LEM'S ÜAOeUD
Amsterdamsche Kout
DERDE BLAD
Zaterdag 6 December 1913
fiftaiidienst naar Ned.
Oost Indië.
De verzending van brieven enz.
tieefi deze week plaats als volgt:
Over Marseille, Dinsdag 9 December.
(Laatste buslicliting 6 uur 15 min.
'e avonds).
Tenzij op verlangen der afzenders
wordt met deze gelegenheid geen cor
respondentie verzonden voor Atjeh
en Onderhoorigheden, Sumatra's Oost
kust, Polembang, Rlouw, Bangka,
BiUiton en Borneo.
Over Napels, Woensdag 10 Decemb.
(Laatste buslicliting 12 u. 15 m. na
middag).
Over Brindisi, Vrijdag 12 Decemb.
(Laatste buslichting 12 u. 30 m. na
middag).
Met deze gelegenheid wordt alleen
verzonden correspondentie voor At
jeh en Onderhoorigheden en Suma
tra's Oostkust.
Over Marseille Zaterdag 13 Decemb.
(Laatste buslichting 6 uur 40 min.
'e morgens).
Sumatra's Westkust en Benkoelen
alleen op verlangen der afzenders,
overigens correspondentie voor geheel
N -O -Indië.
Over Rotterdam, met do zoogen.
Zeepost, Zaterdag 13 December.
\Laatste buslicliting 2.35 's mor
gens).
Het port van met deze gelegenheid
verzonden brieven bedraagt 5 cent
per 20 gram, dat der briefkaarten
2 1/2 cent per stuk, en dal van druk
werk één oent per 50 gram
Om nog met deze mail te kunnen
worden verzonden moeten postpak
ketten Vrijdag vóór 9 u. 30 in. des
avonds ten postkantore bezorgd zijn.
(Atjeh, Sumatra's Oostkust, enz.
wordt met deze gelegenheid met ver
zonden).
NAAH SURINAME.
Maandag 8 December. Laatste bus-
(ichting G.40 's morgens.
Vrijdag 12 December. Laatste bus
licliting 7 45 's avonds.
Wij doen uitdrukkelijk opmerken, i
jat bedoeld wordt de buslichting aan
t Hoofdpostkantoor in de Zijlstraat.
Buitenlandsch Overzicht
Dq crisis tn BuitscManiL
De Rijkskanselier is Vrijdag in zijii
eaionwagen naar Donaueschingen
vertrokken. Ol de hoer Vou Bethiuann
Hc-llweg als Rijkskanselier zal te
rugkeer en, is dc groote vraag, die
thans besproken wordt in en buiten
Duitschlond.
Formeel zal de Rijkskanselier zich
niet storen aan de overweldigende
motie van wantrouwen.
Maar toch is, hot de vraag, of hij
zien niet moreel zoo gebrandmerkt
gevoelt, als eerste en eenige verant
woordelijke raadsman des keizers,
dat hij, zonder eenige genoegdoening
te kunnen geveu aan de volksverte
genwoordiging, weer voor het parle
ment durft verschijnen alsof er niets
gebeurd ware.
De ..Vossische Zeitung" bespreekt
deze quaestie als volgt: „liet mag
den Rijkskanselier onverschillig zijn,
dat van de 351 aanwezige afgevaar
digden niet minder dan 293 hem
hun misnoegen en wantrouwen te
kennen gaven. Zoo zuiver reactionair
is de filosoof van Hohenfinow echter
niet, dat het hem niet raakt, hoe de
meerderheid over hem denkt, en dat
hij verklaren zou„Hier sta ik op
bevel van mijn meester, en blijf hier,
zoolang hij mij niet wegzendt." Maar
het komt niet hij hem op, te wijken
voor een parlementair votum. Dat
uitgedrukt in hel „Berliner Tage»
blatt"- „De Duitsche Rijksdag heeft
tijdens de beide vorige dagen zijn
aanzien en zijn autoriteit zoo gehand
haafd en versterkt, als in lang niet
geconstateerd kon worden. Hij heeft
in een oogenblik, dat het buitenland
met spot of met ontstemming keek
naar het van boven af gedulde cn ge
excuseerde doen en laten der officie
ren van Zabern, geheel alleen den
goeden naam van het Duitsche Rijk
is geen gebruik in Duitschland. Wan- hoog gehouden, geheel alleen de we
neer hij gaan mocht, dan heeft hij relif bewezen, dat men ook in Duitsch
andere redenen dan de stemming van land recht en wet niet ongestraft
Donderdag, redenen, die hij ook aan- schenden kan."
