DüRDI BL&D
15 October 1913
De sebeepsramp van flg
Voltirno.
In afwachting van de aankomst van
de schepen met de geredden van de
„Volturno" valt er omtrent deze
ramp, die naar thans wel vast staat
aan veel meer dan honderd merischen
liet leven heeft gekost, niet veel meer
te vertellen. Wel echter mag de aan
dacht worden gevestigd op de mede-
deelingen van den heer Hart, den tech
nischen chef van de Associated
Press, die in volkomen strijd zijn met
het relaas, dat de door de „Carma-
nia" geredde Duitscher Trintepohl
heeft gedaan. Terwijl de Duitscher
melding maakt van een schandelijk
optreden van de bemanning van de
„Volturno", die slechts op eigen lijfs
behoud bedacht zou zijn geweest, ver-
klaart daarentegen de heer Hart, dat-
hij den indruk heeft gekregen, dat
deze beschuldigingen onjuist moeten
zijn. Trouwens uit de eerste berich
ten van de „Carmania" bleek, dat
men van dit schip af de bemanning
van de „Volturno" bezig zag met de
bestrijding van het vuur. Uit de me-
dedeelingen van den heer Hart over
de redding der overlevenden blijkt
dan ook verder, dat de bemanning
aan de redding der passagiers met
kracht medewerkte. Zeer terecht is
dan ook zijn opmerking, dat men 't
rapport van den gezaghebber dient, at
te wachten. De mededeelingen van
Trintepohl zijn overigens, in strijd
mét het feit, dat het overgroote deel
der bemanning is gered. Immers de
slachtoffers zijn voor een deel het
andere deel is omgekomen ten ge-
voige van. den brand en de daardoor
veroorzaakte ontploffing uitslui
tend in den aanvang gevallen, door de
vernieling van de door de „Volturno"
uitgelaten reddingbooten. Indien
zich in deze booten dus voornamelijk
de bemanning had trachten te red
den, zooals Trintepohl zegt, zouden er
van de equipage meer leden moeten
zijn omgekomen. Dit geeft zeker wel
reden met de beweringen van den
geredden Duitscher die ongetwij
feld zeer onder den indruk is ge-
weest van den gruwel van de ramp
voorzïchtg te zijn.
De heer J. Haverlock Wilson, zoon
vari het gewezen parlementslid, die
vroeger op.de „Volturno" administra
teur is geweest, zeide omtrent de
„Volturno" tot een vertegenwoordiger
der Daily Mirror'
„Tk voer. twee jaar lang op de „Vol-
uirno" en verliet dat schip een jaar
geleden. Op- de uitreis uaar New-
,York was het gewoonlijk een vracht
boot. Alle officieren waren tëngel-
schen, de bemanning bestond grobten-
deels uit Duitschers en Hollanders.
Boot-oefeningen hadden eiken Zondag
op zee plaats en ook steeds op de
pleats van aankomst en ook oefenin
gen in verband met brandgevaar wer
den gehouden. Wanneer de hootoefe-
nirgen waren afgeloopen, was de ka
pitein gewoon het signaal te geven:
„Brand in net voprruim!" of elders en
dadelijk gingen officieren en beman
ning dan blusschen. Ongeveer veertig
man behoorden bij- de deken-brigade.
Ieder hunner had dan een natte de
ken, waarmede een kleine brand spoe
dig kan worden gebluscht. Er waren
overal patent-brandblusschers in het
volks-logies en overal elders. Maatre
gelen waren ook steeds genomen voor
•de veiligheid der passagiers. De hof
meesters, administrateur en andere
leden der bemanning, wisten boe te
handelen tegenover de passagiers
om een paniek te voorkomen eu hen
spoedig allen aan dek te brengen. Ve
len der officieren der „Volturno"
waren in dienst der Cunard-lijn ge
weest."
Volgens een draadloos telegram van
de „Grosser Kurfürst" naar N.-York
zou de brand op de „Volturno" ver
oorzaakt zijn door 'n ontploffing, iu't
.voorruim, waardoor vijftig menschen
- passagiers en bemanning wer
den gedood. De beide verloren gegane
booten bevatten 60 en 80 menschen.
De kapitein van de „Volturno" lijdt
aan tijdelijke blindheid, ten gevolge
yau bij den brand opgedaan letsel.
Geen kwaadwilligheid.
