BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
AB»iKTR^^ ÖROOTE HOUTSTRAAT SS.
No 9409
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEMS DAGBLAD K08T
f8.29 Plfê S HAAHDEN
®F 10 CENT PER WEEK.
DRUK&BRU ZUÏDfiR BUiTBNSPAARNE 6.
BJ HAARLEM'S DAGBLAD ZUN
ADVERTEMTIÊN DOELTREFPEN&
OfffiE Af«40NCE8
WQïïDEN Of GEMERK*
Het Rijke Natuurleven
WATERRATTEN.
Hierop do droge zandgronden,, waar
to evengoed voorkomen ala aan don
waterkant, kunnen we ze niet zoo ge
makkelijk te zien krijgen, du dieren,
wier zondenregister steeds door lede
ren buitenman juist nog met een, nog
niet vermelde misdaad kan worden
aangevuld.
Vaak heb ik er naar gevraagd, maar
nooit was hoi antwoord gunstig voor
de gebate ratten familie.
Het laai den buitenman vrij koud,
of hij door water- of landrotten wordt
bestolen. Voor hem is ieder dier, dat
zijn gewassen met liein wil deelen, een
onding. Als natuurobjecten mag ik zo
wel, vooral als zo den watorkaavt tot
hun domicilie hebben gekozen en ons
of en toe o,p hun zwemlocrtjes vergas
ten.
Langen Lijd heeft men de waterrat
ten uit onze oostelijke provincies voor
een andore soort gel non (lein dan de
echte oevenbeworters, maar geen in 't
oog lccpand verschil kon men aange
ven.
Als de voorjaarszon muar even wil
schijnen, ja zelfs op een zachten win
terdag, komt de waterrat uit haar
schuilhoeken te voorschijn, om even
den stand dor natuur op te nomen.
Bijna nooit wordt ze daartoe door
den honger gedreven. Hel is louter le
venslust, die hnar aanspoort, even een
kijkje te ga&n nemen in Lot volle licht,
want hoe de waterrot in gewone om-
standig'lieden hot licht ook i wt, om
om al-Ie vervolging te ontgaan, in de
zen tijd verlangt ze naar het virool ij
ke gestoei aan den waterkant en niet
zelden waagt ze reeds een klein uit.
stapje in het nog koude water.
Over enkele weken, als de kikkers
uit hun modderverblijf kruipen, de
salamanders hun lentepakje aantrek
ken en de water* evers vroolijk langs
de jongplantjes roeion, komen ook
do w a erratten vocirgoed aan hel
virool ij ke leven meedoen.
Mooi gekleurd zijn onze, dieren njet.
Een-grijsbruin pakje, vaak heel don
ker, d-.Lt hen weinig opvallen aan de
vele vijanden, de behaarde, miet ge
ringde staart onderscheidt ze onmid
dellijk van de echte ratten en ook hot
ge bit its anders.
Gewoonlijk krijgen we ze pas te zien,
als we mot veel geduld en ijzige
kalmte een half uurtje aan een sloot
kant willen zitten, zoo tegen den och
tend- of avondschemer. Daar komen
waterratten voor den dag, trachten
eên vischje te snappen, k" :gen aan
de rietstengels en duiken «i zwemmen
als volleerde waterbevronora.
Hoewel hun ooien vca- kleiner zijn,
dan die dor gewone ralten, hoornen ze
het minute geluid on ook hol oog is
prachtig ontwikkeld.
Daar zit ocai mooi, gror' dier onder
dat vooruitstekend graskantje. All/e®
aan hem is opmerkzaamheid. Het
lichaam blijft schijnbaar in iu-1, maar
aan liet scherpe kopje zijn aJ-le zintui
gen ill uiterste werkzaamheid. Het
oog ziet-, het oor ho-ort alles en als de
wind van u af is, bemerk' de nous van
het dier onmiddellijk, dat er onraad
is of gevaar diroigt. Beweeg even uw
liand en weg is de kleine roever, die
niets iuwer vreest, als den menjch-
Zoovei s.aan wij van de natuur af,
dat liet der ons bij intuïtie ais vij
anden beschouwt. En overleg kknn& er
hij. Ik heb 'gezien, dat waterrotten op
onderzoek gingen dooi- een weiland,
wellicht om oen kikker t£ vcrèoluodben.