geduid heeft. Hij verdedigde met een De vraag is, als de heer Von Beth-
zeer opvallende scherpte zijn politiek i mann Hollweg in Donaueschingen
van verzoening tegenover Elzas-Lo-zooveel tegemoetkoming ondervindt.,
tharingen, die hij duidelijk bewezen dat hij blijft, of de Rijksdag zich ook
heeft bij de behandeling van het
voorstel tot invoering van de grond
wet voor het Rijksiand. Hij verdedig
de deze politiek, niettegenstaande zij
in deze dagen door de meerderheid j Belhmann Hollweg zal, om het
niet aangevallen was, alleen vroeger
door de conservatieven met nadruk
was gecritiseercL Hij acht het ver
keerd en onbegonnen werk. uit de
Zuïd-Duilsche Elzassers Noordöuit-
sche Pruisen te maken, hetgeen zeg
gen wil, dat Elzas-Lotharingen niet
geregeerd mag worden naar dc me
thode van de Onst-Elbïsche jonkers.
Dat was de politiek van den Rijks
kanselier en dit zal zijn politiek blij
ven, want hij is consequent. Wan
neer hij deze politiek niet meer kan
volgen, dan zal men hem niet meer
op zijn plaats zien. Dit was diploma
tiek gesproken, en toch duidelijk. En zër kunnen doen
daarom is het niet geheel zeker, nf hij votum slechts
tevreden kan stellen met de conces
sies, want zoowel de Rijksdag als het!
Duitsche volk hebben recht op volko
men genoegdoening. De heer Von
ann Hollweg zal, om het min-1
ste te noemen, den Rijksdag moeien I
vertellen, welke concessies lnj uit'
Donaueschingen meebracht, evengoed
als zijn voorganger Von Bülow liet
parlement in de Novemberdagen van i
1907 de belofte, door den Keizer hem I
in Potsdam gegeven, mededeelde, dat
de Keizer voortaan constanter zou,
zijn in zijn politiek, terughoudender
in zijn uitlatingen.
De „KöJnisclie Zeitung" schrijft
„Met een votum van wantrouwen,
zooals het nooit scherper is uitgespro-
ken, reist de Rijkskanselier naar Do-
naueschingcn. Hij zal het bij den kei
■oorkomen, dat dit
voorwaardelijk Is,
als Rijkskanselier uit Donaueschin dat het dadelijk kan worden wegge-
gen zal terugkeeren." nomen en dat een nieuwe vertrouwe
De democratische „Berliner Mor-Hike verstandhouding tusschen de
genpost" schrijft: „Of op den duur meerderheid m den Rijksdag en der.
een regeering zich kan handhaven, kf11£.e,V;i' knn omstaan, als in Do
wier dagelijkscb brood wantrouwens- i naueschingcn of in den Rijksdag
vota van den Rijksdag zijn, schijnt w"rdl hfikp,1'?
toch eenigszins twijfelachtig.
'dt bekend gemaakt, dat dc posi
tic, door de regeering ingenomen in
de quaestie der onderwerping van de
legcrautorileiten aan de wetten her
zien geworden is, dat deze herziening
zich ook uiterlijk in daden zal toonen
en dat waarborgen voor do toekomst
zulJen worden gegeven opdat in het
Duitsche staatsleven recht en wet
een onbeperkte heerschappij zullen
voeren. Dan zal ook de klove tusschen
volk en volksleger gedempt zijn en
zal aan het verzoek van den kanselier
aan de bevolking van Elzas, om kalm
te blijven, willig worden voldaan."
Uit Donaue-schingen wordt geseind:
De keizer ontving den rijk.-'
droppel hólt den steen uit, en reeds
het aanzien van Duitschland in de
wereld maakt ten slotte noodzake
lijk. dat meer waarde gehecht wordt
aan het oordeel van de Duitsche
volksvertegenwoordiging óver den
hoogsten regeeringsambtenaar."