Ten. kantore der Uranium Steam
ship Co. te Rotterdam sprak de ver
slaggever van het HbkL, den plaats
vervanger van mr. Tinsley, welke
laatste niet aanwezig was. Hij vroeg
hem naar het gepubliceerde gerucht,
als zou mr. Tinsley verklaard hebben
dat hij voor het vertrek van hel stoom
schip Volturno een brief ontvangen
zou hebben met de mededeelilng, dat
©en der stoomschepen van de maat
schappij in vlammen zou opgaan, in
dien de maatschappij niet tegemoet
kwam aan Üe éischen der zeelieden.
Zijn zegsman verklaarde dit g e-
r u c h t :a i> s ol u u t e h t e n e e n cm
male onjuist Ten overvloede
liet hij nog een telegram zien door
hem uit Londen ontvangen met het
zelfde bericht en de vraag wat er van
aan is. Mede toonde hij het telegra
fisch daarop gegeven antwoord, ge
heel overeenkomende met hetgeen hij
thans mondeling zeide. Trouwens hij
wees er terecht op, dat de onwaar
schijnlijkheid duimen dik op dit be
richt lag, daar moeilijk is aan te ne
men, dat iemand in open zee óp deze
wijze aan zijn wraakzucht ludht geeft
met de zeer groote kans om er zelf het
leven hij in te schieten.
De schipbreukelingen in
Havre.
Uit Havre wordt aan het Hbld. ge
seind:
De Touraine met 42 schipbreukelin
gen van de Volturno aan boord, kwam
Dinsdagochtend te acht uur alhier bin
nen. Terstond begaven zich verschil
lende journalisten aan boord om het
relaas van het drama uit den mond
der geredden te vernemen. Alle pas
sagiers van de Touraine bevonden
zien op dek; de schipbreukelingen van
de Voitumo waren in de hutten, wel
ke de kapitein te hunner besclrikking
had gesteld. De ongelukkig,en durfden
niet aan dek .komen. Men trachtte hun
duidelijk te maken, dat men in de ha
ven was aangekomen.
Slechts drie leden van de Voltur
no spraken verstaanbaar Engelsch,
geien enkele Fransch,
Het treurigste schouwspel leverde
een troepje van acht kinderen die
zich tegen de passagiers van do Tou
raine aandrongen, welke trachtte hen
door liefkozingen het leed te doen ver
goten. Zij riepeïn weenend om hun
ouders.
Photografen verzochten den schip
breukelingen bijeen te gaan staan en
namen talrijke photo's.
De-passagiers van de Volturno be
gonnen een weinig tot zich zelf te
komen. Ben v.rouw scheen nog zeer
onder den invloed van het gebeurde
te zijn. De meeste geredden hebben
■kiloeren aan van de passagiers van de
Touraine; zij vormen ee-n schilderach
tige groep. Sommigen hebben hun
eigen kleeren aan, enkele zijn .bloots
voets, -anderen weer dragen groote
hoeden en bontmantels. I-Iet zijn ech
te bewoners van Polen.
De eerste officier Izenic deelt ©enige
bijizonderheden méde van 't reddings
werk. Tegen half negen vernam men
aan boord van de Touraine, dooreen
draadloos telegram, dat de Volturno
in brand stond. Onmiddellijk werd
met vollen stoom opgevaren. Do pas
sagiers, op de hoogte gebracht van
den inhoud van het telegram, boden
zich aan om de equipage bij te staan
en toonde grooten. ijver en toewijding
om alles in gereedheid ie brengen.
Het schip bevond zich op 205 mijten
van de Volturno toen men kennis j
kreeg van de rramp, zooda.t men pas 's j
avonds om negen uur op dé plaats des
onheils aank wam. Toen was de Vol-
turno reeus iialf uitgebrand; het voor-
en middenschip was één vuurzee,
waaruit de vlammen hoog oplaaiden,
terwijl diilike rookwolken uit het schip
opstegen, welke op grooten afstand
zichtbaar waren. Om de Volturno la
gen toen .reeds tien stoomschepen, die
echter geen booten konden strijiken.
Geweldige golven deden de Volturno
hevig rollen; het schip scheen geheel
ontredderd.