Een paar koeien deden met hun k»g
lichaam den drassige» bodem schud
den, d© inatten liepen or gemoedelijk
1 langs. Maar loop zelf eens in die wei.
Heit mag oen bijzonderheid heeten, al®
ge een rat langer dan een minuut op
uw gemak kumt gadeslaan.
De gangen, die deze dieren graven,
looien vaak dicht aan de.oppervlakte.
Gewoon!ijk zijn ze horizontaal, terwijl
de dieper gelegen mijngangen, lood
rechte pijpen naar boven hebben.
Zien vvo een rat met zware slagen
door het water roeien, om in de vlucht
zijn heil te zoeken, dan eindigt bel
tochtje meestal met een duüje. De
opening, die naar de ondergnondsche
paleizen veert, is dikwijls onder de
wateroppervlakte. Dat de gangen Ln
dit geval schuin omhoog worden ge
graven, spreek-, bijna van zelf.
Hot neS:, is een onderaardse!!© ka
mer, bekleed met ail hat zachte, dat de
©ever matur kan aanbiedenaooaiLs
biezen, vrudiiplinn, rietbloa.ljcs en
mos. Een muis sleept veel in zijn
nest, maar een rat doet niets voor
hem onder.
Daar in die kleine kamer worden
■de jongen gezoogd en later zolflv ge
voerd, niet wat de moeder kan vinden.
Twee- tot driemaal per jaar wondt
daair een familie groot gebracht en de
kleinen, die eerst hulpeloos daar
neerliggen, groeien in enkele weken
lot volleerde waterroovers uit.
Ooggetuigen verhalen, dat liet eon
poëtisch gezicht is, wanneer do moe-
derrat niet haar kleintje voor den dag
komt Z© dartelt «r mee in het water
of stoeit er mee op het land cn noemt
toch, ondanks alle zichtbar© vreugdes
■Ie grootste voorzichtigheid in acht.
Als d© winter in aan tocht is, wordt
het ook voor de ratten een moeilijke
tijd. Veel dierlijk voedsel u? er dan
niet te vinden en als zo geen voorraad
schuren aanlegden, zouden ze gedoemd
zijn maanden achtereen een winter
slaap te houden.
Dat schijnen deze dienen niet goed
te kunnen volhouden en daarom -slee-
pen. ze, evenals de hamster wit Zuid-
I.imbu-rg groot© hoeveelheden wortels,
kwoiiLen en graan waar him provisie
kamers. Niet zelden vindt men daar
in een kwart mud aardappelen, voor
al bij cnudore dieren.
Dat ze voor d© dijken vaak nog na-
doeJiger zijn, dan de golven zelf, be
hoeft bijna niet te worden opgemerkt,
als we weten, duit ze mei gnoote snel
heid hun gangen weten t© graven en
het is voorgekomen, dat zware over-
elroomingcn op rekening der water
rat werden gezet.
Daarom ook' vervolgt de mcnscli hem
oarvörbiddellijk, roofvogels koeien op
hean en kleine roofdieren tasten hem
aan, maar hij tart allen door zijn
groot© scherpzinnigheid.
If. PEUSENS.
Rubriek voor Vrouwen
ELEGANT ZIJN EN BLIJVEN.
Het is een zeer beklagenswaardig
feit, dat zoovele vrouwen, die zich in
haar jeugd door een slanken li
chaamsbouw ondefecheiddenjn later
jaren alle elegance verliezen, of ze
verliezen haar slankheid, of ze wor
den broodmagerI Dit zijn toestanden
die iedere vrouw,ook al is zij niet hin
derlijk coquet, toch vermijden moestI
Juist de wat ouder-wordende vrouw
moet er steeds op bedacht zijn, er
goed en voordeelig uit te zien, e» een
edele harmonie in haar bewegingen
zien te verkrijgen, als ze zich die al
niet eigen had gemaakt. Deze ver
leent haar een bekoring, die jeugd
alléén niet eens verleenen kan. Maar
dat ze niet van zelve aanwaait, dat
er oefening toe hoort, dit zal ieder
verstandig niensch toegeven.
