iiuims Oiuui
MEPHISTO
TWEEDE BLAD
Woensdag 17 December 1913
OM ONS HEEN
No. 1858
Onze Verzekering tegen
Het gaat niet aan, dat ik in deze ru
briek niet wat zoggen zou over een be
langrijk voordeel, dat aan een gedeel
te van de ge-abonneerden wordt aan
geboden, ec-n gratis polis voor verzeke
ring tegen ongelukken. Mogelijk is
daarbij de directeur van de-courant
af en toe aan 't woerd, een anderen
heer meer in *t bijzonder de hoofd
redacteur.
Vooreerst dan het feit, dat deze on
gelukken-verzekering niet aan alle
geabonneerdei- wordt toegekend, al
leen aan wie per week geabonneerd
zijn en betalen. Daar zijn twee rede
nen voor. Vooreerst is er geen aanlei
ding, personen die ccnigszins bemid
deld zijn, in geval van ongeluk te hulp
te komen; zij zijn zeer goed in staat,
zelf een particuliere polis te koopen.
Daarentegen wordt met deze verzeke
ring een dienst bewezen aan hen, die
van een beperkt inkomen moeien be-
staan en in moeilijkheid kunnen ge
raken zoodra hen een ongeval treft.
Het verschil is meen ik, duidelijk.
Naar het schijnt zouden sommigen
zich uitgelaten hebben, dat ze van
plan zijn van driemaands-abonné
week-abonnée te worden, om in het
voorrecht van de verzekering te dee-
len. Maar dat moet, om de bovenge
noemde reden, schijn wezen, die geen
werkelijkheid worden zal. En indien
tocli, dan zou de administratie v
dit blad zich tegen deze verhuizing
moeten verzeilen; ik hoop, dat ze niet
noodïg wezen zal.
De tweede reden is, dat de week-
a,bound's een cenigszins lioogeren
abonnementsprijs betalen, gelijk uit
de tarieven in den kop van de courant
wel blijkt.
Over de vraag of een verzekerin;
tegen ongelukken eigenlijk wel tot het
terrein Aan de courant behoort, zou
heel wat te zeggen zijn. De Nederland-
sciic Journalistenkring is er hoogst
vermoedelijk tegen en de Vereeniging
van Directeuren van Dagbladen stemt,
in bepaalde gevallen, waarschijnlijk
cr voor. Het zal verstandig zijn, dit
theoretisch gegeven niet al te ver uit
te pluizen. Ook over den inhoud
van de courant is in den loop van de
jaren groot verschil van meening
Aveest; wie had vroeger kunnen droo-
men, (jat artikelen over wetenschap
kunst, techniek iri de dagbladen con
plaats zouden vinden en hoe kort is
liet nog maar geleden, dat het feuille
ton er in opgenomen werd, wat velen
toen eveneens als een gevaarlijke
nieuwigheid hebben uitgekreten.
Dc opvatuug zal zoo moeten zijn,
ilat een dagblad genegenheid gevoelt
voor zijn lezers, die immers zijn recht
van bestaan uitmaken en hunne lot
gevallen. Is het dan wonder, dat zij
dezen zoolang mogelijk gezond en
Irisch, ik zou bijna zeggen: heel en
crigeschnndc-n, wenscllt tc bewaren?
Niettemin bestaan er helaas kansen,
dat zij tusschen de gevaren ues dage
lij kschen levens een ongeluk krijgen
en het is om de gevolgen daarvan
zooveel mogelijk te verzachten, dat
dagbladen met de verzekeringsmaat
schappij een overeenkomst aangaan.
Want, het is hier de plaats om het
te zeggen, niet wij, Ilaarlem's Dag
blad sluiten de verzekering, maar de
O c c a n; niet wij waarborgen de uit-
keering, maar de Ocean; niet iet
ons zal men zich dus, ingeval van
ineeaingsverschil, moeten wendt
maar tot de O ccan. Men zij intus-
schen gerust: de Ocean is ons aller-
wege als zeer coulant afgeschilderd.