Tegen middernacht naderde de Tou
raine, niettegenstaande het gevaar
van het vuur en de nabijheid der an
dere schepen de Volturno zoo dicht
mogelijk. Op het achterdek zag men
de passagier© dicht, opeen gepakt
staan. Vrouwen met loshangende ha
ren drukten haar kinderen in de ar
men. De manuien, die zich 'voor haar
geplaatst .hadden,, schenen een borst
wering ie vormen tegen de vlammen,
die snel naderden. Meer naar voren
zag men de matrozen vergeefsche po
gingen doen om het vuur meester te
wonden. Allen slaakten wanhopige
kreten, waarvan het geluid ons be
reikte, niettegenstaande hot geloei
dor vlammen.
Sloepen van alle schepen trachtten
thans langszij van hot ongelukkige
schip te komen.
In Engeland.
Hot schip Minneapolis is te Grave-
send aangekomen met -30 passagiers
van de Volturno, allen afkomstig uit
Rusland en de Balkanstaten. De sire
nen van al de aanwezige stoomsche
pen werkten en do menigte juichte het
satoip hartelijk toe.
Te Rotterdam.
"Wel zelden -is oen stoomschip van de
zijde der binnen- en buitemlandsche
pers met zooveel belangstelling inge
haald als "t stoomschip Czar van de
Russian East Asiatic Co., dat Dins
dagavond op de reis van New-York
naar Rotterdam onze haven bereikte,
zij het dan een twaalftal uren te laat,
tengevolge van de bekende noodlotti
ge gebeur tenasen, waarbij het stoom
schip zulk een werkzaam aandeel ge
nomen heeft, zoo werkzaam, dat men
wel verwacht zou hebben, dat met den
bekenden zeemansgroet het stoom
schip bij 't opvaren van'de rivier, eer
biedig zou zijn gesalueerd als een be
scheiden hulde van oollega 'tot col
lega. Intussohen het gebeurde niet,
misschien wel uit de overweging, dat
de zeeman immers telken dage geroe
pen kan worden het leven voor zijne
medemenschen te wagen en dat doet,
ook zonder dat hij daarvoor uiterlijk
huldebetoon verwacht eenvoudig om
dat het zoo hoort. Wel was er veel be
langstelling van do zijde van het pu
bliek, dat zich aan de zijde der Rijn
haven ver-drong om het schip te zien
opstoomen en zwaaien en zooals ge
zegd ook van den kant der pers, die
haar verslaggevers paarsgewijs had
uitgezonden, in dé hoop nog meer bij
zonderheden van de ramp der Voltur
no te vernemen. Mede was aanwezig
de heer Tinsley, de vertegen woordi-
ger der Uranium Steamship Go., een
deputatie uit de commissie van toe-
zicht op de landverhuizing, de inspec
teur van de scheepvaart de heer G.
H. Boumian en anderen, wier aanwe
zigheid van hoode bleek te wezen.
Het was een imposant gezicht den
fraai verlichten passagierde toomer
langszijde van de loods te zien ko
men. Op haar dokken verdrongen
zich de passagiers, waaruit reeds ge
makkei ijk de schipbreuk elan gen der
Volturno konden worden onderkend.
Had de aankomst bij daglicht plaats
gehad,- 'vermoedelijk zou men een nog
dieperen indruk hebben gekregen van
den vrij deerniswaardigen toestand,
waarin de schipbreukelingendiie alles
verloren, zich bevinden. Nu vervaag
de vrijwel alles in de snel vallende
duisternis.
Dank zij door de firma Ruys en
Co. getroffen maatregelen, werd on
middellijk aan de talrijke vertegen
woordigers der pers toegang tot het
stoomschip verleend, waarvan dan
ook een gretig gebruik werd gemaakt.
Nauwelijks kon men het tijdstip ver
beiden, waarop da trap was uitgelegd
en het -interviewen en vragen kon be
ginnen. Dit ging betrekkelijk heel wat
gemakkelijker dan oorspronkelijk wel
kon worden vermoed. Zoowel van de
geredde bemanning, als van de passa
giers bleken velen reeds „interview-
fahiig' en zoo belust om mededèelingen
te doen, dat zij nauwelijks liet oogen-
bliik konden afwachten, dat hen wat
werd gevraagd. Zelfs bleken de even-
tueele woordvoerders reeds te zijn uit
gekozen, want maakte men, met het
zij rnau of vrouw, ©en praatje dan
kreeg men al dadelijk ten antwoord
dat „diiéser Hém," er werd een
breed gebaar in diens richting ge
maakt volkomen van alles op de
hoogte was en bereid te vertellen.