Noch in-, noch uitwendig mag de
moderne vrouw zich vervvaarloozen.
Al van de vroegste tijden uf, heb-
den de dichters de vrouwelijke be
koorlijkheid bezongen en geprezen;
én met recht! En is het nu niet een
troost, juisi voor de mindcr-schoo-
nen, dat iedere vrouw dus loch door
haar uiterlijk voor zich in kan ne
men? Wat ligt er niel een edele ryth-
iiius in een schoonen gang alleen, in
een gracieuss houding, een elegante
wijze van bewegen! En dit ligt in
ieders bereik; alleen hoort er maar
wat doorzettingsvermogen toe, om
die elegance te bereiken.
Als de vrouw er jaren lang heel
niet op bedacht is geweest, d m zal t
baar in 't eerst veel moeite koeten,
maar niet heilgymnastiek en niet een
modernen danscursus te volgen, komt
zij al een. heel eind! Ook de ademha-
ingsgymnastlek is zeer aan te beve-
en; het overmatig vet verdwijnt hier
mee, en omgekeerd wordt het ma
gere van de patiënte bij zulk een
kuur óók verbeterd, daar in beide ge
vallen een gebrekkige stofwisseling
de oorzaak was van liet kwaad Do
veerkracht wordt herwonnen, het li
chaam werkt weer in alle spieren en
spiervezelen en de vrouw lijkt wel
tien jaar jonger, in ieder géval:
bekoorlijk mi elegant 1
Maar niet ieder is liet gegeven,
zooveel ten koste te kunnen leggen
aan eigen persoon En daarom kan
men zoo n kuur heel goed alleen toe
passen. Op eigen slaapkamer, voo/ den
spiegel, llotiiling en gang kunnen zóó
althans veel verbeterd worden. Met
hel menschelijk lichaam gaat het als
met een muziekinstrument: het dient
vaak en met bekwamen baud geoe
fend te worden, om zijn klankrijk
dom te ontplooien I Al heel vroeg
hooren wij, of we waarlijk al dan
niet schoon kunnen heeten. Slechts
heel weinig vrouwen cn meisjes zijn
dwaas genoeg, om zich mooi le ge-
looven, als de Natuur ze integendeel
stiefmoederlijk» bedeelde. Vrij wat ge
lukkiger zijn dan nog degenen, die
zich leelijk weten! Als dan geen, wan
gunst zich van haar gemoed heeft
meester gemaakt, zullen zij nog tal
van bekoorlijkheden aan haar we
zen kunnen verleenen, die haar niet
zelden boven de grootste schoonheid
van haar tijd doen verkiezen.
De bekende Fransche schrijfster:
George Sand, bezat afgrijselijke, har
de trekken, en tocli is geen vrouw
meer bewonderd geworden dan zij.
Dit is zeker- men kan zich ook alle
bevalligheid ontnemen, door voort
durend bedacht le zijn op eigen uit
drukking, houding,' glimlach en blik.
Menselién, die bijzonder mooie
handen bezitten, zijn dikwijls geneigd
die te gebruiken op een wijze, dat zij
voortdurend in bot oog vallen; zoo
gaat het met alle uiterlijk schoon,
dat maar een weinig bezienswaardig
toeschijnt.
Blijf ook zoo lang mogelijk aan
sport doen, sport staalt de spieren
en de zenuwen, brengt een frissohe
kleur op het gelaat, doet het bloed
sneller stroomen cn verbant bloed
armoede.
Natuurlijk gaat het er mee, als
met alle dingen: overdrijving schaadt
en menigeen heeft juist de gezondheid
benadeeld door te veel aan sport ie
doen; die streefden dan liet doel
voorbij.
