NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
3le Jaargang No. 9348
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 9 DECEMBER 19ï3 A
ABONNEMENTEN ADVERT ENT IËN:
PER DRIE maanden: IwflL Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer fO.20. Reclames 30 Cent per regel
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabai.
gemeente)'-30 Advert entiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland1-65 i^T gf^|pj0|I 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
êö5SSzoTd^Iad,'vo"or'HMrIra i ',031H Redac,ie en Adminlstraöe! Croote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Cosfer. Directeur J. C. PEEREBOOM. 1 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
'rot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
Dn- NUMMER BUST A AT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
WOENSDAG 10 DECEMBER.
Schouwburg Do 3 Musketiers.
Do Kroon Ko Doncker's Schimmen
spel.
Do Kroon Armenraad te Haarlem.
Rotio van den heer Snoeck Ucnke-
Bioscoop Theater Groote Markt
Voorstelling.
Apollo Theater Bioscoopvoorstel
ling
Kleine Voreenig mg Bioscoopvoor
stelling.
VclsenGemeenteraadsvergadering.
HillegomGemeenleraadsvergade-
riiig.
OM ONS HEEN
No. 18e3
Vliichteliagen uit de
Straffealonle.
liet gevangenis-vraagstuk is, ook in
ons land, nog altijd niet opgelost. Vol
gens de nieuwere begrippen is er een
.element van wreedheid in het stelsel
van eenzame opsluiting, die lichaam
en ziel van den toovalligen misdadi
ger knakt en den beroeps-boosdoener
niet verbetert. Daartegenover ergert
menigeen zich aan de maatschappe
lijke nutteloosheid der gevangenen,
die'hij toch mee moet helpen onder
houden en. vandaar allerlei voorstel
len, die ten doel hebben hun werk
kracht productief te maken en hen
meteen, als 't kan, van misdrijf-her-
lmling af te schrikken. „Laat ze,"
zoo raadt men, „aan onze wegen
werken, ol de hei ontginnen of stuur
ze naar een strafkolonie, buiten Eu
ropa. Dat zal afschrikwekkend wer
ken." Maar de eerste twee methoden
brengen mee, dat de misdadigers aan
het publick vertoond worden, wat
een verbazende verzwaring van straf
is en hen bovendien verhardt; de der
de schijnt afdoend, maar is dat inder
daad niet, omdat de strafkolonisten
alles, zelfs het onmogelijke, zullen
wagen om te ontvluchten, waardoor
zij een gevaar vormen voor de omge
ving en het afschrikkende van de be
straffing verminderen,
I-Iet strafkolonie-stelsel wordt toege
past in Frankrijk, dat ernstige misda
digers naar Guyana zendt. Maar hoe
moeilijk het is, de menschen streng
te bewaken, is gebleken uit een mede-
deeling vau den minister van koloniën
in de Fransche Kamer, dat in drie
jaar tijds, van 1910 lot 1912, vier dui
zend acht honderd zestig gevangenen
en réléguCs (rélégués zijn gevange
nen, die door goed gedrag belangrij
ke gunsten hebben verkregen, o.a. af
zonderlijk mogen wonen, maar de
kolonie niet verlaten) een poging tot
ontvluchting gedaan hebben. Welis
waar is verreweg de groote meerder
heid weer opgevangen en terugge
bracht, maar 674 slaagden er in, aan
alic nasporingen te ontsnappende
helft blijft in Brazilië, Argentinië of
Venezuela, waar zij niet uitgeleverd
worden, de rest keert naar Frankrijk
terug, op gevaar af van weer gevat te
worden. Chevaux de relour, retour-
paardjes noemen de Franschen deze
landgenooten, op wie zij natuurlijk
niet bijzonder gesteld zijn, daar bijna
allen het oude handwerk weer op
vatten. Nog maar kort geleden hield
de politie een man aan, die met een
lijmstokjo brieven uit de bussen
vischte. Hij weigerde zijn naam te
noemen, maar bij de meting bleek,
da-, hij uit de strafkolonie ontvlucht
was.
