NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 31e Jaargang No. 9327 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. VRIJDAG 14 NOVEMEER 1913 A ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem f 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)1-30 Franco per post door Nederland„1.65 Afzonderlijke nummers0.02 H (jéïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 M n de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVER'TENTIËN: Van 1—5 regels 50 Cis.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels 1 elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider BuitenspELtrne 12. Telefoonnummer 122. Tot ds plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. Dli NUMMER BESTAAT UIT ACHT BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. inlevering van Advertentiën. Harhsaldelijk komt het iroor, dat wij advortentiën, die last worden Ingezonden, niet meer in het nummer van denzeifden dag kunnen p aatsan. Wij verzoeken dus vrien delijk om tijdige toezending, opdat wij aan het zetten der advertenties de noodigezorg kunnen besteden en d© in zender bewaard blijft voor teleurstelling. DS ADMINISTRATIE. AGENDA ZATERDAG 15 NOVEMBER. Brongebouw: Uitvoering Concordia. Do Kroon: Algem. ver. Vrijz. Dem. Bond. Soc. Veroeniging: Biosc. voorstelling Apollo-Theater: Biosc. voorstelling. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor etelling. Zandvoort: Openb. verg. Intern. Orde van Goede Tempelieren. Schoten, Café Flora: Uitvoering Kunst na Arbeid. OM ONS HEEN No. 1833 üit dan FraBschen Tijd. IL De tweede peiioüe van den Fran schen tijd is het koningschap van Bo dewijk Napoleon. In den Cesarsdroom van den keizer kwam ook voor, dat zijn familieleden, broers en zwagers, met zijn moest, gewaardeerde gene raals in Europa zonden heerschen en zoo had hij aan Lodewijk het konink rijk Holland toegedacht. Natuurlijk onder oppertoezicht van den Cesar zelf. Want de vorsten die hij schiep hadden weinig persoonlij ken wil. Althans de arme Lodewijk. „De keizer heeft .dezen jongeren broe der altijd als zijn afhankelijken, bijna schreef ik minderjarigen zoon be schouwd en behandeld hij heeft zich tegenover hem, nog veel minder dan tegenover de andere broeders, dwang aangedaan. Ware Napoleon I niet zulk een groot egoïst geweest, zijn genegenheid zou anderen minder on gelukkig hebben gemaakt. Hij zou Lodewijk niet een vrouw, hebben op pen rongen die niet werd begeerd en hem, toen hij nu eenmaal den ko ninklijken titel droeg, niet behandeld als een scliooljongen". Aldus Jorissen in zijn stuk over de correspondentie van koning Lodewijk. De figuur van Lodewijk boezemt o^Jcr de „Napoleonidcn", zooals Jo rissen hen noemt, ons Haarlemmers wel de meeste belangstelling in, om dat hij korten tijd onze stadgenoot is geweest. Lodewijk, die ten opzichte van zijn residentie nogal grillig was, heeft onder anderen ook een tijdlang In het tegenwoordige Paviljoen aan den Dreef gewoond. De reputatie, die hij hier achtergelaten heeft, was om het kort te zeggen „goedig, maar zwak". Hij bedoelde het niet kwaad mei Nederland, maar miste geheel de kracht om zich tegen zijn heersch- zuchtigen broeder te verweren en bovendien kon hij in scherpzinnig heid bij dezen niet halen. Zijn eerste brief aan Napoleon handelt over zijn kroning, de tweede over het verloenen van onderscheidingen aan eenige verdienstelijke Nederlanders; niet ten onrechte was dc keizer van meening, dat er wel wat anders en wat beters te doen viel, dan aam dergelijke din- geu de voorrang te geven. Bovendien moet de toon van zijn brieven den keizer geen aanleiding hebben gege ven, hem met groot ontzag en als ge lijke te bihandelen. Lodewijk ge draagt zich wel als een hoveling, in den ongunstigen zin van dat woord, wanneer hij schrijft -. „In de positie waarin ik