was?
hernam Laurent, Neen, neen, dat Ls
onmogelijk. Een moeder verdedigt
haar zoon, zelfs wanneer de schijn
tegen hern is. U heeft mij op dit eer
ste vermoeden niet kunnen beschul-
gen. Hoe menigmaal hebt gij mij niet
gezegd, moeder, dat gij mijn tegen
Woordigheid steeds kondt raden,zelfs,
wanneer ik zweeg,, en mijn adem in
hield. Het moederhart bedriegt zich
nooit.
Het is waar, Laurent, het ts
wuar.
Welnu, moeder, op dien avond,
toen u den moordenaar vasthield, zei
uw hart u toen. dat het uw zoon was,
die voor u etond?
Neen, neen.
En dan, moeder, die man heeft
gesproken, nietwaar? Hij heeft iets
gezegd, hoe weinig liet dan ook zij.
Zeer zacht, ik verstond hem ter
nauwernood.
Dat is voldoende, moeder. Heeft
u mijn stem herkend?
Uw stem? vroeg zij verrast.
Het was alsof er eensklapo een ge
dachte bij haar opkwam. Zij wilde
zich iets herinneren. Haar gelaat
helderde op.
Laurent!
Moeder?
Hebt ge daarstraks niet gezegd,
dat do man, die namens uw broeder
bij u kwam, om u die tien Engelsche
wissels te brengen, met een lichten
Engelsohen tongval sprak?
Ja, moedér, spreek!
Ik heb er nog niet aan gedacht,
maar nu komt het mij eensklaps voor
den geest. Do man, wiens arm ik
vasthield, had eveneens een Engcl-
schen tongval. Nu herinner ik het
mij. Ja, ik ben er zeker van!
Het gelaat van Laurent drukte eeu
onbeschrijfelijke vreugde uit.
- Ha, moeder, gij bedriegt u niet?
vroeg hij.
Die man moet dezelfde zijn ge
weest, die bij mij die wissels heeft ge
bracht. Alles zegt het mij. Ik twqfo)
er niet meer aan. Gij hoort het, Mi
chel? Wij moeten hem opsporen, en
de drijfveer der misdaad trachten te
vinden. Wij moeten weten, wuarom
men die valsche wissels heeft ge
maakt, die mij in de oogen van Mi
chel zoo volkomen onteerd hebben,
dat hij mij zelfs tot een moord lu
staat achtte.
In zijn vreugde, in zijn koortsach
tige opgewondenheid, Hep Laurent
met groote stappen de kamer op en
neer en liet zijn verbeelding den
vrijen loop, om dit geheim te door
gronden.
Zou het Mirador zijn? vroeg hij.
Maar neen. Wanneer de man, die
bij hem kwam, en do moordenaar vnn
Jactel dezelfde is, dan kan het Mira
dor met zijn. Mirador ken ik wei en al
had hij zijn gelaat ook vermomd, do
andere was veel giooter en zwaarder
gebouwd. Ook heeft Mirador geen En-
gelschon tongval. Men kan dat na
bootsen, ik weet het, maar wat men
nooit kan veranderen, zijn do oogeu.
Als ik mij niet vergis, heeft Mirador
bruine oogen, nietwaar, Michel?
-Ja.
Terwijl de man, waarvan ik
spreek, blauwe oogen had.
Michel, die ondanks zichzelf ook
een weinig tot nadenken was ge
stemd, door alles wat hij van zijn
moeder en van Laurent had verno
men, zei nu:
Maar wanneer de drijfveer van
de misdaad slechts diefstal was, dan
begrijp ik niet, welke reden dezelfde
misdadiger had, u die valsche wissels
af te ec.en.
Nëen, dat begrijp ik ook niet, zei
Laurent.
Wuarom heeft hij niet zeif de
voordeden getrokken van zijn behen
digheid in het nabootsen van mijn
handteekening en waneer hij mij tot
armoede wilde brengen want bij
moet geweien hebben, dat hij mij tot
armoede bracht waarom heeft hij
u dan met dat geld uit de verlegen
heid gered?
Ik begrijp er niets van, Michel,
wij staan voor een raadsel, dat wij
niét in een oogenblik kunuen oplos
sen. Maar het is reeds eeu groot
voordeel, dat wij het bestar- van dat
raadsel kennen. Het zal eenmaal op
gelost worden, wees daar zeker van,
want ik zie aan uw stroef gelaat, ha
laas, aan uw oogen, die mij uiet dur
ven aanzien, dat ik niet alle twijfel
bij u heb kunnen uitwisschen. Mis
schien gelooft gij mij op het oogen
blik niet meer schuldig aan den
moord van Jactel. De ontroering on
zer moeder heeft indruk op u ge
maakt. De zoon, die alles trotseert om
zijn moeder weer te zien, die haar in
het geheim omhelst en weent, dat hij
zich voor tiaar moet verbergen, kan
niet op hetzelfde oogenblik een tnis
daad plegen. Maar wanneer ik dan
voor u niet meer de dief en de moor
denaar ben, dan blijf ik toch nog al
tijd voor u de falsaris. Nietwaar, Mi
chel?
De markies wendde het gelaat al
Het was helaas waar, hij twijfelde
nog altijd.
Diep bedroefd ging Laurent voort
Het is mij onmogelijk mij te w.
dedigen, Michel, u van mijn onschuld
te overtuigen, maar die onmogelijk
heid moest u doen aarzelen, mij te
bescnuldigc-n. Ik zweer u, dat ik d«i.
schuldige zal ontdekken en dat ik hem
znl straffen, wio hij ook moge zijn lk
zal Parijs, Frankrijk, de geheele w-
reld, als 't moet, doorzoeken. Ik zat
mi,a geheele leven wijden aan deze
zware taak, maar dan moet ik ook
weten, dat er in uw hart een weinig
liefde voor mij is overgebleven. An
ders zou het leven voor mij te treurig
zijn. Michel, cn ik zou niet slagen.
Michel bleef zwijgen.
Laurent wendde zich nu eensklaps
tot zijn moeder.
Hij knielde voor haar neer,
Moeder, zei hij, gij hebt in
mijn hart gelezen?
Ja, mijn zoon.
- Het is waar.
- En thans, moeder, ofschoon ik
mijn onschuld niet heb kunnen ber
wijzëh, hoewel ik mij niet van al die
verdenkingen heb kunnen zuiveren,
wendt de zoon zich tot zijn moeder
om haar te vragen, of zij hem nog tot
zooveel snoodheid in etaat acht.
De blinde legde haar hand op zijn
hoofd, cn zeide met trillende stem i
Uw moeder, voor wie alles in die
pe duisternis is gehuld, leest duide
lijk in uw hart, Laurent, Gij lijdt.
Onbeschrijflijk, zeide hij met een
snik.
De misslagen van het verleden,
die men voor uw moeder verborgen
heeft, die zij vermoedt en die men
haar weldra zal mededcelen, kan zij
u niet vergeven, maar daar die mis
slagen u nog niet de liefde van uw
broeder hebben doen verliezen, zul
len zij zeker wel niet onherstelbaar
zijn. Ik wil iiu niet over het verleden
spreken, Laurent, Wat die vreeselijke
opeenstapeling van misdaden betreft,
die valschheia, dien diefstal en dien
moord, daaraan zijt gij onschuldig.
O! moeder, gij schenkt mij ten
tweeden male het leven.
Gij zijt onschuldig, ik weet hot,
ik gevoel het.
(Wordt vervolgd).