En nu is de natuurlijke gesteldheid,
zegt Ernest Laut in het Zondagsblad
van het Petit Journal, waaraan ik
deze bijzonderheden ontleen, voor de
ontvluchting nog hoogst ongunstig!
Men kan de strafkolonie ontvluchten
over land, naar Hollandsch Guyana
of over zee. Over land loopt men ge
vaar gevat te worden door de Galibis-
Indiancn, die op vluchteliugen loeren
wegens de premie van 50 francs, die
op het terugbrengen gesteld isbo
vendien bestaat het gevaar, in de bos-
schen te worden aangevallen door
wilde dieren of de geduchte roode
mieren.
De zeeweg levert maar één gevaar
op, dat evenwel belangrijk is: een
gouverneur van de strafkolonie heeft
eenmaal gezegd, dat ze beter bewaakt
wordt door de haaien, dan alle ge
vangenbewaarders ter wereld zouden
kunnen doen. De kust van Guyana
krioelt er van, wee den gevangene,
die in een zwak bootje tracht .te ont
komen de vreeselijke dieren begelei
den het in optocht en wanneer een
groote golf het omkantelt schieten ze
toe en hebben den ongelukkigen va
rensman in een ommezien verslon
den.
En toch, in weerwil van die geva
ren, wagen iedere maand gemiddeld
honderd en dertig man het avontuur.
Talrijk zijn de verhalen van schrikke
lijk lijden, die romanschrijvers niet
zouden durven droomen. Eenige
maanden geleden strandde een bootje
met drie ontvluchte gevangenen aan
de monding van de Maroni; zij wer
den naar de strafkolonie terugge
bracht en verhaalden daar van hun
vreeselijke lotgevallen. Met hun vie
ren waren ze ontvlucht, met als wa
pens niets dan een paar hakbijlen en
als voedsel eenige blikjes geconser
veerde levensmiddeleneen hunner
fungeerde als gids. Hij had gezegd,
dat ze binnen enkele dagen de Mana-
rivier zonden bereiken en daar veilig
zijn, maar moest na zes dagen gaans
erkennen, dat hij zich .in den weg
vergist had en niet meer wist waar
heen. Zij waren in het oerwoud ver
dwaald I Uitgeput van vermoeienis,
zonder voedsel, levende van boom-
worlelen, waarop zij althans konden
kauwen, sleepten ze zich nog drie da
gen voorttoen werd een hunner,
Machoval, bewusteloos. De drie ande
ren hielden raad en welk een raad!
Als met, de schipbreuk van de Medusa
besloten de sterksten den zwakste op
te offeren (ik spaar den lezer de bij
zonderheden) zij vermoordden hun
kameraad en aten hem op. Toen lie
pen zij nog twee dagen, kwamen ein
delijk aan de Mana-rïvier, scheepten
zich daar op een prauw in en strand
den bij de Maroni, om weer te wor
den opgevangen.
Is het niet merkwaardig, dat na
zulke schrikkelijke gebeurtenissen
anderen nog den moed vinden om het
zelfde avontuur te wagen? En toch is
dat zoo, uit kracht van het verlan
gen naar vrijheid, naar vaderland en
familie.
Twee jaar geleden wist er een na
groote gevaren, uit Guyana te ont
vluchten en Frankrijk te bereiken.
Daar hij als scheepsjongen aan boord
van ec-n Engelsch vaartuig wat geld
bespaard had, kon hij den overtocht
betalen van Marseille naar Constan
tino, waar zijn oude moeder woonde.
Nadat hij haar had weergezien gaf
hij zichzelf als ontsnapte, gevangene
weer bij de politie aan 1
Toen hem gevraagd werd, waarom
hij na al die gevaren getrotseerd te
hebben, zich weer in handen van het
gerecht stelde, antwoordde hij„Ik
ben niet gevlucht, om mij te onttrek
ken aan de straf die ik verdiend heb,
maar het was vijf jaar geleden, sedert
ik mijn arme moeder omhelsde. Haar
weer te zien was een droombeeld, dat
mij niet losliet: daarvoor zou ik alles
getrotseerd hebben. Geen enkele an
dere reden is er, waarvoor ik mijn
straf niet verder zou ondergaan en
daarom heb ik mij weer aangemeld."