Bij het schiften van al die mede-
deeliin.gen, die wat de snelheid aan
gaat, vlietenden stroomen gelijk 's
mans lippen ontvloden, kwam men
dan al spoedig tot het besef, dat ont
zaggelijk veel onder beneficie van in
ventaris moest wonden aanvaard. Het
meest werd verhaald, en dit is dan
ook psychologisch wel het best te ver
klaren, van de wijze waarop men ge
red was. Ook daarbij was intusschen
veel vvaaiheid en verdichting. Zoo
moeten er bij die gelegenheid spron
gen zijn gemaakt, die onder gewone
omstandigheden onvermijdelijk tot
volkomen verplettering zouden heb
ben geleid. De geredde stoker dischte
het verhaal op, dat hij in een ter red
ding gekomen boot was gesprongen
van het 'hoogste dek van het stoom
schip af; een passagier had één zijner
kinderen van boven neer in een boot
geworpen,, toch zag men het, wel ar
melijk gekleed,-maar toch zonder ee-
n.ig letsel, aan de hand van den va
der. In één woord, we kregen in hoogs
mate den indruk, dat er speciaal ten
behoeve van de aanwezige persmen-
schen, misschien onwillekeurig, ont
zettend werd gefantaseerd.
Soortgelijke ervaringen deed men
op, als men iets vroeg over de oor
zaak- van den brand. Hebt gij een ont
ploffing gehoord? was de voor de
hand liggende vraag of op welke wij
ze is anders de brand ontstaan? Het
eerlijkste antwoord leek ons dat van
een der geredden, dat men het niet
wist. Het was immers 'b morgens zes
uur, zoodat de menschen nog te kooi
lagen en toen in. hun slaap eensklaps-
waren gestoord door- het gemaakte
brandalarm. Aan dek. gekomen zagen
zij het voorschip reeds fel branden,
er was dus op dat moment wel aan
wat andeia te denken dan aan de ver
moedelijke oorzaak. Men moest zoo
mogelijk het veege lijf redden om voor
de snel om zich •heengrijpande vlam
men zich te borgen.
Een tweede echter was onmiddellijk
met het antwoord gereed. Natuurlijk
een explosie was het .prompte be
scheid. Niet minder tegenstrijdig was
het antwoord op de meer voor de
hand liggende vraag, of men veel van
■het blusschingswerk had gezien, met
name of do bluschmiddeilen al dan
niet in orde waren geweest. Eredeug-
de niets van, was het prompte be
scheid van den map, die hot wist, ter
wijl de tweede weer zachter iih zijn
oordeel was en omgekeerd de vraag
stelde wat de best ingerichte blusch-
middelen tegen een dergelijke vuur
zee zouden hebben vermogen te doem
Het verhaal gaat, dat althans twee
booten van de Volturno het schip on
geschonden hebben .kunnen verlaten.
Er is immers nog naar deze broze
vaartuigen d-oor de grootste schepen
van alle naties gezocht. Daartegen
over weid nu opgemerkt, maar het
kwam van voor het interview aange
wezen' passagiers, dat geen enkele
boot bet schip heeft verlaten en dat al
le booten, alvorens nog de golven te
hebben bereikt, reeds bij het neerla
ten langszijde van de Volturno waren
verbrijzeld.
Grooten indruk maakte het echter
op ons, toen door de goede zorgen van
ummissie van toezicht op de land
verhuizing, alle schipbreukelingen in
één der salons werden verzameld om
'na zorgvuldig te zijn geteld, te wor
den meegenomen naar en onderge
bracht iri het Tehuis van Montefiore.
Die verzameling ellende daar bijeen
zal men zeker niet licht vergeten;
mannen,, vrouwen en kinderen in de
kleeren, die zij inderhaast hadden
kunnen grijpen en waaraan dus nog
al een en ander ontbrak, meerendeels
zeer ónder den indruk van alles, wat
zij in de eerste plaats aan materieel
hadden verloren. Er waren vrouwen
met kinderen van anderen op haar
schoot, die in onwetendheid verkeer
den over het lot van eigen telgen. Wij
zagen een kindje van misschien nog
geen twee jaar, dat zijn eigen naam
niet wist te zeggen, dat zijn ouders
had verloren en lieiderijk door de an
deren opgenomen was en door het
scheapspersoneel van de Czar vertroe
teld. Een v-ader was er met een loleiln
kind op zijn arm. Hij was met zijp
vrouw en twee kinderen op reis ge:
gaan en is nog in afwachting of zijn
wederhelft met zijn andere kind er',
ook het leven hebben afgebracht dan
wel. of zij hum graf in de golven ge
vonden hebben. Hoevelen waren er
trouwens niet bij, die een familielid
misten, maar met Oostérsche berus
ting dat verlies reeds ter zijde hadden
geschoven,, meer belangstellende in
hetgeen verder hun lot' zou zijn, .ri-u
zij have en goed aan de golven-en het
vuur zagen prijsgegeven. Een zeer
treffenden indruk maakt ook bij het
van boord gaan dier velen de wijze,
waaróp ,zij afscheid namen van hét
personeel van de Czar. Meer dan ee-
nigerlei woord getuigde dat voor de
wijze, waarop zij aan boord van dit
stoomschip zijn behandeld.
