NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
31e Jaargang No. 9327
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 14 NOVEMEER 1913 A
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1-30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02 H
(jéïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 M
n de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVER'TENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cis.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 1 elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider BuitenspELtrne 12. Telefoonnummer 122.
Tot ds plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
Dli NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
inlevering van
Advertentiën.
Harhsaldelijk komt het
iroor, dat wij advortentiën,
die last worden Ingezonden,
niet meer in het nummer
van denzeifden dag kunnen
p aatsan.
Wij verzoeken dus vrien
delijk om tijdige toezending,
opdat wij aan het zetten der
advertenties de noodigezorg
kunnen besteden en d© in
zender bewaard blijft voor
teleurstelling.
DS ADMINISTRATIE.
AGENDA
ZATERDAG 15 NOVEMBER.
Brongebouw: Uitvoering Concordia.
Do Kroon: Algem. ver. Vrijz. Dem.
Bond.
Soc. Veroeniging: Biosc. voorstelling
Apollo-Theater: Biosc. voorstelling.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor
etelling.
Zandvoort: Openb. verg. Intern.
Orde van Goede Tempelieren.
Schoten, Café Flora: Uitvoering
Kunst na Arbeid.
OM ONS HEEN
No. 1833
üit dan FraBschen Tijd.
IL
De tweede peiioüe van den Fran
schen tijd is het koningschap van Bo
dewijk Napoleon. In den Cesarsdroom
van den keizer kwam ook voor, dat
zijn familieleden, broers en zwagers,
met zijn moest, gewaardeerde gene
raals in Europa zonden heerschen en
zoo had hij aan Lodewijk het konink
rijk Holland toegedacht.
Natuurlijk onder oppertoezicht van
den Cesar zelf. Want de vorsten die
hij schiep hadden weinig persoonlij
ken wil. Althans de arme Lodewijk.
„De keizer heeft .dezen jongeren broe
der altijd als zijn afhankelijken, bijna
schreef ik minderjarigen zoon be
schouwd en behandeld hij heeft zich
tegenover hem, nog veel minder dan
tegenover de andere broeders, dwang
aangedaan. Ware Napoleon I niet
zulk een groot egoïst geweest, zijn
genegenheid zou anderen minder on
gelukkig hebben gemaakt. Hij zou
Lodewijk niet een vrouw, hebben op
pen rongen die niet werd begeerd en
hem, toen hij nu eenmaal den ko
ninklijken titel droeg, niet behandeld
als een scliooljongen".
Aldus Jorissen in zijn stuk over de
correspondentie van koning Lodewijk.
De figuur van Lodewijk boezemt
o^Jcr de „Napoleonidcn", zooals Jo
rissen hen noemt, ons Haarlemmers
wel de meeste belangstelling in, om
dat hij korten tijd onze stadgenoot is
geweest. Lodewijk, die ten opzichte
van zijn residentie nogal grillig was,
heeft onder anderen ook een tijdlang
In het tegenwoordige Paviljoen aan
den Dreef gewoond. De reputatie, die
hij hier achtergelaten heeft, was om
het kort te zeggen „goedig, maar
zwak". Hij bedoelde het niet kwaad
mei Nederland, maar miste geheel de
kracht om zich tegen zijn heersch-
zuchtigen broeder te verweren en
bovendien kon hij in scherpzinnig
heid bij dezen niet halen. Zijn eerste
brief aan Napoleon handelt over zijn
kroning, de tweede over het verloenen
van onderscheidingen aan eenige
verdienstelijke Nederlanders; niet ten
onrechte was dc keizer van meening,
dat er wel wat anders en wat beters
te doen viel, dan aam dergelijke din-
geu de voorrang te geven. Bovendien
moet de toon van zijn brieven den
keizer geen aanleiding hebben gege
ven, hem met groot ontzag en als ge
lijke te bihandelen. Lodewijk ge
draagt zich wel als een hoveling, in
den ongunstigen zin van dat woord,
wanneer hij schrijft -. „In de positie
waarin ik verkeer, Sire, hegeer ik
nietszelfs zou ik niet meer durven
hopen, een onbevlekte reputatie ach
ter te laten, wanneer ik uw welwil
lendheid en goedheid verloor. Zoolang
ik overtuigd ben dat ik die verdien
zal ik mij voorstellen, dat ik ze bezit
of te eeniger tijd verkrijgen zal,
maar indien die laatste hoop mij ont
nomen werd, Sire, zou ik tot niets
meer goed zijn en mij liever in zee
werpen, dan een leven te verdragen,
waarvan ik zou walgen" (qui me
serait odieux).