In 1911 vluchtten er vijf te zamen
op een vlot, dat zij in 't geheim had
den weten te vervaardigen. In het
oerwoud stierf er een, twee andereu
verdwaalden, de twee overblijvenden
scheepten zich in op een schip, dat
hen naar Spanje bracht. Daar zouden
ze veilig zijn geweest. Maar één hun
ner dacht er slechts aan, zijn ouders
terug te zien, die in een dorpje in de
Fransche Pyreneën woonden; daar
ging hij heen, liet zich, na hen te heb
ben weergezien, arrestecren en werd
naar de kolonie teruggezonden.
Een derde die om dezelfde redenen
ontvlucht was, vond zijn moeder en
zuster niet meer in Bordeaux. Zonder
adres achter te laten waren ze ver
trokken. Geen kans ziende om haar
spoor te vinden ging hij het eerste po
litiebureau binnen en zeide„ik kom
mij aangeven, ik ben ontvlucht uit
Guyana."
Uit deze staaltjes blijkt, dat ook
misdadigers nog teere plekken in het
gemoed hebben overgehouden. En die
vormen immers juist de moeilijkheid
in het vraagstuk van hun bestraffing
hoe moet het goede in den boosdoe
ner worden versterkt en ontwikkeld,
terwijl hij tevens onschadelijk wordt
gemaakt voor zijn omgeving.
Naar de oplossing daarvan ls eeu
wen gezocht. Gevonden werd ze nog
niet.
J. C. P.
Stadsnieuws
Be eerste Ouderdomsrente-
ultkeering.
De oudjes waren er vanmorgen al
even over achten, want ze waren bang,
als zij later in den morgen kwamen,
clat zij dan uren zouden moeten wach
ten eer zij geholpen werden.
Om bij half negen kwam de post
administratie met haar materiaal en
stelde zich in de zaal op.
Zes assistenten namen plaats ach
ter een lange tafel. Elk kreeg een paar
letters van 't alphabet voor z'n reke
ning, om aan de menschen, wier na
men met die letters begonnen, de uit-
keeriiiig te doen.
De heer Kemper, chef van de afdoe-
ling Spaarbank- en Verzekeringswe
zen, nam aan den overkant -•••an do
assistenten-tafel plaats, om daar in
gevallen, dat zijn tusschenkomst noo-
dig was, beslissing te geven.
Bij een der gangpaden, waar de
menschen op hun uitkeering moesten
wachten, zat een andere postambte
naar, die de stukken van de rente
trekkers nakeek en hun den assistent
aanwees, bij wien zij terecht moesten
komen. Al dra was 't gangpad tot ach
teraan vol, en om 9 uur werden de
eerste rentetrekkers tot de tafel, waar
op men voor do 764 personen liet pen-
eioenbedra g van f 2 had klaargelegd
Joegelaiten.
Dank zij de uitstekende regeling,
door de postadministratie getroffen
en de hulpvaardigheid der ambtena
ren, kon de uitbetaling vlot in zijn
werk gaan.
De formaliteiten waren vlug afgc-
loopen. Voor elk van de pensioenge
rechtigden heeft de post ec-n kaart,
waarop 4 afdeelingen, die voor even
veel week-quitanties kunnen dienen.
Bij elke uitkeering teekend de rente
trekker z'n naam in 'n vakje, als er
kenning van de ontvangst van het be
drag-
Ais 't met den naam niet erg ging,
dan mocht een kruisje ook wel.
Denzelfden stoot van ouile mannen
en vrouwen en gemachtigden, dien we
Donderdag zagen, toen zij hun man
daten in ontvangst namen, zagen we
ook nu weer langs de tafel trekken.