Met zeer groot genoegen zagen alle
in boord zijnden aan deze gezag
voerder narrêens de firma Ruys en
Co. een fra'aien bloemenmand oven
handigen als een kleine goedgedach-
te attentie aan den dapperen gezag
voerder en zijn officieren, jonge ke
rels als boomen. Zij waren precies als
.hun onmiddellijke cthef.
De oorzaak.
Te Montreal is een draadloos tele
gram ontvangen, verzonden via Cam
perdown (Nieuw-Schotland) door de
„Kroonland", waarop zich de kapi
tein, de telegrafisten en 89 passagiers
van de „Voiturn-o !>evonden. Daarin
wordt medegedeeld, dal de eerste ont
ploffing, die den brand veroorzaakte,
was ontstaan, doordat eenige kisten
met chemicaliën uit elkaar sprongen,
waardoor haar inhoud zich vermeng
de.
Olleo-p de golven.
Vrijdagochtend in de vroegte kwam
het olieschip „Narragansett" opda
gen. Het was weliswaar het laatst
aangekomen van de elf groote sche
pen, die zioh op heit tooneel van de
ram© bevonden, maar het kon toch
nog zeer nuttig werk verrichten. Hon
derden tonnen olie werden nl. uitge
goten in de zee. die daardoor belang
rijk kalmer werd en tegelijkertijd
ging de wind eenigszins liggen, zoo
dat het nog mocht gelukken ineer dan
500 personen van een wissen dood ie
redden.
Waarom de griffier geen
bier kreeg
Ja, h'eerón, 't Is een mooi ding,
een goede dorst wanneer men ook
iets goeds te drinken heeft! zoo sprak
de grif fleer in de soos. Maar als
men op een snikheeten dag, zooals we
er maar enkelen in dezen zomer ge
had hebben, eene groote wandeling
gedaan heeft, eindelijk een rustpunt
vindt in eene restauratie met grooten
tuin. achtenswaardige hoeveelheden
ijskoud -bier ziet verzwelgen en toch
niets te drinken krijgt, dan is het om
je de haren uit het hoofd te rukken
wanneer men,ze'nog bezit,..
Laat mij u vertellen hoe dat kwam.
Ik- zie alzoo een ruime veranda, over
schaduwd door een rij boomen; het is
Zondagmiddag en het wemelt er van
menschen; dé dienende geesten, waar
ondier twee kellneriniien, hebben de
handen voL Ik vind nog een tafeltje
open en val op een stoel neer, hevig
transpïreerend en door dorst ver
schroeid.
Meisje, zeg ik tegen een kellner-
in in een Lichtrood japonnetje, breng
me een glas kool bier, of andere krijg
ik een ongeluk!
Dan wacht ik geduldig, mij op de
lafenis reeds verheugende, zet den
stroohoed met broeden rand af, leg
dien naast me op een anderen stoel
en wisGh mij het, voorhoofd af.
..Kort daarna komt mijne loedlnerin
niet een lading glazen, kijkt st'anoo-
gen.d mij aan en gaat voorbij.
Nu, denk ik, die is ine zeker ver
geten in de drukte! en als een andere
voorbij komt bestel ik haar een glas
bier.
Verschroeiend was de hitte; ik hield
het niet langer uit; eventjes moest ik
de heeren weten nu eenmaal hoe
treurig het met mijn haaados gesteld
is mijn pruik afnemen. IJdel ben ik
niet en als de nood dringt ik dacht
dat ik een bezwijming nabij was,
zoo'n congestie had ik!
Dat deed me goed. Terwijl ik met
den zakdoek thans het kale hoofd af-
wisch, komt alreeds de blondine met
het,bier regelrecht naar mij top, blijft
op eens staan en meteen is ook zij
.weer verdwenen.
