Ets oatzeüeÉ Spoorwegramp ii Me.
Butiurs Dus
MEPHISTO
tijds nog geen avondvoorstellingen
kende.
De omroepers van het ThéfLtro dn
Marais waren in die Decern bord agon
mot trommelslag door de straten van
Parijs gegaan om bij de kruispunten
de voorstelling van den C i d aan te
kondigen. Aanplakbiljetten waren
toen nog onbekend, maar naar hel
schijnt was het uitroepen voldoende,
want zooals Mondory, die do rol van
Don Rodrigo vervulde, zelf zegter
was een elegant en zoo talrijk gezel
schap op de eerste uitvoering afge
komen, dat menige groote heer een
plaatsje moest zoeken in de hoekjes,
waar anders zijn pages zaten.
Corneille was toen al door andere
stukken, o. a. door Medea, bekend,
maar de Parijzen aars werden vooral
aangelokt door het gerucht, dat er bij
de eerste opvoering tegen "het stuk
zou geprotesteerd worden. De mach
tige Richelieu scheen er niet mee in
genomen, hetzij omdat hij pas een
edict tegen het duel had uitgegeven
en de Cid het tweegevecht verheer
lijkte, dan wel omdat Frankrijk ge
vaar liep-Van benden uit Vlaanderen,
toen ten tijde in Spaansch bezit, ter
wijl Corneille in zijn nieuw drama
juist alle deugden, die aan den Span
jaard werden toegeschreven trots,
heldhaftigheid, eergevoel, verheerlijk
te. Richelieu vond waarschijnlijk het
oogonblik daartoe slecht gekozen en
bestreed het stuk, dat den vijand
prees.
Intusschen heeft dit bezwaar het
succes van den Cid niet kunnen
stuiten.
Het Thé&tre du Marais was niet
heel groot, daar het een oude kolf
baan was, door sieur Mondory voor
zijn troep tot schouwburg ingericht.
In het parterre moesten al de bezoe
kers staan, verder waren eenige nau
we loges tegen den muur geplakt en
dat was alles. De eerste voorstelling
werd, zooals ik gezegd heb, gehouden
op een middag, om de eenvoudige re
den, dat in dien tijd noch de zaal,
noch het tooneel kon worden verlicht.
Do voorstelling moest dus geëindigd
zijn vóór de avond viel. Het was zelfs
een politievoorsohrift, dat tot aan
Half Februari des winters niet later
gespeeld mocht worden, dan half vijf
en, in verband daarmee, de zaal te
twee uur moest worden geopend.
Evenwel ging het in dien tijd met
voorschriften van de politie niet an
ders dan tegenwoordiger werd van
allerlei verzonnen om die te ontdui
ken en de moeilijkheid voor de too-
neclspelers was, dat wanneer zij pre
cies te 2 uur begonnen, het eerste
bedrijf werd-vertoond voor stoelen en
banken.
Intusschen, ten tijd© van de eerste
opvoering van de" Cid was het pu
bliek zoo weerspannig nog niet. Des
Ie beter, omdat de orde in do zaal zelf
toch al vaak te wensehen overliet. Do
deftige toeschouwers toch verwaar
digden zich niet in de zaal te staan of
zelfs in de loges te zitten, maar na
men plaats op banken op het tooneel
zelf en geneerden zich volstrekt niet,
om van die plaats af liet stuk en do
spelers op luiden toon t© critis©eren.
De Cid evenwel sloeg zoo in, dat
de vrienden van Richelieu, die op
merkingen maakten onder het stuk
door, door het overige publiek tot
zwijgen werden aangemaand. Na het
vijfde bedrijf viel het scherm te mid
den van geestdriftvolle toejuiching
en den volgenden dag werd het stuk
lot in de wolken verheven. Het pu
bliek was er eenmaal voor gewonnen
eu d© schrijver gaf op de aanvallen
ten antwoord
J© ne dois qu' moi se ui toute ma
renommée.
Et pens© toutefois n' avoir point de
rival
A qui j© fasse tort en le traitant
d'égaL
Wat vrij vertaald wil zoggen
Ik dank slechts aan mijzelf den thans
verkregen roem,
Geen vijand do© 'k tekort, als 'k liem
gelijke noem.