Als ge fietst, tracht het dan zoo ele
gant mogelijk lo doen en wees er een
voudig en practised bij gekleedrijdt
ge autotakel u dan niet bespottelijk
toe. Men kan zich heel goed» wapenen
tegen het stof, zonder zich daarom te
behangen niet allerlei lappen, of een
monsterachtiger! bril op te zetten;
een stevige, dichte sluier houdt ook
veel tegen 1
Doch vooral vergete men niet: dat
de wandelsport dc goedkoopste en de
gezondste is en binnen het bereik valt
van elke vrouw. Het is onzin, dat som
migen zich verbeelden, dat ze er geen
tijd toe hebben met een verstandige
indeeling van den arbeid kan ieder
een tijd vinden om minstons een uur
per dag te wandelen en op die wijze
zijn gezondheid te bevorderen. Hel
komt er slechts op aan, het zich tot
een gewoonte te makengewoonte
toch is een tweede Natuur!
MARIE VAN AMSTÈL.
Parijsche Brieven
ccccx.
De heer Fredéiic Brunet is een der
weinige gemeenteraadsleden van Pa
rijs, die gestadig aan. de gemeentelij
ke belangen denkt en zijn ambt nut
louter als een eerebaantje of als het
mandaat van de een uf andere partij
opvat.
Hein trof, evenals trouwens ieder
een in deze stad der steden, het feit,
hoe moeilijke en moeilijker het dage
lijks wordt, tot redelijken prijs een
behoorlijk onderdak te krijgen. Ze
ker, er was in den raad der vroede
vaderen reeds besloten tot het doen
bouwen van goedkoops huizen, en
zelf was de heer Brunet een derge
nen, die het meest hadden aange
drongen op .hekwauieu spoed' bij het
ten uitvoer brengen van dat plan.
Doch dat wae hem niet voldoende.
Hij bedacht, dat men behalve die
goedkoope huizon ook andere zou
kunnen bouwen, waarvan Jan, Piet,
Klaas, gij of ik, na verloop van een
zeker aantal jaren voor een gedeelte
eigenaar zou kunnen worden.
Het plan Is uiterst eenvoudig, zóó
eenvoudig, dat men uu reeds bezig is,
het te verwezenlijken.
Is het huis eenmaal gebouwd, dan
wordt het in „logements" verdeeld.
Ge kiest u dan do woning, die het
meest met uw aniaalc, uw behoeften
en uw middelen overeenkomt. Ge be
taalt dan een huurprijs, die verte
genwoordigt; lo. rente en schulddel
ging, in 25 jaar, van het kapitaal, be
sleed aan den aankoop van hei ter
rein en de constructie van de woning;
2o. het onderhoud en de brandverze
kering van de woning. Die huurprijs
wordt natuurlijk berekend in verhou
ding tot de oppervlakte en de verdie
ping, die ge in het huis occupeert.
Na verloop van 25 jaar behoort „le
logement' u toe waarna ge niets
meer hebt te betalen dan de gemeen
schappelijke belasting en do kosten
van onderhoud.
Komt ge te vallen, dan erven, uw
erfgenamen uw huisgedeelle, of zij
treden in uw plaats voor liet geval de
25 jaren nog niet verstreken zijn.
Bevalt uw woning u op den langen
duur niet en wilt go verhuizen, dan
kunt ge uw participatie verkoopen.
Daagt er geen kooper op, dan bewerk
stelligt de vercénigihg zelve den te
rugkoop, zeker als ze is, zeer spoedig
een reflectant l© vinden.
Simple comine bonjour, n'est ce
pas? „Je mot dr maar intusse op
koinniel". zou een Groot-Mokuniti
zeggen.
J Eerlang zullen we dus op aanplak
borden aan sommige huisgevels le
zen- „Kamers le koop", heigeen den
j burgers, die bijkans allen in het diep
ste van hun hart bezittersneigingen
koesleren, voorzeker aangenamer lek-
tuur is dan „Kamers te huur." Huis
huur is, althans voor den huurder,
„dood geld'.