De „Berliner Bürsencourier" oor
deelt: „Men vraagt zich terecht af,
of de Rijkskanselier na deze neder
laag in functie zal blijven. In -Do
naueschingen werd de keizer tol nu
toe alleen door militairen op de hoog
te gehouden over de gebeurtenissen
in Zabern, zonder dat hij 't noodzake
lijk achtte, den Rijkskanselier per-
soonlijli te hooren. Thans zal, na den lier, den stadhouder van het Rijks
verloren slag, eindelijk de eerste en land. gruaf von Wedcl en generaal
alleen verantwoordelijke ambtenaar von Deimling om hem inlichtingen' te
van het rijk het woord krijgen. Hij geven over het gebeurde te Zabern.
kan slechts zeggen, dat hij bij zijnDe keizer bepaalde, dat het ga mi-
verdediging van de houding der re- j zoen uit Zabern voorloopig naar de
geering alleen den bijval kreeg van I cxercitieterreinen zal worden overge-
den kleinen kring der conservatieven j bracht. De afdoening van de bohan-
in den Rijksdag. Hij moet zeggen, dat deling der zaak voor den krijgsraad
ook zijn redevoering van Donderdag, zal bespoedigd worden,
waarmee hij een vredesbrug wilde De keizer vertrok met zijn gevolg
bouwen tusschen zichzelf en het par per extra-trein naar Stuttgart, de
lement, niet het gewenschte succes Rijkskanselier is weer naar'Berlijn,
gehad heeft. Den Rijkskanselier iaDe berichtgever van de „Köl-n.
zeer duidelijk te kennen gegeven.dat Zcit." te Berlijn seint, dat volgens
stellig zijn eerlijke wil om de har- door hem ontvangen medodeelingeri,
■mo'nle tusschen het-militair bestuur hel onderhoud te Donaueschingen lus-
en de civiele regeering in den 'Elzas sclien den Keizej, den stadhouder van 1
te herstellen, d'e meenirig niet' kan Elzas-Lotharingen en generaal von
ontzenuwen, dat hij, ih zijn toegeef- Deimling hoofdzakelijk ten doel had
liikheid tegenover de militaire In- de samenwerking tusschen de civiele
vloeden, recht en wet niet zoo heeft ei, militaire autoriteiten in Elzas te
weten te beschermen, als men van' de herstellen.
rijksregeering eischén moet. Dit zal De reis van den minister van oor-
hij alles den Keizer moeten zeggen log naar Donaueschingen had reeds
En wanneer hii daarbij ook de ver- tengevolge gehad, dat de Keizer gene-
(lediging geeft, die wij van hem dezer raal-majoor Kuhne uit Straatsburg
dagen hoorden, dan zal daarmee toch met een bijzondere opdracht naar Za-
niet het feit uit de wereld geholpen bern had gezonden. Deze heeft ziju
ziin, dut deze verdediging in de oogen taak aldaar nog niet volbracht, maar
van het parlement van geen waarde toch waren, naar het schijnt, reeds
geweest is." j mededeelingen van hem ontvangen,
Zelfs de nationalistische „T&gliche die voor de te Donaueschingen gé-
Rundschau" moet toégeven, dat houden besprekingen van waarde wa
de motie van wantrouwen de beteeke- ren.
nis heeft van een krasse oorlogsver- De veronderstelling, dat do rijks-
klaring, het begin van 'een conflict, kanselier den Keizer zijn ontslag zou
of den val van den Rijkskanselier. aanbieden, is, volgens den be'richtgo
De bladen, behalve de conservatie- ver onjuist. I-Iet is zelfs onwaarschijn-
ve natuurlijk, keuren de houding van lijk, dat er wijziging te wachten is in
den Rijksdag goed. Het wordt aldus de hooge ambten.
Dg revolgtle In Mexico.
Volgens een telegram uit Mexico
zal op last van Iluerta de minister
van financiën Dj la Lama, zich naar
Parijs begeven om te trachten een
lecning te sluiten. Hij zal zijn porte
feuille niet nederleggen.
Uit Brownsville in Texas wordt ge
seind
Sedert 24 uren wordt tusschen fede
ralen en rebellen gevochten in de na
bijheid van Toela, veertig mijlen van
Victoria, in het petroleumgebied van
Tamaulipae. De federalen verloren
reeds 200 man de verliezen der re
bellen zijn onbekend.
Huerla bekommert zich blijkbaar
weinig om de bedreigingen der Ver
een igdc Stalen. Hij moet gezegd heb
ben „Ik denk er niet aan te wijken.
Al moet de strijd in Mexico ook jaren
duren, ik zal mijn rol blijven vervul
len, zoolang ik leef."