Een opmerking, die hoffelijk was en
toch waarlijk niet aan gevoel van
eigenwaarde tekort kwam.
liet decor was in die dagen al ©ven
eenvoudig als de inrichting van
zaal. Tijdens hot stuk d© coul'
veranderen was geen gewoonte .zoo
speelt de C i d in een drievoudige om
geving hot paleis van den koning,
het huis van den graaf de Gomas en
een openbaar plein te Sevilla. Welnu,
op den dag van de eerste uitvoering
werden die decors eenvoudig naast
elkaar op bet tooneel gezethet paleis
des konings links, het huis van den
graaf rechts en het plein in 't midden.
De spelers stonden voor een van d©
drie decors, naar gelang het stuk in
het eene of in het andere verbeeldde
te spelen.
Wat de verlichting aangaat, toen
het publiek des middags niet meer op
tijd verkoos te verschijnen, zoodat de
stukken te midden van diepe duister
nis eindigden, waren de vertooners
wel genoodzaakt achter op het too
neel eenige kaarsen neer te zetten.
Naderhand werd pok liet voorste ge
deelte door kaarsen, in kandelabers,
beschenen, waarmee dus het eerste
voetlicht ontstaan was. Tien jaar la
ter werd het tooneel verlicht met lam
pions en de zaal met kaarsen in kris
tallen kronen. In elke pauze moesten
al die kaarsen worden gesnoten, de
personen dio daarmee belast waren
lieten de kronen zakken en draaiden
die snel rond, in 't voorbijgaan al de
kaarsen een voor een behandelend.
Voor het publiek was dat een heele
afleiding. Deed de „snuiter" zijn
werk goed, dan werd hij toegejuicht,
maar moest hij een kaars meermalen
behandelen of doofde hij er per on
geluk een. dan barstte uit alle hoe
ken van de zaal een waar concert
van scheldwoorden tegen hem los.
Toen in 't midden van de 17de eeuw
voor dit werk personen gebruikt wer
den, die ook een rol in het stuk ver
volden, kon het hun dus overkomen,
dat zij denzelfden avond werden toe
gejuicht of uitgefloten, hetzij voor
hun tooneelspcelkunst of wegens hun
snuittalent.
In 16G0 verlichtte Molière zijn
schouwburg van liet Palais Royal
met 12 kronen, ieder van 10 kaarsen
van zes in een pond als voetlichten
gebruikte hij 48 kaarsen van 8 in
een pond
Als toen onze tegenwoordige brand
weer-commandanten geleefd hadden
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
D© BaükanvuSkaaiï.
De Duitsche missie in
Turk jj e.
Oip een gala-diner, door den Duit-
schen ambassadeur te Konstantinopel
gegeven ter ©ere van de militaire mis
sie, zeide generaal Sanders in oen toe
spraak tot den minister van oorlog,
dat de volmachten, die aan de misste
gegeven zullen worden, zeer uitge
breid moesten zijn, wilde zij het Turk-
sclie leger kunnen organ.seeren.
De missie moet dus het recht heb
ben het ontslag of de overplaatsing
aan le vragen van alle officieren, die
niet bekwaam zijn om actieven dienst
te verrichten en ievens moet zij net
militair onderwijs kunnen verbeteren.
W orden haar de noodige bevoegd
heden gegeven, dan zullen twee jaar
voldoende zijn om het eerste corps tot
tan modelcorps te maken.
De „Excelsior" verneemt uit Berlijn:
Generaal Liman von Sanders bracht
het commando over het le legerkorps
over van Konstaniinopel naar Adria-
ncpeL
Bulgarije en Griekenland.
Men zegt, te Sofia, dat de Bulgaar-
sche regeering, die ook reeds te ken
nen heeft gegeven, dat zij de betrek
kingen met Servië wil hervatten, plan
heeft een vertegenwoordiger te benoe
men bij de Grieksche rezeering, zoo-
dia een vergelijk getroffen is over
het tijdstip, waarop de krij.gs-g©van
genen, die zich nog in Griekenland
bevinden, zullen worden vrijgelaten.
De Sultan van Turk ij e.
De Sultan is ernstig ongesteld.
Officieel wordt geiueid, dat hij kou
de heeft gevat.
Allorlc!
De Fransche -premier over de
buiteniandsche politiek.