Er waren zeer veel oudjes bij, wien
het gebrek op t gelaat te lezen stond
en lic-t was pleizierig om te zien, met
weik een blijdschap zij de guldens in
ontvangst namen. Maar ook waren
er wel, die 't beter in de wereld heb
ben en flink waren gekleed, bij hun
arme pensioenmakkers welgedane
rentehalers geleken. Men wees elkaar
do menschen aan, dio uit anderen
hoofde, „van do stad" of van particu
lieren reeds een pensioentje hebben.
Doch die toonden zich niet minder
verheugd met hun paar guldens.
In de zaal waren ook een paar
vrouwelijke propagandisten der S. D.
A iJ., cite den ouuen menschen toe
gangsbewijzen voor den feestavond
der s. D. A. P. uitreikten.
Voortaan moeten de rentetrekkers
hun pensioentje halen iu het aan het
Rijk bekoorend perceel Nobels:ruat
11. De menschen komen daar nu elk
op een bepaalden dag van de-week.
De vraag rijst, hoe het gaan zal
mot de menschen, dio bedeeld wor
den, of in een diaconiehuis of hofjo
wonen.
We hebben eens geïnformeerd, of
do besturen dezer instelfingen do
rentetrekkers op denzelfden voet blij
ven behandelen als voorheen.
Over 't algemeen hebben do armbe
sturen enz. nog geen beslissing geno
men. Men staat hier voor een geheel
nieuwen toestand, dien men nog niet
overzien kan.
Het diaconaal armbestuur der Ned.
Hervormde Gemeente wil de bedee
ling, althans voorloopig, ook aan de
rentetrekkers op dezelfde wijze blijven
uitkeeren.
Men wil eens afwachten hoe de be
deelden zelf zullen handelen.
Misschien zijn er menschen, die nu
voor de bedeeling bedanken, ook om
dat het pensioensbedrag van f2 of 3
in het algemeen hooger is, dan do
geldelijke bedeeling.
Wat do reDtetrekkende oudjes in
het Diaconiehuis der Hervormde Ge
meente aangaat, komt de ouderdoms
rente aan de instelling en niet aan
de verpleegden, omdat dezen „met
allo lusten en lasten" ln het huis ge
komen zijn.
Het bestuur is echter'van plan, het
'geld ten bate dor oudjes te besteden,
door hun zakgeld te verhoogen en de
voeding te verbeteren. Doch ook dit
geeft moeilijkheden, wijl daardoor de
andere verpleegden achtergesteld
moeten worden. Het aantal rente
trekkers, die in dit diaconiehuis zijn,
bedraagt slechts 7 van de 130 ver
pleegden.
Het Burgerlijk Armbestuur en an
dere instellingen hebben nog geen
beslissing genomen.
Qp de hofjes,, waar de oudjes zich
ook meestal ingekooht hebben en dus
vrij staan ten opzichte van de bestu
ren, komt het pensioen aan de men
schen zelf ten goede, evenals natuur
lijk aan degenen, die zich z.g. „be
steed" hebben in de verschillende dia-
coniehuizen.
NAAML. VENNOOTSCHAPPEN.
De „St.-Ct." bevat de acten van op
richting der volgende naamlooze ven
nootschappen
Goederentransportniaatschappij mo
torschip „Rijn en Lek", Haarlem.
Kapitaal f 3000, verdeeld in aandee-
deelen van 500, alles volgestort.
Als directeur treedt op de heer' A.
J. H. Reynders.
Mij. tot Expl. van Onr. Goederen
„De Tien", Haarlem.
Kapitaal 10.000, verdeeld in aan
deden van 1000, alle geplaatst.
't Bestuur wordt gevormd door de
heeren P. A, van de Raadt, W. II.
van Maas en A. Verspoor.