Verbluft kijk Ik haar na. Overal
ziet ze rond, en ze is uit mijm gezichts
kring verdwenen.
Wat scheelt ze? denk ik en ik
mag niet verhelen, dat ik ongeduldig,
ja prikkelbaar werd en zoodanig met
mijn -briHenhuis op de tafel sloeg, dat-
alles verschrikt omkeek en- een. -nieu
we Hobo, kwam toeschieten.
Mensch! beet ik haar tee; ik heb
al tweemaal bier besteld; de tong zit
me aan het verhemelte, maai' ik krijg
niemendal Erbarm jij je over een
dorstige ziell
Dadelijk zal u het hebben,
schreeuwt ze en spoedt zich voort
Inmiddels was Lk wat afgekoeld en
dus zette ik mijn pruik weer op het
hoofd.
Tamelijk lang nog duurde het; ein
delijk komt ze met een groot glas
schuimend -bier.
Ik wil met beide handen toetasten,
de oude draak kijkt mij aan, roept:
Besteld! en in minder dan geen tijd is
zij verdwenen.
Nu begon het toch te dol te worden!
Krijgt men hier blèr of krijg je
niemendalI Sluit anders liever de
kast! brul ik met stentorstem, zoodat
alles opziet, en do eigenaar van de
zaak- toeschiet. -
Al een half uur zit ik hier; drie
maal heb ik bier besteld en geen ster-
Binnenland
MOORD,
De „Tel." meldt
Te Nijmegen heeft Maandagavond
laat een moord, gevolgd door zelf
moord plaats gehad. Zekere Martron,
een artist van het Lustig Tooneel,
dat deze week gedurende de kermis
aldaar was opgetreden, leefde samen
met eene in echtseheidingsproces ge
wikkelde vrouw, wier man aan Ter
Hali's revue-gezelschap, dat eveneens
te Nijmegen gespeeld had, verbonden
was. Maandagavond om half twaalf
heeft Martron, die weduwnaar was
en vader van twee kinderen, de
vroirw in den slaap vennoord, .door
haar een kogel in het oor te schieten,
en daarna heeft hij zich zelf met een
schot boven het rechteroog gedood.
Beiden werden Dinsdagmorgen in
hun kosthuis, aan de Derde Wal-
straat, dood gevonden.
De moord is geschied uit jaloezie
De dader moet blijkens achtergelaten
brieven reeds lang met het plan rond
geloop en hebben.
TREURIG EINDE.
In het arrestantenloikoal te Heerlen
is gisteren dood gevonden zekere
Feenstra, gepensionneerd Oost-In
disch militair, die Zondagavond is
aangehouden wegens dronkenschap.
Sport en Wedstrijden
LUCHTVAART.
VERTICALE DALINGEN.
Naast Pégoud is er (schrijft de
„Tel.") thans een andere Fransch-
man, de vicomte Guy de Loynes
d'Autrochies, die met een Maurice
Farman-tweedéfcker er in geslaagd is
verticale dalingen te maken met stil-
staanden motor. Reeds bij de jongste
Fransche manoeuvres, die hij als kor
poraal-vlieger meemaakte, kwam
voornoemde vioomte op het iclée, dat
een boni' luister doel zou kunnen tref
fen door van een groote hoogte - lijn
recht naar beneden te komen. Daar
voor bracht hij z'n toestel in een
verticale positie, zette z'n motor af en
slaagde naar wensch. Te Buc heeft hij
Zaterdag tot driemaal toe dit kunst
stuk herhaald, dé beide laatste malen
was hij daarbij zelfs vergezeld van
een passagier, o. a. Van Fourny, den
beroemden kilometervreter.
BOKSEN.
CARPENTIER WINT ALWEER.
De Fransche bokskampioen Carpen-
fier heeft Zaterdag den Amerikaan
Jeff Smith op punten verslagen. Het
was een weinig belangrijke strijd; een
bijna voortdurende clinckparlij, zoo
dat de scheidsrechter voortdurend
tusschénbei Jen moest komen. Carpen-
tier was vooral op het laatst de meer
dere: hoewel in do 15de ronde Smith
een oogenblik bijna zeker van de over
winning was. De Franschman her
stelde zich en in de laatste ronden
was Smith totaal op.
Deze overwinning wordt in de Fran
sche pers met geestdrift begroet. -
(„Tel.").
Rechtszaken
DIEFSTAL MET BRAAK.