Minister-president Doumergne
klaarde in de commissie voor buiten
iandsche zaken, dat hij ter zake van
de buiteniandsche politiek dezelfde
gedragslijn zal volgen als zijn voor
gangers, dat hij de belangen van
Frankrijk in het Oosten zal beharti
gen en bevorderen en dat hij, in sa
menwerking met bevriende naties en
bondgenooten en gemeenschappelijk
met de andere groote mogendheden,
maatregelen zal trachten te nemen
tot handhaving van den vrede. On
voorzichtig echter zou het zijn die
maatregelen van tevoren reeds
vast te stellen.
Doumergue bracht in herinnering,
dat Servic beloofd heeft een gedeelte
van de buiteniandsche schuld van
Turkije op zich te zullen nemen en
hij verklaarde van de andere staten
een zelfde belofte te zullen eiechen.
Hij heeft gegronde hoop, dat Grie
kenland niet zal weigeren.
De Fransche diplomatie tracht de
denkbeelden van bevrediging en ver
zoening ingang te doen vinden zonder
de groote nationale belangen te ver
waarlozen en met de medewerkte;
van bondgenooten en vrienden, op
wier steun het tot dusverre steeds
heeft kunnen rekenen de zaak van
het recht te steunen.
Een nieuwe -partij in
Frankrijk?
Een groep poliHeke personen, o.a.
Briand, Uarthou, Dupuy, Pichon,
Baiidïn, Dumont, Etlenne, Klotz, Mil-
lerand en Reinach hadden een aantal
medeafgeuaardigden bijeengeroepen
tot een vergadering op gisteren. Vrij
dagavond.
In de wandelgangen van de Ka
mer werd Woensdag verzekerd, dat
dit een bijeenkomst zou zijn van het
hoogste gewicht, daar er maatregelen
zouden worden genomen voor de or
ganisatie van een groote linkerpartij,
die zoowel parlementaire als electo
rale actie zou gaan voeren.
De critiek van Von Jagow.
De „Norddeutsche Allgemeine Zei-
tung" schrijft„Von Jagow heeft in
de „Kreuzzeitung' niet in zijn kwali
teit van ambtenaar, doch als parti
culier persoon tegenover het gerech
telijk optreden tegen luitenant Von
Foretner stelling genomen." In deze
politieke aangelegenheid zal natuur
lijk het gemeentebestuur hebben uit
te maken, of èn in hoeverre in liet
onderhavige geval de grenzen eener
vrije meanings uiting overschreden
zijn, daar een politie-beainbte door
zijn positie ook als particulier ge
bonden is.
De revolutie in Mexico.
De opstandelingen hebben in 'iet
hoofdkwartier te Matamoras officieel
medegedeeld, dat de aanval op Tam-
pico is opgegeven. De strijdmacht van
Villa die thans in het oliedistrict bij
Monterey opereert, zal die stad na 1
Januari insluiten.
dooden, 12 gewonden.
Woensdagavond is ons land door
een droevig spoorwegongeluk getrof
fen, een treinramp zooals, gelukkig,
in langen tijd niet binnen onze gren
zen is voorgekomen.
Donderdagmorgen ontvingen we de
eerste telegrammen, die wij dadelijk
op ons nieuwsUidingen-bord voor ons
bureau in de Gr. Houtstraat bekend
maalden. Belde Kerstdagen stonden
geregeld vele tientallen menschen
voor onze ramen om van 't droeve
nieuws kennis te nemen.
DE EERSTE TELEGRAMMEN
luiden:
le -telegram: Woensdagavond is de
laatste sneltrein GroningenAmster
dam nabij Beden ontspoord. De laat
ste drie wagens zijn beschadigd. Er
zijn 5 doeden en 12 gewonden gevon
den.
2e telegram:
llcewel een volledig overzicht van
de spoorwegramp nog niet is ie geven,
kunnen wij officieel de volgende rne-
dcdcclingen deen: Er zijn vijf dooden;
twee gedoode dames zijn zoodanig
verminkt, dat haar identite it nog niet
is vastgesteld. Voorts beliooren tot de
dooden mr. J. Gort van der Linden,
Hoofdcommies ter provinciale griffie
te Groningen, zoon van den minister
president, de heer J. G. Punt, oud
directeur der Levensverzekeringmaat
schappij „de Waarborg", te Den Haag,
Dr. J. L. Roosenburg, pas te Gronin
gen gepromoveerd, oud 25 jaar.