NEDEULANDSCHE SCIIIL-
DERSGEZELLENBOND,
Aan de afd. Haarlem van den Bond
van Nederlandsche Schildcrspatroons
is door de afd. Haarlem van boven-
staauden bond het volgende schrijven
verzonden
„Wij hebben uw brief van 16 No
vember j.l. naar aanleiding van ons
verzoek om loonsverhooging aan U
gezonden op 27 September in onze
huishoudelijke vergadering behan
deld. Algemeen was de verontwaardi
ging van de gezellen over dit ant
woord. Niet alleen dat gij in 1911 geen
loonsverhooging gaf, alhoewel de pa
troons in het bouwvak te Haarlem
verliooging gaven omdat de prijzen
der levensmiddelen abnormaal waren
gestegen, zelfs in 1912 cn 1913 toen er
lu bijna 30 afdeelingen van onzen
bond door de patroons loonsverhoo
ging werd gegeven, liet gij het uur
loon zooals het wa. De hoop der ge
zellen dat dan toch in 1914 het uur
loon zou verhoogd worden, is door dit
schrijven vernietigd en wel op een
wijze die een bespotting lijkt. Onze
"tnotiveering waarom wij loonsverhoo
ging vroegen, wordt door U in uw
schrijven van 16 Novembc-r niet ont-
ontkend.
Uw umtiveering waarom gij het
\erzoek om loonsverhooging afwijst
komt hierop neer: Haarlem is een
der plaatsen na Amsterdam waar het
hoogste loon wordt uitbetaald en de
eigenaardige toestand dat er pa
troons van buiten jaarlijks een niet
.onbelangrijk deel van het werk te
Haarlem aannemen, voortspruitende
uit liet groote verschil in uurloon,
wat bij opvoering nog bedenkelijker
zou stijgen. Wat is hier nu van aan?
In Zaandam wordt het loon in 1914
25 cent per uur, Wormeneer 26 cent
per uur, Bussum en Hilversum 2-1 ct.
per uur, om van Den Haag en Rotter
dam nu maar niet te spreken, waar
het uurloon in 1914 veel hooger wordt
dan te Haarlem. Wij moeten toch van
ons arbeidsloon leven en hebben dan
de kosten van het levensonderhoud
als maatstaf te nemen voor het te
vorderen loon. Wie uwer zal nu dur
ven beweren, dat het leven te Haar
lem goedkooper is dan te Amsterdam,
in ieder geval een verschil in uurloon
van 5 cent rechtvaardigt? Daar komt
het op neer en niet of Haarlem een
van de plaatsen is waar na Amster
dam het hoogste loon betaald wordt.
Ook het argument, dat do patroons
uit da omliggende gemeenten werk te
Haarlem aannemen, snijdt geen hout
In de eerste plaats is het ons bekend,
dat patroons die werk te Haarlem
aannemen en uit de omliggende ge
nieenten komen, voor werk te Haar
lem het Haarlemsche loon betalen,
maar bovendien, dat de patroons te
Haarlem werk te Amsterdam aanne
men, dus de concurrentie te Amster
dam voor de patroons even goed be
staat uit omliggende gemeenten, om
dat Haarlem, Beverwijk, Zaandam,
Wormerveer, Purmerend, Weesp,
Bussum, Hilversum, e. a. in de on
middellijke nabijheid van Amsterdam
zijn en de loonen in die plaatsen die
hoogte van Amsterdam nog niet be
reikt hebben. Het zoeken naar argu
menten om de gezellen loonsverhoo
ging te onthouden, komt in uw schrij
ven sterk uit. Van goeden wil is geen
sprake en als het elot van uw schrij
ven ernstig is te nemen, dan hebben
de gezellen in onafzienbaren tijd geen
loonsverhooging te wachten.
Dat uw antwoord hen in hooge ma
te heeft verbitterd, komt het best tot
uiting door het wekelijksch toënemen
van ons ledental en de onderstelling
is niet gewaagd, dat de gezellen zich
gereed maken om met alle geoorloof
de middelen loonsverhooging trach
ten te verkrijgen. Nu is ons niets lie
ver dan dat wij in onderling overleg
met de patroons tot een regeling ko
men die beiden zal bevredigen en ver
zoeken U daarom o.ns een conferen
tie toe te staan om die mogelijkheid te
bespreken.
Gaarne hadden wij vóór 31 Decem
ber a.s. antwoord op dit verzoek en
wijzen U met nadruk op den ernst van
dit verzoek.