De rechtbank te Amsterdam beeft
veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf
(geeischt was 2 jaar) een 22 jarig va
rensgezel, recidivist, wegens diefstal
len met braak: de een in den nacht
van 9 op 10 Febr. jl. in de wo-ninig
van den h-eer- P. Planteniga, te Kor-
tenihoef. daar stal hij 5 gulden, een
bankbiljet van f 10. eenige rijksda d-
ders, postzegels, enz.; do andere dief
stal in den nacht van 19 op 20 Febr.
jl. in de woning van den heor B. Kruis
mulder, te Laren, bestond inrec-n niet
zilver gemonteerde® sigarenkoker,
wat eetwaren en 82 centen.
NOODWEER?
Voor het Gerechtshof te 's-Graven-
ha/ge had zich in hooger beroep te ver
antwoorden E. O. G-, proviandmees
ter aan boord van het in een der
Rotterdamsche havens liggende stoom
schip ..Wiirzburg". van de Norfldéut-
sche Lloyd.
Hij w.as on een Zondagavond om
half tien aan boord gekomen, om geld
bij zich te steken, daar twee matro
zen hem orr. een voorschot hadden
gevraagd. Zekere Hendriks waar
schuwde hem, dat het schip in een
zeer beruchte omgeving lag en gaf
hém den raad niet te veel geld bij
zich te steken. Daar hij vroeger al
eens meer beroofd was, stok hij een
revolver bij zich.
.Met de beide matrozen ging hij
naar een herberg in de Delistraat.
om hun daar het geld te geven. Naar
buiten gekomen, werden zij terstond
aangevallen door eenige personen.
Zijn kameraads wisten t© ontkomen,
maar hijzag zich door een drietal
personen ingesloten en schoot zijn re
volver af in de richting van den
grond. Daardoor had hij gelegenheid
de vlucht te nemen' in de richting
van het met een hek afgesloten ter
rein, in de nabijheid waarvan zijn
boot lag. De portier deed hem het
hek open, maar werd door de .opdrin-
gende volksmenigte die den zeeman
reling brengt me watl Wat is dat hier
voor een janboel!
O, jeinilné, daar is die meneer
met z'n pruik; al 'n kwartier lang zoele
ik hem! roept in dit oogenblik.de.
blonde hol hierin, hier één glas
bier!
Zoo, eindelijk! zeg ik verheugd.
Ik ben zoo kwaad niet, als ik er uit
zie; maar ik. had zoo geschreeuwd en
me zóó geëchauffieerd, dat ik onwille
keurig de pruik weer van het hoofd
rukte.
Ah daar is de heer met dien
kalem knikker! riep d8 oude harpij en
zij zette een glas voor mij neer. Ik heb
u overal gezocht!
Nu had ik er twee.
Hst eerste ledigde ik in één teug.
Dat gaat goed!
Ik braoht mijn toilet nu weer in ot-
de eri da ai" er een verrassend koeltje
kwam, zette ik mijn hoed op. Men
kan niet te voorzichtig aijnf
Onze Lach'ioek
NA AFLOOP VAN DE JACHT.
Mijnlheer ging op dc- jacht, en beloof
de een haas te schieten, daar men den
volgenden dag gasten had en me
vrouw er dus vast op rekende» dat hij
niet platzak zou wederkeerón.
Wel, Frits, zoo riep zij hem ai in
de verte toe. waar heb je nu je hazen?
Te véél om er onder gebukt te
gaan; ik heb er maar een knecht van
„De liggende os", waar ik een poosje
heb' uitgerust, mee laten sjouwen...
Zie, daar l$omit hij al aan, met mijn
weitasch.
De rnan fcwam naderbij.
Zoo vriend, voegde' de Nimrod
hem toe, waar heb je mijn haas?
Neem rne niet kwalijk, meneer,
was het trouwhartig antwoord, maar
hazen -hadden ze op het oogenblik
met— ik heb maar gerookten paling
meegebracht
achterna zat. met' hek éti al omver ge-
loopen. Toen held. zich opnieuw in
het, nauw zag, vuurde hij weer, waar
bij hij een zijner aanvallers in de boe
nen raakte. Een derde schot trof een
onderen aanvaller in het onderlijf,
met het gevolg dat een wond ont
stond, die huikvliesontsteking veroor
zaakte, waaraan de getroffene in het
ziekenhuis stierf.
De Rotterdamsche Rechtbank had
hem deswege tot acht maanden ge
vangenisstraf veroordeeld.