Het kan wel haast niet erger van
kruipende onderdanigheid.
Gezegd moet worden, dat Lodewijk
als koning van Holland geen gemak
kelijke taak had. De toestand was
hier. zooals we zagen, ellendig geld
ontbrak en de handel was lam door
de maatregelen, die Napoleon nam
om Engeland tot bukken te noodza
ken. Daartegenover eischt© de keizer
geld en troepen en toen Lodewijk die
huitcn Nederland ging weiven was
het ook al niet goed zijn eigen rijk
was groot genoeg, schreef Napoleon.
Tot groote verontwaardiging van
den keizer herstelde Lodewijk vele
oude, adellijke titels, die met de komst
der Franschen in ons land vervallen
waren verklaard. De zaak was, dat
Lodewijk in zijn goedhartigheid naar
populariteit streefde en niets liever,
had willen doen, dan Nederland ge
lukkig maken, zoowel in'groote als
in kleine aangelegenheden. Maar er
was niet aan te helpen. „In Septem
ber", schrijft Jorissen, „verbood hij
(de keizer) allen invoer van koloniale
waren uit Holland in Frankrijk en
voegde er kort daarna de bedreiging
bij, dat hij den Rijn en de Schelde
óók voor Holland zou sluiten, zoo de
handel bleef duren. Werkelijk sloot
hij den 27sten November de llolland-
sche havens voor alle schepen. Niet
vóór den 4dcn Juni 1809 werden de
commercieel© betrekkingen tussehen
de beide landen hersteld. Doch slechts
voor korten tijd, want toen Lodewijk
den in- en uitvoer van een aantal han
delsartikelen vergunde, werden de
handelsbetrekkingen opnieuw afge
broken en de lijn van douane her
steld. "Wat dit zeggen wilde is duide
lijk. Napoleon lichtte het ten over
vloede toe „Ik ben voor den tweeden
keer genoodzaakt geweest, mijn doua
ne voor den Nederlandschen handel
1 te sluiten; het was moeilijk een dui
delijker oorlogsverklaring (declara
tion de guerre plus authentique) te
doen. In dezen stand van zaken kon
den wij ons als in werkelijken oorlog
beschouwen."
V a e victis, wee den over
wonnene I voegt de schrijver hieraan
toe.
De correspondentie tussehen de
j beide broeders werd er dan ook niet
vriendelijker op. Merkwaardig genoeg
kwam er in de brieven van Lodewijk
een waardiger klank, hij bijt, zou
men huiselijk zeggen, meer van zich
af. Maar het is duidelijk, uat de toe
stand op die manier niet duren kon.
De aanslag van de Engelschen op
i Walcheren bracht de zaken tot een
crisis. Hoewel de I-Iollandsche regee-
I ring flinke maatregelen van tegen
weer genomen had, was Najoleon
I' over de houding van Lodewijk zeer
ontevreden, ofschoon de Engelsclie
aanval op niets was uitgeloopen.
j In November 1809. hei blijkt uit de
briefwisseling, wist Lodewijk al, dat
het met zijn koningschap spoedig ge
daan zou zijn. De keizer, bijzonder
bekwaam in liet vinden van redenen
voor zijn daden, verklaard© dat hij
zich vroeger tegenover Pruisen, toen
nog ©en der eerste machten van Euro
pa, verbonden had de onafhankelijk
heid van Nederland te bewaren
thans, nu Pruisen niet meer bestond,
was hij van die verbintenis ontsla
gen. Bovendien was Holland de aan
vulling-van het keizerrijk, de mon
ding der (Fransche) rivieren en kon
den do Hollandsckc scheepvaart ha
vens, handel en financiën niet
bloeien, dan vermengd niet Frankrijk.