Vertrouwende spoedig van U hierop
cenig antwoordde ontvangen, enz.
3 e Kerstdag?
Daar de Kerstdagen dit jaar vallen
op de dagen Donderdag en Vrijdag,
bestaat aan de Werf Conrad het voor
nemen ook des Zaterdags daaropvol
gend, te verzuimen.
Nu wordt voorgesteld twee Zater
dagmiddagen te doen arbeiden, om
zoo den geheelen vrijen Zaterdag in
te halen, of des avonds over le wer
ken.
Ook aan de Centrale Werkplaats
der II. IJ. S. M. wordt door het per
soneel der verschillende afdeelingen
gepoogd, den Zaterdag vrijaf te krij
gen,
Uit huisgezel.
Vanmorgen is er op de Nassaulaan
weer een gezin met zes kinderen, we
gens huurschuld, uit huis gezet.
Bevordering.
Bij het 10e Reg. Inf. alliier zijn op
heden bevorderd tot milicien-sergeant
de milicien-korporaals A. M. Groot-
veld, N, C. de Boer, P. Worm, R.
Pais, G. Zwaan, J. van Til, W. J. v.
d. Meer, H. J. Broekhuizen, J. Blok
ker, H. van Leeuwen. L. van Duyn,
J. Barendse en C. R. Segers.
Hoog bezoek.
Hedenmorgen arriveerden hier de
luit.-generaal Buhlman, commandant
van het Veldleger en de generaal-ma-
jaar Klerk de Reus, commandant der
le Divisie, ten einde in de Infanterie-
kazerne alhier de oefening onder lei
ding van den commandant der Xe Inf.
Brigade hij te wonen.
Reserve-officie ren.
Aan den reserve-le luitenant B. v.
d. Sloot van de 10e Inf. Brigade, is,
blijkens Koninklijke machtiging, ver
gund om met ingang van 2 Januari
1914 voor den tijd van zeven maanden
onder genot van tractement, vrijwil
lig onder de wapenen te komen.
Tentoonstelling.
De Eerste HaarL Vereeniging van
Kanariclicfhebbers es Vogelvrienden
is \an plan om met de Kerstdagen een
Tentoonstelling le houden, waaraan
verbonden is een Zangwedstrijd voor
kanarievogels. De tentoonstelling
wordt gehouden in een der bovenza
len van Café de Karseboom in de
Groote Houtstraat.
DE PAARDENTRAM-
VETERANEN.
Mej. Fleisclunann ontving„als
St. Nicoiaasverrassing, voor het
fonds der paardentram-veteranen",
f 50 van mej. X IJ Z.
„Weten et Werken".
De eerste voordracht werd Maan
dagavond in „Weten en Werken" ge
houden door den lieer J. B. A. Saeys,
die tot onderwerp gekozen had „Het
Indische landschap".
Eerst werd een overzicht gegeven
van de verschillende kustvormen der
eilanden, zooais de vlakke kusten met
haar mangrove bossehen en'de steils
kusten van Zuid-Java met haar bran
ding. In verband met die kustvojmen
wees spreker op de ligging en den
aanleg der havens. Daurua werd het
binnenland behandeld, zoowel de
nog woeste vlakten in Sumatra
en Borneo met haar oerwouden, als
de in cultuur gébrachte vlakten van
Java werden duidelijk door spreker
getypeerd.
Het boeiendste van de voordracht
was wel de beschrijving van de groote
vulcanenreeks langs den Indischen
Oceaan. Tal van platen van do firma
Kleynenberg illustreerden de voor
dracht.
Het was voor de bezoekers van
„Weten en Werken weer een mooie
en leerzame avond.
Faillissementen.
Door de arr. rechtbank alhier zijn
bij vonnis d <L 9 December Hf IJ in
staat van faillissement verklaard:
J. van Duijn, pensionhouder en - •.-
lenverhuurder te Zandvoort.
J. H. van Aanholt, agent der Maat
schappij Saiogres te Haarlem, iv.ier
Iüesstraat.
D. Schornagel Jr., handelaar in
bouwmaterialen te Haarlem, Kinder-
huisvest.