11 ij zou daaraan toegevoegd heb
ben, dat zijn land de hulp van 't bui
tenland geenszins behoeft en dat hij
voor onbepaalden tijd zich door ge
dwongen leeningen geld zou kunnen
verschaffen, zoodat hij den tegen
stand tot in lengte van dagen zou
kunnen volhouden.
Dc Mexicaansche gezant te Brussel
cn 's-Gravenhage deelt het volgende
mede: De correspondent van de „New
York Herald" te Parijs seinde aan
zijn blad dat koningin Wilhelmina
met alle Europeesche mogendheden
door mijn tusschenkomst zou zijn
overeengekomen, orn bemiddeling aan
te bieden aan de Mexicaansche regee
ring ter pacificatie van het land, on
der zekere voorwaarden, die echter
generaal Iluerta niet zou hebben aan
vaard. Dat bc-richt is volkomen on
juist. Ik heb van de koningin noch
van haar regeering eenige mededee-
ling ontvangen. Ik ben er van over
tuigd, dat geer> enkele Europeesche.
regeering ons voorstellen zal doen,
die in strijd zijn met dc waardigheid
van.de natie.
Dc correspondent van de New-
York Herald1 te Mexico vertelde, dat
in den ministerraad generaal Huerta j
mededeelde dat hij weigerde toe te|
stemmen in voorstellen door alle Eu
ropeesche mogendheden gedaan,
waarbij hein werd gevraagd onmid
dellijk wettige verkiezingen uit te
schrijven en hervormingen in de re
geering te brengen en ai te treden na
de 'verkiezingen, waartegenover de
mogendheden dan dc middelen zou
den verschaffen ter pacificatie van
het land.
Deze voorstellen zouden door Ito-
rtingiii Wilhelmina namens de mo
gendheden aangesloten bij het Haag-
fiche Arbitragehof door bemiddeling
van den Mexicaanschen gezant in
Den Haag zijn gedaan.
In den Mexicaanschen ministerraad;
zon, na een heftige redevoering van
Senor Lozano, die in aanneming van
h'.6. voorstel een overwinning voor de
Vcreenigdo Staten zag, door Huerta
de aanneming zijn geweigerd.
Allerlei
Tegen de militaire eischen
in Duitschland.
Do Bcierscha minister-president,
baron von Iiertling, heeft opnieuw in
(le Boiersche Kamer gewaarschuwd
tegen pogingen, om nieuwe militaire
eischen te stellen en voor legeruitbrei
ding te werken. Het is wel kenschet
send, dat deze minister openlijk
waarschuwt tegen het drijven van
sotbiriige kringen, om opnieuw de
Duitsche bevolking persoonlijke en
fii ancieele lasten op te leggen. Hij
heeft dit voor eenige weken gedaan in
een redevoering, waarin hij zeide, dat
do buitengewone militaire uitbreiding
in dit voorjaar de instemming van
deri Bondsraad vond, wijl de Rijksre
gcering verklaarde, zonder die uit
breiding, de verantwoording voor het
behoud van den vrede niet te kunnen
aainaarden. Dat echter Beieren zich
bijzonder zou beijverd hebben om die
militaire eischen te steunen, noemde
V .-i Ilertling onjuist. En hij eindigde
met de woorden
„Dat wil ik r.u wel zeggenthan3
moet aan die militaire eischen een
einde komen. Voor jaren lang is het
Duitsche rijk niet in staat nieuwe
lasten op zich te nemen."
Donderdag kwam de minister daarop
nog eens terug en zeide hij
„Mijn uiting was bedoeld als een
waarschuwing, en dat heeft men in
de pers dadelijk begrepen. Mijn woor
den zijn niet op vriendelijke wijze
uitgelegd, maar evenzeer als ik in het
voorjaar overtuigd was van de nood
zakelijkheid der nieuwe toerustingen,
evenzeer ben ik nu van meening, dat
de toen voorgestelde en aangenomen
toerustingen voor jaren dienen kun
nen, om de positie van het Duitsche
rijk te bevestigen. Ik wensch daarom
zekere kringen, die steeds meenen
nieuwe krijgstoerustingen te moeten
eischen," te waarschuwen, en ik heb
in hooge kringen die meeriing niet
onder stoelen of banken gestoken."
De Duitsche Rijksdag.
In den Rijksdag had Vrijdag de in
terpellatie plaats van de sociaal-de
mocraten over de verzekering tegen
werkloosheid.