Voorts is zwaar gewond mejuffrouw
Maatjes uit H-oogeveen.
Na het ongeluk kwamen uit Gro
ningen, Assen eu. Beilen, genecsheeren
om assistentie te verleenen. De oor
zaak van het ongeval is zeer vermoe
delijk het breken van een verbindings-
kettinig der achtersile wagens als een
gevolg van overbelasting. Een der bei
de wagens kantelde, waardoor ver
schillende personen onder de stukken
van den wagen kwamen ie liggen.
Eenige gewonden zijn deerlijk ge
kwetst, zij moesten bevrijd worden.
Tijdens de ramp ontlastte zich een
hevige hagel- en regenbui. Ve'.e
dorpsbewoners snelden toe met flam
bouwen en fietslantaarns. De gewon
den werden langs den weg gelegd en
verbonden. De dooden werden overge
bracht naar Beilen.
3e telegram:
De lijken der dames zijn herkend,
als de overblijfselen van Mevrouw
Kaptein—van der Werf, oud 31 jaar,
echtgenoot© van een leeraar te Lei
den, en mejuffrouw H. A. van Zan
ten, oud 37 jaar, te Groningen, doch
ter van de Wed. v. Zanten te Zwolle.
Onder de ernstig gewonden behoort
mej. W. de Boer, onderwijzeres te
Groningen, die in het ziekenhuis te
Groningen verpleegd wordt.
De heer Roelfsema uit Groningen is
in 't ziekenhuis te Zwolle opgenomen
met een armbreuk.
De licht gewonden zijn naar hun
familie doorgereisd.
Onder de gewonden is een nog on
bekend jongentje uit Scheveningen.
Do lijken van Mr. Com van der Lin
den en Dr. Roosenburg zijn naar 's-
Gravenhage overgebracht.
De gespaard-gebleven reizigers van
den trein kwamen Woensdagnacht,
natuurlijk met veel vertraging te Am
sterdam aan. 't Hbld. heeft e énigen
geintervteuwd.
VERHALEN VAN OOGGETUIGEN
De heer mr. Felix, griffier bij het
kantongerecht te Appingdam, vertel
de het volgende:
„Feitelijk hebben de meeste passa
giers van den trein in het begin niet
eens bemerkt welk een ontzettend on
geluk had plaats gehad. Op een gege
ven oogenlvlik voelden we een lichten
schok en enkele oogenblikken later
stond de trein stil.
„Nóg wisten we niet wat er gaande
was toen liet treinpersoneel met lan
taarns langs de waggons kwam om te
viagen of er geneesheeren in den cou
pé waren. Er waren enkele gewonden.,
,,'t Bleek helaas dat er meer waren
dan enkele gewonden".
„De laatste drie wagens van den
trein door welk© oorzaak viel nog
niet te zeggen waren van het voor
ste gedeelte losgeraakt. Daardoor
werkte automatisch de Westinghouse-
rem en stond de trein weldra stil. Van
dc drie losgeraakte waggons brak de
voorste weder van de beide andere af.
„De passagiers die :n dezen voorsten
wagen zaten bemerkten al evenmin
dat er iets bijzonders gaande was. Het
rijtuig lieo langzaam uit, totdat het
stilstond. Van de reizigers die daarin
zaten krees niemand eenlg letsel.
„Helaas, zoo ging het niet met den
volgenden waggon, een tweede klas
eer. Die sloeg op een wissel om en ver
schillende passagiers geraakten onder
het rijtuig en tusschen de wielen.
Het was een verschrikkelijk ge
zicht...
„De laatste van de drie losgeraakte
waggons, derde klasser, bleef op de
rails en stootte met kracht op den urn-
geslagen waggon. De passagiers die
daarin waren, bleven ook voor het
moe/rendeel ongedeerd. Een hunner
brak zijn arm, de anderen hadden
slechts lichte kwetsuren.
In den trein waren prof Midden
dorp en nog twee geneeskundigen, oie
onmiddellijk, waar menschel ijke hulp
nog kon baten, hun Werk verrichtten".
Tot zoover mr. Felix, die met zijn
echtgenoote behouden te Amsterdam
aankwam.