Op den voorgrond staat dus natuur
lijk, dat wij hopen dat geen onzer ge-
abonneerden een ongeluk krijgen zou,
maar de ervaring leert toch, dat het
voorkomen kan en zal. Het is nauwe
lijks noodig, de aandacht op de cijfers
te vestigen,, die waarlijk bijzonder
voordeelig zijn. De levenslange onge
schiktheid komt natuurlijk zelden
voor, maar wie door een ongeluk met
dat bittere gevolg getroffen wordt,
ontvangt een som van vierduizend gul
den, die niet goed maken, maar veel
verzachten kan; wat de Maats, onder
levenslange ongeschiktheid verstaat
blijkt nader uit de polis. De week-
abonné is verzekerd, bij overlijden,
voor een som van vijfhonderd gulden,
die waarlijk schoon te pas komt in
dien «Ie kostwinner komt te vallen. En
bij verlies van hand, voet, oog, duim,
wijsvinger of anderen vingor. is men
verzekerd voor een smartegeld, afwis
selend van tweehonderd tot vijftien
gulden.
Dit alles is van belang en ik ben er
zeker van, dat zij die er van profitee-
ren, het verkregen voordeel op prijs
zullen stellen. Maar er is nog meer.
Wij hebben gaarne gebruik gemaakt
van do gelegenheid, om hen te verze
keren op een door de Ocean uitge
dachte nieuwe manier. Al de vormen
van verzekering tegen ongelukken
houden verband met het verliezen
van het een of ander, van oen of meer
lichaamsdeelen of Avel van 't geheele
leven. Welnu, de Ocean verzekert
onze wcek-abonné's nu ook tegen scha
de bij liet breken van ami of been,
tot een som van dertig, vijf en veertig,
of vijf en dertig gulden.
Hoe gemakkelijk, wij weten het al
len, kan iemand arm of been breken:
een auI met de fiets, uitglijden op
straat, vallen van een stoep of van
een traptrêe en honderd andere ma
nieren. meer. De ongevallenwet keert
wel 70 procent van het loon uit, maar
de overblijvende 30 vormen de schade.
Welk een behagelijke tegemoetko
ming kan dan de uitkeering van do
Ocean zijn!
Sterker nog: wie niet in een verze-
koringsplichtig bedrijf arbeidt, moet
wanneer hij arm of been breekt liet
ongeval uit eigen middelen betalen.
Zou dan de uitkeering van de O c e a n
niet een zoete instrooiing zijn?
Toen ons deze verzekering, nu eens
niet tegen het verlies van een of an
der. maar tegen het breken van arm
of been, aangeboden werd, hebben wij
die onmiddellijk in de combinatie op
genomen, overtuigd als wij waren,
dat daarmee aan do week-abonné's
een groote dienst werd gedaan.
Met deze verzekering nïede worden
nu aan onze week-abonné's twee pre
mies verzekerd. Want sedert jaren
leveren wij hun ook den Spotvogel
gratis, liet humoristisch Weekblad,
vol prentjes en grappen en verhaal
tjes, dat in dc gezinnen zóóveel pret
en plezier pleegt te brengen.
Meermalen hoorden wij er aan onze
bureaux van, hoe men gesteld is op
dit vermakelijk Weekblad. Kon het
een enkelen keer op Vrijdagavond niet
uitgegeven worden, dan liep het storm
van aanvragen, die niet ophielden
vóórdat ieder wist, dat het maar een
kleine vertraging gold en dat men het
nummer vast en zeker krijgen zou.
Thans hebben wij dus voor elck wat
wils.
Voor de huisvrouw en dc jeugd de
Spotvogel.
Voor het hoofd van 't gozin de ver
zekering tegen ongelukken wat
evenwel niet zeggen wil, dat hij zich
niet amuseert met den Spotvogel.
En toch is dit alles de hoofdzaak
niet
Zoo min als men bij een schilderij
het eerst let op de lijst, waarin die ge
vat is, zoo min zijn hier Spotvogel cn
ongelukkenverzc-kering het voornaam
ste oj> dc eerste plaats staat de cou
rant zelf!
Het past ons niet, daarover veel te
zeggen.
Alleen dit: Haarlem s Dagblad is
ingeburgerd, daar bet dateert van ic83
en onmiddellijk als dagblad werd. uil-
gegeven; Haarlems Dagblad is ook
het meeslgelêgên dagblad in Haarlem
en omstreken en voornemens, 'dat te
blijven.
Indien in dit artikeltje de directeur
meer dan de hoofdredacteur aan 't
oord is geweest, wil ik mij daarover
niet verontschuldigen, maar er alleen
van zegiren: er Avas reden tóe.
J. G. P<
Binnenland
EERSTE KAMER.
De Eerste Kamer der Staten-Gene-
raal zal daags na Kerstmis, dus Za
terdag 27 dezer, des namiddags te half
twee uur bijeenkomen tot het onder
zoeken in de afdeelingen A'an die
hoofdstukken der staatsbegrooting,
Avelke met 1 Januari In Averting moe
ten treden. Maandag den 29sten zon
dan de Indische begrooting voor 1311
in behandeling komen.