verkeer, Sire, hegeer ik nietszelfs zou ik niet meer durven hopen, een onbevlekte reputatie ach ter te laten, wanneer ik uw welwil lendheid en goedheid verloor. Zoolang ik overtuigd ben dat ik die verdien zal ik mij voorstellen, dat ik ze bezit of te eeniger tijd verkrijgen zal, maar indien die laatste hoop mij ont nomen werd, Sire, zou ik tot niets meer goed zijn en mij liever in zee werpen, dan een leven te verdragen, waarvan ik zou walgen" (qui me serait odieux). Het kan wel haast niet erger van kruipende onderdanigheid. Gezegd moet worden, dat Lodewijk als koning van Holland geen gemak kelijke taak had. De toestand was hier. zooals we zagen, ellendig geld ontbrak en de handel was lam door de maatregelen, die Napoleon nam om Engeland tot bukken te noodza ken. Daartegenover eischt© de keizer geld en troepen en toen Lodewijk die huitcn Nederland ging weiven was het ook al niet goed zijn eigen rijk was groot genoeg, schreef Napoleon. Tot groote verontwaardiging van den keizer herstelde Lodewijk vele oude, adellijke titels, die met de komst der Franschen in ons land vervallen waren verklaard. De zaak was, dat Lodewijk in zijn goedhartigheid naar populariteit streefde en niets liever, had willen doen, dan Nederland ge lukkig maken, zoowel in'groote als in kleine aangelegenheden. Maar er was niet aan te helpen. „In Septem ber", schrijft Jorissen, „verbood hij (de keizer) allen invoer van koloniale waren uit Holland in Frankrijk en voegde er kort daarna de bedreiging bij, dat hij den Rijn en de Schelde óók voor Holland zou sluiten, zoo de handel bleef duren. Werkelijk sloot hij den 27sten November de llolland- sche havens voor alle schepen. Niet vóór den 4dcn Juni 1809 werden de commercieel© betrekkingen tussehen de beide landen hersteld. Doch slechts voor korten tijd, want toen Lodewijk den in- en uitvoer van een aantal han delsartikelen vergunde, werden de handelsbetrekkingen opnieuw afge broken en de lijn van douane her steld. "Wat dit zeggen wilde is duide lijk. Napoleon lichtte het ten over vloede toe „Ik ben voor den tweeden keer genoodzaakt geweest, mijn doua ne voor den Nederlandschen handel 1 te sluiten; het was moeilijk een dui delijker oorlogsverklaring (declara tion de guerre plus authentique) te doen. In dezen stand van zaken kon den wij ons als in werkelijken oorlog beschouwen." V a e victis, wee den over wonnene I voegt de schrijver hieraan toe. De correspondentie tussehen de j beide broeders werd er dan ook niet vriendelijker op. Merkwaardig genoeg kwam er in de brieven van Lodewijk een waardiger klank, hij bijt, zou men huiselijk zeggen, meer van zich af. Maar het is duidelijk, uat de toe stand op die manier niet duren kon. De aanslag van de Engelschen op i Walcheren bracht de zaken tot een crisis. Hoewel de I-Iollandsche regee- I ring flinke maatregelen van tegen weer genomen had, was Najoleon I' over de houding van Lodewijk zeer ontevreden, ofschoon de Engelsclie aanval op niets was uitgeloopen. j In November 1809. hei blijkt uit de briefwisseling, wist Lodewijk al, dat het met zijn koningschap spoedig ge daan zou zijn. De keizer, bijzonder bekwaam in liet vinden van redenen voor zijn daden, verklaard© dat hij zich vroeger tegenover Pruisen, toen nog ©en der eerste machten van Euro pa, verbonden had de onafhankelijk heid van Nederland te bewaren thans, nu Pruisen niet meer bestond, was hij van die verbintenis ontsla gen. Bovendien was Holland de aan vulling-van het keizerrijk, de mon ding der (Fransche) rivieren en kon den do Hollandsckc scheepvaart ha vens, handel en financiën niet bloeien, dan vermengd niet Frankrijk. Dat was de aankondiging van de inlijving, die trouwens elders in de zen zelfden "bri >f 'duidelijk werd uit gesproken. Lodewijk, die toen, behalve met al zijn andere moeilijkheden, ook met ziekte