Een van de andere passagiers was
een jeugdig© korporaal van de infau-
ter.e.
Omtrent de oorzaak van de ramp
gaf dez© dezelfde lezing als de heer
Felix.
't Was verschrikkelijk wat wij za
gen, aldus vertelde de jeugdige mili
tair. Juist ontlastte zich boven de
pielt, waar het ongeluk plaats had,
een hevige hagel- en regenbui En on-
l der het gekletter van de hagelstee-
nen, bij het walmende licht van de
toortsen zagen we daar de slachtof-
fers. Van een der passagiers was ",et
hoofd geheel van den romp geschol
den. Een man, die zag dat zijn vrouw-
geheel verminkt onder den trein lag.
werd plotseling krarkzinn.g en moest
weggevoerd worden. Luid kermend zat
een vrouw bekneld tusschen de hou
ten spanten van .een waggon. Eén van
de beambten, bezig haar ios te zagen,
zag db ziellooze en verminkte slacht
offers daarbinnen; hij ken zijn taak
met volbrengen.
Langzamerhand kwamen van alle
kanten uit den omtrek de bewoners
met flambouwen en fietslantaarns om
bij te lichten. De lijken werden op zij
gelegd, sommigen waren onherken
baar verminkt De gewonden werden
naar nabij gelegen woningen gedra-
fercn.
Een reiziger, die in het midden van
den trein de reis had medegemaakt.
de lieer Steenhuizen, vertelde het vol
gende:
j De trein, di-. te 7.11 'savonds uit
I Groningen moest vertrekken naar
i Holland, had iu-
ging bij het vertrek. Het viel mij op,
dat de trein buitensporig lang was,
een gevolg waarschijnlijk van de
Kerstdagen. De laatstè drie wagens,
twee tweede klas-wagens en een der
de klas wagen, waren stampvol.
Te Assen, waar we t- - '<s
kwart voor achten waren, zag ik dat
vele reizigers de laatste coupe's ver
lieten.
Er gebeurde niets bijzonders, tot we
tusschen Assen en Iioogeveon, onge
veer een kwartier vóór Beilen waren.
Dat was te ongeveer acht uur. We
voelden plotseling een schok en mijn
indruk was, dat er een koppeling was
losgeraakt. De waggon, waarin ik
zat, begon hevig te siingeren en zoo
wat honderd nieter verdei- de trein
tol stilstand werd gebracht. Ik wilde
gaan kijken, wat er aan de hand was,
doch het treinpersoneel verzocht ons,
in de coupé te blijven.
Ik ben echter later toch uitgestapt,
om te zien wat er gebeurd was.
Ik zag een dame, die met haar beid©
beenen onder de wielen was geraakt.
Haar eene been was geheel afgare Jen,
het andere zit onder eeri wiel bekneld.
Met dommekrachten slaagde men ef
in, den wagen wat op te beuren. Dat
tr.af haar verlicht.ng, want zij was vol.
komen bij haar bewustzijn. Een ge-
neesheer, die zich met een coilesra
I toevnlliz in den trein bevond. *prak
1 voortdurend met haar, wel vijf kwar
tier lang. Haar man, die naast haar
had gezeten en ongedeerd was geble-
j ven. liep als waanzinnig heen en
weer.
Ik zag ook een heer. die achter den
trein lag, wiens hoofd was afgereden,
en wiens kleeren heb geheel van het
bovenlijf waren gerukt. Een officier in
dien wagen bleef ongedeerd. Gelukkig
dat er geen brand in den gek an tel den
tweede-klas wagen ontstond. Het licht
bleef branden, toen de wagen omge
kanteld was, doch het werd door het
treinpersoneel gedoofd.
Met een vertraging van ongeveer
twee en-een-half uur hebben we ne
reis voortgezet.
Een andere heer vertelde nog dat hij
te Zwolle iemand den trein zag ver
laten, die een geheelen onderarm
miste.
Aan de verzamelde gegevens van
l den „Hbld."-verslaggever, die naar
beilen trok, ontleencn we nog
D© trein was lang, maai- niet lan
ger dan anders op drukke dagen. 7.IJ
vertrok d© trein uit Groningen.
OP 'T TERREIN VAN DE RAMP.
Wat deerde het of het daar buiten
negende, hagelde In den verlichten,
verwarmden waggon dacht men
slechts aan net weucizien van launiie,
mi uou .Y en kinderen, ouders, vrien
den en bekenden.