MEMORIE VAN ANTWOORD
B1NNENLANDSCHE ZAKEN.
De Minister zal het gevoelen inwin
nen van curatoren der Rijksuniversi
teit te Utrecht over het denkbeeld om
voor het Rijk de beschikking over een
tiental vrije bedden in het homoepa-
thisch ziekenhuis te Utrecht te A-er-
krijgen ten behoeve van de medische
studenten.
Besloten is t.ot aanleg van een rui
mere Rijkswaterleiding voor verschil
lende onder het Departement van Wa
terstaat ressortoerende inrichtingen
te IJmuiden.
De vraag of onze Avetgeving lijkver
branding toelaat, staat ter beantwoor
ding van den strafrechter. Zoolang
ten deze een uitspraak niet is gege
ven, acht de Minister voor een wets
wijziging ten deze geen voldoende
aanleiding aanwezig.
NEDERLANDERS LN ALBANIA.
De Weensche correspondent van de
„N. R. Ct." ineldt
De Albanisclte Correspondonz schrijft
dat overste De Veer en majoor Thom
son van hun inspectiereizen in het
binnenland van At,hanië naar Walona
zijn teruggekeerd, waar zij met do
international© commissie besprekin
gen willen houden over de organisa
tie van de gendarmerie. Zij hebbende
steden Bezato, Elbassan, Tirana, Kro-
ja, Knwaja,, Duratzo, Skoetari, Ales-
sic- en het land der Mirdietzen bereisd
en den indruk gekregen, dat zich on
der de bevolking veel geschikte ele
menten bevinden voor de oprichting
van een corps gendarmen. Zij uitten
hun bewondering over het krachtige,
slag van menschen cn zij achten zich
in staat, de nood:ge rustbewaarders
bij elkaar te brengen.
Mr. D. RAGAY.
In den ouderdom van ruim 64 jaar
is te Utrecht overleden mr. D. Ragay,
lid van de Provinciale Staten Aan
Utrecht, en sedert 20 April 1881 lid
van den gemeenteraad. Op 20 Juni
1889 benoemd tot wethouder belast
met de onderwijszaken, bedankte hij
als zoodanig op 12 December 1912.
ROTTERDAM III.
De Standaard schrijft:
„De vacature, door het bedanken
van den heer Lasonder (U.-L.) ont
staan, geeft ons althans kans om den
oud-Minister Talma weer op het Bin
nenhof te brengen."
ONTROUW AMBTENAAR.
Zaterdag is de gcrneente-ainbtenaar
K., te Nijmegen, in betrekking bij de
geiueentebauk van leening, gearres
teerd onder verdenking, ten nudeeie
van de gemeente Nijmegen een groot
bedrag aan geld verduisterd te heb
ben.
(N. R. Ct.)
LAFFE AANVAL.
Men meldt uit Zwolle aan de Tel.
Een laffe mishandeling had hier
Maandagavond plaats. Toen dc heer
F. door I3niilie van den trein werd ge
haald, werd hij op de Vischpooricu-
plas plotseling omringd door een
troep personen, die door den drank
verhit waren. Don niets kwaads ver
moedende F. werd een snede over het
hoofd en een lange kerf over het ge
zicht toegebracht. De daders werden,
nadat zij nog andere baldadigheden
hadden verricht, gearresteerd
OPIUM IN NEDERLAND.
In zijn Memorie van Antwoord op
het Vocrloopig Verslag over dc be
groeting van Binnenlnndsche Zaken
merkt Minister 'jort van der Linden
op, «iat tot dust er de invoer vu
handel in opium hier te lande geheel
vrij zijn, behoudens de bepalingen
van de wet van 1 Juni 1S65, regelende
de uitoefening der artsenijhereid-
kunst. Aan titen toestand zal een ein
de komen zoodra de opium-conventie
ten volle in werking zal zijn getreden.
Voorstellen daartoe zullen, naar de
Minister zich vleit-, do Staten-Gene
raal binnen niet al te langen tijd be
reiken,
DE VERGIFTIGING AAN DEN
KONINGINNEWEG TE
AMSTERDAM.
Hoewel er in de vergiftigingszaak
op den Koninginneweg nog veel raad
selachtigs is, staat volgens de verkla
ringen van de jeugdige werkster, die
eerst verdacht werd, vast, dat de
oudste zoon in het laatst van October
in de woning is geweest. Het vergif-
tigingsgeval had echter half Novem
ber plaats.