te kampen had, kwam. ontbo den door den keizer, den eersten De cember 1809 te Parijs. Daar deed hij nog pogingen om aan zijn noodlot te ontkomen en zijn troon te behouden, maar het baatte niet meer. Wel kwam hij in April 1810 nog in Holland te rug, maar de Fransche troepen „over stroomden zijn rijken bedreigden zijn hoofdstad." Toen deed hij nog een poking, die ongewoon krachtig lijkt van een zwak en ziekelijk man hij trachtte namelijk zijn Hollandsche vrienden over te halen, met hulp van Engeland verzet te plegen tegen Napoleon. Maar daarin vond hij geen steun. Het was nog geen tijd. En zoo testende hij eindelijk, door den nood gedwongen, den afstand en vertrok in den nacht van 2 op 3 Juli u.it Haarlem en reisde uit Holland weg. Daarmee begon dn derde periode van den Franschen tijd, <T:e der in lijving bij Frankrijk. En al heeft die ook naderhand indirecte voordeelen opgeleverd omdat zij in Nederland eenheid gobraoht had, een benauwde tijd is het geweest! J. C. P. Stadsnieuws „vanzelve" en de melodie is zqp na tuurlijk dat ze ons al bekend en ver trouwd voorkomt bij het eerste hoo- ren. Is dit niet :t kenmerk van 't wa re? Ik, wil alleen de titels van de liederen noemen die mij 't meest go- troffen hebben, hoe en waarom, dat kunt gij alleen beseffen en genieten als ge ze hem zelf hoort zingen. En daar is immers nog gelegenheid toe! Hij zong dan „De wiegende mijn werker", „In 't Klavergroen", „He melhuis", „Voor 't Kantkussen", „Vlaamsche Kermis", „Jan en Anne- mie", „De Ooievaar", „Kalme rust', ,/t Liedje van den Beiaardier",.. Nu geloof ik ze toch allemaal genoemd ie hebben, maar ik zou ook niet weten welk uit te schakelen, 't Derde deel van. den avond was gewijd aan bij uitstek vroohjke liederen, die wij zelf konden opgeven. En er werd gezongen „Marleentje" en „De Gilde Viert" en Lapper Kris pijn en... zeer vele. Op het laatst zon gen we onder zijn leiding de refrei nen mee en leerden 't grappige „de Dahlia". Er heerschte een verhoogde stemming. ,,'t Is buiten kijf een zeldzaam man, die zonder stem goed zingen kan," lazen we ergens. Nu heeft Emiel Hul- lebroeck een bijzonder mooie stem, enders dit zou op hem passen! CAROLINE FRANSE. Benoemd, -.Benoemd is tot onderwijzer aan de school voor g. 1. o. 3e klasse No. 29 Ie Rotterdam de heer P. Krabbendam te Haarlem. GEMENGD KOOR „POLY HYMNIA". Bovengenoemd koor heeft op zijn 1.1. gehouden vergadering besloten 't seizoen tc openen met een soiree, de zer dagen in het Brongebouw. Ben ocming. De le-luitenant Rutgers van het 10e Reg. Inf. alhier is door den comman dant der Ie Divisie benoemd tot com mandant van het mitrailleur-peloton van het 10e Reg. Inf.. in plaats van den hij de Ie Mitrailleur-afdeeling overgeplaatsten le-luitenant Van Al phen. Overgang. Aan den milicien G. Uylenburg van het 10e Reg. Inf. alhier is de toe stemming verleend om een vrijwilli ge verbintenis aan te gaan bij de Gouvernements-Marine in Ned.-Indië. Gepromoveerd. Te Leiden is op stollingen tot doctor in de rechtswetenschap gepromoveerd i mejuffrouw L. A. de Fouw, een oud- stadgenoote. LIEDEREN-AVOND EMIEL IIULLEBROECK. In het intieme concertzaaltje van de Kroon heeft de Vlaamsche toon dichter en zanger Emiel Hullebroeck ons zijn mooie liederen voorgezongen, j Niet alléén zijn eigen liederen, want 1 hij begon en vertelde ons vóór 't zingen van elk lied iets van den oor sprong met eemg© Humoristische Oud-Vlaamsclie Liederen. Volkslie deren bij uitnemendheid, waar ze openbaren uen lijnen zm voor humor en luim, 't Vlaamsche volk eigen. Liederen opgeolceid uit liet hart vau 't volk, voortgebracht door den kunstenaar die zag en doorvoelde de zuivere, naïeve wijsheid die daar on bewust leeide. En daarom bekoren ze ons (die toch verwant zijn aan 't Vlaamsche volk) zoo cn doen ons ont roeren door hun simpele