Voorbij hei station Hooghalen,
juist toen a© trein de klein© spoor
brug over bet Oraujekanaal gepas
seerd Was, had het noodlottige onge
luk plaats. Aanvankelijk, toen o©
trein uaar zoo plotseling stilstond,
wisten ue meest© reizigers niet wat
er gaand© was.
Totdat het personeel met lantaarns
langs den trein ging, luid roepende
om gerweaheereu. toen begreep men
dat er iets heel ernstigs gebeurd moest
zijïi. VVèl word den reizigers verzocht
in de coupés te blijven, maar slechts
weinigen voldeden aan dat verzoek.
Man wilde zien wat er gebeurd was.
DEaOE BL&D
Zaterdag 27 Becemöer 1913
ftfiailldieinst ijaar Nod.
Oost indië.
De verzending van brieven enz.
beeft deze week plaats als volgt:
Over Genua, Woensdag 31 Decemb.
(Laatste busliohting 3 u. 25 min. 's-
morgens).
Voorlonpige verzending reeds den
vorigeu dag. vóórmiddags 11 u. 15 m.
Over Brindisi, Vrijdag 2 Januari.
(Laatste buslichting 12 u 30 8 nam.)
behalve correspondentie voor Atjeh
en Onderhoongheden., Sumalra'B
Oostkust, Palembang, Riouw, Ban ra
Billiton en Borneo, alleen die, welke
van een desbetreffende aanwijzing
ls voorzien.
Over Amsterdam, met de zoogen.
Zeepost, Zaterdag 3 Junuari. (Laat
ste buslichting 3 u. 25 m. 's morgens).
Het port van met deze gelegenheid
te zenden brieven bedraagt 5 cent per
20 gram, dat der briefkaarten 2 1/2 ct.
per stuk, en dat van drukwerk eén
cent per 50 gram.
Om nog met deze gelegenheid te
kunnen worden verzonden, moeten
postpakketten Vrijdag vóór 9.30 s av.
ten poslkantore zijn bezorgd.
NAAR SURINAME.
Dinsdag 30 December. Laatste bus
lichting 2 35 's morgens.
Vrijdag 2 Januari. Laatste bus
lichting 7 45 's avonds.
Vrijdag 2 Januari (zoogenaam
de Zeepost). Laatste buslichting 3.25
'8 morgens. Om nog met deze gele
genheid te kunnen worden verzonden
moeten postpakketten daags le voren
ten postkantore bezorgd worden. H.-i
port van brieven, briefkaarten en
drukwerk is gelijk aan dat voor Ned.-
Oost-Indiê.
Wij doen uitdrukkelijk opmerken,
dai bedoeld wordt de buslichting aan
"t Hoofdpostkantoor in de Zijlstraat
OM ONS HEEN
No. 1S64
Het Teoseel ia vroeger Sagen.
Wel toevallig, dat de parodie op de
CI d van den Rotterdamschen Trenité
hier te Haarlem juist gegeven is Ln
dezelfde maand, wie weet misschien
wel op denzelfden dag, toen de Comé-
die Franqaise te Parijs de duizendste
voorstelling gaf wan Córneillc's dra-
IIet lijkt veel, maar 't is weinig en
de redacteur van het Zondagsblad
van het Petit Journal, Ernest
Laut, heeft geen ongelijk wanneer hij
een vergelijking maakt tusschen de
keeren, dat dit meesterwerk van
Corneille in den tijd van 277 jaar op
gevoerd is en de voorstellingen van
operettes, die de 1000 in enkele jaren
tijcis ver overschrijden. Alfred de
Musset klaagde al over 't verval van
do Muze van 't Groote Treurspel. In
derdaad, de vroolijke Muze, die van
het Vroolijke Weeuwtje en de Dollar
prinsessen, wint het ver de vraag is
alleen, of daarvan een verwijt moet
worden gemaakt aan het publick,
dat dag aan dag den moeilijken strijd
des levens heeft mee te maken en
zich, na den ingespannen arbeid,
wcnscht te laten vermaken, geen lust
heeft zich te verdiepen in tragische
toestanden.