Indien alle gemeenteraden eens het
voorbeeld van den Parijschen navolg
den
Misschien z;ü ik dus nog wel den
tijd beleven, dat tailooze Parïjze
naars, die elk minder dan 14.927 fre.
vermogen bezitten, toch ieder i ver
een eigen woning kunnen beschik
ken,
Hoe ik aan dat cijfer van 14.927
francs kom?
Wel, in zijn „Dinianche financier"
heeft het dagblad „Le Matin" een ar
tikel opgenomen, waarin een statisti-
zijn licht laat schijnen over wat
hij „da verdeeling van den Franschen
Rijkdom" noemt. Deze cijferkunste
naar stelt het minimum-bezit van de
genen, ,,qui penveni prétendre Ia
fortune" op250 francs. Dat be
drog komt mij wat heel erg laag voor
Met 250 francs vermogen kun je niet
veel doen. Je koopt er niet eens een
oude pelsjas voor. Maar, enfin, ik
kan me voorstellen, dat voor million
nail's een ijverige werkman, die in ja
ren tijds 250 francs heeft kunnen op
sparen, heel tevreden met zijn lot
mag zijn en onder de bezittende klas
se moet worden gesorteerd.
Aangenomen dus, ciji.eirgocclrel'.aar!
Van dat siatwlpu»it uitgaand©, komt
on-z© "wiskunst «war tot d© volgende
roepee ring:
3.GOO.OOO Era n sell en bezitten ellk 250
Tr., is SOO.OOO.OOO fr.; 3.300.000 1.260 tr.
is 4.158.000.000.fr 3.500.000 5.000 fr., te
17.ÖOO.COO.OOO fr.1.500.000 21.500 fr., is
32.250.000.000 fr 260.000 68.300 fr is
17.758.OCO.COO fr 150.000 155.000 fir., is
23.£50.000.000 fr 55.000 340.000 fr., i®
19.030.COD.000 fr.; 25.000 700.000 fr,, is
17.500.000.000 fr.; 12.000 1.420.000 fr., its
17.040.000.000 fr 4.500 3.00.000 fr., is
13.500.000.000 fr 1.000 6.500:000 fr., ie
6.500.000.000 fr.; 500 15.700.000 fr.. is
7.850.000.000 fr.; 33 242.000.000 fr., is
7.986.000.000 fr.
Dus 12.408.033 F ransel i©n b©ziitte<n
aam en 185.222.000.000 fr.
D© statisticus betoont zich bijzon
der tevreden met dezen staat van za
ken, Sociale nood? Irak, larie, hooi 1
Men kan echter verder raten en.
Dio 12.408.033 Franschen bezitten te
zamen 185.222.0OO.COO francs; dat geeft
een gemiddelde van 14.927 francs.
Doch de eerste drie categorieën en,
naar schatting, ongeveer de heLfl van
de v'erde, te zomen 11 miüken
Franschen, st.ran onder dat cijfer.
Houdt men voider nog rekening met
de kinderen en aankomende jongekn-
;en beneden de 25 jaar, dau blijfii er
nog over, zoowis de man zich uitdrukt,
,hct derde gedeelte der volwassenen,
di© niets bezitten, zegge 6 millioon
nvenseheov Te zomen dus 17 miUiotsi
Fra;nisdien, dio geen deel hebben aan
den rijkdom tegen 1 niMilioen groot-
bezitters.
Daarmede wijzigt de conclusie zich
niet zuinig!
De „beau geste' van den Anierikaan-
rhei» industrieel Henry Ford komt
mij Jiierbij in de gedachte. „Geen mij
ner 21000 werklieden en geëmployeer
den in Amerika*verklaarde onlang®
deze Yankee, ..zal voortaan minder
verdienen dan 5 dollars 12.50} per dag.