waarheid, omdat al die stemmingen weerklank vinden in onze eigen ziel. En als we z© dan lioóren van den man, di© zijn volk en zijn taal lief heeft en die lief de uitzingt in zijn lied, met mooie, warme stem! „Ei! De Vreugd..." en nooit heb ben we zóó verstaan wal vreugde is, de blijdschap om 't blijde, want „zin gen is zoo zoet." En dan 1 guitige liedje „des Winters als het reghent" en 't dwaze „Pierlala", 't zoete „van den Koekoek", 't luimige „Het Ivwe- zelkeu", het geestige, o, er waren er no gzoovele, maar ik zou geen bijvoo- gelijk© naamwoorden meer kunnen vinden die uitdrukken, en eigenlijk toch maar ten halve, wat die liedjes wel zijn. In het tweede deel van den avond, hoorden we eenige van des zangers eigen liederen. En we hadden pas die licel zuivere liedjes gehoord, zouden de nieuwe niet bij de oude afvallen? Maar neon, bij Hullebroeck herleeft 't volkslied. Boven alles munten ze uit door spontanicteit, daar is "het HET MUSEUM-VAN STOLK. Het Museum-Van Stolk is in het be zit gekomen van belangrijke nieuwe aanwinsten, die voor deze zeldzame kunstverzameling zijn aangekocht. Men schrijft ons het volgende: I Behalve een aantal middeleeuwsche beelden waarvan moeilijk de kunst-, waarde te schaften is, treft voor- a! een op paneel geschilderd par- I tret van een Florentijnsch I edelman ..Raimondus, Contes et Efues", hetwelk aan Aspervinj, leer ling van Franzia, wordt toegeschre ven. doch ook veel aan Hans Memling doet denken. Wel zonderling dat. in de middeleeu wen zoo menig stuk origeteekend bleef of het moet hel werk van kloos-j tellingen geweest zijn, die zich een j hooger doel dan eigen roem tot taak 1 stelden. Zoo vinden wij o.a, in dezelfde ver-l zameling een „Ecce Homo", die lan- gen tijd op het Rijksmuseum huisde en als van Albert Bouts vermeld werd, doch weer door anderen aan Matsijs wordt toegeschreven. Verder een on gekend fraaie Franciscus van Asslsi, j waarvan ook de meester niet met ze kerheid te bepalen valt. Hier kocht men dus niet voor den naam. maar inderdaad voor de schoonheid van het werk! Later komt er echter het. noodige bewijsmateriaal orn dergelijke mees ters met vrij groote zekerheid te be palen. zooals het geval was met de belangrijke XVe eeuwsche schilderij van onzen Haarletnschen grootmees ter Jan Mostaert, hetwelk door de nauwkeurige beschrijving van Karei van Mander onbetwist aan Jan Mos taert kan worden toegeschreven. Een groote aanwinst is ook „Het Vagevuur" van Ilyronimus Bosch en de „Spaansche inval" van den ïlel- schen Breughel. Jammer dat menig stuk onvoldoen de belicht is 1 Het blijft een waar genot in de mystieke ruimte van dit museum roiju te dwalen en rustig de diepe be zieling der uiiddeleeuwsche kunst te peilen. Behalve het groote fortuin dat voor een dergelijke verzameling noodig is moet bet wel veel uioeite kosten, om zulke prachtstukken machtig te wor den. i Het Museum-Van Stolk mag wel ge waardeerd worden, vooral ook om de vriendelijkheid waarop iedereen hier op aanvraag kosteloos ontvangen wordt. Alleen Maandags en Dins dags is de toegang legen betaling opengesteld. TOON EEL- EN M U'ZIEK VER EEN 1G ING. De tooneelvereen iging „Vriendschap zij ons doel" en de muziekvereenjging „Schoten's fanfare-corps", directeur de heer E. Stend, hielden een gecom bineerde vergadering. Uit de verslagen bleek de vooruit gang van beide vereenigingen. Aan den directeur der muziekveree- niging en aan dén heer H. Jansen, re gisseur der tooneelvereeniging, werd een gratificatie geschonken. Verder bleef men nog langeti tijd gezellig bijeen en genoot van voor drachten, muziek en zang. STUKKEN VAN DEN RAAD. DE „DOBBELSTEENEN" AAN DE HOU TB RUG. B. en W. stellen voor om: lo. in be ginsel te bepalen, de gemeentelijke ge bouwtjes ten N. van de Groot© Hout- burg af te breken ten behoeve van de verbreeding van den