Een andere bijzonderheid is, dat
eind October ook dp huissleutel der
woning is verdwenen, welke sindsdien
niet, meer teruggevonden is. Het
plotseling verdwijnen van den sleutel
kan voor het onderzoek in deze zaak
van belang zijn.
Naai men zich herinnert w as de
familie in den avond \an 10 Novem
ber niet thuis, terwijl de werkster des
middags om half vier de woning op
den Koninginneweg had «zrluten. Dit
meisje heeft vóór zij wegging, een
kopje thee gedronken met melk uit
een kannetje, "waarin later blauw
zuur is gedaan. Dit bleek des avonds,
liet misdrijf moet dus des avonds ge
durende den lijd, dat niemand aan
wezig was, zijn gepleegd.
GALA-BAL.
Het gala-bal teil hovo ter gelegen
heid van het Nieuwjaar zal gegeven
worden in den avond van Vrijdag 2
Januari.
CIIR. SOCIALE PARTIJ.
Dinsdag vergaderde te Utrecht de
Christelijk-Sociale Partij onder lei
ding van mr. dr. A. R. van de Laar
Uit Gendrïngen. De vergadering was
goed bezocht.
Do voorzitter riep den aanwezigen
op (leze tweede algemeene vergade
ring het welkom toe en wijdde een
enkel woord aan den politieken strijd
in Juni j.l. Ofschoon er toen op de
chr.-sociale candidaten slechts een
4000 5000 stemmen werden uitge
bracht, heeft spreker toch hoop op de
toekomst. Het is'een strijd geweest
enkel voor ons beginsel en spreker is
overtuigd, dat er van die 4000 A 5000
stemmen zeer vele waren, die beslist
instemden met hel. program der Chr.-
Sociale Partij. Stel eens daartegen
over de resultaten der S. D. P., dan
hebben Avij alle reden om dankbaar te
zijn. Wij zijn op de krachtigste wijze
bestreden zoowol door de coalitie als
door de concentratie Men heeft, be
weerd, dat wij socialisten waren, doch
men weet wel beter. Desondanks zijn
avij in Dpetinehem en Hiliegom met
een 6temmenaantul boveji dat der
S. D. A. P. Laten er van alle chr.-
soclaJe stemmen maar 1/3, dus 1500
zijn, die pal staan voor de Chr.-Socia-
le Partij, dan zijn avij er, dan is ons
doel bereikt.
ZIEKENFONDSEN EN ME
DICI.
Maandagavond werd naar de Tel.
meldt) te Deventer de laatste der drie
vergaderingen gehouden van deelne
mers aan het Ziekenfonds voor den
Arbeidenden Stand, waarin ook de
vraag ter beantwoording was voorge
legd, of de vergadering het toelaat
baar acht, dat de fondsgeneesheeren
aan de oprichting van andere fondsen
hun medewerking verleenen.
Dit werd ook thans ontkennend be
antwoord, zoodat zich nu 1202. stem
men in totaal tegen verklaarden, 4
stemmen waren er voor, en 1 stem
blanco.
Op een vraag van den voorzitter of
het bestuur van het ziekenfonds er nu
in de toekomst op kan rekenen, dat zij
deze beslissing getrouw zullen blij
ven, werd toestemmend geautwoord.
ONGELUKKEN.
Maandagmiddag had een 32-jarig
opperman het ongeluk van een stei
ger te vallen van een in aanbouw
zijnd perceel in de M. A. de Ruyter
straat te Watergraafsmeer. Ernstig
gekwetst werd hij opgenomen, waar-
na dr. Legger, de gemeente-arts, hem
de eerste geneeskundige hulp ver
leende. Vervolgens werd hij per poli-
tie-brancard naar het O. L. Vrouwe-
GaslhuLs gebracht., waar hij des
avonds aan de bekomen verwondin
gen overleed. Naar men mededeelde,
moet het ongeluk daaraan zijn toe te
schrijven, dat een der steigerpalen
losraakte of uitschoot.
Dc TeL meldt r
Iu het perceel 2e Bloemdwarsstraat
12, te Amsterdam, viel de drie-jarige
Johanna Scheyde uit een raam. Met
een ernstige hoofdwonde eu een ge
broken dijbeen werd ze naar het zit
tinglokaal van. den geneeskundigen
dienst gebracht, waar haar de eerste
hulp werd verleend, aldaar werd ze
naar het Wilhc-lminagasthuis ver
voerd, waar ze werd opgenomen.