Ik vermeen, dat de werkman, zé'fs de
.bendieidenste, zelfs de eenvoudige ve
ger van mijn pankelvloer, die eiken
dag zijn aoht uren arbeid verricht --
sinds geruime» lijd heb ik in al mijn
fabrieken den werkdag van acht uui
ingesteld recht heeft op een mini
mum-loon van 5 dollars per dag. Dat
is een beginsel van maatschappelijke
rechtv aardighe id
Prachtig! Die woorden zijn dan ook
dóór velen over d© ronde aard© toege
juicht. Doch voor wi© ook maar ©en
weinig nadenken, houden z© w ijze
lessen omtrent maatschappelijke ter
houdingen in. Tevoren betaalde Henry
Ford zijn weekheden gemiddeld 1 1'2
tot 2 dollar per dug, dus niet het loon
ciat overeenkomt de geuite plurase.
„Dat is ©en beginsel van maalsdiuji-
pelijke rectu'.vaardigheid.Hebben nu
d© nieuwe inzichten de® hoeren Ford
ook terugwerkend© kracht? Em heb
ben zijn weekheden derhalve ook nog
oude. Ford-erLugeii 051 hem? Zoo niet,
dain heeft' deze AJiiariikaaiische groot
industrieel zijn .plotseüngen roem van
„nobel patroon" wat al te goedkoop ge
kocht. Is liet ïüet hoogst merkwaardig,
dat hij de Iconen kon verdriedubbelen»
zonder zich in tiet minst te ruineren?
En by the bye, unci© Sam is di©
verdriedubbeliig apentaan gaxhted.
buiten den drang der omstandigheden
om?
A pUQpCfl... ik denk, dal de Pari ®che
huiseigenaren de tegenwoordige huis
huren tot op hot derde daarvan zou
den kunnen terug brengen, zonder
zich ln het minst t© ruin ©enen. Mis
schien Jeiden do bemoeiingen van
Frédéric Brunet en \an oivzen Coclion
ten slotte wel tol een deigelijko ver-
laghiig. Espércne-lel
OTTO KNAAP.
De Vijand.
(Naar het Engelseh).
Mr. Charles Gü-spin, officieel
scheidsiechtet van den Voetbalbond,
stond bekend als een van de moest
populair© menschen, di© ooit disci
pline had moeten brengen onder
twee-©n-twintig stevig© kampvech
ters.
Hij scheen van natur© voor dit
ambt aangewezen, met zijn lauge boe
nen, die bem snel en zonder veel in
spanning overal heen brachten, een
puaj- scherpe oogeu, di© alle inbreuk
op de regels dadelijk opmerkten, ©11
een paar longen, di© als do gelegen
heid zich voordeed een aanhoudend,
doordringend lluiicu konoen produ-
ceeren, geschikt om elk zondaar da-
uelijk lot de orde terug le roepen
Maar de populariteit van Mr. Gas-
pin bij de.menigte was het resultaat
van een combimiuo van eigenschap
pen. In de eerste plaats zetelde er on
der zijn werk steeds ©en glimlach op
zijn gelaat, ln de tweed© plaats gul
hij in twijfelachtig© gevallen de thuis
club altijd gelijk.
Van degenen echter, di© met Mr.
Gaspin in persoonlijk© aanraking
kwamen, waren er maar weinigen,
di© dat later niet betreurden.
Maurice \Ves:on, de president van
de Princely Club. was een diergenen
en hij had er alle reden toe.
De club was achteruit gegaan, ztj
stond heel zwak en de trouw van
haar aanhangers begon te verminde
ren. Voortdurende tegenspoed had
zeer ontmoedigend op d© spelers ge
werkt, en het bestuur van de club had
geen geld voor nieuw© spelers.
Toen kwam het ongelukkig oogori-
blik, waarop Weston verleid werd om
zeshonderd gulden van Gaspin te
lèenen. Het geld moest dienen om een
speler te winnen, di© nu volgens
Weston zijn meer dun gewone voet-1
balcapacrteiten verspilde op een een- J
zaam veld van een of ander provincie- j
stadje.
De jong© man w as gekomen, speelde
een half uur lang schitterend en viel
toen gekwetst \-p den grond.
Een jaar lang niet meer spelen
had ae trainer lukoniek gezegd.