Dat was de aankondiging van de
inlijving, die trouwens elders in de
zen zelfden "bri >f 'duidelijk werd uit
gesproken.
Lodewijk, die toen, behalve met al
zijn andere moeilijkheden, ook met
ziekte te kampen had, kwam. ontbo
den door den keizer, den eersten De
cember 1809 te Parijs. Daar deed hij
nog pogingen om aan zijn noodlot te
ontkomen en zijn troon te behouden,
maar het baatte niet meer. Wel kwam
hij in April 1810 nog in Holland te
rug, maar de Fransche troepen „over
stroomden zijn rijken bedreigden zijn
hoofdstad."
Toen deed hij nog een poking, die
ongewoon krachtig lijkt van een
zwak en ziekelijk man hij trachtte
namelijk zijn Hollandsche vrienden
over te halen, met hulp van Engeland
verzet te plegen tegen Napoleon. Maar
daarin vond hij geen steun. Het was
nog geen tijd. En zoo testende hij
eindelijk, door den nood gedwongen,
den afstand en vertrok in den nacht
van 2 op 3 Juli u.it Haarlem en reisde
uit Holland weg.
Daarmee begon dn derde periode
van den Franschen tijd, <T:e der in
lijving bij Frankrijk. En al heeft die
ook naderhand indirecte voordeelen
opgeleverd omdat zij in Nederland
eenheid gobraoht had, een benauwde
tijd is het geweest!
J. C. P.
Stadsnieuws
„vanzelve" en de melodie is zqp na
tuurlijk dat ze ons al bekend en ver
trouwd voorkomt bij het eerste hoo-
ren. Is dit niet :t kenmerk van 't wa
re? Ik, wil alleen de titels van de
liederen noemen die mij 't meest go-
troffen hebben, hoe en waarom, dat
kunt gij alleen beseffen en genieten
als ge ze hem zelf hoort zingen. En
daar is immers nog gelegenheid toe!
Hij zong dan „De wiegende mijn
werker", „In 't Klavergroen", „He
melhuis", „Voor 't Kantkussen",
„Vlaamsche Kermis", „Jan en Anne-
mie", „De Ooievaar", „Kalme rust',
,/t Liedje van den Beiaardier",.. Nu
geloof ik ze toch allemaal genoemd ie
hebben, maar ik zou ook niet weten
welk uit te schakelen, 't Derde deel
van. den avond was gewijd aan bij
uitstek vroohjke liederen, die wij
zelf konden opgeven.
En er werd gezongen „Marleentje"
en „De Gilde Viert" en Lapper Kris
pijn en... zeer vele. Op het laatst zon
gen we onder zijn leiding de refrei
nen mee en leerden 't grappige „de
Dahlia". Er heerschte een verhoogde
stemming.
,,'t Is buiten kijf een zeldzaam man,
die zonder stem goed zingen kan,"
lazen we ergens. Nu heeft Emiel Hul-
lebroeck een bijzonder mooie stem,
enders dit zou op hem passen!
CAROLINE FRANSE.
Benoemd,
-.Benoemd is tot onderwijzer aan de
school voor g. 1. o. 3e klasse No. 29 Ie
Rotterdam de heer P. Krabbendam te
Haarlem.
GEMENGD KOOR „POLY
HYMNIA".
Bovengenoemd koor heeft op zijn
1.1. gehouden vergadering besloten 't
seizoen tc openen met een soiree, de
zer dagen in het Brongebouw.
Ben ocming.