D.'t zal, geloof ik, niet anders wor
den zoolang de mmisch op den dag
met moeite en zorg te worstelen heeft
en (wanneer di© hem nooit verlaten)
in elk geval niet, indien toonool-
vuorstellingen niet gegeven worden op
bekwamer tijd. De avond is er voor
rust niet voor inspanning, En toen
„sieur Mondory" en zijn touneel-
gezclsehup voor den eersten keer, in
llj3G, het nieuwe drama van „steur
Pierre Corneiile' opvoeruen, gebeurd©
dat op den middag, omdat men des
FEUILLETON
Vlij naar net Duitsch
van
EÜW'ALD AUGUST KöNIG.
12)
Dat niet alleen, maar hij moet
ook met zijn zuster de siad verlaten,
zij mogen niet eerder terugkeeren,
dan nauat ue terechtstelling hier
heeft piaaLs gehad.
Dat zullen wij denkelijk aan zijn
«igeu keuze moeten overlaten.
Dat is zoo, doch het belet niet,
dat wij hem het nemen van een be
sluit vergemakkelijken kunnen, door
hem vuu het noodige reisgeld te voor
zien, ging de oude heer op weiwil
lenden toon voort; veel zal hij ze
ker wel niet in kas hebben, zijn sala
ris is niet groot en daarenboven moe
ten er twee personen van leven. Het
was mijn plan, om-hem tot dat doel
honderd thaler cadeau te geven.
Cadeau geven, dut zou ik niot
doen I waarschuwde Wunclormann,
het zou bij het overige personeel
wel eens kwaad bloed kunnen zetten.
Ik ken mijn volk ie. ieder van hen
meent op een bijzondere belo-oning
tia.nspiauk ie mogen maken, al lieeft
lijj niets anders gedaan dan mij vuur
voor mijn sigaar gegeven. Ze zullen
beginnen te pruttelen en elkaar inde
ooien ie iluisteren, dat zij veel eerder
een geschenk hadden verdiend; dezen
geest van ontevredenheid voorkomen
wij. wanneer wij hem de hondord
thaler als voorschot geven, later kan
liem dan bij de eene of andere ge
schikte gelegenheid die schuld kwijt
gescholden worden.
Het g©spiek werd afgebroken door
het binnenkomen van den huisknecht,
die het verzoek van Theobald om een
kort onderhoud overbracht
Gottfried Walker en zijn schoon
zoon ontvingen den jongen man al
lervriendelijkst, zij" betuigden hem
hunne deelneming in zijn ongeluk en
verklaarden tegelijkertijd, dai er in
zijn© verhouding tot hei. handelshuis
geen de minste verandering zoudo
plaats hebben. Carl Walker bepaalde
zich tot een koelen groet en verliet
het kabinet, hij scheen zich met deze
nienschlïevendheid zijns vaders niet
bijzonder te kunnen vereenigan.
Theobald verzocht om verlof, het
geen onverwijld werd toegestaan hij
bewimpelde geenszins zijn voorne
men, om naar d© residentie te gaan,
en daar om genade te verzoeken voor
zijn vader en aan deze verklaring
knoopte liii liet .verzoek vast om een
klein voorschot.
De oud© lieer schreef eenig© regels
en overhandigde hem het papier liet
was ©en aanwijzing voor honderd
thaler.
Laat u dat geld aau de kas uit
betalen, zeide hij op goedigeu
toon, met de terugbetaling heeft
het mets geen haast, wij spieken
duur lawii wei ©eus óver. la heg.ijp eii
©eiihodig het doel van uw reis, gij
meent deze laatste poging te moeien
doen, om u latere zelivei wijtingen te
spuien. Ik wensen u het best© succes
toe, nraar ronduit gezegd, geloof ik
niet dat liet u helpen zal. Keer met
eerder terug, vóór alles hier is alge-
loopen, dit is de eenige raad, dien ik
u geven kan.
Hij reikte den jongen man de hand,
die deze m de diepste ontroering
drukte.
Hoe zal ik u voor uw goedheid
danken? zeide hij nauw hoor
baar.
Blijf even vlijtig, even nauwge
zet als gij het tot dusver waart, en
dan zullen wij wel goede vrienden
blijven, antwoordde Wundermann,
hem eveneens de hand drukkende,
w ij stellen u niet aansprakelijk voor
de schuld van uw vader, bij u oor-
dealen wij alleen naar bekwaamheid
en naar karakter. En thans, mijnheer
Theobald, ga heen, over acht dagen
hoon ik u hier weer te zien-
Thcobuld bedankt© nogmaals in de
warmste bewoordingen en begaf zich
vervolgens naar ae kas.