Intussciien beet Maurice zicli <>p de
lippen en dacht aan de zeshonderd
gulden, di© hij Gaspin schuldig was.
Nu scheen do scheidsrechter plotse
ling alle vriendelijkheid vergeten te
zijn en vroeg om betaling.
Ik zeg je, Weston, zei hij, ik
moet het geld hebben! Ik ben geen
wandelende liefdadigheid De tijd is
om 1
Maar het is onmogelijk zeide
Weston ongeduldig. Ik heb geen
cent! Wi© zou dit ooit gedacht heb
ben, dat die jongen bij de eerste match
al zoo gekwetst zou worden Als bij
gebleven was zou hij veel publiek ge
trokken hebben cn zou d© club het
geld hebben kunnen betalen
Dat is uw gezichtspunt Als ik
binnen een week liet geld niet krijg,
zal ik de zaak bekend maken U kent
mijn andere conditie I
Het vizioen van een mooi gezichtje,
omlijst door goudblonde lokken, doom-
do een oogenblik voor de oogen van
Weston op. Stel je voor, Daisy trou
wen niet dien man
Hij keek een oogenblik naar het
donkere, beleedigonde gelaat van den
man tegenover hein.
IJ weet, dat het meisje u niet lief-
hoeft, zei hij Waarom blijft u er
op aandringen als uw attenties niet
welkom zijn Zij hoeft een ander
koord op haar boog 1
Do oogen .van Gaspin schoten von-
kan
Zeker die melkmuil Walker, di©
gisteren bij u was flapte h-j er
uit.
U doet verstandiger mei het haar
zelf t© vragen, zei Weston. Hoe
het zij, ik kan u het geld onmogelijk
betalen tenzij wij Zaterdag win
nen.
Di© laatste opmerking klonk toon
loos van Maurice's lippen, waaruit
viel op te maken hoo weinig hoop
Maurice Weston zelf op de overwin
ning had. De uitslag van d© match
op Zaterdag tegen Brisfield L'nited
schoen nu al een uitgemaakt© zaak.
Dit elftul was waarschijnlijk liet bes
te in den bond, en had nog twee pun
ten noodig om bovenaan op liet lijstje
te staan. De Princely werd algemeen
als het minste elf tul in den bond be
schouwd en had nog twee punten noo
dig om niet gedegi adoerd le worden
Degradatie bete<-kende de ontbin
ding van de club en dat zou weer
schuld, ellende en. Men mocht
niet aan denken wat het niet na zich
zou sleepen.
Dus ik begrijp uit dit alles, dat u
niet zal betalen zei Gaspin.
Er klonk iets als triomf uit tiji.
stem. D© president van d© PriïïcëTy
Voetbalclub nam zjjn hoed en deed de
deur open.
U begrijpt er niets van, zeide
hij. Wat u ui oost begrijpen is,
dat ik niet kan betalen. En nu is het
uit!
Fred Walker, algemeen bekend on
der den naam van Nip, was ©en eer
zuchtig jongmensch cn een geboren
voetballer.
Maar lioo vreemd het ook moge
klinken, zijn eerzucht had zich nog
nooit tot het voetbalspel uitgestrekt.
Terwijl hij bezig was zich een plaats
in d© handelswereld te veroveren was
nij als sportsman steeds in d© scha
duw gebleven.
Hij was zes'of zeven jaar lang te
vreden geweest mot in lagere elftallen
tot de voor waart s-spe Iers te behooren
en ongetwijfeld omdat hij in Princely
woonde en speelde, waren d© eerste-
elftalspelers blind geweest voor een
veelbelovend speler in hun eigen
midden Al rondkijkend om ergens
een geboren voetballer machtig te
worden, hadden zij op een schat 111
eigen huis niet gelet.
Dat eigen huis kan hier bijna letter
lijk worden opgevat, omdat „Nip'
Walker een groot deel van zijn tijd in
het huis van Weston, den president
van de club, doorbracht en liet bof
maakte aon de bekoorlijke Daisy, zijn
dochter.