De le-luitenant Rutgers van het 10e
Reg. Inf. alhier is door den comman
dant der Ie Divisie benoemd tot com
mandant van het mitrailleur-peloton
van het 10e Reg. Inf.. in plaats van
den hij de Ie Mitrailleur-afdeeling
overgeplaatsten le-luitenant Van Al
phen.
Overgang.
Aan den milicien G. Uylenburg
van het 10e Reg. Inf. alhier is de toe
stemming verleend om een vrijwilli
ge verbintenis aan te gaan bij de
Gouvernements-Marine in Ned.-Indië.
Gepromoveerd.
Te Leiden is op stollingen tot doctor
in de rechtswetenschap gepromoveerd i
mejuffrouw L. A. de Fouw, een oud-
stadgenoote.
LIEDEREN-AVOND EMIEL
IIULLEBROECK.
In het intieme concertzaaltje van
de Kroon heeft de Vlaamsche toon
dichter en zanger Emiel Hullebroeck
ons zijn mooie liederen voorgezongen,
j Niet alléén zijn eigen liederen, want
1 hij begon en vertelde ons vóór 't
zingen van elk lied iets van den oor
sprong met eemg© Humoristische
Oud-Vlaamsclie Liederen. Volkslie
deren bij uitnemendheid, waar ze
openbaren uen lijnen zm voor humor
en luim, 't Vlaamsche volk eigen.
Liederen opgeolceid uit liet hart
vau 't volk, voortgebracht door den
kunstenaar die zag en doorvoelde de
zuivere, naïeve wijsheid die daar on
bewust leeide. En daarom bekoren
ze ons (die toch verwant zijn aan 't
Vlaamsche volk) zoo cn doen ons ont
roeren door hun simpele waarheid,
omdat al die stemmingen weerklank
vinden in onze eigen ziel. En als we
z© dan lioóren van den man, di© zijn
volk en zijn taal lief heeft en die lief
de uitzingt in zijn lied, met mooie,
warme stem!
„Ei! De Vreugd..." en nooit heb
ben we zóó verstaan wal vreugde is,
de blijdschap om 't blijde, want „zin
gen is zoo zoet." En dan 1 guitige
liedje „des Winters als het reghent"
en 't dwaze „Pierlala", 't zoete „van
den Koekoek", 't luimige „Het Ivwe-
zelkeu", het geestige, o, er waren er
no gzoovele, maar ik zou geen bijvoo-
gelijk© naamwoorden meer kunnen
vinden die uitdrukken, en eigenlijk
toch maar ten halve, wat die liedjes
wel zijn.
In het tweede deel van den avond,
hoorden we eenige van des zangers
eigen liederen. En we hadden pas die
licel zuivere liedjes gehoord, zouden
de nieuwe niet bij de oude afvallen?
Maar neon, bij Hullebroeck herleeft
't volkslied. Boven alles munten ze
uit door spontanicteit, daar is "het
HET MUSEUM-VAN STOLK.
Het Museum-Van Stolk is in het be
zit gekomen van belangrijke nieuwe
aanwinsten, die voor deze zeldzame
kunstverzameling zijn aangekocht.
Men schrijft ons het volgende: I
Behalve een aantal middeleeuwsche
beelden waarvan moeilijk de kunst-,
waarde te schaften is, treft voor-
a! een op paneel geschilderd par- I
tret van een Florentijnsch I
edelman ..Raimondus, Contes et
Efues", hetwelk aan Aspervinj, leer
ling van Franzia, wordt toegeschre
ven. doch ook veel aan Hans Memling
doet denken.
Wel zonderling dat. in de middeleeu
wen zoo menig stuk origeteekend
bleef of het moet hel werk van kloos-j
tellingen geweest zijn, die zich een j
hooger doel dan eigen roem tot taak 1
stelden.