De interpellatie werd beantwoord
door den staatssecretaris Delbrück,
die zeide: „Eenerzijds moet men een
zekere voorzichtigheid in acht nemen
bij de beoordeeling van conjuncturen,
doch tevens in acht nemc-n, dat han-
dri er. industrie een zekere vastheid
en rust noodig hebben, zoodat zij te
genover het komende gevaar weer
stand kunnen bieden.
In het buitenland verbeterde de ar
beidsmarkt slechts in België en Ne
derland. Ook in Duitschland kan van
een algerueencn noodstand geen
sprake zijn, maar dat vooreerst de be-
trokkeren de bedoelde moeilijkheden
zullen kunnen overwinnen, voor zoo
ver deze speciaal de quaestie der
werkloosheid betreffen.
In vergelijking met andere landen
staar, bij ons (Duitschers) de zaken
veel beter dan in Engeland, dat vrij
handel heeft."
De Fransche crisis.
Nog wordt uit Parijs geseind:
Nu Ribot, vreezend dal de taak hem
te zwaar zal zijn wegens de weigering
der radicalen om mede te werken,
voor.de opdracht tot vorming van eeu
ministerie heeft bedankt, noemt met.
als formateur den senator Doumer-
gue.
De president der republiek heeft de
vorming van een ministerie opgedra
gen aan Jean Dupuy, die heden zal
antwoorden of hij deze opdracht aan
vaardt.
De president had te voren Barthou
ontvangen, die hem van den toestand
op de hoogte bracht;
De lersche quaestie.
De „Evening Gazette" bevat een
proclamatie van den Koning, waarbij
de invoer in Ierland verboden wordt
van wapens, ammunitie en onderdee-
len daarvan, zooals leege hulzen, ont
plofbare en ontvlambare stoffen, dien-
stig voor oórlogsgebruik, tenzij aan
de douane-kantoren is uitgemaakt,
dat zij dienen moeten voor sport, voor
gebruik in de mijnen of voor andere
doeleinden buiten den- oorlog.
Een tweede proclamatie verbiedt
het vervoer langs de kust van dezelf
de artikelen met hetzelfde voorbe
houd.
Albanië.
Volgens de Italiaansche „Tribuna"
heeft de voorloopige regeering van
Albanië de groote mogendheden ver
zocht de plaatsen, waar nog Grieksch
garnizoen ligt, te doën bezetten door,
haar troepen.
De syoonvegstahing in Wales.
Het spoorweggeschil in Zuid-Wales
is bijgelegd in een vergadering van
vertegenwoordigers der maatschappij
en der arbeiders, dié vier uren duur
de.
Haanemmer Halletjes
EEN 7 \TERP VOND-PRAATJE.
De gcmeonte-aniblenaaro, die zich
dozer dagen „verwijderd" hooft en
nu in Canada planton en bloemen
wil verzorgen, heeft hoogstwaar
schijnlijk van buis uit geen adminis
tratieve geschiktheid bezeten. Ik zeg
dat niet orn wat bij gedaan beeft
flauwelijk te verontschuldigen, daar
iemand een slechte boekhouder kan
wc zon zonder de kas Ie bestelen, maar
onbekwaamheid geeft als direct ge
volg slordigheid en bet indirecte ge
volg van slordigheid is een tekort in
dc kas en znodra iemand eenmaal go-
wen 1 is nan een kastekort, maakt het
met z >o heel veel verschil, of het na-
(loo'i" saldo wat kleiner of wat groo-
ter is.
Mn-aalbelast niemand met uit-
eenloopende heziirbeden. Mensclien
die meer dan ééu ding goed kennen
en kunnen, zijn zeldzaam, maar
daartegenover is er ook bijna nie
mand, of het moet een volslagen
idioot wezen die niet één zaak goed
machtig is. Als ieiuand kijk beeft op
planten en bloemen*moet hij niet op
een kantoor zitten, evenmin als de
kantoorman in bet park gestuurd
worden moet. Ercderik van Eedeu
heeft eens gezegd, dat de. menschen
die hij leerde kennen, zoo slecht de
grens van hun eigen bekwaamlieid
kennen. Dat komt onrdat ze 2ich ver
beelden, dat het in den strijd des
levens veilig is van alles wat te weten
en daardoor leoren ze niets goed. Ik
hel) een vader gekend, die zijn zoon
alles wou laten lccren, van muziek af
tot stenografie toe. Hij leerde alles
gebrekkig en slecht en er is niets van
hem terecht gekomen. Met de beste
bedoelingen had de vader juist dén
vorkeerden weg ingeslagenbeter
was geweest wanneer hij had trachten
op te. sporen, voor welk vak zijn zoon
nnnleg had en dien aanleg ontwik
keld.