1-lugo Turner, de kassier, was reeds
op zijn post. Hij was slank, zeer ele
gant, omstreeks vier- a viji-en-üeriig
jaar. Een pikzwarte knevel versier
de hot bieeko gelaat, dut mei zijn
schrandere trekken knap ware ge
weest, wahueer liet niet v.e onmisken
bare sporen van een ongeregelde le
venswijze had gedragen. Achter da
glazen van het gouden lorgnet fon
kelden de donkere oogen met een
hai ismciitelijk vuur, en de scherp©
trek, die om zijn mondhoeken leg,
deed eveneens tot hartstochten beslui
ten die, eenmaal ontketend, alle per
ken te buiten moesten gaan.
Nioltemiu was Hugo i urner zoowel
in de zaak als in den persoonlijken
omgang een allerbeminnelijkst
inensch zij die onder hem stonden
prezen zijn minzaamheid en zijn wel
willendheid, jegens een teder was hij
even dienstvaardig en voorkomend.
Met dez© innemende vriendelijk
heid nam Turner de aanwijzing in
ontvangst, dio Theobald hem over
reikte.
Honderd thaler, zeide hij,
wees zoo goed en heb een paai- minu
ten geduld, totdat ik de brandkast,
hel) geopend. Vergeef mij dc indiscre
te vraag, maar ge zijt toch niet ont
slagen f
Gelukkig niet I antwoordde
Theobald, terwijl hij er haar keek,
hoe de kassier aan de letterknoppen
van een ijzeren brandkast draaide en
een sleutel in het slot stak. Mijn
heer Walker was zoo goed om mij een
verlof van acht dagen en tevens een
voorschot te geven.
Zeer edui van hem, knikte
Turner. Mijnheer Walker is
iemand, die het hart op de rechte
plaats draagtwij mogen er waar
achtig wel trotseR op wezen, dat wij
in zijn dienst zijn. Ge zijt dus zoo van
plan om op reis ie gaan
Jal
Lu gaat mejuffrouw uw zuster
mede
Het zou al zeer onmenschelijï
vau nnj gehandeld zijn, indien ik
hu ar in deze bange dagen hier alleen
liet
Ge hebt gelijk, zeide Turner,
terwijl hij het geid op tafel neertelde,
hoe lang denkt ge zoo wat uit te
blijven
Hoogstens acht dagen, wellicht
dat ik eerder terugkeer, antwoord
de Theobald, die met dezen man lie
ver niet spreken wilde over zijn plan
nen en verwachtingen.
Na uw terugkomst zal ik de eer
hebben, u een bezoek te brengen, om
aan mejuffrouw uw zuster mijn deel
neming te betuigen, ging Turner
voort, terwijl hij het lorgnet van den
neus nam en de fonkelende oogen
voiscliend op Theobald liet ritsten,
ik wilde dat heden nog niet doen,
want ik kan ruij best voorstellen, hoe
vrees©]ijk haar zielesmart is. Zoudt
ge de goedheid willen hebben, om
haai' ilat te zoggen en haar tevens
mijn groeten over te brengen.
Ik dank u ten zeerste, mijnheer
Turner, ieder deelnemend woord
moet ons goed doen, want de open
bare ineening is onbetwistbaar tegen
Och, laat de menschen hun gang
maar gaan. dat gepraat zal wel spoe
dig verstommen. Nieuwe gebeurtenis
sen verdringen de oude herinnerin
gen, men moet alleen maar wat ge
duld oefenen. Ik wensch u beiden een
goede reis toe, vaarwel
Theobald beantwoordde den hand
druk van d©n kassier en verliet liet
huis, en t was vreemd, maar zijn ge
dachten hielden zich thans uitslui
tend met Turner bezig.
Hij herinnerde zich, dat Broni
meermalen gezegd had, dat de kassier
geen gelegeuheid ongebruikt voorbij
liet gaan, die leidde tot eene ontmoe-
ting met haar, welke hem veroorloof
de haar aan te spreken.
(Wordt vervolgd.)