Zoo vinden wij o.a, in dezelfde ver-l
zameling een „Ecce Homo", die lan-
gen tijd op het Rijksmuseum huisde
en als van Albert Bouts vermeld werd,
doch weer door anderen aan Matsijs
wordt toegeschreven. Verder een on
gekend fraaie Franciscus van Asslsi, j
waarvan ook de meester niet met ze
kerheid te bepalen valt.
Hier kocht men dus niet voor den
naam. maar inderdaad voor de
schoonheid van het werk!
Later komt er echter het. noodige
bewijsmateriaal orn dergelijke mees
ters met vrij groote zekerheid te be
palen. zooals het geval was met de
belangrijke XVe eeuwsche schilderij
van onzen Haarletnschen grootmees
ter Jan Mostaert, hetwelk door de
nauwkeurige beschrijving van Karei
van Mander onbetwist aan Jan Mos
taert kan worden toegeschreven.
Een groote aanwinst is ook „Het
Vagevuur" van Ilyronimus Bosch en
de „Spaansche inval" van den ïlel-
schen Breughel.
Jammer dat menig stuk onvoldoen
de belicht is 1
Het blijft een waar genot in de
mystieke ruimte van dit museum
roiju te dwalen en rustig de diepe be
zieling der uiiddeleeuwsche kunst te
peilen.
Behalve het groote fortuin dat voor
een dergelijke verzameling noodig is
moet bet wel veel uioeite kosten, om
zulke prachtstukken machtig te wor
den. i
Het Museum-Van Stolk mag wel ge
waardeerd worden, vooral ook om de
vriendelijkheid waarop iedereen hier
op aanvraag kosteloos ontvangen
wordt. Alleen Maandags en Dins
dags is de toegang legen betaling
opengesteld.
TOON EEL- EN M U'ZIEK VER
EEN 1G ING.
De tooneelvereen iging „Vriendschap
zij ons doel" en de muziekvereenjging
„Schoten's fanfare-corps", directeur
de heer E. Stend, hielden een gecom
bineerde vergadering.
Uit de verslagen bleek de vooruit
gang van beide vereenigingen.
Aan den directeur der muziekveree-
niging en aan dén heer H. Jansen, re
gisseur der tooneelvereeniging, werd
een gratificatie geschonken.
Verder bleef men nog langeti tijd
gezellig bijeen en genoot van voor
drachten, muziek en zang.
STUKKEN VAN DEN RAAD.
DE „DOBBELSTEENEN" AAN DE
HOU TB RUG.
B. en W. stellen voor om: lo. in be
ginsel te bepalen, de gemeentelijke ge
bouwtjes ten N. van de Groot© Hout-
burg af te breken ten behoeve van de
verbreeding van den openbaren weg;
2o. aan de Ver. tot Verfraaiing van
Haarlem en Omstreken, die in een re
quest verzocht om de brug te doen
verbroeden, te berichten dat voor in
williging van haar verzoek voorals
nog geen termen zijn gevonden.
wat hun voorstel sub. i betreft: B.
en W. waren eenstemmig van gevoe
len dat hel verdwijnen der bedoelde
gebouwtjes uit een oogpunt van wel
stand tc betreuren zou zijn. De meer
derheid achtte het evenwel noodzake
lijk. ze op te offeren aan de verkeers-
eischen. Vooral de toestand bij het ge
bouwtje aan het einde der Raamvest
is van dien aard. Bij aanneming van
punt I zullen B. en \V.. ook in verband
met de vestiging vau een nieuw hulp-
bureau van politie in de omgeving der
Houtbrug, jnet nadere voorstellen ko
men.
Examen.
D© heer P. C. Stol, alhier, zal op
verzoek van de Vereeniging van Leer
aren in het Boekliouden te Amster
dam als examinator optreden bij de
door deze vereeniging te houden prak
tijk-examens in het boekhouden op
24, 25 en 26 Novemljer.
K o o k d e m o n s t r a t ie.
Donderdagmiddag is in 't gebouw
van het Gem. Gasbedrijf in de Kruis
straat, vanwege de Maatsch. „Sano-
gres" een lezing gehouden over de be
reidingswijze in den Sanogresovc-n.