PRINS, DIPLOMAAT OF...**
OPLICHTER?
We lezen in 't Hbld.:
Een vreemd heerschap werd Maan
dag door een politieagent binnenge
bracht in het bureau Stadhouders
kade. 't Was een Fransch sprekend
jongmensch, gekleede jas, wit vest,
Doset in het knoopsgat, die er met-
datral toch wat verloopen uitzag. Een
vrouw had hem in de Ferdinand Bol
straat aan den agent aangewezen,
omdat de man haar nog geld schuldig
was. Ondervraagd verklaarde het
jongmensch met Franschen zwier te
heeten Edmond Antoine Martin Pa-
dorani, artiste-jieintre, geboren te
Marseille in 1888.
Papieren ha:l hij bij zich in verbijs
terende verscheidenheid. Daar wa
ren er ten name Prince de Bourtbou,
die gelogeerd had in hotels te Bern.
Weer een ander stuk vermeldde den
naam Edmond de Villeurbane. Onder
dien naam schijnt hij verleden jaar
te hébben gelogeerd in het Victoria-
hotel te Amsterdam. Hij verdween er
met stille trom, zonder te betalen
Dan was er een stuk ten name Cha-
vigny, oaider dien naam schijnt hij
het Fransche consulaat te Amsterdam
te hebben opgelicht.
Agent diplomatique'" in Den Haag,
as hij volgens weer een ander pa
pier.
En dan bleek nog. dat hij gedeser
teerd moest zijn uit het Fransche le
ger en dat men in een plaats in Hon
garije met een ontuitsprekelijiken
naam hem een paar maanden had
vastgehouden wegens... spionnage.
Hoe hij aan al die papieren kwam?
Gevonden, op straat, beweerde de
prins-diplomaat-artiste.
Zijn zwak voor mooie namen schijnt
te zijn geëvenaard door zijn zucht
naar „lintjes".
Verschillende rosetten van ridder
orden moet hij gekocht hebben; in
een der winkels moet hij zelfs geld
tekort zijn gekomen om het begeerde
rosetje te betalen.
Als vreemdeling zonder, middel van
bestaan werd hij naar het hoofdbu
reau overgebracht; hij zou over de
grens worden gezet, daar onze politie
geen termen aanwezig achtte hem
vast te houden.
Monsieur Edmond de Villeurbane...
attaché militaire... aldus schreef mon
sieur zicli in den avond van 10 No
vember 1912 in het Vreemdelingen-
boek va» liet Victoria-Hotel in, waar
hij "s avonds na tienen aankwam.
Monsieur nam een appartement van
f 3 en ging naar zijn kamer. Den
volgenden morgen ontbeet hij alleen
en liet den dag-portier een mooi bou
quet op zijn naam bestellen. De por
tier voerde de bestelling uit. betaalde
de bloemen voor den Franschen krijgs
man, die "s middags het hotel verliet...
om er niet meer terug te komen. Be
taald had li ij noch bloemen noch ho
telrekening.
De portier herinnerde zich dezen
gast zonder bagage nog maar vaag.
Hij was hem bijgebleven als een .chic
type", middelmatige grootte, tenger...
In den middag van 11 November
1912, omstreeks half vier nam Ro
berto de Saltykiewicz, schilder uit
Ragusa, zijn intrek in een bekend ho
tel van Amsterdam, eveneens niet ver
van het CeiXtraal-Station gelegen.
De gast was tenger van gestalte,
droeg op den fijnen neus een gouden
lorgnet, had een blond snorretje, een
blauw ordelintje in het knoopsgat,
gele gamachcs (beenkappen) en gele
schoenen aan de beeneu. Een kwiek
heertje was het, met een schilders
kastje in de eene hand, een klein
pakje in de andere.
Met den hoteleigenaar ging hij wat
zitten praten, en vertelde toen. na
dat hij een glas melk had gedronken
dat hij dien uvoud naar de Italiaan-
sche opera wilde gaan.
De eigenaar van het hotel, die gas
ten zonder bagage veelal vooruit laat
betalen, achtte dit thans niet noodig;
de man vertelde, dat hij lid was van
een bekende, internationale artisten-
vereeniging, zoodat hij tot de opera
vrijen toegang had. En hij toonde den
hotelier inderdaad den volgenden
morgén een vrijbiljet, dat toegang gaf
tot de stalles. Dien dag, 12 Novem
ber, ontbeet Roberto op z'n kamer
(van f 1.75). Toen ging hij de stad in
en kwam tegen den middag in zijn
hotel terug. Later op den middag,
toen hij wederom uit wilde gaan
ontmoette hem de hotelier op de trap.