openbaren weg; 2o. aan de Ver. tot Verfraaiing van Haarlem en Omstreken, die in een re quest verzocht om de brug te doen verbroeden, te berichten dat voor in williging van haar verzoek voorals nog geen termen zijn gevonden. wat hun voorstel sub. i betreft: B. en W. waren eenstemmig van gevoe len dat hel verdwijnen der bedoelde gebouwtjes uit een oogpunt van wel stand tc betreuren zou zijn. De meer derheid achtte het evenwel noodzake lijk. ze op te offeren aan de verkeers- eischen. Vooral de toestand bij het ge bouwtje aan het einde der Raamvest is van dien aard. Bij aanneming van punt I zullen B. en \V.. ook in verband met de vestiging vau een nieuw hulp- bureau van politie in de omgeving der Houtbrug, jnet nadere voorstellen ko men. Examen. D© heer P. C. Stol, alhier, zal op verzoek van de Vereeniging van Leer aren in het Boekliouden te Amster dam als examinator optreden bij de door deze vereeniging te houden prak tijk-examens in het boekhouden op 24, 25 en 26 Novemljer. K o o k d e m o n s t r a t ie. Donderdagmiddag is in 't gebouw van het Gem. Gasbedrijf in de Kruis straat, vanwege de Maatsch. „Sano- gres" een lezing gehouden over de be reidingswijze in den Sanogresovc-n. Op aangename en duidelijke wijze werd uittengezet, hoe men verschil lende gerechten kan bereiden in pa pieren zakken. Een roastbeef, kip, tong, appelen en tomaten werden rauw, zonder toevoe ging van vet of water, in zakken ge daan en in den op temperatuur ge- brachten oven geplaatst. De visch en de tomaten waren gaar na 35 minu ten, de roastbeef. kip en appelen na 55 minuten. De resultaten waren prachtig en 't gasverbruik zeer ge ring. Voor dit heele menu. benevens een tulband, welke in den oven gebakken is, werd ,van het oogenblik af dat de oven aangestoken is, slechts voor 5 cents aan gas gebruikt. De Sanogresoven is niet alleen in dit opzicht voordeelig, ze geeft tevens een besparing van ingrediënten, daar er geen vet toegevoegd behoeft te •worden. Gedurende de heele bereiding kon men in 't vertrek niets van eteiislucht merken Ook hoeft men, terwijl de i geréchten in den oven staan, er niet naar te zien. De spijzen behouden bovendien al lo aromatische en voedende bestand- dcelen, doordat er geen sappen ver loren gaan. Bij vleesch is 't gewichts verlies dan ook zeer gering. B h. in zakken, kan men gerech- j ten, welke zich niet daartoe lccnen, in dei. oven bereiden in hermetisch ge sloten pannen. Stamppotter., rijst, gort. enz. worden op deze wijze zeer smakelijk. Voor 't bakken van taarten, brood, koekjes en dergelijke, leent de oven zich tevens uitstekend. De voordracht, die pl.m. 1 uur duur de, werd door de aanwezigen met be langstelling gevolgd; daarna wer den de toebereide 6pijzen geproefd en nog enkele vragen gesteld. OUDERDOMSPENSIOEN. Thans hebben zich te Haarlem bij de 900 gegadigden aangemeld voor het Ouderdomspensioen. De Rente-commissie heeft op een honderdtal dezer aanvragen ongun stig geadviseerd. Auteurswet. De civïeïe zaak betreffende de over treding van de Auteurswet in het Stationshotel, is heden weer 14 dagen aangehouden. Gev. Voorwerpen. Terug te bekomen bij t C. Lamme, Bakenessergracht, een ceintuur. H. van Thienen, Frankestr. 9, een notitieboekje. W. Blaak, Een- drachtstraat 10, een portemonnaie. M. Portegias. Lange Boogaardstraat 20, een ring. A. Martens, ïpïonkopstr. 