Toevallig was Nip juist bij hem
thuis, toen Weston terugkeerde van
zijn onderhoud met Gaspin.
Hallo zoi Maurice geksche
rend. Zou jij misschien Zaterdag
tegen Brisfield willen uitkomen. Nip.'
Fred W alker lachte om die mop,
toen hij plotseling naar Daisy om
keek, want zij had dadelijk ungeroe
pen
Waarom zou Jnj niet, vader Ik
weet zeker, dat hij het beter doen zou
dan die reserve Jenkins.
Mr. Weston heunneiue zich ternau
wernood, dat hij ooit Fred had zien
spelen, maar de ernst van zijn dochter
maakte indruk op hem.
Denk je, dat je het heter zou kun
nen doen dan Jenkins, Nip l vroeg
hij.
op dit oogenblik voelde Nip sluime
rende eerzucht voor het voetbalspel
bij zich ontwaken.
Ik ben oveningd, dat ik het zou
kunnen, zei hij plotseling niel
geestonft. Wil u het met mij pro-
Pee ren i
nauwelijks was hij opgehouden mei
spreken, toen de oud© grootvaders-
klok in de hul begon tc slaan een,
twee, drie. Ieder der aanwezigen luis
terde. om oen of ander© onbekend©
reuen en tela© tot vijf.
Onlangs Jiau Aiauiic© Weston nog
vciuia.w out vi]t zijri oiigeiuKsnum-
mer was.
Dh juut' was liet noodlottigsi© dot
i l'rincety Club oocl geke-nu iiu-d en
>t wa® net vijjdc. het .ftal had d©
p.'ce vier matches van het seizoen
gewonnen, do vijlde werd venoren en
aornu tedere match. Het moent
Vroond klinken, maar er waren 00a
juist vijI menschen uil de eerst© e:f-
uiueu gekwetst.
Uuaioui wenl Maurice Weston, tceu
dc kiek piecte® na hél verzoek vun
vijf slagen steeg, bevangen door
een Dijgeiu/vige vreco Kei ue gevol-
;en van zoon daad.
Muar het elftal kon immers neet er
ger doen dan verhezen. Hoe erg zij
ioicn, het resultant zou ten
slotte hetzelfde zijm.
iu bij a waiiiwaop, verzette hij zich
togen di© 'dwaze bijgeteovigiteid,
waaraan hij in dien laatsten tijd had
toegegeven.
Bah! zei een innerlijke stem min
achtend. Dwaasheid om aan zuiken
onzin toe te geven!
Dao.iv',) kwam hij tot een besluit.
V angst voor no. 5 op zij zettend,
beuioot hij aan het verzoek van N p
te geven en het resultaat af te
achten.
Gelijik heb je, mijn jongen! zei hij.
Houd je maar gereed, wij zullen je een
kans geven. Wat drommel, waarom
nóet/
Misschien was het de lwuding van
Daisy die hem inspireerde. Zij hoop
te niet dat Fred liet go^d zou doen;
zij was ou' van overtuigd.
Eindelijk was het Zaterdag en lood
kleurige wolken pakten zich boven
Princely samen. Er kwamen meer
menschen da» verwacht werd. Er was
geen an-.lere oompetiue-wedstrijd in
de stad, en men scheen het als een
plicht tc beschouwen bij den dood van
d© eens zoo bloeiende dub tegenwoor
dig te zijn.
Toen Fred Walker Het veld opk wam
voelde hij een load© rilling lang® zijn
rug.
llïj had oen gewaarwording alsof
iedere oog op hem gevestigd was.
llij scheen de opmerking ie kunnen
li©oren, di© van mond tot mond ging.
Go®pln, de schei dar echter, was ter
nauwernood in staat zijn oogen 1e ge-
looven. Toen hij -ich voldoende her
steld had, floot hij en het spel begon.
Brisfield begon uitstekend. De mid
denvoor trapte namr den binnerespe-
ler die op don ho/fbaok terugspeelde.
.Het volgend ©ogenblik was de bal bij