Maar dat gebeurt zelden. Meestal
denken vaders, dat ze er af zijn, wan
neer ze hun jongens sturen naar de
„beste'' school, die ze betalen kun
nen... en die dikwijls liéelemaal niet
voor hen deugt. Hebben ze zaken, dan
moeten do jongens daar maar in, of
zo er voor deugen of niet. Pralen zo
over andere dingen, die ze liever doen,
dan heeten dat liefhebberijen, die
maar onderdrukt moeten worden en
de arme jongens, getroffen door dei!
ernst waarmee hun dat gezegd wordt,
helpen zelf mee onderdrukken en blij
ven krukken in een ander bedrijf.
Menschen zijn toch niet van klei, je
kunt za maar niet in eiken vorm
boclseercnkarakter cn neigingen
zijn verschillend en de kunst is, uit
te vinden bij welk maatschappelijk
werk die het best passen.
Zoo ben ik bijvoorbeeld stellig on
geschikt voor landmeter, want o, hoe
ver ben ik van de in den beginne ge
trokken lijn afgeweken Dus keer ik
naar liet punt van uitgang terug en
vertrouw, dat de administratie bij
den Hout en de Plantsoenen voortaan
door een secretarienian geschieden
zal. Er worden toch ook geen com
miezen uitgestuurd, om de gewassen
in onze parken te inspecteeren
Maar dit is geen vroolijk onder
worp Laat ons over iets anders spre
ken. Over teléfoöngrappen Het ver
haal speelt niet in Haarlem, zoodat
er naar namen niet gezocht behoeft
to worden.
Iedereen weet, dat totaal verschil
lende cijfers door de telefoon dikwijls
piecies gelijk klinken zoo is er bij
voorbeeld groote overéénkomst tus
schen vijf-en zes, ook wel tusschen
twee en vijf. Op drukke uren geven
daardoor de telefonisten vaak. vor
keerde aansluitingen en zoo kan het
gebeuren, dat iemand herhaaldelijk
wordt opgeroepen in de plaats van
een ander, die een totaal ander vak
beoefent.
Dat was ook het geval in de historie
die ik vertellen ga. Mijnheer A. werd
dagin, dag uit opgescheld in do
plaats van de firma B,, die in eet
waren doet en moest dan de bestellin
gen aanhooren, die voor B. bestemd
waren of de klachten over te late
levering of het minder smakelijke
van leveranties. Met een bewonde
renswaardig geduld gaf hij altijd
maar weer ten antwoord„u is ver
keerd aangesloten" en een uur later
was hot van 't zelfde laken een pak.
Eindelijk, op een noodlottige» dog,
kwam er een emde ook aan zijn
prijzenswaardig geduld. De wanhoop
gaf hern de zonderlingste antwoorden
in, waarover de bestellende huis
vrouwen, gewend aan een vriendelij
ke bejegening, dood verbaasd waren.
Er moet toen een zekere beter
schap gekomen zijn, want de da
mes begrepon weidia. dat er iets
niet in den haalt was, al konden zij
den geheimzinnïgen persoon niet op
sporen. En zoo kwam alles dan weer
ongeveer in "t reine, stellig tot groote
vreugde van den ongelukkigen le
verancier. die er in elk geval niets
aan doen kon.
Maar voor den guit, die dc verkeer
de antwoorden gaf, zou de dag der
wrake komen. Die brak aan, toen een
van de teleplionantcii geïnformeerd
had, metwien ze aangesloten was
geweest en dat van de telefoniste ver
nomen had.
Op een avond werd de boosdoener
opgebeld.'
„Mot wie vroeg hij. j
„Met het meisje vau mevroüw X. en
of mijnheer dadeiijk even wou ko
men, want mijnheer X. had een on
geluk gekregen en naar mijnbeer
gevraagd. Of mijnheer vooral dadelijk
komen woul"
En met een vaartje, als van iemand
die om een buitengewone reden ze
nuwachtig is, werd afgebeld. A. wus
geschrokken, X. behoorde tot zijn
béste vrienden en hij had derhalve
niets haastiger te doen, dan zijn jas
aan te trekken en zich naar X. te
spoeden.