Beid, verklaarde uil wettige zelfver
dediging te hebben gehandeld en niei
anders te hebben kunnen handelen,
elan hij gedaan heeft. Een ander zou,
meende hij, nog heel anders zijn op
getreden.
'n Pol itei agent verklaarde, dal
bekl.'s aanvallers bij de politie hoogst
ongunstig bekend staan. Hij had den
indruk, toen hij op het terrein kwam
en den bekl. uit de handen overnam
van hen, die hem aangegrepen had
den, dat hij er niet zoo goed zou zijn
afgekomen, als hij niet geschoten had.
De Advocaat-generaal requireerd©
vernietiging van het vonnis der Rot
terdamsche Rechtbank, omdat daarin
geen acht geslagen is op bekl.'s be
roep op noodweer, en op dezelfde
gronden als in dat vonnis bekl.'s ver
oordeeling tot acht maanden gevan
genisstraf gelijk in eersten aanleg
werd opgelegd-
De verdediger, mr. N. P. Zijderlaan,
advocaat teRotterdam, deelde in zijn
pleidooi mede, dat de Delistraat waar
het. gebeurde voorviel, in een der
meest beruchte buurten van Rotter
dam is gelegen. Na de afbraak van-
de Zandstraat is een groot gedeefte'-
van hen, die leven van het berooven
en plunderen van vreemde zeelieden,
daarheen verhuisd. De personen, dié
bekl. aanvielen, zijn bekend als zulke
lieden; een hunner is juist voortvluch
tig om zich te onttrekken aan een
vonnis, dat te dier zake tegen hem
moet worden ten uitvoer gelegd.
Daarentegen is bekl. een kalm,
hoogst fatsoenlijk man omtrent wien
nief dan gunstige informatën. zijn
verkregen.
Pleiter betoogde, dat hier wel dege
lijk van- noodweer sprake is, en dat
dus ontslag van rechtsvervolging zal
moeten volgen. Bekl.'s vrouw wacht
hem nu reeds drie maanden tever
geefs in .huil woonplaats Lelie m
Duitschland.
Nog wijzende op de verklaring van
den agent van politie, betoogde pl-.,
dat als hier de grenzen van noodweer
overschreden zijn, ook ontslag van
rechtsvervolging zal moeten gegeven
worden om de hevige gemoedsbewe
ging, waaraan bekl. bij den op hem
gerichte® aanval ten prooi was.
Mocht het I-Iof echter van andere
meening zijn dan hoopte pk, dat het
I-Iof de doorgebrachte voorloopige
hechtenis in mindering zal willen
brengen.
Uitspraak over acht dagen.
Stadsnieuws
GROEP5VERTEGF.NYVOORDIOTNG
CENTRALE WERKPLAATS.
Dinsdag moest een verkiezing plaats
hebben voor groepsverfegenwoordi-
ger aan de Centrale .Werkplaats vftn
de H. S. M. (vacature-Miehielse). Er
is echter niet één stem uitgebracht,
zoodal in de vacature nog niet is
voorzien.
S. D. A. P.
Dinsdagavond rereaderde de afdee-
lirvg Haarlem der S D. A. P. in het
lokaal van dr"i boer Van Dijk. Kléine
Houtstraat- alhier.
Do vergadering, die tevens jaar-
vergadering was, werd geopend en
geleid door den voorzitter, den heer
J. J oosten.
Medegedeeld werd, dat de neer
Kleerekoper van Amsterdam zal ko
men spreken op een te houden open
bare vergadering.
Er werd besloten een bode te benoe
men voor <1© contributie-inning.
Het financieel verslag van tien pen
ningmeester, den heer Peper, en de
begrooting voor het jaar 19131914
O, dat is de heer met dien mal
len hoed, flapte nu de kellnorin No. 1
uit, al 'n half uur loop ik met dat bier
rond! Eti zonder zich om de andere
twee te bekommeren, zet ze een.derde
glas voor mij ner.
De menschen rondom mij begonnen
to iaohen. Ik echter, nu eerst dc toe
dracht der zaak begrijpende, schikte
mij in het onvermijdelijke; wat, biij-n
onleschbaren dorst in aanmerking ge
nome®, nu zoo'n groote opoifering
niet was.
En welverdiend was het ten slotte
óók!
Maar, als ik u een goeden raad mag
geven, hoeren: men moet niet van
hoofdbedekking verwisselen, wanneer
men gauw bier hebben wilt