Op aangename en duidelijke wijze
werd uittengezet, hoe men verschil
lende gerechten kan bereiden in pa
pieren zakken.
Een roastbeef, kip, tong, appelen en
tomaten werden rauw, zonder toevoe
ging van vet of water, in zakken ge
daan en in den op temperatuur ge-
brachten oven geplaatst. De visch en
de tomaten waren gaar na 35 minu
ten, de roastbeef. kip en appelen na
55 minuten. De resultaten waren
prachtig en 't gasverbruik zeer ge
ring.
Voor dit heele menu. benevens een
tulband, welke in den oven gebakken
is, werd ,van het oogenblik af dat de
oven aangestoken is, slechts voor 5
cents aan gas gebruikt.
De Sanogresoven is niet alleen in
dit opzicht voordeelig, ze geeft tevens
een besparing van ingrediënten, daar
er geen vet toegevoegd behoeft te
•worden.
Gedurende de heele bereiding kon
men in 't vertrek niets van eteiislucht
merken Ook hoeft men, terwijl de i
geréchten in den oven staan, er niet
naar te zien.
De spijzen behouden bovendien al
lo aromatische en voedende bestand-
dcelen, doordat er geen sappen ver
loren gaan. Bij vleesch is 't gewichts
verlies dan ook zeer gering.
B h. in zakken, kan men gerech- j
ten, welke zich niet daartoe lccnen, in
dei. oven bereiden in hermetisch ge
sloten pannen. Stamppotter., rijst,
gort. enz. worden op deze wijze zeer
smakelijk.
Voor 't bakken van taarten, brood,
koekjes en dergelijke, leent de oven
zich tevens uitstekend.
De voordracht, die pl.m. 1 uur duur
de, werd door de aanwezigen met be
langstelling gevolgd; daarna wer
den de toebereide 6pijzen geproefd en
nog enkele vragen gesteld.
OUDERDOMSPENSIOEN.
Thans hebben zich te Haarlem bij
de 900 gegadigden aangemeld voor
het Ouderdomspensioen.
De Rente-commissie heeft op een
honderdtal dezer aanvragen ongun
stig geadviseerd.
Auteurswet.
De civïeïe zaak betreffende de over
treding van de Auteurswet in het
Stationshotel, is heden weer 14 dagen
aangehouden.
Gev. Voorwerpen.
Terug te bekomen bij t
C. Lamme, Bakenessergracht, een
ceintuur. H. van Thienen, Frankestr.
9, een notitieboekje. W. Blaak, Een-
drachtstraat 10, een portemonnaie.
M. Portegias. Lange Boogaardstraat
20, een ring. A. Martens, ïpïonkopstr.
4, Schoten, een zweep. J. Pronk, Gen.
Jouberistraat 21 rood, een schroeven
draaier. J. Vige, Camphuysstraat 20,
een handschoen.
(Zie vervolg stadsnieuws op da
tweede pagina).
Uit de Omstreken
IJMUIDLN.
VISCHVERVGER VAN IJMLTDEN'
NAAR BELblë.
Men meldt ons uit IJmuideu:
Door de IJmuider Vischhandelver-
eemging zal binnenkort een belang
rijke beslissing genomen worden over
eeu nieuwe wijze van het visch ver
voer door haar leden naar Antwer
pen, Brussel, Gent en andere belang
rijke plaatsen in België. Tot op he
den geschiedt het vervoer per spoor,
doch wenscht mei. dit vervoermiddel
door een ander te vervangen. Omtrent
de overwegingen, die daartoe geleid
hebben, werd ons van zeer bevoegde
zijde daaromtrent het navolgende me
degedeeld.