4, Schoten, een zweep. J. Pronk, Gen. Jouberistraat 21 rood, een schroeven draaier. J. Vige, Camphuysstraat 20, een handschoen. (Zie vervolg stadsnieuws op da tweede pagina). Uit de Omstreken IJMUIDLN. VISCHVERVGER VAN IJMLTDEN' NAAR BELblë. Men meldt ons uit IJmuideu: Door de IJmuider Vischhandelver- eemging zal binnenkort een belang rijke beslissing genomen worden over eeu nieuwe wijze van het visch ver voer door haar leden naar Antwer pen, Brussel, Gent en andere belang rijke plaatsen in België. Tot op he den geschiedt het vervoer per spoor, doch wenscht mei. dit vervoermiddel door een ander te vervangen. Omtrent de overwegingen, die daartoe geleid hebben, werd ons van zeer bevoegde zijde daaromtrent het navolgende me degedeeld. D© verzending per spoor geschiedt op tweeërlei wijze nl. als vrachtgoed, waarvoor de tarieven over het alge meen niet te hoog zijn en als ij!goed, waarvan de tarieven semiddeld 40 francs per 1000 K.G. door de visch- handelarcn beslist te hoog cenoemd worden. Pogingen cm die ïjigoodprij- zen verlaagd te krijsen leverden go-n resultaat op, doch werd in 1911 de Hollandsche Spoor lx-re id gevonden, ©vennis zulks met andere~ar(ikelen gebeurt, ook voor liet vischvervoer. als ijlgoed naar een aantal plaatsen in België verzonden, een uitzonde- nngstarief vast te stellen, onder be duur van een vooraf overeengekomen minimumverroer. Dit uitzonde ringsiarief gaf don le den van de Visehhandélvorëenieinsr, na hot bereiken van lic-t minimumver- voer een reductie op den betaalden vrachtprijs van 12 francs per 1000 K.G. en bleef der leden overigens de wijze van vervoer vrij, hetzij al3 vrachtgoed, hetzij als ijlgoed. Ook voor het jaar 1912 werd dit uitzonde ringstarief gecontinueerd en werkte tot zoo groote tevredenheid der viscli- handelaren, dat, zonder verplichting van verzendingswijze het ijlsoedver- voer belangrijk toenam en in 1912 on geveer 7 millioen K.G. versche zee- viscli als ijlgoed naar die plaatsen in België werd verzonden. Zonder opgaaf van redenen, vertel de men ons verder, werd door de Hol landsche Spoor dit uitzonderingsta rief voor 1913 ingetrokken en een veel ongunstiger uitzondeiïngstnrief ge boden, waarbij de reductie tot op on geveer de helfjr werd teruggebracht en nog slechts op voorwaarde dat van vrachtgoed vera oer geen gebruik gemaakt zou worden en alle versche visch als ijlgoed naar die plaatsen in België verzonden moest worden. Door de verlaging der reductie en Ae ver plichting van het dure ijlgoedtarief gebruik te maken, is naar rneu ons verzekerde, doov een aantal visch- handelaren belangrijke schade gele den. Ofschoon voor 1914 op een gunstiger uitzor.deringstarief aangedrongen werd, werd door de Hollandsche Spoor een nieuw tarief aangeboden, hetwelk door de vischhandclaren als beslist onaannemelijk verklaard wordt. In de eerste plaats, vanwege i het te groote maximum 13 millioen K.G. versche visch naar België cn en kele plaatsen in Nederland, en ten tweede, omdat een minimum vervoer naar Rotterdam gewaarborgd moet j zijn van 2 millioen K G. Tot goed begrip van deze laatste verplichting, zoo deelde men ons me de, diene, dat reeds vanwege de hoo- ge vrachtprijzen naar Rotterdam een motordienst in het leven werd geroe pen, die uitnemend voldoet cn die thans nagenoeg het geheel© vischver- voer naar Rotterdam in handen heeft tegen voor de vischhandclaren ui terst voordeelige vrachtprijzen. Bij j aanvaarding door de Vischhandelver- eeniging van liet aangeboden uit- zonderingsiaiïcf voor 1914 zou, of schoon zeer twijfelachtig, dat men het totaal van 15 millioen zou bereiken, op verbeurte van alle reductie, de Hollandsche Spoor zich weder verze kerd zien van het volledig vischver- I voer naar Rotterdam op de oudo voor waarden en zouden de leden der ver- eeuiging den veel billijker vervoeren- de:i motordienst deri rug moeten toe- keeren. Daartoe is men niet genegen. De Vischhandelvereenigiög heeft I' daarop naar een ander middel van vervoer uitgezien om aan den druk van de Hollandsche Spoor te ontko men cn heeft oproepingen gedaan voor het in het leven roepen van een stoomboot- of motordienst voor het vischvervoer naar Antwerpen binnen door of over zee. I Uit de vele aanbiedingen zullen

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1913 | | pagina 1