De schilder droeg zijn schilders&asf Je.-
Waar gaat u heen? vroeg de ho
tel-eigenaar.
Naar het Fransche consulaat om
daar permissie te vragen, In het Rijks
Museum te mogen schilderen.
Zoo vertrok Roberto, vief en jolig
als hij gekomen was. Maar, vergeet
achtig van aard, had hij er ook hier
niet aan gedaóht, zijn nota te vereffe
nen vóórdat hij ging. En daarenboven
vergat hij ook in dit hotel terug te
komen.
Twee dagen later vervoegde zich hij
den hotelhouder een rechercheur, die
informaties naar Villeurbane-Saity-
kiewicz kwam inwinnen. Toen was
de vogel gevlogen...
Als élève de l'école des Beaux Arts
in Parijs introduceerde de Chavigny.
zich Maandag ook op de Academie
voor Beeldende Kunsten op de Stad
houderskade. Aan den directeur prcf«
Der Kinderen vroeg hij om werk,
doch Lij was bijna even gauw ui; te
academie, als hij er in was gekomen*
aar alle waarschijnlijkheid 13 de
zeoplichter dezelfde, die verleden jaar
den directeur van het Rijksmuseum
jhr. Van Riemsdijk, om ondersteu
ning heeft gevraagd. Ilij toonde toen
wel verstand te hebben vun kunst
zaken en noemde zich een kleinzoon
van Gustavo Doré. Hij vroeg geld,
om -in de Tate-Gullery te Ixotden
werk van zijn grootvader te restau-
reeren. Aan den heer Van Riemsdijk
dischte hij een verhaal op, dat zijn
geld en reisbiljet gerold waren.
TWEEDE KAMER.
Men seint ons uit Den Haag
Aan de orde was de vourizeuing an
het debat over de begrou'.mg van j s-
titie.
De heer V a 11 R a a 11 e beioogde,
dat dit kabinet een beperkte laak
heeft en dat de tijd voor groote justi-
tiéele hervormingen ongeschikt ia,
waar de rechtsopvattingen wijzigen.
De Minister moet zich ueijveren z:o-.
danige wetswijzigingen aan te bren
gen dat het recht niet te snel veran
dert. Daartoe is continuïteit in den
arbeid der Justitie noodig. Deze Min,
gevoelt zich liet meest uungetrokken
lot verbetering der rechtsliervorniing.
Dat is uitnemend, maar spr. drong
vooral ook aan op herziening van not
zeerecht, die uitnemend is voorbereid
Een veranderde regeling, ook als
voorloopster van een behoorlijke re
geling van de binnenscheepvaart,
eclieui urgent. De Minister bereide 1
aan de ordebrengeii dezer herzienin
gen voor!
De heer Rink Inpluilc de straf
rechterlijke voorzieningen tegen 0:1-
eerleijke concurrentie, uie door ver
scherpte regelingen nopens de on
rechtmatige daad en van de Merkv:i-
wet met voldoende is te bestrijden.
Civiele processeubateii niet; de ge
meentelijke keuringsdiensten helpen
alleen de groote steden, maar alleen
door strafvervolging is het gehe le
land te helpen, en dat kon eenvoudig
met een artikel in bock 2 van het
strafrecht, waarvan spreker dc urgen-
e en den eenvoud deed uitkomen.
De heer Van Bylandt vroeg voorzie-
ingen tegen de voor de gezondheid,
<ie veiligheid en dc moraliteit scha
delijke woonwagen?, eu bepleitte den
voorrang voor de administratieve
rechtspraak voor de herziening d-:r
strafvordering.
De heer Aal her se constateer*! - .t
de heer Mendels een uitbreiding van
macht voor den rechter had verlangd,
wat de grootste hulde was aan dc
vroeger als klasse-jnsUtie voer!-
de magistratuur. Hij bestreed den
heer Van Hamel ep het punt v in «te
lijkverbranding, die voor omlerzo-k
Lij vergiftiging e»n beletsel is. cn
sloot zich aan bij den beer Rink tegen
over den heer Schiin van der Loe'f,
in zake oneerlijke concurrentie.
Het debat duurt voort.
(Reeds in een gedeelte van een vo
rige oplaag opgenomen).