Reebter-commisearis: mr. E. J. Dor-
hout Mees.
Feestavond.
Naar aanleiding van het uitkeer--»
van 't eerste staatspensioen houdt do
afdeelïng Haarlem van den Uoml
voor Staatspensionrieeririg dezer »la,
gen een feestelijke bijeenkomst, waar
in de Vlaanische zanger Ëmiel Hulle-
broeck optreedt.
Examen.
Ook door den heer A. de Boos van
hier is het examen boekhouden van
wege de vereeniging van leeraren in
het boekhouden met goed gevolg af
gelegd.
Tooneelvêreeniging.
Hier ter stede is opgericht oen too-
neelvereerriging onder den naam van
„Onderling Genoegen".
(Zie vervolg Stadsnieuws op de
tweede pagina).
uil de Omstreken
ZANDVOORT.
Aanbesteding.
Heden is door B. eu W. van Zand
voort in het openbaar aanbcslud
Het leveren van drukwerken, leer
middelen, enz., in 8 perceelen
perceel 1 de drukwerken, bureau
behoeften, enz., ten behoeve der Se
cretarie en van den Ontvanger
perceel 2 het drukken van de kie
zerslijst, enz.
perceel 3 de drukwerken, bureau
behoeften, c117.ten behoeve van 'de
politie
perceel 4 als voren voor den go-
meenle-opzichter
perceel 5de benoodigdheden voor
de nuttige handwerken
perceel 6 als voren voor de natiuir-
kenn'.s
perceel 7 de schoolbehooften
perceel 8 de schoolboeken, kaarten
enz.
Vijf biljotten zijn ingeleverd. Inge
schreven is door
A. de Klein, te Schoten, voor per
ceel 6 voor f 40.51; voor perceel 7
voor 417.81 voor perceel 8 voor
f 680.67carton necren van boekjes
17.96.
A. Borst Pz., te Hoofddorp. Haar
lemmermeer, voor perceel 5 voor
f 124.75.
J. H. Webbe, te Zandvoort, voor
perceel 5 voor 201.68.
Weduwe Stoutenberk, te Beverwijk,
voor perceel 5 voor 209.3».
P. Saaf, te Zandvoort, voor perced
1 voor f261.20, perceel 2 voor ƒ75,
perceel 3 voor 49.45, voor perceel 4
voor ƒ52.40, jttcoel 6 »uör 60. j» 1
7 voor ƒ577.71, voor perceel 8 75! ó:t
Binnenland
TWEEDE-KAMER.
Men seint ons:
Bij de voortzetting vau het algemc -n
debat over de Staatsbegroting ver
volgde de heer van der Molen zijn
rede. Hij vergelijkt dit Kabinet 1 j
een schip waarop ook Mr. Troelstra
wel wil meevaren, mits als l-v-ils. 11ij
besprak ook het onderwijs-vraags'uk:
art. 192 beheerscht de gehe.ele politiek,
iedereen erkent, dat volledig:- oplos
sing urgent is, de geheele omwikke
ling van het volksonderwijs wo In er
op. Toch wil de Regeering as beslis
sing verschuiven, maar na cm ki-.--
rechtheraiening komt een nieuwe
Grondwetswijziging zoo spoedig niet.
Iniusschen is de volfesdrang zeker :n
de richting der vrije school, getuige
den krachtigen groei van het bijzon
der onderwijs sedert 1875. Spieker
wees op de enorme uitgaven voor
openbaar onderwijs uit gemeentekas
sen, terwijl he; bijzonder onderwijs
niets kreeg. Alleen door Bcrijkstcltin?,
bij de Grondwet is vrede te krijgu».
Weigert men die, zonder scimchev-n
of ruilhandel, dan moet het verzot de
zerzijds volgehouden worden.
De heer Rutgers, die de Regee* iug
j feliciteerde met de oplossing der moei-
lijfeheden, die minister IIcvuosk.-rk
liad voorzien, toen hij voorspelde, dat
de samenwerkende linksche grc-cp- n