't Vv as verschrikkelijk weer. Wind
en regen hielden een wedstrijd wie 't
arme menschdom het meest teisteren
zouden ook kwam de tram niet
gauw, zoodat bij de halte A. door
weekt raakte toen, na den tramrit,
moest luj nog een zijstraut in, zoodot
hij eindelijk kletsnat en hijgend bij
do X.en op de stoep stond. Mevrouw
viecd zelf open.
„Wat is er met je man gebourd
„Met mijn inan 1 Niets, hij leest
rustig de krant."
„Niets? En ik heb
Verklaringen volgden en aan beiden
tegelijk- schoot een gedachte door hot
hoofd: een streek van inbrekers om A.
uit huis te lokken en dan hun slag te
slaan. Maar een telefoontje stelde
Item in dat opzicht gerust. Thuis was
alles even kalm.
lien aardigneid van het meisje Ze
protesteerde energiek en mevrouw
sprong haai' b:j tot zooiels was ze
niet in staat. Maar wat dan
„Ik heb straks een pakje voor je
gekregen zei X. eindelijk. „Kan dut
ook de oplossing brengen
En nadat ecu aan A. geadresseerd
pakje met allerlei voorzorgen (er kon
dynamiet in zitten) was openge
maakt, begreep A. er alles van. Er
zat het bekende doosje in, waaruit
een duiveltje springt en dat had aau
•zijn uitgestoken tong een papiertje
hangen met de woorden
„Aan een tclcplioou-grapj>cnmakcr.
*VVut gij niet wilt dat u geschiedt,
Deo dat ook aan een ander
En de angst, gevolgd door boos
heid. eindigde in e-en schaterlach.
Van St. Nicolaas-verrassingen ge
sproken, ik herinner me er een, die
heel anders afliep dan ze bedoeld
was en toch nog tot een goed einde
kwam.
Een van mijn kennissen had een
zoon en een dochter. De eerste had,
eeri vriend en de dochter was nog niet
verloofd, hetgeen overigens in ver
band met elkaar niets zeggen wil,
daar toch de vriend van den broêr
niet behoeft te trouwen met de zuster.
Er bestond tusschen de jongelui niets,
dan een gewone, vriendschappelijke
verhouding.
Daar de vriend géén ouders meer
had en op kamers woonde vond de
moeder van den broer het aardig,
hem uit te noodigen. bij hen aan huis
St. Nicolaas te komen vieren der
halve kocht de vriend voor al de leden
der familie een cadeautje, ook voor
de dochter des huizes. Die zou een
heerlijk fleschje odeur krijgen. Het
toeval wou, dat het jonge mensch,
toen hij al dezè schoons zaken in
pakte, juist in een oud verzenboek
had zitten lezen en daarin toevallig
juist deze woorden vond
Al wekt de bloem bewondring door
haar kleur.
Uaaa- beste eigenschap is toch haar
zoete geur.
Niets kon passender zijn bij een
fleschje odeur, zoodat de jongeling
koelbloedig deze twee regels uit hef
boek knipte en op het fleschje plakte,
dat hij vervolgeus inpakte en adres-
seerde naai' de regelen der St. Nico-
laaskunsL
De avond brak aan. Er werd braaf
gefopt en geplaagd, geschertst en ge
lachen en de stemming was op haar
best, toen het flesehje, van verre al
GIL
De diamantindustrie Ty
phus Een nieuwe verkeers
weg.
De jaarvergadering van den Alge-
meenen Nederlandschen Diamantbe-
wer.ersbond is voor onze stad inder
daad van even groote beteeke nis als
een gemeenteraadszitting, waarin ba
langrijke voordrachten worden be
handeld. Niet alleen omdat het aan
tal onmiddellijk bij de diamant-indu
strie betrokkenen zoo groot is, maar
ook omdat in ijna alle kringen van
de Amsterdamsche samenleving do
invloed van de diamant-industrie
zich gelden doet. Wanneer liet den
boer goed gaat, dan beerscht er wel
vaart in heel het land, zegt men wel
eens en daar schuilt een groote eco
nomische waarheid in. Niet minder
waar is, dat welvaart of malaise in
de diamant-industrie zijn weerslag
gevoelen doet in alle kringen hier in
Amsterdam.
Dat er thans geweldige malaise, al
ruim twee jaar lang, heerscht is een
feit van algemeene bekendheid. De
werkloosheid in het vak is tot 40
gestegen; er zijn in de laatste maan
den 2500 tot 3000 werklooze diamant
bewerkers per week.