Aan het algemeen debat ever de Be
groot ing van Justitie werd nog, nu
het door ons reeds vermelde eerste
gedeelte der zitting van gisteren, door
meerdere leden deelgenomen. We
moeten echter 110,g vermelden dat dc
heer Aalberse in zake de bestrijding
der oneerlijke concurrentie door ecu
aanvulling van 't strafwetboek, aan
kondigde dat, indien dc Min. cr niet
toe genegen was, pr. ecu voorstel c. 1
insturen.
De lieer Van Vuuren stelde nader ue
noodzakelijkheid in "t licht om maat
regel en van moer afdoeuden aar.i "in
nalatige van de ouderlijke macht -.•ui
zet',e personen, te dwingen aan h u
geldelijke verplichtingen voer 't onder
houd der kinderen te voldoen. Spr.
F O i
leton
Vrij naar het Duitsch
van
EDYVALD AUGUST KöNIG.
5}
Er is dan ook geen reden toe, en
dit ulleemvouui strookt volkomen
met mijne weuschen en bedoelingen.
Lastige bezoeken moet je afwijzen,
opdat ik ongestoord werken kunne, cr
mug ook rii - uand iets van dezen ar
beid te weten komen.
Ook ik niet? vroeg Martha met
een ongeduldtgen blik op de deur.
Voor het ocgenbi k nog niet, la
ter zal ik je in tiet geheim inwijden,
dat ons lijk moet maken.
De schrille klank der huisbel brak
wederom lie. osprek al'. Martha keek
verschrikt op, haar blik rustte met
oen luisterende uitdrukking op dc
deur, terwijl du vader met eenige ru
we woorden er zich over beklaagde,
da' hij in zijn eigen huis nog niet on
gestoord kon zijn Het dienstmeisje
trad 'weldra binnen en overhandigde
den heer des huizes een kaartje;
mijnheer wachtte in den salon,
voegde zij er bij.
Egon Hertel, 1ste luitenant, las
Hagen cn richtte toen vragend den
blik op Martha, wier gelaat een-klap-
een donken roode Meur had aangeno
men. Weet je ook soms, wat deze
heer van mij hebben moet?
Een oogenblik. aarzelde Martha,
doch het was ook. slechts een kort
oogenblik, en toen hief z.ij het hoofd
op en zag haar vader vost aan.
Ik weet het, antwoordde zij.
Egon was dc beste vriend van mijn
brooder, en ook later, nadat Paul het
land verlaten had, heb ik hem nog wel
eens gesproken.
En dat zoo maar achter mijn
rug? vroeg hij de wenkbrauwen drei
gend samen reikende.
Gc hadt het kunnen weten, want
het lag volstrekt niet in onze bedoe
ling, om er voor u een geheim van te
maken, zeide zij kalm, het trof,al
leen toevallig, dat gij telkens niet te
huis waart, toen hij mij een bezoek
kwam brengen!
Een mooie boel.
Oordeel er niet te streng over.
vader, de stem des harten laat zich
met, gebieden.
Hagen was opgestaan, dc uitdruk
king van zijn gelaat was er niet vrien
delijker op geworden, toen hij d- ka
mer verliet, om zich naar den salon
te hogeven. dat aan den anderen kant
van den gang lag en zich van de huis
kamer alleen hierdoor onderscheidde,
dot het behalve het noocüge ameuble
ment een ou-do vleugelpiano en eeni
ge portretten in verbleekte, gouden
lijsten bevatte.
De luitenant, een hooge, slanke ge
stal te met eon ernstig, schrander ge
laat, kwam nèiu met een buiging le
gem oei, die de magere man met een
beleefden, maai' uiterst koelen groei
beantwoordde
Vergun mij, kort te zijn, zeide hij,
nadat hij had plaats genomen. Ge
zult u zeker wel herinneren, dat ik
de beste vriend van uw zoon was.
Hebt ge conu tijding van hem
ontvangen? viel Ilagen hem met ge
dwongen kalmte in de rede.
Dat niet, maar ik hoop van gan-
seher harte, dal uci ne-m c.iu. ginds
goed gaat, hij was een kundig inge
nieur.
Het zoude hein hier ook goed
hebben kunnen gaan, wanneer hij niet
zoo lichtzinnig ware ge veest, viel
Hagen hem andermaal in de rede,
schulden maken is een klip, waarop
reeds menige jonge man schipbreuk
leed.
Paul had geen schipbreuk gel .'-
den, indien gij
Spreken wij daar niet over, mijn
heer, 't geen ik gedaan heb, kan ik
voor mij zelven verantwoorden. Wat
is het doel uwer komst?