D© verzending per spoor geschiedt
op tweeërlei wijze nl. als vrachtgoed,
waarvoor de tarieven over het alge
meen niet te hoog zijn en als ij!goed,
waarvan de tarieven semiddeld 40
francs per 1000 K.G. door de visch-
handelarcn beslist te hoog cenoemd
worden. Pogingen cm die ïjigoodprij-
zen verlaagd te krijsen leverden go-n
resultaat op, doch werd in 1911 de
Hollandsche Spoor lx-re id gevonden,
©vennis zulks met andere~ar(ikelen
gebeurt, ook voor liet vischvervoer.
als ijlgoed naar een aantal plaatsen
in België verzonden, een uitzonde-
nngstarief vast te stellen, onder be
duur van een vooraf overeengekomen
minimumverroer.
Dit uitzonde ringsiarief gaf don le
den van de Visehhandélvorëenieinsr,
na hot bereiken van lic-t minimumver-
voer een reductie op den betaalden
vrachtprijs van 12 francs per 1000
K.G. en bleef der leden overigens de
wijze van vervoer vrij, hetzij al3
vrachtgoed, hetzij als ijlgoed. Ook
voor het jaar 1912 werd dit uitzonde
ringstarief gecontinueerd en werkte
tot zoo groote tevredenheid der viscli-
handelaren, dat, zonder verplichting
van verzendingswijze het ijlsoedver-
voer belangrijk toenam en in 1912 on
geveer 7 millioen K.G. versche zee-
viscli als ijlgoed naar die plaatsen in
België werd verzonden.
Zonder opgaaf van redenen, vertel
de men ons verder, werd door de Hol
landsche Spoor dit uitzonderingsta
rief voor 1913 ingetrokken en een veel
ongunstiger uitzondeiïngstnrief ge
boden, waarbij de reductie tot op on
geveer de helfjr werd teruggebracht
en nog slechts op voorwaarde dat
van vrachtgoed vera oer geen gebruik
gemaakt zou worden en alle versche
visch als ijlgoed naar die plaatsen in
België verzonden moest worden. Door
de verlaging der reductie en Ae ver
plichting van het dure ijlgoedtarief
gebruik te maken, is naar rneu ons
verzekerde, doov een aantal visch-
handelaren belangrijke schade gele
den.
Ofschoon voor 1914 op een gunstiger
uitzor.deringstarief aangedrongen
werd, werd door de Hollandsche
Spoor een nieuw tarief aangeboden,
hetwelk door de vischhandclaren als
beslist onaannemelijk verklaard
wordt. In de eerste plaats, vanwege
i het te groote maximum 13 millioen
K.G. versche visch naar België cn en
kele plaatsen in Nederland, en ten
tweede, omdat een minimum vervoer
naar Rotterdam gewaarborgd moet
j zijn van 2 millioen K G.
Tot goed begrip van deze laatste
verplichting, zoo deelde men ons me
de, diene, dat reeds vanwege de hoo-
ge vrachtprijzen naar Rotterdam een
motordienst in het leven werd geroe
pen, die uitnemend voldoet cn die
thans nagenoeg het geheel© vischver-
voer naar Rotterdam in handen heeft
tegen voor de vischhandclaren ui
terst voordeelige vrachtprijzen. Bij
j aanvaarding door de Vischhandelver-
eeniging van liet aangeboden uit-
zonderingsiaiïcf voor 1914 zou, of
schoon zeer twijfelachtig, dat men het
totaal van 15 millioen zou bereiken,
op verbeurte van alle reductie, de
Hollandsche Spoor zich weder verze
kerd zien van het volledig vischver-
I voer naar Rotterdam op de oudo voor
waarden en zouden de leden der ver-
eeuiging den veel billijker vervoeren-
de:i motordienst deri rug moeten toe-
keeren. Daartoe is men niet genegen.
De Vischhandelvereenigiög heeft
I' daarop naar een ander middel van
vervoer uitgezien om aan den druk
van de Hollandsche Spoor te ontko
men cn heeft oproepingen gedaan
voor het in het leven roepen van een
stoomboot- of motordienst voor het
vischvervoer naar Antwerpen binnen
door of over zee.
I Uit de vele aanbiedingen zullen