Geen wonder dus dat door geheel
Amsterdam met belangstelling ken
nis is genomen van het verhandelde
op de jaarvergadering van Neder-
land's grootste vak-organisatie.
De voorzitter van het parlement,
Henri Polak, heeft zijn openings
rede bijna geheel gewijd aan de ma
laise in de industrie en hij heeft niet
veel moedgevends kunnen zeggen.
Hij wees op de bedreiging van den
president van de Beers Company om
een prijzenoorlog te gaan voeren
tusschen deze maatschappij en de an
dere diarnantproducenten. Naar de
inlichtingen, door het bondsbesluur
ingewonnen, heeft deze bedreiging
hoogstwaarschijnlijk alleen ten doel
pressie uit te oefenen op de Duitsche
regeering. Een der voornaamste oor
zaken der heerscbende onzekerheid
n.I. is de onbeperkte productie, welke
in Duitsch Zuid-West-Afrika
heerscht, waar zich honderd duizen
den karaten ruw hebben opgehoopt.
De Duitsche regeering heeft ge
tracht van de leiders van de regie ge
daan te krijgen, dat de eigenaren
hun productie zouden beperken.
Die pogingen faalden echter cn nu
zijn de zaken gekomen onder het
Duitsche departement van Koloniën.
En om nu op do Duitsche regeering,
die in Duitsch Zuid-West-Afrika thans
het heft in handen heeft, pressie uit
te oefenen zou de president van do
D« Beers zijn bedreiging hebben ge
uit.
riet is te hepen dat deze prognose
juist mag zijn, want een prijzen
oorlog Lij do reeds bestaande ma
laise zou een met te schatten ramp
zijn voor onze stad. Dé toestand is nu
ai onhoudbaar. „We zullen wel niet
binneniiurt een groote herleving' krij
gen", zei de heer Polak, maar toch
Dustaai er kans, dat er meer werk
komt dan sinils maanden, bij sommi
gen sinus jaren het geval Ls geweest.
liet is een lichtstraaltje, maar een
heel kleintje. Een lichtje ais van een
straatlantaarn, uie een flauw schijn-
sei boort door den mist
Men neeft in winkelierskringen den
weerslag reeds ondervonden van de
malaise en de schouwburgdirecteuren
weten er ook van mede te praten.
Het schijnt wel alsof in Amsterdam
tegonwoordig de journalisten alles
het eerst weten. Dat komt door do
geheimzinnigheid van de autoriteiten.
Heel belangrijke onthnllingeu ;n
aan zijn eigenaardieen vorm herken
baar, ter tafel kwam.
De broeder, die de hand des vriends
duidelijk op het pakje herkende, acht
te het noodig om te zes-een „wie dat
stuurt hoef je ook niet te vragen",
met een knipoog als van een olifant
in de richting van zijn vriend. Het
meisje keek hem aan. larhte vriende
lijk en maakte het pakje vlug open.
Slel u voor, zooais de romanschrij
vers zeagen, hoe het den vriend te
moede was, toen het meisje op het
zien van het onschuldige fleschip
eerst, heel rood, daarna heel bleek
werd en ten slotie in tranen uitbrak.
Een liefhebbende moeder onder
zocht dra naar de oorzaak en krek
den vriend aan met een blik. dio
hem totaal van zijn stukken bracht.
Want op het ongelukkige fleschje was
een strookje papier geplakt niet deze
regels
Ik heb u lief, maar 't nooit gezegd,
En 'k vraag u: treed mot mij in d'ccht.
Toon deze regels hom werden voor
gelegd kon hij eerst ziin oogen niet
geloovendaarna werd de zaak dui
delijk hij had. het papiertje verkeerd
om opgeplakt en aan de keerzijde
stond deze onverholen liefdesverkla
ring. die hij niet gelezen had.
Had hij onmiddellijk de waarheid
gezegd, dan was alles nog anders ge
gaan, maar hij raakte in verlegen
heid, stotterde, maakte excuses
toen hij naar het half booze, half blo
zende meisje keek, hield hij do waar
heid maar voor zich en vroeg haar
kordaat ten huwelijk.
Dien avond kreeg hij een verloofde
en nooit ontving iemand grooter sur
prise.
Maar al was 't zoo de bedoeling
niet geweest, een heel gelukkig hu
welijk is "t geworden.
FIDELIO.