Met een verleven solaal draaide
Egon aan de punten van zijn zwarten
knevel, dit herhaaldelijk in do rede
vallen schoon den gang zijner gedach
ten gestoord en in do war gebracht te
hebben.
Om kórt te gaan:, ik verzoolt u
om de hand uwer dochter, Martha,
antwoordde liij. Ik mag wel ver
onderstellen, dat ge aan mijn onbe-
"prokenheid niet twijfelen zult,
ging hij vooi-t. tr.-n hij -ten «pr»ten-
den glimlach bemerkte, die vluchtig
over het hoekigs gelaat van llagon
gleed. Ik bemin Martha en gevoel,
•lat ik zonder haar niet leven kan.
Poor Paul loerden wij elkander ken
nen; ook na Pa ul's vertrek braken wij
de vr»en;l«cl n niet af.
wellicht is u dat bekend?
Ik heb het eerst zou even verno-
men, cn ik behoef u roker wel niet te
asggen. hoezeer deze ontdekking mij
verrast heeft, antwoordde dc magere
man op een toon, die met bijzonder
kon aanmoedigen. Ik had geen 't
minste vermoeden van deze vertrou
welijkheden, die ik ten strengste af
keur en waaraan ik zonder eenigen
twijfel een einde gemaakt zoude heb
ban. Neen, aan usve onbesprokenheid
twijfel ik niet, mijnheer, doch wat
kunt ge mijn dochter aanbieden? Het
bestaan van een gehuwden, met schul
den en zorgen kampenden subaltei nen
officier. Neem het mij niet kwalijk,
wanneer ik dit bestaan een schitte
rende ellende noem, waaraan ik mijn
kind niet blootgesteld mag zien.
Met uw verlof.
Straks, mijnheer, straks, ging
Hagen met een afwerende handbewe
ging voort. Wellicht denkt ge, dat
ik een vermogend ma» ben, die u '.an
alle zorg kan ontheffen? Ik beri dat
echter niet, ik ben zelfs niet. eens 111
staat, u de som te verschaffen, d e gij
als cautie stpllen moet. Onder deze
omstandigheden, ge zult dit moeten
toegeven, zou een huwelijk een groote
dAvaasheid zijn, die slechts bitter be
rouw ten gevolge kende hebben.
Egon had de onderlip tusschen dc
tanden gedrukt, de rimpels tusschen
zijn wenkbrauwen werden, al diejxr
en dieper, op het antwoord, 't welk al
zijn hoop dreigde te verwoesten,
scheen hij niet voorbereid te zijn.
Neen, dat geef ik volstrekt niet
toe, zeide hij, het hoofd trotse» ach-
teroverwerpendc. Uwe veronder
stellingen zijn valsch, bijgevolg rijn
het ook uwe gevolgtrekkingen. Ik heb
geen schulden, integendeel, tk bez.it
een, hoewel dan ook klein vermogen,
dat ik kort geleden van mijn vader
erfde.
En wat dan, wanneer dit kleine
vermogen verteerd is? viel Hagen hem
weder in de rede, Uw traktement
is met voldoende, om de kosten vun
een huishouden te bestrijden, 00 moet
overeenkomstig uw rang leven en
hebt er denkelijk wel geen vermoeden
wat het toilet eener vrouw cn
het onderhoud van een huisgezin kost.
Dat zoude dan in elk geval mijne
zaak zijn, mijnheer Hagen, gij be
hoeft niet te vree zen, dat ik u immer
om ondersteuning la«tig zoude wil
len.
Och, dat is zoo gemakkelijk ge
zegd, spotte de magere man. terwijl
hij opstond otn eenige malen op cn
neer te loopen Wanneer nood
eenmaal aan den man komt, zijn zul
ke voornemens spoedig vergeten.
weM dit hii ondervinding. Neen,.mijn
heer, ik kan uw verzoek niet inwilli
gen; wil ik mij van mijn plicht als
vader nauwgezet kwijten, dan mag ik
tot dit huwelijk mijn toestemming
niet geven. Het spijt mij, u dd tc- moe
ten zoggen, maar ge hadt liet zelf
trouwens moeten inzien, en bijgevolg
mogen wij ons onderhoud thans wel
als geëindigd beschouwen.
Ook Egon stond thans op, zijn ge
zicht was bleek, maar een onwrikba
re vastberadenheid 9prnk uit den blik,
met welken hij iedere beweging van
den mager en man volgde.
(Wordt vervolgd).
